یک میلیارد خودرو در جهان وجود دارد و این رقم تا سال ۲۰۲۰ می تواند به ۲٫۵ میلیارد خودرو برسد. این ازدحام خودرو نه تنها اثر تخریبی بر روی محیط زیست دارد، بلکه باعث مستاصل شدن افرادی می شود که هر روزه برای رفتن به محل کار خود در این ترافیک می مانند.
گویا آی تی – شرکت IBM Commuter Pain Index اطلاعات ترافیکی دردناکی را از شهرهای مختلف جمع آوری کرده است و پی برده که ۸۷ درصد از مردم در سه سال گذشته در ترافیک مانده اند و ۳۱ درصد از این افراد اعلام کرده اند که ترافیک برای آنها آنقدر بد بوده است که به خانه خود برگشته اند. مشخصاً وقتی موضوع زندگی شهری و جابه جایی در آن مطرح می شود ترافیک یک مسئله عمده است، اما کمک در راه است.
ما قبلاً به شما نرم افزارها و ابزارهایی را نشان داده ایم که پارک کردن را راحت تر می کنند، اما در مورد خود رانندگی چه چیزی داریم؟ شاید شما ندانید که فناوری های زیادی در خیابان ها و چراغ های راهنمایی شهر شما وجود دارند که باعث می شوند حرکت ها روان تر شود. و بنابراین علی رغم افزایش جمعیت و افزایش تعداد خودروها در جاده ها، ازدحام خودروهای پرمصرف و انتشار گازهای آلوده می تواند کاهش یابد، که این به لطف فناوری ای است که مدیریت جریان ترافیک را بهبود می بخشد. در ادامه به چهار مورد از شهرهای دارای نوآوری تکنولوژیکی در جهان از ایالات متحده تا استرالیا و برزیل اشاره می کنیم.
۱٫ نیویورک
در خیابان های شلوغ منهتن شما همیشه می توانید دو مسئله را شاهد باشید : بوق زدن خودروها و راه بندان. یک برنامه ۱٫۶ میلیون دلاری جدید با عنوان Midtown in Motion به دنبال تغییر حسگرهای میدانی، اسکنرهای فرکانس های رادیویی افراد یا اشیاء (RFID) و دوربین های ۲۳ تقاطع است که اطلاعات لحظه ای ترافیکی را به یک مرکز کنترل در بخش Queens ارسال می کند، جایی که باید تجزیه و تحلیل شوند.
بهبود وضعیت ترافیکی منهتن موضوع جدیدی نیست – در سال ۲۰۰۱ اداره تحقیق و توسعه نیویورک به شرکتKLD Associates بودجه ای اختصاص داد تا الگوریتم های نرم افزاری برای علائم ترافیکی انطباقی در شهر ایجاد کند. این شرکت در نهایت سیستم کنترل تطبیقی پشتیبانی تصمیم گیری (ACDSS) را ایجاد کرد – سیستمی که در واکنش به حجم متغیر ترافیک، الگوهای علائم ترافیکی را بهینه می کند به طوری که به بهبود جریان ترافیک منجر می شود – و در حال حاضر به عنوان بخشی از برنامه MiM به کار گرفته می شود. این برنامه یک پروژه مشترک بین شرکت KLD، شرکت کنترل ترافیک Transcore و اداره حمل و نقل نیویورک است. داده ها در مدت شش ماه جمع آوری می شوند تا تاثیرگذاری سیستم جدید بررسی شود. ازدحام ترافیکی در شهر نیویورک اخیراً حدود ۱۳ میلیارد دلار هزینه داشته است و انتظار می رود که برنامه MiM مقداری از این بار هزینه ای را کاهش دهد.
