Smart Delivery چیست و چه تأثیری بر بازی‌های ایکس‌باکس خواهد داشت؟

Smart Delivery

همان‌طور که می‌دانید، مایکروسافت پیش‌تر به معرفی کنسول نسل نهمی خود یعنی ایکس‌باکس سری ایکس پرداخت و یکی از قابلیت‌های جالب آن نیز، Smart Delivery بود. حال شاید برای شما نیز سؤال پیش آمده باشد که این ویژگی به چه معنا است؟ در ادامه قصد پاسخگویی به این پرسش را داریم.

به‌صورت خلاصه، Smart Delivery به مالکیت یک بازی‌ بازمی‌گردد. هنگامی‌که نسخه‌ای از یک بازی ایکس‌باکس را خریداری کرده و آن نسخه نیز از قابلیت Smart Delivery پشتیبانی می‌کند، آنگاه فارغ از سخت‌افزار مورد استفاده، همیشه به بهترین نسخه بازی خریداری شده دسترسی خواهید داشت (برای کنسول‌های مختلف).

مثلا اگر Halo Infinite را برای ایکس‌باکس وان خریداری کرده و سپس در آینده نیز قصد اجرای آن بر روی ایکس‌باکس سری ایکس را داشته باشید، آنگاه از طریق همان خرید اولیه خود می‌توانید نسخه‌های بهینه‌ شده هر دو کنسول نسل هشتم و نهم را دریافت نمایید.

عرضه بازی‌های میان نسلی در یک الی دو سال آینده، تبدیل به یک استاندارد فراگیر خواهد شد. بنابراین Smart Delivery را می‌توان یک ابتکارعمل مفید مخصوصا برای گیمرها دانست. مایکروسافت تعهد کرده تا Smart Delivery را بر روی تمامی عناوین انحصاری خود ارائه دهد. همچنین شرکت بازی‌سازی CD Projekt Red نیز وعده داده که اقدامی مشابه را در رابطه با بازی Cyberpunk 2077 انجام خواهد داد.

پس از رویداد Inside Xbox و نمایش گیم‌پلی نسل بعد، تأیید شد که برخی از عناوین جدید ایکس‌باکس سری ایکس، از قابلیت Smart Delivery پشتیبانی می‌کنند. بدین ترتیب کاربران می‌توانند چنین بازی‌هایی را در نسل فعلی خریداری کرده و سپس بدون ترس از پرداخت مبلغی اضافی، همان عناوین را بر روی ایکس‌باکس سری ایکس نیز به اجرا درآورند. یکی دیگر از این بازی‌ها، Assassin’s Creed Valhalla است که در اواخر سال جاری میلادی عرضه خواهد شد.

توضیحات بیشتر در رابطه با ایکس‌باکس Smart Delivery

Smart Delivery

مایکروسافت در توضیح Smart Delivery می‌گوید که این فناوری به بازی‌بازان این امکان را می‌دهد تا یک بازی را یک بار خریداری کرده (فارغ از کنسول مورد استفاده خود)، و سپس نسخه مناسب کنسول دیگر را (ایکس‌باکس وان و یا سری ایکس) بدون پرداخت هزینه اضافی، دریافت کنند.

Smart Delivery در تمامی بازی‌های انحصاری Xbox Game Studios قابل دسترسی بوده و به‌عنوان‌مثال می‌توان در این زمینه به Halo Infinite اشاره کرد. بنابراین با یک بار خرید بازی می‌توانید بهترین نسخه سازگار با کنسول خود را دریافت کنید. به زبان ساده‌تر یعنی اینکه اگر Halo Infinite را بر روی ایکس‌باکس وان 2013 خریداری کرده و سپس قصد داشته باشید تا آن را بر روی ایکس‌باکس سری ایکس اجرا کنید، آنگاه می‌توانید نسخه بهینه‌ شده کنسول جدید خود را به رایگان دریافت نمایید.

مایکروسافت تعهد داده که تمامی بازی‌های فرست پارتی این شرکت از قابلیت Smart Delivery پشتیبانی خواهند کرد. این مسئله عناوینی همچون Halo Infinite ،Gears 5 و Ori and the Blind Forest را در بر خواهد گرفت. همچنین این فناوری در دسترس تمامی ناشران و توسعه‌دهندگان دیگر نیز قرار خواهد داشت. بیایید امیدوار باشیم که همه شرکت‌ها از این فناوری در بازی‌های خود بهره گیرند. همچنین ناشران و توسعه‌دهندگان می‌توانند این فناوری را در بازی‌هایی که ابتدا بر روی ایکس‌باکس وان و سپس بر روی سری ایکس منتشر می‌شوند نیز به‌کار گیرند.

احتمالا Smart Delivery فقط در خریدهای دیجیتالی در دسترس باشد؛ یعنی جایی که مقررات مربوط به مالکیت، بهتر رعایت می‌شوند. اما هنوز در این باره به تفاوتی میان نسخه فیزیکی و دیجیتالی بازی‌ها اشاره نشده است.

کدام بازی‌ها از Smart Delivery پشتیبانی می‌کنند؟

Smart Delivery

Halo Infinite از این فناوری پشتیبانی می‌کند. همچنین تمامی بازی‌های Xbox Game Studios که بر روی ایکس‌باکس وان و ایکس‌باکس سری ایکس نیز منتشر خواهند شد، از این ویژگی برخوردار هستند. هنوز لیست کاملی از این بازی‌ها منتشر نشده، اما عناوینی همچون Everwild و Senua’s Saga: Hellblade 2 از این دسته هستند، البته با فرض اینکه بازی‌های یاد شده، عناوین میان نسلی باشند.

در رابطه با توسعه‌دهندگان شخص ثالث، همان‌طور که در بالا نیز شرح داده شد، این قضیه به ناشر و توسعه‌دهندگان بستگی دارد. اولین بازی بزرگی که پشتیبانی از این فناوری را اعلام کرده، Cyberpunk 2077 است.

بدین ترتیب در رابطه با Cyberpunk2077، بازی‌بازان مجبور نخواهند شد که یک بازی را دو بار خریداری کرده (برای دو کنسول متفاوت) و یا اینکه بابت ارتقاهای میان نسلی، هزینه‌ اضافی پرداخت کنند. دارندگان جدیدترین محصول CD Projekt Red، در هنگام عرضه به‌روزرسان ایکس‌باکس سری ایکس بازی موردنظر، می‌توانند آن را به‌صورت رایگان دریافت کنند.

بازی بزرگ بعدی که از این فناوری پشتیبانی می‌کند، ساخته جدید شرکت یوبیسافت با مضمون وایکینگ‌ها یعنی Assassin’s Creed Valhalla است. در جریان رویداد Inside Xbox از تعدادی از بازی‌های ایکس‌باکس سری ایکس که از Smart Delivery پشتیبانی می‌کنند، رونمایی شد. این عناوین شامل Dirt 5 ،Madden NFL 21 ،Call of The Sea ،Scarlet Nexus و همچنین بازی هنگام عرضه کنسول نسل نهمی مایکروسافت یعنی Yakuza: Like a Dragon می‌شوند.

انتظار داریم که طی ماه‌های آتی، عناوین بیشتری از Smart Delivery پشتیبانی کنند. قطعا فراگیر شدن این قابلیت می‌تواند پیامدهایی را در رابطه با نحوه ساخت و فروش بازی‌های ریمستر به همراه داشته باشد.

با استفاده از Smart Delivery، دیگر سخت است که توسعه‌دهندگان بتوانند به‌آسانی بازی‌های آخر-نسلی را با نرخ فریم و افکت‌های بهتر، مجددا با قیمت‌های 40 الی 60 دلاری به فروش برسانند. اما از طرفی دیگر، این قضیه به نفع بازی‌بازان تمام می‎شود.

چه زمانی باید بازی‌ها را خریداری کنیم؟

Smart Delivery

Smart Delivery باعث شده تا سؤالاتی پیرامون زمان خرید بازی‌های بزرگی که در اواخر سال جاری میلادی منتشر می‌شوند، به وجود آید. اگر بتوانید کنسول جدید مایکروسافت را خریداری کنید، آنگاه دلیل چندانی برای خرید بازی‌های میان نسلی بر روی ایکس‌باکس وان ندارید.

به‌هرحال این را نیز باید در نظر داشت که بازی‌های بزرگی همانند Cyberpunk 2077، داستانی طولانی داشته و بازی کردن مجدد آن‌ها بر روی کنسول نسل نهمی مایکروسافت، شاید از حوصله بسیاری از کاربران خارج باشد. اگر هم قصد انجام چنین کاری را ندارید (به گفته سازندگان، این بازی به دلیل سیستم‌های مختلف زندگی، ارزش تکرار بالایی خواهد داشت)، آنگاه بهتر است که ابتدا نسخه ایکس‌باکس سری ایکس را به همراه گرافیک و جلوه‌های بصری بالاتر تجربه کنید.

نوشته Smart Delivery چیست و چه تأثیری بر بازی‌های ایکس‌باکس خواهد داشت؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

اجرای همیشگی کروم در حالت ناشناس (Incognito)؛ ترفندی جهت بهبود حریم خصوصی

اجرای همیشگی کروم در حالت ناشناس

گوگل کروم در حالت عادی، تاریخچه وب‌گردی شما را ذخیره می‌کند. اما اجرای همیشگی این مرورگر در حالت ناشناس (Incognito) می‌تواند این قضیه را تغییر دهد. در زیر به آموزش فعال کردن این ویژگی جهت وب‌گردی خصوصی می‌پردازیم.

