صداها در سیاره مریخ بسیار متفاوت نسبت به زمین هستند

گفت‌وگو کردن و انتقال صدا در سیاره مریخ دشوار خواهد بود. بخشی از آن به این خاطر است که هوای این کره قرمز بسیار سرد است، پس ممکن است مجبور شوید که تند و ناشمرده سخن بگویید. به غیر از آن، اتمسفر نازک سیاره مریخ غالباً شامل کربن دی‌اکسید می‌شود و همین اجازه نمی‌دهد که صدا به راحتی انتقال پیدا کند. درواقع، در مریخ اگر کسی که کنار شما است، شروع به صحبت کند، شما صدای او را در حالتی می‌شنوید که انگار ۶۰ متر (۲۰۰ فوت) از شما فاصله دارد.

بپتیست چاید می‌گوید: «تفاوت صدا در سیاره مریخ، نسبت به زمین آنقدر زیاد است که بهتر است اصلا صحبت نکنید!» او همچنین استفاده از میکروفون یا هدست را، حتی در فاصله‌ای بسیار کوتاه پیشنهاد می‌کند. چاید، دانشمند نجوم در آزمایشگاه ملی لوس آلاموس، واقع در مکزیک نو است. او و همکارانش تعدادی از یافته‌های جدیدشان را راجع به صدا در مریخ در شماره ۲۶ مجله Nature به اشتراک گذاشته‌اند.

چاید و گروهش برخی از اولین صداهای ضبط شده در سیاره قرمز را بررسی کردند. این صداها توسط میکروفون مریخ‌نورد استفامت ناسا ضبط شده‌اند. این ربات فضایی سیاره مریخ را از فوریه ۲۰۲۱ تحت نظر داشته است.

آنچه که مریخ‌نورد استقامت ضبط کرد، صدای رویدادها در مریخ نبود. بلکه صداهایی بودند که ربات هنگام ضربه زدن به سنگی کوچک ایجاد می‌کند. آن صدا تبدیل به موج صوتی شد؛ یعنی شبیه به رعد و برق، اما بسیار کوتاه‌تر. چاید و گروهش تقریبا یافته‌ای پنج ساعته از چنین صداهایی دارند.

زاپ‌های لیزری

این صداها توسط میکروفون مریخ‌نورد استفامت ناسا، با فاصله ۱۶۰ میلیون کیلومتر (۱۰۰ میلیون مایل) از زمین ضبط شده‌اند. هنگامی که ربات به سنگی که نزدیکش است برخورد می‌کند، چنین صدایی ایجاد می‌شود:

این یافته به سایر محققان اجازه داد تا سرعت صدا را روی مریخ اندازه‌گیری کنند که به چیزهایی جالب رسیدند. در محدوده شنوایی انسان، صداهای بلند تقریبا ۲۵۰ متر بر ثانیه (۵۳۷ مایل بر ساعت) حرکت می‌کنند. صداهای کم، آرام‌تر و با سرعت تقریبا ۲۴۰ متر بر ثانیه (۵۳۷ مایل بر ساعت) حرکت می‌کنند. موج‌های صداهایی که کمتر هستند تنها چند متر حرکت می‌کنند و بعد هم بی‌صدا می‌شوند. صداهای بلندتر هم هرچقدر در فاصله‌ی کمتری باشند، زودتر تمام می‌شوند.

اندی پیاسک، فیزیکدان دانشگاه واشنگتون، می‌گوید: «برای انسان‌هایی که روی زمین زندگی می‌کنند، ممکن است بسیار عجیب باشد. اما این موضوع بسیار منطقی است.» وی در تحقیقاتی که تازگی انجام شده دخالتی نداشته است، اما رشته مطالعاتش مربوط به چگونگی حرکت موج صدا از میان چیزهای مختلف است.

هنگامی که موج صدا از میان هوا و مایع حرکت می‌کند، به مولکول‌هایی که اطرافش را گرفته‌اند انرژی مضاعف می‌دهد. هوا هم آن انرژی را با خود حمل می‌کند. چنین مبحثی را اثر رهایش می‌گوییم.

برای آنکه موج‌های صدا در هوا حرکت کنند، رهایش به فرکانس صدا و مولکول‌هایی که در هوا هستند بستگی دارد. در مریخ، رهایش پس از صدای بلند سریع‌تر نسبت به صدای کم اتفاق می‌افتد. علتش این است که اتمسفر فشار کمتری دارد و اغلب از کربن دی‌اکسید ساخته شده است.

پیاسک می‌گوید «چنین مسئله‌ای روی زمین رخ نمی‌دهد،‌ چون اتمسفر زمین بسیار بیشتر از مریخ است.» به علاوه، بیشتر اتمسفر زمین را نیتروژن شامل می‌شود. تحت چنین شرایطی، اثر رهایش برای صداهای کم و زیاد به یک گونه عمل خواهد کرد. به طور کلی روی زمین، تمام اصوات ۳۴۳ متر بر ثانیه حرکت می‌کنند (۷۶۷ مایل بر ساعت). برای اینکه بشنوید چطور صداها میان زمین و مریخ تفاوت دارند، می‌توانید به این بخش از وبسایت ناسا بروید.

اگر در مریخ یک آهنگ از بلندگو پخش می‌شد، صداهای بلندتر زودتر به گوش شنوندگان می‌رسید، و بعد صداهای کم. چاید می‌گوید: «اینطور تصور کنید که مثلا روی سیاره مریخ، شهری با پرندگان بود. پرندگان فرکانس بسیار بالایی دارند و شما نمی‌توانستید صدایشان را بشنوید. تنها صدایی که به گوش‌تان می‌رسید صدای شهر بود.»

البته که در مریخ پرنده‌ای وجود ندارد؛ اما این مسئله دلیل مطالعات صوتی دانشمندان روی سیارات بیگانه نیست. به نظر بپتیست چاید، اندازه‌ گیری سرعت صدا می‌تواند به دانشمندان زمینه‌ای مناسب را برای شناخت اتمسفر مریخ دهد. فشار هوا، دما و رطوبت همگی بر میزان سرعت صدا موثر هستند. پس با مطالعه سرعت صدا در طی زمان، دانشمندان می‌توانند آب و هوای مریخ را هم بشناسند. چاید می‌گوید: «بدین وسیله ما قادر خواهیم بود تا کوچک‌ترین تغییرات آب و هوایی را تشخیص دهیم، حتی به‌طور روزانه.»

وی همچنین اضافه می‌کند: «به کمک مریخ‌نورد استفامت، صدای بیشتری از مریخ در زمین خواهیم داشت. دانمشندان می‌توانند تغییرات صوتی را در طی فصل‌های مختلف بررسی کنند. ما بسیار مشتاق هستیم تا تغییرات صوتی مریخ را در فصل‌های زمستان و پاییز بشنویم.»

اگر از خواندن این مطلب لذت بردید، حتماً تصاویر تازه کاوشگر فضایی چینی از مریخ را ببینید.

نوشته صداها در سیاره مریخ بسیار متفاوت نسبت به زمین هستند اولین بار در اخبار فناوری و موبایل منتشر شد.

چین: احتمالا سیگنال‌هایی از طرف موجودات فضایی دریافت کرده‌ایم

تلسکوپ Sky Eye چشم آسمان در چین

خبر دریافت سیگنال از طرف موجودات فضایی، توسط دانشمندان چینی در سطح آنلاین منتشر شد اما بلافاصله آن را پاک کردند.

بر اساس اخباری که در تاریخ ۱۴ ماه جون منتشر شد، دانشمندان واقع در دانشگاه بیجینگ اعلام کردند: «ما چندین نشانه پیدا کرده‌ایم که ممکن است وجود موجودات فضایی خارج از سطح کره زمین را اثبات کند.»

این سیگنال‌ توسط تلسکوپی ۵ هزار متری با دیافراگمی کروی (FAST) که توسط خود چینی‌ها ساخته شده‌، ثبت شده است. این تلسکوپ، که به آن چشم آسمان هم می‌گویند از بزرگترین تلسکوپ‌های دنیا به حساب می‌آید. از سال ۲۰۱۹، هدف این وسیله برای ثبت نشانه‌هایی بود که ممکن است به‌واسطه موجودات فضایی به ما برسد. در سال ۲۰۲۰، محققان متوجه دو نوار کم پهنا در سیگنال‌ها شدند. بعد از آن، در سال ۲۰۲۲، دوباره سیگنالی عجیب دیده شد که در مجموع، ما را با سه یافته غیرعادی تنها می‌گذارد.

از آنجایی که سیگنال‌های داده شده با پهنایی کم هستند و می‌دانیم که معمولا چنین سیگنالی را دستگاه‌های انسانی می‌توانند دریافت کنند؛ شاید بتوان به این نتیجه رسید که موجودات فضایی بوده‌اند که سیگنال‌ها را تولید کرده‌اند. البته، دانشمندان می‌گویند که در حال حاضر کشفیات‌شان بسیار سطحی هستند و تا موقعی که به جوابی قطعی نرسیده‌اند، نباید چنین چیزهایی را جدی گرفت.

