هفت روش برای افزایش سرعت WiFi در خانه و محل کار

/در , , , , /توسط

در این مقاله به هفت دلیل و راه حل برای نوسان و سرعت پایین اینترنت wifi پرداخته‌ایم و مروری بر آن‌ها داشته‌ایم.

یک لحظه شما در حال تجربه جدیدترین بازی آنلاین هستید و فایل‌های حجیم را در پس زمینه دانلود می‌کنید، اما لحظه دیگر به سختی می‌توانید یک وب سایت ساده را بارگیری کنید.

شاید این اتصال در یک دستگاه یا در قسمت خاصی از خانه بدتر باشد. به هر شکلی به نظر نمی‌رسد از طریق روتر خود سرعت کامل اینترنت را دریافت کنید.

اگر برای شبکه خانگی خود به Wi-Fi متکی هستید، رفع نوسان سرعت اینترنت و غلبه بر سرعت پایین Wi-Fi ضروری است. بنابراین اگر نمی‌دانید چرا سرعت اینترنت شما مدام کاهش می‌یابد، ما شما را در فرآیند عیب‌یابی راهنمایی می‌کنیم.

1. اتصال اینترنت خود را تست کنید

قبل از بررسی شبکه Wi-Fi خود، باید چک کنید که آیا مشکل مربوط به ارائه دهنده خدمات اینترنت شما (ISP) است یا خیر.

اگر لپ‌تاپ، رایانه یا دستگاه تلفن همراه دارید، اتصال خود را با وب سایتی مانند Speedtest آزمایش کنید. اگر می‌خواهید نه تنها سرعت وای فای، بلکه سرعت اینترنت را هنگام اتصال فیزیکی به روتر خود اندازه گیری کنید، دستگاه خود را با کابل اترنت به روتر وصل کنید تا ببینید آیا سرعت دانلود و اتصال شما نوسان دارد یا خیر.

این کار همچنین می‌تواند به شما در تست سرعت اینترنت برای کنسول‌های بازی نیز کمک کند. اما مطمئن شوید که از اشتباهات رایج تست سرعت Wi-Fi اجتناب کنید تا به نتیجه دقیق برسید.

به خاطر داشته باشید که اتصالات کابلی سرعت بیشتری خواهند داشت، بنابراین باید انتظار کاهش کمی در دستگاه‌های متصل به Wi-Fi را داشته باشید.

اگر اتصال از طریق کابل سرعت را خیلی بهبود نمی‌بخشد، احتمالاً مشکل از ISP شما است. بسیاری از ارائه دهندگان می‌توانند عیب‌یابی از راه دور انجام دهند، بنابراین ارزش دارد که با تیم پشتیبانی آن‌ها تماس بگیرید تا به راه‌حل موضوع بپردازید. همچنین می‌توانید بررسی کنید که آیا مشکل منطقه‌ای یا نقصی وجود دارد که بر اتصال اینترنت تأثیر می‌گذارد.
با این حال، اگر هنگام اتصال فیزیکی به روتر، سرعت به طور قابل توجهی بهبود یابد، ممکن است به طور خاص با شبکه Wi-Fi خود مشکل داشته باشید. در این صورت، توصیه می‌کنیم برخی از اصلاحات دیگر در ادامه را امتحان کنید.

2. سیستم عامل روتر خود را به روز کنید

مانند سایر بخش‌های زندگی دیجیتالی خود، باید اطمینان حاصل کنید که سیستم عامل روتر شما به روز است. این به‌روزرسانی‌ها اغلب با رفع باگ‌ها همراه با پچ‌های امنیتی ضروری همراه هستند که می‌توانند سرعت Wi-Fi شما را بیشتر کرده و همه مشکلات اتصال را حل کنند.

قبل از شروع هر گونه عیب یابی بیشتر، مطمئن شوید که سیستم عامل خود را به روز کرده‌اید، زیرا ممکن است شما را از ساعت‌ها کار بی‌ثمر بی‌نیاز کند. اگر قبلاً آخرین سیستم عامل را اجرا می‌کردید، روتر را مجددا راه اندازی کنید تا کش آن پاک شود و نرم افزار ریست شود.

به همین ترتیب، اگر سرعت پایینی را در دستگاه خاصی تجربه می‌کنید، به‌روزرسانی‌های نرم‌افزار آن را بررسی کنید. اکثر دستگاه‌های متصل به‌روزرسانی‌های سیستم و به‌روزرسانی برنامه‌ها را ارائه می‌کنند. قبل از ادامه عیب‌یابی، باید بررسی کنید که همه به‌روزرسانی‌ها نصب شده‌اند و تأیید کنید که آیا مشکل همچنان وجود دارد یا خیر.

3. چنل‌های Wi-Fi را تغییر دهید

شبکه‌های Wi-Fi در بسیاری از کانال‌های مختلف و دو باند فرکانسی مجزا پخش می‌شوند. در ایالات متحده، 11 کانال استاندارد Wi-Fi وجود دارد، در حالی که در سراسر جهان، معمولاً 13 کانال وجود دارد. در روزهای اولیه شبکه‌های بی‌سیم، روترها فقط با فرکانس 2.4 گیگاهرتز پخش می‌شدند.

با این حال، از آنجایی که تعداد بیشتری از ما شبکه‌های Wi-Fi خانگی داریم، تعداد کانال‌ها باید گسترش یابد. بسیاری از روترهای مدرن اکنون می‌توانند با فرکانس 2.4 گیگاهرتز یا 5 گیگاهرتز پخش شوند. روترهای Wi-Fi 6E نیز با فرکانس 6 گیگاهرتز پخش می‌شوند.

در حالی که این قابلیت گزینه‌های بیشتری را در اختیار شما قرار می‌دهد، همیشه ممکن است که شبکه Wi-Fi دیگر یا تجهیزات الکتریکی دیگر در فرکانس شبکه شما پخش شود. شلوغی بیش از حد یک فرکانس خاص ممکن است باعث کند شدن شبکه شما شود و می‌تواند ریشه مشکلات Wi-Fi شما باشد.

4. مصرف پهنای باند را بررسی کنید

اگر متوجه شدید که سرعت وای‌فای شما به صورت دوره‌ای یا در ساعات خاصی از روز کاهش می‌یابد، ممکن است نرم‌افزار یا سایر دستگاه‌ها پهنای باند شما را مصرف کنند. دانلودهای بزرگ، پخش ویدیو یا بازی‌های آنلاین می‌توانند مصرف پهنای باند را افزایش دهند، بنابراین ابتدا این موارد را بررسی کنید.


می‌توانید مستقیماً از روتر یا یک برنامه شخص ثالث دریابید که چه کسی پهنای باند Wi-Fi شما را استفاده می‌کند. جستجو در تنظیمات روتر به شما امکان می‌دهد بفهمید کدام دستگاه‌ها به شبکه شما متصل هستند. اگر مواردی وجود دارد که نمی‌شناسید، باید آن‌ها را حذف کنید.

بدافزار همچنین می‌تواند مقصر سرعت پایین شما باشد، بنابراین مطمئن شوید که محافظت را فعال کرده و اسکن آنتی‌ویروس را اجرا کنید.

5. بهبود موقعیت روتر Wi-Fi

هنگامی که برای اولین بار شبکه خود را راه اندازی می‌کنید، موقعیت روتر شما احتمالا یکی از آخرین چیزهایی است که به ذهن شما می‌رسد. با این حال، محیط اطراف روتر شما می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر کیفیت شبکه Wi-Fi شما داشته باشد.

اگرچه ما نمی‌توانیم آن‌ها را ببینیم، سیگنال‌های بی‌سیم از اطراف ما عبور می‌کنند. اما آن‌ها می‌توانند کند شوند یا در برخی موارد به طور کامل مسدود شوند. بتن و فلز در مسدود کردن سیگنال‌های بی‌سیم آنقدر مؤثر هستند که حتی در قفس‌های فارادی نیز استفاده می‌شوند. برای دور زدن این موضوع، باید دریافت Wi-Fi را در خانه خود بهینه کنید.

بنابراین، اگر روتر شما در زیرزمین دیوارهای بتنی شما قرار دارد، باید آن را به جای دیگری از خانه منتقل کنید. همچنین باید سعی کنید روتر را در مرکز خانه خود قرار دهید. سیگنال‌های وای‌فای به‌صورت 360 درجه پخش می‌شوند، بنابراین برای داشتن بهترین پوشش، نیازی به قرار گرفتن در یک انتهای خانه نیست.
اگر سیگنال ضعیف دلیل سرعت کم اینترنت شما است و نمی‌توانید روتر خود را جابجا کنید، سرمایه گذاری روی یک توسعه دهنده Wi-Fi را در نظر بگیرید. حتی می‌توانید از یک روتر قدیمی برای تقویت یا گسترش سیگنال به مناطق مختلف خانه خود استفاده کنید.

6. امنیت شبکه خود را تشدید کنید

در طول بررسی‌های خود، ممکن است دستگاه‌های مشکوکی را پیدا کرده باشید که به شبکه شما متصل هستند. در این صورت احتمالاً آن را از شبکه خود حذف کرده‌اید. با این حال، این نشان می‌دهد که شخصی به شبکه Wi-Fi شما دسترسی غیرمجاز پیدا کرده است.

راه های زیادی برای پیکربندی روتر و ایمن کردن شبکه خانگی شما وجود دارد. با این حال، حداقل باید ادمین لاگین پیش‌فرض روتر خود را تغییر دهید. این بخش اغلب روی user: admin و password: password تنظیم می‌شود. از آنجایی که تقریباً هر روتر از این اعتبارنامه‌های پیش فرض استفاده می‌کند، بهره برداری از آن‌ها آسان است.
همچنین باید اطمینان حاصل کنید که شبکه Wi-Fi شما دارای یک رمز‌عبور ایمن است. اکثر روترها این قابلیت را به صورت پیش‌فرض فعال کرده‌اند و رمز عبور در جایی روی خود دستگاه هک کرده است.

با این حال، اگر می‌خواهید این مورد را تغییر دهید و با اطلاعات کاربری جدید ایجاد شده وارد روتر خود شوید، می‌توانید به صورت دستی یک رمز عبور بی‌سیم جدید تنظیم کنید.

7. سخت افزار روتر قدیمی را ارتقا دهید

اگر بیش از چند سال از یک روتر مشابه استفاده کرده‌اید، ممکن است زمان آن رسیده باشد که برای تقویت سیگنال وای‌فای خود به ارتقای آن فکر کنید. خوشبختانه، لازم نیست مبالغ قابل توجهی را برای مشاهده یک پیشرفت چشمگیر خرج کنید.

یکی از ساده‌ترین آن‌ها ارتقا آنتن روتر است. اکثر روترها دارای آنتن‌های استانداردی هستند که برد محدودی دارند. شما می‌توانید یک آنتن دست‌دوم را با قیمتی مناسب تهیه کنید، بنابراین نیازی نیست که به موجودی بانک شما فشار وارد شود.

با این حال، شایان ذکر است که سخت‌افزار روتر می‌تواند یک نقطه خفه کننده برای سرعت در شبکه شما ایجاد کند. بنابراین اگر یک اینترنت بسیار سریع نیاز دارید، ممکن است بخواهید برای استفاده از پهنای باند بهتر، به روتر جدیدتر ارتقا داشته باشید.

اطمینان حاصل کنید که روتر شما می‌تواند تعداد دستگاه‌هایی را که به شبکه متصل کرده‌اید نیز هندل کند.

سرعت وای‌فای خود را تحت کنترل بگیرید

ایجاد تجربه Wi-Fi بهینه همیشه ساده نیست، اما ارزش تلاش را دارد. دفعه بعد که می‌خواهید یک بازی آنلاین انجام دهید، ویدئوی آنلاین پخش کنید یا در وب بگردید، سپاسگزار خواهید بود که برای بهینه‌سازی شبکه خود وقت گذاشتید.

به روز نگه داشتن سخت افزار و نرم افزار روتر، قرار دادن آن در موقعیت مناسب و انتخاب بهترین کانال، دنیایی متفاوت در سرعت وای‌فای شما ایجاد می‌کند. با این حال، حتی با وجود تمام این تنظیمات، ممکن است همچنان به بهبود عملکرد نیاز داشته باشید و مشکل از سرعت خدمات دهنده باشد.

شما چه پیشنهادی برای بهبود وضعیت و سرعت وای‌فای دارید؟ پیشنهادات خود را با ما و دوستانتان در آی‌تی‌رسان به اشتراک بگذارید.

نوشته هفت روش برای افزایش سرعت WiFi در خانه و محل کار اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

نحوه رفع مشکل مصرف بالای CPU در ویندوز

/در , , , , /توسط

آیا کامپیوتر ویندوزی شما از مصرف بالای CPU تا 100٪ رنج می‌برد؟ با نحوه رفع مصرف بالای CPU در ویندوز آشنا شوید.

آیا سرعت چرخش فن‌های رایانه شما اغلب به سرعت بالا می‌روند، سرعت پردازش رایانه شما کاهش می‌یابد و آیا متوجه شده‌اید که استفاده از CPU شما به 100٪ می رسد؟ این ایراد بسیار آزاردهنده است، به خصوص اگر در حال انجام کاری نباشید و خودبه‌خود اینگونه شده باشد.

به طور کلی، می‌توانید با دور ماندن از برنامه‌های سنگین، از به حداکثر رساندن توان CPU خود جلوگیری کنید. با این حال، گاهی اوقات، یک باگ یا ایراد می‌تواند باعث شود که استفاده از CPU از کنترل خارج شود، مانند باگ بدنام WmiPrvSE.exe.

در بیشتر موارد، می‌توانید به راحتی مشکل اصلی را برطرف کنید و مصرف بالای CPU را کاهش دهید، و ما به شما نشان خواهیم داد که چگونه این کار را انجام دهید.

CPU چیست؟

CPU (واحد پردازش مرکزی) که همچنین به عنوان پردازنده شناخته می‌شود، مغز کامپیوتر شما است و تمام فرآیندهای فعال را مدیریت می‌کند. مانند مغز خودتان، اگر با فرآیندهای بیش از حد بمباران شود یا اگر یک برنامه یا کار، توجه بی‌موردی را به خود اختصاص دهد، می‌تواند کند و ناکارآمد شود. همانطور که ممکن است هنگام احساس خستگی، تمرکز کردن برای شما دشوار باشد، پردازنده شما نیز در صورتی که به یکباره مقدار زیادی از آن درخواست شود، می‌تواند تا حد خزیدن، کند شود. حالا بیایید ببینیم چه چیزی CPU شما را کند و ضعیف می‌کند.

آیا WMI Provider Host (WmiPrvSE.EXE) باعث استفاده زیاد از CPU می‌شود؟

فرآیند WMI Provider Host که با نام Windows Management Instrumentation یا WmiPrvSE.exe نیز شناخته می‌شود، بخشی از ویندوز است و به سازمان‌ها در نظارت و عیب‌یابی تعداد زیادی از سیستم‌ها در یک شبکه کمک می‌کند. با این حال، خارج شدن فرآیند از کنترل در این بخش اتفاقی غیرمعمول نیست.

با باز کردن تسک‌منیجر (Control + Shift + ESC) و جستجوی فرآیند WmiPrvSE.exe می‌توانید متوجه شوید که این بخش دلیل مشکل شماست یا خیر. اگر استفاده از CPU آن بیشتر از چند درصد باشد و برنامه‌ای را اجرا نکنید که بر آن تأثیر بگذارد، بدان معناست که به درستی کار نمی‌کند.

مصرف بالای cpu

WMI Provider Host را مجددا راه اندازی کنید تا میزان مصرف بالای CPU را برطرف کنید

مایکروسافت اخیراً تعمیر رسمی خود را برای این بخش ارائه داده است. تنها گزینه‌ای که اکنون برای شما باقی مانده است راه اندازی مجدد دستی سرویس است.

  • کلید Windows + S را فشار دهید، Services را وارد کرده و Enter را فشار دهید.
  • در پنجره باز شده به دنبال Windows Management Instrumentation بگردید.
  • روی آن کلیک راست کرده، سپس Restart را انتخاب کنید. همچنین می‌توانید در صورت تمایل، سرویس را به طور کامل متوقف کنید یا به سادگی رایانه خود را راه اندازی مجدد کنید.

