ادامه حذف کارکنان دولتی با تخصصهای علمی در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ ادامه دارد. روز جمعه، سه تن از آخرین اعضای دفتر سیاستگذاری علمی و تکنولوژی (OSTP) کاخ سفید هم درهای دفترهای خود را بستند. یکی از کارکنان در توییتر نوشت: “بخش علمی خالی شد. میکروفن زمین گذاشته شد (کنایه از پایان کار!)”
همه این سه کارمند از کارمندان باقیمانده دولت اوباما بودند. دفتر سیاستگذاری علمی و تکنولوژی کاخ سفید تحت رهبری بارک اوباما، ۹ کارمند داشت که مغز اجرایی این بخش در مسائلی همچون آموزش اِستِم (STEM، سیستم آموزشی با تمرکز روی زمینههای بنیادی؛ علوم، تکنولوژی، مهندسی و ریاضیات)، بیوتکنولوژی و پاسخ به بحرانها بودند. به نقل از CBS News، هیچکس در این بخش دفتر سیاستگذاری علمی و تکنولوژی کار نمیکند و شواهدی هم از انتخاب جایگزین در دست نیست.
دولت ترامپ اعلام کرد، این کارمندان مازاد نیاز دولت بودهاند. یک مقام کاخ سفید به CBS گفت: “تحت مدیریت رئیسجمهور قبلی، دفتر سیاستگذاری علمی و تکنولوژی بیش آن چیزی که باید رشد کرده بود.”
دفتر سیاستگذاری علمی و تکنولوژی تحت مدیریت پرزیدنت اوباما ۵۰ تا ۶۰ کارشناس سیاستگذاری داشت. و پرزیدنت اوباما این بخش کاخ سفید را به بیش از ۱۰۰ کارمند گسترش داده است. البته بااینوجود هم نمیتوان این مورد را به عنوان مازاد به حساب آورد، در واقع تلاش دولت ترامپ، لزوما به معنی کاهش تعداد کارکنان به سطح پیشین نیست، بلکه چیزی بیش از آن است. در حال حاضر، تنها ۳۵ نفر در چهار بخش دفتر سیاستگذاری علمی و تکنولوژی کاخ سفید فعالیت میکنند.
در حالی که محافظهکاران ممکن است، این بخش را بهعنوان نمونه دیگری از ضایعات دولتی ببیند، برنامه پرزیدنت اوباما برای گسترش این بخش بهخوبی نشان میدهد که علوم و تکنولوژی در هر جنبه از زندگی چه اهمیتی دارد. یکی از کارکنان خروجی دفتر سیاستگذاری علمی و تکنولوژی به CBS میگوید که پرزیدنت اوباما “باور قوی به علم و تلاقی فزاینده علم و تکنولوژی در طیف وسیعی از سیاستگذاریها داشت.”
یک مقام کاخ سفید گفت: “همه کارهایی که انجام دادهایم، هنوز کاملا انجام نشدهاند.”
برخی باور دارند که کارکنان بخشهای دیگر ممکن است، به این بخش اضافه شوند. اما به نظر نمیرسد، کارکنان دیگر بخشها صلاحیت و کارایی کارمندان متخصص را داشته باشند. یکی از مشخصههای اصلاحات دولتی فعلی، خالی گذاشتن خیلی از جایگاههای دولت فدرال است. محدودههایی که ترامپ مشخصا علاقهای به آنها نداشته، تضعیف شدهاند. او علاقهای به همراهی با کشورهای دیگر و یا استفاده از قدرت نرم ندارد، بنابراین وزارت امور خارجه هم تضعیف شده است.
او علاقهای به علم و یا حفاظت از محیط زیست ندارد، بنابراین آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده آمریکا (EPA) از بهکارگیری کارمندان جدید صرفنظر کرده و بیش از ۱۲۰۰ جایگاه شغلی را حذف کرده است. تعداد مشاوران علمی آژانس حفاظت از محیطزیست ایالاتمتحده آمریکا تا اول سپتامبر به ۱۱ عضو خواهد رسید. این در حالی است که تنها تا چند ماه قبل، تعداد این مشاوران ۶۸ نفر بود.
در همین حال دونالد ترامپ نمیداند فضا چیست و نمیخواهد هیچکس در مورد آن به او آگاهی دهد. داستان ناآگاهی دونالد ترامپ روز جمعه بهصورت ویروسی در شبکههای اجتماعی و اینترنت پخش شد. ترامپ روز جمعه فرمان اجرایی “شورای ملی فضایی” ایالاتمتحده را امضا کرد. این شورا که از سال ۱۹۵۸ و تحت مدیریت دولت آیزنهاور فعالیت میکند، به رئیسجمهور امکان همکاری نزدیکی جهت اجرای سیاستها و تصمیمهای مربوط به فعالیتهای فضایی را میدهد. این مراسم با حضور فضانوردان (از جمله، سرهنگ باز آلدرین فضانورد سابق و دومین انسانی که به ماه پای گذاشته) و مقامات اجرایی ناسا برگزار شد.
