چین قصد دارد، پس از ارسال یک کاوشگر به مریخ در سال ۲۰۲۰، اکتشافات سیارکی را در دستور کار خود قرار دهد. این کشور قصد دارد، اکتشافات سیارکی را در سه سیارک انجام داده و بر روی یکی از سیارک ها تحقیقات علمی را انجام دهد.
بر اساس اوراق سفید منتشرشده توسط دولت چین با عنوان “فعالیت‌های فضایی چین در سال ۲۰۱۶″، از اکتشافات سیارکی به‌عنوان یکی از فعالیت‌های عمده صنعت فضایی کشور چین در پنج سال آینده نام‌برده شده است.
جی جیانگوی، محققی از آکادمی علوم چین و یکی از اعضای کمیته تخصصی اکتشافات اعماق فضای چین، به تشریح اهداف علمی اکتشافات فضایی چین در دو دهه آینده پرداخته است. این کمیته اساسا انجام اکتشافات سیارکی و پس‌ازآن سفرهای فضایی به سیاره مشتری و سیستم قمری آن را پس از اکتشافات مریخ در نظر گرفته است.
جی می‌گوید:”طرح متخصصان فضایی چین، ارسال یک کاوشگر به سیارک‌هاست. در این طرح پیشنهادی ذکرشده که کاوشگر موردنظر به مدتی مشخص در کنار یک سیارک حرکت خواهد کرد و برای انجام تجزیه‌وتحلیل نمونه‌های سطح آن بر روی آن فرود خواهد آمد.”
تاکنون، تنها ایالات‌متحده و ژاپن موفق به فرود کاوشگر بر روی سیارک‌ها شده‌اند. کاوشگر ژاپنی هایابوسا ۱ در سال ۲۰۰۵ بر روی سیارک ایتوکاوا فرود آمد و نمونه‌هایی از این سیارک را به همراه خود به زمین آورد.
جی می‌گوید:”چین کاوشگر چانگه ۵ را به ماه خواهد فرستاد و نمونه‌های جمع‌آوری‌شده از سطح آن را در سال جاری به زمین بازخواهد گرداند. در صورت موفقیت طرح اکتشافات سیارکی، چین به‌مانند ژاپن قادر به بازگرداندن نمونه‌های سیارکی به زمین و مطالعه بر روی آن‌ها خواهد بود.”
دانشمندان چینی اولویت خود را شناسایی سیارک‌های نزدیک به زمین قرار داده‌اند که احتمال برخورد آن‌ها با زمین وجود دارد. در همین حال، این دانشمندان مشتاق به مطالعه نحوه تکامل و شکل‌گیری سیارک ها هستند. اکتشافات سیارکی می‌تواند، درک دانشمندان را از نحوه شکل‌گیری منظومه شمسی و همچنین منشأ حیات و آب در زمین افزایش دهد.
دانشمندان چینی قصد ارسال کاوشگر به سیارک آپوفیس رادارند. این کاوشگر همچنین برنامه‌ای برای یک گذر نزدیک سیارکی دارد. جی می‌گوید، تمام این مأموریت، شش سال به طول خواهد انجامید.

تهدیدات فضایی
سیارک آپوفیس که در سال ۲۰۰۴ کشف‌شده، با قطر حدود ۳۹۴ متر، به‌اندازه دو زمین فوتبال است. تجزیه‌وتحلیل‌های دانشمندان نشان می‌دهد، این سیارک در سال ۲۰۲۹ بافاصله‌ای بسیار نزدیک، حدود ۳۰ هزار کیلومتر از کنار سیاره ما عبور خواهد کرد. فاصله‌ای که در مقیاس نجومی به‌اندازه پهنای یک تار مو است و کمتر از فاصله ماه به زمین و حتی نزدیک‌تر از بسیاری از ماهواره‌های زمینی ساخته انسان به زمین خواهد بود. بنابراین، عبور سیارک آپوفیس از زمین، عبور نزدیک‌ترین سیارکی است که از مین عبور کرده است. دانشمندان می‌گویند، این سیارک در سال ۲۰۳۶ دوباره به نزدیکی زمین بازخواهد گشت.
در ابتدای کشف آپوفیس، از این سیارک به‌عنوان تهدیدی بزرگ برای زمین نام‌برده می‌شد. اکنون بیش از ۱۰۰ گروه علمی از سراسر جهان در حال مطالعه آپوفیس هستند. مطالعات جدید نشان داده، احتمال برخورد این سیارک با زمین، ۱ در میلیون است.
اگرچه دیگر نیازی نیست، نگران آپوفیس باشیم، اما دانشمندان تخمین می‌زنند، بیش از ۳۰۰ هزار جرم کیهانی با قطری بیش از ۴۰ متر در نزدیکی زمین وجود دارد که تنها ۴ درصد از آن‌ها کشف‌شده‌اند. در سال ۲۰۱۳، شبکه بین‌المللی هشدار سیارکی راه‌اندازی شد تا وظیفه نظارت بر تهدیدات احتمالی سیارک‌ها را بر عهده داشته باشد.
چین در ژانویه ۲۰۱۷، سه سیارک جدید بهنام‌های BK3، ۲۰۱۷ BM3 و ۲۰۱۷ BL3 را کشف کرده که به نظر می‌رسد، مورد آخر تهدیدی برای زمین محسوب می‌شود.
جی می‌گوید:”به‌منظور مقابله با تهدیدات احتمالی اجرام کیهانی نزدیک به زمین، تنها به تلسکوپ‌های زمینی برای ایجاد سیستم نظارتی و هشداردهنده احتیاج داریم بلکه به کاوشگرهای فضایی هم برای انجام تحقیقات بر روی ساختار و ویژگی‌های سیارک هم نیاز داریم.”
اکتشافات سیارکی چین، به دانشمندان کمک خواهد کرد تا درک بهتری از ویژگی‌های اساسی اجرام کیهانی نزدیک به زمین داشته باشند و تا با اطلاعات به بیشتری به دنبال اقدامات اساسی برای مقابله با احتمال برخورد این اجرام به زمین باشند.

