در این مقاله قصد معرفی یکی از فناوری‌هایی را داریم که این روز‌ها نام آن را زیاد می‌شنویم یعنی دالبی ویژن، فناوری برتر در داینامیک رینج.

بعد از ارتقای نمایشگرها از HD به Full HD و 4K، توسعه دهندگان و سازندگان تلویزیون‌ها و دیگر انواع صفحه‌نمایش به سراغ کار بر روی فناوری دیگری برای پیشرفت و ارائه نسل بعدی خود رفتند. به طور کلی می‌توان این فناوری‌ها را زیر مجموعه HDR در نظر گرفت.

یکی از انواع اچ‌دی‌آر دالبی ویژن نام دارد که می‌توان گفت بهترین نوع آن همین ویژن است. اگر برای شما نیز سوال است که این فناوری دقیقا چطور کار می‌کند و چه تاثیری بر روی تجربه بصری شما دارد این مطلب برای شماست. اما برای شروع بهتر است بیشتر با HDR آشنا شویم.

HDR

برای فهمیدن کاربرد HDR بهتر است نگاه کوتاهی به Dynamic Range بیاندازیم. داینامیک رینج به طور خلاصه گزارشی است از توانایی نمایش یک تصویر با بخش‌هایی با روشنایی بسیار زیاد مانند نوری که از پنجره وارد می‌شود در کنار بخش‌هایی تاریک که داخل اتاق هستند و هر چقدر عدد گزارش شده بالاتر باشد، بدان معناست که تفاوت بخش روشن و تاریک می‌تواند بیشتر باشد.

High Dynamic Range یا HDR یک فناوری است که می‌تواند جزئیات بیشتری را در هنگام نمایش تصاویری با تفاوت زیاد روشنایی در قسمت‌های مختلف نشان دهد. مانیتور‌هایی که از این فناوری استفاده می‌کنند قیمت و شدت روشنایی بالایی دارند. این فناوری بیشتر در حوزه تولید محتوا استفاده می‌شود اما می‌تواند به بازی‌هایی که از آن پشتیبانی می‌کنند و همچنین فیلم‌ها رنگ و جزئیات تازه‌ای ببخشد.

درست است که HDR بیشتر استانداردی برای داینامیک رینج است اما به واسطه آن 2 خصوصیت دیگر نیز دارد. یک حداقل روشنایی که مینیمم آن برابر 1000 نیتز است و یک حداقل در Color Gamut که به تعداد رنگ‌هایی که نمایشگر می‌تواند نشان دهد مربوط است.

استاندارد‌های HDR

به طور کلی 3 مدل از HDR وجود دارد که بقیه آن‌ها زیرمجموعه این سه استاندارد و یا نسخه بهبود یافته آن‌ها هستند که در ادامه به هر سه خواهیم پرداخت.

HLG

Hybrid Log Gamma درواقع راهی برای دور زدن HDR است. این فناوری برای نمایشگر‌هایی طراحی شده که از سخت‌افزار لازم برای نمایش تصاویر HDR را ندارند و از طریق نرم‌افزار سعی می‌کند تصویر بهتری را به شما نمایش دهد. این نوع از تصاویر میان هر سه از کیفیت کم‌تری برخوردار است.

HDR 10

مرسوم‌ترین نوع است که معمولا اگر بر روی صفحه‌نمایش مدنظرتان برچسب HDR را دیدید به معنای آن است که آن صفحه‌نمایش از اچ‌دی‌آر 10 بهره می‌برد.

این فناوری از Static Metadata استفاده می‌کند، بدین معنا که در تمام فیلمی که برای تماشا مدنظر دارید بالاترین و پایین‌ترین روشنایی را مشخص می‌کند و با توجه به آن یک روشنایی میانگین برمی‌گزیند که در ادامه و تمام بخش‌های فیلم بتواند جزئیات را در تاریکی و روشنایی نمایش دهد. بیشتر مرسوم بودن آن به دلیل اپن‌سورس بودن آن است بدان معنا که لازم نیست که سازنده به کسی هزینه‌ای برای استفاده از این فناوری در کالای خود پرداخت کند.

