Background App Refresh هم در گوشی‌های آیفون و هم در گوشی‌های اندرویدی، یک عملکرد مهم به حساب می‌آید. اگر با این اصطلاح زیاد برخورد کرده و نمی‌دانید که دقیقا چه کاری را انجام می‌دهد، آنگاه در ادامه می‌توانید با نحوه کار Background App Refresh در آیفون و اندروید آشنا شوید.

در زیر قصد داریم که به تعریف Background App Refresh، کارکرد آن و همچنین شیوه تغییر عملکرد آن بپردازیم.

Background App Refresh چیست؟

Background App Refresh قابلیتی است که در اندروید و iOS وجود داشته و به اپلیکیشن‌ها اجازه می‌دهد که محتوای خود را از طریق اینترنت، به‌روزرسانی کنند (حتی اگر مشغول استفاده از آن‌ها نیز نباشید). معمولا باور عموم بر آن است که اپلیکیشن‌ها هنگامی‌که در پیش‌زمینه فعال هستند، از اینترنت استفاده می‌کنند و حال Background App Refresh بیانگر حالتی دیگر نیز هست.

Background App Refresh به اپلیکیشن‌ها اجازه می‌دهد که به عملکردهایی که در حین باز بودن برنامه‌ها قابل دسترسی هستند، دسترسی پیدا کنند. حال پرسش اینجاست که Background App Refresh دقیقا چه کاری را انجام می‌دهد؟ در زیر به چند مورد از این کارکردها اشاره می‌کنیم:

• اپلیکیشن‌ها خبری، جدیدترین سرتیترهای خبری را دریافت کرده و بنابراین هنگامی‌که آن‌ها را باز کنید، آنگاه محتوایی به‌روزرسانی شده را به شما گزارش می‌دهند.
• اپلیکیشن‌هایی که مصرف دیتای شما را ردیابی می‌کنند، می‌توانند اطلاعات را در پس‌زمینه گردآوری نمایند.
• سرویس‌های حافظه‌ ابری می‌توانند به‌صورت خودکار، همگام‌سازی شوند.
• اپلیکیشن‌های مربوط به فروشگاه‌ها می‌توانند تشخیص دهند که شما در یک فروشگاه حضور داشته و بنابراین می‌توانند آخرین کوپن‌های دیجیتال را بخوانند.
• اپلیکیشن‌های اجتماعی همانند توییتر نیز آخرین توییت‌ها را از پیش بارگذاری کرده و بنابراین در هنگام باز کردن این اپلیکیشن‌ها، نیازی نیست که منتظر این موضوع بمانید.

به یاد داشته باشید که اگر از طریق سویچر اپلیکیشن‌ها نسبت به بستن آن‌ها اقدام کنید، آنگاه احتمالا تا زمانی که مجددا آن‌ها را باز نکنید، محتوای آن‌ها نیز به‌روزرسانی نخواهد شد. بنابراین این مورد نیز می‌تواند یکی از دلایل نبستن اپلیکیشن‌ها از این طریق باشد.

در رابطه با گوشی‌های آیفون نیز باید بگوییم که قابلیت Background App Refresh، اعلان‌های اکثر اپلیکیشن‌ها را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد. این قضیه بدین معنا است که می‌توانید این قابلیت را برای پیام‌رسان‌هایی همانند واتساپ، غیرفعال کرده و همچنان نیز بتوانید نوتیفیکیشن پیام‌های حدید را دریافت کنید. به‌ هر حال، در سیستم‌عامل اندروید چنین نیست. در ادامه بیشتر به این موضوع می‌پردازیم.

این مطلب را نیز بخوانید: قابلیت Smart Data Mode آیفون 12 چه کاربردی دارد؟

آیا باید از Background App Refresh استفاده کنم؟

در بالا سعی کردیم که تاحدودی به نحوه کار Background App Refresh در آیفون و اندروید بپردازیم. در اکثر موارد، این ویژگی مشکلی را برای شما به وجود نمی‌آورد. در هر صورت جهت غیرفعال کردن این قابلیت، دو دلیل اصلی وجود دارند:

اول اینکه در حالت پیش‌فرض، Background App Refresh بر روی دیتای موبایلی و اتصال‌های وای‌فای، فعال است. بدین ترتیب اپلیکیشن‌ها می‌توانند در پس‌زمینه، از اینترنت استفاده کنند که این موضوع می‌تواند باعث مصرف ناخواسته اینترنت شما شود.

دلیل دیگر نیز به صرفه‌جویی در مصرف باتری بازمی‌گردد. اپلیکیشن‌هایی که در پس‌زمینه هستند، همانند زمانی که در پیش‌زمینه اجرا می‎‌شوند، می‌توانند باتری مصرف کنند. بنابراین اگر بخواهید که عمر باتری گوشی خود را افزایش دهید، آنگاه باید این موضوع را نیز در نظر داشته باشید. خوشبختانه هم اندروید و هم iOS به شما این امکان را می‌دهند که این ویژگی را غیرفعال کرده و یا اینکه شیوه کارکرد آن را تغییر دهید.

شیوه غیرفعال کردن Background App Refresh در آیفون

جهت تعیین اینکه کدام اپلیکیشن در آیفون شما می‌تواند در پس‌زمینه اجرا شود، باید به “Settings > General > Background App Refresh” بروید. در اینجا می‌توانید لیستی از اپلیکیشن‌هایی را که در آیفون شما از Background App Refresh استفاده می‌کنند، مشاهده کنید.

اگر اسلایدر کنار اپلیکیشنی را غیرفعال کنید، آنگاه دیگر در پس‌زمینه به‌روزرسانی نخواهد شد. بدین ترتیب باید هر بار جهت آنلاین شدن و دسترسی به اطلاعات جدید، اپلیکیشن‌ها را اجرا کنید. اگر زیاد به محتوای آپدیت نیاز دارید، آنگاه باید در این رابطه بیشتر دقت کنید.

با لمس کردن “Background App Refresh” در بالا می‌توانید شیوه کارکرد عمومی این قابلیت را تغییر دهید. اگر “Wi-Fi & Cellular Data” را انتخاب کرده‌اید، آنگاه اپلیکیشن‌های شما از طریق تمامی انواع شبکه‌ها، محتوای خود را به‌روزرسانی خواهند کرد. اگر نمی‌خواهید که اپلیکیشن‌های شما از دیتای سیم‌کارت استفاده کنند، آنگاه باید “Wi-Fi” را برگزینید. اگر حجم اینترنت سیم‌کارت شما محدود و کم است، آنگاه این مورد می‌تواند اقدامی مناسب باشد.

با انتخاب گزینه “Off” نیز می‌توانید به اپلیکیشن‌ها اجازه ندهید که در پس‌زمینه، محتوای خود را آپدیت کنند. این اقدام می‌تواند باعث افزایش عمر باتری شده، اما در عوض، کارایی اپلیکیشن‌‎ها را کاهش دهد، پس این موضوع را نیز در نظر داشته باشید.

این مطلب را نیز بخوانید: حسگر LiDAR در آیفون‌های اپل چگونه کار می‌کند؟

Low Power Mode و Cellular Access در آیفون

در گوشی‌های آیفون دو گزینه دیگر نیز در رابطه با Background App Refresh وجود دارند. یکی Low Power Mode بوده که پردازش‌های آیفون شما را محدود کرده و بدین ترتیب باعث افزایش طول عمر باتری می‌شود. پس از فعال کردن Low Power Mode، آیفون شما میزان روشنایی صفحه را کاهش داده، دریافت آنی ایمیل‌ها غیرفعال شده و همچنین قابلیت Background App Refresh به‌صورت کامل غیرفعال می‌شود. از آنجایی که با غیرفعال کردن Low Power Mode، ویژگی Background App Refresh نیز فعال می‌شود و بالعکس، پس کار کردن با این ویژگی، آسان‌تر است.