ژانگ تونگجی مسئول دانشگاه Normal واقع در پکن اعلام کرد: «این‌ها چندین باند الکترومغناطیسی بودند که با آن‌هایی که سال‌های گذشته دریافت کردیم، تفاوت دارد. تیم ما در تلاش است تا اطلاعات بیشتری را جمع آوری کند.» وی همچنین اضافه کرد: «شانس اینکه سیگنال‌های دریافت شده نوعی تداخل رادیویی هم باشند، بسیار زیاد است. در نتیجه ما به زمانی زیاد برای تحقیق و شناخت آن‌ها نیاز داریم.»

پس از انتشار، این خبر در شبکه‌های اجتماعی بزرگ چین پخش شد و توسط تعدادی دیگر از رسانه‌های دولتی باز نشر شد. علت پاک شدن‌ این خبر مدتی پس از انتشارش، هنوز آشکار نیست.

قبلا هم پیش آمده که چنین سیگنال‌هایی از اعماق فضا به‌واسطه موج‌های رادیویی دیده که از طرف موجودات فضایی تلقی شود. در آگوست سال ۱۹۷۷، یک تحقیق SETI توسط دانشگاه اوهایو صورت گرفت. در این تحقیق که به واسطه تلسکوپ Big Ear انجام شده بود، دانشمندان شاهد شیوعی سخت و طولانی مدت از الکترومغناطیس‌ها بودند که باعث شد آن را نشانه‌ای از سمت موجودات فضایی بدانند. جری اهمن که هنگام دریافت این سیگنال با تلسکوپ درحال کار کردن بود، بلافاصله بعد از مشاهده آن، روی گزارش کلمه Wow! را با خودکاری قرمز نوشت.

سیگنال معروف به Wow!

نتیجه کاوش فضا در بخشی که این سیگنال‌ها ایجاد شده‌اند، ناموفق بوده و تحقیقات پس از آن هم این امکان را مطرح کرده که احتمالا تمامی این سیگنال‌ها از ستاره‌ای همچون خورشید منشأ گرفته‌اند. با همه‌ این وجود، هنوز هم نمی‌‌دانیم دقیقا از کجا و چرا چنین سیگنال‌هایی دیده شده‌اند.

فضانوردان چینی بسیار مشتاق هستند تا جلوی تداخلات رادیویی را بگیرند، چرا که در گذشته، باعث شده شناخت موجودات فضایی را ناممکن کند. در سال ۲۰۱۹، فضانوردان سیگنالی را از موقعیت کره‌ زمین تا نزدیک‌ترین ستاره به خورشید (تقریبا با فاصله ۴.۲ سال نوری) دیدند. این سیگنال یک موج رادیویی با پهنای کم بود که معمولاً توسط ابزارهای انسانی می‌تواند دریافت شود، همین مسئله سبب شد که دانشمندان احتمال بدهند که این سیگنال به دست موجودات فضایی ساخته شده است. دو سال پس از آن ماجرا، تحقیقات جدید نشان داد که آن سیگنال چیزی جز نتیجه خطای انسانی نبوده است. همچنین بین سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴، تعدادی سیگنال مشابه دریافت شد، که باز هم احتمال می‌رفت از سوی موجودات فضایی باشند، اما بعدها متوجه شدیم علت این خطا مایکروویو کردن غذا توسط دانشمندان بوده است.

تونجی اعلام کرده است که گروه همکارانش می‌خواهند تمام سیگنال‌های دریافت شده را بارها و بارها در معرض مطالعه قرار دهند که تا جای ممکن از آن‌ها اطلاعات به دست آورند.

ژانگ گفت: «ما بسیار امیدواریم که تلسکوپ FAST، نشانه‌هایی کافی برای اثبات وجود موجودات فضایی را دریافت کند.»

دریافت سیگنال از موجودات فضایی تلسکوپ چشم آسمان در چین Sky Eye

اختلاف میان اندازه و سن جهان و عدم وجود اطلاعات درست که به ما نشان دهد موجودات دیگری هم خارج از کره زمین زندگی می‌کنند، بسیاری از دانشمندان را به دردسر انداخته است. این اختلاف را، اختلاف فرمی نامگذاری کرده‌اند، چرا که انریکو فرمی یکی از دانشمندان برنده جایزه نوبل، هنگام سخنرانی خود اعلام کرد: «خب… حالا بقیه (موجودات) کجا هستند؟»

نوشته چین: احتمالا سیگنال‌هایی از طرف موجودات فضایی دریافت کرده‌ایم اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

جالب‌ترین اکتشافات علمی ماه میلادی گذشته

اکتشافات علمی جدید

دنیای اطراف ما همواره درحال تغییر و تحول است. حتی وقتی شکل و شمایل آن هم یکسان باشد، ما دائماً درحال کشف اطلاعات جدید هستیم که دانش ما از جهان اطرافمان را بیش‌تر کند. درست در لحظه‌ای هم که تئوری جدیدی شکل می‌دهیم، یک کشف دیگر نظریه جدید ما را به چالش خواهد کشید. در واقع این خاصیت علم است که همواره خود را به چالش بکشد تا نزدیک‌ترین نظریه به حقیقت را پیدا کند. پس هر روز دانشمندان به دنبال اکتشافات جدید علمی و بررسی داده‌های قبلی خود هستند. از کشف احتمال حیات ۸۳۰ میلیون ساله میکروسکوپی در کریستال نمک گرفته، تا تصویربرداری کامل از مریخ، دانشمندان در هر ابعاد و اندازه‌ای به دنبال بررسی مرزهای حقیقت هستند.

لیست کردن تمام اکتشافات علمی ماه گذشته، کاری غیرقابل انجام است. دلیل غیرممکن بودن این کار هم تلاش‌های شبانه‌روزی دانشمندان در سراسر دنیاست. ولی در این مقاله تلاش کردیم جالب‌ترین اکتشافات علمی ماه ژوئن سال ۲۰۲۲ را برای شما به طور خلاصه مرور کنیم. امیدواریم هنگامی که منتظر دستاوردهای ماه جدید هستیم، از خواندن این مقاله لذت ببرید.

 

چرا اورانوس و نپتون رنگ‌های متفاوتی دارند؟

رنگ اورانوس و نپتون

وقتی حرف از غول‌های گازی می‌شود، مشتری و زحل موضوع اصلی بحث ما خواهند بود. این موضوع منطقی است؛ مشتری عظیم‌ترین سیاره منظومه ماست و سیستم طوفان پیچیده‌ای دارد. زحل هم با ظاهر زیبا و حلقه دور خود، دلرباترین سیاره منظومه شمسی به شمار‌ می‌آید.

در کنار این غول‌های گازی، دو سیاره دیگر هم دارای حقایق جالبی هستند: اورانوس و نپتون – کوچک‌ترین و دورترین سیارات منظومه شمسی. هر دو سیاره دارای اتمسفر مشابهی هستند، عمدتاً هم از هیدروژن، هلیوم و متان تشکیل شده‌اند. درحالی که متان فقط ۲.۳٪ اتمسفر اورانوس و ۱.۵٪ اتمسفر نپتون را تشکیل می‌دهد، این متان است که رنگ آبی آن‌ها را تعیین می‌کند!

دانشمندان به تازگی متوجه آن شده‌اند که با وجود این‌که این دو سیاره بسیار شبیه به هم هستند، دلیل تفاوت رنگ آن‌ها وجود یک لایه مه در وسط اتمسفر آن‌هاست! متان داخل اتمسفر با فشرده شدن به برف یا کریستال یخ تبدیل می‌شود که نور را منحرف می‌کند.

به دلیل آن که نپتون نسبت به اورانوس اتمسفر فعال‌تری دارد، جنبش ذرات متان بیش‌تر و شانس تشکیل یک لایه برف متانی ثابت کم‌تر است.  پس این لایه مه که «Aerosol-2» نام دارد، در اورانوس کلفت‌تر خواهد بود و حالت مه غلیظ‌تری به خود می‌گیرد. پس نپتون رنگ آبی روشن‌تری دارد چون مه آن کم‌تر است و اورانوس به دلیل غلظت بیش‌تر لایه Aerosol-2، رنگ آبی پررنگ‌تری دارد.

 

مشتری جوان سیارات دیگر را خورده است!

چرا سیاره مشتری بسیار بزرگ است؟

مشتری با جرمی حدود ۳۱۸ برابر زمین، حقیقتاً وحشتناک است. برای مقایسه، زحل خیلی از مشتری کوچک‌تر نیست و شعاعی نزیک به آن دارد، ولی جرم آن تنها ۹۵ برابر زمین است. تعجبی هم ندارد که مشتری محبوبیت بسیار زیادی بین ستاره‌شناسان مبتدی و حرفه‌ای دارد. مشتری با ده‌ها ماه و کشش گرانشی مناسبی که دارد، از زمین ما در برابر اجرام فضایی محافظت می‌کند.

اما دانشمندان به تازگی کشف کرده‌اند که با وجود آن که مشتری محافظت‌کننده اصلی سیارات منظومه شمسی است، تاریخ آن خالی از خشونت نیست! تحقیقات تازه نشان می‌دهند که احتمالاً مشتری در زمان شکل‌گیری خود با خوردن سیارات ریزتر به این بزرگی رسیده است!

این تحقیق نه تنها درمورد شکل‌گیری سیاره مشتری به ما اطلاعات خوبی داد، بلکه به کلی به ما از پیدایش سیارات گازی دورتر، ایده‌های جدیدی داد. همچنین این کشف می‌تواند به دانشمندان برای پی بردن به ساختار درونی مشتری کمک کند. چون ما می‌دانیم که مشتری تماماً از گاز نیست، و پشت لایه گازی غلیظ و پهن آن ممکن است شرایط به گونه دیگری باشد.

