بررسی رویداد های آسمان شب یکم تا چهارم دیماه ۹۵

بسیاری از افراد، با تجهیزاتی که دارند، دوست دارند رویداد های آسمان را کم و بیش دنبال کنند. از این رو، گویا آی تی بر آن است تا در صورت بروز رخدادی جدی در آسمان آن را در اختیار کاربران خود قرار دهد. به تناسب رویداد این هفته از ۲۱ تا ۲۴ دسامبر را امروز در این بخش در اختیار شما قرار خواهیم داد.

آسمان شب

چهارشنبه ۲۱ دسامبر برابر با ۱ دیماه ۹۵

کوتاه ترین روز سال. همانطور که می دانید دیشب، شب یلدا بود و امروز هم به عنوان کوتاه ترین روز سال به شمار خواهد رفت. در ساعت ۵:۴۴ پیش از ظهر به وقت شرقی به به نقطه میانی سال می رسیم که پس از آن روز ها شروع به بلندتر شدن می کنند. این زمانیست که خورشید در جنوبی ترین نقطه کره زمین قرار دارد و حرکت شش ماهه اش به سمت شمال را بار دیگر آغاز خواهد کرد. زمستان در نیم کره شمالی آغاز و در نیم کره جنوبی تابستان شروع می شود.

زبان آلگول در این روز می بایست کمترین روشنایی را داشته باشد، یعنی دارای میزان روشنایی ۳٫۴ است که از میزان همیشگی اش ۲٫۱ کمتر است و در دو ساعت که مرکز این زمان ۷:۳۵ دقیقه به وقت شرق است در آسمان باقی خواهد ماند. آلگول چندین ساعت بعد محو شده و بار دیگر درخشان خواهد شد.

پنج شنبه در صبحگاه ۲۲ ام دسامبر می توانید در نقطه بالای جنوبی مشتری را ببینید و در دور تر از آن اسپیکا (درخشان ترین ستاره صورت فلکی ویرگو) و هلال پایانی ماه همراه آن قابل مشاهده هستند. برای رصد کردن به تلسکوپ نیاز خواهید داشت.

رویداد اسمان

پنجشنبه، ۲۲ دسامبر برابر با ۲ دیماه ۹۵

این روز از سال زمانیست که جبار در شرق شمال شرقی، شب هنگام می درخشد. در این زمان جبار به خوبی در آسمان قرار گرفته و مشخص است اما کمربند سه ستاره ای آن همچنان تقریبا به صورت عمودی قرار دارد. کمربند ستاره ای به سمت بالا و رو به دباران و حتی بالا تر از آن رو به هفت دختر اطلس (پلیداس) می باشد. در طرف دیگر، از پایین به سمت نقطه ایست که ستاره درخشان  سیف الجبار در آن جا طلوع می کند.

جمعه، ۲۳ دسامبر برابر با ۳ دیماه ۹۵

رویداد اسمان

سیف الجبار و پروسیون (هشتمین ستاره درخشان در آسمان) در توازن هستند. سیف الجبار یا سگ ستاره، پس از شب هنگام در شرق جنوب شرقی با نور کمی سو سو می زند. پروسیون، سگ ستاره کوچک، در فاصله تقریبی دو عرض دست انسان به سمت چپ سیف الجبار در سمت شرق می درخشد. اگر شما در محلی زندگی می کنید که عرض جغرافیایی ۳۰ درجه دارد،  این دو ستاره هنگام نمایان شدن در ارتفاعی برابر در افق شما قرار خواهند گرفت. اگر شما در شمال آن عرض جغرافیایی قرار دارید، پروسیون کمی بالاتر از سیف الجبار خواهد بود و اگر در جنوب هستید وضعیت برعکس خواهد بود.

شنبه، ۲۴ دسامبر برابر با ۴ دیماه ۹۵

در این زمان از سال کهکشان M31 یا آندرومدا پس از تاریکی از سمت الراس شما عبور خواهد کرد (اگر در عرض های نیمه شمالی زندگی می کند اینگونه خواهد بود. اگر شما در عرض ۴۱ درجه شمالی زندگی می کنید آندرومدا دقیقا از میان سمت الراس شما عبور خواهد کرد.) با دوربین های دو چشمی می توانید M31 را کمی پس از زانوی شکل فلکی آندرومدا در صورت فلکی آن ببینید.

