مرورگر اج مایکروسافت احتمالا برای لینوکس هم عرضه می‌شود
تیم توسعه‌دهنده‌ی مایکروسافت اج در یک برنامه‌ی پرسش و پاسخ سایت ردیت از امکان معرفی مایکروسافت اج برای لینوکس خبر دادند.
مصاحبه با اندی فنگ، بنیان‌گذار استارتاپ دوردش
استارتاپ دوردَش به رستوران‌ها و کسب‌وکارهای محلی و کوچک کمک می‌کند تا سفارش‌ها را به مشتری تحویل دهند. این استارتاپ بیش از چهار میلیارد دلار ارزش‌گذاری شده است.
اپلیکیشن کجارو؛ همسفر تو
خوشحالیم که نسخه آزمایشی اپلیکیشن کجارو آماده انتشار است و می‌توانیم آن‌را در اختیار شما قرار دهیم. این اپلیکیشن امکانات مختلف کجارو را به شکلی جدید عرضه می‌کند.
هر آنچه که می‌بایست در رابطه با سنسورهای کوآد بیر بدانید
در مدت‌زمان کوتاهی شاهد معرفی گوشی‌هایی با دوربین‌های 48 مگاپیکسلی بودیم، اولین مدل از این گوشی‌ها در سال 2018 روانه بازار شد. نکته جالب اینجاست که بیشتر این گوشی‌ها میان‌رده هستند و گوشی‌های پرچمدار همچنان از سنسورهای 12 مگاپیکسلی استفاده می‌کنند.
از آنجا که احساس می‌کنیم بخش‌های بازاریابی اغلب نتوانسته‌اند کارایی این سنسورها را به‌درستی درک کنند، برآن شدیم که در این مطلب به بررسی سنسورهای کوآد بیر بپردازیم.
فیلتر بیر چیست ؟
بیایید از ابتدا شروع کنیم. فیلتر بیر یک موزاییک رنگارنگ از فیلترهای قرمز، سبز و آبی است که به یک سنسور دیجیتال اجازه می‌دهد تا عکس‌های رنگی بگیرد. پیکسل‌های نیمه‌رسانا رنگ را نمی‌بینند بلکه تنها میزان نوری را که به آن‌ها برخورد می‌کند، جذب می‌کنند؛ بنابراین بدون یک فیلتر، شما تنها یک عکس سیاه و سفید دریافت خواهید کرد. فیلتر بیر اطمینان حاصل می‌کند که نوری که به هر پیکسل می‌رسد، یکی از سه رنگ اصلی باشد.
روش کار به این صورت است که یک سنسور 12 مگاپیکسلی، به‌عنوان مثال، دارای 6 میلیون پیکسل برای دیدن رنگ سبز و 3 میلیون پیکسل برای دیدن هر یک از رنگ‌های قرمز و آبی است. رنگ سبز بیشتر پیکسل‌ها را می‌گیرد، زیرا چشم انسان بیشتر به این رنگ حساس است. برای درون‌یابی یک تصویر با رزولوشن 12MP از الگوریتمی به‌نام Demosaicing استفاده می‌شود.
از آنجا که فیلتر کوآد بیر (بیر چهارگانه) مشابه به فیلتر معمولی بیر است، نام‌گذاری این فیلتر (کوآد بیر) چندان صحیح نیست. چیزی که در حقیقت تغییر می‌کند سنسور پشت فیلتر است و نه خود سنسور. این سنسورهای جدید به‌جای قرار دادن یک پیکسل در پشت هر مربع رنگ، چهار پیکسل را پشت هر مربع رنگ قرار می‌دهند.
بنابراین، درواقع سنسورهای کوآد بیر با 48MP، نمی‌توانند جزئیات بیشتری نسبت به سنسور 12MP ارایه دهند. سازندگان سنسورها و تلفن‌های همراه به شما می‌گویند که الگوریتم هوشمندتر demosaicing می‌تواند جزئیات بیشتری را ثبت کند اما تجربیات ما نشان داده است که نتیجه نهایی چندان متفاوت و درخشان نیست.
فیلترهای کوآد بیر در کجا به کار رفته‌اند؟
اخیرا سنسورهای 48MP بسیار پرطرفدار شده‌اند و در گوشی‌های فراوانی وجود دارند. معرفی این سنسورها با سنسور 40MP هواوی در گوشی‌های P20 Pro، Mate 20 Proو Mate 20 X آغاز شد. سازندگان چینی حتی نسخه دوم این سنسورها را در گوشی‌های P30 و P30 Pro ارایه کردند که به‌جای RGGB به RYYB (قرمز، زرد، زرد، آبی) اما با قاعده یکسان، تغییر می‌کردند.
چندین گوشی مختلف مانند vivo V15 Pro و Samsung Galaxy A70 با دوربین سلفی 32MP و فیلتر بیر چهارگانه وجود دارد. این گوشی‌ها سایز پیکسلی مشابهی (0.8µm) دارند، اما از لحاظ فیزیکی کوچکتر هستند و درنتیجه رزولوشن پایین‌تری دارند.
سامسونگ اخیرا سنسور 64MP کوآد بیر را معرفی کرده است، که باز هم، اندازه سنسور در آن دست‌نخورده است اما ابعاد آن تغییر کرده است. این سنسور 33% بزرگتر از کراپ فعلی سنسور 48MP است.
سنسور کوآد بیر چه کاری می‌تواند انجام دهد؟
همان‌طور که گفتم قدرت حقیقی کوآد بیر در جای دیگریست. بیر چهارگانه می‌تواند با یک گروه از چهار پیکسل جوری عمل کند که یک مربع فیلتر رنگ را به‌عنوان یک حسگر و یا حسگرهای جداگانه به‌اشتراک بگذارند.
این سنسورها یکی از بزرگ‌ترین سنسورهایی هستند که تاکنون در گوشی‌های همراه استفاده شده‌اند. برای مثال سنسور پرطرفدار سونی IMX586 (اولین سنسور 48 مگاپیکسلی)، قطری به‌اندازه 8 میلی‌متر دارد.
اندازه قطر سنسور سونی IMX363 (در Pixel 3) و سامسونگ S5K2L4 (در گوشی‌های S10) برابر با 7.06mm است. این یعنی شاهد حدود 30% افزایش در مساحت سنسورها هستیم.
اندازه سنسورها به‌شدت متفاوت هستند؛ 0.8µm برای سنسورهای 48 مگاپیکسلی و 1.4µm برای سنسورهای سنتی. تبلیغات بازاریابی اغراق‌آمیز درمورد سنسورهای 48 مگاپیکسلی ادعا می‌کند که آن‌ها می‌توانند از پیکسل‌باینینگ به‌گونه‌ای استفاده کنند که کارایی مانند 1.6µm پیکسل داشته باشد.
همین یک تصویر 12MP خلق می‌کند. عدد “1.6µm” معمولا تکرار می‌شود، اما نباید همه اعتبار را به خاطر بهبود عملکرد ضعیف حسگر به دست آورد.
نویز یک فرآیند تصادفی است و اگر پیکسل بزرگ یک سنسور سنتی به‌جای سیگنال نویز ثبت کند، برای حل آن کار زیادی نمیتوان انجام داد (منهای پوشاندن آن به‌وسیله درون‌یابی داده از پیکسل‌های مجاور).
اگر یکی از چهار پیکسل موجود در سنسور بیر چهارگانه، نویز ثبت کند، این موضوع به‌معنای از دست‌رفتن 25% از اطلاعات است – یک کاهش نویز 4x که میزان وضوح تصویر را کاهش نمی‌دهد.
درعوض، سنسور می‌تواند به دو سنسور منطقی تقسیم شود– که یک سنسور نوردهی‌های کوتاه و سنسور دیگر نوردهی‌های بلند را ثبت کند. از این حالت در نور روز برای ضبط بلادرنگ HDR استفاده می‌شود. شما می‌توانید با ثبت و ترکیب دو تصویر پشت‌سرهم با استفاده از یک سنسور غیر از کوآد بیر به کاهش نویز و HDR بپردازید.
اما یک مشکل وجود دارد، اجسام متحرک، موقعیت بین نوردهی‌های متوالی را تغییر می‌دهند. یک فیلتر بیر چهارگانه در یک زمان دو عکس می‌گیرد، بنابراین نیازی به استفاده از AI برای اصلاح خطاهای تصویربرداری (آرتیفکت) ناشی از حرکت دادن اشیا نیست.
در تصویر زیر مشاهده می‌کنید که اگر اصلاح تصویر با شکست روبرو شود نتیجه نهایی به چه شکل خواهد بود:
آسان‌ترین راه برای بیان کارایی فیلتر بیر چهارگانه این است که بگوییم که این سنسور به نرم‌افزار دوربین اجازه می‌دهد تا هم‌زمان دو عکس بگیرد. این موضوع امکان پردازش تصویر (حالت HDR و شب) را فراهم می‌کند و باعث می‌شود که گوشی‌های هوشمند مدرن تصاویر را با کیفیت عالی ضبط کنند (سخت‌افزار علت تمام تفاوت‌ها نیست).
سنسور کوآد بیر چه کاری نمی‌تواند انجام دهد؟
برخلاف LCD که برای هر پیکسل، زیرپیکسل‌های R ،G و B دارد، یک سنسور تصویر کلاسیک تنها یک زیر‌پیکسل برای هر پیکسل دارد. اما چون این پیکسل‌ها به‌هم نزدیک هستند، demosaicing عملکرد بسیار خوبی در بازسازی تصویر اورجینال انجام می‌دهد.
Samsung Galaxy A80: 12MP • 48MP
در یک فیلتر بیر چهارگانه پیکسل‌های رنگ‌های متفاوت از هم دور هستند پس برخلاف ادعای سازندگان، demosaicing تأثیر کمتری خواهد داشت. بنابراین شما قطعا به‌اندازه 12MP در حالت 48MP جزییات 4x دریافت نمی‌کنید. درحقیقت، از آنجایی که حالت پردازش تصویر در 48MP غیرفعال است، بعضا تصاویر 12MP جزئیات بهتر و حجم فایل کمتری دارند.
اجرای الگوریتم demosaicing بر روی داده‌های 48MP خام، به نتیجه نهایی واضح‌تری ختم می‌شود که بسته به مدل گوشی و صحنه، امکان تغییر این موضوع وجود دارد. اگر سطح جزئیات در یک شات از صحنه خاصی خوب نیست، بهتر است در هر دو حالت تصویربرداری نمایید و سپس تصویر بهتر را ذخیره کنید. در بیشتر اوقات بهتر است از حالت 12MP استفاده نمایید.
