درخشان ترین ابرنواختر کیهان، یک ستاره از هم گسیخته است
پژوهشگران با استفاده از اطلاعات به‌دست آمده توسط رصدخانه‌ی LCO، علت به‌وجود آمدن درخشان‌ترین ابرنواختر کیهان را شناسایی کردند.
آب و هوای سیاره داغ HAT-P-7b بالاخره اندازه گیری شد
این نخستین مشاهده آب و هوای سیاره ای خارج از منظومه شمسی بوده است که نتایج آن می تواند برای شما جالب باشد به همین خاطر مبحث نجوم امروز گویا آی تی به این موضوع اختصاص دارد با ما همراه باشید.
آب و هوای سیاره آفتابی HAT-P-7b در حال حاضر چندان خوب نیست. هوای آنجا ابری و ۱۹۲۷ درجه سانتی گراد است.
اما اینکه ما این اطلاعات را در دست داریم خود مسئله ای انقلابیست. به این دلیل این موضوع تا این حد حائز اهمیت است که تا کنون ما کوچکترین اطلاعاتی از آب و هوای سیاره ها در دست نداشته ایم و این بار برای نخستین بار در تاریخ ما موفق به رویت و تشخیص آب و هوای سیاره ای خارج از منظومه شمسی شده ایم. این تحقیق در Nature منتشر شده است.
این سیاره از مشتری بزرگتر است و ستاره منظومه اش را در فاصله کمی بیش از دو روز دور می زند. این باعث می شود که به داغی مشتری باشد، یعنی سیاره ای گازی غول پیکر که آن قدر به ستاره اش نزدیک است که آن را در مدت زمان روزانه زمینی دور می زند و نه ماه و سال. تعامل بین سیاره های عظیم و ستاره هایشان آن ها از در آسان ترین دسته از اجرام آسمانی برای رویت قرار می دهد.
در حالی که HAT-P-7b نخستین بار توسط برنامه HATNet در مرکز فیزیک نجومی هاروارد اسمیتسونیان رویت شد، سایر مشاهدات بعدی آن توسط تلسکوپ کپلر انجام شد.
نخستین مشاهداتی که با کپلر طی برنامه ۴ ساله رصد این سیاره انجام شد گوناگونی شدیدی در تغییر درخشش ستاره مادر آن یعنی HAT-P-7 دیده شد. بر اساس این داده ها، تیمی به سرپرستی دیوید آرمسترانگ در دانشگاه وارویک موفق به گردآوری تصاویری از باد های تندی شدند که حرارت شدید ستاره مادر (بزرگتر از خورشید) را به بخش تاریک سیاره حرکت می دادند . بدین صورت در عوض تقسیم دمای گرم در روز و دمای خنک در شب، به صورت جامع و همه جانبه موجب گرم شدن سیاره می شده است.
اصطلاح “smoking gun” به تغییرات در درخشش سیاره ناشی از تاثیر باد های سیاره ای گفته می شود که به دلیل پدیده ای مشابه با آب و هوا سرعت شان کم و یا زیاد می شود.
ادامه رصد ها با تلسکوپ فضایی جیمز وب می تواند بینش های نوینی از آب و هوای سیاره ای به دست ما دهد. منطبق بر آنچه تا کنون می دانیم می توان گفت که سیاره HAT-P-7b یکی از بهترین کاندیدا ها برای تشخیص آب و هوای سیارات است.
منبع: astronomy
آب و هوای سیاره داغ HAT-P-7b بالاخره اندازه گیری شد
این نخستین مشاهده آب و هوای سیاره ای خارج از منظومه شمسی بوده است که نتایج آن می تواند برای شما جالب باشد به همین خاطر مبحث نجوم امروز گویا آی تی به این موضوع اختصاص دارد با ما همراه باشید.
آب و هوای سیاره آفتابی HAT-P-7b در حال حاضر چندان خوب نیست. هوای آنجا ابری و ۱۹۲۷ درجه سانتی گراد است.
