وقتی صاحب چهره هستید، دیگر چه نیازی به تهیه بلیط هست؟ از امروز، شهر توریستی معروف ووژن چین، که قبلا برای ورود به آن لازم بود بلیط تهیه شود، تنها از فناوری تشخیص چهره برای شناسایی افرادی که در هتل های این شهر اقامت می کنند استفاده کرده و برای عبور از دروازه های شهر از این فناوری برای صدور مجوز ورود استفاده می شود.

گویا آی تی – این سیستم، که پیش بینی می شود در هر روز چهره ۵۰۰۰ هزار بازدید کننده را شناسایی کند، توسط یکی از شرکتهای عظیم عرصه وب، یعنی بایدو (Baidu) که اغلب با عنوان “گوگل چینی” به آن اشاره می شود، ساخته شده است.
ووژن، یک شهر تاریخی می باشد که با موزه ها، تورها و صنایع دستی سنتی اش به یک جاذبه گردشگری تبدیل شده است. این روزها وقتی مردم در هتل های این شهر اقامت می کنند، تصویرشان برداشته می شود و در یک پایگاه داده مرکزی بارگذاری می شود. اگر آنها شهر را ترک کنند و مجددا وارد آن شوند، یک نرم افزار تشخیص چهره پیش از آنکه به آنها اجازه بازگشت دهد بررسی می کند که آیا آنها واقعا مهمان یکی از هتل های این شهر هستند یا خیر.

در گذشته، چند نوع بلیط ورودی باید به گردشگران داده می شد تا بتوان میان بازدیدکنندگانی که یک بار خارج شده اند و آنهایی که برای مدت طولانی تری در آن شهر اقامت داشته اند، تمایز قائل شد. برخی از مهمانان، به دلیل آنکه بلیط خود را با دیگران به اشتراک گذاشتند تا هزینه ورود پرداخت نکنند، دستگیر می شدند.
برای جلوگیری از این اقدامات، شهر ووژن استفاده از سیستم شناسایی اثرانگشت را برای شناسایی مهمانان هتل ها آغاز کرد. در نتیجه از هر مجوز ورود فقط یک فرد می توانست استفاده کند. به گفته یوانکینگ لین، مدیر موسسه آموزش عمیق در شرکت بایدو، “این کار زمان زیادی می برد”.

درخواست از بازدیدکنندگان برای قرار دادن انگشت خود روی یک حسگر و منتظر ماندن برای آنکه نرم افزار مربوطه هویت آنها را بررسی کند، باعث شده بود صف های طولانی شکل بگیرد و اغلب هم نتایج اشتباهی به دست می داد. این سیستم جدید تشخیص چهره، از دوربین هایی استفاده می کند که وقتی افراد به یک درب گردان در ورودی نزدیک می شوند، به تشخیص چهره آنها می پردازند. چهره های شناسایی شده توسط این دوربین ها، با اطلاعات موجود در یک پایگاه داده که چهره بازدیدکنندگان ثبت نام شده را ذخیره کرده، مقایسه می شود و همه این کارها در مدت یک ثانیه انجام می گیرد. اگر چهره شما در پایگاه داده ها ثبت شده باشد، اجازه دارید وارد شوید؛ اگر نه، دربها بسته باقی می مانند.

مواجهه با دوربین
به گفته مارک نیکسون، از دانشگاه ساوت همپتون انگلستان، “پیش از آنکه نرم افزار تشخیص چهره با این مقیاس راه اندازی شود، هیچکس نمی دانست چه زمانی این اتفاق خواهد افتاد. استفاده از چهره، راحت تر از بلیط است. به همین دلیل به احتمال زیاد این فناوری را در جاهای دیگری هم خواهیم دید”.
نرم افزار تشخیص چهره بایدو، از شبکه های عصبی استفاده می کند. تکنیکی که از سلول های عصبی مغز الهام گرفته تا به تشخیص الگوهای پیچیده کمک کند. این شرکت مجموعه عظیمی از داده ها را به این نرم افزار وارد کرده که در مجموع بیش از ۱ میلیارد تصویر از چهره افراد را در خود جای می دهد. بایدو می گوید دقت این سیستم ۹۹٫۸ درصد است. البته این دقت در مورد آزمایش با تصاویر ثابت به دست آمده است، نه در تشخیص چهره افرادی که به سمت دوربین قدم بر می دارند.
این نرم افزار حرکات چهره را نیز تشخیص می دهد، در نتیجه از افرادی که سعی می کنند حالت چهره شخص دیگری را تقلید کنند، نمی توانند این نرم افزار را فریب دهند.
این سیستم اولین بار به گونه ای به کار رفت که در هر روز ۵ هزار فردی که در هتل های ووژن اقامت می کنند را شناسایی کند. این تعداد، حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از کل بازدیدکنندگان این شهر را تشکیل می دهد. بایدو تاکنون از این نرم افزار برای ورود کارکنان خود به دفتر مرکزی این شرکت در پکن استفاده می کرد، اما این اولین باری است که برای کار در این مقیاس عظیم مورد استفاده قرار می گیرد.

مسائل مربوط به حریم خصوصی
برخی از فرودگاهها، نوعی نرم افزار تشخیص چهره را در قسمت کنترل گذرنامه به کار می برند، اما شرایط آنها متفاوت است. در یک فرودگاه، باید گذرنامه خود را ارائه دهید و نرم افزار تشخیص چهره تعیین می کند آیا شخصی که در جلوی دوربین ایستاده با هویت درج شده در گذرنامه مطابقت دارد یا خیر. اما در دروازه های ووژن، هیچ گونه کارت شناسایی ارائه نمی شود: در عوض، نرم افزار در یک پایگاه داده عظیم به دنبال چهره ای می گردد که به دوربین خیره شده است.
این روش تشکیل یک پایگاه داده از چهره ها، مسائلی در زمینه حریم خصوصی پیش می آورد. لین می گوید مسئولیت ذخیره داده ها به عهده مسئولان شهر ووژن است که از آن استفاده می کنند، نه شرکت بایدو.

تیفانی لی، یکی از کارشناسان مرکز سیاست های فناوری اطلاعات در دانشگاه پرینستون می گوید “در چین، قانون فراگیریدر رابطه با حفظ حریم خصوصی وجود ندارد، اما شرکت ها تعهد می دهند که داده ها را امن نگه دارند”.
شرکت های سراسر جهان در حال ساخت پایگاه داده های بزرگی از اطلاعات شخصی هستند. برخی از آنها ذخیره اطلاعات بیومتریک مانند اثر انگشت را نیز آغاز کرده اند. به گفته لی، “این کار وارد شدن به بانک اطلاعاتی را راحت تر می کند، اما اگر پایگاه داده های شما هک شود، مشکلات و مسائل بیشتری را نیز برایتان ایجاد خواهد کرد”.
اگر آزمایش این سیستم در شهر ووژن موفقیت آمیز باشد، بایدو می تواند امیدوار باشد که سیستم های مشابهی را در هر جای دیگر، ماند سایر نقاط گردشگری و پارک ها راه اندازی کند. لین می گوید “ما می خواهیم نرم افزارمان ابتدا توسط همه بازدیدکنندگان ووژن و سپس در بسیاری از شهرهای دیگر چین مورد استفاده قرار بگیرد.”.