کره زمین غذای مشتری

پس ما بسیار خوش‌شانس هستیم که کره ما دور از این غول گازی شکل گرفت، وگرنه احتمالاً قبل از این‌که فرصت به‌وجود آمدن داشته باشیم، یک میان‌وعده خوش‌مزه برای محافظ فعلی زمین می‌شدیم.

خرس‌های قطبی درحال فرگشت برای سازگاری با تغییرات اقلیمی هستند

خرس قطبی درحال شیرجه زدن

تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین ناشی از انتشار دی‌اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر، بزرگ‌ترین نگرانی حال حاضر زمین است. ارگان‌های مختلف هم همیشه به ما درمورد آن هشدار داده‌اند، مثل هشدار سازمان ملل از گرم شدن زمین تا سال 2100. افزایش دما و ذوب شدن یخ‌ها باعث به‌‌خطر افتادن زندگی گونه‌های مختلفی در این سیاره می‌شود.

خرس‌های قطبی ساکن در قطب شمال، یکی از این گونه‌ها هستند و یخی که زمین، محیط زیست و خانه آن‌ها به حساب می‌آید درحال آب شدن است. آب شدن یخ‌های قطبی به این معنی است که این خرس‌های زیبا، مکان کم‌تری برای شکار و زندگی خواهند داشت. خرس‌های قطبی درحال حاضر به دلیل تغییرات اقلیمی که ما انسان‌ها روی زمین به‌وجود آورده‌ایم، یک گونه درحال انقراض به حساب می‌آیند.

حالا طی گزارشی که در مجله Science در ماه گذشته منتشر شد، گروهی از خرس‌های قطبی در جزیره گرینلند کشف شده‌اند که دیگر برای شکار و زندگی وابسته به یخ‌های دریا نیستند! بلکه آن‌ها با استفاده از آب‌های تازه ناشی از ذوب شدن کوه‌های یخی زندگی و شکار می‌کنند.

این اکتشاف که نمونه بارزی از فرگشت موجودات است، به ما این امید را می‌دهد که خرس‌های قطبی درحال سازگاری بیش‌تر با گرمایش زمین هستند. این یعنی در دهه‌های آینده که متاسفانه خبری از یخ‌های قطبی نخواهد بود، خرس‌های قطبی شانس بالایی برای ادامه بقای خود دارند.

رشد تاندون و بافت‌های انسانی روی اسکلت ربات

پرورش بافت انسان در اسکلت روبات

امروزه اکثر ارگان‌هایی که پیوند زده می‌شوند، از اهداکننده‌های زنده یا جای دیگری در بدن خود فرد برداشته می‌شوند. اما در‌ آینده احتمال دارد این شرایط تغییر کند!

دانشمندان سال‌ها تلاش کرده‌اند تا بتوانند تاندون‌های آزمایشگاهی بسازند تا برای پیوند به بدن انسان مناسب باشد. هرچند آن‌ها توانسته‌اند در آزمایشگاه بافت‌هایی پرورش دهند، اما موفقیتی در پیوند آن‌ها با بدن انسان‌ها اتفاق نیفتاده بود. دانشمندان بر این باورند که بافت‌هایی که به‌طور طبیعی در بدن ما رشد می‌کنند، کشش‌ها و پیچش‌های مختلفی را متناسب با حرکت بدن ما تجربه می‌کنند که باعث انعطاف‌پذیری و افزایش کاربری آن‌ها می‌شود.

پس از آن دانشمندان پلتفرمی ساختند که حرکات طبیعی بدن انسان را تقلید کند، به این امید که سرانجام آن تولید موفقیت‌آمیز بافت‌ها و تاندون‌ها باشد. یک بیوراکتور در بالای یک اسکلت رباتیک انسان‌مانند کارگذاشته شده بود و شونه‌ها و مفاصل این ربات به گونه‌ای بود که دقیقاً موقعیت و حرکات بافت‌های بدن انسان شبیه‌سازی شود.

بعد از یک دوره ۱۴ روزه، آنالیز سلول‌ها در راکتور نشانه‌هایی از تغییرات در ژن این بافت‌ها در راستای بهبود انعطاف‌پذیری و کارایی داشت. این یعنی ما یک قدم نزدیک‌تر به ساخت تاندون‌ها و بافت‌های قابل پیوند به انسان در بدن‌های مصنوعی هستیم!

تقویت سیستم ایمنی بدن برای از بین بردن سرطان

 درمان جدید سرطان MMRd

اکثر بیماری‌هایی که با آن مواجه می‌شویم، پس از یکی دو هفته خودبه‌خود یا به لطف آنتی‌بیوتیک‌ها از بین خواهند رفت. اما سرطان اینگونه نیست! شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا قطع عضو راه‌های معمول درمان تومورهای سرطانی هستند.

دانشمندان در ماه گذشته به فکر شیوه جدیدی از درمان سرطان افتادند که روی نوع خاصی از سرطان به اسم MMRd مورد آزمایش قرار گرفت. این مدل سرطان درواقع سیستم ایمنی بدن را گول می‌زند تا اهمیتی به آن ندهند. چون معمولاً وقتی سلولی دچار تغییرات گسترده می‌شود، با پاسخ ایمنی مواجه شده و از بین خواهد رفت، ولی سرطان‌های MMRd سیگنالی به سیستم ایمنی بدن ارسال می‌کنند تا از آن‌ها محافظ شود. به همین دلیل هم عمدتاً این مدل از سرطان با قطع عضو درمان می‌شود.

دانشمندان به فکر راهی برای این‌که پوشش جعلی این سلول‌های سرطانی را از بین ببرند افتادند تا سیستم ایمنی بدن آن‌ها را شناسایی و از بین ببرد. آن‌ها ۱۴ مریض با سرطان MMRd را مورد آزمایش بالینی قرار دادند و به آن‌ها یک مهارکننده وارسی ایمنی به اسم «Jemperli» دادند.

هرچند ابعاد این آزمایش بسیار کوچک بود، ولی نتیجه آن باورنکردنی بود. پس از چند مرتبه درمان، اکثر بیماران حال بهتری پیدا کرده بودند و پس از پایان کامل آزمایش، هیچ‌کدام از بیماران نشانه‌ای از سرطان نداشتند! تبعاً دیگر این بیماران نیازی به پرتودرمانی، شیمی‌درمانی یا جراحی هم نداشتند. حالا دانشمندان درحال تحقیق درباره این موضوع هستند که آیا برای انواع دیگر سرطان هم می‌توان از چنین درمانی استفاده کرد یا خیر.

قهوه شیرین باعث افزایش عمر می‌شود

قهوه باعث افزایش عمر می‌شود

اگر از کسانی که روزانه قهوه می‌نوشند درمورد احساس آن‌ها پس از نوشیدن قهوه بپرسید، احتمالاً به شما می‌گویند که انگار جانی تازه می‌گیرند. مطالعات جدید نشان می‌دهند که ممکن است این حرف حقیقت داشته باشد!

مطالعه‌ای تازه روی ۱۷۰.۰۰۰ داوطلب با میانگین سنی ۵۵ سال در این مورد صورت گرفت. داوطلبان در بازه‌ای ۹ ساله تحت آزمایش و ردیابی بودند و میزان و مدل مصرف قهوه روزانه خود را گزارش می‌دادند.

محققان پس از اتمام این دوره، به مطالعه نتایج و پیدا کردن ارتباط مرگ و میر آن‌ها در این زمان با میزان و مدل قهوه مصرفی پرداختند. تقریباً ۳۲۰۰ مرگ که حدود سه‌چهارم آن‌ها بر اثر سرطان یا بیماری‌های قلبی عروقی بود در زمان این آزمایش اتفاق افتاد. محققان به این نتیجه رسیدند که این مدل مرگ با نسبت بسیار بیش‌تری برای داوطلبانی که قهوه نمی‌نوشیدند اتفاق افتاده بود!

به طور کلی هر میزانی از مصرف قهوه بین ۱۶٪ تا ۲۱٪ شانس مرگ و میر را نسبت به کسانی که قهوه مصرف نکرده بودند کاهش داده بود. حالا نکته جالب‌تر و شوکه‌کننده دیگر این بود که داوطلبانی که روزانه بین ۱.۵ تا ۳.۵ فنجان قهوه با یک قاشق چای‌خوری شکر مصرف می‌کردند، ۲۹٪ تا ۳۱٪ شانس کم‌تری برای مرگ و میر در دوره آزمایش داشتند!

در کل می‌توان گفت نتیجه این تحقیق توسط محققان این بود که مصرف قهوه کم‌شیرین بین داوطلبان ارتباط مستقیمی با خطر مرگ کم‌تر داشت. طبیعتاً قهوه نمی‌تواند شما را از تصادف رانندگی نجات دهد، ولی ممکن است بتواند مرگ طبیعی را مقداری به تاخیر اندازد!

