چگونه هشدار تماس های اسکایپ را از تماس های عادی در iOS 10 مجزا کنیم؟

یکی از مهم ترین بروز رسانی ها در ios 10 به روز رسانی قابلیت های Callkit  بوده است. در واقع Callkit  با بروز رسانی های متعدد، نوع تماس را از اپلیکیشن های ارتباط جمعی در گوشی های آیفون دست خوش تغییر قرار داده که خیلی ها نسبت به آن احساس خوبی ندارند. در واقع تا زمانی که از ios 9 استفاده می کردید، اگر کسی از طریق واتس اپ، وایبر و یا اسکایپ با شما تماس می گرفت، با دریافت یک نوتیفی متوجه می شدید که این تماس صوتی از طرف این اپلیکیشن ها در انتظار شماست. این نوتیفی کمی بلندتر از نوتیفی، دریافت پیام بود.

اما حالا با روی کار آمدن ios 10 شرایط به گونه ای شده که اگر تماسی از طریق این اپلیکیشن ها دریافت کنید، تمایزی بین آن و تماس های غیر از اپلیکیشن ها را درک نخواهید کرد. بدین صورت ممکن است در پاسخ دهی به این تماس دها دچار اشتباه شوید.

خوشبختانه در نرم افزار Skype version 6.26 امکان فعال سازی و غیر فعال سازی قابلیت ادغام تماس ها، توسط خود کاربر به راحتی وجود دارد که گویا آی تی امروز به شما کمک می کند، قابلیت ادغام را غیر فعال کنید. نکته مهم تر این است که، اگر از کاربران قدیمی اسکایپ باشید به راحتی می توانید این تنظیمات را پیدا کنید اما کاربران جدید ممکن است به مشکل برخورد کنند پس به آموزش پیش رو به دقت توجه کنید:

اپلیکیشن اسکایپ را باز کنید و از آن جا به تب  My Info بروید و سپس گزینه تنظیمات را مد نظر قرار دهید. در بخش Settings نیز گزینه Calls را انتخاب کنید.

How To Turn Off Integrated Calling For Skype Calls In iOS 10

بعد از این در بخش مورد نظر گزینه ای وجود دارد که Integrated Calling نام دارد. روبروی این گزینه یک تاگل کشیدنی وجود دارد. برای غیر فعال سازی، تاگل را بکشید تا خاکستری شود.

How To Turn Off Integrated Calling For Skype Calls In iOS 10

با این کار، به محض دریافت تماسی از سمت کاربران اسکایپ متوجه خواهید شد که این تماس درون اپلیکیشنی است و از طرف اپراتورها صورت نگرفته است.

اگر این قابلیت را فعال کنید، در صفحه خانگی و صفحه قفل گوشی خود می توانید تماس های دریافتی را مشاهده کنید و بعد به راحتی با استفاده از دکمه های مرسوم در برخورد با تماس های معمولی با تماس دریافتی خود رفتار کنید.

How To Turn Off Integrated Calling For Skype Calls In iOS 10

در صورتی که گوشی شما قفل باشد و بخواهید صدای تماس دریافتی را قطع کنید، می توانید از فشردن دکمه Power/Lock  بهره مند شوید و صدای مورد نظر را سایلنت کنید.

البته این قابلیت به خودی خود بد نیست، چرا که می توانید کارتان را ساده تر انجام دهید. اگر از اسکایپ برای کسب و کار خود استفاده می کنید می توانید این قابلیت را فعال نگه دارید و از صرفه جویی در زمان خود و پاسخگویی سریع بهره مند شوید.

How To Turn Off Integrated Calling For Skype Calls In iOS 10

خوشبختانه اسکایپ اولین اپلیکیشنی است که این قابلیت را در اختیار کاربران قرار داده که در صورت تمایل آن را فعال کنند در حالی که دیگر اپلیکیشن ها مثل مسنجر فیس بوک و یا واتس اپ، در حال حاضر دارای گزینه ای برای تنظیم این قابلیت به طور دلخواه نیستند.

نظر شما در مورد اپلیکیشن اسکایپ و البته بروز رسانی های جدید ios  چیست؟ مزایای وجود چنین قابلیتی چیست؟ نظر خود را با ما در میان بگذارید و با انتشار این مقاله آموزشی در مورد ios 10 روی شبکه های اجتماعی به  حرفه ای تر شدن دوستان تان، کمک کنید.

چگونه تنظیمات لانچر اندروید را به حالت پیشفرض و اولیه برگردانیم؟

استفاده از لانچرهای اپلیکیشن یکی از ویژگی‌های جالب اندروید است، اما روش روشنی برای بازگشت به لانچر اپلیکیشن پیشفرض گوگل وجود ندارد. به عبارتی دیگر تغییر اپلیکیشن‌های پیشفرض می‌تواند کمی گیج کننده باشد. در حقیقت، تغییر لانچر پیشفرض در اندرویدی به قدری گیج کننده بود که گوگل در اندروید ۴.۴ یک راه واضح‌تر برای آن معرفی کرد. اما حالا با اندروید ۷ گوگل اوضاع را کمی تغییر داده است. در ادامه ما روش تغییر این لانچر را در نسخه‌های مختلف اندروید و اول از همه در آخرین نسخه‌ی آن تشریح می‌کنیم.

how-do-i-reset-my-android-devices-application-launcher-to-the-default

تغییر لانچر پیشفرض در اندروید ۷ نوقا

در نوقا، می‌توانید تنظیمات لانچر پیشفرض را در همان جایی که دیگر اپلیکیشن‌های پیشفرض وجود دارند پیدا کنید. این مکان شاید به نوبه‌ی خود منطقی باشد، ولی خصوصاً برای کسانی که به نسخه‌های پیش از نوقا عادت کرده بودند، شاید این موقعیت در نگاه اول قابل رویت نباشد.

اولین کاری که باید بکنید این است که به منوی تنظیمات بروید. برای این کار صفحه نوتیفیکیشن را پایین بکشید و آیکن چرخ دنده را انتخاب نمایید.

how-do-i-reset-my-android-devices-application-launcher-to-the-default

از آن‌جا به بخش Apps رفته و دوباره آیکن چرخ دنده را انتخاب کنید.

how-do-i-reset-my-android-devices-application-launcher-to-the-default

حالا کمی به سمت پایین اسکرول کنید، تا گزینه‌ی Home app را ببینید. آن را لمس کرده و لانچر خود را تغییر دهید.

how-do-i-reset-my-android-devices-application-launcher-to-the-default

تغییر لانچر پیشفرض در اندروید ۴.۴ تا ۶

تغییر لانچر در این نسخه‌ها حتی ساده‌تر اندروید نوقا است. صفحه نوتیفیکیشن را دوباره پایین بکشید، سپس آیکن چرخ دنده را انتخاب کنید تا وارد بخش تنظیمات شوید. سپس به سمت پایین اسکرول کنید و گزینه‌ی Home را انتخاب نمایید. گفتنی است که این گزینه تنها زمانی نمایش می‌یابد که چند لانچر بر روی گوشی خود نصب کرده باشید.

نکته: بسیاری از گوشی‌های سامسونگ گزینه‌ی Home را در منوی اصلی تنظیمات خود ندارند. اگر موبایل شما هم این گزینه را ندارد، باید مانند روش اندروید نوقا به مسیر Settings > Applications > Default applications بروید.

how-do-i-reset-my-android-devices-application-launcher-to-the-default

در منوی خانگی به سادگی می‌توانید از میان لانچرهای موجود یکی را انتخاب کرده یا حذف کنید. توجه کنید که امکان حذف کردن لانچر پیشفرض وجود ندارد. نام لانچر پیشفرض در دستگاه‌های اندرویدی قدیمی‌تر به صورت Launcher است، اما در دستگاه‌های جدیدتر این نام با عبارت Google Now Launcher قرار داده شده است. البته این قضیه به تصمیم سازنده‌ی دستگاه هم بستگی دارد، مثلاً در بعضی گوشی‌ها نام لانچر TouchWiz و در بعضی دیگر Home است.

how-do-i-reset-my-android-devices-application-launcher-to-the-default

تغییر لانچر پیشفرض در اندرویدهای قدیمیتر از ۴.۴

اگر از یک دستگاه قدیمی‌تر از اندروید ۴.۴ استفاده می‌کنید، برای تغییر لانچر پیشفرض دستگاه باید راه متفاوت‌تری را طی کنید.