اما اینکه ما این اطلاعات را در دست داریم خود مسئله ای انقلابیست. به این دلیل این موضوع تا این حد حائز اهمیت است که تا کنون ما کوچکترین اطلاعاتی از آب و هوای سیاره ها در دست نداشته ایم و این بار برای نخستین بار در تاریخ ما موفق به رویت و تشخیص آب و هوای سیاره ای خارج از منظومه شمسی شده ایم. این تحقیق در Nature منتشر شده است.
این سیاره از مشتری بزرگتر است و ستاره منظومه اش را در فاصله کمی بیش از دو روز دور می زند. این باعث می شود که به داغی مشتری باشد، یعنی سیاره ای گازی غول پیکر که آن قدر به ستاره اش نزدیک است که آن را در مدت زمان روزانه زمینی دور می زند و نه ماه و سال. تعامل بین سیاره های عظیم و ستاره هایشان آن ها از در آسان ترین دسته از اجرام آسمانی برای رویت قرار می دهد.
در حالی که HAT-P-7b نخستین بار توسط برنامه HATNet در مرکز فیزیک نجومی هاروارد اسمیتسونیان رویت شد، سایر مشاهدات بعدی آن توسط تلسکوپ کپلر انجام شد.
نخستین مشاهداتی که با کپلر طی برنامه ۴ ساله رصد این سیاره انجام شد گوناگونی شدیدی در تغییر درخشش ستاره مادر آن یعنی HAT-P-7 دیده شد. بر اساس این داده ها، تیمی به سرپرستی دیوید آرمسترانگ در دانشگاه وارویک موفق به گردآوری تصاویری از باد های تندی شدند که حرارت شدید ستاره مادر (بزرگتر از خورشید) را به بخش تاریک سیاره حرکت می دادند . بدین صورت در عوض تقسیم دمای گرم در روز و دمای خنک در شب، به صورت جامع و همه جانبه موجب گرم شدن سیاره می شده است.
اصطلاح “smoking gun” به تغییرات در درخشش سیاره ناشی از تاثیر باد های سیاره ای گفته می شود که به دلیل پدیده ای مشابه با آب و هوا سرعت شان کم و یا زیاد می شود.
ادامه رصد ها با تلسکوپ فضایی جیمز وب می تواند بینش های نوینی از آب و هوای سیاره ای به دست ما دهد. منطبق بر آنچه تا کنون می دانیم می توان گفت که سیاره HAT-P-7b یکی از بهترین کاندیدا ها برای تشخیص آب و هوای سیارات است.
منبع: astronomy
ابرهای خارج از منظومه شمسی از یاقوت تشکیل شده اند!
ابرهای خارج از منظومه شمسی از یاقوت تشکیل شده اند! دانشمندان برای نخستین بار موفق به شناسایی سیستم آب و هوایی یک سیاره گازی غول پیکر در خارج از منظومه شمسی شدند. گفته می شود، ابرها و بادهای خشن این سیاره فراخورشیدی از ماده معدنی کوراندوم، همان ترکیب یاقوت سرخ و کبود تشکیل شده اند؛ اما با رسیدن به اوج دمای روزانه (۲۵۰۰ درجه سانتیگراد) مواد معدنی این ابرها به طور کامل تبخیر می شوند.
دیوید آرمسترانگ یکی از محققان این تیم از دپارتمان اخترفیزیک دانشگاه وارویک، می گوید: “آنجا وضعیت جهنمی حکمفرما است.”
آرمسترانگ می گوید، ابرهای خارج از منظومه شمسی داری رنگ خاصی هستند؛ اما در مورد ترکیب هنوز مطمئن نیستیم. در این مورد چندین فرضیه در دست است که محتمل ترین آن، ماده معدنی کوراندوم است.
آرمسترانگ می گوید: “این به اتمسفر (سیاره) بستگی دارد، نمی دانیم رنگ این ابرها (دقیقا) چیست؛ اما قطعا چیز خیره کننده ای است.”