اتفاقی که در مراسم امضای این فرمان اجرایی افتاد، خیلیها را به این فکر انداخت که اصولا رئیسجمهور ترامپ چیزی از فضا نمیداند! دونالد ترامپ در خلال سخنرانی خود گفت: “ما میدانیم که فضا چیست. همهچیزی که باید بگوییم فضا است.” و سپس رو به آلدرین به شوخی گفت:” آنجا فضای زیادی وجود دارد، درست است؟”
باز آلدرین که همواره به شوخطبعی مشهور بوده و معمولا از نقلقولهای معروف علمی تخیلی در صحبتهایش استفاده میکند، نقلقول مشهور شخصیت سری انیمیشنهای “داستان اسباببازی،” باز لایتیر را بازگو کرد: “بینهایت و فراتر از آن” دونالد ترامپ هم در جواب گفت: “بینهایت اینجاست. این میتواند بینهایت باشد، ما واقعا نمیدانیم اما میتواند چنین چیزی باشد.”
شاید باید ترامپ به فکر مشاوره و آموزش از نیل دگراس تایسون (اخترفیزیکدان مشهور) باشد، اگرچه تصور نمیشود، او پاسخ تماسهای ترامپ را بدهد، اما چیزی که مشخص است این که مسائل مربوط به علم و تکنولوژی همچنان ادامه دارند و پیشرفتها در این زمینهها ادامه خواهد داشت. تنها با اشاره به ژست جالبتوجه باز آلدرین در خلال صحبتهای ترامپ، به خوبی مشخص است که جامعه علمی بهسادگی با چنین شرایطی سازگاری پیدا نمیکند.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2017-07-03 05:10:092017-07-03 05:10:09ترامپ به اخلال جامعه علمی آمریکا ادامه میدهد: بخش علمی کاخ سفید هیچ کارمندی ندارد!
آلدرین از دولت ایالاتمتحده میخواهد، مأموریت مریخ در صدر برنامههای خود قرار دهد. این فضانورد بازنشسته ناسا میگوید، کاوشگر سیاره زهره و طرح فضاپیمای سیکلر هم میتواند در اولین دوره ریاست جمهوری ترامپ روی یک سیارک آزمایش شود. آلدرین در کنفرانس H2M، گفت، ناسا باید در اولین دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ به نقطه عطف مهمی در برنامه سفر به مریخ دست پیدا کند.
دونالد ترامپ در خلال سخنرانی مراسم تحلیف خود از “آمادگی برای اکتشاف اسرار فضا” صحبت کرد و همچنین ماه گذشته در هنگام تصویب بودجه ناسا به صریحترین و کاملترین شکل حمایت خود را از اکتشاف مریخ و هدفگذاری برای مأموریت سرنشین داری تا سال ۲۰۳۳ به مریخ اعلام کرد.
آلدرین که بهتازگی با معاون رئیسجمهور، مایک پنس در کاخ سفید دیدار کرده، در کنفرانس H2M (مخفف، انسان به سوی مریخ) در واشنگتن اعلام کرد: “فکر میکنم همه ما میتوانیم اطمینان داشته باشیم که امروز از هر زمان دیگری به مریخ نزدیکتریم.”
دومین انسانی که روی ماه پای گذاشته، سالهاست، طرح ساخت فضاپیمای سیکلر را برای سفر به مریخ مطرح کرده است. این فضاپیما که میتواند تا سال ۲۰۳۹ و یا زودتر ساخته شود، قادر خواهد بود، هر دو سال فضانوردان را در سفر سهماههای به مریخ ببرد. این رفت و آمد، به کمک جاذبه مداری و سوختگیری در مدار زمین امکانپذیر خواهد بود که به گفته آلدرین، میتواند نسبت به پرتاب موشک از زمین، بازدهی بیشتری داشته باشد.
واضح است که آلدرین بهخوبی از الزامات مقامات سیاسی آگاه است، او پیشنهاد میدهد که یکی از فضاپیماهای سیکلر “قبل از پایان دوره اول ریاست جمهوری” آزمایش شود.
آلدرین در سخنرانی خود در دانشگاه جورج واشنگتن گفت: “فکر میکنم میتوانیم یک نسخه آزمایشی (فضاپیمای سیکلر) را به یک سیارک ارسال کنیم. این فضاپیماها تا قبل از انتخابات سال ۲۰۲۰ بازنمیگردند، اما (این برنامههای آزمایشی) حداقل در نوع خود یک دستاورد محسوب میشوند.”
