هزارسوی شبکه؛ راه اندازی آنلاین شبکه‌های کامپیوتری
امروزه، شبکه‌های کامپیوتری و اینترنتی و تجهیزات وابسته به آن در سازمان‌ها و شرکت‌های کوچک و بزرگ جایگاه خاص و اهمیت ویژه‌ای دارند.
کسب و کارها از اینترنت ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه برخوردار می‌شوند
در جلسه اخیر شورای عالی فضای مجازی، اهداف شبکه ملی اطلاعات تا سال ۱۴۰۴ به تصویب رسید.
بر همین اساس پوشش صد در صد جمعیت کشور برای دسترسی پهن باند سیار با سرعت متوسط ۱۰ مگابیت بر ثانیه و پوشش ۸۰ درصدی دسترسی پهن باند ثابت خانوارها با متوسط سرعت ۲۵ مگابیت بر ثانیه است.
در این جلسه همچنین مقرر شد حداقل ۳ قطب مرکز داده در سه استان کشور ایجاد شود تا شبکه متوازنی در سراسر کشور داشته باشیم.
همچنین در این جلسه قرار شد کسب و کارها از اینترنت ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه برخوردار باشند و در بخش صنعت داخلی هم تولید گوشی‌های ساخت داخل به ۲۰ درصد مصرف گوشی‌های کشور افزایش یابد و همچنین سالانه حدود ۵ درصد رشد خودکفایی در زمینه تجهیزات شبکه ایجاد شود.
بنا بر اعلام مرکز ملی فضای مجازی، در جلسه شورای عالی فضای مجازی همچنین مقرر شد سهم اقتصاد دیجیتال و خرده‌فروشی الکترونیکی حدود ۱۰ درصد اقتصاد کشور را شامل شود و خدمات پایه کاربردی داخلی تا سال ۱۴۰۰ به طور کامل تأمین شود.
پایان کار واتس اپ با ویندوز و IOS 8 ؛ واتس اپ بر روی کدام گوشی ها دیگر کار نمی کند؟
مطلب پایان کار واتس اپ با ویندوز و IOS 8 ؛ واتس اپ بر روی کدام گوشی ها دیگر کار نمی کند؟ برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/
پایان کار واتس اپ با ویندوز و IOS 8 . واتس اپ دیگر بر روی برخی سیستم عامل ها کار نخواهد کرد. کدام گوشی‌های دیگر از واتس‌اپ پشتیبانی نمی‌کنند. در ادامه با ما همراه باش هموطن! واتس‌اپ در حال حاضر از دستگاههایی با سیستم عامل آی او اس (iOS)، اندروید (Android) و گوشی‌های کمی با...
مطلب پایان کار واتس اپ با ویندوز و IOS 8 ؛ واتس اپ بر روی کدام گوشی ها دیگر کار نمی کند؟ برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/
تجربه استفاده ۱ ساله از سامسونگ گلکسی S10 پلاس: پرچم‌داری کماکان ارزشمند با قیمت ارزان‌تر!
با توجه به اینکه گوشی‌های سامسونگی همواره در گود رقابت محصولات پیشرفته بازار حضور دارند؛ لذا فراموش کردن مدت زمان حضور آنها در بازار امری محتمل است. در پایان سال 2019 تنها چند ماه از موعد عرضه اسمارت‌فون گلکسی S10 پلاس گذشته بود. اختلاف زمانی چند ماهه میان عرضه این گوشی با پرچم‌دار گلکسی نوت 10 موجب می‌شود تا گلکسی S10 پلاس کماکان هندستی جدید و جذاب به‌نظر برسد.
اکنون سریعا در حال نزدیک شدن به نخستین سالگرد عرضه اسمارت‌فون گلکسی S10 پلاس به بازار هستیم؛ لذا زمان مناسبی است تا عملکرد این محصول ظرف مدت حدودا 1 سال گذشته را بررسی نماییم. همچنین با معرفی پرچم‌دار گلکسی S20 سامسونگ در آینده‌ای نزدیک، جایگاه پرچم‌دار نسل گذشته کمپانی بیش از پیش روشن خواهد شد.
سامسونگ گلکسی S10 پلاس: هندستی کماکان محبوب
سخت‌افزار کماکان بزرگ‌ترین نقطه قوت پرچم‌داران سامسونگ به‌شمار می‌رود. به‌طور کلی از زمان عرضه اسمارت‌فون گلکسی S7 به بعد، هندست‌های سری S سامسونگ اساسا از الگوی طراحی مشابهی بهره گرفته‌اند. اما چنین استدلالی در خصوص زیبایی و کیفیت سخت‌افزاری این محصولات صادق نیست. استفاده از فلز صیقل‌خورده براق و شیشه خمیده ابدا منسوخ به‌نظر نمی‌رسد. بعلاوه هیچ‌کدام از مشخصه‌های اصلی سخت‌افزاری نیز چنین وضعیتی ندارند.
کاربران کماکان آرزو دارند تا شاهد به‌کارگیری نمایشگر گلکسی S10 پلاس در سایر هندست‌ها باشند. اگرچه این نمایشگر در مقایسه با برخی نمونه‌های رقیب فاقد نرخ نوسازی 90 هرتزی است؛ اما به‌طور کلی کیفیت نمایش رنگ‌ها، شفافیت، زاویه دید و خوانایی نمایشگر در فضاهای غیرمسقف کاملا رضایت‌بخش است. به‌طور مشابه، فناوری شارژ سیمی این محصول به اندازه برخی گوشی‌های دیگر خیره‌کننده نیست؛ اما با وجود اتصال USB-C PD، شارژ دستگاه با سرعت بسیار بالایی انجام می‌شود. همچنین پشتیبانی گوشی از فناوری شارژ بی‌سیم سریع موهبتی بزرگ به‌شمار می‌رود. اسپیکرهای گلکسی S10 پلاس دیگر جزو برترین نمونه‌های بازار محسوب نمی‌شوند؛ اما به‌خوبی از عهده انجام وظایف خود بر خواهند آمد.
