خدمات شبکه و پشتیبانی شبکه

با روش‌های حذف حساب ایمیل در اپلیکیشن Mail آیفون و آیپد آشنا شوید

اردیبهشت ۱۳, ۱۳۹۹/در Mail, آموزش, آیفون, آیپد, ایمیل, تحلیلی, ترفند /توسط ادمین

افزودن حساب گوگل در اپلیکیشن تنظیمات (Settings) آیفون و آیپد به معنای افزودن جیمیل به اپلیکیشن Mail است. شما می‌توانید نسبت به حذف حساب ایمیل در اپلیکیشن Mail آیفون و یا آیپد خود اقدام کرده و در نتیجه مطابق نیاز خود، یکی از سرویس‌های شخص ثالث را انتخاب کنید.

با استفاده از اپلیکیشن تنظیمات می‌توانید از تمامی حساب‌های ایمیل خود از جمله جیمیل، Outlook و نیز iCloud خارج شوید (sign out). البته همچنان می‌توانید از این حساب‌ها جهت همگام‌سازی یادداشت‌ها، مخاطبین و … استفاده کنید.

جهت انجام این کار باید در آیفون و یا آیپد خود به اپلیکیشن تنظیمات رفته و سپس به بخش «Passwords & Accounts» وارد شوید.

حذف حساب ایمیل در اپلیکیشن Mail

در اینجا می‌توانید تمامی حساب‌هایی را که به آن‌ها وارد شده‌اید، مشاهده نمایید. حساب موردنظر خود را لمس کرده تا بتوانید جزئیات دقیق‌تر آن را مشاهده کنید.

حذف حساب ایمیل در اپلیکیشن Mail

سپس باید کلید تغییر وضعیت اپلیکیشن «Mail» را لمس کرده تا بدین شیوه بتوانید همگام‌سازی ایمیل را متوقف سازید. با انجام این کار متوجه خواهید شد که قسمت مخصوص ورودی‌های سرویس ایمیل موردنظر در اپلیکیشن Mail، ناپدید می‌شود.

حذف حساب ایمیل در اپلیکیشن Mail

جهت حذف سایر سرویس‌های ایمیل در اپلیکیشن Mail، باید مجددا به قسمت «Passwords & Accounts» بازگشته و سپس رویه بالا را برای هرکدام از آن‌ها تکرار کنید.

فرآیند یاد شده جهت حذف حساب ایمیل در اپلیکیشن Mail را می‌توانید برای تمامی حساب‌های شخص ثالث دیگر نیز به‌کار بگیرید. البته اگر قصد حذف حساب ایمیل iCloud را داشته باشید، آنگاه راه‌کار تا حدودی متفاوت خواهد بود.

جهت انجام این کار باید اپلیکیشن تنظیمات را باز کرده و سپس پروفایل اپل خود را که در بالای منو قرار دارد، لمس کنید.

سپس باید گزینه «iCloud» را برگزینید.

حال به سمت پایین حرکت کرده و سپس کلید تغییر وضعیت کنار گزینه «Mail» را لمس کنید.

حذف حساب ایمیل در اپلیکیشن Mail

اکنون حساب ایمیل iCloud شما غیرفعال شده و دیگر در اپلیکیشن Mail آیفون یا آیپد شما نمایش داده نخواهد شد.

جهت مطمئن شدن از این موضوع می‌توانید مجددا اپلیکیشن Mail را باز کنید. می‌بینید که این بار به جای مشاهده ورودی ایمیل مرسوم، صفحه خوشامدگویی در مقابل شما ظاهر شده و از شما می‌خواهد که به یکی از حساب‌های ایمیل خود وارد شوید.

حذف حساب ایمیل در اپلیکیشن Mail

اگر بنا به دلایلی قصد استفاده از اپلیکیشن Mail را ندارید، آنگاه اپلیکیشن Gmail می‌تواند گزینه‌ای مناسب باشد. همچنین اگر خواستار اپلیکیشنی با قابلیت‌های اضافی و ویژگی‌های بهتر هستید، می‌توانید Spark را امتحان کنید.

نوشته با روش‌های حذف حساب ایمیل در اپلیکیشن Mail آیفون و آیپد آشنا شوید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

استخراج بیت‌کوین چگونه انجام شده و چه آینده‌ای در انتظار آن است؟

اردیبهشت ۱۲, ۱۳۹۹/در Bitcoin, آموزش, ارز دیجیتال, استخراج بیت‌کوین, بیت‌کوین, تحلیلی, ماینینگ /توسط ادمین

شاید اگر مالکان امروزی بیت‌کوین را در نظر بگیریم، بسیاری از آن‌ها با امر استخراج این ارز دیجیتال بیگانه باشند، اما در هر صورت این موضوع چیزی از اهمیت ماینینگ و استخراج بیت‌کوین کم نمی‌کند. این فرایند همان چیزی است که به عملکرد مورد انتظار این ارز دیجیتال یاری رسانده و همچنین باعث سرازیر شدن بیت‌کوین بیشتری به کیف پول‌های دیجیتال سرتاسر جهان می‌شود.

می‌توان جمع‌آوری ارز دیجیتال را به استخراج‌ کنندگان یا همان ماینرها ربط داد. همان‌طور که می‌دانید، این افراد تراشه‌هایی قوی را خریداری کرده و سپس نرم‌افزارهایی مخصوص را به‌صورت شبانه‌روزی بر روی آن‌ها به اجرا در می‌آورند. این نرم‌افزارها، سخت‌افزارهای تحت نظر خود را مجبور می‌کنند که محاسبات پیچیده‌ای را به پایان برسانند؛ تصور کنید که قرار است به حفاری سنگ‌های دیجیتال بپردازند! اگر همه چیز طبق نقشه پیش برود، آنگاه استخراج کنندگان بیت کوین نیز به‌عنوان نتیجه زحمات خود، مقداری بین‌کوین را دریافت خواهند کرد.

چرا ما به استخراج بیت‌کوین نیاز داریم؟

استخراج بیت‌کوین

کارکرد بیت‌کوین نسبت به ارزهای سنتی متفاوت است. جریان ارزهای سنتی همانند دلار، یورو و … توسط بانک‌ها و نهادهای مالی مدیریت می‌شود. در مقابل، بیت‌کوین بر اساس یک دفتر کل عمومی عمل می‌کند. جهت تأیید شدن تراکنش‌ها (مثلا جهت جلوگیری از دو بار خرج شدن یک بیت‌کوین)، تعدادی از گره‌های بیت‌کوین که توسط ماینرهای سرتاسر جهان اداره می‌شوند، باید تمامی این تراکنش‌ها را تصدیق نمایند.

به همین دلیل، کسانی که تراکنش‌ها را هدایت می‌کنند، هزینه انجام این تراکنش‌ها را در قالب پاداشی به استخراج کنندگان می‌پردازند. درحالی‌که هنوز تمامی بیت‌کوین‌های بالقوه استخراج نشده‌اند (تابه‌حال 18.3 میلیون واحد بیت‌کوین از حداکثر 21 میلیون واحد استخراج شده است)، این پاداش در نظر گرفته می‌شود تا همچنان رویه استخراج این ارز دیجیتال ادامه داشته باشد. در عین حال نیز این اقدام ماینرها باعث می‌شود که تراکنش‌ها انجام شده و در نتیجه بیت‌کوین به کارکرد خود ادامه دهد.

هر چند که استخراج ارزهای دیجیتال فعالیتی پرمخاطره است، اما این موضوع تنها به سخت‌افزارهای مخصوص این کار خلاصه نمی‌شود، بلکه ‌در این رابطه باید به مصرف برق، سیستم خنک‌کنندگی قدرتمند و همچنین یک شبکه اینترنت مناسب نیز اشاره کرد. علاوه بر این، پاداش انجام این کار نیز تضمین شده نیست، بنابراین نباید این فعالیت را دست‌کم گرفت.

