اگر یکی از دستگاه‌های اپل خود و یا هر شیئی را که با استفاده از AirTag تگ شده است، گم کنید، آنگاه می‌توانید با استفاده از شبکه‌ای متشکل از میلیون‌ها دستگاه اپل مجهز به بلوتوث، آن را پیدا کنید. این ویژگی، Find My Network نام داشته و در ادامه قصد داریم که بیشتر به آن بپردازیم.
Find My Network چیست؟
Find My Network یک از روش‌های پیدا کردن آیفون، آیپد، آیپاد تاچ، ایرپاد، اپل واچ و یا مک شما بوده که مبتنی بر منبع‌یابی جمعیتی است. همچنین از این طریق می‌توانید اشیایی را که دارای تگ AirTags هستند نیز پیدا کنید. این ویژگی در قالب یک سرویس رایگان، در اختیار دارندگان دستگاه‌های اپل قرار دارد.
Find My Network از حسگرهای بلوتوثی متعلق به میلیون‌ها دستگاه اپلی استفاده کرده تا بدین طریق بتوان دستگاه‌های گم شده در پیرامون این گجت‌ها را پیدا کرد. هنگامی‌که یک دستگاه اپل موجود بر روی شبکه، یک دستگاه اپل گم شده را در نزدیکی خود تشخیص می‌دهد، آنگاه موقعیت تقریبی آن آیتم را از طریق اینترنت، به دارنده آن دستگاه اعلام می‌کند.
آیا این ویژگی مشکلات مربوط به حریم خصوصی را نیز به همراه دارد؟
شاید با خود فکر کنید که از آنجایی که تقریبا یک میلیارد دستگاه اپلی، موقعیت آیتم‌های گم شده را گزارش می‌دهند، پس باید در این زمینه نگرانی‌های نیز در رابطه با حریم خصوصی خود، داشته باشید. البته اپل در هنگام طراحی این سیستم، موارد مربوط به حریم خصوصی را نیز در نظر گرفته است.
اپل تا آنجا که توانسته، سعی کرده که از مشکلات این‌چنینی، اجتناب کند. کوپرتینویی‌ها سیستمی را مهندسی کرده‌اند که از رمزنگاری پایان-به-پایان بهره برده، با انتقال داده‌های ناشناس، سعی می‌کند که فقط شما بتوانید به موقعیت دستگاه خود دسترسی پیدا کرده و همچنین سعی شده تا در هنگام فعالیت دستگاه شما بر روی Find My Network، هویت و موقعیت مکانی شما، خصوصی نگه داشته شود. بر اساس گفته‌های اپل، نه این شرکت و نه اشخاص ثالث، نمی‌توانند به موقعیت مکانی دستگاه شما دسترسی پیدا کنند. تنها کسی که به دنبال دستگاه گم شده خود می‌گردد، می‌تواند موقعیت مکانی آن را مشاهده کند.
قابلیت AirTags اپل، تاحدودی نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی را وارد ذهن کاربران کرده است، اما از طرفی هم اپل اقداماتی را انجام داده تا در نتیجه آن، مردم سخت‌تر بتوانند که از طریق AirTagها، بدون آگاهی سایر کاربران، آن‌ها را ردیابی کنند. البته زمان بهتر می‌تواند کارآمد بودن رویه اپل را اثبات کند.
اگر می‌خواهید که از این ویژگی استفاده کنید، آنگاه قابلیت “Find My” باید برای آیتم گم شده و یا AirTag شما، فعال شده باشد، دستگاه گم شده شما باید بخشی از Find My Network بوده و همچنین بر روی اپل آیدی شما نیز ثبت شده باشد. جهت پیدا کردن آیتم موردنظر باید اپلیکیشن Find My را بر روی آیفون، آیپد، آیپاد تاچ و یا مک خود، اجرا کنید. به برگه دستگاه‌ها رفته، نام دستگاه موردنظر را لمس کرده تا بتوانید مکان آن را بر روی نقشه مشاهده کنید. اگر هم نمی‌توانید آیتم گم شده خود را بر روی نقشه مشاهده کنید، آنگاه می‌توانید آن را به‌عنوان گم شده علامت‌گذاری کرده و سپس امیدوار باشید که شخصی بتواند آن را پیدا کرده و به شما پس دهد.
آیا می‌توانیم این قابلیت را غیرفعال کنیم؟
هر چند که Find My Network برای اکثر کاربران، مشکلی را در زمینه حریم خصوصی به وجود نمی‌آورد (اگر شغل حساسی ندارید، پیشنهاد می‌کنیم که این ویژگی را همچنان فعال نگه دارید)، اما همچنان می‌توانید هر زمان که خواستید، آن را غیرفعال کرده و بنابراین استفاده از آن را متوقف کنید.
جهت انجام این کار در آیفون، آیپد و یا آیپاد تاچ باید به تنظیمات رفته و سپس وارد “Apple ID > Find My > Find My iPhone/iPad/iPod Touch” شده و در ادامه گزینه “Find My Network” را بر روی حالت غیرفعال قرار دهید.
جهت خروج از Find My network در یک کامپیوتر مک، باید “System Preferences” را باز کرده و به “Apple ID > iCloud” بروید. سپس باید در کنار “Find My Mac”، بر روی “Options” کلیک کنید. در پنجره‌ای که ظاهر می‌شود، باید بر روی کلید “Turn Off” در کنار “Find My Network”، کلیک کنید.
به یاد داشته باشید که در صورت خاموش کردن Find My Network، نه‌تنها دیگر با استفاده از این ویژگی نمی‌توانید که دستگاه گم شده خود را پیدا کنید، بلکه حسگر بلوتوثی دستگاه شما، دیگران را نیز در زمینه پیدا کردن گجت‌های گم شده آن‌ها، یاری نخواهد رساند.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2021-05-14 08:15:512021-05-14 08:15:51Find My Network چیست، چه کاربردی دارد و چگونه می‌توانیم از آن استفاده کنیم؟
ارز دیجیتال چیا (Chia) می‌تواند برخی از بزرگ‌ترین مشکلات ماینینگ را از بین ببرد، اما این ارز می‌تواند مشکلات خاص خود را نیز به وجود آورد. در ادامه قصد داریم که بیشتر به ماهیت ارز دیجیتال چیا و همچنین تاثیر آن بر بازار هارد دیسک و SSDها بپردازیم.
Chia Network که توسط خالق BitTorrent یعنی برام کوهن (Bram Cohen) پایه‌گذاری شده، جهت استخراج، در عوض کارت گرافیک‌ها و یا ماینرهای ASIC، بر حافظه‌های ذخیره‌سازی تکیه دارد. بدین ترتیب استخراج‌کنندگان این ارز نیز به حافظه‌های ذخیره‌سازی هجوم برده و بنابراین این موضوع نمی‌تواند خبر خوبی برای بازار هارد دیسک‌ها و حافظه‌های SSD باشد.
با توجه به اینکه میزان مصرف انرژی الکتریکی شبکه بیت‌کوین از میزان مصرف سالانه برق کشوری همانند آرژانتین بیشتر است، پس رمز ارزهایی همانند چیا می‌توانند استخراج ارزهای دیجیتال را وارد دوره‌ای جدید کرده که در آن کمتر به محیط زیست آسیب وارد می‌شود. بدین ترتیب علاوه بر مصرف برق کمتر، دیگر بازی‌بازان سرتاسر جهان نیز مجبور نیستند که با کمبود و در نتیجه گرانی سرسام آور کارت‌های گرافیک، دست و پنجه نرم کنند.
به هر حال، این رمزارز در کنار مزیت‌هایی که دارد، در صورت موفقیت می‌تواند مشکلاتی را نیز به وجود آورد. یکی از این موارد به تاثیر ارز دیجیتال چیا بر بازار هارد دیسک و SSDها مربوط می‌شود. چنین سناریویی می‌تواند باعث کمبود و گران شدن حافظه‌های ذخیره‌سازی شده و در نتیجه نیازمندان به چنین سخت‌افزارهایی را به وضعیت گیمرها دچار می‌کند.
امثال بیت‌کوین و دوج‌کوین، با استفاده از توان محاسباتی خام، می‌توانند تراکنش‌ها را تأیید کنند. این سیستم به‌عنوان اثبات کار (tomsguide) شناخته شده است. چنین محاسباتی را ماینرها انجام داده و بدین ترتیب این افراد با استفاده از توان کارت گرافیک‌ها و دستگاه‌های خود، تراکنش‌ها را تأیید کرده و همچنین به بهبود امنیت این شبکه‌ها نیز کمک می‌کنند. در عوض چنین خدماتی، پاداشهایی در قالب ارزهای دیجیتال، به این افراد داده می‌شود. حال رمز ارز چیا در عوض این رویه، روشی مبتنی بر اثبات فضا و زمان (Proof of Space and Time) را در پیش گرفته است.
مدل کارکرد ارز چیا، مبتنی بر استفاده از فضاهای ذخیره‌سازی است (در عوض استفاده از توان پردازشی) و بنابراین با استفاده از هارد دیسک‌ها و یا SSDها، شبکه خود را ایمن کرده و همچنین تراکنش‌ها را تأیید می‌کند. به همین منوال نیز به کسانی که حافظه‌های ذخیره‌سازی خود را در اختیار آن قرار دهند، پاداش می‌دهد. با این اوصاف، جهت استخراج این رمزارز، به تجهیزات مخصوصی نیاز نداشته و این کار با استفاده از هر چیزی از لپ‌تاپ گرفته تا یک گوشی هوشمند، امکان‌پذیر است. هر چه فضای خالی بیشتری داشته باشید، آنگاه پاداش بیشتری نیز خواهید گرفت.
اکنون به مشکلات ناشی از این رویه می‌پردازیم. علی‌رغم اینکه ارز دیجیتال چیا هنوز معامله نشده است، اما ماینرهای آینده‌نگر چینی، حجم بالایی از هارد دیسک‌ها و SSDها را خریداری کرده‌اند. طبیعی است که چنین موضوعی می‌تواند باعث افزایش قیمت این سخت‌افزارها بشود.
به‌عنوان مثال، پیش‌بینی می‌شود که در هنگ‌کنگ، قیمت‌ها در بین 26 الی 77 دلار، افزایش پیدا کنند. درایوهای رده بالای 4 الی 18 گیگابایتی، هم‌اکنون نیز به‌صورت کامل به فروش رفته و تولیدکنندگان آن‌ها نیز در حال مواجه شدن با مشکلات شرکت‌های انویدیا و AMD (در رابطه با کارت گرافیک‌ها) هستند. از دیگر مشکلات مربوطه می‌توان به دست و پنجه نرم کردن با فروش‌های محدود و همچنین فراهم آوردن تولیدات کافی جهت تأمین نیازهای بازار، اشاره کرد.
هر چند که هنوز تضمینی نیست که این ارز دیجیتال بتواند در لیست برترین‌ها حضور پیدا کند، اما ویژگی‌های مربوط به شبکه آن و همچنین نحوه استخراج آن می‌توانند جنبشی را در بازار رمزارزها به وجود آورند.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2021-05-12 08:22:412021-05-12 08:22:41ارز دیجیتال چیا (Chia) چیست و چه تأثیری بر بازار هارد دیسک‌ها و SSDها دارد؟
ارز دیجیتال چیا (Chia) می‌تواند برخی از بزرگ‌ترین مشکلات ماینینگ را از بین ببرد، اما این ارز می‌تواند مشکلات خاص خود را نیز به وجود آورد. در ادامه قصد داریم که بیشتر به ماهیت ارز دیجیتال چیا و همچنین تاثیر آن بر بازار هارد دیسک و SSDها بپردازیم.
Chia Network که توسط خالق BitTorrent یعنی برام کوهن (Bram Cohen) پایه‌گذاری شده، جهت استخراج، در عوض کارت گرافیک‌ها و یا ماینرهای ASIC، بر حافظه‌های ذخیره‌سازی تکیه دارد. بدین ترتیب استخراج‌کنندگان این ارز نیز به حافظه‌های ذخیره‌سازی هجوم برده و بنابراین این موضوع نمی‌تواند خبر خوبی برای بازار هارد دیسک‌ها و حافظه‌های SSD باشد.
با توجه به اینکه میزان مصرف انرژی الکتریکی شبکه بیت‌کوین از میزان مصرف سالانه برق کشوری همانند آرژانتین بیشتر است، پس رمز ارزهایی همانند چیا می‌توانند استخراج ارزهای دیجیتال را وارد دوره‌ای جدید کرده که در آن کمتر به محیط زیست آسیب وارد می‌شود. بدین ترتیب علاوه بر مصرف برق کمتر، دیگر بازی‌بازان سرتاسر جهان نیز مجبور نیستند که با کمبود و در نتیجه گرانی سرسام آور کارت‌های گرافیک، دست و پنجه نرم کنند.
به هر حال، این رمزارز در کنار مزیت‌هایی که دارد، در صورت موفقیت می‌تواند مشکلاتی را نیز به وجود آورد. یکی از این موارد به تاثیر ارز دیجیتال چیا بر بازار هارد دیسک و SSDها مربوط می‌شود. چنین سناریویی می‌تواند باعث کمبود و گران شدن حافظه‌های ذخیره‌سازی شده و در نتیجه نیازمندان به چنین سخت‌افزارهایی را به وضعیت گیمرها دچار می‌کند.
امثال بیت‌کوین و دوج‌کوین، با استفاده از توان محاسباتی خام، می‌توانند تراکنش‌ها را تأیید کنند. این سیستم به‌عنوان اثبات کار (tomsguide) شناخته شده است. چنین محاسباتی را ماینرها انجام داده و بدین ترتیب این افراد با استفاده از توان کارت گرافیک‌ها و دستگاه‌های خود، تراکنش‌ها را تأیید کرده و همچنین به بهبود امنیت این شبکه‌ها نیز کمک می‌کنند. در عوض چنین خدماتی، پاداشهایی در قالب ارزهای دیجیتال، به این افراد داده می‌شود. حال رمز ارز چیا در عوض این رویه، روشی مبتنی بر اثبات فضا و زمان (Proof of Space and Time) را در پیش گرفته است.
مدل کارکرد ارز چیا، مبتنی بر استفاده از فضاهای ذخیره‌سازی است (در عوض استفاده از توان پردازشی) و بنابراین با استفاده از هارد دیسک‌ها و یا SSDها، شبکه خود را ایمن کرده و همچنین تراکنش‌ها را تأیید می‌کند. به همین منوال نیز به کسانی که حافظه‌های ذخیره‌سازی خود را در اختیار آن قرار دهند، پاداش می‌دهد. با این اوصاف، جهت استخراج این رمزارز، به تجهیزات مخصوصی نیاز نداشته و این کار با استفاده از هر چیزی از لپ‌تاپ گرفته تا یک گوشی هوشمند، امکان‌پذیر است. هر چه فضای خالی بیشتری داشته باشید، آنگاه پاداش بیشتری نیز خواهید گرفت.
