۴ دلیل برای این‌که از گلدتگ استفاده نکنیم

گلدتگ

به‌لطف پیشرفت تکنولوژی سبک زندگی انسان‌ها تغییر کرده است. در واقع استارتاپ‌های زیادی در حوزه‌های خرید و تجارت الکترونیک به‌چشم می‌خورد که گلدتگ نیز یکی از آن‌ها شمرده می‌شود. اما فن‌آوری‌ها نیز خالی از اشکال نیستند و مملو از نقاظ ضعف هستند که آن‌ها را یک پله پایین‌تر از رقبای خود قرار می‌دهد. در واقع در دنیای دیجیتال در هر زمینه‌ای شرکت‌های بسیاری فعالیت می‌کنند و اگر کوچک‌ترین ضعفی از خود نشان دهید، از دور خارج خواهید شد. این حرف در مورد گلدتگ نیز صدق می‌کند. در این نوبت قصد داریم تا به 4 دلیل برای استفاده نکردن از این وب‌سایت بپردازیم. پس با ما همراه باشید.


طیف وسیعی از کالاها کیفیت پایینی دارند

گلدتگ

در حقیقت دو چیز برای کاربران اهمیت دارد: کیفیت و قیمت. اگر از هر کدام از این‌ها غافل شویم، یوزرها تمایلی برای خرید محصول‌مان نخواهند داشت. متاسفانه شاهد این موضوع در گلدتگ هستیم. بخش بزرگی از کالاها دارای کیفیت خوبی نیستند و مطمئن باشید بعد از چندین روز یا چند ماه استفاده دچار مشکل خواهند شد. چراکه این گجت‌ها و وسایل عمدتا توسط برندهای معتبر ساخته نشده‌اند و اکثر آن‌ها های‌کپی هستند. در نتیجه اگر می‌خواهید کالایی باکیفیت بخرید که دوام زیادی داشته باشد، از گلدتگ استفاده نکنید. اما مسئله کیفیت پایین به این‌جا ختم نمی‌شود. بعضی از خدمات نیز (برخلاف توصیف‌های گلدتگ) از عملکرد و کیفیت رضایت‌بخشی برخوردار نیستند و فقط عکس‌ها و توضیحات آن‌ها جذاب است! گفتنی‌ست در محصولات تقلبی مشخصات و ویژگی‌های وسوسه‌انگیزی نوشته شده که نظر هر کاربری را به‌سمت خود جلب می‌کند. ولی به یاد داشته باشید که تنها نسخه اصلی کالاها دارای چنین ویژگی‌های هستند و گلدتگ تنها برای فروش بیش‌تر دست به نوشتن این مشخصات زده!

گلدتگ تنها تخفیف‌های شهرهای خاصی را ارایه می‌دهد

گلدتگ

یکی دیگر از نقاط ضعف بزرگ گلدتگ، قابل دسترس بودن تخفیفات آن تنها در چندین شهر است. برای مثال به عکس فوق نگاهی بیندازید. در استان بزرگ فارس، گلدتگ فقط به شهروندان شیراز خدمات می‌دهد. همین موضوع باعث کاهش محبوبیت این استارتاپ شده و آن را پایین‌تر از رقبای خود قرار می‌دهد. همچنین گلدتگ برخلاف دیگر سایت‌های تخفیف گروهی، محصولات جذاب و خاصی را در شهرهای نسبتا کوچک ارایه نمی‌دهد و از این رو توصیه می‌کنیم که اگر می‌خواهید از تمامی تخفیف‌های اطراف‌تان باخبر شوید، به سایت‌های دیگر مراجعه نمایید. از قلم نیفتد در برخی از شهرهای بزرگ موجود در لیست نیز هیچ خدمات یا کالایی وجود ندارد!

مشکلات تامین کالا و بازگشت وجه پرداختی

گلدتگ

فروشگاه‌های اینترنتی و وب‌سایت‌های تخفیف گروهی همگی مسئولیت تامین و ارسال کالا را دارند و کاربران براساس همین مسئله، اقدام به خرید کالای مورد نظر خود می‌کنند. حالا این وظیفه می‌تواند به عهده سایت یا خود فروشنده باشد. در واقع فرقی نمی‌کند که یک مارکت آنلاین باشید یا سایتی برای ارایه تخفیف‌های گروهی، در هر صورت استارتاپ‌های این حوزه بایستی بر روی پروسه تامین و ارسال کالا نظارت داشته باشند و حس امنیتی را به یوزر انتقال دهند. اما گلدتگ چنین عملکردی ندارد. چندین بار مشتریان پیامی از سوی سایت دریافت می‌کنند که حاوی این مضمون است: «متاسفانه کالای مورد نظر شما موجود نیست!» که این تمام برنامه‌ریزی‌های کاربر برای آن محصول از بین می‌برد و همچنین دیگر مشتریان به گلدتگ اعتماد نمی‌کنند. در بعضی از اوقات نیز تنها چند روز پس از خرید ناموفق کاربر، دوباره کالا موجود شده و این‌بار با قیمت بالاتری به‌فروش می‌رسد. این ترفندی‌ست که گلدتگ برای ضرر رساندن به مشتریان و کسب سود بیش‌تر اتخاذ نموده. ناگفته نماند وقتی که کالا ناموجود است، وجه به حساب کاربری شما (بعد از زمان نسبتا زیادی) برمی‌گردد. در واقع مستقیم به حساب بانکی شما واریز نمی‌شود و تنها دوباره از آن می‌توانید در خرید‌های گلدتگ بهره ببرید.

گلدتگ از روش‌های مدرن استفاده نمی‌کند!

گلدتگ

برای این‌که بخواهید شرکت‌تان پیشرفت کند و هر روز به تعداد کاربران آن اضافه شود، باید تغییراتی در روندهای مختلف فروشگاه اینترنتی یا وب‌سایت خود ایجاد کنید. ولی گلدتگ تن به این تغییرات نداده و هنوز از روش‌های سنتی برای صدور گلدتگ استفاده می‌کند. به این ترتیب در هنگام خرید گلدتگ خدمات باید آن را پرینت بگیرید که موجب اتلاف وقت و هزینه خواهد شد. همچنین نگهداری از این گلدتگ چاپ شده دشوارتر از یک عکس در موبایل‌تان است. ای کاش وب‌سایت مذکور از کدهای دیجیتالی بهره می‌گرفت و با همکاران خود روشی نوین برای ارایه گلدتگ‌ها پیشنهاد می‌داد. اما حالا باید آن‌ها را پرینت کنید و مدام مراقب باشید که گم نشوند!

نوشته 4 دلیل برای این‌که از گلدتگ استفاده نکنیم اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

۶ نکته مهم برای انتخاب دامنه مناسب با کسب و کار شما (ویدئو اختصاصی)

با پیشرفت تکنولوژی و گسترش استفاده از اینترنت، این روزها تقریبا یا کسب و کار شما کاملا اینترنتی است و یا به وب‌سایتی برای معرفی نیاز دارد. در هر دو صورت، اولین نکته برای موفقیت شما، انتخاب دامنه است.

برخلاف تصور خیلی از افراد، دامنه نقش مهمی در موفقیت کسب و کارتان دارد و حتی برای مواردی همچون سئو نیز مناسب خواهد بود. به همین دلیل، انتحاب یک دامنه خوب از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. امروز قصد داریم تا مهم‌ترین معیارها برای انتخاب دامنه مناسب را در قالب یک ویدئو برای شما همراهان همیشگی آی‌تی‌رسان به نمایش بگذاریم.

اگر قصد دارید کسب و کار اینترنتی جدیدی را راه‌اندازی کنید و یا می‌خواهید مهمترین نکات انتخاب دامنه را بدانید، تماشای این ویدیو را از دست ندهید.

نوشته 6 نکته مهم برای انتخاب دامنه مناسب با کسب و کار شما (ویدئو اختصاصی) اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

هر آنچه که می‌بایست در رابطه با سنسورهای کوآد بیر بدانید

سنسورهای کوآد بیر

در مدت‌زمان کوتاهی شاهد معرفی گوشی‌هایی با دوربین‌های 48 مگاپیکسلی بودیم، اولین مدل از این گوشی‌ها در سال 2018 روانه بازار شد. نکته جالب این‌جاست که بیشتر این گوشی‌ها میان‌رده هستند و گوشی‌های پرچمدار همچنان از سنسورهای 12 مگاپیکسلی استفاده می‌کنند.
از آن‌جا که احساس می‌کنیم بخش‌های بازاریابی اغلب نتوانسته‌اند کارایی این سنسورها را به‌درستی درک کنند، برآن شدیم که در این مطلب به بررسی سنسورهای کوآد بیر بپردازیم.

فیلتر بیر چیست ؟

بیایید از ابتدا شروع کنیم. فیلتر بیر یک موزاییک رنگارنگ از فیلترهای قرمز، سبز و آبی است که به یک سنسور دیجیتال اجازه می‌دهد تا عکس‌های رنگی بگیرد. پیکسل‌های نیمه‌رسانا رنگ را نمی‌بینند بلکه تنها میزان نوری را که به آن‌ها برخورد می‌کند، جذب می‌کنند؛ بنابراین بدون یک فیلتر، شما تنها یک عکس سیاه و سفید دریافت خواهید کرد. فیلتر بیر اطمینان حاصل می‌کند که نوری که به هر پیکسل می‌رسد، یکی از سه رنگ اصلی باشد.

روش کار به این صورت است که یک سنسور 12 مگاپیکسلی، به‌عنوان مثال، دارای 6 میلیون پیکسل برای دیدن رنگ سبز و 3 میلیون پیکسل برای دیدن هر یک از رنگ‌های قرمز و آبی است. رنگ سبز بیشتر پیکسل‌ها را می‌گیرد، زیرا چشم انسان بیشتر به این رنگ حساس است. برای درون‌یابی یک تصویر با رزولوشن 12MP از الگوریتمی به‌نام Demosaicing استفاده می‌شود.

سنسورهای کوآد بیر

از آن‌جا ‌که فیلتر کوآد بیر (بیر چهارگانه) مشابه به فیلتر معمولی بیر است، نام‌گذاری این فیلتر (کوآد بیر) چندان صحیح نیست. چیزی که در حقیقت تغییر می‌کند سنسور پشت فیلتر است و نه خود سنسور. این سنسورهای جدید به‌جای قرار دادن یک پیکسل در پشت هر مربع رنگ، چهار پیکسل را پشت هر مربع رنگ قرار می‌دهند.

بنابراین، درواقع سنسورهای کوآد بیر با 48MP، نمی‌توانند جزئیات بیشتری نسبت به سنسور 12MP ارایه دهند. سازندگان سنسورها و تلفن‌های همراه به شما می‌گویند که الگوریتم هوشمندتر demosaicing می‌تواند جزئیات بیشتری را ثبت کند اما تجربیات ما نشان داده است که نتیجه نهایی چندان متفاوت و درخشان نیست.

فیلترهای کوآد بیر در کجا به کار رفته‌اند؟

اخیرا سنسورهای 48MP بسیار پرطرفدار شده‌اند و در گوشی‌های فراوانی وجود دارند. معرفی این سنسورها با سنسور 40MP هواوی در گوشی‌های  P20 Pro،  Mate 20 Proو Mate 20 X آغاز شد. سازندگان چینی حتی نسخه دوم این سنسورها را در گوشی‌های P30 و P30 Pro ارایه کردند که به‌جای RGGB به RYYB (قرمز، زرد، زرد، آبی) اما با قاعده یکسان، تغییر می‌کردند.

چندین گوشی مختلف مانند vivo V15 Pro و Samsung Galaxy A70 با دوربین‌ سلفی 32MP و فیلتر بیر چهارگانه وجود دارد. این گوشی‌ها سایز پیکسلی مشابهی (0.8µm) دارند، اما از لحاظ فیزیکی کوچک‌تر هستند و درنتیجه رزولوشن پایین‌تری دارند.

سامسونگ اخیرا سنسور 64MP کوآد بیر را معرفی کرده است، که باز هم، اندازه سنسور در آن دست‌نخورده است اما ابعاد آن تغییر کرده است. این سنسور 33% بزرگتر از کراپ فعلی سنسور 48MP است.

سنسور کوآد بیر چه کاری می‌تواند انجام دهد؟

همان‌طور که گفتم قدرت حقیقی کوآد بیر در جای دیگریست. بیر چهارگانه می‌تواند با یک گروه از چهار پیکسل جوری عمل کند که یک مربع فیلتر رنگ را به‌عنوان یک حسگر و یا حسگرهای جداگانه به‌اشتراک بگذارند.
این سنسورها یکی از بزرگ‌ترین سنسورهایی هستند که تاکنون در گوشی‌های همراه استفاده شده‌اند. برای مثال سنسور پرطرفدار سونی IMX586 (اولین سنسور 48 مگاپیکسلی)، قطری به‌اندازه 8 میلی‌متر دارد.
اندازه قطر سنسور سونی IMX363 (در Pixel 3) و سامسونگ S5K2L4 (در گوشی‌های S10) برابر با 7.06mm است. این یعنی شاهد حدود 30% افزایش در مساحت سنسورها هستیم.

سنسورهای کوآد بیر

اندازه سنسورها به‌شدت متفاوت هستند؛ 0.8µm برای سنسورهای 48 مگاپیکسلی و 1.4µm برای سنسورهای سنتی. تبلیغات بازاریابی اغراق‌آمیز درمورد سنسورهای 48 مگاپیکسلی ادعا می‌کند که آن‌ها می‌توانند از پیکسل‌باینینگ به‌گونه‌ای استفاده کنند که کارایی مانند 1.6µm پیکسل داشته باشد.

همین یک تصویر 12MP خلق می‌کند. عدد “1.6µm” معمولا تکرار می‌شود، اما نباید همه اعتبار را به خاطر بهبود عملکرد ضعیف حسگر به دست آورد.
نویز یک فرآیند تصادفی است و اگر پیکسل بزرگ یک سنسور سنتی به‌جای سیگنال نویز ثبت کند، برای حل آن کار زیادی نمی‌‌توان انجام داد (منهای پوشاندن آن به‌وسیله درون‌یابی داده از پیکسل‌های مجاور).

اگر یکی از چهار پیکسل موجود در سنسور بیر چهارگانه، نویز ثبت کند، این موضوع به‌معنای از دست‌رفتن 25% از اطلاعات است – یک کاهش نویز 4x که میزان وضوح تصویر را کاهش نمی‌دهد.