Dolby Vision

برای استفاده از دالبی ویژن اما باید به شرکت دالبی هزینه پرداخت شود تا متخصصین این شرکت در ساخت صفحه‌نمایش به تولید کننده کمک کنند و همچنین صلاحیت آن را تایید کنند. تفاوت این فناوری با HDR 10 آن است که می‌تواند روشنایی کلی هر صحنه یا شات را به صورت جداگانه میانگین بگیرد. مشکلی که HDR 10 داشت آن بود که اگر در یک صحنه انفجار بسیار روشنی اتفاق بیوفتد ممکن است به تنهایی میانگین کل فیلم را خراب کند و بی‌دلیل کمی تاریک‌تر از حد لازم شود. اما با دالبی ویژن که از روش Dynamic Metadata استفاده می‌کند این مشکل پیش نخواهد آمد چراکه با تغییر صحنه یا شات میانگین بخش بعدی به صورت جداگانه تایین می‌شود. دالبی ویژن همچنین از روشنایی و Color Gamut بسیار بالاتری بهره می‌برد.

مشکل دیگر این فناوری علاوه بر گران قیمت‌تر بودن، کم‌تر بودن تنوع فیلم یا بازی‌هایی است که از آن بهره می‌برند.

آیا شما از نمایشگری استفاده می‌کنید که از دالبی ویژن پشتیبانی کند؟ به نظرتان ارزشش را دارد؟ نظرات خود را با ما و دوستانتان در آی‌تی‌رسان به اشتراک بگذارید.

نوشته دالبی ویژن چیست و چگونه کار می‌کند؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

در این مقاله قصد معرفی یکی از فناوری‌هایی را داریم که این روز‌ها نام آن را زیاد می‌شنویم یعنی دالبی اتموس، فناوری برتر در صدای فراگیر.

این روز‌ها نام دالبی اتموس را زیاد می‌شنویم، روی لپ‌تاپ، تلویزیون، اسپیکر و اپ‌هایی مانند اپل‌موزیک. شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که این فناوری دقیقا چه کاربردی دارد و تاثیر آن بر روی صدا چیست؟

به‌طور خلاصه این فناوری در ارائه صدای فراگیر کاربرد دارد به باعث می‌شود احساس کنید که صدا‌ها را از دور و بر خود می‌شنوید. اگر با Surround Sound آشنا باشید ممکن است برایتان این سوال پیش آید که SS با دالبی اتموس چه تفاوتی دارد، چراکه هر دو کاربردی مشابه دارند. در ادامه به معرفی و توضیح ساده هر دو می‌پردازیم و تفاوت آن‌ها را نیز بیان می‌کنیم.

Surround Sound

این فناوری یکی از پیشگامان صدای فراگیر بود که به طور خلاصه به جای یک کانال، صدا را با دو یا چند کانال خروجی می‌داد. به طوری که بخشی از صدا را از یک کانال و دیگری را از کانالی دیگر می‌شنویم. هر کانال نیز با یک یا در مورد سینما‌ها با چند اسپیکر به گوش می‌رسد.

تفاوت کانال و اسپیکر

هر کانال به بخشی از صدای کلی گفته می‌شود که می‌توانند مانند یکدیگر باشند و یا هر کدام بخشی را خروجی بگیرند. فایده جدا کردن بخش‌های مختلف صدا در اصل همان بهبود صدای فراگیر است. به‌طوری که برای مثال می‌توان صدا‌هایی که قرار است در پشت مخاطب شنیده شود با یک کانال و صداهایی که از جلو شنیده می‌شوند در کانالی دیگر قرار بگیرند. سپس صدای هر کانال را می‌توان با یک و یا چند اسپیکر پخش نمود. پس لزوما تعداد اسپیکر‌ها در فناوری Surround Sound به معنای صدای فراگیر بهتر نیست و این تعداد کانال‌های صدا است که اهمیت دارند.