این سیاره HAT-P-7B نام دارد که ۶ سال قبل توسط تلسکوپ فضایی هابل کشف شده و بیش از ۱۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و ۵۰۰ برابر بزرگتر از سیاره ما است.
دانشمندان به این سیاره که در صورت فلکی ماکیان واقع شده “مشتری داغ” لقب داده اند، چرا که این سیاره در دسته غول های گازی طبقه بندی می شود و از لحاظ اندازه، جرم و ترکیب به سیاره مشتری شبیه است؛ اما این سیاره در مدار نزدیک ستاره مادر خود، در حال گردش است، چیزی که منجر شده این سیاره دارای دمای سطحی فوق العاده بالایی باشد.
اواخر سال گذشته، نقشه آب و هوایی از سیاره مشتری داغ مشابهی به نام HD 189733b ساخته شد که در فاصله ۶۳ سال نوری صورت فلکی روباهک واقع است. اما اکنون، دانشمندان با رصد سیستم آب و هوایی سیاره HAT-P-7B طی چهار سال، دقیق ترین داده ها را از شرایط سیاره های دور درست (فراخورشیدی) به دست آورده اند.
هانا ویکفورد، محققی از مرکز سفرهای فضایی گودارد که در این مطالعه شرکت داشته می گوید: “با این جدول زمانی چهار ساله، واقعا امکان بررسی دقیق این سیارات وجود دارد. درک کامل ما از این سیاره ها و ابرها در اتمسفر (فراخورشیدی خودشان) تازه در ابتدای راه خود است.”
این محققان هنوز در مورد ماده تشکیل دهنده این ابرهای فراخورشیدی اطمینان ندارند، آنها برای این مورد دو گزینه را در نظر دارند، کوراندوم، ساختار کریستالی از جنس اکسید آلومینیوم که منجر به ایجاد یاقوت سرخ و یاقوت کبود می شود و پروسکایت، ماده معدنی از جنس اکسید تیتانیوم کلسیم که برای ساخت سلول های خورشیدی مورد استفاده قرار می گیرد.
اما به نظر می رسد، کوراندوم گزینه محتمل تری باشد.
این تیم در نتیجه گیری مقاله خود نوشته اند: “در آنجا مواد کافی برای تشکیل یک ابر نوری ضخیم از جنس کوراندوم وجود دارد؛ اما برای پروسکایت چنین نیست، عمدتا به این دلیل که آلومینیوم (در آنجا) فراوان تر از تیتانیوم است. البته در این مورد چندین فرضیه وجود دارد. از این رو، فرضیه فوق احتمال حضور پروسکایت را در این ابرها رد نمی کند؛ اما نشان می دهد که احتمال حضور کوراندوم بیشتر است.”
دانشمندان با تجزیه و تحلیل داده های تلسکوپ فضایی کپلر ناسا، توانستند تغییرات شدت نور در زمان گردش این سیاره به دور ستاره مادر خود را مشاهده کنند و شرایط و آب و هوایی این سیاره فراخورشیدی را مورد بررسی قرار دهند.
به این ترتیب، دانشمندان تغییرات قابل توجهی را از لحاظ روشنایی و گرما در این سیاره مشاهده کردند، روشن ترین نقطه در این سیاره در طول روز رخ می داد.
سیاره ی HD 189733b همانند ماه، قفل گرانشی (قفل جزر و مدی) شده است، به این معنی که همیشه رو به ستاره خود دارد. زمین و ماه هم در قفل گرانشی هستند، به همین دلیل است که ما فقط یک سمت ماه را از زمین می‌بینیم. سیاره ای که قفل گرانشی شده، دارای اختلاف دمای سطحی است که در مواجه با ستاره (داغ) و سمتی که از ستاره دور است (سرد) خواهد بود، به خصوص که اتمسفری برای توزیع مجدد گرما نداشته باشد.
