روستایی در ولز اینترنت فوق سریع خودش را راه‌ انداخت

ساکنان روستایی در ولز که از سرعت کند اینترنت‌شان خسته شده بودند، دست‌به کار شدند و شبکه پهن‌باند خودشان را راه اندازی کردند.
 
 
ساکنان روستای Michaelston-y-Fedw، روستایی کوچک در 15 کیلومتری کاردیف، پیش از اینکه روستای‌شان به اینترنت پرسرعت دسترسی بیابد، زندگی دشواری داشتند و کسب‌وکارشان نمی‌چرخید. آنا برای سفارش کالاهایی که نیاز داشتند، باید وقت زیادی صرف می‌کردند و حتی برای پاسخ دادن ایمیل‌هایش هم به مشکل برمی‌خوردند.
 
اما چندی پیش ساکنان این روستای کوچک تصمیم گرفتند که شرایط را تغییر دهند و به جای اینکه منتظر بمانند تا یکی از ارایه‌دهندگان ملی خدمات اینترنت، شبکه پرسرعت پهن‌باند را برای آنها برقرار کند، خودشان این شبکه را راه‌اندازی کردند.
 
بن لانگ‌من، یکی از ساکنان این روستا می‌گوید: ما که کسب‌وکاری داشتیم، نه می‌توانستیم کالایی را اینترنتی سفارش بدهیم و نه به انجام امور بانکی بپردازیم و در بسیاری مواقع، در میانه انجام این امور اینترنت‌مان قطع می‌شد و باید دوباره کار را  شروع می‌کردیم و برای کاری که حالا سه چهار دقیقه‌ای انجام‌ می‌دهیم، گاهی 40 دقیقه یا بیشتر وقت تلف می‌کردیم.
 
در چنین شرایطی، یکی از ساکنان روستا به نام دیو اسکافیلد (Dave Schofield) با همکاری تیمی 30 نفره از ساکنان داوطلب، برای حل این مشکل دست به کار شد. ساکنان روستا نیز از طرح او حمایت کردند و برای این کار 150 هزار پوند، پول جمع شد که با آن یک شرکت غیر انتفاعی تشکیل دادند.
 
اسکافیلد می‌گوید: ما کنترل اوضاع را خودمان به دست گرفتیم، زیرا دریافته بودیم که برنامه واقع‌گرایانه‌ای برای ارایه اینترنت فوق سریع در منطقه ما وجود ندارد و به این زودی‌ها به اینترنت پهن‌باند پایداری دسترسی نخواهیم یافت.
 
حزب کارگر بریتانیا که برای پیروزی در انتخابات آینده مبارزه می‌کند، چند روز پیش از برنامه‌ای پرده برداشت که بر اساس آن، در کل بریتانیا، اینترنت فوق سریع پهن‌باند مبتنی بر شبکه فیبر نوری ارایه خواهد شد. حزب کارگر زمان عملیاتی شدن این شبکه را 8 سال بعد پیش‌بینی کرده است.
 
اما شرکت غیرانتفاعی روستای Michaelston-y-Fedw به این طرح خوش‌بین نیست و اعلام کرده: با وجود اینکه طرح ارایه اینترنت پهن‌باند فیبرنوری برای تمامی خانه‌ها و کسب‌وکارهای بریتانیا، چیزی است که با کمال میل از آن حمایت می‌کنیم؛ اما معتقدیم که روش انتخاب شده، راه درستی نیست.
 
این شرکت هشدار داده که اجرای طرح حزب کارگر، علاوه بر شرکت آنها، ارایه دهندگان بزرگ‌تر خدمات اینترنت و خود دودلت را نیز زمین می‌زند و پیشنهاد کرده که به جای اجرای آن، دولت روی حمایت از شرکت‌های موجود متمرکز شود و اینترنت فوق سریع را از طریق همین شرکت‌ها ارایه کند.
 
اسکافیلد می‌گوید: سرویس ما هم اکنون به خوبی کار می‌کند و اینترنت یک گیگابیت در ثانیه پایداری را ارایه می‌کند و به سرعت 940 مگابیت برای آپلود و دانلود دست یافته است. در این شبکه انجام اموری مثل تلویزیون درخواستی، دانلود ویدیو و از این قبیل به سرعت و در یک چشم به‌هم زدن انجام می‌شود.
 
او می‌افزاید: افراد متعددی از این شبکه بهره‌مند شده‌اند و هم اکنون، متخصصانی مانند رادیولوژیست‌ها بدون حضور در محل، می‌توانند تصاویر پزشکی بیماران را ببینند؛ در حالی که پیش از این باید به بیمارستان‌ها می‌رفتند و با اینترنت کند آنجا کار می‌کردند. کشاورزان محلی نیز با اتکا به این شبکه کسب‌وکارشان را متنوع کرده‌اند و مثلا اتاق اجاره می‌دهند و کارگاه‌های روستایی راه‌اندازی کرده‌اند.
 
به گفته وی، مردم  محلی خودشان صاحب این شبکه و گرداننده آن هستند و همه بیش از پیش احساس می‌کنند  که عضوی فعال از جامعه‌اند.
 
اسکافیلد با بیان اینکه مبالغ اهدایی دولت ولز و پهنای باند گیگابیتی رایگان بریتانیا سرمایه‌ای مهم در راه اندازی این شبکه بوده است، می‌گوید که این حمایت‌های دولتی همچنان وجود دارد و سایر جوامع روستایی نیز می‌توانند از آنها برای راه‌اندازی شبکه خودشان استفاده کنند.
 
برای اجرای این شبکه، زمین‌داران و کشاورزان نیز کمک کردند و اجازه دادند که کابل‌های فیبرنوری در زمین‌های آنها کار گذاشته شود.
 
اسکافیلد می‌گوید: هزاران ساعت کار سخت به دست نیروهای داوطلب انجام شد تا این پروژه به واقعیت پیوست و حالا ما یک سرویس پهن‌باند در کلاس جهانی داریم که نمونه‌اش کمتر پیدا می‌شود.