نظرتان در مورد رویداد های این هفته چیست؟ اگر به طور جدی این بخش را دنبال می کنید، حاصل دیده های خود را با ما در میان بگذارید و این مطلب را برای اطلاع نجوم دوستان در شبکه های اجتماعی share کنید.

منبع: skyandtelescope.com

در درون بزرگترین رصد خانه هوایی جهان چه می گذرد؟

رصد خانه استراتسفریک ناسا برای مطالعات نجومی، مبتنی بر مادون قرمز (SOFIA)  ساخته شده که بر روی بدنه هواپیما بوئینگ ۷۴۷SP توسعه یافته است. این رصد خانه هم اکنون به عنوان بزرگترین رصد خانه هوایی دنیا شناخته می شود.

در درون این هواپیما تلسکوپی بازتاب دهنده با قطر ۲٫۵ متری وجود دارد که با استفاده از طول موج های مادون قرمز به منجمان امکان مطالعه بر روی انواع اجسام و پدیده های آسمانی از جمله تولد ستاره ها، تشکیل سیستم های ستاره ای جدید، تشکیل سیاه چاله ها و غیره را می دهد. دوربین ها، طیف سنج ها و فوتومتر های درون SOFIA همگی با طول موج مادون قرمز کار می کنند که به دانشمندان مستقر در آن امکان مطالعه بر روی منظومه شمسی را می دهند.

بزرگترین رصد خانه هوایی

پس از رویت آب در Europa توسط تلسکوپ هابل، SOFIA  به زودی قرار است ماموریت بررسی  ماه سیاره نپتون یعنی تریتون را عهده بگیرد. داده های بدست آمده از سیاره نپتون نشانه هایی از فعالیت آتشفشانی در تریتون به دست داده اند.

برنامه هایی در خصوص اجرای کمپین رصد کردن در سال ۲۰۱۷ برای SOFIA در نظر گرفته شده است. نیمی از زمان این برنامه صرف مطالعه بر روی دنباله دار ها و سیارک هایی که حول دیگر ستاره ها و ابر سیاه چاله ها می گردند می شود در حالی که نیم دیگر آن صرف مطالعه نحوه تشکیل ستاره ها و مدیوم های بین ستاره ای می شود.

آیا تا کنون چیزی در مورد رصد خانه های هوایی شنیده بودید؟ جالب است که بسیاری از تحقیقات آسمانی مهم توسط این رصد خانه ها به بار می نشیند. مثلا مساله مهم تولد ستارگان چیزی است که برای من خیلی جذاب است و این را هم باید بدانیم که توسط این گونه رصد خانه هاست که این رویداد های مهم ثبت می شوند. نظر خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و با انتشار این مطلب، به توسعه دانش فضا و نجوم شناسی کاربران دنیای مجازی کمک کنید.

منبع: astronomy

در درون بزرگترین رصد خانه هوایی جهان چه می گذرد؟

رصد خانه استراتسفریک ناسا برای مطالعات نجومی، مبتنی بر مادون قرمز (SOFIA)  ساخته شده که بر روی بدنه هواپیما بوئینگ ۷۴۷SP توسعه یافته است. این رصد خانه هم اکنون به عنوان بزرگترین رصد خانه هوایی دنیا شناخته می شود.

در درون این هواپیما تلسکوپی بازتاب دهنده با قطر ۲٫۵ متری وجود دارد که با استفاده از طول موج های مادون قرمز به منجمان امکان مطالعه بر روی انواع اجسام و پدیده های آسمانی از جمله تولد ستاره ها، تشکیل سیستم های ستاره ای جدید، تشکیل سیاه چاله ها و غیره را می دهد. دوربین ها، طیف سنج ها و فوتومتر های درون SOFIA همگی با طول موج مادون قرمز کار می کنند که به دانشمندان مستقر در آن امکان مطالعه بر روی منظومه شمسی را می دهند.

بزرگترین رصد خانه هوایی

پس از رویت آب در Europa توسط تلسکوپ هابل، SOFIA  به زودی قرار است ماموریت بررسی  ماه سیاره نپتون یعنی تریتون را عهده بگیرد. داده های بدست آمده از سیاره نپتون نشانه هایی از فعالیت آتشفشانی در تریتون به دست داده اند.

برنامه هایی در خصوص اجرای کمپین رصد کردن در سال ۲۰۱۷ برای SOFIA در نظر گرفته شده است. نیمی از زمان این برنامه صرف مطالعه بر روی دنباله دار ها و سیارک هایی که حول دیگر ستاره ها و ابر سیاه چاله ها می گردند می شود در حالی که نیم دیگر آن صرف مطالعه نحوه تشکیل ستاره ها و مدیوم های بین ستاره ای می شود.

