اندروید را می‌توان محبوب‌ترین سیستم‌عامل موبایلی سرتاسر جهان دانست. این سیستم‌عامل از زمان عرضه اولیه خود در سال 2008، پیشرفت زیادی کرده و اکنون می‌توانیم آن را بر روی گوشی‌های پرچمدار بسیاری، مشاهده کنیم. حال پرسشی که پیش می‌آید این است که چه چیزی باعث محبوبیت این سیستم‌عامل شده است؟ اندروید هنوز از چه مشکلاتی رنج می‌برد؟ در این مطلب قصد داریم که به مزایا و معایب اندروید بپردازیم.

5 مورد از بهترین مزیت‌های اندروید

بحث در مورد مزایا و معایب اندروید را با بازگو کردن نقاط قوت آن آغاز می‌کنیم. معمولا هر شخصی بسته به نیازهای خود، مزیت‌های خاصی از این سیستم‌عامل را در نظر می‌گیرد، اما در هر صورت، موارد عمومی به شرح زیر هستند:

1. امکان نصب اپلیکیشن‌ها بدون نیاز به گوگل پلی

اگر نمی‌توانید که اپلیکیشن موردنظر خود را در گوگل پلی پیدا کنید، آنگاه با اعمال تغییراتی در تنظیمات گوشی خود، می‌توانید آن را از جایی دیگر دانلود و نصب کنید. دستگاه‌های اندرویدی به شما این امکان را می‌دهند که اپلیکیشن‌های ناموجود در فروشگاه گوگل پلی را نیز نصب کنید. بنابراین می‌توانید از مزیت‌های سایر فروشگاه‌ها نیز برخوردار شوید.

فروشگاه‌هایی همانند APKPure و APKMirror از جمله مواردی هستند که علاوه بر امن بودن، می‌توانند طیف وسیعی از برنامه‌های موردنیاز دستگاه‌های اندرویدی را در اختیار کاربران قرار دهند. از طرفی دیگر، سیستم‌عامل iOS شما را از این موضوع منع می‌کند. بنابراین کاربران گوشی‌های آیفون مجبور هستند که هر آنچه را که اپل تأیید می‌کند، بر روی دستگاه خود نصب کنند.

این مطلب را نیز بخوانید: چگونه گوشی اندروید خود را برای اجرای بهتر بازی‌ها، بهینه کنیم؟

2. نوآوری‌های سخت‌افزاری

دستگاه‌های اندرویدی، طیف گسترده‌ای از پیکربندی‌‎های سخت‌افزاری را در اختیار مشتریان خود قرار می‌دهند. بنابراین در زمینه انتخاب پردازنده، ظرفیت باتری، مقدار رم، حافظه داخلی و همچنین پشتیبانی از کارت‌های حافظه، گزینه‌های زیادی را در اختیار خواهید داشت.

همچنین در زمینه اندازه‌، شکل گوشی و سایر ویژگی‌های گجت‌ها نیز می‌توانید انتخاب‌های زیادی داشته باشید. بسیاری از نوآوری‌های سخت‌افزاری همانند گوشی‌های تاشونده، اسکنرهای اثرانگشت موجود در زیر نمایشگرها و همچنین دوربین‌های سلفی بیرون جهنده (پاپ-آپ) نیز برای اولین بار در دستگاه‌های اندرویدی دیده شده‌اند.

3. حافظه قابل افزایش

پر شدن حافظه داخلی برای بسیاری از کاربران دستگاه‌های اندرویدی، مشکل چندانی به حساب نمی‌آید. دلیل این موضوع نیز به امکان استفاده از کارت‌های حافظه بازمی‌گردد. بدین ترتیب کاربران گجت‌های اندرویدی می‌توانند هر زمان که بخواهند، ظرفیت حافظه گوشی خود را افزایش دهند. همچنین علاوه بر تصاویر و ویدیوها، می‌توانید اپلیکیشن‌های مورد علاقه خود را نیز بر روی کارت حافظه، ذخیره کنید.

البته همه دستگاه‌های اندرویدی نیز از کارت حافظه پشتیبانی نمی‌کنند. به‌عنوان نمونه در این زمینه می‌توان به سامسونگ گلکسی S21 اشاره کرد. اگر گوشی موردنظر شما از کارت حافظه پشتیبانی نمی‌کند، آنگاه باید بیشتر به ظرفیت حافظه داخلی آن، توجه کنید.

4. ویجت‌ها

ویجت‌ها ابزارک‌هایی هستند که سعی می‌کنند اطلاعاتی را که نیازمند دسترسی سریع به آن‌ها هستید، در اختیار شما قرار دهند. اپلیکیشن‌هایی همانند تقویم و یادآورهای آن، پیش‌بینی آب‌و‌هوا و سرتیتر اخبار، از جمله این موارد هستند. برخی از ویجت‌ها بیشتر جنبه اطلاع رسانی داشته و برخی دیگر نیز کنترل‌های راحت‌تری را در اختیار شما قرار می‌دهند؛ همانند اپلیکیشن‌های پخش فایل‌های رسانه‌ای.

هر چند که دستگاه‌های مبتنی بر iOS نیز ویجت دارند، اما ویجت‌های اندرویدی، پیچیده‌تر و قدرتمندتر هستند. ویجت‌های اندروید به شما این امکان را می‌دهند که با کمترین تلاش، اطلاعات موردنیاز خود را دریافت کنید.

این مطلب را نیز بخوانید: آموزش افزایش میزان رم گوشی اندروید با استفاده از کارت حافظه

5. گزینه‌های متنوع‌تر

همان‌طور که می‌دانید، اندروید سیستم‌عاملی است که بر روی طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها نصب می‌شود. این موضوع بدین معنا است که می‌توانید از میان طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها، به انتخاب بپردازید.

هر برند فعال در این زمینه سعی دارد که سخت‌افزار و قابلیت‌های متمایزی را ارائه دهد و همچنین بازار خاصی را نیز مورد هدف قرار ‌دهد. گوشی‌های اندرویدی از لحاظ اندازه، حافظه داخلی، پیکسل‌های دوربین، عمر باتری، سبک و … تنوع بالایی را از خود نشان می‌دهند. مهم نیست که چقدر بودجه داشته و یا اینکه می‌خواهید نمایشگر گوشی شما چه اندازه‌ای داشته باشد، در هر صورت می‌توانید گجت اندرویدی موردنظر خود را پیدا کنید.

5 مورد از معایب گوشی‌های اندرویدی

بحث در رابطه با مزایا و معایب اندروید را با بررسی معایب این سیستم‌عامل، ادامه می‌دهیم. در زیر به ویژگی‌های ناخواسته اندروید می‌پردازیم.