استخراج بیت‌کوین چگونه انجام می‌شود؟

استخراج بیت‌کوین

در ابتدا باید بگوییم که منظور از واژه «استخراج» در واقع انجام عملیات حفاری فیزیکی نیست. بیت‌کوین‌ها را می‌توان ژتون‌های (رمزهای) دیجیتال دانست که استخراج آن‌ها نیازی به مواد منفجره و یا خطوط استخراج ندارد. البته این ارز نیز روش‌ها گردآوری مختص به خود را داشته و به همین دلیل است که در اینجا از واژه «استخراج» استفاده می‌کنیم.

استخراج‌ کنندگان حرفه‌ای و آینده‌نگر از نرم‌افزارهای خاصی استفاده کرده و همچنین به‌صورت گروهی این کار را انجام می‌دهند. تنها یا به‌صورت گروهی، در هر صورت این نرم‌افزارها تراکنش‌های جدید بیت‌کوین را در قالب بلوک‌هایی (blocks) گردآوری کرده و و سعی دارند تا با محاسبه اثبات کار (اثبات کار یا همان proof of work نوعی از اطلاعات بوده که تولید آن‌ها مشکل اما تصدیق آن‌ها آسان است)، درستی آن‌ها را تصدیق کنند. این موضوع تمامی داده‌های بلوک‌های موردنظر را در بر می‌گیرد. در این فرایند، سخت‌افزارهای استخراج باید به دفعات بسیار زیادی در رابطه با یک عدد صحیح (نوعی از اعداد) حدس‌هایی را بزنند تا سرانجام عدد درست را پیدا کنند.

این فرایند به شدت محاسبات سنگینی داشته و هر چه ماینرهای بیشتری سعی در ایجاد بلوک بعدی داشته باشند، این رویه کندتر نیز خواهد شد. به همین دلیل است که استخراج‌ کنندگان به‌صورت گروهی (pool) به فعالبت پرداخته و همچنین تنها مدارهای مجتمع با کاربرد خاص (ASIC) قادر خواهند بود که در زمینه استخراج بیت‌کوین موفق عمل کنند.

ماینرهایی که (به‌صورت انفرادی یا جمعی) که زودتر بتوانند اثبات کار یک بلوک را ایجاد کنند، حق‌الزحمه تراکنش‌های تأیید شده را در قالب بیت‌کوین دریافت می‌کنند. این پاداش، بیت‌کوین‌های جدید را شامل می‌شود؛ منظور همان‌هایی بوده که در فرایند استخراج، ایجاد شده‌اند. این رویه ادامه داد تا هنگامی‌که تمامی 21 میلیون واحد بیت‌کوین استخراج شوند.

هیچ تضمینی وجود ندارد که ماینرهایی که عدد صحیح مورد نیاز جهت تأیید بلوک موردنظر را ایجاد کرده‌اند، پاداش خود را نیز دریافت کنند. بازهم به همین دلیل است که ماینرها سعی در انجام فعالیت گروهی دارند. درحالی‌که به دلیل تقسیم پاداش در میان اعضا، شاید مقدار عایدی هرکدام کوچک‌تر از حد مورد انتظار باشد، اما در هر صورت شانس دریافت پاداش و بازگشت سرمایه گروه، بسیار بالاتر از حالت انفرادی خواهد بود.

آینده ماینینگ

استخراج بیت‌کوین

بیت‌کوین در ابتدا طراحی شد تا تمامی افراد بتوانند از طریق یک کامپیوتر خانگی به فرایند استخراج آن پرداخته و در نتیجه به ازای فعالیت خود، پاداشی را نیز دریافت کنند. اما ماینرهای حرفه‌ای باعث شدند تا هر کسی که نتواند هزاران دلار را برای سخت‌افزار خرج کرده و همچنین به برق ارزان و فراوان نیز دسترسی نداشته باشد، نتواند در این مسیر درآمدی را کسب کند. به همین دلیل است که استخراج ابری بسیار محبوب شده است. اخیرا نیز خبرهایی به گوش می‌رسد که بازی Cooking Mama: Cookstar (یکی از بازی‌های کنسول نینتندو سوییچ) یک نرم‌افزار ماینینگ مخفی را در کدهای برنامه‌نویسی خود، جای داده است.

علی‌رغم سخت‌افزارهای مورد استفاده ماینرها، تمهیداتی نیز از جانب شبکه بیت‌کوین اندیشیده شده که اجازه نمی‌دهند بیت‌کوین‌های باقیمانده در مدت زمان کوتاهی استخراج شوند. احتمالا اولین مورد از این تمهیدات، سختی روزافزون محاسبات ماینینگ است. با احتساب نرخ ماینینگ 6 بلوک در یک ساعت، استخراج 2016 بلوک، تقریبا 2 هفته به طول می‌انجامد. معمولا اگر استخراج کنندگان و سخت‌افزارهای ماینینگ بیشتری به شبکه متصل شوند، آنگاه سختی استخراج نیز بیشتر خواهد شد. اما اگر توان کلی استخراج رو به کاهش باشد، آنگاه باید سختی استخراج نیز کاهش یافته تا بتوان همچنان نرخ ایجاد یک بلوک در عرض 10 دقیقه را حفظ کرد.

هدف از این نرخ 10 دقیقه‌ای این است که فرایند ایجاد بیت‌کوین‌ها آهسته و ثابت بوده و در نتیجه کنترل بیشتری بر آن اعمال شود. این موضوع با کاهش پاداش استخراج بلوک‌ها به ازای هر 210000 بلوک آمیخته می‌شود. هر زمان که آستانه موردنظر احزار شود، آنگاه پاداش نیز نصف خواهد شد. در اوایل سال 2020، استخراج یک بلوک باعث دریافت 12.5 بیت‌کوین می‌شد؛ چیزی که حدود 80000 دلار ارزش پولی دارد.

در آینده و با کاهش تدریجی پاداش‌های استخراج، تراکنش‌های پاداش داده شده به ماینرها، درصد بیشتری از درآمد آن‌ها را به خود اختصاص می‌دهند. ‌با توجه به افزایش سختی‌های استخراج بیت‌کوین، پیشرفت توسعه سخت‌افزارهای مرتبط و همچنین کاهش پاداش‌ها، استخراج آخرین بیت‌کوین‌ها احتمالا به قرن 22 موکول خواهد شد.

نوشته استخراج بیت‌کوین چگونه انجام شده و چه آینده‌ای در انتظار آن است؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

استخراج بیت‌کوین چگونه انجام شده و چه آینده‌ای در انتظار آن است؟

اردیبهشت ۱۲, ۱۳۹۹/در Bitcoin, آموزش, ارز دیجیتال, استخراج بیت‌کوین, بیت‌کوین, تحلیلی, ماینینگ /توسط ادمین

شاید اگر مالکان امروزی بیت‌کوین را در نظر بگیریم، بسیاری از آن‌ها با امر استخراج این ارز دیجیتال بیگانه باشند، اما در هر صورت این موضوع چیزی از اهمیت ماینینگ و استخراج بیت‌کوین کم نمی‌کند. این فرایند همان چیزی است که به عملکرد مورد انتظار این ارز دیجیتال یاری رسانده و همچنین باعث سرازیر شدن بیت‌کوین بیشتری به کیف پول‌های دیجیتال سرتاسر جهان می‌شود.

