برای شروع موضوع بهتر است به سال ۲۰۱۴ بازگردیم، رشد بی‌نظیر ۲۷۷ درصدی فروش شیائومی، حضور موفق هواوی و ادامه یک مبارزه خونین با اپل! همه این‌ها موجب شده بود سامسونگ سالی سرنوشت‌‌ساز را در پیش داشته باشد.
از طرفی برنامه‌ریزی‌های این کمپانی به گونه‌ای نبود که پاسخ‌گوی قدرت‌گیری رقیبان باشد. بالاخره ۵ اسفند فرا رسید و این کمپانی کره‌ای از پنجمین نسل از پرچم‌دارانش رونمایی کرد. معرفی گلکسی S5 نتوانست موجب درخشش سامسونگ شود و انتقادهای زیادی را به خود دید. طراحی تکراری، متریالی ضعیف و حضور رقیبانی قدرتمند موجب شد این پرچمدار نمونه بارزی از شکست برای سامسونگ باشد هرچند فروش نسبتا خوبی را شاهد بود اما دیگر خبری از موفقیت کسب شده توسط گلکسی S4 نبود.
معرفی ناموفق گلکسی S5 موجب آغاز پروژه‌ای شد که با نام صفر شناخته می‌شد، این پروژه در واقع قرار بود از نسل بعدی پرچمداران سامسونگ نمونه‌ای متفاوت و بسیار باکیفیت‌تر را بسازد. گلکسی آلفا اولین اسمارت‌فون ساخته شده بر پایه پروژه صفر بود که واقعا می‌توانستیم آن را نمونه‌ای متفاوت با سایرین بدانیم. این اسمارت‌فون علاوه بر داشتن سخت افزاری قدرتمند در زمان خود بدنه‌ای متفاوت داشت که از شیشه و فلز شکل گرفته بود و به خوبی نشان داد که سامسونگ قرار است محصولاتی به مراتب با کیفیت‌تر را بسازد.
گلکسی S6 معرفی شد و بار دیگر دهان تحسین به سمت یکی از محصولات سامسونگ باز شد، معرفی این اسمارت‌فون نوید بخش نجات سامسونگ بود و باعث شد بار دیگر پایه‌های تزلزل یافته این کمپانی مستحکم شوند. شکستن رکورد فروش توسط این پرچمدار و تکرار موفقیتی فراتر از گلکسی S4 خود گواه بر این بود که پروژه صفر یک پروژه موفق است. البته گلکسی S6 خالی از اشکال نبود، عدم وجود شیار کارت حافظه، عدم وجود قابلیت مقاوت در برابر نفوذ آب و همچنین باتری غیر قابل جداسازی همه از مشکلاتی بودند که گلکسی S6 از بودنشان رنج می‌برد. یکی دیگر از مشکلاتی که این اسمارت‌فون همچون نسل پیشین و تقریبا بیشتر اعضا خانواده گلکسی داشت، بیرون زدگی دوربین بود که برای اکثر کاربران غیر قابل قبول بود که شاهکاری مهندسی همچون گلکسی S6 مشکلی را داشته باشد که حتی کپی‌سازارن چینی نیز بر آن غلبه کرده بودند.
پس از معرفی گلکسی S6 باید منتظر نوت ۵ می‌ماندیم، محصولی قدرتمند و خاص از سامسونگ که کمتر کمپانی توانسته مشابه‌اش را بسازد، به مانند هرسال انتظار می‌رفت که کامل‌کننده راهی باشد که گلکسی S6 آن را آغاز کرده بود. اما پس از معرفی این فبلت متاسفانه هنوز مشکلات ادامه داشتند. بیرون زدگی دوربین هنوز وجود داشت و با توجه به افزایش سایز و امکان استفاده از قابلیت‌های بیشتر سامسونگ ترجیح داد محصولی را معرفی کند که تفاوت زیادی با گلکسی S6 نداشت.
گذشته از پرچمداران پروژه صفر سامسونگ موجب شکل‌گیری خانواده‌ای میان‌رده به نام سری A شد که معمولا بدنه‌ای شیشه-فلزی داشتند و از کیفیت به مراتب بهتری به نسبت سایرین برخوردار هستند. متاسفانه این سری نیز باز نتوانست پروژه صفر سامسونگ را تکمیل کند و هنوز هم این پروژه ناقص به نظر می‌رسد.
