بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در جیمیل چگونه انجام می‌شود؟

بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در جیمیل

اگر قصد دارید صندوق ورودی جیمیل خود را خالی کرده اما ایمیل‌های آن را به کلی حذف نکنید، آنگاه آرشیو کردن و سپس بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در این سرویس می‌تواند بهترین گزینه پیش‌رو باشد. هر زمان که ایمیلی را آرشیو کنید، آن پیام از صندوق ورودی شما حذف شده، اما همچنان در دسترس خواهد بود. در زیر قصد داریم تا شیوه بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده و سپس بازگردانی آن‌ها به صندوق ورودی جیمیل را به شما آموزش دهیم.

پیدا کردن ایمیل‌های آرشیو شده از طریق مرورگر اینترنت

اگر از طریق مرورگر به حساب جیمیل خود وارد می‌شوید، آنگاه فرایند سرراستی را نیز جهت بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در پیش‌رو خواهید داشت. اگر از کادر جست‌وجو در بالای صفحه استفاده کنید، آنگاه نتایج نیز ایمیل‌های آرشیو شده را در بر می‌گیرند. به‌عنوان یک راه‌حل جایگزین می‌توانید به بخش «All Mail» رفته و سپس به تمامی ایمیل‌های خود از جمله پیام‌های آرشیو شده، دسترسی پیدا کنید.

  • گام اول: به وب‌سایت جیمیل رفته و سپس به حساب خود وارد شوید.
  • گام دوم: در سمت چپ صفحه باید به پایین رفته و در نهایت گزینه «More» را انتخاب کنید.
  • گام سوم: گزینه «All Mail» را انتخاب کنید.
  • گام چهارم: در سمت راست صفحه می‌توانید ایمیل‌های خود را مشاهده کنید. این موارد، تمامی ایمیل‌های شما از جمله موارد آرشیو شده را نیز شامل می‌شود.

پیدا کردن ایمیل‌های آرشیو شده از طریق اپلیکیشن Gmail

اگر از اپلیکیشن اندرویدی و یا iOS سرویس جیمیل استفاده می‌کنید، آنگاه بازهم به‌سادگی می‌توانید به محتوای آرشیو شده خود دسترسی داشته باشید. همانند نسخه تحت وب، در اینجا نیز می‌توانید از کادر بالای صفحه استفاده کرده و بدین ترتیب، موارد مدنظر خود را جست‌و‌جو کنید. نتایج این بخش نیز محتوای آرشیو شده را شامل می‌شوند. در غیر این صورت اگر مایل باشید، بازهم می‌توانید به تمامی ایمیل‌های خود دسترسی پیدا کنید. جهت انجام این کار کافی است که به بخش «All Mail» مراجعه کنید.

  • گام اول: اپلیکیشن Gmail را بر روی دستگاه خود اجرا کنید.
  • گام دوم: در بالای صفحه بایستی کلید منو را لمس کنید. علامت این منو به شکل سه خط افقی است.
  • گام سوم: در صورت نیاز، به پایین صفحه رفته و گزینه «All Mail» را انتخاب کنید.
  • گام چهارم: حال می‌توانید تمامی ایمیل‌های خود را مشاهده کنید. این موارد شامل محتوای آرشیو شده نیز می‌شوند.

انتقال ایمیل‌های آرشیو شده به صندوق ورودی در مرورگر اینترنت

هر وقت که نظرتان عوض شد، آنگاه می‌توانید محتوای آرشیو شده خود را به صندوق ورودی جیمیل انتقال دهید. جهت انجام این کار در فضای وب، کافی است که مراحل زیر را طی کنید:

  • گام اول: به وب‌سایت جیمیل رفته و سپس به حساب خود وارد شوید.
  • گام دوم: ایمیل مدنظر خود جهت بازیابی را انتخاب کنید.
  • گام سوم: تیک کوچک کنار ایمیل مدنظر را فعال کنید.
  • گام چهارم: در بالای صفحه باید بر روی گزینه «Move to Inbox» کلیک کنید.

در ادامه ایمیل مدنظر شما به صندوق ورودی منتقل شده و شما می‌توانید آن را در حالت عادی مشاهده کنید. اگر قصد دارید تا مجددا به آرشیو کردن ایمیل منتقل شده بپردازید، آنگاه باید بر روی کلید «Archive» کلیک کنید (ظاهری همانند یک جعبه کوچک به همراه یک پیکان رو به پایین دارد).

انتقال ایمیل‌های آرشیو شده به صندوق ورودی در اپلیکیشن Gmail

اگر از اپلیکیشن Gmail اندروید و یا iOS استفاده می‌کنید، آنگاه می‌توانید عملیات بالا را نیز در آن به انجام رسانده و در نتیجه ایمیل‌های آرشیو شده خود را به صندوق ورودی بازگردانید. جهت انجام این کار در اپلیکیشن Gmail، باید مراحل زیر را طی کنید:

  • گام اول: اپلیکیشن Gmail را بر روی گوشی خود اجرا کنید.
  • گام دوم: ایمیل مدنظر خود را پیدا کرده و سپس انگشت خود را بر روی آن نگه دارید.
  • گام سوم: کلید «More» را در گوشه بالا سمت راست، لمس کنید (همان سه-نقطه عمودی).
  • گام چهارم: گزینه «Move to Inbox» را لمس کنید.

در ادامه خواهید دید که ایمیل‌های انتخابی شما به صندوق ورودی منتقل شده و در آنجا می‌توانید آن‌ها را مشاهده کنید. اگر قصد آرشیو کردن مجدد را دارید، آنگاه باید ایمیل مدنظر را باز کرده و سپس کلید «Archive» را لمس کنید (علامتی شبیه یک جعبه کوچک به همراه یک پیکان رو به پایین دارد).

آرشیو کردن ایمیل در برابر بی‌صدا کردن آن

احتمالا در این بین، نام بی‌صدا کردن ایمیل نیز به گوشتان خورده است. هم بی‌صدا کردن و هم آرشیو کردن، هر دو باعث می‌شوند تا ایمیل‌های شما از صندوق ورودی خارج شده و بدین ترتیب اوضاع کمی منظم‌تر شود. البته اگر کسی به ایمیل‌های آرشیو شده شما پاسخ دهد، آنگاه این موارد نیز به صندوق ورودی شما باز خواهند گشت. از طرفی دیگر، ایمیل‌های بی‌صدا شده به‌طور دائم از صندوق ورودی شما دور خواهند ماند. اگر قصد بی‌صدا کردن ایمیل‌های خود را دارید ( هم در وب و هم در اپلیکیشن موبایلی جیمیل)، آنگاه باید مراحل زیر را طی کنید:

  • گام اول: وارد حساب جیمیل خود شوید.
  • گام دوم: ایمیل موردنظر خود (جهت بی‌صدا کردن) را باز کنید.
  • گام سوم: کلید «More» را انتخاب کنید (همان سه-نقطه عمودی).
  • گام چهارم: گزینه «Mute» را برگزینید.

اگر هم قصد دارید تا ایمیلی را از حالت بی‌صدا خارج کنید، آنگاه باید مراحل بالا را مجددا طی کرده و فقط اینکه در گام چهارم باید گزینه «Unmute» را انتخاب کنید. همچنین اگر در نوار جست‌و‌جوی جیمیل، عبارت «is:mute» را وارد کنید، آنگاه می‌توانید به‌سرعت به تمامی ایمیل‌های بی‌صدا شده خود دسترسی پیدا کنید.

نوشته بازیابی ایمیل‌های آرشیو شده در جیمیل چگونه انجام می‌شود؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

تاریخچه گوشی‌های هوشمند: مروری مختصر بر سرگذشت این همراه همیشگی

تاریخچه گوشی‌های هوشمند

امروزه گوشی‌های هوشمند نقش پررنگی در زندگی روزمره ما دارند. در این مطلب قصد داریم تا به تاریخچه این گجت‌های محبوب پرداخته و روند تکامل آن‌ها را برای شما توضیح دهیم.

گوشی‌های هوشمند یا گوشی‌های ویژه؟

این همان جایی است که باید تاریخچه را آغاز کنیم، زیرا شباهت‌های نزدیکی در این بین وجود دارند. آیا می‌توان Sidekick را به‌عنوان اولین گوشی هوشمند در نظر گرفت؟ در جواب باید گفت که بله، البته با استانداردهای برخی از اشخاص. اما برای برخی دیگر، این دستگاه فقط یک گوشی ویژه بود که یک صفحه‌کلید جالب و چندین قابلیت دیگر نیز داشت. به‌عنوان مقدمه‌ای برای استدلال، بیایید بگوییم که یک گوشی هوشمند لزوما نباید فقط یک صفحه‌کلید (فیزیکی و یا لمسی) داشته باشد، بلکه چند قابلیت اساسی دیجیتال را نیز باید در خود جای دهد. با این اوصاف باید به گذشته سفر کرده و به سال 1992 و معرفی IBM Simon بازگردیم.

روزهای اول

شرکت IBM برنامه‌های زیادی برای Simon داشت، اما در حقیقت هیچ‌کدام از آن‌ها به نتیجه موردنظر دست نیافتند. ظاهرا گوشی یاد شده برای زمان خود، زیاد از حد پیشرفته بوده است. این دستگاه از یک صفحه لمسی برخوردار بود و شما با استفاده از یک قلم مخصوص می‌توانستید به دریافت و ارسال پیام‌های فکس بپردازید. البته Simon یک دفترچه یادداشت، یک رابط ایمیل و یک تقویم نیز داشت. بدون شک، ساخته شرکت IBM را می‌توان اولین گوشی هوشمند تاریخ نام نهاد، هر چند که پیش از کسب شهرت، بازنشسته شد.

در حقیقت Ericsson اولین برندی بود که برای اولین بار توانست عبارت «گوشی هوشمند» را ابداع کند و این کار را در سال 1997 با گوشی GS88 انجام داد. اما با توجه به شواهد و مدارک، در سال 1996، نوکیا توانسته بود که با عرضه Nokia 9000 Communicator، از رقیب خود یعنی Ericsson پیشی بگیرد. بسیاری معتقد هستند که اولین گوشی هوشمند در اصل همان Nokia 9000 Communicator است.

در سال 2001 نیز در رسانه‌های غربی، نسخه جدیدتر Communicator با نام جدید 9500 مورد تبلیغ قرار می‌گرفت. این اولین باری بوده که گوشی‌های هوشمند نوکیا از یک نمایشگر رنگی بهره می‌بردند و همین موضوع توانست این شرکت را از رقبای خود متمایر کند.

تاریخچه گوشی‌های هوشمند

در سال‌های پس از این جریان‌ها (از 1996 تا 2011)، سیستم‌عامل Symbian پیشرو سیستم‌عامل‌های گوشی‌های هوشمند بود. Ericsson R380 اولین گوشی مجهز به این سیستم‌عامل بود و توانست که در جهان به محبوبیت دست یابد. تا اینکه در اوایل سال 2011، ورود اندروید به بازارها توانست سیستم‌عامل Symbian را با مشکل جدی روبه‌رو سازد.

تاریخچه گوشی‌های هوشمند

در ادامه تاریخچه گوشی‌های هوشمند باید به سال 2001 و ورود سیستم‌عامل‌های Palm ،BlackBerry و Windows CE اشاره کنیم. پس از عرضه گوشی Kyocera 6035، سیستم‌عامل Palm جایگاه قابل احترامی در بازار داشت. این گوشی در واقع فرم فاکتور اساسی دستگاه‌های مبتنی بر Palm بود و تا ظهور WebOS نیز این وضع همچنان پابرجا بود. 

طراحی Kyocera 6035 بسیار محبوب بود. در حقیقت، تولیدکننده این دستگاه جهت عرضه گوشی Treo که مبتنی بر PalmOS بود، ایده ساخت Kyocera 6035 را مجددا منبع الهام خود قرار داد. Treo برندی بود که در بیشتر عمر خود، به‌عنوان مترداف سیستم‌عامل Palm شناخته می‌شد.

در نهایت اینکه دوره‌ای آغاز شد که طی آن کاربران، گوشی‌ها را با توجه به نیازهای کاری خود تهیه می‌کردند. برخی از کسب‌و‌کارهای حوزه آی‌تی فقط با گوشی‌های بلک بری (BlackBerry) کار می‌کردند. گوشی‌های RIM برای سال‌های آتی نیز توانستند جایگاه مناسبی را در بازار شرکت‌ها به خود اختصاص دهند. در این بین، برخی دیگر نیز طرفدار Windows CE بودند. این سیستم‌عامل موبایلی به طرز فوق‌العاده‌ای با نسخه‌های دسکتاپی ویندوز هماهنگ بود، هرچند که این شکوه و عظمت دیری نپایید.

اشتباه کشنده‌ای که در رابطه با گوشی‌های مبتتی بر سیستم‌عامل ویندوز رخ داد این بود که مایکروسافت دو نوع تجربه و طعم را ارائه می‌کرد. Windows CE بیش‌تر یک سیستم‌عامل میان-رده بود و اغلب خود را از Windows Mobile جدا می‌کرد. Windows CE بر روی دستگاه‌هایی نصب می‌شد که از قابلیت‌های کمتری بهره می‌بردند. در مقابل، Windows Mobile به‌گونه‌ای طراحی شده بود که شباهت بسیاری به نسخه دسکتاپی ویندوز داشته باشد. همین موضوع باعث شد تا توسعه‌دهندگان بتوانند اپلیکیشن‌هایی را برای گوشی‌های مبتنی بر این سیستم‌عامل، توسعه دهند.

شوربختانه، Windows Mobile هیچ‌گاه نتوانست که در حد انتظارها ظاهر شود. در سال 2010، این سیستم‌عامل جایگاه پنجم را در بازار موبایل به دست آورد و مایکروسافت نیز سعی کرد تا این سیستم‌عامل را به سمت استفاده شرکتی سوق دهد.

اندروید و iOS

قصد داریم که پرشی عمدی را در تاریخچه گوشی‌های هوشمند انجام دهیم. گوشی‌های هوشمند از سال 2002 تا 2007 بسیار تغییر کردند، اما تغییر عمده‌ای را در سیستم‌عامل‌ آن‌ها شاهد نبوده‌ایم. این تحول بیشتر به ویژگی‌های سخت‌افزاری مانند نمایشگر، توان پردازشی و … مربوط می‌شد.

هنگامی‌که اپل گوشی آیفون را معرفی کرد، می‌توان گفت که بزرگ‌ترین تغییر این صنعت از زمان شکل‌گیری آن به وقوع پیوست. تا آن زمان، گوشی‌های موبایل دستگاه‌هایی بودند که بیشتر توسط تجار و صاحبان مشاغل مورد استفاده قرار می‌گرفتند. کاری که اپل انجام داد این بود که ایده گوشی‌های موبایل را به همان سمتی تغییر داد که مصرف‌کنندگان عادی انتظار آن را داشتند. 

در ابتدا، رابطه تنگاتنگی میان گوشی‌های آیفون و سیستم‌عامل آن‌ها برقرار بود (چیزی که امروزه نیز شاهد آن هستیم، اما به دلایلی متفاوت‌تر)، زیرا کاربران نمی‌توانستند اپلیکیشن‌های شخص ثالث را بر روی گوشی‌های آیفون خود نصب کنند. این رویه تا 6 ماه به‌ طول انجامید و در نهایت کاربران این دستگاه‌ها نیز توانستند چنین اپلیکیشن‌هایی را به گوشی خود اضافه کنند.

تاریخچه گوشی‌های هوشمند

در این بین، سیستم‌عامل دیگری نیز به‌آرامی خود را آماده ورود به بازار گوشی‌های هوشمند می‌کرد و آن، اندروید بود. اندروید یک پروژه متن-باز بود که در نهایت نیز به تصرف شرکت گوگل درآمد. این سیستم‌عامل وعده یک سازوکار قابل اعتماد و قدرتمند را می‌داد که می‌توانست بر روی هر دستگاهی نیز نصب شود.

در سال 2008 پس از خرید اندروید توسط گوگل، HTC اولین شرکتی بود که تصمیم گرفت یک گوشی هوشمند مبتنی بر این سیستم‌عامل را روانه بازارها کند. مدتی بعد، توجه بسیاری از تولیدکنندگان از جمله سامسونگ، ال‌جی، موتورولا و … به سمت اندروید جلب شد و این موضوع را می‌توان نقطه عطف دیگری در تاریخچه گوشی‌های هوشمند دانست.

عامل موفقیت گوشی‌های هوشمند در طول زمان فقط کارایی مناسب آن‌ها نیست، بلکه دسترسی به انبوهی از اپلیکیشن‌های شخص ثالث نیز در این بین بسیار حائز اهمیت است. بدون شک، Apple App Store اپلیکیشن‌های مناسب بسیاری دارد، اما فروشگاه گوگل پلی، نرم‌افزارهای بیشتری را در خود جای داده است.

