کشف باگ امنیتی جدید در صفحه قفل آیفون
روشی جدید برای سرقت اطلاعات از صفحه قفل آیفون با استفاده از سیری شناسایی شده است.
آیا ماده تاریک می تواند خود موجودات فرازمینی باشد؟
یک متخصص فیزیک نجومی می گوید ما ممکن است نتوانیم موجودات فضایی را از طریق قوانین فیزیک شناسایی کنیم.
آیا ماده تاریک می تواند خود موجودات فرازمینی باشد؟
گویا آی تی – این هفته یک کارشناس فیزیک نجومی آزمایش فکری جالبی را مطرح کرد: اگر تمدنی از حیات فرازمینی به اندازه کافی پیشرفته باشد، ممکن است شناسایی آن از طریق قوانین فیزیک ما را دچار سردرگمی کند.
به عبارت دیگر، چیزی که ما تصور می کنیم ممکن است تاثیرات نیروهای مرموزی مانند انرژی تاریک و ماده تاریک در هستی باشند، در واقع می تواند تاثیر و نفوذ هوش بیگانگان بوده – و یا شاید خود بیگانگان باشند.
اگر بخواهیم صادقانه بگوییم — ما هیچ شواهد و مدارکی نداریم و این فرضیه نیز نمی تواند به راحتی مورد آزمایش قرار بگیرد. و هیچ کس هم در واقع ادعا نمی کند که بیگانگان تحت نیروی گرانشی انرژی تاریک در حال فعالیت هستند.
اما چیزی که کالب شارف، مدیر فیزیک نجومی دانشگاه کلمبیا، در یک مقاله جدید در سایت مجله علمی Nautilus اشاره می کند این است که، حداقل در تئوری این احتمال وجود دارد که یک تمدن بیگانه به چنان پیشرفتی برسد که با قوانین فیزیک قابل شناسایی نباشد.
و قبلاً نیز چند پدیده کیهانی وجود داشته اند که به طور بالقوه با این روش توضیح داده می شوند – یا حداقل این که آن چنان مرموز و عجیب هستند که ما نمی توانیم امکان پذیری آن را نادیده بگیریم.
قبل از اینکه تمام این گفته ها را احمقانه فرض کنید، توجه داشته باشید که این ایده اساساً توضیح قانون سوم آرتور سی کلارک نویسنده داستان های علمی تخیلی است: این که تشخیص دادن فناوری های پیشرفته از جادو امکان پذیر نیست.
ما باید این را در نظر بگیریم که کلارک یک نویسنده بود، نه یک دانشمند، اما تصور کنید که فردی را به عصر حجر بفرستید در حالی که روی هاوربورد سوار شده و گوشی آیفون دارای اتصال وای فای در دست دارد، همه این فناوری ها در آن دوره شبیه جادو خواهد بود. حتی وقتی الکتریسیته اختراع شد نیز شبیه جادو به نظر می رسید.
اما لااقل اجداد اولیه ما تا اندازه ای ما را شبیه به خود می بینند. آزمایش فکری شارف همه چیز را یک قدم به جلو می برد.
او در سایت Nautilus می پرسد، ” اگر حیات تا حدی تغییر کرده باشد که صرفاً جادویی به نظر نرسد، اما آیا طبق قوانین فیزیکی به نظر می رسد؟”
” گذشته از هر چیز، اگر کیهان دارای انواع دیگری از حیات باشد و اگر برخی از آن زندگی ها فراتر از پیچیدگی ها و فناوری های ما پیشرفته باشند، ما باید برخی احتمالات بسیار بالا را در نظر بگیریم.”
شارف اولین کسی نیست که تاکید می کند ما باید فراتر از تصور خود از نوع حیات در جستجوی بیگانگان باشیم.
اگرچه زندگی بر روی کره زمین بر پایه کربن است، اما کارشناسان فیزیک نجومی چند دهه است استدلال می کنند که ممکن است چیزی فراتر از حیات مورد تصور ما در کیهان وجود داشته باشد، به طوری که به جای کربن از متان استفاده کند.
همچنین گفته می شود که احتمالاً حیات پیشرفته فرازمینی از مدتها قبل از شر جسم های فانی خود خلاص شده اند و خود را به جسم های دیگری انتقال داده اند، که نوعی فناوری ناشناخته است.
همچنین گروهی از دانشمندان وجود دارند که متقاعد شده اند ما در واقع در یک دنیای شبیه سازی شده توسط بیگانگان زندگی می کنیم.
تمام این ادعاها ممکن است غیر منطقی و عجیب به نظر برسند، اما آنها می توانند یکی از بزرگ ترین پرسش های علم را که با عنوان پارادوکس فِرمی شناخته می شود را توضیح دهند: بیگانگان کجا هستند؟
پس چگونه تمام این مسائل با قوانین فیزیک توضیح داده می شود؟
طبق توضیح شارف، اگر ما می خواهیم بپذیریم که بیگانگان ممکن است همانند تصورات ما نباشند و می توانند بسیار پیشرفته تر از درک ما باشند، پس ما بهتر است این احتمال را در نظر بگیریم که آنها می توانند در پس برخی از پدیده های عجیبی باشند که ما در کیهان مشاهده می کنیم.
برای مثال، ماده را در نظر بگیرید. تمام ماده مرئی موجود در هستی، ستاره ها و سیاره ها و گاز کیهانی نمی توانند میزان جاذبه ای که همه کهکشان ها را در کنار هم نگه داشته را توضیح دهند.
بنابراین دانشمندان برای توضیح این تناقض مفهومی به نام ماده تاریک را ارائه کرده اند – یک نوع مرموز از ماده که با تابش الکترومغناطیس فعل و انفعال انجام نمی دهد.
اگرچه ماده تاریک حدود ۲۷ درصد از جرم و انرژی موجود در هستی شناخته شده کنونی را تشکیل می دهد، اما تناقضاتی در مشاهدات ما از پدیده ها وجود دارد و ما هنوز باید به دنبال روشی باشیم تا آن را توسط قوانین فیزیک توضیح دهیم.
اما آیا نمی توانیم تصور کنیم که ماده تاریک در واقع یک تمدن پیشرفته فرازمینی است که یاد گرفته تا خود را به نوع عجیبی از ذرات زیر اتمی تبدیل کند و از بقیه هستی مخفی بماند؟
شارف می نویسد، ” برای فرار از دگرگونی های شدید سوپرنووا (اَبَر اختر) و انفجارهای اشعه گاما چه راهی بهتر از انتخاب حالتی ایمن در مقابل تشعشعات الکترومغناطیس وجود دارد؟ ”
” شاید عدم مطابقت مدل های نجومی و مشاهدات نه فقط گواهی بر خود واکنش ماده تاریک باشد، بلکه حاکی از این باشد که ماده تاریک به طور مصنوعی دستکاری و تغییر داده می شود.”
اگر این مسئله به نظر شما چندان عجیب نیست، پس ایده های شارف درباره انرژی تاریک مطمئناً عجیب تر هستند.
انرژی تاریک یک نیروی فرضی است که مسئول افزایش سرعت گسترش هستی است. اما تا ۵ میلیارد سال قبل هستی با این سرعت در حال گسترش نبوده است و پژوهشگران در رابطه با چرایی آن کاملاً مطمئن نیستند.
شارف اشاره می کند که شاید انرژی تاریک توسط یک تمدن فرازمینی پیشرفته ایجاد شده باشد که قصد داشته اند تا از طریق گسترش دادن بیشتر آن از گرم شدن بیش از اندازه این هستی پر ازدحام جلوگیری کنند.
او می نویسد، ” از زمانی تسریع شدن این گسترش، همه انواع حیات اولیه در هستی ۸ میلیارد سال تکامل را تجربه کرده اند.”
” این ممکن است اغراق آمیز باشد، اما شاید چیزی درباره خود حیات وجود دارد که کیهان را تحت تاثیر قرار داده است، یا ممکن است آن ساکنان تکامل یافته تصمیم گرفته باشند تا گسترش یافتن هستی را دستکاری کنند. ”
هیچ یک از این فرضیات به طور دقیق بررسی نشده اند و آنها صرفاً عقاید یک کارشناس فیزیک نجومی هستند که از مرزهای احتمالات تئوری فراتر رفته است.
اما اگرچه ما در حال حاضر نمی توانیم هیچ کدام از این فرضیات را آزمایش کنیم، اما آنها را نیز نمی توانیم نادیده بگیریم. حقیقت این است که مسائل زیادی در رابطه با علم فیزیک وجود دارد که هنوز نمی توانیم درک کنیم.
