نقد و بررسی بازی World End Club، یک سفر هیجان انگیز در ژاپن

نقد و بررسی بازی World End Club، یک سفر هیجان انگیز در ژاپن

وقتی یک گروه از دانش آموزان عصبانی در طول یک سفر به ظاهر معمولی شاهد آخرالزمان هستند، چه اتفاقی می‌افتد؟ باشگاه پایانی جهان یا همان World End Club به این پرسش پاسخ می‌دهد به طوری که روابط میان افراد مختلف گروه خود را مورد بررسی قرار می‌دهد. با این حال، بسترهای نرم افزاری، داستان قابل ‌پیش‌بینی، شخصیت‌های برجسته و یک موسیقی متن را از رسیدن به قله‌های دو امتیاز که مستقیما به آن اطلاع دادند، جلوگیری می‌کند:  Danganronpa و Zero Escape.

شما در بازی World Club End بیشتر وقت خود را صرف تجزیه و تحلیل مکالمات گسترده‌ای خواهید کرد که متن اصلی داستان را ارائه می‌دهد. این لحظات سنگین گفتگو، شرح داستان را نشان میدهد. شخصیت‌ها به طور ناخواسته انگیزه‌های پنهانی و درونی احساسات خود را اعلام می‌کنند و هنگامی که یکی از شرورهای اصلی وارد داستان می‌شود تا به صورت اتفاقی برنامه‌های شیطانی خود را فاش کند (این اتفاق با سرعت نگران کننده‌ای اتفاق می‌افتد.)، این داستان پر از شرط‌های مختلف است. در بعضی مواقع، بسیاری از افراد از دیدن خطوط حل و فصل هیجان زده می‌شدند، اما این کشش عاطفی بعد از بین رفتن باعث شد که دیگر علاقه‌ی برخی افراد از بین برود. این به طور خاصی خسته‌ کننده است، زیرا علی‌رغم زیبایی cartoonish و سبک بودن آن، World End Club می‌خواهد در مورد نقش و نگاره‌ای پیچیده مانند فریب، اعتماد و دوستی پایدار بازی کند. این ممکن است جالب باشد، اما همان طور که متوجه شدید، داستان احساس پوچی می‌کند.

قهرمان ساکت Reycho رهبر جسور باشگاه Go-Getters است، یک گروه عجیب و غریب از سواستفاده‌گرها. وقتی یک شهاب‌ سنگ ناگهانی یک روز بعدازظهر به توکیو سقوط می‌کند، دنیا ناگهان به پایان می‌رسد. بعد از برخورد، خدمه در یک پارک تفریحی در زیر آب بیدار می‌شوند، در آنجا موجود شناوری به نام Pielope آن‌ها را وادار می‌کند تا در بازی سرنوشت خطرناک شرکت کنند. آزمایشات و امتحاناتی که ریچو و گروهش با آن روبرو هستند، صمیمیت بین آن‌ها را بسیار سفت و سخت می‌کند.

متاسفانه، من به سرعت متوجه شدم که هر عضو کلوب Go-Getters تنها یک طرح قدیمی اصلی کم‌ عمق است، از هوابرد فراموشی وانیل گرفته تا موان چاق و لاغر با اضافه وزن. علاوه بر این، صدای آن‌ها از متوسط به خنده‌دار بودن شبیه است. زمانی که آن‌ها به طور غیر عادی در طول لحظات غم‌انگیز از دست می‌رفتند و حتی گاهی نام یکدیگر را اشتباه تلفظ می‌کردند، توجه کردن به آنها هم سخت بود.

حلقه گیم پلی World End Club به سه بخش متمایز تقسیم می‌شود: قانون، کمپ و داستان. در طول مرحله قانون، شما بر روی گودال‌های بی‌انتها پرش خواهید کرد و جعبه‌ها را برای مسدود کردن گذرگاه‌های مسدود کننده آماده خواهید کرد. مبارزه معمولا به چرخش اجسام کند در اهداف آهسته حرکت می‌کند. من از لحظات آخر لذت بردم، اما خیلی زود متوجه شدم که فرار از موجودات سرسام آور World’s End Club بسیار آسان بود. سکانس‌های رادارگریزی که کمتر تکرار می‌شوند، شما را ملزم می‌کند که پشت اشیا پنهان شوید و به سرعت زمان فرار از زندان را مشاهده کنید.Go-Getter’s Club وقت کم خود را در کمپینگ سپری می‌کند یعنی در جایی که می‌توانید مختصراً با هر یک از اعضا مکالمه کنید تا درک بهتری از انگیزه‌های شخصیت، که دقیقاً کم عمق لحظه‌های داستان هستند، بدست آورید.