درعوض، سنسور می‌تواند به دو سنسور منطقی تقسیم شود– که یک سنسور نوردهی‌های کوتاه و سنسور دیگر نوردهی‌های بلند را ثبت کند. از این حالت در نور روز برای ضبط بلادرنگ HDR استفاده می‌شود. شما می‌توانید با ثبت و ترکیب دو تصویر پشت‌سرهم با استفاده از یک سنسور غیر‌ از کوآد بیر به کاهش نویز و HDR بپردازید.

سنسورهای کوآد بیر
اما یک مشکل وجود دارد، اجسام متحرک، موقعیت بین نوردهی‌های متوالی را تغییر می‌دهند. یک فیلتر بیر چهارگانه در یک زمان دو عکس می‌گیرد، بنابراین نیازی به استفاده از AI برای اصلاح خطاهای تصویربرداری (آرتیفکت) ناشی از حرکت دادن اشیا نیست.
در تصویر زیر مشاهده می‌کنید که اگر اصلاح تصویر با شکست روبرو شود نتیجه نهایی به چه شکل خواهد بود:

سنسورهای کوآد بیرسنسورهای کوآد بیر

آسان‌ترین راه برای بیان کارایی فیلتر بیر چهارگانه این است که بگوییم که این سنسور به نرم‌افزار دوربین اجازه می‌دهد تا هم‌زمان دو عکس بگیرد. این موضوع امکان پردازش تصویر (حالت HDR و شب) را فراهم می‌کند و باعث می‌شود که گوشی‌های هوشمند مدرن تصاویر را با کیفیت عالی ضبط کنند (سخت‌افزار علت تمام تفاوت‌ها نیست).

سنسور کوآد بیر چه کاری نمی‌تواند انجام دهد؟

برخلاف LCD که برای هر پیکسل، زیرپیکسل‌های R ،G و B دارد، یک سنسور تصویر کلاسیک تنها یک زیر‌پیکسل برای هر پیکسل دارد. اما چون این پیکسل‌ها به‌هم نزدیک هستند، demosaicing عملکرد بسیار خوبی در بازسازی تصویر اورجینال انجام می‌دهد.

سنسورهای کوآد بیرسنسورهای کوآد بیر

Samsung Galaxy A80: 12MP • 48MP

در یک فیلتر بیر چهارگانه پیکسل‌های رنگ‌های متفاوت از هم دور هستند پس برخلاف ادعای سازندگان، demosaicing تأثیر کمتری خواهد داشت. بنابراین شما قطعا به‌اندازه 12MP در حالت 48MP جزییات 4x دریافت نمی‌کنید. درحقیقت، از آن‌جایی که حالت پردازش تصویر در 48MP غیرفعال است، بعضا تصاویر 12MP جزئیات بهتر و حجم فایل کمتری دارند.

اجرای الگوریتم demosaicing بر روی داده‌های 48MP خام، به نتیجه نهایی واضح‌تری ختم می‌شود که بسته به مدل گوشی و صحنه، امکان تغییر این موضوع وجود دارد. اگر سطح جزئیات در یک شات از صحنه خاصی خوب نیست، بهتر است در هر دو حالت تصویربرداری نمایید و سپس تصویر بهتر را ذخیره کنید. در بیشتر اوقات بهتر است از حالت 12MP استفاده نمایید.

سنسورهای کوآد بیر سنسورهای کوآد بیر
Oppo Reno 10x zoom: 12MP • 48MP

لازم‌به‌ذکر است که خواندن تصویر 48 مگاپیکسل نیز فراتر از قابلیت‌های برخی از سنسورها و چیپست‌های اولیه است؛ بنابراین آن‌ها فقط تصویر 12 مگاپیکسلی را دریافت کرده و کیفیت آن را افزایش می‌دهند که این کار بیشتر موجب‌ هدر دادن فضای ذخیره می‌شود.

یکی از مزایای سنسورهای کوآد بیر که مکررا به آن اشاره می‌شود، زوم فوق‌العاده است. در حالی‌که گوشی نوکیا  808 PureView زوم چشمگیری داشت، سنسورهای 41MP عظیم آن دارای فیلتر بیر کلاسیک بودند. همان‌طور که بحث شد، بیر چهارگانه تنها می‌تواند تا حدی از وضوح را ارایه دهد، بنابراین درواقع تفاوت چندانی با زوم دیجیتال در یک سنسور 12 مگاپیکسل وجود نخواهد داشت.

سنسورهای کوآد بیر سنسورهای کوآد بیر
Asus Zenfone 6: 12MP • 48MP

سازمان‌های بازاریابی می‌خواهند به شما القا کنند که شما یک سنسور تصویر مانند Hasselblad خریداری می‌کنید، اما حقیقت این است که سنسور بیر چهارگانه تنها یک راه مؤثر و هوشمندانه برای گرفتن تصاویر 12MP با کیفیت بهتر است.

سنسورهای کوآد بیر سنسورهای کوآد بیر

Huawei 20 Pro: 12MP • 48MP

سپس موضوع اپتیک مطرح است. ما نمی‌خواهیم وارد جزئیات شویم، اما این دوربین‌ها با وضوح بالا اغلب انکسارمحدود هستند، به این معنی که کوچکترین نقطه نور نمی‌تواند در یک ناحیه کوچکتر از پیکسل متمرکز شود. این محدودیتی است که توسط فیزیک به حداکثر رزولوشنی که اپتیک‌های کوچک و سنسورها می‌توانند داشته باشند، تحمیل شده است.

نوشته هر آنچه که می‌بایست در رابطه با سنسورهای کوآد بیر بدانید اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

هر آنچه که می‌بایست در رابطه با سنسورهای کوآد بیر بدانید

سنسورهای کوآد بیر

در مدت‌زمان کوتاهی شاهد معرفی گوشی‌هایی با دوربین‌های 48 مگاپیکسلی بودیم، اولین مدل از این گوشی‌ها در سال 2018 روانه بازار شد. نکته جالب این‌جاست که بیشتر این گوشی‌ها میان‌رده هستند و گوشی‌های پرچمدار همچنان از سنسورهای 12 مگاپیکسلی استفاده می‌کنند.
از آن‌جا که احساس می‌کنیم بخش‌های بازاریابی اغلب نتوانسته‌اند کارایی این سنسورها را به‌درستی درک کنند، برآن شدیم که در این مطلب به بررسی سنسورهای کوآد بیر بپردازیم.

فیلتر بیر چیست ؟

بیایید از ابتدا شروع کنیم. فیلتر بیر یک موزاییک رنگارنگ از فیلترهای قرمز، سبز و آبی است که به یک سنسور دیجیتال اجازه می‌دهد تا عکس‌های رنگی بگیرد. پیکسل‌های نیمه‌رسانا رنگ را نمی‌بینند بلکه تنها میزان نوری را که به آن‌ها برخورد می‌کند، جذب می‌کنند؛ بنابراین بدون یک فیلتر، شما تنها یک عکس سیاه و سفید دریافت خواهید کرد. فیلتر بیر اطمینان حاصل می‌کند که نوری که به هر پیکسل می‌رسد، یکی از سه رنگ اصلی باشد.

روش کار به این صورت است که یک سنسور 12 مگاپیکسلی، به‌عنوان مثال، دارای 6 میلیون پیکسل برای دیدن رنگ سبز و 3 میلیون پیکسل برای دیدن هر یک از رنگ‌های قرمز و آبی است. رنگ سبز بیشتر پیکسل‌ها را می‌گیرد، زیرا چشم انسان بیشتر به این رنگ حساس است. برای درون‌یابی یک تصویر با رزولوشن 12MP از الگوریتمی به‌نام Demosaicing استفاده می‌شود.

سنسورهای کوآد بیر

از آن‌جا ‌که فیلتر کوآد بیر (بیر چهارگانه) مشابه به فیلتر معمولی بیر است، نام‌گذاری این فیلتر (کوآد بیر) چندان صحیح نیست. چیزی که در حقیقت تغییر می‌کند سنسور پشت فیلتر است و نه خود سنسور. این سنسورهای جدید به‌جای قرار دادن یک پیکسل در پشت هر مربع رنگ، چهار پیکسل را پشت هر مربع رنگ قرار می‌دهند.

بنابراین، درواقع سنسورهای کوآد بیر با 48MP، نمی‌توانند جزئیات بیشتری نسبت به سنسور 12MP ارایه دهند. سازندگان سنسورها و تلفن‌های همراه به شما می‌گویند که الگوریتم هوشمندتر demosaicing می‌تواند جزئیات بیشتری را ثبت کند اما تجربیات ما نشان داده است که نتیجه نهایی چندان متفاوت و درخشان نیست.

فیلترهای کوآد بیر در کجا به کار رفته‌اند؟

اخیرا سنسورهای 48MP بسیار پرطرفدار شده‌اند و در گوشی‌های فراوانی وجود دارند. معرفی این سنسورها با سنسور 40MP هواوی در گوشی‌های  P20 Pro،  Mate 20 Proو Mate 20 X آغاز شد. سازندگان چینی حتی نسخه دوم این سنسورها را در گوشی‌های P30 و P30 Pro ارایه کردند که به‌جای RGGB به RYYB (قرمز، زرد، زرد، آبی) اما با قاعده یکسان، تغییر می‌کردند.

چندین گوشی مختلف مانند vivo V15 Pro و Samsung Galaxy A70 با دوربین‌ سلفی 32MP و فیلتر بیر چهارگانه وجود دارد. این گوشی‌ها سایز پیکسلی مشابهی (0.8µm) دارند، اما از لحاظ فیزیکی کوچک‌تر هستند و درنتیجه رزولوشن پایین‌تری دارند.

سامسونگ اخیرا سنسور 64MP کوآد بیر را معرفی کرده است، که باز هم، اندازه سنسور در آن دست‌نخورده است اما ابعاد آن تغییر کرده است. این سنسور 33% بزرگتر از کراپ فعلی سنسور 48MP است.

سنسور کوآد بیر چه کاری می‌تواند انجام دهد؟

همان‌طور که گفتم قدرت حقیقی کوآد بیر در جای دیگریست. بیر چهارگانه می‌تواند با یک گروه از چهار پیکسل جوری عمل کند که یک مربع فیلتر رنگ را به‌عنوان یک حسگر و یا حسگرهای جداگانه به‌اشتراک بگذارند.
این سنسورها یکی از بزرگ‌ترین سنسورهایی هستند که تاکنون در گوشی‌های همراه استفاده شده‌اند. برای مثال سنسور پرطرفدار سونی IMX586 (اولین سنسور 48 مگاپیکسلی)، قطری به‌اندازه 8 میلی‌متر دارد.
اندازه قطر سنسور سونی IMX363 (در Pixel 3) و سامسونگ S5K2L4 (در گوشی‌های S10) برابر با 7.06mm است. این یعنی شاهد حدود 30% افزایش در مساحت سنسورها هستیم.

سنسورهای کوآد بیر

اندازه سنسورها به‌شدت متفاوت هستند؛ 0.8µm برای سنسورهای 48 مگاپیکسلی و 1.4µm برای سنسورهای سنتی. تبلیغات بازاریابی اغراق‌آمیز درمورد سنسورهای 48 مگاپیکسلی ادعا می‌کند که آن‌ها می‌توانند از پیکسل‌باینینگ به‌گونه‌ای استفاده کنند که کارایی مانند 1.6µm پیکسل داشته باشد.

همین یک تصویر 12MP خلق می‌کند. عدد “1.6µm” معمولا تکرار می‌شود، اما نباید همه اعتبار را به خاطر بهبود عملکرد ضعیف حسگر به دست آورد.
نویز یک فرآیند تصادفی است و اگر پیکسل بزرگ یک سنسور سنتی به‌جای سیگنال نویز ثبت کند، برای حل آن کار زیادی نمی‌‌توان انجام داد (منهای پوشاندن آن به‌وسیله درون‌یابی داده از پیکسل‌های مجاور).

اگر یکی از چهار پیکسل موجود در سنسور بیر چهارگانه، نویز ثبت کند، این موضوع به‌معنای از دست‌رفتن 25% از اطلاعات است – یک کاهش نویز 4x که میزان وضوح تصویر را کاهش نمی‌دهد.

درعوض، سنسور می‌تواند به دو سنسور منطقی تقسیم شود– که یک سنسور نوردهی‌های کوتاه و سنسور دیگر نوردهی‌های بلند را ثبت کند. از این حالت در نور روز برای ضبط بلادرنگ HDR استفاده می‌شود. شما می‌توانید با ثبت و ترکیب دو تصویر پشت‌سرهم با استفاده از یک سنسور غیر‌ از کوآد بیر به کاهش نویز و HDR بپردازید.

سنسورهای کوآد بیر
اما یک مشکل وجود دارد، اجسام متحرک، موقعیت بین نوردهی‌های متوالی را تغییر می‌دهند. یک فیلتر بیر چهارگانه در یک زمان دو عکس می‌گیرد، بنابراین نیازی به استفاده از AI برای اصلاح خطاهای تصویربرداری (آرتیفکت) ناشی از حرکت دادن اشیا نیست.
در تصویر زیر مشاهده می‌کنید که اگر اصلاح تصویر با شکست روبرو شود نتیجه نهایی به چه شکل خواهد بود:

سنسورهای کوآد بیرسنسورهای کوآد بیر

آسان‌ترین راه برای بیان کارایی فیلتر بیر چهارگانه این است که بگوییم که این سنسور به نرم‌افزار دوربین اجازه می‌دهد تا هم‌زمان دو عکس بگیرد. این موضوع امکان پردازش تصویر (حالت HDR و شب) را فراهم می‌کند و باعث می‌شود که گوشی‌های هوشمند مدرن تصاویر را با کیفیت عالی ضبط کنند (سخت‌افزار علت تمام تفاوت‌ها نیست).

سنسور کوآد بیر چه کاری نمی‌تواند انجام دهد؟

برخلاف LCD که برای هر پیکسل، زیرپیکسل‌های R ،G و B دارد، یک سنسور تصویر کلاسیک تنها یک زیر‌پیکسل برای هر پیکسل دارد. اما چون این پیکسل‌ها به‌هم نزدیک هستند، demosaicing عملکرد بسیار خوبی در بازسازی تصویر اورجینال انجام می‌دهد.

سنسورهای کوآد بیرسنسورهای کوآد بیر

Samsung Galaxy A80: 12MP • 48MP

در یک فیلتر بیر چهارگانه پیکسل‌های رنگ‌های متفاوت از هم دور هستند پس برخلاف ادعای سازندگان، demosaicing تأثیر کمتری خواهد داشت. بنابراین شما قطعا به‌اندازه 12MP در حالت 48MP جزییات 4x دریافت نمی‌کنید. درحقیقت، از آن‌جایی که حالت پردازش تصویر در 48MP غیرفعال است، بعضا تصاویر 12MP جزئیات بهتر و حجم فایل کمتری دارند.