بله، اگرچه متاسفانه هیچ مدرکی وجود ندارد که رخدادهای مرموز کیهان در ارتباط با بیگانگان باشند، اما لااقل دانشمندان باید این احتمال را در نظر بگیرند که ممکن است نیروهای موثر دیگری وجود داشته باشند که هنوز در تخیل ما هم نمی گنجند.
آشنایی با هشت کهکشان با نام های عجیب
گویا آی تی – در یک نام چه چیزی وجود دارد؟ هنگامی که این مسئله در مورد اسامی جذاب مطرح می شود، برای کهکشان ها کوتاه بودن آن ملاک است.
اما شاید این ملاک چندان هم عجیب نباشد. با توجه به این که در جهان شناخته شده فعلی طبق برآوردها چیزی بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیارد کهکشان وجود دارد، جای تعجب نیست که بیشتر کهکشان هایی که تا کنون شناسایی شده اند، بر اساس فهرستی شماره بندی شده نامیده می شوند: برای مثال، M51، GN-Z11، و iok-1. ترتیب این حروف و اعداد برای ستاره شناسان معنادار هستند، اما به معنای دقیق کلمه، تخیل برانگیز نیستند.
با این حال، تعداد انگشت شماری از کهکشان ها در بخش نامگذاری از کمی شانس برخوردار بوده اند – اینها معمولا کهکشان هایی هستند که به صورت متمایزی شکل گرفته اند، یا به مشاهده گر بسیار نزدیک بوده و به آسانی دیده می شوند، و یا اینکه فوق العاده خوش عکس هستند. در اینجا نگاهی می اندازیم به برخی از این کهکشان که نام برجسته ای دارند.
کهکشان راه شیری
اندازه کهکشان ما، یعنی کهکشان راه شیری، صد هزار سال نوری است و تصور می شود که دارای حداقل صد میلیارد و احتمالا تا چهارصد میلیارد یا بیشتر ستاره باشد. این یک کهکشان مارپیچی میله ای است که یک ساختار میله ای مرکزی در هسته آن قرار دارد.
اگرچه تا مدتها تصور می شد که کهکشان راه شیری طولانی تنها دو بازوی مارپیچی دارد، اما یک مطالعه دوازده ساله که در مجله ماهانه انجمن نجوم سلطنتی در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، تایید کرد که این کهکشان چهار بازو بزرگ دارد. خورشید و سیستم خورشیدی ما بر روی ساختار کوچکی قرار گرفته که به عنوان بازوی شکارچی شناخته شده است و بیست و شش هزار سال نوری از مرکز کهکشان راه شیری فاصله دارد.
هزاران سال پیش، پراکندگی غبار، گاز و روشنایی ستارگان کهکشان راه شیری که در سراسر آسمان شب کشیده شده بود، یک نام شیری را به یونانیان باستان الهام کرد، اما به گفته متی استنلی، استاد تاریخ علم در دانشکده مطالعات فردی گالیتن در دانشگاه نیویورک، مورخان مطمئن نیستند که این کهکشان چه زمانی برای اولین بار به عنوان کهکشان راه شیری خوانده شده است.
کهکشان بچه قورباغه
مواجهه ای نزدیک با یک کهکشان دیگر که کهکشان مارپیچی Arp 188 را از هم گسیخته است، معمولا به عنوان کهکشان بچه قورباغه شناخته شده است. این کهکشان مانند هم نام آبزی خود کله ای بیضی شکل – در بخش اصلی مارپیچ خود-، و دمی بلند و دنباله دار دارد.
با مطالعه خوشه های عظیم و درخشان ستاره های این کهکشان می توان گفت که دنباله فرعی آن آن حدود دویست و هشتاد هزار سال نوری طول دارد. این دنباله به احتمال زیاد زمانی شکل گرفته است که کهکشان قورباغه به یک کهکشان دیگر بسیار نزدیک شده و با نیروی گرانشی خود، ان را پشت سر خود کشیده است. به گفته ناسا، همان جاذبه احتمالا نوار ستاره ها و گازی که در حال حاضر پشت بچه قورباغه کشیده شده را جدا کرده است.
کهکشان سیه چشم
نام متداول کهکشان Messier 64 M64 تا حدودی اهریمنی است: کهکشان سیه چشم سیاه و بدنظر؛ که از نوار تیره گرد و غباری الهام گرفته شده است که اطراف هسته روشن آن را احاطه کرده است. این نوار سایه مانند به احتمال زیاد پس از برخورد با یک کهکشان دیگر تشکیل شده است.
در دهه ۱۹۹۰، دانشمندان کشف کردند که گاز در مناطق بیرونی سیه چشم در خلاف جهت عقربه های ساعت می گردد و جهت مخالف این گاز و ستاره ها به هسته آن نزدیک تر است. ستاره شناسان گمان می کنند که این منطقه غیر معمول، آخرین بقایای یک کهکشان کوچکتر است که بیش از یک میلیارد سال پیش با سیه چشم برخورد کرده، و به تدریج جذب آن شده است.
سیه چشم که در صورت فلکی گیسو قرار داشته و حدود هفده میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد، در قرن هجدهم توسط شارل مسیه ستاره شناس فرانسوی ثبت شد.
کهکشان کلاه مکزیکی
کلاه مکزیکی یک کهکشان مارپیچی است، و نام آن برگرفته از شکل غیر معمول آن است که از روی زمین به شکل کلاه دیده می شود. تصویر این کهکشان –در کنار ستاره هایی که دور آن حلق زده اند- شکل تاج و کلاه لبه داری را تداعی می کند که هسته درخشان آن در احاطه خطوط تیره قرار گرفته است.
این کهکشان که به نام Messier 64 M64 نیز شناخته می شود، کلاه مکزیکی ای است که در فاصله حدود بیست و هشت میلیون سال نوری زمین قرار گرفته و اندازه آن پنجاه هزار سال نوری است. به گزارش وب سایت تلسکوپ فضایی هابل، این کهکشان که به بزرگی هشتصد میلیارد خورشید است، یکی از عظیم ترین اجرام خوشه سنبله محسوب می شود.
کهکشان گرداب
کهکشان گرداب (Messier 51, or M51) مانند کهکشان راه شیری مارپیچی شکل است (کهکشان های مارپیچی متداول ترین نوع کهکشان های جهان هستی هستند و حدود ۷۷% آنها را تشکیل می دهند) و چندین بازو دارد که سطح خارجی آن را خم کرده و به دور هسته درخشان آن می پیچد. در حالی که ستارگان جوان تر و روشن تر این کهکشان در طول بازوهای آن مشهود هستند، ستاره های قدیمی تر در هسته مایل به زرد آن مسکن گزیده اند.
بازوهای گرداب – مانند بازوهای تمام کهکشان های مارپیچی – ستاره زا بوده و محل به دنیا آمدن ستاره های نوزاد هستند. کهکشان گرداب به بزرگی شصت هزار سالی نوری و قرارگیری در فاصله تنها ۲۵ میلیون سال نوری از زمین، برای ستاره شناسان بسیار مشهود بوده و توسط موسسه علمی تلسکوپ فضایی (STScI) به عنوان یکی از «عزیزان کهکشانی نجوم» تلقی می شود.
در این کهکشان مرگ ستاره ای نیز تشخیص داده شده است. ستاره شناسان در ۲۲ سال گذشته سه ابرنواختر – مرگ انفجاری یک ستاره – را گزارش کرده اند: در سال ۱۹۹۴، ۲۰۰۵ و ۲۰۱۱٫
کهکشان سیگار
علت نامگذاری این کهکشان که در صورت فلکی خرس بزرگ و در حدود سیزده میلیون سال نوری از زمین واقع گرفته، به خاطر قرص طولانی و بیضوی شکلی آن نسبت به خط دید ما است.
کهکشان سیگار که Messier 82M82 نیز نامیده می شود، سیگار به عنوان یک کهکشان ستاره فشان نیز شناخته می شود – یعنی کهکشانی که از میزان ستاره زایی بسیار بالایی برخوردار است. به گفته آژانس فضایی اروپا (ESA) در مناطق مرکزی کهکشان سیگار، سرعت تولید ستاره ها ده برابر سریع تر از کهکشان راه شیری است.
این تصویر که متشکل از شش عکس است – واضح ترین تصویر با زاویه باز که تا کنون از کهکشان سیگار به دست آمده – ترکیب عکس هایی است که در مارس ۲۰۰۶ توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است.