آیا تا کنون چیزی در مورد رصد خانه های هوایی شنیده بودید؟ جالب است که بسیاری از تحقیقات آسمانی مهم توسط این رصد خانه ها به بار می نشیند. مثلا مساله مهم تولد ستارگان چیزی است که برای من خیلی جذاب است و این را هم باید بدانیم که توسط این گونه رصد خانه هاست که این رویداد های مهم ثبت می شوند. نظر خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و با انتشار این مطلب، به توسعه دانش فضا و نجوم شناسی کاربران دنیای مجازی کمک کنید.

منبع: astronomy

وقتی دایره ای ترین شی جهان هستی با وضعیت جدید روبرو می شود

در آخرین اخباری که از آسمان به دستمان رسیده متوجه شدیم که کپلر ۱۱۱۴۵۱۲۳ وضعیتی جدید به خود گرفته است که این موضوع مورد بحث محققان قرار گرفته است. کسانی که با کپلر آشنا هستند می دانند که این ستاره دور با ستاره منظومه ما بسیار متفاوت است.

کپلر ۱۱۱۴۵۱۲۳، ستاره ایست که در فاصله ۵۰۰۰ سال نوری از زمین قرار گرفته است و لقب دایره ای ترین شئ طبیعی در جهان که تا کنون کشف شده است را یدک می کشد.

 کپلر 11145123

ستاره ها و سیاره ها عموما به دلیل دوران ناشی از فشار سانتریفیوژی، در میانه صاف تر هستند به همین دلیل کشف این ستاره جالب است.

کپلر ۱۱۱۴۵۱۲۳ کره ای کاملا کروی نیست اما نسبت به دیگر ستاره ها و سیارات بیشتر ساختار کروی دارد.  این ستاره در مدار خطی استوا تنها ۴ مایل نسبت به دو قطب اش بزرگتر است در حالی که این رقم برای زمین ۱۳ مایل و برای خورشید ۶ مایل می باشد.

منجمان با استفاده از ابزار های واقع در رصد خانه فضای کپلر و با استفاده از تکنیکی نوین در تعیین سایز با دقتی مثال زدنی این کشفیات را به عمل آورده اند.

لاورنت گیزون از انستیتو  تحقیقات منظومه شمسی ماکس پلانک آلمان و نویسنده اصلی این تحقیقات گفته است که آن ها برنامه دارند تا از این روش جدید برای رصد دیگر ستارگان نیز استفاده کنند.

گیزون در مصاحبه ای با USA Today اعلام کرد که “یک رشته تئوریک در فیزیک نجومی هم اینک قابل رصد شده است”

این تحقیق و مطالعه در Science Advances در روز چهارشنبه به انتشار رسیده است.

منبع: astronomy.com

دانشمندان بر روی عطارد یک دره کشف کردند

در خبرهایی جدیدی که از آسمان به دستمان رسیده متوجه شدیم که تحقیقات بر روی عطارد همچنان ادامه دارد و این تحقیقات به چیزهای جالبی ختم می شود که هر بار محققان را بیشتر مصمم می کند تا با عطارد همراه باشند. حالا با کشف دره بر روی عطارد، دانشمندان می خواهند بیشتر از این سیاره داغ بدانند. احتمال دارد این دره در فرآیندی مشابه آنچه در زمین رخ می دهد تشکیل شده باشد

تحقیقات جدید که بر روی دره های روی عطارد صورت گرفته است این موضوع را که “عطارد سیاره ایست که در حال کوچک شدن” را تقویت می کند.

نویسنده این مقاله تحقیقاتی بر این باور است که این دره احتمالا طی ” فرآیند انقباض جهانی ” به وجود آمده است. از طرفی هسته ی درونی عطارد خنک شده است که همین موضوع باعث انقباض و خم شدن یکی از لایه های سنگ کره آن شده است.

دره روی عطارد

محققان این دره را با استفاده از نقشه توپوگرافیک بسیار با کیفیتی از نیم کره جنوبی عطارد پیدا کرده اند. این نقشه توسط تصاویر گرفته شده توسط فضا پیمای Messenger  طراحی شده است.

این دره ۴۰۰ کیلومتر عرض و تا ۱۰۰۰ کیلومتر طول و تا عمق ۳ کیلومتری نیز عمق دارد. دره تا آبگیر Rembrandt ادامه دارد که یکی از بزرگترین آبگیر های این سیاره است.

