چگونه در آیفون و آیپد ویدیوها را ویرایش کنیم؟

ویرایش ویدیو در آیفون

اکنون راحت‌تر از همیشه می‌توانید ویدیوهای خود را در دستگاه‌های آیفون و آیپد ویرایش کرده و سپس آن‌ها را به اشتراک بگذارید. در سیستم‌عامل iOS 13، شرکت اپل ویژگی‌های جدیدی را به ابزارهای ویرایش ویدیوی خود اضافه کرده است. حال می‌توانید بدون استفاده از یک نرم‌افزار شخص ثالث، به برش، چرخاندن و اعمال سایر تغییرات در ویدیوهای خود بپردازید.

چگونه قسمت‌های اضافی یک ویدیو را در آیفون و یا آیپد حذف کنیم؟

حذف قسمت‌های اضافی ویدیو را می‌توان یکی از اساسی‌ترین اقدامات جهت ویرایش یک ویدیو دانست. درحالی‌که در اپلیکیشن‌هایی همانند اینستاگرام می‌توانید قسمت‌های اضافی ویدیوهای خود را پیش از به‌اشتراک‌گذاری، حذف کنید، در اپلیکیشن Photos سیستم‌عامل iOS نیز توان انجام این کار را خواهید داشت.

جهت حذف قسمت‌های اضافی باید مراحل زیر را طی کنید:

  1. ویدیوی موردنظر خود را انتخاب کنید.
  2. در گوشه پایین سمت راست، گزینه «Edit» را لمس کنید.
  3. حال باید بتوانید کلید پخش و خط‌‌ زمانی ویدیوی خود را مشاهده کنید. می‌توانید از فلش سمت چپ جهت تغییر نقطه شروع و یا از پیکان سمت راست جهت تغییر نقطه پایان استفاده کنید.
  4. کلید پخش را لمس کنید تا بتوانید ویدیوی ویرایش‌شده خود را بازبینی کنید.
  5. هنگامی‌که از ویرایش خود راضی بودید، گزینه «Done» را انتخاب کرده و سپس اگر قصد دارید تا ویدیوی ویرایش‌شده را با نسخه قبلی جایگزین کنید، گزینه «Save Video» و اگر مایل به انجام این کار نیستید، گزینه «Save Video as New Clip» را انتخاب کنید.

ویرایش ویدیو در آیفون

ویرایش ویدیو در سیستم‌عامل iOS غیرمخرب است؛ یعنی اینکه اگر شما گزینه «Save Video» را انتخاب کنید، در آینده بازهم می‌توانید به قسمت‌های برش داده‌شده دسترسی پیدا کرده و آن‌ها را در ویدیوی خود لحاظ کنید.

چگونه در آیفون و آیپد، اندازه و زاویه نمایش ویدیوهای خود را تغییر دهیم؟

پیش‌تر جهت ویرایش زاویه ویدیوهای خود لازم بود تا از یک اپلیکیشن شخص ثالث استفاده کنید. اکنون در iOS 13 می‌توانید ویدیوهای خود را برش داده و همچنین آن‌ها را بچرخانید.

جهت چرخش یک ویدیو باید اقدامات زیر را انجام دهید:

  1. ویدیوی موردنظر خود را انتخاب کنید.
  2. در گوشه پایین سمت راست باید گزینه «Edit» را برگزینید.
  3. در قسمت پایین صفحه، گزینه «Rotate/Crop» را لمس کنید (در تصویر پایین نمایش داده شده است).
  4. در گوشه بالا سمت چپ باید آیکون Rotate 90 (جعبه‌ای که پیکانی در بالای آن قرار دارد) را لمس کنید. می‌توانید چندین بار این گزینه را انتخاب کنید تا به نسبت ابعاد (aspect ratio) مطلوب خود دست یابید.
  5. جهت نهایی کردن ویرایش خود، باید گزینه «Done» را در گوشه پایین سمت راست انتخاب کنید.

ویرایش ویدیو در آیفون

چگونه در آیفون و آیپد، ویدیوها را با یکدیگر ادغام کنیم؟

جهت ادغام ویدیوها در آیفون و آیپد باید از یک نرم‌افزار شخص ثالث استفاده کنید. خوشبختانه شرکت اپل اپلیکیشن iMovie را جهت انجام این کار به‌صورت رایگان در اختیار کاربران قرار داده است. در این نرم‌افزار به‌آسانی می‌توانید دو یا چند ویدیو را با یکدیگر ادغام نمایید.

جهت ادغام ویدیوها باید مراحل زیر را دنبال کنید:

  1. اپلیکیشن iMovie را بر روی آیفون و یا آیپد خود دانلود کنید.
  2. در هنگام اجرای این اپلیکیشن، با صفحه «Projects» مواجه می‌شوید. جهت ایجاد یک پروژه جدید باید علامت «+» را لمس کرده و سپس گزینه «Movie» را انتخاب کنید.
  3. ویدیوهای موردنظر جهت ادغام را انتخاب کنید (در ادامه می‌توانید ویدیوهای بیشتری را نیز اضافه کنید). در این صفحه می‌توانید با حرکت دادن لبه‌های ویدیوها، مستقیما قسمت‌های اضافی آن‌ها را حذف کنید.
  4. هنگامی‌که ویدیوهای خود را انتخاب کردید، در قسمت پایین باید گزینه «Create Movie» را لمس کنید.

کلیپ‌های انتخابی شما، پشت سر هم در یک خط‌ زمانی قرار داده می‌شوند. جهت حذف قسمت‌های اضافی ویدیوهای خود، باید آن‌ها را لمس کرده و سپس لبه‌های فریم‌ها را حرکت دهید تا بدین شیوه بتوانید مدت زمان شروع و پایان آن‌ها را تغییر دهید.

ویرایش ویدیو در آیفون

اگر می‌خواهید ترتیب قرارگیری ویدیوهای خود را تغییر دهید، باید یکی از کلیپ‌های خود را لمس کرده و نگه دارید تا به‌صورت شناور درآید. سپس می‌توانید ویدیوی خود را به جلو و یا عقب حرکت داده تا مکان قرارگیری آن را تغییر دهید. اگر ویدیوی موردنظر را در جلو ویدیویی دیگر قرار دهید، آنگاه پس از آن پخش خواهد شد.

همچنین می‌توانید افکت‌های انتقال بین ویدیوها را نیز تغییر دهید. جهت انجام این کار باید آیکون انتقال (transition) را در بین‌ ویدیوهای موجود در خط‌ زمانی، لمس کنید.

هنگامی‌که ویرایش‌های موردنظر خود را اعمال کردید، جهت تهیه خروجی از ویدیوهای خود باید اقدامات زیر را انجام دهید:

  1. در گوشه بالا سمت چپ، گزینه «Done» را برگزینید.
  2. جهت بازبینی پروژه خود باید کلید پخش را لمس کنید. سپس جهت تهیه خروجی از آن باید کلید Share را انتخاب کنید.
  3. با انتخاب آیکون اپلیکیشن‌ها می‌توانید محل به‌اشتراک‌گذاری پروژه خود را انتخاب کرده و یا اینکه گزینه «Save Video» را انتخاب کنید تا مستقیما خروجی پروژه شما به اپلیکیشن Photos انتقال داده شود.

ویرایش ویدیو در آیفون

چگونه از فیلترهای ویدیو استفاده کرده و یا آن‌ها را حذف کنیم؟

در اپلیکیشن داخلی سیستم‌عامل iOS (همان Photos) علاوه بر تصاویر، می‌توانید فیلترهایی را نیز بر روی ویدیوها اعمال نمایید. مشابه تصاویر، افکت‌های اعمال‌شده بر روی ویدیوها نیز قابل‌تغییر بوده و در آینده می‌توانید آن‌ها را تغییر داده و یا اینکه حذف کنید.

جهت افزودن، تغییر و یا حذف فیلترها باید گام‌های زیر را طی کنید:

  1. ویدیوی موردنظر جهت اعمال فیلترها را برگزینید.
  2. در گوشه پایین سمت راست، گزینه «Edit» را لمس کنید.
  3. در پایین صفحه، آیکون «Filters» را انتخاب کنید (در تصویر پایین مشخص شده است).
  4. در بین فیلترها به حرکت بپردازید تا بتوانید افکت موردنظر خود را بیابید. جهت حذف تمامی فیلترها نیز باید فیلتر «Original» را برگزینید.
  5. گزینه «Done» را انتخاب کرده و سپس منتظر بمانید تا فیلترهای شما اعمال شوند.

ویرایش ویدیو در آیفون

مدت‌زمان اعمال فیلترها به طول ویدیو، کیفیت آن و همچنین قدمت دستگاه شما بستگی دارد.

چگونه نورپردازی، کنتراست و سایر ویژگی‌های ویدیوها را تعدیل کنیم؟

اکنون مشابه تصاویر می‌توانید که پارامترهای ویدیوها را نیز در iOS 13 تغییر دهید. حال، کاربران دستگاه‌های آیفون و آیپد به طیف گسترده‌ای از ابزارهای ویرایش ازجمله تعدیلات اتوماتیک دسترسی دارند. این تعدیلات نیز در آینده قابل‌تغییر هستند.

جهت تعدیل نوردهی، کنتراست و سایر مشخصه‌های ویدیوها باید اقدامات زیر را انجام دهید:

  1. ویدیوی موردنظر خود را انتخاب کنید.
  2. در گوشه پایین سمت راست باید گزینه «Edit» را برگزینید.
  3. در قسمت پایین، آیکون «Adjustments» را لمس کنید (در تصویر پایین قابل مشاهده است).
  4. در میان ویژگی‌های مختلف به حرکت پرداخته و سپس از طریق اسلایدر قرار داده‌شده در زیر آن‌ها، ویژگی موردنظر خود را تعدیل کنید.
  5. هنگامی‌که از خروجی تصویر راضی بودید، آنگاه گزینه «Done» را انتخاب کنید.

ویرایش ویدیو در آیفون

کاربران می‌توانند مشخصه‌های زیر را تعدیل کنند:

  • Exposure (نوردهی)
  • Highlights (درخشندگی)
  • Shadows (سایه‌ها)
  • Contrast (اختلاف بین سیاهی و سفیدی)
  • Brightness (روشنایی)
  • Black Point (تعدیل رنگ سیاه. بین رنگ سیاه تصویر موردنظر و ظرفیت‌های نمایشگر دستگاه، تعادل برقرار می‌کند)
  • Saturation (اشباع رنگ‌ها)
  • Vibrancy (طراوت رنگ‌ها)
  • Warmth (تمایل حرارتی رنگ‌ها)
  • Tint (سایه رنگ)
  • Sharpness (میزان وضوح و تیزی تصویر)
  • Definition (میزان نمایش جزئیات)
  • Noise Reduction (کاهش نویز)
  • Vignette (میزان سایه‌اندازی بر مرکز تصویر)

بهترین شیوه جهت فراگیری تأثیرات این مشخصه‌ها این است که خودتان به شخصه هرکدام از آن‌ها را امتحان کنید.

چگونه یک ویدیو را به حالت اصلی آن بازگردانیم؟

تنها با یک اشاره در اپلیکیشن Photos می‌توانید ویدیوها را به حالت اولیه خود بازگردانید. برای انجام این کار، ویدیوی ویرایش‌شده را پیدا کرده، در گوشه پایین سمت راست، گزینه «Edit» را انتخاب کرده و سپس گزینه «Revert» را لمس کنید.

ویرایش ویدیو در آیفون

این روش هم برای تصاویر و هم برای ویدیوها کارساز است. با این شیوه می‌توانید تمامی تغییرات اعمال‌شده مانند: حذف قسمت‌های اضافی، فیلترها، تعدیلات تصویری، چرخش و برش را به حالت اولیه خود بازگردانید.

با استفاده از اپلیکیشن iMovie تریلرها و محتوایی غنی‌تر ایجاد کنید

iMovie اپلیکیشن رایگان رده مصرف‌کننده شرکت اپل است. این نرم‌افزار امکان ویرایش خطی را برای شما فراهم می‌آورد. ویرایش خطی به معنای ویرایش ویدیو در یک مسیر ویرایش واحد است. در مقابل این روش، ویرایش چند خطی وجود دارد که بیشتر جهت ویرایش‌های پیچیده‌تر کاربرد دارد.

اپلیکیشن iMovie یک نرم‌افزار آسان بوده که به کاربران این امکان را می‌دهد تا ویدیوها، تصاویر و صداهای خود را بر روی یک خط زمانی قرار دهند. همچنین قادر خواهید بود تا به‌صورت مستقیم صدا و یا ویدیویی را ضبط کرده و آن را بر روی خط‌ زمانی خود قرار دهید. همچنین می‌توانید فایل‌های موجود در دستگاه و یا حساب iCloud خود را نیز مورداستفاده قرار دهید.

هنگامی‌که اولین بار وارد اپلیکیشن iMovie می‌شوید، جهت ایجاد پروژه‌های عادی باید گزینه «Movie» را انتخاب کنید. چنانچه قصد دارید تا ویدیویی به سبک تریلر فیلم‌های سینمایی بسازید، باید گزینه «Trailer» را برگزینید.

ویرایش ویدیو در آیفون

در حالت «Movie» جهت اضافه کردن فایل‌های رسانه‌ای باید علامت «+» را انتخاب کنید. یک کلیپ را لمس کنید تا بتوانید آن را ویرایش کرده، به آن متن اضافه کرده، سرعت پخش آن را تغییر داده و یا اینکه فیلترهایی را به آن اضافه کنید.

اگر می‌خواهید تغییراتی مانند میزان نوردهی، کنتراست و … را بر ویدیوی خود اعمال کنید، باید پیش از اضافه کردن آن‌ها به خط‌ زمانی خود، در اپلیکیشن Photos این تغییرات را بر روی آن‌ها اعمال کنید.

با استفاده از اپلیکیشن Lumafusion یک گام به جلوتر بردارید

نرم‌افزار iMovie مفید است اما همچنین محدودیت‌هایی نیز دارد. ازآنجایی‌که شرکت اپل نسخه iOS اپلیکیشن حرفه‌ای ویرایش ویدیوی خود یعنی Final Cut را منتشر نکرده است، پس توسعه‌دهندگان شخص ثالث باید این شکاف را پر کنند.