در واقع بایستی خاطرنشان کرد که گلکسی S10 پلاس فاقد هرگونه کاستی قابل‌توجه است و کاربران حین استفاده روزمره از این هندست هیچ‌گونه کمبودی را در مقوله سخت‌افزاری احساس نخواهند کرد. حتی با در نظر گرفتن انتظارات کاربران از یک اسمارت‌فون ممتاز در اوایل سال 2020، محدودیت‌های سخت‌افزاری احتمالی دستگاه صرفا منوط به اولویت‌های شخصی کاربران هستند. کلیه اجزای سخت‌افزاری این هندست کماکان کاملا قدرتمند بوده و پاسخگوی کلیه نیازهای کاربران هستند.
شارژدهی فوق‌العاده باتری یکی از نقاط قوت شاخص گلکسی S10 پلاس محسوب می‌شود. این هندست کماکان یکی از سردمداران سامسونگ در مقوله شارژدهی باتری است و حتی اجرای بازی‌های سنگین و پیشرفته نیز تاثیر فاحشی بر طول عمر آن نخواهد داشت. لذا کاربران بدون کوچک‌ترین نگرانی قادر به استفاده از کلیه امکانات گوشی شامل هات‌اسپات، اتصال بلوتوث و پیمایش در سرویس گوگل مپس خواهند بود. بنابراین شارژدهی طولانی باتری کماکان یکی از برتری‌های گلکسی S10 پلاس نسبت به بسیاری از رقبای خود به‌شمار می‌رود.
به‌روزرسانی اندروید 10 همراه با رابط کاربری One UI 2 در اواخر ماه دسامبر برای اسمارت‌فون گلکسی S10 پلاس منتشر شد. بدین‌ترتیب روح جدیدی به کالبد این هندست دمیده شد. به گواه کاربران اکنون چند ماه پس از دریافت این به‌روزرسانی و نصب ده‌ها اپلیکیشن مختلف، تمامی باگ‌های جزئی برطرف شده و کلیه برنامه‌ها بدون کوچک‌ترین مشکل اجرا می‌شوند.
در به‌روزرسانی جدید، تغییرات بصری چندانی به چشم نمی‌خورد. چنین وضعیتی یقینا در خصوص پرچم‌دار گلکسی S20 نیز صادق خواهد بود. اما سامسونگ امکانات جدید اندروید 10 را به‌خوبی پیاده‌سازی نموده و این فرآیند بدون کوچک‌ترین آسیب جانبی اجرا شده است.
سامسونگ گلکسی S10 پلاس: هندستی با برخی امکانات تکامل نیافته
پس از حدودا 1 سال استفاده از گلکسی S10 پلاس کماکان 3 مشخصه این هندست متناسب با گذر زمان پیشرفت نکرده‌اند. نخستین مشخصه دوربین گوشی است که عملکرد آن از نظر برخی کاربران چندان شگفت‌آور نیست. در زمان رونمایی از گوشی، عملکرد دوربین آن با حالت ایده‌آل فاصله داشت و اکنون با وجود گذشت 1 سال، وضعیت تغییر چندانی نکرده است. به گونه‌ای که حتی اسمارت‌فون گوگل پیکسل 4 نیز در زمینه قابلیت‌های عکاسی به‌راحتی گلکسی S10 پلاس را پشت سر می‌گذارد. از نظر یک کاربر معمولی، تصاویر ثبت شده توسط گلکسی S10 پلاس کاملا مطلوب به‌نظر می‌رسند؛ چرا که این تصاویر از پایداری چشمگیری برخوردار بوده و دارای اشباع رنگ بی‌نظیری هستند. اما کاربران حرفه‌ای بابت فقدان شارپنس، وضوح پایین بافت‌ها و محدوده دینامیکی تصاویر گلایه دارند.
دومین مشخصه، حسگر اثرانگشت گوشی است. ظاهرا در سال گذشته کار کردن با این حسگر آسان‌تر بوده است. نوآوری به‌کار رفته در حسگر اثرانگشت یکپارچه با نمایشگر، اکنون جذابیت خود را کاملا از دست داده است. در صورت مقایسه سرعت عملکرد این حسگر با انواع به‌کارگیری شده در سایر هندست‌ها یقینا به عملکرد بسیار کند و ناپایدار آن پی خواهید برد. حسگر اثرانگشت گلکسی S10 پلاس به شکلی نامناسب پیاده‌سازی شده است و این مشخصه یکی از معدود نقاط ضعف هندست مذکور به‌شمار می‌رود.
این هندست علیرغم بهره‌مندی از سیستم‌عامل اندروید 10 کماکان از نرم‌افزارهای اندرویدی ناامیدکننده سامسونگ میزبانی می‌کند. در واقع تجربه نرم‌افزاری گلکسی S10 پلاس یکی دیگر از محدودیت‌های این دستگاه طی 1 سال گذشته محسوب می‌شود. تلاش سامسونگ برای انتشار به‌روزرسانی One UI 2 و پیاده‌سازی بی‌نقص امکانات اندروید 10 یقینا قابل تحسین است؛ اما نرم‌افزارهای ناکارآمد سامسونگی کماکان برای بسیاری از کاربران آزاردهنده هستند.
انتظار می‌رود که پرچم‌دار گلکسی S20 با پیشرفت‌هایی واقعی در زمینه تجربه نرم‌افزاری و حذف برخی برنامه‌ها و سرویس‌های تکراری و غیرضروری روانه بازار شود.