تقریبا تمامی شرکت‌های فعال در حوزه گوشی‌های هوشمند، کم و بیش با دعاوی حقوقی گاها بیهوده دست‌وپنجه نرم کرده‌اند. چنین قضایایی، موارد مختلفی از جمله ژست‌های چند لمسی، فناوری 3G و … را در بر می‌گیرند. جالب است که در این بین بیش از همه مایکروسافت توانسته که از این‌گونه مسائل دوری گزیند، حداقل محصولات مبتنی بر Windows Phone چنین وضعیتی داشته‌اند.

Windows Phone نسبت به اندروید و iOS جدیدتر بود و همچنین رویه‌ متفاوتی را نیز در طراحی رابط کاربری به‌کار گرفت. مایکروسافت تصمیم گرفت که از خشم اپل و گوگل دوری کند، بدین ترتیب نیز یافته‌های متعلق به خود را بر کپی‌برداری از سایرین ترجیح داد.

زمانی شرکت نوکیا تصمیم گرفت که گوشی‌های مبتنی بر Windows Phones را تولید کند. اگر این شرکت فنلاندی چنین کاری را انجام نمی‌داد، آنگاه باید به کلی از بازار گوشی‌های هوشمند کناره‌گیری می‌کرد. اولین همکاری مایکروسافت و نوکیا مربوط به Lumia 800 است. Lumia 800 در زمان خود توانست درخواست‌های پیش‌خرید مناسبی را دریافت کند. در همین زمان نیز آیفون و گوشی‌های اندرویدی نیز طرفداران خاص خود را پیدا کرده بودند. 

پس از این سال‌ها شاید بزرگ‌ترین تغییر را بتوان شکست کامل سیستم‌عامل موبایلی مایکروسافت دانست. به علاوه این‌ها، اندروید نیز روزبه‌روز گستردگی بیشتری پیدا کرده و اپل نیز سعی در تکامل هر چه بیشتر گوشی و سیستم‌عامل موبایلی خود دارد. در بین سال‌های 2012 تا 2020، تمرکز صنعت گوشی‌های هوشمند از روی سیستم‌عامل برداشته شده و بر روی اندازه این دستگاه‌ها و سخت‌افزار پردازشی آن‌ها معطوف شد. موضوعی هم که امروزه در کنار توان پردازشی به مشخصه رقابتی شرکت‌ها تبدیل شده، بحث دوربین‌های چندگانه است.

نوشته تاریخچه گوشی‌های هوشمند: مروری مختصر بر سرگذشت این همراه همیشگی اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

تاریخچه گوشی‌های هوشمند: مروری مختصر بر سرگذشت این همراه همیشگی

تاریخچه گوشی‌های هوشمند

امروزه گوشی‌های هوشمند نقش پررنگی در زندگی روزمره ما دارند. در این مطلب قصد داریم تا به تاریخچه این گجت‌های محبوب پرداخته و روند تکامل آن‌ها را برای شما توضیح دهیم.

گوشی‌های هوشمند یا گوشی‌های ویژه؟

این همان جایی است که باید تاریخچه را آغاز کنیم، زیرا شباهت‌های نزدیکی در این بین وجود دارند. آیا می‌توان Sidekick را به‌عنوان اولین گوشی هوشمند در نظر گرفت؟ در جواب باید گفت که بله، البته با استانداردهای برخی از اشخاص. اما برای برخی دیگر، این دستگاه فقط یک گوشی ویژه بود که یک صفحه‌کلید جالب و چندین قابلیت دیگر نیز داشت. به‌عنوان مقدمه‌ای برای استدلال، بیایید بگوییم که یک گوشی هوشمند لزوما نباید فقط یک صفحه‌کلید (فیزیکی و یا لمسی) داشته باشد، بلکه چند قابلیت اساسی دیجیتال را نیز باید در خود جای دهد. با این اوصاف باید به گذشته سفر کرده و به سال 1992 و معرفی IBM Simon بازگردیم.

روزهای اول

شرکت IBM برنامه‌های زیادی برای Simon داشت، اما در حقیقت هیچ‌کدام از آن‌ها به نتیجه موردنظر دست نیافتند. ظاهرا گوشی یاد شده برای زمان خود، زیاد از حد پیشرفته بوده است. این دستگاه از یک صفحه لمسی برخوردار بود و شما با استفاده از یک قلم مخصوص می‌توانستید به دریافت و ارسال پیام‌های فکس بپردازید. البته Simon یک دفترچه یادداشت، یک رابط ایمیل و یک تقویم نیز داشت. بدون شک، ساخته شرکت IBM را می‌توان اولین گوشی هوشمند تاریخ نام نهاد، هر چند که پیش از کسب شهرت، بازنشسته شد.

در حقیقت Ericsson اولین برندی بود که برای اولین بار توانست عبارت «گوشی هوشمند» را ابداع کند و این کار را در سال 1997 با گوشی GS88 انجام داد. اما با توجه به شواهد و مدارک، در سال 1996، نوکیا توانسته بود که با عرضه Nokia 9000 Communicator، از رقیب خود یعنی Ericsson پیشی بگیرد. بسیاری معتقد هستند که اولین گوشی هوشمند در اصل همان Nokia 9000 Communicator است.

در سال 2001 نیز در رسانه‌های غربی، نسخه جدیدتر Communicator با نام جدید 9500 مورد تبلیغ قرار می‌گرفت. این اولین باری بوده که گوشی‌های هوشمند نوکیا از یک نمایشگر رنگی بهره می‌بردند و همین موضوع توانست این شرکت را از رقبای خود متمایر کند.

تاریخچه گوشی‌های هوشمند

در سال‌های پس از این جریان‌ها (از 1996 تا 2011)، سیستم‌عامل Symbian پیشرو سیستم‌عامل‌های گوشی‌های هوشمند بود. Ericsson R380 اولین گوشی مجهز به این سیستم‌عامل بود و توانست که در جهان به محبوبیت دست یابد. تا اینکه در اوایل سال 2011، ورود اندروید به بازارها توانست سیستم‌عامل Symbian را با مشکل جدی روبه‌رو سازد.

تاریخچه گوشی‌های هوشمند

در ادامه تاریخچه گوشی‌های هوشمند باید به سال 2001 و ورود سیستم‌عامل‌های Palm ،BlackBerry و Windows CE اشاره کنیم. پس از عرضه گوشی Kyocera 6035، سیستم‌عامل Palm جایگاه قابل احترامی در بازار داشت. این گوشی در واقع فرم فاکتور اساسی دستگاه‌های مبتنی بر Palm بود و تا ظهور WebOS نیز این وضع همچنان پابرجا بود. 

طراحی Kyocera 6035 بسیار محبوب بود. در حقیقت، تولیدکننده این دستگاه جهت عرضه گوشی Treo که مبتنی بر PalmOS بود، ایده ساخت Kyocera 6035 را مجددا منبع الهام خود قرار داد. Treo برندی بود که در بیشتر عمر خود، به‌عنوان مترداف سیستم‌عامل Palm شناخته می‌شد.

در نهایت اینکه دوره‌ای آغاز شد که طی آن کاربران، گوشی‌ها را با توجه به نیازهای کاری خود تهیه می‌کردند. برخی از کسب‌و‌کارهای حوزه آی‌تی فقط با گوشی‌های بلک بری (BlackBerry) کار می‌کردند. گوشی‌های RIM برای سال‌های آتی نیز توانستند جایگاه مناسبی را در بازار شرکت‌ها به خود اختصاص دهند. در این بین، برخی دیگر نیز طرفدار Windows CE بودند. این سیستم‌عامل موبایلی به طرز فوق‌العاده‌ای با نسخه‌های دسکتاپی ویندوز هماهنگ بود، هرچند که این شکوه و عظمت دیری نپایید.

اشتباه کشنده‌ای که در رابطه با گوشی‌های مبتتی بر سیستم‌عامل ویندوز رخ داد این بود که مایکروسافت دو نوع تجربه و طعم را ارائه می‌کرد. Windows CE بیش‌تر یک سیستم‌عامل میان-رده بود و اغلب خود را از Windows Mobile جدا می‌کرد. Windows CE بر روی دستگاه‌هایی نصب می‌شد که از قابلیت‌های کمتری بهره می‌بردند. در مقابل، Windows Mobile به‌گونه‌ای طراحی شده بود که شباهت بسیاری به نسخه دسکتاپی ویندوز داشته باشد. همین موضوع باعث شد تا توسعه‌دهندگان بتوانند اپلیکیشن‌هایی را برای گوشی‌های مبتنی بر این سیستم‌عامل، توسعه دهند.

شوربختانه، Windows Mobile هیچ‌گاه نتوانست که در حد انتظارها ظاهر شود. در سال 2010، این سیستم‌عامل جایگاه پنجم را در بازار موبایل به دست آورد و مایکروسافت نیز سعی کرد تا این سیستم‌عامل را به سمت استفاده شرکتی سوق دهد.

اندروید و iOS

قصد داریم که پرشی عمدی را در تاریخچه گوشی‌های هوشمند انجام دهیم. گوشی‌های هوشمند از سال 2002 تا 2007 بسیار تغییر کردند، اما تغییر عمده‌ای را در سیستم‌عامل‌ آن‌ها شاهد نبوده‌ایم. این تحول بیشتر به ویژگی‌های سخت‌افزاری مانند نمایشگر، توان پردازشی و … مربوط می‌شد.

هنگامی‌که اپل گوشی آیفون را معرفی کرد، می‌توان گفت که بزرگ‌ترین تغییر این صنعت از زمان شکل‌گیری آن به وقوع پیوست. تا آن زمان، گوشی‌های موبایل دستگاه‌هایی بودند که بیشتر توسط تجار و صاحبان مشاغل مورد استفاده قرار می‌گرفتند. کاری که اپل انجام داد این بود که ایده گوشی‌های موبایل را به همان سمتی تغییر داد که مصرف‌کنندگان عادی انتظار آن را داشتند. 

در ابتدا، رابطه تنگاتنگی میان گوشی‌های آیفون و سیستم‌عامل آن‌ها برقرار بود (چیزی که امروزه نیز شاهد آن هستیم، اما به دلایلی متفاوت‌تر)، زیرا کاربران نمی‌توانستند اپلیکیشن‌های شخص ثالث را بر روی گوشی‌های آیفون خود نصب کنند. این رویه تا 6 ماه به‌ طول انجامید و در نهایت کاربران این دستگاه‌ها نیز توانستند چنین اپلیکیشن‌هایی را به گوشی خود اضافه کنند.

تاریخچه گوشی‌های هوشمند

در این بین، سیستم‌عامل دیگری نیز به‌آرامی خود را آماده ورود به بازار گوشی‌های هوشمند می‌کرد و آن، اندروید بود. اندروید یک پروژه متن-باز بود که در نهایت نیز به تصرف شرکت گوگل درآمد. این سیستم‌عامل وعده یک سازوکار قابل اعتماد و قدرتمند را می‌داد که می‌توانست بر روی هر دستگاهی نیز نصب شود.

در سال 2008 پس از خرید اندروید توسط گوگل، HTC اولین شرکتی بود که تصمیم گرفت یک گوشی هوشمند مبتنی بر این سیستم‌عامل را روانه بازارها کند. مدتی بعد، توجه بسیاری از تولیدکنندگان از جمله سامسونگ، ال‌جی، موتورولا و … به سمت اندروید جلب شد و این موضوع را می‌توان نقطه عطف دیگری در تاریخچه گوشی‌های هوشمند دانست.

عامل موفقیت گوشی‌های هوشمند در طول زمان فقط کارایی مناسب آن‌ها نیست، بلکه دسترسی به انبوهی از اپلیکیشن‌های شخص ثالث نیز در این بین بسیار حائز اهمیت است. بدون شک، Apple App Store اپلیکیشن‌های مناسب بسیاری دارد، اما فروشگاه گوگل پلی، نرم‌افزارهای بیشتری را در خود جای داده است.

تقریبا تمامی شرکت‌های فعال در حوزه گوشی‌های هوشمند، کم و بیش با دعاوی حقوقی گاها بیهوده دست‌وپنجه نرم کرده‌اند. چنین قضایایی، موارد مختلفی از جمله ژست‌های چند لمسی، فناوری 3G و … را در بر می‌گیرند. جالب است که در این بین بیش از همه مایکروسافت توانسته که از این‌گونه مسائل دوری گزیند، حداقل محصولات مبتنی بر Windows Phone چنین وضعیتی داشته‌اند.

Windows Phone نسبت به اندروید و iOS جدیدتر بود و همچنین رویه‌ متفاوتی را نیز در طراحی رابط کاربری به‌کار گرفت. مایکروسافت تصمیم گرفت که از خشم اپل و گوگل دوری کند، بدین ترتیب نیز یافته‌های متعلق به خود را بر کپی‌برداری از سایرین ترجیح داد.

زمانی شرکت نوکیا تصمیم گرفت که گوشی‌های مبتنی بر Windows Phones را تولید کند. اگر این شرکت فنلاندی چنین کاری را انجام نمی‌داد، آنگاه باید به کلی از بازار گوشی‌های هوشمند کناره‌گیری می‌کرد. اولین همکاری مایکروسافت و نوکیا مربوط به Lumia 800 است. Lumia 800 در زمان خود توانست درخواست‌های پیش‌خرید مناسبی را دریافت کند. در همین زمان نیز آیفون و گوشی‌های اندرویدی نیز طرفداران خاص خود را پیدا کرده بودند. 

پس از این سال‌ها شاید بزرگ‌ترین تغییر را بتوان شکست کامل سیستم‌عامل موبایلی مایکروسافت دانست. به علاوه این‌ها، اندروید نیز روزبه‌روز گستردگی بیشتری پیدا کرده و اپل نیز سعی در تکامل هر چه بیشتر گوشی و سیستم‌عامل موبایلی خود دارد. در بین سال‌های 2012 تا 2020، تمرکز صنعت گوشی‌های هوشمند از روی سیستم‌عامل برداشته شده و بر روی اندازه این دستگاه‌ها و سخت‌افزار پردازشی آن‌ها معطوف شد. موضوعی هم که امروزه در کنار توان پردازشی به مشخصه رقابتی شرکت‌ها تبدیل شده، بحث دوربین‌های چندگانه است.

نوشته تاریخچه گوشی‌های هوشمند: مروری مختصر بر سرگذشت این همراه همیشگی اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

نکات و ترفندهای Call of Duty Warzone

ترفندهای Call of Duty Warzone

Call of Duty Warzone یک آپدیت رایگان برای Call of Duty Modern Warfare و همچنین یک بازی رایگان مستقل نیز به حساب می‌آید. ترفندهای Call of Duty Warzone موضوع مورد بحث ما در این مطلب خواهد بود. اگر از بازی‌بازان حرفه‌ای و یا تازه‌کار هستید، در هر صورت پیشنهاد می‌کنیم که در ادامه با ما همراه باشید.

Call of Duty Warzone در تاریخ 20 اسفند 1398 (10 مارس 2020) توسط شرکت Activision منتشر شد. این بازی در سبک بتل رویال بوده و به طبع، اشتراکاتی نیز با سایر عناوین مشابه دارد. همیشه منطقه‌ای کوچک شونده وجود داشته و حلقه‌ای از گازهای مرگبار نیز به بازی‌بازان نزدیک می‌شود. انواع لوت‌های مختلف جهت برداشتن و همچنین ساختمان‌های گوناگون جهت مخفی شدن در این بازی وجود داشته و رقابت در آن نیز بسیار تنگاتنگ است.

راهنمای Call of Duty Warzone برای مبتدیان

بیایید ابتدا کار را با توضیحات اولیه آغاز کنیم. در Call of Duty Warzone شما در نبردی قرار خواهید گرفت که تنها یک برنده دارد و تعداد کل بازی‌بازان آن نیز حداکثر به 150 نفر می‌رسند (بیش از حداکثر 100 نفری که در بازی‌هایی همانند PUBG و Fortnite مقرر شده است). در حالت پیش‌فرض نیز شما بخشی از یک تیم سه-نفره هستید.

در این بازی باید سعی کنید که به‌عنوان آخرین تیم باقی بمانید (حتی اگر از تیم شما، فقط خودتان جان سالم به در ببرید)، بدین ترتیب برنده بازی خواهید بود. طبیعتا سخن گفتن بسیار آسان‌تر از عمل کردن است، زیرا حدود 147 نفر دیگر نیز در این بازی، قصد انجام چنین کاری را دارند.

جدا از قضایای پیشین، دیگر مسئله کلیدی این است که همگی بازی‌بازان کار خود را از یک هواپیما آغاز کرده (به‌عنوان استانداردی در بازی‌های سبک بتل رویال) که بر فراز نقشه در حال پرواز است. از اینجا شما می‌توانید با استفاده از نقشه داخلی بازی، مسیر پرواز را مشاهده کرده و محل فرود خود و هم‌تیمی‌های خود را نیز مشخص سازید. از لحظه پرش از هواپیما، باید با تمامی قوا آماده نبرد باشید. از حلقه گازهای سمی که هر لحظه تنگ‌تر می‌شود، دوری کنید، زیرا در صورت قرارگیری در آن، پس از چند ثانیه خواهید مرد. از کشته شدن توسط سایر بازی‌بازان جلوگیری کرده و در کل از مرگ دوری گزینید تا بتوانید شانسی برای موفقیت داشته باشید.

