آیا نسخه دیگری از ما در جهانی موازی وجود دارد؟
جهان‌های موازی، یکی از حدس‌ها و یا شاید واقعیت‌های جالب است که چیز زیادی در مورد آن نمی‌دانیم.
موفقیت اخترشناسان در تهیه تبارنامه ستارگان با استفاده از نظریه داروین
دانشمندان با تعمیم نظریه‌ی داروین به علم نجوم، سعی کرده‌اند به بررسی تبار ستاره‌ها بپردازند و منشأ و مکان تولد آنها را شناسایی کنند.
ماموریت فضاپیمای مریخ ناسا به تعویق خواهد افتاد
آژانس فضایی ناسا اعلام کرد، احتمالا دو ماموریت نخست کپسول فضایی اوریون را به تاخیر خواهد انداخت. کپسول فضایی اوریون هم اکنون در حال توسعه است تا فضانوردان را به فضای عمیق و سرانجام مریخ ببرد. بر اساس گزارش دفتر بازرسی ناسا، مسائل فنی و همچنین کمبود بودجه موجب تاخیر شده است.
نخستین ماموریت بدون سرنشین اوریون که قرار بود با یک سیستم پرتاب فضایی (SLS) به فضا پرتاب شود، برای نوامبر ۲۰۱۸ برنامه ریزی شده بود. ماموریت دوم اوریون هم که شامل فضانوردان می شود، برای اوت ۲۰۲۱ برنامه ریزی شده بود.
در گزارش دفتر بازرسی آمده است:”ماموریت های اکتشافی اولیه ناسا در سفر به مریخ؛ EM-1 و EM-2 متحمل هزینه های زیاد و چالش های فنی شده اند که به احتمال زیاد تاریخ آغاز برنامه را تحت تاثیر قرار می دهند.”
در گزارش به تاخیر در مراحل ساخت و توسعه ماژول اوریون که به وسیله آژانس فضایی اروپا در حال توسعه است و همچنین ریسک های فنی ناشی از تغییرات در طراحی سپر حرارتی کپسول فضایی هم اشاره شده است. در این گزارش همچنین، به تاخیر در توسعه نرم افزار سیستم پرتاب فضایی، اوریون و سیستم های زمینی موجود در پایگاه فضایی کندی در فلوریدا اشاره شده است.
گفتنی است، پیش بینی شده بود، کل هزینه سیستم پرتاب فضایی، اوریون و برنامه های توسعه سیستم های زمینی تا پایان سال مالی ۲۰۱۸ به حدود ۲۳ میلیارد دلار برسد و هزینه ماموریت های سرنشین دار مریخ هم تا سال ۲۰۳۳ به بیش از ۳۳ میلیارد دلار برسد.
.
منبع: phys
نوشته ماموریت فضاپیمای مریخ ناسا به تعویق خواهد افتاد اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.
استفاده از شبکه عصبی هوش مصنوعی برای ترمیم عکس های فضایی قدیمی
دانشمندان با استفاده از شبکه عصبی هوش مصنوعی توانسته‌اند عکس‌های فضایی قدیمی را ترمیم و ابعاد نهفته‌ی آنها را آشکار کنند.
کشف ماده معدنی جدید در برخی از شهاب سنگ های کهن
پژوهشگران موفق شده‌اند در برخی از شهاب سنگ‌های قدیمی، یک ماده معدنی جدید شناسایی کنند.
تماشا کنید: ماموریت مخفی ناسا؛ سفر به مریخ تنها در ۷۰ روز!
هواپیمای فضایی X-37B نیروی هوایی ایالات‌متحده، اوایل ماه جاری به رکورد بیشترین گردش در مدار زمین با ۶۷۴ روز دست یافت. هواپیمای فضایی رباتیک X-37B که از ۲۰ ماه مه سال ۲۰۱۵ برای انجام چهارمین مأموریت فوق سری خود به مدار زمین فرستاده شده، هنوز در مدار زمین حضور دارد و دقیقا مشخص نیست تا چه مدت در مدار زمین باقی می‌ماند. نیروی هوایی آمریکا هم در مورد فعالیت‌های این هواپیمای فضایی رباتیک اطلاعات کمی منتشر کرده است.