اجرای الگوریتم demosaicing بر روی داده‌های 48MP خام، به نتیجه نهایی واضح‌تری ختم می‌شود که بسته به مدل گوشی و صحنه، امکان تغییر این موضوع وجود دارد. اگر سطح جزئیات در یک شات از صحنه خاصی خوب نیست، بهتر است در هر دو حالت تصویربرداری نمایید و سپس تصویر بهتر را ذخیره کنید. در بیشتر اوقات بهتر است از حالت 12MP استفاده نمایید.

سنسورهای کوآد بیر سنسورهای کوآد بیر
Oppo Reno 10x zoom: 12MP • 48MP

لازم‌به‌ذکر است که خواندن تصویر 48 مگاپیکسل نیز فراتر از قابلیت‌های برخی از سنسورها و چیپست‌های اولیه است؛ بنابراین آن‌ها فقط تصویر 12 مگاپیکسلی را دریافت کرده و کیفیت آن را افزایش می‌دهند که این کار بیشتر موجب‌ هدر دادن فضای ذخیره می‌شود.

یکی از مزایای سنسورهای کوآد بیر که مکررا به آن اشاره می‌شود، زوم فوق‌العاده است. در حالی‌که گوشی نوکیا  808 PureView زوم چشمگیری داشت، سنسورهای 41MP عظیم آن دارای فیلتر بیر کلاسیک بودند. همان‌طور که بحث شد، بیر چهارگانه تنها می‌تواند تا حدی از وضوح را ارایه دهد، بنابراین درواقع تفاوت چندانی با زوم دیجیتال در یک سنسور 12 مگاپیکسل وجود نخواهد داشت.

سنسورهای کوآد بیر سنسورهای کوآد بیر
Asus Zenfone 6: 12MP • 48MP

سازمان‌های بازاریابی می‌خواهند به شما القا کنند که شما یک سنسور تصویر مانند Hasselblad خریداری می‌کنید، اما حقیقت این است که سنسور بیر چهارگانه تنها یک راه مؤثر و هوشمندانه برای گرفتن تصاویر 12MP با کیفیت بهتر است.

سنسورهای کوآد بیر سنسورهای کوآد بیر

Huawei 20 Pro: 12MP • 48MP

سپس موضوع اپتیک مطرح است. ما نمی‌خواهیم وارد جزئیات شویم، اما این دوربین‌ها با وضوح بالا اغلب انکسارمحدود هستند، به این معنی که کوچکترین نقطه نور نمی‌تواند در یک ناحیه کوچکتر از پیکسل متمرکز شود. این محدودیتی است که توسط فیزیک به حداکثر رزولوشنی که اپتیک‌های کوچک و سنسورها می‌توانند داشته باشند، تحمیل شده است.

نوشته هر آنچه که می‌بایست در رابطه با سنسورهای کوآد بیر بدانید اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

هر آنچه که می‌بایست در رابطه با سنسورهای کوآد بیر بدانید

سنسورهای کوآد بیر

در مدت‌زمان کوتاهی شاهد معرفی گوشی‌هایی با دوربین‌های 48 مگاپیکسلی بودیم، اولین مدل از این گوشی‌ها در سال 2018 روانه بازار شد. نکته جالب این‌جاست که بیشتر این گوشی‌ها میان‌رده هستند و گوشی‌های پرچمدار همچنان از سنسورهای 12 مگاپیکسلی استفاده می‌کنند.
از آن‌جا که احساس می‌کنیم بخش‌های بازاریابی اغلب نتوانسته‌اند کارایی این سنسورها را به‌درستی درک کنند، برآن شدیم که در این مطلب به بررسی سنسورهای کوآد بیر بپردازیم.

فیلتر بیر چیست ؟

بیایید از ابتدا شروع کنیم. فیلتر بیر یک موزاییک رنگارنگ از فیلترهای قرمز، سبز و آبی است که به یک سنسور دیجیتال اجازه می‌دهد تا عکس‌های رنگی بگیرد. پیکسل‌های نیمه‌رسانا رنگ را نمی‌بینند بلکه تنها میزان نوری را که به آن‌ها برخورد می‌کند، جذب می‌کنند؛ بنابراین بدون یک فیلتر، شما تنها یک عکس سیاه و سفید دریافت خواهید کرد. فیلتر بیر اطمینان حاصل می‌کند که نوری که به هر پیکسل می‌رسد، یکی از سه رنگ اصلی باشد.

روش کار به این صورت است که یک سنسور 12 مگاپیکسلی، به‌عنوان مثال، دارای 6 میلیون پیکسل برای دیدن رنگ سبز و 3 میلیون پیکسل برای دیدن هر یک از رنگ‌های قرمز و آبی است. رنگ سبز بیشتر پیکسل‌ها را می‌گیرد، زیرا چشم انسان بیشتر به این رنگ حساس است. برای درون‌یابی یک تصویر با رزولوشن 12MP از الگوریتمی به‌نام Demosaicing استفاده می‌شود.

سنسورهای کوآد بیر

از آن‌جا ‌که فیلتر کوآد بیر (بیر چهارگانه) مشابه به فیلتر معمولی بیر است، نام‌گذاری این فیلتر (کوآد بیر) چندان صحیح نیست. چیزی که در حقیقت تغییر می‌کند سنسور پشت فیلتر است و نه خود سنسور. این سنسورهای جدید به‌جای قرار دادن یک پیکسل در پشت هر مربع رنگ، چهار پیکسل را پشت هر مربع رنگ قرار می‌دهند.

بنابراین، درواقع سنسورهای کوآد بیر با 48MP، نمی‌توانند جزئیات بیشتری نسبت به سنسور 12MP ارایه دهند. سازندگان سنسورها و تلفن‌های همراه به شما می‌گویند که الگوریتم هوشمندتر demosaicing می‌تواند جزئیات بیشتری را ثبت کند اما تجربیات ما نشان داده است که نتیجه نهایی چندان متفاوت و درخشان نیست.

فیلترهای کوآد بیر در کجا به کار رفته‌اند؟

اخیرا سنسورهای 48MP بسیار پرطرفدار شده‌اند و در گوشی‌های فراوانی وجود دارند. معرفی این سنسورها با سنسور 40MP هواوی در گوشی‌های  P20 Pro،  Mate 20 Proو Mate 20 X آغاز شد. سازندگان چینی حتی نسخه دوم این سنسورها را در گوشی‌های P30 و P30 Pro ارایه کردند که به‌جای RGGB به RYYB (قرمز، زرد، زرد، آبی) اما با قاعده یکسان، تغییر می‌کردند.

چندین گوشی مختلف مانند vivo V15 Pro و Samsung Galaxy A70 با دوربین‌ سلفی 32MP و فیلتر بیر چهارگانه وجود دارد. این گوشی‌ها سایز پیکسلی مشابهی (0.8µm) دارند، اما از لحاظ فیزیکی کوچک‌تر هستند و درنتیجه رزولوشن پایین‌تری دارند.

سامسونگ اخیرا سنسور 64MP کوآد بیر را معرفی کرده است، که باز هم، اندازه سنسور در آن دست‌نخورده است اما ابعاد آن تغییر کرده است. این سنسور 33% بزرگتر از کراپ فعلی سنسور 48MP است.

سنسور کوآد بیر چه کاری می‌تواند انجام دهد؟

همان‌طور که گفتم قدرت حقیقی کوآد بیر در جای دیگریست. بیر چهارگانه می‌تواند با یک گروه از چهار پیکسل جوری عمل کند که یک مربع فیلتر رنگ را به‌عنوان یک حسگر و یا حسگرهای جداگانه به‌اشتراک بگذارند.
این سنسورها یکی از بزرگ‌ترین سنسورهایی هستند که تاکنون در گوشی‌های همراه استفاده شده‌اند. برای مثال سنسور پرطرفدار سونی IMX586 (اولین سنسور 48 مگاپیکسلی)، قطری به‌اندازه 8 میلی‌متر دارد.
اندازه قطر سنسور سونی IMX363 (در Pixel 3) و سامسونگ S5K2L4 (در گوشی‌های S10) برابر با 7.06mm است. این یعنی شاهد حدود 30% افزایش در مساحت سنسورها هستیم.

سنسورهای کوآد بیر

اندازه سنسورها به‌شدت متفاوت هستند؛ 0.8µm برای سنسورهای 48 مگاپیکسلی و 1.4µm برای سنسورهای سنتی. تبلیغات بازاریابی اغراق‌آمیز درمورد سنسورهای 48 مگاپیکسلی ادعا می‌کند که آن‌ها می‌توانند از پیکسل‌باینینگ به‌گونه‌ای استفاده کنند که کارایی مانند 1.6µm پیکسل داشته باشد.

همین یک تصویر 12MP خلق می‌کند. عدد “1.6µm” معمولا تکرار می‌شود، اما نباید همه اعتبار را به خاطر بهبود عملکرد ضعیف حسگر به دست آورد.
نویز یک فرآیند تصادفی است و اگر پیکسل بزرگ یک سنسور سنتی به‌جای سیگنال نویز ثبت کند، برای حل آن کار زیادی نمی‌‌توان انجام داد (منهای پوشاندن آن به‌وسیله درون‌یابی داده از پیکسل‌های مجاور).

اگر یکی از چهار پیکسل موجود در سنسور بیر چهارگانه، نویز ثبت کند، این موضوع به‌معنای از دست‌رفتن 25% از اطلاعات است – یک کاهش نویز 4x که میزان وضوح تصویر را کاهش نمی‌دهد.

درعوض، سنسور می‌تواند به دو سنسور منطقی تقسیم شود– که یک سنسور نوردهی‌های کوتاه و سنسور دیگر نوردهی‌های بلند را ثبت کند. از این حالت در نور روز برای ضبط بلادرنگ HDR استفاده می‌شود. شما می‌توانید با ثبت و ترکیب دو تصویر پشت‌سرهم با استفاده از یک سنسور غیر‌ از کوآد بیر به کاهش نویز و HDR بپردازید.

سنسورهای کوآد بیر
اما یک مشکل وجود دارد، اجسام متحرک، موقعیت بین نوردهی‌های متوالی را تغییر می‌دهند. یک فیلتر بیر چهارگانه در یک زمان دو عکس می‌گیرد، بنابراین نیازی به استفاده از AI برای اصلاح خطاهای تصویربرداری (آرتیفکت) ناشی از حرکت دادن اشیا نیست.
در تصویر زیر مشاهده می‌کنید که اگر اصلاح تصویر با شکست روبرو شود نتیجه نهایی به چه شکل خواهد بود:

سنسورهای کوآد بیرسنسورهای کوآد بیر

آسان‌ترین راه برای بیان کارایی فیلتر بیر چهارگانه این است که بگوییم که این سنسور به نرم‌افزار دوربین اجازه می‌دهد تا هم‌زمان دو عکس بگیرد. این موضوع امکان پردازش تصویر (حالت HDR و شب) را فراهم می‌کند و باعث می‌شود که گوشی‌های هوشمند مدرن تصاویر را با کیفیت عالی ضبط کنند (سخت‌افزار علت تمام تفاوت‌ها نیست).

سنسور کوآد بیر چه کاری نمی‌تواند انجام دهد؟

برخلاف LCD که برای هر پیکسل، زیرپیکسل‌های R ،G و B دارد، یک سنسور تصویر کلاسیک تنها یک زیر‌پیکسل برای هر پیکسل دارد. اما چون این پیکسل‌ها به‌هم نزدیک هستند، demosaicing عملکرد بسیار خوبی در بازسازی تصویر اورجینال انجام می‌دهد.

سنسورهای کوآد بیرسنسورهای کوآد بیر

Samsung Galaxy A80: 12MP • 48MP

در یک فیلتر بیر چهارگانه پیکسل‌های رنگ‌های متفاوت از هم دور هستند پس برخلاف ادعای سازندگان، demosaicing تأثیر کمتری خواهد داشت. بنابراین شما قطعا به‌اندازه 12MP در حالت 48MP جزییات 4x دریافت نمی‌کنید. درحقیقت، از آن‌جایی که حالت پردازش تصویر در 48MP غیرفعال است، بعضا تصاویر 12MP جزئیات بهتر و حجم فایل کمتری دارند.

اجرای الگوریتم demosaicing بر روی داده‌های 48MP خام، به نتیجه نهایی واضح‌تری ختم می‌شود که بسته به مدل گوشی و صحنه، امکان تغییر این موضوع وجود دارد. اگر سطح جزئیات در یک شات از صحنه خاصی خوب نیست، بهتر است در هر دو حالت تصویربرداری نمایید و سپس تصویر بهتر را ذخیره کنید. در بیشتر اوقات بهتر است از حالت 12MP استفاده نمایید.

سنسورهای کوآد بیر سنسورهای کوآد بیر
Oppo Reno 10x zoom: 12MP • 48MP

لازم‌به‌ذکر است که خواندن تصویر 48 مگاپیکسل نیز فراتر از قابلیت‌های برخی از سنسورها و چیپست‌های اولیه است؛ بنابراین آن‌ها فقط تصویر 12 مگاپیکسلی را دریافت کرده و کیفیت آن را افزایش می‌دهند که این کار بیشتر موجب‌ هدر دادن فضای ذخیره می‌شود.

یکی از مزایای سنسورهای کوآد بیر که مکررا به آن اشاره می‌شود، زوم فوق‌العاده است. در حالی‌که گوشی نوکیا  808 PureView زوم چشمگیری داشت، سنسورهای 41MP عظیم آن دارای فیلتر بیر کلاسیک بودند. همان‌طور که بحث شد، بیر چهارگانه تنها می‌تواند تا حدی از وضوح را ارایه دهد، بنابراین درواقع تفاوت چندانی با زوم دیجیتال در یک سنسور 12 مگاپیکسل وجود نخواهد داشت.

سنسورهای کوآد بیر سنسورهای کوآد بیر
Asus Zenfone 6: 12MP • 48MP

سازمان‌های بازاریابی می‌خواهند به شما القا کنند که شما یک سنسور تصویر مانند Hasselblad خریداری می‌کنید، اما حقیقت این است که سنسور بیر چهارگانه تنها یک راه مؤثر و هوشمندانه برای گرفتن تصاویر 12MP با کیفیت بهتر است.

سنسورهای کوآد بیر سنسورهای کوآد بیر

Huawei 20 Pro: 12MP • 48MP

سپس موضوع اپتیک مطرح است. ما نمی‌خواهیم وارد جزئیات شویم، اما این دوربین‌ها با وضوح بالا اغلب انکسارمحدود هستند، به این معنی که کوچکترین نقطه نور نمی‌تواند در یک ناحیه کوچکتر از پیکسل متمرکز شود. این محدودیتی است که توسط فیزیک به حداکثر رزولوشنی که اپتیک‌های کوچک و سنسورها می‌توانند داشته باشند، تحمیل شده است.