ابتدا باید به مسیر Settings > Apps > All بروید.

how-do-i-reset-my-android-devices-application-launcher-to-the-default

حالا به سمت پایین اسکرول کرده و به دنبال لانچر اپلیکیشن فعلی خود بگردید. برای مثال لانچر پیشفرض در دستگاه ما Google Now Launcher است.

لانچر پیشفرض فعلی خود را انتخاب کنید و سپس به بخش Launch by Default اسکرول نمایید.

how-do-i-reset-my-android-devices-application-launcher-to-the-default

برای حذف پرچم لانچر پیشفرض گزینه‌ی Clear defaults را انتخاب کنید. سپس برای فعال سازی لانچر دکمه‌ی هوم را از روی دستگاه فشار دهید.

how-do-i-reset-my-android-devices-application-launcher-to-the-default

لانچری که می‌خواهید را انتخاب کنید و اگر می‌خواهید برای همیشه از این لانچر استفاده کنید گزینه‌ی Always، یا اگر می‌خواهید فقط یکبار آن را آزمایش کنید گزینه‌ی Just once را انتخاب نمایید.

بدین صورت می توانید تنظیمات لازم برای لانچرهای غیر بومی گوشی خود، انجام دهید. نظر شما در مورد لانچرهای اندروید چیست؟ هنگام استفاده از این لانچر ها با چه مشکلاتی مواجه می شوید؟ نظر خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و بگویید که تجربه شما در مورد بهترین لانچر به کدام یک از آن ها مربوط می شود. همچنین با استفاده از دکمه های اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی در زیر، این مطلب را به اطلاع دوستان خود برسانید.

منبع: howtogeek

چگونه کدهای QR را با iOS اسکن کنیم؟

کدهای QR از جمله امکاناتی هستند که توانسته اند در خلاصه سازی حجم اطلاعات نقش اساسی داشته باشند. از این کد ها برای مخفی سازی اطلاعات، لینک ها، اطلاعات تماس و غیره استفاده می کنند. به طور کلی هر چیزی را می توان به وسیله این قابلیت به کدی نا معمول تبدیل کنید. برای این مورد نرم افزارهای تحت وب، و افزونه های مختلفی وجود دارد. اما بعد از اینکه یک کد QR ایجاد شد، شما باید بتوانید آن را رمزگشایی کرده تا بتوانید اطلاعات آن را بخوانید.

چگونه کدهای QR را با iOS اسکن کنیم؟

در اندروید و IOS هر دو به راحتی می توان این کار را انجام داد. برای اینکه در آیفون و آی پد کد های QR را رمزگشایی کنید  باید ابتدا به App Store بروید و در ادامه به جستجوی عبارت QR Reader بپردازید.

چگونه کدهای QR را با iOS اسکن کنیم؟

چگونه کدهای QR را با iOS اسکن کنیم؟

بعد از چند ثانیه می توانید برنامه QR Reader را پیدا کرده  و آن را دانلود کنید. بعد از دانلود کردن و نصب، به سراغ دوربین گوشی خود بروید و آن را روی کد QR مورد نظرتان تنظیم کنید.

چگونه کدهای QR را با iOS اسکن کنیم؟

چگونه کدهای QR را با iOS اسکن کنیم؟

با این کار اگر به درستی توانسته باشید کد را در جایگاه مخصوص نشانه گیری کنید یک صدای ویبره خواهید شنید که به معنی اتمام اسکن کد QR خواهد بود. در نتیجه، اطلاعات مخفی کد به صورت زیر نشان داده می شود:

چگونه کدهای QR را با iOS اسکن کنیم؟

علاوه بر این روش شما می توانید از نرم افزارهای ثانویه دیگری نیز استفاده کنید. مثلا نرم افزار  Pro Camera 8 قابلبت اسکن را به خوبی داراست. اگر  Pro Camera 8 را نصب کردید، باید بعد از باز کردن آن به دنبال گزینه  QR Reader باشید تا بتوانید کد را به درستی اسکن کنید و اطلاعات آن را بخوانید.

نظر شما در مورد کد های کیو آر چیست و در کجاها می توان از آن استفاده کرد؟ شما برای اسکن این کد ها از چه نرم افزاری استفاده می کنید؟ نظر خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و از تجربه های خود صحبت کنید. همچنین با انتشار این مطلب روی شبکه های اجتماعی کمک کنید تا دیگران هم ترفند های کاربردی مورد نیازشان را یاد بگیرند.

منبع: phonearena 

آموزش قرار دادن ردیف اعداد بر بالای حروف در کیبرد موبایل

حتما زمانی که در حال نوشتن با کیبرد موبایل خود هستید، کمی سوییچ کردن بین صفحه اعداد و حروف، حال شما را دگرگون می کند! اصلا این کار تمرکز کاربر را به هم می ریزید. این تنها مشکل شما نیست بلکه برای هر کاربری حد اقل یک بار رخ داده است.

قرار دادن ردیف اعداد بر بالای حروف در کیبرد موبایل

از اینجا بوده که گوگل دست به کار شده تا یک کیبرد طراحی کند که ردیف اعداد دقیقا بر بالای حروف قرار بگیرد. برای این که این حالت از کیبرد را در اندروید تجربه کنید، باید Google Keyboard را نصب کنید.

بعد از اینکه نرم افزار کیبرد Google Keyboard را نصب کردید، باید به قسمت تنظیمات کیبرد خود بروید. در این بخش با گزینه Language & Input یا زبان های ورودی کار داریم. چیزی که باید اینجا تنظیم کنید Google Keyboard است.

بعد به مسیر زیر بروید:

Appearance & layouts > Custom input styles

قرار دادن ردیف اعداد بر بالای حروف در کیبرد موبایل

در این جا نیز دو گزینه وجود دارد که باید آن ها را ست کنید. در مقابل عبارت language زبانی را مشخص کنید که می خواهید با آن کار کنید. مثلا انگلیسی یا فارسی.

در قسمت Layout نیز pc را انتخاب کنید.

وقتی این تنظیمات را انجام دادید، می توانید به راحتی وارد یک اپلیکیشن شوید که نیاز به نوشتن دارد! مثلا اپلیکیشن مسیج یا واتس اپ و… را باز کنید.

باید زبان ورودی را تنطیم کنید. در بخش زبان ورودی، به تناسب زبان و Layout ای که قبلا انتخاب کرده اید، تنظیمات را انجام دهید. با این کار به راحتی سطر اعداد بر بالای حروف قرار می گیرند و شما می توانید از آن در هر شرایطی استفاده کنید.

نکته مهم این است که اگر می خواهید با نرم افزارهایی مثل اکسل کار کنید بهتر است که برای افزایش دقت خود، از لپ تاپ یا pc استفاده کنید.

احتمالا بعد از اینکه گوگل این کیبرد را طراحی کرده، برخی از توسعه دهندگان کیبرد نیز این قابلیت را در کیبرد های خود بروز رسانی کرده باشند بنابراین با بررسی کیبرد های دیگر می توانید از وجود چنین خاصیتی در آن ها مطمئن شوید.

نظر شما در مورد کیبرد گوگل چیست؟ آیا گوگل در این باره هدف گیری خوبی داشته است؟ نظر خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و با انتشار این مطلب روی شبکه های اجتماعی به علاقمندان گوگل، اطلاع دهید که می توانند کیبرد شان را به طرز دلخواهی تغییر دهند.

منبع: pcworld

آموزش قرار دادن ردیف اعداد بر بالای حروف در کیبرد موبایل

حتما زمانی که در حال نوشتن با کیبرد موبایل خود هستید، کمی سوییچ کردن بین صفحه اعداد و حروف، حال شما را دگرگون می کند! اصلا این کار تمرکز کاربر را به هم می ریزید. این تنها مشکل شما نیست بلکه برای هر کاربری حد اقل یک بار رخ داده است.