ترفندهای Call of Duty Warzone

نکات اولیه Call of Duty Warzone: چه تفاوتی با سایر عناوین استاندارد بتل رویال دارد؟

Call of Duty Warzone در زمینه‌های مختلفی نسبت به عناوین استاندارد سبک خود همانند PUBG ،Fortnite و Apex Legends متفاوت بوده که در زیر به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

  • الحاقات سلاح‌ها بخشی از لوت نیستند. در هنگام فرود همچنان به لوت کردن نیاز دارید، اما حداقل یک هفت تیر در اختیار خواهید داشت.
  • به سازه‌های از پیش ساخته شده در بازی که شما را تجهیز می‌کنند، دسترسی دارید.
  • کشتارگاه‌ها نیز وجود دارند. این ویژگی از بخش چند نفره Call of Duty الهام گرفته شده و بدین ترتیب با کشتن تعداد مشخصی از دشمنان، می‌توانید از حملات هوایی و هلی‌کوپتر بهره جویید.
  • لوت‌ها بیشتر در صندوقچه‌ها قرار دارند، همانند Apex Legends یا Fortnite. مقدار کمی لوت ( آن هم با کیفیت پایین) بر روی زمین یافت می‌شود.
  • مأموریت‌های کوچکی در داخل بازی وجود داشته که «Contracts» نامیده می‌شوند. می‌توانید این مأموریت‌ها را به پایان رسانده و لوت و سایر جوایز دیگر را به دست آورید.
  • مجددا می‌توانید زنده شوید! حداقل به طریقی این کار امکان‌پذیر است.

ترفندهایی جهت حرفه‌ای‌ شدن در Call of Duty Warzone

همانند تمامی بازی‌های سبک بتل رویال، Warzone نیز تا حدودی می‌تواند غافلگیر کننده باشد، مخصوصا برای تازه‌کارها و مخصوصا به دلیل وجود سیستم‌ها و رابط کاربری هم‌پوشان. در نهایت در زیر به ترفندهای Call of Duty Warzone اشاره می‌کنیم.

مباحث پایه و ترفندهای عمومی Call of Duty Warzone

  1. در هنگام معلق بودن در هوا ( حین فرود آمدن) می‌توانید به دشمنان خود شلیک کنید. چتر نجات خود را باز کرده و سپس آن را ببندید، بدین ترتیب می‌توانید از سلاح‌ خود استفاده کنید. اکنون می‌توانید هم به دشمنان شناور در هوا و هم به آن‌هایی که به زمین رسیده‌اند، شلیک کنید. فقط در ادامه یادتان نرود که چتر خود را باز کنید!
  2. می‌توانید به‌صورت بی‌نهایت از چتر خود استفاده کنید (برخلاف PUBG و یا حتی Fortnite). در هنگام فرود آمدن می‌توانید چند بار چتر خود را باز و بسته کنید. همچنین در هنگام پرش از ساختمان‌های با ارتفاع متوسط و هلی‌کوپترها نیز می‌توانید از چتر نجات خود بهره جویید. بدین ترتیب مسافت‌های متوسط را با سرعت بیشتری طی خواهید کرد. ترفندهای Call of Duty Warzone
  3. دایره امن در نقشه با رنگ سفید مشخص می‌شود. این منطقه امن نسبت به سایر بازی‌های مشابه، در مقادیر افزایشی کوچک‌تری حرکت می‌کند. در سه‌چهارم ابتدای بازی، به ندرت آواره خواهید شد؛ یعنی با رفتن به مرکز نقشه می‌توانید تا مدتی آسوده خاطر باشید.
  4. با استفاده از Gulag، هر بازی‌باز می‌تواند یک بار احیا شود. پس از مرگ شما، وارد سناریوی 1v1 (یک به یک) شده و برنده نیز به عملیات نزدیک تیم خود باز می‌گردد. فقط یک بار می‌توانید از این ویژگی استفاده کنید. امکان خرید این قابلیت توسط شما و هم‌تیمی‌هایتان از طریق فروشگاه‌های درون بازی، مهیا است.
  5. فروشگاه‌های داخل بازی با آیکون چرخ‌دستی نمایان شده و با استفاده از پول جمع شده در مسابقه جاری، می‌توانید آیتم‌های مختلفی را در آن‌ها خریداری کنید.
  6. بهتر است که پول‌های خود را سریع و مرتبا خرج کنید، مگر اینکه قصد خرید آیتم مشخصی را داشته باشید. در خریدها، احیا کردن دوباره (با قیمت 4500) می‌تواند اولویت شما باشد. باید به یاد داشت که پس از مرگ (حتی اگر با استفاده از Gulag نیز احیا شوید)، پول‌های خود را از دست خواهید داد.
  7. در ابتدای بازی پس از کمی لوت کردن بهتر است که در یک قرارداد (Contract) شرکت کنید. آیکون قراردادها معمولا به‌ شکل هدفی کوچک و یا یک پرچم است. در هر صورت، پاداش‌های قراردادها می‌توانند ریسک بازی کردن شما را در ابتدای بازی، کاهش دهد. ترفندهای Call of Duty Warzone
  8. حلقه گاز سمی به‌سرعت حرکت کرده و آسیب‌های زیادی را نیز به بازی‌باز وارد می‌کند. در نهایت اینکه نباید به این حلقه نزدیک شوید.
  9. می‌توانید پیش از بازی مقداری XP به دست آورید. در حالت «Warmup» که پیش از بازی اصلی است، با کشتار سایرین علاوه بر گذراندن زمان و سرگرمی، تمرینی نیز پیش از بازی اصلی داشته‌اید.
  10. رنگ آیتم‌ها کیفیت و میزان نادر بودن آن‌ها را نشان می‌دهد. سفید معمولی، سبز غیرمعمولی، آبی نادر، بنفش جنگی و نارنجی نیز افسانه‌ای است. میزان کمیابی همچنین تعداد الحاقات و قدرت‌های یک آیتم را نیز مشخص می‌سازد (حداکثر تا 4 مورد). ترفندهای Call of Duty Warzone

استراتژی و ترفندهای پیشرفته Call of Duty Warzone

  1. ساختمان‌های بزرگ برای کمین کردن (کمپینگ) گزینه مناسبی بوده و حتی می‌توانند بهتر نیز بشوند. در قراردادهای تجسسی می‌توانید با پیدا کردن دایره زرد رنگ بعدی، یک منطقه را به‌صورت کوتاه در اختیار داشته باشید. انواع ساختمان‌ها هرکدام پاداش مختص به خود را دارند.
  2. سعی کنید از مزیت‌ها نسبی خود استفاده کنید. مثلا اگر در تیراندازی ماهر هستید، پس در پشت سنگر ماندن شاید چندان کارساز نباشد. جهت برتری بیشتر می‌توانید در ارتفاعات قرار گیرید.
  3. قرارگیری در حاشیه دایره، ریسک بزرگی بوده و البته پاداش بزرگی نیز دارد. دایره در اواخر بازی با سرعت بیشتری حرکت کرده و گاز آن نیز سمی است. اگر پشت شما به دایره باشد، پس هیچ دشمنی از پشت نمی‌تواند شما را تهدید کند، بنابراین می‌توانید تمرکز خود را به جلو معطوف کنید. ترفندهای Call of Duty Warzone
  4. Warzone تا حد زیادی یک بازی روان‌شناسانه است، بنابراین در هنگام مشاهده دشمنان، حالت هجومی بگیرید تا بتوانید آن‌ها را از سنگر خود خارج کرده و یا بترسانید. در اکثر مواقع، هجوم بردن بهتر از سنگر گیری است. اگر موضع و دید مناسبی دارید، آنگاه نباید از تیراندازی بترسید.
  5. با توجه به نوع سلاح و تخصص خود مبارزه کنید. مثلا یک تک تیرانداز برای فاصله‌ای نزدیک مناسب نیست. بهتر است که دو نوع سلاح کوتاه برد و دور برد را به همراه داشته باشید. ترفندهای Call of Duty Warzone
  6. درحالی‌که تجربه بخش چند نفره Modern Warfare می‌تواند به شما یاری برساند، اما در هر صورت قضیه Warzone بسیار متفاوت‌تر است. اگر قصد ارتقای مهارت‌های تیراندازی خود را دارید، آنگاه بهتر است که در نقاط شلوغ و پرازدحام که معمولا در وسط نقشه قرار دارند، فرود آیید. در چنین مکان‌هایی شانس پیروزی بسیار پایین است (مگر اینکه حرفه‌ای باشید یا اینکه خوش‌شانس)، اما در هر صورت، تجربه شما نیز افزایش می‌یابد.
  7. خود را در داخل گاز سمی زنده نکنید، مگر اینکه به خروجی بسیار نزدیک باشید، زیرا پس از برخاستن به‌سرعت خواهید مرد. به جای این کار می‌توانید به حالت Gulag وارد شده و یا اینکه از دوستان خود بخواهید که بسته «زنده شدن مجدد» را برای شما خریداری کنند.
  8. نقشه را فرا گرفته و سعی کنید که نقاط اصلی آن را بهتر یاد بگیرید. به تفاوت‌ها و قابلیت‌ها نیز دقت کنید (مثلا آیا می‌دانستید که می‌توانید از محور آسانسورها هم بالا و هم پایین بروید؟). فراگیری نقشه می‌تواند یک برتری نسبی را برای شما به ارمغان بیاورد. ترفندهای Call of Duty Warzone
  9. منابع خود را به اشتراک بگذارید. پیروزی به تنهایی در Warzone بسیار مشکل است، بنابراین می‌توانید سلاح‌ها، مهمات و … خود را با سایر هم‌تیمی‌های خود به اشتراک گذاشته و حتی آیتم‌های مختلف را نیز برای یکدیگر خریداری کنید. همچنین می‌توانید دشمنان را برای یکدیگر نیز نشانه‌گذاری کنید.

در بالا سعی کردیم تا نکات و ترفندهای بازی Call of Duty Warzone را با شما به اشتراک بگذاریم. در ادامه خوشحال می‌شویم که از نظرات و ترفندهای شما نیز مطلع شویم. در آخر باید بگوییم که این بازی بر روی پلتفرم رایانه‌های شخصی و کنسول‌های ایکس‌باکس وان و پلی‌استیشن 4 در دسترس بوده و همچنین از قابلیت میان پلتفرمی نیز پشتیبانی می‌کند.

نوشته نکات و ترفندهای Call of Duty Warzone اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

مقایسه هواوی Y7p با گلکسی A30s سامسونگ؛ رقابت داغ اقتصادی‌ها!

مقایسه هواوی Y7p با گلکسی A30s سامسونگ؛ رقابت داغ میان‌رده‌ها!

در این مقاله قصد داریم دو عدد از محبوب‌ترین گوشی‌های اقتصادی بازار را روبروی هم قرار دهیم که با قیمت و قابلیت‌های مقرون به صرفه، طرفداران زیادی را برای خود دست و پا کرده‌اند. حال باید دید کدام یک می‌تواند برنده این چالش باشد، هواوی Y7p یا گلکسی A30s سامسونگ؟ با ما همراه باشید…

چند سالی می‌شود که کمپانی‌های بزرگ دنیای اسمارت‌فون‌ها یعنی سامسونگ و هواوی در حال رقابت با یک‌دیگر هستند و هر سازنده تلاش می‌کند با ارایه محصولی جذاب‌تر و بهتر، توانایی‌های خود را به رخ حریفش بکشد. اگر نجومی شدن قیمت موبایل‌های بالارده و داغ شدن بازار گوشی‌های میان‌رده و اقتصادی را به این رقابت اضافه کنیم، متوجه می‌شویم که با چه نبرد پر هیجان و بی‌رحمانه‌ای روبرو هستیم و انتخاب یک گوشی اقتصادی چقدر مهم است!

 

مقایسه هواوی Y7p با گلکسی A30s سامسونگ؛ رقابت داغ میان‌رده‌ها! مقایسه هواوی Y7p با گلکسی A30s سامسونگ؛ رقابت داغ میان‌رده‌ها!

ابتدا بهتر است سری به جدول مشخصات هردو گوشی مورد نظر بزنیم تا بیش از پیش با امکانات این دو هندست آشنا شویم.

مقایسه هواوی Y7p با گلکسی A30s سامسونگ؛ رقابت داغ میان‌رده‌ها!

طراحی و بدنه

همان‌طور که احتمالا می‌دانید، هواوی Y7p تازه از راه رسیده و محصول ماه فوریه سال 2020 است، درحالی‌که تقریبا یک سال از رونمایی گلکسی A30s می‌گذرد. همین موضوع باعث شده تا دستاورد جدید هواوی از طراحی ترند این روزهای دنیای موبایل بهره ببرد و دوربین سلفی درون حفره‌ای کوچک (با عرض 4.5 میلی‌متر) در بخش فوقانی و سمت چپ نمایشگر دستگاه قرار دیده شود که یکی از ظریف‌ترین سلفی‌های درون نمایشگر موجود در بازار است.

مقایسه هواوی Y7p با گلکسی A30s سامسونگ؛ رقابت داغ میان‌رده‌ها!

در پنل روبرویی گلکسی A30s، دوربین جلو با طراحی قطره‌ای شکل درست در میانه صفحه نمایش قرار گرفته است. هرچند هر دو اسمارت‌فون از نمایشگری با اندازه 6.4 اینچی و رزولوشن 720 در 1560 پیکسل بهره می‌برند اما باید افزود که طراحی جدیدتر هواوی Y7p آن را به دستگاهی زیباتر تبدیل نموده که تجربه‌ای فراگیرتر را برای کاربران به ارمغان می‌آورد، زیرا هم هنگامی که در حال تماشای عکس یا فیلم مورد علاقه‌تان هستید و هم زمانی‌ که کارهای روزمره خودتان را انجام می‌دهید، قرار گرفتن دوربین سلفی محصول سامسونگ در وسط صفحه نمایش کمی آزار دهنده است (اصطلاحا توی چشم است!) و احتمالا شما هم این بخش ناچ را به‌طور کامل خاموش می‌کنید تا بدون مزاحمت از محتوای دل‌خواه‌تان لذت ببرید. اما در Y7p به دلیل استفاده از دوربین حفره‌ای آن هم در گوشه نمایشگر مشکلات موجود در کهکشانی سامسونگ احساس نمی‌شود.

کره‌ای‌ها در این مدل نمایشگر سوپر امولد اختصاصی خود را تعبیه کرده‌اند و هواوی تصمیم گرفته تا در دستگاه مورد بحث از پنل‌های IPS LCD استفاده نماید. هردو فناوری بکار گرفته شده، روشنایی خوب و کیفیت تصویر مناسبی دارند. اگر به رنگ‌های غلیظ و پررنگ علاقه دارید، ممکن است بیشتر به سمت گلکسی A30s گرایش پیدا کنید و اگر هم به رنگ‌های طبیعی و تصاویر با شارپنس بالا اهمیت می‌دهید، بدون شک پنل Y7p در این رنج قیمتی یکی از مناسب‌ترین‌ها است.

مقایسه هواوی Y7p با گلکسی A30s سامسونگ؛ رقابت داغ میان‌رده‌ها!

جنس فریم و پنل پشتی هردو دستگاه از جنس پلاستیک بوده که هواوی تلاش کرده با بکارگیری از تکنولوژی نانو و گرادیانی از رنگ آبی، ظاهری مدرن را به میان‌رده خود ببخشد که تا حد زیادی در این زمینه موفق شده و گوشی Y7p با قرار گرفتن در معرض نور، بازتاب‌های زیبایی را از خود به نمایش می‌گذارد. سامسونگ نیز در پشت گوشی میان‌رده خود از طراحی مینیمال لوزی شکل با ترکیبی از چهار رنگ بهره گرفته که علاقمندان مخصوص خود را دارد.

مورد بعدی کیفیت بهتر پلاستیک مورد استفاده در پشت اسمارت‌فون‌ هواوی Y7p است. در واقع، پنل پشتی گلکسی A30s به آسانی خط و خش می‌پذیرد و کوچک‌ترین رفتار خشنی می‌تواند زخم‌های مهلکی را به بدنه آن وارد نماید. البته این مسئله موجب کاهش 7 گرمی وزن و سبک‌تر بودن آن در مقایسه با دستاورد چینی‌ها شده است.

