پروژه آوردن یخ های قطب جنوب به امارات متحده عربی کلید خورد

یک شرکت امارات متحده عربی می‌خواهد برای مقابله با خشکسالی، آیسبرگ ها را از قطب جنوب به امارات بیاورد!

گویا آی تی – معمولا در هنگام نا امیدی، احتمال دست زدن به انجام کارهای ناامیدانه و عجیب، بیشتر است، و به نظر می‌رسد که نمی توان کاری عجیب تر از پروژه آیسبرگ امارات انجام داد – برنامه جدیدی برای انتقال قطعات یخ و عبور آن از نیمی از دنیا، با هدف مقابله با خشکسالی در امارات متحده عربی.
این پروژه، که هفته گذشته توسط یک شرکت در ابوظبی (National Advisor Bureau Limited) اعلام شد، شامل جابه جایی آیسبرگ های قطب جنوب در مسافتی به طول ۹۲۰۰ کیلومتر (۵۷۱۷ مایل) در اقیانوس هند، و مهار کردن آن ها در ساحل امارات، به عنوان منبعی برای آب آشامیدنی است.

سلیمان الشحی، مدیر این شرکت به گلف نیوز گفته است: ” این آب، خالص ترین نوع آب در دنیا است. ما برنامه و طرح تخصصی و مالی این پروژه را تنظیم کرده ایم. انتقال این یخ ها، از طریق کشیدن آن ها روی آب، بهترین روش است. ما پروژه را در ابتدای سال ۲۰۱۸ آغاز خواهیم کرد.”
اگر می‌توانید بهت و ناباوری خود را کنترل کنید، برنامه اصلی این پروژه را در ادامه بخوانید.
یک آیسبرگ به طور متوسط، حاوی بیشتر از ۲۰ گالن آب شیرین است، و این مقدار برای تأمین آب حدود ۱ میلیون نفر در طول پنج سال کافی است.
این آیسبرگ از اقیانوس هند، در سفری که یک سال تمام طول می‌کشد، به الفجیره، یکی از امارات متحده عربی در ساحل شرقی این کشور، منتقل می‌شود.
شبیه سازی‌های کامپیوتری نشان داده است که آیسبرگ، در این مسیر، حدود ۳۰ درصد از جرم خود را از دست می‌دهد و به محض رسیدن به مقصد، شرکت یک عملیات پردازش و تصفیه آب را آغاز می‌کند، که از قطعات یخ موجود در بالای خط تراز آب، استفاده خواهد کرد. این بلوک های یخ قطبی به آب آشامیدنی تبدیل می‌شوند، که می‌توان آن را در مخازن بزرگی، برای انجام فرآیندهای بعدی ذخیره کرد.

این پروژه در واکنش به این واقعیت طراحی شده است که امروزه منابع آبی در امارات متحده عربی به سرعت در حال اتمام هستند و اقدامات انجام شده در راستای نمک‌زدایی آب دریا، برای تأمین آب آشامیدنی کافی نیست.
در سال ۲۰۱۵، Associated Press گزارش داد که آب‌های زیر زمینی این کشور در ۱۵ سال اخیر به اتمام خواهد رسید، و شهرها با اتکا بر آب تصفیه شده و نمک زدایی شده دریا، برای تأمین ۹۸ درصد از آب آشامیدنی مورد نیاز خود، به شدت در حال تخریب محیط زیست ( و منابع آن) هستند.
و بر خلاف آن که مقامات، در اظهارات خود، آب را در منطقه گران بها تر از نفت می دانند، به نظر نمی رسد که حفاظت از منابع آب، در اولویت های آن ها باشد.
طبق گزارش Associated Press، ” یک مطالعه انجام شده توسط سازمان ملل، دریافته است که ساکنان امارات متحده عربی و بیشتر همسایگان او در اطراف خلیج فارس، به طور روزانه ۵۰۰ لیتر آب (۱۳۲ گالن) مصرف می کنند- این مقدار مصرف، در میان آمارهای مصرف در سراسر دنیا، جزء بیشترین مقادیر است.”
الشحی اعتراف می کند که این قطعه یخ عظیم، با جذب گردشگر، منافع دیگری را برای کشور به همراه خواهد داشت، به ویژه با توجه به آن که شرکت او پیش بینی کرده است این آیسبرگ، در ساحل امارت الفجیره آب و هوای مخصوص به خود را ایجاد خواهد کرد.

