مقایسه فناوری صفحه نمایش P-OLED با IPS LCD

تکنولوژی‌های موجود در نمایشگرها طی سال‌های اخیر یکی از ویژگی‌های اصلی گوشی‌های هوشمند بوده است. LG V30 یکی از محصولاتی بود که با نوآوری همراه شد و پنل جدیدی به نام P-OLED را معرفی کرد. با وجود این‌که سامسونگ تکنولوژی Super AMOLED و Infinity Display را بازاریابی می‌کند و برخی از تولیدکنندگان سعی و آزمایش بر روی صفحات LCD را رها کرده‌اند، هیچ‌گاه انتخاب‌های زیادی برای تکنولوژی صفحه نمایش در بازار گوشی‌های هوشمند وجود نداشته است.

در این گزارش قصد داریم تا فناوری صفحه نمایش P-OLED با IPS LCD را مورد مقایسه و بررسی قرار دهیم؛ با ما همراه باشید.

صفحه نمایش‌ IPS LCD چگونه کار می‌کند؟

نقطه مشترک صفحه نمایش LCD معمولی با صفحه نمایش IPS، کریستال مایع به کار رفته در آن است. IPS به‌عنوان تکنولوژی انتخاب LCD، همان چیزی است که شما در همه پنل‌های گوشی‌های هوشمند مبتنی بر LCD پیدا می‌کنید.

این تکنولوژی دارای یک نور پس‌زمینه قطبی است که از طریق بلورهای مایع برای هر زیر پیکسل در مقابل فیلترهای قرمز، سبز و رنگ آبی عبور می‌کند. به کمک IPS، یک جریان برای ایجاد میدان الکتریکی موازی با صفحه تشکیل می‌شود که کریستال قطبی را می‌پیچاند و قطبیت نور را نیز تغییر می‌دهد، سپس قطبنده دوم نور را بر اساس قطبیت آن فیلتر می‌کند. از طریق قطبنده دوم نور بیشتری عبور می‌کند که هر چه روشن‌تر باشد، با زیر پیکسل RGB مرتبط خواهد بود.

هر زیر پیکسل به یک ماتریس فعال ترانزیستور نازک متصل است که در آن روشنایی و رنگ پنل را بدون توجه به جریان فعلی به‌عنوان نمایش‌گر ماتریس منفعل منسوخ در نظر می‌گیرد.

استفاده از مواد مختلف TFT و تکنیک‌های تولید می‌تواند ویژگی‌های هدایت‌گری صفحه نمایش و اندازه ترانزیستور را تغییر دهد که بر خواصی مانند روشنایی، زوایای دید و محدوده رنگ تاثیر می‌گذارد. به همین دلیل است که شما با انواع طرح‌های نام‌گذاری مختلف برای صفحه نمایش IPS LCD، مواجه می‌شوید که از جمله آن‌ها می‌توان به Super IPS ،Super LCD5 و غیره اشاره کرد.

توجه داشته باشید که ممکن است آرایش نور پس‌زمینه بین پنل‌های LCD نیز متفاوت باشد، چراکه نور سفید باید از گروه دیگری از رنگ‌ها ایجاد شود. منبع نور می‌تواند از LEDها یا پنل الکترولیومینسنت (ELP) ساخته شود که هر کدام از آن‌ها می‌تواند رنگ سفید و رنگ‌های مختلفی در سطوح مختلف داشته باشد. همان‌طور که می‌بینید، عناصر بسیاری وجود دارد که منجر به ساخت یک صفحه نمایش LCD می‌شود.

مزایا و معایب LCD

مزایای صفحات LCD عبارتند از:

بهره‌وری انرژی و عمر باتری

دقت و رنگ طبیعی عالی

ریسک پایین در سوختگی

تکنولوژی ساخت و تولید به خوبی پردازش شده است و باعث می‌شود که استفاده از LCDها مقرون به صرفه باشند.

معایب:

زاویه دید را می‌توان به دلیل عمق لایه‌ها محدود کرد

نشت نور پس زمینه می‌تواند یک مسئله در پنل‌های ارزان قیمت باشد

پیکسل‌ها می‌توانند از دیافراگم پایین‌تر با وضوح بالاتر آسیب ببینند، زیرا نمی‌توان اندازه ترانزیستور را بیش از این کاهش داد و به این ترتیب اوج روشنایی و هدررفت انرژی کاهش می‌یابد.

صفحه نمایش P-OLED

این صفحه نمایش در حال حاضر در گوشی‌ها و ساعت‌های هوشمند قابل دسترسی است.

P-OLED چگونه کار می‌کند؟

به نظر می‌رسد فناوری OLED برای همیشه رقیب اصلی LCD در بازار گوشی‌های هوشمند است. سامسونگ با فناوری AMOLED نسل‌های برتر و گل سرسبد گوشی‌های اندرویدی خود را عرضه می‌کند. می‌توان گفت پلاستیک OLED (یا P-OLED) به‌سادگی آخرین تکرار این فناوری است که عمدتا برای ایجاد عوامل جدید و جالب طراحی شده است.

در مقایسه با لایه‌های متعدد صفحه نمایش LCD، نمایش‌گر P-OLED به مراتب پیچیده‌تر است. مولفه کلیدی در این نمایش‌گر دیود ساطع نور موسوم به LED است. بنابراین به جای تکیه بر یک نور پس‌زمینه، هر زیر پیکسل قادر به تولید نور قرمز، سبز یا آبی خود است و یا به‌طور کامل خاموش می‌شود. قسمت O در OLED به معنای آلی است، که نوع ترکیباتی است که هنگام استفاده از جریان روشن می‌شود.

برای هدایت این جریان، از ماتریس TFT به روش بسیار مشابه با LCD استفاده می‌شود. اگر چه در این زمان از تولید نور به جای چرخاندن بلورهای قطبی بهره می‌گیرند. توجه داشته باشید که P-OLED نباید با تکنولوژی PMOLED قدیمی که مخفف ماتریس منفعل است و در هیچ‌ تکنولوژی پیشرفته صفحه نمایشی استفاده نمی‌شود، اشتباه گرفته شود.

 سازه‌های پیکسل LCD و OLED به طور قابل توجهی متفاوت هستند، که منجر به نتایج بصری مختلف می‌شود؛ بنابراین عنصر پلاستیکی کجاست؟ پاسخ مشخص است، این مواد به‌عنوان زیرلایه در اجزای TFT و OLED، قرار داده شده‌اند.

از لحاظ تاریخی، این مواد از شیشه ساخته شده‌اند اما به دلیل این‌که بستر پلاستیکی، صفحه نمایش را بیش از پیش قابل خواندن و انعطاف‌پذیری می‌کند، از آن استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که انتقال به یک بستر پلاستیکی نیازمند مواد جدید برای TFT است که می‌تواند در برابر دمای تولید، مقاومت کرده و در عین حال تحرک الکتریکی و جابجایی مناسب برای LEDها را فراهم می‌کند.

نکات مثبت 

بستر پلاستیکی نازک و سبک است و جذب شوک بهتر و خطر شکستگی کمتر را ارایه می‌دهد.

زاویه دید عالی

پتانسیل بالا برای طیف گسترده‌ای از رنگ

نسبت کنتراست عالی

نکات منفی

تکنیک‌های تولید سخت‌تر و گران قیمت، با بازده غیرقابل پیش‌بینی

به دلیل افزایش مصرف انرژی برای روشنایی LEDها، از آنها لزوما به اندازه پنل‌های LCD در گوشی‌های هوشمند استفاده نمی‌شود.

LEDهای آبی سریع‌تر از قرمز یا سبز تیره می‌شوند و چرخه زندگی پنل را قبل از تغییر رنگ به‌صورت قابل توجهی کاهش می‌دهند.

بسترهای انعطاف‌پذیر

دو تکنولوژی صفحه نمایش دارای مزایا و معایب خاص خود هستند، اما OLED پلاستیکی ترفندی در آستین خود دارد و آن میزان انعطاف‌پذیری است که LCD هنوز نمی‌تواند به آن برسد.

اخیرا LG اعلام کرده است که حرکت آن به P-OLED در گوشی هوشمند V30 مبتنی بر افزایش کیفیت تصویر نیست. در عوض، این شرکت اذعان کرد که تقاضای مصرف کنندگان طرح‌های نازک و منحنی بسیار بالاست. تنها راه موجود برای دستیابی به این طرح‌ها، استفاده از یک بستر پلاستیکی انعطاف‌پذیر در صفحه نمایش OLED است که باعث می‌شود این پنل نسبت به بستر شیشه‌ای سنتی سبک‌تر، نازک‌تر و قابل انعطاف‌تر باشد.

از سوی مقابل یکی دیگر از مزایای حرکت تولیدکنندگان به سمت صفحه نمایش‌های P-OLED برای مصرف کنندگان این است که میزان دوام نمایش‌گرها بسیار بیشتر شده است. اگرچه صفحه نمایش گوشی‌های هوشمند رده بالا احتمالا دارای یک لایه محافظ شیشه‌ای مانند Gorilla Glass هستند اما زیرلایه پلاستیکی پایه آن باعث جذب شوک‌های اضافی می‌شود. لازم به ذکر است که LCDهای قابل انعطاف در حال توسعه هستند.

ژاپن صفحه نمایش تکنولوژی انعطاف‌پذیر LCD ارزان قیمت را در اوایل سال ۲۰۱۷ ارایه داد و شرکت‌های دیگر نیز در حال کار روی LCDهای آلی و ایده‌های مشابه هستند. با این حال، این ترفند هنوز هم برای تراکم پیکسل، وضوح، محدوده رنگ و عملکرد تولید با OLED  مطابقت دارد.

پنهان‌سازی

متاسفانه هیچ تکنولوژی برتر قطعی بین IPS LCD و P-OLED وجود ندارد. متغیرهای بیشتری فراتر از نوع صفحه نمایش اصلی هستند که کیفیت تجربه مشاهده را تعیین می‌کنند که شامل طرح‌های زیر پیکسل و مواد تولیدی می‌شود.

