صداها در سیاره مریخ بسیار متفاوت نسبت به زمین هستند

گفت‌وگو کردن و انتقال صدا در سیاره مریخ دشوار خواهد بود. بخشی از آن به این خاطر است که هوای این کره قرمز بسیار سرد است، پس ممکن است مجبور شوید که تند و ناشمرده سخن بگویید. به غیر از آن، اتمسفر نازک سیاره مریخ غالباً شامل کربن دی‌اکسید می‌شود و همین اجازه نمی‌دهد که صدا به راحتی انتقال پیدا کند. درواقع، در مریخ اگر کسی که کنار شما است، شروع به صحبت کند، شما صدای او را در حالتی می‌شنوید که انگار ۶۰ متر (۲۰۰ فوت) از شما فاصله دارد.

بپتیست چاید می‌گوید: «تفاوت صدا در سیاره مریخ، نسبت به زمین آنقدر زیاد است که بهتر است اصلا صحبت نکنید!» او همچنین استفاده از میکروفون یا هدست را، حتی در فاصله‌ای بسیار کوتاه پیشنهاد می‌کند. چاید، دانشمند نجوم در آزمایشگاه ملی لوس آلاموس، واقع در مکزیک نو است. او و همکارانش تعدادی از یافته‌های جدیدشان را راجع به صدا در مریخ در شماره ۲۶ مجله Nature به اشتراک گذاشته‌اند.

چاید و گروهش برخی از اولین صداهای ضبط شده در سیاره قرمز را بررسی کردند. این صداها توسط میکروفون مریخ‌نورد استفامت ناسا ضبط شده‌اند. این ربات فضایی سیاره مریخ را از فوریه ۲۰۲۱ تحت نظر داشته است.

آنچه که مریخ‌نورد استقامت ضبط کرد، صدای رویدادها در مریخ نبود. بلکه صداهایی بودند که ربات هنگام ضربه زدن به سنگی کوچک ایجاد می‌کند. آن صدا تبدیل به موج صوتی شد؛ یعنی شبیه به رعد و برق، اما بسیار کوتاه‌تر. چاید و گروهش تقریبا یافته‌ای پنج ساعته از چنین صداهایی دارند.

زاپ‌های لیزری

این صداها توسط میکروفون مریخ‌نورد استفامت ناسا، با فاصله ۱۶۰ میلیون کیلومتر (۱۰۰ میلیون مایل) از زمین ضبط شده‌اند. هنگامی که ربات به سنگی که نزدیکش است برخورد می‌کند، چنین صدایی ایجاد می‌شود:

Audio Player

این یافته به سایر محققان اجازه داد تا سرعت صدا را روی مریخ اندازه‌گیری کنند که به چیزهایی جالب رسیدند. در محدوده شنوایی انسان، صداهای بلند تقریبا ۲۵۰ متر بر ثانیه (۵۳۷ مایل بر ساعت) حرکت می‌کنند. صداهای کم، آرام‌تر و با سرعت تقریبا ۲۴۰ متر بر ثانیه (۵۳۷ مایل بر ساعت) حرکت می‌کنند. موج‌های صداهایی که کمتر هستند تنها چند متر حرکت می‌کنند و بعد هم بی‌صدا می‌شوند. صداهای بلندتر هم هرچقدر در فاصله‌ی کمتری باشند، زودتر تمام می‌شوند.

اندی پیاسک، فیزیکدان دانشگاه واشنگتون، می‌گوید: «برای انسان‌هایی که روی زمین زندگی می‌کنند، ممکن است بسیار عجیب باشد. اما این موضوع بسیار منطقی است.» وی در تحقیقاتی که تازگی انجام شده دخالتی نداشته است، اما رشته مطالعاتش مربوط به چگونگی حرکت موج صدا از میان چیزهای مختلف است.

هنگامی که موج صدا از میان هوا و مایع حرکت می‌کند، به مولکول‌هایی که اطرافش را گرفته‌اند انرژی مضاعف می‌دهد. هوا هم آن انرژی را با خود حمل می‌کند. چنین مبحثی را اثر رهایش می‌گوییم.

برای آنکه موج‌های صدا در هوا حرکت کنند، رهایش به فرکانس صدا و مولکول‌هایی که در هوا هستند بستگی دارد. در مریخ، رهایش پس از صدای بلند سریع‌تر نسبت به صدای کم اتفاق می‌افتد. علتش این است که اتمسفر فشار کمتری دارد و اغلب از کربن دی‌اکسید ساخته شده است.

پیاسک می‌گوید «چنین مسئله‌ای روی زمین رخ نمی‌دهد،‌ چون اتمسفر زمین بسیار بیشتر از مریخ است.» به علاوه، بیشتر اتمسفر زمین را نیتروژن شامل می‌شود. تحت چنین شرایطی، اثر رهایش برای صداهای کم و زیاد به یک گونه عمل خواهد کرد. به طور کلی روی زمین، تمام اصوات ۳۴۳ متر بر ثانیه حرکت می‌کنند (۷۶۷ مایل بر ساعت). برای اینکه بشنوید چطور صداها میان زمین و مریخ تفاوت دارند، می‌توانید به این بخش از وبسایت ناسا بروید.

اگر در مریخ یک آهنگ از بلندگو پخش می‌شد، صداهای بلندتر زودتر به گوش شنوندگان می‌رسید، و بعد صداهای کم. چاید می‌گوید: «اینطور تصور کنید که مثلا روی سیاره مریخ، شهری با پرندگان بود. پرندگان فرکانس بسیار بالایی دارند و شما نمی‌توانستید صدایشان را بشنوید. تنها صدایی که به گوش‌تان می‌رسید صدای شهر بود.»

البته که در مریخ پرنده‌ای وجود ندارد؛ اما این مسئله دلیل مطالعات صوتی دانشمندان روی سیارات بیگانه نیست. به نظر بپتیست چاید، اندازه‌ گیری سرعت صدا می‌تواند به دانشمندان زمینه‌ای مناسب را برای شناخت اتمسفر مریخ دهد. فشار هوا، دما و رطوبت همگی بر میزان سرعت صدا موثر هستند. پس با مطالعه سرعت صدا در طی زمان، دانشمندان می‌توانند آب و هوای مریخ را هم بشناسند. چاید می‌گوید: «بدین وسیله ما قادر خواهیم بود تا کوچک‌ترین تغییرات آب و هوایی را تشخیص دهیم، حتی به‌طور روزانه.»

وی همچنین اضافه می‌کند: «به کمک مریخ‌نورد استفامت، صدای بیشتری از مریخ در زمین خواهیم داشت. دانمشندان می‌توانند تغییرات صوتی را در طی فصل‌های مختلف بررسی کنند. ما بسیار مشتاق هستیم تا تغییرات صوتی مریخ را در فصل‌های زمستان و پاییز بشنویم.»

اگر از خواندن این مطلب لذت بردید، حتماً تصاویر تازه کاوشگر فضایی چینی از مریخ را ببینید.

نوشته صداها در سیاره مریخ بسیار متفاوت نسبت به زمین هستند اولین بار در اخبار فناوری و موبایل منتشر شد.

چین: احتمالا سیگنال‌هایی از طرف موجودات فضایی دریافت کرده‌ایم

تلسکوپ Sky Eye چشم آسمان در چین

خبر دریافت سیگنال از طرف موجودات فضایی، توسط دانشمندان چینی در سطح آنلاین منتشر شد اما بلافاصله آن را پاک کردند.

بر اساس اخباری که در تاریخ ۱۴ ماه جون منتشر شد، دانشمندان واقع در دانشگاه بیجینگ اعلام کردند: «ما چندین نشانه پیدا کرده‌ایم که ممکن است وجود موجودات فضایی خارج از سطح کره زمین را اثبات کند.»

این سیگنال‌ توسط تلسکوپی ۵ هزار متری با دیافراگمی کروی (FAST) که توسط خود چینی‌ها ساخته شده‌، ثبت شده است. این تلسکوپ، که به آن چشم آسمان هم می‌گویند از بزرگترین تلسکوپ‌های دنیا به حساب می‌آید. از سال ۲۰۱۹، هدف این وسیله برای ثبت نشانه‌هایی بود که ممکن است به‌واسطه موجودات فضایی به ما برسد. در سال ۲۰۲۰، محققان متوجه دو نوار کم پهنا در سیگنال‌ها شدند. بعد از آن، در سال ۲۰۲۲، دوباره سیگنالی عجیب دیده شد که در مجموع، ما را با سه یافته غیرعادی تنها می‌گذارد.

از آنجایی که سیگنال‌های داده شده با پهنایی کم هستند و می‌دانیم که معمولا چنین سیگنالی را دستگاه‌های انسانی می‌توانند دریافت کنند؛ شاید بتوان به این نتیجه رسید که موجودات فضایی بوده‌اند که سیگنال‌ها را تولید کرده‌اند. البته، دانشمندان می‌گویند که در حال حاضر کشفیات‌شان بسیار سطحی هستند و تا موقعی که به جوابی قطعی نرسیده‌اند، نباید چنین چیزهایی را جدی گرفت.

ژانگ تونگجی مسئول دانشگاه Normal واقع در پکن اعلام کرد: «این‌ها چندین باند الکترومغناطیسی بودند که با آن‌هایی که سال‌های گذشته دریافت کردیم، تفاوت دارد. تیم ما در تلاش است تا اطلاعات بیشتری را جمع آوری کند.» وی همچنین اضافه کرد: «شانس اینکه سیگنال‌های دریافت شده نوعی تداخل رادیویی هم باشند، بسیار زیاد است. در نتیجه ما به زمانی زیاد برای تحقیق و شناخت آن‌ها نیاز داریم.»