نوشته هر آنچه که می‌بایست در رابطه با سنسورهای کوآد بیر بدانید اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

از کجا آنلاین غذا بگیرم؟ مقایسه اسنپ فود، چیلیوری، ریحون، چنگال و دلینو

اکثر ما تجربه سفارش غذا به‌صورت تلفنی را داریم اما با ورود سایت‌ها و اپلیکیشن‌های سفارش آنلاین، این پروسه به‌راحتی و از طریق اینترنت قابل انجام است. بازیگران نسبتا زیادی نیز در این بین وجود دارند و قاعدتا کاربر ترجیح می‌دهد تا سرویسی را انتخاب کند که بهترین خدمات را به وی ارایه نماید.

به همین خاطر ما بر آن شدیم تا 5 سرویس فعال در بخش سفارش آنلاین غذا را در کنار یکدیگر گذاشته و در چند فاکتور مختلف آن‌ها را مقایسه کنیم. اسنپ فود، چیلیوری، ریحون، چنگال و دلینو، 5 سرویسی هستند که در این مقاله به رقابت با یکدیگر پرداخته و در فاکتورهای مختلف به چالش کشیده می‌شوند.

بایستی توجه داشته باشید که ملاک ما در این مقایسه، وب‌سایت‌های 5 سرویس فوق بوده‌اند و تمام مقایسه‌ها در شهر تهران انجام شده است.

رابط کاربری

ما در هر 5 وب‌سایت فوق ثبت نام کردیم تا به عنوان یک کاربر بتوانیم بهترین تجربه را کسب کنیم. اولین باکسی که در تمام سرویس‌ها مشهود است، مرتبط به محل جستجوی شماست. در اسنپ فود قادر هستید مدل غذا و یا رستورانی را که مدنظرتان قرار دارد، پس از تعیین مکان خود جستجو نمایید. در چیلیوری ابتدا نام شهر دیده می‌شود، سپس محله و بعد از آن نام رستوران یا غذا که البته نیازی ندارید همچون سایر سرویس‌ها، حتما آن را پر کنید. برای ریحون فقط شهر و منطقه وجود دارد و خبری از جستجوی غذا و رستوران در این باکس نیست. چنگال هم که ساده‌ترین را برگزیده و فقط بایستی محل مدنظرتان را برای جستجو وارد کنید. برای دلینو یک گزینه جهت محدوده جستجو و یک باکس برای جستجوی رستوران یا غذا در نظر گرفته شده است.

اسنپ فود پس از باکس جستجو، کادر بزرگی را جهت تشویق کاربران برای استفاده از اپلیکیشن خود قرار داده است. پس از آن هم در تصاویر مربعی شکل، 13 دسته‌بندی مختلف برای رستوران‌ها را انتخاب کرده که تقریبا انواع غذاها را شامل می‌شود. تخفیف‌های روزانه، کمی تعریف از خود و آیکون رستوران‌های پرطرفدار، از دیگر بخش‌های صفحه اصلی اسنپ فود است.

چیلیوری رستوران‌های تخفیف‌دار و سپس منتخب را بولد کرده است که در اسلایدر کم ارتفاعی به‌صورت اتوماتیک حرکت می‌کنند. پس از آن در یک کادر قرمز رنگ بسته‌های وی‌آی‌پی خودش را معرفی کرده و در ادامه رستوران‌های ویژه (رستوران منتخب که بود!)، معرفی اپلیکیشن، راهنمای خرید و تعریف از سرویس‌شان قرار دارد.

ریحون صفحه اصلی ساده‌تری دارد که اگر پیش از این خریدی انجام داده باشید، سفارش قبلی شما در زیر باکس جستجو نمایش داده می‌شود. پس از آن 4 باکس ساندویچ، برگر، پیتزا و کباب برای انتخاب سریع و ۱۶ گزینه کوچک دیگر جهت جستجوی دقیق‌تر قرار گرفته و در پایان نیز اپلیکیشن ریحون حضور دارد.

چنگال بهترین رستوران‌های اطراف شما را در 3 باکس نشان می‌دهد. سپس از مزایای خود در سه گزینه می‌گوید و بعد از آن اپلیکیشنش را معرفی می‌کند.

دلینو در یک کادر نسبتا بزرگ، معرفی اپلیکیشن خود را ابتدا (پس از باکس جستجوی رستوران‌ها) قرار داده است. پس از آن در چهار کادر جداگانه به ترتیب دسته‌های محبوب غذاها، رستوران‌های تخفیف دار، پرسفارش‌ترین‌ها و سپس جدیدترین‌ها دیده می‌شود. در ادامه هم باز اپلیکیشن دلینو و البته این بار با قابلیت وارد کردن شماره همراه وجود دارد و آیکون 16 رستوران پرطرفدار نیز در انتها چیده شده است.

اگر بخواهیم از نظر رابط کاربری صفحه نخست این سرویس‌ها را با یکدیگر مقایسه کنیم، چیلیوری و سپس دلینو را بهتر ارزیابی می‌کنم، اما باید به این نکته توجه داشته باشید که اکثر کاربران نیاز اصلی خود را از باکس جستجو به‌دست می‌آوردند زیرا نزدیکی رستوران به محل انتخابی، اصلی‌ترین عامل برای غذای شماست.

از نظر رنگ بندی و طراحی، بایستی گفت اگر گرسنه باشید با نگاه به صفحه اول همه این سرویس‌ها، آب از لب و لوچه‌تان راه خواهد افتاد! استفاده از رنگ بندی طیف قرمز در همگی نیز به‌خوبی مشهود بوده و ایراد چندانی نمی‌توان به آن‌ها گرفت اما به شخصه طراحی اسنپ فود و چیلیوری را بیشتر پسندیدم، اگرچه سلیقه در این بین نقش پر رنگی دارد و همه سایت‌ها از نظر رعایت اصول طراحی نمره قبولی می‌گیرند.

تعداد و تنوع رستوران‌ها

قاعدتا خدماتی که این سرویس‌ها می‌دهند، از ظاهرشان مهم‌تر است و به همین خاطر تصمیم گرفتیم تعداد رستوران‌های پیشنهاد شده را در هنگام ظهر و زمان نهار نسبت به محدوده دفتر (خیابان لارستان-مطهری)، بسنجیم.

اسنپ فود از آنجایی که با شیرینی فروشی‌ها و حتی سوپرمارکت‌ها نیز قرارداد همکاری دارد، لیست بسیار بلند بالایی را پیش روی من قرار داد که به‌سختی انتهایش را دیدم! از آنجایی که هدف اصلی مقایسه خدمات رستوران‌ها و غذا است، گزینه رستوران‌ها را انتخاب کردم که سایر موارد حذف شود. اسنپ فود برخلاف سایر سرویس‌ها تعدا رستوران‌هایش را ننوشته و با اسکرول کردن به پایین، گزینه‌های جدید اضافه می‌شوند. اما سنگین شدن بیش از حد صفحه کار را برای مشاهده همگی بسیار سخت کرد و با صبر زیاد توانستیم به عدد 340 برسیم که بسیار بالاست! البته در کمال تعجب دیدیم در این بین تعداد نسبتا زیادی نانوایی و حتی عطاری هم وجود دارد که مشخص نیست چه ارتباطی با رستوران دارند!

چیلیوری هم سرویس‌هایی چون شیرینی فروشی و حتی سوپر مارکت را نیز افزوده اما تعدادشان در مقابل رستوران‌ها بسیار کم‌تر است. با توجه به نوع رستوران‌ها و عدد درج شده در مقابل‌شان، بایستی گفت بیش از 150 رستوران متنوع در محدوده مطهری و محله‌های اطراف پیشنهاد شده است.

ریحون 198 رستوران با قابلیت سرویس دهی به منطقه مورد انتخاب ما را معرفی می‌کند اما با کمی اسکرول کردن به پایین متوجه می‌شویم تعداد زیادی از آن‌ها در حال حاضر سرویس نمی‌دهند و قاعدتا رستوران‌های فعال کم‌تر از عدد اولیه هستند.

چنگال دقیقا 100 رستوران باز را به شما پیشنهاد می‌کند و در ادامه 19 رستوران بسته نیز لیست شده‌اند که در تایم انتخابی ما سرویسی ارایه نمی‌کردند.

تعداد رستوران‌هایی که دلینو در محدوده ما پیشنهاد کرد، 150 مورد بود و می‌توان حدس زد همچون سرویس‌های قبلی تعدادی از آن‌ها در آن زمان سرویس دهی ندارند.

در محدوده انتخابی اسنپ فود چیلیوری ریحون چنگال دلینو
تعداد رستوران‌ها 300+ 150+ 198 100 150

نمایش اطلاعات رستوران‌ها

از آنجایی که خودم تجربه زیادی در خرید آنلاین غذا دارم و تمام این سرویس‌ها را چند بار تجربه کرده‌ام، به مواردی در انتخاب رستوران دقت می‌کنم تا شانس غذای خوب با قیمت مناسب را بالاتر ببرم.

سه نکته در انتخاب یک رستوران در وهله اول اهمیت زیادی دارد، ابتدا امتیاز آن رستوران از نظر کاربران است که هرچه بیشتر باشد، شانس شما را برای انتخاب یک غذای خوب بیشتر می‌کند. دوم فاصله آن رستوران تا محل شماست که باعث می‌شود غذا زودتر به‌دست‌تان برسد و سوم هزینه‌ای که رستوران برای ارسال غذا می‌گیرد. البته مواردی چون تنوع غذا و قیمت هم بسیار مهم است اما در صفحه نخست انتخاب، این موارد دیده نمی‌شود، پس همیشه تعدادی را گلچین کرده و سپس از منوی آن‌ها، غذای مورد انتخاب را برمی‌گزینیم.

اسنپ فود سیستم امتیاز دهی 1 تا 5 دارد که به‌صورت ستاره‌های خاکستری و میانگین سبز رنگی درج شده‌اند. آدرس نیز در زیر ستاره‌ها قرار دارد و در باکسی خاکستری هزینه ارسال به آدرس شما نشان داده می‌شود. حتی این عنوان نیز ذکر شده نحوه ارسال توسط پیک رستوران خواهد بود یا اسنپ اکسپرس که به نوعی از سرویس‌های همکار اسنپ فود محسوب می‌شود. برای همین شما اشراف خیلی خوبی برای انتخاب رستوران در صفحه نخست دارید.

در چیلیوری امتیاز دهی دقیقا مشابه با اسنپ فود است. آدرس رستوران به‌صورت کوتاه‌تر درج و هزینه ارسال با پیک نیز آورده شده که به دو صورت موتوچیلی (سرویس پیک چیلیوری) و یا پیک رستوران است. یک نکته اضافه نیز چیلیوری درج کرده و آن سطح قیمتی محصولات رستوران مدنظر است، بدین شکل که 3 آیکون علامت دلار ($) آورده شده و هرچه سطح قیمتی آن رستوران بالاتر باشد، تعداد آیکون‌های روشن بیشتر خواهد بود.

سیستم امتیاز دهی ریحون هم از 1 تا 5 است، آدرس رستوران در زیر غذاهای اصلی درج شده اما خبری از هزینه ارسال با پیک نیست و گزینه خاص دیگری نیز دیده نمی‌شود.

برای رستوران‌های چنگال وضعیت شاید کمی ساده‌تر به نظر می‌رسد! امتیاز به‌صورت ستاره نمایش داده می‌شود که باید خودتان آن را بشمارید، آدرس رستوران درج نشده اما در یک حرکت ابتکاری، فاصله رستوران تا محل مدنظر شما درج شده و هزینه ارسال هم در کنار گزینه حداقل سفارش برای خرید درج شده است.

دلینو سیستم کاملی دارد. امتیازات به‌صورت ستاره (از 1 تا 5) نشان داده می‌شود، محدوده آدرس نیز درج شده و هزینه ارسال هم در انتها آورده شده است. یک نکته جالب در دلینو، بیان زمان حدودی ارسال غذای شماست که این امر می‌تواند به زمان بندی‌تان برای دریافت غذا کمک کند.

باید به این نکته هم اشاره کنیم که همه این 5 سرویس، رستوران‌های تخفیف دار را با درج یک تگ و اعلام میزانش، به‌خوبی در صفحه نخست نشان می‌دهند و امری مشترک بین همگی آن‌هاست.

مقایسه قیمت‌ها

برای مقایسه این بخش، به‌صورت رندوم 2 رستوران که در همه سرویس‌ها وجود دارد، انتخاب کرده و قیمت منو و هزینه ارسال غذاهای مشابه را بررسی می‌کنیم. از آنجایی هم که در تهیه غذا، این سرویس‌ها رسما نقشی ندارند، پس نمی‌توان کیفیت غذای یک رستوران را ملاکی برای محاسبه عملکرد آن‌ها در نظر گرفت.

نخستین رستوران، قیمه قورمه بود که منوی آن به‌جز سرویس دلینو که شامل 9 مورد می‌شد، در تمامی 11 مورد داشت و ظاهرا دلینویی‌ها از مزه سوپ شیر و آب دوغ خیار آنجا راضی نیستند که حذفش کرده‌اند! قیمت تمام آیتم‌ها برای 5 سرویس یکسان بود، پس چیزی که می‌تواند نقطه تفاوت باشد، هزینه ارسال خواهد بود و از آنجایی‌که همه غذاها قاعدتا با یک کیفیت و از یک مکان ارسال می‌شود، پس هزینه پیک نقش مهمی بازی می‌کند.

به‌صورت یکسان از منوی همه سرویس‌ها قورمه سبزی به همراه ماست و دوغ را انتخاب کردیم که جمع مبلغش 46هزار تومان می‌شد. اسنپ تریپ برای ارسال، 5هزار تومان دیگر افزود و 51هزار تومان طلب کرد. چیلیوری 3هزار تومان افزود و 49 هزار تومان درخواست نمود. ریحون برای این غذای خوشمزه 52 هزار تومان خواست که 6 هزار تومان آن مبلغ ارسال بود.  چنگال هم 3هزار تومان هزینه برای ارسال و در کل 49 هزار تومان می‌گرفت و دلینو هم به‌صورت کاملا مشابه و دریافت 49 هزار تومان (3 هزار تومان هزینه پیک) عمل می‌کرد.