Lumafusion در حال حاضر بهترین اپلیکیشن ویرایش حرفه‌ای ویدیو در دستگاه‌های آیفون و آیپد است. در این اپلیکیشن، 6 مسیر برای صدا و ویدیو و همچنین 6 مسیر دیگر برای سایر صداها از جمله موسیقی، صداگذاری و افکت‌های صوتی در نظر گرفته شده است.

در این اپلیکیشن قابلیت‌هایی گنجانده شده‌اند که به‌صورت معمول فقط در ویرایشگرهای حرفه‌ای ویدیو موجود هستند:

  • نشانگرها
  • قابلیت پیوند دادن و یا حذف پیوند ویدیوها
  • فریم‌های کلیدی جهت سطوح مختلف صوتی و تکنیک فیلم‌برداری افق‌گرد
  • فیلترهای صوتی و متعادل‌سازها
  • لایه‌سازی افکت‌ها
  • قابلیت کپی کردن و چسباندن مشخصه‌های کلیپ‌ها
  • نسبت‌های ابعاد سفارشی
  • طیف گسترده‌ای از نرخ فریم‌های پشتیبانی‌شده

قیمت اپلیکیشن Lumafusion در فروشگاه App Store شرکت اپل، 29.99 دلار بوده که این مبلغ برای یک اپلیکیشن iOS پول زیادی محسوب می‌شود. به‌هرحال، این نرم‌افزار نسبت به اپلیکیشن‌های حرفه‌ای ویرایش ویدیو مانند: Final Cut Pro X با قیمت 299.99 دلار یا Adobe Premiere Pro (با اشتراک سالانه 240 دلاری)، گزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه‌تر است. یکی دیگر از گزینه‌های شما جهت ویرایش ویدیو، می‌تواند نرم‌افزار FiLMiC Pro باشد.

ضبط، ویرایش، به اشتراک‌گذاری

استفاده از یک دستگاه جهت ضبط، ویرایش و به اشتراک‌گذاری ویدیوها در میان متخصصین ویدیو، روزنامه‌نگاران و فیلم‌سازان آماتور در حال افزایش است. اگر شما نیز جزء این افراد هستید، عمر باتری و فضای ذخیره‌سازی می‌توانند موانع پیش‌روی شما باشند.

در هنگام ویرایش ویدیو مطمئن شوید که دستگاه شما به برق متصل است. در رابطه با مرتفع‌سازی مشکل فضای ذخیره‌سازی، می‌توانید فضای ذخیره‌سازی iCloud خود را ارتقاء داده تا بدین شیوه امکان استفاده از iCloud Photo Library را داشته باشید. استفاده از iCloud Photo Library باعث می‌شود تا کتابخانه رسانه‌ای شما به فضای ذخیره‌سازی ابری منتقل شود، البته اگر از اینترنت مناسبی برخوردار نیستید، شاید بهتر است که از این شیوه استفاده نکنید.

نوشته چگونه در آیفون و آیپد ویدیوها را ویرایش کنیم؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

راهنمای جامع تنظیمات گرافیکی بازی‌های ویدیویی در رایانه‌های شخصی

تنظیمات گرافیکی

انجام بازی‌های ویدیویی را می‌توان سرگرمی بخش زیادی از مردم جهان به حساب آورد. در این بین پلتفرم رایانه‌های شخصی یکی از پرطرفدارترین پلتفرم‌های بازی‌های ویدیویی بوده که کاربران به‌واسطه آن می‌توانند نسبت به کنسول‌ها از کیفیت بیشتری برخوردار شده و درعین‌حال تنظیمات گرافیکی بازی‌های خود را نیز تغییر دهند. در این مقاله قصد داریم تا شما را با گزینه‌های گرافیکی بازی‌های ویدیویی پلتفرم رایانه‌های شخصی آشنا کنیم، پس در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

Resolution

تنظیمات گرافیکی

وضوح یا همان Resolution تعداد ردیف‌ها و ستون‌های متشکل از پیکسل را در یک تصویر نشان می‌دهد. طبیعتا هر چه این مقدار بالاتر باشند، خروجی تصویر جزئیات بیشتری را نشان خواهد داد.

FPS (فریم بر ثانیه)

فریم در واقع تعداد تصاویر ایجادشده در هر ثانیه است. این اصطلاح با ویژگی نرخ نوسازی (refresh rate) متفاوت است. نرخ نوسازی به معنای تعداد دفعاتی است که تصویر نمایشگر شما نوسازی (به‌روزرسانی) می‌شود و واحد آن نیز هرتز (Hz) است.

Upscaling and downsamplingتنظیمات گرافیکی

به معنای ثابت نگه داشتن خروجی تصویر و در عین حال، تعدیل وضوح رندرشده است. اگر وضوح نمایش داده شده بر روی نمایشگر شما بیشتر از وضوح رندرشده است، به این اقدام Upscaling می‌گویند و بالعکس این عمل نیز downsampling یا downscaling نامیده می‌شود.

Vertical sync

تنظیمات گرافیکی

اگر تعداد فریم‌های خروجی بیش از نرخ نوسازی یک نمایشگر باشند، آنگاه پارگی تصویر رخ می‌دهد. یکی از راه‌حل‌های این مشکل، فعال کردن گزینه vsync است.

G-sync و FreeSync

یکی از راه‌حل‌های جدید پیرامون پارگی تصویر، فناوری G-sync شرکت انویدیا و فناوری FreeSync شرکت AMD است. در این فناوری‌ها نرخ نوسازی مانیتور همگام با خروجی فریم بازی‌ها تغییر می‌کند.

Anti-aliasing

تنظیمات گرافیکی

این ویژگی لبه‌های اشیاء را نرم‌تر می‌کند. در وضوح‌های بالاتر این مشکل کمتر دیده می‌شود. تکنیک‌های ضدشکستگی شامل موارد زیر می‌شوند:

  • SSAA: یک تکنیک بسیار سنگین بوده که فشار زیادی را بر روی کارت‌ گرافیک وارد می‌کند. جایگزین‌های مناسب‌تر این تکنیک نیز به شرح زیر هستند:
  • MSAA: از تکنیک SSAA کاراتر بوده اما هنوز بسیار سنگین بوده و در بازی‌های قدیمی‌تر گزینه اصلی به شمار می‌آید.
  • CSAA: نسخه کاراتر تکنیک MSAA بوده و توسط شرکت انویدیا ابداع شده است.
  • CFAA: نسخه کاراتر تکنیک MSAA بوده و توسط شرکت AMD روانه بازار شده است.
  • FXAA: تکنیک FXAA یک فیلتر پساپردازشی بوده و بر کل صحنه اعمال می‌شود. این گزینه فشار بسیار کمی به کارت گرافیک وارد کرده و در اکثر بازی‌های امروزی به‌عنوان گزینه پیش‌فرض در نظر گرفته می‌شود.
  • MLAA: این تکنیک در کارت‌های شرکت AMD فعال بوده و در آن کل فریم پردازش می‌شود.
  • SMAA: ترکیبی از راهبردهای MLAA ،MSAA و SSAA بوده و از طریق نرم‌افزار  SweetFX قابل اجرا است.
  • TAA یا TXAA: تکنیک TXAA ابتدا در کارت‌های مجهز به معماری کپلر شرکت انویدیا و سری پس از آن موجود بود، نسخه عمومی‌تر این قابلیت که یک تکنیک anti-aliasing (ضد شکستگی) موقتی است، TAA نام دارد.
  • MFAA: درحالی‌که MSAA مجموعه‌ای از الگوها را نمونه‌برداری می‌کند، در MFAA امکان پردازش نمونه الگوهای قابل‌برنامه‌ریزی وجود دارد. این تکنیک متعلق به شرکت انویدیا است.
  • DLSS: این تکنیک جدیدترین فناوری شرکت انویدیا بوده و در کارت‌های سری GeForce RTX این شرکت موجود است. این تکنیک از شبکه عصبی عمیق جهت استخراج ویژگی‌های چندبعدی یک صحنه استفاده کرده و به‌صورت هوشمندانه‌ای جزئیات چندین فریم را ترکیب کرده و یک خروجی شفاف و پیچیده را ارائه می‌کند. تکنیک‌هایی مانند TAA چنین قابلیتی را ندارند.

تکنیک‌های Anti-aliasing از درجات 4x، 2x و 8x تبعیت می‌کنند. هر چه این اعداد بالاتر باشند، خروجی بهتر و البته پردازش نیز سنگین‌تر می‌شود.

فیلترهای Bilinear و trilinear

تنظیمات گرافیکی

فیلتر بافت‌ها به‌ معنای شیوه نمایش یک بافت دوبعدی و سایر اطلاعات در یک مدل سه‌بعدی است. ابتدایی‌ترین شیوه فیلترینگ بافت‌ها، bilinear (دودویی) است. جهت بهبود عملکرد بدون کاهش کیفیت، بازی‌ها از یک بافت با وضوح پایین‌تر استفاده می‌کند که به آن mipmap می‌گویند. تکنیک Bilinear نقاط بین mipmap‌ها را پوشش نمی‌دهد، در نتیجه فیلترینگ trilinear از هر دو mipmap متوالی نمونه‌برداری کرده و انتقالی نرم و پیوسته را ترتیب می‌دهد.

فیلتر Anisotropic

فیلترینگ Trilinear تا حدودی معایب تکنیک bilinear را پوشش می‌دهد، اما منظر هنوز تار دیده می‌شود. این همان‌جایی است که قابلیت anisotropic filtering وارد عمل شده و در زاویه‌های دید مورب، کیفیت بافت‌ها را بهبود می‌بخشد. این تکنیک نیز از درجات: 8x ،4x ،2x و  16x بهره می‌برد. طبیعتا هر چه این اعداد بالاتر باشند، خروجی بهتر و به طبع پردازش نیز سنگین‌تر می‌شود.

Ambient occlusion

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک باعث می‌شود تا تمامی اجزای یک محیط از روشنایی یکسانی برخوردار نشوند. این قابلیت برخلاف نور مستقیم، سایه‌های سختی ایجاد نمی‌کند، بلکه به تولید سایه‌های نرم در شکاف‌ها و نقاط داخلی کمک می‌کند. SSAO یکی از تکنیک‌های ایجاد Ambient occlusion (انسداد محیطی) بوده و نسخه‌های پیشرفته‌تر آن شامل +HBAO و  HDAO می‌شوند.

HDRR

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک باعث می‌شود تا محیط‌های تاریک، روشن‌تر به نظر رسیده و در نتیجه جزئیات آن‌ها بهتر مشاهده شود. نسخه قدیمی‌تر این ویژگی، HDR نامیده می‌شود که در DirectX 9 و پایین‌تر به‌کار گرفته می‌شود.

Bloom

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک نیز باعث می‌شود تا منابع نوری همانند خورشید و چراغ‌ها، بیش از مقدار حقیقی خود روشن به نظر برسند. این قابلیت بیشتر در زمانی خود را نشان می‌دهد که بازی‌باز از محیط‌های تاریک وارد محیط‌های روشن می‌شود.

Motion blur

تنظیمات گرافیکی

این ویژگی باعث می‌شود تا همانند فیلم‌ها، حرکات آیتم‌های بازی تار دیده شوند. این تکنیک اولین بار در بازی Crysis 2 و به دلیل ضعف توان پردازشی کنسول‌های نسل هفتمی به‌کار گرفته شد.

Depth of field

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک در بازی‌ها به معنای تار شدن پس‌زمینه است. یعنی جایی که بر روی آن تمرکز داریم، واضح شده و سایر نقاط تار می‌شوند.

Shadow Quality

تنظیمات گرافیکی

میزان واقع‌گرایانه بودن سایه‌ها را تعیین می‌کند.

View Distance و Field of View

تنظیمات گرافیکی

  • View Distance (فاصله دید): هر چه شدت این گزینه را بیشتر کنیم، می‌توانیم آیتم‌های دوردست را با جزئیات بالاتری مشاهده کنیم.
  • Field of View (افق دید): بیشتر به گیم‌پلی مرتبط است تا گرافیک. این ویژگی باعث می‌شود تا در یک صحنه بتوانید از لحاظ افقی، آیتم‌های بیشتری را مشاهده کنید، هرچند که افزایش شدت این گزینه می‌تواند اشیاء را کوچک‌تر نشان دهد.

Tessellation

تنظیمات گرافیکی

اگر این گزینه را فعال نکنیم، سطوح مختلف مانند دیوارها و کف زمین، صاف و بدون برجستگی دیده می‌شوند. اما در صورت فعال کردن این گزینه، این سطوح نیز پستی‌وبلندی‌هایی داشته و در نتیجه واقعی‌تر به نظر می‌رسند.

Output Adapter

به لپ‌تاپ‌ها اجازه می‌دهد تا کارت گرافیک موردنظر جهت پردازش بازی را انتخاب کنند.

Output Monitor

در این گزینه می‌توانید مانیتور موردنظر خود جهت نمایش تصویر را برگزینید.

Screen Type

شیوه نمایش تصویر شامل: window (حالت پنجره‌ای)، borderless window (پنجره‌ای بدون حاشیه) و exclusive fullscreen mode (تمام صفحه اختصاصی) را در بر می‌گیرد.

Triple Buffering

Triple Buffering نرخ تأخیر یک فریمی را جهت ارائه تجربه‌ای روان‌تر به‌کار گرفته و کاهش نرخ فریم به کمتر از نرخ نوسازی مانیتور را در نظر نمی‌گیرد، اما Double Buffering باعث می‌شود تا هر بار که فریم بازی شما به کمتر از نرخ نوسازی مانیتور کاهش می‌یابد، نرخ فریم بازی نیز نیمه شود (مثلا از 60 به 30 فریم کاهش یابد).

Quality Preset Level

در این قسمت می‌توانید تمامی تنظیمات گرافیکی را به‌صورت یک‌جا و به‌صورت متناسب با یکدیگر تغییر دهید.