گلکسی S10 پلاس: هندستی کماکان وسوسه‌کننده در اوایل سال 2020
با نگاهی ریزبینانه به گلکسی S10 پلاس و چشم‌انداز نظرات کاربران در خصوص سایر هندست‌های سال 2019 می‌توان پی برد که گلکسی S10 پلاس یکی از بهترین گزینه‌های خرید در اوایل سال 2020 محسوب می‌شود. صرف‌نظر از کیفیت نه‌چندان ایده‌آل دوربین و حسگر اثرانگشت یکپارچه با نمایشگر، بهره‌گیری از سخت‌افزار مدرن و کارآمد، طراحی چشم‌نواز و شارژدهی فوق‌العاده باتری از جمله ویژگی‌های وسوسه‌کننده گلکسی S10 پلاس محسوب می‌شوند. نسخه آنلاک این هندست قدرتمند هم‌اکنون با برچسب قیمتی کمتر از 800 دلار قابل خریداری است.
نوشته تجربه استفاده 1 ساله از سامسونگ گلکسی S10 پلاس: پرچم‌داری کماکان ارزشمند با قیمت ارزان‌تر! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.
کاوشگر پارکر ناسا به صدای باد خورشیدی گوش می‌دهد
جریان‌های پلاسمای ساطع‌شده از خورشید صداهای جیرجیر و سوتی ایجاد می‌کنند که کاوشکر پارکر ناسا می‌تواند آنها را بشنود.
کشف گونه‌ای جدید از شفق قطبی در آسمان‌های شمالی
همکاری بین فیزیکدانان و ستاره‌شناسان آماتور منجر به شناسایی نوعی از شفق قطبی شده که تا پیش از این برای دانشمندان ناشناخته بوده است. این پدیده به‌عنوان تپه‌های شنی (dunes) نام‌گذاری شده است. این امواج درخشان و خیره‌کننده در هیچ دسته‌ای از گونه‌های شفق قطبی جای نمی‌گیرند. این گونه جدید به دلیل همکاری بین عکاسان فضایی آماتور (شهروندان دانشمند) و ستاره‌شناسان حرفه‌ای در فنلاند کشف و مستند شده است.
اگر این شفق قطبی برای شما آشنا است، احتمالا آن را با نوعی که Steve نامیده می‌شود، اشتباه گرفته‌اید. Steve پدیده‌ای روبان‌شکل است که برای اولین بار در سال 2017 شناسایی شد. علاوه بر هیجانات ناشی از این کشف، تحقیقات متعاقب نشان می‌دهند که از لحاظ فنی، Steve یک شفق قطبی نبوده، بلکه درخششی تولیدشده توسط ذرات یون‌کره معلق در جو کره زمین بوده است.
مینا پالمروث (Minna Palmroth)؛ فیزیکدان محاسباتی از دانشگاه هلسینکی همزمان با اینکه مشغول نوشتن کتابی راهنما در زمینه شفق قطبی بود، به این شفق‌های تپه‌گونه نیز توجه کرده است؛ گونه‌هایی که تا آن زمان در هیچ دسته‌بندی گنجانده نمی‌شدند.
کمی پس از اینکه این کتاب منتشر شد، جامعه آماتورهای فنلاند بار دیگر این شفق‌های تپه‌ای را شناسایی کرده و از این رویدادهای آسمانی عکس گرفتند. به اشتراک‌گذاری این عکس‌ها با پالمروث و همکارانش باعث شد تا زمینه تحقیقات بعدی بر روی این پدیده‌ها فراهم شود.
متی هلین (Matti Helin)؛ ستاره‌شناس آماتور، می‌گوید: “یکی از خاطره‌انگیزترین لحظات همکاری تحقیقاتی ما هنگامی بود که این پدیده در لحظه‌ای خاص در آسمان ظاهر شد و ما توانستیم که در زمان واقعی آن را موردبررسی قرار دهیم. این لحظه همانند وقتی بود که با کمک یکدیگر تکه‌های پازل را در کنار هم قرار دهیم و یا اینکه یک عملیات کارآگاهی را به اتمام برسانیم. هرروزه ما عکس‌های جدید می‌گیریم و در نتیجه به ایده‌های جدیدی نیز دست می‌یابیم.”
ثمره تلاش‌های این تیم اکنون در یک مقاله علمی جدید منتشر شده است. این پژوهش نشان می‌دهد که این همکاری چگونه صورت گرفته و همچنین توضیحاتی را نیز درباره ماهیت حقیقی این تپه‌های نورانی به ما عرضه می‌دارد. به گفته محققان، این گونه جدید شفق قطبی در ارتفاع حدود 100 کیلومتری از سطح زمین؛ یعنی در بالای لایه مزوسفر تشکیل می‌شود. می‌توان این پدیده را به‌صورت همزمان در فنلاند و سوئد مشاهده کرد.
انتظار می‌رود این پدیده که هفت بار پیاپی مورد عکاسی و ضبط قرار گرفته، نمونه‌ای از تولد مزوسفری بوده باشد. این رویداد مواقعی رخ می‌دهد که موج اتم‌های اکسیژن جو در نتیجه فعل‌و‌انفعالاتی با بادهای خورشیدی، تحریک شده و همین قضیه باعث تولید جلوه‌های درخشان و تپه‌مانند می‌شود.
محققان در مقاله خود می‌نویسند: “ما این تپه‌های درخشان را به نوسان چگالی اکسیژن وابسته می‌دانیم. طی این رویداد، از طریق تحریک نقاط مختلف جو، تغییراتی در انتشار نور شفق قطبی حاصل می‌شود. درحالی‌که مدارک به اندازه کافی نمی‌توانند ما را متقاعد کنند تا بدون تردید نتیجه بگیریم که این تپه‌ها حاصل تنوع انتشار ذرات تشکیل‌دهنده شفق قطبی نیستند، اما ما استدلال می‌کنیم که به احتمال زیاد، این رویداد حاصل موج‌های جوی باشد.”
