تاریخچه و آینده اینترنت اشیا (IoT)

تاریخچه و آینده اینترنت اشیا (IoT)

اینترنت اشیا (IoT) به تازگی در زندگی روزمره ما جا افتاده است. اکنون اینترنت اشیا (IoT) در اطراف بسیار زیاد می‌باشد: خودروهای در حال حرکت بین خیابان‌ها، دستگاه‌های اتوماسیون خانه که در خانه واقع شده ‌است، سنسورهای دفتری هوشمند جاسازی ‌شده در محیط کار، ردیاب‌های تناسب اندام که بر بدن ما پوشیده می‌شوند و غیره. بر روی هم، آنها یک اکوسیستم عظیم از ۲۶٫۶۶ میلیارد چیز متصل به هم می‌سازند که بر جوامع و اقتصادهای جهانی تاثیر قابل‌ توجهی دارند.

اما جهان از ابتدا اینگونه نبوده است. تا سال ۱۹۹۹، حتی اصطلاح اینترنت اشیا وجود نداشت. بنابراین این سوال پیش می‌آید که اینترنت اشیا چطور به سرعت تکامل پیدا کرد و به یک کلمه کلیدی عادی تبدیل شد؟ برای پاسخ به این سوال، بیایید به ریشه‌های این تکنولوژی برویم.

 

تاریخچه مختصر اینترنت اشیا

مفهوم دستگاه‌های متصل به روز به ۱۸۳۲ برمی‌گردد زمانی که اولین تلگراف الکترومغناطیسی طراحی شد. تلگراف ارتباط مستقیم بین دو ماشین را از طریق انتقال سیگنال‌های الکتریکی به وجود می‌آورد. با این حال، تاریخچه واقعی اینترنت با اختراع اینترنت، یک جز بسیار ضروری در اواخر دهه ۱۹۶۰ آغاز شد، که در آن زمان به سرعت در طول دهه‌های بعدی توسعه یافت.

 

دهه ۱۹۸۰

این موضوع را ممکن است به سختی بتوان باور کرد، اما اولین دستگاه متصل، ماشین فروش کوکاکولا بود که در دانشگاه کارنگی ملون قرار داشت و توسط برنامه نویسان محلی اداره می‌شد. آنها میکروسوئیچ‌ها را به دستگاه تبدیل کردند و از شکل اولیه اینترنت استفاده کردند تا ببینند دستگاه خنک ‌کننده به اندازه کافی سرد است و قوطی‌های نوشابه در دسترس هستند. این اختراع مطالعات بیشتری را در این زمینه و توسعه ماشین‌ آلات به ‌هم‌ پیوسته در سراسر جهان پرورش داد.

 

دهه ۱۹۹۰

در سال ۱۹۹۰، جان رومکی برای اولین بار یک توستر را به اینترنت با پروتکل TCP / IP متصل کرد. یک سال بعد، دانشمندان دانشگاه کمبریج با توجه به ایده‌های خود از اولین نمونه اولیه دوربین برای نظارت بر میزان قهوه موجود در قهوه جوش آزمایشگاه رایانه محلی خود استفاده کردند. آنها وب کم را طوری برنامه ریزی کردند تا از قهوه جوش سه بار در دقیقه عکس بگیرند، سپس تصاویر را به کامپیوترهای محلی بفرستند، در نتیجه به همه اجازه می‌دهند تا ببینند آیا قهوه در دسترس است یا نه.

سال ۱۹۹۹ به راحتی یکی از مهم‌ترین سال‌ها برای تاریخ اینترنت اشیا بود، زیرا کوین اشتون اصطلاح اینترنت اشیا را ابداع کرد. اشتون یک تکنسین بینایی، در حال ارائه سخنرانی برای Procter & Gamble بود که در آن اینترنت اشیا (IoT) را به عنوان یک تکنولوژی معرفی کرد که چندین ابزار با کمک برچسب‌های RFID برای مدیریت زنجیره تامین را متصل کرد. او به طور خاص از کلمه اینترنت در عنوان سخنرانی‌اش استفاده کرد تا توجه حضار را به خود جلب کند، چرا که اینترنت در آن زمان در حال تبدیل به یک معامله بزرگ بود. در حالی که ایده او در مورد اتصال ابزار مبتنی بر RFID از اینترنت مبتنی بر IP امروزی متفاوت است اما پیشرفت اشتون در اینترنت نقش اساسی را در اینترنت در طول تاریخ و توسعه فناوری ایفا کرد.

 

دهه ۲۰۰۰

در اوایل قرن بیست و یکم واژه اینترنت اشیا به کاربرد گسترده‌ای در رسانه‌ها رسید و رسانه‌ها از جمله گاردین، فوربس و بوستون گلوب به این موضوع اشاره کردند. علاقه به فناوری اینترنت اشیا (IoT) به طور پیوسته در حال افزایش بود، که منجر به اولین کنفرانس بین ‌المللی درباره اینترنت اشیا شد که در سوییس و در سال ۲۰۰۸ برگزار شد، جایی که شرکت کنندگان از ۲۳ کشور درباره RFID، ارتباطات بی‌سیم کوتاه ‌مدت و شبکه‌های سنسور بحث و تبادل نظر کردند.