1. کیفیت سخت‌افزار، موضوعی ترکیبی است

شاید با خود بگویید که هر چه گزینه‌های خرید بیشتر باشند، پس بهتر است. اگر بخواهید که یک گوشی اندرویدی متناسب با بودجه و نیازهای خود پیدا کنید، آنگاه باید در این زمینه تحقیقات کافی داشته باشید. طبیعتا از آنجایی که شرکت‌های تولید کننده گوشی‌های اندرویدی زیاد بوده و همچنین برندهای مختلفی نیز در این بازار حضور دارند، پس کنترل کیفیت نیز به موضوعی دشوار تبدیل خواهد شد. برندهای مختلفی وجود دارند که حتی نام بسیاری از آن‌ها را نیز نشنیده‌اید که این موضوع نیز می‌تواند دلایل خاص خود را داشته باشد.

برخی از دستگاه‌های اندرویدی، قیمت به‌صرفه‌ای دارند، اما در هر صورت همه چیز آن‌ها به این خوبی نیست. بسیاری از گوشی‌های ارزان‌قیمت، بیش از یک سال دوام نمی‌آورند. از دلایل این موضوع می‌توان به محدودیت‌های سخت‌افزاری و یا مواردی همچون آپدیت نشدن سیستم‌عامل اشاره کرد.

این مطلب را نیز بخوانید: هرآنچه که می‌بایست در رابطه با پوسته‌های اختصاصی اندروید بدانید

2. به یک حساب گوگل نیاز دارید

اگر یک حساب گوگل ندارید، پس چرا باید از یک گوشی اندرویدی استفاده کنید؟ بدون اکانت گوگل نمی‌توانید حداکثر استفاده را از دستگاه اندروید خود ببرید. در مواردی همچون نصب اپلیکیشن‌ها، دانلود محتوا و … باید از یک حساب گوگل استفاده کنید.

گوشی‌های آیفون جهت تأیید اعتبار فعالیت‌ها، از اپل آیدی استفاده می‌کنند. از آنجایی که سیستم‌عامل اندروید متعلق به شرکت گوگل بوده، پس طبیعی است که سرویس‌های این سیستم‌عامل نیز به این شرکت وابسته باشند. البته همان‌طور که می‌دانید، بسیاری از کاربران با این موضوع مشکلی ندارند. البته از طرفی دیگر نیز برخی از مردم دوست دارند که از یک گوشی غیروابسته به گوگل استفاده کنند.

3. پشتیبانی کمتر در زمینه عرضه به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری

در حالی که اپل سال‌ها از گوشی‌های خود پشتیبانی می‌کند، از طرفی دیگر اکثر گوشی‌های اندرویدی، 1 الی 2 آپدیت سیستم‌عامل را دریافت خواهند کرد. در این رابطه، اکثر مدل‌های ارزان‌قیمت، اصلا هیچ آپدیتی را دریافت نمی‌کنند.

شاید بسیاری از کاربران، اهمیت بالایی برای به‌روزرسانی‌های سیستم‌عامل قائل باشند، اما مشکل بزرگ‌تر زمانی ایجاد می‌شود که گوشی شما به‌روزرسانی‌های امنیتی چندانی را دریافت نکند. معمولا گوشی‌های اندرویدی به‌صورت ماهانه، بهینه‌سازهای امنیتی را جهت رفع آسیب‌پذیری‌ها دریافت می‌کنند. اکثر تولید کنندگان دستگاه‌های اندرویدی، هر 1 الی 2 ماه، این آپدیت‌ها را منتشر می‌کنند، اما زمانی که گوشی شما دیگر چنین به‌روزرسانی‌هایی را دریافت نکند، آنگاه این موضوع می‌تواند به یکی از خطرات بالقوه تبدیل شود.

4. وجود تبلیغات زیاد در اپلیکیشن‌ها

تبلیغات ظاهر شونده (پاپ-آپ) یکی دیگر از مواردی هستند که کاربران سیستم‌عامل اندروید را آزار می‌دهند. مقدار تبلیغات می‌تواند در گوشی‌های ارزان‌قیمت نیز بیشتر شود. هر زمان که به فروشگاه گوگل پلی بروید، آنگاه در همه جای آن می‌توانید تبلیغات را مشاهده کنید. حتی برخی از مدل‌های ارزان‌قیمت گوشی‌های اندرویدی، تبلیغات را در میان اعلان‌ها نیز نشان می‌دهند.

معمولا اپلیکیشن‌های iOS، تبلیغات کمتری دارند. البته این موضوع بدین دلیل است که فرهنگ اپلیکیشن‌های پولی در این سیستم‌عامل، بیشتر از اندروید جا افتاده است. در سیستم‌عامل اندروید بیشتر گرایش به سمت تهیه رایگان اپلیکیشن‌ها است.

این مطلب را نیز بخوانید: چه کسی مالک حقیقی سیستم‌عامل اندروید است؟!

5. اپلیکیشن‌های از پیش نصب شده

اکثر تولید کنندگان دستگاه‌های اندرویدی، اپلیکیشن‌های خود را از پیش بر روی دستگاه‌های خود، نصب می‌کنند. بدین ترتیب گاهی اوقات حهت انجام یک کار، دو اپلیکیشن بر روی گوشی خود دارید. به‌عنوان مثال، برخی از شرکت‌ها همانند سامسونگ جهت ایمیل‌رسانی، علاوه بر Gmail، اپلیکیشن ایمیل‌رسانی مخصوص به خود را نیز بر روی گوشی‌ها نصب می‌کنند. این قضیه در مورد مرورگر وب نیز صادق است (دو مرورگر بر روی یک گوشی).

در اکثر مواقع نمی‌توانید این اپلیکیشن‌ها را حذف کنید. البته امکان غیرفعال کردن آن‌ها وجود دارد. با غیرفعال کردن نمی‌توانید فضای اشغال شده توسط اپلیکیشن موردنظر را پس بگیرید، اما در عوض می‌توانید بخش اپلیکیشن‌های خود را مرتب‌تر کنید.

مزایا و معایب سیستم‌عامل اندروید

در بالا سعی کردیم که به مزایا و معایب سیستم‌عامل اندروید بپردازیم. قطعا دلایل مثبت زیادی باعث تبدیل شدن اندروید به محبوب‌ترین سیستم‌عامل موبایلی جهان شده‌اند. کار با این سیستم‌عامل آسان بوده، میلیون‌ها اپلیکیشن دارد و همچنین نوآوری‌های زیادی نیز در آن به چشم می‌خورند. همچنین با طیف قیمتی 100 الی 1000 دلاری، هر کسی می‌تواند یک گوشی اندرویدی داشته باشد.

به هر حال، اندروید نیز کامل و بی‌نقص نیست و طبیعتا کاستی‌هایی دارد که دوست داریم در آینده برطرف شوند. از طرفی، انعطاف‌پذیری این سیستم‌عامل بدین معنا است که اگر هم مشکلی داشته باشید، آنگاه می‌توانید آن را به آسانی رفع کنید.