می‌توان جمع‌آوری ارز دیجیتال را به استخراج‌ کنندگان یا همان ماینرها ربط داد. همان‌طور که می‌دانید، این افراد تراشه‌هایی قوی را خریداری کرده و سپس نرم‌افزارهایی مخصوص را به‌صورت شبانه‌روزی بر روی آن‌ها به اجرا در می‌آورند. این نرم‌افزارها، سخت‌افزارهای تحت نظر خود را مجبور می‌کنند که محاسبات پیچیده‌ای را به پایان برسانند؛ تصور کنید که قرار است به حفاری سنگ‌های دیجیتال بپردازند! اگر همه چیز طبق نقشه پیش برود، آنگاه استخراج کنندگان بیت کوین نیز به‌عنوان نتیجه زحمات خود، مقداری بین‌کوین را دریافت خواهند کرد.

چرا ما به استخراج بیت‌کوین نیاز داریم؟

استخراج بیت‌کوین

کارکرد بیت‌کوین نسبت به ارزهای سنتی متفاوت است. جریان ارزهای سنتی همانند دلار، یورو و … توسط بانک‌ها و نهادهای مالی مدیریت می‌شود. در مقابل، بیت‌کوین بر اساس یک دفتر کل عمومی عمل می‌کند. جهت تأیید شدن تراکنش‌ها (مثلا جهت جلوگیری از دو بار خرج شدن یک بیت‌کوین)، تعدادی از گره‌های بیت‌کوین که توسط ماینرهای سرتاسر جهان اداره می‌شوند، باید تمامی این تراکنش‌ها را تصدیق نمایند.

به همین دلیل، کسانی که تراکنش‌ها را هدایت می‌کنند، هزینه انجام این تراکنش‌ها را در قالب پاداشی به استخراج کنندگان می‌پردازند. درحالی‌که هنوز تمامی بیت‌کوین‌های بالقوه استخراج نشده‌اند (تابه‌حال 18.3 میلیون واحد بیت‌کوین از حداکثر 21 میلیون واحد استخراج شده است)، این پاداش در نظر گرفته می‌شود تا همچنان رویه استخراج این ارز دیجیتال ادامه داشته باشد. در عین حال نیز این اقدام ماینرها باعث می‌شود که تراکنش‌ها انجام شده و در نتیجه بیت‌کوین به کارکرد خود ادامه دهد.

هر چند که استخراج ارزهای دیجیتال فعالیتی پرمخاطره است، اما این موضوع تنها به سخت‌افزارهای مخصوص این کار خلاصه نمی‌شود، بلکه ‌در این رابطه باید به مصرف برق، سیستم خنک‌کنندگی قدرتمند و همچنین یک شبکه اینترنت مناسب نیز اشاره کرد. علاوه بر این، پاداش انجام این کار نیز تضمین شده نیست، بنابراین نباید این فعالیت را دست‌کم گرفت.

استخراج بیت‌کوین چگونه انجام می‌شود؟

استخراج بیت‌کوین

در ابتدا باید بگوییم که منظور از واژه «استخراج» در واقع انجام عملیات حفاری فیزیکی نیست. بیت‌کوین‌ها را می‌توان ژتون‌های (رمزهای) دیجیتال دانست که استخراج آن‌ها نیازی به مواد منفجره و یا خطوط استخراج ندارد. البته این ارز نیز روش‌ها گردآوری مختص به خود را داشته و به همین دلیل است که در اینجا از واژه «استخراج» استفاده می‌کنیم.

استخراج‌ کنندگان حرفه‌ای و آینده‌نگر از نرم‌افزارهای خاصی استفاده کرده و همچنین به‌صورت گروهی این کار را انجام می‌دهند. تنها یا به‌صورت گروهی، در هر صورت این نرم‌افزارها تراکنش‌های جدید بیت‌کوین را در قالب بلوک‌هایی (blocks) گردآوری کرده و و سعی دارند تا با محاسبه اثبات کار (اثبات کار یا همان proof of work نوعی از اطلاعات بوده که تولید آن‌ها مشکل اما تصدیق آن‌ها آسان است)، درستی آن‌ها را تصدیق کنند. این موضوع تمامی داده‌های بلوک‌های موردنظر را در بر می‌گیرد. در این فرایند، سخت‌افزارهای استخراج باید به دفعات بسیار زیادی در رابطه با یک عدد صحیح (نوعی از اعداد) حدس‌هایی را بزنند تا سرانجام عدد درست را پیدا کنند.

این فرایند به شدت محاسبات سنگینی داشته و هر چه ماینرهای بیشتری سعی در ایجاد بلوک بعدی داشته باشند، این رویه کندتر نیز خواهد شد. به همین دلیل است که استخراج‌ کنندگان به‌صورت گروهی (pool) به فعالبت پرداخته و همچنین تنها مدارهای مجتمع با کاربرد خاص (ASIC) قادر خواهند بود که در زمینه استخراج بیت‌کوین موفق عمل کنند.

ماینرهایی که (به‌صورت انفرادی یا جمعی) که زودتر بتوانند اثبات کار یک بلوک را ایجاد کنند، حق‌الزحمه تراکنش‌های تأیید شده را در قالب بیت‌کوین دریافت می‌کنند. این پاداش، بیت‌کوین‌های جدید را شامل می‌شود؛ منظور همان‌هایی بوده که در فرایند استخراج، ایجاد شده‌اند. این رویه ادامه داد تا هنگامی‌که تمامی 21 میلیون واحد بیت‌کوین استخراج شوند.

هیچ تضمینی وجود ندارد که ماینرهایی که عدد صحیح مورد نیاز جهت تأیید بلوک موردنظر را ایجاد کرده‌اند، پاداش خود را نیز دریافت کنند. بازهم به همین دلیل است که ماینرها سعی در انجام فعالیت گروهی دارند. درحالی‌که به دلیل تقسیم پاداش در میان اعضا، شاید مقدار عایدی هرکدام کوچک‌تر از حد مورد انتظار باشد، اما در هر صورت شانس دریافت پاداش و بازگشت سرمایه گروه، بسیار بالاتر از حالت انفرادی خواهد بود.

آینده ماینینگ

استخراج بیت‌کوین

بیت‌کوین در ابتدا طراحی شد تا تمامی افراد بتوانند از طریق یک کامپیوتر خانگی به فرایند استخراج آن پرداخته و در نتیجه به ازای فعالیت خود، پاداشی را نیز دریافت کنند. اما ماینرهای حرفه‌ای باعث شدند تا هر کسی که نتواند هزاران دلار را برای سخت‌افزار خرج کرده و همچنین به برق ارزان و فراوان نیز دسترسی نداشته باشد، نتواند در این مسیر درآمدی را کسب کند. به همین دلیل است که استخراج ابری بسیار محبوب شده است. اخیرا نیز خبرهایی به گوش می‌رسد که بازی Cooking Mama: Cookstar (یکی از بازی‌های کنسول نینتندو سوییچ) یک نرم‌افزار ماینینگ مخفی را در کدهای برنامه‌نویسی خود، جای داده است.

علی‌رغم سخت‌افزارهای مورد استفاده ماینرها، تمهیداتی نیز از جانب شبکه بیت‌کوین اندیشیده شده که اجازه نمی‌دهند بیت‌کوین‌های باقیمانده در مدت زمان کوتاهی استخراج شوند. احتمالا اولین مورد از این تمهیدات، سختی روزافزون محاسبات ماینینگ است. با احتساب نرخ ماینینگ 6 بلوک در یک ساعت، استخراج 2016 بلوک، تقریبا 2 هفته به طول می‌انجامد. معمولا اگر استخراج کنندگان و سخت‌افزارهای ماینینگ بیشتری به شبکه متصل شوند، آنگاه سختی استخراج نیز بیشتر خواهد شد. اما اگر توان کلی استخراج رو به کاهش باشد، آنگاه باید سختی استخراج نیز کاهش یافته تا بتوان همچنان نرخ ایجاد یک بلوک در عرض 10 دقیقه را حفظ کرد.