حالت ناشناس چیست؟

Incognito یا همان ناشناس؛ حالت وب‌گردی خصوصی در مرورگر گوگل کروم است. در هنگام استفاده از این قابلیت، گوگل کروم تاریخچه وب‌گردی، کوکی‌ها، داده‌های سایت و اطلاعات وارد شده در فرم‌ها را به‌صورت داخلی ذخیره نمی‌کند. اگر تمامی پنجره‌های باز این مرورگر را ببندید، آنگاه این قابلیت نیز غیرفعال می‌شود. دانلودها و وب‌سایت‌های علامت‌گذاری شده (بوک‌مارک‌ها) شما همچنان ذخیره می‌شوند، مگر اینکه به‌صورت دستی آن‌ها را پاک کنید.

لازم به ذکر است که بگوییم حالت ناشناس شما را در مقابل ردیابی اشخاص ثالث، محافظت نمی‌کند. این قضیه فراهم‌کنندگان سرویس اینترنت (ISP)، مکانی که شما مشغول وب‌گردی در آن هستید (مانند اداره یا مدرسه) و یا وب‌سایت‌هایی همانند فیسبوک را در بر می‌گیرد. چنین مواردی فعالیت‌های شما را در فضای اینترنت از طریق آدرس IP پیگیری می‌کنند.

اجرای همیشگی گوگل کروم در حالت ناشناس

جهت اجرای پیش‌فرض کروم در حالت ناشناس، باید تغییراتی را در خط دستوری میانبر اجرای این برنامه، اعمال کنید. شاید در نگاه اول این موضوع کار سختی باشد، اما خواهید دید که این‌گونه نیست.

ابتدا باید میانبری که با استفاده از آن مرورگر کروم را اجرا می‌کنید، پیدا نمایید. این میانبر می‌تواند در منوی استارت، نوار وظیفه و یا دسکتاپ شما قرار داشته باشد. مثلا در نوار وظیفه باید بر روی آیکون گوگل کروم کلیک-راست کرده و سپس در پنجره ظاهر شده، بر روی «Google Chrome» نیز کلیک-راست کنید. در ادامه باید گزینه «Properties» را انتخاب کنید.

اجرای همیشگی کروم در حالت ناشناس

حال می‌بینید که پنجره خصوصیات میانبر موردنظر باز می‌شود. در زبانه «Shortcut» باید کادر متنی «Target» را پیدا کنید.

اجرای همیشگی کروم در حالت ناشناس

کادر متنی یاد شده، آدرسی مشابه «C:\Program Files (x86)\Google\Chrome\Application\chrome.exe» را در بر دارد. این آدرس، محل نصب گوگل کرومی است که از طریق این میانبر اجرا می‌شود.

شما باید محتوای کادر Target را با افزودن نوشته‌هایی به آخر آن، تغییر دهید. بر روی نوشته‌های کادر یاد شده کلیک کرده و سپس نشانگر موس خود را به آخر آن‌ها ببرید. کلید «space» را فشار داده و سپس عبارت «incognito-» را به آخر این آدرس اضافه کنید. 

حال باید کادر Target، محل نصب مرورگر شما را در داخل علامت نقل‌قول قرار دهد. همچنین نوشته اضافه شده شما نیز باید پس از علامت نقل‌قول قرار گرفته باشد، درست همانند تصویر زیر.

اجرای همیشگی کروم در حالت ناشناس

بر روی کلید «OK» کلیک کرده تا پنجره Properties را ببندید. اگر بر روی «Apply» کلیک کنید، آنگاه احتمالا اخطاری را دریافت خواهید کرد، آن را نادیده گرفته و سپس بر روی «OK» کلیک کنید. دفعه بعد که بخواهید از طریق همین میانبر مرورگر گوگل کروم را اجرا کنید، می‌بینید که به‌صورت خودکار در حالت ناشناس اجرا می‌شود.

اجرای همیشگی کروم در حالت ناشناس

نکاتی پیرامون نحوه استفاده و اجرا نشدن میانبر ویرایش شده

به یاد داشته باشید که از طریق این میانبر می‌توانید گوگل کروم را فقط در حالت ناشناس اجرا کنید. پس از اینکه کارتان به پایان رسید، آنگاه مطمئن شوید که تمامی پنجره‌های باز این مرورگر را بسته‌اید.

اگر در زمینه اجرای میانبر ویرایش شده مشکل دارید، آنگاه بهتر است که محتوای کادر «Target» را بررسی کرده و از صحت کار خود، اطمینان حاصل کنید. اگر تلاشتان ناموفق بود، آنگاه بهتر است که میانبر موردنظر را حذف کرده، میانبری دیگر را ایجاد و سپس فرایند ویرایش را تکرار کنید.

نحوه برداشتن حالت ناشناس

اگر می‌خواهید گوگل کروم مجددا در حالت عادی اجرا شود، آنگاه باید به کادر «Target» مراجعه کرده و سپس عبارت «incognito-» را از این قسمت حذف کنید. همچنین می‌توانید به‌سادگی این میانبر را از حالت سنجاقی درآورده و یا آن را حذف کنید و در نهایت نیز میانبری جدید ایجاد کنید. 

پس از اینکه مرورگر کروم خود را پیکربندی کردید، آنگاه شاید بخواهید که حساب کاربری هر کسی را که از کامپیوتر شما استفاده می‌کند، جدا سازید. این روش باعث می‌شود تا همگان حریم خصوصی بهتری داشته باشند. همچنین بدین ترتیب هر کس می‌تواند ویندوز 10 را باب میل خود شخصی‌سازی کند.

نوشته اجرای همیشگی کروم در حالت ناشناس (Incognito)؛ ترفندی جهت بهبود حریم خصوصی اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

ردیابی لپ‌تاپ گم و یا سرقت شده چگونه انجام می‌شود؟

ردیابی لپ‌تاپ

گم کردن لپ‌تاپ و یا سرقت آن می‌تواند نتایج فاجعه‌باری برای شما به ارمغان بیاورد. در این مطلب قصد داریم تا به نحوه ردیابی چنین دستگاه‌هایی بپردازیم. اگر قرار باشد که رایانه قابل حمل خود را گم کنید، آنگاه می‌توان با طی کردن گام‌هایی، از آن محافظت کرد و بدین ترتیب رخنه‌های امنیتی را پوشش داد.

در کنار محافظت از این دستگاه توسط یک گذرواژه، پیشنهاد ما این است که از یکی از ابزارهای داخلی ویندوز و یا سیستم‌عامل‌ MacOS بهره جویید. فعال کردن این قابلیت‌ها کار آسانی بوده و با بهره‌گیری از آن‌ها می‌توانید راهی مطمئن را جهت ردیابی لپ‌تاپ گم شده (و یا سرقت شده) خود، در پیش گیرید.

ردیابی یک لپ‌تاپ ویندوزی

مایکروسافت قابلیتی به نام «Find My Device» را در ویندوز 10 قرار داده است. با فعال کردن این ویژگی، می‌توانید در هنگام گم شدن لپ‌تاپ خود، بهتر آن را ردیابی کنید. 

گام اول: در «Settings» به بخش« Update & Security» بروید

به منوی استارت رفته و سپس واژه «Settings» را تایپ کنید. از میان نتایج ظاهر شده باید گزینه «Settings» را انتخاب کنید. پس از باز شدن این پنجره، باید به دنبال بخشی بگردید که «Update & Security» نام دارد. بر روی آن کلیک کنید.

گام دوم: بر روی «Find My Device» کلیک کنید

ردیابی لپ‌تاپ

در منوی کناری، گزینه «Find My Device» را پیدا کرده و سپس آن را انتخاب کنید. در پنجره ظاهر شده، به دنبال سرتیتری به نام «Find My Device» گشته و ببینید که آیا فعال (On) است یا غیرفعال (Off)؟ اگر در حالت غیرفعال قرار دارد، آنگاه باید بر روی گزینه «Change» کلیک کرده و این ویژگی را فعال‌سازی کنید.

گام سوم: با استفاده از حساب مایکروسافت، وارد شوید

ردیابی لپ‌تاپ

هر زمان که خواستید موقعیت مکانی لپ‌تاپ خود را پیدا کنید، آنگاه باید به صفحه حساب مایکروسافت رفته و با اطلاعات حساب خود، وارد آن شوید. پس از اینکه به حساب مایکروسافت خود وارد شدید، آنگاه باید بخشی که «Devices» نام دارد را انتخاب کنید. در صفحه Devices باید دستگاه موردنظر جهت ردیابی را انتخاب کنید. در صفحه لپ‌تاپ خود، گزینه «Find my device» را برگزینید. در ادامه به صفحه‌ای راهنمایی می‌شوید که در آن مایکروسافت نقشه‌ای را در اختیار شما قرار داده و با استفاده از آن می‌توانید آخرین موقعیت مکانی و زمانی شناسایی شده دستگاه خود را مشاهده کنید. در سمت چپ صفحه، اگر بر روی نام لپ‌‌تاپ خود کلیک کنید، آنگاه منویی در مقابل شما ظاهر شده و با استفاده از آن می‌توانید اطلاعاتی را درباره آخرین موقعیت مکانی لپ‌تاپ خود به دست آورید. همچنین دو گزینه دیگر نیز در مقابل شما قرار دارند: «Find» و «Lock». گزینه Find به شما امکان می‌دهد که موقعیت فعلی دستگاه خود را جست‌و‌جو کنید، نه فقط آخرین موقعیت مکانی آن را.

ردیابی یک لپ‌تاپ مک

در لپ‌تاپ‌های مک، قابلیت ردیابی، «Find My Mac» نام دارد. با استفاده از این ویژگی می‌توانید موقعیت مکانی لپ‌تاپ خود را بر روی یک نقشه مشخص کرده و در نتیجه از این اطلاعات جهت گزارش‌دهی و پیدا کردن دستگاه خود بهره گیرید. در زیر به نحوه انجام این کار اشاره می‌کنیم:

گام اول: به بخش تنظیمات iCloud بروید

ردیابی لپ‌تاپ

در لپ‌تاپ مک خود، به منوی بالایی (اصلی) رفته و سپس گزینه «System Preferences» را برگزینید. حال در اینجا باید بر روی آیکون «iCloud» کلیک کنید. اگر پیش‌تر با استفاده از حساب اپل خود وارد نشده باشید، آنگاه اکنون باید این کار را انجام دهید.