اکنون به مشکلات ناشی از این رویه می‌پردازیم. علی‌رغم اینکه ارز دیجیتال چیا هنوز معامله نشده است، اما ماینرهای آینده‌نگر چینی، حجم بالایی از هارد دیسک‌ها و SSDها را خریداری کرده‌اند. طبیعی است که چنین موضوعی می‌تواند باعث افزایش قیمت این سخت‌افزارها بشود.
به‌عنوان مثال، پیش‌بینی می‌شود که در هنگ‌کنگ، قیمت‌ها در بین 26 الی 77 دلار، افزایش پیدا کنند. درایوهای رده بالای 4 الی 18 گیگابایتی، هم‌اکنون نیز به‌صورت کامل به فروش رفته و تولیدکنندگان آن‌ها نیز در حال مواجه شدن با مشکلات شرکت‌های انویدیا و AMD (در رابطه با کارت گرافیک‌ها) هستند. از دیگر مشکلات مربوطه می‌توان به دست و پنجه نرم کردن با فروش‌های محدود و همچنین فراهم آوردن تولیدات کافی جهت تأمین نیازهای بازار، اشاره کرد.
هر چند که هنوز تضمینی نیست که این ارز دیجیتال بتواند در لیست برترین‌ها حضور پیدا کند، اما ویژگی‌های مربوط به شبکه آن و همچنین نحوه استخراج آن می‌توانند جنبشی را در بازار رمزارزها به وجود آورند.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2021-05-12 08:22:412021-05-12 08:22:41ارز دیجیتال چیا (Chia) چیست و چه تأثیری بر بازار هارد دیسک‌ها و SSDها دارد؟
سونی یکی از بزرگ‌ترین نام‌ها در حوزه لوازم الکترونیکی در جهان است. این شرکت ژاپنی بیش از 70 سال است که در حوزه تولید انواع لوازم خانگی، لوازم رایانه‌ای، قطعات الکترونیکی، کنسول‌های بازی و… فعالیت می‌کند و محصولاتش در سراسر جهان طرفدار دارند.
ابعاد مختلفی از زندگی مردم در جهان با نام سونی گره خورده است، حتی بسیاری از ایرانی‌ها در طول زندگی خود حداقل از یکی از محصولات سونی استفاده کرده‌اند و با آن خاطره دارند. بازه مشتریان این شرکت آنقدر بزرگ است که قابل شمارش نیست، همچنین بسیاری از مشتریان قدیمی سونی از میان ما رفته‌اند و قطعا بسیاری از طرفداران آینده سونی، هنوز به دنیا نیامده‌اند.
این بسیار شگفت‌انگیز است که یک شرکت تا چه اندازه می‌تواند به زندگی مردم در سراسر جهان نفوذ کند و بخشی از تجربه‌های تلخ یا شیرین روزانه آن‌ها باشد.
سونی در ماه 7 مه 1946 مصادف با 17 اردیبهشت 1343 در تقویم شمسی و درست بعد از پشت‌سر گذاشتن یکی از بحرانی‌ترین دوران در تاریخ کره زمین متولد شد، به مناسبت تولد 75 سالگی این شرکت، در این مطلب به سراغ تاریخچه سونی رفته‌ایم و نگاهی اجمالی به سرگذشت این شرکت جذاب ژاپنی خواهیم داشت، با آی‌تی‌رسان همراه باشید:
تاریخچه شرکت سونی
پس از بمباران هیروشیما و ناگازاکی و پایان جنگ جهانی دوم، شاید هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که ژاپن بتواند دوباره قد علم کند. در همان دوران یاس و نامیدی، ماسارو ایبوکا 38 ساله یک فروشگاه لوازم الکترونیکی را با سرمایه 530 دلاری در توکیو ژاپن راه‌اندازی کرد. چند ماه بعد آکیو موریتا به ایبوکا پیوست تا در 7 مه 1946 شرکت مهندسی مخابراتی توکیو تسوشین کوگیو تاسیس شود، شرکتی که توانست اولین ضبط صوت ژاپنی با نام Type-G را تولید کند. آقایان ایبوکا و موریتا، در سال 1955 نام شرکت خودشان را به سونی تغییر دادند.
حکایت نام سونی
زمانی که بنیان‌گذاران سونی در رویای حضور در بازار جهانی بودند، به دنبال نامی می‌گشتند که در بازار داخلی و خارجی بتوانند از آن استفاده کنند. نام توکیو تسوشین کوگیو بسیار طولانی و دشوار بود، به همین دلیل در ابتدا قرار شد تا مخفف این نام یعنی TTK برای نام جدید شرکت آقای موریتا و ایبوکا انتخاب شود، اما این نام مخفف شرکت راه‌آهن توکیو هم بود و به همین دلیل این دو نفر به دنبال نام دیگری رفتند.
اولین ضبط صوت سونی
بنیان‌گذاران سونی سپس بر روی نام Totsuko و Tokyo Teletech به توافق رسیدند اما تلفظ Totsuko برای بازار‌های جهانی مناسب نبود و یک برند آمریکایی نیز از نام Teletech استفاده می‌کرد. بنابراین این دو نام نیز کنار رفتند. سونی نامی بود که سرانجام بر روی این شرکت گذاشته شد. سونی از دو واژه لاتین sonus به معنای صوت و تصویر و sonny اصطلاحی که در دهه 50 میلادی به پسران جوان در آمریکا می‌گفتند، تشکیل می‌شود.
تاریخچه سونی – اولین صعود
سونی پس از ضبط‌های سری Type-G به تولید رادیوهای ترانزیستوری قابل حمل روی آورد و رادیو مدل TR-63 این شرکت فروش بسیار بالایی در بازار آمریکا داشت، به نوعی که مشتریان جدیدی برای صنعت لوازم میکروالکترونیک‌ها به وجود آمد.
در سال 1960 آکیو موریتا شرکت سونی را در آمریکا تاسیس کرد تا در این بازار حضور قدرتمندتری پیدا کنند. ماسارو ایبوکا و آکیو موریتا هر دو توجه ویژه‌ای به بازار آمریکا داشتند و متمایل بودند هرچه سریع‌تر در این کشور شناخته شوند. به ویژه آقای موریتا حضور در آمریکا را پشتوانه موفقیت سونی در آینده می‌دید.
اولین رادیوی سونی
او پس از بازگشت به ژاپن، کارمندان با تجربه و میانسال دیگر شرکت‌ها را تشویق کرد تا مجددا به کار خود بها دهند و برای شروعی دوباره به سونی بپیوندند. این روش بسیار تاثیرگذار و موفقیت‌آمیز بود، به طوری که دیگر شرکت‌های ژاپنی نیز در آن زمان به استخدام کارمندان با تجربه روی آوردند. این روش موجب تحولی در اقتصاد ژاپن به عنوان یک صادر کننده قدرتمند، طی سال‌های 60 تا 80 میلادی شد.
به همین دلیل حضور شرکت‌های ژاپنی در بازار دیگر کشورها گسترش پیدا کرد و کالاهای ساخت ژاپن نیز اعتبار فراوانی پیدا کردند. در میان این کالاها، سونی همواره به عنوان یک برند بسیار با کیفیت شناخته می‌شد و با قدرتی که به مرور زمان به دست آورد، توانست قیمتی بالاتر از سطح بازار بر روی محصولات خود قرار دهد و مردم به دلیل کیفیت محصولات سونی، اجناس این شرکت را حتی گران‌تر از دیگر برندهای بازار خریداری می‌کردند.
ایبوکا در سن بازنشستگی
تاریخچه سونی – موریتا رییس می‌شود
آکیو موریتا نقش اساسی در روند رو به رشد سونی داشت و با ایده‌های خود روز به روز این شرکت را به برندی قدرتمندتر تبدیل می‌کرد. به همین دلیل در سال 1976 ماسارو ایبوکا خود را بازنشسته کرد و موریتا را عنوان رییس شرکت معرفی شد. موریتا در ادامه چندین کسبوکار جانبی را در سونی راه‌اندازی کرد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها ایجاد یک شرکت بیمه در سال 1979 بود.
تاریخچه سونی – رکود بزرگ
سونی در آن سال‌ها در اوج بود و محصولات بسیاری تولید می‌کرد اما رکود شدید دهه 1980 بر کار سونی نیز تاثیر گذاشت. کاهش خرید موجب شد تا سونی قیمت تمام شده محصولاتش را کاهش دهد و سود سهامش به شدت افت کند. بسیاری از کسب‌و‌کارها در آن سال‌ها نابود شدند، بسیاری فکر می‌کردند که سونی هم به زودی ورشکسته خواهد شد.
در آن زمان نوریو اوگا به سونی آمد، یک مدیر جوان با کلی ایده و چشم‌انداز جدید، او توانست سونی را در رکود دهه 80 زنده نگه‌دارد و همزمان تولید لوح‌های فشرده را توسعه دهد. سونی بازار وی‌اچ‌اس را باخته بود اما در مورد سی‌دی‌های فشرده این اتفاق تکرار نشد و سونی پیش از دیگر شرکت‌ها بر روی تولید این محصولات سرمایه‌گذاری کرد.
تاریخچه سونی – تولید اولین‌ها
در عین حال اولین تلویزیون تمام ترانزیستوری جهان و نخستین دستگاه ضبط ویدیویی توسط سونی تولید شد. مدیران سونی اعتقاد راسخی به ابداع وسایل جدید داشتند. این رویکرد همواره مد نظر مدیران شرکت سونی بود، آن‌ها به دنبال آن بودند تا برند اول در تولید لوازم صوتی جدید باشند.
اولین واکمن سونی
با همین تفکر بسیاری از اولین‌ها در سونی رخ داد، این شرکت دستگاه تاریخی واکمن را تولید کرد، سپس اولین دستگاه ضبط صدای استریوی دنیا توسط سونی وارد بازار شد.
تاریخچه سونی – تغییر رویکرد
سونی با اوگا در سال 1988 شرکت موسیقی سی‌بی‌اس رکوردز را خریداری کرد و سپس در سال 1989 با سرمایه قابل توجهی، شرکت سینمایی کلمبیا پیکچرز نیز در آمریکا خریداری شد.
به این ترتیب حضور سونی در حوزه‌های صوتی و تصویری توسعه پیدا کرد و تمرکز این شرکت به صنعت تفریح و سرگرمی متمایل شد. در ادامه این روند در ابتدای دهه 90 پلی‌استیشن متولد شد تا سونی به یکی از قطب‌های اصلی در سه صنعت بازی ویدیویی، موسیقی و سینما تبدیل شود.
نوریو اوگا
در ادامه موریتا که اوگا را فردی لایق‌تر می‌دانست به عنوان جانشین خود در سمت مدیر اجرایی منصوب کرد، یعنی همان کاری که ایبوکا در سال 1976 در حق موریتا انجام داده بود.
با حضور موریتا و جانشین جدیدش یعنی اوگا، خط مشی جدید سونی برای توسعه حضور تفریح و سرگرمی افزایش پیدا کرد. سونی به دنبال یک همگرایی و اتصال میان موسیقی، فیلم و حوزه دیجیتال الکترونیک از طریق اینترنت بود.
اولین دوربین ضبط ویدیویی سونی
تاریخچه سونی – اولین مدیر غیر ژاپنی
در سال 2005 هوارد استرینگر اهل ولز به عنوان اولین مدیر اجرایی غیر ژاپنی سونی در این شرکت مشغول به کار شد. البته استرینگر به عنوان اولین مدیراجرایی غیر ژاپنی در میان شرکت‌های بزرگ ژاپنی نیز محسوب می‌شد. ژاپنی‌ها معمولا تعصب خاصی به مدیران داخلی دارند و حضور استرینگر در سونی به عنوان اتفاق مهمی در ژاپن شناخته می‌شد.
استرینگر 9 هزار شغل اضافی را در سونی کاهش داد از طرفی به حضور سونی در رسانه‌ها کمک کرد. یکی از مهم‌ترین تاثیرات استرینگر در سونی تولید فیلم‌های بلاک‌باستری مانند اسپایدرمن بود. او به دنبال حذف بیزینس‌های جانبی شرکت سونی بود و قصد داشت تا سونی مجددا بر روی تولید لوازم الکترونیکی متمرکز شود. در همان سال‌ها اولین دوربین عکاسی سونی نیز تولید شد.
استرینگر موفقیت‌هایی را کسب کرد اما برخی ضررهای مالی سونی در دوران مدیریت او غیر قابل چشم پوشی بود، به این ترتیب در سال 2012، کازوی هیرای به سونی آمد.
تاریخچه سونی – عصر هیرای
مهم‌ترین هدف هیرای، تغییر ساختار مدیریتی سونی از بروکراسی بود. هیرای همچنین تمرکز عمده کار خود را بر روی سه بخش موبایل، بازی و تکنولوژی تصویر نهاد. هیرای در این میان به دنبال آن بود تا ضررهای بازار تلویزیون‌های سونی را کاهش دهد. او در ادامه تمام سهام‌های سونی در شرکت سونی اریکسون را خرید تا سرمایه‌گذاری جدیدی بر روی بخش موبایل داشته باشد.
در همین راستا بخش Vaio که لپ‌تاپ‌های سونی را تولید می‌کرد نیز در سال 2014 فروخته شد، به جای آن بخش تلویزیون سونی به یک شرکت تحت مدیریت کامل تبدیل شد تا با افزایش بهره‌وری آن، ضرر 7.8 ملیارد دلاری این بخش طی یک دهه جبران شود.
تاریخچه سونی – سونی هر روز کوچک‌تر می‌شود
با شکست بخش موبایل این شرکت، بسیاری از بخش‌های دیگر نیز فروخته شدند. در همان سال 2014 سونی اعلام کرد که بیش از 20 فروشگاه خود را می‌بندد. همچنین 9.2 درصد سهام این شرکت در استودیو بازی‌سازی اسکوئر انیکس نیز فروخته شد. البته باز هم در همان سال 2014 سونی اعلام کرد که با همکاری گروه بزرگ مروارید در شانگهای چین، به توسعه بخش بازاریابی و تولید بازی‌های ویدیویی روی خواهد آورد.
در سال 2016 خبر ادغام بخش فیلم و تلویزیون سونی با نام Sony Pictures Entertainment با بخش گیمینگ این شرکت با نام Sony Interactive Entertainment اعلام شد. در سال 2019 نیز بخش تلفن همراه، تلویزیون و دوربین سونی ادغام شد و این را می‌توان مهم‌ترین خبر از کمپانی سونی طی سال‌های اخیر اعلام کرد.
