Blockchain آینده بانکداری سنتی را رقم خواهد زد

Blockchain نوعی سیستم پردازش تراکنش و تسویه حساب مبتنی بر بستر وب است که یا کارایی بسیار بالا قادر است هزینه های بانکی را تا حد زیادی کاهش دهد. بر اساس عملکرد این سیستم، یک رکورد طلایی از تمامی مجموعه های داده ای نگهداری می شود که به صورت اتوات و از طریق شبکه ای امن بین تمامی طرفین ذینفع قرارداد تکثیر می شود که سبب از میان رفتن نیاز به تایید ثالث می شود.

امروز اولین تراکنش بانکی به صورت بین المللی بر پاییه این سیستم جدید ما بین کام بانک استرالیا و ولز فارگوی آمریکا صورت گرفت. این روش که «زنجیره قالب» نیز نام دارد سبب شد تا طی فرایندی شرکت استرالیایی Brighann Cotton Marketing که در تجارت پنبه فعالیتی موثر دارد، محموله ای به ارزش ۳۵۰۰۰ دلار را از شعبه تگزاس خود به بندر چینگ دائو در چین به صورت امن و مطمئن منتقل نماید.

commonwealth-bank wellsfargo

از سال ۲۰۰۹ تا کنون بر مبنای سیستم بیت کوین این نوع از تراکنش های بانکی بر اساس پایگاه داده توزیع شده انجام می پذیرفت و  توانسته است مفهوم جدیدی را در جهان اقتصاد معرفی نماید. با بکار گیری این سیستم به واسطه بانک داری سنتی می توان امیدوار بود که نقطه عطفی در زمینه نقل و انتقال پول صورت پذیرد، به خصوص از این جهت که ردیابی گردش مالی به این طریق از سوی مقامات دولتی بسیار دشوار خواهد بود.

از این رو مدت هاست که صنعت بانکداری جهان و با رهبری یک مجمع که از ۷۰ موسسه و نهاد مالی و بانکی بزرگ در سراسر جهان تشکیل شده است به دنبال روشی باشند که به تواند سرعت، دقت و بهره مندی از فناوری را به طور همزمان ارائه نماید که با کمک بهره گیری از خدمت blockchain، کارشناسان این مجمع امیدوارند که آینده مالی و اقتصادی به کمک این زیر ساخت رقم بخورد.

bitcoin

با بهره گیری از فناوری blockchain ، سیستم قراردادهای هوشمند، یعنی پرداخت خودکار در ازای برآورده شدن شرایط  و قوانین خاص، قابل پیاده سازی خواهد بود. مثلاً در مورد قرارداد امروز، پرداخت زمانی انجام شد که محموله باری به موقعیت جغرافیایی خاصی رسید.

از دیگر مزایای مهم این روش می تواند حذف نیروی انسانی از چرخه تجارت های بین المللی باشد که به واسطه روش blockchain قادر به انجام است و سبب کاهش دستمزد های پرداختی از سوی افراد و همچنین رفع مشکلات اختلاف زمانی و… خواهد بود.

نظرات و دیدگاه های خود را درباره این مطلب کاربردی و مفید با دیگر کاربران گویا آی تی در میان بگذارید و همچنین با اشتراک گذاری آن در شبکه های اجتماعی دیگران را نیز از این اخبار جالب مطلع نمایید.

منبع:

Reuters

تراشه‌ اسنپدراگون ۸۳۰ را احتمالا TSMC تولید می‌کند

تراشه‌ اسنپدراگون 830 را احتمالا TSMC تولید می‌کند

به نظر می‌رسد کوالکام، تولید انبوه تراشه‌های اسنپدراگون 830 را بر عهده‌ی شرکت TSMC گذاشته است.

هوآوی میت ۹ با زوم اپتیکال چهار برابر، ۱۳۰۰ دلار قیمت خواهد داشت

شرکت چینی هوآوی، به‌زودی از گوشی پرچم‌دار جدید خود یعنی هوآوی میت ۹ رونمایی خواهد کرد و به همین جهت، شایعات زیادی از مشخصات‌فنی و قیمت احتمالی آن فاش شده است. با این‌حال، به‌تازگی، شایعه‌پرداز معروف یعنی اوان بلاس (@evleaks) مشخصات‌ بیشتری را از پرچم‌دار جدید هوآوی که با نام میت ۹ به بازار عرضه می‌شود، منتشر کرده است. براساس اطلاعات فاش‌شده،  هوآوی میت ۹ از  زوم اپتیکال چهار برابری استفاده می‌کند و نسخه رده‌بالای آن، نزدیک به ۱۳۰۰ دلار قیمت خواهد داشت. برای جزئیات بیشتر در ادامه مطلب، همراه گویا آی‌تی باشید.

البته قیمت ۱۳۰۰ دلاری فاش‌شده برای مدل رده‌بالای هوآوی میت ۹ که با نام هوآوی میت ۹ پرو به بازار عرضه می‌شود، درنظر گرفته شده است. بر همین اساس، برای خرید پرچم‌دار جدید هوآوی با یک صفحه‌نمایش ۵٫۹ اینچی خمیده Quad HD و ۲۵۶ گیگابایت حافظه‌داخلی، باید هزینه قابل‌توجهی را پرداخت نمایید. البته در حال‌حاضر، صحت این ادعا مشخص نشده است اما باید توجه داشته باشد که شرکت هوآوی، همواره تلاش کرده است تا سیاست خود را مبنی بر عرضه محصولات جدید با قیمت رقابتی، حفظ نماید و عرضه هوآوی میت ۹ پرو به قیمت ۱۳۰۰ دلار، چندان با سیاست گذشته شرکت سازنده، هم‌خوانی ندارد. هرچند، باید منتظر ماند و دید که هوآوی، چه قابلیت‌های دیگری را برای پرچم‌دار جدید خود درنظر گرفته است که در صورت صحت شایعات، تصمیم دارد آن‌را به قیمت ۱۳۰۰ دلار به بازار عرضه نماید.

Mate 9 Pro

با این‌حال، ذکر این موضوع خالی از لطف نیست که هوآوی میت ۹ پرو به صورت پیش‌فرض از سیستم‌عامل اندروید نوقا ۷٫۱ استفاده می‌کند و علاوه‌براین، شرکت هوآوی، سیستم‌عامل جدید گوگل را با رابط‌کاربری EMUI 5 شخصی‌سازی کرده است. براساس دیگر شایعات فاش‌شده، هوآوی میت ۹ به تراشه هشت هسته‌ای Kirin 960 مجهز شده است و احتمالاً، مدل رده‌بالای آن با شش گیگابایت حافظه رم به بازار عرضه خواهد شد.

 آنچه که بیش‌تر در هوآوی میت ۹ جلب‌توجه می‌کند، طراحی بسیار نزدیک آن به محصولات سری گلکسی سامسونگ است و به‌نظر می‌رسد که شرکت هوآوی، تصمیم گرفته تا یکی از جذاب‌ترین شاخصه‌های محصولات خود (طراحی) را نادیده بگیرد و به استفاده از طراحی دیگر محصولات بر روی گوشی‌های پرچم‌دار خود، بسنده نماید.