گام دوم: بر روی «Find My Mac» کلیک کنید

ردیابی لپ‌تاپ

قابلیت‌های iCloud خود را بررسی کرده و به دنبال گزینه «Find My Mac» بگردید. جهت فعال کردن این ویژگی، باید تیک آن فعال شده باشد. اگر این‌گونه نیست، آنگاه باید این کار را انجام دهید. در ادامه iCloud از شما کسب اطمینان می‌کند که در اینجا نیز باید گزینه «Allow» را انتخاب کنید.

گام سوم: به آدرس اینترنتی «iCloud.com» مراجعه کنید

حال که ویژگی Find My Mac را فعال کردید، آنگاه باید به آدرس اینترنتی «iCloud.com» رفته و سپس با استفاده از حساب اپل خود، به آن وارد شوید. پس از وارد شدن (شاید مجبور شوید تأیید کنید به دستگاهی که مشغول انجام کار بر روی آن هستید، اعتماد دارید)، گزینه «Find my iPhone» را انتخاب کرده تا فرایند ردیابی را آغاز کنید.

گام چهارم: دستگاه خود را بر روی نقشه پیدا کنید

حال باید بتوانید منویی را پیدا کنید که با استفاده از آن بتوانید تمامی دستگاه‌های متصل به حساب خود را مشاهده نمایید. در این لیست باید مک‌بوک خود را انتخاب کنید. در ادامه iCloud نقشه‌ای را بالا آورده و محل قرارگیری دستگاه انتخاب شده را نیز نشان می‌دهد. در اینجا اگر قصد پیدا کردن مک‌بوک خود را دارید، آنگاه می‌توانید صدایی را بر روی آن پخش کنید. همچنین می‌توانید پیامی سفارشی شده را بر روی نمایشگر آن نشان داده و یا اینکه جهت جلوگیری از دسترسی سایرین، گذروآژه‌ای را بر روی آن قرار دهید.

سایر اپلیکیشن‌های ردیابی و محافظت

ردیابی لپ‌تاپ

اگر قصد ردیابی سریع لپ‌تاپ خود را دارید، آنگاه عملکردهای داخلی ویندوز و MacOS برای شما کفایت می‌کنند. البته این گزینه‌ها قابلیت‌های امنیتی اضافی چندانی را پیشنهاد نمی‌دهند. اگر خواهان محافظت بیشتری هستید، آنگاه باید نرم‌افزارهای اضافی بیشتری را دانلود کرده و بدین ترتیب، سازوکار ردیابی کامل‌تری را نیز ترتیب دهید. چنین مواردی مخصوصا در هنگام سرقت لپ‌تاپ، بیشتر به کارتان می‌آیند. در زیر به چند گزینه پیشنهادی جهت شروع کار، اشاره می‌کنیم.

PreyProject Prey

این نرم‌افزار یک گزینه عالی بوده و با استفاده از آن می‌توانید چندین دستگاه را جهت ردیابی، ثبت‌ کنید. هنگامی‌که یک دستگاه را به‌عنوان گم شده علامت می‌زنید، آنگاه Prey می‌تواند آن را برای شما ردیابی کرده و به شما کمک کند تا از راه دور دستگاه خود را قفل کرده، داده‌های آن را بازیابی کنید، جهت پیدا کردن آن، آژیری را به صدا درآورید و یا اینکه جهت حفظ حریم خصوصی، داده‌های موجود در آن را به‌طور کامل پاک کنید. این اپلیکیشن همچنین می‌تواند گزارشی را به همراه اطلاعات موقعیتی و تصاویر گرفته شده از دوربین لپ‌تاپ برای نیروهای پلیس تهیه کند. بدین ترتیب پلیس بهتر می‌تواند متعلقات شما را بازیابی کند. انواع مختلفی از این سرویس وجود دارند، اما در هر صورت، نسخه پایه‌ای آن رایگان بوده و می‌تواند تا سه دستگاه را را ردیابی کند.

Hidden

این اپلیکیشن به‌صورت اختصاصی برای سیستم‌عامل‌های MacOS و iOS توسعه داده شده است. بنابراین اگر مک‌بوک دارید، آنگاه شاید بخواهید که به این نرم‌افزار نیز نگاهی بیندازید. Hidden می‌تواند موقعیت مکانی را ردیابی کرده، تصویربرداری کند، سوابق صفحه‌کلید را ذخیره کرده، پیام‌های گفتاری را ضبط کند، دسترسی از راه دور را مقدور سازد و … علاوه بر کنترل دستگاه از راه دور، می‌توانید در صورت لزوم، داده‌های آن را نیز پاک کنید. بسته Personal اپلیکیشن Hidden در هر ماه 2.99 دلار هزینه داشته و تا سه دستگاه شرکت اپل را نیز پشتیبانی می‌کند. بسته Basic نیز به‌صورت ماهیانه، 1.67 دلار هزینه داشته و تنها از یک دستگاه اپل پشتیبانی می‌کند.

نوشته ردیابی لپ‌تاپ گم و یا سرقت شده چگونه انجام می‌شود؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

بهترین روش تهیه پشتیبان از کامپیوتر کدام است؟

تمامی کاربران حداقل یک بار در طول زندگی، اطلاعات خود را از دست می‌دهند. با تهیه پشتیبان از کامپیوتر خود، می‌توانید از این مسئله جلوگیری کنید. بهترین روش انجام این کار نیز در زیر برای شما آورده شده است.

شاید هارد درایو کامپیوتر شما فردا دچار مشکل شود، یا اینکه یک باج‌افزار، فایل‌های شما را به‌عنوان گروگان نزد خود نگه دارد. جتی یک باگ نرم‌افزاری نیز می‌تواند اطلاعات مهم شما را حذف کند. اگر به‌صورت مرتب از رایانه خود پشتیبان تهیه نکنید، آنگاه احتمال دارد که این اطلاعات را برای همیشه از دست بدهید.

هر چند که تهیه پشتیبان از کامپیوتر کار سختی نیست، اما احتمالا انواع و اقسام روش‌های انجام این کار به گوشتان خورده است. حال سؤال اینجا است که کدام یک برای شما بهترین انتخاب است؟ همچنین باید بفهمید که دقیقا باید از کدام فایل‌ها پشتیبان تهیه کنید؟

همه‌چیز به فایل‌های شخصی شما مربوط می‌شود

بیایید ابتدا به یک سؤال بدیهی بپردازیم: از چه چیزی باید پشتیبان تهیه کرد؟ خب، ابتدا و از همه مهم‌تر اینکه باید از فایل‌های شخصی خود پشتیبان‌گیری کنید. در صورت خرابی هارد درایو، می‌توانید سیستم‌عامل خود را مجددا نصب کرده و یا اینکه نرم‌افزار و بازی‌های خود را مجددا دانلود کنید، اما فایل‌های شخصی همان چیزی هستند که هیچ جایگزینی برای آن‌ها وجود ندارد.

باید به‌صورت مرتب از تمامی اسناد، تصاویر، ویدیوها و سایر اطلاعات شخصی خود، پشتیبان تهیه کنید. این فایل‌ها را نمی‌توانید جایگزین کنید. اگر ساعت‌های متمادی و طولانی، مشغول رایت کردن سی‌دی و دی‌وی‌دی بوده‌اید، آنگاه شاید بخواهید که از فایل‌های درون این دیسک‌ها نیز پشتیبان تهیه کنید. بدین ترتیب مجبور نخواهید بود که مجددا همه این فرایند را طی کنید.

همچنین می‌توان از سیستم‌عامل، برنامه‌ها و سایر تنظیمات دیگر نیز پشتیبان تهیه کرد. مجبور نیستید که از فایل‌ها، پشتیبان تهیه کنید، اما اگر تمامی هارد درایو شما با مشکل مواجه شود، آنگاه این اقدام باعث آسان‌تر شدن امورات شما خواهد شد. اگر شما از آن دسته افرادی هستید که مرتبا با فایل‌های سیستمی سروکار داشته، به ویرایش رجیستری می‌پردازند و یا اینکه به‌صورت مرتب سخت‌افزار خود را ارتقا می‌دهند، آنگاه تهیه پشتیبان سیستمی می‌تواند در صورت بروز مشکلات، منجر به صرفه‌جویی در زمان شود.

روش‌های متعدد تهیه پشتیبان از فایل‌ها

راه‌های مختلفی جهت تهیه پشتیبان از اطلاعات وجود دارند. گزینه‌های انجام این کار، هارد اکسترنال تا سرورهای اینترنتی را شامل می‌شوند. در زیر به نکات قوت و ضعف هرکدام اشاره می‌کنیم:

تهیه پشتیبان بر روی درایو اکسترنال

بهترین روش تهیه پشتیبان از کامپیوتر

اگر از یک هارد درایو اکسترنال USB برخوردار هستید، آنگاه می‌توانید با استفاده از قابلیت داخلی کامپیوتر خود، به تهیه پشتیبان بپردازید. در ویندوز 10 و 8 باید از File History و در ویندوز 7 نیز باید از Windows Backup کمک بگیرید. در رایانه‌های مک نیز می‌توانید از Time Machine استفاده کنید. می‌توانید هر چند وقت یک بار درایو خود را به رایانه متصل کرده و سپس از یکی از این ابزارها استفاده کنید. البته می‌توانید هارد اکسترنال خود را از کامپیوتر جدا نکرده و عملیات تهیه پشتیبان را به‌صورت اتوماتیک انجام دهید.

مزایا: فرایند تهیه پشتیبان، سریع و ارزان‌ قیمت است.

معایب: اگر خانه شما مورد دستبرد قرار گرفته و یا آتش بگیرد، آنگاه اطلاعات پشتیبان خود را نیز از دست خواهید داد.

