فناوری هیچ گاه از پای نمی ایستد: بلکه همواره در حال تغییر، تطبیق و پیشرفت است؛ و در بسیاری از موارد، چیزهایی که در یک سال غیرمحتمل (یا حتی غیر ممکن) به نظر می رسند، تنها چند سال کوتاه پس از آن، به سرعت می توانند ممکن شوند.

گویا آی تی – تا همین اواخر، رایانه های پوشیدنی مانند یک ایده خیالی به نظر می رسیدند، اما اکنون آنها به احتمال زیاد پدیده بزرگ بعدی در عرصه فناوری خواهند بود. ظهور هدست واقعیت مجازی آکیولوس ریفت احتمالا می تواند واقعیت افزوده و مجازی را به معنای دقیق کلمه، به واقعیت تبدیل کند.
با در نظر گرفتن این موضوع، در اینجا فهرستی از ۱۰ فناوری آینده گرایانه جالب را فراهم کرده ایم که به احتمال زیاد در آینده نزدیک شاهد آنها خواهیم بود. اگر چه این فناوری ها عمدتا هنوز در مراحل بسیار اولیه خود هستند، اما امکان آنها غیرممکن نیست. با اینکه به این زودی ها این فناوری ها را به صورتی فراگیر نخواهید دید، اما حداقل می دانیم که در زمان مقتضی، محصولات واقعی ای خواهند بود که می توانیم آنها را ببینیم، لمس کنیم، و به کار ببریم.

۱٫ کوله پشتی پروازی H202
کوله پشتی پرتابی بین المللی گام های بزرگی در فناوری کوله پشتی پرتابی –به ویژه در مدل های H202-Z و H202- برداشته است. همانگونه که از نام این مدل ها مشخص است، به کوله پشی های پرتابی ای اشاره دارند که سوخت آنها از پروکسید هیدروژن است و به کاربران اجازه می دهد تا با حداکثر ارتفاع ۲۵۰ فوت، با سرعت ۷۷ مایل در ساعت پرواز کنند.
تا کنون تصور می شد که ظرفیت بالای H202-Z تنها قادر به پرواز حداکثر ۳۳ ثانیه ای و حداکثر فاصله ۳۳۰۰ فوتی است.
اما باید پذیرفت که این تنها یک نقطه آغاز است. اجزای کوله پشتی پرتابی بین المللی -فارغ از اینکه واقعا چگونه به هم متصل شده ند- از ظرفیت بالایی برخوردار هستند. امتیازات ویژگی حرکت و کنترل پذیری پرواز این دستگاه، بر کمبود زمان و فاصله آن غلبه کرده است.
کوله پشتی پرتابی H202 و H202-Z در حال حاضر به صورت غیرتجاری در دسترس هستند: اگر صد هزار دلار کنار بگذارید، خودتن می توانید یکی از این کوله پشتی پرتابی را سر هم کنید.

۲٫ آئرو-ایکس
اگر از طرفداران جنگ ستارگان هستید، هاوربایک ساخت شرکت آئروفکس معادل اسپیدر بایک جنگ ستارگان در زندگی واقعی است. این هاوربایک که آئرو-ایکس نام دارد، نتیجه بیش از ۱۵ سال تحقیق و توسعه است و مسلما خواهان دیدن آن به چشم خود خواهید بود.
نیروی محرکه این وسیله از دو پروانه بزرگ و یک موتور ۲۵۰ اسب بخار که با آب خنک می شود، تامین می گردد. طراحی آئرو-ایکس به گونه ای است که می تواند در ارتفاع ۱۲ فوتی به صورت ایستا پرواز کند، تا ۴۵ مایل در ساعت سرعت بگیرد، و تا ۳۵۰ پوند وزن را تحمل کند.
همچنین آئروفکس مدعی است که در نتیجه این تحقیق و توسعه بلند مدت، توانسته به خطر استفاده از دو پروانه همزمان غلبه کند، و کنترل ایمن و آسان آئرو-ایکس را تضمین نماید.
در حال حاضر آئرو-ایکس با یک پیش پرداخت قابل استرداد پنج هزار دلاری، در دسترس است. بر اساس برنامه ریزی ها، محصول نهایی در سال ۲۰۱۷ و با قیمت ۸۵ هزار دلار در دسترس خواهد بود.