Lighting Quality

به کیفیت نورپردازی در بازی اشاره می‌کند.

Global Illumination Quality

تنظیمات گرافیکی

به نحوه واکنش نور نسبت به اشیای محیط اشاره دارد. مثلا در هنگام استفاده از چراغ‌ دستی، اشیای نزدیک بیشتر از اشیای دور روشن می‌شوند.

Far Shadow Quality

به سایه آیتم‌های دوردست همانند درختان اشاره دارد.

Reflection Quality

کیفیت بازتاب‌های شیشه‌ها و گودال‌های آب را نشان می‌دهد.

Mirror Quality

کیفیت بازتاب آینه‌های بازی را تعیین می‌کند.

Water Quality

تنظیمات گرافیکی

این گزینه نیز کیفیت و واقع‌گرایی شکستگی، انعکاس و فیزیک آب را تعیین می‌کند.

Volumetrics Quality

تنظیمات گرافیکی

باعث می‌شود تا نور از میان غبار، مه و دود نیز عبور کند. کیفیت کلی ابرها نیز به این ویژگی وابسته است.

Particle Quality

کیفیت ذرات را در آتش، دود و جرقه‌ها تغییر می‌دهد.

Graphics API

در این قسمت می‌توانید رابط برنامه‌نویسی کاربردی را از Direct X به Vulkan و بالعکس تغییر دهید.

Geometry Level of Detail

در اینجا می‌توانید میزان وفور جزئیات و آیتم‌های محیط را دستکاری کنید.

Post Processing

باعث تصحیح رنگ‌ها و همچنین طبیعی‌تر شدن افکت‌های نوری، lens flare و سایر موارد مرتبط با نور خورشید می‌شود.

Level of Detail

سطح جزئیات آیتم‌های مختلف محیط بازی را تعیین می‌کند.

Screen Space Reflections

تنظیمات گرافیکیبا فعال کردن این ویژگی، باری تصمیم می‌گیرد تا در هنگام برخورد با سطوح براق همانند آب‌ها، در صورت نیاز از تکنیک رهگیری پرتو استفاده کند.

Dynamic Foliage

باعث می‌شود تا گیاهان و شاخ‌ و برگ‌ درختان در هنگام تماس با سایر آیتم‌های بازی مانند حیوانات و انسان‌های رهگذر، تکان خورده و واکنش نشان دهند.

Vignette Blur

تاری ضعیفی را در اطراف لبه‌های نمایشگر ایجاد می‌کند.

PureHair

کیفیت و فیزیک موی شخصیت‌های بازی را ارتقاء می‌دهد.

Lens Flare

تنظیمات گرافیکی

با فعال کردن این ویژگی در هنگام مشاهده مستقیم نور خورشید، ذرات نور خورشید شکسته شده و دایره‌هایی رنگی ایجاد می‌شوند.

Screen Effects

تنظیمات گرافیکی

لکه‌ها، خاک، خون و سایر موارد را بر روی نمایشگر کاربر نشان داده و تا حدودی نیز افکت film grain (نویز و برفک فیلم‌ها) را به‌کار می‌گیرد.

Rendering Mode

شیوه رندر کردن تصاویر بازی است. مثلا Interlaced نسبت به حالت Normal، کیفیت را کاهش می‌دهد.

Mesh Quality

افزایش شدت این گزینه باعث می‌شود تا منافذ اشیاء واضح‌تر دیده شوند.

Contact Shadows

تنظیمات گرافیکی تنظیمات گرافیکی

کیفیت سایه‌های نقاط جزئی را تغییر می‌دهد.

Subsurface Scattering

جزئیات پوست شخصیت‌های بازی را تغییر می‌دهد. این تغییرات فقط در نمای نزدیک قابل‌رؤیت هستند.

نوشته راهنمای جامع تنظیمات گرافیکی بازی‌های ویدیویی در رایانه‌های شخصی اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

راهنمای جامع تنظیمات گرافیکی بازی‌های ویدیویی در رایانه‌های شخصی

تنظیمات گرافیکی

انجام بازی‌های ویدیویی را می‌توان سرگرمی بخش زیادی از مردم جهان به حساب آورد. در این بین پلتفرم رایانه‌های شخصی یکی از پرطرفدارترین پلتفرم‌های بازی‌های ویدیویی بوده که کاربران به‌واسطه آن می‌توانند نسبت به کنسول‌ها از کیفیت بیشتری برخوردار شده و درعین‌حال تنظیمات گرافیکی بازی‌های خود را نیز تغییر دهند. در این مقاله قصد داریم تا شما را با گزینه‌های گرافیکی بازی‌های ویدیویی پلتفرم رایانه‌های شخصی آشنا کنیم، پس در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

Resolution

تنظیمات گرافیکی

وضوح یا همان Resolution تعداد ردیف‌ها و ستون‌های متشکل از پیکسل را در یک تصویر نشان می‌دهد. طبیعتا هر چه این مقدار بالاتر باشند، خروجی تصویر جزئیات بیشتری را نشان خواهد داد.

FPS (فریم بر ثانیه)

فریم در واقع تعداد تصاویر ایجادشده در هر ثانیه است. این اصطلاح با ویژگی نرخ نوسازی (refresh rate) متفاوت است. نرخ نوسازی به معنای تعداد دفعاتی است که تصویر نمایشگر شما نوسازی (به‌روزرسانی) می‌شود و واحد آن نیز هرتز (Hz) است.

Upscaling and downsamplingتنظیمات گرافیکی

به معنای ثابت نگه داشتن خروجی تصویر و در عین حال، تعدیل وضوح رندرشده است. اگر وضوح نمایش داده شده بر روی نمایشگر شما بیشتر از وضوح رندرشده است، به این اقدام Upscaling می‌گویند و بالعکس این عمل نیز downsampling یا downscaling نامیده می‌شود.

Vertical sync

تنظیمات گرافیکی

اگر تعداد فریم‌های خروجی بیش از نرخ نوسازی یک نمایشگر باشند، آنگاه پارگی تصویر رخ می‌دهد. یکی از راه‌حل‌های این مشکل، فعال کردن گزینه vsync است.

G-sync و FreeSync

یکی از راه‌حل‌های جدید پیرامون پارگی تصویر، فناوری G-sync شرکت انویدیا و فناوری FreeSync شرکت AMD است. در این فناوری‌ها نرخ نوسازی مانیتور همگام با خروجی فریم بازی‌ها تغییر می‌کند.

Anti-aliasing

تنظیمات گرافیکی

این ویژگی لبه‌های اشیاء را نرم‌تر می‌کند. در وضوح‌های بالاتر این مشکل کمتر دیده می‌شود. تکنیک‌های ضدشکستگی شامل موارد زیر می‌شوند:

  • SSAA: یک تکنیک بسیار سنگین بوده که فشار زیادی را بر روی کارت‌ گرافیک وارد می‌کند. جایگزین‌های مناسب‌تر این تکنیک نیز به شرح زیر هستند:
  • MSAA: از تکنیک SSAA کاراتر بوده اما هنوز بسیار سنگین بوده و در بازی‌های قدیمی‌تر گزینه اصلی به شمار می‌آید.
  • CSAA: نسخه کاراتر تکنیک MSAA بوده و توسط شرکت انویدیا ابداع شده است.
  • CFAA: نسخه کاراتر تکنیک MSAA بوده و توسط شرکت AMD روانه بازار شده است.
  • FXAA: تکنیک FXAA یک فیلتر پساپردازشی بوده و بر کل صحنه اعمال می‌شود. این گزینه فشار بسیار کمی به کارت گرافیک وارد کرده و در اکثر بازی‌های امروزی به‌عنوان گزینه پیش‌فرض در نظر گرفته می‌شود.
  • MLAA: این تکنیک در کارت‌های شرکت AMD فعال بوده و در آن کل فریم پردازش می‌شود.
  • SMAA: ترکیبی از راهبردهای MLAA ،MSAA و SSAA بوده و از طریق نرم‌افزار  SweetFX قابل اجرا است.
  • TAA یا TXAA: تکنیک TXAA ابتدا در کارت‌های مجهز به معماری کپلر شرکت انویدیا و سری پس از آن موجود بود، نسخه عمومی‌تر این قابلیت که یک تکنیک anti-aliasing (ضد شکستگی) موقتی است، TAA نام دارد.
  • MFAA: درحالی‌که MSAA مجموعه‌ای از الگوها را نمونه‌برداری می‌کند، در MFAA امکان پردازش نمونه الگوهای قابل‌برنامه‌ریزی وجود دارد. این تکنیک متعلق به شرکت انویدیا است.
  • DLSS: این تکنیک جدیدترین فناوری شرکت انویدیا بوده و در کارت‌های سری GeForce RTX این شرکت موجود است. این تکنیک از شبکه عصبی عمیق جهت استخراج ویژگی‌های چندبعدی یک صحنه استفاده کرده و به‌صورت هوشمندانه‌ای جزئیات چندین فریم را ترکیب کرده و یک خروجی شفاف و پیچیده را ارائه می‌کند. تکنیک‌هایی مانند TAA چنین قابلیتی را ندارند.

تکنیک‌های Anti-aliasing از درجات 4x، 2x و 8x تبعیت می‌کنند. هر چه این اعداد بالاتر باشند، خروجی بهتر و البته پردازش نیز سنگین‌تر می‌شود.

فیلترهای Bilinear و trilinear

تنظیمات گرافیکی

فیلتر بافت‌ها به‌ معنای شیوه نمایش یک بافت دوبعدی و سایر اطلاعات در یک مدل سه‌بعدی است. ابتدایی‌ترین شیوه فیلترینگ بافت‌ها، bilinear (دودویی) است. جهت بهبود عملکرد بدون کاهش کیفیت، بازی‌ها از یک بافت با وضوح پایین‌تر استفاده می‌کند که به آن mipmap می‌گویند. تکنیک Bilinear نقاط بین mipmap‌ها را پوشش نمی‌دهد، در نتیجه فیلترینگ trilinear از هر دو mipmap متوالی نمونه‌برداری کرده و انتقالی نرم و پیوسته را ترتیب می‌دهد.

فیلتر Anisotropic

فیلترینگ Trilinear تا حدودی معایب تکنیک bilinear را پوشش می‌دهد، اما منظر هنوز تار دیده می‌شود. این همان‌جایی است که قابلیت anisotropic filtering وارد عمل شده و در زاویه‌های دید مورب، کیفیت بافت‌ها را بهبود می‌بخشد. این تکنیک نیز از درجات: 8x ،4x ،2x و  16x بهره می‌برد. طبیعتا هر چه این اعداد بالاتر باشند، خروجی بهتر و به طبع پردازش نیز سنگین‌تر می‌شود.

Ambient occlusion

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک باعث می‌شود تا تمامی اجزای یک محیط از روشنایی یکسانی برخوردار نشوند. این قابلیت برخلاف نور مستقیم، سایه‌های سختی ایجاد نمی‌کند، بلکه به تولید سایه‌های نرم در شکاف‌ها و نقاط داخلی کمک می‌کند. SSAO یکی از تکنیک‌های ایجاد Ambient occlusion (انسداد محیطی) بوده و نسخه‌های پیشرفته‌تر آن شامل +HBAO و  HDAO می‌شوند.

HDRR

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک باعث می‌شود تا محیط‌های تاریک، روشن‌تر به نظر رسیده و در نتیجه جزئیات آن‌ها بهتر مشاهده شود. نسخه قدیمی‌تر این ویژگی، HDR نامیده می‌شود که در DirectX 9 و پایین‌تر به‌کار گرفته می‌شود.

Bloom

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک نیز باعث می‌شود تا منابع نوری همانند خورشید و چراغ‌ها، بیش از مقدار حقیقی خود روشن به نظر برسند. این قابلیت بیشتر در زمانی خود را نشان می‌دهد که بازی‌باز از محیط‌های تاریک وارد محیط‌های روشن می‌شود.

Motion blur

تنظیمات گرافیکی

این ویژگی باعث می‌شود تا همانند فیلم‌ها، حرکات آیتم‌های بازی تار دیده شوند. این تکنیک اولین بار در بازی Crysis 2 و به دلیل ضعف توان پردازشی کنسول‌های نسل هفتمی به‌کار گرفته شد.

Depth of field

تنظیمات گرافیکی

این تکنیک در بازی‌ها به معنای تار شدن پس‌زمینه است. یعنی جایی که بر روی آن تمرکز داریم، واضح شده و سایر نقاط تار می‌شوند.

Shadow Quality

تنظیمات گرافیکی

میزان واقع‌گرایانه بودن سایه‌ها را تعیین می‌کند.

View Distance و Field of View

تنظیمات گرافیکی

  • View Distance (فاصله دید): هر چه شدت این گزینه را بیشتر کنیم، می‌توانیم آیتم‌های دوردست را با جزئیات بالاتری مشاهده کنیم.
  • Field of View (افق دید): بیشتر به گیم‌پلی مرتبط است تا گرافیک. این ویژگی باعث می‌شود تا در یک صحنه بتوانید از لحاظ افقی، آیتم‌های بیشتری را مشاهده کنید، هرچند که افزایش شدت این گزینه می‌تواند اشیاء را کوچک‌تر نشان دهد.

Tessellation

تنظیمات گرافیکی

اگر این گزینه را فعال نکنیم، سطوح مختلف مانند دیوارها و کف زمین، صاف و بدون برجستگی دیده می‌شوند. اما در صورت فعال کردن این گزینه، این سطوح نیز پستی‌وبلندی‌هایی داشته و در نتیجه واقعی‌تر به نظر می‌رسند.

Output Adapter

به لپ‌تاپ‌ها اجازه می‌دهد تا کارت گرافیک موردنظر جهت پردازش بازی را انتخاب کنند.

Output Monitor

در این گزینه می‌توانید مانیتور موردنظر خود جهت نمایش تصویر را برگزینید.

Screen Type

شیوه نمایش تصویر شامل: window (حالت پنجره‌ای)، borderless window (پنجره‌ای بدون حاشیه) و exclusive fullscreen mode (تمام صفحه اختصاصی) را در بر می‌گیرد.