نوشته جالب‌ترین اکتشافات علمی ماه میلادی گذشته اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

کاوشگر فضایی چینی به طور کامل از سیاره مریخ تصویربرداری کرد

ماموریت فضایی Tianwen-1 چینی در مریخ

سازمان ملی فضایی چین (CNSA) در روز ۲۳ جولای سال ۲۰۲۰ مجموعه‌ای از ۶ فضاپیما و کاوشگر را در ماموریتی به اسم Tianwen-1 یا TW-1 به مریخ فرستاد: یک مدارگرد، دو دوربین قابل استقرار، یک سطح‌نشین، یک دوربین سیار با کنترل از راه دور و مریخ‌نورد ژورانگ (Zhurong)

این فضاپیماها رباتیک و بدون سرنشین هستند. ماموریت این کاوشگر فضایی در مریخ عبارت است از:

  • بررسی سطح مریخ
  • بررسی ساختار درونی این سیاره
  • جست‌ و جو و پیدا کردن مدارک و نشانه‌های وجود آب در گذشته یا حال
  • آنالیز ویژگی‌های محیط فضایی و اتمسفر مریخ

پایان موفقیت‌آمیز عملیات در مریخ

بالاخره شب گذشته TW-1 پس از ۷۰۶ روز و ۲۲ ساعت و ۴۶ دقیقه ماموریت خود را با موفقیت پشت سر گذاشت و توانست به طور کامل از همسایه سرخ ما تصویربرداری و ارسال کند. بد نیست نگاهی به این ویدیوی کوتاه و جذاب از شبکه تلویزیونی جهانی چین (CGTN) به مناسبت تکمیل این عملیات فضایی داشته باشیم:

قطعاً اتمام موفقیت‌آمیز این ماموریت مریخی، دستاورد بسیار بزرگی برای CNSA به حساب می‌آید. این فضاپیما پس از ۱۳۰۰ بار دور زدن مریخ در یک سال، از قطب‌ها گرفته تا ویژگی‌های سطحی آن به همراه پستی و بلندی‌ها به طور کامل عکس‌برداری کرده است.

دانشمندان چینی نه تنها توانستند در اولین اقدام به‌ طور موفقیت‌آمیزی کاوشگر خود را به مدار مریخ وارد کنند، بلکه مریخ‌نورد خود را روی سیاره سرخ به‌‌ درستی فرود آوردند و به گشت و گذار پرداختند.

اگر از تماشای تصاویر فضایی لذت می‌برید، به شما پیشنهاد می‌کنیم تصویر حیرت‌انگیز ناسا از کهکشان آندرومدا که به تازگی منتشر شده را هم تماشا کنید.

تصاویر این کاوشگر فضایی از مریخ

تصویر سطح مریخ توسط مدارگرد چینی

در میان تصاویر ارسالی، ابتدا قطب‌های مریخ مشاهده می‌شود، جایی که تمام منابع آب سیاره در آن قفل شده‌اند. در سال ۲۰۱۸ یک کاوشگر فضایی اروپایی نشان داد که در زیر این یخ‌های قطبی مریخ، آب وجود دارد.

تصاویر دیگر کاوشگر Tianwen-1 شامل دره ۴۰۰۰ کیلومتری به اسم «Valles Marineris» و چاله‌ای در مناطق بلند شمالی مریخ به اسم «Arabia Terra» می‌شود. همچنین تصویر با کیفیتی از آتشفشان ۱۸۰۰۰ متری «Ascraeus Mons» به دست آمده که ناسا برای اولین بار حدود ۵ دهه پیش آن را رویت کرده بود.

چاله روی مریخ توسط کاوشگر چینی

این کاوشگر در هر روز مریخ، سه بار به دور آن می‌چرخید و ارتباط میان زمین و مریخ‌نورد ژورانگ را روی سطح سیاره برقرار می‌کرد. در ادامه سرعت این مدارگرد از نوامبر سال ۲۰۲۱ به میزان ۷۸ متر بر ثانیه افزایش پیدا کرد تا پروسه نقشه‌برداری آغاز شود.

چاله های سطح مریخ توسط تاین‌ون

هنگامی که مدارگرد بالای سیاره درحال چرخش است، مریخ‌نورد ژورانگ هم روی سطح آن به کاوش بزرگ‌ترین چاله ناشی از برخورد در منظومه شمسی می‌پردازد. این ربات ۲۴۰ کیلوگرمی، ششمین مریخ‌نورد و اولین مریخ‌نورد غیرآمریکایی است که تاکنون به سطح مریخ رسیده است.

اگر از تماشای تصاویر مریخ حیرت‌زده شده‌اید، بد نیست تخمین ایلان ماسک از زمان فرود انسان‌ها روی مریخ را هم بخوانید.

مریخ‌نورد چینی روی سطح مریخ

نوشته کاوشگر فضایی چینی به طور کامل از سیاره مریخ تصویربرداری کرد اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

تصویر تماشایی ناسا از کهکشان آندرومدا

مدت زیادی از دانستن این حقیقت اعجاب‌انگیز که کهکشان ما در این دنیا تنها نیست، می‌گذرد. کهکشان راه شیری بخشی از یک خوشه کهکشانی محلی است – مجموعه‌ای از ۵۴ کهکشان و کهکشان کوتوله. ما همچنین بخشی از یک مجموعه بزرگ‌تر به نام «ابرخوشه سنبله» نیز هستیم. پس می‌توان گفت کهکشان ما همسایگان زیادی دارد.

نزدیک‌ترین کهکشان بزرگ و مارپیچی در فاصله ۲.۵ میلیون سال نوری با ما قرار دارد. یعنی اگر شما همین الآن با سرعت نور به سمت آندرومدا حرکت کنید، ۲.۵ میلیون سال دیگر به آندرومدا خواهید رسید.

اگر می‌خواهید سریع‌تر به آندرومدا برسید، این مطلب را نیز بخوانید: آیا می‌توانیم دو برابر سرعت نور حرکت کنیم؟!

«سلام سلام همسایه!»

ناسا با انتشار این عکس در اینستاگرام خود به سبک تکیه‌کلام نِد فـِلـَندرز، شخصیت محبوب انیمیشن سیمپسون‌ها، به آندرومدای عظیم سلام کرد!

این تصویر شاهکار، توسط کاوشگر نقشه‌بردار میدان‌وسیع فروسرخ ناسا به اسم «WISE» گرفته شده است. به نقل از ناسا، رنگ‌های این موزاییک کهکشانی توسط گیرنده‌های فروسرخ WISE به دست آمده‌اند:

  • رنگ آبی: نور فرابنفش دور
  • رنگ سبز: نور فرابنفش میانه
  • رنگ قرمز: نور فرابنفش نزدیک

کلمه‌های «نزدیک»، «میانه» و «دور» به معنای مقدار فاصله طول موج تا رنگ بنفش مرئی هستند. در تصویر زیر می‌توانید طیف نور فرابفنش را به همراه طول موج‌های آن ببینید.

در تصویر آندرومدا، استخوان‌بندی اصلی کهکشان متشکل از ستاره‌های بالغ را به رنگ آبی می‌توانید ببینید. رنگ‌های زرد و قرمز نیز غبارهای داغ ناشی از ستاره‌های تازه و عظیم را نشان می‌دهند.

علت آنکه WISE توانسته است چنین تصویر دقیقی را به ثبت برساند، این است که آندرومدا تنها ۲.۵ میلیون سال نوری با سیاره زمین فاصله دارد. تلسکوپ WISE و پسرعمویش، یعنی تلسکوپ هابل این قابلیت را دارند تا از کهکشان‌هایی با فاصله میلیاردها سال نوری تصویربرداری کنند. آندرومدا درواقع یکی از همان خوشه کهکشانی محلی ماست.

اگر علاقه‌مند به دیدن شاهکاری از تلسکوپ هابل هم هستید، این تصویر هابل از ۱۰۰ میلیون ستاره را ببینید.

پس از دیدن این عکس شگفت‌انگیز، اگر قصد ملاقات با این همسایه ما را دارید، احتمالاً باید به دنبال یک کرم‌چاله بگردید. چرا که در غیر این صورت سفر شما ۴۰ میلیارد سال به طول خواهد انجامید؛ یعنی حدود ۹ برابر عمر کره زمین تا به امروز!

اگر از قبل با کهکشان آندرومدا آشنایی نداشتید، شاید فیلم محافظان کهکشان (the Guardians of the Galaxy) را دیده باشید. جیمز گان، کارگردان این اثر می‌گوید داستان اولین نسخه این فیلم در کهکشان آندرومدا اتفاق می‌افتد.

نوشته تصویر تماشایی ناسا از کهکشان آندرومدا اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

معرفی هفت مورد از عجیب‌ترین بارش‌های آسمانی!

در این مطلب قصد داریم چند مورد از عجیب و غریب‌ترین بارش‌های آسمانی را معرفی کنیم، از بارش آسمانی گلوله‌های آتشی داغ و شهاب‌سنگ‌ها گرفته تا بارش ایگوانا! سنگ‌های فضایی حامل ترکیباتی هستند که از میلیاردها سال پیش تشکیل شده‌اند، گاهی اوقات این سنگ‌ها به زمین سقوط می‌کنند و بعضی اوقات نیز ایگواناها از درختان بر زمین می‌افتند و منجمد می‌شوند. اتفاقات نظیر این‌ها و بارش‌های آسمانی عجیب کم نیست و در هر سال کلی از این رخدادها روی می‌دهد. در ادامه لیستی از هفت شی جذاب و چند خزنده وجود دارد که از آسمان به زمین سقوط کرده‌اند. در ادامه این مطلب جذاب با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

مشاهده گلوله آتشین سبزرنگ در بالای دریای تاسمان (بین استرالیا و زلاندنو)

افراد با چشمان غیرمسلح شهاب‌سنگ فرود آمده در بالای دریای تاسمان (بین استرالیا و زلاندنو) را سبزرنگ دیده‌اند!

