چگونه بهترین تلویزیون هوشمند را بر حسب عادت های تماشا کردن انتخاب کنیم؟

انتخاب تلویزیون هوشمند مناسب تاثیر بسیار زیادی روی بهبود تجربه سرگرمی های خانگی شما خواهد داشت و با لم دادن روی کاناپه اتاق نشیمن می توانید در کنار خانواده و دوستان از تماشای جدیدترین برنامه های تلویزیونی و فیلم های سینمایی لذت ببرید. اما انتخاب بهترین مدل که سازگاری مناسب تری با عادت های گوناگون شما هنگام تماشا داشته باشد کار آسانی نیست و باید دقت زیادی در مورد وضوح، فناوری به کار رفته در صفحه نمایش و هم چنین پلتفرم تامین کننده محتوا به خرج دهید.

گویا آی تی – گاهی اوقات مشخصات تلویزیون های هوشمند کاربران را گیج می کنند اما نیازی به نگرانی نیست. در این مطلب سعی کرده ایم همه فاکتورهای کلیدی که قبل از خرید یک تلویزیون هوشمند باید مد نظر داشت را بررسی کنیم. امیدواریم این اطلاعات شما را در امر خرید محصولی مناسب تر یاری کنند.

اندازه

یکی از مهم ترین ملاحظات برای خرید هر تلویزیون جدید بزرگی آن است. این مساله ارتباط مستقیمی اولا با بودجه و ثانیا با فضای فیزیکی که تلویزیون در آن قرار می گیرد دارد.

کافی است با استفاده از یک متر نواری ابعاد اتاق نشیمن یا اتاق خوابی که تلویزیون در آنها نصب خواهد شد را اندازه گیری نمایید. حتی در صورت اندازه گیری ابعاد اتاق احتمالا باز هم در مجسم کردن نحوه قرارگیری آن مشکل خواهید داشت. برای مشاهده وضعیت قرارگیری تلویزیون قبل از خرید می توانید از فناوری واقعیت افزوده استفاده نمایید یا گزینه بهتر استفاده از پنل های مقوایی در اندازه های مختلف است.

علاوه بر اندازه دیواری که تلویزیون روی آن نصب می شود شما باید نقطه قرارگیری خود هنگام تماشا را هم مد نظر داشته باشید: اگر فاصله چندانی با تلویزیون های بزرگ نداشته باشید مطمئنا چشمان شما خیلی زود خسته خواهند شد. هیچ شیوه مشخص و مناسبی برای محاسبه اندازه مناسب صفحه نمایش بر حسب فاصله دید وجود ندارد، هر چند شرکت های تولید کننده و متخصصان همواره توصیه های مختلفی در این زمینه به کاربران می دهند. اگر برایتان مقدور است می توانید با مراجعه به فروشگاه های خرده فروشی اندازه تلویزیون و فاصله مناسب برای تماشای آن را بررسی کنید. نهایتا این شما هستید که در این مورد تصمیم گیری می کنید نه کسی دیگر.

وضوح صفحه نمایش

همانند لپ تاپ ها یا تلفن های هوشمند وقتی از وضوح در تلویزیون ها صحبت می کنیم منظور ما تعداد نقطه ها یا همان پیکسل های موجود در صفحه است. هر چه تعداد پیکسل ها بیشتر باشد، صفحه نمایش به اصطلاح تیزتر خواهد شد-هر چند اندازه صفحه نمایش روی میزان تیزی تاثیرگذار است، به همین علت اگر با بزرگ تر شدن صفحه نمایش تعداد پیکسل ها تغییر نکرده و بیشتر نشود، تصاویر و ویدئوها آن طور که باید و شاید شفاف نمایش داده نخواهند شد.

در سال ۲۰۱۸ اکثر تلویزیون ها مجهز به وضوح ۲۱۶۰×۳۸۴۰ یا همان ۴K می شوند. البته برخی شرکت های تولید کننده تلویزیون از عبارت Ultra HD استفاده می کنند که منظور همین مقدار وضوح است. اگر قصد تهیه یک دستگاه کوچک مثلا کمتر از ۴۰ اینچ، را دارید، نیازی به سرمایه گذاری و خرید محصولی مجهز به وضوح ۴K نیستید زیرا کیفیت بالای تصویر چندان به چشم نخواهد آمد. هر چند برای هر اندازه ای بزرگ تر از ۴۰ اینج، فناوری ۴K بهترین استاندارد است.

