همیشه طعم یک گوشی نکسوس با سایر محصولات اندرویدی متفاوت بوده، حال می‌خواهد سازنده آن سامسونگ باشید یا ال‌جی، اچ‌تی‌سی باشد یا موتورولا؛ فرقی نمی‌کند، نکسوس، نکسوس است! البته کمی صبر کنید، اگر این گوشی را کمپانی چینی هواوی ساخته باشد، چه؟ آیا باز همان طعم را می‌دهد؟ شاید برخی این بار کمی ابروها را در هم بکشند و به فکر فرو بروند تا چه جوابی بدهند، اما اگر من بپرسید، می‌گویم این هم یک نکسوس است، حتی اگر هواوی آن را ساخته باشد. البته یک مقایسه بین این سازنده با کمپانی‌های قبلی نشان می‌دهد که حداقل از اچ‌تی‌سی در حال سقوط و موتورولایی که سرنخواستنش دعواست، هواوی برتری‌های بیشتری دارد، بخصوص آنکه این کمپانی ثابت کرده پتانسیل بسیار بالایی در فروش داشته و با ارایه محصولاتی چون میت S، می‌تواند حرفهای زیادی نیز برای گفتن داشته باشد. حال قصد داریم در این مقاله، به بررسی تخصصی قدرتمندترین نکسوس تولید شده تا به امروز بنشینیم، هواوی نکسوس ۶P نام اسمارت‌فونی است که پشتیبانی گسترده کمپانی گوگل را در پشت سر خویش می‌بیند.
اصلا چرا نکسوس؟
شاید طعم اندروید خام برای بسیاری از کاربران آن چنان هم شیرین نباشد که بخواهیم نکسوس را برترین محصول روبات سبز بدانیم، اما این سری از کالاها، دارای ویژگی‌هایی هستند که آنها را متمایز می‌کند.
البته اعتقاد دارم که سری نکسوس دچار مقداری سردرگمی شده است! در آن اوایل گوگل تلاش داشت تا همیشه سری نکسوس را با قیمت‌هایی مقرون به صرفه وارد بازار کند تا بدین طریق طیف جدیدی از مخاطبان را نیز جذب خود کند، حتی یک تبلت نیز به همراه گوشیها معرفی می‌شد که بایستی سرآمد آنها را نکسوس ۷ دانست که اتفاقا به موفقیت زیادی نیز دست یافت. اما در این دو سه سال اخیر، بحران هویت را می توان در سری نکسوس دید! چه آنکه در یک حرکت عجیب، نکسوس ۶ با عنوان موتورولا، به همراه قیمتی زیاد و اندازه‌ای بزرگ معرفی شد و چه الان که در دو نسخه با سایزهای ۵.۷ و ۵ اینچی عرضه شده تا به ما ثابت شود که گوگل از اندازه ۶ اینچی پشیمان شده و گام در راه جدیدی گذاشته که البته، گزینه‌ای به نام مقرون به صرفه بودن در قیمت هم دیگر در آن جای چندانی ندارد. اگرچه باز نکسوس ۶P نسبت به برادر بزرگ‌تر خودش یعنی نکسوس ۶ بهای قابل قبول‌تری دارد (نام هواوی هم که به ساخت محصولات خوش قیمت معروف است، در این بین چندان بی‌تاثیر نیست) اما از ال‌جی نکسوس ۵X گران‌تر است.