تهیه پشتیبان با استفاده از اینترنت

بهترین روش تهیه پشتیبان از کامپیوتر

اگر قصد دارید تا از امنیت فایل‌های خود، بیشتر اطمینان حاصل کنید، آنگاه سرویس‌هایی همانند Backblaze می‌توانند کارساز باشند. Backblaze سرویس تهیه پشتیبان خوب و شناخته شده‌ای است. CrashPlan نیز حالتی مشابه دارد، اما جهت استفاده از آن باید یک حساب مختص کسب‌و‌کارهای کوچک را خریداری کنید (سرویس خانگی ندارد). Carbonite (دربرگیرنده MozyHome) نیز می‌تواند یکی دیگر از گزینه‌های پیشنهادی باشد. با تهیه یک اشتراک ماهانه 5 دلاری، این برنامه‌ها در پس‌زمینه رایانه ویندوزی و یا مک شما اجرا شده و به‌صورت خودکار اقدام به تهیه پشتیبان آنلاین می‌کنند. طبیعتا در صورت از بین رفتن این فایل‌ها، می‌توانید مجددا به آن‌ها دسترسی پیدا کنید.

مزایا: پشتیبان‌گیری آنلاین، شما را در مقابل از دست رفتن فایل‌ها (خرابی هارد درایو، سرقت، بلایای طبیعی و …) محافظت می‌کند.

معایب: این سرویس‌ها پولی بوده و تهیه اولین پشتیبان نیز نسبت به هارد درایو اکسترنال، زمان بیشتری لازم دارد، مخصوصا اگر تعداد و حجم فایل‌های شما زیاد باشد.

استفاده از سرویس‌های ذخیره ابری

بهترین روش تهیه پشتیبان از کامپیوتر

از لحاظ فنی نمی‌توان این گزینه را به‌عنوان یک روش تهیه پشتیبان به حساب آورد. اما برای اکثر مردم تا حدود زیادی کفایت می‌کند. به‌جای اینکه فایل‌های خود را بر روی حافظه‌های فیزیکی ذخیره کنید، می‌توانید آن‌ها را بر روی Dropbox ،Google Drive ،Microsoft OneDrive و یا سایر سرویس‌های حافظه ابری، ذخیره کنید. این حافظه‌ها در ادامه با حساب‌های آنلاین و سایر کامپیوترهای شما، همگام می‌شوند. اگر هارد درایو شما خراب شود، آنگاه یک کپی از فایل‌های خود را بر روی حافظه ابری و یا سایر دستگاه‌های دیگر دارید.

مزایا: این روش آسان، سریع و در اکثر موارد رایگان بوده و همچنین از آنجایی که آنلاین است، پس اطلاعات شما را در مقابل حوادث مختلف محافظت می‌کند.

معایب: اکثر سرویس‌های ذخیره ابری، تنها چندین گیگابایت حافظه را به‌صورت رایگان ارائه می‌دهند. بنابراین یا باید فایل‌های زیادی برای تهیه پشتیبان نداشته باشید و یا اینکه با پرداخت پول، حافظه بیشتری خریداری کنید. بسته به فایل‌هایی که قصد ذخیره آن‌ها را دارید، این روش می‌تواند نسبت به سایر موارد، آسان‌تر و یا پیچیده‌تر باشد.

تفاوت سرویس‌های ذخیره ابری

برنامه‌هایی همانند ‌Backblaze و سرویس‌های ذخیره ابری همانند Dropbox هر دو مربوط به تهیه پشتیبان آنلاین بوده، اما در مسائل بنیادی با یکدیگر متفاوت هستند. Dropbox طراحی شده تا فایل‌های شما را در میان چندین رایانه همگام‌سازی کند، درحالی‌که Backblaze و موارد مشابه، طراحی شده‌اند تا از مقدار زیادی فایل، پشتیبان تهیه کنند، بنابراین می‌توانید در نقطه‌های زمانی مختلف، فایل‌ها را همانند روز اول خود بازگردانی کنید. درحالی‌که سرویس‌هایی همانند Dropbox در مقادیر حافظه کم، رایگان هستند، قیمت پایین Backblaze، برای پشتیبان‌های بزرگ است. بسته به مقدار اطلاعات شما، یکی از گزینه‌ها نسبت به دیگری ارزان‌تر است.

Backblaze و Carbonite هر دو یک محدودیت بزرگ دارند که باید آن را به خاطر بسپارید. اگر شما فایل موردنظر را از رایانه خود حذف کنید، آنگاه پس از گذشت 30 روز، آن فایل از پشتیبان آنلاین شما نیز حذف خواهد شد. پس از سپری شدن این دوره، نمی‌توانید فایل حذف شده و یا نسخه‌ قدیمی‌تر آن را بازیابی کنید. بنابراین بهتر است که مواظب چنین حالاتی باشید.

به یک روش اکتفا نکنید

در رابطه با مسئله بهترین روش تهیه پشتیبان از کامپیوتر نمی‌توان به یک پاسخ اکتفا کرد. در حالت ایدئال بهتر است که از دو روش، یکی داخلی و دیگری خارجی، بهره جویید. داخلی همان نگهداری پشتیبان در خانه است؛ همانند هارد درایو اکسترنال و یا رایانه خانگی. روش خارجی نیز مبتنی بر اینترنت بوده و بدین ترتیب فایل‌های شما در مکان‌های خارج از خانه نگهداری می‌شوند. سرویس‌هایی همانند Backblaze و Dropbox از این دسته هستند.

تهیه پشتیبان داخلی آسان‌تر و سریع‌تر بوده و می‌تواند خط مقدم مبارزه با از بین رفتن اطلاعات باشد. اگر فایل‌های خود را از دست بدهید، آنگاه می‌توانید آن‌‎ها را به‌سرعت از طریق یک درایو اکسترنال، بازیابی کنید. البته نباید تنها به پشتیبان داخلی تکیه کنید. در صورت خرابی و یا دزدیده شدن درایو اکسترنال، پشتیبان‌های شما نیز از دست خواهند رفت.

پشتیبان خارجی لزوما به معنای وجود یک سرور اینترنتی نبوده و مجبور نیستید که همیشه برای آن یک اشتراک ماهانه تهیه کنید. به‌عنوان‌مثال می‌توانید فایل‌های خود را بر روی یک هارد درایو ذخیره کرده و سپس آن را در محل کار خود، در خانه دوستان و یا در صندوقچه‌های امانتی نگهداری کنید. این روش شاید تا حدودی ناراحت کننده باشد، اما از لحاظ فنی یک گزینه خارجی به حساب می‌آید.

به همین ترتیب می‌توانید فایل‌های خود را بر روی Dropbox ،Google Drive و OneDrive ذخیره کرده و سپس به‌صورت مرتب، پشتیبان‌ها را بر روی یک درایو اکسترنال ذخیره کنید. همچنین می‌توانید از Backblaze استفاده کرده و پشتیبان آنلاین تهیه کنید و در عین حال نیز با استفاده از Windows File History، پشتیبان داخلی ایجاد کنید. راه‌های مختلفی جهت استفاده ترکیبی از این روش‌ها وجود دارند. در نهایت می‌توان گفت که بهترین روش تهیه پشتیبان از کامپیوتر یک روش واحد نیست، بلکه ترکیبی از پشتیبان‌های داخلی و خارجی است.

این رویه را خودکار کنید!

شاید این مسائل پیچیده به نظر برسند، اما هر چه بیشتر سیستم تهیه پشتیبان خود را خودکار کنید، آنگاه بیشتر می‌توانید فایل پشتیبان تهیه کرده و در نتیجه شانس بیشتری نیز خواهید داشت. به همین دلیل است که باید از یک ابزار خودکار استفاده کنید، نه کپی دستی فایل‌ها در هارد اکسترنال. فقط کافی است که رویه خودکار را یک بار آغاز کرده و دیگر آن را به دست فراموشی بسپارید!

مزیت بالا یکی از موارد مناسب بودن سرویس‌هایی همانند Backblaze است. این سرویس می‌تواند هر روزه به تهیه پشتیبان اینترنتی بپردازد. اگر مجبور باشید که درایو خود را متصل کنید، آنگاه باید زحمت بیشتری نیز کشیده و در نهایت شاید دست از انجام این کار بکشید. خودکار کردن همه چیز، ارزشش را دارد. 

اگر قصد پرداخت هزینه را نداشته و همچنین می‌خواهید که از پشتیبان‌گیری داخلی بهره جویید، آنگاه بهتر است که از سرویس‌هایی همانند Dropbox ،Google Drive و یا Microsoft OneDrive جهت به‌هنگام‌سازی آنلاین فایل‌های مهم خود، استفاده کنید.

نوشته بهترین روش تهیه پشتیبان از کامپیوتر کدام است؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

تغییر اندازه منوی استارت ویندوز ۱۰ چگونه انجام می‌شود؟

تغییر اندازه منوی استارت ویندوز 10

آیا منوی استارت شما بیش از اندازه بزرگ و یا کوچک است؟ اگر این‌طور است، پس آنگاه می‌توانید اندازه این بخش از ویندوز 10 را تغییر دهید. بدین ترتیب می‌توانید آیتم‌های بیشتری را در این قسمت قرار داده و یا اینکه برعکس، قادر به مشاهده درصد بیشتری از صفحه دسکتاپ خود هستید. در ادامه با ما همراه باشید تا به تغییر اندازه منوی استارت ویندوز 10 بپردازیم.

در ابتدا باید به منوی استارت بروید. می‌توانید این کار را با فشردن کلید ویندوز و یا با کلیک بر روی آیکون آن در نوار وظیفه، انجام دهید.

تغییر اندازه منوی استارت ویندوز 10

هنگامی‌که منوی استارت باز شد، آنگاه باید نشانگر موس خود را به سمت کناره‌های این پنجره ببرید. حال می‌بینید که نشانگر موس شما به نشانگر تغییر اندازه، تغییر شکل می‌دهد (مشابه خط کوتاهی که در دو سر آن، دو پیکان قرار دارند).