در رابطه با Cellular Access نیز در منوی “Settings > Cellular” می‌توانید اسلایدر هر اپلیکیشنی را که نمی‌خواهید از اینترنت سیم‌کارت استفاده کند، بر روی حالت غیرفعال قرار دهید. بدین ترتیب می‌توانید اپلیکیشن‌هایی را که در پس‌زمینه و با استفاده از Background App Refresh، اینترنت زیادی مصرف می‌کنند، از این کار منع کرده و به سایر اپلیکیشن‌هایی که مصرف اینترنت بالایی ندارند، اجازه فعالیت بدهید.

شیوه غیرفعال کردن Background App Refresh در اندروید

در اندروید نمی‌توانید قابلیتی با اسم دقیق “Background App Refresh” را پیدا کنید، اما طبیعتا گزینه‌های دیگری نیز وجود داشته که همین کار را انجام می‌دهند. محل قرارگیری این گزینه و نام آن نیز به دستگاه شما بستگی دارد. راهنمایی‌های زیر بر مبنای اندروید 11 بر روی یک گوشی پیکسل نوشته شده‌اند.

جهت جلوگیری از استفاده یک اپلیکیشن از دیتا در پس‌زمینه، باید به “Settings > Apps & notifications > See all X apps” بروید. اپلیکیشنی را که می‌خواهید Background App Refresh را برای آن غیرفعال کنید، لمس نمایید.

در این منو می‌توانید دو گزینه متفاوت را انتخاب کنید. اگر می‌خواهید که اپلیکیشن موردنظر در پس‌زمینه نتواند که از اینترنت سیم‌کارت استفاده کند، آنگاه باید “Mobile data & Wi-Fi” را انتخاب کرده و سپس اسلایدر “Background data” را بر روی حالت غیرفعال قرار دهید. بدین ترتیب مادامی‌که اپلیکیشن را در پیش‌زمینه اجرا نکنید، آنگاه از دیتای سیم‌کارت نیز استفاده نخواهد کرد. لازم به ذکر است که بگوییم در نتیجه این اقدام، استفاده از اینترنت وای‌فای در پس‌زمینه، تغییری نخواهد کرد.

گزینه دیگر شما این است که از اجرا شدن اپلیکیشن در پس‌زمینه، جلوگیری کنید. در این رابطه باید در صفحه تنظیمات اپلیکیشن‌ها، بخش “Advanced” را لمس کرده تا گزینه‌های بیشتری به شما نمایش داده شوند. در ادامه باید از لیست بسط داده شده، “Battery” را انتخاب کنید.

“Background restriction” و سپس “Restrict” را انتخاب کرده تا اپلیکیشن موردنظر نتواند در پس‌زمینه از باتری استفاده کند. برخلاف ویژگی Background App Refresh گوشی‎‌های آیفون، این اقدام باعث تأثیرگذاری بر اعلان‌ها می‌شود. بنابراین باید این کار را برای اپلیکیشن‌هایی انجام دهید که واقعا به هشدارهای سریع آن‌ها، احتیاجی نداشته باشید.

این مطلب را نیز بخوانید: قابلیت USB Debugging در اندروید چیست و چه کاری انجام می‌دهد؟

Account Sync ،Battery Saver و گزینه‌های مختص به اپلیکیشن‌ها

گزینه‌های دیگری در رابطه با فعالیت اپلیکیشن‌ها در پس‌زمینه وجود داشته که بهتر است از آن‌ها نیز اطلاع داشته باشید. سیستم‌عامل اندروید، تمامی حساب‌های اینترنتی همگام‌سازی شده شما را در یک صفحه خاص (در تنظیمات گوشی)، نگهداری می‌کند. به “Settings > Accounts” رفته تا آن‌ها را مشاهده کنید. حساب موردنظر را لمس کرده و سپس “Account sync” را انتخاب کنید تا بتوانید تنظیمات همگام‌سازی را بازبینی کرده و آن را تغییر دهید. به‌عنوان مثال، می‌توانید از همگام‌سازی دائمی مخاطبین، فایل‌ها و سایر اطلاعات، جلوگیری کنید.

با غیرفعال کردن اسلایدر “Automatically sync app data” در پایین صفحه، حساب‌های شما فقط هنگامی‌ همگام‌سازی می‌شوند که این کار را به‌صورت دستی انجام دهید.

اکثر گوشی‌های اندرویدی، گزینه‌ای تحت عنوان “Battery Saver” و یا موارد مشابه دارند. این گزینه در بخش “Settings > Battery” قرار دارد. عملکرد Battery Saver تا حد زیادی مشابه Low Power Mode در آیفون است. این ویژگی نیز از اجرای اپلیکیشن‌ها در پس‌زمینه جلوگیری کرده و بدین ترتیب در مصرف باتری نیز صرفه‌جویی می‌شود.

در نهایت اینکه اگر هیچ‌کدام از گزینه‌های بالا نتوانستند که نوسازی اپلیکیشن‌ها در پس‌زمینه را باب میل شما محدود کنند، آنگاه بهتر است که تنظیمات موجود در اپلیکیشن‌های موردنظر را نیز بررسی کنید. اکثر اپلیکیشن‌ها به شما این امکان را می‌دهند که تعیین کنید که فیدها، ایمیل‌های جدید و … شما، چند وقت به چند وقت، همگام‌سازی شوند.

سخن پایانی

در بالا سعی کردیم که به نحوه کار Background App Refresh در آیفون و اندروید بپردازیم. شاید شیوه کار این قابلیت در اندروید و iOS تاحدودی با یکدیگر متفاوت باشد، اما به هر حال در اصل این ویژگی باعث می‌شود که اپلیکیشن‌های شما حتی در صورتی که از آن‌ها نیز استفاده نکنید، همچنان محتوای خود را به‌روز نگه دارند. هر چند که این ویژگی می‌تواند مفید باشد، اما در هر صورت اکنون می‌دانید که چگونه می‌توانید میزان مصرف باتری و یا اینترنت این قابلیت را نیز مدیریت کنید.

نوشته قابلیت Background App Refresh در آیفون و اندروید چگونه کار می‌کند؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

احتمالا این روزها نام کلاب هاوس یا کلاب هوس را زیاد شنیده باشید، اما کلاب هاوس چیست و چرا در این مدت کوتاه به این مقدار معروف شده است؟

احتمالا این روزها نام کلاب هاوس یا کلاب هوس (ما از هر دو نام استفاده می‌کنیم) زیاد به گوشتان خورده، شبکه اجتماعی‌ خاصی که طی ماه‌های اخیر بسیار مشهور شده و آمار نصب و کاربرانش چند ده برابر رشد داشته است. اخیرا خیلی از کاربران به ویژه در توییتر از کلاب هاوس سخن می‌گویند و امکانات خاص آن را دلیلی برای دیده شدن این شبکه اجتماعی می‌دانند، البته حضور هنرمندان مطرح و برخی مدیران مطرح حوزه تکنولوژی و فناوری جهان در کلاب هاوس نیز تاثیر فراوانی بر روی شهرت این شبکه اجتماعی گذاشته، چندی پیش بود که ایلان ماسک، مدیر مشهور شرکت‌های تسلا و اسپیس‌ایکس در یکی از اتاق‌های کلاب هاوس حضور پیدا کرد، پس از آن زاکربرگ مدیرعامل فیسبوک و بیل گیتس مدیرعامل پیشین مایکروسافت نیز در کلاب هاوس حضور پیدا کردند.

البته حضور این نام‌های بزرگ در کلاب هوس نشان می‌دهد این شبکه اجتماعی با ویژگی‌های منحصر به فرد خود توانسته هم نظر کاربران و هم نظر چهره‌های شاخص دنیای فناوری را به خود جلب کند.