آلدرین ۸۴ ساله در ادامه میگوید: “کاوشگر سیاره زهره هم میتواند تا سال ۲۰۲۴ به این سیاره فرستاده شود.”
ماه مارس بود که خبرهایی از مذاکرات آمریکا و روسیه برای همکاری در مأموریت ونوس منتشر شد. بحث امکان همکاری ناسا در مأموریت سیاره زهره، نزدیک به دو سال است که در جریان است. ماه نوامبر سال گذشته، مذاکرات دو طرف پس از توقف تحریمها علیه روسیه، از سر گرفته شد و اکنون هم به نظر میرسد، دو طرف هنوز به توافق کامل نرسیدهاند.
روسکاسموس (آژانس فضایی روسیه) درصد طرحریزی یک مأموریت همهجانبه برای اکتشاف زهره است. مأموریت ونوس این آژانس فضایی شامل یک مدارگرد، کاوشگر و چندین ماهواره و انعکاس سنجهای جوی خواهد بود. به همین دلیل، همکاری و به اشتراکگذاری تواناییهای دو طرف، میتواند به ارتقای سطح مهندسی و خروجی علمی این مأموریت بیانجامد.
سیاره زهره، مدتهاست از دسترس سازمانهای فضایی خارج است، آخرین فرود یک کاوشگر بر روی این سیاره به سال ۱۹۸۵ بازمیگردد که کپسول فضایی ویگا-۲ اتحاد جماهیر شوروی به این سیاره رسیده بود.
در صورت به توافق رسیدن دو طرف، روسیه وظیفه ساخت مدارگرد و کاوشگر سطحی را بر عهده داشته باشد و ناسا هم وظیفه مونتاژ یک موشک و پلتفرم قابل مانور جوی ونوس (VAMP) را انجام دهد. مأموریت ونوس برای سال ۲۰۲۶-۲۰۲۷ برنامه ریزی شده است.
سرانجام سیکلر میتواند انسان را به مریخ ببرد تا یک سکونتگاه دائمی در سیاره سرخ بسازند. آلدرین گفت: “ما به اشغال مریخ با فضانوردان بینالمللی ادامه خواهیم داد و این نیاز به تعهد رئیسجمهور دارد. باور دارم که این ملت قادر خواهد بود، طی دو دهه فضانوردان بینالمللی را به مریخ برساند، البته نه برای بازدید از سیاره سرخ و بازگشت، بلکه برای اشغال آن.”
گرچه همکاریهای بینالمللی به نوعی جاهطلبیهای بزرگ ترامپ برای تبدیل آمریکا به اولین کشوری که به مریخ دست مییابد را خدشهدار میکند، اما آلدرین و کارشناسان دیگر همه در مورد همکاریهای بینالمللی توافق دارند.
آلدرین در ادامه میگوید، اتحادی به رهبری آمریکا متشکل آژانس فضایی اروپا، روسیه، هند، ژاپن و چین و همچنین کشورهای نوظهوری در زمینه فضایی همچون امارات متحده عربی، کره جنوبی و عربستان سعودی، میتواند به چنین هدفی دست یابد. آلدرین گفت: “ما میتوانیم از عهده هزینههای سفر به مریخ بربیاییم، اما ضوابط مالی هم در میان است. ما با توجه به منابع محدود خود، تنها روی مواردی تمرکز کنیم که برای رسیدن به مریخ لازم هستند. به عقیده من، ما اکنون هزینهای بیش از ۶ میلیارد دلار را در برنامههایی صرف میکنیم که برای سفر به مریخ اصلا لازم نیستند. ما نیاز به استفاده مجدد از همه سیستمهای فضایی داریم.”
ایلان و ماسک و شرکت فضاییاش اسپیس ایکس مدتهاست در این زمینه پیش تاز هستند. اسپیس ایکس که توانست اواخر ماه مارس، یک موشک فالکون ۹ بازیابی شده را در سکوی فرود شناور در اقیانوس اطلس فرود آورد، در زمینه قابلیتهای استفاده مجدد از سیستمهای فضایی امیدواریهای زیادی را به وجود آورده است.
مدیرعامل اسپیس ایکس با اشاره به این مأموریت موفقیتآمیز گفت، این مأموریت نشان دهنده، تکنولوژیای است که میتواند استقرار در مریخ را از لحاظ اقتصادی امکانپذیر کند. ماسک پس از پرتاب تاریخی ۳۰ مارس در تله کنفرانسی، به خبرنگاران گفت:”حداقل نیاز به کاهش ۱۰۰ برابری و حتی شاید ۱۰۰۰ برابری، هزینههای سفر به مریخ وجود دارد و قابلیت استفاده مجدد برای این هدف نیاز کاملا بنیادی محسوب میشود. فکر میکنم، این (قابلیت) به خوبی نشان میدهد، امکان رسیدن به مریخ وجود دارد. امیدوارم مردم دیگر ساخت تمدنی در مریخ را به مانند هدفی واقعی تلقی کنند.”