تغییر اندازه منوی استارت ویندوز 10

جهت تغییر ارتفاع منوی استارت باید نشانگر موس خود را بر روی لبه بالایی قرار داده، کلیک چپ را نگه داشته و سپس موس خود را به سمت بالا یا پایین حرکت دهید.

تغییر اندازه منوی استارت ویندوز 10

همزمان با کشیدن موس، اندازه منوی استارت نیز تغییر می‌کند. هنگامی‌که اندازه ایدئال خود را پیدا کردید، آنگاه باید کلیک چپ را رها کنید. بدین ترتیب منوی استارت شما در همان اندازه باقی می‌ماند.

تغییر اندازه منوی استارت ویندوز 10

همچنین می‌توانید با اقدامی مشابه، عرض منوی استارت را نیز تغییر دهید. جهت انجام این کار باید لبه‌ سمت راست را گرفته و سپس آن را به سمت راست یا چپ بکشید (به ترتیب جهت بزرگ‌تر و یا کوچک‌تر شدن). بدین ترتیب می‌توانید کاشی‌های بیشتری را در حالت افقی نگه دارید.

تغییر اندازه منوی استارت ویندوز 10

اگر هم گوشه بالا سمت راست منوی استارت را گرفته و سپس آن را به‌صورت مورب به سمت داخل و یا خارج بکشید، آنگاه می‌توانید به‌صورت همزمان، طول و عرض این منو را تغییر دهید.

تغییر اندازه منوی استارت ویندوز 10

اگر اندازه منوی استارت خود را افزایش دهید، آنگاه فضای بیشتری نیز برای کاشی‌های زنده، میانبر اپلیکیشن‌های موردعلاقه، وب‌سایت‌ها و … دارید. همچنین با این کار، درصد بیشتری از صفحه دسکتاپ شما نیز پوشش داده خواهد شد.

تغییر اندازه منوی استارت ویندوز 10

همچنین اگر احساس می‌کنید که منوی استارت شما بیش از اندازه بزرگ است، آنگاه می‌توانید آن را کوچک‌تر کنید. بدین ترتیب، فضای کمتری از صفحه دسکتاپ شما اشغال خواهد شد.

تغییر اندازه منوی استارت ویندوز 10

در هر صورت انتخاب با شما است. اندازه این بخش را آن‌قدر تغییر داده تا بتوانید به حالت ایدئال خود دست یافته و در نتیجه تجربه بهتری از ویندوز 10 داشته باشید.

نوشته تغییر اندازه منوی استارت ویندوز 10 چگونه انجام می‌شود؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

چگونه در ویندوز ۱۰ به مدیریت اعلان‌های ویندوز دیفندر (Windows Defender) بپردازیم؟

ویندوز دیفندر (Windows Defender) همزمان با محافظت از رایانه شما، اعلان‌های مکرری را نیز ارسال می‌کند. مدیریت اعلان‌های ویندوز دیفندر در ویندوز 10 موضوعی است که یادگیری آن می‌تواند شما را در کنترل هر چه بییشتر این آنتی‌ ویروس و اعلان‌های آن یاری برساند.

در ابتدا باید به منوی استارت رفته و سپس عبارت «Windows Security» را تایپ کنید. در ادامه کلید «Enter» را فشار داده و از میان نتایج جست‌‌و‌جو، بر روی «Windows Security» کلیک کنید. البته لازم به ذکر است که نام دیگر ویندوز دیفندر همان Windows Security است.

مدیریت اعلان‌های ویندوز دیفندر در ویندوز 10

در پنجره Windows Security باید به قسمت «Virus & Threat Protection» بروید. سپس بر روی «Manage Settings» کلیک کنید.

مدیریت اعلان‌های ویندوز دیفندر در ویندوز 10

در بخش «Virus & Threat Protection Settings» باید به پایین صفحه رفته و سپس بر روی «Change Notification Settings» کلیک کنید.

مدیریت اعلان‌های ویندوز دیفندر در ویندوز 10

قسمت اول یعنی «Virus & Threat Protection Notifications»، وظیفه کنترل اعلان‌های مربوط به ویندوز دیفندر را بر عهده دارد. اگر قصد غیرفعال کردن تمامی اعلان‌های مرتبط با ویندوز دیفندر را دارید، آنگاه باید بر روی کلید تغییر وضعیت زیر گزینه «Get information notifications» کلیک کنید تا به «Off» تغییر حالت دهد.

مدیریت اعلان‌های ویندوز دیفندر در ویندوز 10

در رابطه با مدیریت اعلان‌های ویندوز دیفندر در ویندوز 10 می‌توان از طریق تیک زدن سه گزینه فرعی زیر، کنترل‌های جزئی‌تری را اعمال کرد:

  • Recent Activity And Scan Results: فعالیت اخیر و نتایج اسکن‌
  • Threats Found, But No Immediate Action Is Needed: تهدیدها شناسایی شده‌اند، اما اقدامی فوری موردنیاز نیست.
  • Files Or Activities Are Blocked: فایل و یا فعالیت‌ها، مسدود شده‌اند.

اگر قصد غیرفعال کردن هرکدام از گزینه‌های بالا را دارید، آنگاه باید تیک کنار آن‌ها را بردارید. پس از اتمام کار، پنجره Windows Security را ببندید تا تنظیمات شما ذخیره و اعمال شوند.

نوشته چگونه در ویندوز 10 به مدیریت اعلان‌های ویندوز دیفندر (Windows Defender) بپردازیم؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

بررسی ساعت هوشمند شیائومی Mi Watch

کمپانی شیائومی در ماه نوامبر سال گذشته از نخستین ساعت هوشمند خود با نام Mi Watch در کشور چین رونمایی کرد. با این‌حال در خصوص زمان عرضه جهانی محصول همزاد اپل واچ هنوز هیچ‌ توضیحی ارائه نشده است. اکنون این پرسش در ذهن مطرح می‌شود که آیا Mi Watch جایگزینی شایسته برای اسمارت‌واچ‌های برتر سال 2020 به‌شمار خواهد رفت؟ در ادامه به منظور پاسخ به این پرسش به بررسی شیائومی Mi Watch از زوایای مختلف می‌پردازیم:

  • طراحی

شیائومی پیش‌تر چندین مدل مختلف از مچ‌بندهای تناسب اندام را تولید و روانه بازار نموده است؛ با این‌حال عرضه ساعت هوشمند توسط این تولیدکننده چینی پیش‌ از این بی‌سابقه بوده است. شیائومی Mi Watch از الگوی طراحی مربعی‌شکل 44 میلی‌متری برخوردار است. این گجت از یک نمایشگر آمولد 1.78 اینچی با رزولوشن 410×410 پیکسل و چگالی 326 پیکسل بر اینچ میزبانی می‌کند. در نگاه نخست کپی‌برداری شیائومی از اپل واچ کاملا مشهود خواهد بود. البته شیائومی پیش‌تر نیز رویه مشابهی را دنبال نموده است. Mi Watch اگرچه از ضخامت بیش‌تری در مقایسه با اپل واچ برخوردار است؛ اما این موضوع لزوما به معنای طراحی زمخت یا سنگین اسمارت‌واچ شیائومی نیست.


کیفیت ساخت Mi Watch با اپل واچ قابل رقابت نیست و این موضوع چندان مایه تعجب نخواهد بود؛ چرا که قیمت خرده‌فروشی Mi Watch حدودا 50 درصد ارزان‌تر از اپل واچ سری 5 است. با این‌حال اسمارت‌واچ شیائومی کمی سبک‌تر از اپل واچ است. قالب طراحی این محصول با 3 نسل پیشین اپل واچ مطابقت دارد؛ با این‌حال به‌کارگیری نمایشگری با زوایای گرد شده ظاهری مدرن‌تر به دستگاه بخشیده است. ظرافت به‌کار رفته در طراحی اسمارت‌واچ‌های اپل به‌مراتب مشهودتر است؛ اما طراحی Mi Watch در مقایسه با نمایشگر مربعی‌شکل اپل واچ جذاب‌تر به‌نظر می‌رسد. با توجه به نمایش منوهای اولیه ساعت با متون سفید و پس‌زمینه مشکی، اظهارنظر در خصوص کیفیت کلی نمایشگر کاری دشوار است. یقینا نمایشگر آمولد به‌کارگیری شده در Mi Watch به خوبی پاسخگوی تمامی نیازهای کاربران خواهد بود.

الگوی طراحی تاج ساعت نیز از اپل واچ الهام گرفته شده و چرخش آن امکان جابه‌جایی میان منوهای دستگاه را فراهم می‌کند. همچنین دکمه جانبی میکروفون و اسپیکر نیز در لبه‌های جانبی ساعت تعبیه شده است. از جنبه مشخصات داخلی نیز توان پردازشی شیائومی Mi Watch از طریق پلتفرم اسنپ‌دراگون 3100 کوالکام تامین می‌شود. همچنین کاربران در صورت عدم اتصال Mi Watch به اسمارت‌فون از طریق بلوتوث با استفاده از اتصال LTE قادر به پخش آنلاین موسیقی و برقراری تماس‌های صوتی خواهند بود. قابلیت اتصال به شبکه وای‌فای، تراشه GPS برای ردیابی موقعیت مکانی و NFC جهت انجام پرداخت‌های الکترونیکی سایر امکانات دستگاه را تشکیل می‌دهند.


پردازنده 4 هسته‌ای به‌کارگیری شده در Mi Watch احتمالا برای اجرای سریع و بی‌نقص فرامین کاربر کفایت خواهد کرد. همچنین این اسمارت‌واچ همانند بسیاری از ساعت‌های هوشمند دیگر مجهز به 8 گیگابایت حافظه‌داخلی است. بدین‌ترتیب کاربران برای ذخیره‌سازی فایل‌های موسیقی به فضای قابل‌توجهی دسترسی خواهند داشت.

