در مقاله ای جدید و جذاب ارزشمندترین منبع دنیا را Data اعلام کرد. بر این اساس، پنج شرکت (گوگل، آمازون، اپل، فیسبوک و مایکروسافت) ارزشمندترین بنگاهها در دنیا هستند.
این ارزشمندی از آن جهت است که سودهای شرکت های نام برده سرسامآور است. بررسی ها حکایت از آن دارد که آنها رویهمرفته 25 میلیارد دلار سود خالص در فصل اول سال 2017 جمع کردند. نیمی از تمام دلارهایی که در آمریکا آنلاین خرج میشوند، نصیب آمازون میشود. تقریباً تمام رشد درآمد درحوزۀ تبلیغات دیجیتال در آمریکا در سال گذشته، مدیون گوگل و فیسبوک بوده است.
این در حالیست که تا یک قرن قبل، منبع مد نظر که نقش بسزایی در اقتصاد جهان داشت، نفت بود. اما شواهد حکایت از آن دارد که اکنون غولها به نگرانی های مشابهی دامن زدهاند که به دادهها "Data"مربوط میشود، این یعنی داده ها نفت عصر دیجیتال هستند!
تعجب برانگیز است كه در ایران برخی افراد بنا به اقتضای شغلی كه داشتند، داده های غنی از مشتریان خود در اختیار دارند اما قادر نیستند روی آنها فعالیت کرده و پول هنگفتی را به جیب بزنند.
سوالی که در اینجا پیش می آید این است که چرا می گویند استخراج داده حکم نفت را دارد؟
هنگامی که داده ها استخراج می شود، مدل هایی در این داده ها استخراج می شود که ارزش بالایی دارند به گونه ای که امروزه از این مدل های با ارزش تحت عنوان نفت یاد می شود.
البته باید توجه کرد که داده ها ذاتا با ارزش هستند، به خاطر همین ارزشمند بودن داده ها از آن به عنوان نفت یاد می شود. همچنان که بسیاری از مجموعه ها در دنیا اقدام به جمع آوری مجموعه داده یا همان دیتا سِت می کنند، ارزش دو صد چندان تر این داده ها زمانی نمایان می شود که از آن ها مدل ها و الگوهایی استخراج می شود و این خود حکم فرآورده های نفتی را دارد که در بسیاری از موارد از خود نفت ارزشمند تر قلمداد می شود.
بسیاری از غول های این حوزه برای ساخت محصول خود نیاز کاربران حوزه داده را به خوبی شناسایی می کنند. توسعه دهندگان هوش مصنوعی و دانشمندان داده در قسمت سخت افزاری به دنبال یک سیستم یکپارچه که شامل منابع ذخیره سازی و پردازشی در کنار هم، هستند که بتوانند در سایه این سیستم همگام، به پیاده سازی پروژه های خود بپردازند.
نکته ای که در این میان می توان مد نظر قرار داد این است که با توجه به اهمیت این موضوع در این شرایط، تعجب برانگیز است كه در ایران برخی افراد بنا به اقتضای شغلی كه داشتند، داده های غنی از مشتریان خود در اختیار دارند اما قادر نیستند روی آنها فعالیت کرده و پول هنگفتی را به جیب بزنند.
منبع: مجله اکونومیست