خدمات شبکه و پشتیبانی شبکه

بررسی نوت‌بوک گیمینگ ROG Zephyrus G14 ایسوس؛ بنیان‌گذار سبکی جدید در کلاس خود

نوت‌بوک گیمینگ ROG Zephyrus G14 شرکت ایسوس با تمامی نوت‌بوک‌های گیمینگی که تا به حال دیده‌اید فرق می‌کند. اگرچه، این لپ‌تاپ از کارت گرافیک RTX 2060 انویدیا استفاده می‌کند، اما وزن آن فقط 1.5 کیلوگرم است. از بارزترین مشخصه‌های فنی این دستگاه می‌توان به پردازنده هشت هسته‌ای و شانزده ترد AMD Ryzen 9 4900HS اشاره کرد.

Zephyrus G14 کلاس جدیدی از لپ‌تاپ‌های گیمینگ را به وجود آورده که قیمت آن فقط از 1050 دلار آغاز می‌شود. اما باید ببینیم که آیا نسل جدید لپ‌تاپ‌های گیمینگ نیاز‌های کاربران را برطرف می‌کنند یا خیر؟ پس در ادامه با ما همراه باشید تا محصول خاص شرکت تایوانی ایسوس را مورد بررسی قرار دهیم.

ابعاد و قابلیت حمل

AMD و ایسوس می‌خواهند که لپ‌تاپ G14 همانند سایر دستگاه‌های موجود در بازار از قابلیت حمل بالایی برخوردار باشد. بنابراین، انتظار می‌رود که این نوت‌بوک را بتوان به مکان‌های مختلفی مانند مدرسه و یا محل کار حمل کرده تا بازی‌های مورد نظر را در آن اجرا کرد.

نوت‌بوک ROG Zephyrus G14 از یک پنل 14 اینچی استفاده می‌کند که حاشیه‌های بسیار نازکی در قسمت بالا و طرفین آن مشاهده می‌شوند. در نتیجه، این لپ‌تاپ در هر مقیاس اندازه‌‌گیری از جمله وزن، نسبت به اکثر لپ‌تاپ‌های گیمینگ کوچک‌تر است. این دستگاه 1.5 کیلوگرمی 19 درصد سبک‌تر از مک‌بوک پرو اپل و 24 درصد سبک‌تر از Razer Blade 15 است. شاسی این دستگاه از جنس آلیاژ منیزیم بوده که نسبت به آلومینیوم، بسیار سبک‌تر است.

ROG Zephyrus G14

من در بررسی اولیه خود به عنوان کسی که معمولا از لپ‌تاپ‌های 13 اینچی استفاده می‌کند، در هنگام بیرون آوردن این دستگاه 14 اینچی از جعبه شگفت‌زده شدم. ابعاد این نوت‌بوک فقط 32.5 سانتی‌متر در 22 سانتی‌متر است که حدود 5 درصد کوچک‌تر از مدل 13 اینچی مک‌بوک پرو بود. به عبارتی دیگر، می‌توان Zephyrus G14 را خاص‌ترین لپ‌تاپ در کلاس خود معرفی کرد که دارای ضخامت و وزن کم‌تری است.

عملکرد پردازنده

دستگاه مورد بررسی ما 1450 دلار قیمت دارد و به عنوان مدل متوسط پیکربندی سخت‌افزار به بازار عرضه شده است. این نوت‌بوک از تراشه Ryzen سری 4000 شرکت AMD استفاده می‌کند. تراشه‌های هشت‌ هسته‌ای سری Ryzen 9 H برای قرار گرفتن درون لپ‌تاپ‌های قدرتمند و اجرای بازی‌ها تولید شده‌اند.

نوت‌بوک ROG Zephyrus G14 به دلیل نازک بودن از پردازنده 45 واتی استاندارد AMD استفاده نمی‌کند و به جای آن از یک پردازنده خاص 35 واتی با نام Ryzen 9 4900HS کمک می‌گیرد. حرف S در پایان شماره مدل این CPU به نازک بودن آن (Slim) اشاره می‌کند. بنابراین، فرآیند خنک‌سازی این پردازنده درون شاسی نازک نوت‌بوک گیمینگ ایسوس آسان‌تر خواهد بود. البته، هیچ نگرانی درباره ضعف عملکرد این پردازنده وجود ندارد، مخصوصا اگر پردازنده را طوری برنامه‌ریزی کنید که بتوان از هشت هسته و شانزده ترد آن به طور کامل استفاده کرد. مدل مورد بررسی ما برای ایجاد محتواهایی مانند مدل‌سازی سه‌بعدی یا ویرایش ویدیو مناسب است.

ROG Zephyrus G14

این لپ‌تاپ در بنچمارک‌ها و تست‌های عملی ما نیز از عملکرد بهتری نسبت به دستگاه‌های دارای پردازنده Core i9-9880HK اینتل برخوردار است. به عنوان مثال، عملکرد این محصول در تست چند هسته‌ای بنچمارک Cinebench R20 بسیار عالی بوده و نسبت به مک‌بوک پرو 16 اینچی بهتر عمل کرد. ما در تست‌های عملی نیز با فشرده‌سازی یک ویدیو 4K متوجه شدیم که نوت‌بوک تایوانی‌ها 11 درصد سریع‌تر از دستگاه کوپرتینو‌نشین‌ها عمل می‌کند. نتیجه این تست با نتیجه نوت‌بوک XPS 15 شرکت Dell برابر بود.

هرچند ایراداتی در این بخش وجود دارد؛ صدای این دستگاه در هنگام اجرای بازی‌ها و نرم‌افزار‌های سنگین کمی زیاد است و هرچند، می‌توان از این مسئله چشم‌پوشی کرد، اما مشکل از زمانی آغاز شد که صدای فن‌های Zephyrus G14 در هنگام استفاده عادی و بیکار بودن دستگاه نیز آزاردهنده می‌شدند. همین مسئله باعث می‌شود که افرادی مثل من با استفاده دایم از نوت‌بوک‌ها تمایل کم‌تری به خرید این محصول داشته باشند.

عملکرد دستگاه در هنگام اجرای بازی‌ها

مدل مورد بررسی من از کارت گرافیک RTX 2060 انویدیا استفاده می‌کند. من در هنگام اجرای بازی‌ها با هیچ تاخیر یا مشکلی مواجه نشدم و تمامی عنوان‌ها به صورت روان اجرا شدند. من در این دستگاه سه بازی فورتنایت، Battlefield 5 و Civilization 6 را با نرخ 60 فریم‌برثانیه و رزولوشن 1080p در بالاترین حد تنظیمات اجرا کردم و در این مسیر با هیچ تاخیر و لگ رو‌به‌رو نشدم.

هنگامی که تنظیمات گرافیکی بازی‌ها را کمی کاهش دادیم، عملکرد لپ‌تاپ بهتر هم شد. Zephyrus G14 بازی فورتنایت با با نرخ 118 فریم‌برثانیه و Civilization 6 را با نرخ 132 فریم‌برثانیه اجرا کرد که فقط 10 فریم کم‌تر از نوت‌بوک Razer Blade بود که از کارت گرافیک قدرتمندتر RTX 2070 Max-Q بهره می‌گیرد. در هنگام اجرای بازی Battlefield 5 نیز هیچ مشکلی با پنل 120 هرتزی لپ‌تاپ ایسوس مشاهده نشد. نرخ فریم در حالت Medium به 98 و در حالت Ultra به 70 رسید که در ظاهر بد نبود.

طراحی و نمایشگر

لپ‌تاپ ROG Zephyrus G14 از یک صفحه‌نمایش AniMe Matrix استفاده می‌کند که نور‌های LED درون آن با یک الگو و طراحی تولید شده‌اند. البته، مدل مورد بررسی ما از این نمایشگر استفاده نکرده و در صورت تمایل می‌توان با 500 دلار هزینه بیشتر مدل مجهز به این نمایشگر را خریداری کرد. هرچند، این مدل از نمایشگر ماتریسی استفاده نمی‌کند، اما کیفیت بالای آن توجه ما را به خود جلب کرد.

ROG Zephyrus G14

رنگ پشت پنل نمایشگر سفید بوده و اطراف پنل نیز مشکی است. صفحه‌کلید و شاسی دستگاه نیز به رنگ خاکستری طراحی شده است. با مشاهده تضاد رنگی این لپ‌تاپ به نظر می‌رسد که ایسوس از قسمت‌های مختلف چند نوت‌بوک برای تولید یک نوت‌بوک استفاده کرده است! بهتر بود که ایسوس این نوت‌بوک را با رنگ تمام خاکستری به بازار عرضه می‌کرد.

رنگ‌های موجود در نمایشگر IPS این دستگاه بسیار دقیق هستند و 77 درصد از فضای رنگی AdobeRGB در آن مشاهده می‌شود. نوت‌بوک G14 از دو بلندگوی توییتر در طرفین بالا و دو بلندگوی ووفر در قسمت لولا برای پخش صداها استفاده می‌کند. سطح بلندی صدای خروجی از آن به اندازه کافی رضایت‌بخش است، اما صدای خروجی از بلندگوی یک آیفون اپل از آن بهتر است.

ROG Zephyrus G14

تاچ‌پد و صفحه‌کلید

کیفیت تاچ‌پد این لپ‌تاپ بسیار خوب بود و مرا شگفت‌زده کرد. یافتن یک لپ‌تاپ‌های گیمینگ مجهز به تاچ‌پد بسیار سخت‌ است، چرا که بسیاری از تولیدکنندگان تصور می‌کنند که خریداران این نوع از نوت‌بوک‌ها از موس خارجی استفاده می‌کنند. استفاده از تاچ‌پد این لپ‌تاپ در کاربری‌های روزانه، شما را خسته نمی‌کند.

کلید‌های بزرگی در کیبورد Zephyrus G14 قرار دارند که در همان طرح صفحه‌کلید نوت‌بوک‌های ROG ساخته شده‌اند. در سمت راست کیبورد لپ‌تاپ‌های بزرگ‌تر ROG کلید‌های اضافی وجود دارند، اما این مدل از آن‌ها محروم شده است. هرچند، من ترجیح می‌دهم که در سمت راست صفحه‌کلید نوت‌بوک کلید‌های عددی هم وجود داشته باشند.

ROG Zephyrus G14

تا زمانی که قصد تایپ کردن یک متن طولانی را نداشته باشید، کیبورد این لپ‌تاپ برای شما مناسب خواهد بود. اما در هنگام تایپ کردن طولانی‌مدت با خستگی انگشتان مواجه می‌شوید. نورپردازی کلید‌های صفحه‌کلید نیز کمی نامنظم بوده و نور برخی از کلید‌ها نسبت به سایر آن‌ها بیشتر و یا کم‌تر است. نور پس‌زمینه صفحه‌کلید نیز قابل تنظیم نیست.

درون دکمه پاور این نوت‌بوک یک سنسور اثرانگشت تعبیه شده است. در کمال تعجب، باید بگوییم که این دستگاه دارای وبکم نبوده و نمی‌توان از آن برای مکالمه‌های تصویری یا قابلیت تشخیص چهره Windows Hello استفاده کرد.

