پنج بازار اصلی اینترنت اشیاء

اینترنت اشیاء با شتابی روزافزون در حال گسترش است. بدبینانه ترین برآورد پیش بینی کنندگان، حاکی از اتصال ۲۵ میلیارد دستگاه به اینترنت تا سال ۲۰۲۰ است؛ اتصال این تعداد دستگاه، به معنی فرصتی ۳۰۰ میلیارد دلاری برای شرکتهای درگیر است. با وجود این رشد چشمگیر در پنج سال آتی، اغلب کسب و کارها و سازمانها، یا از انقلاب اینترنت اشیاء غافل هستند یا وارد سرمایه گذاری در این حوزه نشده اند. متخصصان شرکت مشاوره “بین اند کامپانی”، علت را در سوء تعبیر مفهوم اینترنت اشیاء می دانند. این شرکت، در گزارشی که به تازگی منتشر کرده است، “کیک” صنعت اینترنت اشیاء را به پنج قاچ بریده و با عنوان “میدانهای آتی نبرد” نامگذاری کرده است. در ادامه به توضیح مختصر هر یک از این بازارها می پردازم.

 

اینترنت اشیاء، نه یک بازار بلکه مجموعه ای از بازارهای متداخل است

 

مصرف کنندگان شخصی

اپل، گوگل، سامسونگ، و سایر پیشگامان صنعت موبایل، با عرضه محصولات جدید در حوزه های تجهیزات خودکار، رباتیک، و خانه هوشمند، نفوذ خود را در میان مشتریان گسترش خواهند داد. پیش از این، با خرید SmartThings توسط سامسونگ، Nest Labs توسط گوگل، و HomeKit توسط اپل، شاهد افزایش رقابت در صحنه کارزار بوده ایم. شرکتی که بتواند پویاترین و سودمندترین سیستم را بسازد، خواهد توانست افراد بیشتری را در این اکوسیستم نگه دارد. اگرچه هم اکنون جابجایی از iOS به اندروید سخت است ولی هنگامی که مثلا خودروی اپل، با گوشی اندروید سازگار نباشد – یا بر عکس – اوضاع، دشوارتر هم خواهد شد.

 

اینترنت اشیاء صنعتی(IIoT)

این گروه از مصرف کنندگان که مطابق اسناد منتشر شده دولت آلمان، صنعت ۴٫۰ (Industry 4.0) نامیده می شود، شاید حتی بزرگتر از بازار مصرف کنندگان شخصی بشود، و برای کسب و کارها فرصتهای بزرگی جهت کاهش هزینه و بهبود تقاضا و نفوذ در بازار ایجاد کند. به نظر “بین اند کامپانی”، شراکت و همکاری کسب و کارهای مختلف با یکدیگر، عامل اصلی توسعه اینترنت اشیاء صنعتی است؛ کسب و کارهایی که بتوانند با شرکتهای فناوری-بنیان همکاری کنند، بیشترین منافع را در سالهای آینده کسب خواهند کرد.

 

شبکه

اینترنت اشیاء از نگاه غولهای شبکه ای همچون نوکیا، سیسکو، اریکسون، و هواوی، فرصتی بی نظیر برای تحصیل درآمد بیشتر است. صنایع گوناگون نیازمند تحلیلهای به هنگام (real-time) از متغیرهای شبکه خود هستند. به این منظور، اینترنت بسیار سریع و پیکربندی عالی شبکه لازم است. با این حال، نیاز به منابع شبکه، منحصر به بخش صنعت نیست؛ خانه های هوشمند، به اینترنت بسیار سریعتر از آنچه امروز در اختیار داریم، نیاز خواهند داشت. از این مهمتر، جهت حصول اطمینان از پوشش و سرعت مناسب وای-فای (Wi-Fi) در همه جای خانه باید روترها و تجهیزاتی بهتر داشته باشیم.

 

تحلیل به هنگام

تجزیه و تحلیل اطلاعات در حوزه اینترنت اشیاء، بسیار فراتر از خروجی عادی تامین کنندگانی مانند IBM و SAP خواهد بود. کسب و کارها برای ردگیری و نظارت بر کل شبکه اینترنت اشیاء خود و شناسایی نقاط قابل بهبود از نظر مالی، به سرورهای ابری اختصاصی، مانند خدمات وب آمازون یا Salesforce نیاز خواهند داشت. “بین اند کامپانی”، با اشاره به شراکت موفقیت آمیز آمازون و شرکت صنایع سنگین “جان دیر”، و پروژه مشترک IBM و Medtronic برای کنترل دیابت، همکاری میان شرکتهای تحلیلگر اطلاعات و سایر کسب و کارها را موجب بروز نوآوری در بسیاری از حوزه ها می داند.

 

تجهیزات خودکار و رباتیک

خودروهای بدون راننده، رباتها، پرنده های هوشمند (drone)، و سایر فناوریهای نوینی که استقلال عمل بیشتری برای انسانها فراهم می آورند، مزایای فراوانی برای بازار مصرف کنندگان شخصی و سازمانی به ارمغان خواهد آورد. هم اکنون، آمازون و گوگل در حال آزمایش پرنده های هوشمند برای تحویل کالا هستند و رباتها در هتلهای ژاپن مشغول به کار شده اند. اوبر (Uber) هم با هدف جایگزینی راننده با کامپیوتر که کاهش چشمگیر هزینه تاکسی را در پی دارد، آزمایش خودروی بدون راننده خود را در شهر “پیتسبرگ” ایالات متحده آغاز کرده است.