نوبت به هفتمین گلکسی S سامسونگ رسید، محصولی که به مانند هر سال یکی از رقیبان سرسخت آیفونهای اپل به حساب می‌آمد. قبل از معرفی رسمی شایعات بسیاری منتشر شد که نشان دهنده بازگشت برخی از ویژگی‌های حذف شده طی اجرای پروژه صفر به گلکسی S7 بود. بازگشت این ویژگی‌ها از یک نگاه می‌توانست نشان دهنده شکست سامسونگ در تقلید از محصولات اپل باشد و از سوی دیگر توجه این کمپانی به خواسته کاربران را نشان می‌داد. تا معرفی نسل جدید مدت زمان زیادی باقی نمانده بود که رندرهایی از این اسمارت‌فون منتشر شد که همگی نشان‌دهنده محصولی کاملا مشابه با گلکسی S6 بودند! این موضوع می‌توانست به این معنا باشد که سامسونگ بازهم دچار بیماری طراحی تکراری شده است.
پس از معرفی این محصول نیز مشخص شد شایعات راست‌گو از آب درآمده‌اند و شاهد تولد یک برادر دو قلو برای گلکسی S6 هستیم. محصولی که کاملا مشابه نسل گذشته بود و در آن سعی شده بود معایب اصلی نسل قبلی برطرف شود. یکی از مهم‌ترین معایب که پیش‌تر نیز به آن اشاره کردم بیرون زدگی لنز دوربین بود که در گلکسی S7 به بهای افزایش قطر دستگاه کمی از آن کاسته شد اما هنوز به چشم می‌آید. گذشته از این سامسونگ هنوز نتوانسته راه حلی برای کاهش جذب اثر انگشت توسط شیشه پشتی پیدا کند و این نسل نیز همچون اکثر اسمارت‌فون‌های تلفیق شیشه و فلز از استعداد جذب شدید اثر انگشت برخوردار بود.
پروژه صفر سامسونگ هرچند توانست در مقطعی نجات دهنده سامسونگ از خطر سقوط باشد اما با گذشت زمان و به طول انجامیدن فرایند تصحیح مشکلات و تکمیل این پروژه کاربران امروزه به دید دیگری به این موضوع نگاه می‌کنند، مشکلی که در گذشته‌ای نه چندان دور موجب شکل‌گیری پروژه صفر شد! مطمئنا روند کنونی محصولات سامسونگ تا آینده‌ای نه چندان دور می‌تواند جایگاه این کمپانی به عنوان بزرگترین تولید کننده تلفن‌همراه را به خطر بیندازد، خصوصا پس از اعمال تمایل کمپانی‌هایی همچون هواوی برای تصدی این جایگاه موضوع بیش از پیش جدی به نظر می‌رسد.
نکته دیگری که تکامل پروژه صفر را ناقص نشان می‌دهد عدم وجود نوآوری در این پروژه است که موجب شده محصولات ساخته سامسونگ به نوعی مقلد و دنباله‌رو به چشم بیایند، در واقع این پروژه موجب شد سامسونگ تنها کاری را انجام دهد که می‌بایست از قبل انجام داده بود. البته دنباله‌رو بودن سامسونگ امری چندان جدید نیست و در گذشته شاهد تقلیدهایی صرف از محصولات دیگر بوده‌ایم که از جمله آنها می‌توان به نمایشگر با وضوح QHD و اسکنر اثر انگشت اشاره کرد. البته می‌توان خوشحال بود که چنین پروژه‌ای موجب شکل‌گیری دستگاه‌هایی موسوم به سری اج شده که خود بیانگر نبوغ این کمپانی است، هرچند مدت‌هاست این نبوغ فعالیت گذشته را ندارد و بیشتر ترجیح می‌دهد ادامه دهنده راه سایرین باشد.
شاید بگویید پروژه صفر هنوز در حال رشد و کامل شدن است، اما در دنیایی با سرعت کنونی صبری چند ساله برای به بلوغ رسیدن یک پروژه نه چندان پیچیده بسیار عجیب و غیر عادی است، خصوصا زمانی که رقیبان با سرعتی باور نکردنی در حال بهتر کردن خود هستند. پروژه صفر در واقع مسیری ساده است که با تکبر سامسونگ تا پیمودن و به تکامل رسیدن آن زمان زیادی باقی مانده است. گلکسی S7 محصولی کم نقص است و هیچ کس نمی‌توان این موضوع را انکار کند اما برای تنها رقیب اندرویدی قابل رقابت با آیفونهای اپل و همچنین برای بزرگترین تولیدکننده تلفن همراه وجود محصولی هر چند با نقص کم غیر قابل قبول است. حال باید چشم به راه گلکسی نوت ۶ یا ۷ بدوزیم تا ببینیم این محصول می‌تواند پروژه صفر را به بلوغ برساند یا خیر؟!
به نظر شما تا به بلوغ رسیدن این پروژه سامسونگ باید چه تغییراتی را در محصولاتش ایجاد کند؟
نوشته ویرگول: پروژه صفر سامسونگ، صفری که یک نشد! اولین بار در - آی‌تی‌رسان پدیدار شد.