تاریخچه سونی – بزرگ‌ترین دستاورد‌های سونی
سونی در طی دوران 75 ساله خود چندین محصول بسیار ویژه و تکرار نشدنی را تولید کرد که مانند بمب دنیا را تکان دادند. این شرکت برخی استانداردها در دنیای فناوری را نیز تغییر داد و بارها با اختراعات سونی، به طور کلی شیوه زندگی مردم دگرگون شد.
اولین محصول این شرکت یک دستگاه پلوپز خانگی بود، اما این شرکت در ادامه به تولید دستگاه ضبط صوت و رادیو روی آورد و به دلیل موفقیت در این بخش، تا پیش از سال 1990 تمرکز اصلی سونی بر تولید محصولات صوتی و رادیویی باقی ماند.
تاریخ‌نگار سونی
این شرکت در سال 1950 اولین دستگاه ضبط صوت ژاپنی را با نام Type G تولید کرد.
در سال 1955 شرکت توکیو تسوشین کوگیو به نام سونی تغییر یافت و در همان سال اولین رادیوی ترانزیستوری ژاپنی توسط سونی تولید شد.
اولین تلویزیون قابل حمل سونی در سال 1960 تولید شد.
کاست ضبط صوت سونی
سونی در سال 1966 اولین کاست ضبط صوت خود را به بازار عرضه کرد.
در سال 1968 همکاری سونی با سی‌بی‌اس رکوردز آغاز شد، سونی در بخش ضبط صدای موسیقی با سی‌بی‌اس همکاری داشت.
در سال 1968 همچنین اولین تلویزیون رنگی سونی تولید شد.
دستگاه چخش کاست ویدیویی سونی
در سال 1971 اولین دستگاه پخش کاست ویدیویی سونی عرضه شد.
در سال 1976 ایبوکا خود را بازنشسته کرد و موریتا را به عنوان جانشین شرکت برگزید.
سونی در سال 1979 اولین نسل دستگاه پخش صوت قابل حمل واکمن را معرفی کرد.
در سال 1982 اولین دستگاه تجاری پخش سی‌دی را در بازار جهانی عرضه کرد.
در سال 1984 اولین دستگاه پخش سی‌دی قابل حمل توسط سونی فروخته شد.
در سال 1988 سونی تمام سهام شرکت سی‌بی‌اس رکوردز را خریداری کرد و به طور رسمی وارد عرصه موسیقی شد.
در سال 1989 اوگا به عنوان مدیر عامل سونی انتخاب شد و این شرکت کلمبیا پیکچرز را خریداری کرد.
در سال 1994 اولین کنسول بازی پلی‌استیشن در ژاپن به فروش رسید.
در سال 1995 سونی اولین دستگاه ضبط ویدیو دستی خود را معرفی کرد.
در سال 1999 آقای نوبودوکی آدیه به مقام مدیر عاملی سونی رسید.
هوارد استرینگر
در سال 2005 هوارد استرینگر به عنوان اولین مدیر غیر ژاپنی سونی معرفی شد.
در سال 2012 آقای هیرای مدیرعامل سونی شد.
در سال 2013، سونی کنسول پلی‌استیشن 4 را معرفی کرد، این دستگاه پرفروشن‌ترین کنسول بازی در تاریخ است.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2021-05-09 18:30:172021-05-09 18:30:17مروری بر تاریخچه سونی؛ امپراطوری ژاپنی در دنیای صوت و تصویر
سونی یکی از بزرگ‌ترین نام‌ها در حوزه لوازم الکترونیکی در جهان است. این شرکت ژاپنی بیش از 70 سال است که در حوزه تولید انواع لوازم خانگی، لوازم رایانه‌ای، قطعات الکترونیکی، کنسول‌های بازی و… فعالیت می‌کند و محصولاتش در سراسر جهان طرفدار دارند.
ابعاد مختلفی از زندگی مردم در جهان با نام سونی گره خورده است، حتی بسیاری از ایرانی‌ها در طول زندگی خود حداقل از یکی از محصولات سونی استفاده کرده‌اند و با آن خاطره دارند. بازه مشتریان این شرکت آنقدر بزرگ است که قابل شمارش نیست، همچنین بسیاری از مشتریان قدیمی سونی از میان ما رفته‌اند و قطعا بسیاری از طرفداران آینده سونی، هنوز به دنیا نیامده‌اند.
این بسیار شگفت‌انگیز است که یک شرکت تا چه اندازه می‌تواند به زندگی مردم در سراسر جهان نفوذ کند و بخشی از تجربه‌های تلخ یا شیرین روزانه آن‌ها باشد.
سونی در ماه 7 مه 1946 مصادف با 17 اردیبهشت 1343 در تقویم شمسی و درست بعد از پشت‌سر گذاشتن یکی از بحرانی‌ترین دوران در تاریخ کره زمین متولد شد، به مناسبت تولد 75 سالگی این شرکت، در این مطلب به سراغ تاریخچه سونی رفته‌ایم و نگاهی اجمالی به سرگذشت این شرکت جذاب ژاپنی خواهیم داشت، با آی‌تی‌رسان همراه باشید:
تاریخچه شرکت سونی
پس از بمباران هیروشیما و ناگازاکی و پایان جنگ جهانی دوم، شاید هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که ژاپن بتواند دوباره قد علم کند. در همان دوران یاس و نامیدی، ماسارو ایبوکا 38 ساله یک فروشگاه لوازم الکترونیکی را با سرمایه 530 دلاری در توکیو ژاپن راه‌اندازی کرد. چند ماه بعد آکیو موریتا به ایبوکا پیوست تا در 7 مه 1946 شرکت مهندسی مخابراتی توکیو تسوشین کوگیو تاسیس شود، شرکتی که توانست اولین ضبط صوت ژاپنی با نام Type-G را تولید کند. آقایان ایبوکا و موریتا، در سال 1955 نام شرکت خودشان را به سونی تغییر دادند.
حکایت نام سونی
زمانی که بنیان‌گذاران سونی در رویای حضور در بازار جهانی بودند، به دنبال نامی می‌گشتند که در بازار داخلی و خارجی بتوانند از آن استفاده کنند. نام توکیو تسوشین کوگیو بسیار طولانی و دشوار بود، به همین دلیل در ابتدا قرار شد تا مخفف این نام یعنی TTK برای نام جدید شرکت آقای موریتا و ایبوکا انتخاب شود، اما این نام مخفف شرکت راه‌آهن توکیو هم بود و به همین دلیل این دو نفر به دنبال نام دیگری رفتند.
اولین ضبط صوت سونی
بنیان‌گذاران سونی سپس بر روی نام Totsuko و Tokyo Teletech به توافق رسیدند اما تلفظ Totsuko برای بازار‌های جهانی مناسب نبود و یک برند آمریکایی نیز از نام Teletech استفاده می‌کرد. بنابراین این دو نام نیز کنار رفتند. سونی نامی بود که سرانجام بر روی این شرکت گذاشته شد. سونی از دو واژه لاتین sonus به معنای صوت و تصویر و sonny اصطلاحی که در دهه 50 میلادی به پسران جوان در آمریکا می‌گفتند، تشکیل می‌شود.
تاریخچه سونی – اولین صعود
سونی پس از ضبط‌های سری Type-G به تولید رادیوهای ترانزیستوری قابل حمل روی آورد و رادیو مدل TR-63 این شرکت فروش بسیار بالایی در بازار آمریکا داشت، به نوعی که مشتریان جدیدی برای صنعت لوازم میکروالکترونیک‌ها به وجود آمد.
در سال 1960 آکیو موریتا شرکت سونی را در آمریکا تاسیس کرد تا در این بازار حضور قدرتمندتری پیدا کنند. ماسارو ایبوکا و آکیو موریتا هر دو توجه ویژه‌ای به بازار آمریکا داشتند و متمایل بودند هرچه سریع‌تر در این کشور شناخته شوند. به ویژه آقای موریتا حضور در آمریکا را پشتوانه موفقیت سونی در آینده می‌دید.
اولین رادیوی سونی
او پس از بازگشت به ژاپن، کارمندان با تجربه و میانسال دیگر شرکت‌ها را تشویق کرد تا مجددا به کار خود بها دهند و برای شروعی دوباره به سونی بپیوندند. این روش بسیار تاثیرگذار و موفقیت‌آمیز بود، به طوری که دیگر شرکت‌های ژاپنی نیز در آن زمان به استخدام کارمندان با تجربه روی آوردند. این روش موجب تحولی در اقتصاد ژاپن به عنوان یک صادر کننده قدرتمند، طی سال‌های 60 تا 80 میلادی شد.
به همین دلیل حضور شرکت‌های ژاپنی در بازار دیگر کشورها گسترش پیدا کرد و کالاهای ساخت ژاپن نیز اعتبار فراوانی پیدا کردند. در میان این کالاها، سونی همواره به عنوان یک برند بسیار با کیفیت شناخته می‌شد و با قدرتی که به مرور زمان به دست آورد، توانست قیمتی بالاتر از سطح بازار بر روی محصولات خود قرار دهد و مردم به دلیل کیفیت محصولات سونی، اجناس این شرکت را حتی گران‌تر از دیگر برندهای بازار خریداری می‌کردند.
ایبوکا در سن بازنشستگی
تاریخچه سونی – موریتا رییس می‌شود
آکیو موریتا نقش اساسی در روند رو به رشد سونی داشت و با ایده‌های خود روز به روز این شرکت را به برندی قدرتمندتر تبدیل می‌کرد. به همین دلیل در سال 1976 ماسارو ایبوکا خود را بازنشسته کرد و موریتا را عنوان رییس شرکت معرفی شد. موریتا در ادامه چندین کسبوکار جانبی را در سونی راه‌اندازی کرد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها ایجاد یک شرکت بیمه در سال 1979 بود.
تاریخچه سونی – رکود بزرگ
سونی در آن سال‌ها در اوج بود و محصولات بسیاری تولید می‌کرد اما رکود شدید دهه 1980 بر کار سونی نیز تاثیر گذاشت. کاهش خرید موجب شد تا سونی قیمت تمام شده محصولاتش را کاهش دهد و سود سهامش به شدت افت کند. بسیاری از کسب‌و‌کارها در آن سال‌ها نابود شدند، بسیاری فکر می‌کردند که سونی هم به زودی ورشکسته خواهد شد.
در آن زمان نوریو اوگا به سونی آمد، یک مدیر جوان با کلی ایده و چشم‌انداز جدید، او توانست سونی را در رکود دهه 80 زنده نگه‌دارد و همزمان تولید لوح‌های فشرده را توسعه دهد. سونی بازار وی‌اچ‌اس را باخته بود اما در مورد سی‌دی‌های فشرده این اتفاق تکرار نشد و سونی پیش از دیگر شرکت‌ها بر روی تولید این محصولات سرمایه‌گذاری کرد.
تاریخچه سونی – تولید اولین‌ها
در عین حال اولین تلویزیون تمام ترانزیستوری جهان و نخستین دستگاه ضبط ویدیویی توسط سونی تولید شد. مدیران سونی اعتقاد راسخی به ابداع وسایل جدید داشتند. این رویکرد همواره مد نظر مدیران شرکت سونی بود، آن‌ها به دنبال آن بودند تا برند اول در تولید لوازم صوتی جدید باشند.
اولین واکمن سونی
با همین تفکر بسیاری از اولین‌ها در سونی رخ داد، این شرکت دستگاه تاریخی واکمن را تولید کرد، سپس اولین دستگاه ضبط صدای استریوی دنیا توسط سونی وارد بازار شد.
تاریخچه سونی – تغییر رویکرد
سونی با اوگا در سال 1988 شرکت موسیقی سی‌بی‌اس رکوردز را خریداری کرد و سپس در سال 1989 با سرمایه قابل توجهی، شرکت سینمایی کلمبیا پیکچرز نیز در آمریکا خریداری شد.
به این ترتیب حضور سونی در حوزه‌های صوتی و تصویری توسعه پیدا کرد و تمرکز این شرکت به صنعت تفریح و سرگرمی متمایل شد. در ادامه این روند در ابتدای دهه 90 پلی‌استیشن متولد شد تا سونی به یکی از قطب‌های اصلی در سه صنعت بازی ویدیویی، موسیقی و سینما تبدیل شود.
نوریو اوگا
در ادامه موریتا که اوگا را فردی لایق‌تر می‌دانست به عنوان جانشین خود در سمت مدیر اجرایی منصوب کرد، یعنی همان کاری که ایبوکا در سال 1976 در حق موریتا انجام داده بود.
با حضور موریتا و جانشین جدیدش یعنی اوگا، خط مشی جدید سونی برای توسعه حضور تفریح و سرگرمی افزایش پیدا کرد. سونی به دنبال یک همگرایی و اتصال میان موسیقی، فیلم و حوزه دیجیتال الکترونیک از طریق اینترنت بود.
اولین دوربین ضبط ویدیویی سونی
تاریخچه سونی – اولین مدیر غیر ژاپنی
در سال 2005 هوارد استرینگر اهل ولز به عنوان اولین مدیر اجرایی غیر ژاپنی سونی در این شرکت مشغول به کار شد. البته استرینگر به عنوان اولین مدیراجرایی غیر ژاپنی در میان شرکت‌های بزرگ ژاپنی نیز محسوب می‌شد. ژاپنی‌ها معمولا تعصب خاصی به مدیران داخلی دارند و حضور استرینگر در سونی به عنوان اتفاق مهمی در ژاپن شناخته می‌شد.
استرینگر 9 هزار شغل اضافی را در سونی کاهش داد از طرفی به حضور سونی در رسانه‌ها کمک کرد. یکی از مهم‌ترین تاثیرات استرینگر در سونی تولید فیلم‌های بلاک‌باستری مانند اسپایدرمن بود. او به دنبال حذف بیزینس‌های جانبی شرکت سونی بود و قصد داشت تا سونی مجددا بر روی تولید لوازم الکترونیکی متمرکز شود. در همان سال‌ها اولین دوربین عکاسی سونی نیز تولید شد.
استرینگر موفقیت‌هایی را کسب کرد اما برخی ضررهای مالی سونی در دوران مدیریت او غیر قابل چشم پوشی بود، به این ترتیب در سال 2012، کازوی هیرای به سونی آمد.
تاریخچه سونی – عصر هیرای
مهم‌ترین هدف هیرای، تغییر ساختار مدیریتی سونی از بروکراسی بود. هیرای همچنین تمرکز عمده کار خود را بر روی سه بخش موبایل، بازی و تکنولوژی تصویر نهاد. هیرای در این میان به دنبال آن بود تا ضررهای بازار تلویزیون‌های سونی را کاهش دهد. او در ادامه تمام سهام‌های سونی در شرکت سونی اریکسون را خرید تا سرمایه‌گذاری جدیدی بر روی بخش موبایل داشته باشد.