رستوران قیمه‌قورمه اسنپ فود چیلیوری ریحون چنگال دلینو
هزینه پیک 5 هزار تومان 3 هزار تومان 6 هزار تومان 3 هزار تومان 3 هزار تومان

انتخاب بعدی ما پیتزا هات، شعبه یوسف آباد بود که منوی بسیار پرباری هم داشت. اسنپ فود 138 مدل غذا را از این رستوران پیشنهاد می‌کرد که اکثر آن‌ها هم دارای یک تصویر متناسب بودند. چیلیوری 106 گزینه را از منوی این رستوران پیش روی شما می‌گذاشت که اگر منو را به‌صورت پنجره‌ای مرتب می‌کرید، تصاویر غذاهای خوشمزه هم ظاهر می‌شد. ریحون 108 گزینه را پیشنهاد می‌کرد که تصاویر غذاها کوچک‌تر و کم‌تر بود. چنگال 128 سرویس مختلف از پیتزا هات معرفی می‌کرد که خبری از عکس هیچ‌کدام هم نبود! دلینو هم عدد 132 را برای گزینه‌های این رستوران نشان می‌داد (با تصاویر نسبتا کم) تا این تفاوت در اعداد سرویس‌ها که بین هیچ‌کدام مشترک نیست، جالب به‌نظر به نظر برسد.

به‌صورت مشترک از بین انبوه غذاهای موجود، پیتزا پپرونی کوچک (یک نفره) به همراه قارچ سوخاری سفارش دادیم و این بار هزینه ارسال را در نظر نگرفتیم. جمع سفارش در اسنپ فود، 42 هزار تومان شد که شامل 30 هزار تومان بهای پیتزا و 12 هزار تومان قارچ سوخاری بود. برای چیلوری این عدد بر روی 36 هزار تومان ایستاد و دلیل کم‌تر بودن قیمت، تخفیف 20 درصدی پیتزا بود که بهای آن را 24 هزار تومان کرده و با جمع قارچ به 36 هزار تومان رسیده بود. ریحون برای این سفارش 43 هزار تومان درخواست کرد و پیتزای 31 هزار تومانی آن از سایر سرویس‌ها گران‌تر بود. پیتزای پپرونی ما در چنگال هم شامل تخفیف بود و 25500 تومان به اضافه 12 هزار تومان قارچ، رقم 37500 تومان را در مقابل‌مان قرار داد. در دلینو هم 30 هزار تومان برای پیتزا و 12 هزار تومان به‌خاطر قارچ سوخاری دریافت می‌شد که جمع مبلغ به 42 هزار تومان می‌رسید.

پیتزا هات (یوسف آباد) اسنپ فود چیلیوری ریحون چنگال دلینو
تعداد غذاها 138 نوع 106 نوع 108 نوع 128 نوع 132 نوع
هزینه غذا 42 هزار تومان 36 هزار تومان 43 هزار تومان 37.5 هزار تومان 42 هزار تومان

مقایسه نظرات و سایر امکانات

وقتی شما قصد دارید که از یک رستوران خرید کنید، دو گزینه امتیاز آن رستوران و همچنین نظرات کاربران، می‌تواند تاثیر بسیار زیادی در خریدتان داشته باشد. قاعدتا در ارتباط با امتیاز، هرچقدر تعداد کاربرانی که امتیاز داده‌اند بیشتر باشد، این عدد قابل اعتمادتر بوده و نشان از محبوبیت آن رستوران نیز دارد. به همین خاطر ما پیتزا هات (شعبه یوسف آباد) را که برای مقایسه قیمت در نظر گرفته بودیم، در این بخش به مقایسه می‌گذاریم.

در اسنپ فود، 3665 رای به این رستوران داده شده که امتیاز 3.8 را برای آن به ارمغان آورده است. متاسفانه عدد کل کامنت‌ها درج نشده و ما توانستیم تا 201 کامنت را فقط در عرض 6 ماه گذشته بشماریم که نشان از تعداد بسیار زیاد نظرات دارد. نکته جالب اینجاست که رستوران به برخی از کامنت‌ها نیز پاسخ داده و این قابلیت خوبی برای تعامل است. در چیلوری 1349 نفر به رستوران میانگین امتیاز 4.2 را داده‌اند و در طی 6 ماه اخیر 130 کامنت برایش ثبت شده است. در ریحون 159 کاربر، امتیاز 4.2 را برای پیتزا هات به ارمغان آورده بودند و در طی 6 ماه اخیر، 13 کامنت ثبت شده است. درسرویس چنگال 646 نفر رای داده (میانگین امتیاز 4) و در طی 6 ماه اخیر، 21 کامنت هم ثبت شده بود. در دلینو 387 نظر، امتیاز 4.2 را به پیتزا هات داده و تنها 6 کامنت در طی 6 ماه گذشته برای آن ثبت شده بود.

پیتزا هات (یوسف آباد) اسنپ فود چیلیوری ریحون چنگال دلینو
تعداد آرای رستوران 3665 رای 1349 رای 159 رای 646 رای 387 رای
تعداد نظرات 201 نظر 130 نظر 13 نظر 21 نظر 6 نظر

در بخش پشتیبانی، برای همه سرویس‌ها امکان تماس تلفنی وجود دارد اما به جز اسنپ فود، در تمام 4 سرویس دیگر پشتیبان آنلاین نیز موجود بوده و قادر به صحبت از طریق پیام هستید و مشخص نیست چرا اسنپ فود چنین سرویس موثری را با توجه به تعداد کاربران بیشتری که دارد، در نظر نگرفته است.

اگر نگاهی به بخش کاربری هرکدام از سرویس‌ها بیندازیم، متوجه برخی امکانات و تفاوت‌ها نیز خواهیم شد. در اسنپ فود شما قادر هستید تا آدرس‌هایی که در سیستم اسنپ (تاکسی اینترنتی) دارید، به آدرس‌های اسنپ فود خود به‌صورت خودکار اضافه کنید. چیلوری بخشی به نام بسته‌های VIP دارد که برای افراد پرمصرف مناسب بوده و با خرید آن‌ها تخفیف 20 درصدی و ارسال رایگان برای 10 خرید یک‌ماهه به کاربر می‌رسد. روزهای دوشنبه هم با عنوان دوشنبه داغ، در چیلیوری شاهد تخفیف‌های فراوانی خواهید بود. در ریحون می‌توانید با دعوت افراد، 5 هزار تومان تخفیف به آن‌ها داده و خودتان نیز 5 هزار تومان اعتبار بگیرید (استفاده از این لینک). همچنین در چند ماه اخیر پس از هر خرید، به‌صورت رندوم یک هدیه نیز به شما داده می‌شود. چنگال هم برای سفارش اول شما 50 درصد تخفیف می‌دهد و در دلینو با دعوت از سایرین 4 هزار تومان به آن‌ها هدیه داده و یک بن هدیه 6 هزار تومانی خودتان دریافت کنید (استفاده از این لینک).

کدام سرویس آنلاین غذا بهتر است؟

شاید برخلاف تاکسی‌های اینترنتی که تعداد ماشین‌های موجود در منطقه و قاعدتا سرعت پذیرش بالاتر، تاثیر زیادی در انتخاب کاربر دارد، در اینجا مسایلی چون قیمت بهتر، پشتیبانی قوی‌تر و تنوع گسترده‌تر رستوران‌ها مدنظر قرار بگیرد و از آنجایی که رستوران‌ها از نظر کیفیت غذا شاید تفاوت خاصی بین این سرویس‌ها قائل نشوند، پس خروجی نهایی که همان غذاست، برای اکثر موارد به یک شکل خواهد بود.

پس توصیه می‌کنیم که اگر به سفارش اینترنتی غذا علاقه‌مند هستید، از همه سرویس‌های فوق استفاده کرده و حداقل بسته به آنکه کدام‌یک تخفیف خوبی را در آن روز به شما ارایه می‌کنند، شانس استفاده از هیچ‌کدام را از دست ندهید. در این ارتباط اگر تجربه خرید یا نظری هم دارید، در بخش دیدگاه‌ها با ما و سایرین به اشتراک بگذارید.

نوشته از کجا آنلاین غذا بگیرم؟ مقایسه اسنپ فود، چیلیوری، ریحون، چنگال و دلینو اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

از کجا آنلاین غذا بگیرم؟ مقایسه اسنپ فود، چیلیوری، ریحون، چنگال و دلینو

اکثر ما تجربه سفارش غذا به‌صورت تلفنی را داریم اما با ورود سایت‌ها و اپلیکیشن‌های سفارش آنلاین، این پروسه به‌راحتی و از طریق اینترنت قابل انجام است. بازیگران نسبتا زیادی نیز در این بین وجود دارند و قاعدتا کاربر ترجیح می‌دهد تا سرویسی را انتخاب کند که بهترین خدمات را به وی ارایه نماید.

به همین خاطر ما بر آن شدیم تا 5 سرویس فعال در بخش سفارش آنلاین غذا را در کنار یکدیگر گذاشته و در چند فاکتور مختلف آن‌ها را مقایسه کنیم. اسنپ فود، چیلیوری، ریحون، چنگال و دلینو، 5 سرویسی هستند که در این مقاله به رقابت با یکدیگر پرداخته و در فاکتورهای مختلف به چالش کشیده می‌شوند.

بایستی توجه داشته باشید که ملاک ما در این مقایسه، وب‌سایت‌های 5 سرویس فوق بوده‌اند و تمام مقایسه‌ها در شهر تهران انجام شده است.

رابط کاربری

ما در هر 5 وب‌سایت فوق ثبت نام کردیم تا به عنوان یک کاربر بتوانیم بهترین تجربه را کسب کنیم. اولین باکسی که در تمام سرویس‌ها مشهود است، مرتبط به محل جستجوی شماست. در اسنپ فود قادر هستید مدل غذا و یا رستورانی را که مدنظرتان قرار دارد، پس از تعیین مکان خود جستجو نمایید. در چیلیوری ابتدا نام شهر دیده می‌شود، سپس محله و بعد از آن نام رستوران یا غذا که البته نیازی ندارید همچون سایر سرویس‌ها، حتما آن را پر کنید. برای ریحون فقط شهر و منطقه وجود دارد و خبری از جستجوی غذا و رستوران در این باکس نیست. چنگال هم که ساده‌ترین را برگزیده و فقط بایستی محل مدنظرتان را برای جستجو وارد کنید. برای دلینو یک گزینه جهت محدوده جستجو و یک باکس برای جستجوی رستوران یا غذا در نظر گرفته شده است.

اسنپ فود پس از باکس جستجو، کادر بزرگی را جهت تشویق کاربران برای استفاده از اپلیکیشن خود قرار داده است. پس از آن هم در تصاویر مربعی شکل، 13 دسته‌بندی مختلف برای رستوران‌ها را انتخاب کرده که تقریبا انواع غذاها را شامل می‌شود. تخفیف‌های روزانه، کمی تعریف از خود و آیکون رستوران‌های پرطرفدار، از دیگر بخش‌های صفحه اصلی اسنپ فود است.

چیلیوری رستوران‌های تخفیف‌دار و سپس منتخب را بولد کرده است که در اسلایدر کم ارتفاعی به‌صورت اتوماتیک حرکت می‌کنند. پس از آن در یک کادر قرمز رنگ بسته‌های وی‌آی‌پی خودش را معرفی کرده و در ادامه رستوران‌های ویژه (رستوران منتخب که بود!)، معرفی اپلیکیشن، راهنمای خرید و تعریف از سرویس‌شان قرار دارد.

ریحون صفحه اصلی ساده‌تری دارد که اگر پیش از این خریدی انجام داده باشید، سفارش قبلی شما در زیر باکس جستجو نمایش داده می‌شود. پس از آن 4 باکس ساندویچ، برگر، پیتزا و کباب برای انتخاب سریع و ۱۶ گزینه کوچک دیگر جهت جستجوی دقیق‌تر قرار گرفته و در پایان نیز اپلیکیشن ریحون حضور دارد.

چنگال بهترین رستوران‌های اطراف شما را در 3 باکس نشان می‌دهد. سپس از مزایای خود در سه گزینه می‌گوید و بعد از آن اپلیکیشنش را معرفی می‌کند.

دلینو در یک کادر نسبتا بزرگ، معرفی اپلیکیشن خود را ابتدا (پس از باکس جستجوی رستوران‌ها) قرار داده است. پس از آن در چهار کادر جداگانه به ترتیب دسته‌های محبوب غذاها، رستوران‌های تخفیف دار، پرسفارش‌ترین‌ها و سپس جدیدترین‌ها دیده می‌شود. در ادامه هم باز اپلیکیشن دلینو و البته این بار با قابلیت وارد کردن شماره همراه وجود دارد و آیکون 16 رستوران پرطرفدار نیز در انتها چیده شده است.

اگر بخواهیم از نظر رابط کاربری صفحه نخست این سرویس‌ها را با یکدیگر مقایسه کنیم، چیلیوری و سپس دلینو را بهتر ارزیابی می‌کنم، اما باید به این نکته توجه داشته باشید که اکثر کاربران نیاز اصلی خود را از باکس جستجو به‌دست می‌آوردند زیرا نزدیکی رستوران به محل انتخابی، اصلی‌ترین عامل برای غذای شماست.

از نظر رنگ بندی و طراحی، بایستی گفت اگر گرسنه باشید با نگاه به صفحه اول همه این سرویس‌ها، آب از لب و لوچه‌تان راه خواهد افتاد! استفاده از رنگ بندی طیف قرمز در همگی نیز به‌خوبی مشهود بوده و ایراد چندانی نمی‌توان به آن‌ها گرفت اما به شخصه طراحی اسنپ فود و چیلیوری را بیشتر پسندیدم، اگرچه سلیقه در این بین نقش پر رنگی دارد و همه سایت‌ها از نظر رعایت اصول طراحی نمره قبولی می‌گیرند.

تعداد و تنوع رستوران‌ها

قاعدتا خدماتی که این سرویس‌ها می‌دهند، از ظاهرشان مهم‌تر است و به همین خاطر تصمیم گرفتیم تعداد رستوران‌های پیشنهاد شده را در هنگام ظهر و زمان نهار نسبت به محدوده دفتر (خیابان لارستان-مطهری)، بسنجیم.

اسنپ فود از آنجایی که با شیرینی فروشی‌ها و حتی سوپرمارکت‌ها نیز قرارداد همکاری دارد، لیست بسیار بلند بالایی را پیش روی من قرار داد که به‌سختی انتهایش را دیدم! از آنجایی که هدف اصلی مقایسه خدمات رستوران‌ها و غذا است، گزینه رستوران‌ها را انتخاب کردم که سایر موارد حذف شود. اسنپ فود برخلاف سایر سرویس‌ها تعدا رستوران‌هایش را ننوشته و با اسکرول کردن به پایین، گزینه‌های جدید اضافه می‌شوند. اما سنگین شدن بیش از حد صفحه کار را برای مشاهده همگی بسیار سخت کرد و با صبر زیاد توانستیم به عدد 340 برسیم که بسیار بالاست! البته در کمال تعجب دیدیم در این بین تعداد نسبتا زیادی نانوایی و حتی عطاری هم وجود دارد که مشخص نیست چه ارتباطی با رستوران دارند!

