رگه های دوره ای شیب ها در مریخ که زمانی تصور می‌شد، شواهدی از وجود آب مایع در آن وجود دارد، بر اثر جریان یافتن آب مایع به وجود نیامده‌اند. این ویژگی‌های بلند و باریک، شیب‌های تیره‌ای در نزدیکی خط استوای مریخ هستند. این رگه های تیره در فصل‌های گرم به رنگ تیره‌تری درمی‌آیند و به نظر می‌رسد که در شیب دامنه‌ها به پایین سرازیر می‌شوند.

 دانشمندانی که تصاویر ثبت شده به وسیله مدارگرد اکتشافی مریخ ناسا را مورد بررسی قرار می‌دادند، در سال ۲۰۱۱ موفق به کشف این رگه‌های تیره در مریخ شدند.

در آن زمان، دانشمندان فرضیه‌ای را مطرح کردند که بیان می‌کرد، این رگه‌های تیره بر اثر تاثیر جریان آب‌شور ایجادشده‌اند و ممکن است، شواهدی از وجود یک محیط بالقوه قابل سکونت در این ناحیه وجود داشته باشد. پس‌ازآن، زمانی که دانشمندان تیم مدارگرد شنایی مریخ اعلام کردند، موفق به شناسایی نمک هیدارته در این ویژگی‌ها شده‌اند، فرضیه این دانشمندان تقویت شد.

 اما آب مایع تنها توضیح ممکن برای ایجاد این ویژگی‌ها نیست. به‌عنوان‌مثال، برخی دانشمندان می‌گفتند، رگه های تیره مریخ ممکن است، بر اثر یخ‌زدگی فصلی دی‌اکسید کربن به وجود آمده باشند. در همین حال، برخی از دانشمندان استدلال می‌کردند، ریزش لایه‌های خشک خاک و ماسه می‌تواند، دلیل ایجاد این ویژگی‌ها باشد.

حال مطالعه جدیدی که دوشنبه هفته جاری در نشریه نیچر به چاپ رسیده، دلایل قوی برای اثبات فرضیه دوم را مطرح کرده است. در مطالعه تیم تحقیقاتی به رهبری فردریک اشمیت از دانشگاه سود پاریس در فرانسه، مدلی از جریان‌های رگه های دوره ای شیب ها شبیه سازی شده است. این مدل شبیه‌سازی‌شده نشان می‌دهد، نور خورشید به‌تنهایی می‌تواند موجب رانش در دامنه‌های رگه های دوره ای شیب ها شود.   

درواقع، نور خورشید لایه‌های ناپایدار رگه‌های دوره‌ای شیب‌ها را گرم می‌کند و به‌موجب آن زاویه لغزش این لایه‌ها تغییر کرده و منجر رانش می‌شود.

اشمیت می‌گوید:”با توجه به تابش خورشیدی، درجه حرارت خاک بالا می‌رود و درنتیجه آن هوا در منفذهای خاک حرکت می‌کند و موجب بی‌ثبات شدن لایه‌های موجود در رگه‌ها می‌شود. همچنین این اثر در نواحی که تخته‌سنگ‌ها در آن سایه ایجاد کرده‌اند، افزایش می‌یابد. بنابراین ممکن است، دلیل به وجود آمدن این رگه‌ها، تخته‌سنگ‌ها باشند.”

درواقع، مدل شبیه‌سازی‌شده این تیم نشان می دهد، وجود تخته‌سنگ‌های نزدیک برای به جریان افتادن رگه های دوره ای شیب ها ضروری است. محققان این تیم می‌گویند، جریان شبیه‌سازی‌شده به‌خوبی با داده های رگه های دوره ای شیب های واقعی مریخ که در دهانه گارنی مشاهده شده بودند، مطابقت می‌کند. رگه‌های شیب دهانه گارنی، در دامنه‌های غربی بیش از نواحی شرقی، جریان دارند؛ چراکه انرژی خورشیدی بیشتری جذب می‌کنند.