۳٫ پروتزی که دارای حس لامسه است
در مارس ۲۰۱۳، دنیس آبو سورنسن امتیاز آزمایش نوع جدیدی از دست مصنوعی را دریافت کرد که توسط گروهی از مهندسان و دانشمندان اروپایی ساخته شده بود. دست مصنوعی جدید، بر خلاف پروتزهای معمولی، مستقیما به عصب های باقی مانده در بازوی دنیس متصل شد. این بدان معنی است که این «دست» دارای حس لامسه بوده و واقعا قابل کنترل است.
آزمایش های دنیس در حالی که چشمان او بسته بود، نشان داد که او واقعا می توانست بین چیزهای مختلف، از قبیل یک بطری، یک توپ بیس بال و یک نارنگی، تمایز قائل شود. این دست همچنین می تواند سطوح مختلف فشار را اجرا کند؛ و به دنیس اجازه می دهد که چیزها را لمس کند، نگاه دارد، و بردارد.
در حالی که این دست مصنوعی در واقع یک جهش بزرگ رو به جلو است، هنوز قابلیت استفاده فراگیر را ندارد: این بازو نیازمند این بود که الکترودها به صورت مستقیم در بدن سورنسن کاشته شوند، و دوام پذیری این الکترودها هنوز هم نیازمند انجام آزمایشات است.
علاوه بر این، این دست نیازمند قدرت پردازش بسیار بالایی است، که از طریق یک لپتاپ آویزان شده، تامین می شود. محققان تلاش می کنند این رایانه پردازشگر را به قدری کوچک کنند که در خود ایمپلنت ادغام شود.

۴٫ «لباس آدم آهنی» تالوس
تالوس که مخفف لباس متصدی حمله تاکتیکی سبک است، به یونیفرم نظامی ای اشاره دارد که ارتش آمریکا امیدوار است در چهار سال آینده تبدیل به یک واقعیت شود. تالوس برای سربازان عملیات ویژه، محافظ آتش، شوک، و بالستیک تامین می کند.
هدف از طراحی تالوس این است که برای این سربازان محافظ پر کاربردتر، پر تحرک تر، و بهتری نسبت به محافط های موجود فعلی تهیه شود. توسعه تالوس از طریق تلاش های مشترک میان دانشگاه ها، سازمان های دولتی و شرکت های بزرگ فراهم خواهد شد.
در حالی که هنوز کار بر روی نمونه اولیه ادامه دارد، توسعه این لباس با سرعت بالایی پیش می رود. دریاسالار ویلیام مک راون، رئیس فرماندهی عملیات ویژه آمریکا، اطمینان دارد که نمونه های اولیه ضعیف، در ماه ژوئن آماده خواهد شد. همچنین آزمایش نمونه کارآمد و کامل آن، برای اوت ۲۰۱۸ هدف گذاری شده است.
مسلّم است که نباید انتظار خرید این محصول را داشته باشید؛ با این حال، همیشه این شانس وجود دارد که برخی فناری ها در نهایت بتوانند توسط افراد غیرنظامی نیز استفاده شوند.