منشأ حیات
برخی از دانشمندان معتقدند، سیارک ۱۹۹۶ FG3 ممکن است، اسراری از منشأ حیات بر روی زمین را در خود پنهان کرده باشد. در حال حاضر، دو نظریه اصلی در مورد منشأ حیات وجود دارد. یکی از این نظریات بیان می‌کند، حیات در خود زمین به وجود آمده است. از سوی دیگر، نظریه دیگری هم مطرح‌شده که می‌گوید، حیات از فضا سرچشمه گرفته است. دانشمندان تاکنون موفق به کشف شهاب‌سنگ‌های بسیاری شده‌اند که تصور می‌شود، ارتباطی با منشأ حیات داشته‌اند.
همچنین تصور می‌شود، بسیاری از این سیارک‌ها حاوی آب باشند. همچنین برخی دانشمندان بر این باورند که آب زمین ممکن است، توسط دنباله‌دارها به زمین آورده شده باشد.
جی می‌گوید: “دانشمندان تاکنون مشاهدات نجومی زمینی بسیاری برای مطالعه سیارک ۱۹۹۶ FG3 انجام داده‌اند. تجزیه‌وتحلیل‌های طیفی نگاری نشان می‌دهد، این سیارک، سیارکی کربنی است و به‌احتمال‌زیاد، حاوی عناصر آلی است که برای شکل‌گیری حیات ضروری هستند.”
چین پیش‌ازاین هم مانور گذر نزدیکی را در نزدیکی سیارکی به نام توتاتیس انجام داده است. در دسامبر سال ۲۰۱۲، کاوشگر چانگه ۲ چین، موفق به انجام یک مانور گذر نزدیک از کنار این سیارک شد. چانگه ۲ در طول مانور خود تنها ۷۷۰ متر از این سیارک و ۷ میلیون کیلومتر از زمین فاصله داشت.

توتاتیس با طول ۴.۳ کیلومتر و عرض ۲.۴ کیلومتر یک جرم کیهانی خطرناک محسوب می‌شود. چراکه هر چهار سال از کنار زمین عبور می‌کند.این در حالی است که عرض سیارکی که تصور می‌شود باعث انقراض دایناسورها شده، حدود ۱۰ کیلومتر بوده است. این نخستین مشاهده گذر نزدیک از توتاتیس بود. کاوشگر چینی در طول این مأموریت موفق شد، تصاویری با وضوح بسیار بالا به ثبت برساند
جی و همکارانش تحقیقات فشرده‌ای را در مورد توتاتیس انجام داده‌اند و دریافته‌اند، این سیارک شبیه ریشه زنجیل حدود ۴۷۵۰ متر طول و ۱۹۵۰ متر عرض دارد. این محققان همچنین تحقیقاتی را در مورد نحوه چرخش این جرم کیهانی انجام داده‌اند.
این تحقیق همچنین درک دانشمندان را از ویژگی‌های زمین‌شناسی و نحوه شکل‌گیری سیارک افزایش داد. مطالعه فوق همچنین نشان داد، دهانه‌های برخوردی روی سطح توتاتیس می‌تواند ۱.۶ میلیارد سال قدمت داشته باشند.

.

منبع: spacedaily

نوشته اکتشافات سیارکی، هدف فضایی جدید چین اولین بار در تکرا - اخبار روز تکنولوژی پدیدار شد.