اما کلاب هاوس چیست؟ چرا کلاب هاوس به این مقدار محبوب شده است؟ تفاوت کلاب هوس با دیگر شبکه‌های اجتماعی مطرح دنیا در چیست؟

در این مقاله می‌خواهیم نگاهی جامع و کامل به شبکه اجتماعی کلاب هاوس بیندازیم و به تمامی سوالات احتمالی شما در خصوص این شبکه اجتماعی پاسخ دهیم، پس با آی‌تی‌رسان همراه باشید:

کلاب هاوس چیست؟

کلاب هاوس چیست؟ این اولین سوالی است که از ما پرسیده می‌شود. کلاب هاوس یک شبکه اجتماعی خاص و متفاوت است که تاکنون نمونه موفقی نداشته، در حال حاضر اکثر شبکه‌های اجتماعی بر متن، تصویر یا ویدیو تمرکز دارند، اما کلاب هوس یک شبکه اجتماعی برای گوش دادن به صحبت دیگران است، البته منظور ما گوش دادن مخفیانه به صحبت‌های خصوصی مردم نیست.

در این شبکه اتاق‌هایی وجود دارد که کاربران می‌توانند داخل آن‌ها شوند و با یکدیگر صحبت کنند، این صحبت می‌تواند با هر زبانی و در مورد هر موضوعی باشد، از گفتگوهای فنی و تخصصی گرفته تا صحبت‌های اجتماعی یا حتی به اصطلاح عامیانه، چرت و پرت گفتن، این شبکه اجتماعی برپایه صحبت کردن و گوش دادن هست، شما می‌توانید وارد یک اتاق شوید و به صحبت دیگران گوش دهید یا آنکه خودتان نیز وارد بحث شده و اظهار نظر کنید.

این موضوع شاید در ابتدا کمی عجیب باشد اما توییتر را در نظر بگیرید، شما در توییتر چه می‌کنید؟ توییتر یک شبکه اجتماعی متن محور برای اظهار نظر و صحبت کردن در خصوص موارد مختلف تخصصی یا عمومی است، در واقع به جز ممنوعیت‌های خاص، هیچ محدودیتی برای ارسال توییت وجود ندارد، شما در مورد هر چیزی می‌توانید صحبت کنید یا برای دیگران نظر بگذارید. حال فرض کنید در شبکه توییتر به جای متن نوشتن، صحبت کنید و به جای پیام گذاشتن به صورت مستقیم با هم صحبت کنید یا تنها صحبت دیگران را بشنوید، کلاب هاوس نوع گفتگو محور توییتر با امکاناتی متفاوت اما بر پایه گفت و شنود است.

آیا کلاب هاوس مانند گوش دادن به پادکست است؟

این موضوع به نوع مدیریت اتاق بستگی دارد، شاید مدیر اتاق از چند کارشناس دعوت کند تا در مورد موضوعی گفتگو کنند، در این حالت تنها این افراد می‌توانند صحبت کنند و دیگران باید گوش دهند، در این نوع اتاق‌ها معمولا برای پرسیدن سوال، به دیگر کاربران اجازه صحبت کردن داده می‌شود.

اما نوع دیگر اتاق‌ها بر اساس گفتگوی جمعی است و معمولا تعداد زیادی از کاربران می‌توانند با هم صحبت کنند، البته مسئول اتاق باید بتواند فضای گفتگو را مدیریت کند و مانع به هم ریختگی جو مکالمه شود. در حال حاضر معمولا در هر اتاق تنها به چندین نفر اجازه صحبت داده می‌شود و کاربران دیگر با درخواست می‌توانند وارد گفتگو شوند، این کار به مدیریت بهتر بحث کمک می‌کند.

بنابراین فضای کلی کلاب هاوس با پادکست بسیار متفاوت است، اما مدیر اتاق می‌تواند اتاق را همانند یک پادکست آنلاین مدیریت کند. ضمن اینکه باید دقت داشت کاربران کلاب هاوس تنها با گوشی‌های خود صحبت می‌کنند، بنابراین خبری از میکروفون‌های گران قیمت، تجهیزات صدا، ویرایش صدا، افکت صدا، نویزگیر و این موارد نیست، در این فضا کاربران بسیار عادی توسط گوشی‌های خود صحبت می‌کنند و کیفیت صدا همانند یک مکالمه تلفنی است.

واقعا در کلاب هاوس از عکس و ویدیو خبری نیست؟

خیر، کلاب هاوس جایی برای نمایش عکس و ویدیو نیست، یکی از مهم‌ترین دلایلی که کلاب هوس مطرح شده هم همین است. در کلاب هاوس زیبایی ظاهری یا توانایی‌های نمایشی شما اهمیتی ندارد، در کلاب هوس باید حرف بزنید، به قول قدیمی‌ها تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد. همین ویژگی موجب شده تا کلاب هوس نظر قشر فرهیخته و متخصص را بیشتر جلب کرده باشد، در کلاب هاوس نمی‌توانید خود را نشان بدهید، تنها باید حرف بزنید.

البته به این شکل نیست که کلاب هاوس تنها محلی برای گفتگوهای تخصصی و کارشناسانه باشد، همانطور که گفتم شما می‌توانید با دوستان‌تان جمع شوید و در مورد یک موضوع روزانه یا خیلی معمولی حرف بزنید.

قوانین کلاب هاوس چیست؟ چرا این شبکه اجتماعی خاص است؟

شاید قوانین کلاب هاوس در ابتدا عجیب یا نامتعارف باشند، اما قوانین جالب این شبکه اجتماعی از مهم‌ترین دلایلی است که نام کلاب هوس را بر سر زبان‌ها انداخته و شما را وادار کرده تا این متن را بخوانید. اولین قانون کلاب هاوس آن است که هرکسی نمی‌تواند وارد آن شود، شما در حال حاضر می‌توانید در کلاب هوس ثبت نام کنید، اما اجازه ورود به این شبکه اجتماعی را نخواهید یافت. ورود به کلاب هاوس تنها با دعوتنامه از افرادی که در حال حاضر عضو کلاب هوس هستند، امکان پذیر است.

هر کدام از افرادی که در حال حاضر عضو کلاب هاوس هستند، می‌توانند برای 2 نفر دعوتنامه ارسال کنند و به آن‌ها اجازه ورود به کلاب هوس را بدهند، در غیر این صورت راهی برای ورود به کلاب هاوس و استفاده از این شبکه اجتماعی وجود ندارد. همین قانون موجب شده تا حد زیادی از کاربران اضافی یا کاربرانی که چندین اکانت فیک می‌سازند یا قصد استفاده سودمند از این شبکه اجتماعی را ندارند، وارد آن نشوند و این شبکه اجتماعی برای کسانی که به دنبال استفاده درست از آن هستند، باقی می‌ماند.

قانون دوم در مورد این شبکه اجتماعی آن است که در اتاق‌ها هر کاربری حق صحبت کردن را ندارد، ورود به اتاق و اجازه صحبت در آن منوط به اجازه مدیر اتاق است، بنابراین مدیر اتاق می‌تواند جلوی صحبت کردن همزمان چند نفر را بگیرد یا کاربران بی‌اخلاق را از اتاق حذف کند. برای صحبت کردن نیز باید بر روی آیکون دست کلیک کنید تا به نوعی دست خود را بلند کرده و اجازه بگیرید، در واقع در کلاب هاوس بر خلاف دیگر شبکه‌های اجتماعی، می‌توان بهتر شرایط حضور کاربران را مدیریت کرد و گفتگوی مفیدتری برای همه اعضای اتاق فراهم آورد.

در کلاب هاوس اتاق‌ها درون یک دسته بندی کلی قرار می‌گیرند که شما می‌توانید از طریق آن، اتاق با موضوعات یا بهتر بگوییم، مبحث‌های موردعلاقه خود را پیدا کرده و وارد آن شوید. دسته بندی این مباحث شامل آموزش، ورزش، زندگی، باورها، مکان‌ها و سلامتی می‌شود که هر کدام چندین زیرشاخه برای مشخص شدن دقیق‌تر بحث دارند.