در همین راستا بخش Vaio که لپ‌تاپ‌های سونی را تولید می‌کرد نیز در سال 2014 فروخته شد، به جای آن بخش تلویزیون سونی به یک شرکت تحت مدیریت کامل تبدیل شد تا با افزایش بهره‌وری آن، ضرر 7.8 ملیارد دلاری این بخش طی یک دهه جبران شود.
تاریخچه سونی – سونی هر روز کوچک‌تر می‌شود
با شکست بخش موبایل این شرکت، بسیاری از بخش‌های دیگر نیز فروخته شدند. در همان سال 2014 سونی اعلام کرد که بیش از 20 فروشگاه خود را می‌بندد. همچنین 9.2 درصد سهام این شرکت در استودیو بازی‌سازی اسکوئر انیکس نیز فروخته شد. البته باز هم در همان سال 2014 سونی اعلام کرد که با همکاری گروه بزرگ مروارید در شانگهای چین، به توسعه بخش بازاریابی و تولید بازی‌های ویدیویی روی خواهد آورد.
در سال 2016 خبر ادغام بخش فیلم و تلویزیون سونی با نام Sony Pictures Entertainment با بخش گیمینگ این شرکت با نام Sony Interactive Entertainment اعلام شد. در سال 2019 نیز بخش تلفن همراه، تلویزیون و دوربین سونی ادغام شد و این را می‌توان مهم‌ترین خبر از کمپانی سونی طی سال‌های اخیر اعلام کرد.
تاریخچه سونی – بزرگ‌ترین دستاورد‌های سونی
سونی در طی دوران 75 ساله خود چندین محصول بسیار ویژه و تکرار نشدنی را تولید کرد که مانند بمب دنیا را تکان دادند. این شرکت برخی استانداردها در دنیای فناوری را نیز تغییر داد و بارها با اختراعات سونی، به طور کلی شیوه زندگی مردم دگرگون شد.
اولین محصول این شرکت یک دستگاه پلوپز خانگی بود، اما این شرکت در ادامه به تولید دستگاه ضبط صوت و رادیو روی آورد و به دلیل موفقیت در این بخش، تا پیش از سال 1990 تمرکز اصلی سونی بر تولید محصولات صوتی و رادیویی باقی ماند.
تاریخ‌نگار سونی
این شرکت در سال 1950 اولین دستگاه ضبط صوت ژاپنی را با نام Type G تولید کرد.
در سال 1955 شرکت توکیو تسوشین کوگیو به نام سونی تغییر یافت و در همان سال اولین رادیوی ترانزیستوری ژاپنی توسط سونی تولید شد.
اولین تلویزیون قابل حمل سونی در سال 1960 تولید شد.
کاست ضبط صوت سونی
سونی در سال 1966 اولین کاست ضبط صوت خود را به بازار عرضه کرد.
در سال 1968 همکاری سونی با سی‌بی‌اس رکوردز آغاز شد، سونی در بخش ضبط صدای موسیقی با سی‌بی‌اس همکاری داشت.
در سال 1968 همچنین اولین تلویزیون رنگی سونی تولید شد.
دستگاه چخش کاست ویدیویی سونی
در سال 1971 اولین دستگاه پخش کاست ویدیویی سونی عرضه شد.
در سال 1976 ایبوکا خود را بازنشسته کرد و موریتا را به عنوان جانشین شرکت برگزید.
سونی در سال 1979 اولین نسل دستگاه پخش صوت قابل حمل واکمن را معرفی کرد.
در سال 1982 اولین دستگاه تجاری پخش سی‌دی را در بازار جهانی عرضه کرد.
در سال 1984 اولین دستگاه پخش سی‌دی قابل حمل توسط سونی فروخته شد.
در سال 1988 سونی تمام سهام شرکت سی‌بی‌اس رکوردز را خریداری کرد و به طور رسمی وارد عرصه موسیقی شد.
در سال 1989 اوگا به عنوان مدیر عامل سونی انتخاب شد و این شرکت کلمبیا پیکچرز را خریداری کرد.
در سال 1994 اولین کنسول بازی پلی‌استیشن در ژاپن به فروش رسید.
در سال 1995 سونی اولین دستگاه ضبط ویدیو دستی خود را معرفی کرد.
در سال 1999 آقای نوبودوکی آدیه به مقام مدیر عاملی سونی رسید.
هوارد استرینگر
در سال 2005 هوارد استرینگر به عنوان اولین مدیر غیر ژاپنی سونی معرفی شد.
در سال 2012 آقای هیرای مدیرعامل سونی شد.
در سال 2013، سونی کنسول پلی‌استیشن 4 را معرفی کرد، این دستگاه پرفروشن‌ترین کنسول بازی در تاریخ است.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2021-05-09 18:30:172021-05-09 18:30:17مروری بر تاریخچه سونی؛ امپراطوری ژاپنی در دنیای صوت و تصویر
SaaS یکی از اصطلاحات و مخففهای رایجی است که توسط متخصصان دنیای کامپیوتر، به زبان آورده می‌شود. SaaS مخفف Software as a Service (نرم‌افزار به‌عنوان سرویس) بوده و در دنیای امروزی رایانه‌ها، کاربردی وسیع دارد. در ادامه قصد داریم که توضیحات بیشتری را در این باره به شما ارائه دهیم.
SaaS چیست و به چه معنا است؟
در مقدمه اشاره کردیم که SaaS مخفف Software as a Service است. در مقابل این اصطلاح، می‌توان به Software as a Good (نرم‌افزار به‌عنوان کالا) اشاره کرد. اولی مثل این است که در دنیای غیردیجیتال، هر بار به شخصی مبلغی پول داده تا کاری را برای شما انجام دهد. دومی نیز همانند کالاهای مصرفی بوده که یک بار آن‌ها را خریداری و مصرف می‌کنید.
اگر سال‌های حوالی 2000 میلادی را به یاد داشته باشید، آنگاه به روشی دیگر نیز می‌توان SaaS را برای شما توضیح داد. فرض کنید که به جدیدترین نسخه یک واژه‌پرداز نیاز دارید. بنابراین به نزدیک‌ترین فروشگاه لوازم کامپیوتری رفته و یک نسخه از آن را خریداری می‌کنید و سپس به خانه بازگشته و آن را بر روی کامپیوتر خود نصب می‌کنید. SaaS آمده تا جایگزین این فرایند شود.
می‌توان SaaS را به‌عنوان سرویسی در نظر گرفت که به‌صورت آنلاین به آن دسترسی پیدا کرده و به جای دانلود و یا خرید یک نسخه فیزیکی از نرم‌افزار، به ازای استفاده از سرویس موردنظر، حق اشتراک پرداخت می‌کنید. حتی می‌توان اینترنت را نیز به‌عنوان یک Software as a Service در نظر گرفت. به هر حال اکنون دیگر جهت اتصال کامپیوتر خود به اینترنت، آن هم به مدت محدودی، لازم نیست که دیسک‌های AOL خریداری کنید.
اگر بخواهیم این طرز فکر را گسترش دهیم، آنگاه اکثر چیزهایی که ما امروزه در دنیای کامپیوتر از آن‌ها استفاده می‌کنیم و روزی software as a good بوده‌اند (همانند اینترنت، واژه‌پردازها، رسانه‌های استریمینگ، بازی‌ها، نرم‌افزارهای آنتی ویروس و …)، اکنون تحت چتر SaaS قرار دارند.
تاکنون در این مطلب بحث بر سر این بود که کاربران خانگی چگونه با این موضوع روبه‌رو می‌شوند. از طرفی دیگر، کسب‌و‌کارها نیز می‌توانند در مواضع متفاوت‌تری، از SaaS استفاده کنند، هر چند که اصل موضوع یکسان است. راه‌کارهای SaaS که کسب‌و‌کارها بیشتر با آن سروکار دارند شامل: میزبانی وب، ثبت رویدادها، سیستم‌های پرداخت و سایر خدمات می‌شوند. از ایده‌های مشابه SaaS که در کسب‌و‌کارها مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌توان به Infrastructure as a Service (زیرساخت به‌عنوان سرویس) و Platform as a Service (پلتفرم به‌عنوان سرویس) اشاره کرد.
SaaS از کجا آمد؟
کاربران عمومی بیشتر با پردازش ابری، SaaS را شناختند. پردازش ابری که در آن سرویس‌های پردازشی بر بستر اینترنت ارائه می‌شوند، از دهه 1960 وجود دارد. درست است که این پدیده مربوط به پیش از سال 2000 میلادی بوده، اما اکثر مردم با راه‌اندازی Elastic Compute Cloud شرکت آمازون در سال 2006، از این موضوع آگاه شدند.
ایمیل، سرویس‌های استریم، تولید محتوا و همچنین پلتفرم‌های همکاری از راه دور، همگی نمونه‌های رایجی از SaaS هستند. چنین سرویس‌های از لحاظ مالی، از 3 طریق به درآمدزایی می‌پردازند: حق اشتراک، تبلیغات و نگهداری کاربران.
خدمات اشتراکی
مجموعه نرم‌افزارهای ویرایشی شرکت ادوبی، یکی از بهترین مثال‌ها در زمینه SaaS مبتنی بر پرداخت حق اشتراک هستند. در چنین مواردی باید جهت تمدید سرویس و حق استفاده، حق اشتراک پرداخت کنید.
تبلیغات و پیش‌نمایش‌ها
اگر بخواهیم پلتفرم‌های استریم را در نظر بگیریم، آنگاه می‌توان یوتیوب را یک مثال عالی از یک SaaS تبلیغات محور به حساب آورد. حال که یوتیوب، محتوای پولی پریمیوم را نیز در مدل کسبوکار خود قرار داده، این موضوع بیشتر صدق می‌کند. در این پلتفرم می‌توانید در ازای مشاهده تبلیغات، به‌صورت رایگان به محتوا دسترسی پیدا کرده و البته محتوای پولی را نیز در اختیار نخواهید داشت.
می‌توان یوتیوب را، هم از این لحاظ که رایگان بوده و هم از این دید که یک پیش‌نمایش رایگان از نسخه پولی است، یک محصول تبلیغات محور به حساب آورد. چنین قضیه‌ای در رابطه با Microsoft Outlook نیز صادق است. از طریق بستر اینترنت می‌توانید به ایمیل‌رسانی رایگان و همچنین مجموعه آفیس، دسترسی پیدا کنید که البته برخی از ویژگی‌های دومی فقط در نسخه پولی آن وجود دارند.
در نهایت اینکه برخی از SaaSها نیز هستند که تبلیغات مستقیم نداشته و همچنین یک نسخه پولی بهتر نیز ندارند. چنین سرویس‌هایی در عوض سعی می‌کنند که شما را به سمت استفاده از سایر سرویس‌های همان شرکت، دعوت کنند. گوگل بهترین نمونه در این رابطه است.
سرویس‌های ابری گوگل، رایگان هستند. سرویس ایمیل گوگل یا همان جیمیل، نه‌تنها رایگان بوده، بلکه تبلیغاتی نیز ندارد. این سرویس به مرورگر وب این شرکت و همچنین موتور جست‌و‌جوی آن، لینک شده است. حال هم مرورگر و هم موتور جست‌و‌جو، منابع بسیار خوبی جهت کسب درآمد برای این شرکت هستند. بدین ترتیب شرکت گوگل سعی دارد که شبکه‌ای را ایجاد کرده و از طریق کاربران خود، کسب درآمد کند و همچنین هر آنچه را که نیاز دارند، در اختیارشان قرار دهد.
مزایا و معایب Software as a Service
مزایا و معایب Software as a Service در قیاس با مدل‌های قدیمی‌تر کسبوکار، به طرز وسیعی به نوع سرویس و همچنین شیوه استفاده از آن بازمی‌گردند. اگر مزایای چنین سرویس‌هایی برای شما مهم نبوده و یا اینکه در رابطه با مورد خاص شما، معایب و مشکلاتی نیز وجود دارند، آنگاه می‌توانید از نسخه قابل خریداری و قابل دانلود نرم‌افزارهای موردنظر خود (همانند روزهای قدیم) استفاده کنید.
مزایا: SaaS ارزان‌تر و کارآمدتر است
از آنجایی که SaaSها بر بستر اینترنت عرضه می‌شوند، پس هزینه‌های مرتبط با دیسک‌های فیزیکی و بسته‌بندی‌ها در رابطه با آن‌ها وجود نداشته و بنابراین می‌توان آن‌ها را با قیمتی کمتر نیز به کاربر ارائه داد. همچنین بدین ترتیب لازم نیست که جهت تهیه نسخه جدیدتر نرم‌افزار واژه‌پرداز خود، شخصا به یک فروشگاه فیزیکی مراجعه کنید.
معایب: SaaS و فضای ابری
یکی از بزرگ‌ترین معایب SaaSها این است که بر بستر اینترنت عرضه می‌شوند. بنابراین بسیاری از آن‌ها شاید بدون اینترنت، قابل دسترسی نباشند. هر چند خود استفاده از اینترنت نیز می‌تواند نگرانی‌هایی را در رابطه با امنیت، به وجود آورد.
همان‌طور که در ادامه نیز بدان خواهیم پرداخت. یکی از بزرگ‌ترین مزایای SaaSها و سرویس‌های ابری این است که فایل‌های شما در همه‌جا، قابل دسترس خواهند بود. این قضیه بدین معنا است که به شرکتی همانند گوگل اعتماد کرده و اطلاعات مهم خود را در اختیار آن قرار می‌دهید یکی دیگر از تبعات این موضوع این است که اگر مشکلی فنی برای اینترنت و یا سرویس ابری مورد استفاده شما به وجود آید، آنگاه امکان استفاده از سرویس پولی خود را نخواهید داشت.
همان‌طور که پیشتر نیز بدان اشاره کردیم، راه‌کارهای SaaS به دلیل استفاده از اینترنت، می‌توانند مزایای مختلفی را به کاربران خود ارائه دهند. احتمالا هم بزرگ‌ترینِ این مزایا، امکان دسترسی به اپلیکیشن و فایل‌های خود، در جاهای مختلف است.
در روزهایی که هنوز فضاهای ذخیره ابری همانند OneDrive به وجود نیامده بودند، کاربران اگر می‌خواستند که به یک فایل مشخص در کامپیوتر خانگی و کامپیوتر محل کار خود، به‌صورت همزمان دسترسی پیدا کنند، آنگاه یا باید آن را به خود ایمیل می‌کردند و یا اینکه از یک حافظه ذخیره‌سازی اکسترنال بهره می‌گرفتند.
معایب: مقیاس‌پذیری و گزینه‌های قیمتی
یکی از موارد ناخوشایند در رابطه با Software as a Serviceها این است که باید با مدل‌های قیمت‌گذاری آن‌ها، کنار بیایید. معمولا در این رابطه، کاربران تاحدودی در تنگنا قرار می‌گیرند. خرید حق اشتراک سرویسی که بدان نیاز دارید، شاید نیازمند پرداخت برای سرویس‌های دیگر و یا حافظه ذخیره‌سازی باشد که بدان نیازی ندارید. البته کاربران جهت غلبه بر چنین مشکلاتی، 2 راه‌کار در پیش‌رو دارند.