چیلیوری هم سرویس‌هایی چون شیرینی فروشی و حتی سوپر مارکت را نیز افزوده اما تعدادشان در مقابل رستوران‌ها بسیار کم‌تر است. با توجه به نوع رستوران‌ها و عدد درج شده در مقابل‌شان، بایستی گفت بیش از 150 رستوران متنوع در محدوده مطهری و محله‌های اطراف پیشنهاد شده است.

ریحون 198 رستوران با قابلیت سرویس دهی به منطقه مورد انتخاب ما را معرفی می‌کند اما با کمی اسکرول کردن به پایین متوجه می‌شویم تعداد زیادی از آن‌ها در حال حاضر سرویس نمی‌دهند و قاعدتا رستوران‌های فعال کم‌تر از عدد اولیه هستند.

چنگال دقیقا 100 رستوران باز را به شما پیشنهاد می‌کند و در ادامه 19 رستوران بسته نیز لیست شده‌اند که در تایم انتخابی ما سرویسی ارایه نمی‌کردند.

تعداد رستوران‌هایی که دلینو در محدوده ما پیشنهاد کرد، 150 مورد بود و می‌توان حدس زد همچون سرویس‌های قبلی تعدادی از آن‌ها در آن زمان سرویس دهی ندارند.

در محدوده انتخابی اسنپ فود چیلیوری ریحون چنگال دلینو
تعداد رستوران‌ها 300+ 150+ 198 100 150

نمایش اطلاعات رستوران‌ها

از آنجایی که خودم تجربه زیادی در خرید آنلاین غذا دارم و تمام این سرویس‌ها را چند بار تجربه کرده‌ام، به مواردی در انتخاب رستوران دقت می‌کنم تا شانس غذای خوب با قیمت مناسب را بالاتر ببرم.

سه نکته در انتخاب یک رستوران در وهله اول اهمیت زیادی دارد، ابتدا امتیاز آن رستوران از نظر کاربران است که هرچه بیشتر باشد، شانس شما را برای انتخاب یک غذای خوب بیشتر می‌کند. دوم فاصله آن رستوران تا محل شماست که باعث می‌شود غذا زودتر به‌دست‌تان برسد و سوم هزینه‌ای که رستوران برای ارسال غذا می‌گیرد. البته مواردی چون تنوع غذا و قیمت هم بسیار مهم است اما در صفحه نخست انتخاب، این موارد دیده نمی‌شود، پس همیشه تعدادی را گلچین کرده و سپس از منوی آن‌ها، غذای مورد انتخاب را برمی‌گزینیم.

اسنپ فود سیستم امتیاز دهی 1 تا 5 دارد که به‌صورت ستاره‌های خاکستری و میانگین سبز رنگی درج شده‌اند. آدرس نیز در زیر ستاره‌ها قرار دارد و در باکسی خاکستری هزینه ارسال به آدرس شما نشان داده می‌شود. حتی این عنوان نیز ذکر شده نحوه ارسال توسط پیک رستوران خواهد بود یا اسنپ اکسپرس که به نوعی از سرویس‌های همکار اسنپ فود محسوب می‌شود. برای همین شما اشراف خیلی خوبی برای انتخاب رستوران در صفحه نخست دارید.

در چیلیوری امتیاز دهی دقیقا مشابه با اسنپ فود است. آدرس رستوران به‌صورت کوتاه‌تر درج و هزینه ارسال با پیک نیز آورده شده که به دو صورت موتوچیلی (سرویس پیک چیلیوری) و یا پیک رستوران است. یک نکته اضافه نیز چیلیوری درج کرده و آن سطح قیمتی محصولات رستوران مدنظر است، بدین شکل که 3 آیکون علامت دلار ($) آورده شده و هرچه سطح قیمتی آن رستوران بالاتر باشد، تعداد آیکون‌های روشن بیشتر خواهد بود.

سیستم امتیاز دهی ریحون هم از 1 تا 5 است، آدرس رستوران در زیر غذاهای اصلی درج شده اما خبری از هزینه ارسال با پیک نیست و گزینه خاص دیگری نیز دیده نمی‌شود.

برای رستوران‌های چنگال وضعیت شاید کمی ساده‌تر به نظر می‌رسد! امتیاز به‌صورت ستاره نمایش داده می‌شود که باید خودتان آن را بشمارید، آدرس رستوران درج نشده اما در یک حرکت ابتکاری، فاصله رستوران تا محل مدنظر شما درج شده و هزینه ارسال هم در کنار گزینه حداقل سفارش برای خرید درج شده است.

دلینو سیستم کاملی دارد. امتیازات به‌صورت ستاره (از 1 تا 5) نشان داده می‌شود، محدوده آدرس نیز درج شده و هزینه ارسال هم در انتها آورده شده است. یک نکته جالب در دلینو، بیان زمان حدودی ارسال غذای شماست که این امر می‌تواند به زمان بندی‌تان برای دریافت غذا کمک کند.

باید به این نکته هم اشاره کنیم که همه این 5 سرویس، رستوران‌های تخفیف دار را با درج یک تگ و اعلام میزانش، به‌خوبی در صفحه نخست نشان می‌دهند و امری مشترک بین همگی آن‌هاست.

مقایسه قیمت‌ها

برای مقایسه این بخش، به‌صورت رندوم 2 رستوران که در همه سرویس‌ها وجود دارد، انتخاب کرده و قیمت منو و هزینه ارسال غذاهای مشابه را بررسی می‌کنیم. از آنجایی هم که در تهیه غذا، این سرویس‌ها رسما نقشی ندارند، پس نمی‌توان کیفیت غذای یک رستوران را ملاکی برای محاسبه عملکرد آن‌ها در نظر گرفت.

نخستین رستوران، قیمه قورمه بود که منوی آن به‌جز سرویس دلینو که شامل 9 مورد می‌شد، در تمامی 11 مورد داشت و ظاهرا دلینویی‌ها از مزه سوپ شیر و آب دوغ خیار آنجا راضی نیستند که حذفش کرده‌اند! قیمت تمام آیتم‌ها برای 5 سرویس یکسان بود، پس چیزی که می‌تواند نقطه تفاوت باشد، هزینه ارسال خواهد بود و از آنجایی‌که همه غذاها قاعدتا با یک کیفیت و از یک مکان ارسال می‌شود، پس هزینه پیک نقش مهمی بازی می‌کند.

به‌صورت یکسان از منوی همه سرویس‌ها قورمه سبزی به همراه ماست و دوغ را انتخاب کردیم که جمع مبلغش 46هزار تومان می‌شد. اسنپ تریپ برای ارسال، 5هزار تومان دیگر افزود و 51هزار تومان طلب کرد. چیلیوری 3هزار تومان افزود و 49 هزار تومان درخواست نمود. ریحون برای این غذای خوشمزه 52 هزار تومان خواست که 6 هزار تومان آن مبلغ ارسال بود.  چنگال هم 3هزار تومان هزینه برای ارسال و در کل 49 هزار تومان می‌گرفت و دلینو هم به‌صورت کاملا مشابه و دریافت 49 هزار تومان (3 هزار تومان هزینه پیک) عمل می‌کرد.

رستوران قیمه‌قورمه اسنپ فود چیلیوری ریحون چنگال دلینو
هزینه پیک 5 هزار تومان 3 هزار تومان 6 هزار تومان 3 هزار تومان 3 هزار تومان

انتخاب بعدی ما پیتزا هات، شعبه یوسف آباد بود که منوی بسیار پرباری هم داشت. اسنپ فود 138 مدل غذا را از این رستوران پیشنهاد می‌کرد که اکثر آن‌ها هم دارای یک تصویر متناسب بودند. چیلیوری 106 گزینه را از منوی این رستوران پیش روی شما می‌گذاشت که اگر منو را به‌صورت پنجره‌ای مرتب می‌کرید، تصاویر غذاهای خوشمزه هم ظاهر می‌شد. ریحون 108 گزینه را پیشنهاد می‌کرد که تصاویر غذاها کوچک‌تر و کم‌تر بود. چنگال 128 سرویس مختلف از پیتزا هات معرفی می‌کرد که خبری از عکس هیچ‌کدام هم نبود! دلینو هم عدد 132 را برای گزینه‌های این رستوران نشان می‌داد (با تصاویر نسبتا کم) تا این تفاوت در اعداد سرویس‌ها که بین هیچ‌کدام مشترک نیست، جالب به‌نظر به نظر برسد.

به‌صورت مشترک از بین انبوه غذاهای موجود، پیتزا پپرونی کوچک (یک نفره) به همراه قارچ سوخاری سفارش دادیم و این بار هزینه ارسال را در نظر نگرفتیم. جمع سفارش در اسنپ فود، 42 هزار تومان شد که شامل 30 هزار تومان بهای پیتزا و 12 هزار تومان قارچ سوخاری بود. برای چیلوری این عدد بر روی 36 هزار تومان ایستاد و دلیل کم‌تر بودن قیمت، تخفیف 20 درصدی پیتزا بود که بهای آن را 24 هزار تومان کرده و با جمع قارچ به 36 هزار تومان رسیده بود. ریحون برای این سفارش 43 هزار تومان درخواست کرد و پیتزای 31 هزار تومانی آن از سایر سرویس‌ها گران‌تر بود. پیتزای پپرونی ما در چنگال هم شامل تخفیف بود و 25500 تومان به اضافه 12 هزار تومان قارچ، رقم 37500 تومان را در مقابل‌مان قرار داد. در دلینو هم 30 هزار تومان برای پیتزا و 12 هزار تومان به‌خاطر قارچ سوخاری دریافت می‌شد که جمع مبلغ به 42 هزار تومان می‌رسید.

پیتزا هات (یوسف آباد) اسنپ فود چیلیوری ریحون چنگال دلینو
تعداد غذاها 138 نوع 106 نوع 108 نوع 128 نوع 132 نوع
هزینه غذا 42 هزار تومان 36 هزار تومان 43 هزار تومان 37.5 هزار تومان 42 هزار تومان

مقایسه نظرات و سایر امکانات

وقتی شما قصد دارید که از یک رستوران خرید کنید، دو گزینه امتیاز آن رستوران و همچنین نظرات کاربران، می‌تواند تاثیر بسیار زیادی در خریدتان داشته باشد. قاعدتا در ارتباط با امتیاز، هرچقدر تعداد کاربرانی که امتیاز داده‌اند بیشتر باشد، این عدد قابل اعتمادتر بوده و نشان از محبوبیت آن رستوران نیز دارد. به همین خاطر ما پیتزا هات (شعبه یوسف آباد) را که برای مقایسه قیمت در نظر گرفته بودیم، در این بخش به مقایسه می‌گذاریم.

در اسنپ فود، 3665 رای به این رستوران داده شده که امتیاز 3.8 را برای آن به ارمغان آورده است. متاسفانه عدد کل کامنت‌ها درج نشده و ما توانستیم تا 201 کامنت را فقط در عرض 6 ماه گذشته بشماریم که نشان از تعداد بسیار زیاد نظرات دارد. نکته جالب اینجاست که رستوران به برخی از کامنت‌ها نیز پاسخ داده و این قابلیت خوبی برای تعامل است. در چیلوری 1349 نفر به رستوران میانگین امتیاز 4.2 را داده‌اند و در طی 6 ماه اخیر 130 کامنت برایش ثبت شده است. در ریحون 159 کاربر، امتیاز 4.2 را برای پیتزا هات به ارمغان آورده بودند و در طی 6 ماه اخیر، 13 کامنت ثبت شده است. درسرویس چنگال 646 نفر رای داده (میانگین امتیاز 4) و در طی 6 ماه اخیر، 21 کامنت هم ثبت شده بود. در دلینو 387 نظر، امتیاز 4.2 را به پیتزا هات داده و تنها 6 کامنت در طی 6 ماه گذشته برای آن ثبت شده بود.

پیتزا هات (یوسف آباد) اسنپ فود چیلیوری ریحون چنگال دلینو
تعداد آرای رستوران 3665 رای 1349 رای 159 رای 646 رای 387 رای
تعداد نظرات 201 نظر 130 نظر 13 نظر 21 نظر 6 نظر

در بخش پشتیبانی، برای همه سرویس‌ها امکان تماس تلفنی وجود دارد اما به جز اسنپ فود، در تمام 4 سرویس دیگر پشتیبان آنلاین نیز موجود بوده و قادر به صحبت از طریق پیام هستید و مشخص نیست چرا اسنپ فود چنین سرویس موثری را با توجه به تعداد کاربران بیشتری که دارد، در نظر نگرفته است.

اگر نگاهی به بخش کاربری هرکدام از سرویس‌ها بیندازیم، متوجه برخی امکانات و تفاوت‌ها نیز خواهیم شد. در اسنپ فود شما قادر هستید تا آدرس‌هایی که در سیستم اسنپ (تاکسی اینترنتی) دارید، به آدرس‌های اسنپ فود خود به‌صورت خودکار اضافه کنید. چیلوری بخشی به نام بسته‌های VIP دارد که برای افراد پرمصرف مناسب بوده و با خرید آن‌ها تخفیف 20 درصدی و ارسال رایگان برای 10 خرید یک‌ماهه به کاربر می‌رسد. روزهای دوشنبه هم با عنوان دوشنبه داغ، در چیلیوری شاهد تخفیف‌های فراوانی خواهید بود. در ریحون می‌توانید با دعوت افراد، 5 هزار تومان تخفیف به آن‌ها داده و خودتان نیز 5 هزار تومان اعتبار بگیرید (استفاده از این لینک). همچنین در چند ماه اخیر پس از هر خرید، به‌صورت رندوم یک هدیه نیز به شما داده می‌شود. چنگال هم برای سفارش اول شما 50 درصد تخفیف می‌دهد و در دلینو با دعوت از سایرین 4 هزار تومان به آن‌ها هدیه داده و یک بن هدیه 6 هزار تومانی خودتان دریافت کنید (استفاده از این لینک).