مصرف بالای cpu

با استفاده از Event Viewer، مشکلات مداوم WMI Provider Host را شناسایی کنید

اگر مشکل WmiPrvSE.exe همچنان برمی‌گردد، از Windows Event Viewer برای شناسایی علت آن استفاده کنید. این مشکل می‌تواند یکی دیگر از فرآیندهای سیستمی باشد که میزبان ارائه دهنده WMI را مشغول نگه می‌دارد و در نتیجه باعث استفاده زیاد از CPU می‌شود.

  • در ویندوز 10 و 8 روی دکمه Start کلیک راست کرده و Event Viewer را انتخاب کنید.
  • در ویندوز 7، از منوی Start برای یافتن و راه اندازی Eventvwr.msc استفاده کنید.

در داخل برنامه Event Viewer، به Applications and Service Logs > Microsoft > Windows > WMI-Activity > Operational بروید.

اکنون در لیست operational events حرکت کنید و ورودی‌های خطای اخیر را پیدا کنید.

برای هر خطا، ClientProcessId را شناسایی کنید. توجه داشته باشید، هر بار که فرآیندی را مجدداً راه اندازی می‌کنید، شناسه آن تغییر می‌کند، بنابراین بررسی خطاهای قدیمی‌تر فایده‌ای ندارد.

مصرف بالای cpu
اگر مشکوک هستید که یکی از این فرآیندها باعث استفاده زیاد از CPU شده است، می‌توانید از شناسه آن برای پیدا کردن آن در Task Manager و شناسایی فرآیند معیوب استفاده کنید.

Task Manager را باز کنید (Control + Shift + ESC را فشار دهید)، به تب Services بروید و همه سرویس‌های در حال اجرا را بر اساس PID، یعنی شناسه فرآیند آن‌ها مرتب کنید. اگر پردازش مقصر همچنان ادامه دارد، می‌توانید آن را شناسایی کرده و بیشتر تحقیق کنید.
روی فرآیند کلیک راست کرده و Open File Location را انتخاب کنید تا نرم افزار متعلق به آن را بررسی کنید. به‌روز‌رسانی یا حذف برنامه مربوطه ممکن است مصرف بالای CPU در WMI Provider Host را برطرف کند.

در نهایت، این احتمال وجود دارد که این سرویس یک کرم یا ویروس باشد. در هر زمان باید فقط یک نسخه از فرآیند را ببینید و اگر آن را از طریق پنجره Services متوقف کنید، فرآیند باید متوقف شود. اگر دو نسخه از آن را مشاهده کردید، یا روند متوقف نشد، فوراً اسکن ویروس یا آنتی‌ویروس خود را اجرا کنید.

آیا System Idle Process باعث مصرف بالای CPU می‌شود؟

کاربران ویندوز گاهی اوقات فرآیندی به نام System Idle Process را اجرا می‌کنند که باعث استفاده زیاد از CPU می‌شود. به نظر می‌رسد این فرآیند مبهم تمام توان CPU را که احتمالا می‌تواند مصرف می‌کند.

در واقع، System Idle Process صرفاً رشته‌ای است که چرخه‌های CPU را مصرف می‌کند، که در غیر این صورت استفاده نمی‌شوند. در عوض، این فرآیند به دلیل برخی از ویژگی‌های بسیار محرمانه در کدنویسی استفاده می‌شود، که گاهی اوقات ترجیح داده می‌شود و حتی برای یک پردازنده می‌تواند کارآمدتر باشد چرا که باعث می‌شود در مواقع بی‌کاری مفیدتر بوده و چیزی را اجرا کند.

ویندوز این فرآیند را در Task Manager نمایش می‌دهد، بنابراین کاربران آن را می‌بینند و تصور می‌کنند چیزی اشتباه است یا مشکلی پیش آمده.

این بدان معنا نیست که وقتی System Idle Process مصرف بالای CPU را نشان می‌دهد، قرار نیست مشکلات عملکردی را تجربه کنید، اما مشکل در جای دیگری است.

در واقع، باید انتظار داشته باشید که گزارش System Idle Process را ببینید که 95٪ (یا بیشتر) CPU شما را زمانی که ویندوز بیکار است مصرف می‌کند. اگر اینطور نیست، چیز دیگری بدون اطلاع شما چرخه‌های پردازنده را مصرف می‌کند.

آیا Svchost.exe (netscvs) برای استفاده بالای CPU مقصر است؟

اگر Task Manager را بررسی کرده باشید، ممکن است متوجه شده باشید که فرآیند svchost.exe (netscvs) باعث مصرف بالای حافظه یا CPU می‌شود. در حالی که این فرآیند گاهی اوقات با بدافزار همراه است، اما در درجه اول یک فرآیند قانونی و حیاتی برای سیستم ویندوز است. اگر مطمئن نیستید، از ابزار جستجوی svchost.exe استفاده کنید تا ببینید فرآیند به کدام سرویس اشاره دارد.

غیرفعال کردن Network Discovery

اگر بدافزار نیست، svchost.exe ممکن است مشغول اسکن دستگاه‌های plug-and-play باشد. برای حل این مشکل:

  • در نوار جستجوی منوی استارت Control Panel را وارد کرده و آن را انتخاب کنید.
  • به Network and Internet > Network and Sharing Center بروید و روی Change advanced sharing settings کلیک کنید.
  • در اینجا گزینه Turn off network discovery را انتخاب کنید.

مصرف بالای cpu

Windows Update را بررسی کنید

Svchost.exe (netsvcs) همچنین مصرف بالای CPU را هنگام بارگیری به‌روزرسانی‌ها نشان می‌دهد. پس از نصب ویندوز معمولاً آن را در حال استفاده از 25٪ یا بیشتر از ظرفیت CPU مشاهده خواهید کرد. در این صورت، فقط اجازه دهید Windows Update کار خود را تمام کند.

در ویندوز 10، نمی‌توانید به‌راحتی آپدیت ویندوز را به تأخیر بیندازید یا متوقف کنید. در حالی که می‌توانید زمان نصب به‌روزرسانی‌های جدید را برنامه‌ریزی کنید، ویندوز در صورت نیاز به‌روزرسانی‌ها را دانلود می‌کند. این ممکن است به طور تصادفی باعث شود svchost.exe استفاده از CPU خود را افزایش دهد. اما چیزی که می‌توانید تغییر دهید این است که آیا رایانه شما به‌روز‌رسانی‌های دانلود شده را با همتایان به اشتراک بگذارد یا خیر. برای حفظ پهنای باند و قدرت پردازش، آن را خاموش کنید.

به Settings > Update & Security > Windows Update بروید، روی گزینه‌ Advanced options کلیک کنید، سپس روی Delivery Optimization کلیک کنید. در اینجا می‌توانید دانلودها را از رایانه‌های دیگر مجاز کنید، اما باید این تنظیم را روی «خاموش» تنظیم کنید.

از Delivery Optimization، یک بار دیگر روی Advanced options کلیک کنید. در صفحه بعدی، می‌توانید پهنای باند دانلود یا آپلود ویندوز و به‌روز‌رسانی برنامه‌ها را محدود کنید. شما باید حد دانلود را روی حداقل 5% و همچنین محدودیت آپلود ماهانه را بسیار پایین تنظیم کنید، البته در صورتی که اجازه دانلود از رایانه‌های شخصی دیگر را داده‌اید.
تنها راه حل دیگر برای کاهش مصرف بالای CPU مربوط به دانلود به‌روز‌رسانی، غیرفعال کردن موقت Windows Update است. این کار از دانلود آپدیت‌های ویندوز جلوگیری می‌کند. با این حال، ما این راه حل را توصیه نمی‌کنیم.

مصرف بالای cpu

آیا تعداد زیادی از فرآیندهای پس زمینه CPU شما را تحت تأثیر قرار می‌دهند؟

فرآیند و پراسس پس‌زمینه، برنامه‌ای است که روی رایانه شخصی شما اجرا می‌شود، حتی اگر پنجره آن باز نباشد. یک رایانه معمولی دارای بسیاری از فرآیندهای پس‌زمینه است که به طور همزمان اجرا می‌شوند، زیرا خود ویندوز برای اجرا به برخی از آن‌ها نیاز دارد. اما با نصب برنامه‌ها در طول سال‌ها، ممکن است موارد مشابه بیشتر و بیشتری جمع‌آوری کنید و در نهایت رایانه‌تان را غرق در پردازش‌های پس‌زمینه کنید.

کلید Windows + X را فشار دهید، سپس Task Manager را از لیست انتخاب کنید. تب Processes به صورت پیش‌فرض ظاهر می‌شود و نه تنها مصرف کلی CPU، بلکه میزان استفاده هر برنامه را نیز نمایش می‌دهد.

شما باید این کار را در حالی انجام دهید که هیچ برنامه دیگری برای جلوگیری از سردرگمی باز نیست. به فرآیندهایی توجه کنید که به نظر می‌رسد حداقل از 10 درصد از توانایی پردازنده شما به طور مرتب استفاده می‌کنند.

در ویندوز 10، به تب Startup در Task Manager بروید.

مصرف بالای cpu

در ویندوز 7، از Task Manager خارج شده و msconfig.exe را از طریق Windows Search یا پنجره Run (کلید Windows + R) باز کنید. در پنجره System Configuration، به تب Startup بروید.

اکنون موارد Startup مرتبط با آن‌هایی را که ایراد یا بی‌دلیل مصرف بالایی داشتند را پیدا کنید. تیک آن‌ها را بردارید، روی ok کلیک کنید و سپس کامپیوتر خود را مجددا راه اندازی کنید. این کار باعث می‌شود آن برنامه‌ها در هنگام بوت سیستم، راه اندازی نشوند.

ایراد ممکن است از سمت یک آنتی ویروس آزاردهنده باشد

آیا متوجه شده‌اید که کامپیوتر شما در زمان‌های به ظاهر تصادفی کند می‌شود و این زمان‌ها اغلب با فعالیت بالای دیسک همراه است؟ مشکل شما ممکن است آنتی ویروس‌تان باشد.

هنگامی که به طور فعال دیسک خود را برای یک تهدید جستجو می‌کنید، یک برنامه آنتی ویروس می‌تواند مقدار شگفت انگیزی از بار پردازنده ایجاد کند. این پردازش معمولاً برای ایجاد تأخیر در یک رایانه رومیزی مدرن یا لپ‌تاپ پیشرفته کافی نیست، اما سیستم‌های قدیمی‌تر یا ضعیف‌تر ممکن است به میزان قابل توجهی تحت فشار تضعیف شوند.

رفع این مشکل آسان است. تقریباً همه برنامه‌های  آنتی‌ویروس دارای یک عملکرد زمان بندی هستند که به شما امکان می‌دهد زمان اسکن خودکار را تنظیم کنید. برنامه را به زمانی تغییر دهید که از لپ‌تاپ استفاده نمی‌کنید و دیگر اذیت نخواهید شد.

استفاده زیاد از CPU ناشی از بدافزار است

بدافزارها نیز می‌توانند باعث استفاده زیاد از CPU شوند. سیستمی که آلوده است ممکن است فرآیندهایی را در پس‌زمینه اجرا کند، و ممکن است با ارسال بدافزار به دیگران از طریق ایمیل، شبکه شما یا منابع دیگر، خود را گسترش دهد. همه این‌ها به قدرت پردازش نیاز دارد که می‌تواند به عملکرد ضعیف ترجمه شود.

تایید وجود بدافزار به صورت دستی آسان نیست و برای افرادی که متخصص نیستند بیش از هر چیز یک حدس و گمان است. اگر آنتی ویروس ندارید، یک برنامه ‌ضدبدافزار یا همان آنتی‌ویروس رایگان دانلود کنید و آن را اجرا کنید. در واقع، ممکن است بخواهید چندین ابزار ضد بدافزار را امتحان کنید، زیرا بدافزاری که قبلاً نصب شده است، ممکن است بتواند از هر برنامه آنتی ویروسی مخفی شود.

هنگامی که مشکل را پیدا کردید، می‌توانید آن را با برنامه آنتی ویروسی که برای اسکن استفاده می‌کردید حذف کنید.

دلیل مصرف بالای CPU ممکن است هر چیزی باشد

ردیابی مصرف بالای CPU ممکن است سخت باشد. در حالی که مشکلات ذکر شده در این مقاله از رایج ترین دلایل هستند، ممکن است متوجه شوید که مصرف CPU حتی پس از امتحان کردن همه موارد پیشنهاد شده، همچنان بالا است. اگر این مشکل هنوز شما را آزار می‌دهد، یک انجمن پشتیبانی ویندوز را پیدا کنید که در آن می‌توانید از کاربران در مورد برخورد با موقعیت خاص خود راهنمایی بخواهید.

نوشته نحوه رفع مشکل مصرف بالای CPU در ویندوز اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

نحوه رفع مشکل مصرف بالای CPU در ویندوز

/در , , , , /توسط

آیا کامپیوتر ویندوزی شما از مصرف بالای CPU تا 100٪ رنج می‌برد؟ با نحوه رفع مصرف بالای CPU در ویندوز آشنا شوید.

آیا سرعت چرخش فن‌های رایانه شما اغلب به سرعت بالا می‌روند، سرعت پردازش رایانه شما کاهش می‌یابد و آیا متوجه شده‌اید که استفاده از CPU شما به 100٪ می رسد؟ این ایراد بسیار آزاردهنده است، به خصوص اگر در حال انجام کاری نباشید و خودبه‌خود اینگونه شده باشد.

به طور کلی، می‌توانید با دور ماندن از برنامه‌های سنگین، از به حداکثر رساندن توان CPU خود جلوگیری کنید. با این حال، گاهی اوقات، یک باگ یا ایراد می‌تواند باعث شود که استفاده از CPU از کنترل خارج شود، مانند باگ بدنام WmiPrvSE.exe.

در بیشتر موارد، می‌توانید به راحتی مشکل اصلی را برطرف کنید و مصرف بالای CPU را کاهش دهید، و ما به شما نشان خواهیم داد که چگونه این کار را انجام دهید.

CPU چیست؟

CPU (واحد پردازش مرکزی) که همچنین به عنوان پردازنده شناخته می‌شود، مغز کامپیوتر شما است و تمام فرآیندهای فعال را مدیریت می‌کند. مانند مغز خودتان، اگر با فرآیندهای بیش از حد بمباران شود یا اگر یک برنامه یا کار، توجه بی‌موردی را به خود اختصاص دهد، می‌تواند کند و ناکارآمد شود. همانطور که ممکن است هنگام احساس خستگی، تمرکز کردن برای شما دشوار باشد، پردازنده شما نیز در صورتی که به یکباره مقدار زیادی از آن درخواست شود، می‌تواند تا حد خزیدن، کند شود. حالا بیایید ببینیم چه چیزی CPU شما را کند و ضعیف می‌کند.

آیا WMI Provider Host (WmiPrvSE.EXE) باعث استفاده زیاد از CPU می‌شود؟

فرآیند WMI Provider Host که با نام Windows Management Instrumentation یا WmiPrvSE.exe نیز شناخته می‌شود، بخشی از ویندوز است و به سازمان‌ها در نظارت و عیب‌یابی تعداد زیادی از سیستم‌ها در یک شبکه کمک می‌کند. با این حال، خارج شدن فرآیند از کنترل در این بخش اتفاقی غیرمعمول نیست.

با باز کردن تسک‌منیجر (Control + Shift + ESC) و جستجوی فرآیند WmiPrvSE.exe می‌توانید متوجه شوید که این بخش دلیل مشکل شماست یا خیر. اگر استفاده از CPU آن بیشتر از چند درصد باشد و برنامه‌ای را اجرا نکنید که بر آن تأثیر بگذارد، بدان معناست که به درستی کار نمی‌کند.

مصرف بالای cpu

WMI Provider Host را مجددا راه اندازی کنید تا میزان مصرف بالای CPU را برطرف کنید

مایکروسافت اخیراً تعمیر رسمی خود را برای این بخش ارائه داده است. تنها گزینه‌ای که اکنون برای شما باقی مانده است راه اندازی مجدد دستی سرویس است.