کهکشان چرخ ارابه
بر اساس برآوردها، اندازه کهکشان ارابه، که به چرخ یک درشکه بسیار بزرگ شباهت دارد، صد و پنجاه هزار سال نوری است. این کهکشان که اندازه آن، به گفته وب سایت تلسکوپ فضایی هابل، حدود ۱٫۵ برابر کهکشان راه شیری است، هسته روشنی دارد که «پره های» نازک غبار و گاز از سوی آن به طرف حلقه ستاره هایی که آن را احاطه کرده اند کشیده شده است.
طبق توصیفات سایت رصدخانه پرتو ایکس چاندرا، شکل غیر معمول چرخ ارابه توسط برخورد کیهانی شاخ به شاخ و هیجان انگیزی که میلیون ها سال پیش رخ داده، به وجود آمده است. چرخ ارابه در اصل یک کهکشان مارپیچی بزرگ است، اما یک کهکشان کوچکتر که مرکز آن را سوراخ کرده، مانند تکه سنگی که امواج آب را به سمت بیرون گسترش می دهد، ستاره های آن را از هم گسیخته است.
این کهکشان در صورت فلکی مجسمه ساز و در فاصله پانصد میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته است.
کهکشان آفتابگردان
کهکشان Messier 63 M63، که با عنوان کهکشان آفتابگردان نیز شناخته می شود، مدخل شصت و سوم از فهرست اجرام آسمانی ستاره شناس فرانسوی شارل مسیه است که در سال ۱۷۸۱ منتشر شد. این نام برگرفته شده از گل به خاطر مارپیچ های تند بازوهای فراوان آن است که الگوی مرکز آفتابگردان را تداعی می کند.
کهکشان آفتابگردان که حدود بیست و هفت میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، در صورت فلکی تازیها است و بخشی از گروه M51 است. این گروه مجموعه ای از کهکشان ها –یا همان گرداب کهکشان- هستند که در فهرست مسیه با این نام ظاهر شده اند.
به گزارش وب سایت تلسکوپ فضایی هابل، نور درخشانی که از مارپیچی آفتابگردان ساطع می شود، از ستاره های آبی-سفید غول پیکری ناشی می شوند که تازه تشکیل شده اند.
نوار لمسی مک بوک پرو ۲۰۱۶ را با استفاده از آیپد شبیه سازی کنید
با استفاده از اپلیکیشن Touch Bar Demo می‌توانید نوار لمسی مدل‌های جدید مک بوک را شبیه‌سازی کنید.
پس از پیروزی ترامپ؛ رهبران فناوری جهان همگی به باهاماس رفتند
رهبران حوزه فناوری تنها چند ساعت پس از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا عازم باهاماس شدند.
گویا آی تی – همین که دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور بعدی ایالات متحده به قدرت رسید، نخبگان صنعت فنآوری برای پیوستن به تظاهراتی که شهرهای ساحل غربی آمریکا را به لرزه درآورده است، در شهر باقی نماندند. آنها در عوض به یک گشت و گذار دریایی لوکس در باهاماس رفتند تا در آنجا به تبادل آرا در زمینه «تغییر جهان» بپردازند.
صنعت فنآوری ایالات متحده همواره سرش به لاک خودش بوده و بسیاری از افراد گمان می کنند که ترامپ در مورد چگونگی عملکرد واقعی فنآوری، نادانی بیش نیست. او امنیت سایبری را «سایبری» تلقی کرده و فکر می کند که ایالات متحده «افراد زیادی را به دلیل اینترنت از دست می دهد». – اما نادانی او در این زمینه، وی را از داشتن بسیاری از ایده های قطعی در مورد اینکه در دولت خود چگونه می خواهد برای با تکنولوژی سر و کار داشته باشد، باز نمی دارد.
برای مثال، او معتقد است که تنها راه متوقف کردن جذب آمریکایی های آسیب پذیر توسط تروریست هایی مانند داعش، «بستن اینترنت» است. او همچنین برای ایجاد اشتغال و راه اندازی چرخه تولید آمریکا، خواهان تحمیل تعرفه به شرکت هایی مانند اپل است که برای ساخت کالاهای خود از نیروی کار ارزان تر در چین استفاده می کنند.
کشتی سواری دور از یاس و ناامیدی
حضور در این کنفرانس دریایی منحصر به فرد که برای نهم تا دوزادهم نوامبر تدارک دیده شده بود، تنها از طریق دعوتنامه امکان پذیر بود، و روز هشتم نوامبر، قبل از به پایان رسیدن انتخابات آمریکا، با سوار شدن به کشتی در میامی آغاز شد.
این نشست نسبت به کنفرانس TED یا اجلاس مجمع جهانی اقتصاد در یک اردوگاه کوهستانی در داووس سوئیس، خنک تر بود. این نشست دریایی با حضور کارآفرینان ثروتمند جوان عرصه تکنولوژی و کهنه کاری مسن تری برگزار شد که قادر به تهیه بلیط ۱۹۹۵ دلاری آن بودنداز جمله این افراد می توان به اریک اشمیت رئیس هلدینگ فناوری آلفابت، ریچارد برانسون، تراویس کالانیک از بنیانگذاران شرکت همسفری اوبر، و کیمبال ماسک برادر ایلان ماسک، که سرمایه گذار و کارآفرین تکنولوژی مواد غذایی است، اشاره کرد.
در مقایسه با مجموعه نشست های قوی ای که ده هزار عضو دارد، و مرکز آن در نوک یک کوه در ادن یوتا قرار گرفته، این نشست دریایی تجربه ای چند بعدی بود. زیرا شرکت کنندگان به طور کامل از اینترنت جدا شده و در عوض، از راه حل های پیشنهادی دویست سخنران، شامل نوازندگان، رهبران روحانی جنبش عصر جدید، فعالان، مربیان یوگا، بازیگران و کارگردان های هالیوودی، سرآشپزها، روزنامه نگاران و شخصیت های ورزشی برای حل مشکلات جهان الهام گرفتند.
برای «جلب حضور» این سه هزار شرکت کننده و بلند کردن سر آنها از روی گوشی هایشان هیچ آنتن وای-فایی وجود نداشت و پوشش شبکه تلفن همراه آنها در دریا عمدا محدود شده بود. بنابراین آنها تمام توجه خود را اجراها و سخنرانی افرادی مانند اریک بروکوویچ فعال محیط زیست، ویل.آی.ام رپر، تونی هاوک اسکیت باز، پیتر کولورس از بنیانگذاران جنبش «جان سیاهپوستان مهم است»، و ریما بنت بندر آل سعود، شاهزاده سعودی، معطوف کردند.
آنها درباره چه چیزی صحبت کردند؟
نخبگان دره سیلیکون در این گشت و گذار دریایی درباره چه چیزی صحبت کردند؟ موضوعاتی که امسال مورد بحث قرار گرفتن عبات بودند از: «اَبَر انسانی سازی» [Superhumanification] (کنار زدن محدودیت های عملکرد بدیع)، «اسب های تروا» (هکرهای نهایی که از طریق داستان، هنر، و کنش در حال تغییر جامعه، فرهنگ، و آگاهی هستند)، «ذرت و سویا» (چگونه بدن، ذهن، و ماشین آلات خود را تغذیه کنیم)، «ریشه ها» (کاوش در گذشته خودمان، برای اینکه آینده خود را انتخاب کنیم) و «شکاف بزرگ» (به عنوان یک جامعه، و برای درک اینکه با هم می توانیم به زیاد دست یافته و جدایی درونی کمتری داشته باشیم، چگونه باید با هم پیوند داشته باشیم؟).
شاید صرفا بر حسب تصادف است که این نشست در دریا، درست پس از انتخابات آمریکا اتفاق می افتد. اما زمان آن بسیار مناسب بوده و –همانگونه که در توئیت های برخی شرکت کنندگان مشهود بود- تقریبا این را تداعی میکند که گویی صنعت فنآوری بازگشت جریان علیه هیلاری کیلنتون را دیده و تصمیم به فرار از آن گرفته است.
دیدن اینکه چگونه یوگا و روح گرایی عصر جدید به دنبال کمک به تغییر جهان -به ویژه جهان ترامپ- هستند، بسیار سخت است. اما دیدن این صحنه که چگونه کارآفرینان تکنولوژی -که در حباب خود در آب های بین المللی شناور هستند- دنبال حرکتی هوشمندانه ای هستند که پیش از حرکت بعدی ترامپ بر او برتری یابند، چندان تعجب آور نیست.