نوشته سیستم‌عامل اندروید، چه مزایا و معایبی دارد؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

اگر مدتی با یک گوشی اندرویدی کار کرده باشید، آنگاه به احتمال زیاد با مقوله‌ای به اسم گوگل پلی سرویس (Google Play Services) نیز آشنا شده‌اید. حال این گوگل پلی سرویس دقیقا چیست و چه کارهایی انجام می‌دهد و آیا می‌توان از شر آن خلاص شد؟

گوگل پلی سرویس چیست؟

گوگل پلی سرویس یکی از بخش‌های یکپارچه شده با اکوسیستم اندروید است که کار توسعه‌دهندگان را آسان‌تر می‌کند. گوگل پلی سرویس به‌عنوان پلی در میان اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های گوگل کار کرده و بدین ترتیب توسعه‌دهندگان می‌توانند قابلیت‌های مربوط به شرکت گوگل را راحت‌تر به کار گیرند.

به‌عنوان مثال بیایید فرض کنیم که شما از یک اپلیکیشن پیدا کردن موقعیت جغرافیایی جهت پیدا کردن محل خود و شکار موردنظر، استفاده می‌کنید. اپلیکیشن مثال ما، از گوگل مپس استفاده می‌کند. هنگامی‌که شکار را آغاز می‌کنید، اپلیکیشن مورد استفاده شما می‌تواند خود را ببندد و جهت نشان دادن مکان موردنظر، گوگل مپس را باز کند. طبیعتا طی کردن چنین فرایندی، سختی‌های خاص خود را دارد.

در عوض روش بالا، اپلیکیشن شما می‌تواند از گوگل پلی سرویس استفاده کرده و بدین ترتیب با گوگل مپس، ارتباط برقرار کند. بدین ترتیب اپلیکیشن شما می‌تواند بدون نیاز به اجرا کردن اپلیکیشن گوگل مپس، داده‌ و تصاویر موردنیاز را از آن دریافت کند. حتی اگر گوگل مپس نیز بر روی دستگاه شما در حال اجرا نباشد، آنگاه بازهم امکان دریافت داده‌ها وجود دارد.

این مطلب را نیز بخوانید: چرا فقدان اپلیکیشن‌های گوگل روی گوشی‌های هواوی مشکل خاصی برای کاربران ایرانی ایجاد نمی‌کند؟

آیا به گوگل پلی سرویس نیاز داریم؟

هنگامی‌که بحث بر سر اپلیکیشن‌های اندرویدی باشد، آنگاه شاید استفاده از کلمه “نیاز” در رابطه با گوگل پلی سرویس، چندان مناسب نباشد. در هر صورت، گوگل پلی سرویس با بسیاری از اپلیکیشن‌ها مرتبط است. هنگامی‌که یک توسعه‌دهنده بخواهد که اپلیکیشن ساخته وی از سرویس‌های گوگل استفاده کند، آنگاه باید این کار را از طریق گوگل پلی سرویس به انجام برساند. بدین ترتیب اگر گوگل پلی سرویس را از دستگاه خود حذف کنید، آنگاه عملکرد بسیاری از اپلیکیشن‌های شما نیز مختل خواهد شد. البته این سناریو در مواردی رخ می‌دهد که واقعا قادر به انجام این کار باشید.

آیا امکان حذف گوگل پلی سرویس وجود دارد؟

از آنجایی که گوگل پلی سرویس جهت دریافت اطلاعات بسیاری از اپلیکیشن‌ها ضروری است، پس طبیعی است که سیستم‌عامل اندروید نیز به شما امکان انجام این کار را ندهد. به همین دلیل نمی‌توانید راه‌کاری رسمی را جهت انجام این کار پیدا کنید.

در گذشته این امکان وجود داشت که همانند سایر اپلیکیشن‌ها، Google Play Services را نیز غیرفعال کرد. البته این روزها دیگر نه می‌توانید این اپلیکیشن را غیرفعال کرده و نه آن را مجبور به بسته شدن کنید. اگر به صفحه این اپلیکیشن در بخش اپلیکیشن‌ها مراجعه کنید، آنگاه می‌بینید که دو گزینه ذکر شده در بالا، غیرفعال هستند.

مصرف باتری بالای این اپلیکیشن را چه کار کنیم؟

شاید یکی از دلایل مطالعه این مطلب، به مصرف بالای گوگل پلی سرویس بازگردد. به جای سعی در غیرفعال کردن این سرویس، گزینه بهتری وجود دارد: ببینید که کدام اپلیکیشن‌ها از این سرویس استفاده می‌کنند.

به‌عنوان نمونه، اگر اپلیکیشنی داشته باشید که بسیار بر گوگل پلی سرویس تکیه دارد، آنگاه طبیعتا اپلیکیشن موردنظر، این سرویس را نیز مجبور خواهد کرد که در طول زمان جهت رفع نیازها، همچنان فعال باقی بماند. بنابراین اگر استفاده از نرم‌افزار موردنظر را کاهش دهید، آنگاه کمتر از گوگل پلی سرویس نیز استفاده شده و در نتیجه مصرف باتری گوشی شما نیز کاهش خواهد یافت.

به طرز مشابهی، اپلیکیشن‌ موقعیت‌یابی که در بالا بدان اشاره کردیم، جهت انجام برخی از کارهای خود، به اجازه گوگل پلی سرویس نیاز دارد. اگر باتری شما همچنان سریع خالی می‌شود، پس یا باید موقعیت‌یابی خود را محدود کرده و یا اینکه کلا GPS را غیرفعال کنید (با مراجعه به Settings > Location).

این مطلب را نیز بخوانید: هرآنچه باید درباره سرویس‌های موبایل هواوی (HMS) بدانیم

اهمیت آپدیت بودن گوگل پلی سرویس

از آنجایی که این اپلیکیشن نقش پررنگی در عملکرد صحیح سایر نرم‌افزار و بازی‌ها دارد، پس طبیعتا آپدیت کردن آن نیز می‌تواند ایده خوبی باشد. گاهی اوقات به دلیل آپدیت نبودن این سرویس، برخی از اپلیکیشن‌ها اجرا نمی‌شوند.

مشکلات گوگل پلی سرویس

شوربختانه گاهی اوقات پیش می‌آید که گوگل پلی سرویس گوشی شما با مشکل مواجه شود. طبیعتا راه‌کارهایی نیز جهت مواجه با چنین سناریویی وجود دارند. در اکثر اوقات در هنگام کار نکردن صحیح گوگل پلی سرویس، پیغامی را در این رابطه مشاهده خواهید کرد. معمولا این پیام به شکل “Unfortunately, Google Play Services has stopped” است.