  • کلید Windows + S را فشار دهید، Services را وارد کرده و Enter را فشار دهید.
  • در پنجره باز شده به دنبال Windows Management Instrumentation بگردید.
  • روی آن کلیک راست کرده، سپس Restart را انتخاب کنید. همچنین می‌توانید در صورت تمایل، سرویس را به طور کامل متوقف کنید یا به سادگی رایانه خود را راه اندازی مجدد کنید.

مصرف بالای cpu

با استفاده از Event Viewer، مشکلات مداوم WMI Provider Host را شناسایی کنید

اگر مشکل WmiPrvSE.exe همچنان برمی‌گردد، از Windows Event Viewer برای شناسایی علت آن استفاده کنید. این مشکل می‌تواند یکی دیگر از فرآیندهای سیستمی باشد که میزبان ارائه دهنده WMI را مشغول نگه می‌دارد و در نتیجه باعث استفاده زیاد از CPU می‌شود.

  • در ویندوز 10 و 8 روی دکمه Start کلیک راست کرده و Event Viewer را انتخاب کنید.
  • در ویندوز 7، از منوی Start برای یافتن و راه اندازی Eventvwr.msc استفاده کنید.

در داخل برنامه Event Viewer، به Applications and Service Logs > Microsoft > Windows > WMI-Activity > Operational بروید.

اکنون در لیست operational events حرکت کنید و ورودی‌های خطای اخیر را پیدا کنید.

برای هر خطا، ClientProcessId را شناسایی کنید. توجه داشته باشید، هر بار که فرآیندی را مجدداً راه اندازی می‌کنید، شناسه آن تغییر می‌کند، بنابراین بررسی خطاهای قدیمی‌تر فایده‌ای ندارد.

مصرف بالای cpu
اگر مشکوک هستید که یکی از این فرآیندها باعث استفاده زیاد از CPU شده است، می‌توانید از شناسه آن برای پیدا کردن آن در Task Manager و شناسایی فرآیند معیوب استفاده کنید.

Task Manager را باز کنید (Control + Shift + ESC را فشار دهید)، به تب Services بروید و همه سرویس‌های در حال اجرا را بر اساس PID، یعنی شناسه فرآیند آن‌ها مرتب کنید. اگر پردازش مقصر همچنان ادامه دارد، می‌توانید آن را شناسایی کرده و بیشتر تحقیق کنید.
روی فرآیند کلیک راست کرده و Open File Location را انتخاب کنید تا نرم افزار متعلق به آن را بررسی کنید. به‌روز‌رسانی یا حذف برنامه مربوطه ممکن است مصرف بالای CPU در WMI Provider Host را برطرف کند.

در نهایت، این احتمال وجود دارد که این سرویس یک کرم یا ویروس باشد. در هر زمان باید فقط یک نسخه از فرآیند را ببینید و اگر آن را از طریق پنجره Services متوقف کنید، فرآیند باید متوقف شود. اگر دو نسخه از آن را مشاهده کردید، یا روند متوقف نشد، فوراً اسکن ویروس یا آنتی‌ویروس خود را اجرا کنید.

آیا System Idle Process باعث مصرف بالای CPU می‌شود؟

کاربران ویندوز گاهی اوقات فرآیندی به نام System Idle Process را اجرا می‌کنند که باعث استفاده زیاد از CPU می‌شود. به نظر می‌رسد این فرآیند مبهم تمام توان CPU را که احتمالا می‌تواند مصرف می‌کند.

در واقع، System Idle Process صرفاً رشته‌ای است که چرخه‌های CPU را مصرف می‌کند، که در غیر این صورت استفاده نمی‌شوند. در عوض، این فرآیند به دلیل برخی از ویژگی‌های بسیار محرمانه در کدنویسی استفاده می‌شود، که گاهی اوقات ترجیح داده می‌شود و حتی برای یک پردازنده می‌تواند کارآمدتر باشد چرا که باعث می‌شود در مواقع بی‌کاری مفیدتر بوده و چیزی را اجرا کند.

ویندوز این فرآیند را در Task Manager نمایش می‌دهد، بنابراین کاربران آن را می‌بینند و تصور می‌کنند چیزی اشتباه است یا مشکلی پیش آمده.

این بدان معنا نیست که وقتی System Idle Process مصرف بالای CPU را نشان می‌دهد، قرار نیست مشکلات عملکردی را تجربه کنید، اما مشکل در جای دیگری است.

در واقع، باید انتظار داشته باشید که گزارش System Idle Process را ببینید که 95٪ (یا بیشتر) CPU شما را زمانی که ویندوز بیکار است مصرف می‌کند. اگر اینطور نیست، چیز دیگری بدون اطلاع شما چرخه‌های پردازنده را مصرف می‌کند.

آیا Svchost.exe (netscvs) برای استفاده بالای CPU مقصر است؟

اگر Task Manager را بررسی کرده باشید، ممکن است متوجه شده باشید که فرآیند svchost.exe (netscvs) باعث مصرف بالای حافظه یا CPU می‌شود. در حالی که این فرآیند گاهی اوقات با بدافزار همراه است، اما در درجه اول یک فرآیند قانونی و حیاتی برای سیستم ویندوز است. اگر مطمئن نیستید، از ابزار جستجوی svchost.exe استفاده کنید تا ببینید فرآیند به کدام سرویس اشاره دارد.

غیرفعال کردن Network Discovery

اگر بدافزار نیست، svchost.exe ممکن است مشغول اسکن دستگاه‌های plug-and-play باشد. برای حل این مشکل:

  • در نوار جستجوی منوی استارت Control Panel را وارد کرده و آن را انتخاب کنید.
  • به Network and Internet > Network and Sharing Center بروید و روی Change advanced sharing settings کلیک کنید.
  • در اینجا گزینه Turn off network discovery را انتخاب کنید.

مصرف بالای cpu

Windows Update را بررسی کنید

Svchost.exe (netsvcs) همچنین مصرف بالای CPU را هنگام بارگیری به‌روزرسانی‌ها نشان می‌دهد. پس از نصب ویندوز معمولاً آن را در حال استفاده از 25٪ یا بیشتر از ظرفیت CPU مشاهده خواهید کرد. در این صورت، فقط اجازه دهید Windows Update کار خود را تمام کند.

در ویندوز 10، نمی‌توانید به‌راحتی آپدیت ویندوز را به تأخیر بیندازید یا متوقف کنید. در حالی که می‌توانید زمان نصب به‌روزرسانی‌های جدید را برنامه‌ریزی کنید، ویندوز در صورت نیاز به‌روزرسانی‌ها را دانلود می‌کند. این ممکن است به طور تصادفی باعث شود svchost.exe استفاده از CPU خود را افزایش دهد. اما چیزی که می‌توانید تغییر دهید این است که آیا رایانه شما به‌روز‌رسانی‌های دانلود شده را با همتایان به اشتراک بگذارد یا خیر. برای حفظ پهنای باند و قدرت پردازش، آن را خاموش کنید.

به Settings > Update & Security > Windows Update بروید، روی گزینه‌ Advanced options کلیک کنید، سپس روی Delivery Optimization کلیک کنید. در اینجا می‌توانید دانلودها را از رایانه‌های دیگر مجاز کنید، اما باید این تنظیم را روی «خاموش» تنظیم کنید.

از Delivery Optimization، یک بار دیگر روی Advanced options کلیک کنید. در صفحه بعدی، می‌توانید پهنای باند دانلود یا آپلود ویندوز و به‌روز‌رسانی برنامه‌ها را محدود کنید. شما باید حد دانلود را روی حداقل 5% و همچنین محدودیت آپلود ماهانه را بسیار پایین تنظیم کنید، البته در صورتی که اجازه دانلود از رایانه‌های شخصی دیگر را داده‌اید.
تنها راه حل دیگر برای کاهش مصرف بالای CPU مربوط به دانلود به‌روز‌رسانی، غیرفعال کردن موقت Windows Update است. این کار از دانلود آپدیت‌های ویندوز جلوگیری می‌کند. با این حال، ما این راه حل را توصیه نمی‌کنیم.

مصرف بالای cpu

آیا تعداد زیادی از فرآیندهای پس زمینه CPU شما را تحت تأثیر قرار می‌دهند؟

فرآیند و پراسس پس‌زمینه، برنامه‌ای است که روی رایانه شخصی شما اجرا می‌شود، حتی اگر پنجره آن باز نباشد. یک رایانه معمولی دارای بسیاری از فرآیندهای پس‌زمینه است که به طور همزمان اجرا می‌شوند، زیرا خود ویندوز برای اجرا به برخی از آن‌ها نیاز دارد. اما با نصب برنامه‌ها در طول سال‌ها، ممکن است موارد مشابه بیشتر و بیشتری جمع‌آوری کنید و در نهایت رایانه‌تان را غرق در پردازش‌های پس‌زمینه کنید.

کلید Windows + X را فشار دهید، سپس Task Manager را از لیست انتخاب کنید. تب Processes به صورت پیش‌فرض ظاهر می‌شود و نه تنها مصرف کلی CPU، بلکه میزان استفاده هر برنامه را نیز نمایش می‌دهد.

شما باید این کار را در حالی انجام دهید که هیچ برنامه دیگری برای جلوگیری از سردرگمی باز نیست. به فرآیندهایی توجه کنید که به نظر می‌رسد حداقل از 10 درصد از توانایی پردازنده شما به طور مرتب استفاده می‌کنند.

در ویندوز 10، به تب Startup در Task Manager بروید.

مصرف بالای cpu

در ویندوز 7، از Task Manager خارج شده و msconfig.exe را از طریق Windows Search یا پنجره Run (کلید Windows + R) باز کنید. در پنجره System Configuration، به تب Startup بروید.

اکنون موارد Startup مرتبط با آن‌هایی را که ایراد یا بی‌دلیل مصرف بالایی داشتند را پیدا کنید. تیک آن‌ها را بردارید، روی ok کلیک کنید و سپس کامپیوتر خود را مجددا راه اندازی کنید. این کار باعث می‌شود آن برنامه‌ها در هنگام بوت سیستم، راه اندازی نشوند.

ایراد ممکن است از سمت یک آنتی ویروس آزاردهنده باشد

آیا متوجه شده‌اید که کامپیوتر شما در زمان‌های به ظاهر تصادفی کند می‌شود و این زمان‌ها اغلب با فعالیت بالای دیسک همراه است؟ مشکل شما ممکن است آنتی ویروس‌تان باشد.

هنگامی که به طور فعال دیسک خود را برای یک تهدید جستجو می‌کنید، یک برنامه آنتی ویروس می‌تواند مقدار شگفت انگیزی از بار پردازنده ایجاد کند. این پردازش معمولاً برای ایجاد تأخیر در یک رایانه رومیزی مدرن یا لپ‌تاپ پیشرفته کافی نیست، اما سیستم‌های قدیمی‌تر یا ضعیف‌تر ممکن است به میزان قابل توجهی تحت فشار تضعیف شوند.

رفع این مشکل آسان است. تقریباً همه برنامه‌های  آنتی‌ویروس دارای یک عملکرد زمان بندی هستند که به شما امکان می‌دهد زمان اسکن خودکار را تنظیم کنید. برنامه را به زمانی تغییر دهید که از لپ‌تاپ استفاده نمی‌کنید و دیگر اذیت نخواهید شد.

استفاده زیاد از CPU ناشی از بدافزار است

بدافزارها نیز می‌توانند باعث استفاده زیاد از CPU شوند. سیستمی که آلوده است ممکن است فرآیندهایی را در پس‌زمینه اجرا کند، و ممکن است با ارسال بدافزار به دیگران از طریق ایمیل، شبکه شما یا منابع دیگر، خود را گسترش دهد. همه این‌ها به قدرت پردازش نیاز دارد که می‌تواند به عملکرد ضعیف ترجمه شود.

تایید وجود بدافزار به صورت دستی آسان نیست و برای افرادی که متخصص نیستند بیش از هر چیز یک حدس و گمان است. اگر آنتی ویروس ندارید، یک برنامه ‌ضدبدافزار یا همان آنتی‌ویروس رایگان دانلود کنید و آن را اجرا کنید. در واقع، ممکن است بخواهید چندین ابزار ضد بدافزار را امتحان کنید، زیرا بدافزاری که قبلاً نصب شده است، ممکن است بتواند از هر برنامه آنتی ویروسی مخفی شود.

هنگامی که مشکل را پیدا کردید، می‌توانید آن را با برنامه آنتی ویروسی که برای اسکن استفاده می‌کردید حذف کنید.

دلیل مصرف بالای CPU ممکن است هر چیزی باشد

ردیابی مصرف بالای CPU ممکن است سخت باشد. در حالی که مشکلات ذکر شده در این مقاله از رایج ترین دلایل هستند، ممکن است متوجه شوید که مصرف CPU حتی پس از امتحان کردن همه موارد پیشنهاد شده، همچنان بالا است. اگر این مشکل هنوز شما را آزار می‌دهد، یک انجمن پشتیبانی ویندوز را پیدا کنید که در آن می‌توانید از کاربران در مورد برخورد با موقعیت خاص خود راهنمایی بخواهید.

نوشته نحوه رفع مشکل مصرف بالای CPU در ویندوز اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

معرفی ۱۰ تا از بهترین ویژگی‌های استیم که باید بدانید!

/در , , , /توسط
بهترین ویژگی

استیم محبوب‌ترین فروشگاه و پلتفرم چند نفره برای بازی‌های رایانه‌ای بوده و دارای ویژگی‌هایی است که تجربه شما را بهتر می‌کند.

این فروشگاه یا سکوی توزیع بازی دیجیتال در سال 2012 توسط ولو راه‌اندازی شد و حالا یکی از محبوب‌ترین فروشگاه‌های خرید بازی دیجیتالی به حساب می‌آید.

استیم طرفداران بسیاری دارد، البته شاید طرفداران این فروشگاه بازی از تمام قابلیت‌های آن با خبر نباشند!

در این مقاله 10 ویژگی استیم را به شما معرفی می‌کنیم که باید از آن‌ها استفاده کنید و ممکن است تا حالا متوجه آن‌ها نشده باشید.

از Storage Manager استفاده کنید

تشخیص اینکه کدام بازی‌ها بیشترین فضای ذخیره‌سازی را در کتابخانه شما اشغال می‌کنند، ممکن است دشوار باشد. به همین دلیل، Steam یک ویژگی مدیریت ذخیره‌سازی تا حدودی پنهان دارد. می‌توانید با رفتن به تنظیمات Steam، سپس Downloads > Steam Library Folders، این بخش را باز کنید.

بخش Storage Manager تمام بازی‌های نصب شده شما و اندازه کلی آن‌ها را به همراه نمودار نمایش می‌دهد که نشان‌دهنده فضای باقی‌مانده درایوهای شماست. Steam حتی اندازه عنوان اصلی بازی و هر محتوای دانلودی (DLC) را به صورت مجزا نمایش می‌دهد.

بهترین ویژگی استیم

روی هر بازی، کادرهایی برای حذف نصب یا انتقال آن‌ها به پوشه کتابخانه دیگری وجود دارد.
نکته مهم این است که Steam نمی‌تواند تمام فایل‌های ایجاد شده توسط بازی‌ها را ردیابی کند، به خصوص اگر آن‌ها برخی از داده‌ها را در خارج از پوشه کتابخانه Steam ذخیره کنند.

این مقاله را نیز بخوانید: چگونه پوشه دانلود و نصب بازی‌های استیم خود را تغییر دهیم؟

بسیاری از بازی‌های ویندوز، فایل‌ها را در پوشه «My Games» در فهرست اسناد، ذخیره می‌کنند که Steam نمی‌تواند به راحتی آن‌ها را ردیابی کند. به عنوان مثال، Fallout 76 تصاویر و فایل‌های پیکربندی را به جای Steam در آن مکان ذخیره می‌کند و این فایل‌ها توسط این ویژگی استیم، محاسبه نخواهند شد.

برخی به‌روزرسانی‌های بتا را امتحان کنید

برخی از بازی‌های Steam دارای برنامه‌های به‌روزرسانی بتا هستند که می‌توانید قبل از منتشر شدن کامل، ویژگی‌ها و تغییرات جدید را امتحان کنید. روی هر بازی در کتابخانه خود کلیک راست کنید، سپس به Properties > Betas بروید. اگر یک برنامه بتا در دسترس باشد، در منوی کشویی لیست می‌شود.