به گفته اشمیت و همکارانش، پیش‌بینی موفق لغزش، تنها شواهد موجود از ریزش ناشی از رگه های دوره ای شیب ها شونده نیست. بلکه آن‌ها می‌گویند، تراکم آب جوی در خط استوای مریخ– خشک‌ترین بخش سیاره سرخ- بعید است و همچنین آب و یخ مدفون در این نواحی پایدار نیست. علاوه بر این، سفره‌های آب زیرسطحی نمی‌توانند، توضیحی برای رگه های شیب نزدیک لبه‌های دهانه باشند.

محققان همچنین می‌گویند، رگه های شیب همچون لایه‌های لغزشی خشکی که در زمین جریان می‌یابند، باریک و صاف هستند. جریان‌های آب به‌طورمعمول، ویژگی‌های خاک‌ریز مانندی را در امتداد مسیر و انتهای مسیر خود برجای می‌گذارند. به‌این‌ترتیب، رنگ تیره رگه های شیب، لزوما نشانه رطوبت نیست.

 محققان می‌گویند، حتی نمک هیدراته هم ممکن است، دلیل ایجاد رگه‌های تیره نباشد. مطالعات آزمایشگاهی که به‌تازگی توسط یک تیم تحقیقاتی دیگر انجام‌شده نشان می‌دهد، آب موجود در نمک‌های رگه های شیب، ممکن است، به‌جای سطح و یا نواحی نزدیک به سطح، از جو مریخ آمده باشد.

بنابراین، محققان برای ارائه توضیحی قطعی در مورد رگه های دوره‌ای شیب‌ها، می‌باید مطالعات بیشتری انجام دهند. اشمیت می‌گوید، داده‌های آزمایشگاهی و دیگر داده‌های جمع‌آوری‌شده از مریخ می‌تواند، به روشن شدن این موضوع کمک کند.

وی می‌گوید:”علاوه بر داده‌های آزمایشگاهی، داده‌های مدارگرد همچنین باید، زمان فعالیت این فرایند را تعیین کند. این داده‌ها می‌تواند، موجب تمایز بین زمان خشک (بیشتر در بعدازظهر) و مرطوب (در صبح) شوند. این فعالیت‌ها باید در آینده‌ای نزدیک توسط مأموریت اگزومارس آژانس فضایی اروپا انجام می‌شود.”

.

منبع: space

نوشته رگه های دوره ای شیب ها در مریخ بر اثر رانش ایجاد شده‌اند اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

پروفسور هاوکینگ در تازه‌ترین اظهارنظر خود اعلام کرد، می‌خواهد به فضا برود. فیزیکدان و کیهان‌شناس مشهور بریتانیایی، استیون هاوکینگ به‌زودی به بزرگ‌ترین آرزوی زندگی‌اش، یعنی سفر به فضا خواهد رسید.

پرفسور هاوکینگ که با پیرس مورگان در برنامه “صبح بخیر بریتانیا” شبکه تلویزیونی ITV صحبت می‌کرد، گفت: “آرزوی نهایی من سفر به فضا است. فکر نمی‌کردم، کسی مرا به فضا ببرد؛ اما ریچارد بران سون، یک صندلی (فضاپیمای) ویرجین گالاکتیک را به من پیشنهاد داد و من هم بی‌درنگ به پیشنهاد او، جواب مثبت دادم.”

اگر سفر به فضا برای هرکسی یک سفر به‌یادماندنی باشد؛ برای پرفسور هاوکینگ، فردی که بیش از چهل است از بیماری نورون‌های حرکتی رنج می‌برد، اتفاق فوق‌العاده ویژه‌ای خواهد بود.

اختلال نورون‌های حرکتی موجب ناتوانی فرد از صحبت کردن، ایستادن، راه رفتن، بلع غذا و حرکت کلی بدن می‌شود. اما تکنولوژی شرکت اینتل طی چند دهه گذشته به پرفسور هاوکینگ، امکان نوشتن کتاب، سخنرانی و برقراری ارتباط با دیگران را داده است.