قرار دادن ردیف اعداد بر بالای حروف در کیبرد موبایل

از اینجا بوده که گوگل دست به کار شده تا یک کیبرد طراحی کند که ردیف اعداد دقیقا بر بالای حروف قرار بگیرد. برای این که این حالت از کیبرد را در اندروید تجربه کنید، باید Google Keyboard را نصب کنید.

بعد از اینکه نرم افزار کیبرد Google Keyboard را نصب کردید، باید به قسمت تنظیمات کیبرد خود بروید. در این بخش با گزینه Language & Input یا زبان های ورودی کار داریم. چیزی که باید اینجا تنظیم کنید Google Keyboard است.

بعد به مسیر زیر بروید:

Appearance & layouts > Custom input styles

قرار دادن ردیف اعداد بر بالای حروف در کیبرد موبایل

در این جا نیز دو گزینه وجود دارد که باید آن ها را ست کنید. در مقابل عبارت language زبانی را مشخص کنید که می خواهید با آن کار کنید. مثلا انگلیسی یا فارسی.

در قسمت Layout نیز pc را انتخاب کنید.

وقتی این تنظیمات را انجام دادید، می توانید به راحتی وارد یک اپلیکیشن شوید که نیاز به نوشتن دارد! مثلا اپلیکیشن مسیج یا واتس اپ و… را باز کنید.

باید زبان ورودی را تنطیم کنید. در بخش زبان ورودی، به تناسب زبان و Layout ای که قبلا انتخاب کرده اید، تنظیمات را انجام دهید. با این کار به راحتی سطر اعداد بر بالای حروف قرار می گیرند و شما می توانید از آن در هر شرایطی استفاده کنید.

نکته مهم این است که اگر می خواهید با نرم افزارهایی مثل اکسل کار کنید بهتر است که برای افزایش دقت خود، از لپ تاپ یا pc استفاده کنید.

احتمالا بعد از اینکه گوگل این کیبرد را طراحی کرده، برخی از توسعه دهندگان کیبرد نیز این قابلیت را در کیبرد های خود بروز رسانی کرده باشند بنابراین با بررسی کیبرد های دیگر می توانید از وجود چنین خاصیتی در آن ها مطمئن شوید.

نظر شما در مورد کیبرد گوگل چیست؟ آیا گوگل در این باره هدف گیری خوبی داشته است؟ نظر خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و با انتشار این مطلب روی شبکه های اجتماعی به علاقمندان گوگل، اطلاع دهید که می توانند کیبرد شان را به طرز دلخواهی تغییر دهند.

منبع: pcworld

آموزش ارسال پیام رمزنگاری شده در مسنجر فیس بوک

فیسبوک هم بالاخره به جمع امروزی‌ها پیوست و ارتباط رمزنگاری شده‌ی دستگاه به دستگاه را به پیام‌رسان پرطرفدار خود آورد. در این مطلب چگونگی فعال کردن این ویژگی و دلیل اهمیت استفاده از آن را برای شما توضیح می‌دهیم.

گفتگوی محرمانه چیست؟

بگذارید با تعاریف ابتدایی شروع کنیم. گفتگوی محرمانه یا Secret Conversation قابلیت جدید اپلیکیشن موبایلی پیام رسان فیسبوک است که امکان استفاده از رمزنگاری End-to-End را در دستگاه‌هایی که آخرین نسخه‌ی این اپلیکیشن را اجرا می‌کنند فراهم می‌نماید (اگر اخیراً پیام رسان فیسبوک را به‌روز نکرده‌اید، شاید الان و پیش از خواندن ادامه‌ی مطلب زمان خوبی برای این کار باشد).

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

ایمنی این قابلیت فقط به خاطر این که می‌گوییم ایمن می‌باشد نیست. زیربنای گفتگوی محرمانه، پروتکل سیگنال شرکت Open Whisper Systems است که در اپلیکیشن‌های پیام رسانی محبوب و خصوصی iOS و اندروید سیگنال استفاده می‌شود. در واقع، اگر حوصله دارید می‌توانید برگ سفید موجود در رابطه با شرایط استفاده از این پروتکل توسط فیسبوک و یکپارچگی آن با پیام رسان این شرکت را بخوانید.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

اگرچه دورنمای قضیه بدون نقص به نظر می‌رسد، اما در حقیقت این طور نیست. اول از همه این که ویژگی مذکور در نسخه‌های رومیزی فیسبوک در دسترس نیست.

علاوه بر این، اگرچه این قابلیت به صورت پیشفرض فعال است، اما پیام‌های شما به طور پیشفرض رمزنگاری نمی‌شوند، بلکه برای استفاده از رمزنگاری باید گفتگوی محرمانه‌ی خود را به صورت دستی شروع کنید. در سال ۲۰۱۶ دیگر وظیفه‌ی رمزنگاری پیام‌ها باید به یک ویژگی عادی تبدیل شود، اما اگر طرف مقابل گفتگو به دلیل قدیمی بودن اپلیکیشن، قادر به استفاده از رمزنگاری نباشد، نمی‌توانید با او به صورت ایمن صحبت کنید. همچنین با توجه به این که این سیستم یک سیستم دستگاه به دستگاه است، پس نمی‌توان از آن در گروه‌ها هم استفاده کرد (پیش بینی چنین قابلیتی در آینده‌ی نزدیک هم محتمل نیست).

این ویژگی با ویدیوها، پیام‌های صوتی و فایل‌های GIF هم کار نمی‌کند (که البته با توجه به بیش از حد شدن اندازه‌ی فایل در صورت رمزنگاری منطقی است)، ولی می‌توانید تصاویر را به صورت رمزنگاری شده ارسال کنید. در نهایت، به خاطر این که کلیدهای رمزنگاری مختص به هر دستگاه هستند، نمی‌توانید گفتگوهای مختلف خود را مانند پیام رسان‌های قدیمی بر روی دستگاه‌های متفاوت اعم از موبایل، تبلت یا لپتاپ ادامه دهید. یعنی با هر دستگاهی که گفتگوی محرمانه را شروع کنید، این گفتگو را فقط می‌توانید بر روی همان دستگاه ادامه دهید.

با همه‌ی این‌ها، معرفی قابلیت رمزنگاری End-to-End در پیام رسان فیسبوک یک پیشرفت فوق العاده است که همه باید از آن بهره ببرند. تعداد بسیار زیاد پیام‌های لو رفته در سال‌های اخیر نشان می‌دهد که در حقیقت همه در حال استراق سمع ارتباطات دیجیتال ما هستند. پس با فعال کردن رمزنگاری سعی کنید جلوی این کار را بگیرید.

چگونه از گفتگوی محرمانه استفاده کنیم؟

حالا که به صورت اجمالی از مزایا و معایب گفتگوی محرمانه گفتیم، می‌توانیم مستقیماً سراغ استفاده از آن برای ساخت پیام‌های جدید، تنظیم تایمرهای حذف خودکار پیام، و حتی حذف یکجای همه‌ی گفتگوهای محرمانه برویم.

دستگاه اصلی خود را انتخاب کنید

همان طور که بالاتر گفتیم، از این قابلیت به صورت همزمان تنها می‌توان در یک دستگاه استفاده کرد، و با انتخاب دستگاه مجبور می‌شوید همه‌ی گفتگوهای رمزنگاری شده‌ی خود را از آن دستگاه دنبال کنید. اگر از پیام رسان فیسبوک فقط در موبایل استفاده می‌کنید، می‌توانید بدون نگرانی به مرحله‌ی بعد بروید.

اما اگر این اپلیکیشن را بر روی دستگاه‌های مختلفی مثل آیفون، آیپد و آیپاد تاچ نصب کردید تا با همه‌ی آن‌ها به چت‌های خود دسترسی داشته باشید، حالا فقط باید یک دستگاه را انتخاب کنید.