بهترین ویژگی استیم
اکثر بازی‌ها برنامه‌های بتا در دسترس ندارند، اما زمانی که ناشران بازی، آن‌ها را ارائه می‌دهند، می‌توانند مفید باشند. به عنوان مثال، Yakuza 0 قبل از انتشار گسترده، اصلاحات گرافیکی را در یک به‌روزرسانی بتا ارائه کرد و Persona 4 Golden نیز نسخه‌های بتا را برای همین هدف منتشر کرده بود.

کارت‌های تجاری خود را به صورت رایگان بفروشید

استیم به صورت دوره‌ای کارت‌هایی را برای بازی‌ای که در حال انجام آن هستید به شما می‌دهد (اگر بازی آن‌ها را داشته باشد)، که می‌توان آن‌ها را برای ایجاد نشان‌ها برای نمایه Steam خود جمع‌آوری کرد.

اگر به تقویت صفحه حساب Steam خود برای دیگران اهمیتی نمی‌دهید، می‌توانید آن‌ها را در بازار Steam بفروشید – هر کدام معمولا حداقل چند سنت ارزش دارند.

بهترین ویژگی استیم
می‌توانید همه کارت‌های معاملاتی خود را با نگه داشتن نشانگر روی نام خود در نوار بالای Steam و سپس روی Inventory در منوی بازشو کلیک کنید. با کلیک کردن روی یک کارت، قیمت شروع فعلی در بازار جامعه نشان داده می‌شود.

اگر می‌خواهید سریع بفروشد، به نمودار فروش اخیر نگاه کنید، قیمت اخیر را در قسمت متنی «Buyer pays» قرار دهید و روی «Put it up for sale» کلیک کنید. کارت‌های برخی از بازی‌ها بیشتر از بقیه ارزش دارند.

بازی‌ها را به لیست علاقه‌مندی‌های خود اضافه کنید

شاید قبلاً می‌دانستید که Steam دارای یک ویژگی Wishlist بوده که شامل بازی‌هایی است که برای خرید (یا مشاهده آن‌ها) در آینده ذخیره کرده‌اید. با این حال، این ویژگی استیم بیش‌تر از یک لیست ساده است.

اگر یک بازی منتشر نشده را به لیست علاقه‌مندی‌های خود اضافه کنید، هنگامی که بازی برای خرید در دسترس باشد، Steam برای شما یک اعلان (و یک ایمیل) ارسال می‌کند. اگر بازی در لیست علاقه‌مندی‌های شما تخفیف‌دار شود، Steam نیز به همین ترتیب به شما اطلاع می‌دهد.

این مطلب را نیز بخوانید: مورد انتظارترین بازی های 2023

در نهایت، بسته به تنظیمات حریم خصوصی پروفایل شما، دوستان Steam شما می‌توانند بازی‌هایی را که در لیست علاقه‌مندی‌های شما هستند، ببینند. این ویژگی استیم، کادو دادن را برای تولدها یا سایر مناسبت‌های خاص بسیار آسان‌تر می‌کند!

می‌توانید با نگه داشتن ماوس روی پیوند بزرگ «Store» در نوار بالا و کلیک کردن روی «Wishlist» در منوی کشویی، لیست خود را بررسی کنید.

سازگاری لینوکس (و Steam Deck) را بررسی کنید

استیم در سیستم عامل‌های لینوکس نیز در دسترس است، که شامل پلتفرم SteamOS نیز می‌شود که کنسول Steam Deck از آن استفاده می‌کند. اگر قصد دارید یک Steam Deck را خریداری کنید، یا می‌خواهید ببینید اگر ویندوز را روی رایانه شخصی خود با لینوکس جایگزین کنید، چه بازی‌هایی را از دست خواهید داد، این ویژگی استیم به کمک شما می‌آید.
ابتدا، صفحه فروشگاه هر بازی استیم دارای اطلاعاتی است. لیست پلتفرم‌های پشتیبانی شده درست در کنار دکمه «Add to Cart» یا «Play Now» است که با نمادها نشان داده شده‌اند.

آیکون های ویندوز و مک ساده هستند، اما نماد پشتیبانی لینوکس فقط لوگو خود Steam است. همچنین می‌توانید به بخش «System Requirements» در صفحه فروشگاه بروید تا شرایط خاص لینوکس و SteamOS را ببینید.

با این حال، نماد Steam تنها در صورتی ظاهر می‌شود که توسعه‌دهنده بازی یک نسخه لینوکس بومی با پشتیبانی کامل را در دسترس داشته باشد. بسیاری از بازی‌های محبوب فقط می‌توانند روی لینوکس با استفاده از پروتون، فورک Valve از لایه سازگاری Wine که در Steam تعبیه شده است، اجرا شوند.

برای اینکه بفهمید یک بازی به طور خاص روی Steam Deck کار می‌کند، می‌توانید با استفاده از جستجوی Steam فیلتر شده، همه بازی‌های تایید شده توسط Valve را مرور کنید.

برخی از این بازی‌ها به صورت بومی اجرا می‌شوند و برخی از لایه پروتون استفاده می‌کنند، اما همه بازی‌هایی که تأیید شده‌اند به‌طور کامل قابل پخش خواهند بود. همچنین یک کادر «سازگاری Steam Deck» در سمت راست صفحه فروشگاه هر بازی وجود دارد، اگر کمی به پایین بروید.

اگر می خواهید در مورد سازگاری بازی در لینوکس دسکتاپ بدانید، بهتر است از پایگاه داده ProtonDB شخص ثالث استفاده کنید. بر اساس گزارش‌های بازیکنان لینوکس، به هر بازی نمره می‌دهد و بسیاری از نظرات شامل مراحل عیب‌یابی و توصیه‌های دیگر نیز هست. ProtonDB همچنین شامل نظرات بازیکنان Steam Deck است، بنابراین حتی اگر بازی به عنوان Deck-verified در Steam علامت‌گذاری شده باشد، ارزش آن را دارد که نظرات کاربران را نیز بررسی کنید.

تاریخچه نام شخصی را بررسی کنید

شما می‌توانید نام Steam خود را هر زمان که بخواهید تغییر دهید، به این معنی که در نهایت ممکن است با مشکلی مواجه شوید که فردی را در لیست دوستان خود شناسایی نکنید. خوشبختانه، بررسی نام‌های قبلی که توسط شخصی در Steam استفاده شده است آسان است.


از لیست دوستان خود، روی فلش رو به پایین روی یک نفر کلیک کنید و روی «View Profile» کلیک کنید. سپس روی فلش رو به پایین در کنار نام آن‌ها در نمایه آن‌ها کلیک کنید. همه نام‌هایی را که شخصی در گذشته استفاده کرده است نشان نمی‌دهد، اما جدیدترین آن‌ها را نمایش می‌دهد.

به دوستان خود نام مستعار بدهید

راه حل دیگر برای شناسایی نکردن افراد در لیست دوستان، اختصاص دستی نام مستعار است. شخص دیگر هیچ نام مستعاری را که به او داده‌اید، نمی‌بیند. آن‌ نام‌ها فقط برای شما نمایش داده می‌شوند.


تنظیم یک نام مستعار آسان است و به چند کلیک ساده نیاز دارد. فهرست دوستان را باز کنید، نشانگر را روی فردی در لیست نگه دارید، روی فلش رو به پایین کلیک کنید، سپس به Manage > Change Nickname را بروید.

هنگام راه‌اندازی از فروشگاه رد شوید

هنگامی که Steam راه‌اندازی می‌شود، ابتدا صفحه فروشگاه را باز می‌کند – احتمالاً به این دلیل که Steam مایل است شما بازی‌های بیشتری بخرید! خوشبختانه، تنظیماتی برای باز کردن صفحات دیگر به طور پیش فرض وجود دارد. فقط به تنظیمات Steam رفته و روی تب Interface کلیک کنید.

می‌توانید بین فروشگاه، کتابخانه، اخبار (که به‌روزرسانی‌های بازی‌های شما را نشان می‌دهد)، دوستان، فعالیت دوستان، خانه انجمن و سرورها را انتخاب کنید. تغییر آن به کتابخانه دسترسی سریع‌تری به همه بازی‌های‌تان می‌دهد، اگر قبلاً آن‌ها را از فهرست برنامه‌های رایانه‌تان باز نکرده باشید.

تاریخچه قیمت یک بازی را بررسی کنید

با این که تخفیف‌ها در Steam امری رایج است، تخفیف‌های عمده ممکن است شما را به این باور برساند که برخی از پیشنهادات فرصتی هستند که یکبار در زندگی وجود دارد. خوشبختانه، یک راه آسان برای بررسی اینکه آیا قیمت فروش عالی است یا همان تخفیف 60 درصدی است که هر چند ماه یکبار ظاهر می‌شود، وجود دارد.

بهترین ویژگی استیم
این از نظر فنی یک ویژگی استیم نیست، اما جستجوی یک بازی در سایت شخص ثالث SteamDB، تاریخچه قیمت را در همه مناطق به شما نشان می‌دهد. بسیاری از بازی‌ها در طول هر یک از فروش‌های استیم در سرتاسر سایت، از تخفیف یکسانی برخوردار می‌شوند، مانند Portal 2 در تصویر بالا، اما SteamDB می‌تواند به شما ایده بهتری درباره انتظارات از تخفیف‌های آینده بدهد.

چندین بازی را همزمان نصب کنید

پس از اینکه استیم را برای اولین بار بر روی یک رایانه جدید نصب کردید، احتمالاً می‌خواهید بسیاری از بازی‌های خود را دانلود کنید. خبر خوب این است که برای شروع دانلود لازم نیست روی هر بازی کلیک کنید.


استیم گزینه‌ای برای قرار دادن چندین بازی برای دانلود به طور همزمان دارد. می‌توانید برای انتخاب چند بازی روی فهرست کتابخانه‌تان شیفت کلیک کنید (یک بازی را کلیک کنید، سپس در حالی که Shift را نگه داشته‌اید، روی یکی دیگر از فهرست پایین‌تر کلیک کنید)، یا می‌توانید با نگه‌داشتن Control در حین کلیک کردن، آن‌ها را بدون ترتیب انتخاب کنید. هنگامی که بازی‌های مورد نظر خود را انتخاب کردید، روی هر یک از آن‌ها کلیک راست کرده و “Install Selected” را انتخاب کنید.

نوشته معرفی 10 تا از بهترین ویژگی‌های استیم که باید بدانید! اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

هک Hertzbleed چیپ کامپیوتر چیست و آیا باید نگران آن باشیم؟

/در , , /توسط

یک روش هک جدید به نام Hertzbleed می‌تواند از راه دور بخش‌هایی از دیتا را از چیپ‌های کامپیوتر بخواند و الگوریتم‌های رمزنگاری را در برابر حمله آسیب‌پذیر کند.

این نوع حمله به تازگی شناسایی شده و می‌تواند برای دریافت اطلاعات از چیپ‌های رایانه‌ای مورد استفاده قرار گیرد.

این موضوع، توجه محققان امنیت فناوری و وب‌سایت‌های خبری فناوری را به خود جلب کرده است. در ادامه مطلب با ما همراه باشید.

Hertzbleed چیست؟

این کار یک روش هک جدید است که از یک ویژگی صرفه‌جویی در مصرف انرژی رایج در تراشه‌های کامپیوتری مدرن، برای سرقت داده‌های حساس استفاده می‌کند. امکان پذیر بودن این هک در آزمایشگاه نشان داده شده است و می‌تواند توسط هکرها استفاده شود.

بیشتر تراشه‌ها از تکنیکی به نام مقیاس‌‌بندی پویای فرکانس یا CPU throttling استفاده می‌کنند تا سرعت اجرای دستورالعمل‌ها را افزایش یا کاهش دهند. بالا و پایین کردن قدرت CPU برای مطابقت با میزان نیاز پردازشی، آن‌ها را کارآمدتر می‌کند.

در گذشته، هکرها نشان داده‌اند که می‌توانند روند این تغییرات قدرت را بخوانند و اطلاعاتی در مورد داده‌های در حال پردازش به دست بیاورند. این اطلاعات می‌تواند به آنها جای پایی برای نفوذ به یک کامپیوتر بدهد.

سیستم هک هک Hertzbleed

تیم تحقیقات Hertzbleed دریافتند که شما در واقع می‌توانید کاری مشابه را از راه دور انجام دهید و با دقت مشاهده کنید که رایانه با چه سرعتی عملیات خاصی را انجام می‌دهد، سپس از آن اطلاعات برای تشخیص و سرقت دیتای در حال پردازش توسط CPU  استفاده کنید. درک این که چنین حملاتی می‌توانند از راه دور انجام شوند، موضوع را بسیار خطرناک‌تر می‌کند، زیرا انجام حملات از راه دور برای هکرها بسیار آسان‌تر است.

این موضوع چه معنایی دارد؟

اینتل درخواست مصاحبه توسط New Scientist را رد کرد، اما در یک هشدار امنیتی گفت که تمام تراشه‌هایش در برابر حمله آسیب‌پذیر هستند. این شرکت گفت که از طریق چنین حمله‌ای ممکن است بتوان بخش‌هایی از اطلاعات را از طریق تجزیه و تحلیل پیچیده به دست آورد.

AMD که از معماری تراشه مشترک با اینتل بهره می‌برد هشدار امنیتی مشابهی صادر کرد که در آن تعدادی از چیپ‌های موبایل، دسکتاپ و سرور خود را به عنوان آسیب‌پذیر در برابر این حمله معرفی کرد. این شرکت به درخواست‌های اظهار نظر پاسخ نداد.

هک هرتزبلید چیپست

New Scientist با ARM نیز تماس گرفت، اما این کمپانی به پرسش‌های ما درباره اینکه آیا برای جلوگیری از مشکلات مشابه روی تراشه‌های خود کار می‌کند یا خیر، پاسخی نداد.

یک مسئله مهم این است که حتی اگر سخت افزار شخصی شما تحت تأثیر قرار نگیرد، باز هم ممکن است قربانی هک Hertzbleed شوید. هزاران سرور در گوشه و کنار جهان اطلاعات شما را ذخیره، پردازش و بایگانی می‌کنند. همچنین سرویس‌هایی را که روزانه استفاده می‌کنید، اجرا می‌کنند. هر کدام از این‌ها ممکن است روی سخت افزاری که در برابر این نوع حمله آسیب‌پذیر است اجرا شوند.

اینتل می‌گوید که با این حمله ممکن است ساعت‌ها تا روزها طول بکشد تا حتی مقدار بسیار کمی از داده‌ها سرقت شود. بنابراین Hertzbleed به جای فایل‌های بزرگ، پیام‌های ایمیل و مواردی از این دست را هدف قرار می‌دهد و احتمال بیشتری دارد که قطعات کوچکی از داده‌ها را افشا کند. در این صورت نیز اگر آن قطعه دیتای کوچک، چیزی شبیه به یک کلید رمزنگاری باشد، تأثیر آن قابل توجه خواهد بود. محققانی که این نقص را در وب‌سایت خود کشف کردند، می‌گویند: «Hertzbleed یک تهدید واقعی و عملی برای امنیت نرم افزار‌های رمزنگاری است.»

این مطلب را هم بخوانید: پنج روش عمده برای جلوگیری از هک شدن

هک Hertzbleed چگونه کشف شد؟

Hertzbleed توسط گروهی از محققان دانشگاه تگزاس در آستین، دانشگاه ایلینوی Urbana-Champaign و دانشگاه واشنگتن در سیاتل کشف شد. آن‌ها می‌گویند که یافته‌های خود را در سه ماهه سوم سال میلادی گذشته به اینتل ارائه کرد‌ه‌اند، اما این شرکت درخواست کرد که تا ماه مه سال جاری این موضوع را فاش نکنند. این یک درخواست معمول است که به یک شرکت اجازه می‌دهد یک نقص را قبل از فاش شدن نزد افکار عمومی برطرف کند.