دو تولیدکننده LCD و IPS الزاما یکسان نیستند و حتی P-OLED! بدون شک طی چند سال آینده از طریق اصلاحات، نسل پیش می‌رود و همچنان به بهبود عملکرد خود ادامه می‌دهد. علاوه‌بر این، پیشرفت‌های جدید در تکنولوژی LCD، از جمله Quantum Dot ،WRGB و غیره نیروی تازه‌ای به پیشرفت تکنولوژی وارد می‌کند. از آنجا که OLED، از جمله Plastic-OLED، دارای یک شروع قابل توجه است، در تقاضای رو به رشد HDR و برنامه‌های واقعیت مجازی قرار دارد.

همراه با فاکتورهای منحصر بفرد موجود در گوشی‌های هوشمند و برنامه‌های کاربردی خودرو و صنعت، ما در سال‌های آینده شاهد افزایش چشم‌گیر P-OLED خواهیم بود.

نوشته مقایسه فناوری صفحه نمایش P-OLED با IPS LCD اولین بار در پدیدار شد.

چگونه یک نور لیزری کوچک می‌تواند موجب سقوط هواپیما شود؟

ممکن است به نظر شما این موضوع بیشتر شبیه به یک افسانه باشد تا واقعیت، اما باید بگوییم که این کاملا درست است. همان اشاره‌گر لیزری که شما در معرفی و عرضه کسب‌و‌کارتان استفاده کرده‌اید و یا با آن گربه خود را برای ساعت‌ها سرگرم می‌کنید، می‌تواند یک هواپیما را از بین ببرد. اما این اتفاق چگونه می‌تواند رخ دهد؟

براساس گزارش اداره تحقیقاتی فدرال ایالات متحده، پرتو نور ساطع شده از یک اشاره‌گر لیزری دستی که یک هواپیما را از زمین مورد هدف قرار دهد می‌تواند مسیری معادل بیش از یک مایل را بپیماید.

خلبانانی که حملات لیزری را از کابین خلبان تجربه کرده‌اند، آن را همانند ساطع شدن نوری مانند فلش دوربین در تاریکی شب توصیف کرده‌اند. اشاره‌گر لیزری معمولی مانند نوع استفاده شده توسط ستاره شناسان آماتور به‌منظور مشخص کردن صورت فلکی یا نمونه‌هایی که اساتید دانشگاهی در طی یک سخنرانی از آن‌ها استفاده می‌کنند، خروجی حدود ۵ میلی‌وات دارد که به‌سختی می‌توان باور کرد به اندازه کافی قدرت پایین آوردن یک هواپیما را داشته باشد. بر خلاف یک لامپ رشته‌ای که برای روشن شدن یک فضای بزرگ طراحی شده است، نور ساطع شده از یک اشاره‌گر لیزری به‌صورت یک پرتو متمرکز شده بسیار باریک است که به‌کندی حرکت می‌کند.

اداره هواپیمایی فدرال دریافت که یک اشاره‌گر لیزری استاندارد ۵ میلی‌وات سبز می‌تواند باعث سوختگی شبکیه در فاصله ۵۰ فوت (۱۵ متر) و نور فلاش موجب کوری از فاصله‌ای معادل تقریبا یک چهارم مایل (۳۵۰ متر) شود. یک نشانگر لیزری ۵ میلی‌وات، در فاصله ۲ مایل (۳ کیلومتر) می‌تواند موجب ایجاد اختلال در دید خلبان شود و آن را مجبور به فرود هواپیما کند.

در اواخر سال ۲۰۱۳، هیچ حادثه هواپیمایی به اشاره‌گر لیزری نسبت داده نشده است اما با این حال وجود احتمال وقوع این آسیب وجود دارد. از آنجایی‌که به احتمال زیاد تشعشع لیزری بیشتر در هنگام برخاستن و یا فرود اتفاق می‌افتد، زمانی که یک هواپیما نزدیک به زمین باشد، حتی یک حواس پرتی کوچک نیز خطرناک است. خلبانان بسیاری به دلیل بروز این حادثه دچار مشکل شده‌اند و برخی از آن‌ها در چند مورد شدید، به‌طور ناگهانی نابینا و یا به دلیل سوختگی شبکیه بستری شده‌اند.

در ایالات متحده، تاباندن پرتو لیزر به هواپیما و به صورت آگاهانه جرم محسوب می‌شود و مجرمان متخلف به زندان محکوم می‌شوند. FBI با همکاری FAA از سال ۲۰۰۵، به منظور پیگیری و برخورد با چنین اقداماتی مشغول به کار بوده است و به ازای دریافت اطلاعاتی که منجر به دستگیری هر کسی که قصد هدف قرار دادن هواپیما با لیزر را دارد، پاداش‌هایی بالغ بر ۱۰،۰۰۰ دلار در نظر گرفته شده است.

نوشته چگونه یک نور لیزری کوچک می‌تواند موجب سقوط هواپیما شود؟ اولین بار در پدیدار شد.

 چگونه از افزایش دمای بیش از حد کامپیوتر جلوگیری کنیم؟

همه ما می‌دانیم که پیشگیری بهتر از درمان است. در این مقاله قصد داریم برای جلوگیری از گرم شدن بیش از حد و متوقف کردن این مشکل در کامپیوترهای رومیزی اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دهیم.

به‌طور منظم کامپیوتر خود را تمیز کنید

این یکی از ساده‌ترین تکنیک‌ها برای متوقف کردن کامپیوتر از گرمای بیش از حد است. شما فقط باید اجزای سخت‌افزاری سیستم خود را تمیز کنید. اگر یک کامپیوتر دسکتاپ دارید، سعی کنید آن را یک بار در هفته تمیز کنید. همچنین اگر از یک لپ‌تاپ استفاده می‌کنید، کافی است یک بار در ماه آن را تمیز کرده تا از بروز این مشکل جلوگیری کنید.

توجه داشته باشید که هرگز تمیز کردن فن را فراموش نکنید. اگر گرد و غبار مدام با فن تهویه که برای خنک نگه داشتن اجزای داخلی تعبیه شده است، در ارتباط باشد سیستم تمایل به پراکنده کردن گرمای کمتری دارد که این امر می‌تواند منجر به افزایش دمای کامپیوتر شود. بنابراین لازم است تا جایی که امکان دارد کامپیوتر خود را به‌طور مرتب تمیز نگه دارید.

استفاده از فن تهویه و دستگاه‌های خنک‌کننده بهتر

اگر شما یک کامپیوتر رومیزی دارید که می‌توانید آن را ارتقا دهید و اگر فن خنک‌کننده CPU کافی نیست (آن‌ها دارای امتیاز جریان هوا هستند)، ما توصیه می‌کنیم که از یک فن خنک‌کننده CPU خوب و یا مونتاژ کامل دستگاه‌های خنک‌کننده استفاده کنید.

شما می‌توانید یک فن بهتر و با سر و صدای کمتر را تهیه کنید تا بتواند هوای بیشتری را جا‌به‌جا کند و از این طریق CPU مدت زمان طولانی‌تری خنک بماند. معمولا پردازنده‌های مدرن دارای خنک‌کننده‌های استانداردی هستند که روی آن‌ها نصب می‌شوند.

کامپیوتر خود را به محل خنک‌تری انتقال دهید

باید توجه داشته باشید که یک مکان مجهز به تهویه مطبوع بهترین گزینه برای متوقف کردن گرم شدن بیش از حد کامپیوتر است، بنابراین از نگه داشتن سیستم خود در مکان‌هایی با دمای بالاتر از دمای مطلوب اتاق جلوگیری کنید.

علاوه‌بر این، بسیاری از کاربران، کامپیوتر خود را در فضای بسته‌ای مانند گنجه نگهداری و استفاده می‌کنند که این کار موجب تولید گرمای بیشتر می‌شود چراکه جریان هوا ضعیف است و تهویه به درستی انجام نمی‌شود.

همه ما می‌دانیم که گاهی اوقات قرار دادن رایانه‌ها در جایی مناسب از نظر تهویه ممکن است دکوراسیون شما را بد منظره کند اما باید به این نکته نیز توجه داشته باشید که پنهان کردن آن در جای اشتباه می‌تواند دلیلی برای تولید گرمای بیش از حد باشد.

محل نگهداری کامپیوتر با تهویه مناسب باید دمای کمتری نسبت به بقیه اتاق داشته باشد، بنابراین اگر می‌خواهید آن را روی یک قسمتی از مبلمان یا فضای بسته نگه دارید، در نظر داشته باشید که باید تهویه مناسبی را برای آن محل تامین کنید.

استفاده از یک سیستم خنک‌کننده مایع

اگر شما یک کاربر پراستفاده و یا یک گیمر حرفه‌ای هستید که به طور کامل از محدودیت عملکرد سیستم استفاده می‌کند و یا اگر یک کاربر با یک CPU اورکلاک شده باشید، ممکن است به یک سیستم خنک‌کننده مایع نیاز داشته باشید.

این مایع در لوله‌های سراسر سیستم پمپاژ می‌شود تا گرمای اضافی جذب شود و سیستم از مرحله بعد که خنک کردن با دستگاه‌های خنک‌کننده است، خلاص شود. در حالی‌که این روش می‌تواند قوی‌ترین تکنیک برای متوقف کردن افزایش بیش از حد دمای کامپیوتر باشد اما اگر چیزی در مورد تنظیم آن نمی‌دانید، ممکن است تبدیل به یک کابوس شود. بنابراین، توصیه می‌کنیم از یک دوست یا متخصص که می‌تواند سیستم خنک‌کننده مایع را برای کامپیوتر شما نصب کند، کمک بگیرید.

سیستم‌های خنک‌کننده مایع کاملا بسته و آماده به کار هستند و جز ساده‌ترین راه‌ها برای مقابله با افزایش دمای بیش از حد کامپیوتر محسوب می‌شوند.