ویدئویی عجیب و دیدنی از مقیاس سیاه چاله های فضایی
سیاه چاله ها اجرامی عظیم و نابودکننده ماده هستند که با موجودیت خود علم فیزیک را به چالش می کشند. آنها آن چنان مرموز و عجیب هستند که وقتی آلبرت انیشتین با معادلات خود برای اولین بار وجود این هیولاها را پیش بینی کرد خودش هم باور نمی کرد که آنها واقعاً می توانند وجود داشته باشند.
گویا آی تی – سیاه چاله ها اجرامی عظیم و نابودکننده ماده هستند که با موجودیت خود علم فیزیک را به چالش می کشند. آنها آن چنان مرموز و عجیب هستند که وقتی آلبرت انیشتین با معادلات خود برای اولین بار وجود این هیولاها را پیش بینی کرد خودش هم باور نمی کرد که آنها واقعاً می توانند وجود داشته باشند. و شما نمی توانید او را سرزنش کنید، زیرا تصور این که این اجرام استثنایی فضا- زمان در تمام فضای کیهانی پیرامون ما پخش شده اند و قصد دارند تا تمام ماده های اطراف خود را قورت دهند، ذهن ما را درگیر می کند. اما میزان عجیب و عظیم بودن آنها ما را به عنوان کسانی که درباره سیاه چاله ها مطلب می نویسیم دیگر چندان شوکه نمی کرد.
ویدئوی بالا درباره اندازه سیاه چاله ها کمی بیش از حد دراماتیک شروع می شود، اما وقتی به مقایسه های تصویری می رسید، خدای من! به مغز کوچک و بیچاره ما فشار شدیدی وارد می شود. ما آمادگی آن را نداشتیم.
اولین چیزی که شما باید بدانید این است که هر ماده ای که تا شعاع شوارتزشیلد (Schwarzschild radius) یا شعاع گرانشی خود فشرده شود می تواند به یک سیاه چاله تبدیل شود.
این بدین معناست که اگر خورشید خودمان بخواهد به یک سیاه چاله تبدیل شود باید به اندازه یک شهر کوچک فشرده شود. و کره زمین تقریباً باید به اندازه یک بادام زمینی فشرده شود.
تصور این موضوع واقعاً شگفت انگیز و باور نکردنی است. حالا با دانستن این موضوع تصور کنید که سیاه چاله هایی که ما می شناسیم چقدر عظیم هستند، مانند سیاه چاله XTE J1650-500 که به اندازه منهتن است، اما جرم سه یا چهار خورشید را دارد.
جرم قابل توجهی است، اما توجه داشته باشید که این سیاه چاله فقط یکی از کوچک ترین ” نابودکنندگان کیهانی” است که تا به حال شناخته ایم. سیاه چاله های اندازه متوسط بیشتری نیز وجود دارند، مانند M82 X-1، که به اندازه کره مریخ فشرده شده است و جرمی برابر ۱۰۰۰ خورشید دارد. ما هنوز درباره ابر سیاه چاله های بسیار عظیم حرفی نزده ایم، آنهایی که در مرکز عظیم ترین کهکشان های شناخته شده تاکنون قرار دارند.
یکی از این سیاه چاله ها جرمی برابر با ۲۰ میلیارد خورشید دارد. ما حتی تلاش هم نخواهیم کرد تا این را در ذهن شما بگنجانیم، زیرا زیاد فکر کردن درباره آن ذهن را آشفته و پریشان می کند.
ویدئوی بالا را مشاهده کنید تا ببینید که سیاه چاله ها تا چه حد می توانند عظیم و بزرگ باشند. حتی اگر تصور کنید که آن را می دانید مطمئن باشید که در اشتباه هستید. به ما اعتماد کنید.
انجام موفقیت‌آمیز اولین آزمایش انسانی ژن‌های دستکاری شده در چین
تکنولوژی های ویرایش ژنوم به ویژه تکنیک CRISPR/Cas9 کاربردهای بسیار متنوعی در علوم پزشکی، کشاورزی و صنعت دارد .امروزه در دنیا سرمایه‌گذاری بسیار زیادی روی این تکنولوژی‌ها انجام می‌شود. هم اکنون در تعداد بسیار زیادی از شرکت‌های دنیا از این تکنولوژی به صورت آزمایشگاهی در درمان بیماری‌های ویروسی و سرطان استفاده می‌شود.
گویا آی تی – تکنولوژی های ویرایش ژنوم به ویژه تکنیک CRISPR/Cas9 کاربردهای بسیار متنوعی در علوم پزشکی، کشاورزی و صنعت دارد .امروزه در دنیا سرمایه‌گذاری بسیار زیادی روی این تکنولوژی‌ها انجام می‌شود. هم اکنون در تعداد بسیار زیادی از شرکت‌های دنیا از این تکنولوژی به صورت آزمایشگاهی در درمان بیماری‌های ویروسی و سرطان استفاده می‌شود.
اما کریسپر Cas9 چیست؟
تکرارهای متقارن کوتاه و فاصله‌دار و منظم خوشه‌ای یا به انگلیسی Clustered Regularly Interspaced Short Palindromic Repeats، به اختصار CRISPR، بخشی از دی‌ان‌ای پروکاریوت هستند که حاوی تکرارهای متقارن کوتاه و فاصله‌دار بنیادین‌اند. کریسپر نوعی سیستم ایمنی تطابق پذیر در باکتری‌ها است که آنها را قادر به کشف دی‌ان‌ای ویروس و سپس نابودی‌شان میکند. بخشی از سیستم کریسپر، پروتئینی به نام کَس۹ (Cas9) است که قابلیت جستجو، برش زدن و سرانجام تغییر دی‌ان‌ای ویروس را به روشی خاص میسر میکند. فناوری کریسپر به دانشمندان اجازه می‌دهد، تغییراتی در دی‌ان‌ای سلول‌ها ایجاد کنند. از تکنیک CRISPR/Cas9 به عنوان ابزاری برای غربالگری ژن‌های تومورزایی استفاده می‌شود. بدین صورت که با تکنیک CRISPR/Cas9 تعداد زیادی از ژن‌ها مورد هدف قرار گرفته و در نهایت آن دسته از سلول‌ها که دارای ویژگی‌های مورد نظر هستند، جدا می‌شود. اگر دانشمندان موفق به پیاده‌سازی گسترده این تکنیک شوند شاهد روزی خواهیم بود که پزشکان با معاینه هر فرد، مدل‌های ژنتیکی مختص وی را پیدا کرده و نهایتا هر فرد درمان مخصوص به خود را دریافت خواهد کرد.
حال طبق گزارشات وب‌سایت Nature و همان طور که پیش‌بینی می‌شد در تاریخ ۲۸ اکتبر سال جاری، متخصصان چینی بیماری‌های سرطان در دانشگاه ”سی‌چوان“، اولین کسانی بودند که در دنیا سلول‌های دستکاری شده کریسپر را به بدن بیماری که از سرطان ریه تهاجمی رنج می‌برد، تزریق کردند. نتایج اولین دور از درمان آزمایشی ایمن رضایت‌بخش بوده و دانشمندان و پزشکان چینی قصد دارند در نوبت دوم تزریق سلول‌های دستکاری شده Cas9، نه نفر را به زیر تیغ جراحی ببرند. این بیماران به مدت شش ماه یا بیشتر تحت نظر قرار خواهند گرفت؛ هدف از زیر نظر گرفتن این نه بیمار برای این مدت طولانی حصول اطمینان از عدم بروز اثرات جانبی مخرب تزریقات است.
علت زیرنظر گرفتن مستمر بیماران حصول اطمینان از عمل کردن سلول‌های ویرایش شده در راستای همان وظیفه‌ای است که برای آن دستکاری شده‌‌اند. به این معنی که، پروتئین‌های PD-1 (که پزشکان چینی آنها را غیرفعال کردند) مانع پاسخ دفاعی سلول نشده و به سرطان اجازه پخش شدن می‌دهد. دانشمندان و پزشکان امیدوارند بدون وجود پروتئین PD-1، سلول‌های ویرایش شده به سرطان حمله کرده و آن را شکست دهند.