علاوه بر این، چندین پیشرفت عمده باعث تکامل اینترنت اشیا شد. یکی از آنها یک یخچال متصل به اینترنت بود که در سال ۲۰۰۰ توسط شرکت ال جی معرفی شد و به کاربران اجازه داد که آنلاین خرید کنند و تماس‌های ویدئویی بگیرند. یک توسعه اساسی دیگر، یک ربات کوچک خرگوش به نام نابازتاگ (Nabaztag) بود که در سال ۲۰۰۵ ایجاد شد که قادر به گفتن آخرین اخبار، پیش ‌بینی آب و هوا و تغییرات بازار سهام بود.

به گفته سیسکو (Cisco)، حتی پس از آن تعداد دستگاه‌های متصل به هم از مردم روی زمین پیشی گرفتند.

 

دهه ۲۰۱۰

جهش اینترنت اشیا (IoT) با افزودن شبکه Gartner Hype Cycle برای تکنولوژی‌های نوظهور در سال ۲۰۱۱ پشتیبانی شد.

در همان سال، IPv6 یک پروتکل لایه شبکه که مرکز اینترنت اشیا است، به صورت عمومی راه ‌اندازی شد.

از آن زمان به بعد، وسایل متصل به هم در زندگی روزمره ما رایج و رایج‌تر شده‌اند. شرکت‌های فناوری مهم و بزرگ جهانی مانند اپل، سامسونگ، گوگل، سیسکو و جنرال موتورز تلاش خود را بر روی تولید حسگرها و دستگاه‌های اینترنت اشیا از ترموستات‌های متصل به هم و عینک‌های هوشمند گرفته تا اتومبیل‌های خودران متمرکز کرده‌اند. اینترنت اشیا تقریبا در هر صنعتی راه خود را پیدا کرده است: تولید، مراقبت‌های بهداشتی، حمل و نقل، نفت، انرژی، کشاورزی، خرده ‌فروشی، و بسیاری از موارد دیگر. این تغییر چشمگیر ما را متقاعد کرده ‌است که انقلاب اینترنت اشیا (IoT) در اینجا درست است و در همین زمان است.

تا امروز، سیستم عامل‌های اینترنت اشیا جایگاه خود را در میان گرایش‌های برتر امسال چرخه Gartner Hype ، همراه با دستیاران مجازی، خانه‌های متصل و ۴ ماشین خود گردان حفظ می‌کنند. این فناوری در عرض ۵ تا ۱۰ سال دیگر به ارتفاع بهره ‌وری خود دست خواهد یافت.

 

نگاهی به آینده اینترنت اشیا

با توجه به این سرعت رشد سریع، اینترنت اشیا (IoT) به زودی بر جهان مسلط خواهد شد. در سال ۲۰۱۹، گارتنر پیش ‌بینی کرد که بازار خودرو اینترنت اشیا به ۵٫۸ میلیارد تن در سال ۲۰۲۰ رشد خواهد کرد که افزایشی ۲۱ درصدی را از سال ۲۰۱۹ را رقم زد. هر چیزی که می‌تواند متصل شود به هم متصل خواهد شد و در نتیجه یک سیستم دیجیتالی جامع تشکیل خواهد داد که در آن همه دستگاه‌ها با افراد و یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.

در اینجا چند عامل تعیین‌ کننده برای توسعه سریع اینترنت آمده‌ است:

• کاهش هزینه‌های سنسور
• کاهش هزینه جمع ‌آوری داده‌ها و ذخیره ‌سازی به دلیل راه ‌حل‌های ابری
• گسترش دادن یک اتصال اینترنتی گسترده
• افزایش قدرت محاسبه
• افزایش نفوذ گوشی‌های هوشمند و تبلت

بدون شک، رشد سریع اینترنت اشیا (IoT) دنیای ما را به طور اساسی تغییر خواهد داد. تصور کنید که یک اتومبیل به اینترنت اشیا متصل به برنامه کار شما دسترسی خواهد داشت و اگر در مسیر حرکت به ترافیک برخورد کنید، به همکاران شما اطلاع می‌دهد که دیر یا زود به جلسه خواهید رسید.

آینده به‌هم‌ پیوسته ما قطعا فرصت‌های بسیاری را برای مردم ایجاد خواهد کرد. با این حال، این مساله نیز چالش‌های خودش را خواهد داشت.

با در نظر گرفتن گذشته، حال و آینده اینترنت اشیا، به این نتیجه می‌رسیم که فناوری به هم پیوسته با وجود افزایش چالش‌های امنیت سایبری به سرعت در حال پیشرفت است. راه‌حل‌های ابتکاری برای ادامه رشد در سال‌های آتی تضمین شده‌اند و به نوبه خود روشی را که ما زندگی می‌کنیم و کار می‌کنیم را تغییر خواهند داد.

نوشته تاریخچه و آینده اینترنت اشیا (IoT) اولین بار در گویا آی‌ تی پدیدار شد.