محققان هنگامی که یک شهاب‌سنگ سبزرنگ و روشن از سواحل جنوبی تاسمانی، استرالیا شروع به تابیدن کرد، ویدیوی شگفت‌انگیزی را ضبط کردند؛ البته متاسفانه، این فیلم سیاه و سفید است. یک کشتی تحقیقاتی به نام Investigator که توسط آژانس علمی ملی استرالیا اداره می‌شود، گلوله آتشین را هنگام عبور از جو زمین، عبور از آسمان و سپس بالای دریای تاسمان، فیلمبرداری کرد.

افرادی که شاهد شهاب‌سنگ بوده‌اند گفتند که آن شی با چشم غیر مسلح سبز به نظر می‌رسید.

کشف شهاب‌سنگ رنگین‌کمانی در کاستاریکا

شهاب‌سنگ رنگین‌کمانی در کاستاریکا با عناصر شیمیایی سازنده حیات کشف شد!

یک سنگ فضایی با رنگ‌های رنگین‌کمان در سال 2019 بر فراز کاستاریکا فرود آمد و آوارهایی از خود را بین روستاهای لا پالمرا و آگواس زارکاس پراکنده کرد. اکنون محققان در حال انجام پژوهشاتی هستند و مطالعات مداوم نیز حاکی از آن است که گلوله آتشین ممکن است دارای عناصر شیمیایی سازنده حیات باشد.

این شهاب‌سنگ در ابتدا از یک سیارک بزرگتر جدا شد. این سیاره از گرد و غبار سحابی باستانی تشکیل شده بود. همین سحابی کمی بعد عامل به وجود آمدن منظومه شمسی ما شد. شهاب‌سنگ رنگین‌کمانی حاوی ترکیبات پیچیده کربن است که ممکن است شامل اسیدهای آمینه باشد. آن‌ها می‌توانند با هم جمع شوند و پروتئین‌ها و مولکول‌هایی مانند DNA را تشکیل دهند.

انفجار ناگهانی نمونه اولیه موشک SpaceX هنگام فرود آمدن بر زمین

نمونه‌اولیه موشک SpaceX هنگام فرود آمدن بر زمین به شدت منفجر شد!

پروژه استارشیپ احتمالا جدی‌ترین پروژه برای سفر نخستین انسان به مریخ خواهد بود. این برنامه نمونه اولیه موشک اسپیس‌ایکس به نام SN8 را در حین پرواز آزمایشی در ارتفاع زیاد راه‌اندازی کرد و همه چیز طبق برنامه پیش رفت به غیر از فرود آن بر زمین! نمونه اولیه از جایگاه اسپیس‌ایکس بوکا چیکا، تگزاس بلند شد و در حین انجام مانورهای هوایی پیچیده، 7.8 مایل (12.5 کیلومتر) در آسمان حرکت کرد.

سپس این وسیله بر روی فرود آمدن بر جایگاه مشخصی از فرود روی زمین بود اما چون خیلی سریع این کار را انجام داد، منفجر شده و به شدت شعله‌ور شد. این انفجار فقط 6 دقیقه و 42 ثانیه پس از بلند شدن رخ داده بود.

کشف شهاب‌سنگی در میشیگان

شهاب‌سنگ کشف شده در میشیگان حاوی هزاران ترکیبات آلی است که میلیاردها سال پیش تشکیل شده‌اند.

شهاب‌سنگی در آسمان بر فراز هامبورگ، میشیگان متلاشی شد و قطعات آن بر روی دریاچه یخ‌زده زیر آن فرود آمد. این حادثه در ژانویه 2018 رخ داد. امسال دانشمندان پس از تجزیه و تحلیل دقیق سنگ فضایی اعلام کردند که این شهاب‌سنگ حاوی هزاران ترکیبات آلی است که میلیاردها سال پیش تشکیل شده‌اند.

این ترکیبات به روزهای آغازین منظومه شمسی ما برمی‌گردد، این به این معنی است که شهاب‌سنگ‌هایی که بر روی زمین سقوط کرده‌اند، ممکن است مولکول‌های مشابهی داشته باشند. به گفته این تیم، می‌توان ترکیبات آلی حاصل از شهاب‌ها را در میکروب‌های اولیه گنجاند. بنابراین مطالعه روی شهاب‌سنگ موجود در میشیگان ممکن است نگاهی اجمالی به زندگی اولیه این سیاره در اختیار ما قرار دهد.

بقایای یک ستاره دنباله‌دار می‌تواند دهکده‌ای باستانی را نابود کند!

بقایای یک ستاره دنباله‌دار قادر است تا دهکده‌ای باستانی را با خاک یکسان کند!

دهکده ماقبل تاریخ ابوهریره در شمال سوریه اولین کشاورزان شناخته شده روی زمین را در خود جای داده بود، اما پس از حادثه آتشین و مرموز شهر ویران شد و عمدتا بقایای کلبه‌های کاهگلی که با کربن پوشانده شده بودند، باقی ماند. در میان لاشه هواپیما، حفاران همچنین کره‌های شیشه‌ای تشکیل شده از ذوب خاک، نمونه‌های غنی از آهن و گوگرد ذوب شده و الماس‌های نانویی را پیدا کردند.

دانشمندان اخیراً این مواد شیشه‌ای را با دقت بیشتری بررسی کردند و دریافتند که این مواد در دمای بیش از 3630 فارنهایت (2000 درجه سانتیگراد) تشکیل شده‌اند. سپس این تیم به این نتیجه رسیدند که قطعاتی از یک دنباله‌دار در حال عبور احتمالاً بر فراز روستا منفجر شده و موج گرمای شدیدی را آزاد کرده که باعث سوزاندن روستای سوریه و خاک زیر آن شد.

شهاب‌سنگی که عامل انقراض دایناسورها بود، در بدترین زاویه به زمین برخورد کرد!

شهاب‌سنگی که عامل انقراض دایناسورها بود، در بدترین زاویه به زمین برخورد کرد!

سنگ فضایی هیولایی که دایناسورها را از بین برد با چنان زاویه‌ای تند به زمین برخورد کرد که دایناسورها واقعاً هرگز فرصتی برای فرار کردن پیدا نکردند. دانشمندان مسیر سیارک را مدل‌سازی کردند و دریافتند که آن با زاویه 60 درجه بالاتر از افق برخورد کرده است!

طبق این مدل، در مقایسه با زوایای برخورد کم‌عمق، سیارک می‌تواند باعث شود که حدود سه برابر گوگرد و دی‌اکسید کربن بیشتر به جو برود. گازی که در اثر این برخورد آزاد شده، موجب تغییرات آب و هوایی جهانی شده و 75 درصد از کل حیات روی کره زمین، از جمله تمام دایناسورهای غیر پرنده را از بین برد.

بارش ایگواناها در فلوریدا! 

ایگواناها به دلیل سردی بیش از حد هوا به زمین می‌افتند، اما پس از گرم شدن هوا دوباره به روی شاخه‌ها برمی‌گردند.

«در دمای پایین، منتظر بارش خزندگان باشید.»، این اساسا هشداری است که سرویس هواشناسی ملی جنوب فلوریدا هنگام پایین آمدن دما به زیر 40 درجه فارنهایت (4.4 درجه سانتیگراد) به مردم اعلام می‌کند.

دلیلش این است که وقتی هوا خنک می‌شود، ایگواناهایی که معمولا در بالای کوه‌ها روی شاخه‌های درخت‌ها آویزان هستند، بسیار پیر می‌شوند. با کاهش سرعت این متابولیسم، آن‌ها سفت شده، به زمین می‌افتند و به نظر می‌رسد که مرده‌اند. اما هنگامی که هوا گرم می‌شود، دوباره وارد عمل شده و به زندگی روی شاخه‌ها ادامه می‌دهند.

نوشته معرفی هفت مورد از عجیب‌ترین بارش‌های آسمانی! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

شش ماموریت فضایی که در سال ۲۰۲۱ انجام خواهد شد

با وجود بیماری همه‌گیر کووید-19 در سال 2020، کارشناسان همچنان به اقدامات مربوط به فضا مشغول بودند. آن‌ها به چندین اکتشاف فضایی برجسته دست یافتند، از جمله آن‌ها می‌توان به پرواز فضایی تجاری بشر و بازگشت نمونه‌های یک سیارک به زمین اشاره کرد.

سال 2021 نیز به همان اندازه جالب خواهد بود. در اینجا برخی از ماموریت‌های فضایی که در سال 2021 انجام خواهد شد را بیان خواهیم کرد. در ادامه این مطلب با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

آرتمیس 1

آرتمیس 1 اولین پرواز برنامه بین‌المللی آرتمیس به رهبری ناسا است. این پروژه برای بازگرداندن فضانوردان به ماه تا سال 2024 در حال انجام اقداماتی است. این برنامه همچنین شامل فضاپیمایی به نام Orion است که با یک پرواز سه هفته‌ای به دور ماه در فضا ارسال می‌شود. این فضاپیما به حداکثر فاصله 450000 کیلومتری از زمین خواهد رسید؛ یعنی می‌توان گفت این فاصله دورترین فاصله از فضا است که تا به حال هر سفینه‌ای انسان را حمل کرده است.

