با یکی از بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین سیاه چاله های جهان هستی آشنا شوید

با یکی از بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین سیاه چاله های جهان هستی آشنا شوید

سیاه‌چاله‌ی S5 0014+81 با جرم ۴۰ میلیارد برابر جرم خورشید و شعاعی ۸۰۰ برابر فاصله‌ی خورشید تا زمین، یکی از بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین سیاه‌چاله‌های جهان هستی لقب گرفته است.

آخرین شیرجه‌های کاسینی در اعماق دست‌نیافتنی جو زحل

 

کاسینی هم‌اکنون در ماموریت نهایی خود، پایان بزرگ (Grand Finale) به سر می‌برد. این فضاپیمای ناسا که اکنون میلیون‌ها کیلومتر دورتر از زمین و در اعماق منظومه شمسی است، ذهنیت ما انسان‌ها در مورد فضا دگرگون کرده است.

این فضاپیما تاکنون بین زحل و حلقه‌هایش، ۱۷ بار شیرجه زده و تا پایان ماموریتش ۵ شیرجه دیگر در پیش خواهد داشت و همچنان به جمع‌آوری اطلاعات علمی بی‌نظیرش به همراه تصاویر دیدنی ادامه می‌دهد و درنهایت، کاسینی پس از گذشت ۲۰ سال از آغاز اکتشافاتش در سیستم زحل است، در اواسط ماه آینده با شیرجه‌ای تاریخی بر فراز جو غول گازی منهدم خواهد شد.

کاسینی روز  ۱۴ اوت (۲۳ مرداد) از اطراف زحل عبور می‌دهد و آغاز پایان بزرگش بسیار ملموس‌تر می‌شود. بااین‌حال، به گفته ناسا، بازهم چیزی‌های دوست‌داشتنی زیادی در مورد آخرین شیرجه‌های کاسینی وجود دارد. کاسنی هم‌اکنون در فاصله‌ای بین ۱،۶۳۰ و ۱،۷۱۰ کیلومتری ابرهای غول گازی زحل قرار دارد. در این ارتفاع از جو زحل، انتظار می‌رود که فضاپیما از موتورهای خود برای حفظ ثابت بهره ببرد. ناسا ممکن است، با توجه به میزان فشار هوایی این قسمت از غول گازی، موقعیت فضاپیما را تغییر دهد.

کاسینی همچون ماموریت‌های گذشته، در این شیرجه‌ها هم به بررسی توفان‌های قطبی و توفان‌های شش‌گوش در قطب شمال زحل می‌پردازد، اما با این تفاوت که این بار از فاصله‌ای نزدیک و با جزئیاتی بی‌سابقه دست به چنین اکتشافاتی می‌زند. کاسینی با ابزارهای خود تصاویر و اطلاعاتی در مورد توفان‌های عظیم قطب‌های سیاره و همچنین گردبادهای شش‌وجهی مرموز قطب شمال زحل جمع‌آوری خواهد کرد. کاوشگر می‌تواند، پاسخی برای پدید آمدن این شش‌وجهی‌ها داشته باشد، عمق بادهای سیاره و برای اولین بار هسته سنگی زحل را اندازه‌گیری کند.

ماموریت تاریخی فضاپیمای کاسینی با پرتاب از روی یک موشک تیتان آی وی بی در ۱۵ اکتبر ۱۹۹۷ آغاز شد. این فضاپیما تاکنون مسافتی حدود ۳.۵ میلیارد کیلومتر را در فضا پیموده است. پس از دو دهه حضور در فضا، مأموریت کاوشگر کاسینی روز ۱۵ سپتامبر(24 شهریور) سال ۲۰۱۷، با شیرجه مرگ‌بار در جو سیاره زحل به پایان خواهد رسید

ماموریت تاریخی فضاپیمای کاسینی با پرتاب از روی یک موشک تیتان آی وی بی در ۱۵ اکتبر ۱۹۹۷ آغاز شد. این فضاپیما تاکنون مسافتی حدود ۳.۵ میلیارد کیلومتر را در فضا پیموده است. پس از دو دهه حضور در فضا، مأموریت کاوشگر کاسینی روز ۱۵ سپتامبر(۲۴ شهریور) سال ۲۰۱۷، با شیرجه مرگ‌بار در جو سیاره زحل به پایان خواهد رسید

لیندا اسپیلکر دانشمند پروژه کاسینی از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، می‌گوید:”کاوشگر درواقع لایه‌های جو سیاره را مورد کاوش قرار می‌دهد. پرواز در چنین فاصله نزدیکی نسبت به حلقه‌های سیاره، فرصتی است که تنها یک‌بار در عمر دانشمندان امکان تجربه‌اش وجود دارد.”