Oppo Reno 10x zoom: 12MP • 48MP
لازم‌به‌ذکر است که خواندن تصویر 48 مگاپیکسل نیز فراتر از قابلیت‌های برخی از سنسورها و چیپست‌های اولیه است؛ بنابراین آن‌ها فقط تصویر 12 مگاپیکسلی را دریافت کرده و کیفیت آن را افزایش می‌دهند که این کار بیشتر موجب هدر دادن فضای ذخیره می‌شود.
یکی از مزایای سنسورهای کوآد بیر که مکررا به آن اشاره می‌شود، زوم فوق‌العاده است. در حالی‌که گوشی نوکیا 808 PureView زوم چشمگیری داشت، سنسورهای 41MP عظیم آن دارای فیلتر بیر کلاسیک بودند. همان‌طور که بحث شد، بیر چهارگانه تنها می‌تواند تا حدی از وضوح را ارایه دهد، بنابراین درواقع تفاوت چندانی با زوم دیجیتال در یک سنسور 12 مگاپیکسل وجود نخواهد داشت.
Asus Zenfone 6: 12MP • 48MP
سازمان‌های بازاریابی می‌خواهند به شما القا کنند که شما یک سنسور تصویر مانند Hasselblad خریداری می‌کنید، اما حقیقت این است که سنسور بیر چهارگانه تنها یک راه مؤثر و هوشمندانه برای گرفتن تصاویر 12MP با کیفیت بهتر است.
Huawei 20 Pro: 12MP • 48MP
سپس موضوع اپتیک مطرح است. ما نمی‌خواهیم وارد جزئیات شویم، اما این دوربین‌ها با وضوح بالا اغلب انکسارمحدود هستند، به این معنی که کوچکترین نقطه نور نمی‌تواند در یک ناحیه کوچکتر از پیکسل متمرکز شود. این محدودیتی است که توسط فیزیک به حداکثر رزولوشنی که اپتیک‌های کوچک و سنسورها می‌توانند داشته باشند، تحمیل شده است.
نوشته هر آنچه که می‌بایست در رابطه با سنسورهای کوآد بیر بدانید اولین بار در وبسایت فناوری پدیدار شد.
هر آنچه که می‌بایست در رابطه با سنسورهای کوآد بیر بدانید
در مدت‌زمان کوتاهی شاهد معرفی گوشی‌هایی با دوربین‌های 48 مگاپیکسلی بودیم، اولین مدل از این گوشی‌ها در سال 2018 روانه بازار شد. نکته جالب اینجاست که بیشتر این گوشی‌ها میان‌رده هستند و گوشی‌های پرچمدار همچنان از سنسورهای 12 مگاپیکسلی استفاده می‌کنند.
از آنجا که احساس می‌کنیم بخش‌های بازاریابی اغلب نتوانسته‌اند کارایی این سنسورها را به‌درستی درک کنند، برآن شدیم که در این مطلب به بررسی سنسورهای کوآد بیر بپردازیم.
فیلتر بیر چیست ؟
بیایید از ابتدا شروع کنیم. فیلتر بیر یک موزاییک رنگارنگ از فیلترهای قرمز، سبز و آبی است که به یک سنسور دیجیتال اجازه می‌دهد تا عکس‌های رنگی بگیرد. پیکسل‌های نیمه‌رسانا رنگ را نمی‌بینند بلکه تنها میزان نوری را که به آن‌ها برخورد می‌کند، جذب می‌کنند؛ بنابراین بدون یک فیلتر، شما تنها یک عکس سیاه و سفید دریافت خواهید کرد. فیلتر بیر اطمینان حاصل می‌کند که نوری که به هر پیکسل می‌رسد، یکی از سه رنگ اصلی باشد.
روش کار به این صورت است که یک سنسور 12 مگاپیکسلی، به‌عنوان مثال، دارای 6 میلیون پیکسل برای دیدن رنگ سبز و 3 میلیون پیکسل برای دیدن هر یک از رنگ‌های قرمز و آبی است. رنگ سبز بیشتر پیکسل‌ها را می‌گیرد، زیرا چشم انسان بیشتر به این رنگ حساس است. برای درون‌یابی یک تصویر با رزولوشن 12MP از الگوریتمی به‌نام Demosaicing استفاده می‌شود.
از آنجا که فیلتر کوآد بیر (بیر چهارگانه) مشابه به فیلتر معمولی بیر است، نام‌گذاری این فیلتر (کوآد بیر) چندان صحیح نیست. چیزی که در حقیقت تغییر می‌کند سنسور پشت فیلتر است و نه خود سنسور. این سنسورهای جدید به‌جای قرار دادن یک پیکسل در پشت هر مربع رنگ، چهار پیکسل را پشت هر مربع رنگ قرار می‌دهند.
بنابراین، درواقع سنسورهای کوآد بیر با 48MP، نمی‌توانند جزئیات بیشتری نسبت به سنسور 12MP ارایه دهند. سازندگان سنسورها و تلفن‌های همراه به شما می‌گویند که الگوریتم هوشمندتر demosaicing می‌تواند جزئیات بیشتری را ثبت کند اما تجربیات ما نشان داده است که نتیجه نهایی چندان متفاوت و درخشان نیست.
فیلترهای کوآد بیر در کجا به کار رفته‌اند؟
اخیرا سنسورهای 48MP بسیار پرطرفدار شده‌اند و در گوشی‌های فراوانی وجود دارند. معرفی این سنسورها با سنسور 40MP هواوی در گوشی‌های P20 Pro، Mate 20 Proو Mate 20 X آغاز شد. سازندگان چینی حتی نسخه دوم این سنسورها را در گوشی‌های P30 و P30 Pro ارایه کردند که به‌جای RGGB به RYYB (قرمز، زرد، زرد، آبی) اما با قاعده یکسان، تغییر می‌کردند.
چندین گوشی مختلف مانند vivo V15 Pro و Samsung Galaxy A70 با دوربین سلفی 32MP و فیلتر بیر چهارگانه وجود دارد. این گوشی‌ها سایز پیکسلی مشابهی (0.8µm) دارند، اما از لحاظ فیزیکی کوچکتر هستند و درنتیجه رزولوشن پایین‌تری دارند.
سامسونگ اخیرا سنسور 64MP کوآد بیر را معرفی کرده است، که باز هم، اندازه سنسور در آن دست‌نخورده است اما ابعاد آن تغییر کرده است. این سنسور 33% بزرگتر از کراپ فعلی سنسور 48MP است.
سنسور کوآد بیر چه کاری می‌تواند انجام دهد؟
همان‌طور که گفتم قدرت حقیقی کوآد بیر در جای دیگریست. بیر چهارگانه می‌تواند با یک گروه از چهار پیکسل جوری عمل کند که یک مربع فیلتر رنگ را به‌عنوان یک حسگر و یا حسگرهای جداگانه به‌اشتراک بگذارند.
این سنسورها یکی از بزرگ‌ترین سنسورهایی هستند که تاکنون در گوشی‌های همراه استفاده شده‌اند. برای مثال سنسور پرطرفدار سونی IMX586 (اولین سنسور 48 مگاپیکسلی)، قطری به‌اندازه 8 میلی‌متر دارد.
اندازه قطر سنسور سونی IMX363 (در Pixel 3) و سامسونگ S5K2L4 (در گوشی‌های S10) برابر با 7.06mm است. این یعنی شاهد حدود 30% افزایش در مساحت سنسورها هستیم.
اندازه سنسورها به‌شدت متفاوت هستند؛ 0.8µm برای سنسورهای 48 مگاپیکسلی و 1.4µm برای سنسورهای سنتی. تبلیغات بازاریابی اغراق‌آمیز درمورد سنسورهای 48 مگاپیکسلی ادعا می‌کند که آن‌ها می‌توانند از پیکسل‌باینینگ به‌گونه‌ای استفاده کنند که کارایی مانند 1.6µm پیکسل داشته باشد.
همین یک تصویر 12MP خلق می‌کند. عدد “1.6µm” معمولا تکرار می‌شود، اما نباید همه اعتبار را به خاطر بهبود عملکرد ضعیف حسگر به دست آورد.
نویز یک فرآیند تصادفی است و اگر پیکسل بزرگ یک سنسور سنتی به‌جای سیگنال نویز ثبت کند، برای حل آن کار زیادی نمیتوان انجام داد (منهای پوشاندن آن به‌وسیله درون‌یابی داده از پیکسل‌های مجاور).
اگر یکی از چهار پیکسل موجود در سنسور بیر چهارگانه، نویز ثبت کند، این موضوع به‌معنای از دست‌رفتن 25% از اطلاعات است – یک کاهش نویز 4x که میزان وضوح تصویر را کاهش نمی‌دهد.
درعوض، سنسور می‌تواند به دو سنسور منطقی تقسیم شود– که یک سنسور نوردهی‌های کوتاه و سنسور دیگر نوردهی‌های بلند را ثبت کند. از این حالت در نور روز برای ضبط بلادرنگ HDR استفاده می‌شود. شما می‌توانید با ثبت و ترکیب دو تصویر پشت‌سرهم با استفاده از یک سنسور غیر از کوآد بیر به کاهش نویز و HDR بپردازید.
اما یک مشکل وجود دارد، اجسام متحرک، موقعیت بین نوردهی‌های متوالی را تغییر می‌دهند. یک فیلتر بیر چهارگانه در یک زمان دو عکس می‌گیرد، بنابراین نیازی به استفاده از AI برای اصلاح خطاهای تصویربرداری (آرتیفکت) ناشی از حرکت دادن اشیا نیست.
در تصویر زیر مشاهده می‌کنید که اگر اصلاح تصویر با شکست روبرو شود نتیجه نهایی به چه شکل خواهد بود:
آسان‌ترین راه برای بیان کارایی فیلتر بیر چهارگانه این است که بگوییم که این سنسور به نرم‌افزار دوربین اجازه می‌دهد تا هم‌زمان دو عکس بگیرد. این موضوع امکان پردازش تصویر (حالت HDR و شب) را فراهم می‌کند و باعث می‌شود که گوشی‌های هوشمند مدرن تصاویر را با کیفیت عالی ضبط کنند (سخت‌افزار علت تمام تفاوت‌ها نیست).