اول اینکه اکثر سرویس‌های محبوب، یک نسخه رایگان را نیز ارائه می‌دهند که شامل سرویس پایه و همچنین فضای ذخیره‌سازی بیش از مقدار موردنیاز بسیاری از کاربران است. در ادامه کاربران حرفه‌ای‌تر و یا سازمان‌ها می‌توانند جهت دریافت خدمات و قابلیت‌های بیشتر، هزینه‌های اضافی پرداخت کنند. علاوه بر این، در هنگام پرداخت هزینه‌های اضافی، گزینه‌های گوناگونی در اختیار شما قرار می‌گیرند.
البته هنوز هم مشکل پرداخت‌های مکرر در عوض یک بار پرداخت، همچنان وجود دارد. شاید این موضوع در ابتدا باعث مقرون‌به‌صرفه شدن این سرویس‌ها شود، اما برای کاربرانی که چندان با کار کردن با نسخه قدیمی‌تر نرم‌افزارها مشکلی ندارند، چنین روندی می‌تواند ناراحت‌کننده باشد.
بهترین هر دو طرف
اکثر شرکت‌هایی که از مدل Software as a Service استفاده می‌کنند، سعی می‌کنند که مزایای این مدل را افزایش داده و از طرفی دیگر، مشکلات و معایب آن را کاهش دهند. به‌عنوان مثال، مارکت‌پلِیس استیم یک پلتفرم SaaS کلاسیک است و سپس این قضیه به برخی از بازی‌هایی که دارای اجرای آنلاین هستند نیز بسط پیدا می‌کند. به هر حال در رابطه با اکثر بازی‌ها، در هنگام خرید آن‌ها، بازی موردنظر بر روی کامپیوتر شما دانلود شده و سپس می‌توانید به‌صورت آفلاین به اجرای آن بپردازید. همچنین درست است که در این روش خرید، خبری از دیسک فیزیکی نیست، اما همچنان می‌توانید بازی‌های خود را با دوستان و اعضای خانواده خود، به اشتراک بگذارید.
به طرز مشابهی، با خرید اشتراک مایکروسافت آفیس می‌توانید به نسخه قابل دانلود آن نیز دسترسی پیدا کنید. از اپلیکیشن‌های این مجموعه می‌توانید به‌صورت آفلاین نیز استفاده کنید، اما همچنان امکان ذخیره اسناد و فایل‌های پشتیبان در فضای ابری را خواهید داشت.
سخن پایانی
اگر مردم عناوین و اسم‌های عجیب‌و‌غریبی را برای یک مفهوم به کار ببرند، آنگاه طبیعی است که در وهله اول، درک آن مفهوم تاحدودی مشکل شود. در هر صورت، حقیقت SaaS یا همان Software as a Service این است که تقریبا هر کاربری اگر به‌صورت روزانه از این مدل فروش استفاده نکند، حداقل یک بار با آن مواجه شده است. امروزه تقریبا هر نرم‌افزار و راه‌کاری که در فضای اینترنت به آن دسترسی پیدا می‌کنید (به‌صورت رایگان و یا پولی)، نوعی از SaaS به شمار می‌رود.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2021-05-04 14:30:592021-05-04 14:30:59Software as a Service یا همان SaaS چیست و چه تأثیری بر فروش نرم‌افزارها دارد؟
SaaS یکی از اصطلاحات و مخففهای رایجی است که توسط متخصصان دنیای کامپیوتر، به زبان آورده می‌شود. SaaS مخفف Software as a Service (نرم‌افزار به‌عنوان سرویس) بوده و در دنیای امروزی رایانه‌ها، کاربردی وسیع دارد. در ادامه قصد داریم که توضیحات بیشتری را در این باره به شما ارائه دهیم.
SaaS چیست و به چه معنا است؟
در مقدمه اشاره کردیم که SaaS مخفف Software as a Service است. در مقابل این اصطلاح، می‌توان به Software as a Good (نرم‌افزار به‌عنوان کالا) اشاره کرد. اولی مثل این است که در دنیای غیردیجیتال، هر بار به شخصی مبلغی پول داده تا کاری را برای شما انجام دهد. دومی نیز همانند کالاهای مصرفی بوده که یک بار آن‌ها را خریداری و مصرف می‌کنید.
اگر سال‌های حوالی ۲۰۰۰ میلادی را به یاد داشته باشید، آنگاه به روشی دیگر نیز می‌توان SaaS را برای شما توضیح داد. فرض کنید که به جدیدترین نسخه یک واژه‌پرداز نیاز دارید. بنابراین به نزدیک‌ترین فروشگاه لوازم کامپیوتری رفته و یک نسخه از آن را خریداری می‌کنید و سپس به خانه بازگشته و آن را بر روی کامپیوتر خود نصب می‌کنید. SaaS آمده تا جایگزین این فرایند شود.
می‌توان SaaS را به‌عنوان سرویسی در نظر گرفت که به‌صورت آنلاین به آن دسترسی پیدا کرده و به جای دانلود و یا خرید یک نسخه فیزیکی از نرم‌افزار، به ازای استفاده از سرویس موردنظر، حق اشتراک پرداخت می‌کنید. حتی می‌توان اینترنت را نیز به‌عنوان یک Software as a Service در نظر گرفت. به هر حال اکنون دیگر جهت اتصال کامپیوتر خود به اینترنت، آن هم به مدت محدودی، لازم نیست که دیسک‌های AOL خریداری کنید.
اگر بخواهیم این طرز فکر را گسترش دهیم، آنگاه اکثر چیزهایی که ما امروزه در دنیای کامپیوتر از آن‌ها استفاده می‌کنیم و روزی software as a good بوده‌اند (همانند اینترنت، واژه‌پردازها، رسانه‌های استریمینگ، بازی‌ها، نرم‌افزارهای آنتی ویروس و …)، اکنون تحت چتر SaaS قرار دارند.
تاکنون در این مطلب بحث بر سر این بود که کاربران خانگی چگونه با این موضوع روبه‌رو می‌شوند. از طرفی دیگر، کسب‌و‌کارها نیز می‌توانند در مواضع متفاوت‌تری، از SaaS استفاده کنند، هر چند که اصل موضوع یکسان است. راه‌کارهای SaaS که کسب‌و‌کارها بیشتر با آن سروکار دارند شامل: میزبانی وب، ثبت رویدادها، سیستم‌های پرداخت و سایر خدمات می‌شوند. از ایده‌های مشابه SaaS که در کسب‌و‌کارها مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌توان به Infrastructure as a Service (زیرساخت به‌عنوان سرویس) و Platform as a Service (پلتفرم به‌عنوان سرویس) اشاره کرد.
SaaS از کجا آمد؟
کاربران عمومی بیشتر با پردازش ابری، SaaS را شناختند. پردازش ابری که در آن سرویس‌های پردازشی بر بستر اینترنت ارائه می‌شوند، از دهه ۱۹۶۰ وجود دارد. درست است که این پدیده مربوط به پیش از سال ۲۰۰۰ میلادی بوده، اما اکثر مردم با راه‌اندازی Elastic Compute Cloud شرکت آمازون در سال ۲۰۰۶، از این موضوع آگاه شدند.
ایمیل، سرویس‌های استریم، تولید محتوا و همچنین پلتفرم‌های همکاری از راه دور، همگی نمونه‌های رایجی از SaaS هستند. چنین سرویس‌های از لحاظ مالی، از ۳ طریق به درآمدزایی می‌پردازند: حق اشتراک، تبلیغات و نگهداری کاربران.
خدمات اشتراکی
مجموعه نرم‌افزارهای ویرایشی شرکت ادوبی، یکی از بهترین مثال‌ها در زمینه SaaS مبتنی بر پرداخت حق اشتراک هستند. در چنین مواردی باید جهت تمدید سرویس و حق استفاده، حق اشتراک پرداخت کنید.
تبلیغات و پیش‌نمایش‌ها
اگر بخواهیم پلتفرم‌های استریم را در نظر بگیریم، آنگاه می‌توان یوتیوب را یک مثال عالی از یک SaaS تبلیغات محور به حساب آورد. حال که یوتیوب، محتوای پولی پریمیوم را نیز در مدل کسبوکار خود قرار داده، این موضوع بیشتر صدق می‌کند. در این پلتفرم می‌توانید در ازای مشاهده تبلیغات، به‌صورت رایگان به محتوا دسترسی پیدا کرده و البته محتوای پولی را نیز در اختیار نخواهید داشت.
می‌توان یوتیوب را، هم از این لحاظ که رایگان بوده و هم از این دید که یک پیش‌نمایش رایگان از نسخه پولی است، یک محصول تبلیغات محور به حساب آورد. چنین قضیه‌ای در رابطه با Microsoft Outlook نیز صادق است. از طریق بستر اینترنت می‌توانید به ایمیل‌رسانی رایگان و همچنین مجموعه آفیس، دسترسی پیدا کنید که البته برخی از ویژگی‌های دومی فقط در نسخه پولی آن وجود دارند.
در نهایت اینکه برخی از SaaSها نیز هستند که تبلیغات مستقیم نداشته و همچنین یک نسخه پولی بهتر نیز ندارند. چنین سرویس‌هایی در عوض سعی می‌کنند که شما را به سمت استفاده از سایر سرویس‌های همان شرکت، دعوت کنند. گوگل بهترین نمونه در این رابطه است.
سرویس‌های ابری گوگل، رایگان هستند. سرویس ایمیل گوگل یا همان جیمیل، نه‌تنها رایگان بوده، بلکه تبلیغاتی نیز ندارد. این سرویس به مرورگر وب این شرکت و همچنین موتور جست‌و‌جوی آن، لینک شده است. حال هم مرورگر و هم موتور جست‌و‌جو، منابع بسیار خوبی جهت کسب درآمد برای این شرکت هستند. بدین ترتیب شرکت گوگل سعی دارد که شبکه‌ای را ایجاد کرده و از طریق کاربران خود، کسب درآمد کند و همچنین هر آنچه را که نیاز دارند، در اختیارشان قرار دهد.
مزایا و معایب Software as a Service
مزایا و معایب Software as a Service در قیاس با مدل‌های قدیمی‌تر کسبوکار، به طرز وسیعی به نوع سرویس و همچنین شیوه استفاده از آن بازمی‌گردند. اگر مزایای چنین سرویس‌هایی برای شما مهم نبوده و یا اینکه در رابطه با مورد خاص شما، معایب و مشکلاتی نیز وجود دارند، آنگاه می‌توانید از نسخه قابل خریداری و قابل دانلود نرم‌افزارهای موردنظر خود (همانند روزهای قدیم) استفاده کنید.
مزایا: SaaS ارزان‌تر و کارآمدتر است
از آنجایی که SaaSها بر بستر اینترنت عرضه می‌شوند، پس هزینه‌های مرتبط با دیسک‌های فیزیکی و بسته‌بندی‌ها در رابطه با آن‌ها وجود نداشته و بنابراین می‌توان آن‌ها را با قیمتی کمتر نیز به کاربر ارائه داد. همچنین بدین ترتیب لازم نیست که جهت تهیه نسخه جدیدتر نرم‌افزار واژه‌پرداز خود، شخصا به یک فروشگاه فیزیکی مراجعه کنید.
معایب: SaaS و فضای ابری
یکی از بزرگ‌ترین معایب SaaSها این است که بر بستر اینترنت عرضه می‌شوند. بنابراین بسیاری از آن‌ها شاید بدون اینترنت، قابل دسترسی نباشند. هر چند خود استفاده از اینترنت نیز می‌تواند نگرانی‌هایی را در رابطه با امنیت، به وجود آورد.
همان‌طور که در ادامه نیز بدان خواهیم پرداخت. یکی از بزرگ‌ترین مزایای SaaSها و سرویس‌های ابری این است که فایل‌های شما در همه‌جا، قابل دسترس خواهند بود. این قضیه بدین معنا است که به شرکتی همانند گوگل اعتماد کرده و اطلاعات مهم خود را در اختیار آن قرار می‌دهید یکی دیگر از تبعات این موضوع این است که اگر مشکلی فنی برای اینترنت و یا سرویس ابری مورد استفاده شما به وجود آید، آنگاه امکان استفاده از سرویس پولی خود را نخواهید داشت.
همان‌طور که پیشتر نیز بدان اشاره کردیم، راه‌کارهای SaaS به دلیل استفاده از اینترنت، می‌توانند مزایای مختلفی را به کاربران خود ارائه دهند. احتمالا هم بزرگ‌ترینِ این مزایا، امکان دسترسی به اپلیکیشن و فایل‌های خود، در جاهای مختلف است.
در روزهایی که هنوز فضاهای ذخیره ابری همانند OneDrive به وجود نیامده بودند، کاربران اگر می‌خواستند که به یک فایل مشخص در کامپیوتر خانگی و کامپیوتر محل کار خود، به‌صورت همزمان دسترسی پیدا کنند، آنگاه یا باید آن را به خود ایمیل می‌کردند و یا اینکه از یک حافظه ذخیره‌سازی اکسترنال بهره می‌گرفتند.
معایب: مقیاس‌پذیری و گزینه‌های قیمتی
یکی از موارد ناخوشایند در رابطه با Software as a Serviceها این است که باید با مدل‌های قیمت‌گذاری آن‌ها، کنار بیایید. معمولا در این رابطه، کاربران تاحدودی در تنگنا قرار می‌گیرند. خرید حق اشتراک سرویسی که بدان نیاز دارید، شاید نیازمند پرداخت برای سرویس‌های دیگر و یا حافظه ذخیره‌سازی باشد که بدان نیازی ندارید. البته کاربران جهت غلبه بر چنین مشکلاتی، ۲ راه‌کار در پیش‌رو دارند.
اول اینکه اکثر سرویس‌های محبوب، یک نسخه رایگان را نیز ارائه می‌دهند که شامل سرویس پایه و همچنین فضای ذخیره‌سازی بیش از مقدار موردنیاز بسیاری از کاربران است. در ادامه کاربران حرفه‌ای‌تر و یا سازمان‌ها می‌توانند جهت دریافت خدمات و قابلیت‌های بیشتر، هزینه‌های اضافی پرداخت کنند. علاوه بر این، در هنگام پرداخت هزینه‌های اضافی، گزینه‌های گوناگونی در اختیار شما قرار می‌گیرند.
البته هنوز هم مشکل پرداخت‌های مکرر در عوض یک بار پرداخت، همچنان وجود دارد. شاید این موضوع در ابتدا باعث مقرون‌به‌صرفه شدن این سرویس‌ها شود، اما برای کاربرانی که چندان با کار کردن با نسخه قدیمی‌تر نرم‌افزارها مشکلی ندارند، چنین روندی می‌تواند ناراحت‌کننده باشد.