در حال حاضر حضور در اتاق‌ها از نظر تعداد کاربران محدودیتی ندارد، پیش‌تر محدودیت 5 هزار نفری برای حضور کاربران در یک اتاق وجود داشت که مدیران کلاب هوس این محدودیت را برداشتند.

یکی دیگر از قوانین مهم کلاب هوس عدم وجود قابلیتی برای ضبط گفتگوها یا دانلود آن‌هاست، در کلاب هاوس صحبتی که زدید، گفته شده و دیگر دسترسی به آن ندارید.

البته این قابلیت ابعاد دیگری نیز دارد، اگر کسی بخواهد با استفاده از گوشی خود گفتگوها را ضبط کند، کلاب هوس متوجه شده و آن کاربر به همراه معرفی کننده‌اش از کلاب هاوس اخراج می‌شوند.

به همین دلیل باید حواستان باشد که به کی دعوت نامه می‌دهید، زیرا در صورت تخلف او، شما نیز از کلاب هوس اخراج خواهید شد، این قانون باعث می‌شود به دست آوردن دعوتنامه کلاب هوس خیلی آسان نباشد.

آیا محدودیتی برای گفتگوهای مطرح شده وجود دارد؟

در این شبکه اجتماعی تقریبا می‌توانید در مورد همه چیز صحبت کنید، تنها مواردی مانند صحبت از خشونت و نژادپرستی ممنوع است که جلوگیری از ایجاد گفتگو در این زمینه به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های مدیران کلاب‌ هاوس نیز تبدیل شده، طبق قوانین شما نباید در خصوص موضوعات این چنینی صحبت کنید اما قطعا همواره افرادی هستند تا قوانین را زیر پا بگذارند.

آزادی گفتگوهای کلاب هاوس موجب شده تا این شبکه اجتماعی در چین مسدود شود، دولت چین خیلی با آزادی بیان رابطه خوبی ندارد و این شبکه در این کشور مسدود شده است.

چرا کلاب ‌هوس نسخه اندروید ندارد؟

متاسفانه کلاب هاوس تنها برای iOS منتشر شده اما به زودی نسخه اندروید آن نیز عرضه خواهد شد. این برنامه نسخه دسکتاپ و تحت وب نیز ندارد، بنابراین تنها کاربران آیفون می‌توانند از این شبکه اجتماعی استفاده کنند، یکی از دلایل کوچک بودن دایره کاربران این شبکه اجتماعی و سخت بودن پیدا کردن دعوت نامه کلاب هوس نیز همین مورد است.

پس تکلیف اندرویدی‌های طرفدار کلاب هاوس چیست؟ توسعه دهندگان این شبکه اجتماعی اعلام کردند که نسخه اندروید در حال تولید است و به زودی عرضه می‌شود، این اتفاق باعث رشد چشمگیر مخاطبان کلاب هوس می‌شود، همانطور که در نمودار زیر مشاهده می‌کنید، تعداد کاربران این شبکه اجتماعی طرف مدت کوتاهی به 3 میلیون نفر رسیده و همچنان در حال رشد است.

پیش‌بینی می‌شود با عرضه نسخه اندروید تعداد کاربران این شبکه اجتماعی به بیش از 50 میلیون نفر برسد، اتفاقی که نیاز به آمادگی و توسعه زیرساخت‌های کلاب هاوس دارد. این حجم از استقبال ممکن است سرورهای این شبکه را دچار اختلال کند، بنابراین مدیران کلاب هوس باید آماده باشند، به نظر می‌رسد یکی از دلایل طولانی شدن عرضه نسخه اندروید نیز گسترش سرورهای کلاب هوس باشد.

آیا کلاب هاوس به حریم شخصی احترام می‌گذارد؟

خیلی زود است تا در این خصوص اظهار نظر کنیم اما گفتگوهای صورت گرفته در این شبکه اجتماعی به طور قطع در سرورهای کلاب‌ هوس ذخیره می‌شود بنابراین امکان فاش شدن اطلاعات در آینده وجود دارد. البته تا همین حالا نیز یک بار اطلاعات کاربران فاش شده و موضوعات مربوط به ایمنی در این شبکه اجتماعی قابل اطمینان نیست. با عرضه نسخه اندروید و افزایش تعداد کاربران کلاب هوس احتمال اضافه شدن تبلیغات درون برنامه‌ای به این سرویس وجود دارد و این احتمال فاش شدن اطلاعات را چندین برابر می‌کند.

آیا می‌توان حساب کلاب هاوس را پاک کرد؟

همانطور که ورود به این شبکه خاص دشوار است، برای خروج از این شبکه اجتماعی نیز مشکلات خاص خود را دارید. در این شبکه اجتماعی گزینه‌ای برای خروج از حساب یا پاک کردن آن وجود ندارد، شما برای بستن حساب خود باید به ایمیل کلاب هاوس به نشانی support@alphaexplorationco.com درخواست دهید تا حساب شما حذف شود!

نوشته کلاب هاوس چیست؟ یک شبکه اجتماعی متفاوت با قوانین خاص اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

معمولا مردم چاپگرها را گجت‌های جذابی نمی‌دانند. مردم این دستگاه‌ها را به‌نوعی خسته‌کننده و مستعد بروز مشکلات گوناگونی می‌دانند. علاوه بر این‌ها، چاپگرها جهت انجام وظایف خود، به پودر چاپ یا جوهر نیازمند هستند. اما آیا می‌دانستید که چاپگرهایی نیز وجود داشته که به هیچ نوع جوهری نیاز ندارند؟ بله، منظورمان پرینتر حرارتی است.

شاید در زندگی روزمره خود با این نوع دستگاه‌ها نیز روبه‌رو شده و با آن‌ها کار کرده باشید. چنین چاپگرهایی بیشتر در کسب‌و‌کارها مورد استفاده قرار می‌گیرند. البته نسخه‌های مقرون‌به‌صرفه‌تری نیز از این نوع دستگاه‌ها وجود دارند. فناوری به کار رفته در این پرینترها، بسیار جالب بوده و می‌تواند برای شما نیز مفید باشد.

منظور از پرینتر حرارتی چیست؟

انواع مختلفی از چاپگرها وجود دارند، اما در حالت کلی، عملکرد آن‌ها بر مبنای جوهر و یا پودر است. چاپگرهای حرارتی از چنین موادی استفاده نمی‌کنند. در این چاپگرها چیزی بر روی کاغذ ریخته نمی‌شود، بلکه این خود کاغذ است که باعث ظاهر شدن تصویر می‌شود. در چاپگرهای عادی، هنگامی‌که کارتریج جوهر و یا پودر خالی شود، آنگاه باید آن را مجددا شارژ کرد. اما از آنجایی که پرینترهای حرارتی جهت چاپ کردن، از هیچ ماده‌ای استفاده نمی‌کنند، پس تنها چیزی که باید آن را جایگزین کنید، همان کاغذ است. به همین دلیل شیوه استفاده از این دستگاه‌ها، آسان‌تر بوده و همچنین هزینه کمتری نیز برای کاربر خواهند داشت.

چاپگرهای حرارتی در همه جای اطراف ما وجود دارند. از این دستگاه‌ها جهت چاپ کردن بلیط هواپیما، رسید خرید، برچسب‌های حمل‌و‌نقل، کاغذهای بانکی و … استفاده می‌شود. بسیاری از دستگاه‌های فکس در دهه 1990 میلادی، از فناوری چاپ حرارتی استفاده می‌کردند، اما در ادامه این فناوری در این دستگاه‌ها جای خود را به پرینت لیزری و یا چاپگرهای جوهر افشان داد.