باید افزود که سنسور اثر انگشت Y7p در پشت دستگاه و در A30s درون نمایشگر دستگاه جای دارد که مدرن‌تر به‌نظر می‌رسد. البته بد نیست بدانید، سامسونگ همواره به خاطر کند بودن عملکرد حسگرهای اثر انگشت مورد استفاده در میان‌رده‌هایش مورد سرزنش قرار گرفته است. به‌طور کلی هردو مدل خوش‌دست بوده، می‌توانید با یک دست با آن‌ها کار کنید و از لحاظ اندازه تقریبا یکسان هستند.

سخت‌افزار

هواوی Y7p به تراشه کایرین 710F مجهز گشته که در واقع همان مدل 710 با بهبودهایی بیشتر توسط فناوری “فلیپ چیپ” است که به سازندگان اجازه می‌دهد ترانزیستورهای بیشتری را در همان سطح مقطع معماری 12 نانومتری تراشه بکار بگیرند. این پردازنده هشت هسته‌ای، یک دسته چهارتایی از هسته‌های قوی با فرکانس کاری 2.2 گیگاهرتز از نوع Cortex-A73 و یک دسته چهارتایی ضعیف‌تر با فرکانس 1.7 گیگاهرتز از نوع Cortex-A53 برای وظایف سبک را شامل می‌گردد.

این درحالی‌ست که سامسونگ در میان‌رده خود از چیپست اگزینوس 7904 با معماری 14 نانومتری استفاده نموده که هم‌چنان هشت هسته‌ دارد اما نحوه چینش هسته‌های آن متفاوت است. کره‌ای‌ها دو هسته قوی با فرکانس کاری 1.8 گیگاهرتز از نمونه Cortex-A73 و یک خوشه شش عددی ضعیف‌تر با کلاک 1.6 گیگاهرتز از نوع Cortex-A53 را درنظر گرفته‌اند. پردازنده‌های هر دو دستگاه را 4 گیگابایت حافظه رم و 64 گیگابایت فضای‌ ذخیره‌سازی داخلی همراهی خواهد کرد که البته میان‌رده سامسونگ در یک مدل دارای 3 گیگابایت رم و 32 گیگابایت حافظه داخلی نیز به بازار عرضه شده است.

مقایسه هواوی Y7p با گلکسی A30s سامسونگ؛ رقابت داغ میان‌رده‌ها!

وقتی پردازنده اسمارت‌فون‌های یاد شده را مورد آزمایش و بررسی دقیق قرار می‌دهیم، متوجه می‌شویم که گوشی هواوی Y7p از نظر توان سخت‌افزاری قدرتمندتر از گلکسی A30s سامسونگ است. کسب امتیاز 1243 در آزمون عملکرد چندگانه‌ هسته‌های سی‌پی‌یو و همچنین امتیاز کلی 171,898 در بنچمارک آنتوتو این دستگاه را یک گام جلوتر از A30s که توانسته به ترتیب امتیازهای 977 و 109,487 را در آزمون‌های مورد نظر کسب کند، قرار می‌دهد.

مقایسه هواوی Y7p با گلکسی A30s سامسونگ؛ رقابت داغ میان‌رده‌ها!

بدین ترتیب هنگام اجرای بازی‌های مختلف یا وظایف روزانه، در واقع این محصول هواوی است که عملکرد روان‌تری را از خود به نمایش می‌گذارد. باید عنوان کرد که دستاورد سامسونگ نیز شما را ناامید نمی‌کند ولی اگر در کنار فعالیت‌های روزانه نیم‌نگاهی به انجام بازی و سرگرم بودن در اوقات فراغت‌تان دارید، Y7p گزینه ایده‌آل‌تری برای شماست، زیرا هواوی با افزودن قابلیت توربو گیمینگ (GPU Turbo 3.0) با بکارگیری حداکثر ظرفیت سخت‌افزاری به طرز قابل ملاحظه‌ای سرعت دستگاه را افزایش داده و بازی‌ها را روان‌تر از همیشه اجرا می‌نماید.

مقایسه هواوی Y7p با گلکسی A30s سامسونگ؛ رقابت داغ میان‌رده‌ها!

البته این موضوع روی کاغذ نیز تاحدودی مشخص شده بود چراکه فرکانس کاری هسته‌های پردازنده هواوی بالاتر از تراشه قرار گرفته در قلب میان‌رده کره‌ای‌ها است. از سوی دیگر نیز به دلیل بهره‌مندی از معماری 12 نانومتری کایرین 710F نسبت به فرآیند ساخت 14 نانومتری اگزینوس 7904 انتظار می‌رود میان‌رده هواوی شارژدهی بهتر و عمر باتری طولانی‌تری داشته باشد که در بخش باتری این سوال را پاسخ خواهیم داد!

دوربین

یکی از مهم‌ترین و هیجان‌انگیزترین بخش‌های مقایسه هر محصولی بررسی کیفیت دوربین است. سامسونگ و هواوی با دستی پر به میدان رقابت پا گذاشته‌اند و هردو گوشی با دوربین اصلی سه گانه روانه بازار شده‌اند. کهکشانی سامسونگ در پنل پشتی میزبان سنسور اصلی 25 مگاپیکسلی، یک عدد سنسور 8 مگاپیکسلی فوق عریض و یک دوربین تشخیص عمق با دقت 5 مگاپیکسل است. میان‌رده هواوی نیز برای دوربین اصلی از سنسور 48 مگاپیکسلی و در کنار آن از سنسور فوق عریض 8 و حسگر تشخیص عمق 2 مگاپیکسلی بهره می‌برد.

مقایسه هواوی Y7p با گلکسی A30s سامسونگ؛ رقابت داغ میان‌رده‌ها! مقایسه هواوی Y7p با گلکسی A30s سامسونگ؛ رقابت داغ میان‌رده‌ها!

در سال‌های اخیر هواوی توجه ویژه‌ای به بخش دوربین و عکاسی محصولاتش داشته و به نظر می‌رسد موفقیت‌های این کمپانی در زمینه دوربین نتیجه این تلاش‌ها است. سنسور 48 مگاپیکسلی Y7p از تکنولوژی تقسیم 4 به 1 سلول‌ها استفاده کرده و در نهایت تصویر خروجی با رزولوشن 12 مگاپیکسل و جزییات خوبی نمایش داده می‌شود که طبق بررسی‌های صورت گرفته، می‌تواند سنسور اصلی گوشی A30s‌ را پشت سر بگذارد. همچنین تصاویر دوربین این دستگاه به خاطر ایجاد یک پیکسل بزرگ، روشنایی بهتری دارند و گستره داینامیکی بیشتری را پوشش می‌دهند.

نمونه تصویر گلکسی A30s نمونه تصویر گلکسی A30s

با معرفی حالت “سوپرنایت شات مود” عکس‌برداری در محیط‌های کم‌نور و تاریک جزو یکی‌دیگر از نقاط قوت محصولات کمپانی هواوی تبدیل گشته و Y7p نیز از این قاعده مستثنی نیست. درحالی‌که این بخش در اکثر گوشی‌های میان‌رده به یک پاشنه آشیل تبدیل شده اما اغلب اسمارت‌فون‌های هواوی از امتحان این بخش سربلند بیرون آمده و نمره خوبی را به خود اختصاص می‌دهند. به نظر می‌رسد گرفتن چند عکس و ترکیب آن‌ها با هم‌دیگر برای تشکیل یک تصویر خروجی با کیفیت فعلا بهترین فناوری برای عکس‌برداری در شب و محل‌های تاریک بوده که هواوی به‌خوبی از این فناوری استفاده می‌کند و A30s نتوانسته آن‌طور که باید توانایی دوربین خود را به نمایش بگذارد.

با گذر از دوربین اصلی در ترکیب دو سنسور دیگر هر دو محصول عملکرد تقریبا مشابهی را از خود نشان می‌دهند و خروجی دوربین در تصاویر عریض تا حد زیادی مشابه است.

اما در بخش دوربین سلفی بازی کاملا متفاوت به پایان می‌رسد، جایی که سامسونگ با استفاده از یک سنسور 16 مگاپیکسلی جزییات بیشتر و به‌طور کلی سلفی‌های جذاب‌تری را ثبت می‌کند و سنسور 8 مگاپیکسلی Y7p آن را یک پله عقب‌تر قرار می‌دهد؛ البته دوربین سلفی دستاورد هواوی هم شما را ناامید نمی‌کند و نمونه عکس‌های گرفته شده با آن قابل قبول هستند و به خاطر پشتیبانی از فناوری HDR رنگ‌های بسیار خوبی دارند.

باتری

یکی دو سالی می‌شود که بهره‌گیری از باتری‌های قدرتمند و پرظرفیت در گوشی‌های هوشمند امروزی به یک اصل مهم و استراتژیک تبدیل شده و وجود باتری 4000 میلی‌آمپری در هرکدام از دو اسمارت‌فون مورد بحث ما، گواهی بر این موضوع است. متاسفانه هواوی Y7p همانند رقیبش از درگاه USB تایپ C بهره نمی‌برد و به همین خاطر هم از فناوری شارژ معمولی 10 واتی استفاده می‌کند اما گلکسی A30s با درگاه جدید خود، شارژ سریع 15 واتی را برای کاربران فراهم می‌آورد که با استفاده از آن می‌توانند در مدت زمان کمتری باتری دستگاه‌شان را شارژ نمایند.

نمونه تصویر گلکسی A30s

البته از نظر عمر باتری کفه ترازو به سمت Y7p‌ سنگینی می‌کند و هواوی با این کار خواسته تا کاستی عدم وجود درگاه به‌روز را جبران کرده و توانایی خود را در مدیریت انرژی دستگاه به رخ سامسونگ بکشد و با استفاده‌های سنگین هم این اسمارت‌فون، به آسانی کاربر را تا پایان روز همراهی می‌کند و حتی در روزهای با استفاده کم‌تر نیز قادر است تا دو روز بدون نیاز به شارژ مجدد قابل استفاده باشد.

دیگر امکانات و مشخصات نرم‌افزاری

مسلما نیازی به گفتن نیست ولی برای کسانی که هنوز دچار تردید هستند، باید بیان نمود که هر دو دستگاه قابلیت بهره‌برداری از فناوری ارتباطی 4G را دارند. هردو با سیستم‌عامل اندروید پای 9.0 روانه بازار شده‌اند اما نکته قابل توجه عدم وجود اپلیکیشن‌های گوگل روی اسمارت‌فون هواوی Y7p به دلیل تحریم‌های اخیر آمریکا علیه چین است.

مقایسه هواوی Y7p با گلکسی A30s سامسونگ؛ رقابت داغ میان‌رده‌ها!

البته هواوی سعی کرده با ارائه اپلکیشن App Gallery این فقدان را جبران نماید و سامانه تازه‌ای تحت عنوان “هواوی موبایل سرویس” را معرفی کرده که خط مشی جهانی این شرکت را برای مقابله با تحریم‌ها مشخص کرده و کاربر می‌تواند اپلیکیشن‌های مورد نیاز را از این طریق دانلود و روی اسمارت‌فون خود نصب کند. در حال حاضر این فروشگاه به سومین اپ استور دنیا با 400 میلیون کاربر تبدیل شده که نشان از تصمیم مصمم هواوی برای حمایت از کاربران و محصولاتش دارد.

لازم به ذکر است که هواوی گوشی Y7p را با رنگ‌های سبزآبی و مشکی و سامسونگ گلکسی A30s را در رنگ‌های سفید، مشکی، سبز و بنفش در بازار عرضه می‌کند.

قیمت

همواره یکی از تاثیرگذارترین عوامل هنگام خرید اسمارت‌فون‌ها، قیمت آن‌هاست. در بازار فعلی قیمت‌گذاری خوب هواوی روی محصولاتش به یکی از برگ‌های برنده این برند در ایران تبدیل شده و به نظر می‌رسد در مورد هواوی Y7p نیز این موضوع صادق است. بهره‌مندی از پردازنده قوی‌تر، دوربین باکیفیت، عمر باتری طولانی‌تر، طراحی به‌روز و از همه مهم‌تر ارائه این هندست با قیمت 3 میلیون و 200 هزار تومان در ویترین فروشگاه‌ها موجب شده تا در مقایسه با قیمت 4 میلیون و 100 هزار تومانی گلکلسی A30s مقرون به صرفه‌تر به نظر برسد و امکانات بیشتری را با صرف هزینه کمتر در اختیار کاربران قرار دهد.

    نوشته مقایسه هواوی Y7p با گلکسی A30s سامسونگ؛ رقابت داغ اقتصادی‌ها! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

    با روش‌های آنلاین و آفلاین حذف پس‌زمینه تصاویر آشنا شوید

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    حذف پس‌زمینه تصاویر می‌تواند به امری زمان‌بر و حساس تبدیل شود، مخصوصا اگر وسواس بیشتری در این زمینه داشته باشید. خوشبختانه ابزارهای مختلفی جهت انجام سریع و آسان این کار وجود داشته و حتی برخی از آن‌ها نیازمند دانلود نیز نیستند. اگر قصد حذف پس‌زمینه تصاویر خود را دارید، پس در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

    Background Burner: ابزاری ساده

    فرض کنید که قصد دارید بر روی صورت همکار خود، سبیل قرار دهید، یا اینکه تصویر دانلودی خود را تغییر دهید، اما به نرم‌افزار فتوشاپ دسترسی نداشته و همچنین تصاویری که سبیل در آن‌ها به‌کار رفته، دارای پس‌زمینه‌ای نامناسب هستند. جهت حذف پس‎‌زمینه تصاویر و همچنین دریافت یک فایل با فرمت PNG (مجزا کردن پیش‌زمینه و ذخیره آن بدون هیچ پس‌زمینه‌ای)، باید مراحل زیر را طی کنید:

    گام اول: تصویر موردنظر را دانلود کرده و سپس آن را در رایانه خود ذخیره کنید.

    گام دوم: به وب‌سایت رسمی Background Burner بروید.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    گام سوم: بر روی کلید آبی رنگ «Choose a photo» در گوشه پایین سمت راست کلیک کرده و یا اینکه تصویر موردنظر را کشیده و آن را در کادر «Drag and Drop Image Here» رها کنید.

    گام چهارم: حال، بسته به تصویری که توسط الگوریتم‌های Background Burner تشخیص داده شده، انتخاب‌های مختلفی جهت جداسازی پیش‌زمینه از پس‌زمینه در اختیار شما قرار داده می‌شوند. گزینه‌ای که بیشترین دقت را دارد، انتخاب کنید. اگر خروجی تصویر شما دقیق نیست، آنگاه می‌توانید با انتخاب ابزار «Touch up»، تغییرات مدنظر خود را اعمال کنید. همچنین اکنون می‌توانید پس‌زمینه جدیدی را به تصویر خود اضافه کنید. بدین ترتیب اگر همه چیز مناسب باشد، آنگاه در وقت خود صرفه‌جویی کرده‌اید.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    گام پنجم: هنگامی‌که پیش‌نمایش تصویر در سمت راست صفحه، مناسب بود، آنگاه باید بر روی کلید «‌Log in to download button» کلیک کنید. در ادامه جهت دانلود تصویر موردنظر باید یک حساب رایگان ایجاد کنید. انجام این کار بسیار آسان است، مخصوصا اگر اجازه دهید که این وب‌سایت به اعتبارنامه گوگل و یا فیسبوک شما دسترسی پیدا کند. البته باید این را نیز به یاد داشت که دسترسی دادن به حساب شبکه‌های اجتماعی‌ها شما می‌تواند از لحاظ حریم خصوصی، معایبی داشته باشد.

    حذف پس‌زمینه پیچیده تصاویر

    اگر قصد دارید پس‌زمینه یک تصویر واقعی و پیچیده (نه فقط یک کلیپ آرت ساده) را حذف کنید، آنگاه لازم نیست که نگران شوید، Background Burner می‌تواند این کار را نیز انجام دهد. جهت انجام این کار نیز کافی است که گام‌های بالا را دنبال کنید. فقط در هنگام علامت‌گذاری تصویر، باید دقت بیشتری را چاشنی کار کنید. به‌عنوان‌مثال، تصویر زیر نسبتا مناسب است، اما پس‌زمینه آن شاید چنین وضعیتی نداشته باشد. حال در اینجا قصد داریم تا پس‌زمینه این تصویر را با یک نمونه بهتر جایگزین کنیم.