البته شاید این روش سپر دفاعی خوبی مقابل سرطان نباشد. نیر ریضوی، پزشک هندی دپارتمان پزشکی دانشگاه کلمبیا معتقد است: زمانی که پروسه ویرایش ژن را با روش‌های دیگری مثل استفاده ا پادتن‌ها مقایسه می‌کنیم و ضمنا پیچیدگی و عدم مقیاس‌پذیری آن را می‌بینیم، اگر بگوییم این تکنیک بر سر راه توسعه و همه‌گیر شدن با مشکلاتی جدی مواجه خواهد شد، گزاف نگفته‌ایم. تنها در صورتی می‌توان قدم زدن در این راه را ادامه داد که دستاوردهای احتمالی آن سودمند باشد که صرفنظر کردن از آن، توجیه منطقی نداشته باشد.“
رابطه جالب پیشرفت تکنولوژی و افزایش امید به زندگی
یکی از موضوعات مهم در قرن بیستم مربوط به افزایش طول عمر انسان ها بوده است.پیشرفت ها در فناوری پزشکی، ریشه کن کردن بیماری ها و بهبود شرایط زندگی باعث شده تا رسیدن انسان ها به سنین پیری ساده تر و دست یافتنی تر شود. در سال ۱۹۰۰، امید به زندگی جهانی ۳۱ سال بود. در سال ۱۹۵۰ آن ۴۸ سال شد و در سال ۲۰۱۰ به ۷۰ سال رسید.
گویا آی تی – برخی از مردم ادعا می کنند که این روند با شتاب ادامه خواهد یافت و انسان ها به زودی می توانند تا ۱۵۰ الی ۲۰۰ و حتی ۱۰۰۰ سالگی زندگی کنند. تحلیل های علمی تر حاکی از آن است که یک محدودیت حداکثری برای طول عمر انسان وجود دارد و ما در حال نزدیک شدن به آن هستیم.
در نتیجه، چالش اینجاست که به افراد بیشتری کمک کنیم تا به حداکثر میزان عمر خود دست یابند و احساس سلامت و آسایش بیشتری در جسم و ذهن خود تجربه کنند، در مقایسه با چیزی که علم پزشکی در حال حاضر اجازه دسترسی به آن را می دهد. از قبل پروژه های در دست اجرا وجود دارند، که امیدواری زیادی ایجاد می کنند – و همچنین پروژه هایی نیز وجود دارند که با وجود این که غیرمحتمل هستند اما تصور آنها شگفت انگیز است.
به ۱۰ سال آینده طول عمر انسان خوش آمدید.
اول از همه، تفاوت بین تحقیق درباره طول عمر و انواع داروهای دیگر چیست؟
بدترین بیمار برای درمان کسی است که از قبل بیمار بوده باشد.
پژوهش در زمینه طول عمر تقریباً در محدوده سلامت عمومی اتفاق می افتد – یعنی فهمیدن چگونگی جلوگیری از بیمار شدن مردم و مرتبط کردن افرادی که مریض شده اند با بهترین درمان های موجود و با حداکثر سرعت ممکن.
اکثر پزشکان و کارشناسان سیاسی موافق هستند که این بخش از پزشکی دارای بیشترین پتانسیل برای حفظ و افزایش عمر انسان ها است. اما تامین بودجه برای آن می تواند دشوار باشد؛ یک بیمار نهایی که نیامند یک داروی جدید است محرک ملموس تری است نسبت به پانصد نفر از کسانی که در ابتدا بیمار نمی شوند و حتی نمی دانند که در خطر بوده اند.
تلاش ها برای افزایش عمر تعداد محدودی از افراد به ۲۰۰ یا ۱۰۰۰ سال ممکن است توجه رسانه های زیادی را به خود جلب کند، اما یک پژوهش هیجان انگیز به دنبال این است تا عمر افراد ۵۰ ساله را به ۷۰ سال برساند.
این نوع پژوهش می تواند جان میلیون ها نفر را نجات دهد، فقط با تمرکز بر روی سرطان سینه.
وقتی برخی افراد درباره پژوهش در زمینه طول عمر فکر می کنند تفکر آنها ممکن است به سمت داستان های علمی تخیلی سوق پیدا کند: مواردی مانند ژن های بازنویسی شده، لوله های جوشان از مایع ضد پیری، پیوند کل اجزای بدن و منحصر بفرد بودن.
اما یکی از موفق ترین اقدامات در زمینه طول عمر در عصر حاضر بسیار صریح و ساده بود و در سال ۱۹۶۴ آغاز شد.
لوتر تری، جراح عمومی آمریکایی گزارشی از یک یافته را منتشر کرد با این مضمون که سیگار – کالای لوکس فیلم های قرن بیستم – سرطان زا است. در طی پنج دهه اخیر ما شاهد سیاست های عمومی و آگاه سازی های بی سابقه ای بوده ایم.
نتیجه آن؟ این اقدامات ۸ میلیون نفر از افراد بالای ۵۰ سال را از مرگ زودهنگام نجات داد، اگرچه باز هم ۲۰ میلیون نفر به واسطه مصرف تنباکو دچار مرگ زودهنگام شدند. میزان افزایش طول عمر افرادی که تحت اقدامات کنترل مصرف تنباکو قرار داشتند به طور متوسط ۲۰ سال بود.
هنوز راه زیادی برای رسیدن به جامعه بدون تنباکو وجود دارد، اما هدف اقدامات در زمینه طول عمر نایل شدن به چنین جامعه ای است.
بنابراین سوال این است: پیشرفت های بزرگ ۱۰ سال آینده در زمینه طول عمر چه خواهند بود؟ بیایید نگاهی به این گزینه های احتمالی بیاندازیم.
اگر می خواهید طول عمر را افزایش دهید به تغییر روش زندگی مردم فکر کنید.
اگر تغییر عادت های سیگار کشیدن مردم جان میلیون ها نفر را در قرن بیستم نجات داد، پس این امکان نیز وجود دارد تا تلاش برای تغییر سبک زندگی مردم بتواند سهمی زیادی در حفظ جان مردم قرن بیست و یکم داشته باشد.
یکی از اهداف بزرگ این تلاش مربوط به شکر است.
بسیاری از پژوهش ها نشان می دهد که این کریستال شیرین با اختلاف زیاد خطرناک ترین ماده در رژیم غذایی متوسط مردم آمریکا است که از طریق دیابت و کاهش طول عمر بدن را تخریب می کند. و شواهدی وجود دارد که صنعت شکر آمریکا به طور آگاهانه افکار عمومی را نسبت به این خطر منحرف کرده است، از طریق فریب دادن ما با دروغ هایی درباره روغن ها و افزایش وزن – مشابه دروغ هایی که صنعت تنباکو درباره سیگار می گفت.
طول عمر افرادی که شکر را از زندگی خود حذف کرده اند به طور قابل توجهی بیشتر از کسانی است که به طور مداوم از آن استفاده می کنند.
اقدامات عمده برای کنترل مصرف شکر قبلاً شروع شده است. سطح ایالت تگزاس در مصرف نوشیدنی های شیرین به سطح فیلادلفیا و نیو مکزیکو رسیده است – جایی که شواهد اولیه نشان می دهد آنها در نجات زندگی افراد موفق بوده اند. سان فرانسیسکو و سه شهر دیگر در روز انتخابات به معیارهای مشابهی رای دادند.
کاهش اساسی مصرف شکر به اقداماتی بیش از افزایش قیمت کوکا کولا نیاز دارد. اما به نظر می رسد یک جنبش سیاسی در این زمینه در حال ایجاد شدن است. کنترل مصرف شکر نیز حامیان ثروتمند خود را دارد، مانند مارک بلومبرگ شهردار سابق نیویورک.
از بین تمام تلاش های اشاره شده در زمینه افزایش طول عمر، جنگ با شکر احتمالاً بیشترین امید را برای افزایش طول عمر در ایالات متحده ایجاد می کند، جایی که چاقی و دیابت چالش های عمده هستند.
در ده سال آینده نتایج تلاش های در حال انجام کنونی برای مبارزه با مصرف شکر مشخص خواهد شد و احتمالاً آزمایش های بیشتری در زمینه کنترل مصرف شکر آغاز خواهد شد.
انتظار می رود همانند مبارزه با صنعت تنباکو در پنجاه سال گذشته، در سال های بعد نیز مبارزه با مصرف شکر زندگی مردم را تغییر داده و به طولانی تر شدن آن در پنجاه سال آینده کمک کند.
ریشه کن کردن بیماری در سطح یک جمعیت وسیع می تواند بین زندگی و مرگ میلیون ها نفر تفاوت ایجاد کند.
بسیاری از مهم ترین پیشرفت ها در رابطه با افزایش طول عمر در قرن گذشته ناشی از تلاش های هماهنگ برای مبارزه و کاهش – یا حتی ریشه کن کردن – بیماری هایی است که باعث مرگ سالیانه میلیون ها نفر می شود.