به محض انجام آپگرید در اولین دستگاه، این قابلیت به صورت پیشفرض در آن دستگاه فعال خواهد شد. اگر خواستید این ویژگی را در دستگاه دیگری فعال کنید، انجام این کار ساده است. پیام رسان فیسبوک را باز کنید و از پایین صفحه به زبانه‌ی Me بروید.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

به سمت پایین اسکرول کرده و به دنبال گزینه‌ی Secret Conversation بگردید. سپس آن را لمس کنید.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

مطمئن شوید که سوئیچ Secret Conversation فعال باشد.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

ضمناً نمی‌خواهد نگران دیگر دستگاه‌های خود باشید، چون به محض فعال شدن این قابلیت بر روی یک دستگاه، ویژگی مذکور به طور خودکار در دستگاه‌های دیگر غیرفعال می‌شود.

آغاز یک گفتگوی محرمانهی جدید

دو روش برای آغاز یک گفتگوی محرمانه وجود دارد. می‌توانید یک گفتگوی جدید شروع کنید، یا یک گفتگوی قدیمی را به گفتگوی محرمانه تبدیل نمایید. برای شروع گفتگوی جدید، کافی است آیکن نوشتن پیام جدید که در تصویر زیر مشخص است را انتخاب کنید.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

گزینه‌ی Secret را از گوشه‌ی بالای صفحه لمس کنید.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

در این مرحله باید شخصی که می‌خواهید به صورت محرمانه به او پیام دهید را انتخاب کنید.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

عبارت بزرگ Secret Conversation و علامت قفل مشکی رنگ نشانگر این است که گفتگوی شما رمزنگاری شده است. اکنون می‌توانید مثل همیشه از پیام رسان خود استفاده کنید.

تبدیل گفتگوی معمولی به گفتگوی محرمانه

فرض کنید قبلاً گفتگو با شخصی را آغاز کرده‌اید، اما اکنون می‌خواهید آن را به گفتگوی محرمانه تبدیل کنید. این حالت با توجه به این که اکثر مردم می‌خواهند با آن‌هایی که بیشتر صحبت می‌کنند ارتباط ایمن داشته باشند، سناریوی متداول‌ترین است.

شروع گفتگوی محرمانه با آن‌ها ساده است. پنجره‌ی گفتگوی خود با آن شخص را باز کنید و از بالای صفحه نام مخاطب را انتخاب نمایید.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

در منوی مخاطب، گزینه‌ی Secret Conversation که تقریباً در وسط صفحه قرار دارد را انتخاب کنید.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

 

حالا گفتگوی شما به یک گفتگوی محرمانه تبدیل خواهد شد و می‌توانید ارسال و دریافت پیام‌ها را ادامه دهید.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

برخلاف گفتگوهای معمولی که رنگ پیام‌های شما در آن آبی است، در گفتگوهای محرمانه رنگ پیام‌ها مشکی می‌باشد.

ذکر یک نکته پیش از ادامه‌ی کار حائز اهمیت است. هنگامی که از این روش برای شروع گفتگوی محرمانه با دوستان فعلی خود استفاده می‌کنید، حفاظتی نسبت به گفتگوهای قبلی شما صورت نمی‌گیرد. در واقع، فیسبوک مسنجر گفتگوهای شما را به دو بخش مختلف تقسیم می‌کند که یکی پیام‌های غیر رمزنگاری شده‌ی قبلی، و دیگری گفتگوی محرمانه‌ی جدید است.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

همان طور که در تصویر بالا می‌بینید، پس از شروع گفتگوی محرمانه با مت، مکالمات ما در پیام رسان به دو پنجره تقسیم شده است.

فعال سازی حذف خودکار پیامها

با وجود این که در گفتگوهای محرمانه همه چیز از ارسال تصاویر تا دریافت و ارسال پیام مشابه گفتگوی معمولی است، اما ویژگی جدیدی هم اضافه شده که مانند قابلیت حذف خودکار پیام Snapchat می‌باشد.

برای استفاده از این ویژگی پس از ارسال پیام باید آیکن ساعتی که در سمت راست جعبه‌ی چت وجود دارد را لمس کنید.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

 

بعد از این که ساعت را لمس کردید، می‌توانید از میان گزینه‌های موجود حداکثر زمان نمایش پیام را پس از اولین بازدید از آن مشخص کنید. محدوده‌ی زمانی این قابلیت از ۵ ثانیه تا ۱ روز است.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

به یاد داشته باشید که جعبه‌ی پیام به دو شکل تغییر کرده است. اول این که با یک متن قرمز زمان منقضی شدن پیام نشان داده شده و دوم هم این که آیکن ساعت رنگ شده است. علاوه بر این پس از دیده شدن پیام یک شمارشگر معکوس در کنار جعبه‌ی آن نمایش می‌یابد.

 

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

زمان انقضا تا هنگامی که آیکن ساعت را انتخاب نکنید و آن را غیرفعال ننمایید، برای همه‌ی پیام‌های آینده فعال باقی خواهد ماند.

تایید ایمنی گفتگوی محرمانه

این مرحله کاملاً اختیاری، اما جالب (یا کنجکاوانه) و (برای پارانویدی‌ها) اطمینان بخش است. اگر بخواهید می‌توانید کلید دستگاه‌های خود و مخاطبتان را با یکدیگر مقایسه کنید.

برای انجام این کار باید گزینه‌ی Device Keys را انتخاب نمایید.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

از این بخش می‌توانید کلیدهای دستگاه مخاطبتان را در قالب یک رشته‌ی طولانی هگزادسیمال پیدا کنید. به یاد داشته باشید که این کلیدها مختص به دستگاه (و نه فقط به حساب فیسبوک شما) هستند. یعنی با تغییر بین پیام رسان در آیفون یا آیپد (یا هر دستگاه دیگری) کلید هم همراه با دستگاه تغییر خواهد کرد.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

 

چیزی که من در بخش Your Key می‌بینم، همان چیزی است که مت به عنوان کلید من خواهد دید. با مقایسه‌ی شخصی این کلیدها می‌توانید به شکل مضاعف از ارتباط ایمن با یکدیگر مطمئن شوید. دوباره می‌گویم که به جز برای افرادی که پارانویا دارند، انجام این مرحله برای استفاده از حالت گفتگوی ایمن لازم نیست.

حدف گفتگوهای ایمن

در انتها شاید بخواهید همه یا بعضی از گفتگوهای ایمن خود را پاک کنید. برای انجام این کار دو روش وجود دارد. اول این که هر چت را به صورت جداگانه با انتخاب نام مخاطب (مشابه کاری که برای بررسی کلیدهای دستگاه انجام دادیم) و سپس لمس گزینه‌ی Delete Conversation پاک کنید.

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

روش دوم هم برای حذف همه‌ی گفتگوهای محرمانه و از طریق منویی انجام می‌شود که در ابتدای آموزش از آن استفاده کردیم. مسیر این منو در Me > Secret Conversations است که در آن جا باید گزینه‌ی Delete Secret Conversations را انتخاب کنید.

 

ارسال پیام رمز نگاری در فیس بوک

با انتخاب این گزینه همه‌ی گفتگوهای محرمانه‌ی موجود بر روی دستگاه شما حذف خواهند شد.

این روش به عنوان ساده ترین راه برای ارسال پیام امن در فیس بوک می باشد که هم اکنون از طرف گویا آی تی به طور کامل در اختیار شما قرار گرفت. شما می توانید با جستجوی راه های دیگر کاری کنید که بتوانید روش های ساده تری را برای این مورد پیدا کنید. افزونه های مرورگر ها را  دنبال کنید و از ترند های تکنولوژی روز بهره ببرید. نظر شما در مورد قابلیت رمزنگاری پیام ها چیست؟ آیا فکر می کنید وجود چنین امکانی چقدر برای سایر اپلیکیشن ها ضرورت دارد؟ نظر خود را با ما در میان بگذارید و بعد این آموزش را جهت امن سازی ارتباطات کاربران فیس بوک، روی شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید.