علاوه بر این ها دو گسل عظیم دره را احاطه کرده اند و از طریق انقباض عطارد این گسل ها تبدیل به دره های بزرگی شدند. کف دره در زیر سطح زمین قرار دارد که دانشمندان بر این باور اند که به همان روشی که گسل ها پدید آمدند کف دره نیز پایین رفته است.

توماس آر. واترز، دانشمند ارشد بخش مرکز مطالعات زمینی و سیاره در موزه ملی هوا فضا  اسمیتسونیان و نویسنده اصلی این تحقیق گفته است: در حالی که در زمین نیز شواهدی از خمیدگی سنگ کره به چشم میخورد اما احتمالا این پدیده نخست در عطارد رخ خواهد داد.

با وجود اینکه نتیجه این فرآیند در دو سیاره مشابه است اما روند طی فرآیند در هر کدام متفاوت خواهد بود.

واترز در یک بیانیه خبری گفته است که “بر خلاف دره Great Rift زمین که در آفریقا شرقی واقع شده است، دره بزرگ ماه توسط حرکت تکتونیک ورقه های سنگ کره ای پدید نیامده است بلکه نتیجه انقباض جهانی یک سیاره تک ورقه ای است. حتی با وجود اینکه شما خم شدن لیتوسفریک (سنگ کره ای) را در سیاره تک ورقه ای که در حال انقابض است پیشبینی شده تلقی می کنید باز هم هنگامی که متوجه می شوید این فرآیند یک دره ی عظیم که شامل بزرگترین گسل و بزرگترین تنگه آب راهی را در عطارد پدید آورده است، شگفت زده خواهید شد.”

نظر شما در این باره چیست؟ آیا از وجود یک دنیای شگفت انگیز و بزرگ هیجان زده نمی شوید؟ می توانید احساس خود را در این باره با ما در میان بگذارید و با انتشار این مطلب در شبکه های اجتماعی دیگران را از علایق خود و بزرگی جهان هستی، مطلع کنید.

منبع:astronomy

 

آسمان شب ۱۶ نوامبر، میزبان رویداد شهاب باران Leonid

خیلی از ماها به یاد داریم که شهاب باران های هیجان انگیز لئونید در میان سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ چه طوفانی به پا می کرد. وقتی که این اتفاق رخ می داد همه چشم ها هر چند پر خواب بودند منتظر می شدند که این رویداد شروع شود تا نظاره گر آن و شگفتی هایش باشند. به راستی که زیباترین آتش بازی ها در آسمان شب رخ می داد. این رویداد همیشه در اواسط نوامبر رخ می داد به طوری که هنگام نمایش این  پدیده نجومی هرکس می بایست آب در دستش را بر زمین می گذاشت و به تماشای آن می نشست. در آن زمان سیلی از ذرات خاکی توسط ستاره دنباله دار در منشا این بارش یعنی Comet 55P/Tempel-Tuttle پراکنده می شدند و آسمان صبحگاه را نورانی می کردند و هرکس که در حال تماشا بود به تمجید آن می پرداخت.

آسمان شب 16 نوامبر، میزبان رویداد شهاب باران Leonid

اما اخیرا بارش های لئونید بسیار معمولی تر شده اند و در اوج خودشان نهایتا ۱۰ تا ۱۵ شهاب را شامل می شوند. اما امسال حتی این میزان اندک از ستاره گان دنباله دار هم در اوج بارش به سختی دیده خواهند شد، بارش امسال که در ساعت ۱۱ به وقت جهانی در ۱۷ نوامبر به اوج خود می رسد و دقیقا ۳ روز پس از سوپرماه اتفاق خواهد افتاد. پیش بینی شده دیسک کلفت و برجسته ی ماه که درست در زیر برج جوزا قرار گرفته است به احتمال زیاد تمام درخشش لئونید ها را از بین خواهد برد.

علاوه بر این، با این وجود که متخصصان در این زمینه درخشش بهتر و یا حتی فروان شهاب ها را هنگامی که زمین از نواری غلیظ از ذرات پراکنده شده توسط دنباله ستاره دنباله دار  عبور می کند، را پیشبینی می کنند اما امسال حتی وقوع این مسئله هم به دور از انتظار است. ( در واقع، بر اساس گفته های سازمان بین المللی شهابی، احتمالا باید تا سال ۲۰۹۹ برای دیدن شکوه شهاب های لئونید صبر کنیم.)