فلز با طعم هواوی
زمانی‌که گوشی میت S را بررسی کردم، متوجه شدم که هواوی در بخش طراحی دچار پیشرفت شگرفی شده است. دستگاهی نازک، مستحکم و در عین حال زیبا که فلزی خوش ساخت سرتاسر آن را پوشانده بود. حال این داستان برای نکسوس نیز تکرار شده که البته از طراحی متفاوتی برخوردار است، به شکلی که وقتی آن را در دست می‌گیرید و مشغول مکالمه می‌شوید، همه اطرافیان‌تان می‌فهمند شما یک گوشی خاص و نکسوس در دست دارید اما اگر خودتان به آن بنگرید، چنین امری را متوجه نخواهید شد! چرا که هرچقدر نکسوس ۶P از پشت زیبا و دلرباست، از جلو چنین خاصیتی را نشان نمی‌دهد و حاشیه‌های زیاد بالا و پایین نمایشگر، حتی می‌تواند در ذوق‌تان هم بزند که چرا انقدر هواوی در قد بلندی این محصول اصرار داشته و نسبت به رقبایی همچو گلکسی نوت ۵ که نمایشگری هم اندازه دارند، ۱.۷ میلی‌متر بلندتر است. البته وزن ۱۷۸ گرمی برای یک گوشی با بدنه تمام فلزی، چندان بالا نیست و آن را می‌توان قابل قبول دانست. در دو طرف نمایشگر، اسپیکرهای استریو خودنمایی می‌کند و کلید یکپارچه صدا در میانه سمت راست و پایین‌تر از دکمه پاور جای گرفته است. کلیدی که با سطح زِبر و متفاوتش، به خوبی قابل شناسایی است. سمت چپ محل ورود سیم‌کارت است و بایستی با پین آن را خارج کرده و سیم‌کارت نانوی خود را داخل آن بگذارید. هنگامی‌که ابتدا آن را مشاهده کردم، جای دو سیم را داشت اما محل دوم توسط یک نوار فلزی اشغال شده و به همین خاطر تنها از یک جایگاه می‌شد استفاده کرد! به نظر می‌رسد این گوشی بایستی در دو نسخه تک و دو سیم ارایه شود و نکته جالب اینجاست که در ورژن یک سیم کارته، همچنان دو اسلات وجود دارد اما جایگاه دوم قابل استفاده نیست!
بالای گوشی درگاه استاندارد ۳.۵ میلی‌متری قرار دارد و در پایین، محل شارژ و اتصال به کامپیوتر تعبیه شده که یکی از بخش‌های بسیار متفاوت نکسوس ۶P است چراکه از یواسبی تایپ C بهره گرفته و در کمتر مدل امروزی می‌توانید آن را مشاهده کنید.
با برگرداندن گوشی به پشت، لبخند به روی لبانتان ظاهر خواهد شد، به خصوص اگر رنگی چون سفید را انتخاب کرده باشید! در طی سالیانی که محصولات نکسوس تولید شده‌اند، بخش پشتی جذابیت بیشتری نسبت به جلو داشته و لوگوی نکسوس هم به قدری بزرگ و به صورت عمودی درج شده است که هیچ کس در نام گوشی شما شک نخواهد کرد! دوربین در یک نوار مشکلی به همراه فلاش دو گانه قرار گرفته و محل تعبیه آنتن دستگاه نیز در همین بخش است. البته برخی، این مدل از طراحی را به نوعی تقلید از گوشی‌های ZTE می‌دانند اما قرار نیست هر شباهتی را واقعا یک تقلید بدانیم.
سنسور اثر انگشت نیز در این بخش تعبیه شده و از نظر حساسیت، عملکردی فوق‌العاده دارد. در واقع اگر با محصولی چون هواوی میت اس کار کرده باشید، متوجه خواهید شد که هواوی تبحر خوبی در این بخش از خودش نشان داده است.
در پایین دستگاه هم نام هواوی با فونتی به مراتب ریزتر به چشم می‌خورد و این اولین و آخرین باری است که نام این شرکت چینی را بر روی بدنه دستگاه می‌بینید.
در کل طراحی نکسوس ۶P زیبا و دوست داشتنی است و اگر کمی حاشیه‌های اطراف نمایشگر کمتر می‌شد، دیزاین این محصول آمریکایی – چینی می‌توانست به اوج تکامل خودش برسد.
لبریز از پیکسل!
هواوی یکی از آن دست سازندگانی است که به وضوح تصویر بالاتر از فول اچدی اعتقادی ندارد (ما هم نداریم!) اما برای نخستین بار در نکسوس ۶P از این رزولوشن استفاده کرده است (شاید هم مجبور شده استفاده کند!) و به همین خاطر نمایشگر ۵.۷ اینچی، دارای چگالی ۵۱۸ پیکسل در هر اینچ بوده که هیچ چشمی در دنیا قادر به مشاهده پیکسل‌های آن نیست! به دنبال فراگیر شدن تب استفاده از فناوری AMOLED در نمایشگرها، این بار نکسوس ۶P هم از این فناوری استفاده کرده و هواوی پس از میت اس، این تکنولوژی نمایشگر که بایستی سامسونگ را مدعی اصلی آن در عرصه اسمارت‌فون‌ها دانست، بر روی چهره نماینده گوگل کشیده است.