نتیجه‌گیری

حالا که شما از راه‌های جلوگیری از افزایش دمای بیش از حد کامپیوتر خود مطلع شدید، بهتر است این کار را در اسرع وقت انجام دهید! اگر شما یک اورکلاکر هستید، حتما نگاهی به اوج دمای پردازنده‌های خود بیاندازید تا دچار مشکل نشوید.

نوشته  چگونه از افزایش دمای بیش از حد کامپیوتر جلوگیری کنیم؟ اولین بار در پدیدار شد.

نگاهی به تغییر و تحولات دنیای اسمارت‌فون‌ها: آن‌ها دوباره جذاب می‌شوند!

از زمانی که گوشی‌های هوشمند به اوج تکنولوژی رسیدند همه آنها شبیه یکدیگر و خسته‌کننده شدند! این ظاهر تکراری و امکانات شبیه هم، حتی نقد و بررسی اسمارت‌فون‌ها را هم به کاری کسالت‌بار تبدیل کرده است.

امسال شاهد تغییراتی هستیم؛ گوشی‌های هوشمند به لطف حذف ویژگی‌هایی مانند دکمه‌های خانگی، صفحه نمایش بزرگ‌تر و جذاب‌تر با حاشیه‌های بسیار کم و دوربین‌های دوگانه عجیب و غریب دوباره هیجان‌انگیز و جذاب می‌شوند. اسمارت‌فون‌ها در یک دوره انتقالی هستند و شاید هنوز به تکامل نرسیده باشند ، اما واقعا بهتر شده‌اند!

تغییرات همیشه بحث‌برانگیزند و اجتناب ناپذیر و در عین حال برای بسیاری از افراد، هیجان‌انگیز! یقینا پیشرفت‌های علمی و فنی بسیار ضروری هستند؛ اما نه تا جایی که کمپانی‌ها فقط در این حوزه رقابت کنند و به دنبال ایجاد تغییرات و تفاوت‌ها نباشند.

۳ حوزه کلیدی وجود دارد که در  سال جاری اسمارت‌فون‌ها در آن زمینه‌ها تحت تاثیر تغییراتی قرار گرفته‌اند؛ در ادامه مطلب با ما همراه باشید:

متریال جدید برای ساخت بدنه

اولین جایی که تفاوت را احساس می‌کنیم، متریال بدنه است. آی‌فون را به عنوان یک گوشی با استاندارد ساخت بالا در نظر می‌گیریم؛ اولین آی‌فون با استفاده از آلومینیوم، فولاد ضد زنگ و پلاستیک ساخته شد، اپل در آیفون‌های ۳G و ۳GS پلاستیک را جایگزین مواد قبلی کرد؛ سپس در آی‌فون ۴ و ۴S از ترکیب شیشه و استیل بهره برد. آی‌فون‌های ۶، ۶S و ۷ با بدنه یک‌پارچه آلومینیومی و سرانجام آی‌فون‌های ۸، ۸ پلاس و X با ساختاری از جنس آلومینیوم و شیشه ارایه شدند.

گوشی‌های اندروید هم مسیر مشابهی را پیمودند تا جایی که به طراحی مشابه آی‌فون ۶ سال ۲۰۱۴ رسیدند؛ بدنه‌ای باریک و یک‌پارچه از جنس آلومینیوم CNC شده با نوارهای آنتن در قسمت پشتی!

یک مثال عالی در این باره، وان‌پلاس ۵ است؛ با این که کاملا کپی نیست اما طراحی صنعتی گوشی، نوارهای آنتن، لبه‌های گرد بالا و پایین و نحوه چیدمان دوربین دوگانه به وضوح از آی‌فون ۷ پلاس الهام گرفته شده‌اند. در واقع Kyle Kiang، مدیر بازاریابی کمپانی هم می‌گوید راه‌های زیادی برای طراحی یک گوشی فلزی وجود ندارد! به همین دلیل به نظر می‌رسد که کمپانی‌ها در حال روی آوردن به شیشه و فلز باشند. بدیهی است که اپل با آی‌فون ۴ اولین ساختار فلزی – شیشه‌ای را در سال ۲۰۱۰ به دنیا معرفی کرد، اما حالا این ترکیب دوباره بازگشته و به نظر می‌رسد که حتی محبوب‌تر و کاربردی‌تر از قبل باشد. شیشه‌های استفاده شده در بدنه گلکسی نوت ۸ و آی‌فون X نه تنها مستحکم و مقاوم در برابر خش هستند بلکه اجازه استفاده از شارژر بی‌سیم را می‌دهند؛ همچنین در دست، حس بهتری نسبت به فلز سرد دارند؛ با این حال شیشه تنها ماده‌ای نیست که کمپانی‌ها برای ساخت گوشی از آن استفاده می‌کنند.

من Essential را برای استفاده از تیتانیوم در ساخت گوشی Essential Phone و همچنین شیائومی Mi Mix 2 را به خاطر قاب پشتی سرامیکی ( یک نسخه ویژه تمام سرامیکی هم وجود دارد) دوست دارم. کار با تیتانیوم و سرامیک آسان نیست، اما هیچ کس با روشی آسان روی جهان تاثیر نگذاشته است!  گوگل پیکسل ۲ را زیاد نمی‌پسندم اما یک قاب آلومینیومی با نوعی پوشش مات مشابه پلاستیک و درعین حال بسیار مقاوم دارد؛ این پوشش احساس بسیار خوب و چسبندگی مناسبی در دست ایجاد می‌کند که در گوشی‌های دیگر وجود ندارد.

صفحات نمایش بزرگ‌تر با حاشیه‌های گرد

اسمارت‌فون‌ها در ذهن ما چیزی فراتر از یک تلفن همراه هستند؛ در واقع آنها پنجره‌ای به سوی محتوای دیجیتال ما محسوب می‌شوند و هرچقدر این پنجره شفاف‌تر و بدون حاشیه‌های اضافی باشد، جذابیت بیشتری دارد. حذف حاشیه از صفحه نمایش گوشی هوشمند رویای بسیاری از کاربران بود که امسال به واقعیت تبدیل شد؛ البته کمپانی‌هایی مانند شارپ چند سال است که گوشی‌هایی تقریبا بدون حاشیه دارند. Aquos Crystal در سال ۲۰۱۴ معرفی شد و هنگامی که مشغول بررسی آن بودیم، گفتیم که به نظر می‌رسد آینده تلفن‌های هوشمند باشد؛ حالا این پیش‌بینی به وقوع پیوسته و می‌بینیم که تقریبا تمامی سازندگان از صفحات نمایش مستطیلی ساده محصور در حاشیه‌های ضخیم دست کشیده و در حال گسترش صفحه نمایش به صورت کامل در دو، سه یا حتی چهار طرف دستگاه هستند.

شیائومی Mi Mix در سال گذشته معرفی شد و با حذف کامل حاشیه‌ها در ۳ طرف ادامه دهنده راه Aquos Crystal ( هرچند با صفحه نمایش بسیار بزرگ‌تر ) بود. همچنین اولین اسمارت‌فونی بود که صفحه نمایشی با حاشیه‌های گرد داشت؛ یکی از ویژگی‌هایی که پرچمداران جدید از آن برخوردار شده‌اند.

سامسونگ گلکسی S8، گلکسی S8 پلاس و گلکسی نوت ۸ با لبه‌‌های خمیده خود امضای کمپانی را به نمایش می‌گذارند و در عین حال در بالا و پایین صفحه نمایش هم حاشیه بسیار کمی دارند اما طراحی مورد علاقه من مربوط به Essential Phone و آی‌فون X است. صفحه نمایش Essential Phone از ۳ طرف تا لبه‌ها گسترش می‌یابد و در آیفون‌X، صفحه نمایش تا تمامی لبه‌ها امتداد یافته است. هر دوی این گوشی‌ها بریدگی‌هایی در صفحه نمایش خودشان دارند؛ بریدگی صفحه نمایش آی‌فون بیشتر است و در آن قسمت، سنسورهای مختلف و دوربین TrueDepth جای گرفته‌اند، در حالی که در Essential Phone فقط دوربین سلفی موجب ایجاد یک حفره روی صفحه نمایش شده است. صفحه نمایش هر دو دستگاه کاملا عالی و بدون نقص به نظر می‌رسند.

کاملا درست است؛ از این بریدگی‌ها و حفره‌ها متنفر نیستیم، آنها غیر عادی و عجیب هستند، اما همین موضوع باعث می‌شود که خاص و منحصر به فرد باشند. به خاطر همین حفره‌ها و بریدگی‌های صفحه نمایش می‌توانید آنها را از فاصله ۱ مایلی تشخیص دهید!

بیشتر از هر چیز، این حفره‌ها و حاشیه‌های گرد، راه را برای گسترش بیشتر صفحات نمایش باز می‌کنند؛ درباره صفحات نمایشی صحبت می‌کنیم که الزاما مستطیلی نیستند، تلفن‌های هوشمند می‌توانند به هر شکلی مثلا مثلثی یا گرد ساخته شوند؛ معلوم نیست که در آینده چه اتفاقی بیفتد؛ هیچ چیزی غیر ممکن نیست!

در نمایشگاه تکنولوژی IFA شهر برلین، در غرفه کمپانی شارپ، شاهد نمونه‌هایی از صفحات نمایش بدون محدودیت فرم بودیم که با آنچه که همیشه می‌بینیم تفاوت داشتند.

حذف پورت‌های قدیمی، دکمه‌ها و دوربین‌های تکی

طبیعت انسان، ماتم گرفتن برای چیزهای از دست رفته است! برای تلفن‌های هوشمند هم امسال سالی پر از ماتم برای از دست رفتن دکمه‌های هوم، جک‌های هدفون و دوربین‌های تکی بوده است.  بعضی از اسمارت‌فون‌ها همچنان با افتخار تجهیزات قدیمی خود را حفظ کرده‌اند، در حالی که حذف جک هدفون، حذف دکمه هوم و روی آوردن به دوربین دوگانه در آینده‌ای نزدیک اجتناب ناپذیر خواهد شد.

اپل در آی‌فون ۷ جک هدفون را شجاعانه حذف کرد و مورد انتقاد‌های شدید قرار گرفت اما حالا ثابت شده که اقدام این کمپانی کاملا درست بوده است.