اسپیلکر در ادامه گفت: “کاسینی با این پنج شیرجه و پس از آن ناپدید شدن تدریجی‌اش، به اولین فضاپیمای جو زحل تبدیل می‌شود. این هدف دیرینه‌ای در اکتشافات سیاره‌ای بود که فضاپیمایی را به‌صورت اختصاصی به جو زحل بفرستیم. از این اکتشافات به‌منظور سنگ بنای، اکتشافات آینده بهره خواهیم برد.”

بنابراین، اگرچه زمان به پایان رسیدن ماموریت کاسینی نزدیک است، اما قبل از اینکه چراغ‌های این فضاپیما برای همیشه خاموش شود، باید کارهای زیادی انجام دهد. کاسینی می‌تواند به دانشمندان در حل معمای طول روزهای زحل کمک کند.

روزی که زمین لبخند زد"یکی از مشهورترین عکس‌های فضایی است که تاکنون به ثبت رسیده در 19 ژوئیه 2013 توسط کاوشگر کاسینی به ثبت رسید. در این تاریخ، کاسینی خود را در سایه زحل قرار داد و دوربین‌های خود را به سمت میزبان خود نشانه رفت. این دو دوربین، دوربین‌های تصویربرداری علوم گرافیک (ISS) و طیف‌سنج نقشه‌برداری مادون‌قرمز و بصری (VIMS) کاسینی بودند

روزی که زمین لبخند زد”یکی از مشهورترین عکس‌های فضایی است که تاکنون به ثبت رسیده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۳ توسط کاوشگر کاسینی به ثبت رسید. در این تاریخ، کاسینی خود را در سایه زحل قرار داد و دوربین‌های خود را به سمت میزبان خود نشانه رفت. این دو دوربین، دوربین‌های تصویربرداری علوم گرافیک (ISS) و طیف‌سنج نقشه‌برداری مادون‌قرمز و بصری (VIMS) کاسینی بودند

اخترشناسان دریافته‌اند که میدان مغناطیسی زحل کمی انحراف دارد و تقریبا در راستای محور چرخش سیاره قرار می‌گیرد. این انحنا می‌تواند به محققان کمک کند، محاسبه کنند که چقدر طول می‌کشد که زحل به‌طور کامل به دور خودش بچرخد، چیزی که به عبارتی همان طول مدت یک روز در این سیاره است و به نظر نمی‌رسد، در حال حاضر، فضاپیما و ماموریت فضایی دیگری بتواند به این معما که بیش از یک دهه است که ذهن اخترشناسان را به خود مشغول کرده، پاسخ دهد.

ماموریت کاوشگر کاسینی روز ۱۵ سپتامبر (۲۴ شهریور) سال ۲۰۱۷، با شیرجه مرگ‌بار در جو سیاره زحل به پایان خواهد رسید. این رویداد دراماتیک، پایان یکی از موفق‌ترین سفرهای فضایی تاریخ ناسا را رغم خواهد زد.

به گفته کارولین پورکو دانشمند سیاره‌ای و مدیر بخش تصویربرداری ماموریت کاوشگر کاسینی: “دستاوردهای ماموریت کاسینی بی‌شمارند. ازلحاظ تکنولوژیکی، این (ماموریت کاسینی) یکی از فوق‌العاده‌ترین و ماهرانه‌ترین گردش‌های مداری در سیستم‌های سیاره‌ای است که تاکنون انجام‌شده است. این ماموریت دارای بیشترین گذرهای نزدیک از اجرام کیهانی است که تا به حال هر ماموریت دیگری در فضا انجام داده است. در واقع کاسینی ممکن است بیش از ۱۰۰ مانور گذر نزدیک به انجام رسانده باشد، چیزی که از تمام برنامه‌های سیاره‌ای بیشتر است.”

 دانشمندانی که در سال 2006، عکس‌های کاسینی از زحل را مورد بررسی قرار می‌دادند، متوجه توفان عظیمی در قطب شمال زحل شدند. این کشفی فوق‌العاده قابل‌توجه محسوب می‌شد، چراکه خارج از زمین، هرگز چنین پدیده آب و هوایی در سیاره‌ای دیگر مشاهده نشده بود


دانشمندانی که در سال ۲۰۰۶، عکس‌های کاسینی از زحل را مورد بررسی قرار می‌دادند، متوجه توفان عظیمی در قطب شمال زحل شدند. این کشفی فوق‌العاده قابل‌توجه محسوب می‌شد، چراکه خارج از زمین، هرگز چنین پدیده آب و هوایی در سیاره‌ای دیگر مشاهده نشده بود

درحالی‌که کاسینی از لحاظ فنی قابلیت رصد سیاره زحل را تا چندین سال آینده خواهد داشت، ولی با توجه به کمبود سوخت کاوشگر، ناچارا ماموریت آن‌هم به پایان خواهد رسید. در واقع، اگر سوخت کاسینی به پایان برسد، دانشمندان دیگر قادر به کنترل مدار آن نخواهند بود و خطر برخورد آن به یکی از دو قمر زحل که دارای پتانسیل زندگی هستند، بسیار بالا خواهد بود. به‌این‌ترتیب، به‌منظور جلوگیری از نشت هرگونه آلودگی میکروب‌های زمینی که کاسینی با خود حمل می‌کند، ناسا تصمیم دارد، به این روش فوق‌العاده دراماتیک با کاسینی خداحافظی کند.