عمر باتری

در هنگام خرید لپ‌تاپ‌های گیمینگ این نکته را به خاطر داشته باشید که عمر باتری نوت‌بوک‌های گیمینگ، حتی در صورت استفاده عادی نیز بالا نخواهد بود و نباید انتظار داشته باشید که همانند سخت‌افزار قوی از باتری قوی هم بهره‌مند شوید.

اما در هر حال، عمر باتری ROG Zephyrus G14 طولانی‌تر از سایر لپ‌تاپ‌های گیمینگ است. زمان نگه‌داری شارژ باتری این لپ‌تاپ در هنگام وبگردی ساده کم‌تر از 6 ساعت بود. عمر باتری نوت‌بوک ایسوس در کلاس خود بسیار بالا است. باتری این محصول در هنگام اجرای بازی‌ها، نیم ساعت بیشتر از دستگاه‌هایی مانند Dell G7 و Razer Blade دوام آورد.

ROG Zephyrus G14

ROG Zephyrus G14 در تست‌ باتری Basemark 4 نیز 4 ساعت روشن ماند. این زمان برای اجرای بازی‌ها و نرم‌افزار‌های سنگین هم لحاظ شده است. هم‌چنین، با یک بار شارژ این لپ‌تاپ می‌توان 10 ساعت ویدیو مشاهده کرد که نتیجه بسیار خوبی برای یک نوت‌بوک گیمینگ به حساب می‌آید.

نکات مثبت:

یک دستگاه گیمینگ مناسب و عالی
نازک، کوچک و سبک بودن
عملکرد خوب پردازنده در هنگام اجرای بازی‌های مختلف
تاچ‌پد باکیفیت
طراحی خاص درب اصلی (پشت صفحه‌نمایش)

نکات منفی:

سر و صدای زیاد در هنگام بیکار بودن دستگاه
صفحه‌کلید خسته‌کننده
عدم وجود وب‌کم

نوشته بررسی نوت‌بوک گیمینگ ROG Zephyrus G14 ایسوس؛ بنیان‌گذار سبکی جدید در کلاس خود اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

بررسی اولیه تبلت Yoga Smart Tab لنوو؛ هوشمند، ارزان ولی سنگین

اردیبهشت ۱۷, ۱۳۹۹/در Yoga Smart Tab, بررسی تبلت, بررسی تبلت Yoga Smart Tab لنوو, تازه‌ها, تبلت, تحلیلی, لنوو /توسط ادمین

تبلت Yoga Smart Tab شرکت چینی لنوو یکی از متفاوت‌ترین تبلت‌های اندرویدی در بازار بوده که نسبت به رقبای خود دارای ارزش خرید بیشتری است. از مشخصات و ویژگی‌های این تبلت می‌توان به پنل 10.1 اینچی، کیک استند تطبیق‌پذیر، دستیار گوگل، قابلیت‌های مربوط به هاب‌های هوشمند و سایر موارد اشاره کرد که در ادامه مطلب آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

طراحی

اکثر تبلت‌های موجود در بازار برای پوشش یا ایستادن در حالت‌های مختلف به استند‌های خارجی نیاز دارند که باید آن‌ها را جداگانه خریداری کنید. اما تبلت Yoga Smart Tab از یک استند داخلی کمک می‌گیرد. این استند با فشار یک دکمه از بدنه خارج می‌شود و می‌تواند در زوایای مختلف قرار بگیرد. هم‌چنین، در قسمت پایین این تبلت یک فضای شیب‌دار وجود دارد تا صورت قرار گرفتن دستگاه برروی یک سطح صاف به راحتی بتوان از آن استفاده و یا در آن تایپ کرد. حتی در صورت نیاز می‌توانید تبلت خود را با استفاده از استند برروی دیوار منزل آویزان کنید.

تبلت Yoga Smart Tab

از آن جایی که Yoga Smart Tab از بلندگویی در یک طرف برای پخش صداها بهره می‌گیرد، استفاده از آن در حالت عمودی کمی دشوار خواهد شد. زیرا یک طرف تبلت نسبت به طرف دیگر سنگین بوده و باعث خستگی کاربر می‌شود. بازوی ما نیز در طول استفاده از دستگاه خسته می‌شد. وزن تبلت 581 گرم بوده که نسبت به وزن 420 گرمی تبلت Galaxy Tab S6 سامسونگ و 504 گرمی Amazon Fire HD 10 سنگین است. شاید از لحاظ اعداد و ارقام تفاوت زیادی وجود ندارد، اما با در دست داشتن این تبلت در یک ساعت متوجه وزن سنگین آن خواهید شد.

تبلت Yoga Smart Tab

تبلت Yoga Smart Tab لنوو از یک صفحه‌نمایش 10.1 اینچی IPS با رزولوشن 1920 در 1200 پیکسل استفاده می‌کند. با این حال، هیچ اعوجاج رنگی در هنگام مشاهده پنل نمایشگر از زوایای مختلف وجود ندارد و همین مسئله باعث راحتی کاربران می‌شود. رنگ‌های موجود در تصویر نیز پرطراوت بودند و کیفیت بالای صفحه‌نمایش ما را خیره می‌کند.

نرم‌افزار

تبلت جدید شرکت لنوو نسبت به سایر تبلت‌های موجود در بازار هوشمندتر است، زیرا از حالت اختصاصی دستیار گوگل (Google Assistant) کمک می‌گیرد. به عنوان مثال، باز شدن استند تبلت پس از فعال کردن قابلیت Ambient Mode دستیار گوگل به صورت خودکار انجام می‌شود. این حالت، نمایشگر دستگاه شما را به یک صفحه هوشمند تبدیل می‌کند که اطلاعات آب و هوا، برنامه‌های کاری شما، سرگرمی‌های مورد نظر شما، یادآوری‌ها و سایر موارد لازم را به نمایش می‌گذارد. اکثر تبلت‌ها از Ambient Mode محروم هستند، بنابراین، تبلت لنوو یکی از خاص‌ترین دستگاه‌ها در این زمینه به شمار می‌رود.

هم‌چنین، شما می‌توانید از صفحه‌نمایش Yoga Smart Tab به عنوان یک قاب عکس دیجیتال یا ریموت کنترل از راه دور برای دستگاه‌های هوشمند خانه خود که از دستیار گوگل پشتیبانی می‌کنند، استفاده کنید. ما در طول بررسی این تبلت عاشق گزینه Ambient Mode شدیم، چرا که این قابلیت، تبلت میان‌رده شما را به یک دستگاه کاملا مفید تبدیل می‌کند. اضافه بر موارد مطرح شده، تبلت مورد بررسی ما از قابلیت تشخیص صدای 360 درجه پشتیبانی می‌کند. این قابلیت صدای شما را در هرجایی از اتاق منزل یا محل کار تشخیص می‌دهد.

کیفیت صدا

یکی دیگر از نقاط قوت تبلت Yoga Smart Tab که آن را از دستگاه‌هایی مانند Galaxy Tab S6 متمایز می‌کند، بلندگوهای آن است که در دو طرف صفحه‌نمایش قرار گرفته‌اند. بلندگوهای دوگانه JBL Hi-Fi با پشتیبانی از فناوری صدای دالبی اتموس صدای باکیفیتی را در اختیار ما قرار می‌دهند.

تبلت Yoga Smart Tab

باس خروجی این بلندگوها نیز قابل قبول است، البته، تا هنگامی که سطح صدای تبلت را در حداکثر حالت قرار ندهید! به طور کلی، با افزایش صدا در این تبلت صدای خروجی نیز کیفیت خود را از دست می‌دهد. هرچند، اکثر تبلت‌ها با مشکل کیفیت صدا در هنگام پخش ویدیو‌های یوتیوب مواجه هستند.

عملکرد

تبلت لنوو در برخی از موارد با مشکلات عجیبی روبه‌رو می‌شد که هوشمند بودن آن را زیر سوال می‌برد. هنگامی که ما انگشتمان را به سمت راست تبلت حرکت می‌دهیم، داشبورد یوتیوب برای ما باز می‌شود، این روش یکی از آسان‌ترین راه‌ها برای دسترسی به یوتیوب است، اما مشکل اصلی از جایی شروع می‌شد که ما در برخی از مواقع نمی‌توانستیم ویدیو موردنظر خود را توسط این داشبورد مشاهده کنیم و فقط مدام نشانگر دایره‌ای بافر ویدیو را می‌دیدیم. لازم به ذکر است که این مشکل در اپلیکیشن اصلی یوتیوب وجود نداشت و ما به راحتی ویدیو‌های خود را مشاهده می‌کردیم.

تبلت Yoga Smart Tab

عملکرد صفحه‌نمایش نیز بسیار خوب است. در هنگام اسکرول کردن و اجرای برنامه‌ها با هیچ تاخیری مواجه نشدیم. برخی از تبلت‌ها در این موضوع با مشکلاتی مواجه هستند، اما Yoga Smart Tab عملکرد خوبی را از خود به نمایش گذاشت. این تبلت از تراشه اسنپدراگون 439 کوالکام و یک رم 4 گیگابایتی کمک می‌گیرد، در نتیجه، نمی‌توان انتظار داشت که بازی‌های سنگینی را با کیفیت بالا در آن اجرا کرد.

عمر باتری دستگاه نیز ما را امیدوار می‌کند. باتری تبلت در هنگام وبگری تا 11 ساعت پاسخگوی نیاز‌های شما خواهد بود. این زمان در هنگام پخش ویدیو به 10 ساعت کاهش می‌یابد. می‌توان باتری این تبلت را با Galaxy Tab S6 سامسونگ هم مقایسه کرد.

کیفیت ساخت

تبلت چینی لنوو از کیفیت بالایی برخوردار است. جنس بدنه این دستگاه از آلومینیوم بوده که نسبت به پلاستیک دوام بیشتری دارد.

نتیجه‌گیری

تبلت Yoga Smart Tab شرکت لنوو را می‌توان به عنوان یک دستگاه مطمئن و دو منظوره معرفی کرد که یک صفحه‌نمایش هوشمند را در کنار کاربرد‌های یک تبلت در اختیار شما قرار می‌دهد. قابلیت‌های هوشمند نرم‌افزاری و استند آن باعث می‌شود که محصول لنوو نسبت به سایر رقبا یک قدم جلوتر باشد. البته، کیفیت صفحه‌نمایش و صدای خروجی آن همانند رقبای خود است. تنها نکته منفی این تبلت، عدم تعادل وزن زیاد آن بوده که شما را در استفاده‌های طولانی‌مدت با مشکل مواجه می‌کند.

تبلت Yoga Smart Tab

در نهایت، نیاز‌های شما محصول مورد نظرتان را انتخاب می‌کنند. اگر به دنبال یک تبلت اندرویدی محبوب هستید، Galaxy Tab S6 بهترین گزینه برای خرید است. اما اگر به دنبال قابلیت‌هایی مانند Ambient Mode دستیار گوگل باشید که در تبلت سامسونگ وجود ندارد، Yoga Smart Tab را به سبد خرید خود اضافه کنید. اگر هم به دنبال خرید یک تبلت معمولی ارزان‌قیمت هستید، می‌توانید این محصول را با قیمت 300 دلار خریداری کنید که نصف قیمت تبلت سامسونگ است.