۲٫ سیدنی، استرالیا
استرالیا یک معدن طلای واقعی از نوآوری های ترافیکی است. این شهر محل تولد SCATS – سیستم کنترل ترافیک انطباقی هماهنگ سیدنی – است که در دهه ۷۰ میلادی توسط برنامه نویس های کامپیوتری و مهندسان ترافیک ایجاد شد. سیستم SCATS از دوربین یا حلقه ای القایی در پیاده رو استفاده می کند تا تعداد وسایل نقلیه در تقاطع را ارزیابی کرده و از طریق یک مرکز داده مرکزی، زمان بندی چراغ های ترافیکی را با هم تطبیق دهد. سیستم SCATS در حال حاضر در شهرهای سیدنی، هنگ کنگ، شانگهای، تهران، کوالالامپور، مکزیکوسیتی، دوبلین و شهرهای دیگر استفاده می شود که به طور کلی ۳۴،۵۰۰ چراغ راهنمایی در سراسر جهان را شامل می شود. ویژگی جدیدتر این سیستم که PTIPS نام دارد در سیدنی به کار گرفته شده است تا به اتوبوس های تاخیردار اولویت حرکت داده شود تا هم روان بودن ترافیک حفظ شود و هم مردم به موقع به مقصد برسند.
نماینده بخش خدمات جاده ای و دریایی نیو ساوت ولز می گوید که یک تحقیق جامع نشان داده است که مزیت استفاده از سیستم SCATS بر روی یک سیستم غیر انطباقی شامل موارد زیر است:
• ۳۷ درصد کاهش در زمان کلی سفر
• ۲۱ درصد کاهش در کل توقف ها
• ۶ درصد کاهش در میزان کلی انتشار دی اکسید کربن
• ۵ درصد کاهش در میزان کلی انتشار اکسید نیتریک
• ۱۰ درصد کاهش در میزان کلی انتشار ذرات معلق PM10
سیستم SCATS در حال پیشرفت و تحول است. کِرگ مورگان، مدیر کل مدیریت ترافیک در سیستم SCATS می گوید، ” توسعه مداوم این سیستم ضروری است تا اطمینان حاصل شود که آن می تواند پاسخگوی نیازهای فزاینده مدیریت ترافیک باشد و همچنین از پیشرفت های فناوری های ترافیکی برای دستیابی به حداکثر بهره وری مدیریت ترافیک استفاده شود.”
برخی از پیشرفت هایی که مورگان اشاره می کند شامل موارد زیر است:
• پشتیبانی از سیستم عامل ویندوز
• الگوریتم های بهبود یافته کنترل ترافیک برای افزایش کارآیی و کاهش تاخیرها
• اتصال به سیستم مکان یابی (GPS) خودروها به طوری که خودروها بتوانند در ترافیک یا تصادفات هدایت شوند
• عملکرد یکپارچه برای ورودی ها و خروجی های بزرگراه برای کنترل جریان ترافیکی بزرگراه
۳٫ کوریتیبا، برزیل
یک ضرب المثل در طراحی شهری وجود دارد که وقتی جمعیت از یک میلیون نفر رد شد وقت راه اندازی یک سیستم مترو است. اما وقتی شهر کوریتیبای برزیل در دهه ۷۰ میلادی به این جمعیت رسید توانایی مالی اجرای یک سیستم متروی ۳۰۰ میلیون دلاری را نداشت، به همین دلیل یک سیستم اتوبوس رانی با عنوان Rapid Bus Transit (RBT) راه اندازی کرد که به یک نمونه عالی از حمل و نقل سریع و هوشمند شهری تبدیل شده است. سیستم اتوبوس رانی کوریتیبا شبیه مترو است به طوری که دارای خطوط عبور اختصاصی، پیش خوان های بلیط پیش پرداخت و همچنین حسگرهایی است که با چراغ های ترافیکی هوشمند ارتباط دارند و باعث می شوند تا اتوبوس ها مسافران را سریع تر و کارآمد تر انتقال دهد.
در حال حاضر ۲٫۳ میلیون ساکن این شهر برای رفت و آمد به محل کار از اتوبوس استفاده می کنند. این سیستم اخیراً با یک ناوگان متشکل از ۵۴۴ اتوبوس با طول ۹۲ فوت بازسازی اساسی شده است، این اتوبوس ها انرژی خود را از سوخت های زیستی تامین می کنند و قادر هستند ۲۵۰ مسافر را انتقال دهند. این سیستم باعث شده تا شهر کوریتیبا پایین ترین سطح آلودگی در تمام برزیل را داشته باشد.