گفته می‌شود که هواپیمای فضایی X-37B در طول این مأموریت چندین محموله را حمل کرده که برخی از این محموله‌ها شناسایی‌شده‌اند. این هواپیما، چند دستگاه نیروی محرکه الکتریکی متعلق به نیروی هوایی و شرکت خصوصی آیروجت راکتداین و همچنین ابزارهای تحقیقاتی پیشرفته ناسا را حمل کرده است. نشریه نیویورک‌تایمز، ماه مه سال ۲۰۱۰ گزارش داد: “مقامات پنتاگون در مصاحبه‌ها و اظهارات خود، هرگونه ارتباط این هواپیما را با جنگ‌افزارهای فضایی به‌شدت تکذیب کرده‌اند، این در حالی بود که این مقامات اذعان کرده بودند، هدف نهایی (مأموریت) کمک به جنگنده‌های زمینی با مأموریت‌های فرعی بوده است.”
همچنین نیروی هوایی هم پاسخ مبهمی در این خصوص داده و با اشاره به سری بودن مأموریت، اعلام کرد: “این مأموریت هیچ ارتباطی به قابلیت‌های تهاجمی ندارد، بلکه این برنامه با هدف کاهش خطر، تجربه و توسعه سیستم های عملیاتی انجام‌گرفته است.”
در اسناد رسمی نیروی هوایی، هدف مأموریت هواپیمای فضایی X-37B این‌گونه اعلام‌شده است:
تکنولوژی‌هایی که در این مأموریت تست می‌شوند، شامل سیستم پیشرفته هدایت ناوبری و کنترل، سیستم‌های حفاظت حرارتی، اویونیک، سازه های حرارتی فوق بالا، عایق‌های قابل استفاده مجدد، سیستم‌های پرواز الکترومکانیکی سبک، سیستم پیشرفته نیروی محرکه و پرواز مداری مستقل، ورود مجدد به جو و فرود است.
شایعات جدید از آزمایش سیستم EM Drive (سیستم پیشران محفظه تشدید یا موتور الکترومغناطیسی) خبر می‌دهند. این سیستم، سیستم نیرو محرکه بدون سوختی است که ناسا به دنبال توسعه آن بوده است. این سیستم، بر روی کاغذ قادر به نقض قانون سوم نیوتون است.
این موضوع ماه دسامبر سال گذشته، جالب‌تر شد. در آن زمان دولت چین ادعا کرد که در حال آزمایش یک سیستم EM Drive در فضا است و یک منبع ناشناس به اینترنشنال بیزینس تایمز گفت؛ دولت ایالات متحده آمریکا هم در حال آزمایش همین سیستم با هواپیمای فضایی اسرار آمیز ارتش، موسوم به X-37B است. اکنون پس از گذشت پنج ماه، کماکان شایعات زیادی در مورد مأموریت سری این هواپیمای فضایی در جریان است.
X-37B و یا بوئینگ X-37، یک هواپیمای فضایی بدون سرنشین خورشیدی است که رکورد بیشترین حضور در مدار زمین را با گردش به مدت ۶۷۸ روز متوالی دارد. طبیعتاً باتوجه به پنهان‌کاری‌هایی که در برنامه X-37B وجود داشته، به شایعاتی مشابه مأموریت‌های قبلی این هواپیمای فضایی دامن زده است.
گفته می‌شود مأموریت این هواپیمای فضایی، نمونه‌ای از استقرار ماهواره‌های جاسوسی در جو زمین است. همچنین از اهداف دیگر این مأموریت، تداخل در سیگنال‌های ماهواره‌های دیگر، مأموریت مخفی پنتاگون برای استقرار جنگ افزارهای بدون سرنشین و حتی جاسوسی از ایستگاه فضایی چین است.
اما ارتش آمریکا همواره ادعا کرده است که این مأموریت سری به هیچ وجه ارتباطی با اهداف جاسوسی ندارد. ارتش به جای آن، هدف خود از این مأموریت را بررسی «تکنولوژی‌های وسایل نقلیه فضایی قابل استفاده مجدد برای اهداف بلند مدت» ذکر کرده است.
