شاید اگر بخواهیم نام ۳ مدل برتر در تاریخ گوشی‌های موبایل را نام ببریم، گلکسی نوت یکی از آن‌ها باشد، محصولی که از ابتدا با قدم‌هایی بزرگ پا به میدان رقابت گذاشت و البته همین گام‌ها نیز سبب شد تا حواشی زیادی از ابتدا نصیبش شود.

از ایراداتی که استیو جابز فقید به اندازه‌اش می‌گرفت تا مشکلاتی که به‌خاطر باتری گریبان‌گیرش شد. اما سری نوت تمام تلاشش را کرد تا از این مصایب عبور کند و محصولی چون گلکسی نوت ۸، شاید پایانی شیرین بر این مصایب گذشته‌اش شد.

نوت ۸ توانست تا با تلفیقی دقیق از ساختاری زیبا و عملکردی عالی، یک گوشی عالی در مارکت لقب بگیرد و حتی قیمت نسبتا بالایش هم مانعی بر موفقیتش نبود. حال سامسونگ که نیک می‌دانست حتی سری نوت توانایی پیشی گرفتن از رده S محبوبش را دارد، تمرکز ویژه‌ای را بر روی این رده قرار داد و با تکمیل مشخصات محصول موفق قبلی، کالایی با نام گلکسی نوت ۹ را روانه بازار کرد، آخرین فبلت این کمپانی که هنوز عددی تک‌رقمی را جلوی عنوانش می‌دید و می‌خواست پایانی خوش پیش از ورود به دنیای دهگان‌ها باشد.

حال به این بهانه و در شرایطی‌که تنها چند روز از معرفی رسمی گلکسی نوت ۹ به بازار می‌گذرد و پیش از این، جعبه گشایی آن را هم برای شما انجام دادیم، می‌خواهیم به سراغ بررسی دقیق‌تر این محصول تازه وارد برویم و ببینیم که آیا نوت ۹ یک وارث توانمند پس از چندین نسل از این اعجوبه‌های ایستاده با قلم خواهد بود؟

طراحی: نوت ۸ با یک پلاس!

رویه‌ای که سامسونگ در چند سال اخیر دنبال کرده، از همان ابتدا نشان می‌داد که نوت ۹ نبایستی دستگاهی چندان متقاوت با برادر بزرگ‌ترش یعنی نوت ۸ باشد. نگاهی به روند طراحی گلکسی S9 هم موید همین قضیه است و از سمت دیگر، از الان همه لحظه شماری می‌کنند تا نسل بعدی این سری و البته سری S را ببینند، چون سامسونگ هرچه خلاقیت دارد، برای آن‌ها رو خواهد کرد.

اما خب ما باید درباره گلکسی نوت ۹ صحبت کنیم، محصولی که عنوان جدیدترین پرچم‌دار برای بزرگ‌ترین سازنده تلفن همراه را یدک می‌کشد، باید پذیرفت کم لقبی نیست و اینجاست که سامسونگ وارد می‌شود و خطاب به گوشی می‌گوید: این بار گران نگیرم از دوش! نوت هم آرام کنار گوش او گفت: این بار گران تو مفت مفروش!

اگرچه سامسونگ هم با قیمت گذاری خودش و به‌خصوص قیمت بالای ارز در کشور، به‌خوبی نشان داده این بار گرانش را مفت نخواهد فروخت، اما آیا نوت ۹ ارزش این قیمت را دارد؟

به‌خاطر دارم سال گذشته که نوت ۸ را برای نخستین بار در دست گرفتم،‌ احساسی لذت بخش به دستانم منتقل شد، چشمانم با لذت آن را می‌نگریست و علی‌رغم قد بلند و گوشه‌های نسبتا تیز، بر خلاقیت سازنده‌اش احسنت گفتم؛ اما وقتی نوت ۹ را در دست گرفتم، آن حس را دیگر نداشتم! نه اینکه این محصول جدید دچار ماه گرفتگی شده یا زایده‌ای آن را زشت کرده باشد، بلکه برعکس، همچنان زیبا و خاص بود اما برای منی که با چهره‌اش آشنا بودم، دیگر جذابیت اولیه را نداشت.

در روزگاری که محصولاتی چون اوپو فایند X یا ویو نکست S در بازار توسط سازندگانی به مراتب پایین‌تر از سامسونگ معرفی شده‌اند، انتظارات قاعدتا بر دوش این کمپانی کره‌ای سنگینی می‌کند و شاید دیدن یک محصول با القابی چون بهترین در دنیا، آن هم زمانی که چهره‌اش تغییری نکرده و حتی سنسور اثر انگشت را به‌جای قرار دادن درون نمایشگر، بر پشت دستگاه حک کرده، تا حدی ناامید کننده به‌نظر برسد.