  • امکانات

هنگامی‌که برای نخستین بار شیائومی Mi Watch را روشن می‌کنید؛ با صفحه بارگذاری معمول سیستم‌عامل Wear OS مواجه خواهید شد. با توجه به اینکه Mi Watch نخستین ساعت هوشمند کمپانی با نرم‌افزار اختصاصی گوگل به‌شمار می‌رود؛ لذا مراحل راه‌اندازی دستگاه احتمالا تا حدودی متفاوت با سایر ابزارهای پوشیدنی خواهد بود.

پوسته سفارشی Wear OS موسوم به MiUI به گونه‌ای طراحی شده که امکان اجرای ورژن‌های اختصاصی اپلیکیشن‌های شیائومی نظیر Mi Home، Tasks و Maps را فراهم می‌کند. با این‌حال هنوز مشخص نیست که این اسمارت‌واچ از اپلیکیشن‌های جدید Wear OS در آینده پشتیبانی خواهد کرد یا صرفا با اپلیکیشن‌های اختصاصی Mi همگام خواهد شد. بدین‌ترتیب گوگل به قلمرو جدیدی برای سیستم‌عامل اختصاصی خود دست یافته و سایر پلتفرم‌های اسمارت‌واچی را تا حدودی از میدان رقابت خارج نموده است. اما از آنجا که اخیرا بازار از فناوری‌های گوگلی به سرعت فاصله گرفته است؛ لذا استفاده از سیستم‌عامل گوگل توسط شیائومی به منزله اقدامی قمارگونه قلمداد شده و کمپانی چینی به منظور دستیابی به سهم بیشتر از بازار احتمالا در آینده از سیستم‌عامل بومی خود بهره خواهد برد.

با این‌حال شیائومی Mi Watch دارای امکانات جالب و منحصربه‌فردی است. به‌عنوان مثال کمپانی چینی درخواست خود برای تائید فناوری VO2 Max و تجزیه و تحلیل نرخ ضربان قلب حین ورزش را به موسسه Firstbeat ارائه نموده است. این فناوری از الگوریتم‌هایی مشابه انواع مورد استفاده در محصولات گارمین بهره گرفته و بر پایه حسگر ضربان قلب و تراشه GPS دستگاه عمل می‌کند. این پدیده بدان معناست که شیائومی Mi Watch دارای امکانات مناسبی برای ردیابی تمرینات و سنجش سطح انرژی بدن است. همچنین این محصول مجهز به حسگری جهت اندازه‌گیری میزان اکسیژن محلول در خون است. قابلیت ردیاب خواب یکی از نقاط برتری Mi Watch نسبت به اپل واچ محسوب می‌شود. با این‌حال هنوز مشخص نیست که آیا مشخصه ردیاب خواب از داده‌های گردآوری شده توسط حسگر سنجش اکسیژن خون استفاده خواهد کرد یا خیر (پدیده‌ای که در دستگاه‌های گارمین قابل مشاهده است). علاوه بر موارد فوق انتظار می‌رود که شیائومی Mi Watch همانند سایر اسمارت‌واچ‌ها دارای امکانات استانداردی نظیر نوتیفیکشن و زنگ هشدار باشد.

  • شارژدهی باتری

Mi Watch علیرغم شباهت‌های فراوان با اپل واچ احتمالا در مقوله باتری برتر از رقیب خود ظاهر می‌شود. شیائومی ادعا می‌کند که باتری 570 میلی‌آمپرساعتی مورد استفاده در این محصول امکان استفاده مداوم از آن برای مدت 36 ساعت (حتی در صورت اتصال دستگاه به شبکه LTE) را فراهم خواهد کرد.

  • قیمت‌گذاری و زمان عرضه

در مقطع کنونی به‌نظر می‌رسد که شیائومی Mi Watch صرفا در دسترس مشتریان چینی قرار می‌گیرد. این محصول در روز 11 نوامبر سال گذشته و با برچسب قیمتی 1299 یوانی (حدودا 185 دلاری) روانه بازار شد. بنابراین خریداری نخستین اسمارت‌واچ شیائومی با توجه به قیمت‌گذاری آن کاملا متقاعدکننده و منطقی به‌نظر می‌رسد. اگرچه اپل نیز با کاهش قیمت‌گذاری اپل‌ واچ سری 3 به 199 دلار حقیقتا رقابتی نفس‌گیر را به راه انداخته است.


در حال حاضر شیائومی Mi Watch با قیمت‌گذاری تقریبی 279.99 دلاری از طریق فروشگاه آنلاین Geek Buying قابل خریداری است. با این‌حال ورژن انگلیسی اپلیکیشن‌های دستگاه هنوز منتشر نشده است. با توجه به اعلام کمپانی، ساعت هوشمند شیائومی Mi Watch طی سال 2020 به‌طور رسمی در بازارهای بین‌المللی عرضه خواهد شد. بر اساس پیش‌بینی‌ها این وعده طی 6 ماه نخست سال جاری عملی می‌شود.

نوشته بررسی ساعت هوشمند شیائومی Mi Watch اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

بررسی ساعت هوشمند شیائومی Mi Watch

کمپانی شیائومی در ماه نوامبر سال گذشته از نخستین ساعت هوشمند خود با نام Mi Watch در کشور چین رونمایی کرد. با این‌حال در خصوص زمان عرضه جهانی محصول همزاد اپل واچ هنوز هیچ‌ توضیحی ارائه نشده است. اکنون این پرسش در ذهن مطرح می‌شود که آیا Mi Watch جایگزینی شایسته برای اسمارت‌واچ‌های برتر سال 2020 به‌شمار خواهد رفت؟ در ادامه به منظور پاسخ به این پرسش به بررسی شیائومی Mi Watch از زوایای مختلف می‌پردازیم:

  • طراحی

شیائومی پیش‌تر چندین مدل مختلف از مچ‌بندهای تناسب اندام را تولید و روانه بازار نموده است؛ با این‌حال عرضه ساعت هوشمند توسط این تولیدکننده چینی پیش‌ از این بی‌سابقه بوده است. شیائومی Mi Watch از الگوی طراحی مربعی‌شکل 44 میلی‌متری برخوردار است. این گجت از یک نمایشگر آمولد 1.78 اینچی با رزولوشن 410×410 پیکسل و چگالی 326 پیکسل بر اینچ میزبانی می‌کند. در نگاه نخست کپی‌برداری شیائومی از اپل واچ کاملا مشهود خواهد بود. البته شیائومی پیش‌تر نیز رویه مشابهی را دنبال نموده است. Mi Watch اگرچه از ضخامت بیش‌تری در مقایسه با اپل واچ برخوردار است؛ اما این موضوع لزوما به معنای طراحی زمخت یا سنگین اسمارت‌واچ شیائومی نیست.


کیفیت ساخت Mi Watch با اپل واچ قابل رقابت نیست و این موضوع چندان مایه تعجب نخواهد بود؛ چرا که قیمت خرده‌فروشی Mi Watch حدودا 50 درصد ارزان‌تر از اپل واچ سری 5 است. با این‌حال اسمارت‌واچ شیائومی کمی سبک‌تر از اپل واچ است. قالب طراحی این محصول با 3 نسل پیشین اپل واچ مطابقت دارد؛ با این‌حال به‌کارگیری نمایشگری با زوایای گرد شده ظاهری مدرن‌تر به دستگاه بخشیده است. ظرافت به‌کار رفته در طراحی اسمارت‌واچ‌های اپل به‌مراتب مشهودتر است؛ اما طراحی Mi Watch در مقایسه با نمایشگر مربعی‌شکل اپل واچ جذاب‌تر به‌نظر می‌رسد. با توجه به نمایش منوهای اولیه ساعت با متون سفید و پس‌زمینه مشکی، اظهارنظر در خصوص کیفیت کلی نمایشگر کاری دشوار است. یقینا نمایشگر آمولد به‌کارگیری شده در Mi Watch به خوبی پاسخگوی تمامی نیازهای کاربران خواهد بود.

الگوی طراحی تاج ساعت نیز از اپل واچ الهام گرفته شده و چرخش آن امکان جابه‌جایی میان منوهای دستگاه را فراهم می‌کند. همچنین دکمه جانبی میکروفون و اسپیکر نیز در لبه‌های جانبی ساعت تعبیه شده است. از جنبه مشخصات داخلی نیز توان پردازشی شیائومی Mi Watch از طریق پلتفرم اسنپ‌دراگون 3100 کوالکام تامین می‌شود. همچنین کاربران در صورت عدم اتصال Mi Watch به اسمارت‌فون از طریق بلوتوث با استفاده از اتصال LTE قادر به پخش آنلاین موسیقی و برقراری تماس‌های صوتی خواهند بود. قابلیت اتصال به شبکه وای‌فای، تراشه GPS برای ردیابی موقعیت مکانی و NFC جهت انجام پرداخت‌های الکترونیکی سایر امکانات دستگاه را تشکیل می‌دهند.


پردازنده 4 هسته‌ای به‌کارگیری شده در Mi Watch احتمالا برای اجرای سریع و بی‌نقص فرامین کاربر کفایت خواهد کرد. همچنین این اسمارت‌واچ همانند بسیاری از ساعت‌های هوشمند دیگر مجهز به 8 گیگابایت حافظه‌داخلی است. بدین‌ترتیب کاربران برای ذخیره‌سازی فایل‌های موسیقی به فضای قابل‌توجهی دسترسی خواهند داشت.