ظاهراً اینتل پس از آن درخواست تمدید فرصت تا ۱۴ ژوئن کرده اما ظاهراً هیچ راه حلی برای این مشکل منتشر نکرده است. AMD در سه ماهه اول سال جاری از این مشکل مطلع شد.

جزئیات این آسیب‌پذیری اکنون در مقاله‌ای در وب‌سایت محققان منتشر شده است و در اواخر تابستان امسال در سمپوزیوم امنیتی USENIX ارائه خواهد شد.

آیا این مشکل می‌تواند برطرف شود؟

محققان در وب سایت خود ادعا می‌کنند که نه اینتل و نه AMD برای رفع مشکل هیچ نوع وصله امنیتی منتشر نکرده‌اند. هیچ یک از این دو شرکت نیز به سوالات مطرح شده توسط New Scientist پاسخ ندادند.

هکر پشت لپتاپ

هنگامی که حملات مبتنی بر تغییرات در سرعت یا فرکانس تراشه برای اولین بار در اواخر دهه ۱۹۹۰ کشف شدند، یک راه حل معمول وجود داشت: نوشتن کدی که فقط از دستورالعمل‌های «زمان ثابت» استفاده می‌کرد. یعنی دستورالعمل‌هایی که بر اساس آنها پردازش‌ داده‌ها صرف نظر از ماهیت آنها در زمان یکسانی انجام شود. این امر مانع از دستیابی هکرها به اطلاعاتی شد که خواندن داده‌ها بر اساس آنها انجام می‌گرفت. حالا Hertzbleed می‌تواند این استراتژی قدیمی را بی‌اثر کند و  از راه دور انجام شود.

از آنجایی که این حمله به عملکردهای عادی و ویژگی‌های چیپ کامپیوتر متکی است و از یک باگ استفاده نمی‌کند ممکن است رفع آن به آسانی صورت نگیرد. محققان می‌گویند که یک راه حل می‌تواند خاموش کردن ویژگی throttling CPU در همه تراشه‌ها، در سطح جهانی باشد اما هشدار می‌دهند که انجام این کار تاثیر قابل توجهی بر عملکرد سیستم ​​دارد. حتی ممکن است متوقف کردن کامل تغییرات فرکانس در برخی تراشه‌ها امکان‌پذیر نباشد.

نوشته هک Hertzbleed چیپ کامپیوتر چیست و آیا باید نگران آن باشیم؟ اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

با ۱۰ قابلیت جذاب ویندوز ۱۱ آشنا شوید!

/در , , , /توسط

مهم نیست که شما مدت زیادی است که از ویندوز 11 استفاده می‌کنید یا آن که به تازگی کامپیوتر جدیدی که دارای ویندوز 11 باشد خریداری کرده‌اید، به هر شکل ممکن است برخی ویژگی‌ها و قابلیت های این دنیای بزرگ و پرکاربرد را هنوز امتحان نکرده باشید.

ویندوز 11 در سال 2021 به بازار آمد و تفاوت‌های بسیار زیادی نسبت به ویندوز 10 دارد، حتی افرادی که در استفاده از ویندوز حرفه‌ای هستند ممکن است از وجود برخی از قابلیت های ویندوز 11 ناآگاه باشند. به هر شکل محیط جدید ویندوز می‌تواند گمراه‌کننده باشد و برخی از ویژگی‌های ساده آن را هنوز پیدا نکرده باشید.

به هر شکل ما در این مطلب قصد داریم 10 تا از قابلیت های کاربردی و مفید از ویندوز 11 را به شما آموزش دهیم، قابلیت‌هایی که به کار اکثر کاربران ویندوز 11 می‌آیند و اگر از وجود آن‌ها بی خبر بودید، احتمال دارد که از این به بعد زیاد از آن‌ها استفاده کنید.

قابلیت منوی تنظیمات سریع (Quick Settings Menu):

یکی از بهترین ویژگی‌های ویندوز یازده، منوی تنظیمات سریع است که با استفاده از آن می‌توانید مقدار ولوم صدای سیستم، نور صفحه، تنظیمات وای‌فای، پاور آپشن یا غیره را به سرعت تغییر دهید. این قابلیت جایگزین Action Center در ویندوز 10 شده است.

برای استفاده از این قابلیت، کلیدهای Ctrl+A را در کیبورد خود استفاده فشار دهید یا در گوشه سمت راست تسک‌بار یا همان نوار وظیفه، روی آیکون مربوط به ولوم و وای‌فای کلیک کنید.

هنگامی که این گزینه برای‌تان نمایش داده شد، با گزینه‌های متعددی رو به رو می‌شوید که با استفاده از آن‌ها می‌توانید بخش‌های مختلفی از کامپیوتر خود را کنترل نمایید. شما می‌توانید این منو را با کلیک بر روی آیکون مدادشکل در پایین و گوشه سمت راست صفحه باز شده شخصی‌سازی کنید.

منوی اسنپ جدید:

قابلیت اسنپ به شما اجازه می‌دهد پنجره‌های ویندوز را در لایه‌های از پیش تعیین شده و بدون همپوشانی در صفحه خود مرتب کنید. این قابلیت مختص ویندوز 11 نیست اما منوی آن تغییر کرده و آپدیت شده است. در منوی جدید می‌توانید میان 6 طرح و لایه خاص برای کنار هم قرار گرفتن پنجره‌های ویندوز یکی ار انتخاب کنید.

برای استفاده از این قابلیت موس را بر روی آیکون ماکسیموم در بالا سمت راست یکی از پنجره‌های ویندوز خود ببرید تا منوی اسنپ نمایان شود، حالا می‌توانید یکی از 6 طرح از قبل آماده را انتخاب کنید.

ویندوز ترمینال:

منوی ترمینال اولین با در ویندوز 10 رونمایی شد. این قابلیت در ویندوز 11 قرار دارد و یک راه عالی برای دسترسی به خط فرمان است. در این منو شما می‌توانید به سرعت به Windows PowerShell ،Command Prompt و Azure Cloud Shell دسترسی داشته باشید و میان آن‌ها سوئیچ کنید.

برای استفاده از ترمینال در ویندوز، آن را در کادر جستجوی منوی استارت سرچ کنید، یا بر روی دکمه استارت راست کلیک کنید و از منویی که ظاهر می‌شود، Windows Terminal را انتخاب کنید.

تم و والپیپرهای جدید ویندوز 11:

ویندوز یازده شامل تعداد زیادی از تم‌های جدید و زیباست و همچنین چندین والپیپر دارد که می‌توانید از میان آنها یکی را انتخاب کنید. والپیپیر‌ها به کامپیوتر شما منظره خوشایند و مدرنی می‌بخشند. تم‌های جدید نیز به شما اجازه می‌دهد بین استایل‌های مختلف، با توجه به حالات روحی و شخصیتان به سرعت جابجا شوید.

برای تغییر پس زمینه دسکتاپ خود، کلیدهای Windows+I را بفشارید تا تنظیمات ویندوز یازده برای‌تان باز شود و به گزینه Personalization > Background بروید.

برای تغییر تم‌ها نیز، تنظیمات را باز کنید و به قسمت Personalization > Themes بروید. بر روی پیش‌نمایش تم مورد نظرتان کلیک کنید و این تم به سرعت جایگزین تم قبلی می‌شود.

آیکون‌های تسک‌بار در وسط صفحه:

شما احتمالا متوجه شده‌اید که ویندوز 11 به‌طور پیشفرض دکمه استارت و آیکون نرم‌افزارها را در وسط تسک‌بار قرار می‌دهد که تغییر بزرگی نسبت به ویندوز 10 محسوب می‌شود (اگرچه شما می‌توانید در صورت دلخواه، همچنان آنها را برای نمایش داده شدن در سمت چپ نمایشگر تنظیم کنید).

این طراحی مرکزی در ویندوز یازده در سیستم‌هایی با صفحه نمایش‌های لمسی خوب و زیبا به نظر می‌رسد، اما ما از مفید بودن این قابلیت در حالت دسکتاپ نیز خصوصا در صفحه نمایش‌های بزرگ شگفت‌زده هستیم. هنگام استفاده از نمایشگر‌های بزرگ و منحنی همه‌چیز در وسط صفحه در دسترس شما است. بنابراین اگر هنگام شروع استفاده از ویندوز 11، بلافاصله آیکون‌های تسکبار را به سمت چپ انتقال داده اید، پیشنهاد می‌کنیم آیکون‌های تسکبار در مرکز را نیز امتحان کنید چرا که ممکن است از آن نیز خوشتان بیاید!

دسکتاپ‌های مجازی با والپیپرهای منحصر به فرد:

برخلاف ویندوز 10، ویندوز 11 به شما اجازه می‌دهد تا والپیپرهای‌ مشخصی برای هر یک از دسکتاپ‌های مجازی خود تعیین کنید. این کار باعث می‌شود تا از نظر بصری، تشخیص اینکه شما در حال حاضر روی کدام دسکتاپ کار می‌کنید، آسان و سریع شود.

برای تنظیم والپیپر، به یک دسکتاپ مجازی سویچ کنید، بر روی دسکتاپ کلیک کنید و گزینه Personalization را انتخاب کنید. سپس گزینه Background را بزنید و در آنجا می‌توانید والپیپیر خود را تغییر دهید.

نوت‌پد جدید ویندوز 11:

ویندوز 11 یک نوت‌پد یا ویرایشگر فایل‌های متنی ساده و به شدت کاربردی دارد هم از نظر قابلیت‌ها و هم از نظر ظاهر نسبت به نوت‌پد‌هایی که تاکنون در ویندوزها دیده بودیم متفاوت است. حتما باید این نوت‌پد را آزمایش کنید! این نوت‌پد تم تاریک یا دارک مود دارد و شما می‌‌توانید تم آن را تغییر دهید. برای تغییر تم بر روی آکون چرخ دنده در بالا سمت راست برنامه نوت‌پد کلیک کنید.

دسترسی به این نوت‌پد بسیار راحت است و ابزار بسیاری خوبی برای نوت برداری در لحظه به شمار می‌آید. بهترین ویژگی نوت‌پد ویندوز 11 آن است که با زدن دکمه F5 می‌توانید تاریخ و زمان نوشتن نوت را به آخر متن خود اضافه کنید.

مایکروسافت Teams:

اگر گروه یا شرکت تجاری شما از مایکروسافت Teams برای همکاری و ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کند، باید بدانید که Teams بطور کامل با ویندوز 11 یکپارچه شده و شما می‌توانید با استفاده از آیکون حبابی صورتی در نوار وظیفه به آن دسترسی پیدا کنید.

شما همچنین می‌توانید از Teams برای همکاری، به اشتراک گذاری تقویم و تماس‌های گروهی نیز استفاده کنید، بنابراین Teams می‌تواند یک ابزار بهره‌وری مفید و عالی باشد.

قابلیت Nearby Sharing:

اینکه این ویژگی را در ویندوز 11، جدید بدانیم مقداری گول‌زننده است، زیرا این قابلیت در ویندوز 10 نیز وجود دارد، ولی به این دلیل که افراد کمی از وجود ویژگی Nearby Sharing اطلاع دارند، باعث می‌شود که آن را یک ویژگی جدید بدانیم.

این ویژگی به شما اجازه می‌دهد که فایل‌های خود را به‌طور بی‌سیم میان دو دستگاه ویندوزی با استفاده از بلوتوث به روش مشابه AirDrop در مک انتقال دهید.

برای استفاده از قابلیت Nearby Sharing شما نیاز دارید که آن را در تنظیمات (Settings > System > Nearby Sharing) فعال کنید. سپس شما می‌توانید بر روی هر فایلی در اکسپلور ویندوز راست کلیک کنید، آیکون Share را انتخاب کنید و سپس کامپیوتر مقصد را در منو انتخاب کنید. فراموش نکنید که کامپیوتر دریافت‌کننده فایل نیز، باید قابلیت Nearby Sharing را فعال داشته باشد.

اجرای نرم افزارهای اندرویدی:

به لطف وجود فروشگاه نرم افزاری آمازون که به‌طور رایگان در فروشگاه مایکروسافت قابل دسترس است، شما اکنون می‌توانید در صورتی که سخت افزار مورد نیاز را داشته باشید، برنامه‌های اندرویدی را در ویندوز 11 اجرا کنید.

برای انجام این کار، فروشگاه مایکروسافت را باز کنید (در منوی استارت آن را جستجو کنید)، سپس فروشگاه نرم افزاری آمازون را نصب کنید و در این مرحله، شما برای انجام پروسه نصب Windows Subsystem برای Android راهنمایی می‌شوید.

بعد از راه‌اندازی مجدد سیستم یا ری‌استارت فروشگاه نرم‌افزاری آمازون به‌طور خودکار باز می‌شود. وارد حساب کاربری آمازون خود در این فروشگاه شوید و سپس می‌توانید برنامه های اندرویدی را دانلود و از آنها استفاده کنید و لذت ببرید.

نوشته با 10 قابلیت جذاب ویندوز 11 آشنا شوید! اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

آموزش فرمت کردن USB فلش مموری و انواع فرمت فلش در ویندوز و مک

/در , , , /توسط
فرمت کردن فلش USB

فرمت کردن یک USB فلش مموری، نیاز اکثر کاربران سیستم‌های کامپیوتری بوده و هست. در این مطلب به آموزش فرمت کردن یک فلش مموری در ویندوز و توضیحاتی درباره انواع فرمت‌های آن می‌پردازیم.

در گذشته همیشه پیشنهاد می‌شد که اگر فلش یا هاردی به تازگی خریداری کرده‌اید، پس از باز کردن از بسته‌بندی آن را فرمت کنید. اما طی گذر زمان به این قضیه کم‌تر عمل شد و کم‌کم همه متوجه شدند که نیاز به این کار نیست. انواع حافظه‌هایی که به تازگی خریداری می‌کنید، فرمت‌شده هستند، یعنی نیازی به فرمت آن‌ها پیش از اولین استفاده نیست.

از سویی دیگر، مواقعی پیش می‌آید که یک فلش مموری USB را دست دوم خریده‌اید یا می‌خواهید از حافظه خارجی فرد دیگری استفاده کنید همچنین ممکن است برای ویروس‌کشی یا پاک کردن فایل‌های غیرقابل حذف، نیاز به فرمت کردن یک فلش دارید. برخی مواقع که فلش مموری شما کار نکند هم فرمت کردن آن می‌تواند باعث رفع مشکل آن شود.

فرمت کردن درواقع پروسه آماده کردن یک حافظه خارجی مثل مموری USB یا هارد درایو، برای ذخیره‌سازی اطلاعات است؛ ولی برای این کار، تمام محتوای موجود روی آن پاک می‌شود. ابتدا بهتر است با انواع روش‌های فرمت کردن و فرمت‌ها آشنا شوید؛ چرا که دانستن آن‌ها برای آن‌که بهترین گزینه مناسب با کارتان را هنگام فرمت کردن فلش مموری انتخاب کنید، ضروری است.

انواع روش‌های فرمت کردن فلش یا هرگونه USB درایو

به طور کل، دو مدل فرمت کردن برای یک حافظه USB وجود دارد که آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

  • Quick format (فرمت سریع): آپشن «Quick format»، ناجی کاربرانی که می‌خواهند به سرعت فلش خود را فرمت کنند و رایج‌ترین حالت فرمت کردن فلش به شمار می‌رود. این گزینه تمام فایل‌ها و فولدرهای داخل فلش را به سرعت پاک می‌کند؛ اما امن‌ترین راه فرمت کردن فلش نیست و ممکن است فایل‌هایی که به این وسیله پاک می‌شوند، در آینده از طریق ابزارهای ریکاوری، قابل بازیابی باشند.
  • Full format (فرمت کامل): راه امن‌تر، ولی طولانی‌تر فرمت کردن یک حافظه USB، استفاده از «Full format» است. این گزینه، تمام قسمت‌های قابل خواندن فلش را اسکن می‌کند و تمام فایل‌ها و فولدرها را به طور کامل و برای همیشه از روی فلش USB شما، پاک می‌کند. فرمت کامل، بسته به ظرفیت حافظه خارجی، ممکن است مدت زیادی به طول انجامد.