آرتمیس 1 با اولین سیستم پرتاب فضایی ناسا به مدار زمین پرتاب خواهد شد. این فضاپیما قدرتمندترین موشک در حال کار خواهد بود. آرتمیس 1 قرار است از مدار زمین به مسیری متفاوت به سمت ماه هدایت شود. سپس فضاپیمای Orion نیز با نیرویی که واحد خدماتی آژانس فضایی اروپا تأمین می‌کند، به ماه سفر رهسپار خواهد شد.

این مأموریت فرصتی را برای مهندسان به زمین فراهم می‌کند تا نحوه عملکرد فضاپیما را در اعماق فضا ارزیابی کنند. این ماموریت می‌تواند به عنوان مقدمه‌ای برای مأموریت‌های بعدی سفر به ماه باشد. پرتاب آرتمیس 1 در حال حاضر برای اواخر سال 2021 برنامه‌ریزی شده است.

مأموریت‌هایی به مریخ

در بهمن ماه، مریخ شاهد مسافران رباتی از زمین خواهد بود، این ربات‌های کاوشگر از چندین کشور با فضاپیماهایی برای جستجو در مریخ به سمت آن می‌روند. فضاپیمای آل امل (امید) امارات متحده عربی اولین ماموریت بین سیاره‌ای جهان عرب است. این ماموریت قرار است در تاریخ 9 فوریه به مدار مریخ سفر کند، این فضاپیما دو سال را صرف نظارت بر آب و هوای مریخ و نبود اتمسفر می‌کند.

پس از اینکه این فضاپیما پس از چندین هفته به آنجا برسد، اداره ملی فضایی چین Tianwen-1، که متشکل از یک مدارگرد و یک مریخ نورد روی سطح هست را نیز به آنجا خواهد فرستاد. فضاپیما قبل از استقرار مریخ‌نورد روی سطح، برای چندین ماه وارد مدار مریخ خواهد شد. در صورت موفقیت این ماموریت باید بگوییم که چین سومین کشوری خواهد بود که در مریخ فرود می‌آید. این مأموریت چندین هدف دارد، از جمله نقشه‌برداری از ترکیبات معدنی سطح مریخ و جستجوی ذخایر آب زیر سطحی را در بر دارد.

علاوه بر موارد ذکرشده، مریخ‌نورد Nasa’s Perseverance نیز قرار است در تاریخ 18 فوریه در دهانه Jezero فرود بیاید. این مریخ‌نورد به دنبال نشانه‌هایی از زندگی است که ممکن است در رسوبات خاک رس موجود در آنجا حفظ شده باشد. این وسیله نمونه‌ای از سطح مریخ را نیز در این برنامه بین‌المللی ذخیره می‌کند.

ماموریت چاندرایان -3

سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) قصد دارد در تاریخ مارس 2021 سومین مأموریت خود را در ماه آغاز کند: چاندرایان-3. چاندرایان-1 در سال 2008 راه‌اندازی شد و یکی از اولین ماموریت‌های اصلی در برنامه فضایی هند بود. این ماموریت که از یک مدارگرد و یک کاوشگر نافذ سطحی تشکیل شده بود، اولین مأموریتی بود که وجود آب در ماه را تأیید کرد.

متأسفانه کمتر از یک سال بعد ارتباط با ماهواره قطع شد و یک اتفاق ناخوشایند با جانشین آن، چاندرایان -2 که متشکل از یک مدارگرد، سطح‌پیما (Vikram) و یک ماه‌نورد (Pragyan) بود، رخ داد.

تصویری از مأموریت چاندرایان-2 از هند روی سطح ماه

چند ماه بعد اعلام شد که ماموریت چاندرایان -3 شروع به کار می‌کند. این نوع فضاپیما فقط از یک ناو و مریخ‌نورد تشکیل خواهد شد، زیرا مدار فضاپیمای قبلی هنوز در حال کار و ارائه داده‌ها است.

اگر همه چیز خوب پیش برود، مریخ‌نورد چاندرایان -3 به حوضه جنوبی Aitken پرتاب خواهد شد. از آنجا که تصور می‌شود این منطقه ذخایر زیادی از یخ‌های آب زیر سطحی دارد، پس از اهمیت زیادی برخوردار است. همانطور که می‌دانید آب یک جزء حیاتی برای هر زیستگاه پایدار در ماه است.

تلسکوپ فضایی جیمز وب

تلسکوپ فضایی جیمز وب جانشین تلسکوپ فضایی هابل است اما در مسیر سنگین‌تری پرتاب می‌شود. در ابتدا قرار بود که سال 2007 پرتاب شود، اما این تلسکوپ با تاخیری تقریباً 14 ساله مواجه شد. هزینه‌‌ای زیاد معادل 10 میلیارد دلار آمریکا (7.4 میلیارد پوند) می‌تواند عامل تاخیر در پرتاب این فضاپیما باشد، فضاپیمای هابل چنین سرنوشتی را نیز تجربه کرده بود.

اگرچه هابل چند تصویر شگفت‌انگیز از جهان در منطقه نور مرئی و ماورابنفش فراهم کرده است، فضاپیمای وب قصد دارد که مشاهدات خود را روی باند طول موج مادون قرمز متمرکز کند. دلیل این امر این است که هنگام مشاهده اجسام خیلی دور احتمالاً ابرهای گازی جلوی دید آن را بگیرند، درنتیجه از نور فروسرخ استفاده می‌شود.

تصاویری از کهکشان NGC 2275 که توسط هابل عکس‌برداری شده بود.

این ابرهای گازی طول موج‌های کوچک نور مانند اشعه ایکس و نور ماورابنفش را مسدود می‌کنند، در حالی که طول موج‌های طولانی‌تر مانند مادون قرمز، مایکروویو و رادیو به راحتی می‌توانند از آن عبور کنند. بنابراین با استفاده از این طول موج‌های طولانی‌تر می‌توانیم منطقه بیشتری از جهان را مشاهده کنیم.

فضاپیمای وب همچنین دارای آینه بسیار بزرگتری با قطر 6.5 متر در مقایسه با آینه قطر 2.4 متری هابل است. این ضخامت برای بهبود وضوح تصویر و دیدن جزئیات دقیق‌تر ضروری است.

ماموریت اصلی وب مشاهده نور کهکشان‌ها در جهان است. این اقدامات ممکن است به سوالات ما در مورد چگونگی شکل‌گیری اولین ستاره‌ها، کهکشان‌ها و سیستم‌های سیاره‌ای پاسخ دهد. این‌ها می‌توانند شامل برخی از اطلاعات در مورد منشأ زندگی نیز باشد. این فضاپیما در حال تصویربرداری از جوهای خارج از سیاره با جزئیات بالا و جستجوی عناصر سازنده زندگی است. آیا در سیارات دیگر نیز موجود زنده وجود دارد؟ اگر چنین است، چگونه آن‌ها به این سیارات رسیده‌اند؟

این فضاپیما قادر است تصاویر خیره‌کننده‌ای احتمالاً مانند تصاویر تولید شده توسط هابل فراهم کند. فضاپیمای وب در حال حاضر قرار است در تاریخ 31 اکتبر با موشک Ariane 5 پرتاب شود.

نوشته شش ماموریت فضایی که در سال 2021 انجام خواهد شد اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

شش ماموریت فضایی که در سال ۲۰۲۱ انجام خواهد شد

با وجود بیماری همه‌گیر کووید-19 در سال 2020، کارشناسان همچنان به اقدامات مربوط به فضا مشغول بودند. آن‌ها به چندین اکتشاف فضایی برجسته دست یافتند، از جمله آن‌ها می‌توان به پرواز فضایی تجاری بشر و بازگشت نمونه‌های یک سیارک به زمین اشاره کرد.

سال 2021 نیز به همان اندازه جالب خواهد بود. در اینجا برخی از ماموریت‌های فضایی که در سال 2021 انجام خواهد شد را بیان خواهیم کرد. در ادامه این مطلب با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

آرتمیس 1

آرتمیس 1 اولین پرواز برنامه بین‌المللی آرتمیس به رهبری ناسا است. این پروژه برای بازگرداندن فضانوردان به ماه تا سال 2024 در حال انجام اقداماتی است. این برنامه همچنین شامل فضاپیمایی به نام Orion است که با یک پرواز سه هفته‌ای به دور ماه در فضا ارسال می‌شود. این فضاپیما به حداکثر فاصله 450000 کیلومتری از زمین خواهد رسید؛ یعنی می‌توان گفت این فاصله دورترین فاصله از فضا است که تا به حال هر سفینه‌ای انسان را حمل کرده است.

آرتمیس 1 با اولین سیستم پرتاب فضایی ناسا به مدار زمین پرتاب خواهد شد. این فضاپیما قدرتمندترین موشک در حال کار خواهد بود. آرتمیس 1 قرار است از مدار زمین به مسیری متفاوت به سمت ماه هدایت شود. سپس فضاپیمای Orion نیز با نیرویی که واحد خدماتی آژانس فضایی اروپا تأمین می‌کند، به ماه سفر رهسپار خواهد شد.