تک بعدی بودن شخصیت‌های World’s End Club در لحظه‌ای که دهان خود را باز می‌کنند مشخص است، اما وقتی توانایی‌های بیدار شده آن‌ها فعال می‌شود، شخصیت آن‌ها واقعاً زنده می‌شود. این حرکات فوق العاده عالی به شما کمک می‌کند تا در این دنیای مخوف زنده بمانید و آن‌ها به آرامی باز می‌شوند و در نتیجه از طریق عمل داستان پیشرفت می‌کنند. توانایی‌های بیدار باعث شد که من احساس قدرتمندی داشته باشم و به خوبی به بسیاری از معماهای زیست‌محیطی باشگاه پایان دنیا کمک کنم. برای مثال، برخی از استفاده از Big League Pitcher یکی از ابزارهای Reycho برای پرتاب سنگ به روی سازه‌های معلق لذت می‌برند و آن‌ها را مجبور به سقوط بر روی دشمنانی می‌کنند که در پایین گشت می‌زنند. می‌توان از سایر توانایی‌های بیدار شده برای پاک کردن تشکیلات جغرافیایی غیرقابل تخریب استفاده کرد. در این صورت، تعداد زیادی از توانایی‌های قابل کاربرد باعث شد که دشمن کسل ‌کننده با کمی تغییرات برخورد کند و بخش‌های خاصی از خود را به طور خفیف سرگرم‌ کننده کند.

این موضوع به این معنا نیست که با مشکلات عادی گیم پلی روبرو نمی‌شوید. بارها دیده‌ام که افراد به خاطر کنترل‌های چوبی، به بازی روی صفحه نمایش نگاه می‌کنند. افراد بعضی اوقات به طور مداوم دکمه پرش را فشار می‌دهند تا بازیکن Reycho را به سمت لبه سکو تماشا کنند. همچنین در برخی مواقع دیگر، به نظر می‌رسد که شخصیت‌ها با شما می‌جنگند، با اینکه شما سعی می‌کردید دست از مبارزه بردارید. در موارد متعددی، به خاطر حساسیت شدید چوب، به طور مکرر توسط دشمنان دیده می‌شوید، به طوری که سعی می‌کنید کمی به طاقچه نزدیک شوید، اما به سادگی از سکو می‌افتید و در چنگال دشمنان قرار می‌گیرید.

از سوی دیگر، طراحی هیولا و بیوم به عنوان دو جنبه مورد علاقه بسیاری از افراد در World Club End Club ظاهر شد. یکی از سفرهای آن‌ها از طریق ژاپن شما را به بخش‌های متروکه‌ای می‌برد که پر از رشد و موانع خطرناکی مانند گدازه مذاب، استخرهای شن روان و شاخ و برگ‌های جهش یافته بودند. تاسیسات زیرزمینی محل نگهداری حیواناتی مانند سگ‌های وحشی، دو پا و دامنه کوه‌های غبارآلود محل زندگی سوسک‌های غول پیکر و زره پوش می‌باشد. بعضی از موجودات با اندام مارپیچی و حرکات تشنجی و عصبی بسیار ناخوشایند و همچنین جالب و مورد توجه هستند. با این حال، این ویژگی‌ها برای پرت کردن شما از هزاران روایت و نقص‌های مکانیکی به اندازه کافی مهم نیستند.

باشگاه پایانی جهان یا همان World’s End Club به داستانی جالب توجه می‌کند که پر از پیچ و تاب‌های آشکاری است که به وسیله اکتشاف خطی و اکشن کم‌ خطر تقسیم شده ‌است. در شرایط عادی، شما با یک ضربه کشته می‌شوید، که به خوبی با کنترل‌های دقیق مخلوط نمی‌شود. برخی از طراحی‌های شخصیت و توانایی‌های آن‌ها به طور خاص الهام گرفته شده‌ است، اما برخی افراد عاشق هیچ یک از شخصیت‌های ساکن آن‌ها نمی‌شوند. World’s End Club در نهایت احساس یک فعالیت خلاقانه بعد از مدرسه را داشت.

نوشته نقد و بررسی بازی World End Club، یک سفر هیجان انگیز در ژاپن اولین بار در گويا آی‌ تی پدیدار شد.