احتمالا همگی به خوبی بدانیم که در نوت بعدی، خبری از تکرار نیست، سنسور اثر انگشت به درون گوشی منتقل شده، دوربین‌ها ارتقای حقیقی پیدا می‌کنند اما چرا باید یک کمپانی بزرگ، همه این‌ها را فدا کند تا به‌خاطر عدد ۱۰ شاهد یک تغییر بزرگ شویم؟

اصلا از این موضوع بگذریم، چرا به آینده گیر داده‌ایم، اجازه دهید در حال زندگی کنیم و از همین نوت ۹ روبه‌روی خودمان لذت ببریم. یک گوشی ۲۰۱ گرمی که نسبت به نسل قبلی خودش کمی سنگین‌تر و ضخیم‌تر شده اما از آنجایی که حجم باتری تا حد زیادی افزایش یافته، چنین تغییری شیرین خواهد بود.

گوشی به‌خاطر ساختارش با گوشه‌های نسبتا تیز، کمی سخت در دستان (به‌خصوص کوچک) جای می‌گیرد. اگر به کلید اختصاصی بیکسبی عادت نداشته باشید، احتمالا بارها آن را به جای دکمه پاور خواهید فشرد، کلید یک‌پارچه صدا هم بالای دکمه بیکسبی در سمت چپ قرار گرفته و ای‌کاش سامسونگ با توجه به قد رعنای نوت ۹، کمی آن را پایین‌تر می‌گذاشت! حداقل برای من که دستانی نسبتا بزرگ دارم، بسیاری از مواقع رسیدن به آن‌ها سخت بود، حال افرادی با دستان ظریف‌تر، تقریبا استفاده از یک دست برای‌شان از محالات ممکن است!

اما خب شما یک گوشی با نمایشگر غول پیکر ۶.۴ اینچی دارید، اندازه‌ای که شاید تا چند سال پیش برخی آن‌را برای تبلت‌های کوچک استفاده می‌کردند اما به لطف نمایشگری که اکثر قاب بیرونی را به‌خود اختصاص داده، این بزرگی چندان به چشم نمی‌آید.

گوشی را که برگردانیم، با جمال دوربین دو گانه روبه‌رو خواهیم شد که این‌بار سنسور اثر انگشت به‌درستی در زیرشان قرار گرفته است. اصلا مشخص نیست سامسونگ چرا سال پیش چنین اشتباه عجیبی را مرتکب شده بود و جایگاه این سنسور را در کنار لنزها گذاشته بود، شاید با علم به اینکه نوت ۹ و نوت ۸ شبیه دوقلوهای هم‌سان هستند، می‌خواسته این مورد تبدیل به نقطه تشخیص‌شان توسط مادرشان بشود! اما کاربران که مادر آن‌ها نیستند، پس از چه چیزی این دو نسل را از یکدیگر تشخیص دهند؟

واقعیت این است که برای کاربران عادی، تشخیص این دو مدل در یک نگاه خیلی سخت به‌نظر می‌رسد، با آنکه کمی محصول جدید سنگین‌تر است، جای سنسور اثرانگشتش تغییر کرده و حتی نمایشگر ۰.۱ اینچ بزرگ‌تر شده، اما تشخیص تفاوت‌ها به‌خصوص در نگاهی سرسری بسیار سخت است مگر آنکه به سراغ یک عضو بسیار مهم در بدن گوشی بروید! فکر بد نکنید، منظور ما قلم دستگاه است که این بار به‌صورت رنگی طراحی شده و قاعدتا با خارج ساختن آن از بدنه، می‌فهمید که با گلکسی نوت ۹ سر و کار دارید!

خوشبختانه در کنار این قلم، جک استانداراد ۳.۵ میلی‌متری را هم می‌بینیم تا سامسونگ با مشتی آهنین بر پیکره نحیف سیب نشانان بکوبد و بگوید نه تنها از ناچ شما پیروی نمی‌کنم، بلکه با تعبیه این جک نشان می‌دهم که قرار نیست ما همچون برخی کمپانی‌های شاید کم اصالت، صرفا نقش یک پیرو آن‌هم از سیاست‌های اشتباه شما را بازی کنیم. زیر لب هم زمزمه می‌کند: بماند که اپل با استفاده از شیشه در بخش پشتی و گوشی‌های پلاس‌دار و ضد آب، نشان داده کم از سایر مقلدان ندارد! حتی ناچش را هم قبلا یکی دیگر زده بود و الکی آن را به نام خودش کرده است!

نوت ۹ از یک مشکل واحد برای گوشی‌های امروزی رنج می‌برد که جذب لکه فراوان در بخش پشتی است، انگار اصلا این مدل محصولات را ساخته‌اند تا به ثبت اثر انگشت بپردازد و کاش کمی به فکر حذف چنین مشکلی بیفتند. این را هم اضافه کنم که به‌شخصه نحوه چیدمان لنزها در پشت گوشی را دوست ندارم، به‌نظرم سامسونگ خیلی قشنگ‌تر می‌توانست آن‌ها را جای‌گذاری کند، اما هرچه باشد، از چشمان حدقه زده آی‌فون‌ها باز خیلی بهتر هستند و حداقل از سطح گوشی چندان برآمده نیستند!