از آنجایی که این دستگاه‌ها جمع‌و‌جور بوده، جابجایی آن‌ها آسان است، سرعت بالایی داشته، تمیز بوده و همچنین هزینه کمتری نیز دارند، پس طبیعی است که کسب‌و‌کارها نیز از آن‌ها راضی باشند. بنابراین اگر در جایی دیدید که برچسب‌هایی بسیار سریع چاپ می‌شوند، آنگاه بدانید که پای پرینترهای حرارتی در میان است.

شیوه کار چاپگرهای حرارتی

در حالت کلی، دو نوع چاپگر حرارتی وجود دارد: حرارتی مستقیم و انتقال دهنده حرارت. در این مطلب قصد داریم که بیشتر به نوع حرارتی مستقیم بپردازیم. چاپگرهای از نوع انتقال حرارت، در قالب روبان‌ها (رول مواد پوشش داده شده با جوهر) از جوهر استفاده می‌کنند. در این چاپگرها، روبان در نقاط خاصی گرم شده و سپس جوهر ذوب شده، بر روی کاغذ ریخته می‌شود. این در حالی است که پرینترهای حرارتی مستقیم، به هیچ نوع جوهر و یا پودری احتیاج ندارند.

یک چاپگر حرارتی مستقیم دارای یک هد حرارتی بوده که به ایجاد گرما می‌پردازد. این هد حرارتی در هنگام حرکت، کاغذ مخصوص را در نقاط خاصی گرم می‌کند. هر نقطه‌ای که گرم می‌شود، در آن نقطه رنگ مشخص شده نیز نمایان خواهد شد.

از آنجایی که رنگ‌ها در خود کاغذ وجود دارند، پس کیفیت چاپ نیز می‌تواند تاحدودی محدود باشد. اکثر کاغذهای حرارتی فقط دارای رنگ سیاه هستند. به همین دلیل این کاغذها برای موارد ساده همانند رسیدها و دفاتر برنامه‌ریزی مناسب هستند. همچنین لازم به ذکر است که بگوییم موارد چاپ شده پس از مدتی پاک خواهند شد، بنابراین این فناوری برای پروژه‌های بلندمدت، مناسب نیست.

یکی از استثناهای موجود در این رابطه، فناوری ZINK بوده که نام کامل آن همان Zero INK است. همانند سایر چاپگرهای حرارتی مستقیم، پرینترهای ZINK نیز از کاغذ حرارتی استفاده می‌کنند. به هر حال، کاغذ ZINK چندین لایه حساس به گرما دارد که در آن‌ها رنگ‌های فیروزه‌ای، ارغوانی و زرد، قرار داده شده‌اند.

با کنترل دقیق دما و طول پالس‌های گرما، چاپگرهای ZINK سعی می‌کنند که جهت نمایان کردن رنگ‌های گوناگون، گرما را به لایه‌های مختلف انتقال دهند. اعمال سریع و کوتاه گرمای شدید، باعث پدیدار شدن رنگ زرد، اعمال طولانی گرمای ضعیف، باعث نمایان شدن رنگ فیروزه‌ای شده و اکنون آن پیکسل نیز به رنگ سبز درمی‌آید.

یکی دیگر از مواردی که کیفیت را تحت تأثیر قرار می‌دهد، دقت DPI (یا همان نقطه در هر اینچ) هد حرارتی است. هر چه تعداد نقاطی که امکان گرم شدن دارند، در هد چاپگر بیشتر باشد، آنگاه وضوح چاپ نیز بالاتر خواهد بود. یک پرینتر حرارتی عادی، دارای DPI حدود 200 الی 300 است. این در حالی است که یک چاپگر ZINK می‌تواند به رقم‌های بسیار بالاتر از این نیز دست پیدا کند.

این مطلب را نیز بخوانید: پرینتر سه‌بعدی چیست و چه قیمتی دارد؟!

آیا می‌توان یک چاپگر حرارتی را برای استفاده شخصی، تهیه کرد؟

چاپگرهای حرارتی فقط جهت استفاده در کسب‌و‌کارها، ساخته نشده‌اند. هر چند که این دستگاه‌ها بیشتر توسط شرکت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما در هر صورت همانند بسیاری از گجت‌های دیگر، نسخه مخصوص کاربران عادی این دستگاه‌ها نیز وجود دارند. اکثر این چاپگرها جهت ایجاد برچسب، مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما در هر صورت می‌توان کاربردهای دیگری را نیز برای آن‌ها پیدا کرد.

برندی به اسم Phomemo، چاپگرهای حرارتی کوچکی را ارائه داده که می‌توان آن‌ها را از طریق بلوتوث به گوشی و یا تبلت‌، متصل کرد. همچنین چاپگرهایی نیز وجود دارند که از کاغذهای حرارتی زرد رنگ چسبی، استفاده می‌کنند. از چنین چاپگرهایی می‌توان جهت چاپ لیست خرید، لیست کارهایی که باید انجام شود و همچنین پازل‌ها، استفاده کرد.

پرینترهای Zink که پیش‌تر به آن‌ها اشاره کردیم، قیمتی نزدیک به پرینترهای Phomemo دارند، اما طبیعتا کاغذ مورد استفاده آن‌ها، کمی گران‌تر است. این چاپگرها جهت چاپ کردن یک تصویر رنگی از طریق گوشی همراه، مناسب هستند.

آیا در آینده چاپگرهای حرارتی جای چاپگرهای لیزری و یا جوهر افشان را می‌گیرند؟ احتمالا خیر، اما در هر صورت این دستگاه‌ها می‌توانند برای اهداف خاصی، مناسب باشند. پرینتر حرارتی به کارتریج رنگ و یا پودر احتیاجی ندارد. با استفاده از این چاپگرها، تا زمانی که کاغذ داشته باشید، می‌توانید به پرینت کردن نیز ادامه دهید.

نوشته پرینتر حرارتی چیست و چگونه کار می‌کند؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

احتمالا در هنگام خرید هدفون‌ بلوتوثی خود، کمی بعد با مقاله‌ای نیز مواجه شده باشید که ار خطرات امواج بلوتوث می‌گوید. در این مطلب قصد داریم که صحت‌و‌سقم این موضوع را بررسی کرده و ببنیم که آیا واقعا باید نگران این موضوع باشید یا خیر؟

در این مطلب قصد داریم به شما بگوییم که بلوتوث واقعا چیست. پس اگر در مورد ایمنی امواج این فناوری برایتان سؤالی پیش‌ آمده و یا اینکه فکر می‌کنید که امواج آن خطرناک هستند، آنگاه پیشنهاد می‌کنیم که ادامه این مطلب را از دست ندهید.

بلوتوث چیست؟

بلوتوث در سال 1989 معرفی شد و کم‌کم توانست که توسعه پیدا کند و جای کابل‌ها را در بسیاری از موارد، بگیرد. تا سال 1999، اولین هدست موبایلی بدون ‌سیم، اولین استفاده کننده از این فناوری بود. از آن زمان به بعد، بلوتوث در لپ‌تاپ‌ها، گوشی‌های همراه، هدفون‌ها، اسپیکرها، صفحه‌کلیدها، چاپگرها و …، دیده می‌شود. در واقع این فناوری توانسته که طیف گسترده‌ای از اتصالات کوتاه-برد را پوشش دهد.

بلوتوث از یک پروتکل بسته-محور استفاده می‌کند. این فناوری با استفاده از معماری ارباب/برده می‌تواند به‌صورت همزمان ، ارتباط 7 دستگاه بر بستر پایکونت (یک نوع شبکه) را برقرار سازد. از طریق یک سیستم ارتباطی رادیویی، این دستگاه‌ها می‌توانند به‌صورت بی‌سیم با یکدیگر تعامل داشته باشند.