Triple Buffering

Triple Buffering نرخ تأخیر یک فریمی را جهت ارائه تجربه‌ای روان‌تر به‌کار گرفته و کاهش نرخ فریم به کمتر از نرخ نوسازی مانیتور را در نظر نمی‌گیرد، اما Double Buffering باعث می‌شود تا هر بار که فریم بازی شما به کمتر از نرخ نوسازی مانیتور کاهش می‌یابد، نرخ فریم بازی نیز نیمه شود (مثلا از 60 به 30 فریم کاهش یابد).

Quality Preset Level

در این قسمت می‌توانید تمامی تنظیمات گرافیکی را به‌صورت یک‌جا و به‌صورت متناسب با یکدیگر تغییر دهید.

Lighting Quality

به کیفیت نورپردازی در بازی اشاره می‌کند.

Global Illumination Quality

تنظیمات گرافیکی

به نحوه واکنش نور نسبت به اشیای محیط اشاره دارد. مثلا در هنگام استفاده از چراغ‌ دستی، اشیای نزدیک بیشتر از اشیای دور روشن می‌شوند.

Far Shadow Quality

به سایه آیتم‌های دوردست همانند درختان اشاره دارد.

Reflection Quality

کیفیت بازتاب‌های شیشه‌ها و گودال‌های آب را نشان می‌دهد.

Mirror Quality

کیفیت بازتاب آینه‌های بازی را تعیین می‌کند.

Water Quality

تنظیمات گرافیکی

این گزینه نیز کیفیت و واقع‌گرایی شکستگی، انعکاس و فیزیک آب را تعیین می‌کند.

Volumetrics Quality

تنظیمات گرافیکی

باعث می‌شود تا نور از میان غبار، مه و دود نیز عبور کند. کیفیت کلی ابرها نیز به این ویژگی وابسته است.

Particle Quality

کیفیت ذرات را در آتش، دود و جرقه‌ها تغییر می‌دهد.

Graphics API

در این قسمت می‌توانید رابط برنامه‌نویسی کاربردی را از Direct X به Vulkan و بالعکس تغییر دهید.

Geometry Level of Detail

در اینجا می‌توانید میزان وفور جزئیات و آیتم‌های محیط را دستکاری کنید.

Post Processing

باعث تصحیح رنگ‌ها و همچنین طبیعی‌تر شدن افکت‌های نوری، lens flare و سایر موارد مرتبط با نور خورشید می‌شود.

Level of Detail

سطح جزئیات آیتم‌های مختلف محیط بازی را تعیین می‌کند.

Screen Space Reflections

تنظیمات گرافیکیبا فعال کردن این ویژگی، باری تصمیم می‌گیرد تا در هنگام برخورد با سطوح براق همانند آب‌ها، در صورت نیاز از تکنیک رهگیری پرتو استفاده کند.

Dynamic Foliage

باعث می‌شود تا گیاهان و شاخ‌ و برگ‌ درختان در هنگام تماس با سایر آیتم‌های بازی مانند حیوانات و انسان‌های رهگذر، تکان خورده و واکنش نشان دهند.

Vignette Blur

تاری ضعیفی را در اطراف لبه‌های نمایشگر ایجاد می‌کند.

PureHair

کیفیت و فیزیک موی شخصیت‌های بازی را ارتقاء می‌دهد.

Lens Flare

تنظیمات گرافیکی

با فعال کردن این ویژگی در هنگام مشاهده مستقیم نور خورشید، ذرات نور خورشید شکسته شده و دایره‌هایی رنگی ایجاد می‌شوند.

Screen Effects

تنظیمات گرافیکی

لکه‌ها، خاک، خون و سایر موارد را بر روی نمایشگر کاربر نشان داده و تا حدودی نیز افکت film grain (نویز و برفک فیلم‌ها) را به‌کار می‌گیرد.

Rendering Mode

شیوه رندر کردن تصاویر بازی است. مثلا Interlaced نسبت به حالت Normal، کیفیت را کاهش می‌دهد.

Mesh Quality

افزایش شدت این گزینه باعث می‌شود تا منافذ اشیاء واضح‌تر دیده شوند.

Contact Shadows

تنظیمات گرافیکی تنظیمات گرافیکی

کیفیت سایه‌های نقاط جزئی را تغییر می‌دهد.

Subsurface Scattering

جزئیات پوست شخصیت‌های بازی را تغییر می‌دهد. این تغییرات فقط در نمای نزدیک قابل‌رؤیت هستند.

نوشته راهنمای جامع تنظیمات گرافیکی بازی‌های ویدیویی در رایانه‌های شخصی اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

چگونه در ویندوز ۱۰ با استفاده از اپلیکیشن Your Phone به گوشی دیگران زنگ بزنیم؟!

Your Phone

اپلیکیشن اندرویدی Your Phone شرکت مایکروسافت می‌تواند تصاویر، اعلان‌ها و پیامک‌ها را به ویندوز 10 رایانه شخصی شما منتقل کند. آخرین به‌روزرسانی این اپلیکیشن یک ویژگی مفیدتر را نیز به این نرم‌افزار اضافه کرده است: توانایی ایجاد و دریافت تماس‌ها از طریق رایانه‌های شخصی، آن‌هم بدون نیاز به گوشی. در مواردی هم که بخواهید می‌توانید تماس‌ها را بین رایانه و گوشی هوشمند خود جابجا کنید. در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا شیوه راه‌اندازی این اپلیکیشن را به شما آموزش دهیم.

راه‌اندازی این ویژگی سخت نیست. هرچند که باید پیش از اشاره به مراحل راه‌اندازی این قابلیت، نیازمندی‌‎های این قابلیت را نیز ذکر کنیم: به یک رایانه شخصی احتیاج خواهید داشت (دسکتاپ، لپ‌تاپ، مبتنی بر پردازنده‌های x64 و یا ARM، فرقی ندارد) که نسخه 1803 و یا بالاتر ویندوز 10 بر روی آن نصب شده باشد و همچنین یک گوشی هوشمند مجهز به اندروید 7.0 و بالاتر را نیز احتیاج دارید.

اپلیکیشن YOUR PHONE را در رایانه و گوشی هوشمند خود دانلود کنید

اگر می‌خواهید که گوشی اندروید و رایانه شما به یکدیگر متصل باشند، باید این اپلیکیشن‌ را بر روی هردوی آن‌ها نصب کنید.

  • از فروشگاه Google Play Store اپلیکیشن YOUR PHONE را برای گوشی خود دانلود کنید.
  • اپلیکیشن YOUR PHONE را بر روی رایانه خود نصب کنید. به‌احتمال‌زیاد از پیش بر روی ویندوز 10 شما نصب شده است.
  • مطمئن شوید که با یک حساب مایکروسافت وارد رایانه خود شده‌اید (می‌توانید در قسمت Settings و با استفاده از گزینه Account، این کار را انجام دهید). در غیر این صورت نمی‌توانید این قابلیت را راه‌اندازی کنید.
  • هنگامی‌که این اپلیکیشن بر روی گوشی شما نصب شد، آن را اجرا کرده و با حساب مایکروسافت خود، وارد آن شوید. در نظر داشته باشید که باید به این اپلیکیشن اجازه دهید تا به مخاطبین، تماس‌های تلفنی و پیام‌های متنی و رسانه‌ای شما دسترسی داشته باشد و همچنین در پس‌زمینه نیز اجرا شود.

Your Phone

گوشی و رایانه خود را به یکدیگر پیوند دهید.

  • پس از اینکه با استفاده از حساب مایکروسافت به هر دو دستگاه خود وارد شدید، آنگاه می‌توانید هر دوی آن‌ها را به یکدیگر پیوند دهید. ابتدا مطمئن شوید که هم گوشی و هم رایانه شما از یک شبکه وای‌فای مشترک استفاده می‌کنند. سپس اپلیکیشن Your Phone را بر روی رایانه خود اجرا کنید.

Your Phone

  • اگر با یک کادر محاوره‌ای مواجه شدید که از شما می‌خواهد از بین سیستم‌عامل‌های اندروید و iOS به انتخاب بپردازید ( کاربران گوشی‌های آیفون در حال حاضر تنها می‌توانند صفحات وب را به اشتراک بگذارند)، این موضوع به این معنا است که از طریق یک حساب واحد به رایانه و گوشی خود وارد نشده‌اید و یا اینکه فراموش کرده‌اید که وارد یکی از آن‌ها شوید.
  • هنگامی‌که رایانه و گوشی شما به یکدیگر متصل شدند، یک اعلان ماندگار را بر روی گوشی خود دریافت خواهید کرد که ابتدا از شما می‌خواهد اجازه اتصال بین این دو دستگاه را صادر کنید. گزینه «Allow» را لمس کنید.
  • در این لحظه گوشی شما باید در اپلیکیشن Your Phone رایانه شما نشان داده شود. در زیر نام و تصویر گوشی شما و در انتهای لیست، آیکون شماره‌گیر به نام Calls وجود دارد. از این قسمت می‌توانید به تماس‌های خود بپردازید.

Your Phone

  • اما ابتدا شما باید گوشی خود را به‌صورت دستی و از طریق بلوتوث به رایانه خود متصل کنید. البته راهی ساده‌تر نیز جهت این کار وجود دارد، اما شاید برای همه گوشی‌ها کارساز نباشد. به‌هرحال، جفت‌سازی دستی دستگاه‌ها همیشه جوابگو خواهد بود.
  • حالت جفت‌سازی را در گوشی اندرویدی خود فعال کنید. اگر پیش‌تر چندان با قابلیت بلوتوث گوشی خود سروکار نداشته‌اید، باید نوار اعلان‌ها را پایین کشیده، سپس انگشت خود را بر روی آیکون بلوتوث نگه دارید تا وارد قسمت تنظیمات بلوتوث شوید. در اینجا، بلوتوث را روشن کرده و سپس گزینه «Pair new device» و یا هر گزینه مشابه دیگری را که مشاهده کردید، لمس کنید.
  • حال باید اقدامی مشابه را نیز در رایانه خود انجام دهید. بر روی آیکون ویندوز کلیک کرده و واژه «Bluetooth» را تایپ کنید. از میان گزینه‌های ظاهرشده، بر روی Bluetooth & other devices» settings» کلیک کنید. در پنجره ظاهرشده باید بر روی گزینه «Add Bluetooth or other device» کلیک کرده و در کادر بازشده باید گزینه «Bluetooth» را برگزینید.

Your Phone

  • حال گوشی و رایانه شما باید یک پین یکسان را نمایش دهند. اگر این‌گونه است، گزینه Connect را در هر دو دستگاه انتخاب کنید تا اتصال اعتبارسنجی شود. در غیر این صورت، دوباره مراحل پیشین را مرور کنید.
  • در آخر، در رایانه خود و در اپلیکیشن Your Phone باید بر روی آیکون شماره‌گیر کلیک کرده و دستورالعمل‌ها را دنبال کنید. در این هنگام اعلانی دیگر به گوشی شما فرستاده می‌شود که باید آن را نیز تأیید کنید. هنگامی‌که درخواست دسترسی به تاریخچه تماس‌ها را می‌دهید، اعلانی دیگر را نیز دریافت می‌کنید. اگر هر دوی این اعلان‌ها و درخواست‌ها را تأیید کردید (در غیر این صورت لازم نیست که دوباره این فرآیند را تکرار کنید) باید تاریخچه تماس‌ها را در رایانه شخصی خود مشاهده کنید. این مورد نشانه این است که این فرآیند را به‌درستی انجام داده‌اید.

Your Phone

در نهایت اینکه، اکنون توانسته‌اید این قابلیت را راه‌اندازی کرده و از طریق اپلیکیشن Your Phone ویندوز 10 خود، تماس‌های خود را ایجاد و دریافت کنید. فقط مطمئن شوید که هدست‌‎های شما جهت استفاده در تماس‌ها به‌خوبی تنظیم شده‌ باشند.

Your Phone

نوشته چگونه در ویندوز 10 با استفاده از اپلیکیشن Your Phone به گوشی دیگران زنگ بزنیم؟! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

چگونه در ویندوز ۱۰ با استفاده از اپلیکیشن Your Phone به گوشی دیگران زنگ بزنیم؟!

Your Phone

اپلیکیشن اندرویدی Your Phone شرکت مایکروسافت می‌تواند تصاویر، اعلان‌ها و پیامک‌ها را به ویندوز 10 رایانه شخصی شما منتقل کند. آخرین به‌روزرسانی این اپلیکیشن یک ویژگی مفیدتر را نیز به این نرم‌افزار اضافه کرده است: توانایی ایجاد و دریافت تماس‌ها از طریق رایانه‌های شخصی، آن‌هم بدون نیاز به گوشی. در مواردی هم که بخواهید می‌توانید تماس‌ها را بین رایانه و گوشی هوشمند خود جابجا کنید. در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا شیوه راه‌اندازی این اپلیکیشن را به شما آموزش دهیم.

راه‌اندازی این ویژگی سخت نیست. هرچند که باید پیش از اشاره به مراحل راه‌اندازی این قابلیت، نیازمندی‌‎های این قابلیت را نیز ذکر کنیم: به یک رایانه شخصی احتیاج خواهید داشت (دسکتاپ، لپ‌تاپ، مبتنی بر پردازنده‌های x64 و یا ARM، فرقی ندارد) که نسخه 1803 و یا بالاتر ویندوز 10 بر روی آن نصب شده باشد و همچنین یک گوشی هوشمند مجهز به اندروید 7.0 و بالاتر را نیز احتیاج دارید.

اپلیکیشن YOUR PHONE را در رایانه و گوشی هوشمند خود دانلود کنید

اگر می‌خواهید که گوشی اندروید و رایانه شما به یکدیگر متصل باشند، باید این اپلیکیشن‌ را بر روی هردوی آن‌ها نصب کنید.