نوشته بررسی اولیه تبلت Yoga Smart Tab لنوو؛ هوشمند، ارزان ولی سنگین اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

با بهترین روش‌های ترکیب PDF در ویندوز، مک و فضای وب آشنا شوید

اردیبهشت ۱۶, ۱۳۹۹/در آموزش, تبدیل‌ PDF, تحلیلی, ترفند, مک, وب, ویندوز /توسط ادمین

فایل‌های PDF را می‌توان اسناد رسمی فضای دیجیتال دانست. بنابراین نه‌تنها اطلاع از شیوه تبدیل آن‌ها اهمیت دارد، بلکه آگاهی از نحوه ترکیب این اسناد نیز خالی از لطف نیست. در این مقاله قصد داریم تا به آموزش ترکیب فایل‌های PDF در پلتفرم‌های مختلف پرداخته و جالب اینکه انجام این کار هیچ هزینه‌ای در بر نخواهد داشت!

روش‌های مبتنی بر ویندوز

در این روش می‌خواهیم از نرم‌افزار Adobe Acrobat Pro DC؛ بهترین ویرایشگر فایل‌های PDF استفاده کنیم. همان‌طور که شاید بدانید، این اپلیکیشن یک نرم‌افزار پولی بوده و شما جهت بهره‌مندی از آن، نیازمند پرداخت هزینه هستید. اما خوشبختانه از طریق دوره آزمایشی این اپلیکیشن می‌توانید برخی از امور خود را به انجام برسانید. با استفاده از نسخه آزمایشی می‌توانید تعدادی و یا اینکه تمامی فایل‌های PDF‌ خود را در آینده‌ای نزدیک، ترکیب کنید.

گام اول: نسخه آزمایشی نرم‌افزار Adobe Acrobat Pro DC را دانلود و نصب کنید.

گام دوم: هنگامی‌که نصب نرم‌افزار تمام شد، آن را اجرا کرده و سپس در گوشه بالا سمت چپ، بر روی زبانه «Tools» کلیک کنید.

ترکیب pdf

گام سوم: بر روی کلید «Combine Files» کلیک کنید.

گام چهارم: بر روی کلید آبی رنگ «Add Files» کلیک کرده و سپس فایل‌های PDF موردنظر جهت ترکیب را انتخاب کنید. لازم به ذکر است که این روش نه‌تنها برای فایل‌های PDF، بلکه برای انواع فایل‌های دیگر نیز کارساز است.

ترکیب pdf

گام پنجم: هنگامی‌که فایل‌های PDF مدنظر خود را انتخاب کردید، آنگاه بر روی کلید «Combine Files» کلیک کنید.

گام ششم: حال می‌بینید که PDFهای شما در قالب یک فایل واحد ترکیب شده‌اند. اکنون تنها کاری که باید انجام دهید این است که فایل به دست آمده را در محلی جدید ذخیره کنید. جهت انجام این کار باید در منوی «File»، گزینه «Save As» را انتخاب کرده و سپس مکان و نام فایل جدید خود را تعیین کنید.

ترکیب pdf

اگر نسبت به استفاده از نرم‌افزار Adobe Acrobat Pro DC چندان علاقه‌مند نیستید و یا اینکه دوره آزمایشی آن در حال اتمام است، آنگاه می‌توانید به سایر نرم‌افزارهای ویندوزی شخص ثالث مخصوص انجام این کار، نگاهی بیندازید. یکی از گزینه‌های مناسب ترکیب فایل‌های PDF، اپلیکیشن Perfect PDF Combine است.

روش‌های مبتنی بر سیستم‌عامل مک

به لطف MacOS Finder، در آخرین نسخه‌های این سیستم‌عامل یعنی Mojave و Catalina، ترکیب فایل‌های PDF بسیار آسان شده است. Finder جدید، پیش‌نمایشی از فایل‌های شما را نشان داده و همچنین منویی متنی را نیز در کناره پنجره‌ها ایجاد می‌کند. این ویژگی به کاربران مک این امکان را می‌دهد که تعدادی از کارها را به‌سرعت انجام دهند. یکی از این عملیات‌ها، ایجاد PDF با استفاده از فایل‌های انتخابی است.

شما می‌توانید منوی اقدامات سریع را در زیر مشخصات فایل‌های انتخابی، مشاهده کنید. اگر عملکرد «Create PDF» در نگاه اول ظاهر نشد، باید جهت نمایش آن، بر روی کلید «More» کلیک کنید.

گام اول: Finder را باز کرده و سپس PDF‌های موردنظر جهت ترکیب را انتخاب کنید.

ترکیب pdf

گام دوم: هنگامی‌که فایل‌های موردنظر خود را انتخاب کردید، آنگاه پنجره Finder نیز پیش‌نمایشی از فایل‌ها را به همراه کلید «Create PDF» (در قسمت پایین) نمایش می‌دهد. با کلیک بر روی کلید «Create PDF»، فایل PDF شما آماده می‌شود.

گام سوم: در ادامه می‌توانید PDF ایجاد شده را با انتخاب Preview، باز کنید. اگر قصد تغییر ترتیب صفحات را دارید، آنگاه می‌توانید با کشیدن و رها کردن تصاویر بندانگشتی سمت چپ، این کار را انجام دهید. همچنین امکان حاشیه‌نویسی و چرخش صفحات نیز وجود دارد.

ترکیب pdf

گام چهارم: هنگامی‌که کارتان به پایان رسید، با کلیک بر روی «File > Rename» می‌توانید خروجی کار خود را تغییر نام دهید.

روش‌‎های مبتنی بر فضای وب

با جست‌و‌جو در فضای وب می‌توانید ابزارهایی رایگان را پیدا کنید که می‌توانند کار ترکیب PDF را برای شما انجام دهند. اگر فرصت چندانی در اختیار ندارید، آنگاه این روش می‌تواند بهترین گزینه پیش‌روی شما باشد، زیرا این برنامه‌ها به مبدأ و مقصد فایل‌های PDF شما کاری نداشته و علاوه بر این‌ها، نیازی به نصب نرم‌افزارهای اضافی نیز ندارند. البته این ابزارهای وب محور از محدودیت حجم فایل‌ها رنج می‌برند.

در زیر به چندین ابزار محبوب در این زمینه اشاره می‌کنیم. البته باید این را نیز در نظر داشته باشید که تمامی این ابزارها، عملکردی مشابه دارند. اگر هم در زمینه فرمت‌های مورد پشتیبانی با مشکلی مواجه شدید، آنگاه می‌توانید سایر وب‌سایت‌ها را بررسی کنید.

PDF Merge

ترکیب pdf

با بارگذاری این وب‌سایت، پنجره‌ای ساده را مشاهده خواهید کرد که در آن کادرهایی جهت کشیدن و رها کردن فایل‌های PDF گنجانده شده‌اند. در این ابزار، گزینه ساده «Merge Files» جهت ترکیب فایل‌های PDF، قرار داده شده است. اگر حجم کاری شما از 5 مگابایت بیشتر نشود، آنگاه نیازی به پرداخت پول نیز نخواهید داشت. طبیعتا در نسخه پولی می‌توانید حجم کاری بالاتری داشته باشید.

PDF Joiner

ترکیب pdf

PDF Joiner جهت تغییر و تبدیل انواع فرمت‌ها، گزینه‌ای ایدئال است. بله، شما می‌توانید فایل‌های PDF خود را ترکیب کرده و همچنین فرمت سند ترکیبی خود را به متن و یا JPG (و برعکس) تغییر دهید. اگر به دنبال تبدیل چندین فرمت به یک فرمت هستند، آنگاه PDF Joiner می‌تواند گزینه‌ای ایدئال برای انجام این کار باشد. هر چند که در هر بار تبدیل، تنها می‌توانید تا سقف 20 فایل را تبدیل کنید.

Smallpdf

ترکیب pdf

حسن شهرت این وب‌سایت برای این است که شما با استفاده از آن می‌توانید فایل‌های خود را به‌صورت مستقیم از Dropbox و Google Drive دانلود کنید. بنابراین اگر پیش‌تر کار آپلود را انجام داده باشید، دیگر نیازی به تکرار این فرایند ندارید. این ابزار برای انجام پروژه‌های مشترک، گزینه‌ای عالی بوده و در حالت کلی نیز سعی بر این دارد که به پلتفرمی حرفه‌ای‌تر تبدیل شود. به‌عنوان‌مثال، این ‌وب‌سایت رویه‌های امنیتی خود را توصیف کرده و همچنین به محض ایجاد، به شما امکان نمایش اسناد PDF را می‌دهد. Smallpdf گزینه‌ای عالی برای ترکیب‌ اسناد کاری است. گزینه‌های تبدیل و جداسازی در این پلتفرم در دسترس بوده و همچنین افزونه مرورگر کروم و اپلیکیشن دسکتاپی آن نیز موجود هستند.

FoxyUtils Merge PDF

ترکیب pdf

FoxyUtils سعی می‌کند تا با مشارکت در یک پروژه درخت‌کاری، مردم را به استفاده بیشتر از این ابزار سوق دهد. این پلتفرم برای طرفداران محیط‌زیست گزینه‌ای مناسب بوده و البته نهایت حجم فایل‌های مورد پشتیبانی آن نیز، از 50 مگابایت عبور نمی‌کند.

نوشته با بهترین روش‌های ترکیب PDF در ویندوز، مک و فضای وب آشنا شوید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

با بهترین ابزارهای بررسی دمای پردازنده مرکزی آشنا شوید

اردیبهشت ۱۶, ۱۳۹۹/در cpu, آموزش, تحلیلی, ترفند, دما, مانیتورینگ, پردازنده مرکزی /توسط ادمین

دمای پردازنده مرکزی یکی از مسائل بسیار مهم و تأثیرگذار در عمر و همچنین کارایی این سخت‌افزار بوده و بسیاری از کاربران علاقه‌مند هستند تا به بررسی این شاخص در شرایط مختلف بپردازند. دمای رایانه شخصی شما چقدر بالا بوده و چرا این موضوع اهمیت دارد؟ شما می‌توانید پاسخ این پرسش را از دو طریق به دست آورید. یکی از این راه‌ها، دانلود نرم‌افزارهای مانیتورینگ و دیگری نیز استفاده از سخت‌افزارهای مخصوص این کار است.

خنک نگه داشتن یک رایانه همانند وجود آب در رادیاتور یک ماشین، حیاتی است. اگر سخت‌افزارهای یک کامپیوتر بیش‌از‌حد داغ شوند، آنگاه باید به فکر خرید رایانه‌ای جدید بود. در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا از این قضیه جلوگیری کنیم.

اپلیکیشن‌های ویندوزی

جهت بررسی دمای پردازنده مرکزی لازم نیست که حتما وارد جزئیات UEFI/BIOS مادربورد رایانه خود بشوید. اپلیکیشن‌های نظارتی، اطلاعات حرارتی موردنیاز خود را از همان حسگرهای مورداستفاده UEFI/BIOS تأمین می‌کنند، البته با این تفاوت که جهت دسترسی به این اطلاعات لازم نیست که از محیط ویندوز خارج شوید. این قضیه دو پیامد دارد: یکی اینکه جهت بررسی دمای پردازنده مرکزی خود، به راه‌اندازی مجدد رایانه احتیاجی نیست و دوم اینکه می‌توانید کارهای سنگین را با کامپیوتر خود انجام داده و همزمان با آن نیز، دمای پردازنده مرکزی را تحت نظر داشته باشید.