پس از موفقیت ایلان ماسک، روسکاسموس هم اعلام کرد، برنامه هایی برای انجام برنامههای تحقیق و توسعه سیستمهای قابل استفاده مجدد خواهد داشت. بهره بردن از قابلیت استفاده مجدد به طور قابلتوجهی هزینه پروازهای فضایی را کاهش میدهد، روسکاسموس که بودجهاش سال گذشته ۳۰ درصد کاهش یافت، در همان زمان اعلام کرده بود، امکان سنجی اقتصادی قابلیتهای قابل استفاده مجدد نامشخص است.
اما پس از پرتاب موفقیتآمیز موشک فالکون ۹، به نظر میرسد، نظر مقامات روسی بهکلی تغییر کرده است. ایگور کوماروف رئیس روسکاسموس به اینترفاکس، گفته بود: ”نوآوریهای اسپیس ایکس ما را وادار به کاهش هزینههای تمام شده و بالا بردن کیفیت سیستمهای خود میکند. ما اکنون در حال انجام پروژههای آزمایشی درزمینهٔ قطعات قابل استفاده مجدد هستیم. ما اکنون موتورهایی داریم که تا چندین بار قابلیت استفاده مجدد را دارند، به عنوان مثال؛ موتور ۱۹۱ و موتور موشک آنگارا. ما همچنین میخواهیم از دیگر قطعات بازیافتی موشک بهره ببریم.”
قابلیت استفاده مجدد موشکها، حداقل از دهه ۱۹۶۰ مطرح شده، یعنی زمانی که رابرت تراکس، نوشته بود؛ برای صرفهجویی اقتصادی سفر فضایی، قابلیت استفاده مجدد باید یکی از نکات اساسی باشد. البته فقط اسپیس ایکس و یا روسکاسموس نیستند که برنامههای عمدهای برای قابلیت استفاده مجدد دارند، بلکه؛ شرکتها و کشورهای دیگر از جف بزوس با بلو شپرد تا چین؛ همه برنامههای گستردهای برای تحقیق و توسعه در این عرصه دارند.
آلدرین سخنرانی خود را با این عبارتها شروع و تمام کرد: “این دفعه هیچ پرچم و ردپایی در کار نیست.” و “هر طور شده خودت را به مریخ برسان!” عبارت دوم نقلقولی از فیلم علمی تخیلی “یادآوری کامل (۱۹۹۰)” است. اما طرح آلدرین نیاز به هزینههای بسیار بالا برای ساخت تکنولوژیها و فضاپیماهایی دارد که هنوز ساخته نشدهاند.
هماکنون ناسا در حال ساخت قدرتمندترین موشکهای خود موسوم به سیستم پرتاب فضایی است که اخیرا اعلام شد تا قبل از سال ۲۰۱۹ پرواز آزمایشی آن انجام نمیشود. ناسا همچنین طرحی برای انجام یک مأموریت سرنشین دار به مدار مریخ (بدون فرود در سیاره سرخ) دارد. این مأموریتها در واقع مشابه سری مأموریتهای آپولو در نیمه دوم قرن بیستم هستند که به آلدرین و نیل آرمسترانگ اجازه دادند در خلال مأموریت آپولو ۱۱ به ماه برود. در واقع پیش از مأموریت آپولو ۱۱، چندین مأموریت در مدار ماه انجام شده بود.
اکنون رئیسجمهور دونالد ترامپ هم میخواهد همچون چشم اندازه جان اف کندی برای فرود انسان روی ماه تا پیش از پایان دهه ۱۹۶۰، مرزهای فضا را کنار بزند. جف بینگهام، سناتور سابق مجلس سنای ایالاتمتحده، میگوید: “او خیلی فعال است. برنامههای او نسبت به دولت گذشته، مثبتترند.”
دونالد ترامپ ماه گذشته در خلال تماس تصویری با پگی ویتسون، فرمانده ایستگاه فضایی بینالمللی که به مناسبت ثبت رکورد جدید رکورد طولانیترین زمان اقامت در فضا انجام شد، اظهارنظر جالبی در مورد سفر به مریخ کرد. ترامپ خطاب به ویتسون گفت: “میخواهید، چنین کاری را در طول اولین دوره و یا در بدترین حالت در دومین دوره (ریاست جمهوریام) انجام دهید؟ بنابراین باید کمی (به این برنامه) سرعت دهم.”