این مأموریت فرصتی را برای مهندسان به زمین فراهم می‌کند تا نحوه عملکرد فضاپیما را در اعماق فضا ارزیابی کنند. این ماموریت می‌تواند به عنوان مقدمه‌ای برای مأموریت‌های بعدی سفر به ماه باشد. پرتاب آرتمیس 1 در حال حاضر برای اواخر سال 2021 برنامه‌ریزی شده است.

مأموریت‌هایی به مریخ

در بهمن ماه، مریخ شاهد مسافران رباتی از زمین خواهد بود، این ربات‌های کاوشگر از چندین کشور با فضاپیماهایی برای جستجو در مریخ به سمت آن می‌روند. فضاپیمای آل امل (امید) امارات متحده عربی اولین ماموریت بین سیاره‌ای جهان عرب است. این ماموریت قرار است در تاریخ 9 فوریه به مدار مریخ سفر کند، این فضاپیما دو سال را صرف نظارت بر آب و هوای مریخ و نبود اتمسفر می‌کند.

پس از اینکه این فضاپیما پس از چندین هفته به آنجا برسد، اداره ملی فضایی چین Tianwen-1، که متشکل از یک مدارگرد و یک مریخ نورد روی سطح هست را نیز به آنجا خواهد فرستاد. فضاپیما قبل از استقرار مریخ‌نورد روی سطح، برای چندین ماه وارد مدار مریخ خواهد شد. در صورت موفقیت این ماموریت باید بگوییم که چین سومین کشوری خواهد بود که در مریخ فرود می‌آید. این مأموریت چندین هدف دارد، از جمله نقشه‌برداری از ترکیبات معدنی سطح مریخ و جستجوی ذخایر آب زیر سطحی را در بر دارد.

علاوه بر موارد ذکرشده، مریخ‌نورد Nasa’s Perseverance نیز قرار است در تاریخ 18 فوریه در دهانه Jezero فرود بیاید. این مریخ‌نورد به دنبال نشانه‌هایی از زندگی است که ممکن است در رسوبات خاک رس موجود در آنجا حفظ شده باشد. این وسیله نمونه‌ای از سطح مریخ را نیز در این برنامه بین‌المللی ذخیره می‌کند.

ماموریت چاندرایان -3

سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) قصد دارد در تاریخ مارس 2021 سومین مأموریت خود را در ماه آغاز کند: چاندرایان-3. چاندرایان-1 در سال 2008 راه‌اندازی شد و یکی از اولین ماموریت‌های اصلی در برنامه فضایی هند بود. این ماموریت که از یک مدارگرد و یک کاوشگر نافذ سطحی تشکیل شده بود، اولین مأموریتی بود که وجود آب در ماه را تأیید کرد.

متأسفانه کمتر از یک سال بعد ارتباط با ماهواره قطع شد و یک اتفاق ناخوشایند با جانشین آن، چاندرایان -2 که متشکل از یک مدارگرد، سطح‌پیما (Vikram) و یک ماه‌نورد (Pragyan) بود، رخ داد.

تصویری از مأموریت چاندرایان-2 از هند روی سطح ماه

چند ماه بعد اعلام شد که ماموریت چاندرایان -3 شروع به کار می‌کند. این نوع فضاپیما فقط از یک ناو و مریخ‌نورد تشکیل خواهد شد، زیرا مدار فضاپیمای قبلی هنوز در حال کار و ارائه داده‌ها است.

اگر همه چیز خوب پیش برود، مریخ‌نورد چاندرایان -3 به حوضه جنوبی Aitken پرتاب خواهد شد. از آنجا که تصور می‌شود این منطقه ذخایر زیادی از یخ‌های آب زیر سطحی دارد، پس از اهمیت زیادی برخوردار است. همانطور که می‌دانید آب یک جزء حیاتی برای هر زیستگاه پایدار در ماه است.

تلسکوپ فضایی جیمز وب

تلسکوپ فضایی جیمز وب جانشین تلسکوپ فضایی هابل است اما در مسیر سنگین‌تری پرتاب می‌شود. در ابتدا قرار بود که سال 2007 پرتاب شود، اما این تلسکوپ با تاخیری تقریباً 14 ساله مواجه شد. هزینه‌‌ای زیاد معادل 10 میلیارد دلار آمریکا (7.4 میلیارد پوند) می‌تواند عامل تاخیر در پرتاب این فضاپیما باشد، فضاپیمای هابل چنین سرنوشتی را نیز تجربه کرده بود.

اگرچه هابل چند تصویر شگفت‌انگیز از جهان در منطقه نور مرئی و ماورابنفش فراهم کرده است، فضاپیمای وب قصد دارد که مشاهدات خود را روی باند طول موج مادون قرمز متمرکز کند. دلیل این امر این است که هنگام مشاهده اجسام خیلی دور احتمالاً ابرهای گازی جلوی دید آن را بگیرند، درنتیجه از نور فروسرخ استفاده می‌شود.

تصاویری از کهکشان NGC 2275 که توسط هابل عکس‌برداری شده بود.

این ابرهای گازی طول موج‌های کوچک نور مانند اشعه ایکس و نور ماورابنفش را مسدود می‌کنند، در حالی که طول موج‌های طولانی‌تر مانند مادون قرمز، مایکروویو و رادیو به راحتی می‌توانند از آن عبور کنند. بنابراین با استفاده از این طول موج‌های طولانی‌تر می‌توانیم منطقه بیشتری از جهان را مشاهده کنیم.

فضاپیمای وب همچنین دارای آینه بسیار بزرگتری با قطر 6.5 متر در مقایسه با آینه قطر 2.4 متری هابل است. این ضخامت برای بهبود وضوح تصویر و دیدن جزئیات دقیق‌تر ضروری است.

ماموریت اصلی وب مشاهده نور کهکشان‌ها در جهان است. این اقدامات ممکن است به سوالات ما در مورد چگونگی شکل‌گیری اولین ستاره‌ها، کهکشان‌ها و سیستم‌های سیاره‌ای پاسخ دهد. این‌ها می‌توانند شامل برخی از اطلاعات در مورد منشأ زندگی نیز باشد. این فضاپیما در حال تصویربرداری از جوهای خارج از سیاره با جزئیات بالا و جستجوی عناصر سازنده زندگی است. آیا در سیارات دیگر نیز موجود زنده وجود دارد؟ اگر چنین است، چگونه آن‌ها به این سیارات رسیده‌اند؟

این فضاپیما قادر است تصاویر خیره‌کننده‌ای احتمالاً مانند تصاویر تولید شده توسط هابل فراهم کند. فضاپیمای وب در حال حاضر قرار است در تاریخ 31 اکتبر با موشک Ariane 5 پرتاب شود.

نوشته شش ماموریت فضایی که در سال 2021 انجام خواهد شد اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

چرا ماه در سال ۱۱۱۰ میلادی به یکباره ناپدید شد؟!

تقریباً هزار سال پیش، یک آشفتگی اساسی در جو زمین رخ داد! ابر بزرگی از ذرات غنی از گوگرد در سراسر استراتوسفر جریان داشت که باعث شد ماه‌ها یا حتی سال‌ها آسمان تاریک شود، تا اینکه در نهایت به زمین رسید. در ادامه این مطلب با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

محققان هسته‌های یخ یا همان نمونه‌هایی که از اعماق ورقه‌های یخ یا یخچال‌های طبیعی گرفته شده‌اند، را حفاری و تجزیه و تحلیل کرده‌اند. آن‌ها مشاهده کردند که در این نمونه‌ها آئروسل‌های گوگرد تولید شده توسط فوران‌های آتشفشانی به استراتوسفر رسیده و دوباره در سطح زمین مستقر شده‌اند.

یخ‌ها این قابلیت را دارند که شواهد مربوط به آتشفشان را در بازه‌های زمانی بسیار طولانی حفظ کنند، اما مشخص کردن تاریخ دقیق یک حادثه که در لایه‌های هسته یخ ظاهر می‌شود، هنوز هم کار دشواری است.

در این حالت، دانشمندان تصور می‌کردند که این حادثه ممکن است بر اثر انفجار جزیره هیکلا در سال 1104 رخ داده باشد، این آتشفشان گاهی اوقات به دروازه جهنم نیز نامیده می‌شود. از این حادثه رسوبات گوگردی زیادی به جا مانده است. از آنجا که نوار نازک یخ در میان بزرگترین رسوب سولفات در هزاره گذشته قرار دارد، این نتایج قابل‌قبول به نظر می‌رسند.

اما اگر یک هسته یخی با گذر زمان تغییر یابد، چه می‌شود؟ چند سال پیش، مطالعه‌ای انجام شد و اینچنین نتیجه گرفت که مقیاس زمانی که Greenland (Ice Core Chronology 2005 (GICC05 نام دارد، تا هفت سال در هزاره اول و تا چهار سال در اوایل هزاره بعدی خاموش است.

یافته‌ها به رهبری سباستین گیلت (Sébastien Guillet)، کلیماکولوژیستی از دانشگاه ژنو در سوئیس، در آوریل 2020 (فروردین ماه 1398) منتشر شده است و حاکی از آن است که انفجار جزیره هیلکا عامل ناپدید شدن ماه و ایجاد غول سولفات نبوده است.

گیلت و همکارانش در مقاله خود خاطرنشان می‌کنند که شواهد مربوط به این حادثه در شرح وقایع یخ قطب جنوب نیز به طور مشابه وجود دارد. آن‌ها انچنین بیان کردند:

این کشف مهم ناشی از سیگنال‌های آتشفشانی و رسوب سولفات بوده است که از اواخر سال 1108 یا اوایل 1109 شروع شده و تا اوایل سال 1113 نیز ادامه داشته است.