اپلیکیشن‌های فرست پارتی و شخص ثالث بسیاری وجود دارند که شما با استفاده از آن‌ها می‌توانید علاوه بر اطلاعات اضافی، سریع و آسان نیز به دمای پردازنده مرکزی خود دسترسی داشته باشید. برخی از این نرم‌افزارها عملکرد بسیار خوبی دارند. اما در هر صورت اگر فقط به دنبال بررسی دمای پردازنده مرکزی رایانه خود هستید، در زیر ما به چند نرم‌افزار مناسب این کار اشاره می‌کنیم:

Intel XTU

بررسی دمای پردازنده مرکزی

اگر از پردازنده‌های شرکت اینتل استفاده می‌کنید، آنگاه به‌جرئت می‌توان گفت که اپلیکیشن Extreme Tuning Utility یا همان XTU یکی از بهترین شیوه‌های بررسی دمای پردازنده مرکزی شما است. هرچند که این نرم‌افزار در اصل جهت مقاصد اورکلاکینگ توسعه داده شده، اما در هر صورت Intel XTU چندین عملکرد مانیتورینگ را نیز در خود جای می‌دهد.

گام اول: جهت اطلاع از دمای پردازنده مرکزی خود، باید این اپلیکیشن را دانلود کرده و سپس همانند سایر نرم‌افزارها، به نصب آن اقدام کنید.

گام دوم: در هنگام بالا آمدن Intel XTU، با سیلی از اطلاعات مواجه خواهید شد. اما اگر در صفحه اصلی این نرم‌افزار به پنل پایینی آن نگاهی بیندازید، تعدادی از اطلاعات کلیدی پیرامون پردازنده خود را مشاهده خواهید کرد. مهمترین قسمت‌های این راهنما دو گزینه «package temperature» و «associated graph» هستند. این دو شاخص دمای پردازنده شما را نمایش می‌دهند.

گام سوم: اگر هم به شاخص «CPU Utilization» یا همان «درصد استفاده از پردازنده مرکزی» نگاهی بیندازید، آنگاه میزان فعالیت CPU کامپیوتر خود را نیز مشاهده خواهید کرد. طبیعتا عدد بالاتر به‌معنای وظایف سنگین‌تر پردازنده شما است. اگر هم می‌خواهید که عملکرد پردازنده مرکزی خود را در زیر فشار پردازشی مشاهده کنید، آنگاه باید از طریق برگه مربوطه سمت چپ، بنچمارک داخلی همین نرم‌افزار را اجرا کنید.

AMD Ryzen Master

بررسی دمای پردازنده مرکزی

گام اول: اگر از پردازنده‌های شرکت AMD استفاده می‌کنید، آنگاه نرم‌افزار AMD Ryzen Master می‌تواند نیاز شما را در زمینه بررسی دمای پردازنده، برطرف سازد. عملکرد این اپلیکیشن بسیار شبیه به Intel XTU است، البته برای تراشه‌های Ryzen. از طریق این آدرس می‌توانید این نرم‌افزار را دانلود و نصب کنید.

گام دوم: در کنار توانایی‌های تغییر کلاک هسته‌ها، این اپلیکیشن می‌تواند دمای پردازنده را نیز به شما نمایش دهد (در قسمت سمت چپ). همانند Intel XTU، این نرم‌افزار نیز از یک نمودار برخوردار بوده که می‌تواند دمای پردازنده مرکزی رایانه شما را در طول زمان نشان داده و حتی می‌توانید این اطلاعات را به تفکیک هسته‌ها نیز مشاهده کنید.

گام سوم: AMD Ryzen Master می‌تواند اطلاعاتی را در زمینه اوج و متوسط دما در اختیار شما قرار دهد. بدین ترتیب می‌توانید دمای پردازنده خود را در طول دوره‌ای بلندمدت تحت نظر داشته باشید. این قابلیت برای کسانی که در رابطه با زمان فعالیت و یا نیروهای خارجی تأثیرگذار بر پردازنده خود نگران هستند، مفید خواهد بود.

HWMonitor

بررسی دمای پردازنده مرکزی

یکی از ابزارهای کلاسیک جهت بررسی وضعیت رایانه‌های شخصی، اپلیکیشن HWMonitor است. این نرم‌افزار می‌تواند همه چیز را از ولتاژ قطعات گرفته تا دمای آن‌ها، به شما نمایش دهد. HWMonitor قابلیت‌هایی همانند اورکلاکینگ را در بر نداشته و رابط کاربری آن نیز بسیار ساده است، به همین دلیل سریعا می‌توانید به اطلاعات مدنظر خود دسترسی داشته باشید.

سخت‌افزارهای مخصوص بررسی دمای پردازنده مرکزی

بررسی دمای پردازنده مرکزی

در نهایت اگر هیچ‌کدام از گزینه‌های بالا نتوانستند شما را در زمینه بررسی دمای پردازنده راضی نگه دارند، آنگاه شاید بهتر باشد که از سخت‌افزارهای مخصوص این کار بهره جویید. معمولا این ابزارها بخشی از کنترلرهای فن سخت‌افزار رایانه‌های دسکتاپی هستند. این سخت‌افزارها گاهی اوقات از حسگرهای حرارتی آنبورد استفاده می‌کنند، اما در بسیاری از اوقات نیز این سخت‌افزارها از حسگرهای جداگانه بهره برده و از این طریق دمای پردازنده مرکزی را به شما اعلام می‌کنند. البته نصب این ابزارها آسان نبوده و اگر خودتان تخصص چندانی در این زمینه ندارید، بهتر است که این کار را به یک متخصص بسپارید.

نوشته با بهترین ابزارهای بررسی دمای پردازنده مرکزی آشنا شوید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

با بهترین ابزارهای بررسی دمای پردازنده مرکزی آشنا شوید

اردیبهشت ۱۶, ۱۳۹۹/در cpu, آموزش, تحلیلی, ترفند, دما, مانیتورینگ, پردازنده مرکزی /توسط ادمین

دمای پردازنده مرکزی یکی از مسائل بسیار مهم و تأثیرگذار در عمر و همچنین کارایی این سخت‌افزار بوده و بسیاری از کاربران علاقه‌مند هستند تا به بررسی این شاخص در شرایط مختلف بپردازند. دمای رایانه شخصی شما چقدر بالا بوده و چرا این موضوع اهمیت دارد؟ شما می‌توانید پاسخ این پرسش را از دو طریق به دست آورید. یکی از این راه‌ها، دانلود نرم‌افزارهای مانیتورینگ و دیگری نیز استفاده از سخت‌افزارهای مخصوص این کار است.

خنک نگه داشتن یک رایانه همانند وجود آب در رادیاتور یک ماشین، حیاتی است. اگر سخت‌افزارهای یک کامپیوتر بیش‌از‌حد داغ شوند، آنگاه باید به فکر خرید رایانه‌ای جدید بود. در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا از این قضیه جلوگیری کنیم.

اپلیکیشن‌های ویندوزی

جهت بررسی دمای پردازنده مرکزی لازم نیست که حتما وارد جزئیات UEFI/BIOS مادربورد رایانه خود بشوید. اپلیکیشن‌های نظارتی، اطلاعات حرارتی موردنیاز خود را از همان حسگرهای مورداستفاده UEFI/BIOS تأمین می‌کنند، البته با این تفاوت که جهت دسترسی به این اطلاعات لازم نیست که از محیط ویندوز خارج شوید. این قضیه دو پیامد دارد: یکی اینکه جهت بررسی دمای پردازنده مرکزی خود، به راه‌اندازی مجدد رایانه احتیاجی نیست و دوم اینکه می‌توانید کارهای سنگین را با کامپیوتر خود انجام داده و همزمان با آن نیز، دمای پردازنده مرکزی را تحت نظر داشته باشید.

اپلیکیشن‌های فرست پارتی و شخص ثالث بسیاری وجود دارند که شما با استفاده از آن‌ها می‌توانید علاوه بر اطلاعات اضافی، سریع و آسان نیز به دمای پردازنده مرکزی خود دسترسی داشته باشید. برخی از این نرم‌افزارها عملکرد بسیار خوبی دارند. اما در هر صورت اگر فقط به دنبال بررسی دمای پردازنده مرکزی رایانه خود هستید، در زیر ما به چند نرم‌افزار مناسب این کار اشاره می‌کنیم:

Intel XTU

بررسی دمای پردازنده مرکزی

اگر از پردازنده‌های شرکت اینتل استفاده می‌کنید، آنگاه به‌جرئت می‌توان گفت که اپلیکیشن Extreme Tuning Utility یا همان XTU یکی از بهترین شیوه‌های بررسی دمای پردازنده مرکزی شما است. هرچند که این نرم‌افزار در اصل جهت مقاصد اورکلاکینگ توسعه داده شده، اما در هر صورت Intel XTU چندین عملکرد مانیتورینگ را نیز در خود جای می‌دهد.

گام اول: جهت اطلاع از دمای پردازنده مرکزی خود، باید این اپلیکیشن را دانلود کرده و سپس همانند سایر نرم‌افزارها، به نصب آن اقدام کنید.

گام دوم: در هنگام بالا آمدن Intel XTU، با سیلی از اطلاعات مواجه خواهید شد. اما اگر در صفحه اصلی این نرم‌افزار به پنل پایینی آن نگاهی بیندازید، تعدادی از اطلاعات کلیدی پیرامون پردازنده خود را مشاهده خواهید کرد. مهمترین قسمت‌های این راهنما دو گزینه «package temperature» و «associated graph» هستند. این دو شاخص دمای پردازنده شما را نمایش می‌دهند.

گام سوم: اگر هم به شاخص «CPU Utilization» یا همان «درصد استفاده از پردازنده مرکزی» نگاهی بیندازید، آنگاه میزان فعالیت CPU کامپیوتر خود را نیز مشاهده خواهید کرد. طبیعتا عدد بالاتر به‌معنای وظایف سنگین‌تر پردازنده شما است. اگر هم می‌خواهید که عملکرد پردازنده مرکزی خود را در زیر فشار پردازشی مشاهده کنید، آنگاه باید از طریق برگه مربوطه سمت چپ، بنچمارک داخلی همین نرم‌افزار را اجرا کنید.

AMD Ryzen Master

بررسی دمای پردازنده مرکزی

گام اول: اگر از پردازنده‌های شرکت AMD استفاده می‌کنید، آنگاه نرم‌افزار AMD Ryzen Master می‌تواند نیاز شما را در زمینه بررسی دمای پردازنده، برطرف سازد. عملکرد این اپلیکیشن بسیار شبیه به Intel XTU است، البته برای تراشه‌های Ryzen. از طریق این آدرس می‌توانید این نرم‌افزار را دانلود و نصب کنید.