بسته به کلاس بلوتوث مورد استفاده، این فناوری می‌تواند تا فاصله 300 فوتی نیز همچنان کار کند. البته این قضیه به شرایط موجود در بین دستگاه‌ها نیز بستگی دارد، مثلا دیوارها، سایر سیگنال‌ها و … بلوتوث از تشعشعات الکترومغناطیسی (EMR) استفاده می‌کند. شاید در اینجا از تشعشعات نام برده شده باشد، اما لازم نیست که نگران باشید. در زیر به شیوه کار EMR می‌پردازیم.

تشعشعات الکترومغناطیسی چگونه کار می‌کنند؟

EMR انرژی نامرئی ساطع شده توسط اشیاء در فرکانس‌های مختلف است. بر طبق گفته‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) در آمریکا، فرکانس‌های EMR بالاتر، سطوح انرژی بالاتری را نیز در خود جای می‌دهند.

دو نوع EMR وجود دارد: EMR یونیزه شده و غیر-یونیزه شده. هر دوی این EMR‌ها از منابع طبیعی و مصنوعی نشأت می‌گیرند. EMR یونیزه شده در دستگاه‌های اشعه ایکس و تابش مستقیم نور خورشید، یافت می‌شود. این نوع از EMR می‌تواند الکترون‌ها را از اتم‌ها جدا کنند که همین موضوع باعث می‌شود که خطرات بالقوه‌ای برای بدن انسان داشته باشد.

این در حالی است که EMR غیر-یونیزه از فرکانس‌های پایین‌تری استفاده کرده و در نتیجه انرژی کمتری را نیز تولید می‌کند. از جمله لوازم خانگی که این نوع از تشعشعات را ساطع می‌کنند، می‌توان به لامپ‌ها، گوشی‌های هوشمند، تلویزیون و البته دستگاه‌های بلوتوثی، اشاره کرد.

این مطلب را نیز بخوانید: چرا بهتر است برای پرتوگیری کمتر از امواج رادیویی به دکل‌های موبایل نزدیک‌تر باشیم؟!

آیا تشعشعات بلوتوث، خطرناک هستند؟

تمامی دستگاه‌های بلوتوثی، تشعشعات غیر-یونیزه الکترومغناطیسی سطح پایین را ساطع می‌کنند. شاید تحقیقات مرتبط با ایمنی EMR غیر-یونیزه، چندان با یکدیگر سازگار نباشند، اما در برخی از موارد نیز اجماع وجود دارد.

به گفته مؤسسه ملی سرطان در آمریکا، تنها تأثیر زیستی قابل تشخیص تشعشعات فرکانس‌های رادیویی در بدن انسان‌ها، گرما است. به دلیل سطوح پایین انرژی، EMR غیر-یونیزه نیز جهت شکستن رشته‌های شیمیایی و یا حذف الکترون‌ها، انرژی کافی را در اختیار ندارد. علاوه بر این، سازمان غذا و دارو (FDA) آمریکا نیز گفته است که EMR غیر-یونیزه در دوزهای کوچک می‌تواند تأثیر نامطلوب کوچکی (و یا حتی هیچ) بر بدن انسان‌ها بگذارد.

آیا باید نگران خطرات امواج بلوتوث باشیم؟

تا زمانی که فرکانس‌های ساطع شده، کمتر از محدودیت‌های تعیین شده توسط کمیته ارتباطات فدرال (FCC) باشند، آنگاه می‌توان گفت که دستگاه بلوتوثی شما در استفاده‌های روزانه، خطری نخواهد داشت. FCC یک نرخ جذب خاص (SAR) (یا چه مقدار انرژی فرکانس‌های رادیویی توسط بدن جذب می‌شود (بر حسب وات به ازای هر کیلوگرم و یا میلی وات به ازای هر سانتی‌متر مربع)) را منتشر می‌کند.

به‌عنوان مثال، در ایالات‌ متحده، این محدودیت، 1.6 وات به ازای هر کیلوگرم تعیین شده است. این در حالی است که در اروپا، این مقدار برای دستگاه‌های موبایلی، 2.0 وات به ازای هر کیلوگرم است. مثلا مقدار SAR مربوط به اپل ایرپاد، 0.466 وات به ازای هر کیلوگرم است. با این اوصاف، برقراری تماس از طریق اپل ایرپاد، ایمن‌تر از خود گوشی است.

چگونه بفهمیم که امواج دستگاه ما، مضر نیستند؟

اگر می‌خواهید که مقدار ایمن بودن دستگاه بلوتوثی خود را بفهمید، آنگاه یکی از راه‌کارها این است که از اطلاعات SAR استفاده کنید. جهت بررسی کردن این مقدار نیز راه‌کارهای گوناگونی وجود دارند.

مراجعه به تنظیمات دستگاه

بسیاری از دستگاه‌ها در تنظیمات خود، مقدار SAR را نشان می‌دهند. در دستگاه‌هایی همانند آیفون و آیپد باید به “Settings > General > Legal > RF Exposure” بروید.

البته می‌توانید از کد USSD نیز جهت پیدا کردن SAR متعلق به دستگاه خود، استفاده کنید. در این رابطه باید “#07#*” را شماره‌گیری کنید.

به وب‌سایت تولید کننده دستگاه خود مراجعه کنید

اگر دستگاه شما توسط یک تولید کننده بزرگ تولید شده، آنگاه آسان‌ترین راه‌کار این است که “نام دستگاه خود + SAR value” را در اینترنت حست‌و‌جو کنید. اکثر تولید کنندگان نیز اطلاعات دستگاه‌های تولیدی خود را بر روی وب‌سایت خود، قرار می‌دهند.

به‌عنوان مثال، سامسونگ یک صفحه اختصاصی جهت پیدا کردن رتبه‌بندی دستگاه‌های تولیدی خود را ارائه کرده است.

پایگاه اطلاعاتی FCC

اگر نتوانستید که از طریق موتورهای جست‌و‌جو، مشخصات SAR دستگاه خود را پیدا کنید، آنگاه می‌توانید به وب‌سایت FCC سر زده و لیست دستگاه‌های تأیید شده را در آنجا، مشاهده کنید. جهت انجام این کار باید به پایگاه اطلاعاتی FCC مراجعه کرده و سپس FCC ID متعلق به دستگاه خود را وارد کنید.

در رابطه با گوشی‌های موبایل، می‌توانید FCC ID را بر روی کاور، پشت باتری و یا دفترچه راهنما، مشاهده کنید. با استفاده از بخش FCC Equipment Authorization موجود در وب‌سایت FCC می‌توانید بفهمید که آیا دستگاه شما، با استانداردهای SAR مطابقت دارد یا خیر.

این مطلب را نیز بخوانید: آیا امواج رادیویی موبایل روی پرندگان تاثیرگذار هستند؟

شیوه استفاده ایمن از دستگاه‌های بلوتوثی

در بالا به مبحث خطرات امواج بلوتوث پرداختیم. طبیعتا استفاده از دستگاه‌های بلوتوثی، می‌تواند مزیت‌های خاص خود را نیز داشته باشد. در زیر قصد داریم که چندین راه‌کار جهت استفاده ایمن از این دستگاه‌ها را برای شما بازگو کنیم.

در هنگام استفاده از گوشی خود، فاصله بیشتری با آن داشته باشید

در هنگام برقراری تماس با استفاده از گوشی خود، سعی کنید که گوشی از گوش شما، حداقل یک سانتی‌متر فاصله داشته باشد. در صورت امکان، سعی کنید که به‌جای اسپیکر داخلی دستگاه، از ایرفون‌های بلوتوثی که انرژی کمتری نیز مصرف می‌کنند، استفاده کنید.

کودکان را کمتر در معرض امواج بلوتوثی قرار دهید

هنگامی‌که بحث بر سر کودکان باشد، آنگاه باید در رابطه با استفاده از این دستگاه‌ها، بیشتر دقت کنید. کودکان همچنان در حال رشد بوده و به همین دلیل نسبت به بزرگسالان، بیشتر به تشعشعات حساس هستند.