پس از انتشار، این خبر در شبکه‌های اجتماعی بزرگ چین پخش شد و توسط تعدادی دیگر از رسانه‌های دولتی باز نشر شد. علت پاک شدن‌ این خبر مدتی پس از انتشارش، هنوز آشکار نیست.

قبلا هم پیش آمده که چنین سیگنال‌هایی از اعماق فضا به‌واسطه موج‌های رادیویی دیده که از طرف موجودات فضایی تلقی شود. در آگوست سال ۱۹۷۷، یک تحقیق SETI توسط دانشگاه اوهایو صورت گرفت. در این تحقیق که به واسطه تلسکوپ Big Ear انجام شده بود، دانشمندان شاهد شیوعی سخت و طولانی مدت از الکترومغناطیس‌ها بودند که باعث شد آن را نشانه‌ای از سمت موجودات فضایی بدانند. جری اهمن که هنگام دریافت این سیگنال با تلسکوپ درحال کار کردن بود، بلافاصله بعد از مشاهده آن، روی گزارش کلمه Wow! را با خودکاری قرمز نوشت.

سیگنال معروف به Wow!

نتیجه کاوش فضا در بخشی که این سیگنال‌ها ایجاد شده‌اند، ناموفق بوده و تحقیقات پس از آن هم این امکان را مطرح کرده که احتمالا تمامی این سیگنال‌ها از ستاره‌ای همچون خورشید منشأ گرفته‌اند. با همه‌ این وجود، هنوز هم نمی‌‌دانیم دقیقا از کجا و چرا چنین سیگنال‌هایی دیده شده‌اند.

فضانوردان چینی بسیار مشتاق هستند تا جلوی تداخلات رادیویی را بگیرند، چرا که در گذشته، باعث شده شناخت موجودات فضایی را ناممکن کند. در سال ۲۰۱۹، فضانوردان سیگنالی را از موقعیت کره‌ زمین تا نزدیک‌ترین ستاره به خورشید (تقریبا با فاصله ۴.۲ سال نوری) دیدند. این سیگنال یک موج رادیویی با پهنای کم بود که معمولاً توسط ابزارهای انسانی می‌تواند دریافت شود، همین مسئله سبب شد که دانشمندان احتمال بدهند که این سیگنال به دست موجودات فضایی ساخته شده است. دو سال پس از آن ماجرا، تحقیقات جدید نشان داد که آن سیگنال چیزی جز نتیجه خطای انسانی نبوده است. همچنین بین سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴، تعدادی سیگنال مشابه دریافت شد، که باز هم احتمال می‌رفت از سوی موجودات فضایی باشند، اما بعدها متوجه شدیم علت این خطا مایکروویو کردن غذا توسط دانشمندان بوده است.

تونجی اعلام کرده است که گروه همکارانش می‌خواهند تمام سیگنال‌های دریافت شده را بارها و بارها در معرض مطالعه قرار دهند که تا جای ممکن از آن‌ها اطلاعات به دست آورند.

ژانگ گفت: «ما بسیار امیدواریم که تلسکوپ FAST، نشانه‌هایی کافی برای اثبات وجود موجودات فضایی را دریافت کند.»

دریافت سیگنال از موجودات فضایی تلسکوپ چشم آسمان در چین Sky Eye

اختلاف میان اندازه و سن جهان و عدم وجود اطلاعات درست که به ما نشان دهد موجودات دیگری هم خارج از کره زمین زندگی می‌کنند، بسیاری از دانشمندان را به دردسر انداخته است. این اختلاف را، اختلاف فرمی نامگذاری کرده‌اند، چرا که انریکو فرمی یکی از دانشمندان برنده جایزه نوبل، هنگام سخنرانی خود اعلام کرد: «خب… حالا بقیه (موجودات) کجا هستند؟»

نوشته چین: احتمالا سیگنال‌هایی از طرف موجودات فضایی دریافت کرده‌ایم اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

تکنولوژی به کمک افراد در مرز خودکشی می‌آید

تکنولوژی نقش موثری در کمک به خودکشی دارد

یافته‌های مربوط به آمار خودکشی مدام در حال تغییر هستند. مطالعات جدید که به‌‌طور مداوم (و حتی ساعتی) انجام می‌شوند، نوسانات روانی و مربوط خودکشی را بازرسی می‌کنند و نتایجی جذاب اما مقدماتی را به ما می‌دهند تا افرادی را که در مرز خودکشی قرار دارند، شناسایی کنیم. همچنین می‌خواهیم نقش تکنولوژی در خودکشی را مرور کنیم.

آیا تکنولوژی و فناوری اطلاعات می‌تواند در زمینه خودکشی کمک‌کننده باشد؟

به ثبت رساندن آن دسته‌ عواملی که باعث می‌شود افراد در مدتی کوتاه جذب خودکشی شوند، باعث سهولت شناسایی این گروه از افراد توسط متخصصان شده است. بخش بزرگی از این سهولت را مدیون پیشرفت تکنولوژی هستیم؛ برنامه‌های تلفن همراه، مردم را هوشیار نگاه می‌دارند تا به محض ورودشان به دنیای واقعی، درباره‌ افکار خودکشی‌گرای خود یادداشتی بنویسند. پیش از این دانشمندان همیشه برای جمع‌آوری چنین اطلاعاتی به هفتهها، ماه‌ها و سال‌ها محدود بوده‌اند و باید ساعت‌ها در آزمایشگاه یا بیمارستان‌ها فعالیت می‌کردند تا به آماری مطلوب برسند.

اما حالا به‌‌وسیله این یادداشت‌ها می‌توان افکار خودکشی را که حتی در طولانی مدت با فرد همراه بوده‌اند حدس زد؛ برای مثال احساس ناامیدی ناگذرا. افسردگی، که در اغلب موارد به عنوان مسبب اصلی خودکشی از آن یاد می‌شود، رابطه‌ای بسیار نزدیک با افکار خودکشی‌گرا دارد اما معمولا با عمل خودکشی در ساعات یا آینده‌ای نزدیک همراه نیست.

نقش تکنولوژی و تلفن همراه در خودکشی

با وجود تلاش‌های بسیاری که برای کاهش آمار خودکشی انجام شده، ما شاهد افزایش پیوسته خودکشی در ایالات متحده از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۶ بوده‌ایم.

بعد از کاهشی که در دهه‌ ۹۰ شاهدش بودیم، آمار خودکشی به سختی با صدسال پیش برابری می‌کند. با خودکشی افراد برجسته همانند کیت اسپید و بازیگر تلویزیون آنتونی بوردو، به این مسئله توجه بیشتری شده است.

نظریه‌‌های حال حاضر اشاره به عواملی می‌کنند که تفکر خودکشی‌گرا را به عملی کردن آن منتهی می‌کند؛ مثلا احساس اضافی بودن در جمع و کنار آمدن با دردهای فیزیکی زیاد و ناامیدی. نقش اسمارت‌فون در افکار خودکشی گرا چیست؟

تحقیقات هنوز نمی‌توانند برای برخی از افراد علائم خودکشی را پیشبینی کنند. روان‌شناس و محقق، دیوید کلونسکی، می‌گوید: «همین مسئله، ارتباط با دوستان و روانشناسان را هنگام افکار خودکشی‌گرا در طولانی مدت، حائز اهمیت می‌کند.» حالا باوجود برنامه‌های آنلاین ایجاد شده، متخصصان بالینی باید مراقب باشند و افرادی را که در معرض عمل خودکشی هستند، به سرعت تشخیص دهند.

تحقیقاتی در سال ۲۰۰۹ نشان داد که این نوع افکار معمولا میان کسانی که قبلا مرتکب خودکشی شده‌اند بیشتر است؛ و گاهی شاید با این افکار لحظه به لحظه دست و پنجه نرم می‌کنند اما موفق به عملی کردن افکارشان نمی‌شوند.

گروهی از روانشناسان با مدیریت ایوان کلیمن، آمارگیری لحظه‌ای و آنلاین را به حدی جلوتر برده‌اند. این محققان ۵۱ بزرگسال را از وبسایت‌های مربوط به خودکشی و ۳۲ بزرگسال را از کلینیک بوستون انتخاب کرده‌اند. داوطلبان موبایلی را با خود داشتند که به واسطه‌ی آن در طی هشت ساعت، چهاربار به میزان میل‌شان برای خودکشی امتیاز می‌داد. گروه اول جواب‌شان ۲۸ روز میل متوالی بود و گروه دوم که تحت نظر روانشناس و یا روانپزشک بوده‌اند، چیزی حدود یک الی دو هفته را گزارش داده‌اند.

تکنولوژی آمارگیری، پنج الگوی میل خودکشی مشترک در میان این دو گروه یافت کرده است

در میان افرادی که سال گذشته تلاش بر خودکشی داشته‌اند، میل‌شان با توجه به امتیاز خودشان پنج الگو را دنبال کرده است:

تقریبا ثابت (آبی میلی کم اما با تفاوت بسیار (زردمیل متوسط با تغییرات بالا (سبز میل بالا با تغییر کم (قرمز) و میل بالا با تغییر بسیار (نارنجی).

بعضی افراد گزارش کرده‌اند که معمولا افکار خودکشی‌شان هنگامی که کمتر بوده، در طی روز با نوساناتی همراه شده است.