گام دوم: در کنار توانایی‌های تغییر کلاک هسته‌ها، این اپلیکیشن می‌تواند دمای پردازنده را نیز به شما نمایش دهد (در قسمت سمت چپ). همانند Intel XTU، این نرم‌افزار نیز از یک نمودار برخوردار بوده که می‌تواند دمای پردازنده مرکزی رایانه شما را در طول زمان نشان داده و حتی می‌توانید این اطلاعات را به تفکیک هسته‌ها نیز مشاهده کنید.

گام سوم: AMD Ryzen Master می‌تواند اطلاعاتی را در زمینه اوج و متوسط دما در اختیار شما قرار دهد. بدین ترتیب می‌توانید دمای پردازنده خود را در طول دوره‌ای بلندمدت تحت نظر داشته باشید. این قابلیت برای کسانی که در رابطه با زمان فعالیت و یا نیروهای خارجی تأثیرگذار بر پردازنده خود نگران هستند، مفید خواهد بود.

HWMonitor

بررسی دمای پردازنده مرکزی

یکی از ابزارهای کلاسیک جهت بررسی وضعیت رایانه‌های شخصی، اپلیکیشن HWMonitor است. این نرم‌افزار می‌تواند همه چیز را از ولتاژ قطعات گرفته تا دمای آن‌ها، به شما نمایش دهد. HWMonitor قابلیت‌هایی همانند اورکلاکینگ را در بر نداشته و رابط کاربری آن نیز بسیار ساده است، به همین دلیل سریعا می‌توانید به اطلاعات مدنظر خود دسترسی داشته باشید.

سخت‌افزارهای مخصوص بررسی دمای پردازنده مرکزی

بررسی دمای پردازنده مرکزی

در نهایت اگر هیچ‌کدام از گزینه‌های بالا نتوانستند شما را در زمینه بررسی دمای پردازنده راضی نگه دارند، آنگاه شاید بهتر باشد که از سخت‌افزارهای مخصوص این کار بهره جویید. معمولا این ابزارها بخشی از کنترلرهای فن سخت‌افزار رایانه‌های دسکتاپی هستند. این سخت‌افزارها گاهی اوقات از حسگرهای حرارتی آنبورد استفاده می‌کنند، اما در بسیاری از اوقات نیز این سخت‌افزارها از حسگرهای جداگانه بهره برده و از این طریق دمای پردازنده مرکزی را به شما اعلام می‌کنند. البته نصب این ابزارها آسان نبوده و اگر خودتان تخصص چندانی در این زمینه ندارید، بهتر است که این کار را به یک متخصص بسپارید.

نوشته با بهترین ابزارهای بررسی دمای پردازنده مرکزی آشنا شوید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

راهنمای جامع استفاده از سرویس تماس ویدیویی Zoom

اردیبهشت ۱۶, ۱۳۹۹/در ZOOM, آموزش, تحلیلی, ترفند, تماس تصویری, تماس ویدیویی /توسط ادمین

سرویس‌های تماس ویدیویی ابزاری مناسب جهت همکاری از راه دور هستند. در این مقاله قصد داریم تا شیوه استفاده از پلتفرم Zoom را به شما آموزش دهیم. همان‌طور که باید تا به حال فهمیده باشید، این سرویس بر ایجاد تماس چشمی تمرکز داشته و سعی دارد تا نقص‌های ناشی از تماس صوتی را پوشش دهد.

هنگامی‌که کار از راه دور صرفا به دلیل راحتی نبوده، بلکه یک الزام باشد (همانند هنگام شیوع یک ویروس فراگیر)، آنگاه تماس ویدیویی می‌تواند ارزش خود را بهتر نشان دهد. یکی از بهترین سرویس‌ها در این زمینه می‌تواند پلتفرم Zoom باشد. Zoom ابزاری مناسب برای کسانی است که قصد دارند تا از راه دور به همکاری بپردازند.

شیوه ایجاد حساب در Zoom

ابتدا باید به وب‌سایت Zoom مراجعه کرده و سپس بسته به نیاز خود، یکی از گزینه‌ها را جهت دانلود اپلیکیشن این سرویس انتخاب کرده و سپس آن را نصب کنید. ما در این مقاله گزینه اول را برگزیده‌ایم.
اپلیکیشن Zoom را بر روی رایانه شخصی خود اجرا کنید.
بر روی گزینه «Sign In» کلیک کنید.
گزینه «Sign Up Free» را برگزینید.
در اینجا به‌صورت خودکار، وب‌سایت Zoom بر روی مرورگر پیش‌فرض شما بارگذاری می‌شود.
ایمیل خود را وارد کنید.
بر روی کلید آبی رنگ «Sign Up» کلیک کنید.
در صفحه بعد در رابطه با دسترسی به ایمیل فعال‌سازی به شما اطلاعاتی داده می‌شود. همچنین در صورت عدم دریافت ایمیل می‌توانید مجددا در این صفحه اقدام کنید.
صندوق ورودی ایمیل خود را باز کرده و سپس ایمیل فعال‌سازی Zoom را پیدا کنید.
ایمیل موردنظر را باز کرده و سپس بر روی کلید آبی رنگ «Activate Account» کلیک کنید.
در ادامه، صفحه ثبت‌نام Zoom در مرورگر شما بارگذاری می‌شود. نام، نام خانوادگی و سپس گذرواژه خود را وارد کنید.
در ادامه صفحه‌ای در مقابل شما ظاهر می‌شود که در آن می‌توانید اطرافیان خود را نیز به این سرویس دعوت کنید. ما در اینجا این قسمت را کنار گذاشته و وارد مرحله نهایی می‌شویم.
در گام نهایی، صفحه‌ای در مقابل شما ظاهر می‌شود که طی آن می‌توانید یک ملاقات آزمایشی را ترتیب داده و یا اینکه مستقیما به حساب خود وارد شوید. ما در اینجا گزینه «Go to My Account» را انتخاب می‌کنیم.
در ادامه اگر قصد استفاده از اپلیکیشن Zoom را دارید، آن را باز کرده و سپس مجددا بر روی گزینه «Sign In» کلیک کنید.
ایمیل و گذرواژه خود را وارد کرده و سپس بر روی گزینه «Sign In» کلیک کنید. اگر قصد دارید تا در دفعات بعدی نیاز به وارد کردن ایمیل و گذرواژه نداشته باشید، آنگاه باید تیک گزینه «Keep me signed in» را نیز فعال کنید.
در نهایت می‌بینید که به حساب خود وارد شده‌اید.

چگونه یک کنفرانس ویدیویی را در Zoom برگزار کنیم؟

استفاده رایگان از Zoom محدودیت‌هایی به همراه داشته و یکی از مهم‌ترین‌های آن‌ها را می‌توان مدت زمان محدود 40 دقیقه‌ای جهت برقراری تماس‌های گروهی (3 یا 3 نفر بیشتر) دانست.

راه‌اندازی اولیه تماس ویدیویی در Zoom کار آسانی است. در ابتدا باید به اپلیکیشن یا وب‌سایت zoom رفته و سپس به حساب خود وارد شوید. هنگامی‌که به حساب خود وارد شدید، نشانگر موس خود را بر روی قسمت «Host a Meeting» گذاشته و سپس یکی از گزینه‌های «video on» (ویدیویی)، «video off» (بدون ویدیو) و «screen share only» (فقط به‌اشتراک‌گذاری صفحه) را انتخاب کنید. ما در قسمت «Host a Meeting»، گزینه «video on» را انتخاب می‌کنیم (اگر از روش وب‌سایت استفاده کنید، آنگاه باید مجددا اپلیکیشن zoom را دانلود و نصب کنید).

استفاده از Zoom

گام مهمی دیگری که باید در ابتدا بردارید این است که صدا و ویدیوی خود را تست کنید. البته هرگاه که تماسی را آغاز کنید، آنگاه می‌توانید این کار را نیز مجددا انجام دهید. جهت شروع این فرایند، باید بر روی گزینه «Test Speaker and Microphone» کلیک کنید.

استفاده از Zoom

در اینجا با گزینه‌هایی روبه‌رو خواهید شد که با استفاده از آن‌ها می‌توانید به تنظیم بلندگوها و میکروفون خود بپردازید. هرچند که این فرایند به‌سرعت انجام نمی‌شود، اما در هر صورت بهتر است که از منوی کشویی، بلندگو و میکروفون مناسب را انتخاب کنید. هنگامی‌که از صحت صدای خود مطمئن شدید، آنگاه می‌توانید به تماس ویدیویی موردنظر بپیوندید.

چگونه به مات کردن، توقف ویدیو و گفتگوی متنی در Zoom بپردازیم؟

تمامی ابزارهای مهمی که جهت کنترل تماس‌های خود به آن‌ها نیاز دارید، در قسمت پایین صفحه، نمایش داده می‌شوند. اگر قصد مات کردن صدای خود را دارید، آنگاه می‌توانید بر روی کلید «Mute» در گوشه پایین سمت چپ کلیک کنید. در کنار این گزینه نیز می‌توانید کلید «Stop Video» را که جهت خاموش کردن وب‌کم به کار می‌رود، پیدا کنید.

اگر هم بر روی کلید «Chat» کلیک کنید، آنگاه توانایی گفتگوی متنی برای شما امکان‌پذیر شده و از این طریق نیز می‌توانید پیام خود را به سایر اعضای گروه برسانید.

چگونه نمایشگر خود را به‌ اشتراک بگذاریم؟

اگر قصد ارائه دادن و یا نمایش یک دستورالعمل را داشته باشید، آنگاه به‌اشتراک‌گذاری نمایشگر رایانه، قابلیتی مفید خواهد بود. با کلیک بر روی کلید «Share Screen» در نوار ابزار پایین صفحه، می‌توانید این کار را انجام دهید. در اینجا با منویی مواجه می‌شوید که در آن انواع روش‌های به‌اشتراک‌گذاری وجود دارند. در اینجا می‌توانید نمایشگر خود، اپلیکیشنی خاص، صفحه آیفون یا آیپد (البته اگر تنظیم شده باشند) و یا یک وایت‌بورد را به اشتراک بگذارید. استفاده از وایت‌بورد به شما این امکان را می‌دهد که در زمینه نوشته‌ها و ترسیم‌ها با سایرین همکاری کنید.

در هنگام استفاده از Zoom باید این نکته را نیز به یاد داشته باشید که اگر گزینه به‌اشتراک‌گذاری نمایشگر را انتخاب کنید، آنگاه تمامی فضای صفحه‌نمایش مانیتور شما به کاربران گروه نشان داده می‌شود، بنابراین بهتر است که پیش از انجام این کار، فضای کاری خود را مرتب کنید.

چگونه سایرین را نیز به تماس‌های Zoom خود دعوت کنیم؟

ازآنجایی‌که شما یک تماس ویدیویی را ترتیب داده‌اید، پس می‌توانید بر روی برخی از ویژگی‌های آن نیز کنترل داشته باشید. گزینه اول، دعوت سایرین به تماس‌ها است. جهت انجام این کار، باید بر روی گزینه «Invite» کلیک کنید. در اینجا با صفحه‌ای مواجه خواهید شد که در آن از شما می‌خواهد که یکی از سرویس‌های ایمیل را جهت فرستادن دعوت‌نامه انتخاب کنید.