برای مثال یک هلیکوپتر در فیلم را تصور کنید. زمانی که این فیلم را بخواهید در سینما ببینید، متوجه خواهید شد که تعداد بسیار زیادی از اسپیکر‌ها در اطراف سالن سینما وجود دارند. اما باید بدانید که در سینما‌هایی که از دالبی اتموس پشتیبانی نمی‌کنند این اسپیکر‌ها در اصل برای رسیدن صدا به تمام مخاطبان است و تفاوتی در صدای خروجی اسپیکر‌های سمت راست سالن با یکدیگر وجود ندارد. حال به هلیکوپتر داخل فیلم بازگردیم! فرض کنید که این هلیکوپتر بخواهد از سمت راست تصویر به چپ و در نهایت به پشت دوربین برود. در این حالت ابتدا اسپیکر مرکزی که پشت تصویر است، سپس اسپیکر کناری نمایشگر، بعد تمام اسپیکر‌های سمت چپ سالن به صورت همزمان و یکسان و در آخر اسپیکر‌های عقب سالن صدای هلیکوپتر را پخش خواهند کرد.

نسخه‌ای از Surround Sound که بیشتر مردم با آن آشنایی دارند نسخه‌ 5.1 است. در این نسخه 5 کانال وجود دارد که معمولا در سینما‌های خانگی هر کدام با یک اسپیکر پخش می‌شوند، و همچنین 1 اسپیکر برای بیس صدا وجود دارد و آن یک دهم در عدد نسخه نیز مربوط به همین بیس است.

نسخه بهبود یافته Surround Sound اما 7.1 نام دارد. همان‌طور که انتظار می‌رود در این نسخه هفت کانال و برای هر کدام یک اسپیکر وجود داشته، که در کنار یک بیس، صدای فراگیر بهتری را در اختیار ما می‌گذارد.

دالبی اتموس

یکی از اولین خصوصیات دالبی اتموس تعداد کانال‌های بیشتر است. به طوری که سیستم‌های صوتی خانگی که از دالبی اتموس پشتیبانی می‌کنند، 5.1.2 و 5.1.4 نام دارند که هر کدام به ترتیب دو و چهار اسپیکر سقفی نیز دارند. بسیاری از مردم تنها تفاوت دالبی را در همین مورد می‌دانند در حالی که جادوی آن چیز دیگری است.

برای توضیح آن بهتر است که مثال هلیکوپتر را با جسمی کوچک‌تر مانند یک پهپاد بررسی کنیم. در اتموس تعداد چنل‌ها دیگر محدودیت ما محسوب نمی‌شوند. اگر پهپاد ما از چپ به راست برود، دیگر بعد از اسپیکر‌های کنار نمایشگر تمامی اسپیکر‌های سمت راست یک صدای مشابه را تولید نمی‌کنند و هر کدام به صورت جداگانه عمل می‌کنند. برای مثال اگر بهپاد بخواهد از جلو به عقب دوربین برود، اسپیکر‌های سمت راست دانه به دانه و به ترتیب صدای آن را پخش می‌کنند که رد شدن این پهپاد را بسیار طبیعی‌تر جلوه می‌دهد.

کار اصلی اتموس دقیقا همین است. اگر اسپیکر‌های یک لپ‌تاپ یا سینما گواهی اتموس را داشته باشند بدین معناست که برنامه اتموس دقیقا از توانایی‌های سیستم صوتی مورد نظر باخبر است و بدون محدودیت در تعداد آن‌ها (محدودیت 128 عددی وجود دارد اما زیاد پیش نمی‌آید که این تعداد اسپیکر نیاز شود) صدا را طوری شبیه سازی می‌کند که در صورت نیاز از یک یا چند اسپیکر به صورت جدا برای تولید صدای یک جسم خاص در فیلم استفاده کند.

ممکن است برای شما این سوال پیش بیاید که اسپیکر‌های لپ‌تاپ و تلویزیون یا امثال آن‌ها که تعداد کم‌تری دارند چگونه از دالبی اتموس پشتیبانی می‌کنند؟ جواب نیز ساده است، دقیقا مانند زمانی که با اسپیکر‌های زیادی سر و کار دارد.

