بررسی تصویری میزان تلفات و خسارات انفجار بمب اتم در یک منطقه

تصور کنید یک بمب هسته ای ۱۵۰ کیلوتنی در نزدیک ترین شهر به شما منفجر می شود. آیا می دانید برای آن شهر، مناطق اطراف آن و ساکنینش چه اتفاقاتی می افتد؟
شما تنها کسی نیستید که فقط همین جمله به ذهنتان می رسد: مردم زیادی می میرند.

گویا آی تی – الکس ولرستاین، مورخ علمی در موسسه فناوری استیونز، در وبسایت خود (NuclearSecrecy.org) چنین بیان کرد: “ما در دنیایی زندگی می کنیم که در آن مباحث سلاح های هسته ای به طور مداوم در صفحه اول روزنامه ها مطرح می شود، با این حال عده ی زیادی از مردم هنوز تصور دقیقی از پیامدهای انفجار یک سلاح هسته ای ندارند”.
ولرستاین در راستای کمک به مردم برای درک پیامدهای انفجار یک بمب هسته ای، مرورگری تعاملی به نام Nukemap طراحی کرده است. (http://nuclearsecrecy.com/nukemap/)
وی در ادامه نوشت: “بعضی مردم فکر می کنند بمب های هسته ای همه چیز در دنیا را در یک آن نابود می کنند؛ تصور بعضی دیگر این است که این بمب ها با بمب های معمولی تفاوت چندانی ندارند. حقیقت چیزی مابین این دو است”.
برای شبیه سازی واقعیت،می توانید در Nukemap یک بمب هسته ای فرضی سااخته و آن را در هر نقطه ای از زمین منفجر کنید.
این نرم افزار از معادلات و مدل های غیر محرمانه ی بمب های هسته ای و اثرات آن –مانند ابعاد قارچ انفجاری، شعاع انفجار در هوا، مناطق تابش و …- برای پردازش اعداد استفاده کرده و سپس نتایج را به صورتی گرافیکی در نقشه ی گوگل ارائه می دهد.
گزینه های از پیش تعیین شده به شما امکان انتخاب از بین انفجار های تاریخی و اخیر از جمله انفجار آزمایشی کره شمالی و “بمب تزار” (قوی ترین بمبی که تا به حال منفجر شده است) را می دهد.
این برنامه همچنین میزان مرگ و میر و صدمات ناشی از افجار بمب در ارتفاع و موقعیت تعیین شده را تخمین می زند.
اولین نسخه ی برنامه ی ولرستاین در فوریه ۲۰۱۲ (بهمن ۱۳۹۰) ارائه شده و در ماه گذشته به نسخه ی ۲٫۵ ارتقا پیدا کرد.کاربران تا کنون بیش از ۱۲۴ میلیون انفجار را در Nukemap طراحی کرده اند.
از جمله ویژگی های جدید Nukemap 2.5 این است که می تواند احتمال جابجایی ابر رادیواکتیو را بر اساس وضعیت آب و هوای محلی نشان دهد.
منظور از ابر رادیواکتیو، گردو خاک و مخروبه هایی است که هنگلم انفجار در هوا و پخش شده و تا درجات خطرناکی تحت تابش هسته ای قرار گرفته اند، وارد اتمسفر شده و در فواصل زیادی پخش شده اند.
در نسخه ی ارتقا داده شده شما همچنین می توانید سناریوهای خود را از آن استخراج و در نرم افزارهای نقشه نگاری مانند google earth وارد کرده و سپس آن ها را به صورت سه بعدی کاوش کنید.
ولرستاین در وبسایتش نوشت: “امیدوارم مردم درک کنند که یک سلاح هسته ای چه تاثیراتی بر مکان هایی که با آن آشنایی دارند می گذارد و همچنین متوجه شوند که چگونه ابعاد متفاوت سلاح ها می تواند نتایج را تحت تاثیر قرار دهد”.

انتخاب یک بمب و هدف

 

ما تصمیم گرفتیم Nukemap 2.5 را با استفاده از گزینه انفجار زیرزمینی آزمایشی کره شمالی در سوم سپتامبر (۱۲ شهریور) امتحان کنیم.
بعضی از کارشناسان معتقدند این بمب، که احتمالا یک بمب هیدروژنی بوده، قدرت انفجاری به اندازه ی تقریبا ۱۵۰ کیلوتن TNT را دارا بوده است.
این قوی ترین انفجار هسته ای تاریخ این کشور بوده که حدود ۱۰ برابر قوی تر از انفجار اتمی هیروشیما در سال ۱۹۴۵ می باشد که حدود ۱۵۰۰۰۰ کشته داد.

ما از سانفرانسیسکو آغاز کردیم زیرا با توجه به Missilemap (http://nuclearsecrecy.com/missilemap/) –ابزار کمکی Nukemap ولرستاین- این شهر در محدوده تخمینی جدیدترین و دوربردترین موشک بالستیک قاره پیمای کره شمالی، Hwasong-14 می باشد.

اثرات انفجار

به صورت پیش فرض در Nukemap یک کلاهک جنگی ۱۵۰ کیلوتنی می تواند در ارتفاع ۱٫۶۵ کیلومتری سطح شهر منفجر شود.انفجار هوایی می تواند قدرت مخرب بمب هسته ای را به حداکثر برساند زیرا باعث می شود انرژی انفجار گسترش یابد.اگر بمب روی زمین منفجر شود، خاک بیشتر آن انرژی را جذب می کند.