اما اگر در اواخر ۱۶ ام و یا در ۱۷ ام نوامبر بیرون از خانه هستید و آسمان هم صاف است بد نیست که نگاهی به آسمان بیاندازید. بارش شهابی شعاعی است، و در نزدیکی صورت فلکی داسی شکل در بالای لئو ی شیر، قرار خواهد گرفت و در مناطق شمال شرقی بین ساعات ۱۱ شب تا نیمه شب ظهور خواهد کرد، درست زمانی که ماه به خوبی در آسمان جای خوش کرده است.

آسمان شب 16 نوامبر، میزبان رویداد شهاب باران Leonid

جهت تماشا هم جایی که آسمان تاریک تر باشد شکوه شهاب سنگ ها بیشتر به چشم می اید. قطعا انتخاب مکانی که ماه توسط ساختمانی و یا درختی پوشیده شده باشد در امر دیدن بارش کمک شایانی خواهد کرد.

به جهت حرکت شهاب ها دقت کنید، تنها آن دسته ای که در حال دور شدن از صورت فلکی لئو هستند، لئونید اند. این شهاب ها نسبتا پر سرعت هستند و با سرعت ۷۱ کیلومتر بر ثانیه از اتمسفر زمین عبور خواهند کرد.  برخی اوقات شهاب ها از خود گوی های آتشینی بر جای می گذارند که پس از رد شدن آن ها باقی خواهند ماند و مانند ردی شبح وار از خود شهاب برای دقیقه ای در آسمان شب باقی خواهند ماند.

منبع: skyandtelescope

ماه حاصل تصادف زمین و Theia 100 است اما چگونه؟

در سنگ های بدست آمده از کره ماه اثرات شیمیایی دیده شده که به محققان اجازه می دهد دری نو بر روی روش ایجاد ماه نظریه ای جدید صادر کنند اما قضیه از چه قرار است؟

آنطور که ژئوشیمیدان های دانشگاه UCLA و همکاران آن ها در این بخش گزارش کرده اند، ماه از ضربه ای مستقیم میان زمین پیشین و یک “جنین سیاره ای” به نام Theia 100 سال قبل از شکل گیری کره زمین شکل گرفته است.

دانشمندان هم اینک از این تصادم فضایی آگاه بوده اند که تقریبا ۴٫۵ بیلیون  سال پیش رخ داده است اما بسیاری بر این باور بودند که زمین با Theia ( که تایه تلفظ) می شود با درجه ۴۵ درجه و یا بیشتر برخورد کرده است و در واقع یک لغزش از جانب بسیار قدرتمند بوده است. شواهد جدید  امکان وجود برخوردی شاخ به شاخ را بسیار قوت می بخشند.

محققان هفت عدد سنگ که از ماموریت های آپولو ۱۲، ۱۵ و ۱۷ از ماه به زمین آورده شده اند و هم چنین ۶ سنگ آذرین بدست آمده از گدازه های مرکز زمین که پنج عدد از هاوایی و ۱ عدد از آریزونا آورده شده است را بررسی کرده اند.

تشکیل ماه

کلید بازتولید این برخورد عظیم اثری شیمیایی بود که در اتم های اکسیژن سنگ ها دیده شد. ۹۰ درصد از مواد تشکیل دهنده سنگ ها و ۵۰ درصد از وزن شان را اکسیژن تشکیل می دهد. بیش از ۹۹ درصد از اکسیژن های زمین از نوع O-16 هستند و دلیل نام گذاری آن ها هم به دلیل وجود ۸ پروتون و ۸ نوترون در آن هاست. اما در زمین مقدار کمی از ایزوتوپ های سنگین اکسیژن نیز یافت می شود، یعنی O-17 که یک نوترون اضافی دارد و O-18 که دو نوتورن اضافی در ساختار خود دارد.  زمین، مریخ و دیگر سیارات منظومه شمسی همگی مقدار O-17 و O-16 مشخص خودشان را دارند که مانند اثر انگشت برای هر سیاره منحصر به فرد است.

در سال ۲۰۱۴ تیمی از دانشمندان آلمانی اعلام کردند که ماه نیز ضریب ایزوتوپ های منحصر به خودش را دارد که با زمین متفاوت است. تحقیقات جدید این ادعا را نقض کرده است.

ادوارد یانگ از دانشگاه UCLA گفته است ” ما تفاوتی میان ایزوتوپ های اکسیژن زمین و ماه ندیده ایم، آن ها غیر قابل قیاس هستند”.