شاید با خودتان بگویید که چقدر غر زد! گوشی به این قشنگی و خاصی، با چنین هیبت و نمایی، اصلا جای ایراد گرفتن هم ندارد. ولی من می‌گویم اتفاقا بایستی به آن‌هایی که بزرگ‌تر هستند و می‌خواهند همچنان بزرگ بمانند، بیشتر از بقیه غر زد و ایراد گرفت، چرا که همیشه انتظار از یک فاتح جام جهانی، بیشتر از تیمی هست که زورکی دو تا کاپ قلابی گرفته و در باد همان افتخارات کم‌ارزش گذشته‌اش خوابیده است!

دنیای بی‌کران رنگ و لعاب!

بایستی سامسونگ را سلطان بلامنازع ساخت نمایشگرهای موبایل دانست، امری که با معرفی فناوری AMOLED و سپس ارتقای پیاپی آن، به‌خوبی ثابت کرد. نگاهی به سایر پرچم‌داران بازار و حتی مغرورهای سیب نشان، به‌خوبی نشان می‌دهد که آن‌ها نیز برای بهترین‌های خود، از این فناوری استفاده می‌کنند و جای تردیدی نیست که خوبی این فناوری اثبات شده است و حال اگر قرار باشد مبدع اصلی بخواهد از آن در بهترین و جدیدترین گوشی خودش بهره بگیرد، نتیجه کار چه چیزی خواهد شد؟ پرفکت!

نمایشگر نوت ۹ را بایستی یکی از بخش‌هایی دانست که به‌سختی می‌توان ایرادی به آن گرفت. سازنده با افزایش درخشندگی در این سری باز کاری کرده که همان مشکلات جزیی‌اش هم برطرف شود و به‌خاطر گوشه‌های خمیده در دو طرف و حاشیه‌های کم در بالا و پایین، شما را از همان ابتدا مسحور خودش سازد.

این بخش از گوشی به‌قدری خوب است که نخواهم به سراغ آمار و ارقام بروم، اما چون قرار بر بررسی است، پس می‌روم! نوت ۹ یک نمایشگر ۶.۴ اینچی با لبه‌های خمیده دارد که وضوح تصویر آن ۲۹۶۰ در ۱۴۴۰ پیکسل بوده و به لطف این ارقام، دارای چگالی پیکسلی ۵۱۶ است.

خوشبختانه سازندگان تلفن همراه در این بخش، بیخیال بالا بردن الکی تعداد پیکسل‌ها شده‌اند وگرنه همین سامسونگ، خیلی راحت می‌توانست برای شما نه تنها نمایشگر ۴K بلکه ۸K هم کار بگذارد اما نیک می‌داند که چشمان هیچ کدام از ما توانایی تشخیص این دو را نخواهد داشت، اصلا بین فول اچ‌دی و همین QHD هم خیلی سخت می‌شود تمایزی قایل بود، چه برسد به رزولوشن‌های بالاتر! مگر آنکه شرکتی خودآزاری داشته باشد و با پذیرفتن ریسک مصرف بیشتر باتری و از سوی دیگر گران‌تر شدن پنل تولیدی، بخواهد از نمایشگر ۴K استفاده کند! حالا کسی این کار را کرده؟ اوه، یادمان آمد، سونی موبایل! کمپانی‌ای که خیلی وقت است خبر چندانی از آن نمی‌شنویم و همچون لباسی که آب برود، هر روز مشغول کوچک‌تر شدن است.

البته نمایشگر گوشی هنوز برخی مشکلات رایج برای OLEDها که البته نسبت به قبل بسیار کم‌رنگ‌تر شده‌اند، با خود یدک می‌کشد. مثلا در زوایای زیاد،‌کمی تمایل تغییر رنگ سفید به آبی وجود دارد اما به‌ندرت پیش می‌آید که کسی از چنین زاویه تندی به نمایشگر گوشی خود نگاه کند. برای آنکه کیفیت نمایشگر گوشی را بهتر بسنجیم، آن را در کنار هواوی میت ۱۰ پرو که از فناوری مشابهی استفاده می‌کند، قرار داده و چند عکس را برای‌تان شکار کردیم!

اگر نوت ۹ را در یک روز درخشان و آفتابی با خودتان به دشت و صحرا ببرید، به‌خوبی متوجه خواهید شد که خوانایی خودش را حفظ کرده و نیازی نیست که دایم دست‌تان را بالای نمایشگر گرفته تا بلکه چیزی بخوانید. نوت ۹ سلطان نمایشگرهای موبایل است و بایستی کلاه خودمان را به افتخار این پادشاه از سر برداریم! البته، معمولا مقابل سلطان تعظیم می‌کنند ولی ما چون مترقی هستیم و به چنین چیزهایی باور نداریم، همان کلاه نداشته‌امان را برمی‌داریم!

قوی همچون دواین جانسون!