تیم تحقیقاتی با توجه به این نتایج عجیب و غریب، رسوب سولفات و… سعی کرد دلیل پنهان شدن ماه در سال 1110 میلادی را بیابد. آ‌ن‌ها اینچنین اظهار کردند:

رویدادهای زیادی در جو رخ داده که با آئروسل‌های آتشفشانی در ارتفاع زیاد در ارتباط بوده است. این‌ها همه از زمان‌های بسیار قدیم مورد توجه تاریخ‌نویسان قرار داشته است. این روشنایی‌های گزارش شده از خورشید گرفتگی را می‌توان هم برای شناسایی آئروسل‌های آتشفشانی در استراتوسفر و هم برای تعیین کمیت نوری استراتوسفر فوران‌های بزرگ استفاده کرد.

براساس گزارش‌های ناسا و محاسبات نجومی، در 20 سال اول سال‌های 1100 تا 1120 میلادی، هفت ماه‌گرفتگی قابل‌مشاهده در ماه مشتری (اروپا) رخ داده است. در این سال‌ها نیز شاهد یک ماه‌گرفتگی که در ماه کره زمین در سال 1110 بودیم. فردی که این رویداد را مشاهده کرده بود، از تاریکی استثنایی ماه در طول این پدیده اینچنین گفت:

ماه در شبانگاه شب پنجم ماه مه بسیار درخشان بود. پس از آن به تدریج نور آن کم شد، به طوری که به محض فرا رسیدن شب، آن چنان ماه خاموش شد که هیچ چیزی از آن دیده نمی‌شد.

از آن زمان بسیاری از ستاره‌شناسان درباره این ماه گرفتگی مرموز، غیرعادی و تاریک بحث کرده‌اند. قرن‌ها پس از وقوع آن، ستاره‌شناس انگلیسی جرج فردریک چمبرز (Georges Frederick Chambers) در این باره اینچنین گفت:

کاملا روشن است که این کسوف نمونه‌ای از کسوف سیاه بود، چون ماه به جای درخشش با رنگ مسی، کاملا ناپدید شد.

اگرچه این پژوهش نشان می‌دهد امکان دارد که آئروسل‌های آتشفشانی در استراتوسفر دلیل این امر باشد، اما با وجود مشهور بودن این واقعه در تاریخ نجوم، محققان هرگز درباره وجود آئروسل‌های آتشفشانی در استراتوسفر اظهارنظر نکرده‌اند.

محققان اظهار کردند:

شایان ذکر است که در طی تحقیقات ما در سال‌های 1108 تا 1110 میلادی هیچ مدرک دیگری از غبار آتشفشانی، مانند کم شدن نور خورشید، درخشش‌های قرمزرنگ صبحگاهی یا هاله‌های خورشیدی مایل به قرمز یافت نشد.

اکنون که دیگر هیکلا وجود ندارد، چه نوع آتشفشانی مسئول این ابر گوگرد است؟

اگرچه پاسخ به این سوال کمی غیرممکن است، اما این تیم گمان می‌کند که احتمالا عامل آن انفجار کوه آسامای ژاپن است که در سال 1108 به مدت چند ماه فوران می‌کرد. این فوران از فورانی که در سال 1783 که منجر به کشته شدن بیش از 1400 نفر شد، نیز بدتر بود.

فردی واقعه 1108 را اینچنین توصیف می‌کند:

انفجاری از آتشفشان رخ داد که منجر به تشکیل یک لایه ضخیم خاکستر شد! دیگر مزارع برنج برای کشت مناسب نیستند. ما هرگز چنین چیزی ندیدیم. بسیار عجیب و نادر است.

علاوه بر گزارشات شاهدان، محققان همچنین شواهدی دارند که نشان می‌دهد که سال 1109 میلادی سال بسیاری سرد بود (یعنی حدود 1 درجه سانتی‌گراد از نیمکره شمالی خنک‌تر بود). آن‌ها این اطلاعات را بر اساس حلقه‌های نازک درختان بدست آوردند.

در سایر اسناد تاریخی، به ویژه گزارشات مربوط به تأثیرات اقلیمی و اجتماعی در سال‌های 1109تا 1111 میلادی، این فرضیه را تأیید می‌کند که فوران سال 1108 (یا مجموعه‌ای از فوران هایی که در آن سال آغاز شد)، می‌تواند منجر به اثرات مخرب بر جوامع آسیب‌دیده شود.

محققان شواهد زیادی راجع به آب و هوای نامساعد، محصولات نامناسب و قحطی در این سال‌ها یافتند. آن‌ها خاطرنشان کردند که شواهد جمع‌آوری شده نشان می‌دهد که مشکلات معیشتی که از سال 1109 آغاز شد، در چندین منطقه غرب اروپا منجر به قحطی شد.

البته، این مشکلات سال‌های قبل را نمی‌توان عامل فوران دانست، اما محققان می‌گویند که تمام شواهد جمع‌آوری شده حاکی از یک خوشه فراموش شده فوران‌های آتشفشانی در 1108 تا 1110 است که عواقب وحشتناکی بر بشریت گذاشته است. اکنون نیز آن‌ها در حال کشف بیشتر این اطلاعات هستند.

نوشته چرا ماه در سال 1110 میلادی به یکباره ناپدید شد؟! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

کشف یک سیگنال رادیویی عجیب از نزدیکترین ستاره به خورشید!

طبق خبرگزاری گاردین، اخترشناسان سیگنال‌های رادیویی عجیبی از ستاره پروکسیما قنطورس که نزدیکترین منظومه ستاره‌ای به خورشید است، کشف کرده‌اند. در ادامه این مقاله با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

محققان هنوز در حال تهیه اطلاعات درباره این سیگنال‌ها هستند در نتیجه تاکنون چیزی به مردم گفته نشده است. اما گزارش شده است که این سیگنال پرتویی باریک از امواج رادیویی 980 مگاهرتز است که در آوریل و مه 2019 در تلسکوپ پارکز در استرالیا شناسایی شده بود.

این تلسکوپ بخشی از پروژه 100 میلیون دلاری Breakthrough Listen برای دریافت سیگنال‌های رادیویی از منابع تکنولوژیکی فراتر از منظومه شمسی بوده است. سیگنال 980 مگاهرتز فقط یک بار ظاهر شد و سپس هرگز شناسایی نشد. این فرکانس از آن جهت مهم است که این نوع باند امواج رادیویی قادر به دریافت سیگنال‌های ساخت بشر و ماهواره‌ای نیست، یعنی امواج فرازمینی را دریافت می‌کند.

این تلسکوپ سیگنال‌های رادیویی غیرمعمول را از بین منابع زمینی، خورشیدی و منابع طبیعی فراتر از منظومه شمسی به طور مداوم تشخیص می‌دهد. امواج رادیویی زیادی نیز در اطراف وجود دارد.

اما به نظر می‌رسد که این سیگنال مستقیماً از ستاره پروکسیما قنطورس آمده است و فقط 4.2 سال نوری از زمین فاصله دارد. حتی نکته دلهره‌آورتر می‌تواند این باشد که گزارش شده است که سیگنال هنگام مشاهده کمی جابجا شده است، یعنی احتمالا از حرکت یک سیاره ناشی شده است. ستاره پروکسیما قنطورس دارای سطح سنگی است، 17 درصد از زمین بزرگتر بوده و به عنوان یک غول گازی بزرگ شناخته شده است.

ستاره‌ پروکسیما قنطورس، نزدیک‌ترین ستاره به خورشید

خبرگزاری گاردین به نقل از یک منبع ناشناس که به داده‌های موجود در این سیگنال دسترسی داشته است، گفته است:

این سیگنال پس از سیگنال رادیویی معروف که در سال 1977 کشف شد، اولین مورد جدی در ارتباط با سیگنال‌های فرازمینی بوده است.

این سیگنال همچنین احتمال دارد منبعی زمینی نیز داشته باشد. چنین منابع معمولی‌تری امکان دارد شامل یک ستاره دنباله‌دار یا ابر هیدروژنی باشد.

سوفیا شیخ (Sofia Sheikh)، دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا که در این پژوهش همکاری داشته و بررسی این سیگنال را برعهده دارد، اینچنین هیجان خود را ابراز می‌کند:

این سیگنال شگفت‌انگیزترین سیگنالی است که ما در پروژه Breakthrough Listen پیدا کرده‌ایم، زیرا تاکنون چنین چیزی ندیده‌ایم.

طبق گفته‌های شیخ، دانشمندان متوجه شدند که این سیگنال دریافتی با نام BLC-1 شناخته می‌شود. دانشمندان بسیار مشتاق‌اند تا ارتباطی از موجودات فرازمینی و بیگانگان بیابند. بنابراین وقتی آن‌ها سیگنال‌هایی دریافت می‌کنند که کمی مشکوک به نظر می‌رسد، احتمالا کمی به هدف خود نزدیک خواهند شد.

تاکنون هیچ داده‌ای در مورد این سیگنال‌ها علنی نشده است، اما وقتی حتی عمومی نیز شود هم هیچ پاسخ قاطعی برای آن وجود نخواهد داشت.

نوشته کشف یک سیگنال رادیویی عجیب از نزدیکترین ستاره به خورشید! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.