تیم یانگ از تکنولوژی های روز دنیا و تکنیک های جدید برای انجام محاسبات به شدت دقیق و محتاطانه استفاده کردند و با استفاده از طیف سنج جرمی دانشگاه UCLA محاسبات شان را تایید کردند.

طبق گفته یانگ، این حقیقت که اکسیژن موجود در سنگ های زمین و ماه اثرات شیمیایی مشابه ای دارند بسیار بدیهی بود. اگر تایه و زمین به صورت جانبی با یکدیگر برخورد می کردند بیشتر بخش های ماه از تایه تشکیل می شد و زمین و ماه می بایست ایزوتوپ های متفاوت از یکدیگر می داشتند. اما برخورد شاخ به شاخ به احتمال قوی می تواند دلیل تشابهات شیمیایی میان ماه و زمین را توجیه کند.

یانگ همچنین افزود” تایه به زمین و ماه تقسیم شد و به صورت مساوی میان آن دو به پراکنده شد، این قضیه عدم پیدا کردن اثرات شیمیایی متفاوتی از تایه در تقابل میان ماه و زمین را توجیه می کند”

بعد از برخورد چیزی از تایه باقی نماند و اکنون تایه بخش های عظیمی از ماه و زمین را تشکیل می دهد. یانگ گفته است که، در صورت عدم وقوع برخورد تایه رشد می کرد و به یک سیاره کامل تبدیل می شد. یانگ و برخی دیگر از دانشمندان بر این عقیده اند که سیاره تایه اندازه ای مشابه با زمین داشت در حالی که برخی دیگر بر این باور اند که این سیاره کوچک تر از زمین بوده و اندازه ای مشابه با مریخ داشته است.

سوال جالب دیگری که پیش می آید این است که آیا برخورد زمین با تایه آب های احتمالی که در زمین وجود داشته اند را از بین برده است یا خیر؟ یانگ افزود که احتمالا میلیون ها سال پس از تصادم، سنگ های فضایی کوچک که احتمالا برخی از آنان غنی از آب بوده اند با زمین برخورد کرده اند. او همچنین گفت که برخورد سیاره های در حال رشد در آن زمان بسیار شایع بوده است اما با این حال مریخ از برخورد های بزرگ مصون ماند.

نظر شما در این باره چیست؟ آیا تا کنون فکر این را کرده بودید که این همسایه ی همیشگی ما، از چه رویدادی حاصل شده است؟ نظر خود و دیدگاه های خود را با ما در میان بگذارید و با انتشار این مطلب روی شبکه های اجتماعی، به اهالی زمین بگویید که چه اتفاقی برای زمین پیشین افتاده است.

منبع: astronomy

آنچه که باید در مورد زبانه های خورشیدی بدانید

خورشید ما از خود پلاسما ساتع می کند که برخی اوقات کسانی که به تماشای کسوف نشسته اند از دیدن آن لذت می برند.

کره ی داغ خورشید  قابلیت های خاص جالبی در خود دارد. یکی از بحث بر انگیز ترین مشخصه های خورشید پدیده ایست که زبانه خورشیدی نام دارد. آن هایی که طرفدار مسائل اخترشناسی اند، بیننده های کسوف و کسانی که خورشید را تماشا می کنند همواره از زبانه خورشیدی می گویند. زبانه خورشیدی واقعا چیست؟

زبانه خورشید

خورشید را یک توپ گازی بسیار مغناطیسی فرض کنید. در طی خطوط میدان مغناطیسی خورشید، حلقه های پلاسمایی تشکیل می شوند که تا بیرون از سطح درخشان خورشید و به درون فوتوسفر آن کشیده می شوند. این حلقه ها پلاسما همان زبانه های خورشیدی هستند و گاها قطیبزرگتر از قطر کره زمین دارند.

این زبانه ها از اتمسفر نازک و به شدت داغ خورشید که کورونا نام دارد به بیرون زبانه می کشند. آن ها در دمای پایین تری نسبت به کورونا ساتع می شوند. ممکن است این زبانه ها برای روز ها و گاهی ماه ها به همین صورت باقی بمانند و گاها عامل انتشار گازی قدرتمندی  که “آروغ زدن” خورشیدی نام دارند نیز هستند. این پدیده در واقع تخلیه جرمی کورونا است که می تواند  آسمان زمین را نورانی کند و حتی در عملکرد ابزار تکنولوژی ما هم اختلال ایجاد کند.