شرکت های تولید کننده تلویزیون وضوح ۸K را هم محقق کرده اند اما مطمئن باشید ورود محصولاتی با این وضوح بسیار بالا حداقل چندین سال زمان خواهد برد. علاوه بر این صرفا با تهیه یک تلویزیون بسیار بسیار بزرگ قادر به مشاهده تفاوت پیکسل های اضافه وضوح ۸K خواهید بود. این نکته را هم مد نظر داشته باشید که پرچمدار استریم ویدئویی یعنی شرکت نت فلیکس صرفا چند صباحی است پشتیبانی از فناوری ۴K را شروع کرده است و به این زودی ها شاهد رواج محصولات ۸K نخواهیم بود. با تهیه یک تلویزیون ۴K مطمئن باشید تا چند سال نیازمند تهیه مدلی جدیدتر نخواهید بود.

فناوری های صفحه نمایش

صفحات نمایش تلویزیون های امروزی از دو تکنولوژی که رقابت بسیار نزدیکی با هم دارند استفاده می کنند: فناوری فراگیر LED LCD و تکنولوژی گران تر OLED. قضاوت در مورد برتری یکی از این دو بسیار دشوار است چرا که شرکت های تولید کننده تغییرات اختصاصی در هر کدام از این پلتفرم ها ایجاد می کنند. علاوه بر این، با توسعه روزافزون هر دو فناوری، نقاط قوت آنها بیشتر شده و شاهد حذف نقاط ضعف آنها هستیم. در ادامه بررسی مختصری از تفاوت های این دو فناوری خواهیم داشت.

هر دو صفحه نمایش با پرتاب نور به مجموعه ای از دیودهای ساطع کننده نور، یا همان پیکسل های LED کار می کنند. صفحات LED LCD دیودهای LED خود را با نوعی نور پس زمینه به نام صفحه نمایش کریستال مایع یا LCD نورافشانی می کند. معمولا LCD تمام صفحه نمایش را به خود اختصاص می دهد اما گاهی اوقات در مدل های ارزان تنها در لبه های صفحه نمایش از آن استفاده می شود. صفحات LED LCD معمولا تیزتر از نمونه های OLED هستند و ضمنا نور طبیعی تری ارائه می دهند.

از سوی دیگر در فناوری دیود نور گسیل ارگانیک یا همان OLED، صفحات نمایش نور پس زمینه را کنار گذاشته و به جای آن با استفاده از جریان الکتریکی اقدام به روشن کردن جداگانه هر کدام از پیکسل ها می کنند. این کار موجب می شود صفحه نمایش سرعت بیشتری در واکنش به تغییر ورودی ها از خود نشان دهد. علاوه بر این، از آن جایی که یک پیکسل سیاه به جای کم نور شدن به طور کامل خاموش می شود، صفحات OLED در مقایسه با صفحات LED LCD ها کنتراست بهتری دارند. نهایتا این که ساخت آنها برای شرکت های تولید کننده گران تر تمام شده که نهایتا موجب افزایش قیمت برای مصرف کنندگان نهایی تلویزیون ها می شود.

اگر چه این ها ویژگی های عمومی صفحات نمایش LED LCD و OLED بودند اما همان طور که قبلا هم اشاره کردیم شرکت های تولید کننده اقدام به بهینه سازی این فناوری های می کنند. برای مثال فناوری نقطه های کوانتومی شرکت سامسونگ را در نظر بگیرید: این نوآوری موجب شده صفحات نمایش LED LCD رنگ های خالص تری، در حد کیفیت رنگ های صفحات OLED، تولید کنند. با توجه به این بهبودهای روزافزون به نظر می رسد بهترین پنل های LED LCD و همچنین OLEDها، کیفیتی برابر داشته باشند. اگر واقعا به دنبال درک تفاوت واقعی این دو هستید بهتر است به یک فروشگاه محلی رفته و با بررسی عملی دو نمونه از این تلویزیون ها، خیال خودتان را از این بابت راحت کنید.

پلتفرم نرم افزاری

حال که اطلاعات نسبتا خوبی درباره تلویزیون ها کسب کرده اید وقت آن رسیده که درباره محتواها تصمیم بگیرید یا به عبارت دیگر پلتفرمی که تامین کننده محتوای تلویزیون هوشمند شماست. شرکت هایی مثل سامسونگ، ال جی و پاناسونیک، نرم افزارهای مخصوص خود را روی تلویزیون های هوشمند نصب می کنند؛ سونی از بستره مخصوص گوگل یعنی Android TV بهره می برد و برندهای ارزان تری مثل TCL هم از نرم افزار Roku استفاده می کنند.