دستگاه خود را با دقت انتخاب کنید

اگر امکانش را داشتید، آنگاه بهتر است که در هنگام خرید، همیشه دستگاه‌های دارای رتبه‌بندی SAR پایین‌تری را انتخاب کنید. همچنین سعی کنید که محصولات شرکت‌هایی را خریداری کنید که در طول زمان، تطابق و سازگاری بیشتری با استانداردهای FCC داشته‌اند. همیشه چنین شرکت‌هایی سعی دارند که محصولاتی را تولید کنند که بتوانند آزمون‌های سخت‌گیرانه را پشت سر بگذارند.

با احتیاط از دستگاه‌های بلوتوثی استفاده کنید

در بالا سعی کردیم که به موضوع خطرات امواج بلوتوث بپردازیم. طبیعتا همیشه این نگرانی وجود خواهد داشت. اگر در زمینه ایمنی تشعشعات بلوتوثی دستگاه خود مطمئن نیستید، آنگاه جهت شروع می‌توانید تأییدیه FCC دستگاه‌ خود را بررسی کنید. اکثر اوقات، دستگاه‌هایی که توانسته باشند استانداردها را رعایت کنند، برای مصرف کننده نیز خطری نخواهند داشت.

هنگامی‌که بحث بر سر ایمنی باشد، آنگاه بهتر است که همیشه جانب احتیاط را نگه دارید. البته وقتی که می‌گوییم در این زمینه باید احتیاط کنید، لزوما بدین معنا نیست که نباید از تجربه کار با دستگاه خود، لذت ببرید. در نهایت بهتر است که پیش از خرید گجت خود، چند دقیقه‌ای بیشتر وقت گذاشته و ببینید که آیا استانداردهای مربوطه را رعایت کرده یا خیر و همچنین بهتر است که ایمنی را در شیوه استفاده نیز رعایت کنید.

نوشته آیا امواج بلوتوث برای بدن مضر هستند؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

اندروید را می‌توان محبوب‌ترین سیستم‌عامل موبایلی سرتاسر جهان دانست. این سیستم‌عامل از زمان عرضه اولیه خود در سال 2008، پیشرفت زیادی کرده و اکنون می‌توانیم آن را بر روی گوشی‌های پرچمدار بسیاری، مشاهده کنیم. حال پرسشی که پیش می‌آید این است که چه چیزی باعث محبوبیت این سیستم‌عامل شده است؟ اندروید هنوز از چه مشکلاتی رنج می‌برد؟ در این مطلب قصد داریم که به مزایا و معایب اندروید بپردازیم.

5 مورد از بهترین مزیت‌های اندروید

بحث در مورد مزایا و معایب اندروید را با بازگو کردن نقاط قوت آن آغاز می‌کنیم. معمولا هر شخصی بسته به نیازهای خود، مزیت‌های خاصی از این سیستم‌عامل را در نظر می‌گیرد، اما در هر صورت، موارد عمومی به شرح زیر هستند:

1. امکان نصب اپلیکیشن‌ها بدون نیاز به گوگل پلی

اگر نمی‌توانید که اپلیکیشن موردنظر خود را در گوگل پلی پیدا کنید، آنگاه با اعمال تغییراتی در تنظیمات گوشی خود، می‌توانید آن را از جایی دیگر دانلود و نصب کنید. دستگاه‌های اندرویدی به شما این امکان را می‌دهند که اپلیکیشن‌های ناموجود در فروشگاه گوگل پلی را نیز نصب کنید. بنابراین می‌توانید از مزیت‌های سایر فروشگاه‌ها نیز برخوردار شوید.

فروشگاه‌هایی همانند APKPure و APKMirror از جمله مواردی هستند که علاوه بر امن بودن، می‌توانند طیف وسیعی از برنامه‌های موردنیاز دستگاه‌های اندرویدی را در اختیار کاربران قرار دهند. از طرفی دیگر، سیستم‌عامل iOS شما را از این موضوع منع می‌کند. بنابراین کاربران گوشی‌های آیفون مجبور هستند که هر آنچه را که اپل تأیید می‌کند، بر روی دستگاه خود نصب کنند.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه گوشی اندروید خود را برای اجرای بهتر بازی‌ها، بهینه کنیم؟

2. نوآوری‌های سخت‌افزاری

دستگاه‌های اندرویدی، طیف گسترده‌ای از پیکربندی‌‎های سخت‌افزاری را در اختیار مشتریان خود قرار می‌دهند. بنابراین در زمینه انتخاب پردازنده، ظرفیت باتری، مقدار رم، حافظه داخلی و همچنین پشتیبانی از کارت‌های حافظه، گزینه‌های زیادی را در اختیار خواهید داشت.

همچنین در زمینه اندازه‌، شکل گوشی و سایر ویژگی‌های گجت‌ها نیز می‌توانید انتخاب‌های زیادی داشته باشید. بسیاری از نوآوری‌های سخت‌افزاری همانند گوشی‌های تاشونده، اسکنرهای اثرانگشت موجود در زیر نمایشگرها و همچنین دوربین‌های سلفی بیرون جهنده (پاپ-آپ) نیز برای اولین بار در دستگاه‌های اندرویدی دیده شده‌اند.

3. حافظه قابل افزایش

پر شدن حافظه داخلی برای بسیاری از کاربران دستگاه‌های اندرویدی، مشکل چندانی به حساب نمی‌آید. دلیل این موضوع نیز به امکان استفاده از کارت‌های حافظه بازمی‌گردد. بدین ترتیب کاربران گجت‌های اندرویدی می‌توانند هر زمان که بخواهند، ظرفیت حافظه گوشی خود را افزایش دهند. همچنین علاوه بر تصاویر و ویدیوها، می‌توانید اپلیکیشن‌های مورد علاقه خود را نیز بر روی کارت حافظه، ذخیره کنید.

البته همه دستگاه‌های اندرویدی نیز از کارت حافظه پشتیبانی نمی‌کنند. به‌عنوان نمونه در این زمینه می‌توان به سامسونگ گلکسی S21 اشاره کرد. اگر گوشی موردنظر شما از کارت حافظه پشتیبانی نمی‌کند، آنگاه باید بیشتر به ظرفیت حافظه داخلی آن، توجه کنید.

4. ویجت‌ها

ویجت‌ها ابزارک‌هایی هستند که سعی می‌کنند اطلاعاتی را که نیازمند دسترسی سریع به آن‌ها هستید، در اختیار شما قرار دهند. اپلیکیشن‌هایی همانند تقویم و یادآورهای آن، پیش‌بینی آب‌و‌هوا و سرتیتر اخبار، از جمله این موارد هستند. برخی از ویجت‌ها بیشتر جنبه اطلاع رسانی داشته و برخی دیگر نیز کنترل‌های راحت‌تری را در اختیار شما قرار می‌دهند؛ همانند اپلیکیشن‌های پخش فایل‌های رسانه‌ای.

هر چند که دستگاه‌های مبتنی بر iOS نیز ویجت دارند، اما ویجت‌های اندرویدی، پیچیده‌تر و قدرتمندتر هستند. ویجت‌های اندروید به شما این امکان را می‌دهند که با کمترین تلاش، اطلاعات موردنیاز خود را دریافت کنید.

این مطلب را نیز بخوانید: آموزش افزایش میزان رم گوشی اندروید با استفاده از کارت حافظه

5. گزینه‌های متنوع‌تر

همان‌طور که می‌دانید، اندروید سیستم‌عاملی است که بر روی طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها نصب می‌شود. این موضوع بدین معنا است که می‌توانید از میان طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها، به انتخاب بپردازید.