اگر این کار اپل واقعا به ضرر کاربران بود کمپانی‌های دیگر از جمله گوگل، موتورولا، Essential و Razer هم به همین شیوه عمل نمی‌کردند. البته دانگل‌های هدفون بلوتوث با مشکلاتی مانند گم شدن و اتمام باتری در هنگام نیاز روبه‌رو هستند اما حذف جک هدفون برای طراحی نسل آینده گوشی‌ها بسیار خوب است.

آی‌فون X در بدنه باریک خود یک دوربین دوگانه را به خوبی جای داده است؛ همچنین این گوشی باتری بزرگ‌تری دارد و در مقابل آب مقاوم است. Razer Phone هم این ویژگی‌ها را دارد؛ مدیرعامل این شرکت از حذف جک هدفون در اولین گوشی اندرویدی خود دفاع می‌کند؛ او اعتقاد دارد این کار موجب باز شدن فضا برای یک باتری بزرگ‌تر شده است.

به نحو مشابهی حذف دکمه هوم نیز یک مزیت است؛ این کار موجب بزرگ‌تر شدن صفحه نمایش و برطرف شدن احتمال خرابی این قطعه مکانیکی می‌شود.

برخی از کاربران حذف دکمه هوم را به معنای نداشتن سنسور اثر انگشت می‌دانند، در حالی که قابلیت Face ID (تشخیص چهره) در آی‌فون X به خوبی می‌تواند جایگزین سنسور اثر انگشت شود و عملکرد آن نیز در اکثر موارد فوق‌العاده است؛ تعدادی از اسمارت‌فون‌های اندروید از جمله گلکسی نوت ۸، وان‌پلاس ۵T و پیکسل ۲ هم حسگر اثر انگشت را به قاب پشتی انتقال داده‌اند.

حذف سنسور اثر انگشت الزاما به معنای توسعه فناوری باز کردن قفل گوشی از راه تشخیص چهره نیست و ممکن است این تکنولوژی به اندازه‌ای که انتظار داریم قوی نباشد اما یقینا در نسخه‌های بعدی بهتر خواهد شد؛ همانطور که سنسورهای اثر انگشت سریع‌تر و دقیق‌تر شدند.

یکی دیگر از جدیدترین تحولات گوشی‌های هوشمند به دوربین دوگانه مربوط می‌شود؛ آی‌فون ۷ پلاس نخستین گوشی هوشمندی نیست که از دوربین دوگانه استفاده می‌کند؛ ( اچ‌تی‌سی وان M8 اولین دوربین دوگانه را داشت) اما این قابلیت در آی‌فون ۷ پلاس به بهترین شیوه مورد استفاده قرار گرفت.

استفاده شتاب‌زده دوربین‌های دوگانه در دستگاه‌های اندرویدی ظاهری کاملا زشت را به دنبال داشت؛ در حالی که تنوع زیادی در نحوه به‌کارگیری از این قابلیت به وجود آمد: لنز زوم ۲ برابر، سنسور رنگی و مونوکروم، لنز واید و فوق عریض و …

از آنجایی که دوربین دوگانه جذابیت زیادی ایجاد می‌کند، سازندگان بسیار از این ایده روی اسمارت‌فون‌های اندرویدی مختلف استفاده کردند، بدون این که حتی کارایی خاصی داشته باشد و من این هرج و مرج را دوست ندارم!

سازندگان معتبر می‌دانند که چه هدفی برای استفاده از دوربین دوگانه دارند و از هر طریقی برای افزایش کیفیت عکس و فیلم تلاش می‌کنند؛ نه این که فقط اسمارت‌فونی را بسازند که دو دوربین داشته باشد! اینجا همان جایی است که گوشی‌های عالی از نمونه‌های بی‌کیفیت و آشغال تفکیک می‌شوند.

آغاز یک دوران جدید

وقتی که یک کمپانی محصولی انقلابی و موفق را تولید کرده و ایده خود را به تمام جهان صادر می‌کند، بسیار بعید است که مشتاق تحولات جدید باشد. تلفن‌های هوشمند هم در سراسر جهان تقریبا به یک شکل تولید می‌شدند و خسته‌کننده شده بودند. ۱۰ سال پیش، آی‌فون دنیای تلفن همراه را متحول کرد و در فاصله زمانی کمی این تحول به کمال رسید، از آن زمان تاکنون تغییر خاصی ایجاد نشده و آنچه که این روزها شاهد آن هستیم دومین تحول بزرگ است. صفحات نمایش جدید، دوربین‌ها، نرم‌افزارها با وجود این که هنوز به تکامل نهایی نرسیده‌اند، طراوت و تازگی خاص خودشان را دارند و حس بهتری را نسبت به تلفن‌های هوشمند ایجاد می‌کنند؛ به این ترتیب، اسمارت‌فون‌ها دوباره جذاب می‌شوند!

نوشته نگاهی به تغییر و تحولات دنیای اسمارت‌فون‌ها: آن‌ها دوباره جذاب می‌شوند! اولین بار در پدیدار شد.

اگر مواد معدنی تمام شوند چه اتفاقی می‌افتد؟!

مواد معدنی بیشتر آن‌چه که ما برای ساخت و تولید استفاده می‌کنیم از جمله سنگ‌ها و خاک را تشکیل می‌دهند. اما اگر نگران از بین رفتن مواد معدنی مهم برای صنعت هستید، احتمالا می‌توانید نفس راحتی بکشید؛ چراکه اغلب مواد معدنی که ما از آن‌ها استفاده می‌کنیم دارای منابع بسیار زیادی هستند. به‌عنوان مثال، آهن حدود ۳۲ درصد از پوسته زمین را تشکیل می‌دهد، بنابراین قبل از آن‌که نگران تمام شدن ذخایر آهن باشید باید به پیدا کردن مکانی که بتوان برای طولانی مدت از آن استفاده کرد، فکر کنید!

اگر یک ماده معدنی را از دست بدهیم احتمالا با مشکل مواجه می‌شویم چراکه هیچ کدام از آن‌ها بر روی زمین باقی نمانده است. مشکل این است که فرایندهای مورد استفاده برای استخراج مواد معدنی بیش از حد گران، دشوار و یا مضر بوده‌اند. اما پس از آن‌که در زمینه تکنولوژی معدن، پیشرفت‌هایی حاصل می‌شود، مواد معدنی که قبلا غیر قابل دسترس بودند، موجود خواهند شد.

با این حال ما با مواد معدنی چه کار می‌کنیم؟ مواد معدنی چیست؟ عرضه سیاره ما چقدر است؟ در این مطلب به توضیح این سوالات خواهیم پرداخت؛ با ما همراه باشید.

مواد معدنی در واقع یک ترکیب شیمیایی است که به‌طور طبیعی در دل زمین تشکیل می‌شود و از نمونه‌های آن می‌توان به زغال سنگ، کوارتز و نمک اشاره کرد. مانند هر چیز دیگری، آن‌ها از عناصر و مواد اولیه‌ای تشکیل شده‌اند که نمی‌توانند به مواد ساده‌تر شکسته شوند. برخی مواد معدنی از تک عنصر تشکیل می‌شوند که از نمونه‌های آن می‌توان به طلا اشاره کرد.

هنگامی‌که ما مقدار مواد معدنی را در جهان ارزیابی می‌کنیم، خواهیم دید که مقدار آن‌ها پیچیده‌تر از مقدار محدودی از منابع است که ما در طول زمان از آن‌ها استفاده می‌کنیم. ذخایر معدنی جهان به‌طور مداوم براساس تخمین مصرف و توانایی تولید فعلی تجدید نظر می‌شود. برای مثال، در سال ۱۹۵۰، ذخایر برآورد شده مس، ۱۰۰ میلیون تن بود در حالی‌که در طول ۵۰ سال، تولید کنندگان مس جهان ۳۴۹ میلیون تن را به دست آورده‌اند، اگر برآورد انجام شده در سال ۱۹۵۰ به درستی صورت گرفته بود ما در حال حاضر باید منابع مس را از دست داده باشیم.

برای اکثر مواد معدنی، منابع در طول قرن بیستم افزایش یافته است، هر چند که از سوی دیگر ما نیز از آن‌ها سریع‌تر از قبل استفاده می‌کنیم؛ اما آیا مردم همیشه کمبود مواد معدنی را تجربه خواهند کرد؟ پاسخ این سوال مثبت است.

به عبارت بهتر ما همیشه با کمبود مواد معدنی مواجه هستیم. کمبود و کاهش تولید باعث تحریک معادن جدید و نوآوری‌های تکنولوژیکی جدید و استانداردهای پایین‌تر برای آن‌چه که به‌عنوان سنگ معدن با کیفیت بالا شناخته می‌شود، خواهد شد. ما همچنین از مجموعه گسترده‌ای از مواد معدنی استفاده می‌کنیم، به‌عنوان مثال بیش از ۶۰ عنصر مختلف را می‌توان برای ساخت تراشه یک کامپیوتر استفاده کرد. بسیاری از این مواد معدنی هرگز تا ۲۰ یا ۳۰ سال پیش هیچ کاربرد صنعتی نداشته‌اند و در مقادیر کم تولید شده‌اند که بسیار خطرناک هستند. همچنین، Cryolite، که قبلا بخشی از فرایند تولید آلومینیوم بود، دیگر در دسترس نیست. با این وجود، حتی اگر شما نتوانید این ماده معدنی را در بازار پیدا کنید، هنوز هم رگه‌های کوچکی از این ماده در نقاط مختلف جهان وجود دارد.

