بررسی بازی مونوپولی؛ فیدل کاسترو یا ولادیمیر پوتین؟

بدون شک یکی از دلچسب‌ترین سرگرمی‌های دوران کودکی، نشستن در برابر یک صفحه مقوایی و شروع یک بازی پر از تب و تاب و تا حدی بی‌رحمانه به نام مونوپولی بود. این بازی پیش از آن که قافیه را به بازی‌های کنسولی و موبایلی سال‌های اخیر واگذار کند، یکی از محبوب‌ترین گزینه‌ها برای اوقات فراغت محسوب می‌شد.

مطمئنا در حال حاضر هم اگر از طرفداران وفادار بازی‌های تخته‌ای باشید، حتما یک‌بار نام بازی مونوپولی یا روپولی (ایروپولی) را شنیده‌اید و اکنون خبر خوش این است که از این پس می‌توانید روی رایانه شخصی‌تان این سرگرمی دوست‌داشتنی را دوباره تجربه کنید. در این مقاله قصد داریم به این بازی محبوب سال‌های دور نگاهی بیندازیم و علاوه‌بر معرفی این بازی به گیمرهای جدید، از امکانات نسخه نرم‌افزاری آن برای طرفداران آن سخن بگوییم. با آی‌تی‌رسان همراه شوید.

اگر بخواهیم از ابتدا شروع کنیم، باید بگوییم که برای نخستین بار ایده این بازی با مفهومی مشابه، توسط الیزابت مگی در سال ۱۹۰۳ طراحی شد و اندک اندک تغییراتی عمده را درون خودش احساس کرد. اگر می‌پرسید چه تغییراتی، باید بدانید که در ابتدا الیزابت مگی این بازی را با نام “بازی صاحب‌خانه‌ها” برای اعتراض به بی‌عدالتی‌های صورت گرفته در سیستم‌ اجاره‌های سنگین خانه‌ها در آن زمان ایجاد و پس از آن چارلز دارو با تغییر بخش‌هایی از بازی و ایجاد قوانینی مشخص ایده بازی مونوپولی را با نام خودش به کمپانی برادران پارکر فروخت. واژه “مونو” به معنای “تنها” و “پُولی” به معنای “فروش” بوده و کنارهم قرار گرفتن این دو کلمه مفهوم انحصارطلبی را تداعی می‌کند.

در محبوبیت این بازی به همین جمله بسنده می‌کنیم که از زمان عرضه تا به امروز نزدیک به ۸۰۰ میلیون نفر این بازی را تجربه کرده‌اند ولی شاید امروزه به دلیل بازی‌های پرزرق و برقی که در اطرافمان مشاهده می‌کنیم، کمتر به سراغ چنین بازی‌هایی می‌رویم. البته شاید بتوان از گزارش نیویورک تایمز این‌گونه برداشت کرد که افراد در برابر این بازی به دو دسته تقسیم می‌شوند: فیدل کاسترو یا ولادیمیر پوتین.

فیدل کاسترو دستور داد تمامی نسخه‌های این بازی در کشور کوبا به‌طور کامل نابود شوند تا هیچ‌ اثری از سرمایه‌داری و انحصارطلبی در آن‌جا باقی نماند ولی در عین حال این بازی یکی از محبوب‌ترین سرگرمی‌های ولادیمیر پوتین است. نسخه‌ای که در این مطلب قصد بررسی آن را داریم بازی MONOPOLY PLUS بوده که توسط استودیوی Ubisoft برای رایانه‌های شخصی منتشر شده است.

با شروع بازی اولین چیزی که توجه‌تان را جلب می‌کند، گرافیک و صداگذاری مناسب بازی است که از همان ابتدا حس خوبی را به کاربر می‌دهد. در منوی بازی دو بخش محلی و آنلاین وجود دارد که با انتخاب گزینه محلی یک بازی جدید خواهید ساخت که می‌توانید با دوستان‌تان به‌صورت آفلاین چند نفره بازی کنید. البته پیش از شروع بازی چند گزینه مهم پیش روی کاربر قرار می‌گیرد که جز جلو‌ه‌های بصری بازی هستند و می‌توانید با انتخاب گزینه LIVING BOARD یا CLASSIC BOARD بین حالت سه بعدی و با انیمیشن‌های زیبا یا حس نوستالژیک مونوپولی سوئیچ کنید.