بیماری های آبله و فلج اطفال بدون شک مهم ترین نمونه از بیماری هایی هستند که از طریق اقدامات بهداشتی و واکسیناسیون عمومی تا حدود زیادی از بین رفته اند. ( البته فلج اطفال هنوز در برخی از نقاط جهان مردم را آلوده می کند، اما تاثیر آن بسیار محدودتر از صد سال گذشته است.)
اخیراً، بیماری نه چندان مرگبار اما وحشتناک کرم رشته ای به مرز ریشه کن شدن نزدیک شده است – که عمدتاً از طریق اقدامات بنیاد کارتر است.
یکی از اهداف اصلی قرن ۲۱ ریشه کن کردن کدام بیماری است؟ مالاریا
چند قرن است که انسان در سراسر جهان با مالاریا در حال مبارزه است. و عجیب است که بسیاری از مکان هایی که این پشه برای اولین بار بیماری را به آنها منتقل کرده اکنون عاری از این بیماری هستند و اقدامات درمانی همچنان در حال گسترش هستند. در نتیجه از سال ۲۰۰۰ تاکنون مرگ های ناشی از این انگل ۶۰ درصد کاهش یافته است.
افراد عمده ای مانند بیل گیتس پروژه هایی را تعریف کرده اند تا این بیماری را کاهش دهند و با دردهای مقاوم در برابر دارو مبارزه کنند. پروژه هایی نیز وجود دارند تا پشه های نابارور از لحاظ ژنتیکی یا مقاوم در برابر مالاریا را در طبیعت رهاسازی کنند. و شعاع حرکتی جهانی مالاریا را مختل کنند.
اگر روند منفی کنونی انتشار مالاریا در ۱۰ سال آینده ادامه پیدا کند، خبر خوبی برای جهان خواهد بود.
مارک زوکربرگ و پرسیلا چان می خواهند تمام بیماری ها را درمان کنند
Silicon Valley (منطقه فعالیت شرکت های فناوری) فعالانه درگیر تلاش هایی برای افزایش طول عمر انسان است، هم از طریق اختصاص بودجه برای پژوهش و هم از طریق پیگیری راه حل های تکنولوژیکی و مهندسی. ( برای مثال پیتر سیل، ثروتمند معروف علاقه خود را به شرکت هایی که بر روی همبسته زیستی انسانی کار می کنند اعلام کرده است – یعنی تزریق خون افراد جوان به افراد مسن.)
عجیب نیست که برخی از این پروژه ها اهمیت بیشتری نسبت به بقیه دارند.
در ماه سپتامبر، مارک زوکربرگ و پرسیلا چان برای طرحی در زمینه درمان تمام بیماری ها تا پایان قرن اخیر به صورت پیش پرداخت ۳ میلیارد دلار اختصاص دادند.
اگرچه این مبلغ ظاهراً زیاد به نظر می رسد، اما در مقایسه با بودجه های سالیانه ای که برای پژوهش در ایالات متحده اختصاص می یابد بسیار ناچیز است. در صورتی که موسسه ملی بهداشت ده برابر این مبلغ را فقط در یک سال هزینه می کند.
اما در اینجا وضعیت این پروژه را بررسی می کنیم:
این تامین بودجه توسط زوکربرگ و چان برای پژوهش های پزشکی موجود فقط تزریق پول محسوب نمی شود، بلکه در عوض، آنها برای پروژه هایی که کار متفاوتی انجام می دهند یک سیستم سرمایه گذاری و پاداش ایجاد می کنند. آنها برای پروژه های طولانی مدت و پر خطر، علوم پایه و همکاری های بین دکترها و مهندسان تامین بودجه می کنند. هدف این کار صرفاً بهبود روش ها و داروهای موجود نیست، بلکه، آنها می خواهند تا تمام شیوه ها و رویکرد های جدید مبارزه با بیماری ها را توسعه دهند.
اگر این پروژه موفقیت کسب کند، آن محصول بازنگری درباره مسیر علم پزشکی بوده و بخشی از یک پروژه گسترده تر خواهد بود. یک پژوهش در حال انجام است در این رابطه که نباید یک بیماری را صرفاً بعد از پیشرفت آن بررسی کرد بلکه باید در نقطه آغاز با آن مبارزه کرد. هدف این است تا به مردم کمک کرد تا عمر طولانی تر، سالم تر و ایمن تری داشته باشند.
وعده بالقوه کنترل جریان خون فعال
زوکربرگ و چان در سخنرانی خود بر علاقه خود به کنترل جریان خون فعال تاکید کردند. این یعنی این که، فناوری اجازه می دهد تا انجام تست های خون چند منظوره و با اطمینان بالا به صورت خودکار و منظم– شاید توسط یک برچسب سطحی یا کاشت در داخل — در طول مدت زندگی افراد انجام شوند.
نظر: تشخیص بیماری ها از عفونت ها گرفته تا سرطان ها در لحظه آغاز، وقتی که درمان آنها ساده تر است.
در زمینه این نوع فناوری چالش هایی وجود دارد.
اول از همه، تعداد زیاد نتایج مثبت اشتباه می تواند هزینه های زیادی بر سیستم بهداشت و درمان تحمیل کند، بنابراین پیش از این که در حجم گسترده اجرا شود، باید بسیار دقیق باشد.
دوم، ما شاهد بوده ایم که تست های خون ارزان و بدون درد اصلاً عملکرد مناسبی ندارند.
اما تا جایی که فناوری های قابل تغییر افزایش طول عمر اجازه بدهند، این یکی از ایده های قابل پذیرش تری است که ما می توانیم شاهد آغاز آن در آینده نزدیک باشیم.
آیا فناوری دیگری وجود دارد که در میانه دوره رشد خود باشد؟ ویرایش ژن
بسیاری از عواملی که عمر مردم را کوتاه می کنند ریشه در ژنتیک دارند – آن دارای نشانه ای است که ساختار ژنتیکی را در طول یک زندگی تغییر می دهد و یک محرک عمده در فرایند افزایش سن است.
CRISPR، که یک ابزار ارزان و موثر برای ویرایش خطی ژنوم ها بوده و در حال ایجاد تغییر بنیادین در بیولوژی است. پژوهش در زمینه پروتکل های ژنتیک درمانی از قبل آغاز شده است – و اولین آزمایش انسانی CRISPR امسال در چین آغاز شده است.
اگرچه این احتمال وجود دارد که ما در ده سال آینده شاهد اولین نتایج تلاش ها برای افزایش طول عمر انسان از طریق ژن های دستکاری شده باشیم، اما هنوز برای دستیابی به درمان های عمومی و همگانی راه زیادی وجود دارد.
شرکت Unity Biotechnology قصد دارد تا سلول های افزایش سن را از بدن شما پاک کند – و به تازگی یک بودجه ۱۱۶ میلیون دلاری دریافت کرده است.
Unity Biotechnology یک شرکت نوپا است و برنامه دارد تا به مردم کمک کند که سالم تر به دوران پیری برسند.
چگونگی کار آن این گونه است: سلول های بدن شما دارای سیستمی هستند – همکار من لیدیا رمزی آن را با ترمزهای اضطراری مقایسه می کند – که اگر بیش از اندازه تحت فشار قرار بگیرند تولید خودشان را متوقف می کنند.
بدن شما نمی خواهد تا جهش های ژنتیکی یا آسیبب های دیگر گسترش یابند، بنابراین سلول های تحت فشار تقسیم شدن خود را متوقف می کنند. این سلول ها را ” سالخورده” می نامند و همزمان با پیر شدن تعداد بیشتری از آنها در بدن ساخته می شوند. این کار شما را در مقابل سرطان محافظت می کند، اما همچنین می تواند باعث بیماری های گوناگون سالخوردگی شود.
این شرکت با آزمایش بر روی موشها پی برد که حذف کردن سلول های سالخورده می تواند ” طول عمر سالم ” – یعنی دوره زندگی موجودات وقتی که می توانند همانند دوره جوانی همه جا بروند — را افزایش دهد.
شرکت Unity، برخلاف برخی شرکت های نوپای دیگر فعال در این زمینه، بسیار دقیق و خاص عمل کرده است. آنها نشان داده اند که قصد ندارند صرفاً به خاطر سالم تر کردن سنین سالخوردگی، از روش های غیر طبیعی برای افزایش طول عمر استفاده کنند. پژوهش منتشر شده آنها نوید بخش بوده است.