آرمسترانگ فکر می کند، این تغییر روشن ترین نقطه به دلیل پوشش ابری ضخیمی و بادهای خشنی با سرعت چند کیلومتر در ساعت که در اطراف این سیاره گرم سوزان واقع شده اند، است.
این سیاره با وجود داشتن سمت داغ و سرد، دارای ابرهایی متراکم در سمت سرد و اختلاف دما است که موجب ایجاد بادهای سریعی شده اند که این ابرها را به سمت گرم سیاره برده و در آنجا تبخیر می کند.
آرمسترانگ می گوید: “نتایج ما نشان می دهد، بادهای قوی اطراف این سیاره ابرها را از سمت شب به سمت روز سیاره می برد. سرعت این بادها به طور چشمگیری تغییر می کند که منجر به تشکیل ابرهای بزرگ (و ضخیم و متراکمی) و از هم پاشیدن آنها (به وسیله تبخیر شدن) می شود.”
این تیم به تحقیقات خود در مورد الگوهای آب و هوایی سیاره ی HD 189733b ادامه خواهد داد، به این ترتیب، باید منتظر فرضیه های جدیدی در مورد این ابرهای یاقوتی باشیم.
نتایج این مطالعه در نشریه “Nature Astronomy” به چاپ رسیده است.
.
منبع: sciencealert
نوشته ابرهای خارج از منظومه شمسی از یاقوت تشکیل شده اند! اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.
کهکشان های بسیار بزرگ چگونه شگل گرفته‌اند؟
به نظر می‌رسد دانشمندان به سرنخ‌هایی درباره‌ی نحوه‌ی تشکیل شماری از بزرگترین کهکشان‌های جهان هستی رسیده‌اند.
کاوشگر جونو به سومین گذر نزدیک خود رسید
کاوشگر جونو ناسا به سومین گذر نزدیک خود به سیاره مشتری رسید. جونو در نزدیک ترین گذر نزدیک خود به فاصله ۴۱۵۰ کیلومتری ابرهای گازی مشتری خواهد رسید و با سرعت تقریبی ۵۷.۸ کیلومتر در ثانیه، در اطراف غول گازی گردش خواهد کرد. هفت ابزار از هشت ابزار علمی جونو، در هنگام گذر نزدیک، شروع به کار کرده و داده ها را جمع آوری خواهند کرد.
به گفته اسکات بولتون، محقق ارشد ماموریت جونو از موسسه تحقیقات جنوب غربی در سن آنتونیو: “این اولین باری است که از توانایی کامل جونو برای بررسی ساختار داخلی مشتری از طریق میدان گرانشی آن بهره می بریم. ما به دنبال این هستیم که بدانیم، گرانش مشتری چه چیزهایی از گذشته و آینده غول گازی را آشکار می کند.”
مدیران کاوشگر جونو تصمیم گرفته اند از نقشه بردار مادون قرمز شفق های مشتری (JIRAM) در طول گذر نزدیک، استفاده نکنند تا به این ابزار علمی امکان تکمیل کردن به روز رسانی نرم افزار فضاپیما را که امکان پردازش داده های علمی این ابزار را فراهم می کند، بدهند. این پچ نرم افزار اجازه می دهد، نقشه بردار مادون قرمز شفق های مشتری تا قبل از گذر نزدیک چهارم جونو در ۲ فوریه ۲۰۱۷ (۱۴ بهمن) در دسترس باشد.
تیم ماموریت جونو همچنان در حال بررسی گزینه های خود برای تغییر دوره گردش مداری این فضاپیما است. در حال حاضر، دوره مداری فضاپیمای جونو ۵۳.۴ روز است. قرار بود با به کار افتادن موتور اصلی این فضاپیما، مانوری در روز ۱۹ اکتبر انجام شود تا دوره مداری این فضاپیما به ۱۴ روز کاهش یابد؛ اما تیم ماموریت ناسا، به منظور مطالعه بیشتر عملکرد مجموعه ای از دریچه ها که بخشی از سیستم فشار سوخت فضاپیما محسوب می شوند، از انجام این مانور صرف نظر کردند.
