پیکربندی دوربین دوگانه‌ی آیفون ۷ پلاس فوق العاده است، اما یکی از ویژگی‌های این دوربین از بقیه قابل توجه‌تر است: حالت پرتره. آیفون ۷ پلاس با استفاده از دو دوربین قادر است تصاویری را به ثبت برساند که بدون استفاده از فتوشاپ مثل تصاویر تهیه شده با دوربین‌های DSLR به نظر می‌رسند. اکنون بیایید ببینیم این قابلیت چگونه کار می‌کند و چطور باید از آن استفاده کنیم.

 

آیفون چگونه عمق سطحی میدان و ظاهر پرتره‌وار را شبیه‌سازی می‌کند؟

 

در عکاسی، تصویری با عمق سطحی میدان همان تصویری است که سوژه در آن در مرکز فوکوس قرار می‌گیرد، در حالی که بقیه‌ی اجزای تصویر محو شده و از فوکوس خارج می‌شوند. این حالت ظاهر بسیار دلچسبی به وجود می‌آورد و خصوصاً به درد عکس‌های پرتره می‌خورد.

 

 

این افکت در حالت عادی با استفاده از گشادگی دیافراگم عریض به وجود می‌آید؛ هر چه گشادگی دیافراگم بیشتر باشد، عمق میدان سطحی‌تر می‌شود. با توجه به محدودیت‌های موجود در سنسورهای دوربین تلفن‌های هوشمند، حتی در شرایطی که لنزهایی با گشادگی دیافراگم عریض وجود داشته باشد، دستیابی به عمق میدان خیلی سطحی غیرممکن است. اندازه‌ی کوچک سنسور و لزوم قرارگیری همه‌ی اجزا درون یک موبایل اجازه‌ی انجام چنین کاری را نمی‌دهد.

 

 

حالت پرتره آیفون ۷ پلاس، که در تصویر بالا دیده می‌شود، کار افکت مذکور را جعل می‌کند. این حالت به جای استفاده از لنزهایی با گشادگی دیافراگم عریض، از دو دوربین برای ساختن نقشه‌ای عمیق از صحنه استفاده می‌کند و به شکل گزینشی بخش‌های خاصی را که می‌داند کمی دورتر هستند محو می‌نماید. سپس شکل ظاهریِ عکس پرتره‌ای را که با استفاده از یک دوربین DSLR تهیه می‌شود به خوبی شبیه‌سازی می‌کند.

 

برای درک چگونگی عملکرد این قابلیت، انگشت خود را در فاصله‌ی ۴۵ سانتی متری مقابل صورت خود نگه دارید و به آن خیره شوید. ابتدا چشم چپ خود را ببندید. سپس چشم چپ را باز کرده و چشم راست را ببندید. زمانی که این کار را کردید، باید ببینید که انگشت‌تان در مقایسه با پس‌زمینه حرکت می‌کند. این اتفاق همان افکت پارالکس در دنیای واقعی است.

 

 

هر کدام از چشم‌ها انگشت شما را با پرسپکتیو نسبتاً متفاوتی مشاهده می‌کند. مغزتان این دو ورودی را درون یک تصویر ادغام می‌کند، بنابراین در زندگی روزمره معمولاً متوجه این افکت نمی‌شویم، ولی این بینش دوچشمی چیزی است که توانایی دریافت عمق را در ما به وجود می‌آورد. تنها دلیلی که باعث می‌شود بتوانید لیوان را از روی میز بردارید، بدون این که محتویات آن را بریزید، این است که هر کدام از چشم‌های شما این لیوان را از نقطه‌ی متفاوتی می‌بیند، پس مغزتان قادر است موقعیت آن را در مقایسه با شما از طریق پردازش مثلثی به دست آورد.

 

آیفون ۷ پلاس هم با استفاده از دو دوربین یک نوع بینش دوچشمی دارد. دستگاه با تحلیل میزان تفاوت ظاهری تصویر در بین دو دوربین خود قادر است عمق نقشه را به وجود آورده و در صورت وجود اشیا گوناگون در صحنه عملکرد قابل قبولی داشته باشد.