تصویر دیجیتالی که توسط فضاپیمای کاسینی ثبت شده. این تصویر عبور حلقه‌های زحل را از افق این غول گازی نشان می‌دهد. تصویر فوق با استفاده از فیلترهای طیفی قرمز، سبز و فرابنفش فضاپیما در 16 ژوئیه 2017، در حالی که گرفته شده که کاسینی در فاصله 1.25 میلیون کیلومتری زحل قرار داشته است. هر پیکسل از این تصویر، حدود 7 کیلومتر است

تصویر دیجیتالی که توسط فضاپیمای کاسینی ثبت شده. این تصویر عبور حلقه‌های زحل را از افق این غول گازی نشان می‌دهد. تصویر فوق با استفاده از فیلترهای طیفی قرمز، سبز و فرابنفش فضاپیما در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۷، در حالی که گرفته شده که کاسینی در فاصله ۱.۲۵ میلیون کیلومتری زحل قرار داشته است. هر پیکسل از این تصویر، حدود ۷ کیلومتر است

کاسینی درنهایت، پس از ۲۲ گردش مداری بین سیاره و حلقه‌های آن، بر فراز ابرهای زحل سقوط می‌کند. به‌این‌ترتیب بیست سال پس‌ازاینکه دانشمندانی از ۱۹ کشور و سه آژانس فضایی، کاوشگر را با همکاری هم به فضا پرتاب کردند، ناپدید شدن کاوشگر را در عرض حدود سه دقیقه به‌اتفاق هم تماشا خواهند کرد.

ماموریت کاسینی پروژه‌ای مشترک بین ناسا،  آژانس فضایی اروپا (اسا) و آژانس فضایی ایتالیا است. آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، بخشی از موسسه تکنولوژی کالیفرنیا در پاسادنا، بخش علمی ماموریت را مدیریت می‌کند. مدارگرد کاسینی و دو دوربین پردازنده آن در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا طراحی، توسعه و مونتاژ شده‌اند. همچنین مرکز عملیات تصویربرداری این ماموریت در موسسه علوم فضایی بولدر، کلرادو قرار دارد. فضاپیمای کاسینی در سال ۱۹۹۷ به فضا فرستاده شد و در سال ۲۰۰۴ در مدار سیاره زحل قرار گرفت.

.

منبع: gizmodo

مطلب آخرین شیرجه‌های کاسینی در اعماق دست‌نیافتنی جو زحل برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

پاسخ ناسا به برخی پرسش‌ها پیرامون خورشیدگرفتگی کامل ۳۰ مرداد

پاسخ ناسا به برخی پرسش‌ها پیرامون خورشیدگرفتگی کامل ۳۰ مرداد

در تاریخ ۳۰ مرداد، پدیده‌ی خورشیدگرفتگی کامل در ایالات متحده رخ می‌دهد و میلیون‌ها نفر شاهد آن خواهند بود.

ایستگاه فضایی بین‌المللی صاحب یک ابرکامپیوتر می‌شود

ناسا و شرکت هیولت پاکارد ابرکامپیوتری با توانایی پردازشگری حدود ۱ ترافلاپ را به فضا می‌فرستند. به این ترتیب، این قدرتمندترین کامپیوتری خواهد بود که تاکنون در ایستگاه فضایی بین‌المللی مستقر شده است. و البته به اولین ابرکامپیوتری که به خارج از جو زمین می‌رود.

در واقع این طرحی است که می‌تواند، امکان ساخت سازه‌های عظیم را در سفرهای طولانی فراتر از ماه، احتمالا مریخ مورد بررسی قرار دهد. یک سفر مشابه، با توجه به وضعیت سیاره سرخ در مدار بیضوی خود، چیزی بین ۶ تا ۸ ماه به طول می‌انجامد. باگذشت زمان، خدمه ماموریت مریخ با تأخیر ارتباطی طولانی و طولانی‌تری با زمین مواجه می‌شوند و در نهایت ارتباط با زمین با تأخیر نیم‌ساعته انجام می‌شود.

شاید این زمان زیادی به نظر نرسد، اما واقعیت این است که برخی تصمیمات مهم و بروز سوانح فضایی نیاز به  تصمیم‌گیری لحظه‌ای دارند. به‌عنوان مثال، تعمیرات دوره‌ای، خرابی سیستم‌های حیاتی فضاپیما و نشت اکسیژن برخی از سوانحی هستند که ممکن است در فضا برای فضانوردان ماموریت آینده مریخ اتفاق بیفتد.  کامپیوترهای قدرتمند، احتمالا با نوعی هوش مصنوعی قادر خواهند بود، پردازش‌های خود را به نحو مؤثرتری انجام دهند.