منبع:

phonearena

آیا می دانید گرانترین پرداخت درون برنامه ای دنیا متعلق به کدام سرویس است؟

اگر از کاربران اندروید یا iOS هستید قطعا با سیستم های مختلف پرداخت درون برنامه ای داخلی و خارجی بارها مواجه شده اید. سیستم هایی که اغلب برای باز نمودن قفل های مختلف نرم افزاری و بازی ها و به منظور آزاد سازی آن بخش از بازی یا نرم افزار مورد استفاده قرار می گیرد و این روزها تقریبا رایج شده است.

این پرداخت ها معمولا حجم جابه جایی مالی کمی را انجام میدهند اما به تازگی یک شرکت حراجی اتومبیل توانسته است به کمک پرداخت درون برنامه ای یک خودرو را به فروش برساند! در ادامه با گویا آی تی همراه باشید تا جزئیات بیشتری از این خبر را در اختیارتان قرار دهیم.

چندی پیش شرکت حراجی اتومبیل Coys of Kensington، در کشور انگلستان یک اتومبیل را از طریق بستر Apple Pay به فروش رسانده است. این اتومبیل که یک خودروی معمولی نیز نبود، با قیمت یک میلیون دلار به فروش رسیده است. در این حراجی اتومبیل تاریخی استون مارتین تولید شده در سال ۱۹۶۴، در بزرگترین تراکنش پرداخت درون برنامه ای به قیمت یک میلیون دلار به فروش رسیده است. از آنجا که این میکروترنسکشن (پرداخت درون برنامه ای) بر پایه Apple Pay صورت گرفته است به طور حتم می توان گفت این بزرگترین رکورد برای اپل پی در تاریخ خرید های درون برنامه ای خواهد بود.

این خودرو که DB5 نام دارد در قسمت تجاری نمایشگاه خودروی پاریس ۲۰۱۶ به نمایش گذاشته شده بود و پس از آن از طریق نرم افزار اجتماعی Vero روی سیستم عامل iOS، با قیمت ۱ میلیون دلار برای فروش گذاشته شده بود.

The most expensive in-app payment date

این اتومبیل که ۵۰ سال قدمت دارد از معدود مدل های DB5 می باشد که در ۵۰ سال پیش به بازار انگلستان وارد شده و دارای پوشش داخلی و حرفه ای منحصر به فرد و لوکسی است. این خودرو برای ۲۰ سال بدون استفاده در گاراژی نگهداری شده و از نظر موتوری توسط صاحب قبلی بازسازی شده است.

در روزهای گذشته فردی که هویت آن هنوز معلوم نیست با انتخاب گزینه Buy Now در پروفایل حراجی Coys در اپلیکیشن Vero اقدام به خرید این خدروی تاریخی نموده و به همین سادگی رکوردی را به ثبت رسانده است که هرجند تا کنون بی سابقه بوده اما ممکن است راه تراکنش های مالی بیشتری را برای گوگل و اپل باز نماید و در آینده ای نه چندان دور شاهد استفاده از این سیستم ها در معاملات مالی بیشماری باشیم.

نظرات و دیدگاه های خود را درباره این مطلب کاربردی و مفید با دیگر کاربران گویا آی تی در میان بگذارید و همچنین با اشتراک گذاری آن در شبکه های اجتماعی دیگران را نیز از این اخبار جالب مطلع نمایید.

منبع:

Coys

آیا می دانید گرانترین پرداخت درون برنامه ای دنیا متعلق به کدام سرویس است؟

اگر از کاربران اندروید یا iOS هستید قطعا با سیستم های مختلف پرداخت درون برنامه ای داخلی و خارجی بارها مواجه شده اید. سیستم هایی که اغلب برای باز نمودن قفل های مختلف نرم افزاری و بازی ها و به منظور آزاد سازی آن بخش از بازی یا نرم افزار مورد استفاده قرار می گیرد و این روزها تقریبا رایج شده است.

این پرداخت ها معمولا حجم جابه جایی مالی کمی را انجام میدهند اما به تازگی یک شرکت حراجی اتومبیل توانسته است به کمک پرداخت درون برنامه ای یک خودرو را به فروش برساند! در ادامه با گویا آی تی همراه باشید تا جزئیات بیشتری از این خبر را در اختیارتان قرار دهیم.

چندی پیش شرکت حراجی اتومبیل Coys of Kensington، در کشور انگلستان یک اتومبیل را از طریق بستر Apple Pay به فروش رسانده است. این اتومبیل که یک خودروی معمولی نیز نبود، با قیمت یک میلیون دلار به فروش رسیده است. در این حراجی اتومبیل تاریخی استون مارتین تولید شده در سال ۱۹۶۴، در بزرگترین تراکنش پرداخت درون برنامه ای به قیمت یک میلیون دلار به فروش رسیده است. از آنجا که این میکروترنسکشن (پرداخت درون برنامه ای) بر پایه Apple Pay صورت گرفته است به طور حتم می توان گفت این بزرگترین رکورد برای اپل پی در تاریخ خرید های درون برنامه ای خواهد بود.

این خودرو که DB5 نام دارد در قسمت تجاری نمایشگاه خودروی پاریس ۲۰۱۶ به نمایش گذاشته شده بود و پس از آن از طریق نرم افزار اجتماعی Vero روی سیستم عامل iOS، با قیمت ۱ میلیون دلار برای فروش گذاشته شده بود.

The most expensive in-app payment date

این اتومبیل که ۵۰ سال قدمت دارد از معدود مدل های DB5 می باشد که در ۵۰ سال پیش به بازار انگلستان وارد شده و دارای پوشش داخلی و حرفه ای منحصر به فرد و لوکسی است. این خودرو برای ۲۰ سال بدون استفاده در گاراژی نگهداری شده و از نظر موتوری توسط صاحب قبلی بازسازی شده است.

در روزهای گذشته فردی که هویت آن هنوز معلوم نیست با انتخاب گزینه Buy Now در پروفایل حراجی Coys در اپلیکیشن Vero اقدام به خرید این خدروی تاریخی نموده و به همین سادگی رکوردی را به ثبت رسانده است که هرجند تا کنون بی سابقه بوده اما ممکن است راه تراکنش های مالی بیشتری را برای گوگل و اپل باز نماید و در آینده ای نه چندان دور شاهد استفاده از این سیستم ها در معاملات مالی بیشماری باشیم.

نظرات و دیدگاه های خود را درباره این مطلب کاربردی و مفید با دیگر کاربران گویا آی تی در میان بگذارید و همچنین با اشتراک گذاری آن در شبکه های اجتماعی دیگران را نیز از این اخبار جالب مطلع نمایید.

منبع:

Coys

آیا از تفاوت های زمین با سیاره های هم اندازه اش چیزی می دانید ؟

چرا نباید به این زودی سیارات خارجی را “زمین مانند” بنامیم؟

هر زمان که اخترشناسان سیاره ی دیگری پیدا می کنند اولین سوالی که در ذهن همه ی ما پدید می آید این است که “آیا این سیاره شبیه به زمین است؟” پیدا کردن سیاره ای مشابه زمین به ندرت شانس پیدا کردن حیات مشابه سیاره خودمان را بیشتر و بیشتر می کند و ممکن است نهایتا مدرکی بر این باشد که ما در این جهان عظیم تاریک و سرد تنها نیستیم.