واقعیت اینجاست که کیفیت نمایشگر مسحور کننده نیست! روشنایی آن به طور کل در رتبه متوسط قرار گرفته و آن حسی که از نگاه بر چهره محصولی چون گلکسی نوت ۵ را پیدا می‌کنید، در اینجا نخواهید یافت. اما یکی از نکات جالب توجه برای نمایشگر گوشی، میزان حداقل روشنایی آن است که به قدری می‌توانید آن را به صورت دستی پایین بیاورید که چشمان شما احساس می‌کنند گوشی نیمه خاموش است! این حالت، زمانی به درد می‌خورد که در تاریکی مطلق قرار دارید (مثلا قبل از خواب) و از طرفی نمی‌خواهید که نور نمایشگر مزاحم دیگران شده و همچنین چشمان‌تان را بیازارد. در این بخش، واقعا نکسوس ۶P یک نمونه بی‌همتاست!
برای مقایسه نمایشگر این گوشی، دو محصول را انتخاب کردیم. ابتدا از ال‌جی V10، اسمارتفون جدید ال‌جی که از دو نمایشگر بهره می‌گیرد کمک گرفتیم و در گام دوم به سراغ برادر ناتنی این گوشی یعنی هواوی میت اس رفتیم تا ببینیم چه عملکردی را در کنار سوگلی گوگل از خود نشان می‌دهند (در دو تصویر نخست، نکسوس در سمت چپ و در دو تصویر بعدی، سمت راست قرار دارد).
آبی بر روی آتش!
با آنکه انتقادات نسبت به چیپست اسنپدرگون ۸۱۰ بالاست اما همچنان گوشی‌های زیادی هستند که از آن استفاده می‌کنند، انگار برای پرچم‌دار بودن، چاره‌ای جز استفاده از این محصول آتشین کوالکام نیست! این چیپست از ۴ هسته کورتکس A57 و ۴ هسته کورتکس A53 تشکیل شده و ۳ گیگابایت رم در کنار واحد گرافیکی قدرتمند Adreno 430 قلب تپنده و مغز متفکر دستگاه هستند.
مشکل داغ شدن در تمام محصولاتی که مجهز به اسنپدراگون ۸۱۰ بودند و با آنها کار کرده بودم، مشهود بود. حال چه مانند اچ‌تی‌سی وان ام۹ که همچون کوره می‌شد و چه مانند سونی اکسپریا زد۵ که داغ شدنش در برخی مواقع رخ می‌داد. اما در نکسوس ۶P، برای نخستین بار دیدم که خبری از داغ شدن شدید حتی در هنگام بازی طولانی مدت نیست و ظاهرا هواوی راه علاجی برای این درد پیدا کرده است و با آنکه نکسوس ۶P یک گوشی تمام فلزی است، به خوبی از پس بهینه سازی دما برآمده است.
شاید از خود بپرسید که این امر چگونه امکان پذیر شده و شاید هواوی برای ریختن آب بر روی این آتش، از فرکانس هسته‌ها و کیفیت کاری آنها کاسته باشد. بهترین راهکار برای فهمیدن این موضوع، استفاده از بنچمارک است تا با مقایسه امتیازات به‌دست آمده با محصولات مشابه، متوجه شویم که عملکرد واقعی دستگاه به چه صورت است.
در مرحله نخست به سراغ بنچمارک پی رفتیم که یک آزمون بسیار ساده و سریع است. به‌دست آوردن رقم ۶۹ میلی‌ثانیه، نشان از توانایی بسیار بالای هسته در محاسبه این عدد داشت.
آزمون دوم مربوط به انتوتو بود و برای آنکه پرچم‌دارن قبلی را در نسخه ۴ به چالش کشیده بودم، از همان نسخه مشابه استفاده کردم و البته امتیاز به دست آمده تا حد زیادی ناامید کننده بود!
در امتحان گیک بنچ ۳، توانایی هسته‌ها به صورت تکی و چندتایی مورد امتحان قرار گرفته و امتیازی به عملکرد آنها داده می‌شود. نمره به‌دست آمده نشان داد که نکسوس ۶P آتش دهان سوزی نیست. 
اپلیکیشن Vellamo در جدیدترین نسخه خودش، سه تست مختلف از گوشی گرفته و به صورت آنلاین نتیجه آن را با سایر محصولات مقایسه می‌کنید که تصویر زیر، هر سه آزمون و جایگاه نکسوس ۶P را در مقایسه با سایر اسمارت‌فون‌ها نشان می‌دهد.