بهترین هر دو طرف
اکثر شرکت‌هایی که از مدل Software as a Service استفاده می‌کنند، سعی می‌کنند که مزایای این مدل را افزایش داده و از طرفی دیگر، مشکلات و معایب آن را کاهش دهند. به‌عنوان مثال، مارکت‌پلِیس استیم یک پلتفرم SaaS کلاسیک است و سپس این قضیه به برخی از بازی‌هایی که دارای اجرای آنلاین هستند نیز بسط پیدا می‌کند. به هر حال در رابطه با اکثر بازی‌ها، در هنگام خرید آن‌ها، بازی موردنظر بر روی کامپیوتر شما دانلود شده و سپس می‌توانید به‌صورت آفلاین به اجرای آن بپردازید. همچنین درست است که در این روش خرید، خبری از دیسک فیزیکی نیست، اما همچنان می‌توانید بازی‌های خود را با دوستان و اعضای خانواده خود، به اشتراک بگذارید.
به طرز مشابهی، با خرید اشتراک مایکروسافت آفیس می‌توانید به نسخه قابل دانلود آن نیز دسترسی پیدا کنید. از اپلیکیشن‌های این مجموعه می‌توانید به‌صورت آفلاین نیز استفاده کنید، اما همچنان امکان ذخیره اسناد و فایل‌های پشتیبان در فضای ابری را خواهید داشت.
سخن پایانی
اگر مردم عناوین و اسم‌های عجیب‌و‌غریبی را برای یک مفهوم به کار ببرند، آنگاه طبیعی است که در وهله اول، درک آن مفهوم تاحدودی مشکل شود. در هر صورت، حقیقت SaaS یا همان Software as a Service این است که تقریبا هر کاربری اگر به‌صورت روزانه از این مدل فروش استفاده نکند، حداقل یک بار با آن مواجه شده است. امروزه تقریبا هر نرم‌افزار و راه‌کاری که در فضای اینترنت به آن دسترسی پیدا می‌کنید (به‌صورت رایگان و یا پولی)، نوعی از SaaS به شمار می‌رود.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2021-05-04 14:30:592021-05-04 14:30:59Software as a Service یا همان SaaS چیست و چه تأثیری بر فروش نرم‌افزارها دارد؟
SaaS یکی از اصطلاحات و مخففهای رایجی است که توسط متخصصان دنیای کامپیوتر، به زبان آورده می‌شود. SaaS مخفف Software as a Service (نرم‌افزار به‌عنوان سرویس) بوده و در دنیای امروزی رایانه‌ها، کاربردی وسیع دارد. در ادامه قصد داریم که توضیحات بیشتری را در این باره به شما ارائه دهیم.
SaaS چیست و به چه معنا است؟
در مقدمه اشاره کردیم که SaaS مخفف Software as a Service است. در مقابل این اصطلاح، می‌توان به Software as a Good (نرم‌افزار به‌عنوان کالا) اشاره کرد. اولی مثل این است که در دنیای غیردیجیتال، هر بار به شخصی مبلغی پول داده تا کاری را برای شما انجام دهد. دومی نیز همانند کالاهای مصرفی بوده که یک بار آن‌ها را خریداری و مصرف می‌کنید.
اگر سال‌های حوالی 2000 میلادی را به یاد داشته باشید، آنگاه به روشی دیگر نیز می‌توان SaaS را برای شما توضیح داد. فرض کنید که به جدیدترین نسخه یک واژه‌پرداز نیاز دارید. بنابراین به نزدیک‌ترین فروشگاه لوازم کامپیوتری رفته و یک نسخه از آن را خریداری می‌کنید و سپس به خانه بازگشته و آن را بر روی کامپیوتر خود نصب می‌کنید. SaaS آمده تا جایگزین این فرایند شود.
می‌توان SaaS را به‌عنوان سرویسی در نظر گرفت که به‌صورت آنلاین به آن دسترسی پیدا کرده و به جای دانلود و یا خرید یک نسخه فیزیکی از نرم‌افزار، به ازای استفاده از سرویس موردنظر، حق اشتراک پرداخت می‌کنید. حتی می‌توان اینترنت را نیز به‌عنوان یک Software as a Service در نظر گرفت. به هر حال اکنون دیگر جهت اتصال کامپیوتر خود به اینترنت، آن هم به مدت محدودی، لازم نیست که دیسک‌های AOL خریداری کنید.
اگر بخواهیم این طرز فکر را گسترش دهیم، آنگاه اکثر چیزهایی که ما امروزه در دنیای کامپیوتر از آن‌ها استفاده می‌کنیم و روزی software as a good بوده‌اند (همانند اینترنت، واژه‌پردازها، رسانه‌های استریمینگ، بازی‌ها، نرم‌افزارهای آنتی ویروس و …)، اکنون تحت چتر SaaS قرار دارند.
تاکنون در این مطلب بحث بر سر این بود که کاربران خانگی چگونه با این موضوع روبه‌رو می‌شوند. از طرفی دیگر، کسب‌و‌کارها نیز می‌توانند در مواضع متفاوت‌تری، از SaaS استفاده کنند، هر چند که اصل موضوع یکسان است. راه‌کارهای SaaS که کسب‌و‌کارها بیشتر با آن سروکار دارند شامل: میزبانی وب، ثبت رویدادها، سیستم‌های پرداخت و سایر خدمات می‌شوند. از ایده‌های مشابه SaaS که در کسب‌و‌کارها مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌توان به Infrastructure as a Service (زیرساخت به‌عنوان سرویس) و Platform as a Service (پلتفرم به‌عنوان سرویس) اشاره کرد.
SaaS از کجا آمد؟
کاربران عمومی بیشتر با پردازش ابری، SaaS را شناختند. پردازش ابری که در آن سرویس‌های پردازشی بر بستر اینترنت ارائه می‌شوند، از دهه 1960 وجود دارد. درست است که این پدیده مربوط به پیش از سال 2000 میلادی بوده، اما اکثر مردم با راه‌اندازی Elastic Compute Cloud شرکت آمازون در سال 2006، از این موضوع آگاه شدند.
ایمیل، سرویس‌های استریم، تولید محتوا و همچنین پلتفرم‌های همکاری از راه دور، همگی نمونه‌های رایجی از SaaS هستند. چنین سرویس‌های از لحاظ مالی، از 3 طریق به درآمدزایی می‌پردازند: حق اشتراک، تبلیغات و نگهداری کاربران.
خدمات اشتراکی
مجموعه نرم‌افزارهای ویرایشی شرکت ادوبی، یکی از بهترین مثال‌ها در زمینه SaaS مبتنی بر پرداخت حق اشتراک هستند. در چنین مواردی باید جهت تمدید سرویس و حق استفاده، حق اشتراک پرداخت کنید.
تبلیغات و پیش‌نمایش‌ها
اگر بخواهیم پلتفرم‌های استریم را در نظر بگیریم، آنگاه می‌توان یوتیوب را یک مثال عالی از یک SaaS تبلیغات محور به حساب آورد. حال که یوتیوب، محتوای پولی پریمیوم را نیز در مدل کسبوکار خود قرار داده، این موضوع بیشتر صدق می‌کند. در این پلتفرم می‌توانید در ازای مشاهده تبلیغات، به‌صورت رایگان به محتوا دسترسی پیدا کرده و البته محتوای پولی را نیز در اختیار نخواهید داشت.
می‌توان یوتیوب را، هم از این لحاظ که رایگان بوده و هم از این دید که یک پیش‌نمایش رایگان از نسخه پولی است، یک محصول تبلیغات محور به حساب آورد. چنین قضیه‌ای در رابطه با Microsoft Outlook نیز صادق است. از طریق بستر اینترنت می‌توانید به ایمیل‌رسانی رایگان و همچنین مجموعه آفیس، دسترسی پیدا کنید که البته برخی از ویژگی‌های دومی فقط در نسخه پولی آن وجود دارند.
در نهایت اینکه برخی از SaaSها نیز هستند که تبلیغات مستقیم نداشته و همچنین یک نسخه پولی بهتر نیز ندارند. چنین سرویس‌هایی در عوض سعی می‌کنند که شما را به سمت استفاده از سایر سرویس‌های همان شرکت، دعوت کنند. گوگل بهترین نمونه در این رابطه است.
سرویس‌های ابری گوگل، رایگان هستند. سرویس ایمیل گوگل یا همان جیمیل، نه‌تنها رایگان بوده، بلکه تبلیغاتی نیز ندارد. این سرویس به مرورگر وب این شرکت و همچنین موتور جست‌و‌جوی آن، لینک شده است. حال هم مرورگر و هم موتور جست‌و‌جو، منابع بسیار خوبی جهت کسب درآمد برای این شرکت هستند. بدین ترتیب شرکت گوگل سعی دارد که شبکه‌ای را ایجاد کرده و از طریق کاربران خود، کسب درآمد کند و همچنین هر آنچه را که نیاز دارند، در اختیارشان قرار دهد.
مزایا و معایب Software as a Service
مزایا و معایب Software as a Service در قیاس با مدل‌های قدیمی‌تر کسبوکار، به طرز وسیعی به نوع سرویس و همچنین شیوه استفاده از آن بازمی‌گردند. اگر مزایای چنین سرویس‌هایی برای شما مهم نبوده و یا اینکه در رابطه با مورد خاص شما، معایب و مشکلاتی نیز وجود دارند، آنگاه می‌توانید از نسخه قابل خریداری و قابل دانلود نرم‌افزارهای موردنظر خود (همانند روزهای قدیم) استفاده کنید.
مزایا: SaaS ارزان‌تر و کارآمدتر است
از آنجایی که SaaSها بر بستر اینترنت عرضه می‌شوند، پس هزینه‌های مرتبط با دیسک‌های فیزیکی و بسته‌بندی‌ها در رابطه با آن‌ها وجود نداشته و بنابراین می‌توان آن‌ها را با قیمتی کمتر نیز به کاربر ارائه داد. همچنین بدین ترتیب لازم نیست که جهت تهیه نسخه جدیدتر نرم‌افزار واژه‌پرداز خود، شخصا به یک فروشگاه فیزیکی مراجعه کنید.
معایب: SaaS و فضای ابری
یکی از بزرگ‌ترین معایب SaaSها این است که بر بستر اینترنت عرضه می‌شوند. بنابراین بسیاری از آن‌ها شاید بدون اینترنت، قابل دسترسی نباشند. هر چند خود استفاده از اینترنت نیز می‌تواند نگرانی‌هایی را در رابطه با امنیت، به وجود آورد.
همان‌طور که در ادامه نیز بدان خواهیم پرداخت. یکی از بزرگ‌ترین مزایای SaaSها و سرویس‌های ابری این است که فایل‌های شما در همه‌جا، قابل دسترس خواهند بود. این قضیه بدین معنا است که به شرکتی همانند گوگل اعتماد کرده و اطلاعات مهم خود را در اختیار آن قرار می‌دهید یکی دیگر از تبعات این موضوع این است که اگر مشکلی فنی برای اینترنت و یا سرویس ابری مورد استفاده شما به وجود آید، آنگاه امکان استفاده از سرویس پولی خود را نخواهید داشت.
همان‌طور که پیشتر نیز بدان اشاره کردیم، راه‌کارهای SaaS به دلیل استفاده از اینترنت، می‌توانند مزایای مختلفی را به کاربران خود ارائه دهند. احتمالا هم بزرگ‌ترینِ این مزایا، امکان دسترسی به اپلیکیشن و فایل‌های خود، در جاهای مختلف است.
در روزهایی که هنوز فضاهای ذخیره ابری همانند OneDrive به وجود نیامده بودند، کاربران اگر می‌خواستند که به یک فایل مشخص در کامپیوتر خانگی و کامپیوتر محل کار خود، به‌صورت همزمان دسترسی پیدا کنند، آنگاه یا باید آن را به خود ایمیل می‌کردند و یا اینکه از یک حافظه ذخیره‌سازی اکسترنال بهره می‌گرفتند.
معایب: مقیاس‌پذیری و گزینه‌های قیمتی
یکی از موارد ناخوشایند در رابطه با Software as a Serviceها این است که باید با مدل‌های قیمت‌گذاری آن‌ها، کنار بیایید. معمولا در این رابطه، کاربران تاحدودی در تنگنا قرار می‌گیرند. خرید حق اشتراک سرویسی که بدان نیاز دارید، شاید نیازمند پرداخت برای سرویس‌های دیگر و یا حافظه ذخیره‌سازی باشد که بدان نیازی ندارید. البته کاربران جهت غلبه بر چنین مشکلاتی، 2 راه‌کار در پیش‌رو دارند.
اول اینکه اکثر سرویس‌های محبوب، یک نسخه رایگان را نیز ارائه می‌دهند که شامل سرویس پایه و همچنین فضای ذخیره‌سازی بیش از مقدار موردنیاز بسیاری از کاربران است. در ادامه کاربران حرفه‌ای‌تر و یا سازمان‌ها می‌توانند جهت دریافت خدمات و قابلیت‌های بیشتر، هزینه‌های اضافی پرداخت کنند. علاوه بر این، در هنگام پرداخت هزینه‌های اضافی، گزینه‌های گوناگونی در اختیار شما قرار می‌گیرند.
البته هنوز هم مشکل پرداخت‌های مکرر در عوض یک بار پرداخت، همچنان وجود دارد. شاید این موضوع در ابتدا باعث مقرون‌به‌صرفه شدن این سرویس‌ها شود، اما برای کاربرانی که چندان با کار کردن با نسخه قدیمی‌تر نرم‌افزارها مشکلی ندارند، چنین روندی می‌تواند ناراحت‌کننده باشد.
بهترین هر دو طرف
اکثر شرکت‌هایی که از مدل Software as a Service استفاده می‌کنند، سعی می‌کنند که مزایای این مدل را افزایش داده و از طرفی دیگر، مشکلات و معایب آن را کاهش دهند. به‌عنوان مثال، مارکت‌پلِیس استیم یک پلتفرم SaaS کلاسیک است و سپس این قضیه به برخی از بازی‌هایی که دارای اجرای آنلاین هستند نیز بسط پیدا می‌کند. به هر حال در رابطه با اکثر بازی‌ها، در هنگام خرید آن‌ها، بازی موردنظر بر روی کامپیوتر شما دانلود شده و سپس می‌توانید به‌صورت آفلاین به اجرای آن بپردازید. همچنین درست است که در این روش خرید، خبری از دیسک فیزیکی نیست، اما همچنان می‌توانید بازی‌های خود را با دوستان و اعضای خانواده خود، به اشتراک بگذارید.
به طرز مشابهی، با خرید اشتراک مایکروسافت آفیس می‌توانید به نسخه قابل دانلود آن نیز دسترسی پیدا کنید. از اپلیکیشن‌های این مجموعه می‌توانید به‌صورت آفلاین نیز استفاده کنید، اما همچنان امکان ذخیره اسناد و فایل‌های پشتیبان در فضای ابری را خواهید داشت.