اما، هنگامی که سیاره ها “مشابه زمین” خطاب می شوند، ما نباید به سرعت نتیجه گیری کنیم. با ابزار های امروزی،  پیدا کردن سیارات دوردست خود کاری بسیار دشوار است ( با اینکه امروزه این فرآیند بسیار آسان تر شده است)، دیگر حرفی از دشواری فهمیدن اینکه آیا در آن سیارات هم درخت و اقیانوس و دشت و صحرا نیز وجود دارد نخواهیم زد! علاوه بر این، اصلا “مشابه زمین” بودن به چه معناست؟ آیا تنها به این معناست که سیاره در ناحیه شمسی قابل سکونت قرار گرفته باشد؟ یا اینکه در سطح اش آب مایع وجود داشته باشد و اتمسفر آن نیز مشابه زمین و شاید هم تغییرات آب و هوایی شدید مشابه زمین داشته باشد؟

whats-the-difference-between-earth-mass-and-earth-like2

زیاد هم به دلتان صابون نزنید!

قطعا پاسخ این سوالات به این زودی ها داده نخواهد شد، زیرا به این زودی ما قادر به تشخیص بسیاری از این موارد نخواهیم بود. در حالی که امروزه دانشمندان در حال کار بر روی تشعشعات ستاره ای که از از جو سیارات عبور می کنند هستند تا از طریق آن ها نوع گاز های موجود در آن سیاره را تشخیص دهند ولی این تا مدتی طولانی این دقیق ترین کاریست که ما قادر به انجام آن خواهیم بود. اگر ماموریت Starshot موفقیت آمیز باشد، تاکید می کنیم که “اگر” موفقیت آمیز باشد و به منظومه ی Alpha Centauri برسد ممکن است به درک بهتری در این زمینه برسیم اما آمادگی برای این ماموریت خود دهه ها طول خواهد کشید. از این رو، هم اکنون بهتر از سیاره ها را “مشابه زمین” ننامیم. متاسفانه، ما واقعا هیچ راهی برای دانستن اینکه آن سیارات دقیقا تا چه حد مشابه زمین ما هستند در دست نداریم.

در حال حاضر دانش ما تنها محدود به رصد های عینی از سیارات خارج از منظومه ی شمسی ما می شود و حتی رصد آن ها نیز کاری دشوار است. سه مشخصه ی مهم که تا حدی هم برایمان قابل اتکا هستند و ما نیز قادر به دریافت آن ها هستیم جرم سیاره، دوره ی چرخش آن و فاصله محور چرخش آن با ستاره منظومه ای که در آن قرار دارد هستند. این ها ممکن است در برابر اطلاعات پر جزیاتی که ما از مریخ و یا ناهید بدست آورده ایم بسیار ناچیز به نظر برسند ولی اختر شناسان تنها با دانستن اندازه و فاصله ی یک سیاره نیز می توانند اطلاعات بسیار مهمی از آن بدست آورند.

whats-the-difference-between-earth-mass-and-earth-like2

چگونه چیز هایی که اکنون می دانیم را فهمیده ایم؟

برای تعیین جرم یک سیاره ی خارجی، اختر شناسان عموما به ستاره ای که سیاره حول آن گردش می کند نگاه می کنند و حرکات جلو و عقب رو ناشی از گرانش سیاره را محاسبه می کنند. باید به خاطر داشته باشیم که جرم و اندازه دو معیار کاملا متفاوت اند و ما در حال حاضر هیچ روش درستی برای محاسبه ی اندازه سیاره در دست نداریم. نهایت کاری که از دست ما بر می آید  تخمین اندازه بر اساس جرم بدست آمده سیاره می باشد. برای فهمیدن سرعت حرکت سیارات تنها کاری که اختر شناسان موظف به انجام آن هستند این است که منتظر کم نور شدن ستاره، هنگامی که سیاره از جلو آن عبور می کند باشند. با ترکیب این اطلاعات به علاوه جرم ستاره می توان فاصله تخمینی سیاره خارجی را محاسبه کرد و فهمید که آیا سیاره در فاصله قابل سکونتی از ستاره قرار گرفته است یا خیر.

محدوده حلقه ای حول یک ستاره ناحیه قابل حیات آن است که در آنجا دما اجازه وجود آب مایع را می دهد و در حال حاضر همین مسئله بزرگترین آزمایشی است که اختر شناسان می توانند برای شناسایی امکان وجود حیات در یک سیاره انجام دهند. اگر سیاره ای از این حلقه بیرون باشد شانس یافت شدن حیات در آن اساسا صفر خواهد بود.

whats-the-difference-between-earth-mass-and-earth-like2

در حالی که بودن در ناحیه قابل حیات اولین شرط “مشابه زمین” بودن یک سیاره خارجی است اما قطعا تنها شرط آن نیست. تنها به این دلیل که امکان وجود آب مایع در آنجا وجود دارد بدین معنا نیست که قطعا در آنجا آب مایع یافت خواهد شد. ممکن است سیاره مملو از مواد سمی و شاید کاملا هم یک زمین مرده باشد. ممکن است هسته ی آن، همان چیزی که  نیرو ی مغناطیسی سیاره ما را که عامل عدم ورود تشعشعات رادیواکتیو به جو است را به وجود می آورد، مرده باشد و یا شاید حتی اتمسفر خود را از دست داده باشد. ممکن است توسط تشعشعات قوی ستاره اش نابود و یا توسط شهاب سنگ ها تخریب شده باشد. منظور ما این است که دلایل بسیار زیادی برای غیر قابل حیات بودن سیاره های قابل سکونت احتمالی وجود دارند و روش های رصد کردن ما برای بررسی بسیاری از این دلایل به اندازه ی کافی پیشرفته نیستند. “مشابه زمین” خطاب کردن سیاره های خارجی در حال حاضر کمی زود قضاوت کردن است.

تعداد بسیار زیادی سیاره خارجی در این جهان وجود دارد و ما نیز تعداد بسیار دیگری را پیدا خواهیم کرد. دلیلی بر عدم پیدا کردن سیاره ای مشابه زمین در آینده وجود ندارد. ما تنها بایست تا آن زمان شکیبا باشیم.

نظرات و دیدگاه های خود را درباره این مطلب کاربردی و مفید با دیگر کاربران گویا آی تی در میان بگذارید و همچنین با اشتراک گذاری آن در شبکه های اجتماعی آن را به دیگران نیز آموزش دهید.

منبع: astronomy

آیا از تفاوت های زمین با سیاره های هم اندازه اش چیزی می دانید ؟

چرا نباید به این زودی سیارات خارجی را “زمین مانند” بنامیم؟

هر زمان که اخترشناسان سیاره ی دیگری پیدا می کنند اولین سوالی که در ذهن همه ی ما پدید می آید این است که “آیا این سیاره شبیه به زمین است؟” پیدا کردن سیاره ای مشابه زمین به ندرت شانس پیدا کردن حیات مشابه سیاره خودمان را بیشتر و بیشتر می کند و ممکن است نهایتا مدرکی بر این باشد که ما در این جهان عظیم تاریک و سرد تنها نیستیم.