 

 

دوباره انگشت خود را در مقابل صورت‌تان نگه دارید، این بار آن را کمی نزدیک‌تر بیاورید. متوجه می‌شوید که چگونه در مقایسه با پس‌زمینه بیشتر از قبل حرکت می‌کند؟ حالا تا جایی که می‌توانید آن را از خودتان دور کنید. می‌بینید چقدر حرکت آن کم شد؟

 

در آیفون هم سوژه‌هایی که به موبایل نزدیک هستند بین دو تصویر موجود بیشتر جابجا می‌شوند، اما آن‌هایی که دورتر هستند، مثل پس‌زمینه، به ندرت حرکت می‌کنند.

 

با ایجاد شدن عمق نقشه، تنها چیزی که باقی می‌ماند نقطه‌هایی است که باید شارپ یا محو شوند. آیفون با بهره‌گیری از ترکیب یادگیری ماشینی و عناصر موجود در صحنه، تصمیم می‌گیرد که چه بخش‌هایی را به صورت فوکوس شده حفظ کند و چه بخش‌ّهایی را محو نماید. در اکثر اوقات، کار خیلی خوب صورت می‌پذیرد.

 

چگونه از حالت پرتره استفاده کنیم؟

 

برای دسترسی به حالت پرتره، بعد از باز کردن اپلیکیشن دوربین، یک بار به سمت چپ سوایپ نموده یا گزینه‌ی Portrait که در بالای دکمه‌ی شاتر قرار دارد را لمس کنید.

 

 

استفاده از حالت پرتره به طور عمده به صورت خودکار است. کافی است قاب خود را انتخاب کنید. اگر می‌خواهید نوردهی خاصی داشته باشید یا سوژه‌ای را در تصویر مشخص کنید، آن بخش را لمس نمایید.

 

 

زمانی که افکت شکل گرفت پیش نمایشی از آن را خواهید دید. جعبه‌ی Depth Effect در پایین صفحه هم زرد می‌شود.

 

 

سوژه‌ی شما باید در فاصله‌ی نیم تا دو و نیم متری دوربین قرار گرفته باشد. اگر خیلی نزدیک یا خیلی دورتر باشد، دستگاه هشدار می‌دهد و افکت کار نخواهد کرد.

 

 

زمانی که آماده شدید، برای گرفتن عکس دکمه‌ی شاتر را لمس کنید. خروجی کار باید چیزی شبیه به تصویر زیر باشد.

 

 

همزمان با تصویری که از افکت عمق استفاده می‌کند، عکس معمولی دیگری هم خواهید داشت که صحنه را در حالت عادی نشان می‌دهد تا در مواقعی که پردازش به درستی انجام نمی‌شود عکس اصلی را داشته باشید.

گفتنی است که اگرچه نام این قابلیت حالت پرتره می‌باشد، اما با استفاده از آن می‌توانید کارهای زیادی انجام دهید. شخصاً خیلی دوست دارم با کمک آن از چیزهای کوچک، مثل زنبوری که در تصویر زیر می‌بینید، عکس بگیرم.

 

 

افکت عمق در این تصویر خیلی خوب عمل کرده است.

 

افکت عمق چقدر خوب است؟

 

اپل به طور واضح اعلام کرده که حالت پرتره هنوز در مرحله‌ی بتا قرار دارد. زمانی که بین سوژه و پس‌زمینه لبه‌های نرم وجود دارد، عملکرد این قابلیت خوب است. اما اگر لبه‌ها سخت باشند یا مثل تصویر زیر ناحیه‌ّهای شفاف وجود داشته باشد، ممکن است نقطه‌های اشتباهی از تصویر محو شود.

 

 

به طور مشابه، این تصویر هیچ‌گاه دقیقاً مثل تصویری که با دوربین DSLR و با لنزی با گشادگی دیافراگم عریض گرفته شده نخواهد شد. اگر روی تصویر زوم کنید و لبه‌ها را بررسی نمایید، احتمالاً می‌توانید اشکالات عکس را دقیق‌تر ببینید.

 

اما روی هم رفته، حالت پرتره یک ویژگی فوق العاده است. شاید خروجی آن همیشه کاملاً بی‌نقص نباشد، ولی افکت عمق یک راه عالی برای جداسازی سوژه‌ی مورد نظر شما در قسمت‌های دیگر تصویر است. این قابلیت بر روی همه‌ی عکس‌ها کار نمی‌کند، اما پرتره‌ها و عکس‌های کلوز آپ را چشم‌نوار می‌کند.