برای کسانی که خورشید را نظاره می کنند، پدیده زبانه خورشیدی لذت بخش است. البته باید مد نظر داشت که برای دیدن خورشید به هر نحوی باید این کار را با احتیاط و به درستی انجام داد. یکی از فیلتر های خورشیدی که امکان دیدن زبانه های خورشیدی را می دهد فیلتر هیدروژن آلفا (H-alpha) نام دارد که طول موج نوری را که زبانه ها تولید می کنند را انتقال می دهد.

اگر تلسکوپی در دست دارید که به فیلتر H-alpha مجهز شده است می توانید این زبانه های گازی قرمز را که از تن خورشید به بیرون کشیده می شوند را به آسانی رصد کنید و حتی شاهد تغییر آن ها در طول ساعات و دقایق پس از تشکیل شان باشید. تماشا ی این وقایع راهیست برای قدردانی از ستاره ی منظومه ی مان که منشا تمام انرژی های موجود که باعث امکان حیات در زمین هستند است.

منبع : astronomy

وقتی خورشید یا ماه گرفتگی دستمایه خرافات مردم Kalina می شود

وقتی حرف از هالووین باشد  یکی از اجزای آسمانی که معمولا در این مراسمات خودنمایی می کند ماه است.  این روز ها هروقت حرف از ماه یا خورشید می شود تنها چیزی که به خاطرم می آید رویداد خورشید گرفتگی کاملی است که قرار است در ۲۱ آگوست روی دهد. ارتباط دادن گرفتگی های پیش رو به حال و هوای تعطیلات هالووین چندان هم سخت نیست در واقع، پیدا کردن عقیده ای خرافی و کهن که مرتبط به کسوف یا خسوف باشد چندان هم دشوار نیست.

اما اگر خیال می کنید که تنها در دوره های کهن مردم از خورشید گرفتگی و یا ماه گرفتگی به صورت خرافی هراس داشتند بهتر است مردم Kalina  را در نظر بگیرید.  آن ها ساکن شمال نواحی ساحل آمریکای جنوبی هستند. در تاریخ ۳۰ ژون سال ۱۹۷۳، هنگام خورشید گرفتگی کامل گروهی از قوم شناسان یکی از قبایل آن ها را در Suriname را به جهت مورد بررسی رفتاری قرار دادند.

در افسانه های Kalina، خورشید و ماه دو برادر بسیار نزدیک به هم هستند. برخی اوقات  آن ها با هم درگیر می شوند و درگیری میان آن دو هم آن قدر خشونت آمیز است که کل دنیا را به خطر می اندازد. هنگامی که دو برادر با هم به جدال می افتند، مردم کالینا با کوبیدن بر روی دیگ، طبل و پایکوبی سعی در پایان دادن به دعوا می کنند، به عبارتی آن ها سعی می کنند بلند ترین صدای ممکن را تولید کنند.

خورشید گرفتگی و خرافات

در افسانه محلی آن ها، محو شدن خورشید (کسوف) و یا محو شدن ما (خسوف ) به این معنیست که یکی از برادران دیگری را شکست داده است. در این زمان است که مردم فریاد می زنند “پدر بیدار شو!” آن ها به دلیل احترامی که برای برادران قائل هستند از این نام استفاده می کنند نه به این دلیل که بر این باور اند که خورشید یا ماه جزو اجداد آن ها هستند.

در هر صورت، با اینکه آن ها به دلیل هوای ابری کاملا قادر به دیدن خورشید گرفتگی نبودند اما در طول روز تاریکی را تجربه می کردند. اولین اتفاقی که هنگام خورشید گرفتگی روی داد این بود که پیر ترین زن قبیله بچه ها را به دور هم جمع کرد. و با استفاده از شاخ و برگ ها به دور شان رس سفید ریخت. سپس رس را بر روی زنان جوان تر مالیده و نهایتا همین کار را بر روی مردان قبیله تکرار کردند.

بر اساس عقاید خرافی آن ها، رس سفید خون خورشید زخمی است که از آسمان افتاده است. آن ها به دو دلیل خود را با آن می پوشانند. نخست به این دلیل که، ان ها رس سفید را مقدس و پاک می دانند و بر این باور اند که افراد قبیله را تطهیر می کند. دوم و احتمالا دلیل مهم تر این است که رس سفید درخشش ستاره روزانه یا همان خورشید را باز می گرداند. بعد از گذشت یک ساعت ( پس از آن که تاریکی جایش را به روشنایی داد) آن ها رس مالیده شده به تن شان را در یک رودخانه شستند.