  • از فروشگاه Google Play Store اپلیکیشن YOUR PHONE را برای گوشی خود دانلود کنید.
  • اپلیکیشن YOUR PHONE را بر روی رایانه خود نصب کنید. به‌احتمال‌زیاد از پیش بر روی ویندوز 10 شما نصب شده است.
  • مطمئن شوید که با یک حساب مایکروسافت وارد رایانه خود شده‌اید (می‌توانید در قسمت Settings و با استفاده از گزینه Account، این کار را انجام دهید). در غیر این صورت نمی‌توانید این قابلیت را راه‌اندازی کنید.
  • هنگامی‌که این اپلیکیشن بر روی گوشی شما نصب شد، آن را اجرا کرده و با حساب مایکروسافت خود، وارد آن شوید. در نظر داشته باشید که باید به این اپلیکیشن اجازه دهید تا به مخاطبین، تماس‌های تلفنی و پیام‌های متنی و رسانه‌ای شما دسترسی داشته باشد و همچنین در پس‌زمینه نیز اجرا شود.

Your Phone

گوشی و رایانه خود را به یکدیگر پیوند دهید.

  • پس از اینکه با استفاده از حساب مایکروسافت به هر دو دستگاه خود وارد شدید، آنگاه می‌توانید هر دوی آن‌ها را به یکدیگر پیوند دهید. ابتدا مطمئن شوید که هم گوشی و هم رایانه شما از یک شبکه وای‌فای مشترک استفاده می‌کنند. سپس اپلیکیشن Your Phone را بر روی رایانه خود اجرا کنید.

Your Phone

  • اگر با یک کادر محاوره‌ای مواجه شدید که از شما می‌خواهد از بین سیستم‌عامل‌های اندروید و iOS به انتخاب بپردازید ( کاربران گوشی‌های آیفون در حال حاضر تنها می‌توانند صفحات وب را به اشتراک بگذارند)، این موضوع به این معنا است که از طریق یک حساب واحد به رایانه و گوشی خود وارد نشده‌اید و یا اینکه فراموش کرده‌اید که وارد یکی از آن‌ها شوید.
  • هنگامی‌که رایانه و گوشی شما به یکدیگر متصل شدند، یک اعلان ماندگار را بر روی گوشی خود دریافت خواهید کرد که ابتدا از شما می‌خواهد اجازه اتصال بین این دو دستگاه را صادر کنید. گزینه «Allow» را لمس کنید.
  • در این لحظه گوشی شما باید در اپلیکیشن Your Phone رایانه شما نشان داده شود. در زیر نام و تصویر گوشی شما و در انتهای لیست، آیکون شماره‌گیر به نام Calls وجود دارد. از این قسمت می‌توانید به تماس‌های خود بپردازید.

Your Phone

  • اما ابتدا شما باید گوشی خود را به‌صورت دستی و از طریق بلوتوث به رایانه خود متصل کنید. البته راهی ساده‌تر نیز جهت این کار وجود دارد، اما شاید برای همه گوشی‌ها کارساز نباشد. به‌هرحال، جفت‌سازی دستی دستگاه‌ها همیشه جوابگو خواهد بود.
  • حالت جفت‌سازی را در گوشی اندرویدی خود فعال کنید. اگر پیش‌تر چندان با قابلیت بلوتوث گوشی خود سروکار نداشته‌اید، باید نوار اعلان‌ها را پایین کشیده، سپس انگشت خود را بر روی آیکون بلوتوث نگه دارید تا وارد قسمت تنظیمات بلوتوث شوید. در اینجا، بلوتوث را روشن کرده و سپس گزینه «Pair new device» و یا هر گزینه مشابه دیگری را که مشاهده کردید، لمس کنید.
  • حال باید اقدامی مشابه را نیز در رایانه خود انجام دهید. بر روی آیکون ویندوز کلیک کرده و واژه «Bluetooth» را تایپ کنید. از میان گزینه‌های ظاهرشده، بر روی Bluetooth & other devices» settings» کلیک کنید. در پنجره ظاهرشده باید بر روی گزینه «Add Bluetooth or other device» کلیک کرده و در کادر بازشده باید گزینه «Bluetooth» را برگزینید.

Your Phone

  • حال گوشی و رایانه شما باید یک پین یکسان را نمایش دهند. اگر این‌گونه است، گزینه Connect را در هر دو دستگاه انتخاب کنید تا اتصال اعتبارسنجی شود. در غیر این صورت، دوباره مراحل پیشین را مرور کنید.
  • در آخر، در رایانه خود و در اپلیکیشن Your Phone باید بر روی آیکون شماره‌گیر کلیک کرده و دستورالعمل‌ها را دنبال کنید. در این هنگام اعلانی دیگر به گوشی شما فرستاده می‌شود که باید آن را نیز تأیید کنید. هنگامی‌که درخواست دسترسی به تاریخچه تماس‌ها را می‌دهید، اعلانی دیگر را نیز دریافت می‌کنید. اگر هر دوی این اعلان‌ها و درخواست‌ها را تأیید کردید (در غیر این صورت لازم نیست که دوباره این فرآیند را تکرار کنید) باید تاریخچه تماس‌ها را در رایانه شخصی خود مشاهده کنید. این مورد نشانه این است که این فرآیند را به‌درستی انجام داده‌اید.

Your Phone

در نهایت اینکه، اکنون توانسته‌اید این قابلیت را راه‌اندازی کرده و از طریق اپلیکیشن Your Phone ویندوز 10 خود، تماس‌های خود را ایجاد و دریافت کنید. فقط مطمئن شوید که هدست‌‎های شما جهت استفاده در تماس‌ها به‌خوبی تنظیم شده‌ باشند.

Your Phone

نوشته چگونه در ویندوز 10 با استفاده از اپلیکیشن Your Phone به گوشی دیگران زنگ بزنیم؟! اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

تراشه پرچم‌دار Kirin 990 5G و قابلیت‌های منحصر به فردش را بشناسیم

هواوی به تازگی از تراشه جدید HiSilicon Kirin 990 5G در گوشی‌های هوشمند سطح بالای خود استفاده کرده است. محصولی با قابلیت‌های خاص که در مقایسه با محصولات نسل قدیم، به‌روزرسانی‌های ویژه‌ای را برای کاربران به همراه دارد.

تراشه HiSilicon Kirin 990 5G محصولی بر پایه معماری ARM است که در دسته تراشه‌های رده‌بالا برای گوشی‌های هوشمند و تبلت‌های پرچمدار قرار می‌گیرد. این تراشه با معرفی گوشی هوشمند Huawei Mate 30 Pro در اواخر سال ۲۰۱۹ میلادی، رونمایی شد. چیپست پرچمدار هواوی، هشت هسته پردازشی را در سه سطح در خود جا داده است.

بخش اول با عملکرد بالا حاوی دو هسته پردازشی Cortex-A76 با فرکانس کاری تا ۲.۸۶ گیگاهرتز است. بخش میان رده دو هسته پردازشی Cortex-A76 با فرکانس کاری تا ۲.۳۶ گیگاهرتز دارد. بخش سوم با تمرکز روی مصرف بهینه انرژی طراحی شده و چهار هسته پردازشی ARM Cortex-A55 تا فرکانس کاری ۱.۹۵ گیگاهرتز دارد. در حالی که پردازشگر عصبی (۱+۲ هسته) هم روی پردازش‌های مربوط به هوش مصنوعی تمرکز کرده‌ و پردازشگر گرافیکی نیز از نوع ARM Mali-G76 با فرکانس کاری تا ۷۰۰ مگاهرتز است.

نسخه 5G تراشه HiSilicon Kirin 990، مودم Balong 5G را در خود جای داده است. این پردازنده بر پایه فناوری ۷ نانومتری (7FF+ EUV) تولید شده است.

در سه سال گذشته، هواوی نسل جدید تراشه‌های ویژه دستگاه‌های الکترونیکی همراه را در نمایشگاه فناوری IFA برلین معرفی می‌کرد. در هر رونمایی، هواوی از محصولی ارتقا یافته رونمایی کرده که از جدیدترین فناوری پردازش، مدرن‌ترین طراحی ویژه هسته‌های پردازشی و در نهایت، به‌روزترین گزینه‌های ارتباطی استفاده می‌کند. تراشه‌های Kirin جدید در جدیدترین گوشی‌های هوشمند هواوی استفاده می‌شوند و تراشه‌های Kirin 990 هم از این قاعده پیروی می‌کنند.

از آنجایی که شرکت‌های فعال در حوزه صنایع مخابراتی و ارتباطی در حال آماده‌سازی و سرمایه‌گذاری روی شبکه ارتباطی نسل پنجم هستند، هواوی با معرفی HiSilicon Kirin 990 5G محصولی را آماده کرده تا امکان استفاده گوشی‌های هوشمند از این شبکه ارتباطی را فراهم کند.

این محصول با پشتیبانی از شبکه‌های Sub-6GHz 5G در هر دو معماری SA و NSA تراشه‌ای نوآورانه به حساب می‌آید. هواوی با استفاده از جدیدترین فناوری ۷ نانومتری TSMC امکان تولید محصولی با ابعاد کوچک‌تر را فراهم کرده است. درنظر داشته باشیم که تا به امروز هیچ یک از شرکت‌های رقیب نتوانسته‌اند تراشه‌ای پرچمدار با ساختار یکپارچه مانند HiSilicon Kirin 990 5G را تولید کنند.

جزئیات طراحی و ساخت

یکی از نکات کلیدی HiSilicon Kirin 990 5G استفاده از فرایند تولید 7FF+ EUV است که امکان تولید تراشه‌ای با ابعاد کوچک‌تر را ایجاد کرده است. آن‌طور که اعلام شده این تراشه، ۱۰۰ میلی‌متر مربع مساحت دارد که البته در مقایسه با تراشه ۷۴.۱۳ میلی‌متر مربعی Kirin 980 (تولید شده برپایه فرایند ۷ نانومتری TSMC) و 96.72  میلی‌متر مربعی Kirin 970 (تولید شده برپایه فرایند ۱۰ نانومتری TSMC) بزرگ‌تر بوده و حجیم‌ترین تراشه موبایلی هواوی تا به اینجای کار به حساب می‌آید. این ابعاد در مقایسه با تراشه HiSilicon Kirin 990 4G قرار می‌گیرد که مساحتی در حدود ۹۰ میلی‌متر مربع دارد. تعداد ترانزیستورهای HiSilicon Kirin 990 5G به ۱۰.۳ میلیارد می‌رسد. در حالی که در مدل 4G تعداد حدود ۸ میلیارد ترانزیستور استفاده شده است.

پردازنده

پیکر‌بندی پایه پردازنده هر دو مدل 4G و 5G تراشهHiSilicon Kirin 990  یکسان است. در قالب این پیکر‌بندی دو هسته فرکانس بالای A76 در کنار دو هسته با فرکانس سطح متوسط A76 و چهار هسته متمرکز روی مصرف انرژی از نوع A55 قرار گرفته و تنها تفاوت‌های جزئی در بحث مصرف توان و فرکانس وجود دارد که تفاوت کم فرکانس، به دلیل اختلاف ناشی از فرایندهای تولید است.

در خصوص حافظه Cache (کش) هم هر چهار هسته A76 کشی از نوع 512Kb L2 دارند و برای هسته‌های A55 هم ۱۲۸ کیلوبایت حافظه کش استفاده شده، البته هواوی بهینه‌سازی‌هایی را هم در بحث سیستم کش انجام داده است تا تاخیر حافظه را بهبود دهد. مسئولان این شرکت به ذکر این نکته اکتفا کرده‌اند که از راهکاری با عنوان Smart Cache یا همان کش هوشمند استفاده شده تا نه‌تنها به GPU بلکه به CPU و NPU هم تا حد امکان کمک شود.

گرافیک

در بحث پردازش گرافیکی HiSilicon Kirin 990 5G از پردازنده گرافیکی ۱۶ هسته‌ای Mali-G76 استفاده کرده که در مقایسه با مدل ۱۰ هسته‌ای Mali-G76 در Kirin 980 پیشرفت چشمگیری به حساب می‌آید. از آن جایی که هواوی از طراحی ۱۰ هسته‌ای با فرکانس ۷۵۰ مگاهرتز به سمت طراحی ۱۶ هسته‌ای با فرکانس ۶۰۰ مگاهرتز حرکت کردهً شاهد بهبود عملکرد خواهیم بود.

واحد پردازش عصبی

جدا از ادغام مودم 5G بزرگ‌ترین تغییر در HiSilicon Kirin 990 5G به‌کارگیری NPU یا همان واحد پردازش عصبی به شکل جدید است.

در سخت‌افزار Kirin 970 و Kirin 980، هواوی از لایسنس طراحی سخت‌افزاری Camricon Technologies در بخش یادگیری ماشینی استفاده کرده بود. در حالی که در Kirin 990 هواوی به یکی از پیشتازهای فناوری در این بخش تبدیل شده و از طراحی Da Vinci که توسط متخصصان این شرکت توسعه یافته، استفاده کرده است. معماری داوینچی هواوی دو ویژگی مخصوص دارد که در بحث به‌کارگیری الگوریتم‌های یادگیری ماشینی، موثر هستند.

مودم Balong

HiSilicon Kirin 990 5G اولین مودم با باند فرکانسی کامل است که از دو معماری NSA و SA پشتیبانی می‌کند. به گفته متخصصان هواوی سرعت این مودم در بخش دانلود به 2.3Gbps و در بخش آپلود به 1.25Gbps می‌رسد. طراحی این مودم به نحوی است که امکان اتصال هم‌زمان به شبکه‌های 5G و 4G را فراهم می‌کند تا در نواحی با پوشش سیگنال ضعیف هم کاربران مشکلی نداشته باشند.

عملکرد

آن‌طور که هواوی اعلام کرده در بحث Single Thread شاهد افزایش ۹ درصدی میزان عملکرد در HiSilicon Kirin 990 5G در مقایسه با HiSilicon Kirin 980 هستیم. این بهبود عملکرد در بخش Multi Thread به ۱۰ درصد می‌رسد. به گفته هواوی هسته‌های پردازشی سطح بالا، ۱۲ درصد بهبود مصرف انرژی در مقایسه با نسل قبلی خواهند داشت و این بهبود عملکرد برای هسته‌های سطح پایین‌تر، ۱۵ درصد خواهد بود.