    جهت شروع فرایند حذف پس‌زمینه، باید مراحل 1 تا 3 راهنمایی بالا را دنبال کرده و به الگوریتم اجازه دهید که کار خود را انجام دهد. همان‌طور که در پایین نیز مشاهده می‌‎کنید، الگوریتم حاشیه‌یابی این ابزار در حد استاندارد کار کرده و توانسته که شخص موردنظر را پیدا و سپس 4 گزینه را در اختیار ما قرار دهد.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    در این مثال گزینه‌ای انتخاب شده که بدن سالم بیشتری داشته و به طبع، پس‌زمینه بیشتری را نیز در بر دارد. اگر از خروجی اولیه راضی هستید، آنگاه فقط کافی است که بر روی کلید سبز رنگ «Select» کلیک کنید. اگر هم راضی نیستید، پس باید گزینه «Touch up» را انتخاب کرده و در ادامه، تصویر خود را تعدیل کنید. از تصویر اولیه به‌عنوان طرح کلی بهره برده و در ادامه نیز قسمت‌هایی را که قصد بازگردانی آن‌ها را داریم، با رنگ سبز نقاشی می‌کنیم.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    جهت دقیق‌تر شدن، باید تصویر خود را بزرگنمایی کرده و در نتیجه، علامت‌گذاری‌هایی دقیق‌تری را انجام دهیم. می‌توانید در منوی بالا، اندازه قلم‌موی خود را تغییر دهید. البته بزرگنمایی تصویر، بسیار ساده‌تر از تغییر اندازه قلم‌مو است. هنگامی‌که توانستید محل خطای الگوریتم را تشخیص دهید، آنگاه جهت نگهداری آن مناطق، باید قلم‌موی سبز رنگ را بر روی آن‌ها بکشید. پس از اتمام کار، بزرگنمایی را کاهش داده و نتیجه نهایی را بررسی کنید. خروجی این مثال بی‌نقص نیست، اما تا همین حد کافی است. حال باید اقدامی مشابه را نیز با قلم‌موی قرمز (Mark Background) انجام داده و بدین ترتیب، مابقی پس‌زمینه را حذف کنید.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    هنگامی‌که از نتیجه کار خود راضی بودید، آنگاه می‌توانید در گوشه پایین سمت راست، بر روی «Use This» کلیک کنید. بازهم جهت دانلود خروجی تصویر خود، نیاز دارید تا یک حساب رایگان ایجاد کنید. البته اگر اعتبارنامه حساب فیسبوک و یا گوگل خود را در اختیار این وب‌‎سایت قرار دهید، آنگاه این مرحله آسان‌تر نیز خواهد شد.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    حال می‌توانیم پس‌زمینه‌ای جدید و مناسب‌تر را اضافه کنیم …

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    لازم به ذکر است که بگوییم وب‌سایت Background Burner با فروشگاه‌های اینترنتی همانند آمازون و eBay همکاری کرده تا آپلود تصاویر فروشی را آسان‌تر کند. در حال حاضر، این سرویس در Bonanza نیز در دسترس بوده و بنابراین می‌توان از طریق این بازار، مستقیما به Background Burner نیز دسترسی پیدا کرد.

    اگر از شیوه کار Background Burner راضی بوده و همچنین قصد تعدیل تصاویر زیادی را نیز دارید، آنگاه شاید بخواهید که از Background Burner Professional Edition استفاده کنید. این ویرایش در نسخه‌های شخصی، کسب‌و‌کارهای کوچک و بسته‌های حرفه‌ای عرضه شده و قسمت آن نیز از 10 دلار به ازای یک ماه، آغاز می‌شود. با خرید این ویرایش به قابلیت‌هایی همانند در مرکز قرار دادن تصویر، بریدن و تعدیل رنگی دست خواهید یافت و همچنین تصاویر شما نیز توسط یک کارشناس مورد بازبینی قرار می‌گیرند. در هر صورت اگر قصد به‌اشتراک‌گذاری مداوم تصاویر باکیفیت را دارید، آنگاه Background Burner Professional Edition می‌تواند گزینه‌ای مناسب باشد.

    Clipping Magic: ابزاری با جزئیات بیشتر

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    اگر به دنبال گزینه‌ای پرجزئیات‌تر می‌گردید، آنگاه شاید بهتر باشد که جایگزین Background Burner یعنی Clipping Magic را امتحان کنید. جهت دانلود تصاویر خروجی خود، به یک اشتراک رایگان نیاز دارید. فرمت‌های مختلف و فرایند پردازش قابل اتکا می‌توانند نتیجه بهتری را برای شما به ارمغان بیاورند. جهت شروع می‌توانید تصویر موردنظر را کشیده، بارگذاری کرده و یا اینکه آن را در این وب‌سایت درج (paste) کنید.

    Clipping Magic از یک نرم‌افزار رایگان جهت تشخیص لبه‌ها استفاده می‌کند. تمام کاری که باید انجام دهید این است که پس‌زمینه و پیش‌زمینه را با قلم‌موهای قرمز و سبز علامت‌گذاری کنید. اگر این کار را انجام ندهید، آنگاه الگوریتم این نرم‌افزار خود در مورد پس‌زمینه تصویر، تصمیم خواهد گرفت.

    Clipping Magic امکان ارائه پیش‌نمایش زنده را نیز دارا است. با استفاده از این ویژگی می‌توانید تغییرات را سریع‌تر اعمال کنید. این اپلیکیشن مبتنی بر وب، گزینه‌های اساسی مرتبط با سایه و تعدیلات رنگی را نیز ارائه می‌دهد. همچنین چند ابزار دیگر نیز جهت ویرایش بهتر تصویر در اختیار شما قرار می‌گیرند. این گزینه‌ها باعث می‌شوند که کار با پروژه‌های جزئی‌، آسان‌تر شده و همچنین کنترل بیشتری بر کارهای خود داشته باشید. علاوه بر این می‌توانید تنظیمات پیش‌فرض را نیز پیکربندی کرده و بنابراین همیشه به شیوه‌ای خاص عمل کنید. این مزیت در هنگام کار با انبوهی از فایل‌ها، بیشتر به چشم می‌آید.

    فتوشاپ: برای حرفه‌ای‌ها

    فتوشاپ برنامه‌ای عالی بوده و با در اختیار گذاشتن انبوهی از ابزارها، راه‌های مختلفی را جهت حذف پس‌زمینه تصاویر در اختیار شما قرار می‌دهد. این نرم‌افزار ارزان‌ترین گزینه نیست، اما همیشه یک دوره آزمایشی را در اختیار شما قرار می‌دهد. با آسان‌ترین روش، کار خود را آغاز می‌کنیم. اگر از پس‌زمینه سفید، یکپارچه (تنها یک رنگ) و یا ساده استفاده می‌کنید، آنگاه این روش می‌تواند مفید واقع شود:

    گام اول: تصویر خود را در فتوشاپ باز کنید.

    گام دوم: یکی از ابزارهای Magic Wand/Lasso tool را انتخاب کنید. Lasso tool امکان شخصی‌سازی بیشتری را در اختیار شما قرار می‌دهد.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    گام سوم: بر روی پس‌زمینه کلیک کرده و سپس کلید «Delete» را فشار دهید. بدین ترتیب پس‌زمینه تصویر شما ناپدید می‌شود.

    گام چهارم: تصویر را با فرمت PNG ذخیره کنید.

    اگر قصد حذف پس‌زمینه پیچیده‌تری را دارید، آنگاه باید کمی حرفه‌ای‌تر از ابزارهای خود استفاده کنید. فتوشاپ یک ابزار کامل بوده و بدین ترتیب، راه‌های بسیاری جهت حذف پس‌زمینه تصاویر را در اختیار شما قرار می‌دهد. برخی از این روش‌ها سخت‌تر از مابقی هستند، به همین دلیل در این مقاله به آموزش یک روش آسان می‌پردازیم.

    گام اول: تصویر خود را در فتوشاپ باز کنید.

    گام دوم: ابزار «Background Eraser» را انتخاب کنید.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    گام سوم: اندازه قلم‌مو را باب میل خود تغییر داده و سپس «Sampling» را به «Continuous» تغییر دهید.

    گام چهارم: Limits را بر روی «Find Edges» قرار داده و «Tolerance» را نیز تعدیل کنید. مقدار کمتر معمولا بهتر است. مقدار زیاد نیز رنگ‌های بیشتری را از بین می‌برد.

    گام پنجم: نشانگر موس را بر روی پس‌زمینه نزدیک سوژه موردنظر خود چرخانده و سپس کلیک کنید. می‌بینید که آن قسمت حذف می‌شود.

    گام ششم: این کار را تا زمانی ادامه دهید که پس‌زمینه اطراف سوژه شما از بین برود. «Tolerance» را باب میل خود تغییر دهید. بدین ترتیب، حاشیه‌های اطراف تصویر شما، روشن‌تر/تاریک‌تر می‌شوند.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    گام هفتم: پس از اینکه پس‌زمینه‌ای یکپارچه را در اطراف سوژه موردنظر ایجاد کردید، آنگاه باید ابزار «Eraser» را انتخاب کرده و سپس مابقی پس‌زمینه را نیز از بین ببرید.

    روش‌های مبتنی بر «Magic Wand» و «Lasso» نیز عالی هستند. بسیاری از نرم‌افزارهای دیگر از این دو ابزار الهام گرفته‌اند. بنابراین اگر از ابزارهای رایگان همانند Pixlr استفاده می‌کنید، آنگاه آگاهی از شیوه کار «Magic Wand» و «Lasso» نیز می‌تواند در آنجا به شما یاری برساند.

    نوشته با روش‌های آنلاین و آفلاین حذف پس‌زمینه تصاویر آشنا شوید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

    با روش‌های آنلاین و آفلاین حذف پس‌زمینه تصاویر آشنا شوید

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    حذف پس‌زمینه تصاویر می‌تواند به امری زمان‌بر و حساس تبدیل شود، مخصوصا اگر وسواس بیشتری در این زمینه داشته باشید. خوشبختانه ابزارهای مختلفی جهت انجام سریع و آسان این کار وجود داشته و حتی برخی از آن‌ها نیازمند دانلود نیز نیستند. اگر قصد حذف پس‌زمینه تصاویر خود را دارید، پس در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

    Background Burner: ابزاری ساده

    فرض کنید که قصد دارید بر روی صورت همکار خود، سبیل قرار دهید، یا اینکه تصویر دانلودی خود را تغییر دهید، اما به نرم‌افزار فتوشاپ دسترسی نداشته و همچنین تصاویری که سبیل در آن‌ها به‌کار رفته، دارای پس‌زمینه‌ای نامناسب هستند. جهت حذف پس‎‌زمینه تصاویر و همچنین دریافت یک فایل با فرمت PNG (مجزا کردن پیش‌زمینه و ذخیره آن بدون هیچ پس‌زمینه‌ای)، باید مراحل زیر را طی کنید:

    گام اول: تصویر موردنظر را دانلود کرده و سپس آن را در رایانه خود ذخیره کنید.

    گام دوم: به وب‌سایت رسمی Background Burner بروید.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    گام سوم: بر روی کلید آبی رنگ «Choose a photo» در گوشه پایین سمت راست کلیک کرده و یا اینکه تصویر موردنظر را کشیده و آن را در کادر «Drag and Drop Image Here» رها کنید.

    گام چهارم: حال، بسته به تصویری که توسط الگوریتم‌های Background Burner تشخیص داده شده، انتخاب‌های مختلفی جهت جداسازی پیش‌زمینه از پس‌زمینه در اختیار شما قرار داده می‌شوند. گزینه‌ای که بیشترین دقت را دارد، انتخاب کنید. اگر خروجی تصویر شما دقیق نیست، آنگاه می‌توانید با انتخاب ابزار «Touch up»، تغییرات مدنظر خود را اعمال کنید. همچنین اکنون می‌توانید پس‌زمینه جدیدی را به تصویر خود اضافه کنید. بدین ترتیب اگر همه چیز مناسب باشد، آنگاه در وقت خود صرفه‌جویی کرده‌اید.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    گام پنجم: هنگامی‌که پیش‌نمایش تصویر در سمت راست صفحه، مناسب بود، آنگاه باید بر روی کلید «‌Log in to download button» کلیک کنید. در ادامه جهت دانلود تصویر موردنظر باید یک حساب رایگان ایجاد کنید. انجام این کار بسیار آسان است، مخصوصا اگر اجازه دهید که این وب‌سایت به اعتبارنامه گوگل و یا فیسبوک شما دسترسی پیدا کند. البته باید این را نیز به یاد داشت که دسترسی دادن به حساب شبکه‌های اجتماعی‌ها شما می‌تواند از لحاظ حریم خصوصی، معایبی داشته باشد.

    حذف پس‌زمینه پیچیده تصاویر

    اگر قصد دارید پس‌زمینه یک تصویر واقعی و پیچیده (نه فقط یک کلیپ آرت ساده) را حذف کنید، آنگاه لازم نیست که نگران شوید، Background Burner می‌تواند این کار را نیز انجام دهد. جهت انجام این کار نیز کافی است که گام‌های بالا را دنبال کنید. فقط در هنگام علامت‌گذاری تصویر، باید دقت بیشتری را چاشنی کار کنید. به‌عنوان‌مثال، تصویر زیر نسبتا مناسب است، اما پس‌زمینه آن شاید چنین وضعیتی نداشته باشد. حال در اینجا قصد داریم تا پس‌زمینه این تصویر را با یک نمونه بهتر جایگزین کنیم.

    جهت شروع فرایند حذف پس‌زمینه، باید مراحل 1 تا 3 راهنمایی بالا را دنبال کرده و به الگوریتم اجازه دهید که کار خود را انجام دهد. همان‌طور که در پایین نیز مشاهده می‌‎کنید، الگوریتم حاشیه‌یابی این ابزار در حد استاندارد کار کرده و توانسته که شخص موردنظر را پیدا و سپس 4 گزینه را در اختیار ما قرار دهد.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    در این مثال گزینه‌ای انتخاب شده که بدن سالم بیشتری داشته و به طبع، پس‌زمینه بیشتری را نیز در بر دارد. اگر از خروجی اولیه راضی هستید، آنگاه فقط کافی است که بر روی کلید سبز رنگ «Select» کلیک کنید. اگر هم راضی نیستید، پس باید گزینه «Touch up» را انتخاب کرده و در ادامه، تصویر خود را تعدیل کنید. از تصویر اولیه به‌عنوان طرح کلی بهره برده و در ادامه نیز قسمت‌هایی را که قصد بازگردانی آن‌ها را داریم، با رنگ سبز نقاشی می‌کنیم.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    جهت دقیق‌تر شدن، باید تصویر خود را بزرگنمایی کرده و در نتیجه، علامت‌گذاری‌هایی دقیق‌تری را انجام دهیم. می‌توانید در منوی بالا، اندازه قلم‌موی خود را تغییر دهید. البته بزرگنمایی تصویر، بسیار ساده‌تر از تغییر اندازه قلم‌مو است. هنگامی‌که توانستید محل خطای الگوریتم را تشخیص دهید، آنگاه جهت نگهداری آن مناطق، باید قلم‌موی سبز رنگ را بر روی آن‌ها بکشید. پس از اتمام کار، بزرگنمایی را کاهش داده و نتیجه نهایی را بررسی کنید. خروجی این مثال بی‌نقص نیست، اما تا همین حد کافی است. حال باید اقدامی مشابه را نیز با قلم‌موی قرمز (Mark Background) انجام داده و بدین ترتیب، مابقی پس‌زمینه را حذف کنید.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    هنگامی‌که از نتیجه کار خود راضی بودید، آنگاه می‌توانید در گوشه پایین سمت راست، بر روی «Use This» کلیک کنید. بازهم جهت دانلود خروجی تصویر خود، نیاز دارید تا یک حساب رایگان ایجاد کنید. البته اگر اعتبارنامه حساب فیسبوک و یا گوگل خود را در اختیار این وب‌‎سایت قرار دهید، آنگاه این مرحله آسان‌تر نیز خواهد شد.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    حال می‌توانیم پس‌زمینه‌ای جدید و مناسب‌تر را اضافه کنیم …

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    لازم به ذکر است که بگوییم وب‌سایت Background Burner با فروشگاه‌های اینترنتی همانند آمازون و eBay همکاری کرده تا آپلود تصاویر فروشی را آسان‌تر کند. در حال حاضر، این سرویس در Bonanza نیز در دسترس بوده و بنابراین می‌توان از طریق این بازار، مستقیما به Background Burner نیز دسترسی پیدا کرد.

    اگر از شیوه کار Background Burner راضی بوده و همچنین قصد تعدیل تصاویر زیادی را نیز دارید، آنگاه شاید بخواهید که از Background Burner Professional Edition استفاده کنید. این ویرایش در نسخه‌های شخصی، کسب‌و‌کارهای کوچک و بسته‌های حرفه‌ای عرضه شده و قسمت آن نیز از 10 دلار به ازای یک ماه، آغاز می‌شود. با خرید این ویرایش به قابلیت‌هایی همانند در مرکز قرار دادن تصویر، بریدن و تعدیل رنگی دست خواهید یافت و همچنین تصاویر شما نیز توسط یک کارشناس مورد بازبینی قرار می‌گیرند. در هر صورت اگر قصد به‌اشتراک‌گذاری مداوم تصاویر باکیفیت را دارید، آنگاه Background Burner Professional Edition می‌تواند گزینه‌ای مناسب باشد.