سخن پایانی
اگر مردم عناوین و اسم‌های عجیب‌و‌غریبی را برای یک مفهوم به کار ببرند، آنگاه طبیعی است که در وهله اول، درک آن مفهوم تاحدودی مشکل شود. در هر صورت، حقیقت SaaS یا همان Software as a Service این است که تقریبا هر کاربری اگر به‌صورت روزانه از این مدل فروش استفاده نکند، حداقل یک بار با آن مواجه شده است. امروزه تقریبا هر نرم‌افزار و راه‌کاری که در فضای اینترنت به آن دسترسی پیدا می‌کنید (به‌صورت رایگان و یا پولی)، نوعی از SaaS به شمار می‌رود.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2021-05-04 14:30:592021-05-04 14:30:59Software as a Service یا همان SaaS چیست و چه تأثیری بر فروش نرم‌افزارها دارد؟
SaaS یکی از اصطلاحات و مخففهای رایجی است که توسط متخصصان دنیای کامپیوتر، به زبان آورده می‌شود. SaaS مخفف Software as a Service (نرم‌افزار به‌عنوان سرویس) بوده و در دنیای امروزی رایانه‌ها، کاربردی وسیع دارد. در ادامه قصد داریم که توضیحات بیشتری را در این باره به شما ارائه دهیم.
SaaS چیست و به چه معنا است؟
در مقدمه اشاره کردیم که SaaS مخفف Software as a Service است. در مقابل این اصطلاح، می‌توان به Software as a Good (نرم‌افزار به‌عنوان کالا) اشاره کرد. اولی مثل این است که در دنیای غیردیجیتال، هر بار به شخصی مبلغی پول داده تا کاری را برای شما انجام دهد. دومی نیز همانند کالاهای مصرفی بوده که یک بار آن‌ها را خریداری و مصرف می‌کنید.
اگر سال‌های حوالی ۲۰۰۰ میلادی را به یاد داشته باشید، آنگاه به روشی دیگر نیز می‌توان SaaS را برای شما توضیح داد. فرض کنید که به جدیدترین نسخه یک واژه‌پرداز نیاز دارید. بنابراین به نزدیک‌ترین فروشگاه لوازم کامپیوتری رفته و یک نسخه از آن را خریداری می‌کنید و سپس به خانه بازگشته و آن را بر روی کامپیوتر خود نصب می‌کنید. SaaS آمده تا جایگزین این فرایند شود.
می‌توان SaaS را به‌عنوان سرویسی در نظر گرفت که به‌صورت آنلاین به آن دسترسی پیدا کرده و به جای دانلود و یا خرید یک نسخه فیزیکی از نرم‌افزار، به ازای استفاده از سرویس موردنظر، حق اشتراک پرداخت می‌کنید. حتی می‌توان اینترنت را نیز به‌عنوان یک Software as a Service در نظر گرفت. به هر حال اکنون دیگر جهت اتصال کامپیوتر خود به اینترنت، آن هم به مدت محدودی، لازم نیست که دیسک‌های AOL خریداری کنید.
اگر بخواهیم این طرز فکر را گسترش دهیم، آنگاه اکثر چیزهایی که ما امروزه در دنیای کامپیوتر از آن‌ها استفاده می‌کنیم و روزی software as a good بوده‌اند (همانند اینترنت، واژه‌پردازها، رسانه‌های استریمینگ، بازی‌ها، نرم‌افزارهای آنتی ویروس و …)، اکنون تحت چتر SaaS قرار دارند.
تاکنون در این مطلب بحث بر سر این بود که کاربران خانگی چگونه با این موضوع روبه‌رو می‌شوند. از طرفی دیگر، کسب‌و‌کارها نیز می‌توانند در مواضع متفاوت‌تری، از SaaS استفاده کنند، هر چند که اصل موضوع یکسان است. راه‌کارهای SaaS که کسب‌و‌کارها بیشتر با آن سروکار دارند شامل: میزبانی وب، ثبت رویدادها، سیستم‌های پرداخت و سایر خدمات می‌شوند. از ایده‌های مشابه SaaS که در کسب‌و‌کارها مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌توان به Infrastructure as a Service (زیرساخت به‌عنوان سرویس) و Platform as a Service (پلتفرم به‌عنوان سرویس) اشاره کرد.
SaaS از کجا آمد؟
کاربران عمومی بیشتر با پردازش ابری، SaaS را شناختند. پردازش ابری که در آن سرویس‌های پردازشی بر بستر اینترنت ارائه می‌شوند، از دهه ۱۹۶۰ وجود دارد. درست است که این پدیده مربوط به پیش از سال ۲۰۰۰ میلادی بوده، اما اکثر مردم با راه‌اندازی Elastic Compute Cloud شرکت آمازون در سال ۲۰۰۶، از این موضوع آگاه شدند.
ایمیل، سرویس‌های استریم، تولید محتوا و همچنین پلتفرم‌های همکاری از راه دور، همگی نمونه‌های رایجی از SaaS هستند. چنین سرویس‌های از لحاظ مالی، از ۳ طریق به درآمدزایی می‌پردازند: حق اشتراک، تبلیغات و نگهداری کاربران.
خدمات اشتراکی
مجموعه نرم‌افزارهای ویرایشی شرکت ادوبی، یکی از بهترین مثال‌ها در زمینه SaaS مبتنی بر پرداخت حق اشتراک هستند. در چنین مواردی باید جهت تمدید سرویس و حق استفاده، حق اشتراک پرداخت کنید.
تبلیغات و پیش‌نمایش‌ها
اگر بخواهیم پلتفرم‌های استریم را در نظر بگیریم، آنگاه می‌توان یوتیوب را یک مثال عالی از یک SaaS تبلیغات محور به حساب آورد. حال که یوتیوب، محتوای پولی پریمیوم را نیز در مدل کسبوکار خود قرار داده، این موضوع بیشتر صدق می‌کند. در این پلتفرم می‌توانید در ازای مشاهده تبلیغات، به‌صورت رایگان به محتوا دسترسی پیدا کرده و البته محتوای پولی را نیز در اختیار نخواهید داشت.
می‌توان یوتیوب را، هم از این لحاظ که رایگان بوده و هم از این دید که یک پیش‌نمایش رایگان از نسخه پولی است، یک محصول تبلیغات محور به حساب آورد. چنین قضیه‌ای در رابطه با Microsoft Outlook نیز صادق است. از طریق بستر اینترنت می‌توانید به ایمیل‌رسانی رایگان و همچنین مجموعه آفیس، دسترسی پیدا کنید که البته برخی از ویژگی‌های دومی فقط در نسخه پولی آن وجود دارند.
در نهایت اینکه برخی از SaaSها نیز هستند که تبلیغات مستقیم نداشته و همچنین یک نسخه پولی بهتر نیز ندارند. چنین سرویس‌هایی در عوض سعی می‌کنند که شما را به سمت استفاده از سایر سرویس‌های همان شرکت، دعوت کنند. گوگل بهترین نمونه در این رابطه است.
سرویس‌های ابری گوگل، رایگان هستند. سرویس ایمیل گوگل یا همان جیمیل، نه‌تنها رایگان بوده، بلکه تبلیغاتی نیز ندارد. این سرویس به مرورگر وب این شرکت و همچنین موتور جست‌و‌جوی آن، لینک شده است. حال هم مرورگر و هم موتور جست‌و‌جو، منابع بسیار خوبی جهت کسب درآمد برای این شرکت هستند. بدین ترتیب شرکت گوگل سعی دارد که شبکه‌ای را ایجاد کرده و از طریق کاربران خود، کسب درآمد کند و همچنین هر آنچه را که نیاز دارند، در اختیارشان قرار دهد.
مزایا و معایب Software as a Service
مزایا و معایب Software as a Service در قیاس با مدل‌های قدیمی‌تر کسبوکار، به طرز وسیعی به نوع سرویس و همچنین شیوه استفاده از آن بازمی‌گردند. اگر مزایای چنین سرویس‌هایی برای شما مهم نبوده و یا اینکه در رابطه با مورد خاص شما، معایب و مشکلاتی نیز وجود دارند، آنگاه می‌توانید از نسخه قابل خریداری و قابل دانلود نرم‌افزارهای موردنظر خود (همانند روزهای قدیم) استفاده کنید.
مزایا: SaaS ارزان‌تر و کارآمدتر است
از آنجایی که SaaSها بر بستر اینترنت عرضه می‌شوند، پس هزینه‌های مرتبط با دیسک‌های فیزیکی و بسته‌بندی‌ها در رابطه با آن‌ها وجود نداشته و بنابراین می‌توان آن‌ها را با قیمتی کمتر نیز به کاربر ارائه داد. همچنین بدین ترتیب لازم نیست که جهت تهیه نسخه جدیدتر نرم‌افزار واژه‌پرداز خود، شخصا به یک فروشگاه فیزیکی مراجعه کنید.
معایب: SaaS و فضای ابری
یکی از بزرگ‌ترین معایب SaaSها این است که بر بستر اینترنت عرضه می‌شوند. بنابراین بسیاری از آن‌ها شاید بدون اینترنت، قابل دسترسی نباشند. هر چند خود استفاده از اینترنت نیز می‌تواند نگرانی‌هایی را در رابطه با امنیت، به وجود آورد.
همان‌طور که در ادامه نیز بدان خواهیم پرداخت. یکی از بزرگ‌ترین مزایای SaaSها و سرویس‌های ابری این است که فایل‌های شما در همه‌جا، قابل دسترس خواهند بود. این قضیه بدین معنا است که به شرکتی همانند گوگل اعتماد کرده و اطلاعات مهم خود را در اختیار آن قرار می‌دهید یکی دیگر از تبعات این موضوع این است که اگر مشکلی فنی برای اینترنت و یا سرویس ابری مورد استفاده شما به وجود آید، آنگاه امکان استفاده از سرویس پولی خود را نخواهید داشت.
همان‌طور که پیشتر نیز بدان اشاره کردیم، راه‌کارهای SaaS به دلیل استفاده از اینترنت، می‌توانند مزایای مختلفی را به کاربران خود ارائه دهند. احتمالا هم بزرگ‌ترینِ این مزایا، امکان دسترسی به اپلیکیشن و فایل‌های خود، در جاهای مختلف است.
در روزهایی که هنوز فضاهای ذخیره ابری همانند OneDrive به وجود نیامده بودند، کاربران اگر می‌خواستند که به یک فایل مشخص در کامپیوتر خانگی و کامپیوتر محل کار خود، به‌صورت همزمان دسترسی پیدا کنند، آنگاه یا باید آن را به خود ایمیل می‌کردند و یا اینکه از یک حافظه ذخیره‌سازی اکسترنال بهره می‌گرفتند.
معایب: مقیاس‌پذیری و گزینه‌های قیمتی
یکی از موارد ناخوشایند در رابطه با Software as a Serviceها این است که باید با مدل‌های قیمت‌گذاری آن‌ها، کنار بیایید. معمولا در این رابطه، کاربران تاحدودی در تنگنا قرار می‌گیرند. خرید حق اشتراک سرویسی که بدان نیاز دارید، شاید نیازمند پرداخت برای سرویس‌های دیگر و یا حافظه ذخیره‌سازی باشد که بدان نیازی ندارید. البته کاربران جهت غلبه بر چنین مشکلاتی، ۲ راه‌کار در پیش‌رو دارند.
اول اینکه اکثر سرویس‌های محبوب، یک نسخه رایگان را نیز ارائه می‌دهند که شامل سرویس پایه و همچنین فضای ذخیره‌سازی بیش از مقدار موردنیاز بسیاری از کاربران است. در ادامه کاربران حرفه‌ای‌تر و یا سازمان‌ها می‌توانند جهت دریافت خدمات و قابلیت‌های بیشتر، هزینه‌های اضافی پرداخت کنند. علاوه بر این، در هنگام پرداخت هزینه‌های اضافی، گزینه‌های گوناگونی در اختیار شما قرار می‌گیرند.
البته هنوز هم مشکل پرداخت‌های مکرر در عوض یک بار پرداخت، همچنان وجود دارد. شاید این موضوع در ابتدا باعث مقرون‌به‌صرفه شدن این سرویس‌ها شود، اما برای کاربرانی که چندان با کار کردن با نسخه قدیمی‌تر نرم‌افزارها مشکلی ندارند، چنین روندی می‌تواند ناراحت‌کننده باشد.
بهترین هر دو طرف
اکثر شرکت‌هایی که از مدل Software as a Service استفاده می‌کنند، سعی می‌کنند که مزایای این مدل را افزایش داده و از طرفی دیگر، مشکلات و معایب آن را کاهش دهند. به‌عنوان مثال، مارکت‌پلِیس استیم یک پلتفرم SaaS کلاسیک است و سپس این قضیه به برخی از بازی‌هایی که دارای اجرای آنلاین هستند نیز بسط پیدا می‌کند. به هر حال در رابطه با اکثر بازی‌ها، در هنگام خرید آن‌ها، بازی موردنظر بر روی کامپیوتر شما دانلود شده و سپس می‌توانید به‌صورت آفلاین به اجرای آن بپردازید. همچنین درست است که در این روش خرید، خبری از دیسک فیزیکی نیست، اما همچنان می‌توانید بازی‌های خود را با دوستان و اعضای خانواده خود، به اشتراک بگذارید.
به طرز مشابهی، با خرید اشتراک مایکروسافت آفیس می‌توانید به نسخه قابل دانلود آن نیز دسترسی پیدا کنید. از اپلیکیشن‌های این مجموعه می‌توانید به‌صورت آفلاین نیز استفاده کنید، اما همچنان امکان ذخیره اسناد و فایل‌های پشتیبان در فضای ابری را خواهید داشت.
سخن پایانی
اگر مردم عناوین و اسم‌های عجیب‌و‌غریبی را برای یک مفهوم به کار ببرند، آنگاه طبیعی است که در وهله اول، درک آن مفهوم تاحدودی مشکل شود. در هر صورت، حقیقت SaaS یا همان Software as a Service این است که تقریبا هر کاربری اگر به‌صورت روزانه از این مدل فروش استفاده نکند، حداقل یک بار با آن مواجه شده است. امروزه تقریبا هر نرم‌افزار و راه‌کاری که در فضای اینترنت به آن دسترسی پیدا می‌کنید (به‌صورت رایگان و یا پولی)، نوعی از SaaS به شمار می‌رود.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2021-05-04 14:30:592021-05-04 14:30:59Software as a Service یا همان SaaS چیست و چه تأثیری بر فروش نرم‌افزارها دارد؟
اگر به بازی‌های ویدیویی و یا فناوری‌های تلویزیون‌ها علاقه‌مند باشید، آنگاه احتمالا واژه‌های PAL و NTSC را زیاد شنیده‌اید. در این مطلب قصد داریم که به تفاوت NTSC و PAL پرداخته و هر آنچه را که در این رابطه بایستی بدانید، در اختیارتان قرار دهیم.
