استخراج ارز دیجیتال در خانه چطور انجام می شود؟

به فرآیند معتبر ساختن تراکنش افراد دیگر توسط کامپیوتر و سپس افزودن آن‌ به یک لیست بلند و عمومی به نام بلاک چین که تراکنش‌های دیگر را نیز شامل می‌شود ، «Mining» یا استخراج ارز دیجیتال می‌گویند . در ادامه به رایند و مراحل مختلف استخراج ارز دیجیتال در خانه می پردازیم.

 

استخراج ارز دیجیتال در خانه چطور انجام می شود؟

در حقیقت ، استخراج ارز دیجیتال فرآیندی است که در آن تراکنش بین کاربران تایید شده و به دفترکل عمومی بلاک چین اضافه می‌شود .

فرآیند ماینینگ همچنین وظیفه‌ معرفی کوین‌های جدید در جریان موجود را بر عهده دارد و به کریپتوکارنسی‌ها این امکان را می‌دهد تا به‌عنوان یک شبکه‌ غیرمتمرکز همتا به همتا ، بدون نیاز به یک مقام مرکزی فعالیت کنند .

افراد در صرافی‌ها ، با انجام فرایندهای ماینینگ «کریپتوکارنسی پاداش» دریافت می‌کنند ، جالب است بدانید که هر کسی با داشتن یک کامپیوتر و دسترسی به اینترنت می‌تواند به یک ماینر تبدیل شود .

 

ماینرها چه کاری انجام می دهند ؟

ماینرها عملکرد مهمی مانند حل مسائل ریاضی و تائید کردن تراکنش سایر کاربران از طریق اینترنت را در شبکه‌ بلاک چین ایفا می‌کنند .

 

آنها از بلاک چین‌ها در برابر کلاه‌برداری و حملات هکرها محافظت کرده و عدم تمرکز شبکه را تضمین می‌کنند ، اما باید بدانید که فرآیند ماینینگ همیشه سودآور نیست ، بسته به عوامل مختلفی – مثلا اینکه کدام ارز دیجیتال را استخراج می‌کنید یا سرعت کامپیوتر و هزینه برق در منطقه‌تان چگونه است – ممکن است درنهایت هزینه‌ای که می‌کنید بیشتر از سود انجام این کار باشد .

 

فرایند ماینینگ یا استخراج ارز دیجیتال چگونه انجام می‌شود ؟

در طی ۷ مرحله فرآیند استخراج ارز دیجیتال را در پایین به شما توضیح می‌دهیم :

مرحله ۱

یک کاربر از طریق کریپتوکارنسی‌های موجود در کیف پول خود تراکنشی را انجام می‌دهد و سعی می‌کند تا ارز دیجیتال یا توکن مدنظر خود را به شخص دیگری ارسال کند .

 

مرحله ۲

این تراکنش از طریق برنامه‌ کیف پول پخش می‌شود و در آن لحظه منتظر می‌ماند تا توسط یک ماینر ، روی این بلاک چین انتخاب شود ، تا زمانی که ماینری آن را انتخاب نکرده است ، این تراکنش در «استخر تراکنش‌های تأیید نشده» معلق می‌ماند .

مرحله ۳

ماینرهای موجود در شبکه – که گاهی به آن‌ها نود نیز گفته می‌شود – تراکنش‌ها را از این استخرها انتخاب کرده و آن‌ها را به شکل یک «بلاک» درمی‌آورند .

یک بلاک در اصل شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌ها – که در این لحظه شامل تراکنش‌های تأیید نشده است – به‌علاوه‌ی برخی اطلاعات اضافی دیگر مانند امضای دیجیتال ، زمان‌سنج و غیره می‌شود .

هر ماینر ، بلاک تراکنش‌های خود را ایجاد می‌کند و چندین ماینر می‌توانند تراکنش مشابهی را انتخاب کنند که در بلاک آن‌ها گنجانده شود .

برای مثال : دو ماینر A و ماینر B را در نظر بگیرید ، هر دو ماینر A و B می‌توانند تصمیم بگیرند که تراکنش X را در بلاک خود بگنجانند ، هر بلاک چین ، حداکثر اندازه‌ بلاک خاص خود را دارد ، در بلاک چین بیت کوین ، حداکثر اندازه بلاک ، ۱ مگابایت داده است ، ماینرها قبل از افزودن تراکنش به بلاکشان ، باید بررسی کنند که آیا این تراکنش – با توجه به تاریخچه‌ی بلاک چین – برای اجرا واجد شرایط است یا خیر .

اگر تراز کیف پول فرستنده‌ ارز ، با توجه به سوابق موجود در بلاک چین ، از بودجه کافی برخوردار باشد ، تراکنش معتبر تلقی می‌شود و می‌توان آن را به بلاک اضافه کرد .

ماینرها معمولاً تراکنشی را در الویت قرار می‌دهند که هزینه‌ی تراکنش بالایی داشته باشد ، زیرا در این صورت پاداش بالاتری را برای آن‌ها فراهم می‌کند

ادامه دارد …

 

نوشته استخراج ارز دیجیتال در خانه چطور انجام می شود؟ اولین بار در گويا آی‌ تی پدیدار شد.