هدف از این نرخ 10 دقیقه‌ای این است که فرایند ایجاد بیت‌کوین‌ها آهسته و ثابت بوده و در نتیجه کنترل بیشتری بر آن اعمال شود. این موضوع با کاهش پاداش استخراج بلوک‌ها به ازای هر 210000 بلوک آمیخته می‌شود. هر زمان که آستانه موردنظر احزار شود، آنگاه پاداش نیز نصف خواهد شد. در اوایل سال 2020، استخراج یک بلوک باعث دریافت 12.5 بیت‌کوین می‌شد؛ چیزی که حدود 80000 دلار ارزش پولی دارد.

در آینده و با کاهش تدریجی پاداش‌های استخراج، تراکنش‌های پاداش داده شده به ماینرها، درصد بیشتری از درآمد آن‌ها را به خود اختصاص می‌دهند. ‌با توجه به افزایش سختی‌های استخراج بیت‌کوین، پیشرفت توسعه سخت‌افزارهای مرتبط و همچنین کاهش پاداش‌ها، استخراج آخرین بیت‌کوین‌ها احتمالا به قرن 22 موکول خواهد شد.

نوشته استخراج بیت‌کوین چگونه انجام شده و چه آینده‌ای در انتظار آن است؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

هر آنچه که بایستی در رابطه با سرویس استریم بازی GeForce Now بدانید

اردیبهشت ۱۲, ۱۳۹۹/در آموزش, انویدیا, بازی, تحلیلی, جی‌فورس ناو, سرویس استریم بازی /توسط ادمین

صنعت بازی‌های ویدیویی نسبت به چند سال گذشته، تغییرات زیادی را به خود دیده است. از این تغییرات می‌توان به ظهور سرویس‌های استریم بازی، ازجمله GeForce Now اشاره کرد. البته همچنان می‌توان کنسول‌ها را پادشاه این قلمرو دانست، اما در هر صورت سرویس‌های استریم بازی نیز سعی در جذب توجه جامعه بازی‌بازان دارند. این پلتفرم‌ها به کاربران خود این امکان را می‌دهند که بدون صرف کردن مبالغی هنگفت، عناوین مختلفی را تجربه کنند. در این سرویس‌ها، بازی‌ها از طریق یک سرور از راه دور بر روی نمایشگر گیمر، استریم می‌شوند.

نماینده انویدیا جدیدترین رقیب این عرصه است؛ بله منظورمان همان GeForce Now است. این سرویس تفاوت‌هایی نسبت به رقبا داشته و در عین حال نقاط مشترکی نیز با آن‌ها دارد. در این مقاله قصد داریم تا هر اطلاعاتی را که درباره این سرویس نیاز است، در اختیار شما قرار دهیم. پیشنهاد می‌کنیم که در ادامه با ما همراه باشید.

دسترسی به پلتفرم‌های شخص ثالث

GeForce Now

برخلاف گوگل استادیا و PlayStation Now، سرویس استریم بازی شرکت انویدیا، ویترین اختصاصی خود را ارائه نمی‌دهد. به عبارتی دیگر، عناوینی که شما به اجرای آن‌ها می‌پردازید، از سایر فروشگاه‌ها همانند استیم یا اپیک گیمز نشأت می‌گیرند. این موضوع بدین معنا است که اگر شما بنا به دلایلی قصد استفاده از GeForce Now را نداشته باشید، همچنان می‌توانید مالکیت بازی‌های خریداری شده خود را حفظ کرده و همچنین آن‌ها را بر روی سایر دستگاه‌ها نیز اجرا کنید. این قضیه یکی از مزیت‌های مهم GeForce Now بوده که آن را از رقبا متمایز می‌کند. بدین ترتیب جهت استفاده مناسب از این سرویس، باید در خارج از آن نیز چندین حساب داشته باشید. البته باید در نظر داشت که صرف دسترسی به این فروشگاه‌ها بدین معنا نیست که کاربران GeForce Now می‌توانند به اجرای تمامی عناوین موجود در آن‌ها بپردازند.

بازی‌های سازگار با سرویس GeForce Now

GeForce Now

یکی از نقاط ضعف اساسی این سرویس را می‌توان فهرست فعلی بازی‌های مورد پشتیبانی آن دانست. بسیاری از ناشران، بازی‌های خود را از این سرویس خارج کرده و ظاهرا این موضوع پایان ندارد. انویدیا می‌گوید ازآنجایی‌که این سرویس هنوز در مراحل آزمایشی قرار داشته، بنابراین کاربران آن نیز باید منتظر بررسی GeForce Now از جانب بازی‌ها و ناشران مختلف باشند. این گفته بدین معنا است که طی چند ماه آینده، چندین عنوان جدید به این سرویس اضافه خواهند شد، اما خروج چند عنوان دیگر نیز چندان دور از انتظار نیست. ناشران بزرگی همانند Activision و Bethesda تابه‌حال اکثر بازی‌های خود را از این پلتفرم خارج کرده‌اند.

یکی از مواردی که بر مشکلات انویدیا افزوده این است که سرویس بازی این شرکت، هنوز لیستی جامع از بازی‌های مورد پشتیبانی را ارائه نداده است. در عوض در این پلتفرم کاربران بایستی در منوی جست‌و‌جو، بازی موردنظر خود را وارد کرده و سپس سازگار بودن یا نبودن آن را مشاهده نمایند.

GeForce Now بر روی رایانه‌های شخصی، مک و نیز اندروید در دسترس قرار دارد

GeForce Now

تاکنون جهت دسترسی به GeForce Now از طریق سیستم‌عامل iOS، راه‌حلی مطرح نشده است. این سرویس بر روی رایانه‌های شخصی، مک، دستگاه‌های اندرویدی و همچنین Nvidia Shield در دسترس خواهد بود. تعداد پلتفرم‌های مورد پشتیبانی باعث شده که کاربران بتوانند بازی‌های خود را به همراه خود جابجا کنند، البته در صورتی که از یک اتصال اینترنت پایدار برخوردار باشند. همانند سایر سرویس‌های استریم بازی، GeForce Now نیز به کیفیت اتصال اینترنت کاربران متکی است. اینترنت ضعیف باعث کیفیت پایین و همچنین ایجاد تأخیرهای بسیاری در بازی‌های این سرویس می‌شود؛ یعنی بازی‌ها رندر می‌شود اما قابل بازی کردن نخواهند بود.

دسترسی رایگان، پرداخت برای امکانات بیشتر

GeForce Now

GeForce Now یک سرویس رایگان را به کاربران خود ارائه می‌دهد. البته محدودیت‌های شدیدی نیز در این رابطه وجود دارند. مثلا بیش از یک ساعت نمی‌توانید به‌صورت مداوم به بازی‌ کردن بپردازید، بنابراین نباید انتظار داشته باشید که در این سرویس غرق بازی کردن شوید. کسانی که از سرویس رایگان GeForce Now راضی هستند، می‌توانند با تهیه نسخه پولی، به سرورهای اولویت‌بندی شده، افزایش مدت زمان بازی کردن، فناوری رهگیری پرتو و … نیز دسترسی داشته باشند. حق اشتراک این سرویس در حال حاضر، 4.99 دلار به ازای هر ماه خواهد بود (برای 12 ماه). البته اگر با توسعه بیشتر این سرویس در آینده، شاهد افزایش حق اشتراک نیز بودید، آنگاه نباید از این موضوع تعجب کنید. در نهایت اینکه از طریق این لینک می‌توانید به وب‌سایت این سرویس دسترسی پیدا کنید.

نوشته هر آنچه که بایستی در رابطه با سرویس استریم بازی GeForce Now بدانید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

با روش‌های ترکیب لایه‌ها در فتوشاپ بیشتر آشنا شوید

اردیبهشت ۱۲, ۱۳۹۹/در photoshop, آموزش, تحلیلی, ترفند, فتوشاپ, لایه‌ها /توسط ادمین

لایه‌ها بخش اساسی ویرایش تصویر در اپلیکیشن فتوشاپ بوده و به شما اجازه نگهداری جداگانه اجزای مختلف پروژه (همانند متن یا اشکال) را می‌دهند. ترکیب لایه‌ها یکی از مواردی است که ویرایشگران آن را بسیار انجام می‌دهند. در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا به آموزش ترکیب کردن لایه‌ها در فتوشاپ بپردازیم.