اما، هنگامی که سیاره ها “مشابه زمین” خطاب می شوند، ما نباید به سرعت نتیجه گیری کنیم. با ابزار های امروزی،  پیدا کردن سیارات دوردست خود کاری بسیار دشوار است ( با اینکه امروزه این فرآیند بسیار آسان تر شده است)، دیگر حرفی از دشواری فهمیدن اینکه آیا در آن سیارات هم درخت و اقیانوس و دشت و صحرا نیز وجود دارد نخواهیم زد! علاوه بر این، اصلا “مشابه زمین” بودن به چه معناست؟ آیا تنها به این معناست که سیاره در ناحیه شمسی قابل سکونت قرار گرفته باشد؟ یا اینکه در سطح اش آب مایع وجود داشته باشد و اتمسفر آن نیز مشابه زمین و شاید هم تغییرات آب و هوایی شدید مشابه زمین داشته باشد؟

whats-the-difference-between-earth-mass-and-earth-like2

زیاد هم به دلتان صابون نزنید!

قطعا پاسخ این سوالات به این زودی ها داده نخواهد شد، زیرا به این زودی ما قادر به تشخیص بسیاری از این موارد نخواهیم بود. در حالی که امروزه دانشمندان در حال کار بر روی تشعشعات ستاره ای که از از جو سیارات عبور می کنند هستند تا از طریق آن ها نوع گاز های موجود در آن سیاره را تشخیص دهند ولی این تا مدتی طولانی این دقیق ترین کاریست که ما قادر به انجام آن خواهیم بود. اگر ماموریت Starshot موفقیت آمیز باشد، تاکید می کنیم که “اگر” موفقیت آمیز باشد و به منظومه ی Alpha Centauri برسد ممکن است به درک بهتری در این زمینه برسیم اما آمادگی برای این ماموریت خود دهه ها طول خواهد کشید. از این رو، هم اکنون بهتر از سیاره ها را “مشابه زمین” ننامیم. متاسفانه، ما واقعا هیچ راهی برای دانستن اینکه آن سیارات دقیقا تا چه حد مشابه زمین ما هستند در دست نداریم.

در حال حاضر دانش ما تنها محدود به رصد های عینی از سیارات خارج از منظومه ی شمسی ما می شود و حتی رصد آن ها نیز کاری دشوار است. سه مشخصه ی مهم که تا حدی هم برایمان قابل اتکا هستند و ما نیز قادر به دریافت آن ها هستیم جرم سیاره، دوره ی چرخش آن و فاصله محور چرخش آن با ستاره منظومه ای که در آن قرار دارد هستند. این ها ممکن است در برابر اطلاعات پر جزیاتی که ما از مریخ و یا ناهید بدست آورده ایم بسیار ناچیز به نظر برسند ولی اختر شناسان تنها با دانستن اندازه و فاصله ی یک سیاره نیز می توانند اطلاعات بسیار مهمی از آن بدست آورند.

whats-the-difference-between-earth-mass-and-earth-like2

چگونه چیز هایی که اکنون می دانیم را فهمیده ایم؟

برای تعیین جرم یک سیاره ی خارجی، اختر شناسان عموما به ستاره ای که سیاره حول آن گردش می کند نگاه می کنند و حرکات جلو و عقب رو ناشی از گرانش سیاره را محاسبه می کنند. باید به خاطر داشته باشیم که جرم و اندازه دو معیار کاملا متفاوت اند و ما در حال حاضر هیچ روش درستی برای محاسبه ی اندازه سیاره در دست نداریم. نهایت کاری که از دست ما بر می آید  تخمین اندازه بر اساس جرم بدست آمده سیاره می باشد. برای فهمیدن سرعت حرکت سیارات تنها کاری که اختر شناسان موظف به انجام آن هستند این است که منتظر کم نور شدن ستاره، هنگامی که سیاره از جلو آن عبور می کند باشند. با ترکیب این اطلاعات به علاوه جرم ستاره می توان فاصله تخمینی سیاره خارجی را محاسبه کرد و فهمید که آیا سیاره در فاصله قابل سکونتی از ستاره قرار گرفته است یا خیر.

محدوده حلقه ای حول یک ستاره ناحیه قابل حیات آن است که در آنجا دما اجازه وجود آب مایع را می دهد و در حال حاضر همین مسئله بزرگترین آزمایشی است که اختر شناسان می توانند برای شناسایی امکان وجود حیات در یک سیاره انجام دهند. اگر سیاره ای از این حلقه بیرون باشد شانس یافت شدن حیات در آن اساسا صفر خواهد بود.

whats-the-difference-between-earth-mass-and-earth-like2

در حالی که بودن در ناحیه قابل حیات اولین شرط “مشابه زمین” بودن یک سیاره خارجی است اما قطعا تنها شرط آن نیست. تنها به این دلیل که امکان وجود آب مایع در آنجا وجود دارد بدین معنا نیست که قطعا در آنجا آب مایع یافت خواهد شد. ممکن است سیاره مملو از مواد سمی و شاید کاملا هم یک زمین مرده باشد. ممکن است هسته ی آن، همان چیزی که  نیرو ی مغناطیسی سیاره ما را که عامل عدم ورود تشعشعات رادیواکتیو به جو است را به وجود می آورد، مرده باشد و یا شاید حتی اتمسفر خود را از دست داده باشد. ممکن است توسط تشعشعات قوی ستاره اش نابود و یا توسط شهاب سنگ ها تخریب شده باشد. منظور ما این است که دلایل بسیار زیادی برای غیر قابل حیات بودن سیاره های قابل سکونت احتمالی وجود دارند و روش های رصد کردن ما برای بررسی بسیاری از این دلایل به اندازه ی کافی پیشرفته نیستند. “مشابه زمین” خطاب کردن سیاره های خارجی در حال حاضر کمی زود قضاوت کردن است.

تعداد بسیار زیادی سیاره خارجی در این جهان وجود دارد و ما نیز تعداد بسیار دیگری را پیدا خواهیم کرد. دلیلی بر عدم پیدا کردن سیاره ای مشابه زمین در آینده وجود ندارد. ما تنها بایست تا آن زمان شکیبا باشیم.

نظرات و دیدگاه های خود را درباره این مطلب کاربردی و مفید با دیگر کاربران گویا آی تی در میان بگذارید و همچنین با اشتراک گذاری آن در شبکه های اجتماعی آن را به دیگران نیز آموزش دهید.

منبع: astronomy

آیا با مفهوم وب تاریک یا dark web آشنایی دارید ?

دو مدل وب وجود دارد. یکی وب معمولی که اکثر مردم به طور روزانه از آن استفاده می‌کنند و به راحتی در دسترس است و توسط موتورهای جستجو ایندکس می‌شود. و دیگری وب تاریک (Dark Web) که شامل وبسایت‌های مخفی‌ای است که در نتایج جستجوی گوگل ظاهر نمی‌شوند و بدون در اختیار داشتن نرم افزارهای خاص دسترسی به آن‌ها ممکن نیست اگر علاقه دارید بیشتر به وب تاریک آشنا شوید با این مقاله همراه گویا آی تی باشید.

تشریح شبکههای تاریک

وب تاریک زیرمجموعه‌ای از وب عمیق (Deep Web) است. وب عمیق فقط بخشی از وب است که توسط موتورهای جستجو قابل دستیابی نیست. یعنی با استفاده از موتورهای جستجویی مثل گوگل یا بینگ نمی‌توانید این سایت‌ها را پیدا کنید، اما به جز این قضیه، آن‌ها سایت‌های معمولی هستند. وب تاریک یک بخش کوچکتر از وب عمیق است که بدون نرم افزارهای خاص نمی‌توان به آن دسترسی داشت.