علاوه بر توضیحات خاص علم فیزیک، این مورد یکی از داستان‌های الهام‌بخش پیرامون مشارکت همگان در علم است. این قضیه فهم این پدیده عجیب‌و‌غریب را ساده‌تر می‌کند. فهم این پدیده به همگان نفع می‌رساند و این همان نکته‌ای است که خود نویسندگان این مقاله نیز بر آن تأکید دارند.
محققان می‌گویند: “مقاله ما بر اهمیت تصاویر گرفته‌شده توسط شهروندان عادی در زمینه تحلیل‌های کمی پدیده‌های نوری می‌افزاید، مخصوصا در زمینه عرض‌های جغرافیایی زیر پدیده‌های شفق قطبی. علاوه بر این، شهروندان عادی می‌توانند با کمک در کشف پدیده‌های جدید، در تحقیقات علمی شرکت کرده و این به معنای افزایش علاقه مردم به علم فیزیک است.”
گزارش این یافته‌ها در وب‌سایت AGU Advances منتشر شده است.
نوشته کشف گونه‌ای جدید از شفق قطبی در آسمان‌های شمالی اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.
تمرینات ورزشی شدید باعث تخریب عضلات و آسیب جدی به کلیه‌ها می‌شوند
در هر ۳۶۵ روزی که زمین یک بار به دور خورشید می‌چرخد، ما انسان‌ها این فرصت را داریم که دکمه ریست را فشار دهیم و تبدیل به آدم‌هایی با یک بدن متناسب‌تر و ورزیده‌تر شویم.
با فرا رسیدن ماه ژانویه، فضای اینترنت و شبکه‌های اجتماعی پر از توصیه‌هایی می‌شوند که درباره اینکه چه غذاهایی بخوریم، چگونه منظم تمرین کنیم یا چگونه وزن خود را کاهش دهیم و سالم بمانیم صحبت می‌کنند.
در واقع، همه ما اوایل هر سال، با دیدن چنین شور و شوقی، انگیزه پیدا می‌کنیم که تا جای ممکن زیاده‌روی‌های سال گذشته را جبران کنیم. اما این شور و شوق می‌تواند باعث شود که ما بیش‌ازاندازه جوگیر شویم و بخواهیم که با انجام تمرینات ورزشی شدید و زیاد در مدت زمان کوتاه، به اهداف خود برسیم.
فعالیت‌های عضلانی فرساینده، به‌ویژه بعد از یک دوره طولانی بی‌تحرکی، می‌تواند آسیب‌های شیمیایی و فیزیکی زیادی را به غشای سلول‌های ماهیچه‌ای وارد کنند و باعث واپاشی عضلات شوند.
اخیرا یکی از متخصصین پزشکی ورزشی و فیزیولوژیست تمرین، در مقاله خود به موارد زیادی از این‌گونه واپاشی‌های عضلات اسکلتی که باعث آسیب‌های جدی به سایر بخش‌های بدن نیز شده‌اند اشاره کرده است.
البته ذکر این موارد در اینجا، نه به منظور ترساندن مردم و برگرداندن‌شان به روی مبل‌های راحتی‌شان بلکه به‌خاطر افزایش آگاهی آنها در این زمینه صورت گرفته است.
بنابراین هدف از گفتن این موارد، یادآوری این نکته به ورزشکاران، مربیان و حتی افراد عادی است که پاسخ فیزیولوژی مطلوب بدن به فعالیت‌های ورزشی، نیاز به یک دوره تمرین‌های ملایم و یک دوره ریکاوری مناسب در بین بخش‌های تمرینی دارد.
علاوه بر عضلات، کلیه‌ها هم آسیب می‌بینند
در اصطلاح پزشکی به واپاشی سلول‌های عضله، رابدومیولیز (rhabdomyolysis) یا به‌طور خلاصه رابدو گفته می‌شود. زمانی که سلول‌های ماهیچه‌ای شکاف بر می‌دارند، محتوای درون آنها به داخل جریان خون رها می‌شود. این محتواهای سلولی شامل آنزیم‌هایی مانند کراتین و کیناز (kinase)، الکترولیت‌هایی مانند پتاسیم و پروتئین‌هایی مانند میوگلوبین (myoglobin) می‌شوند.
میوگلوبین، نوعی پروتئین بزرگ و قرمزرنگی است که می‌تواند سیستم فیلتراسیون کلیه یا لوله های کلیه را مسدود کند. این پروتئین همچنین می‌تواند تبدیل به نوعی محصولات جانبی سمی شود که به کلیه‌ها صدمه بزنند. در موارد نادر، وجود مقادیر بسیار زیاد میوگلوبین در جریان خون می‌تواند عملکرد کلیه را به‌کلی متوقف کند؛ اتفاقی که در مورد یک دونده ماراتون ۲۷ ساله افتاد و باعث مرگ او شد.
محققان اخیرا در مطالعه‌ای که بر روی تعدادی از شناگران دانشگاهی انجام داده‌اند، مواردی از بروز رابدومیولیز را مشاهده کرده‌اند. در این مطالعه، ۶ نفر از ۳۴ شناگری که از آنها خواسته شده بود تا در طول بیست دقیقه بیشترین تعداد بارفیکس و پرس سینه را انجام دهند، راهی بیمارستان شدند.
به نظر می‌رسد که موارد بروز رابدومیولیز علایم‌دار (symptomatic rhabdo) یا آن‌هایی که به درمان پزشکی نیاز دارند، در بین ورزش‌های تیمی دانشگاهی با سرعت هشداردهنده‌ای در حال افزایش است.