قدیم‌ترها آرنولد را مظهر قدرت می‌شناختند اما از آنجایی که پیر شده و گوشی ما هم بسیار جوان است، از دواین جانسون استفاده کردیم (اگر نمی‌شناسید، اسمش را در گوگل سرچ کنید!). البته نوت ۹ از مشخصاتی مشابه با جدیدترین محصولات سری S بهره می‌گیرد و سامسونگ تغییر خاصی را نسبت به آن‌ها ایجاد نکرده است.

طبق روال سال‌های اخیر، دو چیپست اسنپدراگون و اگزینوس بر روی نوت ۹ تعبیه شده و اسنپدراگون ۸۴۵ برای بازار چین و آمریکای شمالی و اگزینوس ۹۸۱۰ برای سایر بازارها همچون ایران، مورد استفاده خواهد بود.

قصد ندارم الان تعداد هسته، اسم و یا فرکانس‌شان را بگویم، حتی گفتن نام واحد گرافیکی هم سود چندانی ندارد؛ فقط این را بدانید که اگر شما برای لذت بردن از بازی و اپلیکیشن‌های روز، نیاز به راندن با سرعت ۱۲۰ کیلومتر در ساعت دارید، نوت ۹ تا ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت را هم به‌راحتی می‌رود! پس خیال‌تان نه فقط از امروز، بلکه از آینده هم راحت باشد که اپلیکیشنی به این راحتی و زودی‌ها، از گوشی شما سبقت نخواهد گرفت.

برای آنکه بهتر بتوانید درباره قدرت گوشی قضاوت کنید، جدیدترین نسخه انتوتو را نصب و تست کردم. امتیاز به‌دست آمده بر روی عدد ۲۴۳۵۷۹ ایستاد که با نگاهی به امتیاز سایر محصولات بازار در همین برنامه، می‌توان به راحتی مشاهده کرد که نوت ۹ نقش یک بوگاتی ویرون را بازی می‌کند و در صدر تمام تست‌های این اپلیکیشن ایستاده است.

البته از گیک بنچ ۴ برای بررسی توان پردازنده‌ها هم استفاده کردیم که به امتیاز زیر در تصویر رسید، اعدادی که حکایت از برتری بی چون و چرای این سوپر فون سامسونگ در بازار فعلی دارد.

به‌صورت پیش فرض نوت ۹ مجهز به ۶ گیگابایت رم و ۱۲۸ گیگابایت حافظه داخلی است اما نسخه مخصوصی با ۲۵۰ دلار ناقابل اضافه هم موجود است که از ۸ گیگابایت رم و ۵۱۲ گیگابایت حافظه داخلی بهره می‌گیرد. خوشبختانه گلکسی نوت ۹ قادر است تا ۵۱۲ گیگابایت حافظه جانبی را هم پشتیبانی نماید، امری که البته با توجه به حافظه داخلی مناسب، شاید تنها به کار عده بسیار کمی بیاید و در روزگاری که محصولی قدیمی‌تر چون ال‌جی V30 پلاس از ۱ ترابایت حافظه جانبی پشتیبانی می‌کند، عدد ۵۱۲ گیگابایت چندان هم دهان پر کن نیست، اگرچه این میزان به قدری زیاد شده که مانند رزولوشن نمایشگر گوشی‌ها، از حد مورد نیاز اکثر کاربران فراتر رفته است.

در سمینار معرفی نوت ۹، بازی فورتنایت هم به‌صورت رسمی برای گوشی رونمایی شد و البته سایر محصولات اندرویدی هم قادر به استفاده شدند (آن‌هایی که قدرت سخت‌افزاری کافی را دارا هستند). در واقع این بازی بسیار محبوب پس از تجربه روی کنسول‌های نسل هشتمی و کامپیوتر، در نینتندو سوییچ و iOS عرضه گشت و حال در مهم‌ترین گام خودش، پای به شلوغ‌ترین جای جهان و دنیای اندروید گذاشته است، جایی که کاربران جنگجو منتظر هستند تا دنیای پهناور و البته خشن فورتنایت را تجربه کنند.

پیش از این بازی را بر روی سوییچ و پی‌سی تجربه کرده بودم و برای همین خواستم از آن بر روی نوت ۹ هم بهره بگیرم. بازی متاسفانه برای آی‌پی ایران بسته است اما از آنجایی که دیگر همگی به‌خاطر تحریم‌های بین‌المللی (و حتی داخلی!) در دور زدن این موارد بسیار حرفه‌ای شده‌ایم، بازی را نصب کردم. باید اذعان کرد که بازی با یک نمایشگر کاملا لمسی نسبت به کنسولی که جوی‌استیک دارد و کامپیوتری که از ماوس و کیبورد بهره می‌گیرد، تا حدی سخت‌تر است، اما اپیک گیمز (سازنده بازی) تلاش کرده با استفاده از مودهایی چون تیراندازی خودکار، تا حدی به گیمرهای اندرویدی تقلب برساند!