اگر نمی‌توانید پنل لایه‌ها را در سمت راست منوی اصلی فتوشاپ پیدا کنید، باید ابتدا آن را بازیابی نمایید. با رفتن به آدرس «Window > Layers» یا فشار کلید «F7» بر روی صفحه‌کلید، می‌توانید از این موضوع مطمئن شوید.

ترکیب لایه‌ها در فتوشاپ

راه‌های مختلفی جهت ترکیب لایه‌ها در فتوشاپ وجود دارند، اما ساده‌ترین آن‌ها ترکیب چندین لایه با یکدیگر است. در این فرآیند، لایه‌هایی که توسط شما انتخاب شده‌اند، با یکدیگر ترکیب می‌شوند. هر تغییری که بر این لایه نهایی اعمال شود، بر تمامی لایه‌های ترکیب شده نیز اعمال خواهد داشت.

در هر صورت می‌توانید با فشردن کلید «F7» یا رفتن به مسیر «Windows > Layers» به پنل لایه‌ها دسترسی پیدا کنید.

جهت ترکیب لایه‌ها در فتوشاپ، باید لایه‌های موردنظر را در پنل لایه‌ها (که در سمت راست قرار دارد) انتخاب کنید. اگر قصد انتخاب بیش از یک لایه را داشته باشید، باید ابتدا کلید «Ctrl» را بر روی صفحه‌کلید نگه داشته و سپس به انتخاب بپردازید.

ترکیب لایه‌ها در فتوشاپ

هنگامی‌که لایه‌های موردنظر را انتخاب کردید، آنگاه باید بر روی یکی از آن‌ها کلیک-راست کرده و بسته به نوع لایه‌ها، گزینه «Merge Layers» یا «Merge Shapes» را انتخاب کنید.

ترکیب لایه‌ها در فتوشاپ

همچنین به‌عنوان یک راه‌حل جایگزین، می‌توانید کلیدهای «Ctrl+E» را نیز بر روی صفحه‌کلید فشار دهید.

گزینه‌های ذکر شده در بالا (Merge Layers یا Merge Shapes) در هنگام کلیک-راست کردن بر روی لایه‌های مشخصی (همانند جعبه‌های متنی)، قابل مشاهده نخواهند بود. در عوض، شما باید در گوشه بالا سمت راست، بر روی گزینه‌های پنل لایه‌ها کلیک کنید.

در اینجا جهت ترکیب لایه‌های خود، باید گزینه «Merge Layers» یا «Merge Shapes» را انتخاب کنید.

ترکیب لایه‌ها در فتوشاپ

ترکیب تمامی لایه‌های قابل مشاهده

فتوشاپ به شما این امکان را می‌دهد که لایه‌ها مشخصی را از دید پنهان کنید. جهت انجام این کار باید به پنل لایه‌ها در سمت راست رفته و سپس بر روی آیکون «چشم» در کنار لایه موردنظر کلیک کنید.

اگر پنل لایه‌ها قابل مشاهده نیست، می‌توانید با کلیک بر روی «Windows > Layers» و یا فشردن کلید «F7»، آن را ظاهر کنید.

ترکیب لایه‌ها در فتوشاپ

لایه‌های مخفی شده در کنار خود یک مربع توخالی دارند، اما لایه‌های قابل مشاهده در کنار خود یک نماد «چشم» را به همراه دارند. اگر چندین لایه مخفی دارید، آنگاه با یک ترفند می‌توانید تمامی لایه‌های قابل مشاهده را با یکدیگر ترکیب نمایید.

جهت انجام این کار، باید لایه‌هایی را که قصد ترکیب کردن آن‌ها را ندارید، مخفی کنید. سپس باید بر روی یکی از لایه‌های قابل مشاهده، کلیک-راست کرده (یا بر روی منوی گزینه‌های پنل لایه‌ها در گوشه بالا سمت راست، کلیک کنید) و در نهایت گزینه «Merge Visible» را برگزینید.

ترکیب لایه‌ها در فتوشاپ

همچنین می‌توانید با استفاده از کلیدهای ترکیبی «Shift + Ctrl + E» بر روی صفحه‌کلید خود، این نوع ترکیب را سریع‌تر انجام دهید.

مسطح کردن لایه‌ها در فتوشاپ

تنها انواع مشخصی از فایل‌های تصویری به شما امکان استفاده از لایه‌ها را می‌دهند. فایل‌های فتوشاپ که فرمت «PSD» دارند از لایه‌ها پشتیبانی می‌کنند، اما سایر فرمت‌های تصویری همانند «JPG» یا «PNG» از چنین قابلیتی برخوردار نیستند.

استفاده از لایه‌ها، ویرایش تصویر را برای شما آسان‌تر می‌کند، اما در صورت نیاز می‌توانید تمامی لایه‌های پروژه خود را با یکدیگر ترکیب نمایید. اگر پروژه‌های خود را در قالب «PNG» یا «JPG» ذخیره کنید، آنگاه فتوشاپ به‌صورت خودکار این کار را برای شما انجام می‌دهد. البته خودتان نیز می‌توانید به‌صورت دستی این کار را به انجام برسانید.

جهت انجام این کار، ابتدا باید با فشار دادن کلید «F7» یا کلیک بر روی «Windows > Layers»، از نمایش پنل لایه‌ها اطمینان حاصل کنید. همچنین باید مطمئن شوید که تمامی لایه‌های مخفی شما نیز قابل مشاهده هستند، در غیر این صورت لایه‌های مخفی، نادیده گرفته شده و در نهایت نیز حذف می‌شوند.

جهت نمایان کردن لایه‌های مخفی، باید در پنل لایه‌ها بر روی مربع توخالی کنار لایه موردنظر، کلیک کنید.

ترکیب لایه‌ها در فتوشاپ

اگر تمامی لایه‌های شما قابل مشاهده بوده و یا اینکه قصد دور انداختن لایه‌های مخفی را دارید، آنگاه باید در پنل لایه‌ها، بر روی یکی از آن‌ها کلیک-راست کرده و یا اینکه بر روی گزینه‌های پنل لایه‌ها در گوشه بالا سمت راست، کلیک کنید.

در اینجا باید گزینه «Flatten Image» را انتخاب کنید.

ترکیب لایه‌ها در فتوشاپ

اگر لایه‌های مخفی داشته باشید، آنگاه اخطاری در مقابل شما ظاهر شده و در رابطه با دور انداختن این لایه‌ها از شما سؤال می‌پرسد. جهت تأیید باید گزینه «OK» و جهت توقف این فرآیند نیز باید بر روی گزینه «Cancel» کلیک کنید.

ترکیب لایه‌ها در فتوشاپ

اگر گزینه «OK» را انتخاب کنید، یا اینکه پیش از شروع ادغام، تمامی لایه‌های شما در حالت نمایان باشند، آنگاه لایه‌های شما با یکدیگر ترکیب شده و شما دیگر قادر نخواهید بود که آیتم‌های جداگانه را جابجا و یا ویرایش کنید.

ترکیب لایه‌ها در فتوشاپ

اگر هم بنا به دلایلی قصد خنثی کردن این فرایند را داشتید، آنگاه می‌توانید از کلیدهای ترکیبی «Ctrl + Z» بر روی صفحه‌کلید خود استفاده کرده و یا اینکه در پنجره اصلی فتوشاپ، بر روی گزینه‌ «Edit > Undo» کلیک کنید.