منبع: howtogeek

چگونه اطلاعات اپلیکیشن Health را در iOS 10 به صورت استیکر ارسال کنیم؟

 در حال حاضر، ios 10 دارای قابلیت هایی است که می توان آن را در بسیاری از زمینه ها از رقبایش برتر دانست. با تغییراتی که در ios 10 در برنامه پیام رسانی رخ داده است، تعامل این برنامه با سایر اپلیکیشن ها بیشتر شده به طوری که همه این موارد، به سهولت کاربری، لذت تجربه کاربری و تنوع ختم می شوند.

از طرفی شما این روزها به یمن برخی پیام رسان ها مثل تلگرام، با استیکرها آشنایی پیدا کرده اید. وجود استیکرها به جای شکلک های خندان، می تواند تنوعی در پروسه پیام رسانی ایجاد کند و منتقل کننده پیام هایی با مفهوم خاص تر باشد.

Health Stickers

حالا فرض می کنیم که شما می خواهید در ios 10 و از طریق برنامه پیام رسان، وضعیت سلامتی خود را برای دوستانتان ذکر کنید. البته اگر اپلیکیشن سلامتی روی گوشی تان نصب باشد کار بسیار راحت تر می شود چرا که پیام رسان اپل قادر است از اطلاعات این اپلیکیشن استفاده کند، و بعد به طور اختصاصی و لحظه ای استیکرهایی بسازد و به شما اجازه دهد آن ها را برای دیگران بفرستید.

برای این کار باید دو برنامه روی گوشی شما نصب باشد:

اول : Health app

دوم: Health Stickers

وقتی که Health Stickers را نصب کردید، یک آیکون به صفحه خانگی تان اضافه می شود. وقتی وارد این برنامه شوید، به راحتی می توانید به آن اجازه دهید که با برنامه سلامتی تان مرتبط شود.

Health Stickers

همچنین می توانید مشخص کنید که Health Stickers چه داده هایی را از برنامه سلامتی یا Health app مورد بررسی قرار دهد.

Health Stickers

وقتی که این ارتباط صورت گرفت، می توانید اطلاعات یافت شده و تفکیک شده را به اشتراک بگذارید. برای این کار نیز می توانید به یک برنامه پیام رسان مثل iMessage اپل بروید و از آن جا دکمه  App Store را لمس کنید.

شما با این کار می توانید اطلاعاتی نظیر ضربان قلب، شمارش گام ها، فشار خون، کالری سوزانده شده، و اطلاعاتی نظیر این را به صورت استیکر و گرافیکی با دیگران به اشتراک بگذارید. البته شما می توانید به همراه استیکر خود یک متن هم بنویسید و همزمان آن را ارسال کنید.

Health Stickers

شما می توانید لیستی از این استیکرها و اطلاعات را در زیر مشاهده کنید.

Health Stickers

بدین صورت Ios 10 سعی کرده، کاری کند که شما بتوانید به راحتی، از گوشی موبایل خود، متنوع ترین تجربه ها را داشته باشید و از اطلاعات خود به خوبی استفاده کنید. برای دانلود و نصب این اپلیکیشن روی لینک زیر کلیک کنید:

Install Health Stickers From The App Store

نظر شما در مورد این قابلیت جذاب چیست؟ آیا چنین راه حلی را برای اندروید می شناسید؟ تجربیات خود را با کاربران گویا آی تی به اشتراک بگذارید و از بخش نظرات برای این کار استفاده کنید. برای انتشار این مطلب روی شبکه های اجتماعی، از دکمه های خوش رنگ زیر استفاده کنید

منبع : addictivetips

چگونه اطلاعات اپلیکیشن Health را در iOS 10 به صورت استیکر ارسال کنیم؟

 در حال حاضر، ios 10 دارای قابلیت هایی است که می توان آن را در بسیاری از زمینه ها از رقبایش برتر دانست. با تغییراتی که در ios 10 در برنامه پیام رسانی رخ داده است، تعامل این برنامه با سایر اپلیکیشن ها بیشتر شده به طوری که همه این موارد، به سهولت کاربری، لذت تجربه کاربری و تنوع ختم می شوند.

از طرفی شما این روزها به یمن برخی پیام رسان ها مثل تلگرام، با استیکرها آشنایی پیدا کرده اید. وجود استیکرها به جای شکلک های خندان، می تواند تنوعی در پروسه پیام رسانی ایجاد کند و منتقل کننده پیام هایی با مفهوم خاص تر باشد.

Health Stickers

حالا فرض می کنیم که شما می خواهید در ios 10 و از طریق برنامه پیام رسان، وضعیت سلامتی خود را برای دوستانتان ذکر کنید. البته اگر اپلیکیشن سلامتی روی گوشی تان نصب باشد کار بسیار راحت تر می شود چرا که پیام رسان اپل قادر است از اطلاعات این اپلیکیشن استفاده کند، و بعد به طور اختصاصی و لحظه ای استیکرهایی بسازد و به شما اجازه دهد آن ها را برای دیگران بفرستید.

برای این کار باید دو برنامه روی گوشی شما نصب باشد:

اول : Health app

دوم: Health Stickers

وقتی که Health Stickers را نصب کردید، یک آیکون به صفحه خانگی تان اضافه می شود. وقتی وارد این برنامه شوید، به راحتی می توانید به آن اجازه دهید که با برنامه سلامتی تان مرتبط شود.

Health Stickers

همچنین می توانید مشخص کنید که Health Stickers چه داده هایی را از برنامه سلامتی یا Health app مورد بررسی قرار دهد.

Health Stickers

وقتی که این ارتباط صورت گرفت، می توانید اطلاعات یافت شده و تفکیک شده را به اشتراک بگذارید. برای این کار نیز می توانید به یک برنامه پیام رسان مثل iMessage اپل بروید و از آن جا دکمه  App Store را لمس کنید.

شما با این کار می توانید اطلاعاتی نظیر ضربان قلب، شمارش گام ها، فشار خون، کالری سوزانده شده، و اطلاعاتی نظیر این را به صورت استیکر و گرافیکی با دیگران به اشتراک بگذارید. البته شما می توانید به همراه استیکر خود یک متن هم بنویسید و همزمان آن را ارسال کنید.

Health Stickers

شما می توانید لیستی از این استیکرها و اطلاعات را در زیر مشاهده کنید.

Health Stickers

بدین صورت Ios 10 سعی کرده، کاری کند که شما بتوانید به راحتی، از گوشی موبایل خود، متنوع ترین تجربه ها را داشته باشید و از اطلاعات خود به خوبی استفاده کنید. برای دانلود و نصب این اپلیکیشن روی لینک زیر کلیک کنید:

Install Health Stickers From The App Store

نظر شما در مورد این قابلیت جذاب چیست؟ آیا چنین راه حلی را برای اندروید می شناسید؟ تجربیات خود را با کاربران گویا آی تی به اشتراک بگذارید و از بخش نظرات برای این کار استفاده کنید. برای انتشار این مطلب روی شبکه های اجتماعی، از دکمه های خوش رنگ زیر استفاده کنید

منبع : addictivetips

کامل ترین راهنمای مدیریت فایل و file system در اندروید

نمایان بودن سیستم فایل (file system) اندروید یکی از برتری‌های این سیستم عامل نسبت به iOS است. این قابلیت به شما امکان می‌دهد تا با فایل‌ها راحت‌تر کار کنید، آن ها را مدیریت کرده و در نهایت در هر اپلیکیشنی خواستید باز نمایید.

اندروید خالص به صورت پیشفرض دارای یک مدیر فایل ناکارآمد است. برخی از تولید کنندگان موبایل هم مدیر فایل‌های اختصاصی خودشان را بر روی دستگاه‌ها نصب می‌کنند که نسبتاً کارایی بیشتری دارند. اگر هیچ کدام از این گزینه‌ها شما را راضی نمی‌کند می‌توانید با استفاده از اپلیکیشن‌های شخص ثالث به عمق فایل‌های دستگاه خود رخنه کنید. با گویا آی تی همراه باشید تا این مطلب را بیشتر بسط دهیم.