 و بدین طریق این رویداد ها دست به دست هم می داد تا عقیده ای خرافی ایجاد شود و یا به سمت صلح پیش برود. نظر شما چیست؟ آیا شما نیز تاثیرات ماه را به عنوان وقایع خرافی می شمارید؟ شما به عنوان یک انسان، به چه چیزی در مورد رویداد های آسمانی اعتقاد دارید؟ نظر خود را با ما در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی منتشر کنید.

وقتی خورشید یا ماه گرفتگی دستمایه خرافات مردم Kalina می شود

وقتی حرف از هالووین باشد  یکی از اجزای آسمانی که معمولا در این مراسمات خودنمایی می کند ماه است.  این روز ها هروقت حرف از ماه یا خورشید می شود تنها چیزی که به خاطرم می آید رویداد خورشید گرفتگی کاملی است که قرار است در ۲۱ آگوست روی دهد. ارتباط دادن گرفتگی های پیش رو به حال و هوای تعطیلات هالووین چندان هم سخت نیست در واقع، پیدا کردن عقیده ای خرافی و کهن که مرتبط به کسوف یا خسوف باشد چندان هم دشوار نیست.

اما اگر خیال می کنید که تنها در دوره های کهن مردم از خورشید گرفتگی و یا ماه گرفتگی به صورت خرافی هراس داشتند بهتر است مردم Kalina  را در نظر بگیرید.  آن ها ساکن شمال نواحی ساحل آمریکای جنوبی هستند. در تاریخ ۳۰ ژون سال ۱۹۷۳، هنگام خورشید گرفتگی کامل گروهی از قوم شناسان یکی از قبایل آن ها را در Suriname را به جهت مورد بررسی رفتاری قرار دادند.

در افسانه های Kalina، خورشید و ماه دو برادر بسیار نزدیک به هم هستند. برخی اوقات  آن ها با هم درگیر می شوند و درگیری میان آن دو هم آن قدر خشونت آمیز است که کل دنیا را به خطر می اندازد. هنگامی که دو برادر با هم به جدال می افتند، مردم کالینا با کوبیدن بر روی دیگ، طبل و پایکوبی سعی در پایان دادن به دعوا می کنند، به عبارتی آن ها سعی می کنند بلند ترین صدای ممکن را تولید کنند.

خورشید گرفتگی و خرافات

در افسانه محلی آن ها، محو شدن خورشید (کسوف) و یا محو شدن ما (خسوف ) به این معنیست که یکی از برادران دیگری را شکست داده است. در این زمان است که مردم فریاد می زنند “پدر بیدار شو!” آن ها به دلیل احترامی که برای برادران قائل هستند از این نام استفاده می کنند نه به این دلیل که بر این باور اند که خورشید یا ماه جزو اجداد آن ها هستند.

در هر صورت، با اینکه آن ها به دلیل هوای ابری کاملا قادر به دیدن خورشید گرفتگی نبودند اما در طول روز تاریکی را تجربه می کردند. اولین اتفاقی که هنگام خورشید گرفتگی روی داد این بود که پیر ترین زن قبیله بچه ها را به دور هم جمع کرد. و با استفاده از شاخ و برگ ها به دور شان رس سفید ریخت. سپس رس را بر روی زنان جوان تر مالیده و نهایتا همین کار را بر روی مردان قبیله تکرار کردند.

بر اساس عقاید خرافی آن ها، رس سفید خون خورشید زخمی است که از آسمان افتاده است. آن ها به دو دلیل خود را با آن می پوشانند. نخست به این دلیل که، ان ها رس سفید را مقدس و پاک می دانند و بر این باور اند که افراد قبیله را تطهیر می کند. دوم و احتمالا دلیل مهم تر این است که رس سفید درخشش ستاره روزانه یا همان خورشید را باز می گرداند. بعد از گذشت یک ساعت ( پس از آن که تاریکی جایش را به روشنایی داد) آن ها رس مالیده شده به تن شان را در یک رودخانه شستند.

 و بدین طریق این رویداد ها دست به دست هم می داد تا عقیده ای خرافی ایجاد شود و یا به سمت صلح پیش برود. نظر شما چیست؟ آیا شما نیز تاثیرات ماه را به عنوان وقایع خرافی می شمارید؟ شما به عنوان یک انسان، به چه چیزی در مورد رویداد های آسمانی اعتقاد دارید؟ نظر خود را با ما در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی منتشر کنید.