ترافلاپ نشان دهنده توانایی یک پردازشگر برای محاسبه یک تریلیون عملیات floating point در هر ثانیه است. ناسا قصد ندارد، این کامپیوتر را با محافظ‌های رادیواکتیو بپوشاند، بلکه می‌خواهد، قابلیت‌های چنین کامپیوتری را در فضا بسنجد. به‌این‌ترتیب، ناسا در طول یک سال اقامت این ابرکامپیوتر در ایستگاه فضایی بین‌المللی، انواع آزمایش‌های بنچمارک را انجام دهد و عملکرد آن را بررسی کند. یک ابرکامپیوتر مشابه دیگر را در زمین مورد آزمایش قرار می‌دهد. تا با مقایسه این دو ابرکامپیوتر، دانشمندان تصویر دقیقی از عملکرد ابرکامپیوترها در شرایط بدون گرانش در اختیار داشته باشند.

مارک فرناندز، مهندس ارشد شرکت هیولت پاکارد، گفت: “اگر این آزمایش موفقیت‌آمیز باشد، امکان‌های بی‌نهایت زیادی را برای انجام عملکردهای بالا در فضا پدید می‌آورد.”

.

منبع: popularmechanics

مطلب ایستگاه فضایی بین‌المللی صاحب یک ابرکامپیوتر می‌شود برای اولین بار در وب سایت تکراتو - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

آیا نور همواره با سرعت یکسانی حرکت می‌کند؟

آیا نور همواره با سرعت یکسانی حرکت می‌کند؟

فرقی ‌نمی‌کند که شما با چه سرعتی حرکت می‌کنید، همواره چیزی به نام نور وجود دارد که شما هرگز نمی‌توانید به آن برسید.

بارش شهابی برساوشی در ۲۱ و ۲۲ مرداد در تمام ایران قابل رویت خواهد بود

بارش شهابی برساوشی در ۲۱ و ۲۲ مرداد در تمام ایران قابل رویت خواهد بود

پدیده‌ی بارش شهابی برساوشی در نیمه‌شب ۲۱ مرداد تا بامداد ۲۲ مرداد در تمامی آسمان ایران قابل مشاهده خواهد بود. 

چگونه عکس‌های بهتری از خورشید گرفتگی ثبت کنیم

چگونه عکس‌های بهتری از خورشید گرفتگی ثبت کنیم

به‌زودی امکان رؤیت خورشید گرفتگی کامل پس از گذشت بیش از نیم قرن در ایالات متحده فراهم می‌شود. به بهانه این رویداد، نگاهی به روش‌های عکاسی از خورشیدگرفتگی خواهیم داشت.

پسر ۹ ساله‌ای که می‌خواهد مامور حفاظت سیاره‌ای ناسا شود!

یک دانش‌آموز کلاس چهارمی می‌خواهد، مامور بعدی حفاظت سیاره‌ای ناسا شود. آژانس فضایی ناسا هفته گذشته اعلام کرد که به دنبال استخدام نیروهایی جدید برای سمت مامور حفاظت سیاره‌ای است. کسانی که قادر به محافظت از سیاره در مقابل آلودگی‌های میکروبی سیارات دیگر باشند. این پسر ۹ ساله که جک دیویس نام دارد، اهل نیوجرسی است و در بین متقاضیان این فرصت شغلی ناسا قرار دارد. جک در نامه‌ای که به ناسا نوشت، گفت: “ممکن است، ۹ سال داشته باشم، اما فکر می‌کنم برای این شغل مناسب باشم.”

او در ادامه نامه از تجربیات خود گفت: “من تقریبا تمام فیلم‌های مربوط به فضا و موجودات فضایی را که بتوانم می‌بینم.” او همچنین در ادامه توضیحات قانع‌کننده‌ای در مورد پیشرفت شغلی خود در آینده هم داد: “من همچنین مجموعه تلویزیونی ماموران شیل را تماشا کرده‌ام و امیدوارم که فیلم مردان سیاه‌پوش را هم ببینم.” جک همچنین در مورد مهارت‌ها و توانایی خود برای یادگیری سریع و درک مفاهیم جدید توضیح داده است: “در بازی‌های ویدئویی عالی هستم. جوان هستم، به همین دلیل می‌توانم یاد بگیرم که همچون یک موجود فضایی فکر کنم.”