وب تاریک بر بستر شبکه‌های تاریک (Darknets) وجود دارد، که همان شبکه‌های همپوشان (Overlay Networks) هستند. آن‌ها در بالای اینترنت معمولی ساخته شده‌اند، ولی برای دسترسی به آن‌ها نرم افزار خاصی موردنیاز است، بنابراین آن‌ها به صورت معمولی برای کسانی که اطلاعات کافی را ندارند قابل مشاهده یا دستیابی نیستند.

برای مثال نرم افزار آزاد Tor یک شبکه‌ی تاریک را مخفی می‌کند. این برنامه علاوه بر این که فعالیت‌های اینترنتی شما در وبسایت‌های معمولی مخفی می‌کند، دسترسی‌تان به سایت‌های .onion یا سرویس‌های مخفی Tor را هم ممکن می‌سازد. این‌ها وبسایت‌هایی هستند که فقط از طریق Tor قابل دستیابی هستند. آن‌ها از امکان ناشناس بودن برای پوشش مخفیانه‌ی خود استفاده می‌کنند تا با در نظر گرفتن پیکربندی صحیح سرور، محل جغرافیایی‌شان را مخفی کنند. فقط کسانی که به سرویس Tor وصل هستند می‌توانند آن‌ها را ببیند، بنابراین سایت‌هایشان به شکل معمول قابل دستیابی نیست و به راحتی هم نمی‌توان بازدیدکنندگان آن‌ها را شناسایی کرد.

از نظر تئوری ردیابی سرورها و بازدیدکنندگان آن‌ها غیرممکن است. اما از نظر عملی Tor هم چند نقص امنیتی دارد و اگر گاهاً سرویس‌های مخفی آن را به درستی پیکربندی نکنند، امکان لو رفتن موقعیت واقعی این سایت‌ها برای مقامات وجود خواهد داشت.

سرویس‌های مخفی Tor محبوب‌ترین شبکه‌ی تاریک هستند، پس در این‌جا هم ما بر روی آن‌ها تمرکز می‌کنیم. اما شبکه‌های تاریک دیگری هم وجود دارد که برای اهداف دیگری طراحی شده‌اند. از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به شبکه‌های اشتراک گذاری فایل که به طور محرمانه برای به اشتراک گذاری نرم افزارها و فایل‌های رسانه‌ای دزدی طراحی شده‌اند، اشاره کرد.

در وب تاریک چه چیزهایی پیدا میکنید؟

شبکه‌های تاریک وبسایت‌هایی که نمی‌خواهند در اینترنت معمولی باشند و به راحتی ردیابی شوند را مخفی می‌کنند. این سایت‌ها چیزی که به عنوان وب تاریک شناخته می‌شود را تشکیل می‌دهند.

وب تاریک هم بازدیدکنندگان سایت‌ها و هم خود سایت‌ها را به صورت ناشناس در می‌آورد. مخالفان سیاسی در کشورهای ستم پیشه از وب تاریک برای ایجاد ارتباط و برنامه ریزی استفاده می‌کنند. افشاگران هم می‌توانند افشاگری‌های خود را در این شبکه و در سایت‌هایی مثل The New Yorker’s Strongbox انجام دهند تا خطر ردیابی آن‌ها کاهش یابد. به علاوه، با توجه به این که فیسبوک سایت خود را به عنوان یک سرویس مخفی Tor ارائه می‌کند، افرادی که در کشورهایی هستند که ممکن است فیسبوک در آن‌جا مسدود یا تحت نظارت باشد، به شکل راحت‌تری می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند.

دولت ایالات متحده آمریکا با جمع آوری سرمایه برای پروژه‌ی Tor به دنبال ساخت نرم افزاری است تا مردم در کشورهای ستم پیشه بتوانند به اطلاعات دسترسی داشته و بدون سانسور یا نظارت کارهای خود را انجام دهند. شبکه تاریک به انجام این قضیه کمک می‌کند.

 

what-is-the-dark-web1

 

وجود وب تاریک باعث به وجود آمدن وبسایت‌های زیادی شده که اکثر مردم با آن‌ها موافق نیستند. در این شبکه شما می‌توانید سایت‌هایی برای فروش کارت‌های اعتباری دزدی، لیست شماره‌های امنیت اجتماعی، اسناد جعلی، پول تقلبی، اسلحه و مواد مخدر پیدا کنید. علاوه بر این سایت‌های شرط بندی و قمار و فهرست خدمات مجرمانه را هم در اختیار خواهید داشت، خدماتی از جمله کسانی که خود را به عنوان قاتل استخدامی تبلیغ می‌کنند. نحوه‌ی پرداخت این چیزها معمولاً از طریق بیت‌کوین (Bitcoin) که یک واحد پول دیجیتالی است انجام می‌شود.

یکی از معروف‌ترین وبسایت‌های وب تاریک جاده‌ی ابریشم (Silk Road) بود، بازار سیاهی عظیم که در آن مواد مخدر از طریق بیت‌کوین معامله و برای خریدار پست می‌شد.

 

what-is-the-dark-web1

 

ذکر این نکته حائز اهمیت است که همه چیز در وب تاریک قانونی نیست، یا حداقل اکثر آن‌ها غیرقانونی‌اند. آیا تبلیغ این خدمات و محصولات مجرمانه واقعی است، یا فقط برای خالی کردن جیب شما وجود دارد؟ شاید برخی از آن‌ها تله‌هایی باشد که مقامات برای شناسایی افرادی که به دنبال قاتل، خرید سلاح یا تهیه‌ی پول تقلبی هستند آماده کرده‌اند.

چیزهای کثیف در وب تاریک بسیارند. اغراق نمی‌کنیم. کافی است نگاهی به لیست سرویس‌های مخفی Tor- که همان لیست سایت‌های .onion است- بیاندازید تا به سرعت ببینید که اکثر آن‌ها مجرمانه یا صرفاً تنفر انگیزند.

احتمالاً تمایلی به بازدید از وب تاریک ندارید

خوب حالا چه زمانی و چرا باید از وب تاریک دیدن کنید؟ احتمالاً اصلاً نباید چنین کاری بکنید.

اگر مقیم یک کشور ستم پیشه هستید و می‌خواهید به شبکه‌های اجتماعی یا سایت‌های خبری که مسدود یا سانسور شده‌اند دسترسی داشته باشید، وب تاریک می‌تواند برای شما مفید باشد. اگر افشاگر هستید و می‌خواهید به صورت ناشناس اسناد موردنظر خود را در رسانه‌ها منتشر کنید، شاید این هم یک دلیل خوب برای بازدید از وب تاریک باشد.

اما توصیه نمی‌کنیم که بدون یک دلیل خوب در وب تاریک بگردید و به سایت‌های مختلف آن بروید. حتی با در نظر گرفتن جعلی بودن اکثر تبلیغات هم چیزهای کثیف زیادی در وب تاریک وجود دارند.

نظرات و دیدگاه های خود را درباره این مطلب کاربردی و مفید با دیگر کاربران گویا آی تی در میان بگذارید و همچنین با اشتراک گذاری آن در شبکه های اجتماعی آن را به دیگران نیز آموزش دهید.

منبع: howtogeek

راهنمای انتقال تصاویر از دوربین به کامپیوتر به صورت وایرلس

اگر زیاد عکاسی می‌گیرید، می‌دانید که خارج کردن مدام کارت SD از دوربین، وصل کردن آن به کامپیوتر و انتقال فایل‌ها برای پیدا کردن عکسی که همین الان گرفتید کار اعصاب خورد کنی است. با گویا آی تی در ادامه‌ی مطلب همراه باشید تا روش انتقال بیسیم تصاویری که از دوربین به کامپیوتر را به شما آموزش دهیم.