پگی ویتسون نخستین فضانورد زنی است که برای دومین بار فرماندهی ایستگاه بینالمللی فضایی را به عهده داشته و این رکورد به نام او ثبت شده است. ویتسون در سال ۲۰۰۸ نام خود را به عنوان نخستین فرمانده زن در ایستگاه بینالمللی فضایی ثبت کرد. ویتسون اواخر ماه گذشته موفق شد، رکورد طولانیترین زمان اقامت در فضا را به نام خود ثبت کند. این رکورد پیش از این به جف ویلیامز آمریکایی تعلق داشت که ۵۳۴ روز اقامت در فضا را به نام خود ثبت کرده بود.
پاسکال لی، رئیس موسسه مریخ و مدیر پروژه هایتون- مریخ ناسا، گفت: “شایعهای که شنیدم این است که رئیسجمهور میخواهد برنامه فضایی هیجانانگیزی انجام دهد. تنها محدودیت این برنامه این است که آیا باید در دوره اول انجام شود یا دوره دوم ریاست جمهوری؟ هیچکدام از برنامههایی مریخ که در موردشان صحبت میشود، نمیتوانند در چنین چارچوب زمانی کمی انجام شوند. هرچند سفر به مدار مریخ، برنامهای است که بهطور بالقوه میتواند تا پیش از پایان دوره دوم (ریاست جمهوری) انجام شود. اما درعینحال، هنوز هیچ برنامه جدیدی صورت نگرفته است. فکر میکنم، در این مورد خیلی خوشبین هستیم. آشکار است که ما فقط در مورد سفر به مریخ صحبت میکنیم، در حالی که هنوز هیچ تعهد روشنی ضامن این برنامه نیست.”
در لایحه ماه گذشته، کنگره آمریکا میزان زیادی از بودجه ناسا کسر شد و بودجه این آژانس به حدود ۱۹ میلیارد دلار تقلیل داده شد. به نظر میرسد جو کنفرانس مریخ خوشبینانه بود. کریس کاربری، مدیر اجرایی و یکی از بنیانگذاران موسسه کاوش مریخ، از اظهارت ترامپ استقبال کرد: “ما نمیخواهیم، یک مأموریت شبیه آپولو دیگر و یک دوران شبیه کندی داشته باشیم. پس از شکست اتحاد جماهیر شوروی در رقابت ماه، دیگر دلیلی برای ادامه رقابت نداریم. اما حالا دلایل زیاد دیگری برای اکتشاف (فضا) داریم.”
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2017-05-22 05:30:002017-05-22 05:30:00 باز آلدرین و چشمانداز اکتشافات فضایی آینده
باز آلدرین، چارلی دوک و هریسون اشمیت برای اولین بار در فستیوال استارموس چهارم و در مهد علم و دانش نروژ یعنی تروندهایم و در حضور هزاران نفر از مردم گرد هم می آیند. آن ها در نشستی چند ساعته با نام “به سمت ماه و فراتر از آن” شرکت خواهند کرد. این سه مرد که پا بر ماه نهاده اند از سفرشان به ماه می گویند و نقطه نظرات شان در خصوص سفر به مریخ در آینده را نیز بیان خواهند کرد.
چارلی دوک گفته است : “بنده مفتخر هستم که در دو کنفرانس پیشین استارموس با گروهی از گفت و گو کنندگان شناخته شده تر شرکت کرده ام. از برندگان نوبل گرفته تا سفرکردگان به ماه و دانشمندان برتر. تمامی سخنرانی ها سرشار از اطلاعات و تفکر بر انگیز و سرگرم کننده بوده اند. بنده مشتاق شرکت در استارموس چهارم هستم، مخصوصا بخشی از آن که قرار است با دیگر همکاران ام که مانند خودم به ماه سفر کرده اند به بحث و گفتگو بپردازم.”
هریسون اشمیت نیز گفته است که: ” فستیوال های استارموس علایق زیادی را در زمینه علم و هنر به وجد می آورند. این همایش ها تجسمی از ایده ی خلاقانه ترکیب این نمایش این مجاهدت ها و تعامل پر انرژی شان در معرض عموم را عرضه می کنند. من برای برگشت به نروژ و پیوستن به فستیوال استارموس ۲۰۱۷ و شرکت در گفتگو های “زندگی در جهان” بسیار مشتاق هستم. درست است، ماموریت های ماه از جمله ماموریت اپولو ۱۷ که خودم در آن حضور داشتم همگی ۴۵ سال پیش روی داده اند و بینش های ژئو زیستی ای از محیط های تشکیل دهنده حیات در سیاره زمین در زمان های کهن به دست داده اند.”