سنسور کوآد بیر چه کاری نمی‌تواند انجام دهد؟
برخلاف LCD که برای هر پیکسل، زیرپیکسل‌های R ،G و B دارد، یک سنسور تصویر کلاسیک تنها یک زیر‌پیکسل برای هر پیکسل دارد. اما چون این پیکسل‌ها به‌هم نزدیک هستند، demosaicing عملکرد بسیار خوبی در بازسازی تصویر اورجینال انجام می‌دهد.
Samsung Galaxy A80: 12MP • 48MP
در یک فیلتر بیر چهارگانه پیکسل‌های رنگ‌های متفاوت از هم دور هستند پس برخلاف ادعای سازندگان، demosaicing تأثیر کمتری خواهد داشت. بنابراین شما قطعا به‌اندازه 12MP در حالت 48MP جزییات 4x دریافت نمی‌کنید. درحقیقت، از آنجایی که حالت پردازش تصویر در 48MP غیرفعال است، بعضا تصاویر 12MP جزئیات بهتر و حجم فایل کمتری دارند.
اجرای الگوریتم demosaicing بر روی داده‌های 48MP خام، به نتیجه نهایی واضح‌تری ختم می‌شود که بسته به مدل گوشی و صحنه، امکان تغییر این موضوع وجود دارد. اگر سطح جزئیات در یک شات از صحنه خاصی خوب نیست، بهتر است در هر دو حالت تصویربرداری نمایید و سپس تصویر بهتر را ذخیره کنید. در بیشتر اوقات بهتر است از حالت 12MP استفاده نمایید.
Oppo Reno 10x zoom: 12MP • 48MP
لازم‌به‌ذکر است که خواندن تصویر 48 مگاپیکسل نیز فراتر از قابلیت‌های برخی از سنسورها و چیپست‌های اولیه است؛ بنابراین آن‌ها فقط تصویر 12 مگاپیکسلی را دریافت کرده و کیفیت آن را افزایش می‌دهند که این کار بیشتر موجب هدر دادن فضای ذخیره می‌شود.
یکی از مزایای سنسورهای کوآد بیر که مکررا به آن اشاره می‌شود، زوم فوق‌العاده است. در حالی‌که گوشی نوکیا 808 PureView زوم چشمگیری داشت، سنسورهای 41MP عظیم آن دارای فیلتر بیر کلاسیک بودند. همان‌طور که بحث شد، بیر چهارگانه تنها می‌تواند تا حدی از وضوح را ارایه دهد، بنابراین درواقع تفاوت چندانی با زوم دیجیتال در یک سنسور 12 مگاپیکسل وجود نخواهد داشت.
Asus Zenfone 6: 12MP • 48MP
سازمان‌های بازاریابی می‌خواهند به شما القا کنند که شما یک سنسور تصویر مانند Hasselblad خریداری می‌کنید، اما حقیقت این است که سنسور بیر چهارگانه تنها یک راه مؤثر و هوشمندانه برای گرفتن تصاویر 12MP با کیفیت بهتر است.
Huawei 20 Pro: 12MP • 48MP
سپس موضوع اپتیک مطرح است. ما نمی‌خواهیم وارد جزئیات شویم، اما این دوربین‌ها با وضوح بالا اغلب انکسارمحدود هستند، به این معنی که کوچکترین نقطه نور نمی‌تواند در یک ناحیه کوچکتر از پیکسل متمرکز شود. این محدودیتی است که توسط فیزیک به حداکثر رزولوشنی که اپتیک‌های کوچک و سنسورها می‌توانند داشته باشند، تحمیل شده است.
نوشته هر آنچه که می‌بایست در رابطه با سنسورهای کوآد بیر بدانید اولین بار در وبسایت فناوری پدیدار شد.
هر آنچه که می‌بایست در رابطه با سنسورهای کوآد بیر بدانید
در مدت‌زمان کوتاهی شاهد معرفی گوشی‌هایی با دوربین‌های 48 مگاپیکسلی بودیم، اولین مدل از این گوشی‌ها در سال 2018 روانه بازار شد. نکته جالب اینجاست که بیشتر این گوشی‌ها میان‌رده هستند و گوشی‌های پرچمدار همچنان از سنسورهای 12 مگاپیکسلی استفاده می‌کنند.
از آنجا که احساس می‌کنیم بخش‌های بازاریابی اغلب نتوانسته‌اند کارایی این سنسورها را به‌درستی درک کنند، برآن شدیم که در این مطلب به بررسی سنسورهای کوآد بیر بپردازیم.
فیلتر بیر چیست ؟
بیایید از ابتدا شروع کنیم. فیلتر بیر یک موزاییک رنگارنگ از فیلترهای قرمز، سبز و آبی است که به یک سنسور دیجیتال اجازه می‌دهد تا عکس‌های رنگی بگیرد. پیکسل‌های نیمه‌رسانا رنگ را نمی‌بینند بلکه تنها میزان نوری را که به آن‌ها برخورد می‌کند، جذب می‌کنند؛ بنابراین بدون یک فیلتر، شما تنها یک عکس سیاه و سفید دریافت خواهید کرد. فیلتر بیر اطمینان حاصل می‌کند که نوری که به هر پیکسل می‌رسد، یکی از سه رنگ اصلی باشد.
روش کار به این صورت است که یک سنسور 12 مگاپیکسلی، به‌عنوان مثال، دارای 6 میلیون پیکسل برای دیدن رنگ سبز و 3 میلیون پیکسل برای دیدن هر یک از رنگ‌های قرمز و آبی است. رنگ سبز بیشتر پیکسل‌ها را می‌گیرد، زیرا چشم انسان بیشتر به این رنگ حساس است. برای درون‌یابی یک تصویر با رزولوشن 12MP از الگوریتمی به‌نام Demosaicing استفاده می‌شود.
از آنجا که فیلتر کوآد بیر (بیر چهارگانه) مشابه به فیلتر معمولی بیر است، نام‌گذاری این فیلتر (کوآد بیر) چندان صحیح نیست. چیزی که در حقیقت تغییر می‌کند سنسور پشت فیلتر است و نه خود سنسور. این سنسورهای جدید به‌جای قرار دادن یک پیکسل در پشت هر مربع رنگ، چهار پیکسل را پشت هر مربع رنگ قرار می‌دهند.
بنابراین، درواقع سنسورهای کوآد بیر با 48MP، نمی‌توانند جزئیات بیشتری نسبت به سنسور 12MP ارایه دهند. سازندگان سنسورها و تلفن‌های همراه به شما می‌گویند که الگوریتم هوشمندتر demosaicing می‌تواند جزئیات بیشتری را ثبت کند اما تجربیات ما نشان داده است که نتیجه نهایی چندان متفاوت و درخشان نیست.
فیلترهای کوآد بیر در کجا به کار رفته‌اند؟
اخیرا سنسورهای 48MP بسیار پرطرفدار شده‌اند و در گوشی‌های فراوانی وجود دارند. معرفی این سنسورها با سنسور 40MP هواوی در گوشی‌های P20 Pro، Mate 20 Proو Mate 20 X آغاز شد. سازندگان چینی حتی نسخه دوم این سنسورها را در گوشی‌های P30 و P30 Pro ارایه کردند که به‌جای RGGB به RYYB (قرمز، زرد، زرد، آبی) اما با قاعده یکسان، تغییر می‌کردند.
چندین گوشی مختلف مانند vivo V15 Pro و Samsung Galaxy A70 با دوربین سلفی 32MP و فیلتر بیر چهارگانه وجود دارد. این گوشی‌ها سایز پیکسلی مشابهی (0.8µm) دارند، اما از لحاظ فیزیکی کوچکتر هستند و درنتیجه رزولوشن پایین‌تری دارند.
سامسونگ اخیرا سنسور 64MP کوآد بیر را معرفی کرده است، که باز هم، اندازه سنسور در آن دست‌نخورده است اما ابعاد آن تغییر کرده است. این سنسور 33% بزرگتر از کراپ فعلی سنسور 48MP است.
سنسور کوآد بیر چه کاری می‌تواند انجام دهد؟
همان‌طور که گفتم قدرت حقیقی کوآد بیر در جای دیگریست. بیر چهارگانه می‌تواند با یک گروه از چهار پیکسل جوری عمل کند که یک مربع فیلتر رنگ را به‌عنوان یک حسگر و یا حسگرهای جداگانه به‌اشتراک بگذارند.
این سنسورها یکی از بزرگ‌ترین سنسورهایی هستند که تاکنون در گوشی‌های همراه استفاده شده‌اند. برای مثال سنسور پرطرفدار سونی IMX586 (اولین سنسور 48 مگاپیکسلی)، قطری به‌اندازه 8 میلی‌متر دارد.
اندازه قطر سنسور سونی IMX363 (در Pixel 3) و سامسونگ S5K2L4 (در گوشی‌های S10) برابر با 7.06mm است. این یعنی شاهد حدود 30% افزایش در مساحت سنسورها هستیم.
اندازه سنسورها به‌شدت متفاوت هستند؛ 0.8µm برای سنسورهای 48 مگاپیکسلی و 1.4µm برای سنسورهای سنتی. تبلیغات بازاریابی اغراق‌آمیز درمورد سنسورهای 48 مگاپیکسلی ادعا می‌کند که آن‌ها می‌توانند از پیکسل‌باینینگ به‌گونه‌ای استفاده کنند که کارایی مانند 1.6µm پیکسل داشته باشد.
همین یک تصویر 12MP خلق می‌کند. عدد “1.6µm” معمولا تکرار می‌شود، اما نباید همه اعتبار را به خاطر بهبود عملکرد ضعیف حسگر به دست آورد.
نویز یک فرآیند تصادفی است و اگر پیکسل بزرگ یک سنسور سنتی به‌جای سیگنال نویز ثبت کند، برای حل آن کار زیادی نمیتوان انجام داد (منهای پوشاندن آن به‌وسیله درون‌یابی داده از پیکسل‌های مجاور).
اگر یکی از چهار پیکسل موجود در سنسور بیر چهارگانه، نویز ثبت کند، این موضوع به‌معنای از دست‌رفتن 25% از اطلاعات است – یک کاهش نویز 4x که میزان وضوح تصویر را کاهش نمی‌دهد.