اما شایعات مربوط به سیستم EM Drive همچنان در جریان است، سیستمی که به دانشمندان امکان آزمایش سیستم نیروی محرکه جنجالی بدون گرانش و اصطکاک در فضا را می‌دهد.
کارایی این سیستم تا حدی زیادی هنوز به اثبات نرسیده، اما از پتانسیل فوق العاده بالا و انقلابی چنین سیستمی به راحتی نمی‌توان گذشت. سیستم EM Drive، سیستم نیرو محرکه‌ای است که از لحاظ تئوری به جای استفاده از سوخت، به وسیله نوسان امواج مایکروویو به جلو و عقب، نیروی تراست تولید می‌کند.
این سیستم نیرو محرکه بر اساس مفروضات، قادر به تولید نیروی تراستی است که می‌تواند انسان را ظرف مدت ۷۰ روز به مریخ برساند و بله، اساساً توانایی تحول عظیمی در سفرهای فضایی دارد. البته همه اینها منوط به این است که کارایی سیستم EM Drive، واقعاً از لحاظ عملی به اثبات برسد.
آزمایش‌های اولیه، از جمله مطالعه جدیدی که ناسا منتشر کرده نشان می‌دهند، سیستم EM Drive قادر به تولید نیروی تراست است. در این مطالعه ناسا می‌خوانیم: “داده‌های تراست از جلو و عقب نشان می‌دهند، این سیستم قادر به تولید نیروی تراستی معادل ۱٫۲ میلی نیوتن در کیلو وات در خلا است که همان عملکرد سیستم تکانشی در هوا است.”
به هر حال، چنین سیستمی قانون سوم حرکت نیوتن: «هر عملی را عکس العملی است؛ مساوی آن و در جهت خلاف آن» را نقض می‌کند. در واقع مفهوم اساسی در قانون سوم نیوتن این است که نیروی تک در طبیعت وجود ندارد. هر نیرویی دارای نیروی دیگری با همان اندازه و در جهت مخالف آن است. در واقع تمامی نیروهای موجود در طبیعت از این قانون پیروی می‌کنند و همه چیز در طبیعت به صورت دوتایی (همچون دو سر چوب و..) عمل می‌کند.
سیستم EM Drive هیچ نیروی سوختی ندارد و بنابراین از لحاظ فنی نباید قادر به تولید نیروی پیشرانش باشد. یکی از بهترین روش‌ها برای کاهش اثرهای عواملی همچون اصطکاک و فشار هوا، آزمایش سیستم EM Drive در فضا است، به همین دلیل دولت چین و آمریکا، همه علاقمند به آزمایش این سیستم در فضا هستند. در این مورد حتی چین ممکن است، پیش از این سیستم خود را در فضا مورد آزمایش قرار داده باشد.
اما آیا ارتش آمریکا هم با مأموریت مخفی X-37B در حال آزمایش این سیستم است؟ دولت آمریکا تاکنون علاقه‌اش به آزمایش سیستم EM Drive در فضا را تأیید نکرده است. همچنین، مشخص نیست در زمان فرستاده شدن هواپیمای فضایی X-37B به فضا، ارتش آمریکا قادر به اتمام مراحل طراحی این سیستم بوده باشد.
اما به جز شایعات، شواهدی هم در دست است. به جز گزارش اینترنشنال بیزینس تایمز، گمانه زنی‌هایی از وجود قراردادی خبری می‌دهد که بوئینگ (سازنده هواپیمای فضایی X-37B) در سال ۲۰۰۷ به امضا رسانده است. این قرارداد به تأیید وزارت دفاع بریتانیا هم رسیده و بر اساس آن، شرکت بوئینگ امکان آزمایش سیستم EM Drive را طی ۱۰ سال آینده خواهد داشت.
همچنین در گذشته شایعاتی وجود داشت که بوئینگ با مخترع EM Drive، مهندس انگلیسی راجر شوویر مشغول همکاری بوده است. هر چند، بوئینگ بعدها اعلام کرد، دیگر علاقه‌ای به این دستگاه ندارد.
دولت آمریکا ادعا می‌کند، هواپیمای فضایی X-37B به طور رسمی در حال آزمایش پیشرانه اثر هال است که توسط شرکت آیروجت راکیتداین ساخته شده است. این شرکت آمریکایی سازنده موشک و سیستم‌های نیروی محرکه وسایل نقلیه فضایی است.