بخشی از داستان باز آلدرین: او در سال سال ۱۹۶۳ به گروه سوم از فضانوردان توسط ناسا برگزیده شد. آلدرین اولین فضانورد با مقام دکتری بود و او را با نام “دکتر. سرقرار” می شناختند. تکنیک های پیاده شدن و قرار ملاقات گذاشتن های او برای فضاپیما ها در مدار زمین و ماه بخشی حیاتی در موفقیت ماموریت های جوزانی و اپولو تاثیر به سزایی داشتند و هنوز هم امروزه به کار می روند. او در تکنیک تمرین های زیر آبی که به جهت تمرین حرکت در فضا انجام می شدند پیشگام بود. در سال ۱۹۶۶ در ماموریت مداری جوزان ۱۲، باز موفق به انجام اولین قدم زدن در فضا یعنی extra-vehicular activity (EVA) و رکورد EVA جدیدی (۵ ساعت و نیم) را به ثبت برساند. در حین آن ماموریت او موفق به ثبت اولین سلفی در فضا شد. در ۲۰ جولای سال ۱۹۶۶، باز آلدرین و نیل آرماسترانگ تصویر تاریخی قدم بر ماه آپولو ۱۱ را به ثبت رساندند و تبدیل به اولین انسان هایی شدند که بر روی سیاره ای دیگر پا نهاده اند. قریب به ۶۰۰ میلیون نفر در آن روز در حال تماشا بوده اند که بزرگترین و پرجمعیت ترین تماشای تلویزین در تاریخ بشریت بوده است. هنگام برگشت از ماه، باز آلدرین مدال آزادی از رئییس جمهور و بسیاری جوایز دیگر از سراسر دنیا دریافت نمود. سیارک “۶۴۷۰ آلدرین” و “دهانه آتش فشانی آلدرین” بر روی ماه به افتخار او نام گذاری شده اند. در سال ۲۰۱۱ به همراه تیم ماموریت آپولو ۱۱ یعنی نیل آرماسترانگ، مایکل کالینز همگی مدال طلای کنگره ای دریافت کردند. در اکتبر سال ۲۰۱۴ او موسسهShareSpace اش را به جهت تمرکز بر روی تحصیلات، علم، تکنولوژی ، مهندسی، هنر و ریاضیات STEAM نو سازی کرد تا هیجان و علاقه به فضا را در کودکان متشعل سازد. در آگوست سال ۲۰۱۵ او انستیتو فضایی باز آلدرین را در فلوریدا تک به جهت تبلیغ و توسعه بینش و اهداف اش در خصوص اسکان دائم انسان ها در کره مریخ تاسیس نمود. از زمان بازنشستگی اش از ناسا و نیرویی هوایی آمریکا، کلنل آلدرین خود را یک سیاستمدار برای فضا و حامی اکتشافات فضایی انسان می داند.
بخشی از داستان هرسیون اشمیت: در سال ۱۹۶۵، ناسا اشمیت را به عنوان اولین دانشمندان فضانورد خود انتخاب کرد. به عنوان یک فرد غیر نظامی، اشمیت موفق به دریافت گواهی خلبانی از نیروی هوایی ایالت متحده در سال ۱۹۶۶ و خلبانی هلیکوپتر از نیروی دریایی در سال ۱۹۶۷ و زمان ۲۱۰۰ ساعت پرواز را به ثبت رساند. اشمیت خلبان نمونه اپولو ۱۷ شد و در ۱۱ دسامبر ۱۹۷۲ نیز آخرین فردی بود که قدم بر روی ماه نهاد. نیومکزیکو در سال ۱۹۷۶ اشمیت را به عنوان سناتور اش در مجلس سنا به رسمیت شناخت که در این سمت او ۶ سال خدمت کرد و سپس وارد شغل مشاور علوم دینامیک فضایی و زمینی شد. او در شورا هایی تعاونی و بدون سود بسیاری شرکت داشته است و هم اینک نیز سر رئیس اصلی شرکت علوم مداری (Orbital Sciences Corporation) می باشد. اشمیت در نیو مکزیکو به همراه همسر اش ترسا فیتزگیبون و چند حیوان خانگی زندگی می کند. او کار مشاوره، نوشتن و سخنگویی در خصوص علوم و سیاست های سیاره ای و فضایی را همچنان دنبال می کند.
بخشی از داستان دوک: دوک یک مهندس، افسر نیرویی هوایی و خلبان آزمایشی و فضانورد سابق ناسا است. به عنوان خلبان نمونه ناسا در ماموریت آپولو ۱۶ در سال ۱۹۷۲ او جوان ترین و دهمین فردی بود که توانست بر روی ماه قدم بگذارد. به دلیل انجام آزمایش های متعدد بر روی سطح ماه و مقدار مصالح سنگی آورده شده به زمین در این ماموریت، آپولو ۱۶ را یکی از موفق ترین سفر ها به ماه می نامند. در آپریل ۱۹۶۶، دوک یکی از ۱۹ فرد منتخب ناسا برای گروه پنجم فضانوردان ناسا شد. در ۱۹۶۹ او جزوی از تیم پشتیبانی فضانوردان ماموریت آپولو شد. او به عنوان CAPCOM (مامور ارتباطات) در ماموریت آپولو ۱۱ یعنی اولین فرود در ماه خدمت کرد که در آن لهجه جنوبی آن برای همگان آشکار شد.