هر برند فعال در این زمینه سعی دارد که سخت‌افزار و قابلیت‌های متمایزی را ارائه دهد و همچنین بازار خاصی را نیز مورد هدف قرار ‌دهد. گوشی‌های اندرویدی از لحاظ اندازه، حافظه داخلی، پیکسل‌های دوربین، عمر باتری، سبک و … تنوع بالایی را از خود نشان می‌دهند. مهم نیست که چقدر بودجه داشته و یا اینکه می‌خواهید نمایشگر گوشی شما چه اندازه‌ای داشته باشد، در هر صورت می‌توانید گجت اندرویدی موردنظر خود را پیدا کنید.

5 مورد از معایب گوشی‌های اندرویدی

بحث در رابطه با مزایا و معایب اندروید را با بررسی معایب این سیستم‌عامل، ادامه می‌دهیم. در زیر به ویژگی‌های ناخواسته اندروید می‌پردازیم.

1. کیفیت سخت‌افزار، موضوعی ترکیبی است

شاید با خود بگویید که هر چه گزینه‌های خرید بیشتر باشند، پس بهتر است. اگر بخواهید که یک گوشی اندرویدی متناسب با بودجه و نیازهای خود پیدا کنید، آنگاه باید در این زمینه تحقیقات کافی داشته باشید. طبیعتا از آنجایی که شرکت‌های تولید کننده گوشی‌های اندرویدی زیاد بوده و همچنین برندهای مختلفی نیز در این بازار حضور دارند، پس کنترل کیفیت نیز به موضوعی دشوار تبدیل خواهد شد. برندهای مختلفی وجود دارند که حتی نام بسیاری از آن‌ها را نیز نشنیده‌اید که این موضوع نیز می‌تواند دلایل خاص خود را داشته باشد.

برخی از دستگاه‌های اندرویدی، قیمت به‌صرفه‌ای دارند، اما در هر صورت همه چیز آن‌ها به این خوبی نیست. بسیاری از گوشی‌های ارزان‌قیمت، بیش از یک سال دوام نمی‌آورند. از دلایل این موضوع می‌توان به محدودیت‌های سخت‌افزاری و یا مواردی همچون آپدیت نشدن سیستم‌عامل اشاره کرد.

این مطلب را نیز بخوانید: هرآنچه که می‌بایست در رابطه با پوسته‌های اختصاصی اندروید بدانید

2. به یک حساب گوگل نیاز دارید

اگر یک حساب گوگل ندارید، پس چرا باید از یک گوشی اندرویدی استفاده کنید؟ بدون اکانت گوگل نمی‌توانید حداکثر استفاده را از دستگاه اندروید خود ببرید. در مواردی همچون نصب اپلیکیشن‌ها، دانلود محتوا و … باید از یک حساب گوگل استفاده کنید.

گوشی‌های آیفون جهت تأیید اعتبار فعالیت‌ها، از اپل آیدی استفاده می‌کنند. از آنجایی که سیستم‌عامل اندروید متعلق به شرکت گوگل بوده، پس طبیعی است که سرویس‌های این سیستم‌عامل نیز به این شرکت وابسته باشند. البته همان‌طور که می‌دانید، بسیاری از کاربران با این موضوع مشکلی ندارند. البته از طرفی دیگر نیز برخی از مردم دوست دارند که از یک گوشی غیروابسته به گوگل استفاده کنند.

3. پشتیبانی کمتر در زمینه عرضه به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری

در حالی که اپل سال‌ها از گوشی‌های خود پشتیبانی می‌کند، از طرفی دیگر اکثر گوشی‌های اندرویدی، 1 الی 2 آپدیت سیستم‌عامل را دریافت خواهند کرد. در این رابطه، اکثر مدل‌های ارزان‌قیمت، اصلا هیچ آپدیتی را دریافت نمی‌کنند.

شاید بسیاری از کاربران، اهمیت بالایی برای به‌روزرسانی‌های سیستم‌عامل قائل باشند، اما مشکل بزرگ‌تر زمانی ایجاد می‌شود که گوشی شما به‌روزرسانی‌های امنیتی چندانی را دریافت نکند. معمولا گوشی‌های اندرویدی به‌صورت ماهانه، بهینه‌سازهای امنیتی را جهت رفع آسیب‌پذیری‌ها دریافت می‌کنند. اکثر تولید کنندگان دستگاه‌های اندرویدی، هر 1 الی 2 ماه، این آپدیت‌ها را منتشر می‌کنند، اما زمانی که گوشی شما دیگر چنین به‌روزرسانی‌هایی را دریافت نکند، آنگاه این موضوع می‌تواند به یکی از خطرات بالقوه تبدیل شود.

4. وجود تبلیغات زیاد در اپلیکیشن‌ها

تبلیغات ظاهر شونده (پاپ-آپ) یکی دیگر از مواردی هستند که کاربران سیستم‌عامل اندروید را آزار می‌دهند. مقدار تبلیغات می‌تواند در گوشی‌های ارزان‌قیمت نیز بیشتر شود. هر زمان که به فروشگاه گوگل پلی بروید، آنگاه در همه جای آن می‌توانید تبلیغات را مشاهده کنید. حتی برخی از مدل‌های ارزان‌قیمت گوشی‌های اندرویدی، تبلیغات را در میان اعلان‌ها نیز نشان می‌دهند.

معمولا اپلیکیشن‌های iOS، تبلیغات کمتری دارند. البته این موضوع بدین دلیل است که فرهنگ اپلیکیشن‌های پولی در این سیستم‌عامل، بیشتر از اندروید جا افتاده است. در سیستم‌عامل اندروید بیشتر گرایش به سمت تهیه رایگان اپلیکیشن‌ها است.

این مطلب را نیز بخوانید: چه کسی مالک حقیقی سیستم‌عامل اندروید است؟!

5. اپلیکیشن‌های از پیش نصب شده

اکثر تولید کنندگان دستگاه‌های اندرویدی، اپلیکیشن‌های خود را از پیش بر روی دستگاه‌های خود، نصب می‌کنند. بدین ترتیب گاهی اوقات حهت انجام یک کار، دو اپلیکیشن بر روی گوشی خود دارید. به‌عنوان مثال، برخی از شرکت‌ها همانند سامسونگ جهت ایمیل‌رسانی، علاوه بر Gmail، اپلیکیشن ایمیل‌رسانی مخصوص به خود را نیز بر روی گوشی‌ها نصب می‌کنند. این قضیه در مورد مرورگر وب نیز صادق است (دو مرورگر بر روی یک گوشی).

در اکثر مواقع نمی‌توانید این اپلیکیشن‌ها را حذف کنید. البته امکان غیرفعال کردن آن‌ها وجود دارد. با غیرفعال کردن نمی‌توانید فضای اشغال شده توسط اپلیکیشن موردنظر را پس بگیرید، اما در عوض می‌توانید بخش اپلیکیشن‌های خود را مرتب‌تر کنید.

مزایا و معایب سیستم‌عامل اندروید

در بالا سعی کردیم که به مزایا و معایب سیستم‌عامل اندروید بپردازیم. قطعا دلایل مثبت زیادی باعث تبدیل شدن اندروید به محبوب‌ترین سیستم‌عامل موبایلی جهان شده‌اند. کار با این سیستم‌عامل آسان بوده، میلیون‌ها اپلیکیشن دارد و همچنین نوآوری‌های زیادی نیز در آن به چشم می‌خورند. همچنین با طیف قیمتی 100 الی 1000 دلاری، هر کسی می‌تواند یک گوشی اندرویدی داشته باشد.

به هر حال، اندروید نیز کامل و بی‌نقص نیست و طبیعتا کاستی‌هایی دارد که دوست داریم در آینده برطرف شوند. از طرفی، انعطاف‌پذیری این سیستم‌عامل بدین معنا است که اگر هم مشکلی داشته باشید، آنگاه می‌توانید آن را به آسانی رفع کنید.

نوشته سیستم‌عامل اندروید، چه مزایا و معایبی دارد؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.