  • امکانات

هنگامی‌که برای نخستین بار شیائومی Mi Watch را روشن می‌کنید؛ با صفحه بارگذاری معمول سیستم‌عامل Wear OS مواجه خواهید شد. با توجه به اینکه Mi Watch نخستین ساعت هوشمند کمپانی با نرم‌افزار اختصاصی گوگل به‌شمار می‌رود؛ لذا مراحل راه‌اندازی دستگاه احتمالا تا حدودی متفاوت با سایر ابزارهای پوشیدنی خواهد بود.

پوسته سفارشی Wear OS موسوم به MiUI به گونه‌ای طراحی شده که امکان اجرای ورژن‌های اختصاصی اپلیکیشن‌های شیائومی نظیر Mi Home، Tasks و Maps را فراهم می‌کند. با این‌حال هنوز مشخص نیست که این اسمارت‌واچ از اپلیکیشن‌های جدید Wear OS در آینده پشتیبانی خواهد کرد یا صرفا با اپلیکیشن‌های اختصاصی Mi همگام خواهد شد. بدین‌ترتیب گوگل به قلمرو جدیدی برای سیستم‌عامل اختصاصی خود دست یافته و سایر پلتفرم‌های اسمارت‌واچی را تا حدودی از میدان رقابت خارج نموده است. اما از آنجا که اخیرا بازار از فناوری‌های گوگلی به سرعت فاصله گرفته است؛ لذا استفاده از سیستم‌عامل گوگل توسط شیائومی به منزله اقدامی قمارگونه قلمداد شده و کمپانی چینی به منظور دستیابی به سهم بیشتر از بازار احتمالا در آینده از سیستم‌عامل بومی خود بهره خواهد برد.

با این‌حال شیائومی Mi Watch دارای امکانات جالب و منحصربه‌فردی است. به‌عنوان مثال کمپانی چینی درخواست خود برای تائید فناوری VO2 Max و تجزیه و تحلیل نرخ ضربان قلب حین ورزش را به موسسه Firstbeat ارائه نموده است. این فناوری از الگوریتم‌هایی مشابه انواع مورد استفاده در محصولات گارمین بهره گرفته و بر پایه حسگر ضربان قلب و تراشه GPS دستگاه عمل می‌کند. این پدیده بدان معناست که شیائومی Mi Watch دارای امکانات مناسبی برای ردیابی تمرینات و سنجش سطح انرژی بدن است. همچنین این محصول مجهز به حسگری جهت اندازه‌گیری میزان اکسیژن محلول در خون است. قابلیت ردیاب خواب یکی از نقاط برتری Mi Watch نسبت به اپل واچ محسوب می‌شود. با این‌حال هنوز مشخص نیست که آیا مشخصه ردیاب خواب از داده‌های گردآوری شده توسط حسگر سنجش اکسیژن خون استفاده خواهد کرد یا خیر (پدیده‌ای که در دستگاه‌های گارمین قابل مشاهده است). علاوه بر موارد فوق انتظار می‌رود که شیائومی Mi Watch همانند سایر اسمارت‌واچ‌ها دارای امکانات استانداردی نظیر نوتیفیکشن و زنگ هشدار باشد.

  • شارژدهی باتری

Mi Watch علیرغم شباهت‌های فراوان با اپل واچ احتمالا در مقوله باتری برتر از رقیب خود ظاهر می‌شود. شیائومی ادعا می‌کند که باتری 570 میلی‌آمپرساعتی مورد استفاده در این محصول امکان استفاده مداوم از آن برای مدت 36 ساعت (حتی در صورت اتصال دستگاه به شبکه LTE) را فراهم خواهد کرد.

  • قیمت‌گذاری و زمان عرضه

در مقطع کنونی به‌نظر می‌رسد که شیائومی Mi Watch صرفا در دسترس مشتریان چینی قرار می‌گیرد. این محصول در روز 11 نوامبر سال گذشته و با برچسب قیمتی 1299 یوانی (حدودا 185 دلاری) روانه بازار شد. بنابراین خریداری نخستین اسمارت‌واچ شیائومی با توجه به قیمت‌گذاری آن کاملا متقاعدکننده و منطقی به‌نظر می‌رسد. اگرچه اپل نیز با کاهش قیمت‌گذاری اپل‌ واچ سری 3 به 199 دلار حقیقتا رقابتی نفس‌گیر را به راه انداخته است.


در حال حاضر شیائومی Mi Watch با قیمت‌گذاری تقریبی 279.99 دلاری از طریق فروشگاه آنلاین Geek Buying قابل خریداری است. با این‌حال ورژن انگلیسی اپلیکیشن‌های دستگاه هنوز منتشر نشده است. با توجه به اعلام کمپانی، ساعت هوشمند شیائومی Mi Watch طی سال 2020 به‌طور رسمی در بازارهای بین‌المللی عرضه خواهد شد. بر اساس پیش‌بینی‌ها این وعده طی 6 ماه نخست سال جاری عملی می‌شود.

نوشته بررسی ساعت هوشمند شیائومی Mi Watch اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در جیمیل چگونه انجام می‌شود؟

بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در جیمیل

اگر قصد دارید صندوق ورودی جیمیل خود را خالی کرده اما ایمیل‌های آن را به کلی حذف نکنید، آنگاه آرشیو کردن و سپس بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در این سرویس می‌تواند بهترین گزینه پیش‌رو باشد. هر زمان که ایمیلی را آرشیو کنید، آن پیام از صندوق ورودی شما حذف شده، اما همچنان در دسترس خواهد بود. در زیر قصد داریم تا شیوه بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده و سپس بازگردانی آن‌ها به صندوق ورودی جیمیل را به شما آموزش دهیم.

پیدا کردن ایمیل‌های آرشیو شده از طریق مرورگر اینترنت

اگر از طریق مرورگر به حساب جیمیل خود وارد می‌شوید، آنگاه فرایند سرراستی را نیز جهت بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در پیش‌رو خواهید داشت. اگر از کادر جست‌وجو در بالای صفحه استفاده کنید، آنگاه نتایج نیز ایمیل‌های آرشیو شده را در بر می‌گیرند. به‌عنوان یک راه‌حل جایگزین می‌توانید به بخش «All Mail» رفته و سپس به تمامی ایمیل‌های خود از جمله پیام‌های آرشیو شده، دسترسی پیدا کنید.

  • گام اول: به وب‌سایت جیمیل رفته و سپس به حساب خود وارد شوید.
  • گام دوم: در سمت چپ صفحه باید به پایین رفته و در نهایت گزینه «More» را انتخاب کنید.
  • گام سوم: گزینه «All Mail» را انتخاب کنید.
  • گام چهارم: در سمت راست صفحه می‌توانید ایمیل‌های خود را مشاهده کنید. این موارد، تمامی ایمیل‌های شما از جمله موارد آرشیو شده را نیز شامل می‌شود.

پیدا کردن ایمیل‌های آرشیو شده از طریق اپلیکیشن Gmail

اگر از اپلیکیشن اندرویدی و یا iOS سرویس جیمیل استفاده می‌کنید، آنگاه بازهم به‌سادگی می‌توانید به محتوای آرشیو شده خود دسترسی داشته باشید. همانند نسخه تحت وب، در اینجا نیز می‌توانید از کادر بالای صفحه استفاده کرده و بدین ترتیب، موارد مدنظر خود را جست‌و‌جو کنید. نتایج این بخش نیز محتوای آرشیو شده را شامل می‌شوند. در غیر این صورت اگر مایل باشید، بازهم می‌توانید به تمامی ایمیل‌های خود دسترسی پیدا کنید. جهت انجام این کار کافی است که به بخش «All Mail» مراجعه کنید.

  • گام اول: اپلیکیشن Gmail را بر روی دستگاه خود اجرا کنید.
  • گام دوم: در بالای صفحه بایستی کلید منو را لمس کنید. علامت این منو به شکل سه خط افقی است.
  • گام سوم: در صورت نیاز، به پایین صفحه رفته و گزینه «All Mail» را انتخاب کنید.
  • گام چهارم: حال می‌توانید تمامی ایمیل‌های خود را مشاهده کنید. این موارد شامل محتوای آرشیو شده نیز می‌شوند.

انتقال ایمیل‌های آرشیو شده به صندوق ورودی در مرورگر اینترنت

هر وقت که نظرتان عوض شد، آنگاه می‌توانید محتوای آرشیو شده خود را به صندوق ورودی جیمیل انتقال دهید. جهت انجام این کار در فضای وب، کافی است که مراحل زیر را طی کنید:

  • گام اول: به وب‌سایت جیمیل رفته و سپس به حساب خود وارد شوید.
  • گام دوم: ایمیل مدنظر خود جهت بازیابی را انتخاب کنید.
  • گام سوم: تیک کوچک کنار ایمیل مدنظر را فعال کنید.
  • گام چهارم: در بالای صفحه باید بر روی گزینه «Move to Inbox» کلیک کنید.

در ادامه ایمیل مدنظر شما به صندوق ورودی منتقل شده و شما می‌توانید آن را در حالت عادی مشاهده کنید. اگر قصد دارید تا مجددا به آرشیو کردن ایمیل منتقل شده بپردازید، آنگاه باید بر روی کلید «Archive» کلیک کنید (ظاهری همانند یک جعبه کوچک به همراه یک پیکان رو به پایین دارد).

انتقال ایمیل‌های آرشیو شده به صندوق ورودی در اپلیکیشن Gmail

اگر از اپلیکیشن Gmail اندروید و یا iOS استفاده می‌کنید، آنگاه می‌توانید عملیات بالا را نیز در آن به انجام رسانده و در نتیجه ایمیل‌های آرشیو شده خود را به صندوق ورودی بازگردانید. جهت انجام این کار در اپلیکیشن Gmail، باید مراحل زیر را طی کنید:

  • گام اول: اپلیکیشن Gmail را بر روی گوشی خود اجرا کنید.
  • گام دوم: ایمیل مدنظر خود را پیدا کرده و سپس انگشت خود را بر روی آن نگه دارید.
  • گام سوم: کلید «More» را در گوشه بالا سمت راست، لمس کنید (همان سه-نقطه عمودی).
  • گام چهارم: گزینه «Move to Inbox» را لمس کنید.