گزینه سومی هم به نام MONOPOLY RABBIDS وجود دارد که به جای انداختن دو عدد تاس برای پیشرفت در بازی، سه عدد تاس به هر کاربر داده می‌شود که موجب می‌گردد یک بازی سریع داشته باشید و زودتر بازی به پایان برسد.

پس از انتخاب مورد دل‌خواه، منویی از قوانین برای گیمر باز خواهد شد که تقریبا اکثر قوانین رایج در بازی مونوپولی را درون خود دارد و می‌توانید بسته به سلیقه خودتان محدودیت یا آزادی بیشتری را روی بازیکنان اعمال کنید. حداکثر تعداد بازیکنان برای یک دور بازی ۶ عدد بوده و در ابتدا بازیکنان تاس می‌اندازند و شخصی که در مجموع بیشترین عدد تاس را داشته باشد، به‌عنوان شروع کننده بازی اقدام می‌کند و دیگر افراد نیز به ترتیب امتیاز وارد بازی خواهند شد. همه بازیکنان نیز به اندازه ۲۰۰۰ مونوپولی سرمایه اولیه دریافت و با استفاده از آن می‌توانند خانه‌های موجود در بازی را خریداری کرده و از رقیبان خود اجاره (جریمه) بگیرند.

اگر می‌خواهید به یک بازیکن حرفه‌ای در این بازی تبدیل شوید باید چند نکته مهم را در نظر داشته باشید. اولین نکته این است که همواره باید حواستان به میزان پولی که در اختیار دارید، باشد و در عین حال تا جایی که می‌توانید املاک خود را در نقشه افزایش دهید. دقت کنید زمانی کارت‌های هم رنگ یک مجموعه را خریداری یا معاوضه کردید می‌توانید میزان اجاره دریافتی را افزایش داده و یا حتی هتل بسازید. با این کار درآمد شما به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد و می‌توانید دوباره برای خرید دیگر خانه‌ها اقدام کنید.

نکته بعدی لزوم زندان است، بسته به شماره تاسی که نشان داده می‌شود، احتمال دارد به زندان رفته و سه نوبت از بازی خارج شوید. باید دقت نمایید که همیشه زندان شما را از بازی کنار نمی‌گذارد و گاهی لازم است برای مدتی در این خانه باقی بمانید تا اجاره کمتری را به حریفان خود پرداخت کنید. نکته آخر نیز آن است که همیشه تلاش نمایید، ابتدا خانه‌های ارزان‌تر را خریداری و ارتقا دهید چراکه هزینه کمتری برای افزایش جریمه آنها نیاز دارید.

بازی نیازی به بخش داستانی ندارد چراکه این بازیکنان هستند که در هر دوره با استراتژی‌های خود داستان آن را خلق می‌کنند ولی از نظر گیم‌پلی هم ایراد خاصی به دستاورد یوبی‌سافت وارد نیست. سر راست بودن گزینه‌ها و کنترل بازی، توانایی استفاده از JoyStick‌ و نبود باگ از نکات مثبت گیم‌پلی هستند. از دیگر امکانات این بخش هم می‌توان به تنوع قوانین و حالت‌های مختلف بازی اشاره کرد.

در ضمن همان‌طور که در ابتدای بحث گفته شد، گرافیک بازی در حد کاملا مناسبی قرار دارد و انیمیشن‌ها و جذابیت‌های بصری مناسبی در حین بازی برای بازیکنان در نظر گرفته شده‌ است. موسیقی بازی هرچند بسیار مناسب و ملایم نواخته و تهیه شده ولی در سرتاسر بازی تنها همین موزیک ملایم پخش می‌گردد که همین موضوع باعث می‌شود پس از مدتی خودتان دست به کار شوید و برای رفع خستگی هم که شده موزیک‌های دیگری را در حین بازی پخش کنید.

در مجموع باید گفت که بازی مونوپولی استودیوی یوبی‌سافت بسیار ساده، عالی و سرگرم‌کننده طراحی شده و اگر یکی از طرفداران نسخه تخته‌ای این بازی باشید یا تاکنون این بازی را تجربه نکرده باشید، حتما توصیه می‌کنیم بازی مونوپولی را یک بار تجربه کنید تا لذت یک بازی چند نفره در کنار دوستان یا اقوام را از دست ندهید.

نوشته بررسی بازی مونوپولی؛ فیدل کاسترو یا ولادیمیر پوتین؟ اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.