استفاده از Zoom

در این مقاله ما از کلاینت پیش‌فرض (Windows Mail) استفاده کرده‌ایم. در ادامه ایمیلی حاوی اطلاعات تماس آماده شده و تنها کاری که شما باید انجام دهید این است که گیرنده‌های آن را مشخص سازید.

راه دیگری نیز جهت دعوت سایرین به جلسه‌های شما وجود داشته و آن، ارسال آیدی جلسه به آن‌ها است. آیدی تماس در بالای صفحه و با یک کد 9 رقمی نمایش داده می‌شود. راه‌کار آخر نیز این است که بر روی گزینه «Copy URL» کلیک کنید؛ با این اقدام، لینک کامل را به اشخاص موردنظر ارسال می‌کنید.

هنگامی‌که جلسه شما آغاز شد و همچنین افراد موردنظر شما نیز در آن حضور یافتند، آنگاه می‌توانید به مدیریت آن‌ها نیز بپردازید. بر روی گزینه «More» کلیک کرده تا بتوانید گزینه‌های مربوط به جلسه ویدیویی را مشاهده کنید.

نشانگر موس خود را بر روی نام و علامت شرکت‌کنندگان برده و سپس بر روی گزینه «More» کلیک کنید تا گزینه‌های مختص آن‌ها همانند «Ask to Start Video» (درخواست برقراری تماس تصویری) یا «Make Host» (انتخاب به‌عنوان میزبان) را مشاهده نمایید.

استفاده از Zoom

همچنین می‌توانید به ضبط جلسات خود نیز بپردازید. جهت انجام این کار، فقط کافی است که بر روی کلید ضبط کلیک کرده تا سرویس Zoom ضبط کنفرانس ویدیویی شما را آغاز کند. در ادامه می‌بینید که تعدادی از گزینه‌های کنترلی در قسمت بالاتر سمت چپ رابط کاربری این سرویس ظاهر می‌شوند. هنگامی‌که کارتان تمام شد، باید بر روی کلید توقف کلیک کرده و در ادامه دستورالعمل‌ها را جهت ذخیره ویدیو دنبال کنید.

هنگامی‌که نتیجه مطلوب را از تماس ویدیویی خود به دست آوردید، آنگاه می‌توانید به آن خاتمه دهید. اگر قصد دارید که از جلسه خارج شده اما همچنان خود جلسه پابرجا باشد، آنگاه باید میزبان جدیدی را برای آن برگزینید.

استفاده از Zoom

چگونه به یک جلسه Zoom ملحق شویم؟

دو روش جهت انجام این کار وجود دارد. میزبان جلسه باید لینک یا آیدی جلسه را فراهم سازد. اگر لینک کامل باشد، فقط کافی است که آن را در مرورگر اینترنت خود قرار داده و سپس کلید «Enter» را فشار دهید.

اگر هم آیدی جلسه در اختیار شما قرار داده شده، آنگاه باید در اپلیکیشن یا وب‌سایت Zoom به قسمت « Join A Meeting» رفته و سپس آیدی موردنظر را در کادر «Meeting ID» قرار دهید.

استفاده از Zoom

هنگامی‌که به جلسه موردنظر وارد شدید، آنگاه گزینه‌های مربوط به میزبان جلسه را در اختیار خواهید داشت، اما عملکردهای مدیریتی را خیر. در ادامه شما می‌توانید گفتگوی متنی را آغاز کرده، به ضبط جلسه پرداخته، سایرین را دعوت کرده، نمایشگر خود را به اشتراک گذاشته و همچنین لیست شرکت‌کنندگان را نیز مشاهده نمایید. البته امکان مات کردن صدا و توقف ویدیو را نیز خواهید داشت.

استفاده از Zoom

هنگامی‌که کارتان تمام شد، فقط کافی است که بر روی کلید «Leave Meeting» در گوشه پایین سمت راست کلیک کنید.

نوشته راهنمای جامع استفاده از سرویس تماس ویدیویی Zoom اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

استانداردهای شارژ سریع و ویژگی‌های هرکدام را بهتر بشناسید

اردیبهشت ۱۶, ۱۳۹۹/در آموزش, تحلیلی, شارژ سریع, شارژ سریع اوپو, شارژ سریع اپل, شارژ سریع سامسونگ, شارژ سریع مدیاتک, شارژ سریع موتورولا, شارژ سریع هواوی, شارژ سریع کوالکام, شارژ سریع گوگل /توسط ادمین

در بازار به‌شدت رقابتی گوشی‌های هوشمند، مردم سعی دارند که تمامی ویژگی‌های یک دستگاه را پیش از خرید، مورد بررسی قرار دهند. استانداردهای شارژ سریع گجت‌های هوشمند، موضوع مورد بحث ما در این مقاله است، پیشنهاد می‌دهیم که در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

تکنولوژی به ما این امکان را داده که در بازه زمانی کوتاهی، گوشی‌های خود را به‌سرعت شارژ کنیم. تقریبا همگان علاقه‌مند هستند که گجت خود را به جای چند ساعت‌، در عرض چند دقیقه شارژ نمایند. قضیه به این آسانی نیست. استانداردهای شارژ سریع ترکیبی پیچیده از فیزیک و شیمی بوده و علاوه بر محدودیت‌های هرکدام، ناسازگاری‌هایی نیز در این بین وجود دارد. فارغ از این ماجرا، تولیدکنندگان نیز از نام‌های پیچیده در استانداردهای شارژ سریع خود استفاده می‌کنند.

شارژ سریع چگونه کار می‌کند؟

پیش از عمیق‌تر شدن بحث، اجازه دهید که ابتدا از مسائل پایه‌ای شروع کنیم. تمامی گوشی‌های هوشمند از یک باتری بهره برده و همچنین تقریبا تمامی این باتری‌ها نیز به روشی مشابه، انرژی را انتقال می‌دهند.

استانداردهای شارژ سریع

سلول‌های باتری‌ها از دو الکترود (یکی مثبت و دیگری منفی) و واکنش‌های کاتالیزوری الکترولیتی تشکیل شده که در نهایت، ترکیبات شیمیایی را به موادی جدید تبدیل می‌کنند. با گذر زمان، ترکیبات یونی الکترودها، جریان الکترون‌ها را به سمت پایانه بیرونی منفی باتری هدایت کرده و در نتیجه جریان الکتریکی گوشی شما تأمین می‌شود.

در باتری‌های غیرقابل شارژ یونی، این واکنش‌های شیمیایی فقط یک بار رخ می‌دهند. اما در باتری‌های قابل شارژ لیتیوم-یونی که در گوشی‌های هوشمند امروزی به کار می‌روند، این واکنش‌ها برگشت‌پذیر هستند. هنگامی‌که باتری تخلیه می‌شود، این واکنش‌های شیمیایی، الکتریسیته تولید کرده و هنگامی‌که باتری شارژ می‌شود، این واکنش‌های شیمیایی منجر به جذب انرژی می‌شوند.

شارژ سریع

در بالا سعی کردیم تا فرآیند شارژ و تخلیه باتری را برای شما بازگو کنیم، اما جهت فهم شیوه کار شارژ سریع، باید ابتدا کمی با مفهوم کنترلر شارژ آشنا شوید.

ازآنجایی‌که در این مقاله به مفاهیمی همانند ولت، آمپر و وات اشاره می‌کنیم، پس در اینجا به‌صورت خلاصه تعاریفی را از آن‌ها ارائه می‌دهیم. ولت شاخصی برای ولتاژ (اختلاف سطح) بوده، آمپر شاخصی برای جریان و وات نیز شاخصی برای انرژی الکتریکی. مثلا در شلنگ باغچه، ولت معادل فشار آب درون شلنگ، جریان معادل نرخ گردش آب و وات نیز معادلی برای خروجی دهانه شلنگ است. در نهایت اینکه وات، محصول ولت و آمپر است.

با عبور جریان از باتری‌ گوشی‌های هوشمند، آن‌ها شارژ می‌شوند. جریان و ولتاژ بالاتر منجر به شارژ سریع‌تر باتری می‌شود، اما محدودیتی در این زمینه وجود دارد. کنترلر شارژ (IC) از باتری در مقابل افزایش‌های ناگهانی جریان محافظت می‌کند.

تراشه کنترل وظیفه تنظیم جریان کلی الکتریسیته ورودی و خروجی باتری را برعهده دارد. در حالت کلی، کنترلرهای لیتیوم-یونی با اندازه‌گیری جریان و ولتاژ سلول‌های باتری و سپس تنظیم جریان ورودی، میزان جریان را در واحد آمپر تعیین می‌کنند. برخی از تولیدکنندگان از مبدل‌های DC به DC جهت تغییر ولتاژ ورودی استفاده کرده و همچنین با استفاده از مدارهای مجتمع پیچیده، مقاومت بین ورودی شارژر و پایانه باتری را تعدیل می‌کنند. بدین ترتیب جریان انرژی نیز شیب‌دار می‌شود. میزان کشش کنترلر شارژ در حالت کلی توسط نرم‌افزار گوشی هوشمند تعیین می‌شود.

استانداردهای شارژ USB

نهایت انرژی	جریان	ولتاژ
2.5W	0.5A	5V	USB 1.0
2.5W	0.5A	5V	USB 2.0
4.5W	0.5A/0.9A	5V	USB 3.0
100W	0.5A/0.9A/1.5A/3A/5A	5-20V	USB 3.1 (USB-C + USB-PD)

استفاده گسترده از کابل‌های USB دو دلیل دارد: یکی اینکه پیدا کردن آن‌ها آسان بوده و دومی نیز اینکه، این درگاه‌ها از استانداردی به نام USB Power Delivery بهره می‌برد. درگاه‌های USB به 4 استاندارد 1.0، 2.0، 3.0 و 3.1 تقسیم می‌شوند. یک کابل معمولی USB 1.0 و 2.0 می‌تواند تا 5V/0.5A یا همان (2.5W) انرژی تحویل دهد.

استانداردهای شارژ سریع

مقدار ذکر شده در بالا، نرخ شارژ گوشی‌های عادی بوده و مقداری زیادی هم نیست. یک گوشی آیفون حدود 10 وات انرژی مصرف می‌کند (5V x 2A). جهت مقایسه باید بدانید که یک لامپ رشته‌ای متوسط حدود 40 وات انرژی مصرف می‌کند.

در حالت پیش‌فرض، درگاه‌های USB 3.0 حدود 4.5 وات (5V/0.9A) خروجی دارند. اما ماجرای USB-C که درگاهی بیضی شکل بوده، تا حدودی متفاوت است. اکثر تولیدکنندگان از USB 3.1 در این درگاه استفاده کرده و در نهایت این درگاه‌ ولتاژ بالاتری را نیز ارائه می‌دهند.

بسیاری از دستگاه‌هایی که از USB 3.1 بهره برده، از مشخصات USB Power Delivery یا همان USB-PD استفاده می‌کنند که این نوع شارژ سریع، توان خروجی نهایی 20V/5A یا همان 100 وات را دارد. گوشی‌های هوشمند معمولا به چنین توانی احتیاج ندارند. اما این خروجی انرژی برای لپ‌تاپ‌های مجهز به USB-C همانند مک‌بوک پرو یک مزیت به حساب می‌آید.