در میان کسانی که سال گذشته قصد خودکشی داشته‌اند، میل‌شان یک ماه پیش از انجام این آزمایش افزایش پیدا کرده اما نوسانات کمی داشته است. اما چنین چیزی درباره بیماران کلینیکی دیده نشده، احتمالا به این خاطر که بلافاصله پس از اقدام خودکشی‌شان به کلینیک منقل شدند. با مطالعه افرادی که در کلینیک به سر می‌برند، ممکن است بتوانیم ارتباطی میان آنانی که فقط افکار خودکشی‌گرا داشته‌اند و آنانی که تازه اقدام به خودکشی کرده‌اند پیدا کنیم.

روان‌شناس دانشگاه هاروارد، ایوان کلیمن، در حال انجام آزمایشی مشابه است که شامل دو  گروه ۳۰۰ نفره از بزرگسالان و نوجوانانی می‌باشد که قبل‌ترها تلاش بر خودکشی داشته‌اند. این گروه ۶ ماه پس از مرخصی‌شان از کلینیک مورد بررسی قرار خواهند گرفت. داوطلبان باید به سوالاتی که در موبایلشان پرسیده می‌شود پاسخ بدهند و هنگام خواب سنسور‌هایی را متصل کنند که چرخه افکارشان را رسم می‌کند.

کلیمن می‌گوید: «برخی افراد متوجه پریشانی خود در لحظه نیستند و درنتیجه ما احتیاج داریم که آن پریشانی را با راه‌هایی به غیر از خود اظهاری فرد تشخیص دهیم.»

کلونسکی اضافه می‌کند که با مطالعه این افراد، متخصصان می‌توانند به بیمار کمک کنند تا پریشانی‌ فیزیکی خود را عاملی برای پریشانی روانی بداند و آن را نادیده نگیرد تا در هنگام ضرورت به پرشک مراجعه کند.

طرحی پیشنهادی عنوان می‌کند که حداقل دو نوع تفکر خودکشی‌‌گرا داریم که یکی از آنها بیتحرکی در هنگام پریشان حالی است؛ این نوع به مطالعه بیش‌تری نیاز دارد. روانپزشک ماریا اوکوندو می‌گوید که دلیلش شاید به استرس‌های ناشی از تجاوز در کودکی یا ضربه‌های روانی قدیمی‌تر برمی‌گردد یا اینکه افسردگی مداوم و طولانی مدت سبب خستگی فرد شده و باعث ارتکاب خودشکی شده است. اوکوندو و همکارانش این طرز تفکر را در میان ۶.۷۰۰ نفر نوجوان دانشگاهی در ایلات متحده کشف کرده‌اند. با توجه به پنج الگوی ایجاد شده، استرس یا نبود آن، نقش بزرگی در تمام افراد مایل خودکشی داشته است.

اما جدا از کمک‌هایی که تکنولوژی آمارگیری آنلاین به ما در جلوگیری و اطلاع از افراد در فکر خودکشی کرده است، نتیجه به دست آمده تنها در صورتی کار‌آمد و ممکن است که افراد سوالات تست‌های روانشناسی را به‌طور دائم پاسخ دهند.

کاترین گلن، روان‌شناس دانشگاه راچستر نیویورک، می‌گوید: «به ویژه در دوران جوانی، بسیار دشوار است که بگوییم چه مقدار این دسته از افراد درگیر افکار این چنینی هستند.» او اضافه میکند: «پیش آمده که بعضی از نوجوانان وقتی از کلینیک مرخص شدند، چند روز پیش از اقدام خودکشی دیگرشان، برای اینکه از نو به کلینیک بازنگردند، آفلاین مانده‌اند. خودکشی مسئله بسیار پیچیده‌ای برای مطالعه است.»

نوشته تکنولوژی به کمک افراد در مرز خودکشی می‌آید اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

چرا نمی‌توانیم آب شور بنوشیم؟

چرا نمی‌توانیم آب شور بنوشیم

۷۱ درصد از سطح زمین را آب پوشانده، اما تنها ۳.۵ درصد آن آشامیدنی است. آب برای زنده ماندن انسان‌ها امری حیاتی به شمار می‌آید ولی با این‌که اقیانوس‌ها ۹۶ درصد از آب‌های زمین را تشکیل می‌دهند، نمک زیادشان سبب شده که نتوانیم از آن‌ها بنوشیم. آب شور دریا تشنگی را برطرف نمی‌کند و حتی نوشیدن بیش از اندازه آن، ممکن است باعث مرگ بر اثر کم‌ آبی بدن شود. اما خب اگر آب شور باز هم آب محسوب می‌شود، پس چرا نمی توانیم آن را بنوشیم؟

جواب این سوال ساده و کوتاه است: حجم نمکی که این آب‌ها در خود دارند، بیش از حدی است که کلیه‌ها‌ی ما می‌توانند هضم کنند.

به گزارش NOAA، تفریبا ۳.۵ درصد وزن آب دریا به خاطر نمکی است که در آن حل شده و اگر ما بخواهیم نمک تمام آب‌های دنیا را بگیریم، اندازه آن چیزی حدود برجی ۴۰ طبقه به بلندای ۱۶۶ متر خواهد شد.

راب دسال، موزه‌دار دانشگاه ژنومی نیویورک سیتی می‌گوید:

نمک آب‌ها آنقدر برای بدن انسان زیاد است که نمی‌تواند به سلامت آن را هضم کند و تمام سلول‌های بدن فقط به آب خالص نیاز دارند. برای اغلب‌ حیوانات، پاکیزگی آب آلوده توسط کلیه‌ها انجام می‌شود. اما وقتی انسان نمک زیادی وارد بدنش می‌شود، باز به حجم بیشتری از آب پاک احتیاج پیدا می‌کند که آن نمک‌ها را از بدنش خارج کند.

این پاکیزکی در بدن انسان به‌واسطه ادرار انجام می‌شود، که با انتقال به مثانه، آب آلوده از بدن خارج می‌شود. اما کلیه‌ها تنها در صورتی می‌توانند ادرار را تولید کنند که نمک موجود در بدن‌، کمتر از مقداری باشد که در خون‌ است؛ حجم نمک در آب شور سه برابر میزان طبیعی‌ست که در خون انسان‌ها وجود دارد. یعنی اینکه برای هر یک لیوان آب شوری که می‌آشامیم، باید به همان میزان آب وارد بدن‌مان کنیم تا بتوانیم نمک‌های اضافی را دفع کنیم.

اما ممکن است بپرسید که چرا دوباره آب شور ننوشیم؟ دلیلش این است که با اینکار حجم نمک را در بدن‌تان افزایش می‌دهید و بعد برای از بین بردن نمک‌ها به آب پاک بیش‌تری نیاز دارید. در نتیجه نوشیدن آب شور نمی‌تواند تشنگی را رفع کند؛ بلکه تنها مسبب تشنه‌تر شدن می‌شود.

بعضی حیوانات آب شور می‌‌نوشند، چرا ما نمی توانیم؟

چرا حیوانات می‌توانند آب شور بنوشند

حیواناتی مثل حیوانات دریایی، بدن‌شان با محیط آبی سازگاری دارد و می‌توانند آب شور بنوشند. پرنده‌های دریایی مثل پنگوئن، مرغ دریایی و آلباتروس‌ها ممکن است هفته‌ها بدون آب پاک به‌سر ببرند و از آب شور بنوشند بدون آنکه مشکلی برای سلامت‌شان پیش بیاید؛ دلیلش این است که آن‌ها به‌طور طبیعی عضوی در بدن‌ دارند که پیش از ورود نمک به کلیه‌ها و خون‌شان، نمک‌های اضافی را تصفیه می‌کند.

حیوانات دیگری مانند دلفین‌ها و نهنگ‌ها هم بدن‌شان به کمبود آب پاک عادت کرده و می‌توانند تا مدت‌ها از آب شور تغذیه کنند. این دسته از حیوانات دریایی، آنزیم‌ها و سلول‌هایی دارند که ساختارشان به آن‌ها اجازه می‌دهد تا نمک بیش از اندازه به بدن‌شان وارد نشود.

ولی چرا ما، یا بخش عظیمی از حیوانات اهل خشکی، نمی توانیم بدن‌مان را به آب شور عادت دهیم تا از آن بنوشیم؟ همانطور که می‌دانیم، حیوانات دریایی میلیون‌ها سال پیش از حیوانات خشکی‌زا وجود داشته‌اند. پس وقتی که انسان‌های اولیه و سایر حیوانات زندگی خود را روی خشکی آغاز کردند، بدن‌شان هم به همان میزان خودش را با شرایط خشکی و نوشیدن آب پاک سازگار کرد.

دسال اضافه می‌کند:

اغلب پیشینیان ما، اعم از حیوانات و انسان‌های اولیه، در معرض آب شور قرار نداشتند. در نتیجه به‌طور طبیعی انسان‌ها آنقدر با آب بی‌نمک خو گرفتند که از بین بردن تعادل موجود در این مسئله، بسیار خطرناک و ناسالم خواهد بود.