دنیایی از دریچه دو لنز

این روزهای انقدر گوشی‌های با دوربین دو گانه در بازار یافت می‌شوند که کم‌تر کسی به چنین بخشی در نوت ۹ توجه خواهد کرد (به‌خاطر وجود ۲ لنز)، اما اگر بخواهیم کیفیت را بررسی کنیم، بایستی به نوت ۹ نمره بالایی داد، همان طوری که پیش از این سری S9 و حتی نوت قبلی موفق به کسب چنین رتبه‌ای شده بودند.

البته نوت بر خلاف آنکه سال گذشته توانست لقب نخستین محصول تاریخ سامسونگ با دوربین دوگانه را از آن خودش کند، این‌بار دست به هیچ رکورد شکنی نزد و حتی بر روی کاغذ، مشخصاتی کاملا مشابه با گلکسی S9 پلاس را عرضه نمود، اما قطعا محصول قبلی به‌قدری دست به ابتکار و تغییر زده که با کمی چاشنی تحول و ارتقای نرم‌افزاری، نوت ۹ دارای یکی از بهترین دوربین‌های تاریخ گوشی موبایل تا به امروز باشد.

شاید اصلی‌ترین تغییر را بایستی در هوش مصنوعی بدانیم که گوشی توانایی تشخیص سوژه‌ها را داشته و بنابراین می‌تواند بهترین تغییرات را بسته به آن بر روی عکس اعمال کند. ولی به‌نظر می‌رسد این بخش از داستان حداقل در ابتدای راه برای سامسونگ نقش شمشیر دو لبه را بازی می‌کند، چرا که به‌خاطر تنوع بسیار زیاد سوژه‌های عکاسی، گاه پیش می‌آید که تشخیص آن به‌درستی توسط دوربین مقدور نشده و به همین خاطر تنظیمات به‌‌خوبی اعمال نشود!

یکی از سنسورهای موجود که بایستی به عنوان دوربین اصلی به آن نگاه کرد، دارای پیکسل‌های ۱.۲۲ میکرومتری بود که در پشت لنزهای واید با گشودگی دیافراگم متغیر بین f/1.5 تا f/2.4 قرار گرفته تا این امر یک برگ برنده در برابر رقبا برای نوت ۹ باشد. سنسور دوم تنها از f/2.4 بهره می‌برد و به عنوان لنز تله فوتو می‌توان از آن استفاده کرد و بدین طریق هم زوم اپتیکال داشت و هم از بک گراند بوکه لذت برد.

همان طور که در بررسی گلکسی S9 پلاس هم گفته بودیم، دوربین‌های دوگانه هر دو با لرزش گیر اپتیکال عرضه می‌شوند و برای همین درجه تار شدگی تصاویر تا حد امکان پایین می‌آید، از سمتی توانایی فیلم‌برداری سوپر اسلوموشن نیز فراهم شده که همچون قبل در وضوح تصویر اچ‌دی و با حداکثر سرعت ۹۶۰ فریم بر ثانیه امکان پذیر است. البته ضعف اصلی این مود، به نیاز شدید آن به نور باز می‌گردد، به نحوی که اگر محیط کمی تاریک باشد، رسما هیچ کارایی نخواهد داشت زیرا به علت سرعت بسیار زیاد شاتر، تقریبا هیچ نور اضافه‌ای جذب نخواهد شد. حداکثر توان فیلم‌برداری هم به وضوح ۴K با نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه می‌رسد که حدی ایده‌آل برای گوشی‌های امروزی‌ست.

اگر شما هم مانند اکثر کاربران امروزی یک اینستاگرام و تلگرام خدا بیامرز (مثلا هیچکی دیگه تلگرام نداره!) دارید و عکاسی آن هم از نوع سلفی یکی از علایق شماست، گلکسی نوت ۹ انتخاب خوبی خواهد بود، چرا که دوربین با سنسور ۸ مگاپیکسلی و f/1.7 توانایی خوبی در ثبت لحظه‌های شاد شما آن هم از زاویه روبه‌رو دارد. تازه هیجان عکاسی به‌واسطه قلم نوت ۹ بسیار بیشتر هم خواهد شد، چرا که شما یک کنترل از راه دور برای گرفتن عکس دارید و نیازی نیست با گوشی دیلاق خودتان کلنجار بروید تا عکس بگیرد و حتی از شانس بدتان ناگهان لیز خورده و نقش زمین گردد، تنها یک فشار بر روی کلید قلم کافی‌ست تا لحظه شاد شما ثبت شود (حالا چرا گفتم شاد؟ خب کسی که پول خرید گلکسی نوت ۹ را دارد حتما شاد هست دیگه!).

قلمی برای تعریف شخصیت!

اگر بخواهیم S Pen را از گلکسی نوت ۹ بگیریم، رسما تبدیل به گلکسی S پلاس چهار گوش می‌شود! در واقع این وجود قلم S هست که به نوعی شخصیت سری نوت را تعریف کرده و آن را از رده S متمایز می‌کند. اصلا چرا رده S سامسونگ؟ باید بگوییم از پرچم‌داران تمام کمپانی‌ها که بسیاری از آن‌ها با حسرت به این قلم پرکاربرد نگاه کرده و حالا برخی سعی کردند به بهانه‌های گوناگون، چیزی شبیه به آن را طراحی کنند که همگی در مقابل S Pen به مانند ماکتی از هیولای واقعی می‌مانست!