آنها می گویند آزمایش های انسانی در یک سال و نیم آینده آغاز می شود.
رابطه جالب پیشرفت تکنولوژی و افزایش امید به زندگی
یکی از موضوعات مهم در قرن بیستم مربوط به افزایش طول عمر انسان ها بوده است.پیشرفت ها در فناوری پزشکی، ریشه کن کردن بیماری ها و بهبود شرایط زندگی باعث شده تا رسیدن انسان ها به سنین پیری ساده تر و دست یافتنی تر شود. در سال ۱۹۰۰، امید به زندگی جهانی ۳۱ سال بود. در سال ۱۹۵۰ آن ۴۸ سال شد و در سال ۲۰۱۰ به ۷۰ سال رسید.
گویا آی تی – برخی از مردم ادعا می کنند که این روند با شتاب ادامه خواهد یافت و انسان ها به زودی می توانند تا ۱۵۰ الی ۲۰۰ و حتی ۱۰۰۰ سالگی زندگی کنند. تحلیل های علمی تر حاکی از آن است که یک محدودیت حداکثری برای طول عمر انسان وجود دارد و ما در حال نزدیک شدن به آن هستیم.
در نتیجه، چالش اینجاست که به افراد بیشتری کمک کنیم تا به حداکثر میزان عمر خود دست یابند و احساس سلامت و آسایش بیشتری در جسم و ذهن خود تجربه کنند، در مقایسه با چیزی که علم پزشکی در حال حاضر اجازه دسترسی به آن را می دهد. از قبل پروژه های در دست اجرا وجود دارند، که امیدواری زیادی ایجاد می کنند – و همچنین پروژه هایی نیز وجود دارند که با وجود این که غیرمحتمل هستند اما تصور آنها شگفت انگیز است.
به ۱۰ سال آینده طول عمر انسان خوش آمدید.
اول از همه، تفاوت بین تحقیق درباره طول عمر و انواع داروهای دیگر چیست؟
بدترین بیمار برای درمان کسی است که از قبل بیمار بوده باشد.
پژوهش در زمینه طول عمر تقریباً در محدوده سلامت عمومی اتفاق می افتد – یعنی فهمیدن چگونگی جلوگیری از بیمار شدن مردم و مرتبط کردن افرادی که مریض شده اند با بهترین درمان های موجود و با حداکثر سرعت ممکن.
اکثر پزشکان و کارشناسان سیاسی موافق هستند که این بخش از پزشکی دارای بیشترین پتانسیل برای حفظ و افزایش عمر انسان ها است. اما تامین بودجه برای آن می تواند دشوار باشد؛ یک بیمار نهایی که نیامند یک داروی جدید است محرک ملموس تری است نسبت به پانصد نفر از کسانی که در ابتدا بیمار نمی شوند و حتی نمی دانند که در خطر بوده اند.
تلاش ها برای افزایش عمر تعداد محدودی از افراد به ۲۰۰ یا ۱۰۰۰ سال ممکن است توجه رسانه های زیادی را به خود جلب کند، اما یک پژوهش هیجان انگیز به دنبال این است تا عمر افراد ۵۰ ساله را به ۷۰ سال برساند.
این نوع پژوهش می تواند جان میلیون ها نفر را نجات دهد، فقط با تمرکز بر روی سرطان سینه.
وقتی برخی افراد درباره پژوهش در زمینه طول عمر فکر می کنند تفکر آنها ممکن است به سمت داستان های علمی تخیلی سوق پیدا کند: مواردی مانند ژن های بازنویسی شده، لوله های جوشان از مایع ضد پیری، پیوند کل اجزای بدن و منحصر بفرد بودن.
اما یکی از موفق ترین اقدامات در زمینه طول عمر در عصر حاضر بسیار صریح و ساده بود و در سال ۱۹۶۴ آغاز شد.
لوتر تری، جراح عمومی آمریکایی گزارشی از یک یافته را منتشر کرد با این مضمون که سیگار – کالای لوکس فیلم های قرن بیستم – سرطان زا است. در طی پنج دهه اخیر ما شاهد سیاست های عمومی و آگاه سازی های بی سابقه ای بوده ایم.
نتیجه آن؟ این اقدامات ۸ میلیون نفر از افراد بالای ۵۰ سال را از مرگ زودهنگام نجات داد، اگرچه باز هم ۲۰ میلیون نفر به واسطه مصرف تنباکو دچار مرگ زودهنگام شدند. میزان افزایش طول عمر افرادی که تحت اقدامات کنترل مصرف تنباکو قرار داشتند به طور متوسط ۲۰ سال بود.
هنوز راه زیادی برای رسیدن به جامعه بدون تنباکو وجود دارد، اما هدف اقدامات در زمینه طول عمر نایل شدن به چنین جامعه ای است.
بنابراین سوال این است: پیشرفت های بزرگ ۱۰ سال آینده در زمینه طول عمر چه خواهند بود؟ بیایید نگاهی به این گزینه های احتمالی بیاندازیم.
اگر می خواهید طول عمر را افزایش دهید به تغییر روش زندگی مردم فکر کنید.
اگر تغییر عادت های سیگار کشیدن مردم جان میلیون ها نفر را در قرن بیستم نجات داد، پس این امکان نیز وجود دارد تا تلاش برای تغییر سبک زندگی مردم بتواند سهمی زیادی در حفظ جان مردم قرن بیست و یکم داشته باشد.
یکی از اهداف بزرگ این تلاش مربوط به شکر است.
بسیاری از پژوهش ها نشان می دهد که این کریستال شیرین با اختلاف زیاد خطرناک ترین ماده در رژیم غذایی متوسط مردم آمریکا است که از طریق دیابت و کاهش طول عمر بدن را تخریب می کند. و شواهدی وجود دارد که صنعت شکر آمریکا به طور آگاهانه افکار عمومی را نسبت به این خطر منحرف کرده است، از طریق فریب دادن ما با دروغ هایی درباره روغن ها و افزایش وزن – مشابه دروغ هایی که صنعت تنباکو درباره سیگار می گفت.
طول عمر افرادی که شکر را از زندگی خود حذف کرده اند به طور قابل توجهی بیشتر از کسانی است که به طور مداوم از آن استفاده می کنند.
اقدامات عمده برای کنترل مصرف شکر قبلاً شروع شده است. سطح ایالت تگزاس در مصرف نوشیدنی های شیرین به سطح فیلادلفیا و نیو مکزیکو رسیده است – جایی که شواهد اولیه نشان می دهد آنها در نجات زندگی افراد موفق بوده اند. سان فرانسیسکو و سه شهر دیگر در روز انتخابات به معیارهای مشابهی رای دادند.
کاهش اساسی مصرف شکر به اقداماتی بیش از افزایش قیمت کوکا کولا نیاز دارد. اما به نظر می رسد یک جنبش سیاسی در این زمینه در حال ایجاد شدن است. کنترل مصرف شکر نیز حامیان ثروتمند خود را دارد، مانند مارک بلومبرگ شهردار سابق نیویورک.
از بین تمام تلاش های اشاره شده در زمینه افزایش طول عمر، جنگ با شکر احتمالاً بیشترین امید را برای افزایش طول عمر در ایالات متحده ایجاد می کند، جایی که چاقی و دیابت چالش های عمده هستند.
در ده سال آینده نتایج تلاش های در حال انجام کنونی برای مبارزه با مصرف شکر مشخص خواهد شد و احتمالاً آزمایش های بیشتری در زمینه کنترل مصرف شکر آغاز خواهد شد.
انتظار می رود همانند مبارزه با صنعت تنباکو در پنجاه سال گذشته، در سال های بعد نیز مبارزه با مصرف شکر زندگی مردم را تغییر داده و به طولانی تر شدن آن در پنجاه سال آینده کمک کند.
ریشه کن کردن بیماری در سطح یک جمعیت وسیع می تواند بین زندگی و مرگ میلیون ها نفر تفاوت ایجاد کند.
بسیاری از مهم ترین پیشرفت ها در رابطه با افزایش طول عمر در قرن گذشته ناشی از تلاش های هماهنگ برای مبارزه و کاهش – یا حتی ریشه کن کردن – بیماری هایی است که باعث مرگ سالیانه میلیون ها نفر می شود.
بیماری های آبله و فلج اطفال بدون شک مهم ترین نمونه از بیماری هایی هستند که از طریق اقدامات بهداشتی و واکسیناسیون عمومی تا حدود زیادی از بین رفته اند. ( البته فلج اطفال هنوز در برخی از نقاط جهان مردم را آلوده می کند، اما تاثیر آن بسیار محدودتر از صد سال گذشته است.)