    Clipping Magic: ابزاری با جزئیات بیشتر

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    اگر به دنبال گزینه‌ای پرجزئیات‌تر می‌گردید، آنگاه شاید بهتر باشد که جایگزین Background Burner یعنی Clipping Magic را امتحان کنید. جهت دانلود تصاویر خروجی خود، به یک اشتراک رایگان نیاز دارید. فرمت‌های مختلف و فرایند پردازش قابل اتکا می‌توانند نتیجه بهتری را برای شما به ارمغان بیاورند. جهت شروع می‌توانید تصویر موردنظر را کشیده، بارگذاری کرده و یا اینکه آن را در این وب‌سایت درج (paste) کنید.

    Clipping Magic از یک نرم‌افزار رایگان جهت تشخیص لبه‌ها استفاده می‌کند. تمام کاری که باید انجام دهید این است که پس‌زمینه و پیش‌زمینه را با قلم‌موهای قرمز و سبز علامت‌گذاری کنید. اگر این کار را انجام ندهید، آنگاه الگوریتم این نرم‌افزار خود در مورد پس‌زمینه تصویر، تصمیم خواهد گرفت.

    Clipping Magic امکان ارائه پیش‌نمایش زنده را نیز دارا است. با استفاده از این ویژگی می‌توانید تغییرات را سریع‌تر اعمال کنید. این اپلیکیشن مبتنی بر وب، گزینه‌های اساسی مرتبط با سایه و تعدیلات رنگی را نیز ارائه می‌دهد. همچنین چند ابزار دیگر نیز جهت ویرایش بهتر تصویر در اختیار شما قرار می‌گیرند. این گزینه‌ها باعث می‌شوند که کار با پروژه‌های جزئی‌، آسان‌تر شده و همچنین کنترل بیشتری بر کارهای خود داشته باشید. علاوه بر این می‌توانید تنظیمات پیش‌فرض را نیز پیکربندی کرده و بنابراین همیشه به شیوه‌ای خاص عمل کنید. این مزیت در هنگام کار با انبوهی از فایل‌ها، بیشتر به چشم می‌آید.

    فتوشاپ: برای حرفه‌ای‌ها

    فتوشاپ برنامه‌ای عالی بوده و با در اختیار گذاشتن انبوهی از ابزارها، راه‌های مختلفی را جهت حذف پس‌زمینه تصاویر در اختیار شما قرار می‌دهد. این نرم‌افزار ارزان‌ترین گزینه نیست، اما همیشه یک دوره آزمایشی را در اختیار شما قرار می‌دهد. با آسان‌ترین روش، کار خود را آغاز می‌کنیم. اگر از پس‌زمینه سفید، یکپارچه (تنها یک رنگ) و یا ساده استفاده می‌کنید، آنگاه این روش می‌تواند مفید واقع شود:

    گام اول: تصویر خود را در فتوشاپ باز کنید.

    گام دوم: یکی از ابزارهای Magic Wand/Lasso tool را انتخاب کنید. Lasso tool امکان شخصی‌سازی بیشتری را در اختیار شما قرار می‌دهد.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    گام سوم: بر روی پس‌زمینه کلیک کرده و سپس کلید «Delete» را فشار دهید. بدین ترتیب پس‌زمینه تصویر شما ناپدید می‌شود.

    گام چهارم: تصویر را با فرمت PNG ذخیره کنید.

    اگر قصد حذف پس‌زمینه پیچیده‌تری را دارید، آنگاه باید کمی حرفه‌ای‌تر از ابزارهای خود استفاده کنید. فتوشاپ یک ابزار کامل بوده و بدین ترتیب، راه‌های بسیاری جهت حذف پس‌زمینه تصاویر را در اختیار شما قرار می‌دهد. برخی از این روش‌ها سخت‌تر از مابقی هستند، به همین دلیل در این مقاله به آموزش یک روش آسان می‌پردازیم.

    گام اول: تصویر خود را در فتوشاپ باز کنید.

    گام دوم: ابزار «Background Eraser» را انتخاب کنید.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    گام سوم: اندازه قلم‌مو را باب میل خود تغییر داده و سپس «Sampling» را به «Continuous» تغییر دهید.

    گام چهارم: Limits را بر روی «Find Edges» قرار داده و «Tolerance» را نیز تعدیل کنید. مقدار کمتر معمولا بهتر است. مقدار زیاد نیز رنگ‌های بیشتری را از بین می‌برد.

    گام پنجم: نشانگر موس را بر روی پس‌زمینه نزدیک سوژه موردنظر خود چرخانده و سپس کلیک کنید. می‌بینید که آن قسمت حذف می‌شود.

    گام ششم: این کار را تا زمانی ادامه دهید که پس‌زمینه اطراف سوژه شما از بین برود. «Tolerance» را باب میل خود تغییر دهید. بدین ترتیب، حاشیه‌های اطراف تصویر شما، روشن‌تر/تاریک‌تر می‌شوند.

    حذف پس‌زمینه تصاویر

    گام هفتم: پس از اینکه پس‌زمینه‌ای یکپارچه را در اطراف سوژه موردنظر ایجاد کردید، آنگاه باید ابزار «Eraser» را انتخاب کرده و سپس مابقی پس‌زمینه را نیز از بین ببرید.

    روش‌های مبتنی بر «Magic Wand» و «Lasso» نیز عالی هستند. بسیاری از نرم‌افزارهای دیگر از این دو ابزار الهام گرفته‌اند. بنابراین اگر از ابزارهای رایگان همانند Pixlr استفاده می‌کنید، آنگاه آگاهی از شیوه کار «Magic Wand» و «Lasso» نیز می‌تواند در آنجا به شما یاری برساند.

    نوشته با روش‌های آنلاین و آفلاین حذف پس‌زمینه تصاویر آشنا شوید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

    بررسی گوشی نوکیا ۲٫۳: اسمارت‌فونی ارزشمند با سیستم‌عامل اندروید وان

    هندست‌های سری نوکیا 2 جزو اسمارت‌فون‌های پایین‌رده و اقتصادی کمپانی HMD Global محسوب می‌شوند. نوکیا 2.3 به‌عنوان یکی از اعضای این خانواده با سیستم‌عامل اندروید وان عرضه شده است و بر اساس اعلام کمپانی یکی از نامزدهای دریافت به‌روزرسانی اندروید 11 به‌شمار می‌رود. در ادامه به بررسی این محصول از ابعاد مختلف می‌پردازیم:

    جدول مشخصات نوکیا 2.3

    طراحی بدنه و امکانات

    بدنه پلاستیکی نوکیا 2.3 دارای سطحی نسبتا خشن بوده و این محصول در مدل‌های رنگی مشکی، فیروزه‌ای و قهوه‌ای روانه بازار می‌شود. این اسمارت‌فون به شکلی بسیار کاربردی و مستحکم تولید شده است. درگاه سیم‌کارت دارای فرورفتگی جزئی بوده و به شکلی محسوس از بدنه گوشی متمایز شده است. این خشاب از 2 سیم‌کارت نانو به‌همراه کارت حافظه میکرو اس‌دی میزبانی می‌کند.

    HMD Global کماکان از درگاه میکرو USB با قابلیت پشتیبانی از فناوری OTG استفاده کرده است. نوکیا 2.3 مجهز به جک صوتی هدفون بوده و یک هدست آپشنال نیز نقش آنتن گیرنده FM را ایفا می‌کند. این محصول با سیستم‌عامل اندروید 9.0 پای عرضه شده است؛ اما با توجه به عضویت آن در برنامه اندروید وان گوگل به احتمال فراوان شاهد انتشار به‌روزرسانی اندروید 11 در آینده خواهیم بود.

    نوکیا 2.3 از حداقل امکانات ارتباطی برخوردار است. اتصال وای‌فای تک‌بانده مشخصا چندان سریع نیست. باندهای LTE بسته به مناطق جغرافیایی به شیوه‌ای متفاوت تنظیم شده و از تمامی طیف‌های فرکانسی ضروری پشتیبانی می‌کند. همچنین هندست مذکور فاقد تراشه NFC است. دکمه اختصاصی دستیار صوتی گوگل اسیستنت در سمت چپ بدنه گوشی یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن به‌شمار می‌رود. نمایشگر لمسی از حساسیت مناسبی برخوردار بوده و به فرامین لمسی سریعا پاسخ می‌دهد. متاسفانه از اسکنر اثرانگشت خبری نیست و امکانات امنیتی گوشی صرفا به سیستم تشخیص چهره 2 بعدی محدود است. این سامانه عملکردی قابل اطمینان ارائه می‌دهد؛ اما امنیت آن با سیستم تشخیص چهره 3 بعدی قابل قیاس نیست.

    دوربین

    نوکیا 2.3 مجهز به مجموعا 3 لنز دوربین است. دوربین جلویی گوشی قادر به ثبت تصاویری چشم‌نواز در روشنایی روز است. اما پردازش صورت گرفته در حالت پرتره کمی بیش از اندازه به‌نظر می‌رسد. حسگر ثانویه به‌کارگیری شده در ماژول دوربین پشتی دوگانه گوشی صرفا به استخراج اطلاعات عمق صحنه می‌پردازد.

    عکس‌ها دارای روشنایی یکنواختی هستند؛ اما سطح جزئیات، شارپنس و طیف دینامیکی آن‌ها نسبت به برخی هندست‌های پرچم‌دار نسبتا ناچیز است. دوربین‌های پشتی و جلویی گوشی قادر به ضبط ویدیوهای 1080p با سرعت 30 فریم برثانیه هستند. صداها بعضا با کمی اعوجاج ضبط می‌شوند.

    نمایشگر

    نوکیا 2.3 از یک پنل 6.2 اینچی IPS با رزولوشن نسبتا پایین اچ‌دی بهره می‌گیرد. چگالی پیکسلی پایین نمایشگر در کاربری روزمره کاملا مشهود است. با وجود فعالسازی حسگر تنظیم خودکار روشنایی، صفحه‌نمایش گوشی از روشنایی بالایی برخوردار است. اما در صورت اعمال تنظیمات دستی، حداکثر روشنایی نمایشگر به 417 کندل بر مترمربع خواهد رسید. بررسی‌های انجام شده با استفاده از اسیلوسکوپ نشان‌دهنده سوسو زدن نمایشگر با یک فرکانس بالای نسبتا ثابت است. همچنین رنگ آبی به‌صورت اشباع شده نمایش داده می‌شود؛ پدیده‌ای که موجب می‌شود تا رنگ‌ها کمی متمایل به سرد به‌نظر برسند.

    کارآیی، عملکرد و شارژدهی باتری

    تراشه نسبتا ضعیف هلیو A22 ساخت شرکت مدیاتک به همراه پردازنده گرافیکی PowerVR GE8300 و 2 گیگابایت حافظه رم کلیدی‌ترین سخت‌افزارهای داخلی نوکیا 2.3 را تشکیل می‌دهند. این مجموعه به لحاظ عملکردی در انتهای طیف سخت‌افزارهای اسمارت‌فونی جای می‌گیرد. با این‌حال عملکرد سیستمی کماکان به شکل شگفت‌انگیزی روان است؛ اما مدت زمان لازم برای اجرای برخی عناوین ساده بازی‌ها بعضا فراتر از حد انتظار خواهد بود. با توجه به پیکره‌بندی سخت‌افزاری بسیار ضعیف و بهینه‌سازی‌های انجام شده در نسخه‌های جدیدتر اندروید، دمای نوکیا 2.3 حین استفاده کاربر به هیچ عنوان افزایش نخواهد یافت.  اسپیکر تعبیه شده در حاشیه تحتانی گوشی احتمالا برای استفاده روزمره کمی کوچک به‌نظر می‌رسد. علیرغم کیفیت نه‌چندان مطلوب صدا حجم صدای تولید شده توسط بلندگو فراتر از حد انتظار است. با این‌حال کیفیت پخش صدا از طریق اتصال بلوتوث بسیار مطلوب‌تر خواهد بود.

    نوکیا 2.3 به‌همراه یک باتری نسبتا قدرتمند 4000 میلی‌آمپرساعتی روانه بازار شده است. این باتری با وجود استفاده فشرده کاربران به آسانی برای 1 روز کامل شارژدهی خواهد داشت. در صورت استفاده متوسط از اسمارت‌فون، باتری آن حتی برای مدت بیش از 2 روز نیز دوام خواهد آورد.

    جمع‌بندی

    HMD Global با تولید نوکیا 2.3 توانایی‌های خود برای عرضه یک اسمارت‌فون پایین‌رده موفق را به رخ رقبایش کشید. این پدیده موجب تمایز نوکیا 2.3 از طیف بی‌شمار هندست‌های مجهز به سیستم‌عامل اندروید وان شده است. این اسمارت‌فون با وعده دریافت به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری بلندمدت در دسترس مشتریان قرار می‌گیرد. نمایشگر هندست دارای عملکرد قابل‌قبولی بوده و روشنایی آن نیز در مقایسه با بسیاری از رقبا مطلوب‌تر است. مشکل سوسو زدن نمایشگر صرفا از طریق آزمایشات تخصصی و در فرکانس‌های بالا قابل تشخیص است؛ موضوعی که احتمالا تنها برای کاربران حساس مشکل‌ساز خواهد بود. از این گذشته نوکیا 2.3 مجهز به امکاناتی نظیر جک صوتی هدفون، گیرنده رادیو FM، سیستم تشخیص چهره 2 بعدی، دکمه اختصاصی دستیار صوتی گوگل اسیستنت و باتری با شارژدهی بسیار مناسب است. با این‌حال این هندست فاقد امکاناتی نظیر حسگر اثرانگشت و چراغ LED مخصوص اعلان‌ها است. عملکرد صوتی گوشی واقعا چندان ناامیدکننده نیست و تنها تراشه مورد استفاده در گوشی عملکردی ضعیف از خود نشان می‌دهد. به‌طور کلی کمپانی فنلاندی اقدام به عرضه محصولی منسجم برای طبقه خاصی از کاربران نموده است و خریداران تا سال‌ها می‌توانند از نوکیا 2.3 استفاده کنند. چنان‌چه به‌دنبال خریداری یک اسمارت‌فون ارزان‌قیمت با سیستم‌عامل اندروید وان هستید؛ در این‌صورت نوکیا 2.3 یقینا گزینه مناسبی به‌شمار می‌رود.

    نوشته بررسی گوشی نوکیا 2.3: اسمارت‌فونی ارزشمند با سیستم‌عامل اندروید وان اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

    با ۴ راه‌کار افزایش عمر باتری کنترلر ایکس‌باکس وان آشنا شوید

    افزایش عمر باتری کنترلر ایکس‌باکس وان

    کنترلر ایکس‌باکس وان از تریگرهایی مناسب و آنالوگ‌هایی با دسترسی آسان برخوردار بوده و همچنین مصرف انرژی بهینه‌ای نیز دارد. در این بین، افزایش عمر باتری این گیم‌پد را می‌توان یکی از دغدغه‌های مهم بسیاری از کاربران دانست. به‌هرحال درست است که هفته‌ها می‌توانید با یک جفت باتری AA سر کنید، اما در نهایت می‌بینید که در وسط بازی، ناگهان کنترلر شما به خاموشی نزدیک شده و در نتیجه کاراکتر بازی نیز به وضعیتی مشابه دچار می‌شود. در ادامه اگر قصد بازی کردن داشته باشید، آنگاه باید باتری کنترلر ایکس‌باکس وان خود را تعویض کنید. 

    در این مطلب قصد داریم تا به مبحث افزایش عمر باتری کنترلر ایکس‌باکس وان بپردازیم. بدین ترتیب می‌توانید با حداقل وقفه، به بازی کردن بپردازید.

    یک پایه شارژ کننده باتری خریداری کنید

    برخلاف کنترلرهای پلی‌استیشن 4 و نینتندو سوییچ، گیم‌پدهای کنسول ایکس‌باکس وان از یک باتری داخلی بهره نمی‌برند. در حالت پیش‌فرض، انرژی این کنترلر توسط باتری‌های AA تأمین می‌شود. شما می‌توانید انواع و برندهای مختلف باتری، از جمله باتری‌های با ظرفیت بالای آلکالین را مورد استفاده قرار دهید. اما باتری‌های قابل شارژ نیکل هیدرید فلزی (NiMH) را می‌توان مقرون‌به‌صرفه‌ترین و سازگارترین گزینه‌ها با محیط‌زیست دانست. در هنگام دور انداختن، این باتری‌ها آلودگی سمی کمتری از خود به جای گذاشته و برخلاف باتری‌های قدیمی‌تر نیکل-کادمیوم، اثر حافظه در آن‌ها به وجود نمی‌آید. در این رابطه می‌توانید یک شارژر با ظرفیت شارژ همزمان 4 باتری را خریداری کرده و بدین ترتیب در هنگام خالی شدن باتری‌های کنترلر، دو باتری ذخیره در اختیار داشته باشید.