باید توجه داشت که افتتاح یک معدن گران قیمت برای استخراج ماده معدنی که هیچ‌کس به آن نیاز ندارد، کاملا بی‌معنی است. با این وجود، ما نمی‌توانیم به تکنولوژی تکیه کنیم تا جایگزین هر معدن قدیمی شود. یک تحقیق در سال ۲۰۱۳، نشان داد که هیچ جایگزین بالقوه‌ای برای استفاده‌های عمده از ده‌ها یا چند فلز حیاتی برای تولید وجود ندارد. برخی از آن‌ها به اندازه کافی فراوان هستند و نیازی به نگرانی در خصوص تمام شدن آن‌ها در آینده نیست. به‌عنوان مثال، ۹۰ درصد از منگنز در ساخت فولاد استفاده می‌شود. این ماده غیر قابل تعویض است و از بین رفتن آن، می‌تواند تولید فولاد جهان را زمین‌گیر کند؛ اما از طرف دیگر منگنز دوازدهمین عنصر شایع در زمین است و ذخایر جهانی سنگ معدن ۳۸۰ میلیون تن تخمین زده شده است. همچنین سرب یکی دیگر از مواد معدنی غیر قابل جایگزینی است که در ساخت کالاهای متنوعی مانند باتری‌های ماشین استفاده می‌شود. اما با وجود ۹۰ میلیون تن ذخایر در سراسر جهان، ما به هیچ وجه نزدیک به استفاده از آن نیستیم.

سایر مواد معدنی که چالش‌هایی را برای استخراج  داشته و تقاضای بیشتری دارند، ممکن است دردسرهای بزرگتری برای تولیدکنندگان ایجاد کنند. عناصر خاکی کمیاب مانند تربیوم، دیسپروزیم و نئودیمیم از این نمونه هستند. اشتباه نکنید؛ پیدا کردن این مواد اصلا سخت نیست اما همان‌طور که در مورد کریولیت گفته شد، به اندازه کافی ذخایر غنی زیادی برای جذب سودآوری وجود ندارد. در عین حال، تقاضا برای این مواد افزایش یافته است، زیرا در بیشتر محصولاتی که در زندگی روزمره مورد استفاده قرار می‌گیرند، مانند: تراشه‌های کامپیوتری و همچنین در آهنرباهای قوی برای بسیاری از فناوری‌های جدید سازگار با محیط زیست مانند توربین‌های بادی و ماشین‌های الکتریکی، کاربردهای فراوانی دارند و این یک مشکل بزرگ است.

استخراج عناصر خاکی کمیاب که در فناوری سبز استفاده می‌شود، به‌طور آشکار کثیف است. همچنین پردازش مواد معدنی نادر زیرزمینی باعث آسیب شدید به زمین می‌شود. از دهه ۱۹۸۰، بیشتر کشورهای جهان در این زمینه محتاطانه عمل کرده‌اند اما مقررات چین به اندازه کافی ضعیف است که می‌تواند عناصر کمیاب خاکی را به قیمت ارزان تولید کند بدون آن‌که با اعتراض فراوان در مورد تاثیرات زیست محیطی مواجه شود.

با اشاره به افزایش مصرف داخلی، چین یک بار در سال ۲۰۱۰ تصمیم گرفت که صادرات مواد معدنی نادر زمین را ۴۰ درصد کاهش و قیمت‌ها را به شدت افزایش دهد، اما بازار برای مقابله با این حرکت تنظیم شد. شرکت‌های ژاپنی تلاش خود را برای کاهش وابستگی به واردات خاک‌های نادر با استفاده از روش‌های تولید جایگزین آغاز کردند. همچنین پاناسونیک و هوندا راهی را برای بازیافت نئودیمیوم از تجهیزات الکترونیکی بلا استفاده و باطری ماشین پیدا کرده‌اند.

می‌توان گفت که کمبود مواد معدنی در زمین وجود ندارد. منابع موجود برای استفاده انسانی، به میل ما برای بهره‌گرفتن و نیز در مقایسه با تمایل ما به پذیرش پیامدهای زیست محیطی استخراج آن‌ها بستگی دارد.

نوشته اگر مواد معدنی تمام شوند چه اتفاقی می‌افتد؟! اولین بار در پدیدار شد.

آموزش مشاهده اپلیکیشن‌هایی که بیشترین استفاده در گوشی اندرویدی ما را دارند

آیا تا کنون به برنامه‌هایی فکر کرده‌اید که بیشتر زمان خود را صرف آن‌ها می‌کنید؟ بهترین بخش در این خصوص پیدا کردن این اطلاعات ساده است. برای پیگیری استفاده از برنامه، قصد داریم از یک برنامه به نام Time Quality استفاده کنیم که یک برنامه ساده همراه با استفاده آسان است و اطلاعات زیادی در یک رابط بصری به کاربر ارایه می‌دهد و همچنین رایگان است.

تنظیم و استفاده از Quality Time

برای شروع، باید Quality Time را نصب کنید و حساب کاربری خود را ایجاد کنید. اگر تمایل داشته باشید می‌توانید با حساب فیس‌بوک خود وارد شوید در غیر این‌صورت فقط یک حساب کاربری جدید را از ابتدا تنظیم نمایید. وقتی وارد سیستم شوید، باید مجوز دسترسی به برنامه Quality Time را داشته باشید.

 

روی دکمه Permit ضربه بزنید و سپس دسترسی به استفاده را به On تغییر دهید. این چیزی است که اجازه می‌دهد Quality Time، الگوهای مورد استفاده شما را ردیابی کند. توجه داشته باشید بدون این تنظیم، برنامه نمی‌تواند آن‌چه که برای انجام آن طراحی شده است را انجام دهد.

  

قبل از این‌که برنامه نصب شود و مجوز دسترسی آن فعال گردد، شما با یک صفحه پاک شروع خواهید کرد. با این حال، از زمانی‌که از تلفن خود استفاده می‌کنید، این برنامه رفتار شما را دنبال می‌کند. این ردیابی شامل میزان زمانی است که در تمام برنامه‌های خود صرف می‌کنید، چند بار آن برنامه‌ها را باز کرده‌اید و همچنین تعداد دفعات باز کردن صفحه به چه میزان بوده است. این برنامه اطلاعات را به‌صورت روزانه و هفتگی پیگیری می‌کند، بنابراین نتایج ارایه شده در یک جدول زمانی طولانی بسیار مفید خواهد بود.

طرح‌بندی این اپلیکیشن کمی متفاوت از آن‌ چیزی است که شما در بیشتر برنامه‌های اندروید استفاده می‌کنید، اما هنگامی‌که متوجه شدید که چگونه کار می‌کند، مطمئن باشید که Time Quality Time برای‌تان بسیار کارآمد است.

این برنامه بر روی صفحه نمایش روزانه شما باز می‌شود که تمام فعالیت‌ها را از روز جاری در یک فریم جدول زمانی خوب نشان می‌دهد. کار تفکیک در این‌جا بسیار ساده است: ردیابی روزانه در اولین باری که شما با گوشی خود شروع به کار می‌کنید آغاز می‌شود.

Quality Time، برنامه کاربردی را به صورت خوشه‌ای طبقه‌بندی و زمان بیکاری را نیز دنبال می‌کند. برای به دست آوردن تحلیل دقیق کافی است بر روی یکی از این خوشه‌ها ضربه بزنید.

 

برای به دست آوردن نمای کلی و بزرگتر از نحوه عملکرد هر روزتان باید به صفحه Today بروید. این صفحه به شما کمک می‌کند تا سریعا ببینید که کدام برنامه‌ها را بیشتر اجرا و چقدر زمان برای هرکدام صرف کرده‌اید.

 

اگر شما نوار میزان استفاده روزانه از هر برنامه را پایین بکشید این نمایه میزان استفاده هفتگی را نیز نشان می‌دهد. با کلیک بر روی هر برنامه تنها می‌توانید جزئیات مربوط به میزان استفاده از آن در هر روز و یا هفته را مشاهده کنید.

 

ویژگی‌های اضافی Quality Time

این ویژگی‌ها به رابط اولیه Quality Time مربوط می‌شود و بسیار ساده است. جالب است بدانید این برنامه چند ترفند را در آستین خود دارد که بسیار کاربردی هستند. از جمله این ویژگی‌ها می‌توان به take a break اشاره کرد که شما را وادار می‌کند تا برای چند لحظه گوشی خود را رها کنید. برای دسترسی به این ویژگی، به پایین صفحه page بروید و روی سه خط در پایین و سمت راست برای باز کردن منو ضربه بزنید. از آن‌جا، بر روی Take a break کلیک کنید، در این مرحله از شما خواسته می‌شود تا مشخصات زمانی را تنظیم نمایید.

 

برای شروع باید برای نمایه خود یک نام انتخاب کنید، سپس تعیین نمایید که چه مدت زمانی را قصد دارید تا تماس‌ها و یا اعلان‌های خود را مسدود کنید.

شما همچنین می‌توانید به برنامه‌های خاص اجازه دهید که از وقفه عبور کنند.

نکته: اگر مسدود کردن اعلان‌ها را انتخاب کنید، باید مجوز دسترسی به Time Quality را صادر  کنید و اگر می‌خواهید تماس‌هایتان را مسدود نمایید، باید دسترسی برنامه به شماره‌گیر (dialer) را مجاز کنید. اگر هر کدام از این ویژگی‌ها را فعال کنید، هر دو گزینه به شما ارائه می‌شوند.

در نهایت، شما باید یک تنظیم دستی موسوم به Penalty Exit Manual Early را برای خارج شدن از این حالت تعریف کنید.

وقتی شما پارامترهای خاص خود را تنظیم کردید کافی است روی دکمه Create در بالای صفحه ضربه بزنید.

نکته: هنگامی‌که یک پروفایل ایجاد می‌کنید، نمیتوانید بدون ایجاد یک پروفایل دوم آن را حذف کنید. به عبارت دیگر، یک بار یک پروفایل را ایجاد کرده‌اید و باید همیشه و در هر زمان آن را نگه دارید.

با تنظیم پروفایل خود، منو را باز کنید و برای استفاده از این ویژگی روی Take a break ضربه بزنید. در این مرحله یک صفحه جدید نشان داده خواهد شد تا از شما بپرسد چه مدت می‌خواهید از این ویژگی استفاده کنید و این‌که اگر بیش از یک پروفایل دارید، این ویژگی برای کدام‌یک از آن‌ها باید فعال شود.