تاثیرات اصلی انفجار هسته در نقشه به صورت ۴ منطقه رنگی نشان داده می شود:
• قارچ انفجار (به وسعت ۹۰۰ متر)- در نزدیک ترین محدوده به سایت انفجار، آتش سوزی بسیاری از ساختمان ها، اشیا و مردم را می سوزاند.
• تشعشعات (به وسعت ۲ کیلومتر)- بر اساس Nukemap، تشعشعات گاما و دیگر اشعه های بمب های هسته ای به قدری در این محدوده شدید است که بیش از ۵۰درصد مردم در ساعات اولیه و تا چندهفته می میرند.
• موج انفجار (به وسعت ۷٫۵ کیلومتر)- این قسمت نشان دهنده موج انفجاری به قدرت ۲کیلوگرم بر سانتی متر مربع می باشد که می تواند بیشتر ساختمان های مسکونی را تخریب کرده و باعث پارگی پرده گوش شود.
• تابش حرارتی (به وسعت ۱۰٫۵ کیلومتر)- این منطقه مملو از اشعه ی فرابنفش سوزاننده ی پوست می سود و هرکس در هر فاصله ای باشد که بتواند انفجار را ببیند، خواهد سوخت. “سوختگی درجه سه تمام لایه های پوست را می سوزاند و اغلب بدون درد است زیرا سلول های عصب را تخریب می کند. این نوع سوختگی می تواند زخم های شدید یا معلولیت ایجاد کرده و منجر به قطع عضو شود.”
کلیک کردن بر گزینه “آلودگی رادیواکتیو” هیچ محدوده تابشی برای این انفجار فرضی تشان نداد. یادداشتی در انتهای نتایج Nukemap با این مضمون ظاهر شد: “گزینه ارتفاع انفجار منتخب شما به قدری بالا است که نمی تواند آلودگی محلی قابل توجهی تولید کند.”

مرگ و میر و مناطق آلوده به رادیواکتیو

هنگامی که ارتفاع انفجار را تا سطح زمین کاهش دادیم، تصویر بسیار متفواتی ظاهر شد: محدوده های حرارت و موج انفجار کوچک شدند ولی قارچ انفجار تا حدود دو برابر در منطقه و منطقه تابش تا سه برابر افزایش یافتند.
ما همچنین گزینه ی جدید آلودگی رادیواکتیو بر اساس آب و هوا را فعال کردیم. و به منظور دیدن تاثیرات انسانی، گزینه مرگ و میر (casualties) را هم تیک زدیم.

خوشبختانه، بادهای محلی در این سناریو به سمت غرب و جنوب غربی حرکت می کردند که بیشتر آلودگی های رادیواکتیو را به سمت اقیانوس آرام راندند.
اگر شخصی به مدت چهار ساعت خارج از محدوده ۱۰۰ راد بر ساعت بایستد، می تواند در معرض ۴۰۰ راد تابش قرار بگیرد که برای کشتن ۵۰ درصد مردم توسط سندروم تابش حاد کافی است.
اگرچه، بر اساس ارزیاب مرگ و میر Nukemap، این انفجار می تواند در طی ۲۴ ساعت، حدود ۱۳۰۰۰۰ نفر را از پای درآورد و ۲۸۰۰۰۰ نفر را زخمی کند. این ابزار یادآور می شود که شامل اثرات تخریب رادیواکتیو در میان موارد دیگر نمی شود.
همچنین اظهار دارد که “مدل سازی مرگ و میر در اثر حمله هسته ای دشوار است. این اعداد قطعی نیستند و تنها به منظور نشان دادن عمق فاجعه بیان می شوند”.

نمای گوگل ارث

ما تمایل داشتیم که ویژگی انتقال (export) را هم امتحان کنیم اما به نظر می رسد نیاز به کار دارد.
برای مثال، محدوده ی آلودگی، در مقایسه با محاسبات خود برنامه، کلا در منطقه دیگری –متمایل به جنوب سانفرانسیسکو به جای جنوب-جنوب غربی- نشان داده شد.

ولی باز هم برای دیدن ابعاد قارچ انفجار (نیمکره زرد رنگ در شکل زیر) به صورت سه بعدی، که مربوط به یک شهر بزرگ و تخریب تمام منطقه می شود، به طرز دلهره آوری مفید بود.

شما می توانید سناریوی انفجار هسته ای خود را در نسخه ۲٫۵ Nukemap بسازید (nuclearsecrecy.com/nukemap).
ولسرستاین و دیگران در موسسه فناوری استیونز-موسسه ای مستقر در هوبوکن، نیوجرسی- مشغول کار بر پروژه ای مرتبط به نام بازسازی دفاع غیر نظامی می باشند.
این تلاش با هدف “توسعه استراتژی های ارتباطی جدید در مورد خطر هسته ای که پتانسیل بالایی برای ترویج مخاطبان عمومی دارد” انجام می شود. به این پروژه ۵۰۰,۰۰۰ دلار آمریکایی جایزه تعلق گرفت و انتظار می رود که در سال ۲۰۱۹ آغاز به فعالیت کند.