    از Xbox One Play and Charge Kit استفاده نکنید

    افزایش عمر باتری کنترلر ایکس‌باکس وان

    مایکروسافت یک باتری قابل شارژ مختص کنترلر ایکس‌باکس وان را عرضه می‌کند که Xbox One Play and Charge Kit نام دارد. این باتری لیتیوم-یونی با باتری‌های AA شما جایگزین شده و در هنگام نیاز نیز می‌توانید آن را با استفاده از یک کابل Micro USB، شارژ کنید. همچنین اگر سر دیگر این کابل را به کنسول خود متصل کنید، آنگاه می‌توانید به‌صورت سیمی، کنترلر را به کنسول خود متصل کنید.

    این باتری لیتیوم-یونی در عرض 4 ساعت کاملا شارژ شده و عمر آن نیز در حدود 30 ساعت است. این رقم قابل قبولی است اما در قیاس با سایر باتری‌های قابل شارژ، عدد چندان بالایی به حساب نمی‌آید. ظرفیت باتری Play and Charge Kit تنها 1400 میلی‌آمپر ساعت است (تنها کمی بیش از ظرفیت باتری کنترلر پلی‌استیشن 4)، در حالی که یک باتری آلکالین AA می‌تواند تا 3000 میلی‌آمپر ساعت نیز ظرفیت داشته باشد.

    در حالی که شاید Xbox One Play and Charge Kit گزینه‌ای جالب به نظر برسد، اما همه چیز به اینجا ختم نمی‌شود. اگر قصد شارژ باتری از طریق کنسول را داشته باشید، آنگاه همیشه باید یک درگاه USB خالی را نیز در اختیار داشته باشید. همچنین این باتری قابل شارژ فقط در زمینه استفاده در کنترلر ایکس‌باکس وان کارایی داشته و استفاده دیگری نخواهد داشت.

    پایه‌های شارژ نیز می‌توانند نیاز به یک شارژر دیگر را برطرف سازند، اما باتری آن‌ها هنوز به حد استاندارد نرسیده است. ظرفیت این باتری‌ها در حدود 1100 میلی‌آمپر ساعت است. این میزان ظرفیت حتی در قیاس با ارزان‌ترین باتری‌های AAA نیز کمتر بوده و همچنین جهت شارژ آن‌ها به بیش از دو ساعت زمان نیاز دارید.

    با استفاده از اتصالات سیمی به بازی کردن بپردازید

    اگر به نحوی باتری‌های AA شما خالی شده و یا از بین رفتند، آنگاه لزوما مجبور نیستید که از بازی‌ کردن با ایکس‌باکس وان خود دست بکشید. اگر کنترلر ایکس‌باکس وان خود را با استفاده از کابل Micro USB به کنسول خود متصل کنید، آنگاه آن را به یک گیم‌پد سیمی تبدیل کرده‌اید. در کنترلر ایکس‌باکس 360، در هنگام اتصال سیم، تنها می‌توانید آن را شارژ کنید. اما در کنترلر ایکس‌باکس وان علاوه بر عدم نیاز به باتری (و خالی نشدن باتری)، می‌توانید داده‌ها را نیز انتقال داده و در نتیجه به بازی کردن خود ادامه دهید. اگر از باتری Play and Charge Kit استفاده کنید، آنگاه باتری نیز شارژ خواهد شد.

    این روش علاوه بر اینکه گزینه‌ای مناسب جهت ذخیره باتری است، راهی بهتر نیز جهت انجام بازی‌هایی است که نیازمند واکنش‌های سریع هستند (همانند Dark Souls III). همچنین در هنگام مواجه با یک حریف در بازی‌هایی همانند Injustice 2 و یا Dragon Ball Fighter Z که یک میلی‌ثانیه نیز تعیین کننده است، تأخیر ورودی کمتری را تجربه خواهید کرد. به علاوه، در این روش دیگر نگران تمام شدن باتری در میانه نبردها نخواهید بود.

    نگران رها کردن کنترلر در حالت روشن نباشید

    افزایش عمر باتری کنترلر ایکس‌باکس وان

    با اعمال تغییرات در تنظیمات، می‌توانید کاری کنید که کنترلر پلی‌استیشن 4 شما هیچ‌گاه خاموش نشود، حتی اگر کنسول خود را برای ساعت‌ها روشن نگه دارید. از طرفی دیگر، کنترلر ایکس‌باکس وان پس از گذشت 15 دقیقه (در صورت عدم فعالیت) به‌صورت خودکار خاموش شده تا بدین ترتیب در مصرف انرژی صرفه‌جویی شود. راه‌حلی جهت تغییر این حالت وجود ندارد. به همین دلیل اگر قصد مشاهده کوتاه تلویزیون را داشته و از کینکت و یا میکروفون نیز برخوردار نیستید، آنگاه شاید این قابلیت تا حدودی شما را آزار دهد، هر چند که پس از گذشت چند ثانیه از فشار دادن کلید Home، اتصال شما مجددا برقرار می‌شود.

    اگر از چندین کنترلر ایکس‌باکس وان استفاده کرده و همچنین قصد دارید تا میزان باتری هرکدام از آن‌ها را بررسی کنید، آنگاه باید به صفحه اصلی کنسول خود بازگشته و سپس کلید Home را برای هرکدام از کنترلرهای خود، فشار دهید. سطح باتری کنترلرهای مختلف به نمایش درخواهد آمد و در نتیجه شما نیز می‌توانید ببینید که کدام یک به‌وسیله کابل USB متصل شده و کدام یک نیز در حال شارژ شدن است.

    نوشته با 4 راه‌کار افزایش عمر باتری کنترلر ایکس‌باکس وان آشنا شوید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

    بررسی هواوی Y7p: میان‌رده زیبا با قیمت معقول

    هواوی به معنای واقعی کلمه از زمین‌ خاکی کارش را شروع کرد، بعد از همکاری با لایکا و پورش برای خودش اعتبار خرید و کمی خلاقیت را چاشنی کار قرار داد تا بتواند ره صد ساله را تقریبا چند ساله برود! حالا همه برای هواوی ارزش زیادی قائل هستند و آن را در کنار بزرگانی همچون سامسونگ و اپل قرار می‌دهند. البته ظاهرا این بزرگ شدن، خیلی هم خوب نبوده و حالا با تحریم‌های آمریکا، هواوی دوران سختی را پشت سر می‌گذارد. پس از جعبه گشایی و نگاه اولیه به گوشی Y7p، امروز قصد داریم به بررسی آن بپردازیم تا ببینیم که تجربیات این برند چینی به کجا رسیده است؛ با ما همراه باشید.

    طراحی

    یکی از ویژگی‌هایی که هواوی در رابطه با Y7p تاکید زیادی بر روی آن دارد، طراحی به‌روز و بدنه خوش ساخت است. همچون اکثر مدل‌های امروزی، این میان‌رده چینی نیز از نمایشگر کشیده ساخته شده و در گوشه بالا و سمت چپ خودش دوربین سلفی را جا داده تا شباهت زیادی به سری گلکسی A سامسونگ داشته باشد! با توجه به قرار دادن دوربین درون نمایشگر و حذف ناچ، حداقل انتظار داشتیم که شاهد حاشیه‌های کمتری باشیم؛ اما در حالت کلی در اطراف نمایشگر گوشی حاشیه‌های نسبتا زیادی دیده می‌شود و این موضوع در بخش پایینی نمایشگر بیشتر به چشم می‌آید. وقتی قرار باشد در اطراف نمایشگر حاشیه ببینیم، پس چه دلیلی دارد که دوربین درون صفحه باشد و هر لحظه که به صفحه نگاه می‌کنیم، یک نقطه سیاه رنگ را ببینیم؟! از لحاظ آمار و ارقام نیز ۸۲ درصد نمای جلویی دستگاه را نمایشگر تشکیل داده است.

    بگذارید نگاهی به پشت گوشی بیندازیم؛ جایی که طراحی گوشی شما را به یاد دوربین‌های کامپکت می‌اندازد، چرا که علاوه بر دوربین و متعلقات آن، یادگاری‌ها و حتی لوگوی هواوی نیز به صورت افقی نوشته شده تا بیشترین خوانایی آن‌ها برای زمانی‌ باشد که گوشی را برای عکاسی به‌صورت افقی در دست گرفته‌اید. در واقع هواوی با زبان بی‌زبانی قصد داشته بگوید که دوربین گوشی برایش اهمیت بالایی داشته است! البته ۳ دوربین گوشی از بدنه اصلی بیرون‌زده‌اند و نمای پشتی صاف و یک‌دست نیست.

    در مرکز بخش بالایی، شاهد سنسور اثر انگشتی هستیم که این روزها حتی در میان‌رده‌های بازار نیز در زیر نمایشگر دیده می‌شود. با تمام این‌ها رنگ متمایز دستگاه جلوه خاصی به آن داده است. در واقع پشت گوشی، ترکیبی از رنگ سبز و آبی بوده و در زوایای مختلف نیز متفاوت‌تر از سایر گوشی‌های بازار به نظر می‌رسد. با اینکه پشت دستگاه ظاهری شیشه‌ای دارد اما رسما پلاستیکی است. هواوی برای ساخت فریم گوشی نیز از همین ماده بهره گرفته و خبری از شیشه یا فلز در این مدل نیست. هرچند که در برخورد اول، حس یک گوشی لوکس و باکیفیت به شما منتقل نمی‌شود اما کیفیت ساخت دستگاه بالا بوده و شاید اصلا هیچ‌کس متوجه پلاستیکی بودن آن نشود! نکته بعدی اینجاست که بعد از استفاده، جای چربی انگشتان شما بر روی بدنه آن به‌خوبی باقی می‌ماند و پس از چند لحظه با یک گوشی کثیف روبه‌رو خواهید شد. البته هواوی یک قاب ژله‌ای و بی‌رنگ را در جعبه گوشی قرار داده تا شاید علاوه بر محافظت بیشتر از بدنه، بتوانید با استفاده از آن به مقابله با کثیفی گوشی بپردازید!

    ضخامت گوشی ۸.۱ میلی‌متر بوده و وزن آن ۱۷۶ گرم است که برای یک مدل اقتصادی در حد معقولی است. فریم دستگاه کاملا گرد طراحی شده و شاهد بخش‌های تیز و آزاردهنده در آن نیستیم. کلیدهای یک‌پارچه کنترل صدا و کلید پاور در سمت راست و خشاب سیم‌کارت‌ها و کارت‌حافظه در بخش چپ فریم گوشی جا خوش کرده‌اند. در بخش زیرین شاهد یک اسپیکر و خوشبختانه جک استاندارد صدا هستیم تا بتوانید خیلی راحت و بدون دردسر هدفون را به گوشی بزنید و حالش را ببرید. البته نکته عجیب اینجاست که در کنار این دو مورد، پورت میکرو یو‌اس‌بی قرار گرفته و خبری از پورت‌های Type C امروزی نیست! ظاهرا هواوی هنوز هم در دوران گذشته به سر می‌برد و فکر کرده نمی‌توان هدفون را در کنار یک پورت جدید قرار داد.

    در مجموع برای یک گوشی اقتصادی، طراحی Y7p قابل قبول است. شما با یک گوشی نسبتا خوش دست طرف هستید که ظاهر زیبایی داشته و حس و حال یک محصول گران‌تر را به شما منتقل می‌کند. البته تا حدی نیز می‌بایست نگران سُر خوردن آن باشید؛ چرا که این گوشی همچون یک ماهی به‌راحتی از دست‌تان لیز خواهد خورد و یا مثلا در صورت قرار گرفتن بر روی سطوح صاف، هر لحظه امکان به زمین خوردنش هست!

    نمایشگر

    هواوی برای Y7p از یک نمایشگر 6.39 اینچی با نسبت 19.5 به 9 بهره گرفته است. رزولوشن این نمایشگر که به پنل IPS LCD مجهز شده، 1560 در 720 پیکسل بوده که در واقع همان اچ‌دی پلاس است اما به دلیل نسبت متفاوت، شاهد تعداد پیکسل‌های بیشتری در آن هستیم. در هر اینچ از این گوشی، بیش از 250 پیکسل را می‌بینید که نسبت به قیمت، میزان معقولی است.

    حداکثر روشنایی صفحه، میزان قابل قبولی است و هنگام کار کردن با آن در زیر نور آفتاب مشکل چندانی نخواهید داشت. البته رفلکس بالا بوده و تقریبا در اکثر مواقع شاهد افتادن تصویری از محیط اطراف‌تان بر روی صفحه نمایش هستید. میزان حداقلی نور صفحه نیز مناسب است و می‌توانید بدون مشکل در مکان‌های تاریک، مشغول کار با این آقای ارزان قیمت شوید. در بخش تنظیمات، قادر هستید نور آبی را فیلتر کنید تا آسیب کمتری به چشمان‌تان وارد شود؛ همچنین امکان تغییر میزان سردی و گرمی رنگ‌ها نیز در نظر گرفته شده تا متناسب با نیاز و سلیقه خود رنگ‌ها را در نمایشگر تنظیم کنید.

    میزان حساسیت تاچ صفحه در حد مطلوبی است و اگر دستان مرطوبی نداشته باشید، صفحه بدون هیچ مشکلی به فرامین شما پاسخ خواهد داد. با همه این‌ها، نمایشگر نمی‌تواند رنگ‌ها را خیلی گرم و زنده به نمایش بگذارد و هنگام تماشای ویدیوها و یا تصاویر، شاید کمی در ذوق‌تان بزند؛ بالاخره هیچ ارزانی بی‌دلیل نیست! در رابطه با محافظ نمایشگر نیز خبر خاصی در دسترس نبوده و نمی‌دانیم که چه چیزی وظیفه محافظت از این صفحه نمایش را برعهده دارد!

    سخت‌افزار

    معمولا هواوی در این بخش از چیپست‌های خانگی خودش استفاده می‌کند؛ بنابراین تحریم‌های آمریکا علیه این کمپانی نیز خدشه چندانی به آن وارد نکرده است. این مدل نیز از چیپست کرین 710F بهره می‌برد. یک چیپست ۱۲ نانومتری که از ۴ هسته Cortex-A53 با فرکانس ۱.۷ گیگاهرتز و ۴ هسته Cortex-A73 با فرکانس ۲.۲ گیگاهرتز سود می‌برد.

    کرین 710F همچنین شامل واحد پردازش گرافیکی Mali G51 نیز می‌شود و می‌توانید تا حدی برای اجرای بازی‌ها بر روی آن حساب کنید. این مجموعه سخت افزاری توسط ۴ گیگابایت رم همراهی شده و Y7p در یک نسخه 64 گیگابایتی برای حافظه داخلی عرضه می‌شود. از این میزان حافظه کمی بیشتر از 55 گیگابایت آن در اختیار شماست، البته می‌توانید از طریق کارت حافظه به آن بیفزایید. خوشبختانه درگاه کارت حافظه از دو سیم‌کارت گوشی جداست و قادر هستید در کنار استفاده هم‌زمان از ۲ سیم‌کارت، از کارت حافظه نیز بهره ببرید.

    بررسی هواوی Y7p را با بنچ‌مارک‌ها ادامه می‌دهیم؛ جایی که AnTuTu همیشه اسمش بر سر زبان‌ها بوده و اکثر افراد امتیاز آن را ملاکی بر قدرت سخت‌افزاری گوشی می‌دانند (که خیلی هم معیار درستی نیست!). در آخرین نسخه عرضه شده این بنچمارک، گوشی مورد نظر ما توانست تا امتیاز 130 هزار را کسب کند که آن را در میانه‌های بازار جا می‌دهد و با توجه به اقتصادی بودن، یک پیروزی برایش به حساب می‌آید.

    برای تست هسته‌ها از گیک‌بنچ استفاده کردیم. این مدل در حالت تک هسته‌ای، امتیاز ۳۱۱ را کسب کرد و در حالت تست چند هسته‌ای نیز نتیجه‌ای بهتر از ۱۲۸۹ بدست نیامد که نشان می‌دهد با یک محصول متوسط در بازار طرف هستیم.

    هواوی Y7p در استفاده روزمره (چک کردن شبکه‌های اجتماعی، برقراری تماس و…) شما را راضی نگاه می‌دارد اما نمی‌توان بر روی اجرای بدون نقص بازی‌های سنگین روی این گوشی حساب کرد. مثلا اجرای کال‌آف‌دیوتی موبایل کمی با لگ همراه است که تجربه بازی را به سطح پایین‌تری می‌رساند اما اگر گیمر نباشید، اکثر بازی‌ها و اپلیکیشن‌های روز به‌راحتی اجرا خواهند شد.