۵٫ بازوی تیتان
بازوی تیتان که محصول تیمی از دانشجویان دانشگاه پنسیلوانیا است، یک اسکلت بالا تنه خارجی برای افزایش قدرت است، و به شما کمک می کند تا ۴۰ پوند بیشتر را بلند کنید. درست است که تیتان نسبت به بازوی مکانیکی موجود در مجموعه فیلم های «بیگانه» بار بسیار کمتری را بلند می کند، اما برای هدف متواضعانه تری طراحی شده است.
بازوی تیتان برای کمک به توانبخشی افرادی ساخته شده است که از آسیب های جدی در بازو و یا سکته رنج می برند. این بازو همچنین می تواند حفاظ و کمی نیروی اضافه برای هر کسی ایجاد کند که برای معاش خود، اشیاء سنگین بلند می کند.
بازوی تیتان برای پایین نگاه داشتن هزینه، از تکنیک های چاپگر سه بعدی استفاده می کند، و توانسته هزینه توسعه نمونه اولیه خود را تا ۱۲۰۰ پوند کاهش دهد. این امر در کنار این واقعیت که توسعه دهندگان تیتان توانستند با برنده شدن در مسابقه اختراعات «جیمز دایسون» در سال ۲۰۱۳، بودجه اضافی به دست آورند، به این معنی است که بازوی تیتان ممکن است در آینده ای بسیار نزدیک، به صورت امری عادی جلوی دیدگان ما ظاهر شود.

۶٫ قطار سوپر مَگلِو
محققان چینی به تازگی در جستجوی گام بعدی حمل و نقل ریلی هستند، که حتی از فناوری مَگلِو نیز فراتر می رود. چین و ژاپن در حال حاضر از قطارهای تندرو مَگلِو که می توانند به سرعت بیش از ۲۶۰ مایل سرعت در ساعت برسند، استفاده می کنند. اما نسل بعدی فناوری جدید مَگلِو، که سوپر مَگلِو نام گرفته است، ظاهرا حتی سریع تر خواهد بود.
سوپر مَگلِو بر اساس همان فناوری مَگلِو ساخته شده است، با این تفاوت که قطار در یک تونل خلاء قرار می گیرد. این روش مقاومت هوا را بیشتر کاهش داده و سرعت سرسام آور و سریع تری را ایجاد می کند. محققان ادعا می کنند قرار دادن سیستم مَگلِو در چنین تونل محصوری می تواند سرعت قطار را تا ۱۸۰۰ مایل در ساعت افزایش دهد.
مسلما شک و تردیدهایی در مورد عملی بودن ساخت تونل های خلاء طولانی و تحت فشار نگاه داشتن آنها وجود دارد، اما اگر دانشمندان و مهندسان بتوانند این مشکل را حل کنند، ممکن است یک روز بتوانیم مسافت های بسیار بلند را سریعتر و ایمن تر از آنچه که تا کنون تصور می کردیم، طی کنیم.

۷٫ غار ۲ [Cave2]
غار ۲ یک محیط واقعیت ترکیبی است که به هنرمندان، دانشمندان و مهندسان اجازه می دهد تا در تحقیقات خود کاملا غوطه ور شوند. غار ۲ یک سازه ۳۶۰ درجه است که از ۷۲ نمایشگر ال سی دی، یک سیستم صدای فراگیر ۲۰ بلندگویی، و یک سیستم ردیاب حرکت نوری متشکل از ۱۰ دوربین است.
دانشمندان و مهندسان با استفاده از عینک های سه بعدی، در واقع می توانند به گشت و گذار و تجربه چیزهایی که انتخاب می کنند بپردازند؛ خواه بدن انسان باشد، خواه سیاره های منظومه شمسی. غار ۲، به ویژه در مواردی که مقادیر زیادی از داده های تجسمی مورد نیاز است، از ظرفیت بسیار بالایی برخوردار است.
در واقع، اخیرا در یک پروژه، با وارد کردن داده های مربوط به جرم و جنایت شهر شیکاگو به غار ۲، سیاست گذاران و ماموران توانستند با پرواز مجازی در شیکاگو، با اطلاعات و داده های زمان واقعی جرایم همراه شوند.