چرا باید چنین کاری بکنم؟

اگر مخاطب هدف این مطلب باشید، در پاسخ به این سوال حتماً می‌گویید که «چرا نه؟ عالیه! دیگر لازم نیست کارت SD را به طور مداوم از دوربین دربیاورم و به کامپیوتر وصل کنم.» اما اگر احتمال این هم وجود دارد که شما مخاطب هدف این مطلب نباشید و از مزایای یک کارت SD بیسیم بی‌خبر باشید.

چند سال پیش بود که بالاخره با اضافه شدن یک چیپ وای فای ریز به کارت‌های SD توانستیم از صدمات ناشی از اصطکاک دائمی وارد و خارج کردن کارت‌های SD بکاهیم و از آن‌ها به صورت بیسیم استفاده کنیم. این سری به جز برچسب‌هایی که دارد، از نظر ظاهری هم با مدل‌های قدیمی متفاوت است.

اگر کارت SD استاندارد خود را با یک کارت حافظه‌ی Wi-Fi جایگزین کنید، می‌توانید از قابلیت‌هایی مثل امکان انتقال خودکار تصاویر به کامپیوتر، آپلود خودکار (یا با قابلیت انتخاب توسط شما) آن‌ها به یک سایت اشتراک گذاری تصویر یا شبکه‌های اجتماعی، و ارسال آن‌ها به دستگاه‌های موبایل نزدیک دوربین، مثلاً آیفون استفاده کنید.

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

اما اولین و آن قابلیتی که اکثر مردم را جذب می‌کند، مشخصاً همانی است که در ابتدا گفتیم: انتقال بیسیم تصاویر به کامپیوتر. اگر زیاد عکس می‌گیرید و مجبورید آن‌ها را مدام به کامپیوتر خود منتقل کنید، عاشق ویژگی انتقال خودکار خواهید شد. ما این‌جا در HTG تصاویر خودمان را زیاد با خانواده‌هایمان در فیسبوک به اشتراک می‌گذاریم و مجبوریم روزانه بیش از ۶ بار کارت SD را از دوربین خارج و فایل‌ها را منتقل کنیم، بنابراین قطعاً عاشق کارت‌های وای فایی که این چرخه به بکشنند خواهیم شد.

اما معایب کارت‌های SD وای فای چیست؟ اول قیمت آن. یک کارت SD وای فای معمولاً ۳ تا ۴ برابر یک کارت SD معمولی اما با همان ظرفیت قیمت خواهد داشت. دوم، با توجه به این که کارت SD وای فای دار توان باتری دوربین شما را می‌دزدد تا چیپ وای فای خود را تغذیه کرده و با دستگاه‌های دیگر ارتباط برقرار کند، پس به دفعات بیشتری مجبور به شارژ کردن دوربین خود خواهید شد.

اگر می‌خواهید فایل‌های بزرگ خام را منتقل کنید، قطعاً (اگر در خانه هستید) باید دوربین خود را به شارژ بزنید یا یک باتری زاپاس به همراه داشته باشید تا فرآیند انتقال فایل کامل شده و همچنان بتوانید از دوربین خود استفاده کنید.

با این وجود هر نسل از کارت‌های مجهز به وای فای مدیریت مصرف خود را بهبود بخشیده‌اند و مدل‌های جدید در این زمینه عملکرد بسیار بهتری دارند. جز این که باید باتری خود را بیشتر شارژ کنید، ولی از نظر راحتی انتقال بیسیم تاثیر کلی آن بر عمر باتری ناچیز است.

به چه چیزی نیاز داریم؟

قبل از هر چیز باید ببینید که آیا اصلاً به یک کارت SD وای فای نیاز دارید. چون پشتیبانی از وای فای داخلی هنوز هم در بسیاری از دوربین‌ها وجود ندارد. اگر یک دوربین جدید دارید، حتما دوباره چک کنید تا به اشتباه متصور وجود چنین قابلیتی نباشید!

در ثانی، باید ببینید که آیا دوربین شما از کارت SD وای فای پشتیبانی می‌کند. معمولاً اگر دوربین شما از کارت‌های حافظه‌ی SDHC پشتیبانی کند، بدون مشکل از کارت‌های SD وای فای هم پشتیبانی خواهد کرد. ما در این مطلب از کارت حافظه‌ای با برند Eye-Fi استفاده می‌کنیم؛ شما هم با استفاده از ابزار بررسی Eye-Fi ببینید که آیا دوربین‌تان از این کارت‌های حافظه پشتیبانی می‌کند یا نه. این ابزار جزئیات فراوانی دارد و نه تنها به شما می‌گویند که دوربین‌تان به این قابلیت سازگار است یا نه، بلکه اشکالاتی که ممکن است به دلیل محدودیت‌های سخت افزاری یا فرم‌وری با برخی از مدل‌های خاص داشته باشید را هم به شما نشان می‌دهد.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

حتی اگر کارت SD برند دیگری دارید هم معمولاً می‌توانید از ابزار Eye-Fi برای بررسی سازگاری آن با دوربین خود استفاده کنید، چون پارامترهای کلی آن در برندهای مختلف یکسان است.

نکته: یک سری از کارت‌های SD وای فای که از سال‌های پیش موجود هستند با دوربین‌های ناسازگار با کارت‌های حافظه‌ی SDHC هم کار می‌کند، اما این مدل دیگر تولید نمی‌شود و اگر آن‌ها را می‌خواهید باید در فروشگاه‌های اجناس دست دوم به دنبالشان بگردید.

حالا پس از آن که قابلیت دوربین خود را بررسی کردید، زمان انتخاب کارت وای فای است. همان طور که قبلاً گفتیم ما از برند Eye-Fi استفاده می‌کنیم، ولی مدل‌های محبوب دیگری هم مبتنی بر همان فناوری Eye-Fi توسط Toshiba و Trascend تولید شده است. اگر به دنبال آن‌ها هستید مدل Toshiba FlashAir و Transcend Wi-Fi را بررسی کنید. اگرچه تولید کنندگان دیگر تجربه‌های کاربری بهتری داشته‌اند، اما با توجه به این که برند Eye-Fi اولین شرکتی بود که به این زمینه وارد شد، بهترین پشتیبانی سخت افزار و نرم افزار را در اختیار دارد.

در هنگام انتخاب کارت SD به جز میزان فضای ذخیره سازی به سرعت انتقال داده‌ی آن هم توجه کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کارت‌های SD مطلب چگونه یک کارت SD بخریم: سرعت، کلاس‌ها، اندازه‌ها و ظرفیت‌ها را ببینید.

راهاندازی کارت SD وای فای

در این راه‌اندازی دو بخش وجود دارد. فرآیند قالب بندی که در آن باید از شبکه‌ی وای فای محلی بر روی کارت SD وای فای چند فایل آزمایشی بریزیم تا مطمئن شویم که کارت حافظه قابل استفاده است، سپس تنظیمات کارت SD را با جزئیات بیشتری انجام دهیم.