معنای NTSC و PAL
NTSC و PAL هر دو، سیستم‌های رمزنگاری مربوط به تلویزیون‌های آنالوگ هستند. این فناوری‌ها بیشتر در روزهایی کاربرد داشتند که هنوز سیستم پخش دیجیتال، رایج نشده بود. NTSC در واقع همان National Television Standards Committee (کمیته استانداردهای تلویزیون ملی) بوده و PAL نیز به Phase Alternating Line (خط فاز متناوب) اشاره دارد.
پیش از اینکه سیستم پخش دیجیتال رایج شود، تلویزیون‌ها بسته به موقعیت مکانی خود در جهان، از NTSC و یا PAL پیروی می‌کردند. NTSC در آمریکای شمالی، ژاپن، کره جنوبی و همچنین چندین کشور در غرب آمریکای جنوبی، مورد استفاده قرار می‌گرفت. PAL نیز تقریبا در سایر نقاط جهان مخصوصا اروپا و اقیانوسیه، مورد استفاده قرار می‌گرفت.
البته استاندارد سومی نیز وجود دارد و آن، SECAM نام دارد. این واژه نیز مخفف کلماتی فرانسوی و به معنای “رنگ متوالی همراه با حافظه” است. SECAM بیشتر در فرانسه، اتحاد جماهیر شوروی و برخی از کشورهای آفریقایی، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این استاندارد شبیه به PAL بوده، اما رنگ‌ها را به‌صورت دیگری پردازش می‌کند.
در ادامه قصد داریم تا پیش از بیان تفاوت NTSC و PAL، ابتدا به تاریخچه هرکدام از این استانداردها بپردازیم.
آغازی بر نمایشگرهای CRT آنالوگ
جهت درک استانداردهای NTSC و PAL، ابتدا باید بدانید که تلویزیون‌های آنالوگ قدیمی‌تر، چگونه کار می‌کنند. تلویزیون‌های اولیه، از نوع CRT (لامپ پرتوی کاتدی) بودند که در آن‌ها، تشعشع بسیار سریع نور، باعث ایجاد تصویر بر روی نمایشگر می‌شد. به همین دلیل، نرخ نوسازی این نمایشگرها (سرعت به‌روزرسانی تصاویر موجود بر روی صفحه) نیز در حد پایینی قرار داشت و همین موضوع باعث سوسو زدن صفحه‌نمایش این تلویزیون‌ها می‌شد. همین سوسو زدن‌ها باعث گیجی و ناراحتی کاربران نیز می‌شد و طبیعتا این وضعیت، ایدئال نبود.
از آنجایی که در آن زمان‌ها، پهنای باند محدود بود، پس امکان نداشت که سیگنال‌های تلویزیون را با نرخ نوسازی بالایی ارسال کرد و بدین‌ترتیب از سوسو زدن نمایشگر، جلوگیری کرد. همچنین با این اوصاف، امکان ارسال تصاویر با کیفیت بالا نیز که به‌خوبی قابل مشاهده باشند، وجود نداشت. به‌عنوان یک راه‌کار، سیگنال‌های تلویزیون از تکنیکی به نام درهم تنیدگی استفاده می‌کردند تا بدین ترتیب بتوان نرخ فریم را بدون استفاده از پهنای باند اضافی، 2 برابر کرد.
درهم‌تنیدگی در واقع به‌معنای تقسیم کردن ویدیو به دو فیلد جداگانه و سپس نمایش آن به‌صورت پشت سر هم است. تمامی ردیف‌های زوج ویدیو در یک فیلد نشان داده شده و در عین حال نیز تمامی ردیف‌های فرد، در فیلد دومی به نمایش درمی‌آیند. ویدیو با چنان سرعتی در بین ردیف‌های زوج و فرد جابجا می‌شود که چشم‌های انسان قادر به تشخیص این موضوع نبوده و بنابراین می‌توانید از تماشای ویدیو، لذت ببرید.
اسکن درهم تنیده، با اسکن تدریجی در تضاد است. در دومی، هر ردیف از ویدیو در یک توالی عادی، به نمایش درمی‌آید. این قضیه منجر به افزایش کیفیت ویدیو شده (امروزه بیشتر از این تکنیک استفاده می‌شود)، اما در گذشته به دلیل محدودیت‌های مرتبط با پهنای باند، استفاده از این روش، امکان‌پذیر نبود.
حال که با فرایند درهم تنیدگی آشنا شدید، قصد داریم که در ادامه به تفاوت NTSC و PAL بپردازیم و ببینیم که هرکدام چگونه این فرایند را به طرز متفاوتی مدیریت می‌کنند.
در ایالات متحده، کمیسیون فدرال ارتباطات (FCC) در سال 1940، کمیته سیستم تلویزیون ملی را تأسیس کرد تا پخش‌های تلویزیونی را استانداردسازی کند. این قضیه‌ای بود که تولیدکنندگان تلویزیون تا آن زمان، نسبت به آن چندان ثابت‌قدم نبودند.
استاندارد NTSC در سال 1941 توانست که تأثیر خود را بگذارد و اما این رویه تا سال 1953 که این استاندارد جهت پخش رنگی مورد تجدیدنظر قرار گرفت، متوقف شد. NTSC جدید با تلویزیون‌های قدیمی‌تر سیاه و سفید نیز همچنان سازگار بود. دلیل این موضوع نیز این بود که به‌راحتی امکان داشت که داده‌های رنگ را جهت نمایش بر روی نمایشگرهای خاکستری، فیلتر کرد. کمیته تصمیم گرفت تا از 525 ردیف اسکن (480 مورد از آن‌ها، قابل مشاهده بودند) استفاده کند. این ردیف‌ها بر 2 فیلد درهم تنیده (262.5 ردیف برای هرکدام)، تقسیم می‌شوند.
نرخ نوسازی NTSC در ابتدا، 60 هرتز بود، این قضیه نیز بدین دلیل بود که جریان برق ایالات متحده، در همین حدود قرار داشت. انتخاب نرخ نوسازی ناسازگار با جریان برق، باعث به وجود آمدن تداخل‌هایی می‌شد. به خاطر درهم تنیدگی، در ادامه نرخ فریم مؤثر NTSC به 30 فریم بر ثانیه، کاهش پیدا کرد.
به هر حال، هنگامی‌که سیستم پخش رنگی معرفی شد، نرخ نوسازی استاندارد نیز جهت تطابق با تفاوت‌های مربوط به اطلاعات رنگی اضافه شده، حدود 0.1 درصد کاهش پیدا کرد. بنابراین، NTSC از لحاظ فنی در نرخ نوسازی 59.94 هرتزی و 29.97 فریم بر ثانیه، اجرا می‌شود.
تاریخچه سیستم رمزنگاری PAL
تفاوت NTSC و PAL را با مروری بر تاریخچه دومی ادامه می‌دهیم. سیستم PAL زمانی وارد عمل شد که کشورهای اروپایی، آماده معرفی سیستم پخش رنگی تلویزیون شدند. اروپایی‌ها به دلیل ضعف‌هایی، چندان از استاندارد NTSC راضی نبودند، مثلا در هنگام شرایط آب‌و‌هوایی نامساعد، رنگ‌ها در این سیستم تغییر می‌کردند.
کشورهای اروپایی منتظر بهبود فناوری ماندند و در سال 1963، مهندسان آلمان غربی، فرمت PAL را به اتحادیه صداوسیمای اروپا (European Broadcasting Union) معرفی کردند. این سیستم اولین بار در سال 1967، جهت پخش رنگی تلویزیون در بریتانیا، مورد استفاده قرار گرفت. نام این سیستم به روشی بازمی‌گردد که در طی آن، برخی از اطلاعات مربوط به رنگ‌ها به همراه هر ردیف، معکوس می‌شوند. این فرایند باعث می‌شود که خطاهای رنگی که ممکن است در حین انتقال اطلاعات رخ دهند، کمتر شوند.
PAL نسبت به NTSC، در رزولوشن بالاتری اجرا می‌شود. اولی شامل 625 ردیف درهم تنیده است (576 مورد از آن‌ها، قابل مشاهده هستند). علاوه بر این، در اکثر مناطقی که PAL مورد استفاده قرار می‌گیرد، خطوط برق با راندمان 50 هرتزی کار می‌کنند. بنابراین به دلیل درهم تنیدگی، نمایشگرهای PAL با نرخ 25 فریم بر ثانیه فعالیت می‌کنند.
پخش تلویزیونی در عصر دیجیتال
به یاد داشته باشید که هر آنچه که تاکنون در مورد آن بحث کردیم، به استانداردهای رمزنگاری رنگی پخش آنالوگ مربوط می‌شد. امروزه استانداردهای PAL و NTSC تقریبا منسوخ شده‌اند. از آنجایی که اکثر سیستم‌های پخش و سایر محتوای ویدیویی، اکنون دیجیتال هستند، پس دیگر لازم نیست که نگران چنین محدودیت‌هایی باشید.
پخش دیجیتال نسبت به پخش آنالوگ، دارای مزیت‌هایی است که از جمله آن‌ها می‌توان به استفاده بهینه‌تر از پهنای باند و همچنین اختلال سیگنال کمتر، اشاره کرد. در حال حاضر در سرتاسر جهان، 4 سیستم عمده پخش دیجیتال وجود دارند:
ATSC یا همان کمیته سیستم‌های تلویزیونی پیشرفته که بیشتر در آمریکای شمالی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
DVB یا پخش ویدیوی دیجیتال که در اکثر اروپا، آسیا، آفریقا و اقیانوسیه، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ISDB یا پخش دیجیتال سرویس‌های یکپارچه که یک استاندارد ژاپنی بوده و همچنین در فیلیپین و اکثر آمریکای جنوبی نیز از آن استفاده می‌شود.
DTMB یا پخش چندرسانه‌ای زمینی دیجیتال که بیشتر در چین، کوبا و همچنین برخی از کشورهای آسیایی، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در زمینه تغییر سیستم پخش از آنالوگ به دیجیتال، کشورها در قدم‌های مختلفی قرار دارند. برخی از کشورها همانند استرالیا، مکزیک و اکثر کشورها اروپایی، کاملا سیستم پخش آنالوگ را کنار گذاشته‌اند. از طرفی، هنوز برخی از کشورها هستند که از هر دو نوع سیگنال استفاده کرده و یا اینکه اصلا فرایند پخش دیجیتال را آغاز نکرده‌اند.
درست است که این سیستم‌ها اکنون دیگر جهت پخش تلویزیونی مورد استفاده قرار نمی‌گیرند، اما هنوز هم می‌توان کاربردهایی را برای آن‌ها پیدا کرد. یکی از این موارد، به بازی‌های رترو مربوط می‌شود. از آنجایی که کنسول‌های قدیمی بازی از سیستم خروجی آنالوگ استفاده می‌کردند، پس شما نیز جهت دستیابی به عملکرد صحیح، باید آن‌ها را با تلویزیون‌های مربوط به همان منطقه، همگام‌سازی می‌کردید. به‌عنوان مثال، اگر شخصی یک کنسول Super Nintendo متعلق به کشور استرالیا (PAL) داشته باشد و سپس آن را به یک تلویزیون آنالوگ مربوط به ایالات متحده (NTSC) متصل کند، آنگاه به احتمال زیاد به دلیل تفاوت‌های موجود در زمینه رمزنگاری، اختلال‌های گوناگونی برای آن شخص، به وجود خواهند آمد. در چنین مواردی می‌توان با یک مبدل آنالوگ به دیجیتال (HDMI)، از این کنسول‌ها بر روی نمایشگرهای دیجیتال، استفاده کرد.
در کنسول‌های قدیمی، برخی از بازی‌ها در منطقه PAL، متفاوت‌تر از کشورهای NTSC اجرا می‌شدند. جهت جلوگیری از مشکلات مربوط به زمان‌بندی مبتنی بر نرخ فریم، توسعه‌دهندگان معمولا بازی‌ها را کندتر می‌کردند تا مشکلی برای نرخ فریم پایین‌تر در مناطق PAL، به وجود نیاید.
چنین قضیه‌ای در بازی‌هایی همانند سری Sonic، بیشتر قابل لمس بود. این کندی یکی از دلایلی است که بازی‌هایی که گیم‌پلی آن‌ها سریع بود، به ندرت در نسخه‌های PAL، اجرا می‌شدند. امروزه نیز به‌صورت محاوره‌ای، 2 واژه NTSC و PAL به تفاوت‌های موجود در نرخ‌های نوسازی مناطق مختلف، ارجاع داده می‌شوند. به‌عنوان مثال، شاید برخی از کاربران بگویند که نمی‌توانند یک دیسک NTSC را بر روی دی‌وی‌دی پلیر PAL خود پخش کنند. از لحاظ فنی، چنین سخنی درست نیست، زیرا PAL و NTSC، سیستم‌های رمزنگاری آنالوگ هستند.
اما به دلیل سایر محدودیت‌های منطقه‌ای که هنوز در رابطه با دیویدیها و بازی‌های ویدیویی وجود دارند، از این واژه‌ها به نادرست استفاده شده و بدین ترتیب سعی می‌شود که به تفاوت‌های منطقه‌ای اشاره شود. البته خوشبختانه امروزه اکثر بازی‌های ویدیویی، محدودیت منطقه‌ای ندارند (Region-Free) و بنابراین به‌عنوان مثال می‌توانید یک بازی متعلق به منطقه ژاپن را بر روی یک کنسول آمریکایی، اجرا کنید.
سخن پایانی
در بالا سعی کردیم که به‌صورت مفصل به تفاوت NTSC و PAL بپردازیم. محدویت‌های مربوط به این سیستم‌ها، به محتوای آنالوگ ختم می‌شوند. بنابراین هرگونه رسانه دیجیتال همانند استریم ویدیو، بازی‌های کنسول‌های جدید و پخش دیجیتال شبکه‌های تلویزیونی، توسط استانداردهای PAL و NTSC، محدود نمی‌شوند.
شاید در زمینه پخش برخی از محتواها در برخی از مناطق، با مشکلاتی مواجه شوید، اما لازم است بدانید که این محدودیت‌ها به سیستم‌های PAL و NTSC مربوط نمی‌شوند. این سیستم‌ها فقط به سیگنال‌های آنالوگ که اکنون در حال منسوخ شدن کامل هستند، مربوط می‌شوند و کاری به محتوا و سیستم‌های پخش دیجیتال ندارند.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2021-05-02 14:30:562021-05-02 14:30:56هر آنچه که بایستی در رابطه با NTSC و PAL و تفاوت‌های آن‌ها در تلویزیون بدانید