سیستم BRT در ۸۳ شهر دنیا مورد استفاده قرار می گیرد — مانند شهر گوانژوی چین، که یکی از شهرهای دارای سریع ترین رشد در چین است — و به زودی در بخش هایی از شیکاگو نیز اجرا خواهد شد.
۴٫ فارمینگتون هیلز، میشیگان
Intellistreets یک شبکه بی سیم از چراغ های LED هوشمند خیابانی قابل کم نور شدن و قابل برنامه ریزی است که باعث صرفه جویی در انرژی شده و خدمات ایمنی و مسیریابی ترافیکی ارائه می کند. این شبکه اخیراً در شهر فارمینگتون هیلز میشیگان نصب شده است.
این سیستم زاییده افکار ران هاروود کارشناس نورپردازی است که قبلاً در نمایش نور IllumiNations شرکت والت دیزنی کار می کرد. هر ستون دارای ریز پردازشگر مخصوص به خود است به طوری که می تواند به طور مستقل عمل کرده و اگر واحد آسیب دیده ای وجود داشته باشد آن را حذف کند. این ستون ها همچنین دارای دوربین ها و حسگرهایی برای کنترل جریان ترافیکی هستند، به طوری که به چراغ ها اعلام می کنند که چه وقت کم نور و یا روشن تر شوند. نام خیابان ها در چراغ های LED نمایش داده می شوند و تابلوهای جانبی می توانند طوری برنامه ریزی شوند که هر چیزی را نمایش دهند به طور مثال، هشدار گم شدن افراد، اخطارهای ترافیکی، مسیرهای یک رویداد یا حتی تبلیغات. تمام این موارد می توانند به صورت فوری یا از قبل برای رویدادهای خاص برنامه ریزی شوند. استفاده از این علامت ها هزینه ساخت و پخش علامت های فیزیکی را حذف می کند. علامت های دیجیتالی Intellistreets می توانند به هر زبانی نمایش داده شوند و می توانند از طریق یک بلندگوی تعبیه شده صوت پخش کنند، بنابراین می توانند به اطلاع رسانی و هدایت جمعیت های بزرگ کمک کنند.
اگرچه Intellistreets می تواند به جریان ترافیکی کمک کند، اما تمرکز عمده آن بر صرفه جویی در مصرف انرژی است: فناوری “مدولاسیون پهنای پالس” باعث می شود تا نورپردازی بهره وری انرژی بیشتری داشته باشد. کم نور کردن چراغ ها به صرفه جویی مستقیم انرژی منجر می شود – ۲۵ درصد کم نور شدن باعث ۲۵ درصد صرفه جویی در انرژی و ۲۵ درصد گرمای کمتر می شود. (کم نور شدن می تواند بر اساس زمان های روز، ترافیک پیاده و ترافیک وسایل نقلیه برنامه ریزی شود.) زمان تعویض این چراغ های LED کوتاه نیست، اما طول عمر بیشتر آنها به این معناست که آنها می توانند صرفه اقتصادی بیشتری نسبت به چراغ های خیابانی معمولی داشته باشند. نصب این چراغ ها در طول یک مایل خیابان با چهار چراغ در هر طرف (هشت چراغ برای هر بلوک) با تمام زنگ ها و سوت های آن، حدود ۶۰۰ یا ۷۰۰ هزار دلار هزینه دارد. هاروود می گوید، ” اگر شما هزینه نورپردازی خیابانی استفاده از سیستم Intellistreets را در طول ۲۵ سال محاسبه کنید، برگشت سرمایه ما ۵۰ درصد بهتر از هر سیستم موجود در بازار خواهد بود. ما یک نگرش بلند مدت اتخاذ کرده ایم.”
سیستم Intellistreets در میشیگان نصب شده است و در شیکاگو و فیلادلفیا وجود دارد و در بخش فرانسوی نیو اورلئان نیز به زودی نصب خواهد شد.