درعوض، سنسور می‌تواند به دو سنسور منطقی تقسیم شود– که یک سنسور نوردهی‌های کوتاه و سنسور دیگر نوردهی‌های بلند را ثبت کند. از این حالت در نور روز برای ضبط بلادرنگ HDR استفاده می‌شود. شما می‌توانید با ثبت و ترکیب دو تصویر پشت‌سرهم با استفاده از یک سنسور غیر از کوآد بیر به کاهش نویز و HDR بپردازید.
اما یک مشکل وجود دارد، اجسام متحرک، موقعیت بین نوردهی‌های متوالی را تغییر می‌دهند. یک فیلتر بیر چهارگانه در یک زمان دو عکس می‌گیرد، بنابراین نیازی به استفاده از AI برای اصلاح خطاهای تصویربرداری (آرتیفکت) ناشی از حرکت دادن اشیا نیست.
در تصویر زیر مشاهده می‌کنید که اگر اصلاح تصویر با شکست روبرو شود نتیجه نهایی به چه شکل خواهد بود:
آسان‌ترین راه برای بیان کارایی فیلتر بیر چهارگانه این است که بگوییم که این سنسور به نرم‌افزار دوربین اجازه می‌دهد تا هم‌زمان دو عکس بگیرد. این موضوع امکان پردازش تصویر (حالت HDR و شب) را فراهم می‌کند و باعث می‌شود که گوشی‌های هوشمند مدرن تصاویر را با کیفیت عالی ضبط کنند (سخت‌افزار علت تمام تفاوت‌ها نیست).
سنسور کوآد بیر چه کاری نمی‌تواند انجام دهد؟
برخلاف LCD که برای هر پیکسل، زیرپیکسل‌های R ،G و B دارد، یک سنسور تصویر کلاسیک تنها یک زیر‌پیکسل برای هر پیکسل دارد. اما چون این پیکسل‌ها به‌هم نزدیک هستند، demosaicing عملکرد بسیار خوبی در بازسازی تصویر اورجینال انجام می‌دهد.
Samsung Galaxy A80: 12MP • 48MP
در یک فیلتر بیر چهارگانه پیکسل‌های رنگ‌های متفاوت از هم دور هستند پس برخلاف ادعای سازندگان، demosaicing تأثیر کمتری خواهد داشت. بنابراین شما قطعا به‌اندازه 12MP در حالت 48MP جزییات 4x دریافت نمی‌کنید. درحقیقت، از آنجایی که حالت پردازش تصویر در 48MP غیرفعال است، بعضا تصاویر 12MP جزئیات بهتر و حجم فایل کمتری دارند.
اجرای الگوریتم demosaicing بر روی داده‌های 48MP خام، به نتیجه نهایی واضح‌تری ختم می‌شود که بسته به مدل گوشی و صحنه، امکان تغییر این موضوع وجود دارد. اگر سطح جزئیات در یک شات از صحنه خاصی خوب نیست، بهتر است در هر دو حالت تصویربرداری نمایید و سپس تصویر بهتر را ذخیره کنید. در بیشتر اوقات بهتر است از حالت 12MP استفاده نمایید.
Oppo Reno 10x zoom: 12MP • 48MP
لازم‌به‌ذکر است که خواندن تصویر 48 مگاپیکسل نیز فراتر از قابلیت‌های برخی از سنسورها و چیپست‌های اولیه است؛ بنابراین آن‌ها فقط تصویر 12 مگاپیکسلی را دریافت کرده و کیفیت آن را افزایش می‌دهند که این کار بیشتر موجب هدر دادن فضای ذخیره می‌شود.
یکی از مزایای سنسورهای کوآد بیر که مکررا به آن اشاره می‌شود، زوم فوق‌العاده است. در حالی‌که گوشی نوکیا 808 PureView زوم چشمگیری داشت، سنسورهای 41MP عظیم آن دارای فیلتر بیر کلاسیک بودند. همان‌طور که بحث شد، بیر چهارگانه تنها می‌تواند تا حدی از وضوح را ارایه دهد، بنابراین درواقع تفاوت چندانی با زوم دیجیتال در یک سنسور 12 مگاپیکسل وجود نخواهد داشت.
Asus Zenfone 6: 12MP • 48MP
سازمان‌های بازاریابی می‌خواهند به شما القا کنند که شما یک سنسور تصویر مانند Hasselblad خریداری می‌کنید، اما حقیقت این است که سنسور بیر چهارگانه تنها یک راه مؤثر و هوشمندانه برای گرفتن تصاویر 12MP با کیفیت بهتر است.
Huawei 20 Pro: 12MP • 48MP
سپس موضوع اپتیک مطرح است. ما نمی‌خواهیم وارد جزئیات شویم، اما این دوربین‌ها با وضوح بالا اغلب انکسارمحدود هستند، به این معنی که کوچکترین نقطه نور نمی‌تواند در یک ناحیه کوچکتر از پیکسل متمرکز شود. این محدودیتی است که توسط فیزیک به حداکثر رزولوشنی که اپتیک‌های کوچک و سنسورها می‌توانند داشته باشند، تحمیل شده است.
نوشته هر آنچه که می‌بایست در رابطه با سنسورهای کوآد بیر بدانید اولین بار در وبسایت فناوری پدیدار شد.
معرفی تلویزیون وال لاکچری سامسونگ با سایز ۲۹۲ اینچ در نمایشگاه اینفوکام ۲۰۱۹
مطلب معرفی تلویزیون وال لاکچری سامسونگ با سایز ۲۹۲ اینچ در نمایشگاه اینفوکام ۲۰۱۹ برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/
شرکت سامسونگ در نمایشگاه اینفوکام ۲۰۱۹ از نسخه لوکس تلویزیون LED ماژولار خود با سایز ۲۹۲ اینچ و کیفیت ۸K با قیمت در حدود ۵۰۰۰۰۰ دلار رونمایی کرد. این نمایشگر که وال لاکچری سامسونگ The Luxury Wall نامیده شده، از کیفیت، عمر و زیبایی بسیاری برخوردار است. شرکت سامسونگ الکترونیکس در نمایشگاه اینفوکام ۲۰۱۹ در شهر...
مطلب معرفی تلویزیون وال لاکچری سامسونگ با سایز ۲۹۲ اینچ در نمایشگاه اینفوکام ۲۰۱۹ برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است. - تکراتو - اخبار روز تکنولوژی - - https://techrato.com/
طراحی سایت دود، روش متفاوتی از تبلیغات اینترنتی
طراحی سایت دود، نسل جدید خدمات طراحی وبسایت، سئو و دیجیتال مارکتینگ در تهران است که با ارائه راه‌کارهای نوین در طراحی سایت شرکتی، اختصاصی خود توانسته رضایت مشتریان را به دست آورد.
از کجا آنلاین غذا بگیرم؟ مقایسه اسنپ فود، چیلیوری، ریحون، چنگال و دلینو
اکثر ما تجربه سفارش غذا به‌صورت تلفنی را داریم اما با ورود سایت‌ها و اپلیکیشن‌های سفارش آنلاین، این پروسه به‌راحتی و از طریق اینترنت قابل انجام است. بازیگران نسبتا زیادی نیز در این بین وجود دارند و قاعدتا کاربر ترجیح می‌دهد تا سرویسی را انتخاب کند که بهترین خدمات را به وی ارایه نماید.
به همین خاطر ما بر آن شدیم تا 5 سرویس فعال در بخش سفارش آنلاین غذا را در کنار یکدیگر گذاشته و در چند فاکتور مختلف آن‌ها را مقایسه کنیم. اسنپ فود، چیلیوری، ریحون، چنگال و دلینو، 5 سرویسی هستند که در این مقاله به رقابت با یکدیگر پرداخته و در فاکتورهای مختلف به چالش کشیده می‌شوند.
بایستی توجه داشته باشید که ملاک ما در این مقایسه، وب‌سایت‌های 5 سرویس فوق بوده‌اند و تمام مقایسه‌ها در شهر تهران انجام شده است.
رابط کاربری
ما در هر 5 وبسایت فوق ثبت نام کردیم تا به عنوان یک کاربر بتوانیم بهترین تجربه را کسب کنیم. اولین باکسی که در تمام سرویس‌ها مشهود است، مرتبط به محل جستجوی شماست. در اسنپ فود قادر هستید مدل غذا و یا رستورانی را که مدنظرتان قرار دارد، پس از تعیین مکان خود جستجو نمایید. در چیلیوری ابتدا نام شهر دیده می‌شود، سپس محله و بعد از آن نام رستوران یا غذا که البته نیازی ندارید همچون سایر سرویس‌ها، حتما آن را پر کنید. برای ریحون فقط شهر و منطقه وجود دارد و خبری از جستجوی غذا و رستوران در این باکس نیست. چنگال هم که ساده‌ترین را برگزیده و فقط بایستی محل مدنظرتان را برای جستجو وارد کنید. برای دلینو یک گزینه جهت محدوده جستجو و یک باکس برای جستجوی رستوران یا غذا در نظر گرفته شده است.
اسنپ فود پس از باکس جستجو، کادر بزرگی را جهت تشویق کاربران برای استفاده از اپلیکیشن خود قرار داده است. پس از آن هم در تصاویر مربعی شکل، 13 دسته‌بندی مختلف برای رستوران‌ها را انتخاب کرده که تقریبا انواع غذاها را شامل می‌شود. تخفیف‌های روزانه، کمی تعریف از خود و آیکون رستوران‌های پرطرفدار، از دیگر بخش‌های صفحه اصلی اسنپ فود است.
چیلیوری رستوران‌های تخفیف‌دار و سپس منتخب را بولد کرده است که در اسلایدر کم ارتفاعی به‌صورت اتوماتیک حرکت می‌کنند. پس از آن در یک کادر قرمز رنگ بسته‌های وی‌آی‌پی خودش را معرفی کرده و در ادامه رستوران‌های ویژه (رستوران منتخب که بود!)، معرفی اپلیکیشن، راهنمای خرید و تعریف از سرویس‌شان قرار دارد.
ریحون صفحه اصلی ساده‌تری دارد که اگر پیش از این خریدی انجام داده باشید، سفارش قبلی شما در زیر باکس جستجو نمایش داده می‌شود. پس از آن 4 باکس ساندویچ، برگر، پیتزا و کباب برای انتخاب سریع و ۱۶ گزینه کوچک دیگر جهت جستجوی دقیق‌تر قرار گرفته و در پایان نیز اپلیکیشن ریحون حضور دارد.