ریک نباکن، مدیر پروژه کاوشگر جونو از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در پاسادنا، کالیفرنیا در این مورد گفت: ” ما کاوشگر سالمی داریم که به نحو تحسین برانگیزی در حال اجرای ماموریت خود است. چیزی که نمی خواهیم به ماموریت این کاوشگر اضافه کنیم، هر گونه ریسک غیر ضروری است؛ بنابراین با احتیاط عمل خواهیم کرد.”
شرکت اپل در همکاری با ناسا و تیم ماموریت جونو، یک راهنمای تعاملی (یک آی بوک) از ماموریت جونو را دیروز منتشر کرد.
فضاپیمای جونو روز ۵ اوت ۲۰۱۱ از کیپ کاناورال، فلوریدا پرتاب شد و ۴ ژوئیه ۲۰۱۶ در مدار مشتری قرار گرفت. به این ترتیب جونو در حال حاضر رسما اولین کاوشگر مدار مشتری، پس از پایان ماموریت کاوشگر گالیله در سال ۲۰۰۳ است. این کاوشگر عکس هایی با بالاترین وضوح ممکن از این غول گازی خواهد گرفت و حتی احتمال کشف اقمار جدیدی هم در این ماموریت وجود دارد.
قمرهای کشف نشده‌ای در مدار مشتری وجود دارند که ممکن است هرگز توسط دیگر فضاپیماهای ساخت دست بشر و یا تلسکوپ ها کشف نشوند؛ اما فضاپیمای جونو قادر به کشف اقمار جدید است. دانشمندان می‌خواهند در مورد چگونگی شکل‌گیری میدان مغناطیسی و ساختار مشتری بیشتر بدانند تا درک خود از تاریخچه منظومه شمسی را افزایش دهند.
مشتری به احتمال زیاد یکی از نخستین سیارات شکل گرفته در این بخش از فضا است و ممکن است مدار هر سیاره دیگری را که ما امروزه در منظومه شمسی می‌بینیم را تحت تاثیر خود قرار داده باشد؛ اما دانشمندان از ارتباط دقیق این مفروضات علمی با تاریخ کیهان ما مطمئن نیستند.
و در نهایت پس پایان ماموریت در اواسط اکتبر آینده، فضاپیما در جو مشتری نابود خواهد شد. مهندسان ناسا قرار است به منظور احتمال هرگونه برخورد جونو با اروپا که تصور می‌شود دارای حیات میکروبی باشد، جونو را بر روی ابرهای مشتری نابود خواهند کرد. تا احتمال برخورد هرگونه آلودگی زمینی با اروپا را از بین ببرند.
نام جونو از اساطیر رومی گرفته شده است. ژوپیتر خدای خدایان، برای پنهان کردن شرارت هایش ابرهایی را به دور خود می کشد؛ اما همسرش، جونو، ماهیت واقعی ژوپیتر را برملا می کند. حال، باید منتظر دستاوردهای علمی همتای فضایی جونو باشیم.
.
منبع: phys
نوشته کاوشگر جونو به سومین گذر نزدیک خود رسید اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.
کاوشگر جونو به سومین گذر نزدیک خود رسید
کاوشگر جونو ناسا به سومین گذر نزدیک خود به سیاره مشتری رسید. جونو در نزدیک ترین گذر نزدیک خود به فاصله ۴۱۵۰ کیلومتری ابرهای گازی مشتری خواهد رسید و با سرعت تقریبی ۵۷.۸ کیلومتر در ثانیه، در اطراف غول گازی گردش خواهد کرد. هفت ابزار از هشت ابزار علمی جونو، در هنگام گذر نزدیک، شروع به کار کرده و داده ها را جمع آوری خواهند کرد.