در ادامه خواهید دید که ایمیل‌های انتخابی شما به صندوق ورودی منتقل شده و در آنجا می‌توانید آن‌ها را مشاهده کنید. اگر قصد آرشیو کردن مجدد را دارید، آنگاه باید ایمیل مدنظر را باز کرده و سپس کلید «Archive» را لمس کنید (علامتی شبیه یک جعبه کوچک به همراه یک پیکان رو به پایین دارد).

آرشیو کردن ایمیل در برابر بی‌صدا کردن آن

احتمالا در این بین، نام بی‌صدا کردن ایمیل نیز به گوشتان خورده است. هم بی‌صدا کردن و هم آرشیو کردن، هر دو باعث می‌شوند تا ایمیل‌های شما از صندوق ورودی خارج شده و بدین ترتیب اوضاع کمی منظم‌تر شود. البته اگر کسی به ایمیل‌های آرشیو شده شما پاسخ دهد، آنگاه این موارد نیز به صندوق ورودی شما باز خواهند گشت. از طرفی دیگر، ایمیل‌های بی‌صدا شده به‌طور دائم از صندوق ورودی شما دور خواهند ماند. اگر قصد بی‌صدا کردن ایمیل‌های خود را دارید ( هم در وب و هم در اپلیکیشن موبایلی جیمیل)، آنگاه باید مراحل زیر را طی کنید:

  • گام اول: وارد حساب جیمیل خود شوید.
  • گام دوم: ایمیل موردنظر خود (جهت بی‌صدا کردن) را باز کنید.
  • گام سوم: کلید «More» را انتخاب کنید (همان سه-نقطه عمودی).
  • گام چهارم: گزینه «Mute» را برگزینید.

اگر هم قصد دارید تا ایمیلی را از حالت بی‌صدا خارج کنید، آنگاه باید مراحل بالا را مجددا طی کرده و فقط اینکه در گام چهارم باید گزینه «Unmute» را انتخاب کنید. همچنین اگر در نوار جست‌و‌جوی جیمیل، عبارت «is:mute» را وارد کنید، آنگاه می‌توانید به‌سرعت به تمامی ایمیل‌های بی‌صدا شده خود دسترسی پیدا کنید.

نوشته بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در جیمیل چگونه انجام می‌شود؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در جیمیل چگونه انجام می‌شود؟

بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در جیمیل

اگر قصد دارید صندوق ورودی جیمیل خود را خالی کرده اما ایمیل‌های آن را به کلی حذف نکنید، آنگاه آرشیو کردن و سپس بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در این سرویس می‌تواند بهترین گزینه پیش‌رو باشد. هر زمان که ایمیلی را آرشیو کنید، آن پیام از صندوق ورودی شما حذف شده، اما همچنان در دسترس خواهد بود. در زیر قصد داریم تا شیوه بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده و سپس بازگردانی آن‌ها به صندوق ورودی جیمیل را به شما آموزش دهیم.

پیدا کردن ایمیل‌های آرشیو شده از طریق مرورگر اینترنت

اگر از طریق مرورگر به حساب جیمیل خود وارد می‌شوید، آنگاه فرایند سرراستی را نیز جهت بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در پیش‌رو خواهید داشت. اگر از کادر جست‌وجو در بالای صفحه استفاده کنید، آنگاه نتایج نیز ایمیل‌های آرشیو شده را در بر می‌گیرند. به‌عنوان یک راه‌حل جایگزین می‌توانید به بخش «All Mail» رفته و سپس به تمامی ایمیل‌های خود از جمله پیام‌های آرشیو شده، دسترسی پیدا کنید.

  • گام اول: به وب‌سایت جیمیل رفته و سپس به حساب خود وارد شوید.
  • گام دوم: در سمت چپ صفحه باید به پایین رفته و در نهایت گزینه «More» را انتخاب کنید.
  • گام سوم: گزینه «All Mail» را انتخاب کنید.
  • گام چهارم: در سمت راست صفحه می‌توانید ایمیل‌های خود را مشاهده کنید. این موارد، تمامی ایمیل‌های شما از جمله موارد آرشیو شده را نیز شامل می‌شود.

پیدا کردن ایمیل‌های آرشیو شده از طریق اپلیکیشن Gmail

اگر از اپلیکیشن اندرویدی و یا iOS سرویس جیمیل استفاده می‌کنید، آنگاه بازهم به‌سادگی می‌توانید به محتوای آرشیو شده خود دسترسی داشته باشید. همانند نسخه تحت وب، در اینجا نیز می‌توانید از کادر بالای صفحه استفاده کرده و بدین ترتیب، موارد مدنظر خود را جست‌و‌جو کنید. نتایج این بخش نیز محتوای آرشیو شده را شامل می‌شوند. در غیر این صورت اگر مایل باشید، بازهم می‌توانید به تمامی ایمیل‌های خود دسترسی پیدا کنید. جهت انجام این کار کافی است که به بخش «All Mail» مراجعه کنید.

  • گام اول: اپلیکیشن Gmail را بر روی دستگاه خود اجرا کنید.
  • گام دوم: در بالای صفحه بایستی کلید منو را لمس کنید. علامت این منو به شکل سه خط افقی است.
  • گام سوم: در صورت نیاز، به پایین صفحه رفته و گزینه «All Mail» را انتخاب کنید.
  • گام چهارم: حال می‌توانید تمامی ایمیل‌های خود را مشاهده کنید. این موارد شامل محتوای آرشیو شده نیز می‌شوند.

انتقال ایمیل‌های آرشیو شده به صندوق ورودی در مرورگر اینترنت

هر وقت که نظرتان عوض شد، آنگاه می‌توانید محتوای آرشیو شده خود را به صندوق ورودی جیمیل انتقال دهید. جهت انجام این کار در فضای وب، کافی است که مراحل زیر را طی کنید:

  • گام اول: به وب‌سایت جیمیل رفته و سپس به حساب خود وارد شوید.
  • گام دوم: ایمیل مدنظر خود جهت بازیابی را انتخاب کنید.
  • گام سوم: تیک کوچک کنار ایمیل مدنظر را فعال کنید.
  • گام چهارم: در بالای صفحه باید بر روی گزینه «Move to Inbox» کلیک کنید.

در ادامه ایمیل مدنظر شما به صندوق ورودی منتقل شده و شما می‌توانید آن را در حالت عادی مشاهده کنید. اگر قصد دارید تا مجددا به آرشیو کردن ایمیل منتقل شده بپردازید، آنگاه باید بر روی کلید «Archive» کلیک کنید (ظاهری همانند یک جعبه کوچک به همراه یک پیکان رو به پایین دارد).

انتقال ایمیل‌های آرشیو شده به صندوق ورودی در اپلیکیشن Gmail

اگر از اپلیکیشن Gmail اندروید و یا iOS استفاده می‌کنید، آنگاه می‌توانید عملیات بالا را نیز در آن به انجام رسانده و در نتیجه ایمیل‌های آرشیو شده خود را به صندوق ورودی بازگردانید. جهت انجام این کار در اپلیکیشن Gmail، باید مراحل زیر را طی کنید:

  • گام اول: اپلیکیشن Gmail را بر روی گوشی خود اجرا کنید.
  • گام دوم: ایمیل مدنظر خود را پیدا کرده و سپس انگشت خود را بر روی آن نگه دارید.
  • گام سوم: کلید «More» را در گوشه بالا سمت راست، لمس کنید (همان سه-نقطه عمودی).
  • گام چهارم: گزینه «Move to Inbox» را لمس کنید.

در ادامه خواهید دید که ایمیل‌های انتخابی شما به صندوق ورودی منتقل شده و در آنجا می‌توانید آن‌ها را مشاهده کنید. اگر قصد آرشیو کردن مجدد را دارید، آنگاه باید ایمیل مدنظر را باز کرده و سپس کلید «Archive» را لمس کنید (علامتی شبیه یک جعبه کوچک به همراه یک پیکان رو به پایین دارد).

آرشیو کردن ایمیل در برابر بی‌صدا کردن آن

احتمالا در این بین، نام بی‌صدا کردن ایمیل نیز به گوشتان خورده است. هم بی‌صدا کردن و هم آرشیو کردن، هر دو باعث می‌شوند تا ایمیل‌های شما از صندوق ورودی خارج شده و بدین ترتیب اوضاع کمی منظم‌تر شود. البته اگر کسی به ایمیل‌های آرشیو شده شما پاسخ دهد، آنگاه این موارد نیز به صندوق ورودی شما باز خواهند گشت. از طرفی دیگر، ایمیل‌های بی‌صدا شده به‌طور دائم از صندوق ورودی شما دور خواهند ماند. اگر قصد بی‌صدا کردن ایمیل‌های خود را دارید ( هم در وب و هم در اپلیکیشن موبایلی جیمیل)، آنگاه باید مراحل زیر را طی کنید:

  • گام اول: وارد حساب جیمیل خود شوید.
  • گام دوم: ایمیل موردنظر خود (جهت بی‌صدا کردن) را باز کنید.
  • گام سوم: کلید «More» را انتخاب کنید (همان سه-نقطه عمودی).
  • گام چهارم: گزینه «Mute» را برگزینید.

اگر هم قصد دارید تا ایمیلی را از حالت بی‌صدا خارج کنید، آنگاه باید مراحل بالا را مجددا طی کرده و فقط اینکه در گام چهارم باید گزینه «Unmute» را انتخاب کنید. همچنین اگر در نوار جست‌و‌جوی جیمیل، عبارت «is:mute» را وارد کنید، آنگاه می‌توانید به‌سرعت به تمامی ایمیل‌های بی‌صدا شده خود دسترسی پیدا کنید.

نوشته بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در جیمیل چگونه انجام می‌شود؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.