ناسا به نامه این پسربچه علاقه‌مند به فضا پاسخ داد و حتی جاناتان رال، مدیر تحقیقات سیاره‌ای ناسا هم با او تماس تلفنی داشت. مقامات ناسا در پاسخ نامه جک، به او برای این علاقه خاص تبریک گفتند و توضیحاتی را در مورد این شغل جدید به او دادند. جیمز ال. گرین، مدیر بخش علوم سیاره‌ای ناسا نوشت: “این شغل مرتبط به حفاظت از زمین در مقابل میکروب‌های کوچکی است که در زمان بازگشت نمونه‌های ماه، سیارک‌ها و مریخ ممکن است، آلودگی را به زمین بیاورند. حفاظت سیاره‌ای، همچنین مرتبط به حفاظت از سیارات و قمرهای دیگر در مقابل میکروب‌های ما (زمین) است.”

جاناتان رال، مدیر تحقیقات سیاره‌ای ناسا، با جک دیویس صحبت کرد. همچنین مقامات ناسا در پاسخ ‌نامه جک، به او برای این علاقه خاص تبریک گفتند و توضیحاتی را در مورد این شغل جدید به او دادند. جک دیویس 9 ساله در بین متقاضیان فرصت شغلی جدید ناسا بود. ناسا هفته گذشته اعلام کرد که به دنبال استخدام 6 نیروی جدید برای شغل مأمور حفاظت سیاره‌ای است

جاناتان رال، مدیر تحقیقات سیاره‌ای ناسا، با جک دیویس صحبت کرد. همچنین مقامات ناسا در پاسخ ‌نامه جک، به او برای این علاقه خاص تبریک گفتند و توضیحاتی را در مورد این شغل جدید به او دادند. جک دیویس ۹ ساله در بین متقاضیان فرصت شغلی جدید ناسا بود. ناسا هفته گذشته اعلام کرد که به دنبال استخدام ۶ نیروی جدید برای شغل مامور حفاظت سیاره‌ای است

واضح است که ناسا هیچ‌کسی را برای دفاع از سیاره در مقابل موجودات فضایی استخدام نمی‌کند و قرار نیست، این فرد به مانند فیلم‌های علمی تخیلی با اسلحه‌های پیشرفته از زمین دفاع کند و این جک دیویس هم از این قاعده مستثنا نیست. درحالی‌که آشکار است که ناسا فرصت شغلی مامور محافظت سیاره‌ای را به او پیشنهاد نداد اما، مستقیما هم او را رد نکرد. گرین نوشت: “ما همیشه به دنبال دانشمندان و مهندسان خوش‌فکر هستیم که به ما کمک کنند، بنابراین امیدواریم که به‌سختی درس بخوانی و در مدرسه موفق باشی.”

به نظر نمی‌رسد که جک دیویس جایگزین کیسی کانلی باشد که هم‌اکنون سمت مامور حفاظت سیاره‌ای ناسا است.  گرین اضافه کرد:”ما امیدواریم که روزی تو را اینجا در ناسا ببینیم.”

شغلی که ناسا به دنبال آن است، مورد بسیار ساده‌تری است. ناسا می‌خواهد فردی برای سمت مامور محافظت سیاره‌ای استخدام کند تا مطمئن شود، فضاپیماهای زمینی، سیارات دیگر را آلوده نمی‌کنند و این فضاپیماها هم این آلودگی‌ها را به زمین منتقل نمی‌کنند. در حال حاضر دفتر حفاظت سیاره‌ای ناسا تنها یک عضو به نام دکتر کیسی کانلی دارد. دفتر حفاظت سیاره‌ای در بسیاری از جنبه‌های ماموریت‌های (فضایی) برای جلوگیری از آلودگی‌های ماکروویو سیاره‌های دیگر و سیاره ما دخیل است.

تمام فضاپیماهای ناسا بری جلوگیری از آلودگی استریلیزه می‌شوند. همچنین مأمور دفتر حفاظت سیاره‌ای اطمینان حاصل می‌کند که هر نوع میکروبی از دیگر سیارات به زمین باز‌نمی‌گردد. در مورد این شغل ناسا هم باید بگوییم، درواقع ناسا از بین افراد واجد شرایط برای شغل مامور حفاظت سیاره‌ای، افرادی را جذب می‌کند. گفته می‌شود، درآمد سالانه این مامورین حفاظت سیاره‌ای، بین ۱۲۴ هزار تا ۱۸۷ هزار دلار خواهد بود. تأسیس بخش کوچکِ دفتر حفاظت سیاره‌ای به دوران جنگ سرد بازمی‌گردد. یعنی زمانی که شوروی و آمریکا معاهده‌ای برای جلوگیری از آلودگی فضا به امضا رساندند. اصلی‌ترین هدف این دفتر کاملا علمی است. اگر موجودات فضایی وجود داشته باشند، محققان می‌خواهند، منشأ و تحول آن‌ها را مطالعه کنند. به‌این‌ترتیب، برای جلوگیری از بروز مشکل، انسان باید مراقب باشد فضا را با باکتری‌ها آلوده نکند.

.