عادت کردن به سرویس‌های گوگل

در بالا سعی کردیم که به پاسخ پرسش “گوگل پلی سرویس چیست” بپردازیم. شاید گاهی اوقات، گوگل پلی سرویس مشکلاتی را برای شما به وجود آورد، اما در هر صورت این سرویس جهت اجرای بدون مشکل اپلیکیشن‌های مورد علاقه شما، ضروری است. طبیعتا راه‌کارهایی جهت مقابله با مصرف باتری بالا و یا کار نکردن این اپلیکیشن نیز وجود دارند.

گوگل پلی سرویس تنها اپلیکیشنی نیست که باتری گوشی اندروید شما را سریع‌تر خالی می‌کند. طبیعتا سرویس‌های دیگری نیز وجود دارند که علاوه بر مصرف باتری بالا، حریم خصوصی شما را نیز به خطر می‌اندازند.

نوشته گوگل پلی سرویس چیست، چه کاربردی دارد و آیا می‌توان آن را حذف کرد؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

مبحث صدای باکیفیت یک کامپیوتر که ناشی از یک کارت صدای جداگانه و یا یک DAC اکسترنال بوده، موضوع عجیبی است. البته به‌کارگیری چنین رویه‌هایی دیگر آن ضرورت سابق را ندارد. در حقیقت، تقریبا دیگر هیچ‌کس به چنین مواردی هم فکر نمی‌کند. امروزه تقریبا هیچ بازی و یا موسیقی وجود ندارد که به دلیل نداشتن چنین سخت‌افزارهایی، قادر به گوش دادن و لذت بردن از آن نباشید.

سخت‌افزار صدا در مقابل سخت‌افزار گرافیکی

کارت صدای پیش‌فرض کامپیوتر شما برای اکثر وظایف جوابگو خواهد بود. این در حالی است که اگر بخواهید یک بازی AAA را با نرخ فریم بالا اجرا کنید، آنگاه یک کارت گرافیک قدرتمند، لازمه کار شما است. طبیعتا گرافیک یکپارچه پردازنده مرکزی کامپیوتر شما نیز نمی‌تواند از پس این چالش برآید.

با این اوصاف، بازهم برخی از افراد وجود دارند که توقعات بیشتری از صدای خروجی کامپیوتر خود دارند. هنگامی‌که بحث بر سر این موضوع باشد، آنگاه دو انتخاب اصلی در مقابل شما خواهد بود: یک کارت صدای جداگانه و یک DAC (مبدل دیجیتال به آنالوگ) اکسترنال.

جهت دریافت صدایی با کیفیت بهتر، نیاز دارید که تداخلات الکتریکی را به حداقل برسانید. چنین قضیه در ابتدا مشکل است، زیرا مادربورد یک کامپیوتر، کانون جریان‌های الکتریکی است. به همین دلیل است که تراشه کارت صدای موجود بر روی مادربورد شما، دارای یک پوشش محافظتی جداگانه است.

این مطلب را نیز بخوانید: آمپلی‌فایر هدفون چیست و چه کاربردی دارد؟

منظور از DAC چیست؟

DAC خلاصه شده “مبدل دیجیتال به آنالوگ” است. یک DAC، صدای دیجیتال را دریافت کرده و سپس آن را به سیگنال‌های صوتی تبدیل می‌کند. در ادامه این سیگنال به آمپلی‌فایر و سپس به اسپیکر و یا هدفون شما، منتقل می‌شود.

DAC یک قطعه اساسی در سیستم صدای هر کامپیوتری است. کارت صدای خود مادربورد، کارت‌های صداهای جداگانه، گوشی‌های هوشمند، هدفون‌های USB و سایر دستگاه‌های دیجیتال، همگی به یک DAC مجهز هستند. اگر در مسیر بین تولید صدای دیجیتال و گوش‌های کاربر، قطعه‌ای به نام DAC وجود نداشته باشد، آنگاه صدایی نیز قابل شنیدن نخواهد بود.

چرا به یک DAC اکسترنال نیاز دارید؟

اگر اکنون یک DAC دارید، پس چرا باید یکی دیگر نیز تهیه کنید؟ اول اینکه به‌طور معمول، کیفیت صدای یک DAC اکسترنال بیشتر از DAC موجود بر روی مادربورد و یا هدفون USB شما است. طبیعتا این قضیه نیز می‌تواند به کیفیت صدای بهتری بینجامد.

اما ما بازهم باید به مسئله اصلی موجود در رابطه با مادربورد خود بازگردیم. آن همه جریان الکتریکی که بر بستر مادربورد شما جریان دارد، در نهایت به ایجاد چیزی ختم می‌شود که اهالی موسیقی آن را ” نویز” می‌نامند. نویز در اصل نوعی تداخل است که در نهایت باعث می‌شود که کیفیت بازتولید صدا، کاهش یابد. اگر هدفون‌های خوبی داشته و یا اینکه حجم صدای هدفون‌های عادی را نیز کمی بالاتر ببرید، آنگاه به احتمال زیاد می‌توانید صدای این تداخلات را که شبیه به خش‌حش است، بشنوید.

از آنجایی که سروکار شما با دستگاه‌های الکتریکی است، پس طبیعتا برخی از این نویزها، اجتناب‌ناپذیر هستند. البته در هر صورت، هر چه بیشتر این تداخلات را کاهش دهید، آنگاه می‌توانید تجربه شنیداری بهتری نیز داشته باشید.

به همین دلیل است که برخی از کاربران، از یک DAC اکسترنال استفاده می‌کنند. این دستگاه فاصله بیشتری از جریانات الکتریکی مادربورد شما داشته و بنابراین می‌تواند باعث بهبود کیفیت صدای دریافتی شود. این در حالی است که کارت صدای جداگانه، با اینکه از مادربورد کمی فاصله دارد، اما در هر صورت هنوز هم در داخل کیس شما قرار دارد. به همین دلیل کارت صدای جداگانه نمی‌تواند خروجی بهتری را نسبت به یک DAC اکسترنال ارائه دهد.

برخی از کاربران چنان به این تداخلات الکتریکی حساس هستند که سعی می‌کنند هر چه بیشتر DAC خود را از کامپیوتر، دور نگه دارند. البته در هر صورت برای اکثر کاربران، قرار دادن DAC در کنار و یا کمی بالاتر از کیس کامپیوتر، کفایت می‌کند.

DAC اکسترنال یک راه‌کار جادویی برای مشکلات صوتی شما نیست. به همین دلیل بهتر است که انتظارات معقولی نیز از آن داشته باشید. در رابطه با بازی‌ها، یک DAC اکسترنال می‌تواند صدای شفاف‌تری را به شما تحویل دهد. در برخی از موارد نیز صدای موضعی می‌تواند بهتر شود. بدین ترتیب می‌توانید شخصیت‌های درون بازی را که قصد مخفی‌کاری دارند، آسان‌تر پیدا کنید.