آخرین آزمون نیز مربوط به بونسای و بررسی توانایی واحد گرافیکی بود که می‌توانید مقایسه توانایی آن با رقبا را در نمودار زیر مشاهده کنید.
این دیگه چه عددیه؟
در بخش دوربین نکسوس ۶P به یک نمونه با وضوح عجیب و غریب ۱۲.۳ مگاپیکسلی مجهز شده است، عددی که شاید در نگاه اول کم به‌نظر برسد، به خصوص وقی که ببینید برخی از محصولات ساده و میان رده از دوربین‌های ۱۳ مگاپیکسلی بهره می‌گیرند. اما از آنجایی که مگاپیکسل همه چیز نیست و فاکتورهایی چه بسا مهمتر در کیفیت عکس گرفته شده دخیل هستند، پس باید بگوییم که نا امید نشوید.
اولین بارقه امید را بایستی در سنسور دوربین جستجو کرد، جایی که سنسور IMX377EQH5 کمپانی سونی برای دوربین‌های حرفه‌ای‌تر ساخته شده و به همین خاطر می‌توان بر روی توانایی آن حساب ویژه‌ای باز کرد. ضمن آنکه f/2.0 با آنکه بهترین عدد در بین گوشی‌های امروزی نیست اما در حد قابل قبولی قرار می‌گیرد. اندازه پیکسل‌ها در عکس شکار شده ۱.۵۵ میکرون است و همین امر شاید نشان دهد که چرا حداکثر وضوح عکاسی بر روی عدد ۱۲.۳ ایستاده است. این سایز برای پیکسل‌ها که از اکثر دوربین‌های امروزی بزرگ‌تر است، سبب خواهد شد تا نور بیشتر جذب هر پیکسل شده و به همین خاطر کیفیت کلی عکس بالاتر برود (به‌خصوص در محیط‌های کم نور). دو فلاش LED نیز کمک حال دوربین در شرایط تاریک هستند. در ادامه می‌توانید بخشی از شاهکار نکسوس ۶P را در عکاسی مشاهده کنید.
برای عکاسی سلفی شما می‌توانید تا از یک دوربین ۸ مگاپیکسلی با F/2.2 بهره بگیرید. کیفیت کلی این دوربین هم در حد مطلوبی قرار دارد و کاربر را در حالت کلی راضی نگاه خواهد داشت.
اگر به فیلمبرداری برسیم، حداکثر وضوح ۴K در انتظارمان نشسته تا با این رزولوشن به درد نخور، فیلم بگیریم! حالا چرا از واژه به‌درد نخور صحبت کردیم؟ بدین خاطر که اولا اکثریت کاربران در خانه‌های خود تلویزیون ۴K ندارند و تازه، اگر هم داشته باشند، چشمان انسان تفاوتی بین فول اچدی و ۴K در فاصله‌ای که برای دیدن تلویزیون مورد نیاز است، مشاهده نمی‌کند و از طرفی تکلیف نمایشگر هم روشن است! همین QHD نیز زیاد است، چه برسد به ۴K و خلاصه به جز آنکه شما یک کلیپ با حجم بالاتر ضبط کرده‌اید، هنری را انجام نداده‌اید! قابلیت فیلمبرداری به صورت اسلوموشن و سرعت ۲۴۰ فریم بر ثانیه نیز فراهم شده تا در این بخش نکسوس نشان دهد که بالاخره رقیبی در گرفتن صحنه آهسته برای آیفون هم تولید شده است. در نمونه کلیپی که با وضوح فول اچدی و به مدت یک دقیقه گرفتم، حجم کلیپ ۱۲۲ مگابایت شد، کیفیت کلی مناسب بوده و صدا هم به خوبی ضبط می‌شد اما فوکوس اتوماتیک گاهی اوقات کُند ذهن عمل کرده و من را مجبور می‌کرد تا از فوکوس لمسی کمک بگیرم.
خام یعنی نپخته!