در بحث پردازش گرافیکی، اسلایدهای مراسم رونمایی خبر از بالاتر بودن ۶ درصدی میزان عملکرد این پردازنده در مقایسه با Snapdragon 855 می‌دهد. در بحث Smart Cache نیز افزایش ۱۵ درصدی پهنای باند GPU-to-DDR و کاهش ۱۲ درصدی میزان مصرف انرژی DDR را خواهیم دید.

انتظار می‌رود تراشه HiSilicon Kirin 990 5G در طیف قابل توجهی از گوشی‌های هوشمند رده‌بالای هواوی در سال ۲۰۲۰ میلادی استفاده شود.

 

نوشته تراشه پرچم‌دار Kirin 990 5G و قابلیت‌های منحصر به فردش را بشناسیم اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

هر آن چیزی که درباره هواوی نوا ۵T بایستی بدانید (اینفوگرافیک)

گوشی هواوی نوا 5T را بایستی یکی از بهترین محصولات هواوی در سری پر طرفدار نوا دانست که چندی پیش به‌صورت رسمی معرفی و عرضه شد. این گوشی خوش استایل که مجهز به امکانات رنگارنگ و سخت‌افزار قدرتمندی است، مزایای بسیار زیادی دارد که خریدار را به سمت خودش متمایل می‌کند.

حال در تصویر زیر که به‌صورت اختصاصی و در قالب یک اینفوگرافیک تهیه کرده‌ایم، توانایی‌های اصلی نوا 5T به نمایش گذاشته شده است، شما می‌توانید با کلیک بر روی عکس زیر آن را بزرگ‌تر کرده و به‌صورت دقیق و کامل با بخش‌های اصلی دستگاه آشنا شوید.

نوشته هر آن چیزی که درباره هواوی نوا 5T بایستی بدانید (اینفوگرافیک) اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

بررسی موتو E6 پلاس: اقتصادی به سبک موتورولا

در گذشته‌ای نه‌چندان دور شاهد سیطره موتورولا بر بازار اسمارت‌فون‌های اقتصادی بودیم. هندست‌های سری G برای مدت زمانی طولانی بر بازار حکمفرما بودند؛ اما از سال 2013 به بعد وضعیت تغییر کرد. در سال 2019 رقابت در بخش هندست‌های پایین‌رده بازار شدیدتر از هر زمان دیگری بود؛ به گونه‌ای که بسیاری از تولیدکنندگان کره‌ای و چینی، گزینه‌های مناسب و قانع‌کننده‌ای را پیش روی خریداران قرار دادند.

امروزه کاربران صرفا مایل به اطلاع از نام و فهرست مشخصات هندست‌ها نیستند؛ بلکه می‌خواهند گجت آن‌ها همانند یک محصول پیشرفته به‌نظر برسد. این پدیده به‌معنای ترکیب صحیح و اصولی سخت‌افزار و نرم‌افزار با یکدیگر است؛ موضوعی که حتی صرف‌نظر از محدودیت‌های بودجه‌ای نیز کار دشواری است. اخیرا موتورولا تعداد هندست‌های تولیدی خود در بین محصولات اقتصادی را افزایش داده؛ اما این برند در سطوح قیمتی پایین‌تر هنوز به موفقیت چشمگیری دست پیدا نکرده است. اکنون این پرسش در ذهن مطرح می‌شود که آیا موتو E6 پلاس می‌تواند در این زمینه به موتورولا کمک کند؟ برای پاسخ به این سوال و بسیاری از پرسش‌های دیگر با بررسی موتو E6 پلاس توسط آی‌‌تی‌رسان همراه باشید.

طراحی

طبیعتا قیمت‌گذاری ارزان موتو E6 پلاس به‌معنای وجود محدودیت‌هایی خاص در امکانات و قابلیت‌های این هندست است. پایین نگاه داشتن هزینه تولید یکی از چالش‌های بزرگ موتورولا هنگام ساخت این اسمارت‌فون بوده؛ اما خو‌ش‌بختانه این ملاحظات بر تجربه کاربری افراد تاثیر فاحشی نگذاشته است.

موتورولا با عرضه موتو E6 پلاس اساسا تلاش کرده تا تجربه کار با یک دستگاه لوکس (حداقل در مقایسه با سایر رقبا) را در اختیار کاربران قرار دهد. پنل پشتی گوشی دارای ساختاری پلاستیکی است؛ با این‌حال طراحی شفاف و صیقل‌خورده پلاستیک حس خوشایندی را به دستان شما منتقل می‌کند. همچنین در صورت تمایل می‌توانید از پنل پشتی دیگری با رنگ‌آمیزی متفاوت استفاده کنید. در طراحی بدنه گوشی از یک روکش آب‌گریز استفاده شده است؛ پدیده‌ای که به‌معنای امکان استفاده از گوشی در زیر بارش باران خواهد بود.

پنل پشتی دستگاه از ماژول دوربین دوگانه شامل حسگر اصلی 13 مگاپیکسلی با گشودگی دیافراگم f/2.0 و اندازه‌ای به‌مراتب بزرگ‌تر از هندست‌های رقیب و یک حسگر تشخیص عمق 2 مگاپیکسلی میزبانی می‌کند. این سنسور اساسا برای ثبت تصاویر پرتره با دقتی بالاتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

موتورولا در قسمت جلویی موتو E6 پلاس از یک پنل فوق‌عریض 6.1 اینچی بهره گرفته است. دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی گوشی درون ناچ کوچک تعبیه شده روی نمایشگر قرار دارد. همچنین موتو E6 پلاس مجهز به اسکنر اثرانگشت است؛ مشخصه‌ای که در هندست‌های اقتصادی بازار کم‌تر مشاهده می‌شود. با این‌حال عدم بهره‌مندی از اتصال NFC بدان معناست که کاربران قادر به استفاده از سرویس‌های پرداخت موبایلی نخواهند بود.

ساختار پلاستیکی قاب پشت گوشی اگرچه براق و چشم‌نواز است؛ اما در زمینه جذب لکه و اثرانگشتان شما نیز استعداد فراوانی دارد. این مشکل به حدی جدی است که پس از نگاه داشتن گوشی در دست تنها برای مدت 5 دقیقه از شدت لکه‌های جذب شده توسط بدنه آن حقیقتا شگفت‌زده شدیم. بنابراین اکیدا توصیه می‌شود تا از کیس شفاف ارائه شده در بسته‌بندی گوشی استفاده کنید. باتری گوشی همانند صفحه پشتی قاب دستگاه قابل تعویض بوده و امکان استفاده از باتری یدکی نیز یقینا خبر خوشایندی برای علاقه‌مندان به سفرهای طولانی و مکرر به‌شمار می‌رود.

موتو E6 پلاس از سیم‌کارت‌های نانو در جایگاه اصلی پشتیبانی نکرده و مجهز به درگاه میکرو سیم‌کارت است؛ این تکنیک احتمالا با هدف جذب کاربران فیچرفون‌ها به‌کار گرفته شده است. البته محل ورود دومین سیم‌کارت نانو است.

صرف‌نظر از این موارد، موتو E6 پلاس محصولی سبک‌وزن بوده و از کیفیت مونتاژ مناسبی برخوردار است. دکمه پاور و کلیدهای تنظیم میزان بلندی صدا در سمت راست بدنه گوشی قرار دارند؛ در حالی‌که قسمت تحتانی دستگاه از یک اسپیکر مونو و درگاه شارژ میزبانی می‌کند. نهایتا لوگوی موتورولا، اسکنر اثرانگشت و ماژول دوربین نیز بر روی پنل پشتی گوشی مستقر شده‌اند.

به‌طور کلی موتو E6 پلاس بسیار ارزشمندتر از قیمت‌گذاری فعلی خود به‌نظر می‌رسد. این اسمارت‌فون از کیفیت ساخت مطلوبی برخوردار بوده و برای استفاده روزمره کاربران نیز بسیار مناسب است.

نمایشگر

موتو E6 پلاس از یک نمایشگر 6.1 اینچی LCD با رزولوشن 1560×720 پیکسل بهره می‌گیرد. چنین وضوحی با توجه به برچسب قیمتی گوشی کاملا استاندارد به‌نظر می‌رسد. به لحاظ تئوری، استفاده از چنین رزولوشنی برای یک پنل 6.1 اینچی موجب افت محسوس کیفیت آن خواهد شد. با این‌حال وضوح نمایشگر کاملا قابل‌قبول بوده و تنها با نزدیک کردن نمایشگر به چشم‌ها قادر به مشاهده پیکسل‌های تصویر خواهیم بود.

البته کیفیت بازتولید رنگ چنگی به دل نمی‌زند. در نمایشگرهای مجهز به فناوری LCD معمولا رنگ‌ها کمی بیش از حد مطلوب به سمت طیف آبی متمایل می‌شوند. متاسفانه هیچ‌گونه فناوری خاصی جهت کالیبراسیون صفحه‌نمایش وجود ندارد؛ در حالی‌که برخی هندست‌ها با قیمت‌گذاری مشابه از چنین قابلیتی برخوردار هستند. فعال‌سازی همیشگی حالت شبانه به حل مشکل فوق تا حدودی کمک می‌کند؛ اگرچه این ایده چندان منطقی به‌نظر نمی‌رسد. میزان روشنایی نمایشگر نیز مناسب بوده و کاربران حین استفاده از گوشی زیر تابش نور خورشید یا فضاهای تاریک دچار مشکل نخواهند شد. کاهش اندازه ناچ فوقانی نمایشگر یکی از اقدامات مثبت موتورولا به‌شمار می‌رود. پنل به‌کارگیری شده در موتو E6 پلاس، بهترین نمونه موجود در این بازه قیمتی محسوب نمی‌شود؛ اما تشابه کیفی نمایشگرها در این محدوده قیمتی به اندازه‌ای زیاد است که به سختی می‌توان آن‌ها را رتبه‌بندی کرد. به بیان خلاصه، کار کردن با نمایشگر موتو E6 پلاس ابدا لذت‌بخش نیست؛ اما با توجه به قیمت‌گذاری گوشی یک دستاورد قابل‌توجه به‌شمار می‌رود.

عملکرد و امتیازات بنچمارک

با وجود به‌کارگیری تراشه 8 هسته‌ای نسبتا مدرن هلیو P22 ساخت مدیاتک در موتو E6 پلاس، انتظارات ما از عملکرد این هندست چندان چشمگیر نبود. رابط کاربری این هندست در استفاده روزمره کاملا روان عمل می‌کند؛ اما ضعف پردازشی دستگاه حتی هنگام اجرای برخی اپلیکیشن‌های معمول نیز گاهی اوقات نمایان می‌شود، اما در کل به‌شکلی نیست که آزار دهنده باشد.

صرف‌نظر از این موضوع، هندست مذکور موفق به کسب امتیازات 819 و 3586 در تست پردازش تک‌‌‌ هسته‌ای و چندهسته‌ای گیک‌بنچ شد. این نمودارها چندان دقیق نیستند؛ اما امتیاز موتو E6 پلاس در پردازش چندهسته‌ای نسبت به شیائومی ردمی 7A به‌مراتب بیش‌تر است. به‌طور کلی این دستگاه پاسخگوی بسیاری از نیازمندی‌های پردازشی کاربران خواهد بود؛ مشروط بر این‌که انتظارات خود را با قیمت‌گذاری محصول تطبیق دهیم. در این شرایط موتو E6 پلاس احتمالا شما را ناامید نخواهد کرد.

این گوشی در دو نسخه با حافظه‌های داخلی 32 و 64 گیگابایت عرضه شده که نمونه مورد بررسی ما دارای رم 4 گیگابایتی است. این مقدار رم و حافظه سبب می‌شود تا کمبود خاصی را در استفاده روزمره و عادی احساس نکنید.

دوربین

موتورولا بیش‌ترین مانور تبلیغاتی خود پیرامون موتو E6 پلاس را به ماژول دوربین این هندست اختصاص داده است. دوربین پشتی گوشی مجهز به حسگر اصلی 13 مگاپیکسلی و سنسور تشخیص عمق 2 مگاپیکسلی است. امکانات اپلیکیشن دوربین نسبتا عادی بوده و از استاندارد تعریف شده‌ای تبعیت می‌کنند. رابط کاربری دوربین کاملا ساده بوده و برای اکثریت کاربران قابل فهم است.

با پیمایش به سمت بالا و پایین در رابط کاربری، حالات و گزینه‌های مختلفی پیش روی مخاطب قرار می‌گیرد. دسترسی به میان‌بر گوگل لنز امکان استفاده از کدهای QR را فراهم می‌کند. همچنین حالت HDR به‌صورت پیش‌فرض فعال بوده و حالت عکاسی هوشمند موسوم به AI Mode نیز در دسترس کاربران قرار دارد. حذف حالت اختصاصی دستی موسوم به Pro Mode یکی از تحولات دلسردکننده اپلیکیشن دوربین قلمداد می‌شود. این مشخصه امکان تنظیم توازن رنگ سفید، فوکوس، ISO و سایر موارد به‌صورت دستی را فراهم می‌کند. در عوض کاربر بایستی به امکانات کنترلی نه‌چندان خلاقانه برنامه دوربین اکتفا نماید.

تصاویر ثبت شده با تنظیمات پیش‌فرض دوربین در نوع خود جالب‌توجه هستند. کیفیت تصاویر ثبت شده با توجه به قیمت‌گذاری هندست کاملا مطلوب است. این پدیده بدان معناست که تصاویر دارای جزئیات کاملا مطلوبی بوده و وضوح آن‌ها نزدیک به واقعیت به‌نظر می‌رسد. با این‌حال در صورت فعال بودن حالت HDR، وجود نویز در تصاویر کاملا مشهود است.

