معیارهای دانش بنیان شدن محصولات و شرکت های فناور چیست؟
معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری معیارهایی برای ارزیابی «شرکت ها» و «کالاها و خدمات» در نظر گرفته است تا شرکت ها و محصولات شان به مرحله دانش بنیانی برسند.
چند سالی می شود که موضوع دانش بنیان شدن شرکت ها و کالاها مطرح شده است تا کشور در مسیر تجاری سازی کالاهای بومی حرکت کند. ارزیابی شرکت ها و محصولات شرکتها برای دریافت تاییدیه دانش بنیانی باید بر اساس معیارهای معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری سنجیده شوند.
دانش بنیان شدن کالا و خدمات
یکی از این معیارها برای دانشبنیانی شدن کالاها و خدمات که مورد تایید معاونت علمی است، سطح فناوری کالاها و خدمات است که باید در حوزه فناوریهای بالا یا متوسط به بالا قرار گرفته باشند.
از دیگر معیارهای ارزیابی، مرحله تولید کالاهای ارایه شده است؛ بدان معنا که محصول باید در حال تولید یا حداقل در حد نمونه آزمایشگاهی (با قابلیت بررسی فنی) ساخته شده باشد؛ در مورد خدمات میتوان گفت که باید دارای اسناد فروش باشند.
طراحی مبتنی بر تحقیق و توسعه از دیگر معیارهای ارزیابی شرکت های دانشبنیان است که شرکت باید طراحی اساسی و قابل توجهی مبتنی بر فعالیتهای تحقیق و توسعه، حداقل در یکی از «طراحی زیرسیستم اصلی کالا و خدمت»، «طراحی یکپارچه سازی کالا و خدمت» و «طراحی فرآیند (یا تجهیزات) تولید کالا و خدمت، مشروط به پیچیده بودن این فرآیند (یا تجهیزات) تولید» داشته باشد.
معیارهای شرکت های دانش بنیان
شرکت های دانش بنیان شامل چهار دسته نوپای سطح یک، دو و شرکت های تولیدی سطح یک و دو هستند.
شرکتها میتوانند با ارایه خدمات تجاری سازی مطابق با فهرست کالاها و خدمات دانش بنیان، بصورت شرکت «تولیدی نوع ۲» تایید شوند. همچنین شرکتهای ارایه دهنده خدمات شتابدهی کسب و کار مطابق با فهرست کالاها و خدمات دانش بنیان و بدون نیاز به اسناد فروش، می توانند بصورت شرکت «نوپا نوع ۲» یا «تولیدی نوع ۲» تایید شوند.
تاییدیه دانش بنیان شرکتها برای استفاده از مزایای قانون، به مدت (۲) سال بوده و تمدید این زمان، منوط به ارزیابی و تایید مجدد شرکت از سوی معاونت علمی است.
معیارهای طراحی مبتنی بر فعالیت های تحقیق و توسعه
برای شرکت هایی که خواستار دانشبنیان شدن مبتنی بر فعالیت های تحقیق و توسعه هستند معیارهای «زیرسیستم اصلی کالا و خدمت»، «یکپارچه سازی کالا و خدمت (فعالیت های صرفا مونتاژ، مشمول این بند نیست)»، « فرآیند (یا تجهیزات) تولید کالا و خدمت، مشروط به پیچیده بودن این فرآیند (یا تجهیزات) تولید» در نظر گرفته شده است.
شرکت ها باید بر اساس این معیارها مورد ارزیابی قرار بگیرند تا بر اساس تحقیق و توسعه شان مجوز دانش بنیانی دریافت کنند.