آنلاین کردن کارت Wi-Fi

اگرچه می‌توانید Eye-Fi خود را طوری پیکربندی کنید تا بتواند تصاویر را به دستگاه iOS یا اندروید منتقل کند، اما فرآیند راه‌اندازی اولیه‌ی آن نیازمند یک کامپیوتر ویندوز یا مک است. کارت SD را درون کارت خوان وارد کنید و مستقیماً به ریشه‌ی آن بروید. هر چه برای شروع لازم دارید درون پوشه‌ی START HERE است.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

بر اساس سیستم عامل خود وارد زیر پوشه‌ی موردنظر شده و فایل نصب را اجرا کنید. پس از اتمام فرآیند جستجو و دانلود آپدیت‌های نرم افزاری، می‌توانید فایل نصب کامل که Eye-Fi Center نام دارد را اجرا نمایید.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

در حین نصب از شما خواسته می‌شود تا دسترسی نرم افزار را در فایروال ایجاد کرده و یک حساب کاربری Eye-Fi بسازید. حتی اگر تمایلی به استفاده از ابزارهای اشتراک گذاری Eye-Fi نداشته باشید هم برای کامل کردن فرآیند نصب باید یک حساب کاربری بسازید. پس از ساختن حساب کاربری منتظر کارت Eye-Fi خود بمانید تا در صورت لزوم به‌روز رسانی فرم‌ور را دریافت کند.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

اولین تصمیم مهمی که در فرآیند نصب می‌گیرید این است که می‌خواهید فایل‌ها به کامپیوتر یا موبایل خود منتقل شوند یا نه. با توجه به این که هدف ما دریافت فایل‌ها در کامپیوتر است تا بتوانیم آن‌ها را مرتب سازی، پردازش و آرشیو کنیم، گزینه‌ی My computer را انتخاب می‌کنیم.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

در گام بعدی SSID یا همان نام شبکه‌ی بیسیم خود را وارد کرده و رمز عبور آن را بزنید. کامپیوتر دریافت کننده و کارت Eye-Fi باید در یک شبکه‌ی مشترک باشند. مهم نیست کامپیوترتان توسط کابل شبکه به مودم وصل شده یا اتصال وای فای، همین که دو دستگاه در یک شبکه باشند کافی است.

علاوه بر این Eye-Fi از شما می‌پرسد که چه شبکه‌ی اجتماعی‌ای را برای به اشتراک گذاری تصاویر خود انتخاب می‌کنید، البته می‌توانید این کار را به بعد هم موکول کنید. ما توصیه می‌کنیم این انتخاب را بعداً انجام دهید، چون چند ترفند و گزینه وجود دارد که بهتر است قبل از استفاده از شبکه‌های اجتماعی، آن‌ها را به کار گرفته باشید.

هنگامی که فرآیند پیکربندی ابتدایی را به پایان رساندید از شما خواسته می‌شود تا کارت SD را خارج کرده، آن را به دوربین وصل نموده و یک عکس بگیرید.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

این عکس در حقیقت یک تصویر آزمایشی است تا از صحت عملکرد انتقال خودکار اطمینان حاصل کنید. در تصویر بالا می‌بینید که عکس لگوی کوچکی که همکارمان در مقابل پنجره قرار داده به سرعت به کامپیوتر منتقل شده است.

مدیریت توان پرخاشگرانه از متداول‌ترین خطاهایی است که از طرف دوربین در فرآیند انتقال اتفاق می‌افتد. بسیاری از دوربین‌ها بلافاصله پس از گرفتن عکس در عرض چند ثانیه شروع به حفظ انرژی می‌کنند، اما این مقدار برای به اتمام رساندن فرآیند انتقال فایل‌ها از طریق وای فای کافی نیست. شما می‌توانید با تنظیم توقف در هنگام Autometering یا با استفاده از دیگر ویژگی‌ها این مشکل را کاهش دهید. اگر با این مشکل مواجه شدید مطلب آموزش مدیریت تنظیمات Eye-Fi را ببینید.

پیکربندی کارت Eye-Fi

پس از این که با یک آزمایش ساده از کارکرد صحیح ارتباط با شبکه‌ی خانگی خود مطمئن شدید، کارت حافظه را دوباره به کامپیوتر خود وصل کرده و نرم افزار Eye-Fi Center را باز کنید. می‌توانید چند لحظه در این نرم افزار بگردید تا کمی بیشتر با محیط و رابط کاربری آن آشنا شوید.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

پیش از استفاده از کارت Eye-Fi بهتر است نگاهی به تنظیمات آن بیاندازید. برای انجام این کار به مسیر File -> Settings -> Eye-Fi Card بروید.

با توجه به این که گزینه‌های زیادی در منوی پیکربندی این نرم افزار وجود دارد، بررسی همه‌ی آن‌ها نیازمند زمان زیادی است. پس بیایید نگاهی به هر بخش بیاندازیم و ببینیم که چه چیزهایی در آن وجود دارد. اگرچه هدف اصلی این پست این است که آموزش ساده‌ی انتقال فایل از دوربین به کامپیوتر را به شما نشان دهیم، اما Eye-Fi محصولات کاملی هستند که بررسی اجمالی ابزارهای آن‌ها خالی از لطف نیست. به علاوه گزینه‌هایی وجود دارد که شاید بخواهید از آن‌ها برای اهداف مرتبط با حریم خصوصی (مثل قابلیت علامت گذاری جغرافیایی) استفاده کنید، پس بررسی کوتاهی بر گزینه‌های موجود در این نرم افزار خواهیم داشت.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

در زبانه‌ی Network می‌توانید هر چیزی که با اتصال به دنیای بیرون مرتبط باشد را پیدا کنید. از زبانه‌ی Private Networks می‌توانید شبکه‌های Wi-Fi را حذف و اضافه کنید، یا برای ایجاد اتصال بین دستگاه‌های مختلف دوربین (اگر Eye-Fi شما از این قابلیت پشتیبانی می‌کند) شبکه‌ی مستقیم ad-hoc بسازید، و کارت Eye-Fi خود را برای استفاده از هات‌اسپات‌های عمومی پیکربندی کنید تا در موقعیت‌هایی که اتصالات وای فای وجود دارد، دستگاه شما شروع به آپلود تصاویر کند.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

از زبانه‌ی Photos می‌توانید برای تغییر مقاصد محلی و آنلاین تصاویر خود استفاده کنید. با استفاده از زیرزبانه‌ی Computer هم می‌توانید برای تغییر محلی که فایل‌ها در کامپیوتر محلی شما ذخیره شدند، و همچنین تعیین چگونگی مرتب سازی و ذخیره شدن آن‌ها استفاده کنید. از زبانه‌ی Online می‌توانید برای فعال سازی و پیکربندی اشتراک گذاری‌های آنلاین مثلاً در شبکه‌هایی مثل Flickr، فیسبوک و امثال آن استفاده کنید.

زبانه‌ی RAW خیلی شبیه به زبانه‌ی Photos است اما این زبانه بیشتر به چگونگی انتقال و ذخیره شدن فایل‌های RAW تمرکز دارد. اگر با فایل‌های RAW سر و کار دارید، خوب است بتوانید بین نحوه‌ی برخورد با تصاویر JPEG و RAW تفاوت قائل شوید. برای مثال اگر از یک رویداد عکاسی کرده‌اید و هر دو مدل تصاویر را لازم دارید تا بعداً بر روی فایل‌های RAW کار کنید، اما همین الان فایل‌های JPEG  را بر روی صفحه‌ی رویداد فیسبوک این مراسم آپلود کنید، می‌توانید از تنظیمات جریان کاری دوگانه استفاده کنید (تا فایل‌های RAW به کامپیوتر و فایل‌های JPEG به پلتفرم آن شبکه‌ی مجازی ارسال شود).

