ساخت یک ماشین پرنده واقعی توسط شرکت DeLorean Aerospace
اتومبیل های DeLoean با حضور در سه گانه‌ی بسیار معروف بازگشت به آینده، ساخته‌ی رابرت زمیکس، به یکی از کالاهای شاخص فرهنگ پاپ دهه‌ی ۸۰ تبدیل شده اند.
گویا آی تی – اکنون، نسل جدیدی از اتومبیل های خانواده‌ی DeLorean به دنبال آن است که با معنا بخشیدن به دیالوگی که دکتر بروان در انتهای اولین فیلم از این سه گانه می گوید، نام این برند را مجددا به سر زبان ها بیاورد:”جایی که ما می رویم، به جاده نیازی نداریم.”
در یکی از پروفایل‌های Wired، پاول دلوران، خواهرزاده‌ی صاحب اصلی شرکت و مدیرعامل اجرایی و طراح ارشد کنونی در DeLorean Aerospace، افشا کرده است که این شرکت با پیوستن به شرکت هایی مانند Uber، Airbus، Kitty Hawk و چند شرکت دیگر، برای ساخت یک ماشین پرنده تلاش می کنند.
دلوران می گوید شرکت در حال کار کردن روی یک وسیله نقلیه عمود پرواز با دو سرنشین است که برای حمل و نقل شخصی طراحی شده و در نهایت می تواند به طور خودکار پرواز کند.
او به مجله Wired اینگونه توضیح می دهد:”ما در حال طراحی یک هواپیمای با خلبان هستیم که حامل دو سرنشین بوده و طوری طراحی شده است که مسافت ۱۹۳ کیلومتر (۱۲۰ مایل) را به صورت تمام الکتریکی طی کند.”
از ماشین های پرنده دیگری که در حال ساخت هستند، انتظار می رود که تنها ۴۰ تا ۸۰ کیلومتر (۲۵ تا ۵۰ مایل) را طی کنند، بنابراین هدف دلوران بالاتر از اهداف معمول است.
و اما در مورد مشخصات طراحی، هواپیمای DR-7 دلوران دارای دو جفت بال است، که یکی از آن ها در جلو و یک جفت دیگر در عقب قرار دارد و دو بال کوچک نیز در بخش زیرین بال های پشتی وجود دارد.
بلند شدن این هواپیما از زمین و نیروی پیشرانه آن برای حرکت به سمت جلو، توسط یک جفت ملخ تأمین می شود که به صورت الکتریکی کار می کنند و در امتداد مرکز هواپیما قرار داده شده اند. این ملخ ها پس از بلند شدن هواپیما از زمین، برای راندن آن به جلو به چرخش خود ادامه می دهند.
طول هواپیما ۶ متر (۲۰ فوت) و طول بال‌های آن در حدود ۶/۵ متر (۵/۱۸ فوت) است. برای آنکه هوایپما بتواند در یک گاراژ بزرگ جای بگیرد، بال ها این امکان را دارند که در امتداد بدنه ی هواپیما تا شوند.
ماشین های آینده، چه به صورت خودکار رانده شوند و چه حالت های مختلفی برای رانندگی داشته باشند، باید پیش از رسیدن به مرحله‌ی تولید انبوه، به موانع بسیاری غلبه کنند.
استفاده از وسایل نقلیه و هواپیماهای قدیمی در عصر امروز، توسط قوانین بسیاری کنترل می شود و قابلیت های پیشرفته ی وسایل نقلیه ی خودکار یا پرنده، هر روز قانون گذاران را با حجم گسترده ای از پرسش های بی سابقه مواجه می کند.
علاوه بر نیازی که برای به روزرسانی قوانین احساس می شود تا امکان کنترل این گام جدید در حمل و نقل شخصی در آینده وجود داشته باشد، ما باید زیرساخت ها را نیز به روز رسانی کنیم.
امروزه الکتریسیته به عنوان منبع منتخب انرژی برای نسل جدید اتومبیل ها انتخاب شده است، اما در بیشتر مناطق دنیا زیرساخت های لازم برای تطبیق با نیازهای سوخت گیری خودروهای الکتریکی وجود ندارد.
هنوز هم باید زمان زیادی را منتظر بمانیم تا بتوانیم این وسایل نقلیه پرنده را در زندگی خود مشاهده کنیم، زیرا کارشناسان تخمین می زنند که اولین مدل از این ماشین ها ۵ تا ۱۵ سال آینده آماده خواهد شد؛ اما قطعا به سمت آینده ای حرکت می کنیم که در آن اتومبیل ها را تنها در جاده ها نخواهیم دید.