درحالی‌که پرفسور هاوکینگ برای اولین بار به فضا خواهد رفت، اما این سفر فضایی، نخستین تجربه بی‌وزنی او نخواهد بود. وی در سال ۲۰۰۷، همراه با هواپیمای بوئینگ ۷۲۷، برای مدت کوتاهی بی‌وزنی را تجربه کرده بود.

سر ریچارد برانسون، بنیان‌گذار شرکت فضایی ویرجین گالاکتیک، در سال ۲۰۱۵ گفته بود، امیدوار است، بتواند، پرفسور هاوکینگ را به فضا ببرد. و اکنون، اگر سلامتی کیهان‌شناس و فیزیکدان شهیر به او اجازه دهد، با بلیت رایگان برانسون به فضا خواهد رفت.

به گزارش فوربس، ویرجین گالاکتیک هنوز باید تست‌های زیادی را انجام دهد تا سفینه فضایی امکان پرواز و یا حتی برنامه کلی برای شروع تست‌های آینده داشته باشد. باوجود تأخیرهایی که در برنامه شرکت به وجود آمده، ویرجین گالاکتیک  اعلام کرده، در حال حاضر ۷۰۰ مشتری برای پرواز با “اسپیس ‌شیپ دو” با شرکت به توافق رسیده‌اند.

 شرکت ویرجین گالاکتیک ، طی سال‌های اخیر با تمرکز بر سیستم‌های امنیتی به‌سختی در تلاش بوده، شهرت خود را که پس از سقوط سفینه فضایی توریستی وی ‌اس ‌اس اینترپرایس در سال ۲۰۱۴ خدشه‌دار شده بود، بازگرداند. سر ریچارد برانسون اعلام کرده، تا اوایل سال ۲۰۱۸ امکان فرستادن شهروندان به فضا فراهم خواهد شد.

.

منبع: thenextweb

 

نوشته پرفسور هاوکینگ به فضا می رود اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.

این تحقیقات با یک ساز شروع شدند، پس‌ازآن سازی دیگر و قبل از اینکه متوجه شوید، ارکستر بزرگی در مقابل شما در حال اجرا خواهد بود! محققان تحقیقات دوقلوهای ناسا، مشتاقانه به دنبال یکپارچه‌سازی نتایج مطالعات و پایه‌ریزی یک ارکستر علمی بزرگ هستند. یافته‌های اولیه این محققان در طول کارگاه برنامه پژوهش‌های انسانی در ماه ژانویه موردبحث قرار گرفت و اکنون، ناسا اعلام کرده، یکپارچه یازی نتایج این مطالعات شروع‌شده است.

محققان این برنامه ناسا را گروه منحصربه‌فردی از متخصصان مختلف در زمینه‌های ژنتیکی و فیزیولوژیکی تشکیل می‌دهند.

درحالی‌که اسکات کِلی یک سال را در ایستگاه فضایی بین‌المللی سپری کرد، برادر دوقلوی او، فضانورد بازنشسته ناسا مارک، در زمین به سر می‌برد. مقایسه نمونه‌های بیولوژیکی این دوقلوها، اطلاعات مهمی را در مورد چگونگی تأثیر فضا بر بدن انسان در اختیار محققان ناسا قرار خواهد داد. این مطالعات ژنتیکی پیشگامانه، به ناسا کمک خواهد کرد، ایمنی فضانوردان طی سفر آینده به مریخ را فراهم کند.

ارکستر با داده‌های بزرگی آغاز شد. تحقیقات دوقلوهای ناسا با یک مطالعه راهنمای چند اومیکسی برای اشتراک‌گذاری داده‌ها شروع به کار کرد. مشخصا در این نوع مطالعات، پژوهش‌ها به‌صورت جداگانه انجام می‌شود و نتایج به‌دست‌آمده، در مجلات علمی منتشر می‌شود. اما این مطالعه روند متفاوتی را طی کرده است. محققان تحقیقات دوقلوهای ناسا، از همان ابتدا برنامه‌ریزی کرده بودند، نتایج مطالعه را قبل از انتشار، یکپارچه‌سازی کنند.