۸٫ غذای تولید شده با چاپگر سه بعدی
چاپگرهای سه بعدی تمام جهان را گرفته اند، و مردم به آرامی، اما با اطمینان، مجذوب این ایده می شوند که آنها چیزی بیش از اسباب بازی های ساده هستند. مردم که توسط این ایده که آن را برای بیش از فقط اسباب بازی به دست آورد. محصولات غذایی نیز چیزی هستند که به آسانی می توانند با چاپگر سه بعدی تولید شوند.
شرکت آلمانی بیوزون در حال تقویت قدرت چاپگرهای سه بعدی، برای ساخت سنئوپرو است. سنئوپرو نام طیف وسیعی از ترکیبات پودری قابل استفاده در چاپگرهای سه بعدی است که هنگام چاپ، به حالت جامد در می آیند، اما هنگام خورده شدن، به سرعت ذوب می شوند. مخاطب اصلی این غذاهای قابل تولید در چاپگرهای سه بعدی، بیماران سالمندی هستند که از نارسایی در بلعیدن، یا عدم توانایی در قورت دادن رنج می برند.
یک فناوری اینچنینی قطعا خطر خفگی را کاهش می دهد. ماهیت سنئوپرو تولید شده با چاپگر سه بعدی به این معنی است که پرستاران و اعضای خانواده به راحتی می توانند برای ساخت انواع مختلف غذاها، پودرها را با هم ترکیب و تطبیق کنند. با برای ایجاد تمام انواع ظروف. شما همچنین می توانید برای جذاب تر شدن غذاها، از افزودنی ها و رنگ های مجاز نیز استفاده کنید.

۹٫ شارژ بی سیم فشار قوی
تا کنون منظور از شارژ بی سیم، معمولا به معنای استفاده از یک پد، به جای سیم و کابل بوده است. اما اگر از تیم مستقر در موسسه پیشرفته علوم و فناوری کره بپرسید، شارژ بی سیم از فاصله دور نیز می تواند انجام شود.
این تیم به تازگی نمونه اولیه ای از یک سیستم تشدید سیم پیچ دو قطبی (DCRS) رونمایی کرد که می تواند دستگاه ها را تا فاصله ۱۵ فوتی به صورت بی سیم شارژ کند. سیستم DCRS این کار را با استفاده از یک میدان مغناطیسی انجام می دهد، و ظاهرا به اندازه ای نیرو دارد که ۴۰ تلفن همراه، و حتی دستگاه های بزرگتر، مانند تلویزیون را شارژ کند.
هنوز درباره اینکه چه زمانی این فناوری را در جهان واقعی مشاهده خواهیم کرد، سخنی به میان نیامده است؛ اما در این میان می توانید با بازدید از COTA، زمان تقریبی عرضه شارژهای بی سیم، با فناوری مشابه، را ببینید.

۱۰٫ باتری سریع شارژ شونده استوردات
استوردات، یک شرکت پیشرو در زمینه فناوری نانو، به تازگی نمونه اولیه ای از باتری های نسل بعدی را رونمایی کرده است که برای آن، از تمام دانش خود در عرصه فناوری نانو و فناوری های ذخیره سازی انرژی بهره گرفته است. استوردات با استفاده از زیست-آلی «نانودات ها»، عملکرد الکترولیت و توان الکترود را افزایش داده است.
با اینکه این علم کمی پیچیده است، اما نتیجه آن ساده است: در نتیجه نانودات ها، باتری می تواند در مدت تنها ۳۰ ثانیه به طور کامل شارژ شود.
بهترین نکته ماجرا این است که چون نانودات های استوردات زیست-آلی هستند، سازگاری بسیار بیشتری با محیط زیست دارند. این سازگاری فقط به خاطر قدرت کارآمدی انرژی آن نیست؛ بلکه به خاطر این است که بسیاری از دیگر فناوری های رقیب در زمینه نانودات، معمولا از مواد شیمیایی و فلزات خطرناک استفاده می کنند. همچنین تولید آنها ظاهرا ارزان قیمت است. بنابراین، کس چه می داند… شاید باتری های فوق-سریع را زودتر از آنچه که فکرش را می کنید، روی تلفن های هوشمند ببینید.