هنگامی‌که بحث بر سر موسیقی باشد، آنگاه دامنه موضوع می‌تواند شامل کیفیت ضبط، مستر کردن صدا توسط یک مهندس صدا، حجم فایل و همچنین کیفیت صدای پخش شده توسط هدفون شما باشد.

یک DAC اکسترنال معمولا از طریق درگاه USB به رایانه شما متصل شده و علاوه بر داشتن پیچ حجم صدا در جلو، یک جک صدا را نیز جهت اتصال هدفون و اسپیکرها، ارائه می‌دهد. اکثر DAC‌ها فقط یک جک 3.5 میلی‌متری دارند. این در حالی است که برخی دیگر، از جک 6.3 میلی‌متری نیز برخوردار هستند. البته همیشه می‌توانید با تهیه کردن یک آداپتور، با هر دوی این درگاه‌ها کار کنید.

یکی دیگر از مزیت‌های DAC اکسترنال این است که قابلیت جابجایی دارد. بنابراین اگر اکثر وقت خود را پای یک کامپیوتر دسکتاپ گذرانده، اما می‌خواهید که کیفیت صدای بهتری را نیز بر روی لپ‌تاپ خود داشته باشید، آنگاه می‌توانید DAC خود را در بین دستگاه‌ها، جابجا کنید.

این مطلب را نیز بخوانید: آیا استفاده از هدفون یا ایرباد به شنوایی آسیب می‌زند؟!

از یک DAC اکسترنال چه توقعاتی باید داشته باشیم؟

اول از همه اینکه DAC شما باید یک آمپلی‌فایر داخلی داشته باشد تا هم از لحاظ اقتصادی به صرفه باشد و هم اینکه محیط به دلیل یک آمپلی‌فایر جداگانه، بیشتر اشغال نشود. اکثر DAC‌ها از یک آمپلی‌فایر نیز برخوردار هستند. البته می‌توانید DAC‌های رده بالا که نیازمند یک آمپلی‌فایر جداگانه هستند را نیز در بازار پیدا کنید.

شاید در رابطه با عمق بیت (bit depth) و نرخ نمونه‌برداری (sample rate) این دستگاه‌ها نیز شنیده باشید. بیشتر این مبدل‌ها دارای عمق بیت 24 الی 32 بوده و همچنین نرخ نمونه‌برداری آن‌ها از 96 الی 768 کیلوهرتز، متغیر است.

اگر به دنبال مبدلی هستید که تجربه بازی و سایر موارد شنیداری شما را بهبود بخشد، آنگاه FiiO E10K می‌تواند برای شما مناسب باشد. کسانی هم که خواهان دستگاهی بهتر هستند، می‌توانند به Schiit Modi DAC نگاهی بیندازند. البته دومی نیازمند خرید یک آمپلی‌فایر جداگانه است. شرکتی همانند Creative نیز کارت‌ صداهای اکسترنالی را که مناسب برخی از کاربران هستند، تولید می‌کند.

نکته آخری که باید در نظر بگیرید، به مورد استفاده شخصی شما مربوط می‌شود. اگر قصد ارتقای کیفیت صدا در یک دستگاه قابل حمل را دارید، آنگاه یک DAC قابل حمل می‌تواند برای شما مناسب باشد. البته اگر یک هدفون باکیفیت نداشته باشید، آنگاه چنین دستگاه‌هایی (DAC و یا آمپلی‌فایر) نیز نمی‌توانند چندان کیفیت صدای خروجی گوشی شما را افزایش دهند.

همیشه بهتر است که پیش از خرید محصول موردنظر، بررسی‌های منتقدین و خریداران را مطالعه کنید. بدین ترتیب می‌توانید بفهمید که محصول موردنظر، چه ویژگی‌هایی دارد.

آیا کیفیت صدای کامپیوتر شما، مطلوب است؟

اینکه آیا کیفیت صدای فعلی کامپیوتر شما به اندازه کافی خوب هست یا خیر، کاملا به قضاوت شما بستگی دارد. طبیعتا نمی‌توان کیفیت صدا را با عدد و رقم نشان داد. در نهایت یا کیفیت بهتری را احساس خواهید کرد یا برعکس این موضوع رخ می‌دهد.

اگر از کیفیت کلی کارت صدای مادربورد خود راضی نبوده و یا اینکه در حین پردازش‌های سنگین همانند قسمت بارگذاری بازی‌ها، نویزی را در پس‌زمینه احساس می‌کنید، آنگاه شاید بد نباشد که از یک DAC اکسترنال استفاده کنید.

نوشته DAC اکسترنال چیست و چرا به آن نیاز داریم؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

در یک دهه گذشته، مقدار رم گوشی‌های هوشمند به طرز عجیبی افزایش یافته است. امروزه گوشی‌های هوشمند به مقادیر متفاوتی از رم مجهز هستند. اسمارتفون‌های اقتصادی دارای 2 گیگابایت رم بوده و این در حالی است که این مقدار در گوشی‌های پرچمدار حتی به 16 گیگابایت نیز می‌رسد. همین قضیه باعث به وجود آمدن پرسشی می‌شود: مقدار رم مورد نیاز یک گوشی هوشمند چقدر است؟

پاسخ کوتاه به این پرسش، 4 گیگابایت است. این مقدار رم برای وب‌گردی، شبکه‌های اجتماعی، استریم ویدیو و همچنین اجرای برخی از بازی‌های موبایلی محبوب، کافی است. هر چند که این مقدار می‌تواند برای طیف گسترده‌ای از کاربران کافی باشد، اما در هر صورت مقدار رم موردنیاز، به اپلیکیشن‌های مورد استفاده شما بستگی خواهد داشت. خب، پس مقدار رم مورد نیاز یک گوشی هوشمند باید چقدر باشد؟

چرا یک گوشی هوشمند به رم نیاز دارد؟

حافظه دسترسی تصادفی یا همان رم (Random Access Memory)، یکی از قطعات ضروری یک کامپیوتر است. کامپیوترهای دسکتاپ، لپ‌تاپ و سایر گجت‌های قابل حمل شما، از رم جهت ذخیره موقت اطلاعات پرکاربرد استفاده می‌کنند. شاید رم‌ها طراحی و معماری متفاوتی داشته باشند، اما در هر صورت عملکرد آن‌ها در دستگاه‌های مختلف، شبیه به یکدیگر است.

این مطلب را نیز بخوانید: افزایش سرعت گوشی‌های اندروید با چهار راه‌کار ساده!