نوشته چرا نمی‌توانیم آب شور بنوشیم؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

جالب‌ترین اکتشافات علمی ماه میلادی گذشته

اکتشافات علمی جدید

دنیای اطراف ما همواره درحال تغییر و تحول است. حتی وقتی شکل و شمایل آن هم یکسان باشد، ما دائماً درحال کشف اطلاعات جدید هستیم که دانش ما از جهان اطرافمان را بیش‌تر کند. درست در لحظه‌ای هم که تئوری جدیدی شکل می‌دهیم، یک کشف دیگر نظریه جدید ما را به چالش خواهد کشید. در واقع این خاصیت علم است که همواره خود را به چالش بکشد تا نزدیک‌ترین نظریه به حقیقت را پیدا کند. پس هر روز دانشمندان به دنبال اکتشافات جدید علمی و بررسی داده‌های قبلی خود هستند. از کشف احتمال حیات ۸۳۰ میلیون ساله میکروسکوپی در کریستال نمک گرفته، تا تصویربرداری کامل از مریخ، دانشمندان در هر ابعاد و اندازه‌ای به دنبال بررسی مرزهای حقیقت هستند.

لیست کردن تمام اکتشافات علمی ماه گذشته، کاری غیرقابل انجام است. دلیل غیرممکن بودن این کار هم تلاش‌های شبانه‌روزی دانشمندان در سراسر دنیاست. ولی در این مقاله تلاش کردیم جالب‌ترین اکتشافات علمی ماه ژوئن سال ۲۰۲۲ را برای شما به طور خلاصه مرور کنیم. امیدواریم هنگامی که منتظر دستاوردهای ماه جدید هستیم، از خواندن این مقاله لذت ببرید.

 

چرا اورانوس و نپتون رنگ‌های متفاوتی دارند؟

رنگ اورانوس و نپتون

وقتی حرف از غول‌های گازی می‌شود، مشتری و زحل موضوع اصلی بحث ما خواهند بود. این موضوع منطقی است؛ مشتری عظیم‌ترین سیاره منظومه ماست و سیستم طوفان پیچیده‌ای دارد. زحل هم با ظاهر زیبا و حلقه دور خود، دلرباترین سیاره منظومه شمسی به شمار‌ می‌آید.

در کنار این غول‌های گازی، دو سیاره دیگر هم دارای حقایق جالبی هستند: اورانوس و نپتون – کوچک‌ترین و دورترین سیارات منظومه شمسی. هر دو سیاره دارای اتمسفر مشابهی هستند، عمدتاً هم از هیدروژن، هلیوم و متان تشکیل شده‌اند. درحالی که متان فقط ۲.۳٪ اتمسفر اورانوس و ۱.۵٪ اتمسفر نپتون را تشکیل می‌دهد، این متان است که رنگ آبی آن‌ها را تعیین می‌کند!

دانشمندان به تازگی متوجه آن شده‌اند که با وجود این‌که این دو سیاره بسیار شبیه به هم هستند، دلیل تفاوت رنگ آن‌ها وجود یک لایه مه در وسط اتمسفر آن‌هاست! متان داخل اتمسفر با فشرده شدن به برف یا کریستال یخ تبدیل می‌شود که نور را منحرف می‌کند.

به دلیل آن که نپتون نسبت به اورانوس اتمسفر فعال‌تری دارد، جنبش ذرات متان بیش‌تر و شانس تشکیل یک لایه برف متانی ثابت کم‌تر است.  پس این لایه مه که «Aerosol-2» نام دارد، در اورانوس کلفت‌تر خواهد بود و حالت مه غلیظ‌تری به خود می‌گیرد. پس نپتون رنگ آبی روشن‌تری دارد چون مه آن کم‌تر است و اورانوس به دلیل غلظت بیش‌تر لایه Aerosol-2، رنگ آبی پررنگ‌تری دارد.

 

مشتری جوان سیارات دیگر را خورده است!

چرا سیاره مشتری بسیار بزرگ است؟

مشتری با جرمی حدود ۳۱۸ برابر زمین، حقیقتاً وحشتناک است. برای مقایسه، زحل خیلی از مشتری کوچک‌تر نیست و شعاعی نزیک به آن دارد، ولی جرم آن تنها ۹۵ برابر زمین است. تعجبی هم ندارد که مشتری محبوبیت بسیار زیادی بین ستاره‌شناسان مبتدی و حرفه‌ای دارد. مشتری با ده‌ها ماه و کشش گرانشی مناسبی که دارد، از زمین ما در برابر اجرام فضایی محافظت می‌کند.

اما دانشمندان به تازگی کشف کرده‌اند که با وجود آن که مشتری محافظت‌کننده اصلی سیارات منظومه شمسی است، تاریخ آن خالی از خشونت نیست! تحقیقات تازه نشان می‌دهند که احتمالاً مشتری در زمان شکل‌گیری خود با خوردن سیارات ریزتر به این بزرگی رسیده است!

این تحقیق نه تنها درمورد شکل‌گیری سیاره مشتری به ما اطلاعات خوبی داد، بلکه به کلی به ما از پیدایش سیارات گازی دورتر، ایده‌های جدیدی داد. همچنین این کشف می‌تواند به دانشمندان برای پی بردن به ساختار درونی مشتری کمک کند. چون ما می‌دانیم که مشتری تماماً از گاز نیست، و پشت لایه گازی غلیظ و پهن آن ممکن است شرایط به گونه دیگری باشد.

کره زمین غذای مشتری

پس ما بسیار خوش‌شانس هستیم که کره ما دور از این غول گازی شکل گرفت، وگرنه احتمالاً قبل از این‌که فرصت به‌وجود آمدن داشته باشیم، یک میان‌وعده خوش‌مزه برای محافظ فعلی زمین می‌شدیم.

خرس‌های قطبی درحال فرگشت برای سازگاری با تغییرات اقلیمی هستند

خرس قطبی درحال شیرجه زدن

تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین ناشی از انتشار دی‌اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر، بزرگ‌ترین نگرانی حال حاضر زمین است. ارگان‌های مختلف هم همیشه به ما درمورد آن هشدار داده‌اند، مثل هشدار سازمان ملل از گرم شدن زمین تا سال 2100. افزایش دما و ذوب شدن یخ‌ها باعث به‌‌خطر افتادن زندگی گونه‌های مختلفی در این سیاره می‌شود.

خرس‌های قطبی ساکن در قطب شمال، یکی از این گونه‌ها هستند و یخی که زمین، محیط زیست و خانه آن‌ها به حساب می‌آید درحال آب شدن است. آب شدن یخ‌های قطبی به این معنی است که این خرس‌های زیبا، مکان کم‌تری برای شکار و زندگی خواهند داشت. خرس‌های قطبی درحال حاضر به دلیل تغییرات اقلیمی که ما انسان‌ها روی زمین به‌وجود آورده‌ایم، یک گونه درحال انقراض به حساب می‌آیند.

حالا طی گزارشی که در مجله Science در ماه گذشته منتشر شد، گروهی از خرس‌های قطبی در جزیره گرینلند کشف شده‌اند که دیگر برای شکار و زندگی وابسته به یخ‌های دریا نیستند! بلکه آن‌ها با استفاده از آب‌های تازه ناشی از ذوب شدن کوه‌های یخی زندگی و شکار می‌کنند.

این اکتشاف که نمونه بارزی از فرگشت موجودات است، به ما این امید را می‌دهد که خرس‌های قطبی درحال سازگاری بیش‌تر با گرمایش زمین هستند. این یعنی در دهه‌های آینده که متاسفانه خبری از یخ‌های قطبی نخواهد بود، خرس‌های قطبی شانس بالایی برای ادامه بقای خود دارند.

رشد تاندون و بافت‌های انسانی روی اسکلت ربات

پرورش بافت انسان در اسکلت روبات

امروزه اکثر ارگان‌هایی که پیوند زده می‌شوند، از اهداکننده‌های زنده یا جای دیگری در بدن خود فرد برداشته می‌شوند. اما در‌ آینده احتمال دارد این شرایط تغییر کند!

دانشمندان سال‌ها تلاش کرده‌اند تا بتوانند تاندون‌های آزمایشگاهی بسازند تا برای پیوند به بدن انسان مناسب باشد. هرچند آن‌ها توانسته‌اند در آزمایشگاه بافت‌هایی پرورش دهند، اما موفقیتی در پیوند آن‌ها با بدن انسان‌ها اتفاق نیفتاده بود. دانشمندان بر این باورند که بافت‌هایی که به‌طور طبیعی در بدن ما رشد می‌کنند، کشش‌ها و پیچش‌های مختلفی را متناسب با حرکت بدن ما تجربه می‌کنند که باعث انعطاف‌پذیری و افزایش کاربری آن‌ها می‌شود.

پس از آن دانشمندان پلتفرمی ساختند که حرکات طبیعی بدن انسان را تقلید کند، به این امید که سرانجام آن تولید موفقیت‌آمیز بافت‌ها و تاندون‌ها باشد. یک بیوراکتور در بالای یک اسکلت رباتیک انسان‌مانند کارگذاشته شده بود و شونه‌ها و مفاصل این ربات به گونه‌ای بود که دقیقاً موقعیت و حرکات بافت‌های بدن انسان شبیه‌سازی شود.

بعد از یک دوره ۱۴ روزه، آنالیز سلول‌ها در راکتور نشانه‌هایی از تغییرات در ژن این بافت‌ها در راستای بهبود انعطاف‌پذیری و کارایی داشت. این یعنی ما یک قدم نزدیک‌تر به ساخت تاندون‌ها و بافت‌های قابل پیوند به انسان در بدن‌های مصنوعی هستیم!