چنگال بهترین رستوران‌های اطراف شما را در 3 باکس نشان می‌دهد. سپس از مزایای خود در سه گزینه می‌گوید و بعد از آن اپلیکیشنش را معرفی می‌کند.
دلینو در یک کادر نسبتا بزرگ، معرفی اپلیکیشن خود را ابتدا (پس از باکس جستجوی رستوران‌ها) قرار داده است. پس از آن در چهار کادر جداگانه به ترتیب دسته‌های محبوب غذاها، رستوران‌های تخفیف دار، پرسفارش‌ترین‌ها و سپس جدیدترین‌ها دیده می‌شود. در ادامه هم باز اپلیکیشن دلینو و البته این بار با قابلیت وارد کردن شماره همراه وجود دارد و آیکون 16 رستوران پرطرفدار نیز در انتها چیده شده است.
اگر بخواهیم از نظر رابط کاربری صفحه نخست این سرویس‌ها را با یکدیگر مقایسه کنیم، چیلیوری و سپس دلینو را بهتر ارزیابی می‌کنم، اما باید به این نکته توجه داشته باشید که اکثر کاربران نیاز اصلی خود را از باکس جستجو به‌دست می‌آوردند زیرا نزدیکی رستوران به محل انتخابی، اصلی‌ترین عامل برای غذای شماست.
از نظر رنگ بندی و طراحی، بایستی گفت اگر گرسنه باشید با نگاه به صفحه اول همه این سرویس‌ها، آب از لب و لوچه‌تان راه خواهد افتاد! استفاده از رنگ بندی طیف قرمز در همگی نیز به‌خوبی مشهود بوده و ایراد چندانی نمیتوان به آن‌ها گرفت اما به شخصه طراحی اسنپ فود و چیلیوری را بیشتر پسندیدم، اگرچه سلیقه در این بین نقش پر رنگی دارد و همه سایت‌ها از نظر رعایت اصول طراحی نمره قبولی می‌گیرند.
تعداد و تنوع رستوران‌ها
قاعدتا خدماتی که این سرویس‌ها می‌دهند، از ظاهرشان مهم‌تر است و به همین خاطر تصمیم گرفتیم تعداد رستوران‌های پیشنهاد شده را در هنگام ظهر و زمان نهار نسبت به محدوده دفتر (خیابان لارستان-مطهری)، بسنجیم.
اسنپ فود از آنجایی که با شیرینی فروشی‌ها و حتی سوپرمارکت‌ها نیز قرارداد همکاری دارد، لیست بسیار بلند بالایی را پیش روی من قرار داد که به‌سختی انتهایش را دیدم! از آنجایی که هدف اصلی مقایسه خدمات رستوران‌ها و غذا است، گزینه رستوران‌ها را انتخاب کردم که سایر موارد حذف شود. اسنپ فود برخلاف سایر سرویس‌ها تعدا رستوران‌هایش را ننوشته و با اسکرول کردن به پایین، گزینه‌های جدید اضافه می‌شوند. اما سنگین شدن بیش از حد صفحه کار را برای مشاهده همگی بسیار سخت کرد و با صبر زیاد توانستیم به عدد 340 برسیم که بسیار بالاست! البته در کمال تعجب دیدیم در این بین تعداد نسبتا زیادی نانوایی و حتی عطاری هم وجود دارد که مشخص نیست چه ارتباطی با رستوران دارند!
چیلیوری هم سرویس‌هایی چون شیرینی فروشی و حتی سوپر مارکت را نیز افزوده اما تعدادشان در مقابل رستوران‌ها بسیار کم‌تر است. با توجه به نوع رستوران‌ها و عدد درج شده در مقابل‌شان، بایستی گفت بیش از 150 رستوران متنوع در محدوده مطهری و محله‌های اطراف پیشنهاد شده است.
ریحون 198 رستوران با قابلیت سرویس دهی به منطقه مورد انتخاب ما را معرفی می‌کند اما با کمی اسکرول کردن به پایین متوجه می‌شویم تعداد زیادی از آن‌ها در حال حاضر سرویس نمی‌دهند و قاعدتا رستوران‌های فعال کم‌تر از عدد اولیه هستند.
چنگال دقیقا 100 رستوران باز را به شما پیشنهاد می‌کند و در ادامه 19 رستوران بسته نیز لیست شده‌اند که در تایم انتخابی ما سرویسی ارایه نمی‌کردند.
تعداد رستوران‌هایی که دلینو در محدوده ما پیشنهاد کرد، 150 مورد بود و می‌توان حدس زد همچون سرویس‌های قبلی تعدادی از آن‌ها در آن زمان سرویس دهی ندارند.
| در محدوده انتخابی | اسنپ فود | چیلیوری | ریحون | چنگال | دلینو |
| تعداد رستوران‌ها | 300+ | 150+ | 198 | 100 | 150 |
نمایش اطلاعات رستوران‌ها
از آنجایی که خودم تجربه زیادی در خرید آنلاین غذا دارم و تمام این سرویس‌ها را چند بار تجربه کرده‌ام، به مواردی در انتخاب رستوران دقت می‌کنم تا شانس غذای خوب با قیمت مناسب را بالاتر ببرم.
سه نکته در انتخاب یک رستوران در وهله اول اهمیت زیادی دارد، ابتدا امتیاز آن رستوران از نظر کاربران است که هرچه بیشتر باشد، شانس شما را برای انتخاب یک غذای خوب بیشتر می‌کند. دوم فاصله آن رستوران تا محل شماست که باعث می‌شود غذا زودتر به‌دست‌تان برسد و سوم هزینه‌ای که رستوران برای ارسال غذا می‌گیرد. البته مواردی چون تنوع غذا و قیمت هم بسیار مهم است اما در صفحه نخست انتخاب، این موارد دیده نمی‌شود، پس همیشه تعدادی را گلچین کرده و سپس از منوی آن‌ها، غذای مورد انتخاب را برمی‌گزینیم.
اسنپ فود سیستم امتیاز دهی 1 تا 5 دارد که به‌صورت ستاره‌های خاکستری و میانگین سبز رنگی درج شده‌اند. آدرس نیز در زیر ستاره‌ها قرار دارد و در باکسی خاکستری هزینه ارسال به آدرس شما نشان داده می‌شود. حتی این عنوان نیز ذکر شده نحوه ارسال توسط پیک رستوران خواهد بود یا اسنپ اکسپرس که به نوعی از سرویس‌های همکار اسنپ فود محسوب می‌شود. برای همین شما اشراف خیلی خوبی برای انتخاب رستوران در صفحه نخست دارید.
در چیلیوری امتیاز دهی دقیقا مشابه با اسنپ فود است. آدرس رستوران به‌صورت کوتاه‌تر درج و هزینه ارسال با پیک نیز آورده شده که به دو صورت موتوچیلی (سرویس پیک چیلیوری) و یا پیک رستوران است. یک نکته اضافه نیز چیلیوری درج کرده و آن سطح قیمتی محصولات رستوران مدنظر است، بدین شکل که 3 آیکون علامت دلار ($) آورده شده و هرچه سطح قیمتی آن رستوران بالاتر باشد، تعداد آیکون‌های روشن بیشتر خواهد بود.
سیستم امتیاز دهی ریحون هم از 1 تا 5 است، آدرس رستوران در زیر غذاهای اصلی درج شده اما خبری از هزینه ارسال با پیک نیست و گزینه خاص دیگری نیز دیده نمی‌شود.
برای رستوران‌های چنگال وضعیت شاید کمی ساده‌تر به نظر می‌رسد! امتیاز به‌صورت ستاره نمایش داده می‌شود که باید خودتان آن را بشمارید، آدرس رستوران درج نشده اما در یک حرکت ابتکاری، فاصله رستوران تا محل مدنظر شما درج شده و هزینه ارسال هم در کنار گزینه حداقل سفارش برای خرید درج شده است.
دلینو سیستم کاملی دارد. امتیازات به‌صورت ستاره (از 1 تا 5) نشان داده می‌شود، محدوده آدرس نیز درج شده و هزینه ارسال هم در انتها آورده شده است. یک نکته جالب در دلینو، بیان زمان حدودی ارسال غذای شماست که این امر می‌تواند به زمان بندی‌تان برای دریافت غذا کمک کند.
باید به این نکته هم اشاره کنیم که همه این 5 سرویس، رستوران‌های تخفیف دار را با درج یک تگ و اعلام میزانش، به‌خوبی در صفحه نخست نشان می‌دهند و امری مشترک بین همگی آن‌هاست.
مقایسه قیمت‌ها
برای مقایسه این بخش، به‌صورت رندوم 2 رستوران که در همه سرویس‌ها وجود دارد، انتخاب کرده و قیمت منو و هزینه ارسال غذاهای مشابه را بررسی می‌کنیم. از آنجایی هم که در تهیه غذا، این سرویس‌ها رسما نقشی ندارند، پس نمیتوان کیفیت غذای یک رستوران را ملاکی برای محاسبه عملکرد آن‌ها در نظر گرفت.
نخستین رستوران، قیمه قورمه بود که منوی آن به‌جز سرویس دلینو که شامل 9 مورد می‌شد، در تمامی 11 مورد داشت و ظاهرا دلینویی‌ها از مزه سوپ شیر و آب دوغ خیار آنجا راضی نیستند که حذفش کرده‌اند! قیمت تمام آیتم‌ها برای 5 سرویس یکسان بود، پس چیزی که می‌تواند نقطه تفاوت باشد، هزینه ارسال خواهد بود و از آنجایی‌که همه غذاها قاعدتا با یک کیفیت و از یک مکان ارسال می‌شود، پس هزینه پیک نقش مهمی بازی می‌کند.