او به Gulf News گفته است:” این قطعه یخ، گردابی را ایجاد خواهد کرد که ابرها را از مناطق اطراف به سمت خود می‌کشد.”
او هم چنین می‌افزاید””هوای خنکی که در اطراف آیسبرگ در نزدیکی سواحل دریای عربی جریان پیدا می‌کند، در تمام طول سال، در اطراف خلیج فارس، و بخش جنوبی این شبه جزیره عربی، طوفان ایجاد می کند. با انتشار جریان هوای برخاسته از این آیسبرگ، و سرد شدن و متراکم شدن آن به دلیل کاهش فشار هوا، بخار آب به صورت ابر تجمع کرده، و پس از سنگین شدن، به صورت باران فرود می‌آید.”

لیندا لام، یکی از هواشناسان سایت Weather.Com می گوید: ” در حالی که وجود یک بلوک عظیم یخی در یک منطقه و در مقابل خورشید، تأثیراتی بر اتمسفر اطراف دارد، این ادعا برای بارش باران، اندکی اغراق آمیز است. با توجه به اختلاف بین دمای یخ و آب اطراف آن، ممکن است حضور این قطعه یخ، تأثیرات محلی خاصی را برجای بگذارد، که از جمله آن می‌توان به ایجاد ابر در اطراف این آیسبرگ، اشاره کرد. اما با توجه به تعاملات پیچیده در چنین فضایی، که شامل پیامدهایی برای الگوی آب و هوایی در مقیاس کلان خواهد بود، به نظر نمی رسد که قرار باشد در تمام طول سال، در این منطقه باران ببارد.”

آیا این پروژه واقعا عملی می‌شود؟
الشحی می‌گوید علی رغم تردیدهای منتقدان پروژه شرکت او تعیین مسیر انتقال این قطعه عظیم یخی را آغاز کرده است. اما به نظر میرسد این گروه، تنها گروهی نیست که برای انجام چنین کاری اقدام کرده است.
در دهه ۱۹۷۰، یک مهندس فرانسوی به نام جورجز موگین، از سوی شاهزاده سعودی محمد الفیصل، برای گردآوری تیمی از مهندسان و یک جست‌و جوگر در منطقه قطب و راه اندازی پروژه‌ای به نام انتقال بین المللی آیس برگ، منصوب شد.
دیوید ژاکس، از Fast Company در سال ۲۰۱۱، در رابطه با این موضوع گزارش داده است:” شاهزاده فیصل قصد داشت یک آیسبرگ ۱۰۰ میلیون تنی را در بادبان و پلاستیک بپیچد و آن را از قطب شمال به دریای سرخ منتقل کند، اگرچه هزینه این کار در حدود ۱۰۰ میلیون دلار براورد شده بود. او حتی توانست برای یک کنفرانس نمایشی در مورد ” کاربردهای آیس برگ” یک قطعه آیسبرگ کوچک را توسط، هلیکوپتر، هواپیما، و کامیون، از آلاسکا به ایالت آیووا برساند، و در آنجا این بلوک عظیم یخی برای خنک کردن نوشیدنی ها در کنفرانس، به قطعات کوچک تقسیم شد.”

تا اینجا همه چیز خوب پیش می‌رفت، اما به محض آنکه حضار از هزینه های پروژه و امکان پذیر بودن آن با خبر شدند، همه چیز متوقف شد.
در سال ۲۰۱۱، موگین هنوز برای تهیه برنامه ای که عملی باشد، تلاش می کرد، و پس از گذشت بیش از سه دهه، هنوز خبرهای خوبی در این رابطه شنیده نمی‌شود. آیا الشحی و تیم او، از چیزی با خبرند که موگین نمی داند؟
حتی اگر پروژه هیچ فایده دیگری نداشته باشد، می‌تواند نشانه‌ای از وقایع آینده باشد، به این صورت که با سرعت زیاد گرم شدن زمین، سیاره دچار خشکسالی شده و محققان و مهندسان به دنبال ایده هایی بزرگ برای حل مشکلات مربوط به آب و هوا هستند. از جمله این ایده ها، ده میلیون پمپی است که با فناوری باد کار کرده و قرار است آب شیرین را در قطب شمال به جریان بیاندازند.
البته ما هنوز بهترین بخش مطلب را اعلام نکرده ایم، و آن ویدئویی است که به زبان عربی، توسط شرکت مشاور ملی با مسئولیت محدود NABL منتشر شده است. در این ویدئو، پنگوئن ها و حتی خرص های قطبی (که حتی در نیم کره مقابل به قطب جنوب زندگی می کنند!!) روی قطعات آیسبرگ حضور دارند. شما می توانید این ویدئوی جذاب را در یوتیوب مشاهده نمایید.