به گفته اسکات بولتون، محقق ارشد ماموریت جونو از موسسه تحقیقات جنوب غربی در سن آنتونیو: “این اولین باری است که از توانایی کامل جونو برای بررسی ساختار داخلی مشتری از طریق میدان گرانشی آن بهره می بریم. ما به دنبال این هستیم که بدانیم، گرانش مشتری چه چیزهایی از گذشته و آینده غول گازی را آشکار می کند.”
مدیران کاوشگر جونو تصمیم گرفته اند از نقشه بردار مادون قرمز شفق های مشتری (JIRAM) در طول گذر نزدیک، استفاده نکنند تا به این ابزار علمی امکان تکمیل کردن به روز رسانی نرم افزار فضاپیما را که امکان پردازش داده های علمی این ابزار را فراهم می کند، بدهند. این پچ نرم افزار اجازه می دهد، نقشه بردار مادون قرمز شفق های مشتری تا قبل از گذر نزدیک چهارم جونو در ۲ فوریه ۲۰۱۷ (۱۴ بهمن) در دسترس باشد.
تیم ماموریت جونو همچنان در حال بررسی گزینه های خود برای تغییر دوره گردش مداری این فضاپیما است. در حال حاضر، دوره مداری فضاپیمای جونو ۵۳.۴ روز است. قرار بود با به کار افتادن موتور اصلی این فضاپیما، مانوری در روز ۱۹ اکتبر انجام شود تا دوره مداری این فضاپیما به ۱۴ روز کاهش یابد؛ اما تیم ماموریت ناسا، به منظور مطالعه بیشتر عملکرد مجموعه ای از دریچه ها که بخشی از سیستم فشار سوخت فضاپیما محسوب می شوند، از انجام این مانور صرف نظر کردند.
ریک نباکن، مدیر پروژه کاوشگر جونو از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در پاسادنا، کالیفرنیا در این مورد گفت: ” ما کاوشگر سالمی داریم که به نحو تحسین برانگیزی در حال اجرای ماموریت خود است. چیزی که نمی خواهیم به ماموریت این کاوشگر اضافه کنیم، هر گونه ریسک غیر ضروری است؛ بنابراین با احتیاط عمل خواهیم کرد.”
شرکت اپل در همکاری با ناسا و تیم ماموریت جونو، یک راهنمای تعاملی (یک آی بوک) از ماموریت جونو را دیروز منتشر کرد.
فضاپیمای جونو روز ۵ اوت ۲۰۱۱ از کیپ کاناورال، فلوریدا پرتاب شد و ۴ ژوئیه ۲۰۱۶ در مدار مشتری قرار گرفت. به این ترتیب جونو در حال حاضر رسما اولین کاوشگر مدار مشتری، پس از پایان ماموریت کاوشگر گالیله در سال ۲۰۰۳ است. این کاوشگر عکس هایی با بالاترین وضوح ممکن از این غول گازی خواهد گرفت و حتی احتمال کشف اقمار جدیدی هم در این ماموریت وجود دارد.
قمرهای کشف نشده‌ای در مدار مشتری وجود دارند که ممکن است هرگز توسط دیگر فضاپیماهای ساخت دست بشر و یا تلسکوپ ها کشف نشوند؛ اما فضاپیمای جونو قادر به کشف اقمار جدید است. دانشمندان می‌خواهند در مورد چگونگی شکل‌گیری میدان مغناطیسی و ساختار مشتری بیشتر بدانند تا درک خود از تاریخچه منظومه شمسی را افزایش دهند.
مشتری به احتمال زیاد یکی از نخستین سیارات شکل گرفته در این بخش از فضا است و ممکن است مدار هر سیاره دیگری را که ما امروزه در منظومه شمسی می‌بینیم را تحت تاثیر خود قرار داده باشد؛ اما دانشمندان از ارتباط دقیق این مفروضات علمی با تاریخ کیهان ما مطمئن نیستند.