در استارموس چهارم این فضانوردان که بر روی ماه قدم زده اند داستان های زندگی هایشان را با جزییاتی جذاب و ناگفته و در گفتگویی جذاب و درگیر کننده با یکدیگر به اشتراک می گذارند. این لحظه از تاریخ تکرار نشدنیست. از دیگر فضانوردانی که در این همایش حضور دارند می توان از آلکسی لئونوو، والتر کانینگهام، ساندرا ماگنوس و تری ویرتز نام برد.
نظرات و دیدگاه های خود را درباره این مطلب با ما و دیگر کاربران گویا آی تی در میان بگذارید. همچنین با اشتراک گذاری این مطلب در شبکه های اجتماعی خود دیگران را نیز از این رویداد جذاب آگاه نمایید.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2016-12-06 14:00:342016-12-06 14:00:34داستان شنیدنی سفر به ماه از زبان باز آلدرین، چارلی دوک و هریسون اشمیت
باز آلدرین، چارلی دوک و هریسون اشمیت برای اولین بار در فستیوال استارموس چهارم و در مهد علم و دانش نروژ یعنی تروندهایم و در حضور هزاران نفر از مردم گرد هم می آیند. آن ها در نشستی چند ساعته با نام “به سمت ماه و فراتر از آن” شرکت خواهند کرد. این سه مرد که پا بر ماه نهاده اند از سفرشان به ماه می گویند و نقطه نظرات شان در خصوص سفر به مریخ در آینده را نیز بیان خواهند کرد.
چارلی دوک گفته است : “بنده مفتخر هستم که در دو کنفرانس پیشین استارموس با گروهی از گفت و گو کنندگان شناخته شده تر شرکت کرده ام. از برندگان نوبل گرفته تا سفرکردگان به ماه و دانشمندان برتر. تمامی سخنرانی ها سرشار از اطلاعات و تفکر بر انگیز و سرگرم کننده بوده اند. بنده مشتاق شرکت در استارموس چهارم هستم، مخصوصا بخشی از آن که قرار است با دیگر همکاران ام که مانند خودم به ماه سفر کرده اند به بحث و گفتگو بپردازم.”
هریسون اشمیت نیز گفته است که: ” فستیوال های استارموس علایق زیادی را در زمینه علم و هنر به وجد می آورند. این همایش ها تجسمی از ایده ی خلاقانه ترکیب این نمایش این مجاهدت ها و تعامل پر انرژی شان در معرض عموم را عرضه می کنند. من برای برگشت به نروژ و پیوستن به فستیوال استارموس ۲۰۱۷ و شرکت در گفتگو های “زندگی در جهان” بسیار مشتاق هستم. درست است، ماموریت های ماه از جمله ماموریت اپولو ۱۷ که خودم در آن حضور داشتم همگی ۴۵ سال پیش روی داده اند و بینش های ژئو زیستی ای از محیط های تشکیل دهنده حیات در سیاره زمین در زمان های کهن به دست داده اند.”
بخشی از داستان باز آلدرین: او در سال سال ۱۹۶۳ به گروه سوم از فضانوردان توسط ناسا برگزیده شد. آلدرین اولین فضانورد با مقام دکتری بود و او را با نام “دکتر. سرقرار” می شناختند. تکنیک های پیاده شدن و قرار ملاقات گذاشتن های او برای فضاپیما ها در مدار زمین و ماه بخشی حیاتی در موفقیت ماموریت های جوزانی و اپولو تاثیر به سزایی داشتند و هنوز هم امروزه به کار می روند. او در تکنیک تمرین های زیر آبی که به جهت تمرین حرکت در فضا انجام می شدند پیشگام بود. در سال ۱۹۶۶ در ماموریت مداری جوزان ۱۲، باز موفق به انجام اولین قدم زدن در فضا یعنی extra-vehicular activity (EVA) و رکورد EVA جدیدی (۵ ساعت و نیم) را به ثبت برساند. در حین آن ماموریت او موفق به ثبت اولین سلفی در فضا شد. در ۲۰ جولای سال ۱۹۶۶، باز آلدرین و نیل آرماسترانگ تصویر تاریخی قدم بر ماه آپولو ۱۱ را به ثبت رساندند و تبدیل به اولین انسان هایی شدند که بر روی سیاره ای دیگر پا نهاده اند. قریب به ۶۰۰ میلیون نفر در آن روز در حال تماشا بوده اند که بزرگترین و پرجمعیت ترین تماشای تلویزین در تاریخ بشریت بوده است. هنگام برگشت از ماه، باز آلدرین مدال آزادی از رئییس جمهور و بسیاری جوایز دیگر از سراسر دنیا دریافت نمود. سیارک “۶۴۷۰ آلدرین” و “دهانه آتش فشانی آلدرین” بر روی ماه به افتخار او نام گذاری شده اند. در سال ۲۰۱۱ به همراه تیم ماموریت آپولو ۱۱ یعنی نیل آرماسترانگ، مایکل کالینز همگی مدال طلای کنگره ای دریافت کردند. در اکتبر سال ۲۰۱۴ او موسسهShareSpace اش را به جهت تمرکز بر روی تحصیلات، علم، تکنولوژی ، مهندسی، هنر و ریاضیات STEAM نو سازی کرد تا هیجان و علاقه به فضا را در کودکان متشعل سازد. در آگوست سال ۲۰۱۵ او انستیتو فضایی باز آلدرین را در فلوریدا تک به جهت تبلیغ و توسعه بینش و اهداف اش در خصوص اسکان دائم انسان ها در کره مریخ تاسیس نمود. از زمان بازنشستگی اش از ناسا و نیرویی هوایی آمریکا، کلنل آلدرین خود را یک سیاستمدار برای فضا و حامی اکتشافات فضایی انسان می داند.