تقویت سیستم ایمنی بدن برای از بین بردن سرطان

 درمان جدید سرطان MMRd

اکثر بیماری‌هایی که با آن مواجه می‌شویم، پس از یکی دو هفته خودبه‌خود یا به لطف آنتی‌بیوتیک‌ها از بین خواهند رفت. اما سرطان اینگونه نیست! شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا قطع عضو راه‌های معمول درمان تومورهای سرطانی هستند.

دانشمندان در ماه گذشته به فکر شیوه جدیدی از درمان سرطان افتادند که روی نوع خاصی از سرطان به اسم MMRd مورد آزمایش قرار گرفت. این مدل سرطان درواقع سیستم ایمنی بدن را گول می‌زند تا اهمیتی به آن ندهند. چون معمولاً وقتی سلولی دچار تغییرات گسترده می‌شود، با پاسخ ایمنی مواجه شده و از بین خواهد رفت، ولی سرطان‌های MMRd سیگنالی به سیستم ایمنی بدن ارسال می‌کنند تا از آن‌ها محافظ شود. به همین دلیل هم عمدتاً این مدل از سرطان با قطع عضو درمان می‌شود.

دانشمندان به فکر راهی برای این‌که پوشش جعلی این سلول‌های سرطانی را از بین ببرند افتادند تا سیستم ایمنی بدن آن‌ها را شناسایی و از بین ببرد. آن‌ها ۱۴ مریض با سرطان MMRd را مورد آزمایش بالینی قرار دادند و به آن‌ها یک مهارکننده وارسی ایمنی به اسم «Jemperli» دادند.

هرچند ابعاد این آزمایش بسیار کوچک بود، ولی نتیجه آن باورنکردنی بود. پس از چند مرتبه درمان، اکثر بیماران حال بهتری پیدا کرده بودند و پس از پایان کامل آزمایش، هیچ‌کدام از بیماران نشانه‌ای از سرطان نداشتند! تبعاً دیگر این بیماران نیازی به پرتودرمانی، شیمی‌درمانی یا جراحی هم نداشتند. حالا دانشمندان درحال تحقیق درباره این موضوع هستند که آیا برای انواع دیگر سرطان هم می‌توان از چنین درمانی استفاده کرد یا خیر.

قهوه شیرین باعث افزایش عمر می‌شود

قهوه باعث افزایش عمر می‌شود

اگر از کسانی که روزانه قهوه می‌نوشند درمورد احساس آن‌ها پس از نوشیدن قهوه بپرسید، احتمالاً به شما می‌گویند که انگار جانی تازه می‌گیرند. مطالعات جدید نشان می‌دهند که ممکن است این حرف حقیقت داشته باشد!

مطالعه‌ای تازه روی ۱۷۰.۰۰۰ داوطلب با میانگین سنی ۵۵ سال در این مورد صورت گرفت. داوطلبان در بازه‌ای ۹ ساله تحت آزمایش و ردیابی بودند و میزان و مدل مصرف قهوه روزانه خود را گزارش می‌دادند.

محققان پس از اتمام این دوره، به مطالعه نتایج و پیدا کردن ارتباط مرگ و میر آن‌ها در این زمان با میزان و مدل قهوه مصرفی پرداختند. تقریباً ۳۲۰۰ مرگ که حدود سه‌چهارم آن‌ها بر اثر سرطان یا بیماری‌های قلبی عروقی بود در زمان این آزمایش اتفاق افتاد. محققان به این نتیجه رسیدند که این مدل مرگ با نسبت بسیار بیش‌تری برای داوطلبانی که قهوه نمی‌نوشیدند اتفاق افتاده بود!

به طور کلی هر میزانی از مصرف قهوه بین ۱۶٪ تا ۲۱٪ شانس مرگ و میر را نسبت به کسانی که قهوه مصرف نکرده بودند کاهش داده بود. حالا نکته جالب‌تر و شوکه‌کننده دیگر این بود که داوطلبانی که روزانه بین ۱.۵ تا ۳.۵ فنجان قهوه با یک قاشق چای‌خوری شکر مصرف می‌کردند، ۲۹٪ تا ۳۱٪ شانس کم‌تری برای مرگ و میر در دوره آزمایش داشتند!

در کل می‌توان گفت نتیجه این تحقیق توسط محققان این بود که مصرف قهوه کم‌شیرین بین داوطلبان ارتباط مستقیمی با خطر مرگ کم‌تر داشت. طبیعتاً قهوه نمی‌تواند شما را از تصادف رانندگی نجات دهد، ولی ممکن است بتواند مرگ طبیعی را مقداری به تاخیر اندازد!

نوشته جالب‌ترین اکتشافات علمی ماه میلادی گذشته اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

با زمین تخت گرایان و باورهای غلط آن‌ها چگونه رفتار کنیم؟

در سراسر دنیا، افرادی هستند که با وجود شواهد و مدارک علمی، باز هم ا‌ذعان دارند که شکل زمین تئوری‌ای اثبات ناشده‌ و یا دروغی هوشمندانه است. نظرسنجی سال ۲۰۱۸ توسط YouGov America و FDU که در سال ۲۰۲۲ انجام گرفت، نشان می‌دهد که ۱۱درصد از آمریکایی‌ها معتقد به تخت بودن کره‌ زمین هستند.

با وجود اینکه عقاید این دسته از افراد به راحتی رد شده و فقط مایه سرگرمی است، ولی نباید استدلال‌هایشان را نادیده گرفت. نظرسنجی‌های انجام شده نشان می‌دهند که میان تئوری‌های توطئه تداخل‌هایی وجود دارند که برخی از آن‌ها همچون دریچه‌ای به سمت رادیکالیزه شدن هستند. برای مثال توطئه‌هایی مثل QAnon و جایگزینی بزرگ، بارها و بارها غلط بودن‌شان ثابت شده است.

با مطالعه عقاید و شیوه‌ی سخنوری زمین‌ تخت گرایان، می‌توان فهمید که چطور حرف‌هایشان را برای مردم جذاب می‌کنند و در نهایت مسبب پخش اطلاعات غلط در سطح آنلاین می‌شوند.

در یکی از مطالعات جدیدمان، من و همکلاسی دانشگاه‌ام تامس نیلسون، هزاران ویدیو یوتوب را که در آن درباره تخت بودن زمین صحبت می‌شود، بررسی کردیم. سعی کردیم توجه بسیاری نسبت به شیوه‌ی استدلال‌شان داشته باشیم تا ساختار آنچه را که مدعی‌اش هستند، تشخیص دهیم.

یکی از روش‌هایشان طرف‌گیری در مذاکرات است. اینگونه افراد که بسیار وابسته به جنگ‌های فرهنگی هستند، اغلب در هر مذاکره‌ای، هرچیزی که به نفع پیروزی‌شان باشد را (مانند دروغ، حقیقت، باورهای شخصی) به سادگی میپذیرند. همچنین آنقدر تمام شخصیت خود را وابسته به گروهی که عضوش هستند می‌دانند، که ترجیح می‌دهند به صحبت‌های همگروهی‌هایشان بیشتر از گروه مخالف گوش دهند؛ مسئله‌ای که جامعه‌شناسان آن را نوقبیله‌گرایی خوانده‌‌اند.

مشکل از هنگامی جدی می‌شود که انسان‌ها، باورهای اشتباه خود را به بخشی از شخصیت‌شان تبدیل می‌کنند. اخبار و مقالات قابل بررسی هستند؛ اما افکار و عقاید چنین ویژگی‌ای را ندارند و از آنجایی که تئوری‌های توطئه به بخشی از باورهای فرد تبدیل می‌شوند، به چالش گرفتن‌شان دشوار است.

۳ موضوع اصلی در تئوری زمین تخت

در بررسی این ویدیوها فهمیدیم که معتقدان زمین تخت، از تفاوت‌های فرهنگی در مذاکرتشان بهره‌ بسیاری می‌برند. آن‌ها با دخول منطق خودشان، معمولا سه موضوع را مورد هدف قرار می‌گیرند، موضوعاتی که برای هرکس ریشه‌ای شخصی یا فرهنگی دارد.

اولین آن‌ها، بحث بر سر وجود خداست که مسئله‌ای عهد عتیقی‌ست؛ و بر مبنای استدلال کردن است نه مشاهده. انسان‌ها به‌طور عمده درباره تضادهایی همچون ایمان و ناباوری، تکامل و پیدایش، بیگ‌ بنگ و خلقت هوشمند بحث می‌کنند. اما پیروان دیدگاه زمین تخت با مبنا قرار دادن دین‌شان (مسیحیت) گروه دیگر را به استفاده از علم‌دروغین (تکامل، بیگ بنگ و زمین گرد) و ایجاد خدا هراسی در مردم متهم میکنند.

یکی از ادعاها‌شان که باز هم مربوط به دین افراد می‌شود، این است که تنها در صورت تخت بودن زمین خداوند می‌تواند بهشتی در بالای آن بسازد، نه گرد بودن‌اش. همانطور که یکی از معتقدان زمین تخت عنوان می‌کند:

آن‌ها نظریه بیگ بنگ را ابداع کردند تا خلقت خداوند را نفی کنند و تکامل را ابداع کردند تا به تو بخورانند که خدا، به میمون‌ها بیشتر از انسان‌ها اهمیت می‌ده زمین گرد را ابداع کردند تا بگویند خدا بالای آسمان‌ها نه، که پایین است؛ و بینهایت جهان را به وجود آوردند که تو فکر کنی خداوند، بسیار از تو دور است.