پیشرانه اثر هال، سیستم نیروی محرکه امیدوار کننده دیگری است که توسط ناسا توسعه یافته و قادر به تولید ۶۰ میلی نیوتن در کیلو وات است که در مقایسه با سیستم EM Drive نیروی فوق العاده قابل توجهی محسوب می‌شود؛ اما این سیستم هنوز متکی به سوخت است و بنابراین، نمی‌تواند مشکل حمل سوخت در مأموریت های آینده فضایی را بر طرف کند.
ولی تا زمانی که شواهدی در دست نباشد، هیچ چیزی را نمی‌توان تأیید کرد. باید منتظر اخبار رسمی و یا مقالات کارشناسی شده در نشریات علمی بمانیم؛ اما این واقعیت که هواپیمای فضایی ناسا در حال آزمایش حداقل یک سیستم نیروی محرکه نوآورانه است، می‌تواند نویدبخش آینده امیدوار کننده سفرهای فضایی باشد و اگر این شایعات در مورد سیستم EM Drive حقیقت داشته باشند؛ باید منتظر تحولی عظیم در سفرهای فضایی باشیم.
.
پی نوشت:
مأموریت OTV-1 که ۲۲ آوریل ۲۰۱۰ راه اندازی شد و ۳ دسامبر همان سال، پس از سپری کردن ۲۲۴ روز در مدار زمین فرود آمد. مأموریت OTV-2 که از ۵ مارس۲۰۱۱ مأموریت خود را آغاز کرد، پس از صرف ۴۶۸ روز در فضا، ۱۶ ژوئن ۲۰۱۲ به زمین بازگشت و پس‌ازآن مأموریت OTV-3 که در ۱۱دسامبر ۲۰۱۲ به فضا پرتاب شد؛ در ۱۷ اکتبر ۲۰۱۴، پس از گردشی ۶۴۷ روزه به زمین بازگشت. مأموریت فعلی، OTV-4 که در ۲۰ مه ۲۰۱۵ به‌وسیله یک موشک اطلس ۵ متعلق به شرکت اتحادیه مشترک پرتاب راه‌اندازی شده، هنوز در حال گردش در مدار زمین است. همه چهار پرواز هواپیماهای فضایی X-37B از پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال در فلوریدا، به مدار زمین پرتاب‌شده‌اند.
.
منبع: sciencealert
نوشته تماشا کنید: ماموریت مخفی ناسا؛ سفر به مریخ تنها در ۷۰ روز! اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.
ثبت تصویری از ماده تاریک بین کهکشان ها برای اولین بار
دانشمندان برای نخستین بار موفق به ثبت تصاویری واقعی از رشته‌های ماده‌ی تاریک بین کهکشانی شده‌اند.
تاخیر در آغاز ماموریت های اولیه مریخ نورد ناسا
به نظر می‌رسد مأموریت‌های فضایی ناسا در پروژه‌ی فتح مریخ با چالش‌های متعددی همراه شده است.
کشف بزرگ ناسا: در زیر سطح قمر انکلادوس، احتمالاً حیات وجود دارد
انکِلادوس، به عنوان یکی از قمرهای بزرگ سیاره زحل، به احتمال زیاد میزبان حیات فرازمینی است.
ستاره شناسان موفق به ثبت نخستین عکس از یک سیاه چاله شدند
ستاره شناسان پس پنج شبانه روز رصد بی وقفه، روز چهارشنبه اعلام کردند، ممکن است، موفق به ثبت نخستین عکس از یک سیاه چاله شده باشند. ظاهر کردن این عکس احتمالا ماه ها زمان خواهد برد، اما اگر دانشمندان در این راه موفق شوند، نتایج آن می تواند به بسیاری از معماها از جمله اینکه جهان از چه چیزی ساخته شده و یا چگونه به وجود آمده است، پاسخ دهد.