تاکنون ۱۷ مورد رابدوی تیمی مشاهده شده است که در اثر انجام سریع فعالیت‌های بسیار شدید در مدت زمان بسیار کوتاه اتفاق افتاده‌اند. این فعالیت‌های تیمی شامل ورزش‌هایی مانند فوتبال، شنا، چوگان، بسکتبال، سافت‌بال و والیبال می‌شوند.
ورزشکاران غیررقابتی هم تحت تاثیر قرار گرفته‌اند
اما شاید این سوال پیش بیاید که آیا ممکن است این اتفاق در مورد افراد عادی‌ای که به دنبال تناسب اندام هستند نیز بیفتد؟ باید بگوییم که هر فعالیت فیزیکی جدید یا مفرط می‌تواند باعث رابدو علایم‌دار شود.
انجام شدید کارهایی مانند باغبانی، وزنه‌برداری یا فعالیت‌هایی از نوع کراس‌فیت و حتی تست‌های فیتنس، می‌توانند منجر به بروز رابدو علایم‌دار با آسیب‌های جدی به کلیه‌ها شوند.
بیش از ۹۰ مورد بروز رابدو، بعد از تمرینات ورزشی شدید با دوچرخه ثابت گزارش شده است. همچنین در یک مورد خاص، ۱۱۹ دانش‌آموز تایوانی که توسط معلم‌شان مجبور به انجام ۱۲۰ بارفیکس در عرض ۵ دقیقه شده بودند، کارشان به اورژانس کشید.
بنابراین واپاشی سلول‌های عضلانی، می‌تواند بعد از ۵ دقیقه تا ۳۶ ساعت فعالیت فیزیکی شدید و عادت‌نکرده صورت بگیرد. اما انجام ملایم تمرین‌ها و داشتن ریکاوری مناسب بین تمرین‌ها اجازه می‌دهد که سازگاری‌های ماهیچه‌ای و قلبی‌عروقی بدن برای ماهیچه‌سازی، افزایش تناسب اندام و کاهش چربی به‌نحو مطلوبی اتفاق بیفتد.
تحقیقات نشان می‌دهند که دو هفته تمرین ملایم بعد از یک دوره طولانی بی‌تحرکی، برای سازگاری کامل غشای سلول‌های عضلات با فشار تمرین‌ها ضروری است.
البته موارد واپاشی عضلات، بدون آسیب حاد به کلیه‌ها نیز شایع است که در واقع نشان‌دهنده پاسخ‌های عادی بدن به تمرین‌های شدید اما بدون نیاز به درمان پزشکی هستند.
با این‌حال، اگر بعد از تمرینات ورزشی شدید با علایم و نشانه‌های زیر در طول یک دو روز اول مواجه شدید، حتما باید به پزشک مراجعه کنید:
- برطرف نشدن درد شدید عضله با گذشت زمان
- تورم عضله با ایجاد محدودیت در حرکت
- حالت تهوع یا استفراغ یا هردو
- ادرار بسیار تیره یا ناقص
همچنین فاکتورهای خطرناکی وجود دارند که احتمال توسعه رابدومیولیز را بعد از فعالیت فیزیکی افزایش می‌دهند. این فاکتورها شامل فعالیت در هوای گرم، دهیدراتاسیون یا اُورهیدراتاسیون، مصرف الکل، خوردن قهوه زیاد، استفاده از رژیم‌های شدید گیاه‌خواری یا پروتئین بالا می‌شوند.
ضمنا هم زنان و هم مردان می‌توانند رابدو علایم‌دار را توسعه دهند، هرچند که موارد مشاهده‌شده در مردان بیشتر بوده است. همچنین بنا به دلایلی که مشخص نیست، عضلات کوچک‌تر بازو در مقایسه با ماهیچه‌های بزرگ‌تر پا، استعداد بیشتری برای واپاشی عضله بعد از ۵ تا ۳۰ دقیقه تمرینات ورزشی شدید دارند.
بنابراین با توجه به مطالبی که در بالا گفته شد، توصیه‌ای که می‌توانیم به مربیان، ورزشکاران و حتی افراد عادی بکنیم این است که لذت و مزایای تمرین‌های منظم را دریابند و از انجام فعالیت‌های فیزیکی شدید در مدت زمان کوتاه به‌شدت پرهیز کنند. واپاشی سلول‌های عضلات استخوانی موضوعی بسیار جدی است که می‌تواند علاوه بر ماهیچه‌ها به کلیه‌ها هم آسیب برساند.
نوشته تمرینات ورزشی شدید باعث تخریب عضلات و آسیب جدی به کلیه‌ها می‌شوند اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.
تمرینات ورزشی شدید باعث تخریب عضلات و آسیب جدی به کلیه‌ها می‌شوند
در هر ۳۶۵ روزی که زمین یک بار به دور خورشید می‌چرخد، ما انسان‌ها این فرصت را داریم که دکمه ریست را فشار دهیم و تبدیل به آدم‌هایی با یک بدن متناسب‌تر و ورزیده‌تر شویم.
با فرا رسیدن ماه ژانویه، فضای اینترنت و شبکه‌های اجتماعی پر از توصیه‌هایی می‌شوند که درباره اینکه چه غذاهایی بخوریم، چگونه منظم تمرین کنیم یا چگونه وزن خود را کاهش دهیم و سالم بمانیم صحبت می‌کنند.
در واقع، همه ما اوایل هر سال، با دیدن چنین شور و شوقی، انگیزه پیدا می‌کنیم که تا جای ممکن زیاده‌روی‌های سال گذشته را جبران کنیم. اما این شور و شوق می‌تواند باعث شود که ما بیش‌ازاندازه جوگیر شویم و بخواهیم که با انجام تمرینات ورزشی شدید و زیاد در مدت زمان کوتاه، به اهداف خود برسیم.