 

پس از تنظیم، فقط کافی است روی دکمه Start ضربه بزنید تا زمان استراحت برای شما شروع شود. در آن لحظه گوشی شما کاملا بلا استفاده است. شما هنوز هم می توانید دکمه Home را برای رفتن به صفحه اصلی فشار دهید، اما هر زمان که سعی می‌کنید تا یک برنامه را راه‌اندازی کنید، Time Quality این اجازه را به شما نمی‌دهد و صفحه نمایش Break را اجرا می‌کند.

با این حال، می‌توانید برای پایان دادن به این وضعیت روی دکمه X در سمت راست پایین ضربه بزنید. با این وجود، شما باید منتظر Early Manual Exit Penalty باشید که قبلا تنظیم کرده‌اید.

 

در غیر این‌صورت، چندین گزینه دیگر در منوی تنظیمات Quality Time وجود دارد؛ مانند ویژگی‌های هشدار استفاده، آن‌لاک کردن و حتی برنامه‌های خاص، ادغام IFTTT و یک اعلامیه روزانه Recap که به‌طور پیش‌فرض فعال شده است.

همچنین گزینه‌ای برای جلوگیری از ردیابی برنامه‌های خاص در تنظیمات و قسمت ردیابی (Tracking) وجود دارد.

به‌طور کلی، می‌توان گفت برنامه Quality Time یک برنامه عالی است که به شما امکان می‌دهد به‌سرعت متوجه شوید که چقدر از گوشی خود استفاده می‌کنید. به‌طور جدی، باید توجه داشته باشید که این زمان خیلی زیاد است پس گوشی خود را زمین بگذارید!

نوشته آموزش مشاهده اپلیکیشن‌هایی که بیشترین استفاده در گوشی اندرویدی ما را دارند اولین بار در پدیدار شد.

تمام کارهایی که می‌توان با فتوشاپ در یک گوشی آی‌فون انجام داد

سه برنامه فتوشاپ برای کاربران سیستم‌عامل iOS وجود دارد و هر کدام از آن‌ها برای هدف خاصی طراحی شده‌اند، اما در ویژگی‌های موجود در هر سه برنامه یک هم‌پوشانی وجود دارد. در ادامه این مطلب قصد داریم تا کارهایی که می‌توانید با این سه برنامه انجام دهید را آموزش دهیم؛ با ما همراه باشید.

توجه: برای استفاده از بسیاری از ویژگی‌های فهرست شده در اینجا، به یک حساب Adobe Creative Cloud نیاز خواهید داشت.

ویرایش عکس در Adobe Photoshop Express

اگر به دنبال یک برنامه ویرایش عکس زیبا و کاربردی هستید، فتوشاپ اکسپرس اولین موردی است که می‌توانید با آن شروع کنید. مطمئنا برنامه‌هایی از این دست تنها برای کاربران تلفن همراه نیست و برای استفاده از بعضی از ویژگی‌های آن نیاز به یک حساب Cloud Creative دارد. ما در اینجا کارهایی را عنوان می‌کنیم که شما در این نرم‌افزار قادر به انجام آن‌ها هستید:

ویرایش پایه (Photo Editing): تصاویر را برش بزنید، به سمت راست یا چپ بچرخانید.

نور (Light): تنظیم نوردهی، کنتراست، برجسته‌سازی، سایه‌ها، تنظیم میزان سفید و سیاهی در عکس‌ها را می‌توانید با کمک این ابزار انجام دهید. کافی است یک‌بار روی contrast، کلیک کنید تا به صورت خودکار تعادل رنگ تنظیم شود.

رنگ (Color): با این ابزار می‌توانید درجه حرارت، رنگ، لرزش و اشباع را تنظیم کنید.

افکت‌ها (Effects): میزان وضوح تصاویر با این ابزار قابل تنظیم است؛ اما توجه داشته باشید که این ویژگی فقط برای مشترکین Adobe Creative Cloud در دسترس است.

جزئیات (Details): تصاویر خود را Sharp کنید. کاربران Adobe Creative Cloud همچنین می‌توانند میزان روشنایی و رنگ را کاهش دهند.

اصلاحات (Corrections): اصلاح قرمزی چشم با استفاده از این ابزار امکان‌پذیر است. اگر به دنبال ویژگی‌های پیشرفته‌تر هستید، باید از Photoshop Fix کمک بگیرید.

اضافه کردن متن (Add Text): یکی دیگر از ویژگی‌های خلاقانه حساب Creative Cloud، این است که شما می‌توانید متن دلخواهتان را با استفاده از طرح‌بندی‌های از پیش تعریف شده توسط Adobe به تصاویر خود اضافه کنید. این ویژگی برای ایجاد گرافیک رسانه‌های اجتماعی جالب و مفید است، اما اگر می‌خواهید کنترل بیشتری از نحوه اضافه کردن متن به تصاویر خود داشته باشید، می‌توانید Photoshop Mix، را انتخاب کنید.

فریم‌ها (Frames): شما می‌توانید با استفاده از این ابزار فریم‌های مختلف، لبه‌ها و رنگ‌های متنوع را به تصاویر خود اضافه کنید.

حذف عیوب (Blemish Removal): این ابزار کاربردی یک راهکار خوب برای حذف عیوب ساده محسوب می‌شود.

فیلترها (Filters): شما می‌توانید از میان ۴۵ فیلتر عکس ارائه شده یکی را انتخاب کنید تا بتوانید عکس‌های خود را به سرعت ویرایش کنید، از جمله آن‌ها می‌توان به فیلترهایی که مربوط به عکاسی طبیعت و یا پرتره هستند، اشاره کرد.

فرمت‌های فایل (File Formats): این نسخه از فتوشاپ از فرمت‌های RAW و TIFF پشتیبانی می‌کند.

کولاژ (Collage): شما می‌توانید به صورت خودکار کولاژها را با عکس‌های ویرایش شده خود در شبکه‌ها و اشکال مختلف ایجاد کنید. همچنین قادر هستید از موارد از پیش تعریف شده در رسانه‌های اجتماعی دوستانه استفاده کنید. برچسب‌ها و پس‌زمینه‌ها را به تصاویر خود اضافه کنید.

به اشتراک گذاری در رسانه‌های اجتماعی (Social Media Sharing): تنها یک کلیک کای است تا بتوانید تصاویرتان را به طور مستقیم از فتوشاپ اکسپرس در اینستاگرام، فیس‌بوک، توییتر، فلیکر و واتس‌آپ به اشتراک بگذارید.

علامت‌گذاری (Watermarking): با استفاده از این ابزار می‌توانید علائمی را به تصاویر خود اضافه کنید.

یکپارچه سازی خلاقانه Cloud: تصاویر خود را در حساب Creative Cloud خود ذخیره کنید.

روتوش و اصلاح تصاویر با Photoshop Fix

این نسخه از فتوشاپ به طور عمده برای عکاسان پرتره در نظر گرفته شده است، و در بخش رتوش و بهبود تصاویر می‌تواند کمی بیشتر به شما کمک کند. لازم است بدانید؛ برای استفاده از نسخه نیز باید در یک حساب Adobe Creative Cloud رایگان ثبت نام کنید.

کارهایی که می‌توان در نسخه Photoshop Fix انجام داد

ویرایش پایه (Basic Editing): تنظیم کنتراست، exposure، درجه حرارت، اشباع، سایه‌ها و نکات مربوط به برجسته‌سازی را می‌توانید از طریق ویرایش پایه انجام دهید.

بهبود تصاویر (Healing): با استفاده از این ابزار می‌توانید لکه‌ها و نواص موجود در تصاویر را از بین ببرید و با تمبرهای شبیه‌سازی شده، آن‌ها را بهبود ببخشید. شما همچنین می‌توانید با یک کلیک قرمزی چشم را از بین ببرید.

صاف کردن لبه‌ها (Smooth and Sharpen): کافی است با انگشت خود قسمتی از عکس که می‌خواهید آن را ویرایش کنید را لمس کنید تا لبه‌ها را صاف کنید و تیزی‌ها را از بین ببرید. شما می‌توانید اندازه قلم‌مو و میزان سختی آن را تنظیم کنید.

نکته: تغییرات انجام شده را می‌توان به طور انتخابی با یک گزینه بازگردانی لغو کنید.

روشن و تاریک کردن تصاویر: برای این منظور کافی است انگشت خود را روی یک منطقه از عکس بکشید تا آن را تیره‌تر کنید. همچنین می‌توانید تغییرات خود را به طور انتخابی با یک گزینه بازگردانی لغو کنید.

آبگون کردن (Liquify): اگر این گزینه به صورت متعادل مورد استفاده قرار گیرد، می‌تواند ویژگی‌های مبالغه‌آمیزی را به همراه داشته باشد و در مقابل اگر بیش از حد مورد استفاده قرار گیرد، می‌تواند یک تصویر را کاملا تخریب کند.

غیرمتمرکز کردن (Defocus): با استفاده از این ابزار می‌توانید یک میدان با عمق کم ایجاد کنید. کافی است انگشت خود را روی نواحی از عکس که می‌خواهید فوکوس یا تاری آن کمتر شود، بکشید.

ذخیره و به اشتراک گذاری (Saving and Sharing): تصاویر نهایی خود را به تلفن یا حساب Creative Cloud و یا کتابخانه Lightroom بسپارید، و در اینستاگرام و فیس‌بوک به اشتراک بگذارید.

ترکیب و رسانه‌های اجتماعی با Photoshop Mix

برای استفاده از فتوشاپ میکس، نیز نیاز به یک حساب کاربری رایگان Creative Cloud نیاز خواهید داشت. این نسخه از فتوشاپ برای کاربرانی که به دنبال به اشتراک‌گذاری آنلاین تصاویر خود در شبکه‌های اجتماعی هستند، بسیار مناسب است.

کارهایی که می‌توان در نسخه Photoshop Mix انجام داد

اضافه کردن متن (Add Text): شما می‌توانید با استفاده از طیف وسیعی از فونت‌های ارائه شده متون دلخواه را به تصاویر خود اضافه کنید.