وقتی یک کالا استاندارد و گواهی دالبی اتموس را دارد از تعداد و موقعیت اسپیکر‌های آن و موقعیت حدودی کاربر نسبت به کالا باخبر است و صدا را جوری تفکیک می‌کند و به هر اسپیکر می‌دهد که باز هم صدای فراگیر را ارائه دهد. البته واضح است که کیفیت آن در کالا‌های مختلف متفاوت خواهد بود و برای مثال یک ساندبار بهتر از لپ‌تاپ یا تلویزیون عمل خواهد کرد.

نوشته دالبی اتموس چیست و چگونه کار می‌کند؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

کالیبره کردن به معنای تنظیم رنگ تصاویر خروجی برای پخش کننده‌های ویدیویی مانند مانیتور و تلویزیون است. این کار را می‌توان به صورت دستی یا اتوماتیک انجام داد.

هدف از کالیبره کردن، آن است که به طبیعی‌ترین و بهترین کیفیت و رنگ‌بندی برای تصاویر خروجی مانیتور، تلویزیون یا هر دستگاه دیگر پخش کننده ویدیویی برسیم. از آنجایی که همه ما حداقل با یک دستگاه تلویزیون سر و کار داریم، کالیبره کردن تلویزیون از جمله مواردی است که قشر بسیار زیادی به دنبال انجام صحیح آن هستند.

کالیبره کردن در واقع دشواری خاصی ندارد، با کمی اطلاعات در خصوص رنگ‌بندی تصویر، نور، کنتراست، رنگ‌های گرم و سرد و مواردی از این دست، می‌توان تلویزیون رو به بهترین شکل کالیبره کرد.

اما اگر در این زمینه اطلاعات کافی نداشته باشید، نمی‌توانید به شکل خوبی تصویر تلویزیون را کالیبره کنید و شاید حتی اگر برای این کار اقدام کنید، در نهایت رنگ ‌تصویر، بی‌کیفیت‌تر از حالت پیشفرض تلویزیون بشود.

از طرفی کالیبره کردن رنگ تصویر تلویزیون برندهای مختلف و میان تلویزیون‌های هوشمند و معمولی متفاوت است. البته کلیت کار کالیبره کردن در همه تلویزیون‌ها مشابه است اما روش رسیدن به تنظیمات در تلویزیون‌های مختلف بر اساس رابط کاربری درنظر گرفته شده برای آن تلویزیون، ممکن است با یک مدل دیگر متفاوت باشد.

در بخش تنظیمات تصویر مواردی برای کالیبره کردن تلویزیون هستند که در ادامه نحوه صحیح تنظیم آن‌ها را بیان خواهیم کرد، اما باید بدانید که، تلویزیون‌های جدید و هوشمند به طور اتوماتیک تصاویر را کالیبره می‌کنند، به این ترتیب اگر تلویزیون شما از قابلیت کالیبره خودکار بهره می‌برد می‌توانید به صورت اتوماتیک اینکار را انجام دهید، اما اگر می‌خواهید به صورت دستی تصویر تلویزیون را کالیبره کنید، با ادامه این مطلب همراه آی‌تی‌رسان باشید:

چند تصویر مناسب انتخاب کنید

اولین قدم برای کالیبره کردن رنگ تلویزیون آن است که چند تصویر خوب و مناسب برای انجام تنظیمات رنگ بر روی آن‌ها تهیه کنید. تصاویر باید با رزولوشن بالا، ترجیحا 4K باشند و از نظر رنگ، تنوع خوبی داشته باشند، به طور مثال یک تصویر روشن، یک تصویر تاریک، یک تصویر دارای رنگ‌های گرم و یک تصویر دارای رنگ‌های سرد باشد.

به این شکل شما می‌توانید تنظیمات اعمال شده را بر روی همه تصاویر مشاهده کنید تا در نهایت بتوانید به بهترین شکل تنظیمات رنگ تصویر را انجام دهید.