فعالیت‌های عضلانی فرساینده، به‌ویژه بعد از یک دوره طولانی بی‌تحرکی، می‌تواند آسیب‌های شیمیایی و فیزیکی زیادی را به غشای سلول‌های ماهیچه‌ای وارد کنند و باعث واپاشی عضلات شوند.
اخیرا یکی از متخصصین پزشکی ورزشی و فیزیولوژیست تمرین، در مقاله خود به موارد زیادی از این‌گونه واپاشی‌های عضلات اسکلتی که باعث آسیب‌های جدی به سایر بخش‌های بدن نیز شده‌اند اشاره کرده است.
البته ذکر این موارد در اینجا، نه به منظور ترساندن مردم و برگرداندن‌شان به روی مبل‌های راحتی‌شان بلکه به‌خاطر افزایش آگاهی آنها در این زمینه صورت گرفته است.
بنابراین هدف از گفتن این موارد، یادآوری این نکته به ورزشکاران، مربیان و حتی افراد عادی است که پاسخ فیزیولوژی مطلوب بدن به فعالیت‌های ورزشی، نیاز به یک دوره تمرین‌های ملایم و یک دوره ریکاوری مناسب در بین بخش‌های تمرینی دارد.
علاوه بر عضلات، کلیه‌ها هم آسیب می‌بینند
در اصطلاح پزشکی به واپاشی سلول‌های عضله، رابدومیولیز (rhabdomyolysis) یا به‌طور خلاصه رابدو گفته می‌شود. زمانی که سلول‌های ماهیچه‌ای شکاف بر می‌دارند، محتوای درون آنها به داخل جریان خون رها می‌شود. این محتواهای سلولی شامل آنزیم‌هایی مانند کراتین و کیناز (kinase)، الکترولیت‌هایی مانند پتاسیم و پروتئین‌هایی مانند میوگلوبین (myoglobin) می‌شوند.
میوگلوبین، نوعی پروتئین بزرگ و قرمزرنگی است که می‌تواند سیستم فیلتراسیون کلیه یا لوله های کلیه را مسدود کند. این پروتئین همچنین می‌تواند تبدیل به نوعی محصولات جانبی سمی شود که به کلیه‌ها صدمه بزنند. در موارد نادر، وجود مقادیر بسیار زیاد میوگلوبین در جریان خون می‌تواند عملکرد کلیه را به‌کلی متوقف کند؛ اتفاقی که در مورد یک دونده ماراتون ۲۷ ساله افتاد و باعث مرگ او شد.
محققان اخیرا در مطالعه‌ای که بر روی تعدادی از شناگران دانشگاهی انجام داده‌اند، مواردی از بروز رابدومیولیز را مشاهده کرده‌اند. در این مطالعه، ۶ نفر از ۳۴ شناگری که از آنها خواسته شده بود تا در طول بیست دقیقه بیشترین تعداد بارفیکس و پرس سینه را انجام دهند، راهی بیمارستان شدند.
به نظر می‌رسد که موارد بروز رابدومیولیز علایم‌دار (symptomatic rhabdo) یا آن‌هایی که به درمان پزشکی نیاز دارند، در بین ورزش‌های تیمی دانشگاهی با سرعت هشداردهنده‌ای در حال افزایش است.
تاکنون ۱۷ مورد رابدوی تیمی مشاهده شده است که در اثر انجام سریع فعالیت‌های بسیار شدید در مدت زمان بسیار کوتاه اتفاق افتاده‌اند. این فعالیت‌های تیمی شامل ورزش‌هایی مانند فوتبال، شنا، چوگان، بسکتبال، سافت‌بال و والیبال می‌شوند.
ورزشکاران غیررقابتی هم تحت تاثیر قرار گرفته‌اند
اما شاید این سوال پیش بیاید که آیا ممکن است این اتفاق در مورد افراد عادی‌ای که به دنبال تناسب اندام هستند نیز بیفتد؟ باید بگوییم که هر فعالیت فیزیکی جدید یا مفرط می‌تواند باعث رابدو علایم‌دار شود.
انجام شدید کارهایی مانند باغبانی، وزنه‌برداری یا فعالیت‌هایی از نوع کراس‌فیت و حتی تست‌های فیتنس، می‌توانند منجر به بروز رابدو علایم‌دار با آسیب‌های جدی به کلیه‌ها شوند.
بیش از ۹۰ مورد بروز رابدو، بعد از تمرینات ورزشی شدید با دوچرخه ثابت گزارش شده است. همچنین در یک مورد خاص، ۱۱۹ دانش‌آموز تایوانی که توسط معلم‌شان مجبور به انجام ۱۲۰ بارفیکس در عرض ۵ دقیقه شده بودند، کارشان به اورژانس کشید.
بنابراین واپاشی سلول‌های عضلانی، می‌تواند بعد از ۵ دقیقه تا ۳۶ ساعت فعالیت فیزیکی شدید و عادت‌نکرده صورت بگیرد. اما انجام ملایم تمرین‌ها و داشتن ریکاوری مناسب بین تمرین‌ها اجازه می‌دهد که سازگاری‌های ماهیچه‌ای و قلبی‌عروقی بدن برای ماهیچه‌سازی، افزایش تناسب اندام و کاهش چربی به‌نحو مطلوبی اتفاق بیفتد.
تحقیقات نشان می‌دهند که دو هفته تمرین ملایم بعد از یک دوره طولانی بی‌تحرکی، برای سازگاری کامل غشای سلول‌های عضلات با فشار تمرین‌ها ضروری است.
البته موارد واپاشی عضلات، بدون آسیب حاد به کلیه‌ها نیز شایع است که در واقع نشان‌دهنده پاسخ‌های عادی بدن به تمرین‌های شدید اما بدون نیاز به درمان پزشکی هستند.