و در نهایت پس پایان ماموریت در اواسط اکتبر آینده، فضاپیما در جو مشتری نابود خواهد شد. مهندسان ناسا قرار است به منظور احتمال هرگونه برخورد جونو با اروپا که تصور می‌شود دارای حیات میکروبی باشد، جونو را بر روی ابرهای مشتری نابود خواهند کرد. تا احتمال برخورد هرگونه آلودگی زمینی با اروپا را از بین ببرند.
نام جونو از اساطیر رومی گرفته شده است. ژوپیتر خدای خدایان، برای پنهان کردن شرارت هایش ابرهایی را به دور خود می کشد؛ اما همسرش، جونو، ماهیت واقعی ژوپیتر را برملا می کند. حال، باید منتظر دستاوردهای علمی همتای فضایی جونو باشیم.
.
منبع: phys
نوشته کاوشگر جونو به سومین گذر نزدیک خود رسید اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.
فضاپیمای کانوتوری-۶ با محموله ایستگاه فضایی بین المللی به فضا پرتاب شد
دیگر نیازی نیست، خدمه ایستگاه فضایی بین المللی نگران تامین منابع خود در فصل تعطیلات (کریسمس) باشند. آژانس فضایی ژاپن، فضاپیمای خود که کانوتوری-۶ (یا لک لک سفید در زبان ژاپنی) نام دارد را به همراه ۴.۵ تن مواد غذایی، آب، قطعات یدکی و سخت افزارهای تجربی با یک موشک H-IIB به ایستگاه فضایی بین المللی فرستاد.
بیش از یک هفته قبل، فضاپیمای روسی که قرار بود، منابع مورد نیاز خدمه ایستگاه فضایی بین المللی را به ایستگاه فضایی برساند، دقایقی پس از پرتاب دچار سانحه شد. گفتنی است، فضاپیمای پروگرس ام.اس-۰۴ هنگام خروج از جو زمین آتش گرفته و به قطعات کوچک تقسیم شده است. هنوز به درستی دلیل آتش گرفتن این فضاپیما مشخص نشده است؛ اما ظاهرا مرحله سوم موشک سایوز که قرار بود که این فضاپیما را به ایستگاه فضایی بین المللی برساند، دچار مشکل شده بود.
البته خدمه ایستگاه هنوز با خطر اتمام آذوقه خود مواجه نشده اند؛ اما با این وجود، این محموله شامل برخی قطعات بسیار مهم است، از جمله شش باتری لیتیوم یونی جدید و صفحات آداپتور برای آرایه خورشیدی ایستگاه فضایی بین المللی.
قرار است فضانوردان طی چند راهپیمایی فضایی که از ماه ژانویه آغاز می شود، باتری های نیکل هیدروژن قدیمی آرایه خورشیدی ایستگاه فضایی را تعویض کنند. فضاپیمای کانوتوری-۶ روز ۱۳ دسامبر (سه شنبه، ۲۳ آذرماه) به ایستگاه فضایی بین المللی خواهد رسید.
.
منبع: engadget
نوشته فضاپیمای کانوتوری-۶ با محموله ایستگاه فضایی بین المللی به فضا پرتاب شد اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.
فضاپیمای کانوتوری-۶ با محموله ایستگاه فضایی بین المللی به فضا پرتاب شد
دیگر نیازی نیست، خدمه ایستگاه فضایی بین المللی نگران تامین منابع خود در فصل تعطیلات (کریسمس) باشند. آژانس فضایی ژاپن، فضاپیمای خود که کانوتوری-۶ (یا لک لک سفید در زبان ژاپنی) نام دارد را به همراه ۴.۵ تن مواد غذایی، آب، قطعات یدکی و سخت افزارهای تجربی با یک موشک H-IIB به ایستگاه فضایی بین المللی فرستاد.
