با Noto، خانواده فونت های رایگان گوگل برای بیش از ۸۰۰ زبان آشنا شوید

زمانی که کامپیوتر یا موبایل شما نتواند فونتی را نمایش دهد، به جای آن یک کادر توخالی می بینید که در اصطلاح کدنویسی به آن notdef. می گویند، اما بیشتر به نام توفو (tofu) مشهور شده.
 
«باب جانگ» رئیس بخش جهانی سازی گوگل که شخصاً از توفو متنفر است، باید اطمینان یابد که محصولات این شرکت در تمامی قسمت های جهان به درستی کار می کنند. تیم مورد بحث بیش از 6 سال در کنار طراحان شرکت Monotype به فعالیت مشغول بودند تا توفو را از دیوایس های گوگل بیرون برانند.
 
آنها نهایتاً به مجموعه فونت هایی منسجم و یکپارچه به نام Noto رسیدند، که مخفف no more tofu است. نوتو، یکی از جامع ترین خانواده های تایپوگرافی به شمار می رود که از 800 زبان، 100سیستم نوشتاری با 8 وزن مختلف، بی شمار کاراکتر ویژه، و طبیعتاً بدون توفو تشکیل شده.
 
 
نوتو توانست مشکل بزرگی را از میان بردارد که بیشتر افراد از وجود آن بی اطلاع بودند، زیرا اکثر زبان های مورد استفاده در بین کاربران از جمله انلگیسی، هندی، چینی ماندرین یا روسی، توسط یونیکد پشتیبانی می گردند و بنابراین توفو در آنها دیده نمی شود.
 
با این حال یونیکد به تازگی برخی زبان ها همچون تبتی یا ارمنی را پذیرفته، و تعداد زیادی نیز هنوز منتظر تأیید این سازمان هستند.
 
در گذشته، پلتفرم های مختلف اقدام به کسب مجوز برای استفاده از اسکریپت های مختلف می کردند، مثلاً یکی برای سیستم لاتین از جمله اسپانیایی و فرانسوی، یکی برای اسکریپت عربی، و یکی هم برای ژاپنی و چینی. با این حال در ترکیب این زبان ها، هیچگاه نتیجه مطلوبی حاصل نمی شد.
 
 
به همین دلیل گوگل تصمیم گرفت خانواده ای از فونت ها را بسازد که حداقل ارتباط دوری با یکدیگر داشته باشند. ماتیسون می گوید: «ما می خواستیم زمانی که فرد تنظیمات زبان دستگاه را تغییر می دهد، احساس نکند که به پلتفرم کاملاً جدیدی وارد شده است.»
 
این تیم Noto را به گونه ای مدرن ولی صمیمی و دوستانه، با حالتی برگرفته از خوشنویسی قرن پنجم میلادی طراحی کردند و از سختگیری های خاص و و ظاهر خشک در آن دوری نمودند، زیرا تبدیل این رویکرد به زبان های دیگر نتیجه ای مطلوب را در پی نخواهد داشت.
 
به همین دلیل می بینید شکل های مشابهی در تمامی فونت های خانواده Noto تکرار می گردد. همه فونت ها وزنی مشابه دارند و حالتی از پیوستگی بین آنها به چشم می خورد، و اگرچه تمامی زبان ها از خط زمینه و خط بالایی یکسانی پیروی نمی کنند، اما نهایتاً در کنار یکدیگر به خوبی تراز می گردند.
 
 
تیم گوگل توانست با تنظیم دقیق این جزئیات، خانواده ای بی نقص را از سیستم های نوشتاری به وجود آورد. البته اولین بار نیست که زبان های مختلف به تایپ فیس مخصوص مجهز شده اند، اما برای نخستین بار می بینیم همه آنها در قالب زبان بصری منسجم و یکپارچه گرد هم آمده اند.