بسیاری از افراد تصور می‌کنند که وقتی بحث یک گوشی نکسوس با اندروید خام مطرح می‌شود، دستگاه پیش روی آنها همچون طلای ناب، درخشان و با کیفیت است و سایر سازندگان تنها ناخالصی وارد این طلای ارزشمند می‌کنند، اما واقعیت این است که این چنین نیست! در واقع اندروید خام، همچون غذایی بدون نمک، ادویه و حتی نپخته است که سازندگان تلاش می‌کنند تا هر کدام بسته به ذائقه خود و کاربران‌شان، آن را به بهترین شکل بپزند و همین امر فلسفه وجودی رابط کاربری است، امری که از طرفی سبب می‌شود تا آپدیت‌های اندروید دیرتر برای کاربران آنها آماده شده و حتی پس از مدتی، هیچ‌گاه طعم آن را تجربه نکنند. اما به شخصه، ترجیح می‌دهم که یک اندروید پخته و خوشمزه را تجربه کنم تا آنکه یک ورژن خام را در جلوی خودم داشته باشم.
در اینجا هرچیزی در حالت پایه خود قرار داشته و زرق و برقی که در هنگام کار با تاچ ویز سامسونگ، سنس اچ‌تی‌سی و حتی رابط کاربری نسبتا ساده سونی دیدید، در اینجا نخواهد بود، حتی اگر اسم این نسخه مارشملو باشد!
اگر این سادگی اندروید خام نسبت به اینترفیس سازندگان مشهور تا حدی در ذوق‌تان زد، بهتر است از یک لانچر حرفهای استفاده کنید. این شکلی هم شما سریع‌ترین آپدیت‌های روز را دریافت می‌کنید و هم از ظاهر ساده و تا حدی بی‌روح روبات سبز خلاص می‌شوید.
پلیرم را عوض کن
برای بخش مالتی مدیا، به طور معمو سه بخش را در نظر می‌گیریم. اول نمایشگر که خوشبختانه سایز، وضوح تصویر و کیفیت آن در حد قابل قبولی داشته و کاربر را راضی نگاه می‌دارد. بخش دوم مربوط به صداست. هواوی از دو اسپیکر استریو در بالا و پایین نمایشگر استفاده کرده و نوع جای‌گذاری آنها نیز به شکلی است که دست‌ها مانع خارج شدن صدا نمی‌شود. حجم صدا خیلی بالا نیست اما در حدی است که لبخند رضایت بر روی لبانتان بنشیند.
ضمن آنکه می‌توانید از هدفون نیز در این بخش استفاده کنید و لبخند را تبدیل به خنده نمایید! اما در قسمت سوم که مربوط به پلیر دستگاه است، توصیه می‌کنم از همان ابتدا به دنبال یک اپلیکیشن دیگر بگردید. بالاخره بیخود نیست که سایر سازندگان (از نوع معتبر) همیشه برای این بخش پلیر مخصوص خودشان را در دل دستگاه می‌گنجانند چون از گوگل و اندروید در این بخش بخاری بلند نشده و خیلی خشک و خالی به پخش کلیپ می‌پردازند. البته عملکرد پلی موزیک باز بهتر است و می‌توانید نفسی به راحتی بکشید.
این همه آمپر برای چیست؟
اگر به مشخصات باتری و سازنده آن توجه کنیم، بارقه‌های امید در این بخش زنده می‌شود؛ چرا که حجم ۳۴۵۰ میلی‌آمپری در کنار نام هواوی که به طور معمول در بخش باتری عملکرد خوبی را از خود نشان داده (به‌خصوص گوشی‌های سری میت)، می‌تواند این قسمت را تبدیل به یکی از برگ‌های برنده نکسوس ۶P کند. اما زهی خیال باطل! کارکرد واقعی باتری با این تئوری‌های بالا هیچ هماهنگی ندارد و به طور معمول مجبور هستید تا هر شب به پریز برق پناه ببرید. البته نکته‌ای که در این بخش با آن روبه‌رو می‌شوید، استاندارد جدید تایپ C برای یواسبی است، نکته‌ای که شما را در استفاده از سایر شارژرها ناتوان کرده و مجبور هستید تا کابل خودتان را دائم جابجا کنید. نکته قابل توجه این است که در جعبه گوشی، برای شما دو کابل قرار داده شده است. یکی کابل بلند که هر دو طرف آن یواسبی نوع C قرار دارد و دیگری کابل کوتاه‌تر که یک طرف آن یواسبی معمولی بوده و در سوی دیگر یواسبی تایپ C حضور دارد و البته، این کابلِ کوتاه‌تر است که همیشه مورد نیاز شما خواهد بود و ای‌کاش سازنده کمی در این بخش دقت نظر بیشتری به خرج می‌داد و حداقل جای کابل کوتاه و بلند را عوض می‌کرد!
حافظه بیشتر یعنی زندگی بهتر!
