ماینرهای ارز دیجیتال بدون انجام هیچ کاری میلیون‌ها دلار کسب می‌کنند!
طبق آخرین مسئله طرح شده از سوی شرکت تحقیقات بلاک چین و ارزهای دیجیتال دیار (Diar)، استخراج‌کنندگان ارزهای دیجیتال بدون پردازش حتی یک تراکنش، ده‌ها میلیون دلار درامد کسب می‌کنند.
بلاک چین‌های مطرح اثبات کار مانند بیت کوین، اتر (Ether)، لایت کوین (Litecoin) و دَش (Dash) بیش از ۱۸ میلیارد دلار کسب کرده‌اند.
ماینرهای بیت کوین کش از زمان فورک این ارز دیجیتال، کمتر از ۱ میلیارد دلار کسب نموده‌اند.
ماینرهای زی‌کش (Zcash) در واقع بیشتر از ماینرهای بیت کوین درامد داشته‌اند. زی‌کش یکی از شبکه‌های کم تراکنش در بین شبکه‌های موردمطالعه بوده است.
بیت کوین و اتریوم بیشترین میزان پردازش تراکنش‌ها را داشته‌اند
در مجموع، از ماه آگوست ۲۰۱۷ تا کنون، ماینرهای بیت کوین کش بیش از ۳۳۰۰ بلاک خالی را پردازش کرده‌اند.
همچنین، در کل، ماهیانه، در تمام شبکه‌های اصلی از جمله زی‌کش و دیکرد (Decred)، به طور متوسط حدود ۵ میلیون دلار به دست آمده است.
بیت کوین و اتریوم محبوب‌ترین بلاک چین‌های اثبات کار بوده‌اند که کم‌ترین تعداد بلاک خالی را داشته‌اند.
دیار همچنین گزارش داد که به طور کلی، اتریوم کم‌ترین تعداد بلاک خالی را داشته است. اگرچه در سال ۲۰۱۷، حدود ۶۵ میلیون دلار پاداش به بلاک‌های خالی پرداخت شده است.
این مسئله نکته جالبی را گوشزد می‌کند.
در این مقاله‌ی منتشرشده از سوی دیار گفته شده است که ماینرها هیچ کاری انجام نمی‌دهند. با این حال، چه تراکنش موجود باشد چه نباشد، ماینرها، ذخایر را به منظور ایمن‌سازی شبکه، سرمایه‌گذاری می‌کنند.
کمبود تراکنش‌ها که به کاهش کارمزدها می‌انجامد، در مقایسه با پاداش بلاک‌ها، مبلغ قابل‌توجهی در اختیار ماینرها قرار نمی‌دهد.
بیشترین بلاک‌های خالی در لایت کوین استخراج شده است
ظاهراً لایت کوین به دلیل استفاده‌ی کم از شبکه و تولید سریع‌تر بلاک، بیشترین تعداد بلاک خالی را دارد. زمان تولید بلاک لایت کوین دو دقیقه است.
هر دو دقیقه، یک بلاک جدید برای استخراج شدن مورد هدف قرار می‌گیرد.
زمان واقعی، بسیار به سختی استخراج بستگی داشته و متفاوت خواهد بود. با این حال، ماینرهای لایت کوین اغلب، بلاک‌هایی را که تراکنش بسیار کمی دارند را استخراج می‌کنند.
به عنوان مثال، بلاک شماره‌ی ۱۵۸۶۶۹۹، از روز سه شنبه، تنها سه تراکنش و در مجموع کمتر از یک لایت کوین در تراکنش‌ها داشته است.
با این حال، بلاک برای پاداش استخراج، ۲۵ لایت کوین می‌پردازد و بدین معناست که ماینرها با استخراج بلاکی که کمتر از ۵۰ دلار تراکنش را پردازش کرده است، بیش از هزار دلار دریافت می‌کنند.
اگر پاداش ماینر را کارمزد تراکنش شبکه یا به طور کلی هزینه‌ی پرداختی به شبکه فرض کنیم، این میزان بسیار زیاد خواهد بود.
دنیای ارزهای فیات هیچ شباهتی به این سناریو ندارد.
بعد از اینکه ۱۰ تا بلاک استخراج شد، مرور بلاک چین بلاک خالی شماره ۱۵۸۶۷۰۹ را گزارش می‌دهد که نشان‌دهنده این است که یک ماینر با استخراج بلاکی که در آن هیچ تراکنشی پردازش نشده است، بیشتر از هزار دلار کسب کرده است.
این نمایش باید ادامه پیدا کند. بلاک چین باید ۲۴ ساعت شبانه‌روز کار کند تا مفید واقع شود.
اما آیا بلاک‌های خالی هم باید به اندازه‌ی بلاک‌های پر، پاداش پرداخت کنند؟
ماهیت محدود عرضه‌ی ارزهای دیجیتال بدین معنی است که این طراحی سبب ایجاد موقعیتی می‌شود که به طور موثر، در آن با هر بلاک، ارز دیجیتال کمتری موجود است.
کارمزدها همچنان به پای هزینه‌ی استخراج نرسیده‌اند و هیچ گواهی مبنی بر آن که خواهند رسید نیز وجود ندارد.
هیچ‌کس نمی‌داند وقتی که پاداش بلاک‌ها به اتمام می‌رسد و یا به طور موثر، به کمتر از ۱ دلار ارز دیجیتال می‌رسد، چه اتفاقی می‌افتد.
چشم‌انداز بلندمدت بحث‌برانگیز
مونرو با داشتن استراتژی صدور بلندمدت، به حل این واقعیت می‌پردازد. در برخی موقعیت‌ها در آینده، همه‌ی بلاک‌ها، پاداش بلاک یکسانی خواهند داشت. تا ابد.
آیا تورم ایجاد می‌شود؟
بله. اما انگیزه‌ی برای استخراج ثابت خواهد ماند.
بیت کوین، بیت کوین کش و لایت کوین برای همیشه، نصف کردن پاداش استخراج (halving) را در ادامه خواهند داد.
دیدگاه اقتصادی چنین است که صدور کمتر ارز دیجیتال سبب محدودتری شدن عرضه می‌شود زیرا ماینرها در میان فروشندگان ارزهای دیجیتال جدید پیشرو هستند.
آیا این بدان معناست که بازار هر اندازه که آنان بخواهند خواهد پرداخت؟
گفتنش سخت است.
بارها در تاریخ بیت کوین پیش آمده است که استخراج این ارز دیجیتال سودآور نبوده است. هزینه‌ی استخراج یک بلاک بسته به عوامل زیادی مانند منطقه، تجهیزات و هزینه‌ی برق، متفاوت خواهد بود.
با کنار گذاشتن عواقب محیطی استخراج، مسئله‌ی پایداری، در چشم‌انداز بلندمدت ارزهای دیجیتال بسیار واقعی است.