مدیریت فایل در اندروید

چگونه به مدیر فایل داخلی اندرویدی دسترسی پیدا کنیم؟

اگر دستگاه شما مجهز به اندروید خالص ۶٫x (مارشملو) یا نسخه‌ای جدیدتر است، یک مدیر فایل داخلی در سیستم وجود دارد که البته به صورت مخفی در بخش تنظیمات قرار داده شده است. به مسیر Settings > Storage > Other بروید تا بتوانید لیست کاملی از همه‌ی فایل‌ها و پوشه‌های حافظه‌ی داخلی خود را ببینید. (اگر می‌خواهید دسترسی به این مدیر فایل راحت‌تر باشد، اپلیکیشن Marshmallow File Manager آیکن آن را به صفحه‌ی خانگی شما اضافه می‌کند.)

مدیریت فایل در اندروید

اوضاع در اندروید نوقا کمی متفاوت‌تر است. در آن‌جا مدیر فایل بخشی از اپلیکیشن Downloads می‌باشد، ولی در حقیقت همان مدیر فایل است. می‌توانید انواع مختلف فایل مثل تصاویر، ویدیوها، موسیقی و دانلودها را از میانبر Downloads موجود در منوی کشویی ببینید. اگر می‌خواهید سیستم فایل کامل موبایل خود را ببینید، باز هم باید به مسیر Settings > Storage > Other بروید. اپلیکیشن Downloads با شمایی که قبلاً مخفی بود از این بخش باز می‌شود و می‌توانید به همه‌ی پوشه‌ها و فایل‌های دستگاه خود دسترسی داشته باشید.

مدیریت فایل در اندروید

اما همان طور که گفتم، این روش در مقایسه با گزینه‌هایی که در گوگل پلی وجود دارند خیلی ضعیف‌تر است. اگر فقط بخواهید به دنبال فایل‌ها بگردید و گاهاً چند چیز را هم جابجا کنید، این برنامه کار شما را راه می‌اندازد. اما اگر به دنبال انجام کارهای جدی‌تری هستید باید به سراغ گوگل پلی بروید.

مدیریت فایل قدرتمندتر با نصب یک اپلیکیشن مدیر فایل

تولید کنندگانی چون سامسونگ و LG مدیر فایل‌های قوی‌تری دارند که می‌توانید آن‌ها را اغلب با نام‌های My Files یا Files پیدا کنید. با این وجود دستگاه شما خواه مدیر فایلی داشته باشد چه نداشته باشد، به احتمال خیلی زیاد شاید هنوز هم نیاز داشته باشید تا مدیر فایل خودتان را نصب کنید. خوشبختانه مدیر فایل‌های بسیاری در گوگل پلی موجود است.

Solid Explorer یکی از محبوب‌ترین فایل منیجرها در Play Store است که شامل ویژگی‌های قدرتمندی مثل دسترسی به حساب ابری و قابلیت اجرای دو پنجره در کنار یکدیگر در حالت افقی (در همه‌ی موبایل‌ها!) می‌باشد. این اپ از پشتیبانی خوبی هم بهره می‌برد و به‌روز رسانی‌ها و ویژگی‌های جدید را دریافت می‌کند. استفاده از Solid تا دو هفته رایگان است، اما پس از آن باید ۱.۹۹ دلار برای آن پرداخت کنید، که البته ارزشش را دارد.

مدیریت فایل در اندروید

طرح سیستم فایل را درک کنید

طرح سیستم فایل اندروید برای کامپیوترهای شما مشخص نیست. این سیستم فضای خود را به صورت زیر تقسیم بندی می‌کند:

  • فضای ذخیره سازی دستگاه: این بخش مخزنی خواهد بود که با آن کار می‌کنید و به آن دسترسی دارید. از این جا می‌توانید به هر فایلی دسترسی یافته و آن را تغییر دهید. این سیستم را کمی مثل فهرست کاربری ویندوز یا فهرست خانگی لینوکس یا مک در نظر بگیرید. مانند سیستم عامل‌های رومیزی، بسیاری از اپلیکیشن‌ها برخی از فایل‌های خود مثل فایل‌های دانلود شده و کش‌ها را (نه فایل‌های حساس مثل رمز عبور و اطلاعات ورود) این‌جا ذخیره می‌کنند.
  • حافظهی قابل حمل SD: بسیاری از دستگاه‌های اندرویدی اسلات کارت SD دارند. می‌توانید کارت SD را به کامپیوتر یا هر دستگاه دیگری وصل کنید، فایل‌های موردنظر خود را داخل آن بریزید، و سپس آن را به دستگاه اصلی وصل نمایید. اگر از یک دستگاه مجهز به مارشملو استفاده می‌کنید و کارت SD خود را طوری فرمت کرده‌اید که به عنوان حافظه‌ی داخلی عمل کند، دیگر نمی‌توانید آن را به صورت جداگانه در مدیر فایل خود ببینید؛ در عوض این حافظه هم بخشی از فضای ذخیره سازی دستگاه شما خواهد بود.
  • ریشهی دستگاه: دستگاه اندروید شما یک سیستم فایل ویژه هم دارد که فایل‌های سیستم عامل، اپلیکیشن‌های نصب شده، و داده‌های کاربردی و حساس را نگهداری می‌کند. اکثر اپلیکیشن‌های مدیر فایل به دلایل امنیتی نمی‌توانند این سیستم فایل را تغییر دهند، مگر این که دسترسی ریشه (Root) داشته باشد، و مدیر فایل شما قادر به استفاده از این دسترسی باشد. اگرچه احتمالاً نیازی به انجام این کار نخواهید داشت.

مدیریت فایل در اندروید

فضای ذخیره سازی دستگاه شما متشکل از پوشه‌هایی است که توسط اندروید ساخته شده‌اند. بعضی از این پوشه‌ها توسط اپ‌ها و برای فایل‌های کش ساخته و استفاده می‌شوند، پس نباید آن‌ها را تغییر داده یا حذف کنید. با این وجود می‌توانید فایل‌های غیرضروری موجود در این مکان را حذف نمایید تا فضای بیشتری داشته باشید.

پوشه‌های دیگر طراحی شده‌اند تا فایل‌های شخصی شما را نگهداری کنند، با این حال در صورت لزوم به راحتی می‌توانید فایل‌ها را با استفاده از آن‌ها تغییر داده یا حذف کنید. این موارد شامل گزینه‌های زیر هستند:

  • DCIM: عکس‌هایی که می‌گیرید مثل هر دوربین دیجیتالی در این پوشه ذخیره می‌شوند. اپ‌هایی مثل Gallery و Photos تصاویر موجود در این پوشه را نمایش می‌دهند، اما این محل جایی است که در حقیقت فایل عکس‌های لایه‌ی زیرین در آن ذخیره می‌شود.
  • Download: فایل‌هایی که دانلود می‌کنید در این پوشه ذخیره می‌شوند، با این حال می‌توانید آن‌ها را به مکان دیگری منتقل کرده یا به صورت دسته‌ای حذفشان کنید. علاوه بر این می‌توانید این فایل‌ها را در اپلیکیشن Downloads مشاهده کنید.
  • Movies, Music, Pictures, Ringtones, Video: این پوشه‌ها برای ذخیره سازی فایل‌های رسانه‌ای شخصی طراحی شده‌اند. زمانی که دستگاه خود را به یک کامپیوتر وصل می‌کنید، همین پوشه‌ها به شما کمک می‌کنند تا موسیقی، ویدیو یا هر فایل دیگری را در جای مناسب خودشان کپی کنید.

شما می‌توانید این پوشه‌ها را از هر برنامه‌ی مدیر فایلی مشاهده کنید. با یک بار لمس فایل‌ها لیستی از اپلیکیشن‌هایی که می‌توانند با آن نوع فایل کار کنند قابل مشاهده است. می‌توانید با فایل‌ها به شکلی که آن‌ها را روی کامپیوتر باز می‌کنید به صورت مستقیم کار کنید.