نوشته با روش‌های ترکیب لایه‌ها در فتوشاپ بیشتر آشنا شوید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

آموزش زدن نیم فاصله در ویندوز

اردیبهشت ۱۲, ۱۳۹۹/در آموزش, تحلیلی, ترفند, نیم فاصله, ویندوز, ویژه /توسط ادمین

احتمالا تاکنون بارها اصطلاح “نیم فاصله” را شنیده‌اید. نیم فاصله تحت عناوین متفاوتی نظیر فاصله مجازی، فاصله صفر یا فاصله جامد نیز شناخته می‌شود. در واقع نیم فاصله نمادی در استاندارد کدگذاری Unicode است که با کد U+200C شناخته می‌شود و هنگام تایپ متون کامپیوتری با زبان فارسی به کرات مورد استفاده قرار می‌گیرد. در متون فارسی، برخی حروف مجاور به یکدیگر متصل نمی‌شوند؛ با این‌حال بین آن‌ها نیز فاصله مرئی وجود ندارد. به‌عنوان مثال واژه‌هایی نظیر “کتاب ها” و “خانه ها” صرفا 1 کلمه بوده و از جنبه اصول نگارشی بایستی به‌صورت “کتاب‌ها” و “خانه‌ها” نوشته شوند. به‌طور معمول برای تایپ نیم فاصله در ویندوز بایستی از کلیدهای ترکیبی Ctrl+Shift+2 استفاده کرد. فشردن همزمان این 3 دکمه کاری بسیار دشوار است. با این‌حال برای تایپ نیم فاصله در ویندوز، راهکارهای دیگری نیز وجود دارد که در ادامه به معرفی و آموزش 3 مورد از آن‌ها می‌پردازیم:

تنظیم نیم فاصله در نرم‌افزار Word

برای تایپ نیم فاصله در برنامه ورد پس از اعمال تنظیماتی می‌توان از کلیدهای ترکیبی Space+Ctrl استفاده کرد. بدین منظور کافیست:

1. برنامه ورد را باز کرده و به مسیر options > customize Ribbon > customize > categories > all commands > ResetChar مراجعه نمایید.

2. کلیه کلیدهای ترکیبی تعریف شده در پنجره Current Keys را انتخاب کرده و سپس بر روی دکمه Remove کلیک کنید. سپس پنجره را ببندید.

3. از طریق نوار ابزار برنامه به مسیر Insert > Symbols مراجعه نموده و روی گزینه more Symbols کلیک کنید. سپس با کلیک روی منوی کشویی Font، فونت فارسی مورد استفاده جهت تایپ را انتخاب کنید.

4. جهت یافتن نیم فاصله، عبارت 200C را در فیلد Character code تایپ نمایید.

5. اکنون بر روی دکمه shortcut key کلیک کرده و در فیلد تعبیه شده تحت‌عنوان “press new shortcut key” کلیدهای Ctrl+Space را فشار دهید. سپس جهت اعمال تنظیمات بر روی دکمه Assign کلیک نمایید.

6. اکنون با مراجعه به پنجره Symbols و تب Special Characters از عدم تخصیص کلیدهای ترکیبی Ctrl+Space به سایر کاراکترها اطمینان حاصل نموده و در صورت تخصیص این میان‌بر آن‌را حذف کنید. اکنون با فشردن کلیدهای ترکیبی فوق در فونت موردنظر، نیم فاصله درج خواهد شد.

استفاده از صفحه‌کلید استاندارد فارسی

کارآیی روش فوق صرفا محدود به برنامه ورد بوده و این راهکار هنگام تایپ نیم فاصله در مرورگر وب یا سایر نرم‌افزارها کارآمد نیست. سیستم‌عامل‌های ویندوز 8 و 10 مجهز به 2 قالب Persian و Persian standard برای زبان فارسی هستند که در مدل استاندارد، 3 کلید ترکیبی شامل Ctrl+Shift+2 ،Shift+B و Shift+Space جهت تایپ نیم فاصله تعریف شده است. اکنون بایستی با مراجعه به بخش تنظیمات زبان در Control Panel، کیبورد استاندارد را به‌عنوان قالب پیش‌فرض تعیین نموده و قالب قدیمی را حذف نمایید.

چنان‌چه کاربر ویندوز 7 یا ورژن‌های قدیمی‌تر از آن هستید؛ در این‌صورت می‌توانید برنامه Standard Persian Keyboard را دانلود نموده و بر روی ویندوز نصب کنید.

اصلاح قالب صفحه‌کلید یا تخصیص یک دکمه بلااستفاده به نیم فاصله

بدین منظور ابتدا برنامه Microsoft Keyboard Layout Creator را دانلود نموده و آن‌را بر روی ویندوز خود نصب کنید. سپس با کلیک روی تب File، گزینه Load existing keyboard را انتخاب نمایید. در پنجره باز شده، صفحه‌کلید موردنظر (Persian standard) جهت ویرایش را انتخاب کرده و سپس روی دکمه OK کلیک کنید.

بدین‌ترتیب تصویر کیبورد مقابل دیدگان شما نمایان می‌شود. برای یافتن نیم فاصله، کد U+200C را وارد نموده و سپس یکی از دکمه‌های بلااستفاده صفحه‌کلید (مثلا مطابق شکل فوق) را به نیم فاصله اختصاص دهید. نهایتا با مراجعه به تب Project و انتخاب گزینه Build DLL از صفحه‌کلید سفارشی خود خروجی قابل نصب تهیه نمایید. اکنون فایل خروجی بر روی کلیه ورژن‌های ویندوز قابل استفاده خواهد بود.

نوشته آموزش زدن نیم فاصله در ویندوز اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

آموزش زدن نیم فاصله در ویندوز

اردیبهشت ۱۲, ۱۳۹۹/در آموزش, تحلیلی, ترفند, نیم فاصله, ویندوز, ویژه /توسط ادمین

احتمالا تاکنون بارها اصطلاح “نیم فاصله” را شنیده‌اید. نیم فاصله تحت عناوین متفاوتی نظیر فاصله مجازی، فاصله صفر یا فاصله جامد نیز شناخته می‌شود. در واقع نیم فاصله نمادی در استاندارد کدگذاری Unicode است که با کد U+200C شناخته می‌شود و هنگام تایپ متون کامپیوتری با زبان فارسی به کرات مورد استفاده قرار می‌گیرد. در متون فارسی، برخی حروف مجاور به یکدیگر متصل نمی‌شوند؛ با این‌حال بین آن‌ها نیز فاصله مرئی وجود ندارد. به‌عنوان مثال واژه‌هایی نظیر “کتاب ها” و “خانه ها” صرفا 1 کلمه بوده و از جنبه اصول نگارشی بایستی به‌صورت “کتاب‌ها” و “خانه‌ها” نوشته شوند. به‌طور معمول برای تایپ نیم فاصله در ویندوز بایستی از کلیدهای ترکیبی Ctrl+Shift+2 استفاده کرد. فشردن همزمان این 3 دکمه کاری بسیار دشوار است. با این‌حال برای تایپ نیم فاصله در ویندوز، راهکارهای دیگری نیز وجود دارد که در ادامه به معرفی و آموزش 3 مورد از آن‌ها می‌پردازیم:

تنظیم نیم فاصله در نرم‌افزار Word

برای تایپ نیم فاصله در برنامه ورد پس از اعمال تنظیماتی می‌توان از کلیدهای ترکیبی Space+Ctrl استفاده کرد. بدین منظور کافیست:

1. برنامه ورد را باز کرده و به مسیر options > customize Ribbon > customize > categories > all commands > ResetChar مراجعه نمایید.

2. کلیه کلیدهای ترکیبی تعریف شده در پنجره Current Keys را انتخاب کرده و سپس بر روی دکمه Remove کلیک کنید. سپس پنجره را ببندید.