کدام سرویس آنلاین غذا بهتر است؟

شاید برخلاف تاکسی‌های اینترنتی که تعداد ماشین‌های موجود در منطقه و قاعدتا سرعت پذیرش بالاتر، تاثیر زیادی در انتخاب کاربر دارد، در اینجا مسایلی چون قیمت بهتر، پشتیبانی قوی‌تر و تنوع گسترده‌تر رستوران‌ها مدنظر قرار بگیرد و از آنجایی که رستوران‌ها از نظر کیفیت غذا شاید تفاوت خاصی بین این سرویس‌ها قائل نشوند، پس خروجی نهایی که همان غذاست، برای اکثر موارد به یک شکل خواهد بود.

پس توصیه می‌کنیم که اگر به سفارش اینترنتی غذا علاقه‌مند هستید، از همه سرویس‌های فوق استفاده کرده و حداقل بسته به آنکه کدام‌یک تخفیف خوبی را در آن روز به شما ارایه می‌کنند، شانس استفاده از هیچ‌کدام را از دست ندهید. در این ارتباط اگر تجربه خرید یا نظری هم دارید، در بخش دیدگاه‌ها با ما و سایرین به اشتراک بگذارید.

نوشته از کجا آنلاین غذا بگیرم؟ مقایسه اسنپ فود، چیلیوری، ریحون، چنگال و دلینو اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

چگونه پسورد وای‌فای‌ خود را در ویندوز ۱۰ پیدا کنیم و آن را تغییر دهیم؟

پیدا کردن و تغییر پسورد وای‌فای در ویندوز 10

هنگامی که روتر بی‌سیم خود را تنظیم کرده‌اید و تمام دستگاه‌های خود را به آن متصل نموده‌اید، احتمالا دیگر نگران رمز عبور وای‌فای خود نیستید. اما چه اتفاقی می‌افتد اگر نیاز داشته باشید یک دستگاه جدید را به وای‌فای متصل کنید (در حالی‌که پسورد وای‌فای را فراموش کرده‌اید) و یا اگر بخواهید یک پسورد جدید برای وای‌فای‌ ایجاد نمایید؟ پیدا کردن و تغییر پسورد وای‌فای در ویندوز 10 ساده است، برای این کار چند روش وجود دارد.
اگر پسورد وای‌فای خود را فراموش کرده‌اید و یا نیاز دارید تا آن را تغییر دهید در ادامه مطلب با آموزش روش پیدا کردن و تغییر پسورد وای‌فای در ویندوز 10 با آی‌تی‌رسان باشید.

پیدا کردن پسورد وای‌فای با استفاده از CMD

وجود کامندپرامپت (محیط متنی) یا همان CMD در ویندوز موجب‌ سادگی انجام بسیاری از وظایف و امور شده است. در مورد پیدا کردن پسورد وای‌فای، شما می‌توانید در هرزمانی با اجرای یک اسکریپت در CMD، پسورد وای‌فای‌ خود را پیدا کنید.

شما باید در ابتدا یک فایل بچ ساده ایجاد نمایید تا به‌وسیله آن بتوانید از پسورد وای‌فای خود اطلاع پیدا کنید. هرچند شاید این کار پیچیده به‌نظر برسد، اما نگران نباشید. حتی اگر با محیط کامند‌‌لاین (خط فرمان) ویندوز آشنایی ندارید، پروسه انجام این کار تنها چند دقیقه زمان خواهد برد و لازم نیست که نگران خراب کردن چیزی باشید.
برای شروع باید SSID و یا نام شبکه وای‌فای خود را بدانید. برای اطلاع از این مورد بر روی آیکون شبکه در سیستم‌تری کلیک کنید و نام شبکه‌ای که به آن متصل هستید را تأیید نمایید. همچنین برای پیدا کردن نام شبکه می‌توانید به Settings > Network & Internet > Status بروید.

پیدا کردن و تغییر پسورد وای‌فای در ویندوز 10

نحوه ایجاد فایل بچ

برای ایجاد یک فایل بچ که پسورد شما را پیدا خواهد کرد، ابتدا از منوی استارت، Notepad را جستجو کنید.
پس از باز شدن نوت‌پد، متن زیر را در آن پیست کنید‌. در متن زیر به‌جای YOUR_SSID نام شبکه وای‌فای خود که در مرحله بالا آن را پیدا نموده‌اید را وارد کنید. مطمئن شوید نام شبکه وای‌فای در نقل‌قول قرار داشته باشد:

<prenetsh wlan show profile name="YOUR_SSID" key=clear pause

حال File > Save As را انتخاب کنید. در انتهای پنجره منوکشویی Save as type را باز کنید و نوع فایل را از Text Documents به All Files تغییر دهید.
در قسمت File name یک نام مناسب برای فایل انتخاب کنید. مطمئن شوید که حتما نام فایل با پسوند bat. خاتمه پیدا کند. در انتها یک مکان مناسب برای ذخیره این اسکریپت پیدا کنید و سپس بر روی Save کلیک نمایید.

حال پس از وصل شدن به شبکه وایرلس، بر روی این فایل دومرتبه کلیک نمایید. با این کار یک پنجره کامندپرامپت حاوی اطلاعاتی از شبکه وای‌فای شما، ظاهر خواهد شد. شما می‌توانید پسورد وای‌فای را در کنار Key Content پیدا کنید.

پیدا کردن و تغییر پسورد وای‌فای در ویندوز 10درنظر داشته باشید که با این روش نمی‌توانید پسورد وای‌فای را تغییر دهید بلکه فقط قادر به دیدن آن خواهید بود.

پیدا کردن پسورد وای‌فای با استفاده از تنظیمات ویندوز

اگر مایل به ایجاد فایل بچ نیستید می‌توانید پسورد وای‌فای خود را در تنظیمات ویندوز پیدا کنید‌. تنها عیب این روش این است که شما برای هر بار پیدا کردن رمز وای‌فای باید این مسیر طولانی را طی کنید.

برای شروع به Settings > Network & Internet > Status بروید. در پایین این صفحه، Network and Sharing Center را انتخاب کنید. شما همچنین می‌توانید از کنترل پنل به این بخش دسترسی داشته باشید. برای این کار کافیست Network and Sharing Center را در منوی استارت جستجو کنید.

در پنجره باز‌شده شما باید لینکی را با نام شبکه فعلی خود در کنار Connections ببینید. این لینک را انتخاب کنید تا اطلاعات مربوط به شبکه وایرلسی که به آن متصل هستید، نمایش داده شود.

پیدا کردن و تغییر پسورد وای‌فای در ویندوز 10

دکمه Wireless Properties را انتخاب نمایید. در پنجره جدیدی که باز خواهد شد، به تب Security بروید. یک فیلد به‌نام Network security key خواهید دید.
برای مشاهده پسورد وای‌فای خود گزینه Show characters را تیک بزنید. برای انجام این کار ممکن است به دسترسی ادمینستراتور نیاز داشته باشید.

پیدا کردن و تغییر پسورد وای‌فای در ویندوز 10 توجه داشته باشید که شما می‌توانید متن فیلد Network security key را تغییر دهید؛ اما این تغییر موجب‌ تغییر پسورد شما نخواهد شد. فیلد فوق تنها پسوردی را که این پنجره برای اتصال به شبکه شما استفاده می‌کند، تنظیم می‌کند.

شما تنها در صورتی‌که پسورد وای‌فای را اشتباه وارد کرده باشید، از صحیح بودن آن مطمئن نباشید و یا به‌کلی پسورد را عوض کرده باشید، باید فیلد فوق را تغییر دهید. در غیر‌این‌صورت اگر بدون دلیل متن فیلد Network security key را تغییر دهید، دیگر قادر به اتصال به شبکه وای‌فای خود نخواهید بود.

چگونه پسورد وای‌فای را در هر کامپیوتری تغییر دهیم؟

هر دو روش بالا برای پی بردن به پسورد وای‌فای مناسب هستند؛ اما هیچ‌کدام به شما اجازه نمی‌دهد که پسورد وای‌فای را تغییر دهید. اگر شما می‌خواهید که پسورد وای‌فای را تغییر دهید باید وارد پنل مدیریت روتر خود شوید و از آن‌جا به تغییر پسورد خود بپردازید.

دلایل خوبی برای تغییر پسورد وای‌فای وجود دارد. شاید شما از یک پسورد ضعیف استفاده می‌کردید و حالا قصد دارید آن را با یک پسورد قوی جایگزین کنید. شاید هم پسورد وای‌فای خود را به کسی داده‌اید و حالا دیگر نمی‌خواهید او به وای‌فای شما دسترسی داشته باشد. به هرحال تغییر پسورد وای‌فای تنها چند دقیقه زمان می‌برد.

برای ورود به پنل مدیریت روتر باید آدرس IP آن را بدانید. آسان‌ترین راه برای انجام این کار این است که بر روی آیکون منو استارت، راست‌کلیک کنید و سپس Command Prompt و یا Windows PowerShell را انتخاب نمایید. کامند ipconfig را در پنجره CMD وارد کنید و اینتر بزنید تا لیستی از اطلاعات برای شما نمایش داده شود. آدرس IP شما در کنار Default Gateway، نوشته شده است.

پیدا کردن و تغییر پسورد وای‌فای در ویندوز 10 آدرس IP را در نوار‌آدرس مرورگر خود وارد کنید. حال برای ورود به پنل مدیریت باید رمز روتر را وارد کنید. توجه داشته باشید که این رمز با پسورد اتصال به وای‌فای متفاوت است. اگر شما قبلا پسورد روتر خود را تغییر نداده باشید، احتمالا این پسورد password و یا admin است.
با جستجوی مدل روتر خود در گوگل می‌توانید از پسورد آن مطلع شوید. به همین علت ما به شما توصیه می‌کنیم حتما پسورد روتر خود را تغییر دهید.

پس از ورود به پنل مدیریت روتر، دستورالعمل تغییر پسورد وای‌فای بسته به مدل روتر شما متفاوت است.
عموما شما باید به‌دنبال بخش Wireless و یا WLAN بگردید تا گزینه‌ای را برای تغییر پسورد وای‌فای پیدا کنید.

پیدا کردن و تغییر پسورد وای‌فای در ویندوز 10 توجه داشته باشید که پس از انتخاب پسورد جدید، باید آن را در تمام دستگاه‌های متصل به شبکه وای‌فای خود وارد نمایید تا دوباره به اینترنت متصل شوند.

حالا شما می‌دانید که برای اطلاع از پسورد وای‌فای خود درصورت فراموش شدن باید چگونه آن را پیدا کنید. همچنین می‌توانید هر زمان که لازم بود پسورد شبکه وایرلس خود را تغییر دهید.
فراموش نکنید که باید پسورد شبکه وای‌فای خود را در یک جای امن، ذخیره کنید. برای این کار می‌توانید از برنامه‌های مدیریت پسورد کمک بگیرید.

نوشته چگونه پسورد وای‌فای‌ خود را در ویندوز 10 پیدا کنیم و آن را تغییر دهیم؟ اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

دلیل هشدار امن نبودن شبکه وای‌فای در ویندوز ۱۰

شبکه وای‌فای امن نیست

گاهی در کنار نشانه وای‌فای ویندوز 10 یک علامت تعجب ظاهر می‌شود که می‌گوید وای‌فای امن نیست ( Wi-Fi isn’t Secure) و شبکه وای‌فایی که به آن متصل شده‌اید از یک استاندارد قدیمی که درحال حاضر منسوخ شده است استفاده می‌کند. درواقع ویندوز 10 به شما درباره الگوریتم امنیتی WEP و پروتکل امنیتی TKIP هشدار می‌دهد.

در آپدیت ماه مه 2019، ویندوز با اتصال به بعضی از شبکه‌های وای‌فای پیامی با مضمون امن نبودن آن شبکه نمایش می‌دهد‌. این پیام درحالی نمایش داده می‌شود که شما مطمئن هستید برای اتصال به شبکه از پسورد استفاده کرده‌اید.

علت دریافت این پیام می‌تواند به‌خاطر استفاده از رمزگذاری‌های WEP (الگوریتم امنیتی محرمانگی معادل سیمی) و یا TKIP (پروتکل یکپارچگی کلید موقت) باشد. این رمزگذاری‌ها برای استفاده امن نیستند و بهتر است در صورت استفاده از این دو روش هرچه سریع‌تر از یک پروتکل جدیدتر استفاده نمایید و یا روتر خود را تعویض کنید.

در ادامه مطلب به شما خواهیم گفت که چرا ویندوز 10 می‌گوید شبکه وای‌فای شما امن نیست و این‌که چگونه باید این مشکل را حل کنید.

علت هشدار ویندوز 10 چیست ؟

شبکه وای‌فای امن نیستبه احتمال زیاد می‌دانید که باید با استفاده از پسورد از شبکه وای‌فای خود محافظت نمایید. شما تنها برای جلوگیری از دسترس دیگر افراد به شبکه وای‌فای خود از پسورد استفاده نمی‌کنید؛ پروتکل امنیتی داده‌های شما را برای جلوگیری از دیده شدن و دسترسی دیگر افراد به آن‌چه انجام می‌دهید، رمزنگاری می‌کند.
چندین روش برای رمزنگاری وای‌فای‌ وجود دارد: WEP ،WPA ،WPA2 و WPA3. از این بین، رمزگذاری WEP قدیمی‌ترین و ضعیف‌ترین روش است. سازمان Wi-Fi Alliance در سال 1999، رمزگذاری WEP را تصویب نمود؛ این یعنی این استاندارد از ویندوز XP، یوتیوب و آی‌پاد قدیمی‌تر است. پروتکل WPA-TKIP نیز در سال 2002 تأیید شده است.

به علت استفاده از این استانداردهای قدیمی، ویندوز به شما هشدار می‌دهد که شبکه وای‌فای امن نیست:

[Network Name] isn’t secure

This Wi-Fi network uses an older security standard that’s being phased out. We recommend connecting to a different network.

[نام شبکه] امن نیست.
این شبکه وای‌فای از استانداردهای امنیتی قدیمی‌تری استفاده می‌کند که هم‌اکنون منسوخ شده‌اند. ما به شما پیشنهاد می‌کنم که به یک شبکه دیگر متصل شوید.

چرا WEP و TKIP خطرناک هستند؟

متاسفانه WPA-TKIP و WEP شاید به‌علت قدمت‌شان بسیار شایع هستند. هنوز هم از WEP در روترهای ارایه‌شده توسط بعضی از ISPها استفاده می‌شود. گاهی برای استفاده از WEP نیازی نیست چیزی را فعال کنید و یا تغییر دهید، زیرا این گزینه به‌طور پیش‌فرض و از قبل در روتر فعال است. WEP از ابتدا گزینه بسیار بدی برای رمزنگاری بوده است و حتی اکنون با وجود گذر زمان هیچ تغییر مثبتی در آن رخ نداده است.