با این‌حال، اگر بعد از تمرینات ورزشی شدید با علایم و نشانه‌های زیر در طول یک دو روز اول مواجه شدید، حتما باید به پزشک مراجعه کنید:
- برطرف نشدن درد شدید عضله با گذشت زمان
- تورم عضله با ایجاد محدودیت در حرکت
- حالت تهوع یا استفراغ یا هردو
- ادرار بسیار تیره یا ناقص
همچنین فاکتورهای خطرناکی وجود دارند که احتمال توسعه رابدومیولیز را بعد از فعالیت فیزیکی افزایش می‌دهند. این فاکتورها شامل فعالیت در هوای گرم، دهیدراتاسیون یا اُورهیدراتاسیون، مصرف الکل، خوردن قهوه زیاد، استفاده از رژیم‌های شدید گیاه‌خواری یا پروتئین بالا می‌شوند.
ضمنا هم زنان و هم مردان می‌توانند رابدو علایم‌دار را توسعه دهند، هرچند که موارد مشاهده‌شده در مردان بیشتر بوده است. همچنین بنا به دلایلی که مشخص نیست، عضلات کوچک‌تر بازو در مقایسه با ماهیچه‌های بزرگ‌تر پا، استعداد بیشتری برای واپاشی عضله بعد از ۵ تا ۳۰ دقیقه تمرینات ورزشی شدید دارند.
بنابراین با توجه به مطالبی که در بالا گفته شد، توصیه‌ای که می‌توانیم به مربیان، ورزشکاران و حتی افراد عادی بکنیم این است که لذت و مزایای تمرین‌های منظم را دریابند و از انجام فعالیت‌های فیزیکی شدید در مدت زمان کوتاه به‌شدت پرهیز کنند. واپاشی سلول‌های عضلات استخوانی موضوعی بسیار جدی است که می‌تواند علاوه بر ماهیچه‌ها به کلیه‌ها هم آسیب برساند.
نوشته تمرینات ورزشی شدید باعث تخریب عضلات و آسیب جدی به کلیه‌ها می‌شوند اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.
تمرینات ورزشی شدید باعث تخریب عضلات و آسیب جدی به کلیه‌ها می‌شوند
در هر ۳۶۵ روزی که زمین یک بار به دور خورشید می‌چرخد، ما انسان‌ها این فرصت را داریم که دکمه ریست را فشار دهیم و تبدیل به آدم‌هایی با یک بدن متناسب‌تر و ورزیده‌تر شویم.
با فرا رسیدن ماه ژانویه، فضای اینترنت و شبکه‌های اجتماعی پر از توصیه‌هایی می‌شوند که درباره اینکه چه غذاهایی بخوریم، چگونه منظم تمرین کنیم یا چگونه وزن خود را کاهش دهیم و سالم بمانیم صحبت می‌کنند.
در واقع، همه ما اوایل هر سال، با دیدن چنین شور و شوقی، انگیزه پیدا می‌کنیم که تا جای ممکن زیاده‌روی‌های سال گذشته را جبران کنیم. اما این شور و شوق می‌تواند باعث شود که ما بیش‌ازاندازه جوگیر شویم و بخواهیم که با انجام تمرینات ورزشی شدید و زیاد در مدت زمان کوتاه، به اهداف خود برسیم.
فعالیت‌های عضلانی فرساینده، به‌ویژه بعد از یک دوره طولانی بی‌تحرکی، می‌تواند آسیب‌های شیمیایی و فیزیکی زیادی را به غشای سلول‌های ماهیچه‌ای وارد کنند و باعث واپاشی عضلات شوند.
اخیرا یکی از متخصصین پزشکی ورزشی و فیزیولوژیست تمرین، در مقاله خود به موارد زیادی از این‌گونه واپاشی‌های عضلات اسکلتی که باعث آسیب‌های جدی به سایر بخش‌های بدن نیز شده‌اند اشاره کرده است.
البته ذکر این موارد در اینجا، نه به منظور ترساندن مردم و برگرداندن‌شان به روی مبل‌های راحتی‌شان بلکه به‌خاطر افزایش آگاهی آنها در این زمینه صورت گرفته است.
بنابراین هدف از گفتن این موارد، یادآوری این نکته به ورزشکاران، مربیان و حتی افراد عادی است که پاسخ فیزیولوژی مطلوب بدن به فعالیت‌های ورزشی، نیاز به یک دوره تمرین‌های ملایم و یک دوره ریکاوری مناسب در بین بخش‌های تمرینی دارد.
علاوه بر عضلات، کلیه‌ها هم آسیب می‌بینند
در اصطلاح پزشکی به واپاشی سلول‌های عضله، رابدومیولیز (rhabdomyolysis) یا به‌طور خلاصه رابدو گفته می‌شود. زمانی که سلول‌های ماهیچه‌ای شکاف بر می‌دارند، محتوای درون آنها به داخل جریان خون رها می‌شود. این محتواهای سلولی شامل آنزیم‌هایی مانند کراتین و کیناز (kinase)، الکترولیت‌هایی مانند پتاسیم و پروتئین‌هایی مانند میوگلوبین (myoglobin) می‌شوند.
میوگلوبین، نوعی پروتئین بزرگ و قرمزرنگی است که می‌تواند سیستم فیلتراسیون کلیه یا لوله های کلیه را مسدود کند. این پروتئین همچنین می‌تواند تبدیل به نوعی محصولات جانبی سمی شود که به کلیه‌ها صدمه بزنند. در موارد نادر، وجود مقادیر بسیار زیاد میوگلوبین در جریان خون می‌تواند عملکرد کلیه را به‌کلی متوقف کند؛ اتفاقی که در مورد یک دونده ماراتون ۲۷ ساله افتاد و باعث مرگ او شد.