مقدار استفاده از رم در اندروید و iOS

جدا از اپلیکیشن‌های مورد استفاده شما، سیستم‌عامل گوشی و یا کامپیوتر، مقدار قابل توجهی از حافظه رم را به خود اختصاص می‌دهد. همان‌طور که می‌دانید، دو سیستم‌عامل محبوب در بازار تلفن‌های هوشمند وجود دارند: یکی iOS که متعلق به دستگاه‌های اپل بوده و دیگری هم اندروید که در سایر دستگاه‌های قابل حمل یافت می‌شود.

iOS نسبت به اندروید، مصرف رم پایین‌تری دارد. این قضیه نیز بدین دلیل است که تراشه‌های گوشی‌های آیفون بهینه بوده و جهت هماهنگی با محصولات شرکت اپل، به‌صورت اختصاصی طراحی شده‌اند. امروزه حتی یک آیفون 6 که متعلق به سال 2014 است، می‌تواند با دارا بودن تنها یک گیگابایت رم، جدیدترین نسخه سیستم‌عامل iOS را به اجرا درآورد.

این در حالی است که اندروید توسط شرکت‌های بسیاری مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این، هر شرکتی نیز پوسته مخصوص به خود را بر روی این سیستم‌عامل قرار می‌دهد. چنین قضیه‌ای باعث می‌شود که بیشتر از حافظه رم استفاده شود. به‌عنوان مثال، سیستم‌عامل جدیدترین گوشی‌های سری گلکسی سامسونگ، حدود 2 الی 3 گیگابایت از حافظه رم را اشغال می‌کند.

چه مقدار رم برای یک گوشی هوشمند کافی است؟

پاسخ دقیق این پرسش از شخصی به شخص دیگر، متفاوت خواهد بود. برخی از کاربران از گوشی خود جهت وب‌گردی، پیام‌رسانی، تماس و استریم ویدیو استفاده می‌کنند. چنین کاربردهایی، مقدار رم زیادی را نمی‌طلبند. این در حالی است که کاربرانی نیز وجود دارند که از گوشی خود جهت بازی کردن و یا ویرایش ویدیو، استفاده می‌کنند. جهت کمک بیشتر به شما در زمینه تعیین مقدار رم مورد نیاز گوشی خود، بیایید تا ابتدا نگاهی به رایج‌ترین فعالیت‌هایی که توسط گوشی‌های هوشمند انجام می‌شوند، بیندازیم.

• اپلیکیشن‌های شبکه‌های اجتماعی همانند فیسبوک و اینستاگرام، چیزی در حدود 100 الی 300 مگابایت رم (بسته به فعالیت کاربر) را به خود اختصاص می‌دهند.
• مرورگرها و پخش‌کننده‌های ویدیو همانند گوگل کروم و یوتیوب، حدود 500 مگابایت (بسته به تعداد برگه‌های باز شده و کیفیت ویدیوی مورد مشاهده) از رم را مصرف می‌کنند.
• در رابطه با بازی‌های موبایلی نیز این مقدار به کیفیت گرافیکی و همچنین آنلاین و یا آفلاین بودن بازی‌ موردنظر بستگی دارد. بازی‌هایی همانند FIFA Soccer در اندروید، در حین اجرا می‌توانند حدود یک گیگابایت از رم را به خود اختصاص دهند.

البته باید در نظر داشته باشید که به مقادیر ذکر شده در بالا، باید مقدار رم مورد استفاده توسط سیستم‌عامل را نیز اضافه کنید. بدین ترتیب می‌توانید بهتر درک کنید که چرا شرکت‌های سازنده، گوشی‌های مجهز به 6، 8 و یا 12 گیگابایت رم تولید می‌کنند.

این مطلب را نیز بخوانید: مقدار رم موردنیاز شما در تبلت، لپ‌تاپ و رایانه‎‌های دسکتاپی چقدر است؟

چگونه مقدار رم مورد استفاده گوشی خود را تشخیص دهیم؟

اگر می‌خواهید بدانید که مقدار رم مورد نیاز گوشی شما چقدر است، آنگاه ابتدا باید بفهمید که گوشی شما در حال حاضر از چه مقدار رم استفاده می‌کند. جهت انجام این کار باید گام‌های زیر را طی کنید:

در گوشی‌های اندروید

1. به “Settings” رفته و سپس بر روی “Device Care” و یا “Device Maintenance” (بسته به مدل گوشی خود)، ضربه بزنید.
2. گزینه “Memory” را لمس کنید. در اینجا می‌توانید مقدار کلی رم گوشی خود را مشاهده کنید. علاوه بر این، مقدار رم استفاده شده توسط اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های در حال اجرا نیز در اینجا قابل مشاهده است.
3. در برخی از گوشی‌ها، پیش از طی کردن دو گام قبلی، باید “Developer Options” را فعال کنید. جهت انجام این کار نیز باید به “Settings > About” بروید. به پایین رفته و سپس 7 بار گزینه “Build Number” را لمس کنید. در ادامه اگر از شما درخواست پسورد شد، آنگاه باید آن را نیز وارد کنید.

در گوشی‌های آیفون

1. در صفحه اصلی آیفون خود باید به “Settings > General” بروید.
2. در ادامه با لمس کردن “iPhone Storage” می‌توانید حافظه رم موجود و حافظه رم مورد استفاده را مشاهده کنید. همچنین می‌توانید لیستی از اپلیکیشن‌هایی را که از رم گوشی شما استفاده می‌کنند، در اینجا ببینید.

آیا 8 گیگابایت رم برای یک گوشی هوشمند ضروری است؟

حدود یک دهه پیش، رم گوشی‌های هوشمند حتی به یک گیگابایت نیز نمی‌رسید. این در حالی است که امروزه گوشی‌های پرچمداری وجود دارند که علاوه بر سایر ویژگی‌های چشمگیر خود، از 16 گیگابایت رم نیز برخوردار هستند.

گوشی‌های هوشمند میان-رده معمولا از 8 گیگابایت رم برخوردار هستند. به هر حال شاید با خود بگویید که این مقدار رم آن‌طورها هم که فکر می‌کنید، برای یک گوشی هوشمند لازم نیست. در هر صورت مزیت داشتن رم بیشتر این است که گوشی شما می‌تواند اپلیکیشن‌های بیشتری را در آن‌واحد اجرا کند، آن هم بدون آنکه نگران کند شدن یکی از آن‌ها بوده و یا اینکه مجبور شوید یکی از آن‌ها را ببندید.

برخی از بازی‌‌های سنگین همانند PUBG و Black Desert Online نیز وجود دارند که جهت اجرای مناسب، نیازمند حداقل 8 گیگابایت رم هستند. به‌طور خلاصه، داشتن 8 گیگابایت رم خوب است، اما همیشه لازم نیست. اگر قصد اجرای بازی‌های سنگین و یا اجرای همزمان چندین اپلیکیشن را ندارید، آنگاه 4 گیگابایت رم (و یا شاید کمتر) برای شما کفایت خواهد کرد.

