استفاده کاخ سفید از هوش مصنوعی برای شناسایی منتقدان ترامپ
کاخ سفید از هوش مصنوعی برای شناسایی تک تک منتقدان سیاست‌های دولت ترامپ قبل از هرگونه اقدام عملی استفاده می کند.
به گزارش آی بی تایمز، مایکروسافت یکی از بزرگترین شرکت‌های پیشتاز در عرصه فناوری‌های نوین، قصد دارد با دانشگاه نظامی چین برای تولید سیستم‌های هوش مصنوعی همکاری کند. این سیستم‌ها می‌توانند توسط دولت‌های مختلف جهان برای کنترل لحظه به لحظه امور مورد استفاده قرار بگیرند.
نکته قابل تأمل در این زمینه صادرات این نوع فناوری‌ها توسط یک شرکت آمریکایی به دیگر نقاط جهان است. در شرایطی که آمریکایی‌ها مدعی دفاع از آزادی بیان در سراسر جهان هستند، شرکت‌های فناوری وابسته به آنها به شیوه‌ای دیگر عمل کرده و در عمل برای گسترش و فروش محصولاتی تلاش می‌کنند که می‌توانند کاربردهایی دوگانه و محدودکننده داشته باشند.
محققان حوزه علوم اجتماعی هشدار می‌دهند که فناوری‌های جدید ابداع شده توسط کشورهای اروپای غربی و امریکا می‌توانند ابزاری بسیار خطرناک برای کنترل آنی و جاسوسی لحظه به لحظه از شهروندان در اختیار آنها قرار دهند و مردم کشورهایی که مدعی دفاع از دموکراسی هستند نیز از چنین خطراتی در امان نیستند.
سیستم‌های هوش مصنوعی این نوع توانمندی‌های کنترلی و نظارتی را قدرت بخشیده و بر دقت آنها می‌افزایند. پیش بینی می‌شود در آینده از این سیستم‌ها به طور گسترده در گوشی‌های هوشمند، موتورهای جستجوی اینترنتی، سیستم‌های صوتی دیجیتال و حتی سرویس‌های تحت وب استفاده شود.
بسیاری از مردم از سرعت گسترش فناوری هوش مصنوعی مطلع نیستند. ولی این سیستم‌ها بی سروصدا بسیاری از محصولات فناورانه را تسخیر می‌کنند و با تحلیل داده‌های کاربران، ارتقای الگوریتم‌های اختصاصی مربوط به هر کاربر و غیره یک تصویر بسیار دقیق از علایق و عادات کاربری هر فرد به دست می‌آورند تا بر مبنای آن هم خدمات دقیق‌تری ارائه دهند و هم تک تک کاربران را تحت سلطه خود بگیرند و از زیر و بم زندگی وی مطلع شوند.
پیشتازی آمریکایی‌ها در سو استفاده از هوش مصنوعی
دولت‌های غربی علیرغم ادعاهای خود در مورد احترام به حریم شخصی از هر روشی که به دسترسی بیشتر به اطلاعات شهروندان منجر شود، استقبال می‌کنند و افشاگری‌های ادوارد اسنودن پیمانکار سابق آژانس امنیت ملی اطلاعات آمریکا این موضوع را به خوبی نشان می‌دهد.
دولت آمریکا و سازمان‌های جاسوسی وابسته به آن در این زمینه ید طولایی دارند و به عنوان مثال در دهه ۷۰ میلادی رسانه‌ها افشا کردند که اف بی آی، سیا و آژانس امنیت ملی آمریکا یک شبکه کنترل و نظارت داخلی برای کنترل و سرکوب معترضان و طرفداران حقوق شهروندی، شناسایی فعالان سیاسی منتقد و حتی گروه‌های آمریکایی بومی تبار به راه انداخته اند.
پیشرفت فناوری طراحی و هدایت این شبکه‌ها را ساده‌تر کرده و قابلیت سازمان‌های جاسوسی آمریکا برای کنترل‌های دقیق و موردی را نیز افزایش داده است. پلیس آمریکا مدتی است از یک نرم افزار هوش مصنوعی بهره می‌گیرد که می‌تواند زمان وقوع جرایم و جنایات مختلف را پیش بینی کند و از همین رو قبل از وقوع یک جرم ماموری را به صحنه وقوع جرم می‌فرستد.
پلیس آمریکا از سیستم‌های دیگری برای شناسایی چهره افراد و تحلیل دی ان ای آنها به منظور پیشبرد تحقیقات جنایی بهره می‌گیرد. اما مشخص نیست آیا استفاده از این فناوری‌ها به طور بی طرفانه و صرفاً برای شناسایی مجرمان صورت می‌گیرد یا داده‌های افراد عادی هم با این جزئیات جمع آوری و نگهداری می‌شود.
از سوی دیگر در برخی موارد این سیستم‌ها از دقت کافی برخوردار نبوده و افراد عادی را به عنوان مجرم تشخیص می‌دهند. این عدم دقت گاهی منجر به نتیجه گیری های نادرست سیستم‌های یادشده می‌گردد. به عنوان مثال چندی قبل یکی از این سیستم‌های هوش مصنوعی به اشتباه مدعی شد احتمال ارتکاب جرم توسط آمریکایی‌های آفریقایی تبار بیشتر از سایر آمریکایی هاست؛ حال آنکه آمار موجود چنین چیزی را نشان نمی‌دهد.
این نگرانی به طور جدی وجود دارد که سیستم‌های کنترل و نظارت مبتنی بر هوش مصنوعی در آینده به نیروهای امنیتی در سراسر جهان امکان دهند تا انبوهی از اطلاعات جزئی را در مورد افراد مختلف جمع آوری کنند و با تحلیل این اطلاعات به جزئیات بی سابقه‌ای در مورد دیدگاه‌ها و علایق سیاسی و اجتماعی افراد دست یابند.
بنابراین حکومت‌های غربی با استفاده از این اطلاعات پی خواهند برد دقیقاً چه افرادی نسبت به سیستم سیاسی موجود دیدگاه انتقادی و اعتراضی دارند و می‌توانند پیش از هرگونه اقدامی آنها را شناسایی و با چنین افراد آزادیخواهی مقابله کنند.
به عنوان نمونه، کاخ سفید می‌تواند از هوش مصنوعی برای شناسایی تک تک منتقدان سیاست‌های دولت ترامپ قبل از هرگونه اقدام عملی استفاده کند. اطلاعات موجود در این زمینه با بررسی دی ان ای این افراد، شبکه‌های وای – فای مورد استفاده آنها، تصاویر به دست آمده از آنها از دوربین‌های کنترل و نظارت و غیره صورت می‌گیرد. ابزار مورد نیاز برای جمع آوری این اطلاعات – اعم از دوربین، حسگر، انواع رایانه، تراشه و غیره - را می‌توان در جاده‌ها، خطوط راه آهن، خطوط انتقال انرژی، شبکه‌های مخابراتی و غیره هم نصب کرد.
راه اندازی شهرهای هوشمند در جهان در آینده نیز این روند را تسریع خواهد کرد. بنابراین، اگر از امروز برای مقابله با این نوع سواستفاده ها از هوش مصنوعی اقدامی نشود، خطرات جدی آزادی بیان و حریم شخصی انسان‌ها را تهدید خواهد کرد.