بنابراین ابتدا تصاویر را از اینترنت یا هر فضای دیگر پیدا کنید، بر روی یک فلش بریزید و آن را در تلویزیون به نمایش در بیاورید. حال زمان آن است که به بخش تنظیمات برویم و گزینه تنظیمات تصویر را پیدا کنیم.

حالت تصویر را بر روی “سینما” بگذارید

قدم بعدی آن است که حالت پیشفرض تصویر را تغییر دهید، در تلویزیو‌های مختلف حالت‌های تصویر متفاوت مانند حالت بازی، ورزش، سینما، پیش‌فرض، رنگ‌های غنی و مواردی از این دست قرار دارد، برای کالیبره کردن رنگ تلویزیون حالت تصویر را بر روی حالت سینما بگذارید، بر روی این حالت به بهترین شکل می‌توان رنگ‌های تصویر را به شکل واقعی آن‌ها نزدیک کرد.

شاخصه‌ها را تنظیم کنید

میزان روشنایی یا Brightness: میزان روشنایی تصویر عموما سلیقه‌ای بوده و به علاقه خودتان نسبت به میزان روشنایی تصویر بستگی دارد، هر چه میزان روشنایی تصویر کمتر باشد، نور پس زمینه تصویر کاهش پیدا می‌کند اما در صورت افزایش بیش از حد روشنایی، تمام رنگ‌های تصویر تحت تاثیر نور بیش از حد تصویر قرار می‌گیرند.

بنابراین در انتخاب میران روشنایی باید دقت کنید، بهترین حالت روشنایی کمی بیشتر از حالت پیش‌فرض است، زیرا باعث می‌شود بدون تغییر ترکیب رنگ‌های صفحه، تصویر نور بیشتری داشته باشد.

کنتراست یا Contrast: کنتراست به معنای تعادل نقطه تاریک و روشن تصویر است. تنظیم کنتراست یکی از حساس‌ترین بخش‌های کالیبره کردن است، با انتخاب یک کنتراست بد برای تصویر تلویزیون، تمامی بخش‌های کالیبره شدن تحت تاثیر قرار می‌گیرد.

کنتراست تصویر باید به گونه‌ای باشد که نه روشن‌ترین قسمت تصویر بیش از حد روشن و نه تاریک‌ترین قسمت آن بیش از حد تیره باشد. برای تنظیم دقیق کنتراست، باید تصاویر مختلفی را که در ابتدا صحبت کرده بودیم، در تلویزیون بررسی کنید.

کنتراست باید به گونه‌ای باشد که تمام اجزای تصویر تاریکی که برای کالیبره کردن انتخاب کرده‌اید، مشخص باشد، زیرا اگر کنتراست بیش از حد بالا باشد، نقاط تیره کاملا مشکی رنگ می‌شود و شما هیچ جزئیاتی از نقاط تاریک تصویر نخواهید داشت. کنتراست بالا همچنین باعث می‌شود رنگ‌ها اغراق شده به نظر برسند، بنابراین تلاش کنید میزان کنتراست کمی کمتر از میزان پیش‌فرض آن باشد.

تیزی تصویر یا Sharpness: تنظیمات شارپنس باعث می‌شود تصویر از حالت تار و کدر به رنگ براق و واضح برسد، البته شارپنس بیش از حد هم باعث بیش از حد براق شدن تصاویر و غیرواقعی‌ شدن آنها می‌شود. به همین دلیل باید شارپنس را بر روی حد وسط یا نهایت مقداری بالاتر از حد وسط نگه‌دارید. شارپنس از جمله مواردی است که باید بر اساس سلیقه خودتان آن را تنظیم کنید، اما بهترین حالت برای شارپنس، مقداری بالاتر از حد وسط یا پیشفرض تصویر است.