موضوع دوم در این تئوری توطئه، در نظر گرفتن مردم عادی به عنوان مجرمانی است که از روی نادانی با گروه‌های سیاسی و افراد معروف همکاری می‌کنند. دانش، قدرت است و این تئوری ادعا دارد آن‌هایی که قدرت را در دست دارند، نمی‌خواهند مردم جزئی‌ترین حقایق را درباره طبیعت بدانند پس آن را مخفی می‌کنند. پیام‌شان این است که مردم راحت‌تر قابل کنترل هستند اگر به شنیده‌هایشان اکتفا کنند به‌جای اینکه با چشمان خودشان شاهد حقیقت باشند. و البته که زمین، با یک نگاه جزئی چشم‌مان، سطحی تخت به‌نظر می‌رسد. معتقدان زمین‌ تخت، خود را به‌سان قهرمانانی می‌دانند که سعی در بیداری مردم در برابر درو‌غ‌های دولت‌مردانی دارند که نمی‌خواهند افراد به آنچه که با چشمان خودشان می‌بینند، اعتماد کنند.

و موضوع سوم، بر اساس تفکر آزادانه است که برمی‌گردد به دوران مذاکرات بسیاری که در آمریکا مبنی بر وجود یا عدم وجود خداوند انجام شد. این نگاه دنیاپرستانه می‌گوید که افراد نباید به افراد دخیل در قدرت اعتماد کنند، در عوض، باید به منطق و تجربیات خودشان تکیه کنند. متفکران آزاد به کارشناسانی که از کتاب‌ها و علوم مختلف کمک می‌گیرند، اعتمادی ندارند چون مردم عادی به آن علوم دسترسی کاملی ندارند. معتقدان زمین تخت اغلب خودشان مشاهداتشان را انجام می‌دهند، به‌ویژه به کمک آزمایشات خانگی. و خود را همچون دانشمندی قدیمی می‌دانند مانند گالیله، اما برای نسل نو.

استدلال ممکن و متقابل

مقابله با اطلاعات غلط، آن هم در فضای مجازی، بسیار سخت است به ویژه وقتی مردم آن را بخشی از باورهای خود می‌دانند. نمی‌توان هم حقیقت یا عدم آن را ثابت کرد چون بی‌فایده است. اطلاعات غلط می‌توانند به سادگی ارزش و اعقادات شخصی مردم را شکل دهند.

برای پاسخ به معتقدان زمین تخت، یا هر گروهی از افراد که به یک نوعی از تئوری‌های توطئه باور دارند، می‌بایست با شیوه‌ استدلال آنان آشنا بود و منطقی که سبب شده از چنین مسئله‌ای پشتیبانی کنند. برای مثال، اگر می‌دانید مستنداتی را که افراد متخصص ارائه داده‌اند، قبول ندارند، پس باید آزمایشی را بهشان پیشنهاد دهید که بتوانند به روش خانگی خودشان انجام دهند و به پاسخی درست برسند.

اگر در میان تمام ادعاهایشان، بتوانید مسئله‌ای عقلانی و منطقی پیدا کنید، پس وجود استدلالی متقابل غیرممکن نخواهد بود. کسانی که عضوی از همین گروه‌ها هستند، می‌توانند کمک بزرگی باشند، تنها یک فرد سخنور مسیحی می‌تواند این افراد را قانع کند که برای ایمان به خداوند، لازم نیست اعتقاد به تخت بودن زمین داشت.

به طور کلی، تئوری‌های توطئه زمانی گسترش پیدا می‌کنند که گروه خاصی از مردم مورد هجوم گروهی دیگر قرار گرفته باشند. حتی اطلاعات نادرست و توطئه‌ها می‌توانند منطقی به‌نظر برسند اگر گروهی بخواهد به نفع خود از آن استفاده کند.

از آنجایی که مذاکرات آنلاین تنها به اشتراک یک مطلب خلاصه می‌شود، کسانی که برای این پست‌های آنلاین کامنت می‌گذارند، وارد چرخه‌ای از عقاید و باورهایی می‌شوند که هیچکدام را نمی‌توان درستی یا نادرستی‌شان را اثبات کرد.

نوشته با زمین تخت گرایان و باورهای غلط آن‌ها چگونه رفتار کنیم؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

کاوشگر فضایی چینی به طور کامل از سیاره مریخ تصویربرداری کرد

ماموریت فضایی Tianwen-1 چینی در مریخ

سازمان ملی فضایی چین (CNSA) در روز ۲۳ جولای سال ۲۰۲۰ مجموعه‌ای از ۶ فضاپیما و کاوشگر را در ماموریتی به اسم Tianwen-1 یا TW-1 به مریخ فرستاد: یک مدارگرد، دو دوربین قابل استقرار، یک سطح‌نشین، یک دوربین سیار با کنترل از راه دور و مریخ‌نورد ژورانگ (Zhurong)

این فضاپیماها رباتیک و بدون سرنشین هستند. ماموریت این کاوشگر فضایی در مریخ عبارت است از:

  • بررسی سطح مریخ
  • بررسی ساختار درونی این سیاره
  • جست‌ و جو و پیدا کردن مدارک و نشانه‌های وجود آب در گذشته یا حال
  • آنالیز ویژگی‌های محیط فضایی و اتمسفر مریخ

پایان موفقیت‌آمیز عملیات در مریخ

بالاخره شب گذشته TW-1 پس از ۷۰۶ روز و ۲۲ ساعت و ۴۶ دقیقه ماموریت خود را با موفقیت پشت سر گذاشت و توانست به طور کامل از همسایه سرخ ما تصویربرداری و ارسال کند. بد نیست نگاهی به این ویدیوی کوتاه و جذاب از شبکه تلویزیونی جهانی چین (CGTN) به مناسبت تکمیل این عملیات فضایی داشته باشیم:

قطعاً اتمام موفقیت‌آمیز این ماموریت مریخی، دستاورد بسیار بزرگی برای CNSA به حساب می‌آید. این فضاپیما پس از ۱۳۰۰ بار دور زدن مریخ در یک سال، از قطب‌ها گرفته تا ویژگی‌های سطحی آن به همراه پستی و بلندی‌ها به طور کامل عکس‌برداری کرده است.

دانشمندان چینی نه تنها توانستند در اولین اقدام به‌ طور موفقیت‌آمیزی کاوشگر خود را به مدار مریخ وارد کنند، بلکه مریخ‌نورد خود را روی سیاره سرخ به‌‌ درستی فرود آوردند و به گشت و گذار پرداختند.

اگر از تماشای تصاویر فضایی لذت می‌برید، به شما پیشنهاد می‌کنیم تصویر حیرت‌انگیز ناسا از کهکشان آندرومدا که به تازگی منتشر شده را هم تماشا کنید.

تصاویر این کاوشگر فضایی از مریخ

تصویر سطح مریخ توسط مدارگرد چینی

در میان تصاویر ارسالی، ابتدا قطب‌های مریخ مشاهده می‌شود، جایی که تمام منابع آب سیاره در آن قفل شده‌اند. در سال ۲۰۱۸ یک کاوشگر فضایی اروپایی نشان داد که در زیر این یخ‌های قطبی مریخ، آب وجود دارد.

تصاویر دیگر کاوشگر Tianwen-1 شامل دره ۴۰۰۰ کیلومتری به اسم «Valles Marineris» و چاله‌ای در مناطق بلند شمالی مریخ به اسم «Arabia Terra» می‌شود. همچنین تصویر با کیفیتی از آتشفشان ۱۸۰۰۰ متری «Ascraeus Mons» به دست آمده که ناسا برای اولین بار حدود ۵ دهه پیش آن را رویت کرده بود.

چاله روی مریخ توسط کاوشگر چینی

این کاوشگر در هر روز مریخ، سه بار به دور آن می‌چرخید و ارتباط میان زمین و مریخ‌نورد ژورانگ را روی سطح سیاره برقرار می‌کرد. در ادامه سرعت این مدارگرد از نوامبر سال ۲۰۲۱ به میزان ۷۸ متر بر ثانیه افزایش پیدا کرد تا پروسه نقشه‌برداری آغاز شود.

چاله های سطح مریخ توسط تاین‌ون

هنگامی که مدارگرد بالای سیاره درحال چرخش است، مریخ‌نورد ژورانگ هم روی سطح آن به کاوش بزرگ‌ترین چاله ناشی از برخورد در منظومه شمسی می‌پردازد. این ربات ۲۴۰ کیلوگرمی، ششمین مریخ‌نورد و اولین مریخ‌نورد غیرآمریکایی است که تاکنون به سطح مریخ رسیده است.

اگر از تماشای تصاویر مریخ حیرت‌زده شده‌اید، بد نیست تخمین ایلان ماسک از زمان فرود انسان‌ها روی مریخ را هم بخوانید.

مریخ‌نورد چینی روی سطح مریخ

نوشته کاوشگر فضایی چینی به طور کامل از سیاره مریخ تصویربرداری کرد اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

کشف کریستال نمک ۸۳۰ میلیون ساله که ممکن است دارای حیات زنده باشد!

خبر شوکه‌کننده‌ای که به تازگی در مجله Geology (زمین‌شناسی) منتشر شد، این ادعای حیرت‌انگیز را داشت که در درون یک کریستال نمک کهن ممکن است حیات وجود داشته باشد!

میکرواورگانیسم‌هایی (موجودات ریز میکروسکوپی) که در این نمک دیده می‌شوند، متعلق به ۸۳۰ سال پیش هستند. اما این تازه ابتدای کار است! اوج ماجرا این‌جاست که این موجودات ممکن است همچنان زنده باشند!