اخیراً، بیماری نه چندان مرگبار اما وحشتناک کرم رشته ای به مرز ریشه کن شدن نزدیک شده است – که عمدتاً از طریق اقدامات بنیاد کارتر است.
یکی از اهداف اصلی قرن ۲۱ ریشه کن کردن کدام بیماری است؟ مالاریا
چند قرن است که انسان در سراسر جهان با مالاریا در حال مبارزه است. و عجیب است که بسیاری از مکان هایی که این پشه برای اولین بار بیماری را به آنها منتقل کرده اکنون عاری از این بیماری هستند و اقدامات درمانی همچنان در حال گسترش هستند. در نتیجه از سال ۲۰۰۰ تاکنون مرگ های ناشی از این انگل ۶۰ درصد کاهش یافته است.
افراد عمده ای مانند بیل گیتس پروژه هایی را تعریف کرده اند تا این بیماری را کاهش دهند و با دردهای مقاوم در برابر دارو مبارزه کنند. پروژه هایی نیز وجود دارند تا پشه های نابارور از لحاظ ژنتیکی یا مقاوم در برابر مالاریا را در طبیعت رهاسازی کنند. و شعاع حرکتی جهانی مالاریا را مختل کنند.
اگر روند منفی کنونی انتشار مالاریا در ۱۰ سال آینده ادامه پیدا کند، خبر خوبی برای جهان خواهد بود.
مارک زوکربرگ و پرسیلا چان می خواهند تمام بیماری ها را درمان کنند
Silicon Valley (منطقه فعالیت شرکت های فناوری) فعالانه درگیر تلاش هایی برای افزایش طول عمر انسان است، هم از طریق اختصاص بودجه برای پژوهش و هم از طریق پیگیری راه حل های تکنولوژیکی و مهندسی. ( برای مثال پیتر سیل، ثروتمند معروف علاقه خود را به شرکت هایی که بر روی همبسته زیستی انسانی کار می کنند اعلام کرده است – یعنی تزریق خون افراد جوان به افراد مسن.)
عجیب نیست که برخی از این پروژه ها اهمیت بیشتری نسبت به بقیه دارند.
در ماه سپتامبر، مارک زوکربرگ و پرسیلا چان برای طرحی در زمینه درمان تمام بیماری ها تا پایان قرن اخیر به صورت پیش پرداخت ۳ میلیارد دلار اختصاص دادند.
اگرچه این مبلغ ظاهراً زیاد به نظر می رسد، اما در مقایسه با بودجه های سالیانه ای که برای پژوهش در ایالات متحده اختصاص می یابد بسیار ناچیز است. در صورتی که موسسه ملی بهداشت ده برابر این مبلغ را فقط در یک سال هزینه می کند.
اما در اینجا وضعیت این پروژه را بررسی می کنیم:
این تامین بودجه توسط زوکربرگ و چان برای پژوهش های پزشکی موجود فقط تزریق پول محسوب نمی شود، بلکه در عوض، آنها برای پروژه هایی که کار متفاوتی انجام می دهند یک سیستم سرمایه گذاری و پاداش ایجاد می کنند. آنها برای پروژه های طولانی مدت و پر خطر، علوم پایه و همکاری های بین دکترها و مهندسان تامین بودجه می کنند. هدف این کار صرفاً بهبود روش ها و داروهای موجود نیست، بلکه، آنها می خواهند تا تمام شیوه ها و رویکرد های جدید مبارزه با بیماری ها را توسعه دهند.
اگر این پروژه موفقیت کسب کند، آن محصول بازنگری درباره مسیر علم پزشکی بوده و بخشی از یک پروژه گسترده تر خواهد بود. یک پژوهش در حال انجام است در این رابطه که نباید یک بیماری را صرفاً بعد از پیشرفت آن بررسی کرد بلکه باید در نقطه آغاز با آن مبارزه کرد. هدف این است تا به مردم کمک کرد تا عمر طولانی تر، سالم تر و ایمن تری داشته باشند.
وعده بالقوه کنترل جریان خون فعال
زوکربرگ و چان در سخنرانی خود بر علاقه خود به کنترل جریان خون فعال تاکید کردند. این یعنی این که، فناوری اجازه می دهد تا انجام تست های خون چند منظوره و با اطمینان بالا به صورت خودکار و منظم– شاید توسط یک برچسب سطحی یا کاشت در داخل — در طول مدت زندگی افراد انجام شوند.
نظر: تشخیص بیماری ها از عفونت ها گرفته تا سرطان ها در لحظه آغاز، وقتی که درمان آنها ساده تر است.
در زمینه این نوع فناوری چالش هایی وجود دارد.
اول از همه، تعداد زیاد نتایج مثبت اشتباه می تواند هزینه های زیادی بر سیستم بهداشت و درمان تحمیل کند، بنابراین پیش از این که در حجم گسترده اجرا شود، باید بسیار دقیق باشد.
دوم، ما شاهد بوده ایم که تست های خون ارزان و بدون درد اصلاً عملکرد مناسبی ندارند.
اما تا جایی که فناوری های قابل تغییر افزایش طول عمر اجازه بدهند، این یکی از ایده های قابل پذیرش تری است که ما می توانیم شاهد آغاز آن در آینده نزدیک باشیم.
آیا فناوری دیگری وجود دارد که در میانه دوره رشد خود باشد؟ ویرایش ژن
بسیاری از عواملی که عمر مردم را کوتاه می کنند ریشه در ژنتیک دارند – آن دارای نشانه ای است که ساختار ژنتیکی را در طول یک زندگی تغییر می دهد و یک محرک عمده در فرایند افزایش سن است.
CRISPR، که یک ابزار ارزان و موثر برای ویرایش خطی ژنوم ها بوده و در حال ایجاد تغییر بنیادین در بیولوژی است. پژوهش در زمینه پروتکل های ژنتیک درمانی از قبل آغاز شده است – و اولین آزمایش انسانی CRISPR امسال در چین آغاز شده است.
اگرچه این احتمال وجود دارد که ما در ده سال آینده شاهد اولین نتایج تلاش ها برای افزایش طول عمر انسان از طریق ژن های دستکاری شده باشیم، اما هنوز برای دستیابی به درمان های عمومی و همگانی راه زیادی وجود دارد.
شرکت Unity Biotechnology قصد دارد تا سلول های افزایش سن را از بدن شما پاک کند – و به تازگی یک بودجه ۱۱۶ میلیون دلاری دریافت کرده است.
Unity Biotechnology یک شرکت نوپا است و برنامه دارد تا به مردم کمک کند که سالم تر به دوران پیری برسند.
چگونگی کار آن این گونه است: سلول های بدن شما دارای سیستمی هستند – همکار من لیدیا رمزی آن را با ترمزهای اضطراری مقایسه می کند – که اگر بیش از اندازه تحت فشار قرار بگیرند تولید خودشان را متوقف می کنند.
بدن شما نمی خواهد تا جهش های ژنتیکی یا آسیبب های دیگر گسترش یابند، بنابراین سلول های تحت فشار تقسیم شدن خود را متوقف می کنند. این سلول ها را ” سالخورده” می نامند و همزمان با پیر شدن تعداد بیشتری از آنها در بدن ساخته می شوند. این کار شما را در مقابل سرطان محافظت می کند، اما همچنین می تواند باعث بیماری های گوناگون سالخوردگی شود.
این شرکت با آزمایش بر روی موشها پی برد که حذف کردن سلول های سالخورده می تواند ” طول عمر سالم ” – یعنی دوره زندگی موجودات وقتی که می توانند همانند دوره جوانی همه جا بروند — را افزایش دهد.
شرکت Unity، برخلاف برخی شرکت های نوپای دیگر فعال در این زمینه، بسیار دقیق و خاص عمل کرده است. آنها نشان داده اند که قصد ندارند صرفاً به خاطر سالم تر کردن سنین سالخوردگی، از روش های غیر طبیعی برای افزایش طول عمر استفاده کنند. پژوهش منتشر شده آنها نوید بخش بوده است.
آنها می گویند آزمایش های انسانی در یک سال و نیم آینده آغاز می شود.
قابلیت های جدید الو به زودی در اختیار کاربران قرار می‌گیرند
به‌روزرسانی پیام‌رسان الو با قابلیت‌های جدید منتشر شد. به‌زودی قابلیت‌های جدید این اپلیکیشن در اختیار کاربران قرار خواهند گرفت.