به‌صورت یکسان از منوی همه سرویس‌ها قورمه سبزی به همراه ماست و دوغ را انتخاب کردیم که جمع مبلغش 46هزار تومان می‌شد. اسنپ تریپ برای ارسال، 5هزار تومان دیگر افزود و 51هزار تومان طلب کرد. چیلیوری 3هزار تومان افزود و 49 هزار تومان درخواست نمود. ریحون برای این غذای خوشمزه 52 هزار تومان خواست که 6 هزار تومان آن مبلغ ارسال بود. چنگال هم 3هزار تومان هزینه برای ارسال و در کل 49 هزار تومان می‌گرفت و دلینو هم به‌صورت کاملا مشابه و دریافت 49 هزار تومان (3 هزار تومان هزینه پیک) عمل می‌کرد.
| رستوران قیمه‌قورمه | اسنپ فود | چیلیوری | ریحون | چنگال | دلینو |
| هزینه پیک | 5 هزار تومان | 3 هزار تومان | 6 هزار تومان | 3 هزار تومان | 3 هزار تومان |
انتخاب بعدی ما پیتزا هات، شعبه یوسف آباد بود که منوی بسیار پرباری هم داشت. اسنپ فود 138 مدل غذا را از این رستوران پیشنهاد می‌کرد که اکثر آن‌ها هم دارای یک تصویر متناسب بودند. چیلیوری 106 گزینه را از منوی این رستوران پیش روی شما می‌گذاشت که اگر منو را به‌صورت پنجره‌ای مرتب می‌کرید، تصاویر غذاهای خوشمزه هم ظاهر می‌شد. ریحون 108 گزینه را پیشنهاد می‌کرد که تصاویر غذاها کوچکتر و کم‌تر بود. چنگال 128 سرویس مختلف از پیتزا هات معرفی می‌کرد که خبری از عکس هیچ‌کدام هم نبود! دلینو هم عدد 132 را برای گزینه‌های این رستوران نشان می‌داد (با تصاویر نسبتا کم) تا این تفاوت در اعداد سرویس‌ها که بین هیچ‌کدام مشترک نیست، جالب به‌نظر به نظر برسد.
به‌صورت مشترک از بین انبوه غذاهای موجود، پیتزا پپرونی کوچک (یک نفره) به همراه قارچ سوخاری سفارش دادیم و این بار هزینه ارسال را در نظر نگرفتیم. جمع سفارش در اسنپ فود، 42 هزار تومان شد که شامل 30 هزار تومان بهای پیتزا و 12 هزار تومان قارچ سوخاری بود. برای چیلوری این عدد بر روی 36 هزار تومان ایستاد و دلیل کم‌تر بودن قیمت، تخفیف 20 درصدی پیتزا بود که بهای آن را 24 هزار تومان کرده و با جمع قارچ به 36 هزار تومان رسیده بود. ریحون برای این سفارش 43 هزار تومان درخواست کرد و پیتزای 31 هزار تومانی آن از سایر سرویس‌ها گران‌تر بود. پیتزای پپرونی ما در چنگال هم شامل تخفیف بود و 25500 تومان به اضافه 12 هزار تومان قارچ، رقم 37500 تومان را در مقابل‌مان قرار داد. در دلینو هم 30 هزار تومان برای پیتزا و 12 هزار تومان به‌خاطر قارچ سوخاری دریافت می‌شد که جمع مبلغ به 42 هزار تومان می‌رسید.
| پیتزا هات (یوسف آباد) | اسنپ فود | چیلیوری | ریحون | چنگال | دلینو |
| تعداد غذاها | 138 نوع | 106 نوع | 108 نوع | 128 نوع | 132 نوع |
| هزینه غذا | 42 هزار تومان | 36 هزار تومان | 43 هزار تومان | 37.5 هزار تومان | 42 هزار تومان |
مقایسه نظرات و سایر امکانات
وقتی شما قصد دارید که از یک رستوران خرید کنید، دو گزینه امتیاز آن رستوران و همچنین نظرات کاربران، می‌تواند تاثیر بسیار زیادی در خریدتان داشته باشد. قاعدتا در ارتباط با امتیاز، هرچقدر تعداد کاربرانی که امتیاز داده‌اند بیشتر باشد، این عدد قابل اعتمادتر بوده و نشان از محبوبیت آن رستوران نیز دارد. به همین خاطر ما پیتزا هات (شعبه یوسف آباد) را که برای مقایسه قیمت در نظر گرفته بودیم، در این بخش به مقایسه می‌گذاریم.
در اسنپ فود، 3665 رای به این رستوران داده شده که امتیاز 3.8 را برای آن به ارمغان آورده است. متاسفانه عدد کل کامنت‌ها درج نشده و ما توانستیم تا 201 کامنت را فقط در عرض 6 ماه گذشته بشماریم که نشان از تعداد بسیار زیاد نظرات دارد. نکته جالب اینجاست که رستوران به برخی از کامنت‌ها نیز پاسخ داده و این قابلیت خوبی برای تعامل است. در چیلوری 1349 نفر به رستوران میانگین امتیاز 4.2 را داده‌اند و در طی 6 ماه اخیر 130 کامنت برایش ثبت شده است. در ریحون 159 کاربر، امتیاز 4.2 را برای پیتزا هات به ارمغان آورده بودند و در طی 6 ماه اخیر، 13 کامنت ثبت شده است. درسرویس چنگال 646 نفر رای داده (میانگین امتیاز 4) و در طی 6 ماه اخیر، 21 کامنت هم ثبت شده بود. در دلینو 387 نظر، امتیاز 4.2 را به پیتزا هات داده و تنها 6 کامنت در طی 6 ماه گذشته برای آن ثبت شده بود.
| پیتزا هات (یوسف آباد) | اسنپ فود | چیلیوری | ریحون | چنگال | دلینو |
| تعداد آرای رستوران | 3665 رای | 1349 رای | 159 رای | 646 رای | 387 رای |
| تعداد نظرات | 201 نظر | 130 نظر | 13 نظر | 21 نظر | 6 نظر |
در بخش پشتیبانی، برای همه سرویس‌ها امکان تماس تلفنی وجود دارد اما به جز اسنپ فود، در تمام 4 سرویس دیگر پشتیبان آنلاین نیز موجود بوده و قادر به صحبت از طریق پیام هستید و مشخص نیست چرا اسنپ فود چنین سرویس موثری را با توجه به تعداد کاربران بیشتری که دارد، در نظر نگرفته است.
اگر نگاهی به بخش کاربری هرکدام از سرویس‌ها بیندازیم، متوجه برخی امکانات و تفاوت‌ها نیز خواهیم شد. در اسنپ فود شما قادر هستید تا آدرس‌هایی که در سیستم اسنپ (تاکسی اینترنتی) دارید، به آدرس‌های اسنپ فود خود به‌صورت خودکار اضافه کنید. چیلوری بخشی به نام بسته‌های VIP دارد که برای افراد پرمصرف مناسب بوده و با خرید آن‌ها تخفیف 20 درصدی و ارسال رایگان برای 10 خرید یک‌ماهه به کاربر می‌رسد. روزهای دوشنبه هم با عنوان دوشنبه داغ، در چیلیوری شاهد تخفیف‌های فراوانی خواهید بود. در ریحون می‌توانید با دعوت افراد، 5 هزار تومان تخفیف به آن‌ها داده و خودتان نیز 5 هزار تومان اعتبار بگیرید (استفاده از این لینک). همچنین در چند ماه اخیر پس از هر خرید، به‌صورت رندوم یک هدیه نیز به شما داده می‌شود. چنگال هم برای سفارش اول شما 50 درصد تخفیف می‌دهد و در دلینو با دعوت از سایرین 4 هزار تومان به آن‌ها هدیه داده و یک بن هدیه 6 هزار تومانی خودتان دریافت کنید (استفاده از این لینک).
کدام سرویس آنلاین غذا بهتر است؟
شاید برخلاف تاکسی‌های اینترنتی که تعداد ماشین‌های موجود در منطقه و قاعدتا سرعت پذیرش بالاتر، تاثیر زیادی در انتخاب کاربر دارد، در اینجا مسایلی چون قیمت بهتر، پشتیبانی قوی‌تر و تنوع گسترده‌تر رستوران‌ها مدنظر قرار بگیرد و از آنجایی که رستوران‌ها از نظر کیفیت غذا شاید تفاوت خاصی بین این سرویس‌ها قائل نشوند، پس خروجی نهایی که همان غذاست، برای اکثر موارد به یک شکل خواهد بود.
پس توصیه می‌کنیم که اگر به سفارش اینترنتی غذا علاقه‌مند هستید، از همه سرویس‌های فوق استفاده کرده و حداقل بسته به آنکه کدام‌یک تخفیف خوبی را در آن روز به شما ارایه می‌کنند، شانس استفاده از هیچ‌کدام را از دست ندهید. در این ارتباط اگر تجربه خرید یا نظری هم دارید، در بخش دیدگاه‌ها با ما و سایرین به اشتراک بگذارید.
نوشته از کجا آنلاین غذا بگیرم؟ مقایسه اسنپ فود، چیلیوری، ریحون، چنگال و دلینو اولین بار در وبسایت فناوری پدیدار شد.
از کجا آنلاین غذا بگیرم؟ مقایسه اسنپ فود، چیلیوری، ریحون، چنگال و دلینو
اکثر ما تجربه سفارش غذا به‌صورت تلفنی را داریم اما با ورود سایت‌ها و اپلیکیشن‌های سفارش آنلاین، این پروسه به‌راحتی و از طریق اینترنت قابل انجام است. بازیگران نسبتا زیادی نیز در این بین وجود دارند و قاعدتا کاربر ترجیح می‌دهد تا سرویسی را انتخاب کند که بهترین خدمات را به وی ارایه نماید.
به همین خاطر ما بر آن شدیم تا 5 سرویس فعال در بخش سفارش آنلاین غذا را در کنار یکدیگر گذاشته و در چند فاکتور مختلف آن‌ها را مقایسه کنیم. اسنپ فود، چیلیوری، ریحون، چنگال و دلینو، 5 سرویسی هستند که در این مقاله به رقابت با یکدیگر پرداخته و در فاکتورهای مختلف به چالش کشیده می‌شوند.
بایستی توجه داشته باشید که ملاک ما در این مقایسه، وب‌سایت‌های 5 سرویس فوق بوده‌اند و تمام مقایسه‌ها در شهر تهران انجام شده است.
رابط کاربری
ما در هر 5 وبسایت فوق ثبت نام کردیم تا به عنوان یک کاربر بتوانیم بهترین تجربه را کسب کنیم. اولین باکسی که در تمام سرویس‌ها مشهود است، مرتبط به محل جستجوی شماست. در اسنپ فود قادر هستید مدل غذا و یا رستورانی را که مدنظرتان قرار دارد، پس از تعیین مکان خود جستجو نمایید. در چیلیوری ابتدا نام شهر دیده می‌شود، سپس محله و بعد از آن نام رستوران یا غذا که البته نیازی ندارید همچون سایر سرویس‌ها، حتما آن را پر کنید. برای ریحون فقط شهر و منطقه وجود دارد و خبری از جستجوی غذا و رستوران در این باکس نیست. چنگال هم که ساده‌ترین را برگزیده و فقط بایستی محل مدنظرتان را برای جستجو وارد کنید. برای دلینو یک گزینه جهت محدوده جستجو و یک باکس برای جستجوی رستوران یا غذا در نظر گرفته شده است.