موضوع مشخصات شارژ باتری تا حدودی پیچیده بوده که آن نیز مستقیما به خروجی انرژی درگاه شارژ مربوط می‌شود. جدیدترین منابع انرژی شامل SDP (درگاه سرازیری استاندارد)، CDP (درگاه سرازیری شارژ) و DCP (درگاه شارژ اختصاصی) می‌شوند. استاندارد CDP در گجت‌های مدرن به کار رفته و می‌تواند تا 1.5 آمپر انرژی را تأمین کند.

تمامی گوشی‌ها و شارژهای سازگار به محدودیت‌های USB 2.0 و BC1.2 واقف هستند، اما این را نیز باید در نظر داشت که تمامی این دستگاه‌ها و شارژرها با یکدیگر سازگار نیستند. به همین دلیل، گوشی‌های هوشمند به‌صورت پیش‌فرض بر روی کمترین سرعت شارژ تنظیم می‌شوند.

مشخصات درگاه USB بیشتر شبیه به راهنما هستند تا دیکته. شرکت‌هایی همانند کوالکام از حدود مشخصات USB پا را فراتر گذاشته و به همین دلیل گوشی هوشمند شما می‌تواند در عرض چند دقیقه شارژ شود.

تفاوت استانداردهای شارژ سریع در چیست؟

USB Power Delivery

USB Power Delivery یکی از استانداردهای شارژ سریع بوده که توسط انجمن به‌کارگیرندگان USB توسعه داده شده و تمامی تولیدکنندگان دستگاه‌های مجهز به این درگاه می‌توانند از آن استفاده کنند. این استاندارد می‌تواند تا 100 وات خروجی داشته باشد، بنابراین جهت استفاده در انواع گوشی‌های هوشمند و همچنین لپ‌تاپ‌ها (در صورت مجهز بودن به USB-C) مناسب خواهد بود. جهت جریان انرژی در این استاندارد ثابت نیست، بنابراین به‌عنوان‌مثال شما می‌توانید پاوربانک‌هایی را پیدا کنید که از طریق درگاه USB-C هم خود را شارژ می‌کنند و هم سایر دستگاه‌ها را. موردی بعدی هم اینکه، شارژرهای مجهز به استاندارد شارژ سریع USB-PD می‌توانند هم لپ‌تاپ‌ها و هم گوشی‌های هوشمند را در بالاترین سرعت شارژ کنند. تولیدکنندگان مختلف این استاندارد را به شیوه متفاوتی به کار می‌گیرند. در زیر، اپل و گوگل را به‌عنوان‌مثال ذکر می‌کنیم.

شارژ سریع اپل با بهره‌گیری از USB-PD

استانداردهای شارژ سریع

نهایت انرژی	جریان	ولتاژ
29W	2A	14.5V	USB-PD

مزایا

USB-PD یک استاندارد صنعتی بوده و با طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها سازگار است.

معایب

اپل این شارژر را به همراه دستگاه‌ها خود عرضه نکرده، بنابراین باید آن را جداگانه خریداری کنید.

اکسسوری‌های موردنیاز

باید کابل Lightning به USB-C با قابلیت پشتیبانی از USB-PD را خریداری کنید. اگر از کابل استاندارد Lightning مجهز به آداپتور USB-C به USB-A استفاده کنید، آنگاه شارژر شما کمترین ولتاژ خروجی را خواهد داشت.

سرعت شارژ

فارغ از شارژر USB-C، شما در هر صورت باید محدودیت‌های نرم‌افزاری آیفون خود را تحمل کنید. شارژ سریع در بازه صفر تا 80 درصد فعال بوده و پس از آن غیرفعال خواهد شد. شارژ سریع گوشی‌های آیفون با استفاده از USB-PD می‌تواند صفر تا 50 درصد باتری را در عرض 30 دقیقه شارژ کند.

شارژ سریع گوگل با بهره‌گیری از USB-PD

نهایت انرژی	جریان	ولتاژ
18W	2A	9V	USB-PD

مزایا

قابلیت سازگاری با طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها.
گوگل، شارژر و کابل مخصوص را در داخل جعبه گوشی‌های خود قرار می‌دهد.

معایب

سرعت شارژ سریع گوگل به اندازه گزینه‌های پیشنهادی رقبا، بالا نیست.

اکسسوری‌های موردنیاز

می‌توانید خود شارژر و کابل داخل جعبه گوشی‌های پیکسل را مورد استفاده قرار دهید. اگر هم قصد خرید اکسسوری‌های شخص ثالث را دارید، آنگاه می‌توانید از آداپتورها و کابل‌های USB-C به USB 2.0 استفاده کنید. اگر از تبدیل USB-C به USB-A استفاده کنید، آنگاه فارغ از آداپتور مورد استفاده، گوشی شما کندتر شارژ خواهد شد.

سرعت شارژ

شارژ سریع گوشی‌های پیکسل نیز در بازه صفر الی 80 درصدی فعال بوده و پس از آن غیرفعال می‌شود. با استفاده از آداپتورهای 18 وات یا بالاتر، می‌توانید با 15 دقیقه شارژ، حدود 7 ساعت از گوشی خود استفاده کنید.

Qualcomm Quick Charge

استانداردهای شارژ سریع

نهایت انرژی	جریان	ولتاژ
10W	2A	5V	Quick Charge 1.0
18W	1.67A/2A	5V/9V/12V	Quick Charge 2.0
18W	2.5A/4.6A	3.6V – 20V (200mV increments)	Quick Charge 3.0
27W (USB-PD)	3A (USB-PD), 2.5A/4.6A	5V/9V (USB-PD), 3.6V – 20V (200mV increments)	+Quick Charge 4.0

مزایا

یکی از استانداردهای شارژ سریع پرکاربرد.
قابلیت پشتیبانی از نسخه‌های قدیمی Quick Charge.
قابلیت‌های داخلی ایمنی جهت جلوگیری از گرمای بیش‌ازحد و اتصال کوتاه.

معایب

Quick Charge 3.0 با USB-PD سازگار نیست.

اکسسوری‌های موردنیاز

Quick Charge 4 و نسخه‌های جدیدتر، با شارژرهای USB-PD نیز سازگار هستند. اما Quick Charge 3.0 و نسخه‌های پایین‌تر فقط از اکسسوری‌های سازگار با Quick Charge پشتیبانی می‌کنند.

سرعت شارژ

کوالکام ادعا می‌کند که آخرین نسخه‌های +Quick Charge 4 می‌توانند 50 درصد یک باتری را در عرض 15 دقیقه شارژ کنند. Quick Charge 3.0 نیز می‌تواند 50 درصد یک باتری در عرض نیم ساعت شارژ کند.

Samsung Adaptive Fast Charging

استانداردهای شارژ سریع

نهایت انرژی	جریان	ولتاژ
18W	2A	5V/9V	Samsung Adaptive Fast Charging

مزایا

در تمامی دستگاه‌های شرکت سامسونگ موجود است.
قابلیت سازگاری با Quick Charge 2.0.

معایب

تا حدودی محافظه‌کارانه است.

اکسسوری‌های موردنیاز

از لحاظ تئوری، این استاندارد می‌تواند تا 18 وات نیز خروجی داشته باشد، اما در عمل کمی محافظه‌کارانه‌تر عمل می‌کند. بهره‌مندی از این سرعت شارژ بالا نیازمند خرید شارژهای مخصوص است. همچنین اکثر دستگاه‌های شرکت سامسونگ از اکسسوری‌های سازگار با فناوری Quick Charge نیز پشتیبانی می‌کنند.

سرعت شارژ

سامسونگ مدت زمان شارژ با استفاده از فناوری Adaptive Fast Charging را به‌صورت رسمی منتشر نکرده، اما در بررسی‌ها نشان داده شده که گوشی هوشمند گلکسی S8 با باتری 3000 میلی‌آمپر ساعتی، پس از گذشت تقریبا 2 ساعت به‌صورت کامل شارژ می‌شود.

Motorola TurboPower

استانداردهای شارژ سریع

TurboPower standard نسخه تغییر داده شده Quick Charge 2.0 بوده و در دستگاه‌هایی همانند Moto G7 قرار داده شده است.

نهایت انرژی	جریان	ولتاژ
15W	1.2A/1.67A	9V/12V	TurboPower 15
25W	2.15A/2.85A	5V/9V/12V	TurboPower 25
28.5W	5.7A	5V	TurboPower 30

مزایا

در تمامی دستگاه‌های شرکت موتورولا قرار داده شده است.
با استاندارد Quick Charge 2.0 سازگار است.

معایب

نسبت به برخی از استانداردهای دیگر، کندتر است.

اکسسوری‌های موردنیاز

آداپتورهای TurboPower در سه نسخه 15، 25 و 30 موجود هستند. مشابه استاندارد Adaptive Fast Charge شرکت سامسونگ، کاربران جهت بهره‌مندی از ‌شارژ سریع TurboPower، به یک آداپتور مخصوص نیازی ندارند. این استاندارد با آداپتورهای Quick Charge 2.0 و بالاتر نیز سازگار است.

سرعت شارژ

موتورولا ادعا می‌کند که TurboPower 30 می‌تواند با 15 دقیقه شارژ، 15 ساعت عمر باتری را به ارمغان بیاورد.

MediaTek Pump Express

این استاندارد در دو نسخه +Pump Express 2.0 و 3.0 موجود است. اولی برای گوشی‌های میان رده و دومی برای دستگاه‌های رده بالا است. Pump Express 4.0 نیز همانند نسخه 3.0 بوده، اما از شارژ بی‌سیم Qi تا سطح 15 وات نیز پشتیبانی می‌کند.

نهایت انرژی	جریان	ولتاژ
15W	3A/4.5A+	5V – 20V (0.5V increments)	MediaTek Pump Express 2.0+
25W/30W	5A+	3V – 6V (10-20mV increments)	MediaTek Pump Express 3.0
25W/30W	5A+	3V – 6V (10-20mV increments)	MediaTek Pump Express 4.0

مزایا

به‌کارگیری تمهیدات ایمنی داخلی جهت جلوگیری از گرمای بیش‌ازحد و اتصال کوتاه.
سازگار با Quick Charge 2.0.

معایب

به‌صورت بالقوه نسبت به برخی از استانداردها، کندتر است.

اکسسوری‌های موردنیاز

یکی از مزیت‌های Pump Express 3.0 نسبت به نسخه 2.0، پشتیبانی از آداپتورهای USB-PD است (3V تا 6V در رده +5A و همچنین هر کابلی که از جریان 5A پشتیبانی می‌کند). همچنین تمامی شارژرهای USB-PD 3.0 با Pump Express 4.0 نیز سازگار هستند.

سرعت شارژ

به گفته مدیاتک، Pump Express 3.0 و 4.0 می‌توانند 75 درصد باتری را در عرض 20 دقیقه شارژ کنند. استانداردهای +Pump Express 2.0 نیز جهت انجام این کار به 30 دقیقه زمان نیاز دارند.