هر چند پتلفرم نباید فاکتور چندان مهمی در انتخاب شما باشد. تمام پلتفرم های تلویزیون های هوشمند مجموعه ای از ویژگی های مشابه مثل دسترسی به سرویس هایی مثل نت فلیکس، هولو و یوتیوب را برای شما فراهم می کنند. اگر چه تفاوت های بسیار جزئی بین پتلفرم ها وجود دارد اما پتلفرم گوگل و Roku، اپلیکیشن های بیشتری پیشنهاد کرده و اگر قبل از خرید تلویزیون هوشمند در سایر ابزارها با این پلتفرها کار کرده باشید، مطمئنا با پلتفرهای تلویزیون های TCL هم به راحتی کار خواهید کرد. روی هم رفته باید گفت شباهت های این پتلفرم ها بسیار بیشتر از تفاوت های آنهاست.

اگر وجود پلتفرمی قدرتمند اهمیت بسیار زیادی برای شما دارد بهتر است به جای تکیه روی نرم افزارهای داخلی، یک کروم کست یا Apple TV به تلویزیون متصل نمایید. یک دانگل یا دستگاه اکسترنال، اپلیکیشن های بیشتری در اختیار شما گذاشته و ضمنا در مقایسه با تلویزیون، به روزرسانی های بیشتری دریافت می کند. در حقیقت به جای عذاب کشیدن برای انتخاب پلتفرم مناسب، بهتر است وقت خود را صرف بررسی پورت های تلویزیون به منظور حصول اطمینان از امکان اتصال تمام وسیله های جانبی مورد نیاز کنید.

یک استثنا: اگر سرمایه گذاری گسترده ای در محصولات سخت افزاری و نرم افزاری گوگل کرده اید، بهترین گزینه برای شما تلویزیونی است که مجهز به پلتفرم Android TV باشد. تمام داده های شخصی شده از اپلیکیشن ها، مثل تاریخچه ویدئوهای مشاهده شده در یوتیوب و تصاویر و ویدئوهای سرویس Google Photos با تلویزیون جدید همگام خواهند شد. ضمنا امکانات دیگری مثل کروم کست داخلی و توانایی نمایش رابط کاربری تلفن های هوشمند اندرویدی در تلویزیون هم ویژگی های دیگری هستند که در پلتفرم Android TV از آنها بهره مند خواهید شد. خلاصه این که اگر در اکو سیستم اندروید زندگی می کنید و همه چیزتان گوگلی شده و حالا عاشق تلویزیونی شده اید که پلتفرم آن Android TV نیست، بهتر است زندگی دیجیتال تان را به هم نریزید و مدلی انتخاب کنید که مجهز به پتلفرم پیشنهادی گوگل باشد.

تکنولوژی بهبود تصاویر

اطلاع از ویژگی های معمولی که در بالا بررسی کردیم شما را کوچک کردن محدوده انتخاب تلویزیون های هوشمند یاری خواهد کرد. حال وقت آن رسیده با چند ویژگی خاص بهبود تصاویر آشنا شده و هنگام خرید آنها را در لیست ”بایدهای کاملا ضروری“ همراه داشته باشید.

برای مثال، بعضی از صفحات نمایش دارای ویژگی تصویربرداری دامنه دینامیک بالا یا HDR هستند. با استفاده از این ویژگی جزئیات موجود در تاریک ترین و روشن ترین قسمت های تصاویر و همچنین دامنه گسترده تری از رنگ ها نمایش داده می شود. اطمینان حاصل نمایید مدل های که از قبل انتخاب کرده اید به ویژگی HDR مجهز باشند. در این حوزه هم شاهد رقابت استانداردهای HDR، مثل HDR10 در برابر Dolby Vision هستیم اما در حال باید بدانید وجود این ویژگی بسیار بهتر از نبود آن است.

نکته مهم دیگر نرخ نوسازی یا  Refresh Rate است که نشان دهنده تعداد دفعات به روزرسانی تصویر تلویزیون در ثانیه است. برای مثال عبارت ۶۰Hz به این معنی است که تصویر تلویزیون در هر ثانیه ۶۰ بار ساخته می شود. افزایش نرخ نوسازی در زمان تماشای فیلم های اکشن یا مسابقات ورزشی به معنای تیزتر شدن تصویر و کمتر مات شدن آن است. هنگامی که در حال بررسی مشخصات تلویزیون هستید حتما استفاده از عبارت effective refresh rate را مورد توجه قررار دهید؛ از این دست عبارت های غلو شده بازاریابی که وجود آنها هیچ تاثیری در بهبود کیفیت محصولات ندارد، پرهیز کنید.