پردازش ضعیف رنگ‌ها موضوعی قابل‌توجه بوده و حتی تصاویر ثبت شده در روشنایی کافی نیز کمی بیش از اندازه بی‌روح به‌نظر می‌رسند. این مشکل نیز احتمالا یکی از پیامدهای جانبی فعال‌سازی حالت HDR به‌شمار می‌رود. افزایش روشنایی سایه‌ها و کاهش کنتراست موجب از بین رفتن رنگ و لعاب تصاویر می‌شود، اما برای محصولی در این رنج قیمتی همچنان قابل قبول است.

همان‌طور که پیش‌بینی می‌کردیم، عملکرد دوربین در فضاهای تاریک بسیار ناامیدکننده است و استفاده از فلاش نیز کمک چندانی به بهبود اوضاع نخواهد کرد. با این‌حال عملکرد دوربین موتو E6 پلاس با توجه به برچسب قیمتی آن مناسب است و یقینا تصاویر ثبت شده از کیفیت لازم جهت اشتراک‌گذاری در اینستاگرام و سایر شبکه‌های اجتماعی برخوردار هستند. کیفیت تصاویر و ویدیوهای ثبت شده توسط دوربین سلفی گوشی نیز قابل‌قبول به‌نظر می‌رسد.

نرم‌افزار و رابط کاربری

اکثر رقبای موتو E6 پلاس با قیمت‌گذاری مشابه توسط چینی‌ها و کره‌ای تولید می‌شوند. این هندست‌ها به لحاظ سخت‌افزاری تقریبا مشابه یکدیگر هستند؛ اما نرم‌افزار و رابط کاربری آن‌ها تفاوت‌ها را رقم می‌زنند. بهترین نرم‌افزار قابل دسترس برای هندست‌های اقتصادی شیائومی و هواوی همان ویرایشی است که توسط این کمپانی‌ها بهینه‌سازی و منتشر می‌شود. در واقع این شرکت‌ها به‌دنبال بهینه‌سازی و سبک نمودن سیستم‌عامل از طریق حذف برخی برنامه‌های غیرضروری و رفع کلیه باگ‌های احتمالی هستند.

خوش‌بختانه عملکرد موتورولا در این زمینه رضایت‌بخش بوده و سیستم‌عامل اندروید نصب شده روی موتو E6 پلاس فاقد هرگونه افزونه یا برنامه زائد یا تکراری است. بنابراین هندست مذکور تجربه پیمایشی روان و بدون وفقه‌ای را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. اکنون سیستم ناوبری گوشی به‌طور کامل بر ژست‌های حرکتی تکیه دارد. بدین‌ترتیب الگوی سنتی 3 دکمه‌ای حذف شده و در عوض از ژست‌های پیمایشی استفاده می‌شود. یادگیری شیوه استفاده از این سیستم ارزشمند مدتی زمان خواهد برد. در عین‌حال گزینه دیگری نیز پیش روی کاربران قرار ندارد.

اپلیکیشن‌ها بر روی صفحه اصلی گوشی قرار دارند و با یک حرکت پیمایشی به سمت چپ، صفحه Google Now نیز نمایان خواهد شد. با یک حرکت پیمایشی به سمت بالا، کشوی برنامه‌ها نمایش داده می‌شود. همچنین اپلیکیشن‌های اخیرا اجرا شده نیز در همین قسمت قابل مشاهده هستند.

موتو E6 پلاس به لطف نمایشگر بزرگ و شارژدهی بالای باتری خود به یک ابزار چندرسانه‌ای مناسب تبدیل شده است. نمایشگر 6.1 اینچی گوشی اگرچه برای تماشای فیلم ایده‌آل نیست؛ اما به‌خوبی پاسخگوی نیاز کاربران عادی خواهد بود. خروجی جک صوتی هدفون برای علاقه‌‌مندان به موسیقی چندان ایده‌آل نیست؛ اما یقینا وجود آن یک مزیت قلمداد می‌شود. حافظه‌داخلی 64 گیگابایتی گوشی نیز نویدبخش دسترسی کاربران به فضای کافی جهت ذخیره‌سازی آهنگ‌های دانلود شده است.

شارژدهی باتری

قابلیت تعویض احتمالا شاخص‌ترین ویژگی باتری موتو E6 پلاس محسوب می‌شود. در واقع قرار دادن باتری درون گوشی به‌عنوان بخشی از فرآیند راه‌اندازی اولیه آن تلقی می‌شود. این پدیده تداعی‌کننده یک تجربه نوستالژیک خاص برای بسیاری از کاربران هندست‌های تولید شده پیش از سال 2016 است. فهرست مشخصات داخلی گوشی از شارژدهی مناسب باتری آن حکایت دارد. موتو E6 پلاس از یک تراشه کم‌مصرف و مدرن، نمایشگری با رزولوشن پایین و یک باتری با ظرفیت معقول 3000 میلی‌آمپرساعتی برخوردار است.

در بررسی‌های صورت گرفته توسط آی‌تی‌رسان نیز مشخص شد که با استفاده معمول از گوشی طی مدت 12 ساعت (7 صبح تا 7 شب) کماکان نیمی از شارژ باتری باقی خواهد ماند. در این مدت به انجام کارهایی نظیر پخش موسیقی از طریق هدفون‌های سیمی، برقراری تماس، ارسال پیامک، اجرای چند بازی سبک و مطالعه مقالات در اینترنت پرداختیم. هنگام پخش یک فیلم 90 دقیقه‌ای با رزولوشن کامل در بستر شبکه وای‌فای و حداکثر میزان روشنایی نمایشگر، میزان شارژ باتری از 100 درصد به 87 درصد کاهش یافت که بسیار عالی محسوب می‌شود. بنابراین در صورت استفاده محدودتر از گوشی، باتری آن به آسانی تا 2 روز دوام خواهد آورد. به‌علاوه باتری موتو E6 پلاس در کنار شارژدهی فوق‌العاده خود امکان استندبای طولانی‌مدت گوشی را نیز فراهم می‌کند.

سخن پایانی

امروزه رقابت میان هندست‌های اقتصادی بازار به شدت افزایش یافته است. یافتن اسمارت‌فونی با حداکثر کارآیی و حداقل قیمت، دغدغه همیشگی اکثریت کاربران بوده است؛ اما اکنون بازیگران بیش‌تری به‌دنبال افزایش سهم خود از این بازار هستند.

موتو E6 پلاس با وجود طراحی جذاب و چشم‌نواز و بهره‌گیری از برخی ترفندهای نرم‌افزاری از سایر رقبای خود متمایز می‌شود؛ اما این اسمارت‌فون مشخصا در هیچ حوزه‌ای ممتاز نیست. دوربین‌های گوشی عملکرد قابل‌قبولی دارند؛ اما کیفیت آن‌ها در مقایسه با برخی هندست‌های رقیب موجود در بازار کمی پایین‌تر است. شارژدهی باتری نسبتا مناسب است؛ اما با برترین تولیدات رقیب تا حدودی فاصله دارد. عملکرد دستگاه نیز غالبا مطلوب است؛ با این‌حال کاربران گهگاهی با مشکل وفقه و عدم اجرای صحیح اپلیکیشن‌ها مواجه می‌شوند.

به‌طور خلاصه موتو E6 پلاس یک اسمارت‌فون همه فن حریف است؛ اما عملکرد آن در هیچ حوزه‌ای برترین نیست. این هندست در محدوده قیمتی حدودا 1.800.000 تومانی عموما برتر از رقبای خود ظاهر می‌شود. در واقع موتو E6 پلاس کلیه نیازهای اولیه کاربران را پوشش خواهد داد و افراد کم‌توقع پس از مشاهده آن احتمالا تحت‌تاثیر قرار خواهند گرفت.

مسلما اولویت افرادی که خواهان گوشی‌های ارزان‌قیمت هستند؛ در مقایسه با خریداران اسمارت‌فون‌های پرچم‌دار و گران‌قیمت کاملا متفاوت است. لذا برای کاربران دارای محدودیت‌های بودجه‌ای، موتو E6 پلاس یقینا گزینه‌ای مطلوب به‌شمار می‌رود. البته مشتریان با صرف هزینه‌ای کمی بیش‌تر قادر به خریداری هندست‌های مناسب‌تری هستند؛ اما هندست جدید موتورولا با طراحی جذاب خود توجه اکثریت کاربران را به خود جلب می‌کند.

اسمارت‌فون‌های شیائومی ردمی 7A و رده Y هواوی 2 رقیب سرسخت موتو E6 پلاس محسوب می‌شوند. نمایشگر ردمی 7A در مقایسه با موتو E6 پلاس کوچک‌تر است؛ اما در زمینه شارژدهی باتری و عملکرد دوربین برتر ظاهر می‌شود. با این‌حال یکپارچگی رابط کاربری به‌مراتب ضعیف‌تر بوده و تامین قطعات لازم جهت تعمیرات احتمالی دستگاه نیز دشوارتر خواهد بود.

این محصول موتورولا توسط شرکت هماتلکام و به‌صورت رسمی وارد بازار کشورمان شده است، بنابراین اگر به دنبال محصولی اقتصادی با ظاهری مدرن و رنگ‌بندی دوست داشتنی هستید، E6 پلاس را در بین گزینه‌های خرید خودتان قرار دهید.

نوشته بررسی موتو E6 پلاس: اقتصادی به سبک موتورولا اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

چگونه ساختار کلی یک پروژه پاورپوینت را تغییر دهیم؟

پاورپوینت

اگر قصد دارید تا از یک ارایه پاورپوینتی مجددا استفاده کنید، اما مایل هستید که قالب‌‌بندی اسلایدشوی آن را پاک کنید، لازم نیست که این کار را اسلاید به اسلاید انجام دهید. در این مقاله به شما آموزش می‌دهیم که چگونه این کار را به‌صورت یکجا انجام دهید. پس در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

ابتدا پروژه پاورپوینتی که قصد ویرایش آن را دارید، باز کنید. جهت نشان دادن تغییرات قبل و بعد، در زیر ما نیز پروژه موردنظر خود را نشان می‌دهیم:

پاورپوینت

اکر بخواهیم بیشتر وارد جزئیات شویم، پروژه فعلی ما از این قالب‌بندی‌ها استفاده می‌کند:

  • Gallery :Colors
  • Fonts:
    • Gill Sans MT :Headings
    • Gill Sans MT :Body
  • Gallery :Effects
  • Style 10 :Background Style
  • Wooden Flooring :Background Graphics

پاورپوینت

هنگامی‌که آماده تغییر قالب شدید، در زبانه «View» و در گروه «Master Views» باید بر روی گزینه «Slide Master» کلیک کنید.

پاورپوینت

اولین اسلاید فرعی به‌صورت پیش‌فرض انتخاب می‌شود. در اینجا حتما باید اسلاید اصلی را برگزینید، در غیر این صورت تغییرات بر تمامی اسلایدها اعمال نمی‌شوند.

پاورپوینت

اگر می‌خواهید که مضمونی جدید را به ارایه خود اضافه کنید، در اینجا می‌توانید این کار را انجام دهید. در گروه «Edit Theme» باید گزینه «Themes» را برگزیده و سپس از منوی کشویی ظاهرشده باید مضمون موردنظر خود را انتخاب کنید.

پاورپوینت

هر مضمونی فونت‌ها، افکت‌ها و سایر ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود را دارد. یقینا در این زمینه‌ها با کمبودی مواجه نخواهید شد. اگر می‌خواهید که مضمون فعلی خود را حفظ کرده، اما برخی از عناصر قالب‌بندی آن را تغییر دهید، با استفاده از گزینه‌های موجود در گروه «Background» می‌توانید چنین کاری را انجام دهید.

پاورپوینت

در زیر به گزینه‌های مختلفی که جهت تجدید ساختار پروژه‌های پاورپوینت به‌کار می‌روند، اشاره می‌کنیم:

  • Colors: تمامی رنگ‌های استفاده شده در ارایه شما و همچنین رنگ‌های موجود در قسمت انتخاب رنگ‌ها (color picker) را تغییر می‌دهد.
  • Fonts: تمامی فونت‌های به‎کار رفته در سرتیترها و بدنه ارایه را تغییر می‌دهد.
  • Effects: ظاهر اشیاء (سایه‌زنی، حاشیه‌ها و …) را در پروژه شما تغییر می‌دهد.
  • Background Styles: سبک پس‌زمینه را در مضمون انتخاب‌شده تغییر می‌دهد.
  • Hide Background Graphics: نگاره‌های گرافیکی پس‌زمینه مضمون استفاده‌شده را مخفی (یا غیرمخفی) می‌کند. در قسمت Master view می‌توان این گزینه‌ را تنها بر روی اسلایدهای تکی اعمال کرد. 

جهت اعمال تغییرات، در منو‌ی موردنظر باید تغییرات خود را اعمال کنید. به‌عنوان‌مثال: اگر بخواهیم که رنگ‌های خود را از «Gallery» به «Green Yellow» تغییر دهیم، باید در قسمت «Background Group» گزینه «Colors» را انتخاب کرده و سپس از منوی ظاهرشونده، رنگ «Green Yellow» را برگزینیم.

پاورپوینت

برای اعمال تمامی تغییرات موردنظر خود باید رویه بالا را تکرار کنید. ما تغییرات زیر را بر روی پروژه پاورپوینت خود اعمال می‌کنیم:

  • Green Yellow :Colors
  • Fonts:
    • Calibri :Headings
    • Calibri :Body
  • Glossy :Effects
  • Style 10 :Background Styles
  • Title Slide only :Hide Background Graphics

هنگامی‌که تغییرات موردنظر خود را اعمال کردید، در گروه «Close» باید گزینه «Close Master View» را انتخاب کنید.

پاورپوینت

حال، می‌بینید که تغییرات بر روی تمامی پروژه پاورپوینت شما اعمال شده‌‍اند.

پاورپوینت

نگاهی نزدیک‌تر، جزئیات تغییرات را بهتر نمایان می‌سازد.

پاورپوینت

نوشته چگونه ساختار کلی یک پروژه پاورپوینت را تغییر دهیم؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.