3. از طریق نوار ابزار برنامه به مسیر Insert > Symbols مراجعه نموده و روی گزینه more Symbols کلیک کنید. سپس با کلیک روی منوی کشویی Font، فونت فارسی مورد استفاده جهت تایپ را انتخاب کنید.

4. جهت یافتن نیم فاصله، عبارت 200C را در فیلد Character code تایپ نمایید.

5. اکنون بر روی دکمه shortcut key کلیک کرده و در فیلد تعبیه شده تحت‌عنوان “press new shortcut key” کلیدهای Ctrl+Space را فشار دهید. سپس جهت اعمال تنظیمات بر روی دکمه Assign کلیک نمایید.

6. اکنون با مراجعه به پنجره Symbols و تب Special Characters از عدم تخصیص کلیدهای ترکیبی Ctrl+Space به سایر کاراکترها اطمینان حاصل نموده و در صورت تخصیص این میان‌بر آن‌را حذف کنید. اکنون با فشردن کلیدهای ترکیبی فوق در فونت موردنظر، نیم فاصله درج خواهد شد.

استفاده از صفحه‌کلید استاندارد فارسی

کارآیی روش فوق صرفا محدود به برنامه ورد بوده و این راهکار هنگام تایپ نیم فاصله در مرورگر وب یا سایر نرم‌افزارها کارآمد نیست. سیستم‌عامل‌های ویندوز 8 و 10 مجهز به 2 قالب Persian و Persian standard برای زبان فارسی هستند که در مدل استاندارد، 3 کلید ترکیبی شامل Ctrl+Shift+2 ،Shift+B و Shift+Space جهت تایپ نیم فاصله تعریف شده است. اکنون بایستی با مراجعه به بخش تنظیمات زبان در Control Panel، کیبورد استاندارد را به‌عنوان قالب پیش‌فرض تعیین نموده و قالب قدیمی را حذف نمایید.

چنان‌چه کاربر ویندوز 7 یا ورژن‌های قدیمی‌تر از آن هستید؛ در این‌صورت می‌توانید برنامه Standard Persian Keyboard را دانلود نموده و بر روی ویندوز نصب کنید.

اصلاح قالب صفحه‌کلید یا تخصیص یک دکمه بلااستفاده به نیم فاصله

بدین منظور ابتدا برنامه Microsoft Keyboard Layout Creator را دانلود نموده و آن‌را بر روی ویندوز خود نصب کنید. سپس با کلیک روی تب File، گزینه Load existing keyboard را انتخاب نمایید. در پنجره باز شده، صفحه‌کلید موردنظر (Persian standard) جهت ویرایش را انتخاب کرده و سپس روی دکمه OK کلیک کنید.

بدین‌ترتیب تصویر کیبورد مقابل دیدگان شما نمایان می‌شود. برای یافتن نیم فاصله، کد U+200C را وارد نموده و سپس یکی از دکمه‌های بلااستفاده صفحه‌کلید (مثلا مطابق شکل فوق) را به نیم فاصله اختصاص دهید. نهایتا با مراجعه به تب Project و انتخاب گزینه Build DLL از صفحه‌کلید سفارشی خود خروجی قابل نصب تهیه نمایید. اکنون فایل خروجی بر روی کلیه ورژن‌های ویندوز قابل استفاده خواهد بود.

نوشته آموزش زدن نیم فاصله در ویندوز اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

با بهترین برنامه‌های کاهش حجم فیلم و ویدیو آشنا شوید

اردیبهشت ۱۲, ۱۳۹۹/در آموزش, بهترین برنامه کاهش حجم فیلم, تحلیلی, ترفند, ویژه, کاهش حجم فیلم /توسط ادمین

این روزها کاهش حجم فیلم و ویدیو یکی از دغدغه‌های اصلی کسانی است که به دنبال ارسال این‌گونه فایل‌ها به دوستان‌شان، آپلود آن‌ها در وب‌سایت‌های اشتراک‌گذاری یا پست کردن‌شان در شبکه‌های اجتماعی هستند. ویدیوهای بزرگ زمان بیشتری برای دانلود و آپلود می‌گیرند. ضمن اینکه اگر شما بعد از صرف مدت زمان زیاد برای آپلود یک ویدیوی بزرگ با یک خطای ساده مواجه شوید، همه زحمات شما به هدر خواهد رفت. بنابراین برای صرفه‌جویی در زمان و کار شما، ما در اینجا بهترین برنامه‌های کاهش حجم فیلم و ویدیو را برای شما معرفی می‌کنیم. پس با ما همراه باشید.

HandBrake

HandBrake یکی از پرکاربردترین برنامه‌های کاهش حجم فیلم و ویدیو است. این برنامه تقریبا همه فرمت‌های ویدیو را پشتیبانی می‌کند. HandBrake برای ویندوز، مک و لینوکس قابل‌دسترس است. شما می‌توانید در بخش تنظیمات آن گزینه‌های زیادی برای تغییر پارامترهای خروجی پیدا کنید. شما همچنین می‌توانید کیفیت ویدیو را بر حسب درصد تغییر دهید. ضمنا این برنامه به شما اجازه می‌دهد تا تغییراتی در FPS، کدک و سایر پارامترهای ویدیو ایجاد کنید.

Avidemux

Avidemux یکی از بهترین نرم‌افزارهای فشرده‌سازی حجم فیلم و ویدیو است. این برنامه رایگان بوده و گزینه‌های زیادی را در اختیار شما قرار می‌دهد. Avidemux از فرمت‌های مختلفی مانند AVI ،DVD ،MP4 ،MOV ،RAW و AVI پشتیبانی می‌کند و می‌تواند به‌طور اتوماتیک کارهای شما را انجام دهد. این برنامه همچنین به شما اجازه می‌دهد تا سایز خروجی را براساس بیت‌ریت (bitrate) تعیین کنید.

Free Video Compressor

Free Video Compressor یک ابزار سبک برای کاهش حجم فیلم و ویدیو است. این برنامه به شما اجازه می‌دهد تا سایز و کیفیت موردنظر ویدیوی خروجی خود را انتخاب کنید. شما می‌توانید عددی را در بین محدوده ۱۰ تا ۹۰ درصد برای میزان کاهش حجم ویدیو برگزینید. این برنامه همچنین دارای گزینه مقیاس‌بندی است که می‌توانید برای تعیین عرض و طول ویدیو استفاده کنید.

KeepVid

KeepVid برای کاهش حجم فایل‌های ویدیویی برای ایمیل، یوتیوب و اهداف دیگر یکی از بهترین گزینه‌هاست. این ابزار فشرده‌سازی رایگان اجازه اضافه کردن ویدیوها و فیلم‌ها را به روش کاملا ساده به شما می‌دهد. حجم فایل اضافه‌شده می‌تواند با انتخاب کیفیت آن از بین گزینه‌های موجود کاهش یابد. شما همچنین می‌توانید رزولوشن اصلی ویدیو را حفظ کنید.

Freemake Video Converter

این نرم‌افزار رایگان می‌تواند حجم فایل‌های ویدیویی شما را با تبدیل به فرمت‌هایی مانند DivX ،WMV ،AVI ،MKV و ROM کاهش دهد. شما از این برنامه برای فایل‌های صوتی هم می‌توانید استفاده کنید. ویدیوی شما حتی می‌تواند به فرمت‌هایی فشرده‌سازی شود که با دستگاه‌های دیگری مانند محصولات اپل و سایر دستگاه‌های موبایلی سازگار هستند.

Windows Movie Maker

Windows Movie Maker برنامه‌ای است که همراه با سیستم‌عامل‌های ویندوز Me ،XP ،7 و ویستا ارایه شده است. این برنامه ساده به شما اجازه می‌دهد تا ویدیوهای خود را به‌راحتی روی آن بارگذاری کنید و فایلی با همان کیفیت فایل اصلی اما با حجم کمتر دریافت نمایید.