این نمک از لایه‌های سنگی در عمق حدود ۱۵۰۰ متری در مرکز استرالیا پیدا شده است. قدمت نمک‌های این قسمت در سال ۲۰۰۱ توسط روش تاریخ‌گذاری رادیومتری مشخص شده بود که نشان می‌داد این نمک به دوره پیشین‌زیستی نو (نئو پروتروزوئیک) باز می‌گردد؛ یعنی چیزی مابین ۱۰۰۰ تا ۵۴۱ میلیون سال پیش.

این نمک کریستالی دارای یک حباب از مایعی نمکی است. در ویدیوی زیر از یک کریستال نمک دیگر می‌توانید مشاهده کنید که هنگامی که حباب مایع در درون کریستال به دام افتاده، چگونه است.

وقتی دانشمندان این نمک را زیر میکروسکوپ‌های قوی‌تر با قابلیت بزرگ‌نمایی حدود ۲۰۰۰ برابر مورد بررسی قرار دادند، ساختارهایی مشاهده کردند که به نظر موجودات تک‌سلولی بودند. این ساختارها هم شامل پروکاریوت‌ها (موجودات بدون هسته سلولی) و هم شامل یوکاریوت‌ها (موجودات دارای هسته سلولی) می‌شوند که دانشمندان توانستند با تابش نور قطبیده و اشعه فرابنفش (UV) به وجود آن‌ها دست پیدا کنند. می‌توانید در عکس‌های زیر ساختارهای گفته‌شده را مشاهده کنید.

کریستال نمک ۸۳۰ میلیون ساله با حیات

اما چالش بعدی این دانشمندان بیش‌تر مغزمان را درگیر خواهد کرد. آیا این موجودات میکروسکوپی هنوز زنده‌اند؟ نویسنده این مقاله در مجله Geology نوشت:

«این قضیه محتمل است که میکرواورگانیسم‌های درون این کریستال از دوره پیشین‌زیستی نو همچنان دارای حیات باشند!»

آیا زنده بودن موجودات میکروسکوپی درون این کریستال ممکن است؟

کیتی بِنیسون، زمین‌شناس دانشگاه ویرجینای غربی در این باره می‌گوید:

چیزی که ما را متعجب کرد این بود که شکل و ابعاد این میکرواورگانیسم‌ها دقیقاً مطابق چیزی بود که علم به ما از موجودات ذره‌بینی آن دوره می‌گفت. و بله، ممکن است این موجودات هم‌چنان بعد از ۸۳۰ میلیون سال داخل این محیط زیست محافظت‌شده زنده مانده باشند.

ما با مطالعه حیات می‌دانیم که در محیط زیست‌هایی با شرایط وحشتناک، همچنان موجوداتی هستند که می‌توانند به حالتی مثل خواب زمستانی صرفاً برای بقا بروند. آن‌ها همچنان زنده خواهند ماند ولی فعالیت‌های زیستی آن‌ها کم‌تر خواهد شد.

برای تایید و بررسی این موضوع، راهی به جز باز کردن این کریستال نیست. کاری که می‌تواند بسیار پرخطر باشد – فراموش نکنید که ما همین الآن هم در میان یک پاندمی توسط یک ویروس میکروسکوپی هستیم. اما بنیسون در این باره می‌گوید:

تحقیقات و کارهای جزئی بسیار زیادی در سال‌های اخیر صورت گرفته‌اند تا به امن‌ترین راه برای باز کردن کریستال برسیم.

برنامه دانشمندان این است که به زودی این کریستال نمک را باز کنند و به اسرار درون آن دست پیدا کنند. ما هم مشتاقانه منتظر نتیجه این اتفاق خواهیم بود تا ببینیم بالاخره این حیات نزدیک به ۱ میلیارد ساله توانسته است نزدیک به ۱/۵ عمر زمین را زنده بماند یا خیر.

نوشته کشف کریستال نمک ۸۳۰ میلیون ساله که ممکن است دارای حیات زنده باشد! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

برای حفظ سلامتی چقدر به خوابیدن نیاز داریم؟

در این مقاله علمی از آی‌تی‌رسان، به یکی از مهم‌ترین عوامل سلامتی روان و ذهن می‌پردازیم و به این سوال پاسخ می‌دهیم که میزان خواب کافی چقدر باید باشد. با ما همراه باشید.

اغلب ما پس از خواب شبانه‌ نامناسبی که داشته‌ایم، به سختی می‌توانیم فکر کنیم؛ احساس خستگی مانع می‌شود تا ساده‌ترین کارهای مدرسه، دانشگاه یا سرکارمان را انجام دهیم. ممکن است حتی متوجه شوید که نمی‌توانید تمرکز کنید یا حافظه‌تان کار نمی‌کند. اگر این روند بدخوابی در دهه‌های مختلف زندگی‌مان راه پیدا کند، مسبب زوال فکری‌ خواهد شد.

بزرگ یا کوچک فرقی ندارد، خواب بد همچنین می‌تواند روی اخلاق و حال ما هم متاثر باشد. خب حالا به چه مقدار خواب نیاز داریم تا در طولانی مدت ذهن‌مان بهتر کار کند؟ مطالعات جدید ما که به تازگی در Nature Aging منتشر شده، برای این مسئله جوابی ارائه کرده است.

خواب یک مولفه مهم در شیوه‌ عملکرد مغز است. هربار که به خواب می‌رویم مغز ما انرژی خود را تامین می‌‌کند. علاوه بر آن مسائل اضافی ذهن را پاک و قدرت ایمنی‌مان را افزایش می‌بخشد؛ و مهمی برای تثبیت حافظه است که بخش‌های جدید حافظه را بر مبنای تجربیات‌ ما وارد بخش طولانی مدت ذهن‌مان می‌کند.

یکی دیگر از مزیت‌های خواب، کمک کردن به میزان انرژی و سلامتی‌مان است، به‌ گونه‌ای که می‌تواند به پیشرفت خلاقیت فردی‌مان کمک کند.

با مطالعه کودکان سه تا هجده ماهه به این نتیجه رسیدیم که خواب در سال‌های اولیه زندگی افراد نتیجه بهتری دارد، به عنوان نمونه پذیرش شرایط و عواطف نو را آسان‌تر خواهد کرد.

اینها همگی اولین بخشهای ساختار ذهنی ما هستند، مثل انعطاف پذیری شناختی (توانایی ما در تغییر دیدگاه‌مان) و سلامتی در سال‌های جاری زندگی.

به نظر میرسد که خواب به شبکه پیش‌فرض مغز (DMN) متصل است؛ این شبکه به بخشی‌هایی از مغز مربوط می‌شود که هنگام بیداری فعال‌ هستند اما کار خاصی نمی‌کنند مگر مغز را هنگام فکر به چیزهای مختلف آرام نگه دارد. این شبکه قسمت‌هایی دارد که برای کارکرد شناختی ما مهم است، مثل قشر پشتی (که هنگام اعمال رفتارهای شناختی متوقف می‌شود)، لوب‌های جداری (اطلاعات حسی را بکار می‌گیرند) و قشر جلویی (وابسته به برنامه ریزی و کارکردهای دشوارتر شناختی).

نشانه‌هایی هست که در هنگام بزرگ‌سالی و نوجوانی، خواب بد به این شبکه آسیب می‌رساند. بسیار مهم است که مغز ما در دوره‌های اول بزرگ‌سالی و نوجوانی کاملا فعال باشد. اگر این شبکه با اختلال مواجه شود، نتایجی همچون کاهش در تمرکز و پردازش ذهنی را در پی خواهد.

دشواری در به خواب رفتن یا بیدار شدن در خواب از عواملی است که با کهن سالگی این پردازش همراه می‌شود. این مشکلات بسیار در زوال شناختی و مشکلات روانی میان افراد مسن‌تر رایج است.

میزان خواب کافی

آزمایشات ما سعی داشت که رابطه‌ میان خواب، ادراک و سلامتی را بهتر متوجه شود. ما فهمیدیم که خواب ناکافی و یا بیش از حد مسبب شده قدرت ادراکی بیش از پانصد هزار نفر از مسن تا پیر کاهش پیدا کند. اگرچه که ما کودکان و نوجوانان را مورد مطالعه قرار ندادیم، زیرا از آنجایی که ذهن‌شان در حال پیشرفت است، امکان دارد که به ساعات خواب متغیرتری احتیاج داشته باشند.

نقطه کلیدی یافته‌هایمان این بود که هفت ساعت خواب شبانه بسیار مناسب‌تر است و کمتر انسان را در معرض مشکلات ادراکی قرار می‌دهد. در حقیقت، ما به این نتیجه رسیدیم آن دسته‌ که هفت ساعت را (به‌طور میانگین) می‌خوابند، در تست عملکرد بهتری نشان داده‌اند (سریع‌تر تست را تمام کردند، تمرکز تصویری و حافظه‌ای بالاتری داشتند) نسبت به آنانی که کمتر یا بیشتر در شبانه‌روز می‌خوابیدند. همچنین، افراد باید هفت ساعت خواب را کامل و بدون توقف داشته باشند.

ناگفته نماند، همه‌ ما به کمبود خواب به شکلی متفاوت ری‌اکشن نشان می‌دهیم. در مطالعات‌مان نشان داده شد که رابطه‌ میان مقدار خواب، ادراک و سلامت روانی، بیشتر متاثر از ژنتیک و ساختار مغز بوده است. بزرگترین بخشی که در مغز متاثر از میزان و شیوه‌ خواب است، هیپوکامپوس نام دارد: نقش اصلی‌اش در یادگیری و حافظه و به علاوه قسمت‌های جلویی قشر است که از بالا به پایین عواطف را درگیر می‌کند.