رنگ یا Color: اما مهم‌ترین قابلیت برای کالیبره کردن تلویزیون، رنگ تصویر است. رنگ تصویر از رنگ‌های سرد (آبی) تا رنگ‌ها گرم (زرد) قابل تغییر است و شما باید سعی کنید رنگ‌ها را با توجه به سلیقه خود تنظیم کنید، معمولا پیشنهاد می‌شود رنگ متعادل برای صفحه تلویزیون انتخاب شود، اما برخی از افراد به رنگ‌های مایل به گرم و مایل به سرد علاقه دارند، بنابراین تعادل رنگی را کمی به گرمی یا سردی متمایل می‌کنند.

اصلی‌ترین شاخصه کالیبره کردن تصویر تلویزیون، سلیقه شماست. در واقع کالیبره کردن باعث می‌شود تصویر تلویزیون بر اساس سلیقه شما به بهترین نحو تنظیم شود، بنابراین برای تنظیم تمامی شاخصه‌های گفته شده ابتدا رضایت خود را در نظر بگیرید، اگر فکر می‌کنید تصاویر باید گرم باشند یا زمانی که شارپنس در حالت حداکثر است، تصاویر کیفیت بهتری دارند، این تنظیمات را به دلخواه خود انجام دهید.

اما اگر فکر می‌کنید تصویر تلویزیون آنطور که باید کیفیت ندارد و تنظیمات آن به هم ریخته، بهترین روش کالیبره کردن تلویزیون، همان مواردی است که در بالا گفته شده، امیدواریم با انجام این تنظیمات، به بهترین کیفیت تصویر در تلویزیون خود برسید.

نوشته نحوه افزایش کیفیت تصویر تلویزیون با کالیبره کردن اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

هنگامی‌که بحث بر سر دسترسی‌پذیری اپلیکیشن‌ها باشد، آنگاه طبیعتا پلتفرم اندروید تی‌وی یکی از متنوع‌ترین‌ها در این زمینه خواهد بود. همانند گوشی‌های اندروید، در تلویزیون‌های اندرویدی نیز می‌توانید از طریق فروشگاه گوگل پلی، به نصب بازی و نرم‌افزار دلخواه خود بپردازید. البته همه اپلیکیشن‌های گوگل پلی در دسترس تلویزیون‌های اندرویدی قرار ندارند. یکی از نمونه‌ها در این زمینه، گوگل کروم است. اگر بخواهید که با استفاده از این مرورگر در تلویزیون اندروید خود به وب‌گردی بپردازید، آنگاه نمی‌توانید آن را از طریق فروشگاه گوگل پلی دانلود و نصب کنید. این همان جایی است که قابلیت سایدلودینگ می‌تواند به شما کمک کند. در ادامه به نحوه نصب اپلیکیشن بر روی اندروید تی وی بدون گوگل پلی می‌پردازیم.

منظور از سایدلودینگ چیست؟

با استفاده از این ویژگی می‌توانید اپلیکیشن‌هایی را که در فروشگاه گوگل پلی در دسترس نیستند، بر روی تلویزیون اندروید خود نصب کنید. این فرایند بسیار شبیه به سایدلود کردن اپلیکیشن‌ها بر روی گوشی‌های اندرویدی است. یکی از مزیت‌های پلتفرم اندروید تی‌وی این است که برخلاف سایر سیستم‌عامل‌های تلویزیونی همانند WebOS شرکت ال‌جی، می‌توانید فایل‌های APK را بر روی آن نصب کنید.

در این مطلب دو راه‌کار ساده جهت نصب اپلیکیشن بر روی اندروید تی وی بدون گوگل پلی را در اختیار شما قرار می‌دهیم. یکی از این روش‌ها مبتنی بر گوشی اندروید و دیگری نیز مبتنی بر فضای ابری است. هر دو روش آسان بوده و می‌توانند کار شما را راه بیندازند.

نصب اپلیکیشن بر روی اندروید تی وی بدون گوگل پلی و از طریق یک گوشی اندروید

اگر یک گوشی اندروید داشته باشید، آنگاه سایدلود کردن اپلیکیشن‌ها بر روی تلویزیون اندروید شما نیز بسیار آسان خواهد بود. پیش از شروع باید فایل APK موردنظر را بر روی گوشی خود، دانلود کنید.