اسنپ فود پس از باکس جستجو، کادر بزرگی را جهت تشویق کاربران برای استفاده از اپلیکیشن خود قرار داده است. پس از آن هم در تصاویر مربعی شکل، 13 دسته‌بندی مختلف برای رستوران‌ها را انتخاب کرده که تقریبا انواع غذاها را شامل می‌شود. تخفیف‌های روزانه، کمی تعریف از خود و آیکون رستوران‌های پرطرفدار، از دیگر بخش‌های صفحه اصلی اسنپ فود است.
چیلیوری رستوران‌های تخفیف‌دار و سپس منتخب را بولد کرده است که در اسلایدر کم ارتفاعی به‌صورت اتوماتیک حرکت می‌کنند. پس از آن در یک کادر قرمز رنگ بسته‌های وی‌آی‌پی خودش را معرفی کرده و در ادامه رستوران‌های ویژه (رستوران منتخب که بود!)، معرفی اپلیکیشن، راهنمای خرید و تعریف از سرویس‌شان قرار دارد.
ریحون صفحه اصلی ساده‌تری دارد که اگر پیش از این خریدی انجام داده باشید، سفارش قبلی شما در زیر باکس جستجو نمایش داده می‌شود. پس از آن 4 باکس ساندویچ، برگر، پیتزا و کباب برای انتخاب سریع و ۱۶ گزینه کوچک دیگر جهت جستجوی دقیق‌تر قرار گرفته و در پایان نیز اپلیکیشن ریحون حضور دارد.
چنگال بهترین رستوران‌های اطراف شما را در 3 باکس نشان می‌دهد. سپس از مزایای خود در سه گزینه می‌گوید و بعد از آن اپلیکیشنش را معرفی می‌کند.
دلینو در یک کادر نسبتا بزرگ، معرفی اپلیکیشن خود را ابتدا (پس از باکس جستجوی رستوران‌ها) قرار داده است. پس از آن در چهار کادر جداگانه به ترتیب دسته‌های محبوب غذاها، رستوران‌های تخفیف دار، پرسفارش‌ترین‌ها و سپس جدیدترین‌ها دیده می‌شود. در ادامه هم باز اپلیکیشن دلینو و البته این بار با قابلیت وارد کردن شماره همراه وجود دارد و آیکون 16 رستوران پرطرفدار نیز در انتها چیده شده است.
اگر بخواهیم از نظر رابط کاربری صفحه نخست این سرویس‌ها را با یکدیگر مقایسه کنیم، چیلیوری و سپس دلینو را بهتر ارزیابی می‌کنم، اما باید به این نکته توجه داشته باشید که اکثر کاربران نیاز اصلی خود را از باکس جستجو به‌دست می‌آوردند زیرا نزدیکی رستوران به محل انتخابی، اصلی‌ترین عامل برای غذای شماست.
از نظر رنگ بندی و طراحی، بایستی گفت اگر گرسنه باشید با نگاه به صفحه اول همه این سرویس‌ها، آب از لب و لوچه‌تان راه خواهد افتاد! استفاده از رنگ بندی طیف قرمز در همگی نیز به‌خوبی مشهود بوده و ایراد چندانی نمیتوان به آن‌ها گرفت اما به شخصه طراحی اسنپ فود و چیلیوری را بیشتر پسندیدم، اگرچه سلیقه در این بین نقش پر رنگی دارد و همه سایت‌ها از نظر رعایت اصول طراحی نمره قبولی می‌گیرند.
تعداد و تنوع رستوران‌ها
قاعدتا خدماتی که این سرویس‌ها می‌دهند، از ظاهرشان مهم‌تر است و به همین خاطر تصمیم گرفتیم تعداد رستوران‌های پیشنهاد شده را در هنگام ظهر و زمان نهار نسبت به محدوده دفتر (خیابان لارستان-مطهری)، بسنجیم.
اسنپ فود از آنجایی که با شیرینی فروشی‌ها و حتی سوپرمارکت‌ها نیز قرارداد همکاری دارد، لیست بسیار بلند بالایی را پیش روی من قرار داد که به‌سختی انتهایش را دیدم! از آنجایی که هدف اصلی مقایسه خدمات رستوران‌ها و غذا است، گزینه رستوران‌ها را انتخاب کردم که سایر موارد حذف شود. اسنپ فود برخلاف سایر سرویس‌ها تعدا رستوران‌هایش را ننوشته و با اسکرول کردن به پایین، گزینه‌های جدید اضافه می‌شوند. اما سنگین شدن بیش از حد صفحه کار را برای مشاهده همگی بسیار سخت کرد و با صبر زیاد توانستیم به عدد 340 برسیم که بسیار بالاست! البته در کمال تعجب دیدیم در این بین تعداد نسبتا زیادی نانوایی و حتی عطاری هم وجود دارد که مشخص نیست چه ارتباطی با رستوران دارند!
چیلیوری هم سرویس‌هایی چون شیرینی فروشی و حتی سوپر مارکت را نیز افزوده اما تعدادشان در مقابل رستوران‌ها بسیار کم‌تر است. با توجه به نوع رستوران‌ها و عدد درج شده در مقابل‌شان، بایستی گفت بیش از 150 رستوران متنوع در محدوده مطهری و محله‌های اطراف پیشنهاد شده است.
ریحون 198 رستوران با قابلیت سرویس دهی به منطقه مورد انتخاب ما را معرفی می‌کند اما با کمی اسکرول کردن به پایین متوجه می‌شویم تعداد زیادی از آن‌ها در حال حاضر سرویس نمی‌دهند و قاعدتا رستوران‌های فعال کم‌تر از عدد اولیه هستند.
چنگال دقیقا 100 رستوران باز را به شما پیشنهاد می‌کند و در ادامه 19 رستوران بسته نیز لیست شده‌اند که در تایم انتخابی ما سرویسی ارایه نمی‌کردند.
تعداد رستوران‌هایی که دلینو در محدوده ما پیشنهاد کرد، 150 مورد بود و می‌توان حدس زد همچون سرویس‌های قبلی تعدادی از آن‌ها در آن زمان سرویس دهی ندارند.
| در محدوده انتخابی | اسنپ فود | چیلیوری | ریحون | چنگال | دلینو |
| تعداد رستوران‌ها | 300+ | 150+ | 198 | 100 | 150 |
نمایش اطلاعات رستوران‌ها
از آنجایی که خودم تجربه زیادی در خرید آنلاین غذا دارم و تمام این سرویس‌ها را چند بار تجربه کرده‌ام، به مواردی در انتخاب رستوران دقت می‌کنم تا شانس غذای خوب با قیمت مناسب را بالاتر ببرم.
سه نکته در انتخاب یک رستوران در وهله اول اهمیت زیادی دارد، ابتدا امتیاز آن رستوران از نظر کاربران است که هرچه بیشتر باشد، شانس شما را برای انتخاب یک غذای خوب بیشتر می‌کند. دوم فاصله آن رستوران تا محل شماست که باعث می‌شود غذا زودتر به‌دست‌تان برسد و سوم هزینه‌ای که رستوران برای ارسال غذا می‌گیرد. البته مواردی چون تنوع غذا و قیمت هم بسیار مهم است اما در صفحه نخست انتخاب، این موارد دیده نمی‌شود، پس همیشه تعدادی را گلچین کرده و سپس از منوی آن‌ها، غذای مورد انتخاب را برمی‌گزینیم.
اسنپ فود سیستم امتیاز دهی 1 تا 5 دارد که به‌صورت ستاره‌های خاکستری و میانگین سبز رنگی درج شده‌اند. آدرس نیز در زیر ستاره‌ها قرار دارد و در باکسی خاکستری هزینه ارسال به آدرس شما نشان داده می‌شود. حتی این عنوان نیز ذکر شده نحوه ارسال توسط پیک رستوران خواهد بود یا اسنپ اکسپرس که به نوعی از سرویس‌های همکار اسنپ فود محسوب می‌شود. برای همین شما اشراف خیلی خوبی برای انتخاب رستوران در صفحه نخست دارید.
در چیلیوری امتیاز دهی دقیقا مشابه با اسنپ فود است. آدرس رستوران به‌صورت کوتاه‌تر درج و هزینه ارسال با پیک نیز آورده شده که به دو صورت موتوچیلی (سرویس پیک چیلیوری) و یا پیک رستوران است. یک نکته اضافه نیز چیلیوری درج کرده و آن سطح قیمتی محصولات رستوران مدنظر است، بدین شکل که 3 آیکون علامت دلار ($) آورده شده و هرچه سطح قیمتی آن رستوران بالاتر باشد، تعداد آیکون‌های روشن بیشتر خواهد بود.
سیستم امتیاز دهی ریحون هم از 1 تا 5 است، آدرس رستوران در زیر غذاهای اصلی درج شده اما خبری از هزینه ارسال با پیک نیست و گزینه خاص دیگری نیز دیده نمی‌شود.
برای رستوران‌های چنگال وضعیت شاید کمی ساده‌تر به نظر می‌رسد! امتیاز به‌صورت ستاره نمایش داده می‌شود که باید خودتان آن را بشمارید، آدرس رستوران درج نشده اما در یک حرکت ابتکاری، فاصله رستوران تا محل مدنظر شما درج شده و هزینه ارسال هم در کنار گزینه حداقل سفارش برای خرید درج شده است.
دلینو سیستم کاملی دارد. امتیازات به‌صورت ستاره (از 1 تا 5) نشان داده می‌شود، محدوده آدرس نیز درج شده و هزینه ارسال هم در انتها آورده شده است. یک نکته جالب در دلینو، بیان زمان حدودی ارسال غذای شماست که این امر می‌تواند به زمان بندی‌تان برای دریافت غذا کمک کند.
باید به این نکته هم اشاره کنیم که همه این 5 سرویس، رستوران‌های تخفیف دار را با درج یک تگ و اعلام میزانش، به‌خوبی در صفحه نخست نشان می‌دهند و امری مشترک بین همگی آن‌هاست.