اگرچه که خواب می‌تواند بر مغز ما تاثیر بگذارد، برعکس‌اش هم ممکن است. شاید عواملی مثل انقباض مغز به دلیل سن، که بی‌خوابی در ساعات خواب را به همراه دارد یکی از چیزهایی باشد که در اوان پیری افراد را درگیر مشکلاتی می‌کند. برای نمونه، تولید ملاتونین که یک هورمون کنترل کننده‌ چرخه‌ خواب در بزرگسالان است، از حد معمول کمتر می‌شود. این یافته ثابت می‌کند که میان میزان خواب و احتمال دچار شدن به بیماری‌های آلزایمری رابطه‌ای وجود دارد.

با اینکه هفت ساعت خواب برای جلوگیری از زوال عقل پیشنهاد شده، مطالعات ما نشان داده که خواب کافی با کمک کردن به حافظه افراد می‌تواند از عوارض دچار شدن به آن هم جلوگیری کند. این مسئله اهمیت ثبت ساعات و میزان خواب را در بیماران دچار به این بیماری نشان می‌دهد.

خب، برای افزایش سلامتی و ادراک‌مان، چگونه برای میزان خواب کافی برنامه‌ریزی کنیم؟

شروعاش میتواند از دمای مناسب اتاق شما باشد؛ خنک و دارای هوا. همچنین باید از نوشیدن الکل و دیدن فیلم‌های هیجانی (یا هرچیزی که شما را هیجان‌زده می‌کند) پیش از خواب پرهیز کنید. ایده‌آل‌اش این است که ریلکس باشید و به چیزهایی که شما را خوشحال و آرام می‌کند (مثلا یک خاطره‌ خوب لب ساحل) فکر کنید.

با پیشرفت تکنولوژی، نرم‌افزارها و ابزارهایی هم در دسترس‌اند که می‌توانند به میزان و شیوه‌ خواب شما کمک کنند.

برای اینکه از زندگی لذت ببرید و به گونه‌ای مثبت عملکرد نشان دهید، پیشنهاد می‌شود برنامه‌ خواب‌تان را یادداشت کنید تا از چرخه‌ خواب هفت ساعته‌تان اطمینان پیدا کنید.

نوشته برای حفظ سلامتی چقدر به خوابیدن نیاز داریم؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

آیا می‌توانیم دو برابر سرعت نور حرکت کنیم؟!

در این مقاله کوتاه از آی‌تی‌رسان، به یکی از سوالات علمی کودکان پاسخ می‌دهیم: آیا انسان می‌تواند دو برابر سرعت نور حرکت کند؟ و این مسئله چه نتیجه‌ای را در پی خواهد داشت؟ تا جایی‌که ما می‌دانیم، ‌چنین امری برای یک انسان ممکن نیست. در واقع، به طور کلی هیچ چیزی با وزنی که من یا شما داریم، نمی‌تواند از سرعت نور پیشی گیرد. اگرچه، برای برخی اجزای عجیب و غریب‌تر، سفر کردن با سرعتی که دو برابر سرعت نور باشد چیزی ناممکن نیست و این اجزا شاید بتوانند به زمانی که حرکت کردند بازگردند.

محدودیت جهانی سرعت

یکی از بهترین نظریه‌های فیزیک در حال حاضر، نظریه‌ نسبیت اینشتین است. براساس این نظریه، سرعت نور مسبب شده که هرچیز جرم داری، نتواند به سرعت نور حرکت کند.

این نظریه به خصوص به ما می‌گوید که هیچ چیزی نمی‌تواند از سرعت نور پیشی بگیرد. برای اینکه بخواهیم یک چیز جرم‌دار را به سرعت حرکت دهیم، احتیاج به نیرو داریم. هرچه بخواهیم آن چیز سریع‌تر حرکت کند، باید نیروی آن را هم افزایش بخشیم.

معادلات نسبیت به ما می‌گوید که هر موجودیتی، با هر مقدار از جرم،‌ نیازمند نیرویی بی‌نهایت خواهد بود تا بتواند سریع‌تر از نور حرکت کند. اما هر منبع انرژی‌ که ما به آن دسترسی داریم، بی‌نهایت نیست: هرکدام‌شان به گونه‌ای دارای محدودیت هستند.

این مقاله را هم بخوانید: آیا تاریکی مانند نور دارای سرعت است؟

البته این مسئله محتمل است که دنیای ما تنها به تعداد محدودی از انرژی دسترسی دارد. این بدین معناست که انرژی کافی در دنیا وجود ندارد تا بتواند چیزی جرم‌دار را به سرعتی دو برابر سرعت نور حرکت دهد.

از آنجایی که من و شما هم جرم داریم، بهتر است توقع نداشته باشید که به همین زودی‌ها قادر به سفر کردن با دو برابر سرعت نور باشیم. به عقیده آلبرت اینشتین، هرچیزی که فضایی را پر کند و دارای جرم باشد، قادر نیست که سریع‌تر از سرعت نور حرکت کند.

تاکیو‌ن‌ها

این محدودیت جهانی سرعت، شامل هرچیزی می‌شود که ما جرم عادی می‌نامیم. اگرچه ذرات فرضی‌ هستند به نام تاکیون‌ها که دارای جرمی خاص هستند که در دسته‌ جرم‌های تخیلی قرار می‌گیرند.

هیچ مدرکی مبنی بر وجود تاکیون‌ها وجود ندارد. اما براساس نظریه نسبیت، وجودشان غیرممکن نیست. اگر واقعا تاکیون‌‌ها وجود داشته باشند، می‌توانند سریع‌تر از سرعت نور حرکت کنند. همانطور که چیزی جرم‌دار نمی‌تواند سرعتی بیش از سرعت نور داشته باشد، تاکیون‌ها هم نمی‌توانند با سرعتی کمتر از سرعت نور در حرکت باشند.

برخی فیزیکدانان باور دارند که تاکیون‌ها وجود دارند و دائما در حال حرکت در جهت مخالف زمان هستند. به همین دلیل است که در کتاب‌ها و فیلم‌های علمی-تخیلی،‌ تاکیون‌ها در بخش‌های مربوط به سفر به زمان عنوان می‌شوند.

ایده‌هایی مبنی بر قادر کردن تاکیون‌ها به ساخت ماشین زمان وجود دارد. اما در حال حاضر، این ایده چیزی جز رویایی دور نیست، ‌چرا که هنوز وجودشان به اثبات نرسیده.

میانبرها

ناامید کننده‌ است که نمی‌توانیم سریع‌تر از سرعت نور حرکت کنیم. نزدیک‌ترین ستاره به ما خورشید است که ۴.۳۵ سال نوری از ما فاصله دارد. در نتیجه، سفر به خورشید با سرعت نور بیش از چهارسال طول خواهد کشید.

دورترین ستاره‌ای هم که پیدا کرده‌ایم، ۲۸ بیلیون سال نوری از ما فاصله دارد. پس بهتر است که بیخیال نقش بندی‌ کلی از جهان شویم. لازم به ذکر است که، نظریه نسبیت امکان وجود کرم چاله‌ها را به ما داده است.

کرم چاله، میانبری میان دو نقطه در فضاست. برای مثال، اگر به طور عادی یک ستاره ۴.۵ سال نوری از ما فاصله داشته باشد، با کمک کرم چاله، این مسیر به چندین ساعت تقلیل پیدا خواهد کرد.

واقعی بودن کرم‌ چاله‌ها می‌تواند سفر به نقاط خیلی دور را در چند ساعت امکان‌پذیر کند؛ همچنین به ما کمک می‌‌کند که دورترین نفاط جهان را تنها در طی یک دوره از زندگی‌مان سفر کنیم.

اما متاسفانه، کرم چاله‌ها همچون تاکیون‌ها فرضیه‌ای بیش نیستند.

کرم چاله را می‌توان همچون تونلی در نظر گرفت که دو نقطه از فضا را به‌ یکدیگر متصل می‌کند.

دو برابر سرعت نور

اگر دو برابر سرعت نور حرکت کنیم، چه می‌شود؟

با اینکه نمی‌توانیم سریع‌تر از سرعت نور حرکت کنیم، اما با اینحال می‌توانیم تصور کنیم که در واقعیت چگونه خواهد بود. این‌گونه اندیشیدن را تفکر خلاف‌آمدی می‌گوییم. درواقع امکاناتی را در نظر می‌گیریم که اگر جهان ما متفاوت بود، به واقعیت می‌پیوستند.

چیزهای زیادی هست که می‌توانیم ممکن بودنشان را با تغییری در فیزیک‌شان در نظر بگیریم.

در نهایت؛ ما نمی‌توانیم با قاطعیت کامل بگوییم که آیا قادر هستیم سریع‌تر از نور حرکت کنیم یا نه. اما می‌توانیم ممکن بودن‌ و نتیجه‌اش را تصور کنیم. اصلا آیا به زمان گذشته باز خواهیم گشت، آنطور که دانشمندان از تایکون‌ها می‌‌گویند؟

این را به شما و تصورتان واگذار می‌کنیم تا بلکه به ایده‌هایی جدید برسید!

نوشته آیا می‌توانیم دو برابر سرعت نور حرکت کنیم؟! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.