این مطلب را نیز بخوانید: کدام چیپست موبایل بهتر است؟ اگزینوس، اسنپدراگون، مدیاتک یا کایرین؟

آیا 2 گیگابایت رم برای یک گوشی هوشمند کافی است؟

اگر از یک آیفون قدیمی استفاده می‌کنید، آنگاه 2 گیگابایت رم جهت اجرای مناسب اپلیکیشن‌ها، چیزی فراتر از کافی بودن است. حتی سیستم‌عامل iOS 14 شرکت اپل نیز بر روی آیفون‌های قدیمی همانند آیفون 6S (که دارای 2 گیگابایت رم هستند) نیز اجرا می‌شود.

در رابطه با گوشی‌های اندروید نیز اگر بخواهید که چیزی فراتر از وب‌گردی و یا تماشای ویدیو را انجام دهید، آنگاه شاید مشکلاتی را تجربه کنید. حتی شاید گاهی اوقات در حین انجام دادن کارهای روزانه، کندی‌های مربوط به سیستم‌عامل را نیز تجربه کنید.

سال گذشته گوگل اعلام کرد که گوشی‌هایی که اندروید 10 و 11 را اجرا می‌کنند، باید حداقل 2 گیگابایت رم داشته باشند. اگر در حین کار با اپلیکیشن‌های عادی، کند شدن گوشی خود را احساس می‌کنید، آنگاه شاید بد نباشید که خرید یک گوشی با رم بیشتر را در میان گزینه‌های خود قرار دهید.

رم بیشتر به‌معنای عملکرد بهتر گوشی هوشمند شما است

پاسخ به پرسش مقدار رم مورد نیاز یک گوشی هوشمند، بسته به اشخاص مختلف، متفاوت خواهد بود. از آنجایی که کاربران از گوشی خود استفاده‌های مختلفی کرده و همچنین اولویت‌های متفاوتی را نیز در نظر دارند، آنگاه طبیعتا مقدار رم ضروری برای آن‌ها نیز می‌تواند از بین 2 الی 12 گیگابایت، متغیر باشد. در هر صورت بهتر است که رم گوشی شما همیشه کمی بیشتر از مقدار ضروری باشد. بدین ترتیب می‌توانید خود را در برابر آپدیت‌های آینده سیستم‌عامل و یا اپلیکیشن‌های جدیدتر، تاحدودی بیمه کنید.

نوشته چه مقدار حافظه رم برای یک گوشی هوشمند کافی است؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

عکاسی محاسباتی چیست؟ عکاسی محاسباتی (Computational photography) مسئول پیشرفت‌های چشمگیر دوربین گوشی‌های هوشمند در یک دهه اخیر است. عکاسی محاسباتی چیست و چگونه کار می‌کند؟ در ادامه به پاسخ این پرسش‌ها می‌پردازیم.

معجزه عکاسی محاسباتی

عکاسی محاسباتی از نرم‌افزار دیجیتال استفاده کرده تا عکس‌های تهیه شده با استفاده از دوربین گوشی‌ها را تعدیل کند. این فناوری به‌طرز گسترده‌ای در دوربین گوشی‌های هوشمند استفاده می‌شود. در حقیقت، مسئولیت اصلی تهیه تصاویر عالی در اسمارتفون‌ها، برعهده همین عکاسی محاسباتی است.

می‌توان بهبودهای سریع دوربین گوشی‌ها در چند سال اخیر را بیشتر به بهبود نرم‌افزارها نسبت داد تا بهبود حسگر فیزیکی دوربین‌ها‌. برخی از شرکت‌های تولید کننده گوشی هوشمند همانند اپل و گوگل، به‌طور مرتب قابلیت‌های عکس‌برداری گجت‌های خود را ارتقا می‌دهند. جالب است که این کار بدون اعمال تغییری گسترده در حسگرهای فیزیکی دوربین رخ می‌دهد.

چرا عکاسی محاسباتی اهمیت دارد؟

پاسخ به پرسش “عکاسی محاسباتی چیست” را با بحث در مورد اهمیت آن ادامه می‌دهیم. عکس‌برداری یک دوربین دیجیتال را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد: بخش فیزیکی و پردازش تصویر. منظور از بخش فیزیکی، همان فرایندی است که طی آن، لنز دوربین از سوژه موردنظر تصویری تهیه می‌کند. این همان جایی است که در آن، اندازه حسگر، سرعت لنز و فاصله کانونی، اهمیت خود را نشان می‌دهند. در همین فرایند است که یک دوربین سنتی همانند دوربین‌های DSLR، درخشش خوبی را از خود به نمایش می‌گذارد.

بخش دوم نیز مربوط به پردازش تصویر است. در این فرایند، نرم‌افزار دوربین جهت تعدیل تصویر، از تکنیک‌های پردازشی استفاده می‌کند. این نکنیک‌ها از یک گوشی به گوشی دیگر و از تولید کننده‌ای به تولید کننده دیگر، متفاوت است. در حالت عمومی، این تکنیک‌ها با یکدیگر کار کرده تا بتوانند تصویری مناسب را به کاربر تحویل دهند.

حتی گوشی‌های پرچمدار نیز تمایل دارند که حسگرها و لنزهایی کندتر داشته باشند. دلیل این موضوع نیز به محدودیت اندازه این دستگاه‌ها باز می‌گردد. به همین دلیل است که اسمارتفون‌ها جهت ارائه یک تصویر مناسب، به پردازش تصویر روی می‌آورند. عکاسی محاسباتی لزوما اهمیت کمتر و یا بیشتری از ویژگی‌های فیزیکی دوربین ندارد، فقط مقوله‌ای متفاوت است.

به هر حال، چیزهایی وجود دارند که یک دوربین سنتی می‌تواند انجام دهد، اما دوربین یک گوشی هوشمند، قادر به انجام آن‌ها نیست. دلیل عمده این موضوع نیز این است که اندازه اولی خیلی بیشتر از دومی بوده و همچنین حسگرهای غول‌پیکر و لنزهایی قابل تعویض نیز دارد.

البته مواردی هم وجود دارند که دوربین دیجیتال یک گوشی قادر به انجام آن‌ها بوده، اما یک دوربین سنتی از توانایی انجام آن‌ها بی‌بهره است. طبیعتا عکاسی محاسباتی دلیل برتری اسمارتفون‌ها در چنین زمینه‌هایی است.

این مطلب را نیز بخوانید: حالت شب در دوربین گوشی‌های هوشمند، چگونه کار می‌کند؟

تکنیک‌های تصویر‌برداری محاسباتی

چند تکنیک مربوط به عکاسی محاسباتی وجود داشته که گوشی‌ها جهت تهیه تصاویری مناسب، از آن‌ها استفاده می‌کنند. یکی از این موارد، انباشته کردن تصاویر (stacking) است. در این فرایند، در زمان‌های مختلف، با نوردهی‌ها و یا فواصل کانونی متفاوت، چندین تصویر از سوژه موردنظر تهیه می‌شود. در ادامه این تصاویر توسط نرم‌افزار با یکدیگر ترکیب شده و همچنین بهترین جزئیات هر تصویر، نگه داشته می‌شود.