یکی از بهترین منابع جهت پیدا کردن فایل‌های APK مناسب تلویزیون‌های اندروید، APKMirror است. وب‌سایت موردنظر را بر روی گوشی خود باز کرده و سپس اپلیکیشن موردنظر را دانلود کنید. در این مطلب قصد داریم که گوگل کروم را بر روی تلویزیون خود نصب کنیم.

پس از دانلود نرم‌افزار موردنظر، باید با طی کردن گام‌های زیر، آن را بر روی تلویزیون خود پورت کنید.

اپلیکیشن “Send Files To TV” را از طریق فروشگاه گوگل پلی بر روی گوشی و تلویزیون اندروید خود، نصب کنید.

پس از نصب اپلیکیشن باید آن را بر روی تلویزیون خود اجرا کرده و سپس گزینه “Recieve” را انتخاب کنید. همزمان باید این اپلیکیشن را بر روی گوشی خود نیز اجرا کرده و سپس “Send” را انتخاب کنید.

در ادامه یک منوی فایل را مشاهده خواهید کرد. معمولا فایل APK دانلود شده شما در پوشه “Download” قرار دارد.

فایل موردنظر را انتخاب کنید. در ادامه باید بتوانید نام تلویزیون خود را بر روی نمایشگر گوشی، مشاهده کنید. آن را انتخاب کرده تا فرایند انتقال آغاز شود.

پس از اتمام فرایند انتقال، آنگاه باید بتوانید که فایل منتقل شده را بر روی تلویزیون خود، باز کنید. در ادامه می‌توانید صفحه‌ای را جهت نصب آن نرم‌افزار، مشاهده کنید. البته احتمال دارد که همیشه کلید “Open” در نرم‌افزار Send Files To TV، کار نکند. نگران نباشید، زیرا می‌توانید با استفاده از نرم‌افزار “File Commander”، اپلیکیشن منتقل شده به تلویزیون خود را باز کنید.

از طریق فروشگاه گوگل پلی، اپلیکیشن “File Commander” را بر روی تلویزیون خود نصب کنید.

در ادامه باید این اپلیکیشن را باز کرده و سپس گزینه “Internal Storage” را انتخاب کنید.

در اینجا می‌توانید با مراجعه به پوشه “Download”، فایل APK منتقل شده به تلویزیون خود را پیدا کنید.

فایل موردنظر را باز کنید. در ادامه باید پیغام “Staging app” را بر روی نمایشگر تلویزیون، مشاهده کنید.

شاید با پیغامی مواجه شوید که می‌گوید: ” installations from unknown sources are not allowed”. در این صورت باید گزینه “Settings” موجود در پیام ظاهر شده را لمس کنید. در ادامه باید کلید تغییر وضعیت کنار اپلیکیشن نصب کننده برنامه‌ها (File Commander یا Send Files To TV) را در وضعیت فعال قرار دهید.

اکنون باید فرایند نصب فایل APK شما، آغاز شود.

پس از مشاهده پیغام “App installed” بر روی نمایشگر تلویزیون خود، می‌توانید با انتخاب کلید “Open”، از نرم‌افزار نصب شده استفاده کنید.

سایدلود کردن اپلیکیشن بر روی اندروید تی‌وی با استفاده از حافظه ابری

یکی دیگر از روش‌های سایدلود کردن اپلیکیشن‌ها بر روی اندروید تی‌وی، استفاده از فضای ذخیره‌سازی ابری است. با استفاده از Google Drive ،Dropbox و یا OneDrive، می‌توانید فایل‌های APK را بر روی تلویزیون اندروید خود نصب کنید. این فرایند نیز شبیه به روش قبلی بوده و در آن نیز از اپلیکیشن File Commander استفاده می‌شود.

پیش از شروع این فرایند باید فایل APK موردنظر خود را دانلود کرده و سپس آن را به فضای ابری خود، منتقل کنید. در این مطلب ما از Google Drive استفاده می‌کنیم. بسیاری از مردم یک حساب جیمیل مجهز به حداقل 15 گیگابایت فضای ذخیره‌سازی رایگان دارند. بنابراین این سرویس می‌تواند آسان‌ترین روش پیشنهادی ما باشد.