قابلیت‌های مختلف بخش File system

هنگامی که می‌خواهید فلش خود را فرمت کنید، با آپشن‌های مختلفی برای فرمت آن روبه‌رو می‌شوید. از مهم‌ترین این آپشن‌ها، بخش File system است که بهتر است کاربرد هر یک را بدانید؛ چرا که برخی مواقع انتخاب گزینه اشتباه می‌تواند دچار اختلال در کارتان شود. در ادامه رایج‌ترین file systemها در فلش مموری‌ها را توضیح می‌دهیم:

  • FAT32: شاید نام این گزینه را زیاد شنیده باشد؛ یکی از رایج‌ترین گزینه‌ها برای فرمت کردن یک فلش که هم روی ویندوز و هم روی مک به خوبی کار می‌کند. مشکل این روش، عدم امنیت زیاد آن و محدودسازی فایل‌های شما به حجم 4 گیگابایت است. یعنی اگر بخواهید فایل‌های بزرگ‌تر از 4 گیگابایت (حجم تنها یک فایل، نه مجموع چند فایل یا یک فولدر) را با فلش USB خود انتقال دهید، نباید با استفاده از این گزینه آن را فرمت کنید.
  • exFAT: فایل سیستم ایده‌آل برای فرمت کردن یک فلش مموری که با ویندوز و مک هم کاملاً سازگار است. exFAT محدودیت 4 گیگابایتی هم ندارد و برای استفاده‌های کاربرانی که با فایل‌های سنگین سر و کار دارند، مناسب است.
  • NTFS: از فرمت NTFS، برای آن‌که یک درایو USB را به حافظه ذخیره‌سازی ثانوی برای دستگاهی تبدیل کنید، استفاده می‌شود؛ چرا که فایل‌ها را فشرده و سرعت انتقال فایل را بیش‌تر می‌کند. NTFS روی مک فقط قابل خواندن است، مگر این‌که از یک اپلیکیشن جانبی برای نوشتن و ویرایش اطالاعات روی آن استفاده کنید.
    برای کاربران مک، به جای این گزینه، آپشن «Mac OS Extended» که فقط روی مک هم قابل شناسایی است را پیشنهاد می‌کنیم.
برای استفاده از مموری USB خود بر روی کنسول‌های بازی مانند PS4 و ایکس‌باکس وان نباید از فرمت NTFS استفاده کنید. فرمت‌های FAT32 و exFAT مناسب هستند.

نحوه فرمت کردن فلش مموری در ویندوز

حالا که با انواع فرمت‌ها و آپشن‌ها آشنا شده‌اید، به سراغ آموزش نحوه فرمت کردن فلش USB در ویندوز برویم. برای این کار، مراحل زیر را دنبال کنید:

فرمت کردن فلش در ویندوز

  1. فلش مموری خود را در داخل پورت USB قرار دهید.
  2. فایل‌های خود را باز کنید و در قسمتی که فلش مموری یا هر حافظه خارجی دیگری نشان داده شده است، فلش خود را پیدا کنید.
  3. روی آیکون آن، کلیک راست کنید و سپس گزینه «Format» را انتخاب کنید.
  4. از قسمت «File system»، هر کدام از مواردی را که در بخش بالا توضیح دادیم، می‌توانید انتخاب کنید.
  5. در قسمت «Volume label» می‌توانید نامی که می‌خواهید برای فلش USB خود انتخاب کنید را وارد کنید. این نام در برنامه مدیریت فایل‌ها و فولدرها به نمایش در خواهد آمد.
  6. زیر قسمت «Format options»، می‌توانید تیک گزینه «Quick format» را در صورت تمایل بزنید. از قسمت اول مطلب، تفاوت آن با فرمت کامل و معمولی را بخوانید.
  7. سپس «Start» کنید و بعد از آن، گزینه «Yes» را بزنید.
  8. صبر کنید تا پروسه فرمت کردن درایو USB تمام شود. پس از آن، فلش شما فرمت شده و آماده است.

شیوه فرمت کردن فلش مموری در مک

فرمت کردن فلش USB هم مانند تمام کارهای دیگر، در مک مقداری با ویندوز تفاوت دارد. در ادامه نحوه فرمت کردن فلش مموی در Mac OS را بررسی می‌کنیم:

فرمت کردن فلش USB در مک بوک

  1. ابتدا فلش را از طریق پورت USB وارد کنید.
  2. از بخش اپلیکیشن‌ها و قسمت Utilities، برنامه «Disk Utility» را اجرا کنید.
  3. از لیستی که در سمت چپ برای شما باز شده است، درایو USB مورد نظر خود را انتخاب کنید.
  4. گزینه «Erase» در بالای صفحه را بزنید.
  5. در قسمت «Name»، می‌توانید نامی برای فلش خود بگذارید تا در برنامه‌های مدیریت فایل‌ها، به آن اسم نمایش داده شود.
  6. حالا از بخش «Format»، فرمت (فایل سیستم‌هایی که درمورد آن‌ها صحبت کردیم) مورد نظر خود را انتخاب کنید.
  7. گزینه «Erase» را بزنید تا پروسه فرمت در مک، شروع شود.
  8. پس از اتمام پروسه، نهایتاً گزینه «Done» را بزنید. حالا درایو USB فرمت شده و آماده استفاده و ذخیره‌سازی فایل‌های شماست.

در این مطلب، به آموزش نحوه فرمت کردن یک USB فلش مموری در ویندوز و مک پرداختیم. اگر به سوال یا مشکلی پیرو این پروسه برخوردید، در بخش نظرات با ما درمیان بگذارید تا در کم‌ترین زمان به شما پاسخ داده شود یا مطلب آموزش کامل رفع مشکل فرمت نشدن فلش به زبان ساده را بخوانید.

نوشته آموزش فرمت کردن USB فلش مموری و انواع فرمت فلش در ویندوز و مک اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

سیستم عامل چیست؟ ویندوز چیست؟

/در , , , , /توسط
سیستم عامل چیست و ویندوز چیست

اگر برای شما همیشه سوال است که سیستم عامل یا OS اصلاً چیست، انواع آن کدام است و آیا ویندوز، اندروید، iOS و … سیستم عامل محسوب می‌شوند یا نه؛ این مقاله برای شماست.

پیش‌تر به این سوال که «اندروید چیست؟» پاسخ داده بودیم؛ حالا وقت آن است که مقداری کلی‌تر نگاه کنیم و مشخصاً درمورد ویندوز و به طور کلی سیستم عامل یا OS هم صحبت کنیم.

در این مقاله به تعریف کلی خود سیستم عامل و بررسی آن‌که کارایی برخی از انواع آن، مثل ویندوز چیست، می‌پردازیم.

آیا اسامی مختلف مثل ChromeOS، لینوکس، iOS و … که می‌شنویم هم سیستم عامل هستند؟ آیا سیستم عامل دیگری برای کامپیوتر یا گوشی می‌شناسید؟ تفاوت سیستم عامل های مختلف، مثلاً ویندوز و لینوکس در چیست؟ تفاوت رابط کاربری با سیستم عامل چیست؟

ابتدا پاسخی ساده به سوالات بالا بدهیم که اگر سوال شما هم هستند، به سرعت به جواب آن برسید. تمام اسم‌هایی که بردیم، سیستم عامل هستند. درواقع دو حرف OS که در نام «iOS» یا «ChromeOS» می‌بینید، مخفف عبارت «Operating System»، به معنای همان سیستم عامل هستند.

انواع سیستم عامل ها

اگر مشتاق دانستن بیش‌تر هستید، در ادامه نگاهی که به آن که این سیستم عامل یا Operating System چیست، می‌پردازیم.

سیستم عامل (OS) چیست؟

یک سیستم عامل یا OS، برنامه‌ای است که توسط برنامه بوت، در هنگام بالا آمدن و روشن شدن یک دستگاه، لود می‌شود. هنگامی که برای اولین بار لود شد، تمام برنامه‌ها و اپلیکیشن‌های دیگر را در کامپیوتر یا گوشی مدیریت می‌کند.

اپلیکیشن‌ها برای اجرا شدن، از سیستم عامل استفاده می‌کنند و برای سرویس‌های خود، اجازه دسترسی‌های مختلفی را از سیستم عامل می‌گیرند.

بیایید این‌گونه در نظر بگیریم: ما یک سخت‌افزار مثل یک گوشی موبایل یا سیستم کامپیوتر داریم. ارتباط ما با آن چگونه صورت می‌گیرد؟ ما برای تعامل با سخت‌افزار، از نرم‌افزار (اپلیکیشن) استفاده می‌کنیم، اپلیکیشن برای تعامل با سخت‌افزار، از سیستم عامل استفاده می‌کند. یعنی سیستم عامل پل ارتباطی میان نرم‌افزار و سخت‌افزار است.

ارتباط سیستم عامل سخت افزار نرم افزار و کاربر

به طور کلی، کاربران می‌توانند با استفاده از یک «رابط کاربری» از سیستم عامل استفاده کنند. حالا به یک سوال دیگر در ادامه می‌رسیم:

رابط کاربری در سیستم عامل چیست؟

همان‌طور که گفتیم، «رابط کاربری» بستری است که از طریق آن، کاربر می‌تواند با سیستم عامل تعامل داشته باشد. از رابط کاربری یا user interface، اکثراً به طور مخفف، یعنی «UI» یاد می‌شود. الآن می‌توانید گوشی‌های مختلف را که با سیستم عامل اندروید کار می‌کنند به یاد آورید.

مثلاً گوشی‌های شیائومی که سیستم عامل آن‌ها اندروید است، ولی رابط کاربری آن‌ها با نام MIUI شناخته می‌شود که UI انتهای آن نشان از رابط کاربری یا user interface دارد. از مثال‌های دیگر می‌توان به One UI (برای اندروید گوشی‌های سامسونگ) یا EMUI (برای هوآوی) اشاره کرد. همان‌طور که گفتیم سیستم عامل تمام آن‌ها اندروید است، ولی هر یک رابط کاربری متفاوتی دارد.

در کل می‌توانیم به دو مدل از انواع رابط کاربری داشته باشیم. مدل اول command-line interface که به CLI معروف است، یک رابط کاربری بر پایه متن است؛ مدل cmd در ویندوز شما یا مدل کامپیوترهای تحت سیستم عامل داس (DOS).

مدل دیگر آن graphical UI یا GUI نام دارد که رابط کاربری بر پایه آیکون‌ها و تصاویر گرافیکی است؛ درست مثل تمام دستگاه‌های هوشمند و کامپیوتر‌های امروزی که کار با آن‌ها بسیار ساده است. در تصویر زیر می‌توانید به سادگی فرق CLI و GUI را حس کنید.

تفاوت رابط کاربری CLI و GUI

انواع سیستم عامل

ابتدا نگاهی به لیست محبوب‌ترین انواع سیستم عامل داشته باشیم، سپس به توضیح هر یک می‌پردازیم:

  • سیستم عامل دسته‌ای
  • سیستم عامل مولتی تسکینگ یا اشتراکی
  • سیستم عامل بی‌درنگ
  • سیستم عامل توزیع‌شده
  • سیستم عامل شبکه
  • سیستم عامل موبایل

سیستم عامل دسته‌ای (Batch OS)

برخی پروسه‌های کامپیوتری بسیار طولانی و زمان‌بر هستند. برای بهتر کردن این شرایط، یک سری کارها که شبیه به هم هستند بهتر است تبدیل به یک گروه شوند. پس از آن هر گروه به صورت دسته‌ای اجرا می‌شود.

کاربر یک سیستم عامل دسته‌ای قدیمی، هیچ‌وقت به طور مستقیم با کامپیوتر ارتباط برقرار نمی‌کند! در این مدل سیستم عامل، هر کاربر کار خود را در یک دستگاه آفلاین (مثل پانچ کارت!) آماده می‌کند و سپس آن را به اپراتور کامپیوتر وارد می‌کند.

اگر می‌خواهید بدانید دلیل آن چیست، باید بگوییم که از این سیستم عامل های دسته‌ای، در دهه 70 میلادی بیش‌تر استفاده می‌شد و توسعه سیستم عامل و استفاده از کامپیوتر، در آن زمان چیزی تازه بود و نیاز به پیشرفت داشت.

سیستم عامل اشتراکی (Multi-Tasking OS یا Time-sharing OS)

سیستم عامل اشتراکی یا مولتی‌تسکینگ، هم‌کاری روی یک سیستم به طور همزمان توسط چند کاربر را ممکن می‌سازد! درواقع این سیستم عامل به کاربران اجازه می‌دهد، به طور اشتراکی از CPU یک دستگاه استفاده کنند.

سیستم عامل بی‌درنگ (Real time OS)

یک سیستم عامل بی‌درنگ یا بلادرنگ، همان‌طور که از نامش مشخص است، زمان بسیار کمی نیاز دارد تا پروسه خود را انجام و به ورودی‌های خود پاسخ دهد. از این سیستم عامل در سیستم‌های نرم‌افزاری نظامی یا فضایی استفاده می‌شود تا بی‌درنگ امور را انجام دهد!

سیستم عامل توزیع‌شده (Distributed OS)

یک سیستم توزیع‌شده، پردازنده‌های متفاوتی را در ماشین‌های مختلف توزیع کرده تا محاسبات و پردازش‌های بسیار سریعی انجام دهد. چنین سیستمی، یک سیستم‌عامل توزیع‌شده نیاز دارد.

سیستم عامل شبکه (Network OS)

روی یک سرور، نیاز دارید که داده‌ها، گروه‌ها، کاربران، امنیت و برنامه‌ها به خوبی مدیریت شوند و به طور خلاصه، شبکه منظمی روی سرور باشد. این قابلیت‌ها را سیستم عامل شبکه محیا می‌سازد که روی سرور اجرا می‌شود.

سیستم عامل موبایل (Mobile OS)

احتمالاً سیستم عاملی که بیش‌تر از همه با آن آشنا هستید، سیستم عامل موبایل است. این OS مشخصاً برای اجرا شدن روی موبایل، تبلت و ساعت‌های هوشمند طراحی شده.

اندروید، iOS، بلک‌بری و watchOS از انواع سیستم عامل های موبایل هستند.

تفاوت سیستم عامل ها یا ویندوز ۳۲ بیت و ۶۴ بیت چیست؟

این سوال همیشگی کاربران سیستم عامل، خصوصاً ویندوز را در جدول زیر مختصر برای شما توضیح می‌دهیم. در مقاله بهترین ویندوز 10 هم تفاوت ویندوز ۳۲ بیتی و ۶۴ بیتی را توضیح داده بودیم.

۳۲ بیت ۶۴ بیت
قدرت پردازش و نرم‌افزار همزمان اجازه پردازش ۳۲ بیت از دیتا را می‌دهد همزمان اجازه پردازش ۶۴ بیت از دیتا را می‌دهد
سازگاری برنامه‌ها و سیستم عامل برنامه‌های ۳۲ بیت به سیستم عامل و پردازنده ۳۲ بیت نیاز دارند برنامه‌های ۶۴ بیت به سیستم عامل و پردازنده ۶۴ بیت نیاز دارند

یک پردازنده ۶۴ بیتی، قابلیت اجرای عمده برنامه‌های ۳۲ بیتی را هم دارد
حداکثر رم (RAM) قابل پشتیبانی حداکثر ۳.۲ گیگابایت رم حداکثر ۱۶ اگزابایت (۱۶ میلیارد گیگابایت) رم!!

محبوب‌ترین سیستم عامل کدام است؟

اگر بر اساس میزان استفاده بخواهیم در نظر بگیریم، ترتیب محبوب‌ترین سیستم عامل ها بر اساس آخرین گزارش StatCounter در بهار سال ۱۴۰۱، به این ترتیب خواهد بود:

  • اندروید (و سیستم عامل های بر پایه اندروید): ۴۲.۶۷ درصد
  • ویندوز: ۲۹.۵۶ درصد
  • اپل (iOS): ۱۷.۳۸ درصد
  • اپل (macOS): ۶.۰۷ درصد
  • ناشناخته: ۲.۰۴ درصد
  • سایر: ۱.۲۵ درصد
  • لینوکس: ۰.۹۸ درصد

موارد «ناشناخته»، اکثراً دارای سیستم عامل ویندوز بودند که منبع این آمار، قادر به تشخیص دقیق آن‌ها نبوده.