محققان اخیرا در مطالعه‌ای که بر روی تعدادی از شناگران دانشگاهی انجام داده‌اند، مواردی از بروز رابدومیولیز را مشاهده کرده‌اند. در این مطالعه، ۶ نفر از ۳۴ شناگری که از آنها خواسته شده بود تا در طول بیست دقیقه بیشترین تعداد بارفیکس و پرس سینه را انجام دهند، راهی بیمارستان شدند.
به نظر می‌رسد که موارد بروز رابدومیولیز علایم‌دار (symptomatic rhabdo) یا آن‌هایی که به درمان پزشکی نیاز دارند، در بین ورزش‌های تیمی دانشگاهی با سرعت هشداردهنده‌ای در حال افزایش است.
تاکنون ۱۷ مورد رابدوی تیمی مشاهده شده است که در اثر انجام سریع فعالیت‌های بسیار شدید در مدت زمان بسیار کوتاه اتفاق افتاده‌اند. این فعالیت‌های تیمی شامل ورزش‌هایی مانند فوتبال، شنا، چوگان، بسکتبال، سافت‌بال و والیبال می‌شوند.
ورزشکاران غیررقابتی هم تحت تاثیر قرار گرفته‌اند
اما شاید این سوال پیش بیاید که آیا ممکن است این اتفاق در مورد افراد عادی‌ای که به دنبال تناسب اندام هستند نیز بیفتد؟ باید بگوییم که هر فعالیت فیزیکی جدید یا مفرط می‌تواند باعث رابدو علایم‌دار شود.
انجام شدید کارهایی مانند باغبانی، وزنه‌برداری یا فعالیت‌هایی از نوع کراس‌فیت و حتی تست‌های فیتنس، می‌توانند منجر به بروز رابدو علایم‌دار با آسیب‌های جدی به کلیه‌ها شوند.
بیش از ۹۰ مورد بروز رابدو، بعد از تمرینات ورزشی شدید با دوچرخه ثابت گزارش شده است. همچنین در یک مورد خاص، ۱۱۹ دانش‌آموز تایوانی که توسط معلم‌شان مجبور به انجام ۱۲۰ بارفیکس در عرض ۵ دقیقه شده بودند، کارشان به اورژانس کشید.
بنابراین واپاشی سلول‌های عضلانی، می‌تواند بعد از ۵ دقیقه تا ۳۶ ساعت فعالیت فیزیکی شدید و عادت‌نکرده صورت بگیرد. اما انجام ملایم تمرین‌ها و داشتن ریکاوری مناسب بین تمرین‌ها اجازه می‌دهد که سازگاری‌های ماهیچه‌ای و قلبی‌عروقی بدن برای ماهیچه‌سازی، افزایش تناسب اندام و کاهش چربی به‌نحو مطلوبی اتفاق بیفتد.
تحقیقات نشان می‌دهند که دو هفته تمرین ملایم بعد از یک دوره طولانی بی‌تحرکی، برای سازگاری کامل غشای سلول‌های عضلات با فشار تمرین‌ها ضروری است.
البته موارد واپاشی عضلات، بدون آسیب حاد به کلیه‌ها نیز شایع است که در واقع نشان‌دهنده پاسخ‌های عادی بدن به تمرین‌های شدید اما بدون نیاز به درمان پزشکی هستند.
با این‌حال، اگر بعد از تمرینات ورزشی شدید با علایم و نشانه‌های زیر در طول یک دو روز اول مواجه شدید، حتما باید به پزشک مراجعه کنید:
- برطرف نشدن درد شدید عضله با گذشت زمان
- تورم عضله با ایجاد محدودیت در حرکت
- حالت تهوع یا استفراغ یا هردو
- ادرار بسیار تیره یا ناقص
همچنین فاکتورهای خطرناکی وجود دارند که احتمال توسعه رابدومیولیز را بعد از فعالیت فیزیکی افزایش می‌دهند. این فاکتورها شامل فعالیت در هوای گرم، دهیدراتاسیون یا اُورهیدراتاسیون، مصرف الکل، خوردن قهوه زیاد، استفاده از رژیم‌های شدید گیاه‌خواری یا پروتئین بالا می‌شوند.
ضمنا هم زنان و هم مردان می‌توانند رابدو علایم‌دار را توسعه دهند، هرچند که موارد مشاهده‌شده در مردان بیشتر بوده است. همچنین بنا به دلایلی که مشخص نیست، عضلات کوچک‌تر بازو در مقایسه با ماهیچه‌های بزرگ‌تر پا، استعداد بیشتری برای واپاشی عضله بعد از ۵ تا ۳۰ دقیقه تمرینات ورزشی شدید دارند.
بنابراین با توجه به مطالبی که در بالا گفته شد، توصیه‌ای که می‌توانیم به مربیان، ورزشکاران و حتی افراد عادی بکنیم این است که لذت و مزایای تمرین‌های منظم را دریابند و از انجام فعالیت‌های فیزیکی شدید در مدت زمان کوتاه به‌شدت پرهیز کنند. واپاشی سلول‌های عضلات استخوانی موضوعی بسیار جدی است که می‌تواند علاوه بر ماهیچه‌ها به کلیه‌ها هم آسیب برساند.
نوشته تمرینات ورزشی شدید باعث تخریب عضلات و آسیب جدی به کلیه‌ها می‌شوند اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.
پیوند ماهیچه‌های قلب رشدیافته در آزمایشگاه به انسان
برای اولین‌بار در جهان، پژوهشگران ژاپنی به‌جای پیوند قلب کامل، سلول‌های قلبی حاصل از سلول‌های بنیادی را وارد بخش‌های آسیب‌دیده قلب بیمار کردند.