فایل APK موردنظر را از طریق فروشگاه APKMirror بر روی گوشی و یا کامپیوتر خود، دانلود کنید. در ادامه باید فایل دانلود شده را به Google Drive خود آپلود کنید. اگر فایل‌های زیادی بر روی حافظه ابری خود دارید، آنگاه شاید بهتر باشد که این فایل APK را در داخل یک پوشه جدید قرار دهید. بدین ترتیب به‌آسانی می‌توانید آن را از طریق تلویزیون خود، پیدا کنید. در ادامه باید گام‌های زیر را طی کنید.

اپلیکیشن File Commander را بر روی تلویزیون اندروید خود دانلود و سپس اجرا کنید.

به حساب حافظه ابری خود، وارد شوید. در اینجا ما به Google Drive وارد شده‌ایم.

اکنون باید بتوانید فایل‌های موجود در Google Drive خود را از طریق اندروید تی‌وی، مشاهده کنید.

با انتخاب فایل APK خود، صفحه “Staging app” را مشاهده خواهید کرد.

اگر پیش‌تر دسترسی‌های لازم را به File Commander نداده باشید، آنگاه احتمالا با پیغام “installations from unknown sources are not allowed”، مواجه خواهید شد. در چنین مواردی باید کلید “Settings” موجود در پیغام نشان داده شده را لمس کنید. در ادامه باید کلید کنار File Commander را در حالت فعال قرار دهید تا بدین ترتیب بتواند فایل APK شما را نصب کند.

در ادامه فرایند نصب اپلیکیشن شما شروع شده و می‌توانید پس از اتمام نصب، از اپلیکیشن موردنظر استفاده کنید.

البته با استفاده از اپلیکیشن File Commander و یک فلش USB و یا هارد درایو نیز می‌توانید اپلیکیشن موردنظر خود را سایدلود کنید. اگر تلویزیون شما به درگاه USB مجهز باشد، آنگاه باید فایل APK خود را در فلش USB و یا هارد درایو قرار داده و سپس حافظه خود را به تلویزیون، متصل کنید. در ادامه باید با استفاده از File Commander موجود بر روی تلویزیون خود، فایل APK را پیدا کرده و سپس همانند روش‌ها بالا، آن را نصب کنید.

نحوه اجرای اپلیکیشن‌های سایدلود شده در اندروید تی‌وی

اگر یکی از روش‌های ذکر شده در بالا را به‌درستی طی کرده باشید، آنگاه توانسته‌اید که اپلیکیشن موردنظر را بر روی تلویزیون خود، سایدلود کنید. حال این احتمال وجود دارد که محل قرارگیری اپلیکیشن سایدلود شده را بلد نباشید. برخلاف گوشی‌های اندرویدی، نمی‌توانید اپلیکیشن‌های سایدلود شده را در لانچر و یا بخش اپلیکیشن‌ها، مشاهده کنید. در عوض باید از طریق منوی تنظیمات موجود در تلویزیون اندروید خود، این اپلیکیشن‌ها را پیدا کنید.

جهت پیدا کردن اپلیکیشن سایدلود شده باید در صفحه اصلی اندروید تی‌وی خود، به تنظیمات (آیکون چرخ‌دنده) بروید. در ادامه می‌توانید یک بخش “Apps” را در پخش تنظیمات، مشاهده کنید. در این قسمت خواهید توانست که اپلیکیشن سایدلود شده خود را پیدا و سپس اجرا کنید.

اگر هم نمی‌خواهید که هر بار فرایند بالا را تکرار کنید، آنگاه می‌توانید اپلیکیشن “Sideload Launcher” را دانلود و نصب کنید. با استفاده از این لانچر می‌توانید به تمامی اپلیکیشن‌های خود (عادی و سایدلود شده)، دسترسی پیدا کنید.

نوشته آموزش نصب اپلیکیشن بر روی تلویزیون اندرویدی بدون نیاز به گوگل پلی اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.