مایکل برمر، ستاره شناسی در موسسه بین المللی تحقیقات اخترشناسی رادیویی (IRAM) و مدیر پروژه تلسکوپ افق رویداد (EHT)، به خبرگزاری فرانسه گفت:”به جای ساختن تلسکوپ بسیار بزرگی که احتمالا به دلیل سنگینی وزن خراب می شد، ما از ترکیبی از هشت رصدخانه همچون قطعات بهم پیوسته آینه ای عظیم بهره بردیم. بدین وسیله ما تلسکوپ مجازی با قطری حدود ۱۰ هزار کیلومتر در اختیار داشتیم.”
واضح است، هر چقدر تلسکوپ بزرگ تر باشد، عکس حاصل رزولوشن و جزیئات بیشتری را در بر می گیرد.
به نظر می رسد، بالاخره تلسکوپ افق رویداد (EHT) موفق به ثبت نخستین عکس از کمان ای* (Sagittarius A*) شده باشد. Sagittarius A* ، منبع قوی امواج رادیویی بسیار فشرده و پرجرم در مرکز کهکشان راه شیری است و تصور می شود، این جرم یک سیاه چاله اَبرپرجرم باشد. این تلسکوپ از دو دهه قبل تاکنون به دنبال شکار تصاویری از سیاه چاله ای که در مرکز کهکشان ما واقع است، بوده است. تلسکوپ افق رویداد، در واقع مجموعه ای از تلسکوپ های رادیویی واقع در کشورهای مختلف جهان، از جمله آرایه بزرگ میلی متری/ زیر میلی متری آتاکاما (ALMA) در شیلی است.
این تلسکوپ با استفاده از تکنیکی به نام تداخل خط پایه بسیار طولانی(VLBI) تمام رصدخانه ها را تبدیل به تلسکوپی بسیار بزرگی می کند که همه تلسکوپ های جهان را در بر می گیرد. در واقع برای شکار تصاویری از Sagittarius A* ، نیاز به تلسکوپی بسیار قدرتمند و بزرگ است، چرا که این جرم کیهانی در آسمان همچون یک سوزن کوچک به نظر می رسد. در حالی که دانشمندان بر این باورند که، Sagittarius A* دارای جرمی حدود چهار میلیون خورشید است، اما تنها حدود ۲۰ میلیون کیلومتر عرض دارد و ۲۶ هزار سال نوری با سیاره ما فاصله دارد. تیم تلسکوپ افق رویداد، مشاهده این جرم کیهانی را به یک گریپ فروت و یا یک دی وی دی تشبیه می کنند که از روی زمین دیده شود.
برمر می گوید:”برای نخستین بار در تاریخ، ما دارای ظرفتی تکنولوژیکی کافی برای مشاهده دقیق سیاه چاله ها هستیم.”
تیم تلسکوپ افق رویداد، برای آماده سازی رصدخانه های مورد نظر، آنها را مجهز به ساعت های اتمی بسیار دقیق و همچنین ماژول های هارد دیسکی با ظرفیت ذخیره سازی داده های بسیار کرده اند. از آنجایی که دانشمندان انتظار جمع آوری داده های بسیار عظیمی را دارند، ماژول ذخیره سازی داده هایی که جمع آوری کرده اند، تقریبا معادل ظرفیت ۱۰ هزار لپ تاپ است. این داده ها پس از گردآوری به رصدخانه دانشگاه ام آی تی منتقل می شوند و با استفاده از الگوریتم های تصویربرداری آنجا پردازش می شوند. بر اساس نظریه نسبیت عام انیشتین ، ما باید هلال نوری در اطراف یک حباب سیاه مشاهده کنیم. در واقع این نور، گازها و گرد و غبار ساطع شده از سیاه چاله هستند و حباب سیاه هم سایه سیاه چاله است.
برمر می گوید: “وقتی همه داده ها را با هم ترکیب کنیم، قادر به ظاهر ساختن این عکس خواهیم بود. برای مشاهده نتیجه، باید چند ماهی صبر کنیم.”
گفته می شود، این پروسه احتمالا تا اوایل سال ۲۰۱۸ به طول خواهد انجامید و ما نخستین عکس یک سیاه چاله را در آن زمان مشاهده خواهیم کرد.
.
منبع: popularmechanics
نوشته ستاره شناسان موفق به ثبت نخستین عکس از یک سیاه چاله شدند اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.