بی‌اعتنایی به رهاسازی زباله‌های الکترونیکی
ارائه جدیدترین آمار درباره میزان تولید زباله‌های الکترونیکی در جهان و سهم تولید زباله ایرانیان باعث شد تا روز گذشته رئیس اتحادیه فناوران رایانه تهران درباره بلاتکلیفی زباله‌ها پس از تولید گلایه کند و نسبت به خطرات ناشی از باقی ماندن زباله‌های الکترونیکی در محیط‌زیست هشدار دهد.
آخرین آمار از پایش پسماندهای الکترونیکی در جهان نشان می‌دهد که بیش از ۴۱ میلیون تن زباله الکترونیکی در جهان تولید می‌شود که در این میان سهم هر ایرانی در تولید این زباله‌ها حدود ۷ کیلوگرم است.
بر اساس آمار اعلام شده از سوی سازمان حفاظت محیط زیست ایران حجم زباله‌های الکترونیکی تا اردیبهشت ماه امسال 40/ 7 کیلوگرم است که محاسبه آن به ازای هر ایرانی به این معنی است که سهم ایران در تولید پسماندهای الکترونیکی از متوسط آسیا بالاتر و تقریبا دو برابر آن است؛ چراکه سهم قاره آسیا با تولید 7/ 3 کیلوگرم زباله الکترونیکی به ازای هر نفر است.
براساس بررسی‌های صورت گرفته، در سال ۲۰۱۴ بالغ بر 8/ 41 میلیون تن پسماند الکترونیکی در جهان تولید شده که اروپا بیشترین سهم را در تولید و دورریز این زباله‌ها به خود اختصاص داده است. هم‌اکنون تنها ۴ میلیارد نفر از مردم جهان تحت پوشش قوانین ملی مرتبط با پسماند الکترونیکی هستند و این به معنای آن است که از هر ۷ نفر در دنیا ۴ نفر تحت پوشش این قوانین قرار دارند. حالا اما به گفته رئیس اتحادیه فناوران رایانه تهران، شهرداری‌ها به ویژه شهرداری تهران در زمینه جمع‌آوری اصولی این زباله‌ها تعلل می‌کند که این موضوع سلامت زیست محیطی را به خطر می‌اندازد.
به گفته سیدمهدی میرمهدی به« موبنا» انباشت زباله‌های الکترونیک در کشور روز به روز در حال افزایش است، او در این زمینه می‌گوید:« طبق قانون شهرداری مسوول جمع‌آوری و تفکیک زباله‌های الکترونیکی و دفع آنها بوده است اما به دفعات زیاد دیده شده که زباله‌های الکترونیکی سر خیابان‌ها رها می‌شوند.»
او با اشاره به اینکه وسایل الکترونیکی همچون رایانه، موبایل و تلویزیون از جمله وسایل پرمصرف در دنیای مدرن امروز محسوب می‌شوند، افزود: «بسیاری از قطعات مورد استفاده در تجهیزات الکترونیکی دارای عناصر آلوده‌کننده محیط زیست همچون کادمیوم، سرب و روی هستند که به این موضوع مهم باید اهمیت داده شود.»
به گفته رئیس اتحادیه فناوران رایانه تهران هر روز شاهد پیشرفت و تغییر تکنولوژی و فناوری هستیم به همین دلیل شاهد تغییر انواع دستگاه‌ها و کالاهای ارتباطی و دیجیتالی و کنار گذاشتن کالاها از جمله کامپیوترهای قدیمی توسط افراد هستیم که همین موضوع باعث جمع‌آوری زباله‌های الکترونیکی شده است. میرمهدی با تاکید بر تفکیک‌سازی و جمع آوری زباله‌های الکترونیکی توسط شهرداری، گفت: شهرداری باید به منظور حفظ سلامتی محیط زیست هرچه سریع‌تر به فکر تفکیک و جمع آوری زباله‌های الکترونیکی باشد.
زباله‌های الکترونیکی به دستگاه‌های الکترونیکی مصرف شده و قطعات آنان همچون تلفن‌ها و کامپیوترها و لوح فشرده که حاوی فلزات خطرناکی مانند سرب، کادمیوم و جیوه هستند گفته می‌شود که در صورت رهاسازی در طبیعت پس از پایان عمر مفید و عدم بازیافت صحیح آلوده‌کننده خطرناک محیط زیست به شمار می‌روند. عمر کوتاه تجهیزات کامپیوتری از یک طرف و تنوع‌طلبی مردم به استفاده از تجهیزات الکترونیکی جدید سبب شده است که رفته‌رفته بحث زباله‌های الکترونیکی به مشکل بزرگ دنیا تبدیل شود.