مقایسه قیمت‌ها
برای مقایسه این بخش، به‌صورت رندوم 2 رستوران که در همه سرویس‌ها وجود دارد، انتخاب کرده و قیمت منو و هزینه ارسال غذاهای مشابه را بررسی می‌کنیم. از آنجایی هم که در تهیه غذا، این سرویس‌ها رسما نقشی ندارند، پس نمیتوان کیفیت غذای یک رستوران را ملاکی برای محاسبه عملکرد آن‌ها در نظر گرفت.
نخستین رستوران، قیمه قورمه بود که منوی آن به‌جز سرویس دلینو که شامل 9 مورد می‌شد، در تمامی 11 مورد داشت و ظاهرا دلینویی‌ها از مزه سوپ شیر و آب دوغ خیار آنجا راضی نیستند که حذفش کرده‌اند! قیمت تمام آیتم‌ها برای 5 سرویس یکسان بود، پس چیزی که می‌تواند نقطه تفاوت باشد، هزینه ارسال خواهد بود و از آنجایی‌که همه غذاها قاعدتا با یک کیفیت و از یک مکان ارسال می‌شود، پس هزینه پیک نقش مهمی بازی می‌کند.
به‌صورت یکسان از منوی همه سرویس‌ها قورمه سبزی به همراه ماست و دوغ را انتخاب کردیم که جمع مبلغش 46هزار تومان می‌شد. اسنپ تریپ برای ارسال، 5هزار تومان دیگر افزود و 51هزار تومان طلب کرد. چیلیوری 3هزار تومان افزود و 49 هزار تومان درخواست نمود. ریحون برای این غذای خوشمزه 52 هزار تومان خواست که 6 هزار تومان آن مبلغ ارسال بود. چنگال هم 3هزار تومان هزینه برای ارسال و در کل 49 هزار تومان می‌گرفت و دلینو هم به‌صورت کاملا مشابه و دریافت 49 هزار تومان (3 هزار تومان هزینه پیک) عمل می‌کرد.
| رستوران قیمه‌قورمه | اسنپ فود | چیلیوری | ریحون | چنگال | دلینو |
| هزینه پیک | 5 هزار تومان | 3 هزار تومان | 6 هزار تومان | 3 هزار تومان | 3 هزار تومان |
انتخاب بعدی ما پیتزا هات، شعبه یوسف آباد بود که منوی بسیار پرباری هم داشت. اسنپ فود 138 مدل غذا را از این رستوران پیشنهاد می‌کرد که اکثر آن‌ها هم دارای یک تصویر متناسب بودند. چیلیوری 106 گزینه را از منوی این رستوران پیش روی شما می‌گذاشت که اگر منو را به‌صورت پنجره‌ای مرتب می‌کرید، تصاویر غذاهای خوشمزه هم ظاهر می‌شد. ریحون 108 گزینه را پیشنهاد می‌کرد که تصاویر غذاها کوچکتر و کم‌تر بود. چنگال 128 سرویس مختلف از پیتزا هات معرفی می‌کرد که خبری از عکس هیچ‌کدام هم نبود! دلینو هم عدد 132 را برای گزینه‌های این رستوران نشان می‌داد (با تصاویر نسبتا کم) تا این تفاوت در اعداد سرویس‌ها که بین هیچ‌کدام مشترک نیست، جالب به‌نظر به نظر برسد.
به‌صورت مشترک از بین انبوه غذاهای موجود، پیتزا پپرونی کوچک (یک نفره) به همراه قارچ سوخاری سفارش دادیم و این بار هزینه ارسال را در نظر نگرفتیم. جمع سفارش در اسنپ فود، 42 هزار تومان شد که شامل 30 هزار تومان بهای پیتزا و 12 هزار تومان قارچ سوخاری بود. برای چیلوری این عدد بر روی 36 هزار تومان ایستاد و دلیل کم‌تر بودن قیمت، تخفیف 20 درصدی پیتزا بود که بهای آن را 24 هزار تومان کرده و با جمع قارچ به 36 هزار تومان رسیده بود. ریحون برای این سفارش 43 هزار تومان درخواست کرد و پیتزای 31 هزار تومانی آن از سایر سرویس‌ها گران‌تر بود. پیتزای پپرونی ما در چنگال هم شامل تخفیف بود و 25500 تومان به اضافه 12 هزار تومان قارچ، رقم 37500 تومان را در مقابل‌مان قرار داد. در دلینو هم 30 هزار تومان برای پیتزا و 12 هزار تومان به‌خاطر قارچ سوخاری دریافت می‌شد که جمع مبلغ به 42 هزار تومان می‌رسید.
| پیتزا هات (یوسف آباد) | اسنپ فود | چیلیوری | ریحون | چنگال | دلینو |
| تعداد غذاها | 138 نوع | 106 نوع | 108 نوع | 128 نوع | 132 نوع |
| هزینه غذا | 42 هزار تومان | 36 هزار تومان | 43 هزار تومان | 37.5 هزار تومان | 42 هزار تومان |
مقایسه نظرات و سایر امکانات
وقتی شما قصد دارید که از یک رستوران خرید کنید، دو گزینه امتیاز آن رستوران و همچنین نظرات کاربران، می‌تواند تاثیر بسیار زیادی در خریدتان داشته باشد. قاعدتا در ارتباط با امتیاز، هرچقدر تعداد کاربرانی که امتیاز داده‌اند بیشتر باشد، این عدد قابل اعتمادتر بوده و نشان از محبوبیت آن رستوران نیز دارد. به همین خاطر ما پیتزا هات (شعبه یوسف آباد) را که برای مقایسه قیمت در نظر گرفته بودیم، در این بخش به مقایسه می‌گذاریم.
در اسنپ فود، 3665 رای به این رستوران داده شده که امتیاز 3.8 را برای آن به ارمغان آورده است. متاسفانه عدد کل کامنت‌ها درج نشده و ما توانستیم تا 201 کامنت را فقط در عرض 6 ماه گذشته بشماریم که نشان از تعداد بسیار زیاد نظرات دارد. نکته جالب اینجاست که رستوران به برخی از کامنت‌ها نیز پاسخ داده و این قابلیت خوبی برای تعامل است. در چیلوری 1349 نفر به رستوران میانگین امتیاز 4.2 را داده‌اند و در طی 6 ماه اخیر 130 کامنت برایش ثبت شده است. در ریحون 159 کاربر، امتیاز 4.2 را برای پیتزا هات به ارمغان آورده بودند و در طی 6 ماه اخیر، 13 کامنت ثبت شده است. درسرویس چنگال 646 نفر رای داده (میانگین امتیاز 4) و در طی 6 ماه اخیر، 21 کامنت هم ثبت شده بود. در دلینو 387 نظر، امتیاز 4.2 را به پیتزا هات داده و تنها 6 کامنت در طی 6 ماه گذشته برای آن ثبت شده بود.
| پیتزا هات (یوسف آباد) | اسنپ فود | چیلیوری | ریحون | چنگال | دلینو |
| تعداد آرای رستوران | 3665 رای | 1349 رای | 159 رای | 646 رای | 387 رای |
| تعداد نظرات | 201 نظر | 130 نظر | 13 نظر | 21 نظر | 6 نظر |
در بخش پشتیبانی، برای همه سرویس‌ها امکان تماس تلفنی وجود دارد اما به جز اسنپ فود، در تمام 4 سرویس دیگر پشتیبان آنلاین نیز موجود بوده و قادر به صحبت از طریق پیام هستید و مشخص نیست چرا اسنپ فود چنین سرویس موثری را با توجه به تعداد کاربران بیشتری که دارد، در نظر نگرفته است.
اگر نگاهی به بخش کاربری هرکدام از سرویس‌ها بیندازیم، متوجه برخی امکانات و تفاوت‌ها نیز خواهیم شد. در اسنپ فود شما قادر هستید تا آدرس‌هایی که در سیستم اسنپ (تاکسی اینترنتی) دارید، به آدرس‌های اسنپ فود خود به‌صورت خودکار اضافه کنید. چیلوری بخشی به نام بسته‌های VIP دارد که برای افراد پرمصرف مناسب بوده و با خرید آن‌ها تخفیف 20 درصدی و ارسال رایگان برای 10 خرید یک‌ماهه به کاربر می‌رسد. روزهای دوشنبه هم با عنوان دوشنبه داغ، در چیلیوری شاهد تخفیف‌های فراوانی خواهید بود. در ریحون می‌توانید با دعوت افراد، 5 هزار تومان تخفیف به آن‌ها داده و خودتان نیز 5 هزار تومان اعتبار بگیرید (استفاده از این لینک). همچنین در چند ماه اخیر پس از هر خرید، به‌صورت رندوم یک هدیه نیز به شما داده می‌شود. چنگال هم برای سفارش اول شما 50 درصد تخفیف می‌دهد و در دلینو با دعوت از سایرین 4 هزار تومان به آن‌ها هدیه داده و یک بن هدیه 6 هزار تومانی خودتان دریافت کنید (استفاده از این لینک).
کدام سرویس آنلاین غذا بهتر است؟
شاید برخلاف تاکسی‌های اینترنتی که تعداد ماشین‌های موجود در منطقه و قاعدتا سرعت پذیرش بالاتر، تاثیر زیادی در انتخاب کاربر دارد، در اینجا مسایلی چون قیمت بهتر، پشتیبانی قوی‌تر و تنوع گسترده‌تر رستوران‌ها مدنظر قرار بگیرد و از آنجایی که رستوران‌ها از نظر کیفیت غذا شاید تفاوت خاصی بین این سرویس‌ها قائل نشوند، پس خروجی نهایی که همان غذاست، برای اکثر موارد به یک شکل خواهد بود.
پس توصیه می‌کنیم که اگر به سفارش اینترنتی غذا علاقه‌مند هستید، از همه سرویس‌های فوق استفاده کرده و حداقل بسته به آنکه کدام‌یک تخفیف خوبی را در آن روز به شما ارایه می‌کنند، شانس استفاده از هیچ‌کدام را از دست ندهید. در این ارتباط اگر تجربه خرید یا نظری هم دارید، در بخش دیدگاه‌ها با ما و سایرین به اشتراک بگذارید.
نوشته از کجا آنلاین غذا بگیرم؟ مقایسه اسنپ فود، چیلیوری، ریحون، چنگال و دلینو اولین بار در وبسایت فناوری پدیدار شد.