حال سامسونگ در نوت ۹ این هیولای ۳ گرمی خودش را مجهزتر کرده و با استفاده از ارتباط بلوتوثی، کاری کرده است تا نقش یک ریموت کنترل را نیز به‌خود بگیرد. پیش از عرضه قلم جدید، برخی گمان می‌کردند قابلیتی چون مکالمه به S Pen اضافه شده اما خب چنین چیزی در حال حاضر در حد یک رویا باقی مانده چرا که همین عملیات به نسبت ساده، خیلی سریع باتری بسیار کوچک آن را تمام می‌کند و در صورتی‌که امکان مکالمه بدان افزوده می‌شد، یا بایستی مانند تلفن‌های سکه‌ای قدیمی تنها ۳ دقیقه با آن حرف می‌زدید و یا آنکه وزنش به‌قدری بالا می‌رفت که جای قلم S بایستی آن را دمبل S صدا می‌زدیم، پس چکاری است! بگذارید از همین قلم سبک وزن خودمان لذت ببریم.

این بار رنگ و لعاب قلم هم بیشتر است و در مدل آبی رنگ نوت ۹ که به‌نظر می‌رسد تمرکز اصلی سازنده بر عرضه بیشتر این رنگ قرار دارد، S Pen زرد رنگ بوده و از نظر ظاهری اما مشابه با نسل قبلی خودش است. شما می‌توانید با فشردن کلید روی قلم، کارهای متفاوتی را انجام دهید. مثلا ابتدا با نگاه داشتن آن وارد دوربین شده و سپس با یک بار کلیک عکس گرفته و یا با دو بار فشردن آن، به حالت سلفی دوربین سوییچ کنید. همچنین در گالری بین عکس‌ها جابجا شوید و یا در اینستاگرام خودتان، بومرنگ بگیرید! قاعدتا برای پرزنتیشن هم کاربرد خوبی دارد.

البته سامسونگ اعلام کرده که کیت توسعه آن را در اختیار دولوپرها می‌گذارد و بدین خاطر بایستی منتظر اپلیکیشن‌هایی که از این ویژگی قلم استفاده می‌کنند باشیم، حتی امکان دارد بازی‌های اختصاصی طراحی شود که شما با فشردن کلید قلم، مثلا پرش کنید! اما از آنجایی‌که تعداد دفعات فشردن کلید محدود است و خیلی سریع به شارژ نیاز خواهد داشت، مجبور هستید سریعا مانند بچه کانگورویی که به کیسه مادرش احتیاج پیدا می‌کند، آن را به بطن نوت ۹ بازگردانید.

زمان بازگشت برای شارژ کوتاه‌تر از چیزی است که تصور می‌کنید و در عرض ۴۰ ثانیه، S Pen مثل روز اول قبراق و سرحال خواهد شد. البته در صورتی‌که شارژ قلم هم تمام شده باشد، سایر قابلیت‌های آن همچون گذشته باقی خواهد بود و صرفا آن نقش کنترل کنندگی‌اش را از دست می‌دهد.

اولین استریو برای نوت

سامسونگ یکی از آخرین کمپانی‌های بزرگی بود که تن به استفاده از اسپیکرهای استریو بر روی پرچم‌دارن خودش داد و تا پیش از گلکسی S9 خیلی بر روی داشتن اسپیکر مونو اصرار می‌ورزید! انگار که آیه نازل شده فقط مونو خوب است اما در آخرین گوشی سری S سرانجام متوجه اشتباه بودن آیه شده و به سراغ استریو رفت، برای همین نوت ۹ هم نخستین گوشی در بین محصولات نوت تاریخ شد که به چنین فناوری مجهز شده است.

سامسونگ البته باز راضی به استفاده از یک منفذ تازه نشده و ترکیب اسپیکر مکالمه و تک بلندگوی پایین را تبدیل به استریو کرده تا حداقل در ظاهر، تیپ گوشی خودش را بر هم نزده باشد. این محصول از فناوری دالبی اتموس بهره می‌گیرد که توسط AKG تیون شده‌اند. کیفیت صدای پخش شده از گوشی بسیار بالاست و البته کمی تیزی هم در آن شنیده می‌شود اما بایستی آن را در بین محصولات سری نوت، یک سر و گردن بالاتر دانست.

خوشبختانه در باکس دستگاه، هدفون‌های با کیفیت AKG هم قرار گرفته تا با لذت فراوان از پخش موسیقی بهره ببرید و اگر هم بر فرض آن را در جایی جا گذاشتید، خیال‌تان راحت باشید که اپل دوستان قادر به استفاده از این هدفون با کیفیت نیستند، چرا؟ چون گوشی آن‌ها که مثل نوت ۹ جک استاندارد ۳.۵ میلی‌متری ندارد (اما شما می‌توانید ایرپادهای آن‌ها را بردارید!).