بخشی از داستان هرسیون اشمیت: در سال ۱۹۶۵، ناسا اشمیت را به عنوان اولین دانشمندان فضانورد خود انتخاب کرد. به عنوان یک فرد غیر نظامی، اشمیت موفق به دریافت گواهی خلبانی از نیروی هوایی ایالت متحده در سال ۱۹۶۶ و خلبانی هلیکوپتر از نیروی دریایی در سال ۱۹۶۷ و زمان ۲۱۰۰ ساعت پرواز را به ثبت رساند. اشمیت خلبان نمونه اپولو ۱۷ شد و در ۱۱ دسامبر ۱۹۷۲ نیز آخرین فردی بود که قدم بر روی ماه نهاد. نیومکزیکو در سال ۱۹۷۶ اشمیت را به عنوان سناتور اش در مجلس سنا به رسمیت شناخت که در این سمت او ۶ سال خدمت کرد و سپس وارد شغل مشاور علوم دینامیک فضایی و زمینی شد. او در شورا هایی تعاونی و بدون سود بسیاری شرکت داشته است و هم اینک نیز سر رئیس اصلی شرکت علوم مداری (Orbital Sciences Corporation) می باشد. اشمیت در نیو مکزیکو به همراه همسر اش ترسا فیتزگیبون و چند حیوان خانگی زندگی می کند. او کار مشاوره، نوشتن و سخنگویی در خصوص علوم و سیاست های سیاره ای و فضایی را همچنان دنبال می کند.
بخشی از داستان دوک: دوک یک مهندس، افسر نیرویی هوایی و خلبان آزمایشی و فضانورد سابق ناسا است. به عنوان خلبان نمونه ناسا در ماموریت آپولو ۱۶ در سال ۱۹۷۲ او جوان ترین و دهمین فردی بود که توانست بر روی ماه قدم بگذارد. به دلیل انجام آزمایش های متعدد بر روی سطح ماه و مقدار مصالح سنگی آورده شده به زمین در این ماموریت، آپولو ۱۶ را یکی از موفق ترین سفر ها به ماه می نامند. در آپریل ۱۹۶۶، دوک یکی از ۱۹ فرد منتخب ناسا برای گروه پنجم فضانوردان ناسا شد. در ۱۹۶۹ او جزوی از تیم پشتیبانی فضانوردان ماموریت آپولو شد. او به عنوان CAPCOM (مامور ارتباطات) در ماموریت آپولو ۱۱ یعنی اولین فرود در ماه خدمت کرد که در آن لهجه جنوبی آن برای همگان آشکار شد.
در استارموس چهارم این فضانوردان که بر روی ماه قدم زده اند داستان های زندگی هایشان را با جزییاتی جذاب و ناگفته و در گفتگویی جذاب و درگیر کننده با یکدیگر به اشتراک می گذارند. این لحظه از تاریخ تکرار نشدنیست. از دیگر فضانوردانی که در این همایش حضور دارند می توان از آلکسی لئونوو، والتر کانینگهام، ساندرا ماگنوس و تری ویرتز نام برد.
نظرات و دیدگاه های خود را درباره این مطلب با ما و دیگر کاربران گویا آی تی در میان بگذارید. همچنین با اشتراک گذاری این مطلب در شبکه های اجتماعی خود دیگران را نیز از این رویداد جذاب آگاه نمایید.
http://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.png00ادمینhttp://www.netwebco.ir/wp-content/uploads/2015/09/logo.pngادمین2016-12-06 14:00:342016-12-06 14:00:34داستان شنیدنی سفر به ماه از زبان باز آلدرین، چارلی دوک و هریسون اشمیت