مدیریت فایل در اندروید

چگونه فایلها را به یا از یک کامپیوتر کپی کنیم؟

فرآیند کپی کردن فایل به یا از کامپیوتر ساده است. کافی است دستگاه اندرویدی خود را به وسیله‌ی کابل USB (همان کابلی که به عنوان شارژر استفاده می‌شود) به یک لپ تاپ یا کامپیوتر رومیزی وصل کنید. با توجه به حالت پیشفرض MTP mode در دستگاه‌های اندرویدی (مود PTP هم موجود است، و حالت USB mass storage هم شاید در برخی از دستگاه‌های قدیمی‌تر در دسترس باشد)، موبایل شما به عنوان یک دستگاه استاندارد در مدیر فایل ویندوز یا لینوکس نمایش داده می‌شود. سپس می‌توانید فایل‌های حافظه‌ی داخلی دستگاه خود را از کامپیوتر به آن دستگاه منتقل کرده و آن‌ها را مشاهده و مدیریت کنید.

مدیریت فایل در اندروید

مک از حالت MTP پشتیبانی نمی‌کند، بنابراین باید اپ Android File Transfer app را بر روی مک خود نصب کرده و از آن برای انتقال فایل‌ها به یا از دستگاه استفاده کنید. این اپلیکیشن به طور خودکار با وصل شدن دستگاه‌های اندرویدی به مک شما باز می‌شوند.

با فرض این که کارت حافظه‌ی SD دارید و آن را برای مصرف داخلی فرمت نکرده‌اید، می‌توانید آن را از دستگاه اندرویدی خود جدا کرده و به شکاف SD کامپیوتر وصل کنید تا دوباره به فایل‌ها دسترسی داشته باشید. حالت دوم با هیچ دستگاهی، حتی آن دستگاهی که به وسیله‌ی آن فرمت شده است هم کار نخواهد کرد.

در زمینه‌ی ارسال بیسیم فایل ما AirDroid را می‌پسندیم. این برنامه به شما اجازه می‌دهد تا فقط به واسطه‌ی یک مرورگر از طریق Wifi به دستگاه اندرویدی خود متصل شوید، و بدون نیاز به سیم فایل جابجا کنید. این روش کمی کند است، اما اگر بیرون هستید و کابل USB به همراه ندارید استفاده از آن مفید می‌باشد. اپلیکیشن Portal هم راه‌حلی سریع و آسان برای ارسال فایل از اندروید به کامپیوتر است.

استفاده از مدیر فایل برای انجام کارهای ساده ضروری نیست. فایل‌هایی که دانلود می‌کنید به طور مستقیم از اپلیکیشن Downloads قابل دستیبابی هستند. عکس‌هایی که می‌گیرید هم در اپ Photos یا Gallery قابل مشاهده‌اند. حتی فایل‌های رسانه‌ای که به دستگاه خود کپی می‌کنید هم به طور خودکار توسط فرآیندی به نام Mediaserver ایندکس گذاری می‌شوند. این فرآیند در حافظه‌ی داخلی یا کارت SD شما به دنبال فایل‌های رسانه‌ای می‌گردد و موقعیت آن‌ها را ثبت می‌کند، سپس از این داده‌ها کتابخانه‌ای از فایل‌های رسانه‌ای می‌سازد که پخش کننده‌ها و اپلیکیشن‌های دیگر از آن استفاده می‌کنند. با وجود این که این امکان همیشه وجود دارد، ولی استفاده از سیستم فایلی که برای کاربر قابل مشاهده باشد برای همه ضروری نیست.

نظر خود را در مورد این آموزش با ما در میان بگذارید و در صورتی که راه حل بهتر و آسان تری می شناسید آن را با ما در میان بگذارید و با اشتراک این مطلب در شبکه های اجتماعی، به توسعه اطلاعات عمومی کمک کنید.

منبع: howtogeek

کامل ترین راهنمای مدیریت فایل و file system در اندروید

نمایان بودن سیستم فایل (file system) اندروید یکی از برتری‌های این سیستم عامل نسبت به iOS است. این قابلیت به شما امکان می‌دهد تا با فایل‌ها راحت‌تر کار کنید، آن ها را مدیریت کرده و در نهایت در هر اپلیکیشنی خواستید باز نمایید.

اندروید خالص به صورت پیشفرض دارای یک مدیر فایل ناکارآمد است. برخی از تولید کنندگان موبایل هم مدیر فایل‌های اختصاصی خودشان را بر روی دستگاه‌ها نصب می‌کنند که نسبتاً کارایی بیشتری دارند. اگر هیچ کدام از این گزینه‌ها شما را راضی نمی‌کند می‌توانید با استفاده از اپلیکیشن‌های شخص ثالث به عمق فایل‌های دستگاه خود رخنه کنید. با گویا آی تی همراه باشید تا این مطلب را بیشتر بسط دهیم.

مدیریت فایل در اندروید

چگونه به مدیر فایل داخلی اندرویدی دسترسی پیدا کنیم؟

اگر دستگاه شما مجهز به اندروید خالص ۶٫x (مارشملو) یا نسخه‌ای جدیدتر است، یک مدیر فایل داخلی در سیستم وجود دارد که البته به صورت مخفی در بخش تنظیمات قرار داده شده است. به مسیر Settings > Storage > Other بروید تا بتوانید لیست کاملی از همه‌ی فایل‌ها و پوشه‌های حافظه‌ی داخلی خود را ببینید. (اگر می‌خواهید دسترسی به این مدیر فایل راحت‌تر باشد، اپلیکیشن Marshmallow File Manager آیکن آن را به صفحه‌ی خانگی شما اضافه می‌کند.)

مدیریت فایل در اندروید

اوضاع در اندروید نوقا کمی متفاوت‌تر است. در آن‌جا مدیر فایل بخشی از اپلیکیشن Downloads می‌باشد، ولی در حقیقت همان مدیر فایل است. می‌توانید انواع مختلف فایل مثل تصاویر، ویدیوها، موسیقی و دانلودها را از میانبر Downloads موجود در منوی کشویی ببینید. اگر می‌خواهید سیستم فایل کامل موبایل خود را ببینید، باز هم باید به مسیر Settings > Storage > Other بروید. اپلیکیشن Downloads با شمایی که قبلاً مخفی بود از این بخش باز می‌شود و می‌توانید به همه‌ی پوشه‌ها و فایل‌های دستگاه خود دسترسی داشته باشید.

مدیریت فایل در اندروید

اما همان طور که گفتم، این روش در مقایسه با گزینه‌هایی که در گوگل پلی وجود دارند خیلی ضعیف‌تر است. اگر فقط بخواهید به دنبال فایل‌ها بگردید و گاهاً چند چیز را هم جابجا کنید، این برنامه کار شما را راه می‌اندازد. اما اگر به دنبال انجام کارهای جدی‌تری هستید باید به سراغ گوگل پلی بروید.

مدیریت فایل قدرتمندتر با نصب یک اپلیکیشن مدیر فایل

تولید کنندگانی چون سامسونگ و LG مدیر فایل‌های قوی‌تری دارند که می‌توانید آن‌ها را اغلب با نام‌های My Files یا Files پیدا کنید. با این وجود دستگاه شما خواه مدیر فایلی داشته باشد چه نداشته باشد، به احتمال خیلی زیاد شاید هنوز هم نیاز داشته باشید تا مدیر فایل خودتان را نصب کنید. خوشبختانه مدیر فایل‌های بسیاری در گوگل پلی موجود است.

Solid Explorer یکی از محبوب‌ترین فایل منیجرها در Play Store است که شامل ویژگی‌های قدرتمندی مثل دسترسی به حساب ابری و قابلیت اجرای دو پنجره در کنار یکدیگر در حالت افقی (در همه‌ی موبایل‌ها!) می‌باشد. این اپ از پشتیبانی خوبی هم بهره می‌برد و به‌روز رسانی‌ها و ویژگی‌های جدید را دریافت می‌کند. استفاده از Solid تا دو هفته رایگان است، اما پس از آن باید ۱.۹۹ دلار برای آن پرداخت کنید، که البته ارزشش را دارد.