    دوربین

    استفاده از دوربین‌های چندگانه این روزها به ترند بازار تبدیل شده و اکثر کمپانی‌های سازنده موبایل به آن روی آورده‌اند. هواوی در این زمینه شاید از سایرین با تجربه‌تر باشد، چرا که چند سالی‌ست به جمع چندگانه‌ها پیوسته است! هواوی Y7p به 3 دوربین در بخش پشتی مجهز شده؛ یکی ۴۸ مگاپیکسلی با گشودگی دیافراگم f1/8 که وظیفه ثبت تصاویر اصلی را برعهده دارد، دوربین بعدی یک نمونه 8 مگاپیکسلی اولتراواید برای ثبت تصاویر عریض بوده و دیگری یک دوربین ۲ مگاپیکسلی است که به ثبت جزئیات بهتر در محیط‌های کم‌نور و عمق دادن به تصاویر به‌خصوص در حالت پرتره کمک می‌کند. در واقع دوربین سوم در این گوشی همچون اکثر گوشی‌های امروزی، کارایی چندان بالایی ندارد و نمی‌توان از آن به‌صورت جداگانه بهره گرفت. در کنار این 3 برادر بزرگ و کوچک، یک فلاش LED نیز قرار گرفته تا یار و یاور شما در محیط‌های کم‌نور باشد.

    اگر پیش‌تر با گوشی‌های هواوی کار کرده‌اید، هنگام ورود به نرم‌افزار دوربین، اتفاق جدیدی رخ نخواهد داد و همه چیز شبیه به قبل است. در بالای دکمه شاتر، بخشی برای استفاده از حالت‌های مختلف عکاسی نظیر مود پرتره، افزودن فیلترهای خاص و… در نظر گرفته شده و در سمت دیگر می‌توانید برخی از تنظیمات را تغییر دهید. برای ثبت تصاویر ۴۸ مگاپیکسلی باید با نسبت 4 به 3 عکاسی کنید و در صورت استفاده از حالت فول اسکرین (زمانی‌که کل فضای نمایشگر به دوربین اختصاصی می‌یابد) می‌بایست قید چندین مگاپیکسل را بزنید و عکس‌های ۷ مگاپیکسلی ثبت نمایید!

    هواوی پیش‌تر بر روی حالت عکاسی هوشمند مانور زیادی می‌داد. این ویژگی در Y7p نیز قرار دارد و می‌توانید در تصاویر خودتان آن را فعال یا غیرفعال کنید. با فعال کردن این قابلیت، دوربین گوشی سوژه مورد نظر شما را تشخیص داده و شرایط را برای ثبت بهترین عکس از آن سوژه تغییر می‌دهد. مثلا برای عکاسی از گل‌ها و یا حیوانات، شرایط عکس متفاوت خواهد بود که البته خیلی در نتیجه نهایی تاثیر ندارد.

    برای عکاسی پرتره می‌توانید تا حد زیادی بر روی Y7p حساب کنید. افکت بوکه به‌خوبی اعمال شده و قادر هستید همزمان از حالت Beauty نیز بهره بگیرید تا تصویر زیباتری را به ثبت برسانید. البته همچون سایر گوشی‌های بازار، این مدل هم در تشخیص میان سوژه و بک‌گراند گاهی اوقات دچار مشکل می‌شود و مرز مشخصی را در تصویر نخواهید دید!

    تصاویر گرفته شده با این گوشی خیلی جذاب و خاص نیستند و نویز کمی را در آن‌ها شاهد هستیم (خصوصا اگر نور محیط کافی نباشد). رنگ‌ها نسبتا خوب ثبت می‌شوند و جزئیات تصویر هم متوسط است اما به‌طور کلی کیفیت تصاویر با توجه به رده قیمتی‌ قابل قبول بوده و می‌توان از آن‌ها در شبکه‌های اجتماعی استفاده کرد. دوربین دوم گوشی نیز به شما کمک می‌کند تا تصاویر عریض‌تری بگیرید و بتوانید مثلا تعداد افراد بیشتری را در صفحه جای دهید. البته این نوع تصاویر کیفیت پایین‌تری دارند و خیلی نمی‌توان بر روی آن‌ها حساب کرد. اگر بخواهید از زوم دیجیتالی استفاده کنید، این گوشی تا ۶ برابر بر روی سوژه زوم کند. البته تقریبا بعد از زوم دو برابری کیفیت عکس‌ها به شکل قابل توجهی کاهش می‌یابد و دیگر قادر به دیدن جزئیات زیادی در آن‌ها نیستید.

    Y7p به واسطه چیپست متوسطش نمی‌تواند به‌صورت 4K فیلم‌برداری کند. نهایتا امکان فیلم‌برداری فول‌اچ‌دی با نرخ ۶۰ فریم مهیاست. این گوشی از لرزش‌گیر اپتیکال بی‌بهره بوده و قادر نیستید بر روی تصاویر بدون لرزش حساب کنید. در واقع علی‌رغم کیفیت خوب فیلم‌های ثبت شده، در صورتی که دست‌تان بلرزد و یا در حال حرکت باشید، فیلم ضبط شده تکان زیادی خواهد داشت! با این حال امکان تغییر انکودر برای شما مهیاست تا بتوانید حجم ویدئوهای گرفته شده را کاهش دهید.

    دوربین سلفی در نظر گرفته شده برای این مدل یک نمونه ۸ مگاپیکسلی است که میزان گشودگی دیافراگم آن به f2/0 می‌رسد. تصاویر گرفته شده با این دوربین در حد و اندازه‌های یک میان‌رده هست و می‌توان بر روی کیفیت‌شان حساب کرد. رنگ‌ها خیلی شارپ نیستند اما جزئیات خوبی را در تصویر شاهد هستیم. هواوی چند حالت خاص نیز برای عکاسی سلفی در نظر گرفته که از میان‌ آن‌ها می‌توان به حالت پرتره، Beauty و استفاده از افکت‌ها اشاره کرد.

    نرم‌افزار

    هواوی Y7p با اندروید ۹ عرضه شده و از رابط کاربری اختصاصی EMUI 9.1 نیز بهره می‌گیرد. رابط کاربری گوشی چیز خاص و جدیدی را پیش‌روی شما نمی‌گذارد. آیکون‌ها با طراحی سابق خودشان دیده می‌شوند و امکان انتخاب داشتن اپ دراور نیز برای شما مهیاست تا بتوانید متناسب با سلیقه خودتان اپلیکیشن‌ها را ببینید.

    این بخش معمولا برای گوشی‌های هواوی خیلی سطحی و گذرا بود و کسی توجه خاصی به آن نمی‌کرد؛ اما حالا و با وجود تحریم‌های آمریکا، همین نرم‌افزار به مهم‌ترین بخش گوشی تبدیل شده است؛ چرا که جدای از تمام امکانات و قابلیت‌ها، شما گوشی خودتان را برای استفاده از اپلیکیشن‌ها می‌خرید.

    در ابتدا عدم بهره‌مندی از امکانات گوگل در گوشی‌های هواوی خیلی ساده به‌نظر می‌رسد. شاید گمان کنید که نهایتا نمی‌توانید از اپلیکیشن‌های گوگل نظیر یوتیوب استفاده کنید اما زمانی که با یک گوشی تحریم شده (!) کار می‌کنید؛ عمق داستان مشخص خواهد شد. شما امکان استفاده از اکثر سرویس‌های گوگل را ندارید؛ یعنی در این گوشی (و سایر محصولات امروزی هواوی) خبری از اپلیکیشن یوتیوب، جیمیل، گوگل درایو، گوگل پلی و… نیست! البته می‌توان از اکثر این موارد به‌صورت تحت وب استفاده کرد (یا حتی برخی از آن‌ها را از سایر مارکت‌ها نصب کرد) اما یکی از مشکلات اصلی که پیش‌روی شما قرار می‌گیرد، بحث سینک کردن یا همان همگام‌سازی است! شما می‌توانید مثلا گوگل کروم را از طریق مارکت‌های معتبر نرم‌افزاری و یا دانلود فایل خام آن، بر روی گوشی نصب کنید اما نمی‌توانید اطلاعاتی را که در گذشته بر روی اکانت‌تان سینک کرده بودید، در آن پیاده نمایید. به زبان ساده‌تر پسوردها، بوکمارک‌ها و تاریخچه جستجوی شما در گوگل کروم بر روی گوشی قابل دسترس نخواهند بود. یا مثلا امکان نصب پیام‌رسان واتساپ بر روی گوشی به‌راحتی فراهم است؛ تنها باید آن را از هر جایی دانلود و روی گوشی نصب کنید اما نمی‌توانید به پیام‌های گذشته خودتان دسترسی داشته باشید؛ چرا که تمام پیام‌ها در گوگل درایو ذخیره می‌شوند و این فضای ابری عزیز در گوشی هواوی در دسترس نیست؛ اگرچه هواوی فضای ابری خودش را به عنوان یک جایگزین مناسب به شما ارایه می‌دهد. مشکل بعدی هم مختص به گیمرهای عزیز است. برخی از بازی‌ها دیتای خودشان را بر روی اکانت گوگل ذخیره می‌کنند و بنابراین نمی‌توانید آن‌ها را بر روی گوشی هواوی جدید خودتان بریزید و آن را ادامه دهید. البته اکثر نمونه‌های محبوب امروزی همچون پابجی، کال‌آف‌دیوتی، کلش آو کلنز، کلش رویال و… به واسطه سینک کردن اطلاعات در اکانت‌های اختصاصی خودشان به‌راحتی نصب و اجرا می‌شوند و شاید به ندرت با چنین موردی روبه‌رو گردید.

    بررسی هواوی Y7p

    جدای از تمام موارد گفته شده، شما امکان نصب و استفاده از برخی اپلیکیشن‌ها را هم نخواهید داشت. مثلا برخی از بازی‌ها و اپلیکیشن‌های امروزی برای اجرا به سرویس‌های گوگل نیاز دارند و به دلیل تحریم‌ها، این موارد در گوشی‌های هواوی در دسترس نیست، بنابراین نمی‌توانید از آن‌ها استفاده کنید! در تست‌های ما مثلا امکان استفاده از اپلیکیشن تپسی در این گوشی وجود نداشت یا اپلیکیشن Your Phone‌ مایکروسافت برای برقراری ارتباط بی‌سیم میان کامپیوتر و گوشی بر روی این دستگاه اجرا نشد! اما اسنپ به‌درستی اجرا می‌شود و تعداد اپلیکیشن‌هایی که ویژگی کار کردن با محصولات هواوی را قرار می‌دهند، روز به روز در حال افزایش است.

    البته هواوی تا حدی توانسته عدم حضور سرویس‌های گوگل را با سرویس‌های اختصاصی خودش (HMS) جایگزین کند. مثلا به‌جای گوگل پلی می‌توانید از App Gallery بهره بگیرید و با استفاده از اکانت هواوی برخی از قابلیت‌ها را سینک کنید. اما در حالت کلی تجربه استفاده از یک گوشی هواوی بدون سرویس‌های گوگل در ابتدا شاید کمی سخت به‌نظر برسد. نکته جالب اینجاست که خود هواوی نیز ایران را در لیستش قرار نداده و برای استفاده از App Gallery در میان کشورهای موجود برای تعیین منطقه، خبری از ایران نیست، اگرچه برای آی‌پی ایران محدودیتی وجود ندارد و با انتخاب یک کشور دیگر، امکانات اپ گالری برای‌تان مهیا می‌شود.

    خوشبختانه برای کاربران عادی که اکثرا از شبکه‌های اجتماعی نظیر اینستاگرام و تلگرام استفاده می‌کنند، مشکل خاصی وجود ندارد. شما می‌توانید یک گوشی هواوی را بخرید و به کارهای همیشگی خودتان مشغول شوید. اما در حالت کلی این موضوع به شما و نحوه استفاده از گوشی بازمی‌گردد. اگر یک گیمر حرفه‌ای هستید و یا مدام اپلیکیشن‌های مختلف را روی گوشی نصب می‌کنید و خیلی به سینک بودن علاقه‌مندید، گوشی‌های هواوی حداقل در شرایط فعلی انتخاب سختی برای شما خواهند بود. در غیر این صورت می‌توانید یک گوشی هواوی را بخرید و بدون نگرانی، لذتش را ببرید. این مورد را نیز در نظر داشته باشید که تحریم‌های آمریکا شامل خود اندروید نخواهد شد و قابلیت‌های سیستم‌عامل و آپدیت‌های آن برای این گوشی و به‌طور کلی محصولات هواوی در دسترس خواهند بود.

    اسپیکر

    اسپیکر دستگاه صدای نسبتا بلند و واضحی را روانه گوش شما می‌کند و کیفیت آن نیز برای یک محصول میان‌رده قابل قبول است اما از نوع مونو بوده و خبری از نمونه‌های استریو نیست. با توجه به تحریم‌ها، پلیر گوگل بر روی گوشی نصب نیست اما پلیر اختصاصی هواوی با امکانات خوب خودش و حتی بهتر از گوگل، تمام مشکلات را حل خواهد کرد. محل قرارگیری اسپیکر نیز نسبتا مناسب بوده و تقریبا در اکثر حالات، دست‌تان مانع از خروج صدا نمی‌شود (به‌جز زمانی که گوشی را به صورت افقی گرفته‌اید).

    هواوی یک هدفون خیلی خشک و سفت را همراه با این گوشی به شما می‌دهد تا بتوانید از طریق آن به موسیقی گوش دهید. شخصا با شکل و حالت هدفون مشکلات زیادی دارم اما به‌طور کلی کیفیت خروجی صدای آن قابل قبول بوده و بلندی آن هم در حد نرمال است. شاید اگر یک هدفون بهتر را خودتان بخرید و از گوشی استفاده کنید، کمک بزرگی به گوش‌تان کرده باشید. اما همین که هواوی زحمت کشیده و جک استاندارد بی‌نوا را حذف نکرده باز هم جای شکرش باقی‌ست!

    بررسی هواوی Y7p

    سایر قابلیت‌ها

    هواوی برای افزایش امنیت، تصمیم گرفته تا از سنسور اثر انگشت در این گوشی استفاده کند. این سنسور برخلاف برخی از مدل‌های امروزی در زیر نمایشگر نیست و در بخش پشتی دستگاه جا خوش کرده است. دقت آن بسیار خوب بوده و سرعت بازکردن گوشی نیز در حد محصولات بالارده است. در واقع اگر انگشت‌تان خیس نباشد، خیلی راحت می‌توانید همیشه از سنسور اثر انگشت بدون مشکل استفاده کنید.

    علاوه بر این مورد، شما می‌توانید از قابلیت تشخیص چهره نرم‌افزاری هواوی نیز برای ورود به گوشی و باز کردن قفل دستگاه بهره ببرید. این ویژگی نیز در حد خودش خوب و کاربردی است و حتی در محیط‌های کم‌نور نیز می‌‌توان تا حد زیادی بر روی آن حساب کرد اما باید بدانید که امنیت آن به‌راحتی زیر سوال می‌رود.

    Y7p از شبکه‌ LTE پشتیبانی می‌کند و می‌توانید با سرعت بالا دانلود و آپلود کنید. این مدل در ۲ رنگ متفاوت راهی بازار می‌شود تا بتواند نظر افراد با سلایق متفاوت را به خود جلب کند. Y7p همچنین از GPS و بلوتوث نسخه ۵ بهره می‌برد تا برخی از ویژگی گوشی‌های بالا رده را هم در آن ببینیم! مورد مهم بعدی نیز به استفاده از رادیو FM باز می‌گردد. این قابلیت برای بسیاری از کاربران (به‌خصوص علاقه‌مندان به فوتبال) از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که می‌توان بدون نیاز به اینترنت از نتایج بازی‌ها مطلع شد.

    بررسی هواوی Y7p

    باتری

    هواوی Y7p به یک باتری 4000 میلی‌آمپری مجهز شده است. حجم باتری کم نیست و برای یک گوشی اقتصادی مطلوب به‌نظر می‌رسد اما اگر نگاهی به پردازنده کم مصرف و نمایشگر HD آن بیندازید، در می‌یابید که با یک گوشی قدرتمند از لحاظ شارژدهی طرف هستید. در یک استفاده معمولی می‌توانید به راحتی تا دو روز (حتی بیشتر) از این گوشی بهره ببرید.

    یک شارژ ۱۰ وات نیز همراه با گوشی عرضه می‌شود تا بتوان با سرعت بیشتری این باتری بزرگ را شارژ کرد. در واقع برای فول شارژ کردن باتری (از صفر تا ۱۰۰) به بیش از ۲ ساعت زمان نیاز دارید که میزان قابل قبولی برای یک گوشی اقتصادی است.

    بررسی هواوی Y7p

    کلام آخر در بررسی هواوی Y7p

    هواوی Y7p یک گوشی میان رده اقتصادی بوده که ظاهری شبیه به محصولات بالارده بازار دارد. دوربین سه‌گانه، نمایشگر بزرگ، قابلیت تشخیص چهره و باتری خوب از جمله ویژگی‌های مثبت این گوشی به‌شمار می‌روند. اگر می‌توانید با مشکلات به‌وجود آمده به‌واسطه تحریم‌های آمریکا کنار بیایید، هواوی Y7p با توجه به قیمت خوب خودش (در شرایط امروزی!) یک انتخاب خوب و منطقی خواهد بود.

    نوشته بررسی هواوی Y7p: میان‌رده زیبا با قیمت معقول اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.