وجود نمایشگر ۶.۴ اینچی در کنار یک پلیر خوب که می‌تواند با ده‌ها اپلیکیشن جذاب دیگر هم جایگزین شود، برای علاقه‌مندان به تماشای فیلم و کلیپ بر روی گوشی موبایل، شاید بهترین ترکیب موجود در بازار را ایجاد کند و رسما یک سینمای کوچک را در جیب خودتان جابجا کنید!

دریایی از امکانات دیگر

نوت ۹ طبق روال چند وقت اخیر سامسونگ، از استاندارد IP68 هم پشتیبانی می‌کند و این بدان معناست که مقاومت بسیار خوبی هم در برابر آب و گرد و غبار دارد. اگر به عکاسی در زیر آب علاقه دارید، می‌توانید یک شیرجه جانانه زده و سپس در آنجا به کمک قلم، عکس‌های به یاد ماندنی و جالبی بیندازید!

دکس هم دچار تغییر و تحولاتی شده است. در واقع سامسونگ شاید به‌درستی تشخیص داده که وجود یک وسیله جانبی اضافه برای اتصال گوشی به مانیتور، بیشتر از آنکه مفید باشد، دست و پا گیر است و به همین خاطر همچون پرچم‌دارن هواویدر سری میت، نوت ۹ تنها با یک مبدل تایپ C به HDMI، به مانیتور وصل شده و رابط کاربری و دنیای اندروید را وارد محیط بزرگ‌تر یک مانیتور و حتی تلویزیون می‌کند.

از آنجایی که امسال نوت ۹ زودتر هم عرضه شد، پس بایستی آن را همچنان با اندروید اوریو و البته ورژن ۸.۱ آن ببینیم و قاعدتا خبری از پای نیست. رابط کاربری هم دقیقا همان چیزی است که بر روی چهره گلکسی S9 کشیده شده بود و در اینجا تنها امکانات ویژه قلم S همچون ایر کامند به آن اضافه شده است.

نوت ۹ به‌صورت پیش فرض قادر است تا از دو سیم کارت پشتیبانی کند اما جایگاه دوم، با کارت حافظه مشترک است و کاربر بایستی بین سیم‌کارت دوم یا مموری کارت، یکی را برگزیند که با توجه به حافظه بالای ۱۲۸ گیگابایتی در نسخه پایه، شاید کار چندان سختی نباشد.

راستی، فراموش نکنیم که یکی از دکمه‌های فیزیکی تعبیه شده بر روی نوت ۹ منحصر به دستیار صوتی سامسونگ به نام بیکسبی است که نسخه دوم آن همراه با گوشی عرضه شده است. البته باید اعتراف کنم که نه تنها از بیکسبی، بلکه هیچ‌وقت از سیری و گوگل اسیستنت هم خوشم نیامده است! در واقع این دستیاران ظاهرا هوشمند، وابستگی زیادی به محل زندگی و زبان شما دارند، مثلا بیکسبی قرار است برای‌تان رستورانی را رزرو کند یا با آن کتابی بخرید، ولی هیچ‌کدام از آن‌ها در کشور ما کاربردی ندارد! به‌شخصه ترجیح می‌دادم که سامسونگ حتی آن کلید فیزیکی را هم برایش نمی‌گذاشت تا الکی انرژی انگشتم به اشتباه آن را گاهی بفشارد!

از نظر امنیت، شما از ۴ طریق می‌توانید وارد نوت شوید. اولین و به‌نوعی کلاسیک‌ترین روش، همان استفاده از پین یا پترن است، روش دوم اسکن چهره بوده که سرعت خوبی هم دارد، در مدل سوم،‌ این اسکنر عنبیه است که از طریق چشمان نافذ شما اجازه ورود را صادر می‌کند و آخرین روش که شاید هنوز محبوب‌ترین نیز باشد، همان حسگر اثر انگشت بوده که در زیر دوربین‌‌های دو گانه قرار گرفته اما به‌خاطر سایز نسبتا کوچک و عمق نه چندان مناسب، استفاده چندان دلچسبی ندارد!

شاید تنها چیزی که در نوت ۹ نبودش را احساس کردم، سنسور مادون قرمز بود که البته چند سالی است سامسونگ عطایش را به لقایش بخشیده است، اما با توجه به آنکه وسایل دیجیتال اطراف‌مان توسط این سنسور به‌راحتی مطیع اوامرمان می‌شوند، قاعدتا نوت ۹ می‌توانست نقش خودش را به عنوان یک سلطان با استفاده از مادون قرمز پر رنگ‌تر کند!

باتری‌ای که نمی‌ترکد!