هر مطالعه همچون یک ساز جداگانه است و هرکدام حکم یک تک‌نوازی را دارد؛ اما وقتی همه این مطالعات را در کنار هم قرار دهید، چیز فوق‌العاده‌ای خواهید داشت!

به گفته تهاسوینی میشرا، محققی از دانشکده پزشکی دانشگاه استانفورد دانشگاه:”زیبایی این مطالعه زمانی است که مجموعه داده‌های غنی فیزیولوژیکی، عصبی رفتاری و اطلاعات مولکولی را یکپارچه‌سازی کنید و بعد می‌توانید، داده‌ها را باهم مرتبط کنید و یک الگوی واحد را مشاهده کنید. هیچ‌کس تابه‌حال این‌چنین عمیق به انسان نگاه نکرده و چنین جزئیاتی را از آن بیرون نکشیده بود. بسیاری از محققان تنها دو و یا سه نوع داده را باهم ترکیب می‌کنند، اما این مطالعه، یکی از اندک مطالعاتی است که در آن انواع بسیار مختلفی از داده‌ها جمع‌آوری می‌شوند. اما این مطالعه یکی از معدود مطالعاتی است که در آن انواع مختلف داده‌ها و با حجم بی‌سابقه‌ای جمع‌آوری می‌شوند.”

گام بعدی در تحقیقات دوقلوها، تشکیل ارکستر است. همان‌طور که محققان به تجزیه‌وتحلیل و گردآوری اطلاعات خود ادامه می‌دهند، اطلاعات فردی خود را با تیم استانفورد به رهبری مایک اسنایدر به اشتراک می‌گذارند. پس‌ازآن، محققان آغاز به بررسی داده‌های یکپارچه و تائید و تغییر نتایج اولیه تحقیقات دوقلوهای ناسا خواهند کرد.

بریندا رانا، دانشیار روانپزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، می گوید:”بسیاری از این اطلاعات اولین مطالعات در نوع خود هستند که هیجان انگیز است. یک مطالعه مقایسه ای با دوقلوها، یکی در فضا و دیگر در زمین، تابه حال هرگز انجام نشده بود. هر بررسی این مطالعه، مکمل بررسی های دیگر خواهد بود.”

دید محققان نسبت به دوقلوهای ناسا، همچون یک قطعه موسیقی جدید است که وقتی موفق به درک قطعات مجزای آن شدند، با یک رهبر ارکستر قادر به نواختن موسیقی ارکستر خواهند بود.  محققان امیدوارند با یکپارچه سازی اطلاعات بیوشیمیایی، توانایی شناختی، ترکیب باکتریایی روده و مولکولهای زیستی (دی ان ای، آر ان ای، پروتئین و متابولیت)، قادر به شناسایی اثرات مولکولی بر روی سلامتی فرد در پروازهای فضایی شوند و امکان محفاظت از فضانوردان در ماموریت های آتی را داشته باشند.

اسکات اسمیت، مدیر بخش تغذیه بیوشیمی مرکز فضایی جانسون ناسا، می گوید:”سیستم های انسان در بدن همه در هم تنیده اند، از این جهت باید اطاعات را به صورت یک کل واحد مورد بررسی قرار دهیم.”

رانا می‌گوید:”اگر تغییرات پروتئینی را اطلاعات خود مشاهده کنیم، پس‌ازآن به دنبال اطلاعات آر ان ای می‌رویم و اگر تغییرات آر ان ای را مشاهده کنیم، به دنبال اطلاعات دی ان ای می‌رویم. با یکپارچه‌سازی اطلاعات می‌توانیم، یک جدول زمانی تنظیم کنیم که با آن مشخص کنیم، آیا با یک پیش ساز مواجهیم و یا یک نتیجه ژنتیکی. اینکه، آیا یک ژن خاص منجر به تغییر پروتئین و یا ژن دیگر شده است؟ هنگامی‌که متوجه دلیل این تغییرات شویم، می‌توانیم از مولکول‌ها برای سنجش‌های خود بهره ببریم.”