شما کنترل کامل بر روی نحوه قرار دادن، اندازه قلم، ارجاع، تراز و رنگ خواهید داشت.

ترکیب عکس‌ها (Combine Photos): با استفاده از این ابزار می‌توانید به راحتی دو عکس یا بیشتر را با هم ترکیب کنید. در این برنامه به راحتی می توان یک پس زمینه سفید را از یک تصویر پاک کرد تا بتوان آن را به یک تصویر دوم اضافه کرد و یا از ویژگی‌های ترکیبی فتوشاپ برای ترکیب دو عکس با هم استفاده کرد.

حذف اشیا (Remove Objects): با استفاده از ویژگی‌های این برنامه همچنین می‌توانید برای حذف اشیاء از عکس کمک بگیرید.

ویرایش پایه (Basic Editing): تنظیم رنگ، کنتراست و استفاده از تنظیمات پیش فرض فیلتر‌ها از جمله کارهایی است که می‌توانید در ویرایش پایه انجام دهید.

نکته: اگر علاقه شما به فتوشاپ بیشتر به ویژگی‌های تصویرسازی آن مربوط می‌شود و نه ویژگی‌های ویرایش عکس آن، می‌توانید برنامه iOS Photoshop Sketch را نیز مورد بررسی قرار دهید.

آیا از نسخه‌های مختلف فتوشاپ برای iOS جهت ویرایش عکس‌های خود استفاده می‌کنید؟برنامه‌های ویرایش عکس مورد علاقه شما در iOS چیست؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

نوشته تمام کارهایی که می‌توان با فتوشاپ در یک گوشی آی‌فون انجام داد اولین بار در پدیدار شد.

چگونه سرعت فیس ‌آی‌دی در iPhone X را افزایش دهیم؟

در این مطلب چند راهکار مفید را به شما معرفی می‌کنیم که می‌توانید تجربه خود با فیس ‌آی‌دی در آی‌فون X را بهبود ببخشید و سرعت آن را افزایش دهید.

در ماه نوامبر سال ۲۰۱۷، فیس‌ آی‌دی به عنوان جدیدترین متد اپل برای ورود به دستگاه‌های بیومتریک، برای مصرف کنندگان آیفون X، وارد بازار شد. در حالی که این شناسه از مزایای Touch ID برخوردار است، اما بعضی از افراد احساس می‌کنند که از روش احراز هویت آهسته‌تر است.

این امر تعجب‌آور است، چرا که Touch ID از سال ۲۰۱۳ بخشی از اکوسیستم iOS است. مردم نه تنها از آن استفاده می‌کنند بلکه اپل از زمان اجرای آن سعی در بهبود عملکرد و تکرار آن کرده است. در مقابل، این نسل اول از شناسه چهره است و همان‌طور که  راه‌های جدیدی برای انجام دادن کارها از طریق آن وجود دارد، زمان زیادی نیز برای به‌دست آوردنش نیاز است.

لازم به ذکر است؛ اپل نیز به احتمال زیاد طی چندین سال آینده به روز رسانی و بهبود تکنولوژی خود را در دو قسمت سخت‌افزار و نرم‌افزار انجام خواهد داد. در حالی‌که ما بی‌صبرانه منتظر نسخه‌های جدیدتری از شناسه Face ID هستیم، اما هنوز هم می‌توانید چندین کار را برای سرعت بخشیدن به تجربه فعلی کار با Face ID در iPhone X انجام دهید، بنابراین از بهترین شیوه‌ها استفاده کنید.

خاموش کردن حالت حاضر باش و تشخیص (attention detection)

حالت تشخیص در واقع یک سطح اضافی امنیتی است که به فیس‌ آی‌دی رسیده و اجازه می‌دهد تا شناسه Face ID تنها زمانی‌که شما به آی‌فون خود نگاه می‌کنید، کار کند. به عنوان مثال، هنگامی‌که چشمان شما بسته می‌شوند، کسی نمی‌تواند آی‌فون شما را باز کند و این بدان معنی است که شما باید قبل از این‌که آی‌فون خود را قفل کنید، چهره خود را به آن بشناسانید.

بسیاری از کاربران با استفاده از Touch ID با آی‌فون جدیدتر می‌توانند قفل آن را باز کنند تا آماده استفاده شود البته قبل از این‌که حتی آن را از جیب خود بیرون بیاورند.

در حالی‌که این تجربه همانند Touch ID نخواهد بود، شما می‌توانید قابلیت تشخیص را به منظور کمک به سرعت بخشیدن به روند عملکرد فیس آی‌دی، غیرفعال کنید. فقط به یاد داشته باشید که شما به میزان کمی امنیت خود را فدای این کار خواهید کرد.

نحوه مدیریت ویژگی‌های مراقبت از شناسه صورت

متاسفانه در بخش فنی برای سریع‌تر کار کردن فیس‌ آی‌دی هیچ راهی جز غیر فعال کردن قابلیت تشخیص وجود ندارد. برخی از گزینه‌ها فقط به رفتارهای شما و شرایطی که از آی‌فون خود استفاده می‌کنید بستگی دارد. باید بدانید؛ شناسه صورت در هر بار استفاده نیاز به یک مجموعه خاص از داده‌ها دارد. بنابراین در ادامه این مطلب به مواردی می‌پردازیم که می‌توانید انجام دهید و اطمینان حاصل کنید که این شناسه به آن‌ها نیاز دارد.

لبخند برای سنسورها

فیس آی‌دی باید بتواند چشمان، بینی و دهان شما را شناسایی کند. این قابلیت در حالی‌که می‌تواند چشمان شما را حتی زمانی‌که بسته هستند (اگر توجه نکنید) تشخیص دهد، بنابراین باز هم باید برای باز کردن قفل آی‌فون خود، چهره‌تان را به آن بشناسانید.

باید به این نکته توجه داشته باشید که فیس آی‌دی برای تشخیص چهره در خصوص الزامات سخت گیری چندانی ندارد. به عنوان مثال اگر شما ریش داشته باشید و یا دندان‌هایتان را مسواک زده باشد و از این قابلیت استفاده کنید  هیچ مشکلی پیش نمی‌آید اما بهتر است قبل از استفاده هرگونه الزامات اضافی را از چهره خود حذف کنید تا نتیجه بهتری بگیرید.

هرچه تاریک‌تر باشد بهتر است

با وجود برخی نگرانی‌ها در مورد این شناسه، اما گزارش‌ها نشان می‌دهند که فیس آی‌دی در تاریکی بهتر کار می‌کند. این به این دلیل است که سیستم دوربین TrueDepth در فیس آی‌دی با استفاده از سنسورهای مادون قرمز کار می‌کند و مکان‌هایی با نور خورشید قوی ممکن است تشخیص را مختل کند، به خصوص اگر این نور درخشان بر روی صورت شما باشد. اگر در یک روز روشن با شناسه Face ID مشکل دارید، بهتر است سایه‌ای را پیدا و دوباره امتحان کنید.

فاصله بگیرید

در مورد Face ID، هرچه فاصله شما دورتر باشد بهتر است. قرار دادن کمی فاصله بین گوشی آی‌فون و چهره شما در حقیقت به تشخیص چهره کمک می‌کند، زیرا حسگرهای TrueDepth یک شات گسترده‌تر برای کار با آن می‌سازد، در حالی‌که عکس‌های نزدیک‌تر مانع از تشخیص درست می‌شوند. هر چند در این مورد نیز محدودیت‌هایی وجود دارد و ممکن است تشخیص چهره با مشکل مواجه شود اما امتحان آن ضرری ندارد.

نوشته چگونه سرعت فیس ‌آی‌دی در iPhone X را افزایش دهیم؟ اولین بار در پدیدار شد.

بررسی جالب‌ترین هدفون دنیا! (ویدیوی اختصاصی)

هدفون یکی از آن دست لوازمی‌ست که تقریبا همه افراد تجربه استفاده از آن را دارند؛ اما در این مقاله می‌خواهیم به شما یک هدفون هوشمند به نام Vinci را معرفی کنیم.

هدفون وینچی قابلیت‌های بسیار زیادی دارد و چیزی که در وهله نخست توجه‌تان را به خودش جلب می‌کند، استفاده از یک نمایشگر بر روی یکی از گوشی‌های دستگاه است. همچنین این محصول از سیم‌کارت نیز پشتیبانی کرده و دارای ۱۶ گیگابایت حافظه داخلی برای ذخیره موسیقی است.

در ویدیوی زیر که با همکاری آی‌تی‌رسان و کلیپو به فارسی دوبله کرده‌ایم، شما می‌توانید از نزدیک قابلیت‌های این هدفون عجیب، جالب و البته خوش قیمت را مرور کنید.

نوشته بررسی جالب‌ترین هدفون دنیا! (ویدیوی اختصاصی) اولین بار در پدیدار شد.

۸ تنظیم مهم در اندروید که همین الان باید آن‌ها را تغییر دهید

اندروید ویژگی‌های بسیار زیادی دارد اما همه آن‌ها فعال نیستند. با ویژگی‌های تازه‌ای که اندروید به نسخه‌های جدید اضافه می‌کند، چندان عجیب نیست که تنظیمات کاربردی قدیمی در لابه‌لای این همه ویژگی و تنظیمات جدید دفن شوند.

آیا به دنبال فعال کردن تنظیماتی برای افزایش قدرت اندروید هستید؟

با معرفی هشت تنظیم کاربردی در اندروید با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

۱. محتوا نوتیفیکیشن‌ها را در لاک‌اسکرین پنهان کنید

از زمان معرفی اندروید لالی‌پاپ، اندروید این توانایی را به شما می‌دهد تا با اعلانات صفحه قفل تعامل داشته باشید و آن‌ها را شخصی‌سازی کنید. ولی این ویژگی در اندروید به طور‌ پیش‌فرض فعال نیست؛ یعنی هر کسی می‌تواند حتی بدون باز کردن قفل، اعلانات شما را بررسی کند.

خوشبختانه گزینه‌ای برای مخفی کردن اعلانات مهم موجود در صفحه قفل اندروید وجود دارد.