بیش از یک هفته قبل، فضاپیمای روسی که قرار بود، منابع مورد نیاز خدمه ایستگاه فضایی بین المللی را به ایستگاه فضایی برساند، دقایقی پس از پرتاب دچار سانحه شد. گفتنی است، فضاپیمای پروگرس ام.اس-۰۴ هنگام خروج از جو زمین آتش گرفته و به قطعات کوچک تقسیم شده است. هنوز به درستی دلیل آتش گرفتن این فضاپیما مشخص نشده است؛ اما ظاهرا مرحله سوم موشک سایوز که قرار بود که این فضاپیما را به ایستگاه فضایی بین المللی برساند، دچار مشکل شده بود.
البته خدمه ایستگاه هنوز با خطر اتمام آذوقه خود مواجه نشده اند؛ اما با این وجود، این محموله شامل برخی قطعات بسیار مهم است، از جمله شش باتری لیتیوم یونی جدید و صفحات آداپتور برای آرایه خورشیدی ایستگاه فضایی بین المللی.
قرار است فضانوردان طی چند راهپیمایی فضایی که از ماه ژانویه آغاز می شود، باتری های نیکل هیدروژن قدیمی آرایه خورشیدی ایستگاه فضایی را تعویض کنند. فضاپیمای کانوتوری-۶ روز ۱۳ دسامبر (سه شنبه، ۲۳ آذرماه) به ایستگاه فضایی بین المللی خواهد رسید.
.
منبع: engadget
نوشته فضاپیمای کانوتوری-۶ با محموله ایستگاه فضایی بین المللی به فضا پرتاب شد اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.
در درون بزرگترین رصد خانه هوایی جهان چه می گذرد؟
رصد خانه استراتسفریک ناسا برای مطالعات نجومی، مبتنی بر مادون قرمز (SOFIA) ساخته شده که بر روی بدنه هواپیما بوئینگ ۷۴۷SP توسعه یافته است. این رصد خانه هم اکنون به عنوان بزرگترین رصد خانه هوایی دنیا شناخته می شود.
در درون این هواپیما تلسکوپی بازتاب دهنده با قطر ۲٫۵ متری وجود دارد که با استفاده از طول موج های مادون قرمز به منجمان امکان مطالعه بر روی انواع اجسام و پدیده های آسمانی از جمله تولد ستاره ها، تشکیل سیستم های ستاره ای جدید، تشکیل سیاه چاله ها و غیره را می دهد. دوربین ها، طیف سنج ها و فوتومتر های درون SOFIA همگی با طول موج مادون قرمز کار می کنند که به دانشمندان مستقر در آن امکان مطالعه بر روی منظومه شمسی را می دهند.
پس از رویت آب در Europa توسط تلسکوپ هابل، SOFIA به زودی قرار است ماموریت بررسی ماه سیاره نپتون یعنی تریتون را عهده بگیرد. داده های بدست آمده از سیاره نپتون نشانه هایی از فعالیت آتشفشانی در تریتون به دست داده اند.
برنامه هایی در خصوص اجرای کمپین رصد کردن در سال ۲۰۱۷ برای SOFIA در نظر گرفته شده است. نیمی از زمان این برنامه صرف مطالعه بر روی دنباله دار ها و سیارک هایی که حول دیگر ستاره ها و ابر سیاه چاله ها می گردند می شود در حالی که نیم دیگر آن صرف مطالعه نحوه تشکیل ستاره ها و مدیوم های بین ستاره ای می شود.
آیا تا کنون چیزی در مورد رصد خانه های هوایی شنیده بودید؟ جالب است که بسیاری از تحقیقات آسمانی مهم توسط این رصد خانه ها به بار می نشیند. مثلا مساله مهم تولد ستارگان چیزی است که برای من خیلی جذاب است و این را هم باید بدانیم که توسط این گونه رصد خانه هاست که این رویداد های مهم ثبت می شوند. نظر خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و با انتشار این مطلب، به توسعه دانش فضا و نجوم شناسی کاربران دنیای مجازی کمک کنید.
منبع: astronomy