منبع: cnn

مطلب پسر ۹ ساله‌ای که می‌خواهد مامور حفاظت سیاره‌ای ناسا شود! برای اولین بار در وب سایت تکرا - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.

جستجوی حیات فرازمینی؛ کنجکاوی علمی یا امری انسانی

جستجوی حیات فرازمینی؛ کنجکاوی علمی یا امری انسانی

جستجوی حیات فرازمینی چه فوایدی برای جامعه دارد؟ آیا این جستجو، چیزی فراتر از یک کنجکاوی علمی است؟

مجموعه عکس‌های کریاسیتی، به مناسبت پنجمین سالگرد مأموریت مریخ‌نورد ناسا در سیاره سرخ

از زمان استقرار مریخ‌نورد کریاسیتی یا همان کنجکاوی در سال ۲۰۱۲ در سیاره سرخ، این مریخ‌نورد اکتشافات اعجاب‌آوری را انجام داده است. کریاسیتی پیش‌ازاین شواهدی از وجود آب مایع در دهانه گیل، وجود متان و مولکول‌های آلی، برخی سازه‌های رسوبی و حتی یک سنگ گوی شکل را کشف کرده است و امروز، ا ۵ اوت سال ۲۰۱۷ است و مریخ‌نورد کریاسیتی ناسا طی پنج سال اخیر، چشم‌اندازهای فوق‌العاده دیدنی از سیاره سرخ را به زمینی‌ها نشان داده است. مأموریت ۲.۵ میلیارد دلاری کریاسیتی، بزرگ‌ترین و پیشرفته‌ترین مریخ نوردی است تاکنون به سطح سیاره سرخ فرستاده شده است. کریاسیتی در طول مأموریت خود، بیش از ۲۰۰ هزار عکس از سطح سیاره مریخ به ثبت رسانده و با بهره بردن از ابزارهای قوی حفاری خود، موفق به نمونه‌برداری از سطح این سیاره شده است.

در ابتدا، مأموریت اصلی کریاسیتی به مدت دو سال (یا یک سال مریخی که دارای ۹۸ هفته است) برنامه‌ریزی‌شده بود، اما معماری عالی مریخ‌نورد، به‌رغم برخی نگرانی‌ها که وجود داشت، عملکرد شگفت‌انگیزی از خود به نمایش گذاشت. مریخ‌نورد کریاسیتی موفق شده بر برخی مسائل فنی کوتاه‌مدت، اتفاقات غیرمنتظره و سطوح‌ ناهموار مریخ غلبه کند و مجموعه ارزشمندی از عکس‌های هیجان‌انگیزی را از همسایه مرموز ما ثبت کند.

کریاسیتی تاکنون مسیری حدود ۱۷ کیلومتری را در سطح سیاره سرخ پیموده و تیم مأموریت کریاسیتی مراقب‌اند که مسیرهایی را برای مریخ‌نورد انتخاب کنند که فاقد سنگ‌ها و صخره‌های تیز باشند. ناسا اطمینان دارد که هنوز هم کریاسیتی قادر به ادامه مأموریت خود است. انتظار می‌رود، این مریخ‌نورد حداقل حدود ۴.۸ کیلومتر دیگر در مریخ راهپیمایی کند.

کریاسیتی در طول پنج سال گذشته، برخی از باکیفیت‌ترین و حیرت‌انگیزترین تصاویری را از سطح مریخ ثبت کرده که تاکنون دیده‌ایم. در ادامه با برخی از تصاویر مبهوت‌کننده کریاسیتی همراه تکرا باشید.

نقشه سفر کریاسیتی در طول پنج سال گذشته. از زمان استقرار مریخ‌نورد کریاسیتی یا همان کنجکاوی در سال ۲۰۱۲ در سیاره سرخ، این مریخ‌نورد اکتشافات اعجاب‌آوری را انجام داده است. کریاسیتی پیش‌ازاین شواهدی از وجود آب مایع در دهانه گیل، وجود متان و مولکول‌های آلی، برخی سازه‌های رسوبی و حتی یک سنگ گوی شکل را کشف کرده است

نقشه سفر کریاسیتی در طول پنج سال گذشته. از زمان استقرار مریخ‌نورد کریاسیتی یا همان کنجکاوی در سال ۲۰۱۲ در سیاره سرخ، این مریخ‌نورد اکتشافات اعجاب‌آوری را انجام داده است. کریاسیتی پیش‌ازاین شواهدی از وجود آب مایع در دهانه گیل، وجود متان و مولکول‌های آلی، برخی سازه‌های رسوبی و حتی یک سنگ گوی شکل را کشف کرده است

کریاسیتی پیچیده‌ترین کاوشگری است که ناسا به مریخ فرستاده است. کریاسیتی دارای شش چرخ است و 3 متر طول، 2.8 متر عرض و 899 کیلوگرم وزن دارد