ویندوز چیست؟

بیش‌ترین سهم بازار بین سیستم عامل های کامپیوترهای شخصی و لپ‌تاپ، با اختلاف عجیبی برای سیستم عامل ویندوز متعلق به مایکروسافت است. ویندوز یک سیستم عامل گرافیکی توسعه‌یافته توسط مایکروسافت است. ویندوز محیطی را برای ذخیره‌سازی انواع فایل، اجرای برنامه‌ها و بازی‌ها، تماشای ویدیو و عکس، پخش موسیقی و اتصال به اینترنت فراهم می‌سازد.

اولین نسخه مایکروسافت ویندوز در سال ۱۹۸۳ منتشر شد و پس از ده‌ها نسخه مختلف، ما اکنون شاهد ویندوز 11 به عنوان آخرین نسخه این سیستم عامل هستیم.

اگر می‌خواهید به آخرین نسخه سیستم عامل مایکروسافت خود را ارتقا دهید، این مطلب را بخوانید: آموزش کامل و جامع نصب ویندوز 11 به همراه نحوه دور زدن محدودیت‌های TPM

در کل می‌توان گفت ویندوز، مجموعه‌ای از برنامه‌هاست که یک سیستم عامل برای کنترل کامپیوترهای شخصی (PC) را تشکیل می‌دهد.

قابلیت‌ها و نقاط قوت ویندوز، تقریباً شبیه تمام سیستم عامل‌های امروزی می‌ماند. نگاهی به برخی از آن‌ها داشته باشیم:

  • به کاربران اجازه تعامل و ارتباط مستقیم با کامپیوتر را می‌دهد (با استفاده از کیبورد، ماوس، میکروفن و …).
  • حافظه اصلی و داده‌ها را مدیریت می‌کند.
  • سخت‌افزارهایی که به کامپیوتر متصل شده باشند، همانند وب‌کم، اسکنر، پرینتر و … را مدیریت می‌کند.
  • امنیت کامپیوتر و مدیریت برنامه‌ها و کاربران را بر عهده می‌گیرد.
  • ارورها و دستورات ساده را برطرف می‌کند.
  • امکان مولتی‌تسکینگ، یعنی انجام چندکار همزمان را فراهم می‌کند.

علت نام‌گذاری سیستم عامل مایکروسافت ویندوز (پنجره‌ها) چیست؟

قبل از انتشار ویندوز، کاربران مایکروسافت عادت به کار با سیستم عامل داس (DOS) داشتند که بالاتر به آن اشاره کردیم. رابط کاربری DOS، به صورت خطی و نوشتاری بود؛ درست مثل رابط کاربری‌های CLI که بالاتر معرفی کردیم. مایکروسافت معمولاً تمام محصولاتش را با نام یک کلمه‌ای به همه می‌شناساند. وقتی مایکروسافت می‌خواست سیستم عامل GUI (با رابط کاربری گرافیکی که باز هم بالاتر معرفی کردیم) جدیدش را عرضه کند، به دنبال نامی بود که به بهترین شکل آن را توصیف کند.

سر انجام، مایکروسافت نام «Windows» به معنی «پنجره‌ها» را انتخاب کرد. زیرا این نام بهتر از هرچیزی، قابلیت مدیریت چند پنجره به صورت همزمان که برای اولین بار در سیستم عامل‌های آن ممکن شده بود را به همه گوشزد می‌کرد.

در این مقاله، به ۲ پرسش اساسی «سیستم عامل چیست؟» و «ویندوز چیست؟» پاسخ دادیم و انواع سیستم عامل‌ها و کارایی آن‌ها را مرور کردیم. آیا به جز سیستم عامل های محبوب، از OS گم‌نام‌تری استفاده کرده‌اید؟ سوالات خود را در رابطه با انواع آن‌ها، در بخش نظرات مطرح کنید.

نوشته سیستم عامل چیست؟ ویندوز چیست؟ اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

سیستم عامل چیست؟ ویندوز چیست؟

/در , , , , /توسط
سیستم عامل چیست و ویندوز چیست

اگر برای شما همیشه سوال است که سیستم عامل یا OS اصلاً چیست، انواع آن کدام است و آیا ویندوز، اندروید، iOS و … سیستم عامل محسوب می‌شوند یا نه؛ این مقاله برای شماست.

پیش‌تر به این سوال که «اندروید چیست؟» پاسخ داده بودیم؛ حالا وقت آن است که مقداری کلی‌تر نگاه کنیم و مشخصاً درمورد ویندوز و به طور کلی سیستم عامل یا OS هم صحبت کنیم.

در این مقاله به تعریف کلی خود سیستم عامل و بررسی آن‌که کارایی برخی از انواع آن، مثل ویندوز چیست، می‌پردازیم.

آیا اسامی مختلف مثل ChromeOS، لینوکس، iOS و … که می‌شنویم هم سیستم عامل هستند؟ آیا سیستم عامل دیگری برای کامپیوتر یا گوشی می‌شناسید؟ تفاوت سیستم عامل های مختلف، مثلاً ویندوز و لینوکس در چیست؟ تفاوت رابط کاربری با سیستم عامل چیست؟

ابتدا پاسخی ساده به سوالات بالا بدهیم که اگر سوال شما هم هستند، به سرعت به جواب آن برسید. تمام اسم‌هایی که بردیم، سیستم عامل هستند. درواقع دو حرف OS که در نام «iOS» یا «ChromeOS» می‌بینید، مخفف عبارت «Operating System»، به معنای همان سیستم عامل هستند.

انواع سیستم عامل ها

اگر مشتاق دانستن بیش‌تر هستید، در ادامه نگاهی که به آن که این سیستم عامل یا Operating System چیست، می‌پردازیم.

سیستم عامل (OS) چیست؟

یک سیستم عامل یا OS، برنامه‌ای است که توسط برنامه بوت، در هنگام بالا آمدن و روشن شدن یک دستگاه، لود می‌شود. هنگامی که برای اولین بار لود شد، تمام برنامه‌ها و اپلیکیشن‌های دیگر را در کامپیوتر یا گوشی مدیریت می‌کند.

اپلیکیشن‌ها برای اجرا شدن، از سیستم عامل استفاده می‌کنند و برای سرویس‌های خود، اجازه دسترسی‌های مختلفی را از سیستم عامل می‌گیرند.

بیایید این‌گونه در نظر بگیریم: ما یک سخت‌افزار مثل یک گوشی موبایل یا سیستم کامپیوتر داریم. ارتباط ما با آن چگونه صورت می‌گیرد؟ ما برای تعامل با سخت‌افزار، از نرم‌افزار (اپلیکیشن) استفاده می‌کنیم، اپلیکیشن برای تعامل با سخت‌افزار، از سیستم عامل استفاده می‌کند. یعنی سیستم عامل پل ارتباطی میان نرم‌افزار و سخت‌افزار است.

ارتباط سیستم عامل سخت افزار نرم افزار و کاربر

به طور کلی، کاربران می‌توانند با استفاده از یک «رابط کاربری» از سیستم عامل استفاده کنند. حالا به یک سوال دیگر در ادامه می‌رسیم:

رابط کاربری در سیستم عامل چیست؟

همان‌طور که گفتیم، «رابط کاربری» بستری است که از طریق آن، کاربر می‌تواند با سیستم عامل تعامل داشته باشد. از رابط کاربری یا user interface، اکثراً به طور مخفف، یعنی «UI» یاد می‌شود. الآن می‌توانید گوشی‌های مختلف را که با سیستم عامل اندروید کار می‌کنند به یاد آورید.

مثلاً گوشی‌های شیائومی که سیستم عامل آن‌ها اندروید است، ولی رابط کاربری آن‌ها با نام MIUI شناخته می‌شود که UI انتهای آن نشان از رابط کاربری یا user interface دارد. از مثال‌های دیگر می‌توان به One UI (برای اندروید گوشی‌های سامسونگ) یا EMUI (برای هوآوی) اشاره کرد. همان‌طور که گفتیم سیستم عامل تمام آن‌ها اندروید است، ولی هر یک رابط کاربری متفاوتی دارد.

در کل می‌توانیم به دو مدل از انواع رابط کاربری داشته باشیم. مدل اول command-line interface که به CLI معروف است، یک رابط کاربری بر پایه متن است؛ مدل cmd در ویندوز شما یا مدل کامپیوترهای تحت سیستم عامل داس (DOS).

مدل دیگر آن graphical UI یا GUI نام دارد که رابط کاربری بر پایه آیکون‌ها و تصاویر گرافیکی است؛ درست مثل تمام دستگاه‌های هوشمند و کامپیوتر‌های امروزی که کار با آن‌ها بسیار ساده است. در تصویر زیر می‌توانید به سادگی فرق CLI و GUI را حس کنید.

تفاوت رابط کاربری CLI و GUI

انواع سیستم عامل

ابتدا نگاهی به لیست محبوب‌ترین انواع سیستم عامل داشته باشیم، سپس به توضیح هر یک می‌پردازیم:

  • سیستم عامل دسته‌ای
  • سیستم عامل مولتی تسکینگ یا اشتراکی
  • سیستم عامل بی‌درنگ
  • سیستم عامل توزیع‌شده
  • سیستم عامل شبکه
  • سیستم عامل موبایل

سیستم عامل دسته‌ای (Batch OS)

برخی پروسه‌های کامپیوتری بسیار طولانی و زمان‌بر هستند. برای بهتر کردن این شرایط، یک سری کارها که شبیه به هم هستند بهتر است تبدیل به یک گروه شوند. پس از آن هر گروه به صورت دسته‌ای اجرا می‌شود.

کاربر یک سیستم عامل دسته‌ای قدیمی، هیچ‌وقت به طور مستقیم با کامپیوتر ارتباط برقرار نمی‌کند! در این مدل سیستم عامل، هر کاربر کار خود را در یک دستگاه آفلاین (مثل پانچ کارت!) آماده می‌کند و سپس آن را به اپراتور کامپیوتر وارد می‌کند.

اگر می‌خواهید بدانید دلیل آن چیست، باید بگوییم که از این سیستم عامل های دسته‌ای، در دهه 70 میلادی بیش‌تر استفاده می‌شد و توسعه سیستم عامل و استفاده از کامپیوتر، در آن زمان چیزی تازه بود و نیاز به پیشرفت داشت.

سیستم عامل اشتراکی (Multi-Tasking OS یا Time-sharing OS)

سیستم عامل اشتراکی یا مولتی‌تسکینگ، هم‌کاری روی یک سیستم به طور همزمان توسط چند کاربر را ممکن می‌سازد! درواقع این سیستم عامل به کاربران اجازه می‌دهد، به طور اشتراکی از CPU یک دستگاه استفاده کنند.

سیستم عامل بی‌درنگ (Real time OS)

یک سیستم عامل بی‌درنگ یا بلادرنگ، همان‌طور که از نامش مشخص است، زمان بسیار کمی نیاز دارد تا پروسه خود را انجام و به ورودی‌های خود پاسخ دهد. از این سیستم عامل در سیستم‌های نرم‌افزاری نظامی یا فضایی استفاده می‌شود تا بی‌درنگ امور را انجام دهد!

سیستم عامل توزیع‌شده (Distributed OS)

یک سیستم توزیع‌شده، پردازنده‌های متفاوتی را در ماشین‌های مختلف توزیع کرده تا محاسبات و پردازش‌های بسیار سریعی انجام دهد. چنین سیستمی، یک سیستم‌عامل توزیع‌شده نیاز دارد.

سیستم عامل شبکه (Network OS)

روی یک سرور، نیاز دارید که داده‌ها، گروه‌ها، کاربران، امنیت و برنامه‌ها به خوبی مدیریت شوند و به طور خلاصه، شبکه منظمی روی سرور باشد. این قابلیت‌ها را سیستم عامل شبکه محیا می‌سازد که روی سرور اجرا می‌شود.

سیستم عامل موبایل (Mobile OS)

احتمالاً سیستم عاملی که بیش‌تر از همه با آن آشنا هستید، سیستم عامل موبایل است. این OS مشخصاً برای اجرا شدن روی موبایل، تبلت و ساعت‌های هوشمند طراحی شده.

اندروید، iOS، بلک‌بری و watchOS از انواع سیستم عامل های موبایل هستند.

تفاوت سیستم عامل ها یا ویندوز ۳۲ بیت و ۶۴ بیت چیست؟

این سوال همیشگی کاربران سیستم عامل، خصوصاً ویندوز را در جدول زیر مختصر برای شما توضیح می‌دهیم. در مقاله بهترین ویندوز 10 هم تفاوت ویندوز ۳۲ بیتی و ۶۴ بیتی را توضیح داده بودیم.

۳۲ بیت ۶۴ بیت
قدرت پردازش و نرم‌افزار همزمان اجازه پردازش ۳۲ بیت از دیتا را می‌دهد همزمان اجازه پردازش ۶۴ بیت از دیتا را می‌دهد
سازگاری برنامه‌ها و سیستم عامل برنامه‌های ۳۲ بیت به سیستم عامل و پردازنده ۳۲ بیت نیاز دارند برنامه‌های ۶۴ بیت به سیستم عامل و پردازنده ۶۴ بیت نیاز دارند

یک پردازنده ۶۴ بیتی، قابلیت اجرای عمده برنامه‌های ۳۲ بیتی را هم دارد
حداکثر رم (RAM) قابل پشتیبانی حداکثر ۳.۲ گیگابایت رم حداکثر ۱۶ اگزابایت (۱۶ میلیارد گیگابایت) رم!!

محبوب‌ترین سیستم عامل کدام است؟

اگر بر اساس میزان استفاده بخواهیم در نظر بگیریم، ترتیب محبوب‌ترین سیستم عامل ها بر اساس آخرین گزارش StatCounter در بهار سال ۱۴۰۱، به این ترتیب خواهد بود:

  • اندروید (و سیستم عامل های بر پایه اندروید): ۴۲.۶۷ درصد
  • ویندوز: ۲۹.۵۶ درصد
  • اپل (iOS): ۱۷.۳۸ درصد
  • اپل (macOS): ۶.۰۷ درصد
  • ناشناخته: ۲.۰۴ درصد
  • سایر: ۱.۲۵ درصد
  • لینوکس: ۰.۹۸ درصد

موارد «ناشناخته»، اکثراً دارای سیستم عامل ویندوز بودند که منبع این آمار، قادر به تشخیص دقیق آن‌ها نبوده.

ویندوز چیست؟

بیش‌ترین سهم بازار بین سیستم عامل های کامپیوترهای شخصی و لپ‌تاپ، با اختلاف عجیبی برای سیستم عامل ویندوز متعلق به مایکروسافت است. ویندوز یک سیستم عامل گرافیکی توسعه‌یافته توسط مایکروسافت است. ویندوز محیطی را برای ذخیره‌سازی انواع فایل، اجرای برنامه‌ها و بازی‌ها، تماشای ویدیو و عکس، پخش موسیقی و اتصال به اینترنت فراهم می‌سازد.

اولین نسخه مایکروسافت ویندوز در سال ۱۹۸۳ منتشر شد و پس از ده‌ها نسخه مختلف، ما اکنون شاهد ویندوز 11 به عنوان آخرین نسخه این سیستم عامل هستیم.

اگر می‌خواهید به آخرین نسخه سیستم عامل مایکروسافت خود را ارتقا دهید، این مطلب را بخوانید: آموزش کامل و جامع نصب ویندوز 11 به همراه نحوه دور زدن محدودیت‌های TPM

در کل می‌توان گفت ویندوز، مجموعه‌ای از برنامه‌هاست که یک سیستم عامل برای کنترل کامپیوترهای شخصی (PC) را تشکیل می‌دهد.

قابلیت‌ها و نقاط قوت ویندوز، تقریباً شبیه تمام سیستم عامل‌های امروزی می‌ماند. نگاهی به برخی از آن‌ها داشته باشیم:

  • به کاربران اجازه تعامل و ارتباط مستقیم با کامپیوتر را می‌دهد (با استفاده از کیبورد، ماوس، میکروفن و …).
  • حافظه اصلی و داده‌ها را مدیریت می‌کند.
  • سخت‌افزارهایی که به کامپیوتر متصل شده باشند، همانند وب‌کم، اسکنر، پرینتر و … را مدیریت می‌کند.
  • امنیت کامپیوتر و مدیریت برنامه‌ها و کاربران را بر عهده می‌گیرد.
  • ارورها و دستورات ساده را برطرف می‌کند.
  • امکان مولتی‌تسکینگ، یعنی انجام چندکار همزمان را فراهم می‌کند.