سری نکسوس از همان ابتدای ورود، عادت به استفاده از کارت حافظه نداشت و بسیاری بدین خاطر عصبانی می‌شدند. به خصوص زمانی که نکسوس ۴ ال‌جی با آن قیمت بسیار خوبش، با دو حافظه ۸ و ۱۶ گیگابایت عرضه شد و سبب گردید تا نسخه ۸ گیگابایت رسما یک محصول بی‌مصرف باشد! اما برای ۶P خوشبختانه گوگل و هواوی دست و دلبازتر شده و در سه ورژن ۳۲ و ۶۴ و ۱۲۸ گیگابایت، گوشیها را عرضه می‌کنند. از نظر رنگ‌بندی، خاکستری، سفید و نقره‌ای در بازار موجود است و البته زمزمه‌هایی برای عرضه رنگ طلایی نیز به گوش می‌رسد.
نکسوس ۶P مانند بسیاری از گوشی‌های امروزی که دیگر رده‌پای آنها کم کم به بازار ارزان قیمت‌ها نیز در حال باز شدن است، مجهز به سنسور اثر انگشت بوده که حساسیتی بسیار عالی دارد. محل قرارگیری و نوع دیزاین آن نیز بر زیبایی گوشی افزوده است. درباره امکانات ارتباطی هم باید بدانید که در بالاترین سطح خودش قرار دارد و تنها جای پورت مادون قرمز خالی به نظر می‌رسد.
آیا واقعا خم می‌شود و می‌شکند؟
اگر خبرهای مربوط به دنیای فناوری را دنبال کرده باشید، برخی از کاربران ۳ ایراد اصلی به نکسوس ۶P وارد کرده‌اند: ۱- بدنه خیلی سریع خم می‌شود ۲- شیشه دوربین می‌شکند ۳- کیفیت مکالمه با میکروفن خوب نیست
در طول دو هفته‌ای که با گوشی کار کردم، مورد اول یعنی خم شدن را به هیچ عنوان احساس نکردم و در واقع استحکام دستگاه خیلی خوب و مناسب به نظر می‌رسید. البته جرات هم نکردم که بیش از حد به آن فشار بیاورم اما در چند باری که گوشی دچار حادثه شد، خمی بر ابرو نیاورد! این موضوع در ارتباط با موضوع شیشه دور دوربین هم صدق می‌کند، اگرچه بسیاری آن را نه به خاطر ضربه بلکه به علت تغییر دما می‌دانند. اما در ارتباط با گزینه سوم، تا حدی می‌توان بر آن صحه گذاشت. در واقع هنگامی‌که با گوشی مکالمه می‌کردم، در صورتی‌که کمی از دهانم فاصله گرفته و یا گوشی خم می‌شد، شخص گیرنده صدایم را نمی‌شنید و مجبور می‌شدم که آن را به دهانم نزدیک‌تر کنم، مشکلی که با سایر گوشی‌هایم نداشتم.
آیا قوی‌ترین نکسوس، بهترین نکسوس است؟
واقعیت اینجاست که برخی تناقضات در ۶P دیده می‌شود. این گوشی را می‌توان زیباترین و قدرتمندترین محصول تولیدی گوگل دانست، اما شاید بهترین نکسوس در زمان عرضه خودش نباشد. از طرفی سازنده این محصول، هواوی است. شرکتی که به عرضه محصولات مقرون به صرفه مشهور بوده و می‌توان امید داشت تا قیمت این دستگاه پس از گذشت مدت زمانی نه چندان دراز، به حدی برسد که شما یک کالای لوکس را با بهای محصولی مقرون به صرفه در دستانتان بگیرید. آن زمان، بی‌تردید هنگامی است که شما می‌توانید با خود بگویید، من صاحب بهترین و زیباترین نکسوس دنیا هستم؛ جمله‌ای که شاید برای بیان آن هنوز کمی زود باشد.
لبخند
طراحی شیک و فلزی
تجهیز به آخرین نسخه اندروید
سخت‌افزار قوی
سنسور اثر انگشت حساس
دوربین با کیفیت
اشک
باتری متوسط
نمایشگر آن چنان دلچسب نیست
مکالمه با گوشی گاهی اوقات آزار دهنده می‌شود
نوشته بررسی هواوی نکسوس ۶P: شاید زمانی دیگر! اولین بار در -آی‌تی‌رسان پدیدار شد.