کریاسیتی پیچیده‌ترین کاوشگری است که ناسا به مریخ فرستاده است. کریاسیتی دارای شش چرخ است و ۳ متر طول، ۲.۸ متر عرض و ۸۹۹ کیلوگرم وزن دارد

این عکس روز ۱۰ نوامبر ۲۰۱۶ در نزدیکی کوه شارپ به وسیله سه فریم دوربین تله لنز ماستکم کریاسیتی ثبت شده است. تنوع رنگ‌های این ناحیه به تنوع ترکیبی پایه کوه شارپ اشاره دارد. رنگ بنفش پیش‌ازاین در نواحی صخره‌ای که کریاسیتی از ابزار شیمی و کانی‌شناسی خود برای شناسایی هماتیت (نوعی اکسید آهن) بهره برده بود هم، مشاهده شده بود. باد و شن و ماسه و همچنین شرایط فصلی، سنگ‌ها و صخره‌ها را نسبتا عاری از گردوغبار نگه داشته که باعث آشکار شدن رنگ صخره‌ها شده است

این عکس روز ۱۰ نوامبر ۲۰۱۶ در نزدیکی کوه شارپ به وسیله سه فریم دوربین تله لنز ماستکم کریاسیتی ثبت شده است. تنوع رنگ‌های این ناحیه به تنوع ترکیبی پایه کوه شارپ اشاره دارد. رنگ بنفش پیش‌ازاین در نواحی صخره‌ای که کریاسیتی از ابزار شیمی و کانی‌شناسی خود برای شناسایی هماتیت (نوعی اکسید آهن) بهره برده بود هم، مشاهده شده بود. باد و شن و ماسه و همچنین شرایط فصلی، سنگ‌ها و صخره‌ها را نسبتا عاری از گردوغبار نگه داشته که باعث آشکار شدن رنگ صخره‌ها شده است

کوه شارپ به ارتفاع پنج کیلومتر، در مرکز دهانه برخوردی گیل به عرض ۱۵۴ کیلومتر واقع‌شده است. کاوشگر کریاسیتی که از زمان فرود در سال ۲۰۱۲ تاکنون، مشغول درنوردیدن سطح سیاره سرخ است، پس از رسیدن به این دهانه شواهدی کشف کرده که نشان می‌داد. این ناحیه می‌توانسته در گذشته‌ای باستانی از حیات میکروبی برخوردار بوده باشد

کوه شارپ به ارتفاع پنج کیلومتر، در مرکز دهانه برخوردی گیل به عرض ۱۵۴ کیلومتر واقع‌شده است. کاوشگر کریاسیتی که از زمان فرود در سال ۲۰۱۲ تاکنون، مشغول درنوردیدن سطح سیاره سرخ است، پس از رسیدن به این دهانه شواهدی کشف کرده که نشان می‌داد. این ناحیه می‌توانسته در گذشته‌ای باستانی از حیات میکروبی برخوردار بوده باشد

کریاسیتی، در طول مأموریت خود، زمان زیادی را صرف کشف سرنخ‌های جدیدی از تاریخچه مریخ کرده؛ ازجمله شواهدی از دریاچه‌های تبخیری و ذخایر معدنی که نشان‌دهنده حضور اکسیژن در سیاره سرخ هستند. به گفته ناسا، سطح ترک‌خورده ۳ میلیارد سال پیش شکل‌گرفته و توسط لایه‌های رسوبی سنگ‌های دیگر دفن شده است. شواهد دیگر موجود در این ناحیه، لایه‌های موربی هستند که می‌توانسته‌اند درزمانی که آب در آن جریان داشته، مانند نزدیکی به ساحل یک دریاچه (باستانی) تشکیل شده باشند

کریاسیتی، در طول مأموریت خود، زمان زیادی را صرف کشف سرنخ‌های جدیدی از تاریخچه مریخ کرده؛ ازجمله شواهدی از دریاچه‌های تبخیری و ذخایر معدنی که نشان‌دهنده حضور اکسیژن در سیاره سرخ هستند. به گفته ناسا، سطح ترک‌خورده ۳ میلیارد سال پیش شکل‌گرفته و توسط لایه‌های رسوبی سنگ‌های دیگر دفن شده است. شواهد دیگر موجود در این ناحیه، لایه‌های موربی هستند که می‌توانسته‌اند درزمانی که آب در آن جریان داشته، مانند نزدیکی به ساحل یک دریاچه (باستانی) تشکیل شده باشند