مدیریت فایل در اندروید

طرح سیستم فایل را درک کنید

طرح سیستم فایل اندروید برای کامپیوترهای شما مشخص نیست. این سیستم فضای خود را به صورت زیر تقسیم بندی می‌کند:

  • فضای ذخیره سازی دستگاه: این بخش مخزنی خواهد بود که با آن کار می‌کنید و به آن دسترسی دارید. از این جا می‌توانید به هر فایلی دسترسی یافته و آن را تغییر دهید. این سیستم را کمی مثل فهرست کاربری ویندوز یا فهرست خانگی لینوکس یا مک در نظر بگیرید. مانند سیستم عامل‌های رومیزی، بسیاری از اپلیکیشن‌ها برخی از فایل‌های خود مثل فایل‌های دانلود شده و کش‌ها را (نه فایل‌های حساس مثل رمز عبور و اطلاعات ورود) این‌جا ذخیره می‌کنند.
  • حافظهی قابل حمل SD: بسیاری از دستگاه‌های اندرویدی اسلات کارت SD دارند. می‌توانید کارت SD را به کامپیوتر یا هر دستگاه دیگری وصل کنید، فایل‌های موردنظر خود را داخل آن بریزید، و سپس آن را به دستگاه اصلی وصل نمایید. اگر از یک دستگاه مجهز به مارشملو استفاده می‌کنید و کارت SD خود را طوری فرمت کرده‌اید که به عنوان حافظه‌ی داخلی عمل کند، دیگر نمی‌توانید آن را به صورت جداگانه در مدیر فایل خود ببینید؛ در عوض این حافظه هم بخشی از فضای ذخیره سازی دستگاه شما خواهد بود.
  • ریشهی دستگاه: دستگاه اندروید شما یک سیستم فایل ویژه هم دارد که فایل‌های سیستم عامل، اپلیکیشن‌های نصب شده، و داده‌های کاربردی و حساس را نگهداری می‌کند. اکثر اپلیکیشن‌های مدیر فایل به دلایل امنیتی نمی‌توانند این سیستم فایل را تغییر دهند، مگر این که دسترسی ریشه (Root) داشته باشد، و مدیر فایل شما قادر به استفاده از این دسترسی باشد. اگرچه احتمالاً نیازی به انجام این کار نخواهید داشت.

مدیریت فایل در اندروید

فضای ذخیره سازی دستگاه شما متشکل از پوشه‌هایی است که توسط اندروید ساخته شده‌اند. بعضی از این پوشه‌ها توسط اپ‌ها و برای فایل‌های کش ساخته و استفاده می‌شوند، پس نباید آن‌ها را تغییر داده یا حذف کنید. با این وجود می‌توانید فایل‌های غیرضروری موجود در این مکان را حذف نمایید تا فضای بیشتری داشته باشید.

پوشه‌های دیگر طراحی شده‌اند تا فایل‌های شخصی شما را نگهداری کنند، با این حال در صورت لزوم به راحتی می‌توانید فایل‌ها را با استفاده از آن‌ها تغییر داده یا حذف کنید. این موارد شامل گزینه‌های زیر هستند:

  • DCIM: عکس‌هایی که می‌گیرید مثل هر دوربین دیجیتالی در این پوشه ذخیره می‌شوند. اپ‌هایی مثل Gallery و Photos تصاویر موجود در این پوشه را نمایش می‌دهند، اما این محل جایی است که در حقیقت فایل عکس‌های لایه‌ی زیرین در آن ذخیره می‌شود.
  • Download: فایل‌هایی که دانلود می‌کنید در این پوشه ذخیره می‌شوند، با این حال می‌توانید آن‌ها را به مکان دیگری منتقل کرده یا به صورت دسته‌ای حذفشان کنید. علاوه بر این می‌توانید این فایل‌ها را در اپلیکیشن Downloads مشاهده کنید.
  • Movies, Music, Pictures, Ringtones, Video: این پوشه‌ها برای ذخیره سازی فایل‌های رسانه‌ای شخصی طراحی شده‌اند. زمانی که دستگاه خود را به یک کامپیوتر وصل می‌کنید، همین پوشه‌ها به شما کمک می‌کنند تا موسیقی، ویدیو یا هر فایل دیگری را در جای مناسب خودشان کپی کنید.

شما می‌توانید این پوشه‌ها را از هر برنامه‌ی مدیر فایلی مشاهده کنید. با یک بار لمس فایل‌ها لیستی از اپلیکیشن‌هایی که می‌توانند با آن نوع فایل کار کنند قابل مشاهده است. می‌توانید با فایل‌ها به شکلی که آن‌ها را روی کامپیوتر باز می‌کنید به صورت مستقیم کار کنید.

مدیریت فایل در اندروید

چگونه فایلها را به یا از یک کامپیوتر کپی کنیم؟

فرآیند کپی کردن فایل به یا از کامپیوتر ساده است. کافی است دستگاه اندرویدی خود را به وسیله‌ی کابل USB (همان کابلی که به عنوان شارژر استفاده می‌شود) به یک لپ تاپ یا کامپیوتر رومیزی وصل کنید. با توجه به حالت پیشفرض MTP mode در دستگاه‌های اندرویدی (مود PTP هم موجود است، و حالت USB mass storage هم شاید در برخی از دستگاه‌های قدیمی‌تر در دسترس باشد)، موبایل شما به عنوان یک دستگاه استاندارد در مدیر فایل ویندوز یا لینوکس نمایش داده می‌شود. سپس می‌توانید فایل‌های حافظه‌ی داخلی دستگاه خود را از کامپیوتر به آن دستگاه منتقل کرده و آن‌ها را مشاهده و مدیریت کنید.

مدیریت فایل در اندروید

مک از حالت MTP پشتیبانی نمی‌کند، بنابراین باید اپ Android File Transfer app را بر روی مک خود نصب کرده و از آن برای انتقال فایل‌ها به یا از دستگاه استفاده کنید. این اپلیکیشن به طور خودکار با وصل شدن دستگاه‌های اندرویدی به مک شما باز می‌شوند.

با فرض این که کارت حافظه‌ی SD دارید و آن را برای مصرف داخلی فرمت نکرده‌اید، می‌توانید آن را از دستگاه اندرویدی خود جدا کرده و به شکاف SD کامپیوتر وصل کنید تا دوباره به فایل‌ها دسترسی داشته باشید. حالت دوم با هیچ دستگاهی، حتی آن دستگاهی که به وسیله‌ی آن فرمت شده است هم کار نخواهد کرد.

در زمینه‌ی ارسال بیسیم فایل ما AirDroid را می‌پسندیم. این برنامه به شما اجازه می‌دهد تا فقط به واسطه‌ی یک مرورگر از طریق Wifi به دستگاه اندرویدی خود متصل شوید، و بدون نیاز به سیم فایل جابجا کنید. این روش کمی کند است، اما اگر بیرون هستید و کابل USB به همراه ندارید استفاده از آن مفید می‌باشد. اپلیکیشن Portal هم راه‌حلی سریع و آسان برای ارسال فایل از اندروید به کامپیوتر است.

استفاده از مدیر فایل برای انجام کارهای ساده ضروری نیست. فایل‌هایی که دانلود می‌کنید به طور مستقیم از اپلیکیشن Downloads قابل دستیبابی هستند. عکس‌هایی که می‌گیرید هم در اپ Photos یا Gallery قابل مشاهده‌اند. حتی فایل‌های رسانه‌ای که به دستگاه خود کپی می‌کنید هم به طور خودکار توسط فرآیندی به نام Mediaserver ایندکس گذاری می‌شوند. این فرآیند در حافظه‌ی داخلی یا کارت SD شما به دنبال فایل‌های رسانه‌ای می‌گردد و موقعیت آن‌ها را ثبت می‌کند، سپس از این داده‌ها کتابخانه‌ای از فایل‌های رسانه‌ای می‌سازد که پخش کننده‌ها و اپلیکیشن‌های دیگر از آن استفاده می‌کنند. با وجود این که این امکان همیشه وجود دارد، ولی استفاده از سیستم فایلی که برای کاربر قابل مشاهده باشد برای همه ضروری نیست.

نظر خود را در مورد این آموزش با ما در میان بگذارید و در صورتی که راه حل بهتر و آسان تری می شناسید آن را با ما در میان بگذارید و با اشتراک این مطلب در شبکه های اجتماعی، به توسعه اطلاعات عمومی کمک کنید.

منبع: howtogeek