Warp Charge و Dash Charge وان‌پلاس و

VOOC شرکت اوپو

استانداردهای شارژ سریع

نهایت انرژی	جریان	ولتاژ
20W	4A	5V	Dash Charge
30W	6A	5V	Warp Charge
25W	5A	5V	Oppo VOOC
50W	5A	10V	Oppo Super VOOC

مزایا

خنک نگه داشتن گوشی.
یکی از سریع‌ترین استانداردهای شارژ.
آداپتورها و کابل مخصوص به همراه گوشی‌های سازگار عرضه می‌شوند.

معایب

اختصاصی‌تر از سایر استانداردها است.

اکسسوری‌های موردنیاز

وان‌پلاس استانداردهای Dash Charge و Warp Charge را که بر مبنای استاندارد شارژ سریع VOOC بوده، از شرکت اوپو خریداری کرده است. این استاندارد فقط با گوشی‌های وان‌پلاس و آداپتورهای دیواری و شارژرهای ماشینی اختصاصی سازگار است. دسترسی به پاوربانک‌های سازگار با Dash Charge مشکل بوده و همچنین این استاندارد با کابل‌های USB عادی سازگار نبوده و نیازمند کابل‌های ضخیم‌تر جهت ارائه ولتاژی بالاتر است.

سرعت شارژ

استاندارد Dash Charge حدود 60 درصد باتری را در عرض 30 دقیقه شارژ می‌کند. در بررسی‌ها نیز استاندارد Warp Charge توانسته که 15 تا 53 درصد باتری وان‌پلاس 7 پرو را در عرض 20 دقیقه و 15 تا 100 درصد باتری این گوشی را در عرض یک ساعت و 10 دقیقه شارژ کند. گوشی‌های مجهز به استاندارد VOOC می‌توانند 75 درصد باتری را در عرض 30 دقیقه شارژ کنند.

Huawei SuperCharge

استانداردهای شارژ سریع

نهایت انرژی	جریان	ولتاژ
40W	4A/4.5A/5A	4.5V – 10V	Huawei SuperCharge

مزایا

سازگاری با USB-PD.
کاملا ایمن.
آداپتور موردنیاز در جعبه گوشی‌های سازگار قرار داده شده است.

معایب

نسبت به برخی از استانداردهای دیگر، کندتر است.

اکسسوری‌های موردنیاز

برخلاف استانداردهای شارژ سریع Pump Express و Dash Charge، استاندارد Supercharge شرکت هواوی با USB-PD نیز سازگار است. گوشی‌های این شرکت به‌صورت هوشمندانه می‌توانند بر اساس آداپتور مورد استفاده، حالت‌ شارژ را نیز تغییر دهند.

سرعت شارژ

در بررسی‌ها، هواوی میت 20 پرو در عرض یک ساعت و 10 دقیقه به‌صورت کامل شارژ شده است.

نوشته استانداردهای شارژ سریع و ویژگی‌های هرکدام را بهتر بشناسید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

استانداردهای شارژ سریع و ویژگی‌های هرکدام را بهتر بشناسید

اردیبهشت ۱۶, ۱۳۹۹/در آموزش, تحلیلی, شارژ سریع, شارژ سریع اوپو, شارژ سریع اپل, شارژ سریع سامسونگ, شارژ سریع مدیاتک, شارژ سریع موتورولا, شارژ سریع هواوی, شارژ سریع کوالکام, شارژ سریع گوگل /توسط ادمین

در بازار به‌شدت رقابتی گوشی‌های هوشمند، مردم سعی دارند که تمامی ویژگی‌های یک دستگاه را پیش از خرید، مورد بررسی قرار دهند. استانداردهای شارژ سریع گجت‌های هوشمند، موضوع مورد بحث ما در این مقاله است، پیشنهاد می‌دهیم که در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

تکنولوژی به ما این امکان را داده که در بازه زمانی کوتاهی، گوشی‌های خود را به‌سرعت شارژ کنیم. تقریبا همگان علاقه‌مند هستند که گجت خود را به جای چند ساعت‌، در عرض چند دقیقه شارژ نمایند. قضیه به این آسانی نیست. استانداردهای شارژ سریع ترکیبی پیچیده از فیزیک و شیمی بوده و علاوه بر محدودیت‌های هرکدام، ناسازگاری‌هایی نیز در این بین وجود دارد. فارغ از این ماجرا، تولیدکنندگان نیز از نام‌های پیچیده در استانداردهای شارژ سریع خود استفاده می‌کنند.

شارژ سریع چگونه کار می‌کند؟

پیش از عمیق‌تر شدن بحث، اجازه دهید که ابتدا از مسائل پایه‌ای شروع کنیم. تمامی گوشی‌های هوشمند از یک باتری بهره برده و همچنین تقریبا تمامی این باتری‌ها نیز به روشی مشابه، انرژی را انتقال می‌دهند.

استانداردهای شارژ سریع

سلول‌های باتری‌ها از دو الکترود (یکی مثبت و دیگری منفی) و واکنش‌های کاتالیزوری الکترولیتی تشکیل شده که در نهایت، ترکیبات شیمیایی را به موادی جدید تبدیل می‌کنند. با گذر زمان، ترکیبات یونی الکترودها، جریان الکترون‌ها را به سمت پایانه بیرونی منفی باتری هدایت کرده و در نتیجه جریان الکتریکی گوشی شما تأمین می‌شود.

در باتری‌های غیرقابل شارژ یونی، این واکنش‌های شیمیایی فقط یک بار رخ می‌دهند. اما در باتری‌های قابل شارژ لیتیوم-یونی که در گوشی‌های هوشمند امروزی به کار می‌روند، این واکنش‌ها برگشت‌پذیر هستند. هنگامی‌که باتری تخلیه می‌شود، این واکنش‌های شیمیایی، الکتریسیته تولید کرده و هنگامی‌که باتری شارژ می‌شود، این واکنش‌های شیمیایی منجر به جذب انرژی می‌شوند.

شارژ سریع

در بالا سعی کردیم تا فرآیند شارژ و تخلیه باتری را برای شما بازگو کنیم، اما جهت فهم شیوه کار شارژ سریع، باید ابتدا کمی با مفهوم کنترلر شارژ آشنا شوید.

ازآنجایی‌که در این مقاله به مفاهیمی همانند ولت، آمپر و وات اشاره می‌کنیم، پس در اینجا به‌صورت خلاصه تعاریفی را از آن‌ها ارائه می‌دهیم. ولت شاخصی برای ولتاژ (اختلاف سطح) بوده، آمپر شاخصی برای جریان و وات نیز شاخصی برای انرژی الکتریکی. مثلا در شلنگ باغچه، ولت معادل فشار آب درون شلنگ، جریان معادل نرخ گردش آب و وات نیز معادلی برای خروجی دهانه شلنگ است. در نهایت اینکه وات، محصول ولت و آمپر است.

با عبور جریان از باتری‌ گوشی‌های هوشمند، آن‌ها شارژ می‌شوند. جریان و ولتاژ بالاتر منجر به شارژ سریع‌تر باتری می‌شود، اما محدودیتی در این زمینه وجود دارد. کنترلر شارژ (IC) از باتری در مقابل افزایش‌های ناگهانی جریان محافظت می‌کند.

تراشه کنترل وظیفه تنظیم جریان کلی الکتریسیته ورودی و خروجی باتری را برعهده دارد. در حالت کلی، کنترلرهای لیتیوم-یونی با اندازه‌گیری جریان و ولتاژ سلول‌های باتری و سپس تنظیم جریان ورودی، میزان جریان را در واحد آمپر تعیین می‌کنند. برخی از تولیدکنندگان از مبدل‌های DC به DC جهت تغییر ولتاژ ورودی استفاده کرده و همچنین با استفاده از مدارهای مجتمع پیچیده، مقاومت بین ورودی شارژر و پایانه باتری را تعدیل می‌کنند. بدین ترتیب جریان انرژی نیز شیب‌دار می‌شود. میزان کشش کنترلر شارژ در حالت کلی توسط نرم‌افزار گوشی هوشمند تعیین می‌شود.

استانداردهای شارژ USB

نهایت انرژی	جریان	ولتاژ
2.5W	0.5A	5V	USB 1.0
2.5W	0.5A	5V	USB 2.0
4.5W	0.5A/0.9A	5V	USB 3.0
100W	0.5A/0.9A/1.5A/3A/5A	5-20V	USB 3.1 (USB-C + USB-PD)

استفاده گسترده از کابل‌های USB دو دلیل دارد: یکی اینکه پیدا کردن آن‌ها آسان بوده و دومی نیز اینکه، این درگاه‌ها از استانداردی به نام USB Power Delivery بهره می‌برد. درگاه‌های USB به 4 استاندارد 1.0، 2.0، 3.0 و 3.1 تقسیم می‌شوند. یک کابل معمولی USB 1.0 و 2.0 می‌تواند تا 5V/0.5A یا همان (2.5W) انرژی تحویل دهد.

استانداردهای شارژ سریع

مقدار ذکر شده در بالا، نرخ شارژ گوشی‌های عادی بوده و مقداری زیادی هم نیست. یک گوشی آیفون حدود 10 وات انرژی مصرف می‌کند (5V x 2A). جهت مقایسه باید بدانید که یک لامپ رشته‌ای متوسط حدود 40 وات انرژی مصرف می‌کند.

در حالت پیش‌فرض، درگاه‌های USB 3.0 حدود 4.5 وات (5V/0.9A) خروجی دارند. اما ماجرای USB-C که درگاهی بیضی شکل بوده، تا حدودی متفاوت است. اکثر تولیدکنندگان از USB 3.1 در این درگاه استفاده کرده و در نهایت این درگاه‌ ولتاژ بالاتری را نیز ارائه می‌دهند.

بسیاری از دستگاه‌هایی که از USB 3.1 بهره برده، از مشخصات USB Power Delivery یا همان USB-PD استفاده می‌کنند که این نوع شارژ سریع، توان خروجی نهایی 20V/5A یا همان 100 وات را دارد. گوشی‌های هوشمند معمولا به چنین توانی احتیاج ندارند. اما این خروجی انرژی برای لپ‌تاپ‌های مجهز به USB-C همانند مک‌بوک پرو یک مزیت به حساب می‌آید.

موضوع مشخصات شارژ باتری تا حدودی پیچیده بوده که آن نیز مستقیما به خروجی انرژی درگاه شارژ مربوط می‌شود. جدیدترین منابع انرژی شامل SDP (درگاه سرازیری استاندارد)، CDP (درگاه سرازیری شارژ) و DCP (درگاه شارژ اختصاصی) می‌شوند. استاندارد CDP در گجت‌های مدرن به کار رفته و می‌تواند تا 1.5 آمپر انرژی را تأمین کند.

تمامی گوشی‌ها و شارژهای سازگار به محدودیت‌های USB 2.0 و BC1.2 واقف هستند، اما این را نیز باید در نظر داشت که تمامی این دستگاه‌ها و شارژرها با یکدیگر سازگار نیستند. به همین دلیل، گوشی‌های هوشمند به‌صورت پیش‌فرض بر روی کمترین سرعت شارژ تنظیم می‌شوند.

مشخصات درگاه USB بیشتر شبیه به راهنما هستند تا دیکته. شرکت‌هایی همانند کوالکام از حدود مشخصات USB پا را فراتر گذاشته و به همین دلیل گوشی هوشمند شما می‌تواند در عرض چند دقیقه شارژ شود.