تکنیک انباشت کردن، مسئول پیشرفت‌های چشمگیری است که نرم‌افزارهای عکاسی موبایلی در چند سال اخیر به خود دیده‌اند. این تکنیک در اکثر گوشی‌های مدرن نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. انباشت کردن همچنین فناوری پایه مواردی همچون عکاسی HDR است.

از آنجایی که طیف پویای هر تصویر به دلیل نوردهی محدود همان یک تصویر، محدود بوده، پس در تکنیک HDR، یک تصویر در چندین سطح نوردهی ضبط می‌شود. در ادامه، برداشت‌های مختلف، تاریک‌ترین سایه‌ها و روشن‌ترین هایلایت‌ها را با یکدیگر ترکیب کرده تا یک تصویر با دامنه‌ای گسترده از رنگ‌ها، پدید آید. عکاسی HDR یکی از ارکان اصلی دوربین هر گوشی پرچمدار است.

ترکیب پیکسل‌ها (Pixel binning) نیز یکی دیگر از تکنیک‌هایی بوده که توسط دوربین‌هایی با مگاپیکسل بالا، مورد استفاده قرار می‌گیرد. به جای اینکه چندین تصویر بر روی یکدیگر قرار بگیرند، این تکنیک پیکسل‌های مجاور در یک تصویر با وضوح بالا را با یکدیگر ترکیب می‌کند. بدین ترتیب نتیجه نهایی نیز یک تصویر پرجزئیات‌تر، با نویز کمتر و البته رزولوشنی پایین‌تر خواهد بود.

امروزه دوربین گوشی‌های پرچمدار به سمت استفاده از فناوری شبکه‌ عصبی تمایل دارند. شبکه عصبی مجموعه‌ای از الگوریتم‌ها بوده که به پردازش داده‌ها می‌پردازند. در واقع این فناوری سعی دارد که نحوه عملکرد مغز انسان را شبیه‌سازی کند. شبکه عصبی می‌تواند اجرای تشکیل دهنده یک تصویر عالی را تشخیص دهد. بنابراین نرم‌افزار دوربین نیز در ادامه تصویری را تحویل خواهد داد که برای کاربر، خوشایند باشد.

این مطلب را نیز بخوانید: مگاپیکسل چیست؟ آیا مگاپیکسل بالا برای دوربین گوشی نیاز است؟

عکاسی محاسباتی در عمل

در بالا سعی کردیم که به پاسخ پرسش “عکاسی محاسباتی چیست؟” بپردازیم. در عمل، جهت اعمال تغییرات خودکار بر روی هر تصویری که توسط دوربین گوشی‌ها ضبط می‌شود، از عکاسی محاسباتی استفاده می‌شود. در هر صورت، گوشی‌های هوشمند در چند سال اخیر، به ویژگی‌های زیر مجهز شده‌اند. این موارد به‌نوعی تجلی پیشرفت‌های نرم‌افزاری این دوربین‌ها هستند:

• حالت شب (یا night sight): این فرایند از تکنیک‌های پردازشی HDR جهت ترکیب کردن تصاویری که با نوردهی‌های مختلف ضبط شده‌اند، استفاده می‌کند. بدین ترتیب دامنه پویای تصاویر در نور کم، بهبود می‌یابد. تصویر نهایی، جزئیات بیشتری داشته و طبیعتا روشن‌تر از تصویری بوده که از طریق یک نوردهی واحد ضبط می‌شود.
• عکاسی نجومی: یکی از مشتقات حالت شب است. این قابلیت در دوربین گوشی‌های گوگل پیکسل موجود است. این قابلیت به دوربین گوشی‌ها این امکان را می‌دهد که تصاویری پرجزئیات از آسمان شب تهیه کرده و بدین ترتیب بتوانند ستارگان و سایر اجرام آسمانی را بهتر نمایش دهند.
• حالت پرتره: این حالت، نام‌های متفاوتی دارد. در حالت کلی، این ویژگی باعث ایجاد افکت عمق میدان دید می‌شود و بدین ترتیب پس‌زمینه پشت سوژه (معمولا یک انسان)، تار خواهد شد. این ویژگی با استفاده از قابلیت‌های نرم‌افزاری، نسبت عمق سوژه را به سایر اجزای موجود در تصویر، تحلیل کرده و سپس مواردی را که در فاصله‌ای دورتر قرار دارند، تار می‌کند.
• پانوراما: یک حالت عکاسی بوده که در اکثر اسمارتفون‌های مدرن، موجود است. این حالت به شما امکان می‌دهد که تصاویر ضبط شده را در کنار یکدیگر قرار داده و سپس آن‌ها در قالب یک تصویر بزرگ و با رزولوشن بالا، با یکدیگر ترکیب کنید.
• Deep Fusion: این ویژگی در گوشی‌های آیفون 11 معرفی شد. این فناوری با استفاده از تکنولوژی شبکه عصبی، به‌طرز چشمگیری نویز را کاهش داده و همچنین جزئیات موجود در تصاویر را نیز بهبود می‌بخشد. این حالت بیشتر برای عکاسی در شرایط نوری متوسط رو به پایین و در محیط‌های بسته، مناسب است.
• رنگمایه رنگ‌ها: با استفاده از این قابلیت، رنگمایه رنگ‌های موجود در تصاویر ضبط شده، به‌صورت خودکار بهینه می‌شود. این کار پیش از اینکه خودتان به ویرایش دستی تصاویر بپردازید، انجام می‌شود.

کیفیت قابلیت‌ها ذکر شده در بالا، به شرکت تولید کننده گوشی بستگی دارد. قابلیتی همانند تنظیم رنگمایه‌ها، از یک شرکت به شرکتی دیگر، می‌تواند بسیار متفاوت باشد. گوشی‌های شرکت گوگل، رویه‌ای طبیعی‌گرایانه را در پیش گرفته‌اند. این در حالی است که گوشی‌های سامسونگ معمولا تصاویری با کنتراست بالا و رنگ‌های اشباع شده را به کاربر تحویل می‎دهند.

اگر قصد خرید یک گوشی جدید داشته و دوربین آن نیز برای شما اهمیت بالایی دارد، آنگاه بهتر است که پیش از خرید، چند نمونه از عکس‌های ضبط شده با آن گوشی را مشاهده کنید. بدین ترتیب بهتر می‌توانید گزینه ایدئال خود را انتخاب کنید.

نوشته عکاسی محاسباتی چیست و چه تاثیری بر دوربین گوشی‌های هوشمند دارد؟! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.