اگر دوربین شما از ضبط فیلم هم پشتیبانی می‌کند، زبانه‌ی Videos به شما اجازه می‌دهد تا همان پیکربندی‌هایی که پیشتر گفته شد را این بار به جای تصاویر، بر روی ویدیوها انجام دهید.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

Eye-Fi View سرویسی است که خیلی‌ها فکر می‌کنند فقط پولی است، و چون نمی‌خواهند پولی خرج کنند از آن استفاده نمی‌کنند. اما این سرویس در واقع دو طرح دارد. طرح رایگان (که به شما اجازه می‌دهد تصاویرتان برای به اشتراک گذاری و پشتیبان گیری ساده‌تر تا هفت روز در فضای ابری نگه دارید) و پولی (که به قیمت سالانه‌ی ۴۹.۹۹ دلار به شما فضای ذخیره سازی نامحدود ارائه می‌دهد).

زبانه‌ی Notifications این امکان را به شما می‌دهد تا نوتیفیکیشن‌های ایمیل، SMS، فیسبوک و توئیتر را دریافت کنید، تا هر زمان که کارت Eye-Fiتان تصویری در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشت، شما مطلع شوید.

علامت گذاری جغرافیایی امکانی است که عقل فرمان می‌دهد تا از آن استفاده نکنیم. البته همه‌ی تصاویر Eye-Fi به طور پیشفرض با موقعیتی که عکس در آن گرفته شده علامت گذاری می‌شوند. برای فعال و غیرفعال کردن آن می‌توانید از گزینه‌های موجود در زبانه‌ی Geotagging استفاده کنید.

 

how-to-wirelessly-transfer-photos-from-your-camera-to-your-computer

 

آخرین زبانه‌ی پیکربندی Transfer Mode است که دو ویژگی واقعاً مفید دارد. از بخش Selective Transfer می‌توانید انواع مختلف حالت‌های انتقال را تعیین کنید. Eye-Fi به طور پیشفرض همه‌ی عکس‌هایی که می‌گیرید را آپلود می‌کند. اگر در هنگام عکس گرفتن چندین عکس می‌گیرید که بهترین حالت ممکن را به دست آورید، در این صورت حجم و انرژی زیادی تلف می‌شود. با انتخاب عملکرد Protect از داخل تنظیمات دوربین می‌توانید تعیین کنید که با انتخاب شما حالت آپلود به صورت انتخابی تغییر یابد. با این کار هر تصویری که انتخاب کنید آپلود می‌شود، اما چیزهای باقی مانده برای انتقال دستی در دوربین باقی می‌مانند یا باید آن‌ها را پاک کنید.

از زبانه‌ی Endless Memory هم می‌توانید ویژگی نسبتاً (مفید و) جدیدی را پیدا کنید. زمانی که Endless Memory فعال است Eye-Fi به کندی شروع به حذف فایل‌های قدیمی می‌کند (فایل‌هایی که قبلاً با موفقیت به کامپیوتر شما منتقل شده‌اند). با این قابلیت تقریباً می‌تونید از هر چیزی که بخواهید عکس بگیرید، چون فضای بیشتری دارید.

با کمی صرف هزینه و چند دقیقه وقت به سادگی می‌توانید دوربین دیجیتال خود را به یک دوربین شبکه‌ای قادر به ارسال و دریافت بیسیم تبدیل کنید. آیا تا به حال تجربه‌ی استفاده از کارت‌های SD وای فای را داشته‌اید؟ دیدگاه‌های خود را در بخش نظرات با گویا آی تی در میان بگذارید.

منبع: howtogeek

آیا امواج وای فای منجر به سرطان می شود؟

احتمالا شما هم اکنون از طریق شبکه وای فای و یا دیتای گوشی خود به اینترنت متصل شده اید و در حال خواندن این مقاله هستید. درواقع امواج وای فای امروزه در همه جا هستند و همه در حال استفاده از آن هستیم، به طوری که در هر خانه می توان یک مودم وای فای یافت. مهم نیست که کجا قرار دارید; در خانه خودتان یا محل کار، مدرسه، رستوران، فروشگاه، کتابخانه، مرکز درمانی یا فرودگاه، به هر حال شما با این امواج همه جا سر و کار دارید و به نوعی با زندگی همه ما اجین شده است. از طرفی ما به طور دائمی در محوطه امواج رادیویی که آن را با RF نیز می شناسند قرار داریم که این موضوع برخی افراد را از بابت خطر احتمال به سرطان برآشفته می کند. در پی افزایش این نگرانی ها بسیاری از پژوهشگران، موسسات دانشگاهی و سازمان‌های زیست محیطی مطالعات زیادی را در این زمینه انجام داده اند تا به بررسی این موضوع پرداختند و نتایج حاصله بیانگر کم خطر بودن این امواج می باشد.

wifi4

در این بررسی ها دانشمندان انواع امواج رادیویی، وای فای، تلفن همراه، مایکروویو و… را از نظر بروز سرطان بر روی حیوانات آزمایشگاهی و انسان ها مورد بررسی قرار دادند که خوشبختانه در مورد انسان ها هیچ ارتباطی بین این امواج و افزایش احتمال سرطان با ریسک بالا مشاهده نشد نرخ سرطان در آن ها بالاتر نبود. بنا به استناد پژوهش های آزمایشگاهی هیچ ارتباطی بین سرطان و امواج رادیویی مشاهده نشد. گرچه در برخی از این آزمایشات در موارد خاص یکسری تغییرات بیولوژیکی یافت شد که می توان آن را به سرطان ربط داد اما به دلیل قطعی نبودن آن ها دانشمندان در حال تحقیقات بیشتر هستند. در هر حال بسیاری از سازمان های معتبر بهداشتی همانند سازمان حفاظت محیط زیست ایالات متحده، برنامه ملی سم شناسی آمریکا، سازمان بهداشت عمومی انگلستان و انستیتوی بهداشت عمومی نروژ احتمال خطرناک بودن این امواج را بسیار ناچیز می داند.

 

wifi1

در نگاه کلی باید گفت وای فای خطری برای انسان ندارد بدلیل آن که جنس آن از امواج رادیویی با فرکانس پایین و غیر یونیزان است و قدرت کافی ندارد که بتواند مولکول ها را تحریک کند، بنابراین قطعا نمی تواند در سطح سلولی برای بدن ما مشکلی ایجاد کند. از طرفی اشعه وای فای نیروی بسیار کمی در حدود ۰٫۱ وات دارند که گفتنی است از امواج ساطع شده از تلفن های همراه نیز کمتر می باشد. فرکانس های بالاتر مانند اشعه ایکس، پرتو گاما و نور ماورای بنفش، یونیزه کننده هستند و مطمئنا موجب می تواند به انسان و حیوانات آسیب برسانند.

نظرات و دیدگاه های خود را درباره این مقاله مفید و کاربردی با دیگر کاربران مجله اینترنتی گویا آی تی در میان بگذارید و با اشتراک گذاری این مطلب در شبکه های اجتماعی دیگران را نیز در بهره مندی از این آزمایش یاری رسانی کنید.

منبع: howstuffworks