اکثر تلویزیون های هوشمند از فناوری های هوشمندی برای کاهش تار و مات بودن تصویر استففاده می کنند. این قابلیت معمولا با نام تناسب حرکت یا فریم در تلویزیون ها تعبیه می شود. البته ممکن است این فناوری در چشم بعضی از کاربران چندان خوب به نظر نرسد: گاهی اوقات تاری آن چنان کم می شود که همه محتوای تصویر بیش از حد لازم تیز شده و به طوری که کاربر به هیچ عنوان متوجه آن می شود. از این حالت ها با نام «اثر سریال‌های آبکی» یاد می شود: به این معنی که بود و نبود آنها فرقی ندارد. فعال و غیرفعال کردن ویژگی های رفع تاری تصویر انتخابی است و در صورت نیاز می توان آنها را غیرفعال کرد.

سایر ویژگی ها

تقریبا برای انتخاب نهایی آماده هستید اما قبل از برداشتن گام آخر و دست بردن به جیب برای پرداخت هزینه خرید تلویزیون، نیازمند بررسی چند ویژگی دیگر هم هستید.

برای مثال، اگر چه در حوزه ساخت تلویزیون ها شرکت های محدودی روی کیفیت صدا تمرکز می کنند اما قدرت پخش صوت می تواند تاثیر بسیار زیادی روی لذت شما از تماشای فیلم ها داشته باشد. علاقه مندان صدا قطعا به چیزی کمتر از استاندارد شناخته شده این صنعت یعنی فناوری Dolby Atoms رضایت نخواهند داد. Dolby Atoms تجربه پخش یک صدای فراگیر بی نظیر را در فضای اتاق فراهم خواهد کرد. هر چند این فناوری تنها در تعداد محدودی از تلویزیون های بسیار گران قیمت تعبیه می شود زیرا اکثر شرکت های سازنده تلویزیون معتقدند طرفداران دو آتشه صداهای بسیار با کیفیت، سرمایه گذاری جداگانه ای برای خرید ساندبار خواهند کرد.

یکی دیگر از نکته های مهم تلویزیون جدید شما باید کسب گواهینامه استانداردUltra HD Premium است. این مجموعه از استانداردها توسط مجمع UHD Alliance تعریف شده و شامل حداقل کیفیت رنگ، نرخ نوسازی، میزان روشنایی و کیفیت صداست. وجود این استاندارد تضمینی برای کیفیت بالای تلویزیون هاست و قطعا لیست محصولات مد نظر شما را کوچک تر خواهد کرد، چون هر تلویزیونی قادر به کسب گواهینامه استاندارد فوق نخواهد شد.

پیشنهاد می کنیم تا جایی که می توانید اقدام به بررسی نظرات کاربران معمولی و متخصصان در مورد مدل های مختلف کنید. اگر چه داشتن درک درستی از تمام استانداردهای که بررسی کردیم کمک شایانی به شما خواهد کرد اما گاهی اوقات ممکن است کیفیت تصویر یک مدل گران قیمت در حد و اندازه کیفیت یک مدل پایین تر نباشد. به عبارت دیگر اگر چه مشخصات محصول شما را در انتخاب راحت تر یاری خواهند کرد اما لزوما به معنی بهتر بودن یک مدل در مقایسه با مدلی دیگر نخواهند بود. چرا که تنها زمانی می توان متوجه کیفیت بالای یک تلویزیون شد که عملا جلو آن نشسته و هنگام نمایش فیلم ویژگی های مختلف آن را بررسی نمایید. شک نکنید بررسی نظرات کاربرانی که قبل از شما یک مدل خاص را تهیه کرده اند فوق العاده مفید خواهد بود.

در آخر ذکر این نکته ضروری است که میزان بودجه ای که برای تهیه تلویزیون در نظر گرفته اید بهترین راهنمای شما برای خرید خواهد بود. بعد از انتخاب مدل هایی که در محدوده بودجه شما قرار دارند، می توانید پروسه سبک و سنگین فاکتورهای ذکر شده در این تلویزیون ها را شروع کنید. حتما ویژگی های تعریف شده در بالا را مد نظر داشته باشید اما مجهز بودن دستگاه به دو فناوری ۴K و HDR کاملا ضروری است. جدای از این نیم نگاهی به بررسی های دیگران داشته باشید اما زیاد وارد جزئیات نشوید. اگر احیانا مدل انتخابی اندکی قدیمی به نظر می رسد نگران نباشید در صورت وجود دو فناوری مذکور، چیز زیادی را از دست نداده اید. خوشبختانه تلویزیون ها در مقایسه با ابزارهایی که مرتبا به روزرسانی می شوند، عمر طولانی تری داشته و مثل تلفن های همراه بعد از گذشت تنها یک سال، قدیمی و از رده خارج محسوب نمی شوند.