مقایسه SATA و NVMe، کدام یک سریع‌تر است؟

مقایسه SATA و NVMe

درایوهای NVMe در حال حاضر در حوزه رایانه‌ها مسئله‌ مهمی به شمار آمده و این موضوع دلایل موجهی نیز دارد. نه‌تنها درایوهای NVMe SSD گوی رقابت را از رقبای SSD قدیمی‌تر خود می‌ربایند، بلکه در مقایسه با درایوهای استاندارد 3.5 و 2.5 اینچی، سریع‌تر نیز هستند. در ادامه جهت مقایسه SSDهای مبتنی بر NVMe و SATA با آی‌تی‌رسان همراه باشید. 

NVMe در مقابل SATA III

به‌عنوان‌مثال، یک حافظه یک ترابایتی 860 Pro شرکت سامسونگ را که اندازه‌ای 2.5 اینچی داشته و سرعت خوانش ترتیبی آن 560 مگابایت بر ثانیه است، در نظر بگیرید. جایگزین این درایو یعنی مدل 960 Pro که بر مبنای فناوری NVMe تولید شده، 6 برابر سریع‌تر از مدل پیشین خود بوده و نهایت سرعت آن نیز به 3500 مگابایت بر ثانیه می‌رسد.

این موضوع به این دلیل است که درایوهای غیر NVMe از طریق رابط SATA III به رایانه‌ها متصل می‌شوند. SATA III نسل سوم رابط کاربری باس Serial ATA رایانه‌ها است. در همین حال، رابط NVMe میزبان حافظه‌های جدیدتر و سریع‌تر است. SATA III و NVMe دو اصطلاح رایج جهت اشاره به حافظه‌های قدیمی و جدید است. به‌هرحال، فناوری NVMe و SATA III با هم یکسان نیستند.

حال قصد داریم به این موضوع بپردازیم که چرا ما از دو اصطلاح «SATA III» و «NVMe» جهت مقایسه فناوری حافظه‌های ذخیره‌سازی استفاده می‌کنیم؟

SATA III چیست؟

مقایسه SATA و NVMe

در سال 2000 میلادی، رابط SATA معرفی شد تا جای استاندارد قدیمی‌تر Parallel ATA را بگیرد. SATA سرعت اتصال بیشتری را ارائه می‌داد که این مهم باعث افزایش چشمگیر عملکرد این استاندارد جدید در مقابل استاندارد قدیمی‌تر (Parallel ATA) می‌شد. SATA III هشت سال پس از استاندارد Parallel ATA معرفی شد و نهایت سرعت آن به 600 مگابایت بر ثانیه می‌رسد.

قطعات رایانه‌های رومیزی از نوع خاصی از رابط SATA III جهت اتصال به مادربورد استفاده کرده و قطعات لپ‌تاپ‌ها نیز از رابطی جداگانه بهره می‌برند. هنگامی‌که یک درایو از طریق SATA III به یک رایانه متصل می‌شود، می‌توان گفت که کار تا نیمه به اتمام رسیده است. برای اینکه حافظه موردنظر بتواند به‌صورت کامل به فعالیت بپردازد، به یک رابط کنترل‌کننده میزبان نیاز دارد. این وظیفه بر عهده AHCI است. AHCI رایج‌ترین شیوه جهت برقراری ارتباط حافظه‌های SATA III با سیستم‌های رایانه‌‌ای است.

سالیان متمادی، SATA III و AHCI به خوبی وظایف خود را اجرا می‌کردند، این رویه حتی تا اوایل ورود حافظه‌های SSD به بازار نیز پابرجا بود. به‌هرحال، یکی از نمایندگان شرکت کینگستون توضیح می‌داد که فناوری AHCI برای حافظه‌های با تأخیر بالا بهینه‌ شده است، نه برای حافظه‌های با تأخیر کم همانند SSD‌ها.

سرعت حافظه‌های حالت جامد بسیار افزایش یافته است. سرانجام این حافظه‌ها توانستند که ظرفیت اتصال رابط SATA III را اشباع کنند. با این اوصاف می‌توان گفت که SATA III و AHCI نمی‌توانند پهنای باند کافی را برای حافظه‌های SSD سریع‌تر فراهم آورند.

با افزایش ظرفیت و سرعت درایوها، تحقیقات معطوف به پیدا کردن جایگزینی مناسب برای SATA III و AHCI ادامه یافت، تا اینکه اکنون می‌بینیم که رابطی جدیدتر در رایانه‌ها امروزی قرار داده شده است.

PCIe چیست؟

PCIe نیز یکی از رابط‌های سخت‌افزاری است. بیشتر این رابط را به‌عنوان شکافی جهت نصب کارت گرافیک در رایانه‌های رومیزی می‌شناسند. این شکاف همچنین جهت نصب کارت‌های صدا‌، کارت‌های توسعه Thunderbolt و همچنین درایوهای M.2 نیز استفاده می‌شود (شاید در آینده کاربردهای بیشتری نیز داشته باشد).

مقایسه SATA و NVMe

اگر به یک مادربورد نگاهی بیندازید، به‌راحتی می‌توانید محل قرارگیری شکاف‌های PCIe را تشخیص دهید. این شکاف‌های معمولا به چهار دسته: x16، x8، x4 و x1 تقسیم می‌شوند. این اعداد به این معنا هستند که هر شکاف چند مسیر انتقال داده دارد. هر چه این عدد بیشتر باشد، در آن‌واحد می‌توانید اطلاعات بیشتری را منتقل کنید. به همین دلیل است که کارت‌های گرافیک از شکاف x16 استفاده می‌کنند.

در تصویر بالا همچنین یک شکاف M.2 نیز وجود دارد؛ درست در زیر اولین شکاف x16. شکاف‌های M.2 می‌توانند انتقال داده‌ها را در چهار مسیر سازماندهی کنند به همین دلیل است که آن‌ها را x4 نامیده‌اند.

اسلات‌های کلیدی یک مادربورد جهت انجام بهترین عملکرد، به پردازنده مرکزی (CPU) متصل شده‌اند. مابقی شکاف‌های PCIe نیز به چیپست مادربورد متصل می‌شوند. مسیرهای متصله به چیپست نیز سرعت بالایی دارند اما به اندازه اتصال‌های مستقیم به پردازنده مرکزی سریع‌ نیستند.

در حال حاضر، دو نسل از شکاف‌های PCIe در مادربوردها وجود دارند: 3.0 (که رایج‌ترین است) و 4.0. دومی در میانه سال 2019 معرفی شد و تنها از پردازنده‌های سری Ryzen 3000 شرکت AMD پشتیبانی کرده و به طبع فقط در مادربوردهای این شرکت نیز پیدا می‌شود. همان‌طور که انتظار دارید، PCIe 4.0 سریع‌تر از PCIe 3.0 است. در هر صورت، بسیاری از سخت‌افزارها در حال حاضر نمی‌توانند تمامی پهنای باند شکاف PCIe 3.0 را اشباع کنند. درحالی‌که رابط PCIe 4.0 نیز تأثیرگذار است اما در رایانه‌های امروزی چندان ضرورتی ندارد.

NVMe پس از PCIe

رابط PCIe نیز شبیه به SATA III است؛ از هر دوی این رابط‌ها جهت اتصال قطعات سخت‌افزاری به رایانه‌ها استفاده می‌شود. همان‌طور که رابط SATA III به AHCI نیاز دارد تا بتواند یک هارددیسک و یا حافظه SSD را به‌صورت کامل به یک رایانه متصل کند، درایوهای مبتنی بر PCIe نیز بر یک کنترل‌کننده میزبان که NVMe (رابط حافظه غیرفرار) نامیده می‌شود، تکیه دارند.

پس چرا درایوهای SATA III را با PCIe و یا AHCI را با NVMe مقایسه نمی‌کنیم؟ دلیل این کار تقریبا واضح است. ما همیشه به‌گونه‌ای به حافظه‌های ذخیره‌سازی رجوع می‌کنیم که انگار مبتنی بر رابط SATA هستند، مانند: SATA، SATA II و SATA III. تعجبی نیز در این مورد وجود ندارد. هنگامی‌که تولیدکنندگان حافظه‌های ذخیره‌سازی، توسعه درایوهای PCIe را آغاز کردند، دوره کوتاهی وجود داشت و طی آن نیز رسانه‌ها صحبت‌هایی را در مورد حافظه‌های PCIe SSD مطرح کردند.

در هر صورت، این صنعت هیچ‌ استانداردی را در اختیار نداشت تا همانند درایوهای SATA در اطراف آن مانور دهد. در عوض، شرکت وسترن دیجیتال توضیح داد که شرکت‌ها از AHCI استفاده کرده و درایورها و میان‌افزارها خود را ایجاد می‌کنند تا بدین‌شیوه عملیات درایوهای تولیدی خود را کنترل کنند.

این یک آشفتگی بود و AHCI نیز هنوز به اندازه کافی مناسب نبود. همان‌گونه که شرکت کینگستون توضیح می‌داد، همچنین برای مردم نیز مشکل بود که با درایوهای سریع‌تر از SATA سازگار شوند، زیرا در مقایسه با تجربه‌های plug-and-play (فقط نصب فیزیکی سخت‌افزار کافی است)، کاربران مجبور بودند که درایورهای مخصوصی را نیز بر روی رایانه خود نصب کنند.

سرانجام، صنعت تولید حافظه‌های ذخیره‌سازی توانست که به فناوری NVMe دست یابد و آن را جایگزین AHCI کند. این استاندارد جدید بسیار سریع‌تر بود. حال می‌شد که با اطمینان بیشتری در مورد رابط NVMe صحبت کرد و همان‌طور که شرکت‌های فعال در این صنعت می‌گفتند، مابقی فناوری‌ها به تاریخ پیوسته‌اند.

رابط NVMe با در نظر گرفتن حافظه‌های SSD مدرن مبتنی بر شکاف PCIe ایجاد شد. درایوهای NVMe در مقایسه با هارددیسک‌های مکانیکی و یا حافظه‌های SSD‌ مبتنی بر رابط SATA III، می‌توانند در آن‌واحد دستورهای بسیار بیشتری را قبول کنند. این مزیت با تأخیر کمتر نیز ترکیب شده و درایوهای NVMe را به حافظه‌هایی سریع‌تر و واکنش‌پذیرتر تبدیل کرده است.

ظاهر درایوهای NVMe چه شکلی است؟

مقایسه SATA و NVMe

اگر قصد خرید درایوهای NVMe را داشته باشید، باید به دنبال یک درایو M.2 بگردید. M.2 فرم فاکتور این حافظه (یا همان شکل ظاهری) را توصیف می‌کند. درایوهای M.2 معمولا تا یک ترابایت حافظه دارند، اما به حدی کوچک بوده که می‌توانید آن‌ها را در بین انگشت شست و انگشت اشاره خود نگه دارید.

درایوهای M.2 به شکاف مخصوص M.2 PCIe که چهار مسیر انتقال داده را پشتیبانی می‌کند، متصل می‌شوند. این درایورها معمولا بر پایه فناوری NVMe تولید شده، اما با خواندن دقیق مشخصات روی جعبه می‌توانید گزینه‌هایی را نیز پیدا کنید که از رابط SATA III استفاده می‌کنند. درایوهای M.2 مبتنی بر SATA III چندان رایج نیستند، اما به‌هرحال وجود دارند. از نمونه‌های مشهور این درایوها می‌توان به WD Blue 3D NAND و Samsung 860 Evo اشاره کرد.

آیا باید درایوهای مبتنی بر SATA III را دور انداخت؟

درحالی‌که فناوری NVMe خارق‌العاده است، اما هنوز دلیلی ندارد تا درایوهای مبتنی بر SATA III را دور بیندازید. علی‌رغم محدودیت‌های SATA III، این رابط هنوز هم گزینه مناسبی برای حافظه‌های ثانویه است. به‌عنوان‌مثال، هرکسی که قصد خرید یک رایانه جدید را دارد، بهتر است که از یک حافظه M.2 NVMe جهت بوت (بالا آمدن سیستم‌عامل) و حافظه اصلی خود استفاده کند. سپس می‌تواند از یک هارددیسک و یا یک حافظه SSD ارزان‌تر که دارای ظرفیت بیشتری است، جهت استفاده به‌عنوان حافظه ثانویه خود بهره ببرد. 

شاید این ایده خوبی باشد که تمامی حافظه‌های ذخیره‌سازی خود را بر روی شکاف‌های PCIe نصب کنید، اما باید این را نیز در نظر داشت که در حال حاضر درایوهای NVMe به ظرفیت 2 ترابایتی محدود شده و ظرفیت‌های بالاتر این حافظه‌ها نیز به طرز سرسام‌آوری گران‌‌قیمت هستند. یک حافظه اقتصادی یک ترابایتی M.2 NVMe تقریبا 100 دلار قیمت دارد (قیمتی برابر یا یک هارددیسک 2 ترابایتی مبتنی بر SATA III).

البته قیمت می‌تواند در ظرفیت‌های بالاتر نیز تغییر کند. شرکت کینگستون اعلام کرده که باید در اوایل سال 2021 میلادی، منتظر عرضه حافظه‌های M.2 با ظرفیت‌های 4 و 8 ترابایتی  باشیم. تا آن زمان، ترکیب حافظه‌ M.2 با SSD‌ها و هارددیسک‌های ثانویه می‌تواند بهترین گزینه باشد. چنین رویه‌ای را نیز می‌توان برای لپ‌تاپ‌ها به کار گرفت. اگر می‌خواهید یک لپ‌تاپ جدید خریداری کنید، می‌توانید ترکیبی از یک حافظه فلش NVMe و یک حافظه SSD و یا هارددیسک مبتنی بر SATA III را در نظر بگیرید.

باید در نظر داشته باشید که تمامی حافظه‌های NVMe با هم برابر نیستند. در هر صورت بهتر است که پیش از خرید محصول موردنظر، نقد و بررسی‌های آن را نیز مطالعه کنید. در نهایت اینکه اگر یک رایانه جدید دارید و از NVMe نیز پشتیبانی می‌کند، ارتقای حافظه آن قطعا ارزشش را خواهد داشت.

نوشته مقایسه SATA و NVMe، کدام یک سریع‌تر است؟ اولین بار در اخبار تکنولوژی و فناوری پدیدار شد.