سوزان بیلی، استاد زیست‌شناسی موکولی تابش و سرطان، دانشکده دامپزشکی و علوم پزشکی، دانشگاه ایالتی کلرادو است. نتایج اولیه تحقیقات دوقلوهای ناسا در حالی در اختیار او قرار گرفت که خلاف فرضیه‌اش را ثابت می‌کرد. با بالا رفتن سن تلومرهای فرد (در توالی‌های تکراری در انتهای کروموزومِ سلول‌های سفید خون) کوتاه می‌شود. بنابراین او انتظار داشت، تلومرهای اسکات کلی پس از سپری کردن یک سال در فضا، کوتاه شده باشد؛ اما در کمال شگفتی، نتایج اولیه نشان از افزایش طول تلومرها و یا افزایش جمعیت سلول‌هایی که دارای تلومرهای بلندتری هستند، بود.

بنابراین، او در حال جستجو برای داده‌های مکانیکی است تا توضیحی برای نتایجی که مشاهده کرده، داشته باشد. برای این منظور، بیلی به دنبال برنامه ورزشی، غذایی و داده‌های رفتاری اسکات است، تا مشخص کند، آیا با یک ناهنجاری مواجه است یا خیر. وی همچنین برای این منظور باید، به اطلاعات اندی فینبرگ رجوع کند. فنینگ مدیر مرکز اپی ژنتیک دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز است، وی وظیفه تجزیه‌وتحلیل الگوهای متیلاسیون را بر عهده دارد که عامل مهمی در تنظیم و توضیح ژن‌ها است که نشان می‌دهد، آیا ژنی خاموش شده یا خیر.

بیلی همچنین برای این منظور به اطلاعات کریس میسون، دانشیار دپارتمان فیزیولوژی و بیوفیزیک پزشکی ویل کورنل هم رجوع می‌کند.

میسون می‌گوید: ” جهان و بدن انسان هر دو سیستم‌های پیچیده محسوب می‌شوند، ما به‌سختی در حال تحقیق هستیم. این به‌مانند این است که با یک چراغ‌قوه جدید به دنبال تاریکی برهمکنش‌های مولکولی باشیم. این روش فوق‌العاده جامعی برای انجام تحقیقات است.”

امانوئل میگنوت، مدیر مرکز علوم خواب و پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه استانفورد، می‌گوید:”بی‌شک، درک اطلاعات یکپارچه فوق‌العاده ارزشمند خواهد بود.”

میگنوت، مشغول مطالعه سیستم ایمنی بدن است و مشتاق مطالعه جمعیت سلول‌های ایمنی خاصی است، چراکه تمرکز بسیاری از مطالعات دیگر فقط بر روی عوامل کلی است.

ارکستر فقط در حال گرم کردن سازهای خود است. محققان شروع به یکپارچه‌سازی اطلاعات مجزا کرده‌اند و ناسا هم مشتاقانه منتظر نتایج تحقیقات است. احتمالا نتایج  تحقیقاتدوقلوهای ناسا، اواخر سال جاری و یا اوایل سال ۲۰۱۸ منتشر شود.

پس‌ازآن، محققان مقالات مجزایی را با جزئیات بیشتری منتشر خواهند کرد. به‌این‌ترتیب، با دوقلوهای ناسا، گام بلندی در راه بزرگ‌ترین اکتشاف تاریخ بشر برداشته می شود.

• پی نوشت: اومیکس (Omics) شامل ژنومیکس جهت مطالعه ساختارهای وراثتی، پروتئومیکس جهت مطالعه پروتئین ها در موجودات زنده، متابولومیک و ترانسکریپتومیک جهت مطالعه فعالیت پروتئین ها و محصولات فرایندهای زیستی است.

.

منبع: spacedaily

نوشته یکپارچه‌سازی اطلاعات تحقیقات دوقلوهای ناسا آغاز شد اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.