هنگامی که پروتکل رمزگذاری برای اولین بار منتشر شد، بنابر مقررات .U.S، بیشتر دستگاه‌ها، WEP را به رمزگذاری 64 بیتی محدود کردند. اکنون این موضوع بهبود یافته است، اما همانطور که در تصویر بالا می‌بینید، ما سعی کردیم از رمزگذاری 64 بیتی استفاده کنیم. در مقایسه، WPA از رمزگذاری 256 بیتی استفاده می‌کند.

بدتر این‌که در طی زمان چندین عیب و ضعف در WEP یافت شد و همین موجب‌به ساده‌تر شدن رمزگشایی این پروتکل شد. در سال 2005، FBI توانایی خود را در کرک کردن رمزگذاری WEP آن هم تنها در عرض چند دقیقه به نمایش گذاشت.

سازمان Wi-Fi alliance سعی کرد پروتکل WPA-TKIP را جایگزین WEP نماید اما متاسفانه پروتکل جدید نیز از بسیاری از مکانیزم‌های شبیه به WEP استفاده می‌کند. این دو پروتکل همچنین آسیب‌پذیری‌های مشابهی دارند. معمولا با هر روشی که بتوان یکی از این دو پروتکل را شکست می‌توان دیگری را نیز کرک نمود.
بنابراین مشخص شد که TKIP از WEP امن‌تر نیست.

باتوجه به همه این موارد، مایکروسافت می‌خواهد به شما هشدار دهد که اگر از WEP و یا TKIP استفاده می‌کنید، می‌توانید مشکل را حل نمایید. انجام این کار به‌خصوص حال که مایکروسافت قصد دارد به‌مرور این پروتکل‌ها را از رده خارج کند و دیگر از آن‌ها پشتیبانی نکند، بسیار مهم است. پس از اعمال این تصمیم و توقف پشتیبانی از این پروتکل‌ها، آخرین نسخه از ویندوز 10 قادر به اتصال به این شبکه‌ها نخواهد بود.

چگونه این مشکل را رفع کنیم؟

شبکه وای‌فای امن نیستاگر این هشدار را هنگامی‌که به یک شبکه وای‌فای عمومی متصل هستید، مشاهده می‌کنید باید بدانید که کاری از شما ساخته نیست. تنها مالک روتر می‌تواند این مسئله را حل کند. به همین علت ویندوز پیشنهاد می‌کند که به یک شبکه دیگر متصل شوید.

اما اگر این هشدار را زمانی‌که به شبکه وای‌فای خود متصل هستید، می‌بینید باید از یک روش رمزگذاری قوی‌تر استفاده کنید. اگر روتر شما جدید باشد باید امکان انتخاب گزینه‌هایی مثل WPA2 و AES را به شما بدهد.
متاسفانه پنل مدیریت روتر‌ها با هم متفاوت است بنابراین توضیح دستورالعمل این‌که چگونه روش رمز‌گذاری خود را تغییر دهید کار مشکلی است. بنابراین بهتر است دستورالعمل‌های مربوط به پیکربندی مدل خاص روتر خود را پیدا کنید و به راهنمای آن عمل نمایید.

ابتدا IP روتر خود را در نوار‌آدرس مرورگر وارد کنید. پس از ورود به پنل مدیریت روتر به دنبال تنظیمات امنیتی وای‌فای‌ بگردید. حال باید گزینه‌‌ای مرتبط با WEP و یا پسورد را پیدا کنید. اگر نمی‌دانید چه موردی را جایگزین WEP نمایید ما به شما توصیه می‌کنیم، ابتدا WPA2 + AES و درصورت عدم وجود این گزینه، WPA + AES را انتخاب نمایید.

اصطلاحات و جمله‌بندی موجود در روتر شما ممکن است با چیزی که ما در بالا اشاره کرده‌ایم، متفاوت باشد اما تمام واژه‌ها باید یکسان باشند. برای مثال ممکن است WPA2+AES به شکل “(WPA2-PSK (AES” نوشته شده باشد.

درنهایت شما (حتی اگر همان پسوردی را که از قبل استفاده می‌کرده‌اید، دوباره تنظیم کرده باشید) باید پسورد وای‌فای را در تمام دستگاه‌های متصل به شبکه تغییر دهید.

روتر خود را ارتقا دهید

اگر در پنل مدیریت روتر خود گزینه بهتری از WEP و TKIP پیدا نکردید، بنابراین زمان آن رسیده‌ است که روتر خود را تعویض کنید. اگر هم از روتری که ISPتان ارایه کرده است، استفاده می‌کنید، برای اطلاع از مدل‌های جدیدتر با آن‌ها تماس بگیرید.

نیازی نیست که برای خرید دستگاه روتر هزینه زیادی کنید، شما می‌توانید یک دستگاه روتر با قیمت معقول خریداری نمایید.

هرچه زودتر استفاده از WEP و TKIP را متوقف کنید بهتر است. نه تنها با استفاده از این دو پروتکل شما خود را در معرض آسیب‌پذیری و ریسک قرار می‌دهید بلکه به‌زودی با اعمال عدم پشتیبانی ویندوز از این پروتکل‌ها شما دیگر قادر به اتصال کامپیوتر به شبکه وای‌فای خود نخواهید بود. بهترین کار این است که روش رمزگذاری شبکه خود را همین الان تغییر دهید!

نوشته دلیل هشدار امن نبودن شبکه وای‌فای در ویندوز 10 اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.

دلیل هشدار امن نبودن شبکه وای‌فای در ویندوز ۱۰

شبکه وای‌فای امن نیست

گاهی در کنار نشانه وای‌فای ویندوز 10 یک علامت تعجب ظاهر می‌شود که می‌گوید وای‌فای امن نیست ( Wi-Fi isn’t Secure) و شبکه وای‌فایی که به آن متصل شده‌اید از یک استاندارد قدیمی که درحال حاضر منسوخ شده است استفاده می‌کند. درواقع ویندوز 10 به شما درباره الگوریتم امنیتی WEP و پروتکل امنیتی TKIP هشدار می‌دهد.

در آپدیت ماه مه 2019، ویندوز با اتصال به بعضی از شبکه‌های وای‌فای پیامی با مضمون امن نبودن آن شبکه نمایش می‌دهد‌. این پیام درحالی نمایش داده می‌شود که شما مطمئن هستید برای اتصال به شبکه از پسورد استفاده کرده‌اید.

علت دریافت این پیام می‌تواند به‌خاطر استفاده از رمزگذاری‌های WEP (الگوریتم امنیتی محرمانگی معادل سیمی) و یا TKIP (پروتکل یکپارچگی کلید موقت) باشد. این رمزگذاری‌ها برای استفاده امن نیستند و بهتر است در صورت استفاده از این دو روش هرچه سریع‌تر از یک پروتکل جدیدتر استفاده نمایید و یا روتر خود را تعویض کنید.

در ادامه مطلب به شما خواهیم گفت که چرا ویندوز 10 می‌گوید شبکه وای‌فای شما امن نیست و این‌که چگونه باید این مشکل را حل کنید.

علت هشدار ویندوز 10 چیست ؟

شبکه وای‌فای امن نیستبه احتمال زیاد می‌دانید که باید با استفاده از پسورد از شبکه وای‌فای خود محافظت نمایید. شما تنها برای جلوگیری از دسترس دیگر افراد به شبکه وای‌فای خود از پسورد استفاده نمی‌کنید؛ پروتکل امنیتی داده‌های شما را برای جلوگیری از دیده شدن و دسترسی دیگر افراد به آن‌چه انجام می‌دهید، رمزنگاری می‌کند.
چندین روش برای رمزنگاری وای‌فای‌ وجود دارد: WEP ،WPA ،WPA2 و WPA3. از این بین، رمزگذاری WEP قدیمی‌ترین و ضعیف‌ترین روش است. سازمان Wi-Fi Alliance در سال 1999، رمزگذاری WEP را تصویب نمود؛ این یعنی این استاندارد از ویندوز XP، یوتیوب و آی‌پاد قدیمی‌تر است. پروتکل WPA-TKIP نیز در سال 2002 تأیید شده است.

به علت استفاده از این استانداردهای قدیمی، ویندوز به شما هشدار می‌دهد که شبکه وای‌فای امن نیست:

[Network Name] isn’t secure

This Wi-Fi network uses an older security standard that’s being phased out. We recommend connecting to a different network.

[نام شبکه] امن نیست.
این شبکه وای‌فای از استانداردهای امنیتی قدیمی‌تری استفاده می‌کند که هم‌اکنون منسوخ شده‌اند. ما به شما پیشنهاد می‌کنم که به یک شبکه دیگر متصل شوید.

چرا WEP و TKIP خطرناک هستند؟

متاسفانه WPA-TKIP و WEP شاید به‌علت قدمت‌شان بسیار شایع هستند. هنوز هم از WEP در روترهای ارایه‌شده توسط بعضی از ISPها استفاده می‌شود. گاهی برای استفاده از WEP نیازی نیست چیزی را فعال کنید و یا تغییر دهید، زیرا این گزینه به‌طور پیش‌فرض و از قبل در روتر فعال است. WEP از ابتدا گزینه بسیار بدی برای رمزنگاری بوده است و حتی اکنون با وجود گذر زمان هیچ تغییر مثبتی در آن رخ نداده است.

هنگامی که پروتکل رمزگذاری برای اولین بار منتشر شد، بنابر مقررات .U.S، بیشتر دستگاه‌ها، WEP را به رمزگذاری 64 بیتی محدود کردند. اکنون این موضوع بهبود یافته است، اما همانطور که در تصویر بالا می‌بینید، ما سعی کردیم از رمزگذاری 64 بیتی استفاده کنیم. در مقایسه، WPA از رمزگذاری 256 بیتی استفاده می‌کند.

بدتر این‌که در طی زمان چندین عیب و ضعف در WEP یافت شد و همین موجب‌به ساده‌تر شدن رمزگشایی این پروتکل شد. در سال 2005، FBI توانایی خود را در کرک کردن رمزگذاری WEP آن هم تنها در عرض چند دقیقه به نمایش گذاشت.

سازمان Wi-Fi alliance سعی کرد پروتکل WPA-TKIP را جایگزین WEP نماید اما متاسفانه پروتکل جدید نیز از بسیاری از مکانیزم‌های شبیه به WEP استفاده می‌کند. این دو پروتکل همچنین آسیب‌پذیری‌های مشابهی دارند. معمولا با هر روشی که بتوان یکی از این دو پروتکل را شکست می‌توان دیگری را نیز کرک نمود.
بنابراین مشخص شد که TKIP از WEP امن‌تر نیست.

باتوجه به همه این موارد، مایکروسافت می‌خواهد به شما هشدار دهد که اگر از WEP و یا TKIP استفاده می‌کنید، می‌توانید مشکل را حل نمایید. انجام این کار به‌خصوص حال که مایکروسافت قصد دارد به‌مرور این پروتکل‌ها را از رده خارج کند و دیگر از آن‌ها پشتیبانی نکند، بسیار مهم است. پس از اعمال این تصمیم و توقف پشتیبانی از این پروتکل‌ها، آخرین نسخه از ویندوز 10 قادر به اتصال به این شبکه‌ها نخواهد بود.

چگونه این مشکل را رفع کنیم؟

شبکه وای‌فای امن نیستاگر این هشدار را هنگامی‌که به یک شبکه وای‌فای عمومی متصل هستید، مشاهده می‌کنید باید بدانید که کاری از شما ساخته نیست. تنها مالک روتر می‌تواند این مسئله را حل کند. به همین علت ویندوز پیشنهاد می‌کند که به یک شبکه دیگر متصل شوید.

اما اگر این هشدار را زمانی‌که به شبکه وای‌فای خود متصل هستید، می‌بینید باید از یک روش رمزگذاری قوی‌تر استفاده کنید. اگر روتر شما جدید باشد باید امکان انتخاب گزینه‌هایی مثل WPA2 و AES را به شما بدهد.
متاسفانه پنل مدیریت روتر‌ها با هم متفاوت است بنابراین توضیح دستورالعمل این‌که چگونه روش رمز‌گذاری خود را تغییر دهید کار مشکلی است. بنابراین بهتر است دستورالعمل‌های مربوط به پیکربندی مدل خاص روتر خود را پیدا کنید و به راهنمای آن عمل نمایید.

ابتدا IP روتر خود را در نوار‌آدرس مرورگر وارد کنید. پس از ورود به پنل مدیریت روتر به دنبال تنظیمات امنیتی وای‌فای‌ بگردید. حال باید گزینه‌‌ای مرتبط با WEP و یا پسورد را پیدا کنید. اگر نمی‌دانید چه موردی را جایگزین WEP نمایید ما به شما توصیه می‌کنیم، ابتدا WPA2 + AES و درصورت عدم وجود این گزینه، WPA + AES را انتخاب نمایید.

اصطلاحات و جمله‌بندی موجود در روتر شما ممکن است با چیزی که ما در بالا اشاره کرده‌ایم، متفاوت باشد اما تمام واژه‌ها باید یکسان باشند. برای مثال ممکن است WPA2+AES به شکل “(WPA2-PSK (AES” نوشته شده باشد.

درنهایت شما (حتی اگر همان پسوردی را که از قبل استفاده می‌کرده‌اید، دوباره تنظیم کرده باشید) باید پسورد وای‌فای را در تمام دستگاه‌های متصل به شبکه تغییر دهید.

روتر خود را ارتقا دهید

اگر در پنل مدیریت روتر خود گزینه بهتری از WEP و TKIP پیدا نکردید، بنابراین زمان آن رسیده‌ است که روتر خود را تعویض کنید. اگر هم از روتری که ISPتان ارایه کرده است، استفاده می‌کنید، برای اطلاع از مدل‌های جدیدتر با آن‌ها تماس بگیرید.

نیازی نیست که برای خرید دستگاه روتر هزینه زیادی کنید، شما می‌توانید یک دستگاه روتر با قیمت معقول خریداری نمایید.

هرچه زودتر استفاده از WEP و TKIP را متوقف کنید بهتر است. نه تنها با استفاده از این دو پروتکل شما خود را در معرض آسیب‌پذیری و ریسک قرار می‌دهید بلکه به‌زودی با اعمال عدم پشتیبانی ویندوز از این پروتکل‌ها شما دیگر قادر به اتصال کامپیوتر به شبکه وای‌فای خود نخواهید بود. بهترین کار این است که روش رمزگذاری شبکه خود را همین الان تغییر دهید!

نوشته دلیل هشدار امن نبودن شبکه وای‌فای در ویندوز 10 اولین بار در وب‌سایت فناوری پدیدار شد.