کریاسیتی، در سال 2016، عکس‌هایی از یک گوی فلزی گداخته ثبت کرد. این گوی که صخره تخم‌مرغی نام‌گرفته، به‌عنوان یک شهاب‌سنگ کوچک شناسایی‌شده و به‌احتمال‌زیاد از نیکل و آهن تشکیل‌شده است. صخره تخم‌مرغ شکل، برای اولین بار در عکسی که مریخ‌نورد کریاسیتی روز ۲۳ اکتبر سال 2016 گرفته بود، مشاهده شد. کریاسیتی سپس عکس دو فریمی از شهاب‌سنگ گرفت و با استفاده دوربین میکرو تصویرساز از راه دور ChemCam، این صخره را موردبررسی قرار داد. تجزیه‌وتحلیل شیمیایی نشان می‌دهد که این سنگ‌آهن ظاهرا از گداخته شدن شکل‌گرفته است. به‌احتمال‌زیاد، این سنگ با ورود با جو مریخ گداخته شده باشد و سپس با رسیدن به سطح سیاره، منجمد شده است

کریاسیتی، در سال ۲۰۱۶، عکس‌هایی از یک گوی فلزی گداخته ثبت کرد. این گوی که صخره تخم‌مرغی نام‌گرفته، به‌عنوان یک شهاب‌سنگ کوچک شناسایی‌شده و به‌احتمال‌زیاد از نیکل و آهن تشکیل‌شده است. صخره تخم‌مرغ شکل، برای اولین بار در عکسی که مریخ‌نورد کریاسیتی روز ۲۳ اکتبر سال ۲۰۱۶ گرفته بود، مشاهده شد. کریاسیتی سپس عکس دو فریمی از شهاب‌سنگ گرفت و با استفاده دوربین میکرو تصویرساز از راه دور ChemCam، این صخره را موردبررسی قرار داد. تجزیه‌وتحلیل شیمیایی نشان می‌دهد که این سنگ‌آهن ظاهرا از گداخته شدن شکل‌گرفته است. به‌احتمال‌زیاد، این سنگ با ورود با جو مریخ گداخته شده باشد و سپس با رسیدن به سطح سیاره، منجمد شده است

امروز مریخ بیابانی کاملا خشک است، اما در دوران اولیه‌اش دارای نواحی وسیع مملو از آب و رودخانه‌هایی به عمق ۱۰۰۰ پا (حدود ۳۰۴ متر) بوده است. ولی دانشمندان ناسا توضیحی برای چگونگی باقی ماندن این آب در سطح مریخ به مدت میلیون‌ها سال و بدون وجود آب و هوایی گرم ندارند

امروز مریخ بیابانی کاملا خشک است، اما در دوران اولیه‌اش دارای نواحی وسیع مملو از آب و رودخانه‌هایی به عمق ۱۰۰۰ پا (حدود ۳۰۴ متر) بوده است. ولی دانشمندان ناسا توضیحی برای چگونگی باقی ماندن این آب در سطح مریخ به مدت میلیون‌ها سال و بدون وجود آب و هوایی گرم ندارند

این عکس‌ اواخر سال 2016 از ناحیه تپه‌های مورای در دامنه‌های کم ارتفاع کوه شارپ گرفته‌شده‌ است، ناحیه‌ای که قله مرکزی در دهانه گیل تشکیل داده است. این ناحیه برای نخست بار در دهه 1970کشف شد، این ناحیه تپه بزرگی از لایه‌های رسوبی فرسایش یافته است که حدود 5.5 کیلومتر بالاتر از سطح دره ارتفاع دارد. دانشمندان به‌درستی نمی‌دانند این لایه‌ها از کجا آمده‌اند، اما تخمین می‌زنند، کوه در حدود دو میلیارد سال قبل شکل‌گرفته است. همان‌طور که از نام این ناحیه پیداست، ناحیه تپه‌های مورای از تختال‌ها (تپه‌هایی با سطح فوقانی مسطح) و تخت‌تپه‌ها(تپه‌هایی وسیع و منفرد با قله مسطح و دامنه پرشیب) تشکیل‌شده که مانند فلات سنگی کوچکی هستند که در حال بالا آمدن از شیب کوه هستند. این تختال‌ها طی میلیون‌ها سال با توجه به هوازدگی و فرسایش، مرتفع و شیب‌دار شده‌اند و به نظر از تخت‌تپه‌های بزرگ‌تر و یا فلات تشکیل‌شده‌اند

این عکس‌ اواخر سال ۲۰۱۶ از ناحیه تپه‌های مورای در دامنه‌های کم ارتفاع کوه شارپ گرفته‌شده‌ است، ناحیه‌ای که قله مرکزی در دهانه گیل تشکیل داده است. این ناحیه برای نخست بار در دهه ۱۹۷۰کشف شد، این ناحیه تپه بزرگی از لایه‌های رسوبی فرسایش یافته است که حدود ۵.۵ کیلومتر بالاتر از سطح دره ارتفاع دارد

.

منبع: newatlas

مطلب مجموعه عکس‌های کریاسیتی، به مناسبت پنجمین سالگرد مأموریت مریخ‌نورد ناسا در سیاره سرخ برای اولین بار در وب سایت تکرا - اخبار روز تکنولوژی نوشته شده است.