علت نام‌گذاری سیستم عامل مایکروسافت ویندوز (پنجره‌ها) چیست؟

قبل از انتشار ویندوز، کاربران مایکروسافت عادت به کار با سیستم عامل داس (DOS) داشتند که بالاتر به آن اشاره کردیم. رابط کاربری DOS، به صورت خطی و نوشتاری بود؛ درست مثل رابط کاربری‌های CLI که بالاتر معرفی کردیم. مایکروسافت معمولاً تمام محصولاتش را با نام یک کلمه‌ای به همه می‌شناساند. وقتی مایکروسافت می‌خواست سیستم عامل GUI (با رابط کاربری گرافیکی که باز هم بالاتر معرفی کردیم) جدیدش را عرضه کند، به دنبال نامی بود که به بهترین شکل آن را توصیف کند.

سر انجام، مایکروسافت نام «Windows» به معنی «پنجره‌ها» را انتخاب کرد. زیرا این نام بهتر از هرچیزی، قابلیت مدیریت چند پنجره به صورت همزمان که برای اولین بار در سیستم عامل‌های آن ممکن شده بود را به همه گوشزد می‌کرد.

در این مقاله، به ۲ پرسش اساسی «سیستم عامل چیست؟» و «ویندوز چیست؟» پاسخ دادیم و انواع سیستم عامل‌ها و کارایی آن‌ها را مرور کردیم. آیا به جز سیستم عامل های محبوب، از OS گم‌نام‌تری استفاده کرده‌اید؟ سوالات خود را در رابطه با انواع آن‌ها، در بخش نظرات مطرح کنید.

نوشته سیستم عامل چیست؟ ویندوز چیست؟ اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.

تفاوت رم (RAM) و رام (ROM) چیست؟ کدام مهم‌تر است؟

/در , , , /توسط
تفاوت رم RAM و رام ROM چیست

آیا برای شما هم پیش آمده که هنگام خرید گوشی یا لپ‌تاپ، هنگام شنیدن صحبت‌های فروشنده یا چک کردن مشخصات، پس از شنیدن نام‌های رم و رام سردرگم شوید؟ در این مقاله بررسی می‌کنیم که تفاوت رم (RAM) و رام (ROM) چیست وجداگانه کاربرد و استفاده‌های آن‌ها را مرور می‌کنیم تا با آن‌ها کامل آشنا شده و بتوانید از هم تشخیص دهید.

اکثر ما هنگام خرید گوشی و لپ‌تاپ و یا هنگام اسمبل کردن یک کامپیوتر، نام رم (RAM) را می‌شنویم. انگار از همه هم مهم‌تر است چون همه درمورد آن صحبت می‌کنند! اما واقعاً رم و کاربرد آن چیست؟

وقتی درحال گوشی خریدن هستیم، معمولاً با دو عدد مواجه می‌شویم. مثلاً می‌گویند فلان گوشی نسخه 6 و 64 دارد، نسخه 8 و 128 دارد و یا ترکیب این‌ها! کدام یک از این اعداد رم (RAM) و کدام (ROM) است و معنی آن چیست؟! اگر رم مهم است، پس رام چیست؟ آیا رم مهم‌تر است یا رام؟ آیا مردم از نام آن‌ها درست استفاده می‌کنند؟

به تمام سوالاتی که در قسمت بالا مطرح کردیم، در طول مقاله پاسخ می‌دهیم. اهمیت و کاربرد هر یک را بررسی می‌کنیم تا شما هم هنگام خرید و هم هنگام راهنمایی آشنایان، با اطلاعات کامل بتوانید رم و رام را تشخیص و تشریح دهید. کار بررسی تفاوت رم (RAM) و رام (ROM) را ابتدا با تعریف جداگانه هر یک شروع می‌کنیم…

رم (RAM) چیست؟

ابتدا از نام آن شروع کنیم، نام رم یا درواقع 3 حرف RAM به چه معنا هستند؟ RAM مخفف Random Access Memory است که معنای لغت به لغت آن، «حافظه دسترسی تصادفی» خواهد بود.

رم یک سخت‌افزار در یک دستگاه کامپیوتری است که سیستم‌عامل، نرم‌افزار‌ها و اپلیکیشن‌ها و داده‌های درحال استفاده در آن نگه‌داری می‌شوند تا درصورت نیاز، به سرعت و راحتی بتوانند در دسترس و مورد استفاده پردازنده دستگاه قرار بگیرند. رم، حافظه اصلی در هنگام پردازش در یک کامپیوتر است. سرعت بسیار بالایی دارد تا کارهای خواندن و نوشتن دیتا را بسیار سریع‌تر از هر مدل حافظه دیگری مثل هاردهای HDD یا حتی SSD انجام دهد.

عکس یک رم. رم چیست؟

از رم یا همان حافظه دسترسی تصادفی، خیلی مواقع با عنوان «حافظه موقت» هم یاد می‌شود. طبیعتاً چون رم، موقت است! یعنی رم درحال تغییر است و داده‌های آن قرار نیست همیشه روی آن بمانند! دیتا تا وقتی دستگاه روشن است، روی رم می‌ماند و وقتی کامپیوتر خاموش می‌شود، تمام داده‌های روی رم هم پاک می‌شود. پس از روشن شدن کامپیوتر، فایل‌ها، سیستم‌عامل و داده‌های موردنیار دوباره از حافظه اصلی (HDD یا SSD) روی رم لود می‌شوند.

نکته جالب: گفتن عبارت «حافظه RAM» اشتباهی رایج است که نه فقط بین ما ایرانیان، بلکه در دنیا هم تکرار می‌شود. به این دلیل گفتن آن غلط است که خود کلمه «RAM» به معنای «حافظه دسترسی تصادفی» و حرف M برای کلمه memory (حافظه) است. اگر بگویید «حافظه RAM» یعنی می‌گویید: «حافظه حافظه دسترسی تصادفی»!

حال با علم بر اطلاعات پاراگراف‌های قبلی، قبل از اشاره مستقیم به کاربردهای رم، می‌توانید مواقعی را یادتان بیاید که مثلاً درحال کار کردن روی یک فایل ورد (word) بودید و ناگهان برق قطع می‌شد! یادتان می‌آمد و تغییرات خود را save نکرده بودید و بر سر خود می‌زدید! چرا؟ چون درواقع شما تغییرات را روی رم انجام داده بودید، ولی روی حافظه اصلی سیستم ذخیره نکرده بودید. رم هم که حافظه موقت است و با خاموش و روشن شدن سیستم، پاک می‌شود؛ پس فایل‌تان از دست رفته بود!

کاربرد رم (RAM)

به دلیل خاصیت موقت بودن آن، رم نمی‌تواند دیتا و داده‌های دائم را روی خود ذخیره کند. رم دقیقاً مانند حافظه موقت یک انسان می‌ماند؛ درحالی که یک هارد دیسک دقیقاً همانند حافظه بلندمدت انسان است! حافظه موقت انسان درگیر امور لحظه‌ای و فوری می‌شود، ولی در یک لحظه نمی‌تواند بیش از مقدار معینی داده را مدیریت کند. وقتی حافظه کوتاه‌مدت یک نفر پر می‌شود، باید یک سری داده‌های آن به حافظه بلندمدت منتقل و یک سری به‌دردنخور آن حذف شوند.

قرار دادن رم در کامپیوتر

یک کامپیوتر یا گوشی موبایل هم دقیقاً چنین کارکردی دارد. اگر حافظه موقت (RAM) آن پر شود، پردازنده دستگاه باید مرتب به حافظه اصلی دستگاه مراجعه کند تا دیتای قدیمی رم بتواند با دیتای جدید جایگزین شود. به همین دلیل هم وقتی رم پر شود، دستگاه کند می‌شود. حالا هرچه‌قدر ظرفیت رم یک گوشی، لپ‌تاپ، کامپیوتر یا کنسول بازی بالاتر باشد،‌ کارکرد آن دستگاه سریع‌تر خواهد بود و دیرتر کند می‌شود. حالا هرچه‌قدر مقدار رم بالاتر باشد، ظرفیت کار دستگاه بیش‌تر و دیرتر کند می‌شود.

چه‌قدر رم (RAM) نیاز است؟

مقدار رمی که موردنیاز هرکس است، بستگی به استفاده هر کاربر دارد. مثلاً اگر شما اهل ادیت و تدوین ویدیو هستید، بهتر است سیستمی با حداقل 16 گیگابایت رم داشته باشید. یا مثلاً برای اجرای برنامه فتوشاپ و ویرایش عکس‌ها، به حداقل 3 گیگابایت رم نیاز دارید. ولی دقت داشته باشید که اگر در کنار همین فتوشاپ، برنامه‌های دیگری هم باز کنید، ممکن است حتی سیستمی با رم 8 گیگابایتی هم کند شود.

هنگامی که درمورد یک گوشی صحبت می‌کنیم و می‌گوییم نسخه 8 و 128 دارد، عدد 8 آن عددی است که مربوط به حافظه موقت یا رم است. بسیاری از گوشی‌های میان‌رده امروزه در دو نسخه با دو رم مختلف عرضه می‌شوند تا کاربران متناسب نیاز و بودجه خود، نسخه مناسب را انتخاب کنند. یک رم 6 گیگابایتی برای انجام امور روزانه در یک گوشی میان‌رده کافی است. اما اگر اهل کارهای سنگین‌تر مثل بازی باشید، برای اجرای بازی‌های گوشی امروزی، یک گوشی گیمینگ نیاز به رم 8 یا 12 گیگابایتی دارید.

تصویر رم‌های RGB رنگی مدرن
تصویر رم‌های RGB رنگی مناسب سیستم‌های گیمینگ مدرن

در کامپیوترها و لپ‌تاپ‌های گیمینگ هم امروزه 16 گیگابایت رم، حداقل نیاز است. هرچند برای لپ‌تاپ‌های اقتصادی و دانشجویی یا مولتی‌مدیا، 8 گیگابایت رم مناسب به نظر می‌رسد.

رام (ROM) چیست؟

رام را هم همانند رم، از نام آن و 3 حرف ROM شروع می‌کنیم که مخفف Read-only memory است که در فارسی «حافظه تنها خواندنی» ترجمه می‌شود.

دقیقاً برعکس رم، رام حافظه‌ای دائم است و داده‌های دائمی روی آن ذخیره می‌شوند. همان‌طور که از نام آن مشخص است، داده‌های روی رام صرفاً قابل خواندن هستند و درحالت عادی، نمی‌توان داده‌ای روی آن نوشت.

پس رام، حافظه‌ای دائم است و دیتای رو آن با خاموش روشن شدن کامپیوتر از بین نمی‌رود.

رام یا ROM چیست؟ تفاوت رام با رم چیست؟

رام حاوی برنامه‌نویسی‌هایی است که به یک کامپیوتر اجازه می‌دهد روشن شود و به کار بی‌افتد! از جمله قسمت‌هایی که مرتبط به رام می‌شود، بایوس (BIOS) است. بایوس در رام، دقیقاً میزبان کدهایی است که پروسه روشن شدن دستگاه و لود شدن سیستم‌عامل روی رم را ممکن می‌سازند.

رام در کنسول‌های ویدیویی کمک می‌کند تا یک سیستم، بازی‌های مختلف را اجرا می‌کند. علاوه بر آن، در حافظه‌های لیزری همانند CD هم استفاده می‌شود (حتماً نام سی‌دی‌ رام یا CD-ROM را تاکنون شنیده‌اید).

رام انواع متفاوتی مثل MROM ،PROM ،EPROM یا … دارد که هرکدام امکانات مختلفی را ممکن می‌سازند؛ اما وارد بحث تخصصی آن‌ها و ویژگی‌های جدیدی که به رام اضافه می‌کنند نخواهیم شد.

رام (ROM) و کاربرد آن در گوشی

رام (ROM) در گوشی، بخشی از حافظه ذخیره‌سازی کلی تلفن همراه محسوب می‌شود. درواقع رام آن بخش غیرقابل دسترس در حافظه داخلی‌تان است که کاربران نمی‌توانند روی آن داده‌ای بنویسند.

قسمت رام گوشی، جایی است که سیستم‌عامل از آن به اجرا در می‌آید. کمپانی سازنده گوشی، رام مخصوص خودش را روی گوشی نصب می‌کند و کاربران عموماً در حالت عادی نمی‌توانند تغییری در آن ایجاد کنند. برخی کاربران که می‌خواهند تلفن اندرویدی‌شان حال و هوای خودش را داشته باشد، اقدام به نصب کاستوم رام یا رام‌های شخصی خود می‌کنند.

اما کلمه «ROM» در دنیای گوشی‌های هوشمند، معنای متفاوتی پیدا کرده. مردم اکثراً از کلمه «ROM» به عنوان یک کلمه جایگزین برای حافظه داخلی استفاده می‌کنند. این یک اشتباه است! رام به معنای حافظه داخلی ذخیره‌سازی گوشی نیست!

همان‌طور که گفتیم، رام یک حافظه صرفاً خواندنی (read-only) است؛ امکان نوشتن روی آن وجود ندارد و به ندرت آن هم خیلی جزئی ممکن است تغییر کند. حافظه ذخیره‌سازی گوشی روزانه با استفاده‌های شما تغییر می‌کند و داده‌های جدید روی آن نوشته می‌شوند. عکس‌ها، ویدیوها، آهنگ‌ها، برنامه‌ها و دیتای جدید شما روزبه‌روز روی حافظه ذخیره‌سازی گوشی‌تان ذخیره می‌شود، نه رام!

تفاوت رم (RAM) و رام (ROM) چیست؟

پس از آن‌که جدا جدا هر یک را معرفی و کاربردهای آن‌ها را مرور کردیم، وقت مقایسه رم (RAM) و رام (RAM) و بررسی تفاوت آن‌هاست.

وقتی در یک گوشی می‌گوییم، نسخه 8 و 128، منظور از 8 رم و منظور از 128، حافظه داخلی است. پس رام این‌جا جایی ندارد. هرچند به اشتباه مردم رام را با حافظه داخلی یکی می‌دانند.

حالا بیایید تفاوت رم (RAM) و رام (ROM) و هرچه را که از تعاریف آن‌ها می‌فهمیم، در جدول زیر ببینیم:

رم (RAM) رام (ROM)
کارایی اصلی اجرای برنامه‌ها و سیستم‌عامل و مدیریت داده‌های موافق دستورات استارت خوردن سیستم و سیستم‌عامل
مدت ماندگاری داده‌ها موقت؛ با خاموش شدن دستگاه پاک می‌شود. دائم
مقداری فضایی که در خود جای می‌دهند چند گیگابایت در هر چیپ
(رنج ظرفیت چیپ‌ها از حدود 1 تا 256 گیگابایت متفاوت است)		 چند مگابایت در هر چیپ
(معمولاً چیزی بین 4 تا 8 مگابایت در هر چیپ)
نحوه استفاده و دسترسی دیتای روی رم می‌تواند نوشته شود و تغییر یابد.

در کل، به سادگی در دسترس است.

 دیتای روی آن فقط خوانده می‌شود
سرعت بسیار زیاد کند (نسبت به رم)

 

در این مطلب، رم (RAM) و رام (ROM) را به طور جدا تعریف کردیم و در نهایت با هم مقایسه و تفاوت آن‌ها را مشاهده کردیم. حالا با ذهنیت مناسب‌تر نسبت به این دو، هم می‌توانید از اشتباهات رایج مربوط به آن‌ها دوری کنید، هم درک بهتری از کارایی سیستم‌های خود داشته باشید. اگر سوالی مربوط به کارایی و تعاریف آن‌ها دارید، از بخش نظرات با ما درمیان بگذارید.

 

نوشته تفاوت رم (RAM) و رام (ROM) چیست؟ کدام مهم‌تر است؟ اولین بار در آی‌ تی‌ رسان منتشر شد.