تجربه تلخ گلکسی نوت ۷ که شاید سامسونگ حتی دوست نداشته باشد برایش یادآوری شود، سبب شد تا کره‌ای‌ها حتی حجم باتری را در گلکسی نوت ۸ کاهش هم دهند، نه بدین خاطر که قادر به حفظ حجم قبلی و یا حتی افزایش آن نبودند، بلکه به این دلیل تا بتوانند حساسیت‌های ناشی از محصول قبلی را تا حد زیادی از بین ببرند.

حال که بسیاری از کاربران آن خاطره را به بوته فراموشی سپرده‌اند، نوبت به قدرت نمایی مجدد سامسونگ در این بخش رسیده تا گوشی غول پیکرش را به یک منبع تغذیه قدرتمند متصل کرده و خیال کاربر را از شارژ طولانی مدت دستگاه گران قیمتش، آسوده نگاه دارد.

برای یک کاربر نسبتا پر مصرف و به اصطلاح گیک، نوت ۹ یک روز را به‌خوبی دوام می‌آورد (مگر آنکه بخواهید تمام مدت فورتنایت بازی کنید!). اگر مشغول دیدن فیلم شوید، نزدیک به ۱۵ ساعت پخش می‌کند و اگر یک کاربر با استفاده معمولی باشید، حتی به همراهی گوشی تا ۲ روز هم عادت خواهید کرد.

خوشبختانه نوت ۹ از سیستم شارژ سریع و همچنین بدون سیم هم پشتیبانی می‌کند. البته سرعت شارژ با توجه به حجم زیاد باتری آن‌قدرها هم بالا نیست و رقبایی چون اوپو و هواوی، نشان دادند که با باتری‌هایی هم حجم، سرعت بهتری در شارژ خواهند داشت. این محصول ظرف ۳۰ دقیقه، کمی بیشتر از یک سوم شارژ می‌شود و برای فول شدن نیاز به اندکی کم‌تر از ۲ ساعت زمان دارد که نشان می‌دهد کره‌ای‌های عزیز، باید مثل استارت زدن بازیکنان‌شان در فوتبال، کمی سرعت بیشتر را چاشنی شارژ کردن‌شان کنند!

می‌فروشد یا نمی‌فروشد؟ بخرم یا نخرم؟

پرچم‌دار جدید سامسونگ هنوز وارد بازار نشده است اما اگر بخواهیم نگاهی به موفقیت احتمالی نوت ۹ بیندازیم، بایستی آن را در دو قسمت نگاه کنیم، اولی کامیابی در سطح جهانی و دومی پیروزی در بازار داخلی!

در بخش جهانی، به‌شخصه اعتقاد دارم برای خریدن این گوشی، صف‌های طولانی در مقابل فروشگاه‌ها و یا داون شدن سرورها (ویژه خرید خودرو در کشور!) به‌خاطر حجم خرید زیاد آنلاین اتفاق نخواهد افتاد. در واقع نگاهی به تجربه سری جدید S9 و مقایسه آن با S8، می‌تواند نشان‌دهنده نقشه راه نوت ۹ نیز باشد.

این پرچم‌دار سامسونگ به طور قطع فروش میلیونی را تجربه خواهد کرد اما تبدیل به محصولی انقلابی و رکورد شکن نمی‌شود. در واقع به‌نظر می‌رسد خود سامسونگ هم تمام عزمش را بر روی موفقیت شماره ۱۰ محصولاتش جزم کرده است و وجود محصولات سری ۹، بیشتر به مانند پیش غذایی خوشمزه هستند تا اشتهای شما را برای غذای اصلی حفظ کنند!

اما در بازار داخلی شرایط به مراتب می‌تواند بدتر باشد و چه بسا اگر گلکسی نوت ۱۰ هم الان معرفی شده بود، باز رمق چندانی برای خریداران جهت تهیه آن نبود. سال گذشته گلکسی نوت ۸ توانست تجربه‌ای بسیار دلپذیر در کشورمان کسب کند و با روش‌های مختلف پیش فروش، باندلینگ و قیمت گذاری مناسب، کاری کرد تا در دست بسیاری بدرخشد.

نوسانات ارزی و مشکلات بسیار در واردات و ثبت سفارش، خیلی راحت به ما می‌گوید که اگر نوت ۹ با همان قیمت جهانی در حدود ۱۰۰۰دلاری و با احتساب مالیات و رجیستری وارد کشور شود، قیمتی حتی بیشتر از ۱۲ میلیون تومان خواهد داشت که رسما برای بسیاری تنها نقش یک کالای لوکس در پشت ویترین را بازی خواهد کرد، مگر آنکه سامسونگ بتواند قیمت‌گذاری این کالا را در کشور تا حد امکان تعدیل نماید، اما هرچه هست، بی‌شک گلکسی نوت ۹ گران‌ترین محصول تاریخ ریالی سامسونگ در کشورمان خواهد بود (آن‌هم با اختلاف!).

حال شما بگویید، نظرتان در ارتباط با پرچم‌دار جدید سامسونگ چیست؟ آیا آن را برترین گوشی سال ۲۰۱۸ می‌دانید؟

نوشته بررسی سامسونگ گلکسی نوت ۹: ایستاده با قلم! اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.