آیا گرفتن مشاوره پزشکی از گوگل مفید است؟

 
پژوهشگران دانشكده پزشكی هاروارد در یک پروژه تحقیقاتی دریافتند که کمک گرفتن از گوگل برای تشخیص نوع بیماری، شناسایی شدت شرایط و انتخاب مراقبت مناسب مفید است و سه چهارم جستجوكنندگان می توانند، به تشخیص و انتخاب درست دست پیدا کنند.
 
 افراد زیادی هستند که هنگام ابتلا به یک بیماری، با تایپ علائم آن در بخش موتور جستجوی گوگل، تلاش می کنند که به نوع بیماری، نحوه درمان، شناسایی شدت شرایط و انتخاب مراقبت مناسب دست پیدا کنند.
 
از این گروه، افرادی هستند که در این جستجوها به موارد بسیار خطرناک یا ترسناک برخورد کرده و از زندگی ناامید می شوند. مثلا کسانی بوده اند که با وارد کردن احساس سوزن سوزن شدن بازوها در موتور جستجو، به حمله قلبی برخوردند و برای تشخیص علت وجود سردرد تپنده، به تومور مغزی رسیدند.
 
شاید بسیاری از مردم فکر کنند که بهتر است از این طریق راهنمایی نشوند اما تحقیقات جدید نشان می دهد که با وجود ترسناک بودن گاه به گاه نتایج جستجوی اطلاعات، مراجعه به اینترنت با لیستی از علائم در واقع می تواند ما را در تشخیص سلامت خود و یا بهتر عمل کردن در قبال علائم بیماری و مراجعه به پزشک یا کسب اطلاعات بیشتر نسبت به هر بیماری بهتر کمک کند.
به گزارش سیناپرس، طبق نتایج این مطالعه جدید که احتمالاً دقیق ترین مطالعه در زمینه مشاوره با گوگل یا بهتر بگوییم دکتر گوگل است، مشخص می شود كه سه چهارم جستجوكنندگان علائم بیماری به صورت آنلاین در گوگل، قادر به شناسایی شدت شرایط و انتخاب مراقبت مناسب هستند.
در گذشته، پزشکان هشدار داده بودند که جستجوی علائم بیماری و نحوه درمان آن که به اصطلاح سایبروندریا گفته می شود، می تواند طیف وسیعی از مشکلات از قبیل تشخیص های اشتباه، ترس و اضطراب شدید در اثر دریافت نتایج وحشتناک جستجوی علائم را برای بیماران و پزشکان به وجود آورد.
 
با توجه به این شرایط، گروهی از محققان دانشكده پزشكی هاروارد از پنج هزار نفر خواستند که شرح مختصری از علائم یک شخص را بخوانند و تصور كنند یکی از عزیزانشان، آنها را تجربه کرده اند. از شرکت کنندگان خواسته شد تا براساس اطلاعات داده شده، نوع بیماری را تشخیص دهند و سپس علائم مورد نظر خود را به صورت آنلاین جستجو کرده و مجدداً تشخیص دهند که آن علائم مرتبط با چه بیماری است.
 
 در این پروژه پژوهشی، بیماری های مختلفی از آنفولانزا تا حملات قلبی و مغزی بیمار خیالی و بیمار واقعی در نظر گرفته شد. شرکت کنندگان پس از دریافت راهنمایی های مناسب، برای حل مسئله می توانستند تصمیم بگیرند که با پزشک، آمبولانس و یا بیمارستان تماس بگیرند. در ضمن آنها سطح اضطراب خود را نیز ثبت کردند.
محققان دریافتند که پس از تحقیق در مورد علائم به صورت آنلاین، توانایی شرکت کنندگان در تشخیص صحیح بیماری اندکی بهبود یافته اما هیچ تغییری در توصیه های آنها برای درمان یا اضطرابی که احساس می کردند، دیده نمی شد.
 
بنابراین به طور کلی محققان دریافتند که جستجو کردن در مورد علائم بیماری و نتایج آن نه تنها آسیب زیادی به بیماران وارد نمی کند بلکه می تواند فوایدی داشته و دید بیماران را نسبت به بیماری بیشتر باز کند.