MPEG Streamclip

این برنامه کاهش حجم فیلم و ویدیو، یک نرم‌افزار بسیار پیشرفته برای فشرده‌سازی رایگان ویدیو و فیلم‌هاست که به شما اجازه باز کردن، فشرده کردن و پخش کردن فرمت‌های مختلف ویدیویی از جمله فایل‌های MPEG را می‌دهد. این برنامه همچنین به شما اجازه ویرایش ویدیوها و تبدیل آن‌ها به muxed یا demuxed را بدون افت کیفیت می‌دهد. این برنامه همچنین با دستگاه‌هایی مانند آیفون، آی‌پد و گوشی‌های اندرویدی نیز سازگار است.

نوشته با بهترین برنامه‌های کاهش حجم فیلم و ویدیو آشنا شوید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

با بهترین برنامه‌های کاهش حجم فیلم و ویدیو آشنا شوید

اردیبهشت ۱۲, ۱۳۹۹/در آموزش, بهترین برنامه کاهش حجم فیلم, تحلیلی, ترفند, ویژه, کاهش حجم فیلم /توسط ادمین

این روزها کاهش حجم فیلم و ویدیو یکی از دغدغه‌های اصلی کسانی است که به دنبال ارسال این‌گونه فایل‌ها به دوستان‌شان، آپلود آن‌ها در وب‌سایت‌های اشتراک‌گذاری یا پست کردن‌شان در شبکه‌های اجتماعی هستند. ویدیوهای بزرگ زمان بیشتری برای دانلود و آپلود می‌گیرند. ضمن اینکه اگر شما بعد از صرف مدت زمان زیاد برای آپلود یک ویدیوی بزرگ با یک خطای ساده مواجه شوید، همه زحمات شما به هدر خواهد رفت. بنابراین برای صرفه‌جویی در زمان و کار شما، ما در اینجا بهترین برنامه‌های کاهش حجم فیلم و ویدیو را برای شما معرفی می‌کنیم. پس با ما همراه باشید.

HandBrake

HandBrake یکی از پرکاربردترین برنامه‌های کاهش حجم فیلم و ویدیو است. این برنامه تقریبا همه فرمت‌های ویدیو را پشتیبانی می‌کند. HandBrake برای ویندوز، مک و لینوکس قابل‌دسترس است. شما می‌توانید در بخش تنظیمات آن گزینه‌های زیادی برای تغییر پارامترهای خروجی پیدا کنید. شما همچنین می‌توانید کیفیت ویدیو را بر حسب درصد تغییر دهید. ضمنا این برنامه به شما اجازه می‌دهد تا تغییراتی در FPS، کدک و سایر پارامترهای ویدیو ایجاد کنید.

Avidemux

Avidemux یکی از بهترین نرم‌افزارهای فشرده‌سازی حجم فیلم و ویدیو است. این برنامه رایگان بوده و گزینه‌های زیادی را در اختیار شما قرار می‌دهد. Avidemux از فرمت‌های مختلفی مانند AVI ،DVD ،MP4 ،MOV ،RAW و AVI پشتیبانی می‌کند و می‌تواند به‌طور اتوماتیک کارهای شما را انجام دهد. این برنامه همچنین به شما اجازه می‌دهد تا سایز خروجی را براساس بیت‌ریت (bitrate) تعیین کنید.

Free Video Compressor

Free Video Compressor یک ابزار سبک برای کاهش حجم فیلم و ویدیو است. این برنامه به شما اجازه می‌دهد تا سایز و کیفیت موردنظر ویدیوی خروجی خود را انتخاب کنید. شما می‌توانید عددی را در بین محدوده ۱۰ تا ۹۰ درصد برای میزان کاهش حجم ویدیو برگزینید. این برنامه همچنین دارای گزینه مقیاس‌بندی است که می‌توانید برای تعیین عرض و طول ویدیو استفاده کنید.

KeepVid

KeepVid برای کاهش حجم فایل‌های ویدیویی برای ایمیل، یوتیوب و اهداف دیگر یکی از بهترین گزینه‌هاست. این ابزار فشرده‌سازی رایگان اجازه اضافه کردن ویدیوها و فیلم‌ها را به روش کاملا ساده به شما می‌دهد. حجم فایل اضافه‌شده می‌تواند با انتخاب کیفیت آن از بین گزینه‌های موجود کاهش یابد. شما همچنین می‌توانید رزولوشن اصلی ویدیو را حفظ کنید.

Freemake Video Converter

این نرم‌افزار رایگان می‌تواند حجم فایل‌های ویدیویی شما را با تبدیل به فرمت‌هایی مانند DivX ،WMV ،AVI ،MKV و ROM کاهش دهد. شما از این برنامه برای فایل‌های صوتی هم می‌توانید استفاده کنید. ویدیوی شما حتی می‌تواند به فرمت‌هایی فشرده‌سازی شود که با دستگاه‌های دیگری مانند محصولات اپل و سایر دستگاه‌های موبایلی سازگار هستند.

Windows Movie Maker

Windows Movie Maker برنامه‌ای است که همراه با سیستم‌عامل‌های ویندوز Me ،XP ،7 و ویستا ارایه شده است. این برنامه ساده به شما اجازه می‌دهد تا ویدیوهای خود را به‌راحتی روی آن بارگذاری کنید و فایلی با همان کیفیت فایل اصلی اما با حجم کمتر دریافت نمایید.

MPEG Streamclip

این برنامه کاهش حجم فیلم و ویدیو، یک نرم‌افزار بسیار پیشرفته برای فشرده‌سازی رایگان ویدیو و فیلم‌هاست که به شما اجازه باز کردن، فشرده کردن و پخش کردن فرمت‌های مختلف ویدیویی از جمله فایل‌های MPEG را می‌دهد. این برنامه همچنین به شما اجازه ویرایش ویدیوها و تبدیل آن‌ها به muxed یا demuxed را بدون افت کیفیت می‌دهد. این برنامه همچنین با دستگاه‌هایی مانند آیفون، آی‌پد و گوشی‌های اندرویدی نیز سازگار است.

نوشته با بهترین برنامه‌های کاهش حجم فیلم و ویدیو آشنا شوید اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

راهنمای خرید بهترین پاوربانک‌های موجود در بازار ایران

اردیبهشت ۱۲, ۱۳۹۹/در برگزیده, تحلیلی, راهنمای خرید, راهنمای خرید پاوربانک, مشاوره, پاوربانک /توسط ادمین

راهنمای خرید بهترین پاوربانک موجود در بازار ایران

خرید یک پاوربانک به یکی از نیازهای اصلی اغلب کاربرانی که دائما در حال جابه‌جایی هستند، تبدیل شده و این محصولات در سال‌های اخیر خریداران بیشتری را به خود می‌بینند.

با وجود برندهای متعدد و ظرفیت‌های مختلف این دیوایس‌ها، تصمیم گرفتیم چند نمونه از بهترین پاوربانک‌های موجود در بازار را معرفی نماییم تا هنگام خرید آسان‌تر بتوانید مدلی کاربردی و سازگار با گوشی‌ هوشمندتان انتخاب کنید. قبل از خرید یک پاوربانک باید به این نکته مهم توجه داشته باشید که شرکت‌های سازنده در مورد فروش این محصولات خیلی بی‌رحمانه رفتار کرده و ظرفیت اسمی و قدرتی را که برای دستگاه خود اعلام می‌کنند از طریق محاسبات در شرایط ایده‌آل و اصطلاحا روی کاغذ درنظر می‌گیرند. به همین خاطر مد نظر داشته باشید که توانایی هر پاوربانک برای شارژ کردن گوشی موبایل شما در شرایط مختلف پایین‌تر از ظرفیتی است که کمپانی تولیدکننده ادعا می‌کند.