ابتدا نیاز دارید که گوشی خود را توسط یک پین، پسورد یا الگو ایمن کنید. زمانی‌که انجام دادید برای مخفی کردن اعلانات مسیر زیر را دنبال نمایید.

وارد تنظیمات گوشی شوید سپس بروی اعلانات کلیک کنید (setting > notification)

بروی آیکون چرخ دنده در بالا سمت راست صفحه کلیک کنید (cog icon)

بروی عبارت ((در صفحه قفل)) ضربه بزنید (when device is locked)

گزینه ((مخفی کردن اعلانات)) را انتخاب کنید (Hide sensitive notification content)

اکنون اعلانات مهم در صفحه قفل بجای نمایش دادن تمام محتوا، قسمت زیادی از آن را مخفی می‌کند که برای دیدن تمام محتوا باید قفل دستگاه باز شود.

۲. غیرفعال کردن تبلیغات شخصی

اگر بدانید که گوگل چه چیز‌هایی از شما می‌داند، شوکه خواهید شد. سیستم ردیابی قدرتمند گوگل برای دیدن تبلیغاتی طراحی شده که مختص شخصیت شماست. برای مثال اگر در وب در مورد هدفون‌های حذف نویز جستجو می‌کنید، به احتمال فراوان تا مدتی تبلیغاتی در مورد آنها در مرورگر خود خواهید دید.

اگر به حریم خصوصی خود حساس هستید راه آسانی برای خاموش کردن آن وجود دارد.

وارد تنظیمات شده، به‌دنبال گزینه Google بگردید و وارد آن شوید.

بروی عبارت ads کلیک کنید و تیک گزینه Opt out of Ads Personalization را بگذارید.

اخطاری مبنی بر اینکه شما همچنان تبلیغات را دریافت خواهید کرد اما نه بر اساس علاقه خودتان دریافت می‌کنید، آن را تایید کنید.

۳. دو گزینه قفل اتوماتیک و قفل به محض فشردن کلید پاور را فعال کنید

به طور پیش‌فرض اندروید برای ذخیره‌ باتری در صورت فعالیت نکردن در محیط گوشی پس از مدتی صفحه را خاموش می‌کند و مدتی طول می‌کشد تا گوشی پس از خاموش شدن صفحه، قفل شود. ممکن است کسی در حالی‌که گوشی را رها کرده‌اید و هنوز قفل آن فعال نشده به گوشی دسترسی پیدا کند.

پیشنهاد می‌شود که زمان خاموش شدن صفحه نمایش را کاهش دهید، برای این کار وارد تنظیمات شده گزینه صفحه نمایش را انتخاب کنید، سپس در قسمت پایان مهلت صفحه، زمان بیداری صفحه نمایش را کاهش دهید.

پس از کاهش زمان بیداری صفحه نمایش، زمان آن است که قابلیت قفل شدن گوشی به محض خاموش شدن نمایشگر یا با فشردن کلید پاور را فعال کنید؛ برای این کار وارد مسیر زیر شوید:

تنظیمات > امنیت > قفل تلفن بعد از (automatically lock)

گزینه‌ فورا را انتخاب کنید (Immediately)

در همان صفحه قابلیت خاموشی به محض فشردن کلید پاور را فعال کنید (Power button instantly locks)

توجه داشته باشید که محل قرارگیری این تنظیمات با توجه به شرکت سازنده‌ گوشی شما ممکن است متفاوت باشد. آسان‌ترین راه برای پیدا کردن این تنظیمات در پوسته‌های مختلف اندروید استفاده از منوی جستجو در تنظیمات است.

۴. حالت Doze را برای برنامه‌های خاص غیر‌فعال کنید

این ویژگی با اندروید مارشملو برای جلوگیری از هدر رفتن انرژی باتری منتشر شد. ایده اصلی این ویژگی به خواب بردن نرم‌افزارها برای زمانی که صفحه گوشی شما خاموش است بوده که برای جلوگیری از اجرای آنها در زمانی که حضور ندارید، به این نسخه از اندروید اضافه شد.

در حالی که این ویژگی می‌‌تواند بسیار مفید و کاربردی باشد اما گاهی هم ممکن است باعث جلوگیری از دریافت اعلانات از نرم‌افزار مسیجینگ مورد علاقه‌تان شود، همچنین ممکن است در زمان استفاده از اپلیکیشن‌های گذر از تحریم نیز به مشکل بر‌بخورید! چون این اپلیکیشن‌ها نیاز دارند به طور دائم در پس‌زمینه‌ گوشی فعالیت داشته باشند. حالت doze در اندروید گاهی می‌تواند بیشتر از مفید بودن برای‌تان مضر باشد. خوشبختانه در اندروید این امکان وجود دارد که برای اپلیکیشن‌هایی که نصب کرده‌اید، این ویژگی را غیرفعال کنید. برای این کار مسیر زیر را دنبال کنید.

تنظیمات را باز کنید وارد گزینه‌ی باتری شوید (Battery)

بروی منوی سه نقطه‌ای در بالا سمت راست کلیک کنید

بروی گزینه‌ بهینه‌ساز نرم‌افزارها کلیک کنید (Doze and app hibernation)

بروی نرم‌افزاری که دوست دارید کلیک کنید و گزینه بهینه سازی نشود را انتخاب نمایید (Don’t optimize)

به‌یاد داشته باشید که فقط برای برخی نرم‌افزارها استثنا قائل شوید؛ در غیر این‌صورت این کار ممکن است باعث هدر رفتن بیش از حد انرژی باتری شما شود.

۵. قابلیت ردیف اعداد در بالای کیبورد را فعال کنید

کاربرد اعداد در نوشتار و کار‌های روزمره شما زیاد است و جابه‌جایی میان اعداد و حروف در کیبورد اندروید برایتان دشوار و وقت‌گیر است.

اگر از gboard استفاده می‌کنید، می‌توانید اعداد را به بالای کیبورد اضافه کنید تا دیگر نیازی نداشته باشید که بین آن‌ها سوییچ کنید.

gboard را باز کنید و دکمه ایموجی را نگه دارید

بر روی تنظیمات gboard کلیک کنید (Gboard keyboard settings)

گزینه اولویت‌ها را انتخاب کنید (Preferences)

ردیف اعداد را فعال کنید (Number row)

از این پس باید یک ردیف از اعداد را در بالای حروف کی‌بورد خود داشته باشید. این کار می‌تواند باعث افزایش چشمگیر سرعت تایپ شما شود.

۶.قابلیت Instant Apps را فعال کنید

قابلیت Instant Apps ایده بسیار ابتکاری و خلاقانه‌ای بود که توسط گوگل در نسخه هشتم اندروید یعنی اوریو معرفی شد ولی گوگل حدود چند ماه قبل این ویژگی را به نسخه‌های لالی‌پاپ و بعدی اضافه کرد که به شما کمک می‌کند بدون دانلود یک نرم‌افزار و صرف هزینه، یک نرم‌افزار را امتحان کنید.

این قابلیت به طور پیش‌فرض غیر‌فعال است اما فعال کردن آن مثل آب خوردن است.

وارد تنظیمات شوید و گزینه GOOGLE را انتخاب کنید

instant app را فعال کنید سپس بروی گزینه Yes, I’m in کلیک کنید.

پس از فعال‌سازی این قابلیت به آسانی یکی از پنج نرم‌افزاری که تاکنون از این قابلیت در گوگل‌پلی پشتیبانی می‌کنند را جستجو کنید: BuzzFeed, NYTimes, RedBull TV, OneFottball و ShareTheMeal

و یک نرم‌افزار اینستنت را با فشردن گزینه try now امتحان کنید.

برای جستجو در مورد دیگر نرم‌افزار‌هایی که از این قابلیت پشتیبانی می‌کنند، می‌توانید از مرورگر خود استفاده کنید.

۷. آدرس‌بار کروم را به پایین منتقل کنید

لمس بالاترین نقطه‌ها در صفحه بخصوص زمانی که با یک دست با گوشی کار می‌کنید کار دشواری است. آدرس‌بار گوگل‌کروم در نیمه بالای صفحه قرار دارد و دسترسی به آن را در گوشی‌هایی با صفحه نمایش بزرگ دشوار می‌کند.

خوشبختانه راهی سریع و آسان برای انتقال این ‌آدرس‌بار به پایین صفحه وجود دارد که برای این‌کار مسیر زیر را طی کنید.

عبارت رو‌به‌رو را در آدرس‌بار کروم تایپ کنید: chrome://flags

گزینه Chrome Home را پیدا کرده و آن را فعال کنید

بر روی Relaunch Chrome کلیک کنید

بر روی دکمه‌ برنامه‌های اخیر کلیک کنید، کروم را در این صفحه سوایپ کرده تا آن را ببندید

نرم‌افزار کروم را دوباره باز کنید

ممکن است نیاز داشته باشید که مرورگر را چندین بار ببندید. مقداری عجیب است ولی فعلا تنها راهی است که توسط آن می‌شود این ویژگی را فعال کرد.

کار تمام است و آدرس‌بار باید به پایین منتقل شده باشد که کروم را از همیشه قابل دسترس‌تر می‌کند.

۸. شخصی سازی در بخش گزینه‌های توسعه دهنده

جدای از تنظیمات عادی در اندروید بخشی وجود دارد که تنظیمات پیشرفته‌ای را ارایه می‌دهد؛ گزینه‌های توسعه دهنده این کار را برایتان انجام ‌می‌دهد.

گزینه‌های توسعه دهنده برای توسعه دهندگان اندروید طراحی شده است اما کاربران عادی نیز می‌توانند از آن استفاده کنند.

برای مثال می‌توانید animation scales را دستکاری کنید تا گوشی شما روان‌تر شود یا می‌توانید  گزینه USB debugging را فعال کنید تا دستورات command را از طریق کامپیوتر به گوشی ارسال نمایید.

نوشته ۸ تنظیم مهم در اندروید که همین الان باید آن‌ها را تغییر دهید اولین بار در پدیدار شد.